mpregเมื่อผมโดนเอเลี่ยนกัดตอนที่15 เอเลี่ยน สัตว์ เทนทาเคิล วางไข่>25/8/60>P.6
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: mpregเมื่อผมโดนเอเลี่ยนกัดตอนที่15 เอเลี่ยน สัตว์ เทนทาเคิล วางไข่>25/8/60>P.6  (อ่าน 54989 ครั้ง)

ออฟไลน์ netthip

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 81
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะ ครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรัก ชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้าม แจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะ ปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของ แต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้าม จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิด เดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การ พูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐


ฝากโหวดกันหน่อยนะคะ



เรียงจากใหม่ไปเก่านะคะ แบบว่าบางทีกินข้าว นอน ขรี้ อาบน้ำ ดูการ์ตูน วาดรูป อ่านนิยาย ก็มักจะมีพล๊อตเข้ามาในหัวอยู่เรื่อย เลยกะว่าจะเอามาให้นักอ่านเลือกเรื่องต่อไปกัน ไหนๆ เรื่องนี้ก็เกินครึ่งทางมานิดๆ แล้ว โหวดได้จนกว่าเรื่องนี้จะจบเลยค่ะ



เรื่องที่1

ทำไมคนอื่นเขาได้ไปเป็นเซียน เป็นอ๋อง เป็นจอมยุทธ! แต่ผมดันไปเกิดเป็นหมา! ถึงแม่จะบอกว่าพ่อของผมเป็นถึงท่านเสี่ยวเตียนก่วนก็เถอะ ว่าแต่ท่านเสี่ยวเตียนก่วนนี้ใครฟระ เทพที่ชอบปี้กับหมาหรอ พอถามไปแบบนั้นก็ดันได้คำตอบเป็นมะเหงกลงเต็มหัวจากท่านแม่ทันทีแล้วก็ได้ความว่าท่านเสี่ยวเตียนก่วนก็คือราชาสุนัขแห่งสามภพ เป็นหมาเทพของเทพเอ้อหลางต่างหาก พอได้ฟังแบบนี้ผมก็ถึงบางอ้อเลย ที่แท้ก็เจ้าเห่าฟ้าของเทพสามตานี่เอง! แต่ยังไงก็เป็นหมาอยู่ดีอะ
เพิ่งจะยืดอกไปอวดเจ้าพวกหมาตัวใหญ่ที่ชอบมารังแกผมได้ไม่ทันไร กลับมา"บ้าน" อีกที ท่านลุงม้าก็บอกว่าท่านแม่ก็โดนลูกชายใจมารของเจ้านายจับไปถลกหนังลงหม้อพะโล้ซะแล้ว
ถึงจะแค้นเคืองมากแค่ไหน แต่ลูกหมาอย่างผมก็ทำอะไรไม่ได้ จึงได้แต่หนีออกมาตามคำแนะนำของลุงม้า
ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ออกไปท่องยุทธภพสักสี่ห้าปีแล้วค่อยกลับมาแก้แค้นก็ไม่สาย ยังไงเสียก็ไม่ใช่หมาธรรมดาอยู่แล้วด้วย อายุยืนยาวกว่ามนุษย์เสียอีก



เรื่องที่2

ค่นเขาตายแล้วได้ไปท่องยุทภพแบบจีนๆ นี่ผมตายแล้วดันได้ไปท่องยุคไทยโบราณที่เสือกไม่มีในหน้าประวัตติศาสตร์ซะงั้น ไหนๆ ก็มาขนาดนี้แล้ว ทำไมสวรรค์ไม่ให้ผมเกิดเป็นพยานาค หรือไม่ก็พยาครุฑเล่า หรืออย่างน้อยๆ เป็นคนธรรมดาก็ยังดี นี่อะไรวะ เกิดเป็นหมาวัด ห่วย!



เรื่องที่3

25ปีหลังวันสิ้นโลก เขาในวัย45ปีได้แต่อยู่อย่างอดๆ อยากๆ ปากกัดตีนถีบเพื่อจะได้มีชีวิตไปวันๆ แต่กลับต้องมาตายอย่างน่าอนาทเพราะขนมปังครึ่งก้อน!
ก่อนตายยังไม่วายคิดถึงชีวิตสมัยก่อนที่โลกยังคงสงบสุข แม้จะไม่มีพ่อแม่อยู่ข้างกาย แต่ก็หาเช้ากินค่ำจนได้พบรักกับหมอหนุ่มใจดีแต่ก็ค่อนข้างลึกลับ พวกเขาคบกันโดยที่ไม่สนว่าอีกฝ่ายเป็นใครแม้ว่าจะอายุห่างกันถึงหกปีก็ตาม แต่ที่แน่นอนคืออยู่ด้วยกันได้อย่างสบายใจ จวบจนวันสิ้นโลกมาถึง น่าเสียดายที่วันนั้นพวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน พอเกิดเรื่องวุ่นวายเขาก็ไม่ได้พบพี่หมออีกเลย
แต่ใครจะคาดคิดว่าทั้งๆ ที่มั่นใจว่าโดนแทงตายไปแล้ว กลับได้ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งในวันสิ้นโลกวันแรกในห้องเช่าโกโรโกโสของตัวเอง แถมยัง......ในร่างหมา! และไม่ใช่หมาธรรมดา แต่เป็นหมาที่มีพลังพิเศษซะด้วย!
แต่ถ้าคิดว่าย้อนเวลากลับมาวันสิ้นโลกวันแรกในร่างหมาว่าแย่แล้ว การฝ่าดงซอมบี้กับสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์เพื่อตามหาแฟนตัวเองโดยใช้กลิ่นจากตุ๊กตาเป็ดตัวเดียวเพื่อพบกับความจริงว่าคนที่รักสุดหัวใจนั่น..........กำลังจู๋จี๋กับคนอื่น!



เรื่องที่4

ว่ากันว่าสุนัขเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์ แต่เมื่อหลายร้อยปีก่อนดันมีไอหอกหักคนหนึ่ง รักหมามากจนอยากแต่งงานกับหมา! แถมยังเป็นหมาตัวผู้ด้วย เออ จะไม่ว่าอะไรเลยถ้าแม่งไม่อยากมีลูกกับหมาอะ แล้วเสือกเป็นนักวิทยาศาสตร์ด้วยไง ทดลองไปมาก็เสือกสำเร็จซะงั้น เกิดเป็นสายพันธุ์ใหม่ มนุษย์หมา! หมาเฉยๆ ไม่มีคำว่าป่า!
คิดแล้วเศร้า ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะไปตบเกรียนไอบรรพบุรุษนั่นสักปาป แล้วตัดไข่มันมาต้มกิน จะได้ไม่ต้องลำบากลูกหลานแบบผมที่นอกจากต้องกดสัญชาตญานความเป็นหมาไม่ให้ความแตกแล้วยังจะต้องหลบหน้าพวกมนุษย์หมาป่าอีก
อ่า ไม่ใช่ว่าเพราะเกลียดอะไรกันหรอกนะ แต่เพราะพวกเราดันมีลูกให้พวกมันได้นี่สิ! ซึ่งระหว่างกลิ่นมนุษย์(ที่เจ้าพวกนั้นว่ากันว่า)เหม็นสาป กับกลิ่นหมาๆ พวกเดียวกันแล้ว มันหอมกว่าเยอะ!
ไอเราก็อุส่าอยู่รอดมาได้ตั้ง25ปี ดันเสือกพลาดมาสมัครงานในบริษัทที่ถือว่าเป็นรังมนุษย์หมาป่าซะงั้น! ทำมาปีกว่าๆ แล้ว จะให้ลาออกในยุคเศรษฐกิจข้าวยากหมากแพงแบบนี้ มีหวังคอนโดที่ยังผ่อนไม่หมดรถอีกคันได้ถูกยึดแน่ๆ
เฮ้อ ถึงจะมีการแยกกันค่อนข้างชัดเจนระหว่าพนักงานระดับล่างธรรมดา กับพนักงานที่เป็นมนุษย์หมาป่าซึ่งมีแต่ตำแห่งสูงๆ ก็เถอะ แต่คนซวยๆ อย่างผม อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้นแหละ!



เรื่องที่5

เป็นเกมออนไลน์คลื่นสมองที่ตัวละครสามารถแปลงร่างเป็นไกรูนได้(มีทั้งมังกร หมาป่ามีปีก เสือเขากวาง แล้วแต่ผู้เล่นจะสุ่มได้) เป็นเกมที่เน้นสู้กันเองและกำจัดมอนเตอร์ที่เป็นเอนาซิสซึ่งเกิดจากสิ่งมีชีวิตในเกมที่ตายแล้วแต่โดนพลังชั่วร้ายสิงจนกลายเป็นซากศพเดินได้ หน้าที่ของไกรูนคือการจัดการพวกมันและชำระล้างเอนาซิสโดยการนำลูกแก้วที่ได้ไปชำระที่วิหารแต่นายเอกกลับชำระล้างได้ด้วยตนเอง
ตัวเอกเป็นเด็กที่ฐานะปานกลาง มีพี่ชายสองคนที่อายุห่างกันสิบปี ซึ่งเขาไม่รู้ว่าทำงานอะไร
แต่เขาถูกพี่ห้ามเล่นอย่างหัวเด็ดตีนขาด แต่เขาก็ยังแอบไปเล่นห้องพี่ที่รู้จักกันอยู่ดี เพราะพี่แกมีสองเครื่อง เครื่องนึงได้มาฟรี
เรื่องประหลาดเกิดขึ้นเมื่ออยู่มาคืนนึงเขาเริ่มฝันว่าตนเองอยู่ในร่างไกรูนแต่กลับอยู่ในโลกความจริง แต่ตัวกกลับโปล่งแสงและไม่มีใครเห็น
เขาสนุกกับมันจนคืนนึง เขาได้เห็นคนใส่ชุดเหมือนเจ้าหน้าที่(ชุดหน่วยสวาท)กำลังถูกเอนาซิสทำร้ายอยู่จึงได้เข้าไปช่วย
มีผู้เล่นบางคนที่ถูกพลังชั่วร้ายสิงเมื่อโดนเอนาซิสฆ่า แต่กลับไม่รู้ตัว และเมื่อกลับมาใช้ชีวิตประจำวันจะมีอาการอ่อนเพลียง่าย และบางครั้งก็วูบไป ซึ่งในขณะนั้นคือช่วงเวลาที่ถูกเอนาซิสควบคุม


เรื่องที่6

นิยายแนวจีนย้องอดีตส่วนใหญ่นี่มีแต่ไปเปิดร้านอาหารหรือโรงเตี้ยมกัน แต่เขาดันย้อนอดีตไปอยู่ในร่างเทพแมวตกอับไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วเปิดคาเฟ่แมวแม่งเลย


เรื่องที่7

เมื่อ3000ปีก่อน ผมเคยเป็นราชาแห่งแสงสว่างที่ใครๆ ต่างก็นับถือ มีวิหารแห่งแสงเป็นบ้าน มีเจ้าแห่งความมืดเป็นทาส....แคกๆ เป็นสหายสนิท มีอัศวินแห่งแสงทั้งห้าคอยรับใช้เอาใจใส่เสียยิ่งกว่าขี้ปลาทอง แต่ทุกอย่างก็ต้องจบลงเพราะดันมีไอบ้าที่ไหนไม่รู้ปลดปล่อยสัตว์ร้ายแห่งบรรพการออกมา ผมที่เป็นราชาแห่งแสงสว่างร่วมกับอัศวินแห่งแสงสว่างจึงต้องช่วยกันกำหราบมันและใช้พลังชีวิตทั้งหมดของผมเพื่อผนึกมันไว้อีกครั้ง และแน่นอนว่านั่นทำให้ผมตาย.....ตายแบบยังไม่ได้สั่งเสียเลยด้วยซ้ำ!
อา เรื่องควรจะจบแค่นี้.......ถ้าไม่เพราะผมดันได้มาเกิดใหม่ในอีกสามพันปีต่อมาพร้อมความทรงจำเดิมเพิ่มเติมคือเป็นลูกหมา!
ผมโชคดีได้หมาแม่ลูกอ่อนเก็บไปเลี้ยง และเกือบจะนึกว่าตัวเองเป็นหมาจริงๆ แล้วเชียวถ้าไม่ใช่ว่าผมใช้เวทย์มนต์ได้ แถมยังโตช้ามากๆ ห้าปีแล้วยังเป็นลูกหมาอยู่เลย ในขณะที่แม่หมาก็แก่ขึ้นเรื่อยๆ และพวกพี่ๆ ก็โตเป็นหนุ่มแล้ว
จนกระทั่งพลังมนต์ผมกล้าแกล่งพอจึงพบว่าตัวเองไม่ใช่หมาแต่ถูกคำสาป! ผมจึงได้บอกความจริงนี้กับแม่และพี่ๆ หมา ซึ่งพวกเขาก็เข้าใจและยอมรับ
ผมตั้งใจฝึกพลังให้แกร่งขึ้นเพื่อให้พวกเขากลายเป็นมนุษย์ และได้อยู่ด้วยกันนานๆ แต่น่าเสียดายที่แม่หมาก็แก่มากแล้ว กว่าพลังผมจะแกร่งพอที่จะเปลี่ยนพวกเขาเป็นมนุษย์ ท่านก็เสียไปแล้วสามปี
ในยุคนี้ เวทย์ต่างๆ ได้ถูกปรับเปลี่ยนหลอมรวมกับเทคโนโลยีหรือไม่ก็ย่อและดัดแปลงลดทอนให้ใช้งานได้ง่ายขึ้นมาก แต่ประสิทธิภาพลดลงมากกว่าครึ่ง และเวทย์โบราณบางอย่างก็หายสาปสูญไปจนหมด



เรื่องที่8

หากคุณสามารถควบคุมความฝันได้เสมือนมันเป็นโลกอีกใบและคุณเป็นพระเจ้าล่ะ?
ตัวเอกซึ่งเป็นเด็กไม่มีเพื่อน บ้านมีปัญหา พ่อขี้เมาและเป็นผีพนัน แม่ที่เป็นครูผู้เข้มงวดและชอบเอาอารมณ์มาลงที่เขา เพื่อนแกล้ง โดนแบนทั้งห้อง แมวตาย หมาหนีออกจากบ้าน อยู่มาวันหนึ่งเขาก็นอนหลับเหมือนปรกติ แต่คราวนี้เขารู้ตัวว่าอยู่ในความฝัน มันเป็นอีกโลกหนึ่งที่เหมือนจริงมาก เขามีพลังที่สามารถสร้างอะไรก็ได้ ทั้งพลัง หรือแม้แต่ชีวิต ทุกคน(หนุ่มๆ)รักเขา ทั้งผู้กล้า จอมมาร เจ้าชาย เนื้อเรื่องดำเนินไป ระหว่างตอนหลับ ฝันที่ราวกับสรวงสวรรค์สำหรับเขากับช่วงเวลาที่ต้องตื่่่นมาพบกับโลกแห่งความจริงที่เลวร้ายลงทุกวัน
แล้วก็มาลุ้นกันว่า.....เขาได้รับพรจากพระเจ้าหรือมโนไปเองกันแน่
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-08-2017 03:17:09 โดย netthip »

ออฟไลน์ Frankdar

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เทนทาเคิลนี่เคยอ่านมาบ้าง แต่ช้างนี่เปิดโลกมากค่ะ รอติดตามนะคะ

ออฟไลน์ Minty

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 743
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ยังไม่เคยอ่านแนวนี้เลยค่ะ แปลกดี

ออฟไลน์ minmin96

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 435
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
ฝูงสัตว์ป่านานาสายพันธุ์..เอเลี่ยน??
จัดมาให้หมด ให้ครบกระบวนความ

ออฟไลน์ wannawanpa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 23
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
อ่านโดจินมาก็บ่อยแนวนี้
แต่นิยายเพิ่งเจอครั้งแรก
ติดตามค่ะ

ออฟไลน์ rsmrypngpth

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 65
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
แค่อ่านคำโปรยก็สงสารนายเอกแล้ว เหมือนจะฮาเรม(?) SM(?) ดราม่า(?) แต่อยากติดตามเหลือเกิน

ออฟไลน์ tomybsl

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 587
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-4

ออฟไลน์ pattapong200320

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
เคยอ่านแต่แบบการ์ตูนค่ะ. นิยายไม่เคยเลย
รอตอนต่อไปนะคะ

ออฟไลน์ Altasia

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 137
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
ในธัญวลัยมีเรื่องนึงค่ะ เป็นนิยายแปลชื่อ ลักพา แนวเอเลี่ยน เทนตาเคิล ท้อง สารพัด ลองไปหาอ่านได้

ออฟไลน์ Maiiz Ellfiez

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 80
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-1
โอ้  ปักค่ะ   ไม่เคยอ่านแนวนี้มาก่อนเลย  อยากรู้มากเป็นไง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ shiroinu

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 308
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
 :katai2-1:  :katai2-1: ตามมาเพราะชื่อเรื่องค่ะ5555

ออฟไลน์ ►MoNkEy-PrInCe◄

  • อินเตอร์ไลน์
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 726
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3
แนวแบบนี้ต้องของเจ๊ "หนูแดงตัวน้อย" เช่นเรื่องลูกชายผมเป็นเอเลี่ยน
ทีรักครับขอรัดหน่อย(พระเอกเป็นเถาวัลย์)
ผมนี่แหละจอมวายร้าย พระเอกแยกร่างได้เหมือนนารูโตะเลย
เอ๊ะ! นี่พูดเรื่องอะไร? ยังไงก้รอติดตามนะครัช

ออฟไลน์ Yuki Nijiiro

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 68
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
ไม่เคยอ่านแนวงี้ มาปูเสื่อรออีกคน ฮ่าๆๆๆ

ออฟไลน์ Psycho

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 388
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1

ออฟไลน์ shannara

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 165
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-1

ออฟไลน์ padloms

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0

ออฟไลน์ kiolkiol

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ mimasopu

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0

ออฟไลน์ netthip

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 81
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
เอาบทนำกันไปก่อนนะคะ
เราไม่ค่อยมีเวลามากนักเพราะส่วนใหญ่
เราเน้นวาด นี่ก็ต้องปั่นงานมิดเทอมไปด้วย
เป็นงานประกวดคอมมิคหัวข้อเมล็ด....
แน่นอน เราแอบเขียนวาย 555+
เป็นแนวเคโมะวาย

ส่วนเรื่องนี้เป็นแนวคอมเมดี้นะคะ ไม่ใช่แนวเฮอเร่อ ;w;



บทนำ

     คุณเชื่อเรื่องวัยเบญเพสกันไหม? สำหรับผม เมื่อก่อนมันก็แค่เรื่องไร้สาระพอๆ กับเรื่องผีสางและเรื่องเหนือธรรมชาติต่างๆ นาๆ ผมเชื่อแค่สิ่งที่วิทยาศาสตร์สามารถพิสูจน์กันได้เท่านั้น แม้กระทั่งวิญญาน วิทยาศาสตร์ก็พิสูจกันได้แล้วว่ามันคือพลังงานรูปแบบหนึ่ง

      อา แต่ตอนนี้ช่างหัวแม่วิญญานห่าเหวอะไรนั่นก่อนเถอะ เพราะอีกไม่นานผมก็จะเหลือแค่ก้อนพลังงานที่เรียกว่าวิญญานนั่นแล้ว ถ้ายังไม่รีบวิ่งหนี และหาทางกลับหมู่บ้านละก็

      “แฮกๆๆ เชี่ย!” ผมอดสบทออกมาทั้งๆ ที่ยังหอบเหมือนหมาไม่ได้เมื่อข้างหน้าเป็นต้นไม้ที่ผมวิ่งผ่านมาเป็นรอบที่ห้าของวันแล้ว และถ้าจะถามว่าทั้งๆ ที่ต้นไม้ในป่าแม่งก็เหมือนกันหมดทำไมผมถึงจำอิต้นนี้ได้

      นั่นก็เพราะรอยที่กรงเล็บห้ารอยที่ทำการข่วนเนื้อไม้ซะแหว่งเปนรอยลึกเด่นสง่าจากฝีมือเจ้าตัวประหลาดคล้ายไวโอซีแร็ปเตอร์หุ้มเกราะสีดำนั่นไง หรือถ้าคุณนึกภาพไม่ออกก็ให้ลองนึกถึงเจ้าตัวที่ชอบวางไข่ทะลวงทรวงอกในเรื่องเอเลี่ยนปะทะพรีเดเตอร์เอาก็ได้ มันคล้ายกันมากจนผมนึกว่าผู้กำกับแกก็เคยเจอไอเจ้าตัวนี้มาเหมือนกัน
       
      นี่ถ้าผมไม่เป็นพวกหลงทิศจนน่าอนาถก็ต้องเจ้าเอเลี่ยนนั่นเล่นตุกติกอะไรบางอย่างแน่ๆ ซึ่งผมคิดว่ามันน่าจะเป็นอย่างหลังเสียมากกว่า เพราะมันแลดูสนุกสนานกับการไล่ล่าผมมาก
 
      เอาจริงๆ นะ ถ้ามันคิดจะจัดการผมจริงๆ มันคงทำไปนานแล้วแหละ เด็กเนิดที่ไม่ค่อยออกกำลังกายอย่างผมจะไปมีปัญญาวิ่งเร็วกว่าเจ้าเอเลี่ยนสูงสองเมตรนั่นได้ยังไงกัน แต่ถึงจะรู้อย่างงั้นผมก็ยังพยายามจะวิ่งต่อไปเพื่อหาทางออกให้ได้ แม้ว่านี่จะเป็นรอบที่แปดแล้วที่ผมวิ่งผ่านเจ้าต้นไม้น่าสงสารนั่น

      ผลัก!

      “โอ้ย….ซี้ด!” ผมร้องขึ้นมาอย่างทั้งเจ็บและจุก เมื่อขาที่อ่อนล้าพันกันเองจนสะดุดล้ม แต่เมื่อพยายามจะลุกขึ้นก็ต้องล้มลงไปกองกับพื้นใหม่เพราะขาแพลงซะแล้ว

      แหมะ…...แหมะ……

      เหมือนน้ำอะไรสักอย่างหยดลงบนหัวผม และเมื่อยื่นมือไปจับก็พบกับของเหลวที่มีลักษณะมันๆ ลื่นๆ คล้ายน้ำมัน

      และไม่ต้องสงสัยนานนัก เมื่อเงยหน้าขึ้นไปก็เจอกับเจ้าเอเลี่ยนหน้าตาน่าสยองขวัญกำลังนั่งยองๆ ก้มหัวลงมามองผมอยู่ ซึ่งถ้าผมไม่ได้เหนื่อยเกินไปจนตาฝาดแล้วละก็ เจ้าเอเลี่ยนนี่ต้องกำลัง(แสยะ)ยิ้มอยู่แน่ๆ

     อา ไม่แน่บางทีมันอาจจะเบื่อเล่นไล่จับกับผมแล้วก็ได้……

      กรรร……...

ออฟไลน์ princeofdark

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 72
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
 :katai5: กระดืบมาอ่านค่ะ น้ำลายหยดแหมะๆเลย จะเข้าท้องเอเลี่ยนก่อนมั้ยเนี่ย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ kiolkiol

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ mimasopu

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
มีการน้ำลายหยดใส่ด้วย หยดแสดงความเป็นเจ้าของรึเปล่า
จะรอพาร์ทต่อำชไปนะคะลุ้นๆ

ออฟไลน์ netthip

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 81
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
ช่วงนี้ที่มหาลัยมีสอบค่ะ
ไม่มีเรียนทั้งอาทิตย์(แต่มีงานมิดเทอม)
เลยอาจจะมาเร็วนิสนึง แต่หลังจากนี้คงช้าลงเรื่อยๆ แล้วค่ะ

...


ตอนที่1 ถ้าโดนหมาบ้ากัดก็จะติดเชื้อพิษสุนัขบ้า แต่ถ้าโดนโดนเอเลี่ยนบ้ากัดล่ะ!


      “มะ ไม่นะ ไม่เอา ม่ายยยย! อ้าาาาาา อย่าาาาาาาาาาาา ”

      ใครก็ได้ช่วยผมด้วย! ผมกำลังถูกเจ้าเอเลี่ยนโรคจิตปลอกเปลือก! ปลอกอย่างใจเย็นด้วยนะ!

      ดูมันสิ หลังจากใช้หนวดยุบยับดำมะเมื่อมของมันจับผมล๊อกแขนขากดลงกับพื้นแล้วมันก็ใช้มือที่มีแต่กรงเล็บแหลมคมนั่นค่อยๆ ดึงเชื่อกรองเท้าผ้าใบทั้งสองข้างของผมให้คลายออก จากนั้นก็ถอดทั้งรองเท้าและถุงเท้าของผมอย่างสโลวไลฟ์และนุ่มนวน…….

      พ่องมึงสิ! นี่กะจะกวนประสาทเหยื่ออย่างผมให้สติแตกก่อนใช่ไหม เฮ้ยๆ แล้วนั่นแกจะเอาหน้ามาซุกพุงกุทำมายยย

      อย่านะเว่ย!
   
      ตาของผมเบิกโตทันทีเมื่อมันอ้าปากที่มีแต่เขี้ยวแหลมเป็นซีกๆ ออกมา กล้ามเนื้อท้องหดเกร็งอย่างอัตโนมัติด้วยความเสียวไส้

      แคว้ก! เจ้าเอเลี่ยนค่อยๆ ใช้ฟันที่แหลมคมของมันฉีกกระชากกางเกงเดินป่าพร้อมกางเกงในของผมให้ขาดออกช้าๆ อย่างใจเย็น แล้วจึงทำเช่นเดียวกับเสื้อของผม จนตอนนี้ร่างกายผมไม่มีสิ่งใดปกปิดแม้แต่น้อย ได้แต่นอนท้าลมหนาวจนขนลุกขนชันไปหมด

     “กริก” มันส่งเสียงที่เหมือนจะหัวเราะเยาะเย้ยออกมาเมื่อใช้มือที่มีแต่กรงเล็บแหลมคมนั่น ‘เขี่ย’ เซนน้อยของผม

      อะ ไอเอเลี่ยนน่าตายนี่!

      ผมพยายามจะยกขาถีบมัน แต่ก็ทำไม่ได้เนื่องจากถูกหนวดยาวๆ ลื่นๆ นั่นรัดพันไว้ซะแน่นจนขยับแทบไม่ได้

      “โอ้ย! อะ” มันทั้งแสบและเสียวเมื่อเจ้าเอลี่ยนโรคจิตเอาเล็บที่ตรงปลายแหลมคมของมันมาเขี่ยรูเซนน้อยของผมไปมาแล้วชักขึ้นลง

      ไอบ้า ไอเอเลี่ยนโรคจิตวิปริต เกิดมา 25 ปี ยังไม่เคยมีสาวไหนได้แตะเลยนะเว่ย! แล้วแกเป็นใคร กล้าดียังไงมากระตุกว่าวให้กุวะเนี่ย!
 
      แต่ถึงจะรู้สึกแย่ยังไงที่มีเอเลี่ยนหน้าตาสยองขวัญมาทำให้ ร่ายกายมันก็ยังต้องเป็นไปตามกลไกของธรรมชาติอยู่ดี เมื่อผมกระตุกอยู่สองถึงสามครั้งแล้วปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นข้นออกมา

      บอกตามตรงว่าแค่ครั้งเดียวผมก็หอบแฮกๆ แล้วครับ แต่ดูเหมือนเจ้าเองเลี่ยนมันจะยังไม่พอใจแค่นี้แน่ๆ เมื่อมันยื่นหน้าที่มีแต่ฟันแหลมคมของมันมาจอเจ้าเซนน้อยของผม

      ปากของมันอ้าออกส่งลมร้อนเข้าปะทะเซนน้อยจนรู้สึกขนรุกซู่ไปหมด ลิ้นยาวสีแดงสดค่อยๆ บรรจงเลียจากโคนจรดปลาย น้ำลายของมันมีอุณหภูมิค่อนข้างสูงจนเซนน้อยกลายเป็นสีแดงจากความร้อน

      หนวดเส้นอื่นๆ ของมันที่ไม่ได้จับผมอยู่ก็ค่อยๆ เลื้อยมาตามโคนขา ให้สัมพัสที่ชวนขนรุกจากความลื่นและร้อนผ่าวเสมือนโดนกิ้งกือตัวใหญ่ไต่ไปมา

      “อะ ยะ เดี๋ยว ไม่…” ผมพูดออกมาไม่เป็นภาษาเมื่อหนวดอันหนึ่งที่มีปลายเป็นเส้นๆ เหมือนพยาธิหลายสิบตัวกำลังชอนไขรูก้นผมอยู่ มันให้ความรู้สึกที่ชวนขยะแขยงมาก โดยเฉพาะคนที่เกลียดและกลัวพวกหนอนและแมลงอย่างผม

     เจ้าเอเลี่ยนละมือออกจากเซนน้อยแล้วเปลี่ยนมาเขี่ยหัวนมของผมไปมา มันชูชันขั้นจากความเจ็บและเสียวซ่านเพราะเล็บที่แหลมคมนั่น ที่น่าเสียวไส้กว่านั้นคือมันกำลังยื่นหน้าเข้ามาใกล้กับหน้าผมแล้วอ้าปากที่มีแต่เขี้ยวอันแหลมคมของมัน

      ลิ้นสีแดงสดที่ยาวและมีลักษณะอวบเหมือนทากดูดเลือดนั้นยื่นยาวออกมาได้อย่างน่าเหลือเชื่อ น้ำลายที่ร้อนแต่ก็ไม่มากจนเกินไปนั้นหยดลงบนแก้มผมที่ได้แต่หันหัวหนีอย่างหวาดกลัว

      มันค่อยๆ เลียจากลำคอขึ้นไปจนถึงหู ลิ้นยาวๆ ที่เหมือนปลิงร้อนๆ นั่นแหย่เข้ามา พาเอารู้สึกอ่อนระทวยไปหมด

      อา ผมคงยังไม่ได้บอกใช่ไหมว่าหูนี่โคตรจะจุดอ่อนเลย
     
      ดูเหมือนขี้หูของผมจะอร่อยมาก เพราะเจ้าเอเลี่ยนมันเอาลิ้นแหย่ไม่หยุดเลย ทั้งล้วงและควักจนผมรู้สึกอ่อนเปรี้ยไปหมด ลืมแม้กระทั่งความรู้สึกขยะแขยงจากหนวดตรงประตูหลังที่พยายามจะชอนไชเข้ารู้ก้นผมให้ได้

      อยู่ดีๆ เจ้าเอเลี่ยนนี่เกิดบ้าอะไรขึ้นไม่รู้ จับผมของผมกระชากอย่างแรงจนหนังหัวแทบหลุดติดกรงเล็บมันไป
่         
      ผมพยายามจะกระชากแขนออกจากหนวดของมันเพื่อช่วยเหลือหนังหัวของตัวเอง และแน่นอน นอกจากจะไม่ได้ผลแล้ว มันยังรัดแน่นขึ้นกวาเดิมอีกด้วย

      แน่นจนกระดูกข้อมือผมจะหักแล้ว!

      เจ้าเอเลี่ยนจับหัวผมผลิกไปมาเหมือนจะหาตำหนิบนสินค้าเวลาแม่บ้านทั้งหลายเลือกซื้อผักไปทำอาหารให้ที่บ้านกิน

     "กรร...." มันส่งเสียงครางแล้วพยักหน้าขึ้นลงอย่างพึงพอใจ(ห๊ะ!) แล้วจับผมคว่ำหน้ากดหัวลงกับพื้น ส่วนของก้นโด่งชี้ฟ้าท้าลมทะเลที่พัดผ่านมาเป็นระยะ

      มันค่อยๆ ใช้ลิ้นอวบอ้วนเหมือนทากดูดเลือดที่ร้อนผ่าวนั่นไล่เลียไปตามกระดูกสันหลังแล้ว…..

      กรวบ!!!

      กัดลงมาอย่างแรง……..

ออฟไลน์ wannawanpa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 23
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
โดนกินก่อนปะเนี่ยยยยยยยยยยยยย
ติดตามจ้า

ออฟไลน์ kiolkiol

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 :z3:  :z3: ค้างอย่างรุนแรงงงง น้องเลี่ยนดูท่าน่าจะมีอารมณ์ขบขันไม่น้อยแอร๊ย

ออฟไลน์ แกมแก่มแก้มแก๊มแก๋ม

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
โออออ ชอบมากก ไม่คิดว่าจะได้อ่านเรื่องแนวนี้ในรูปแบบนิยาย

ขออีกค่ะ ติดตามอีกคน บรรยายดีมากเห็นภาพเลยอ่ะ  :hao6: :haun4:

ออฟไลน์ mimasopu

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
โอ้วววว ที่กัดนี่ชิมดูรึเปล่าถ้าอร่อยลุยต่อถ้าไม่ก็ถุยออก 555 :hao7:

ออฟไลน์ netthip

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 81
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
ไม่ถนัดNC อย่างแรงเลยค่ะ
เราไม่เคยแต่งNCนะบอกก่อน อาจจะฝืดไปบ้างก็ขออภัยด้วยค่ะ ;=;

...

ตอนที่2 มันคือความฝัน……...ไม่ มันแหกจริงไม่ใช่แค่ฝัน


      “อ้ากกกกกกกกก!” ผมร้องเหมือนหมูถูกเชือดเมื่อโดนมันกัดบริเวณสันหลังอย่างแรง ซึ่งนอกจากความเจ็บปวดแล้วยังรู้สึกร้อนจนเหมือนโดนไฟลวกไปทั้งร่าง เมื่อเจ้าเอเลี่ยนบัดซบนี่ฉีดพิษของมันออกมา

      ทุกอย่างแลดูเลือนลางเมื่อร่างกายทำตามกลไกป้องกันตัวเองเพื่อหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดที่มากจนเกินไป สมองจึงสั่งให้ระบบประสาทพาราซิมพาเทติกให้มีการกระตุ้นไปที่เส้นประสาทเวกัสทำให้ หัวใจเต้นช้าลง หลอดเลือดขยาย และความดันโลหิตตก ร่างกายจึงปิดการทำงานลง หรือที่เรียกกันภาษาชาวบ้านว่า……

     เป็นลม





      “อื่อ….” ปวดไปหมดทั้งตัวคือความรู้สึกแรกหลังจากได้สติคืนมา หลังจากนั้นก็รู้สึกเหมือนกำลังนอนอยู่บนสิ่งที่ขยับได้และมีตัวอะไรสักอย่างเลื้อยไปมาตามแขนและขา แถมยังรู้สึกแน่นและเจ็บตรงส่วนล่างของร่างกายอีกด้วย

      หลังจากพยายามมองลงไป ผทก็ได้เห็นภาพน่าสะพรึงกลัวจนชวนให้อยากจะเป็นลมไปอีกรอบ เมื่อมองเห็นเจ้าหนวดดำมะเมื่อมและเหมือนจะมีเส้นเลือดปูดโปนกำลังขยับหมุนควงไปมาตรงช่องทางด้านหลังของผม

      “อ๊ะ” เมื่อมันหมุนจนพอใจแล้วก็ปล่อยน้ำบางอย่างที่อุ่นจนร้อนเข้ามาในตัวผม มันมากเสียจนรู้สึกจุกไปหมด ท้องของผมบวมขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เจ้าน้ำนี่ทำให้ผมรู้สึกแสบร้อนไปทั้งร่างและปวดนึบๆ บริเวณช่องทางด้านหลัง

      พล๊อก! ถ้าคุณคิดว่านั่นน่ากลัวแล้วล่ะก็ คุณคิดผิดถนัดเลยล่ะ

      เจ้าเอเลี่ยนถอนหนวดของมันออกมาพร้อมกับเสียงที่ฟังดูหลอนสำหรับผม แล้วแทนที่ด้วยแท่งสืบพันธุ์ที่แสนจะน่ากลัวซึ่งยื่นออกมาจากรอยแยกกลางลำตัวของมัน

      เจ้าแท่งนั่นมีขนาดใหญ่พอๆ กับต้นขาของแชมป์นักซูโม่ญี่ปุ่นเลยทีเดียว

      แหกแน่ๆ

      “ไม่ๆๆๆ ได้โปรดอย่า อ้าาาาาา!”

      ผมร้องเสียงดังเหมือนหมูโดนเชือดด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัต น่าแปลกที่ช่วงล่างผมยังไม่ได้ฉีกเป็นสองส่วน แต่มันกลับขยายขนาดตามความใหญ่ของเจ้าแท่งนั่นที่สอดใส่เข้ามาแทน ถึงอย่างนั้นมันก็ยังเจ็บปวดเกินจะทานทนได้อยู่ดี

      ผมพยายามดิ้นและร้องขอให้มันเอาเจ้าสิ่งนั้นออกไป แต่เจ้าเอเลี่ยนไม่สนใจจะฟัง ซ้ำยังถอนเจ้าสิ่งนั้นเข้าออกอย่างช้าๆ และเร็วขึ้นอีกด้วย

      น่าแปลก ทั้งๆ ที่เจ็บมากจนแทบจะทนไม่ไหวแต่ก็มีความรู้สึกเสียวซ่านอย่างที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ในสถานการณ์แบบนี้อยู่ด้วย

      ร่างกายสัมผัสได้ถึงความร้อนจากทุกส่วนของเจ้าเอเลี่ยน ไม่ว่าจะเป็นรยางค์หลายเส้นที่พันเลื้อยอยู่รอบตัว เจ้าสิ่งนั้นที่กำลังเข้าออกในตัวผม หรือแม้แต่ลำตัวของมันที่ผมนอนทับอยู่

      “อ๊ะ หะ” ผมอดส่งเสียงร้องที่น่าอายออกมาไม่ได้ เมื่อความรู้สึกเสียวซ่านนั้นมาถึงจุดสูงสุด เจ้าเซนน้อยของผมตื่นตัวขึ้นมากกว่าเดิม แต่กลับปลดปล่อยไม่ได้เพราะมีหนวดอันหนึ่งของมันที่มีปลายเป็นแท่งแหลมกำลังเสียบคารูเซนน้อยอยู่

      เจ้าเอเลี่ยนเริ่มกระแทกแรงเร็วและลึกขึ้นเรื่อยๆ จนท้องของผมนูนออกมาตามจังหวะเข้าออกแท่งสืบพันธุ์ของมันจนแลดูแล้วน่ากลัวว่าท้องของผมจะทะลุเพราะเจ้าแท่งลำที่แสนใหญ่โตพอๆ กับต้นขาของนักซูโม่นั่นหรือไม่

      นอกจากเจ้าแท่งนั่นแล้ว สายรยางค์ที่มีปลายเป็นแท่งแหลมนั่นก็ยังขยับเข้าออกรูเซนน้อยของผมด้วยเช่นกัน  จนในที่สุดทั้งผมและเจ้าเอเลี่ยนนั่นก็ถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน และเมื่อมันถอนเจ้าหนวดที่เป็นแท่งแหลมนั่นออกไป น้ำสีขาวขุ่นมากมายก็พุ่งออกมา

      และผมยังรู้สึกได้ว่าแท่งสืบพันธุ์ของเจ้าเอเลี่ยนนั่นขยายขนาดใหญ่ขึ้นเล็กน้อย และมีก้อนอะไรบางอย่างกำลังไหลมาตามแท่งลำของมันเขามาในตัวผมถึงสามก้อน จากท้องที่ใหญ่อยู่แล้วของผมก็ใหญ่เพิ่มขึ้นมาอีกจนเหมือนคนท้องได้สามเดือนเลยทีเดียว มันใหญ่ขึ้นมากสำหรับคนผอมแห้งจนหนังแทบติดกระดูกแบบผม

      เจ้าเอเลี่ยนถอนแก่นกายของมันออกมาพร้อมกับพ่นอะไรบางอย่างที่มีลักษณะเหนียวหนืดเพื่อปิดช่องทางของผม ไม่ให้อะไรก็ตามที่อยู่ในนั้นได้ไหลออกมา

      ผมรู้สึกเหนื่อยมากจนอยากจะหลับไป แต่ก่อนที่สติจะหายไปนั้นเจ้าเอเลี่ยนได้ขยุ้มผมของผมแล้วจับหน้าหันไปทางมัน ก่อนจะแลบลิ้นอวบอ้วนสีแดงนั่นออกมาแล้วส่งเข้ามาในปากผม ถึงแม่ผมจะอยากต่อต้านสักเพียงใด แต่ตอนนี้ก็ไม่เหลือเรี่ยวแรงอะไรแล้ว จึงได้แต่จำยอมให้มันกวาดลิ้นไปทั่วโพรงปากของผม แล้วล้วงลึกเข้ามาถึงในลำคอเพื่อปล่อยให้น้ำลายของมันไหลออกมาผ่านคอของผมลงไปยังกระเพาะอาหาร……

   




      เหื้อก!

      ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว แต่เมื่อมองไปรอบๆ แล้วเห็นเป็นสวนหลังบ้านบนเกาะที่ผมอาศัยอยู่มาปีกว่าก็เริ่มรู้สึกเบาใจ และคิดว่าผมอาจจะแค่ฝันไป ก่อนจะตื่นตระหนกขึ้นมาอีกครั้งเมื่อพบว่าตนเองไม่ได้ใส่เสื้อผ้าสักชิ้น แถมท้องยังป่องนูนเหมือนคนท้องได้สามเดือนอีกด้วย

      มะ มันเป็นเรื่องจริง!

      แล้วผมกลับมาบ้านได้ยังไง? หรือเจ้าเอเลี่ยนนั่นจะรู้จักบ้านผม! บ้าน่า แล้วแบบนี้ผมจะทำยัง
ไงดี จะหนีไปไหนได้ ในเมื่อที่นี่เป็นเกาะกลางทะเลที่มีเรื่อมาขน-ส่งของแค่สามเดือนครั้งเท่านั้น แล้วไหนจะชาวบ้านที่นี่อีก ผมควรจะบอกพวกเค้าดีไหม แต่บอกแล้วใครจะเชื่อกันล่ะว่าผมโดนเอเลี่ยนตัวใหญ่สีดำมะเมื่อมข่มขืนแถมยังวางไข่ใส่ด้วย

      “เฮ้! เซน คุณอยู่ไหม!”

      เสียงตะโกนเรียกจากหน้าบ้านพาเอาสติที่บินหายของผมกลับมา ผมไม่มีทางลืมแน่ว่านั่นเสียงใคร เพราะเขาคือเจคราท หัวหน้าหมู่บ้านที่ชอบมาตามจีบผมได้เกือบทุกวี่ทุกวันตลอดระยะเวลาปีกว่า หมอนั่นชอบเอานมและน้ำผลไม้คั้นสดมาให้ผมเกือบทุกวันในช่วงสายๆ พร้อมดอกไม้สีแดงสารพัดชนิดเท่าที่จะหาได้บนเกาะนี้

      มีเวลาให้คิดได้เพียงไม่นานนัก ผมจึงได้แต่ตะโกนบอกให้เขารออยู่หน้าบ้าน ส่วนตัวผมได้แต่วิ่งวุ่นหาเสื้อผ้าใหญ่ๆ และเสื้อกันหนาวที่เก็บไว้มาใส่เพื่อปิดพุงยื่นๆ แสนน่าเกลียดนี่

      เมื่อคิดว่าจัดการตัวเองได้เรียบร้อยแล้วผมจึงเดินไปเปิดประตูให้เจคราท

      “ไฮ เซน นายหายไปไหนมาตั้งห้าวันน่ะ ฉันเป็นห่วงนายมากเลยนะ วันนี้กะว่าถ้านายยังไม่กลับมาฉันจะให้คนในหมู่บ้านออกตามหานายแล้ว”

      เจอหน้ากันปุ๊ป เจ้าหมอนี่ก็พร่ามไม่หยุดเหมือนทุกที ทั้งๆ ที่พออยู่ต่อหน้าคนอื่นจะทำตัวเคร่งขรึมแท้ๆ

      อา ว่าแต่เมื่อกี้หมอนี่ว่าอะไรนะ ห้าวันงั้นหรอ ผมโดนเจ้าเอเลี่ยนน่าตายนั่นจับไปปู้ยี่ปู้ยำตั้งห้าวัน!

      “เอ่อ เซนนายเป็นไรไหม ทำไมหน้าซีดขนาดนี้ล่ะ ให้ฉันพาไปหาหมอเอเว่นไหม?” เจคราทพูดอย่างเป็นห่วงแล้วเอามือมาแตะหน้าผากผม แต่นั่นกลับทำให้ผมรู้สึกเหมือนโดนไฟช๊อตจนต้องปัดมือของเขาออกอย่างแรงด้วยความตกใจ

      “อ๊ะ โทษที ผมไม่ได้ตั้งใจ”

      ผมกล่าวขอโทษเจคราทที่ดูจะอึ้งไปนิด ก่อนจะเชิญให้เขาเข้ามาในบ้านที่ค่อนข้างใหญ่สำหรับการอยู่คนเดียว

      เจคราทเดินเข้ามาพร้อมกับกล่องเก็บความเย็นที่มีทั้งนมสารพัดรสและน้ำผลไม้คั้นสดฝีมือเขา หมอนั่นเอาขวดทั้งหมดไปแช่ในตู้เย็นแล้วเก็บของเก่าลงกล่องอย่างรู้งาน

      บางทีผมก็รู้สึกเกรงใจเขาอยู่เหมือนกัน แต่ทำยังไงได้ในเมื่อห้ามไม่ให้ทำทีไร เจ้าหมอนี่ก็ชอบทำหน้าเหมือนหมาถูกทิ้งทุกที แล้วก็ชอบอ้างเหตุผลว่าแค่ได้เห็นหน้าผมเกือบทุกวันก็คุ้มค่ามากแล้ว

      หน้าไอกุ้งแห้งอย่างผมมีอะไรน่ามองกัน?

      หลังจากพูดคุยกันได้ไม่นาน เจคราทก็ขอตัวกลับก่อนพร้อมกับมอบดอกอะไรสักอย่างที่มีสีแดงให้ผม

      การได้คุยกับเจคราททำให้ผมรู้สึกดีอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ก็แค่แปปเดียวเท่านั้น ความหดหู่ก็กลับเข้ามา ตอนนี้ในหัวของผมมีแต่ภาพเอเลี่ยนชวนสยองขวัญแหวกท้องผมออกมาทั้งเป็น หรือไม่ก็ภาพท้องของผมที่ใหญ่โตจนเกินร่างกายจะรับไหวเลยระเบิดตู้มขึ้นมา เศษเนื้อกระจายเต็มบ้านไปหมด

      พลันท้องเจ้ากรรมก็ดันปวดแปรบขึ้นมา


ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-10-2016 09:09:39 โดย คนอ่าน »

ออฟไลน์ เข็มวินาที

  • Those who make the worst use of their time are the first to complain of its shortness
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 190
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด