แง่ หายไปหลายวัน
หายไปปั่นงานส่งจารย์มาค่ะ (แอบปั่นไม่ทันด้วย)
่ช่วงนี้ต้องปั่นงานมิดเทอม มิดเทอมเสร็จก็ปั่นไฟนอลต่ออีก ฮื่อ
ว่าจะวาดเซนสักหน่อยแต่ไม่ทันจริงๆ เลยเอางานเก่ามารีเมค 555+
ใจจริงอยากวาดเซนตอนท้องโตๆ ด้วย แลดูเซะซี่น่าขยี้มาก
แต่นั่นแหละ เวลาไม่มี 555+
ปล.รูปนี้ห้ามนำไปใช้นะคะ และเรายังรับวาดปกนิยายอยู่นาาาาา
เพจด้วย
https://www.facebook.com/RamunonArt/
ตอนที่7 ยา.......สอด
เรื่องน่าตกใจคือผู้คนบนเกาะนี้ไม่ใช่มนุษย์โลกสักคน! แต่เป็มนุษย์ต่างดาวจากดาวอัลทีเรี่ยนอันห่างไกลและถูกโจมตีจนเพศเมียแทบจะศูนย์พันธุ์หมด
เจคราทมาที่นี่เพื่อขยายเผ่าพันธุ์ของตนเอง เพื่อส่งบางส่วนแทรกซึมปะปนกับมนุษย์ และเพื่อไม่ให้เผ่าพันธุ์ของมันศูนย์หายไป น่าเสียดายที่ผู้ที่มีคุณสมบัตรจะตั้งครรภ์ให้มันได้นั้นหายากมาก ในดาวของมันเพศเมียก็แทบจะไม่เหลือแล้ว และประชากรเพศผู้ส่วนใหญ่ก็เป็นหมัน มันกับพรรคพวกจึงต้องออกค้นหาผู้ที่จะมาเป็นแม่ของบรรดาลูกๆ มัน และได้มาเจอกับดาวเคราะห์สีฟ้าดวงนี้ และได้แยกย้ายกันตามหาผู้ที่จะให้ตั้งครรลูกๆ ของมัน ซึ่งผมก็เป็นคนที่ตรงกับเงื่อนไขพอดี
แถมจริงๆ แล้วยังไม่ถึงเวลาที่จะมามีอะไรกันด้วยเพราะร่างกายผมยังไม่สมบูรณ์ แต่ผมดันเข้าป่าไปเจอกับเจคราทที่กำลังติดสัตว์อยู่พอดีเลยเป็นอย่างที่เห็น หมอเอเว่นว่าผมโชคดีมากๆ ที่ร่างกายไม่เกิดการต่อต้านเนื่องจากโครงงสร้างยังเปลี่ยนไม่สมบูรณ์
ลูกๆ ของมันสามารถจะสืบพันธุ์ได้แต่จะมีลูกยากมากและลูกที่ออกมามีพลังจิตเพียงน้อยนิดไม่สามารถกลายร่างได้ มีรูปร่างเหมือนมนุษย์และอายุเทียบเท่ามนุษย์ทั่วไป ส่วนลูกที่เกิดกับเจคราทและผู้ตั้งครรภ์จะโตเร็วมากและมีชีวิตอยู่ได้ร้อยกว่าปี ในขณะที่มันและผู้ตั้งครรภ์มีอายุได้อีกเป็นพันๆ ปี
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป ผมไม่ต้องอยู่ในตู้ปลาแล้ว แต่เด็กๆ ยังต้องอยู่ในนั้น ผิวหนังของพวกเขาเปลี่ยนจากสีชมพูเป็นสีดำ เจคราทบอกว่าพอครบเดือนพวกเด็กๆ ก็จะเริ่มสร้างเกราะอ่อนและออกมาอยู่ข้างนอกได้
“น่าาาา เซน ยังไม่หายโกรธผมอีกหรอ ให้ผมทำเถอะนะไม่งั้นคุณจะทรมาณเปล่าๆ คราวนี้ผมทำแบบ ’ปรกติ’ ก็ได้ นอกจากคุณจะทรมาณแล้วผมก็ทรมาณเหมือนกัน แถมถ้าปล่อยเอาไว้กลิ่นมันจะยิ่งกระจายจนกลิ่นผมกลบไม่ไหวแล้วนะ”
“ก็เรื่องของนายสิ!” ผมตอบกลับอย่างฉุนเฉียว ทั้งไม่สบายตัวและรู้สึกอึดอัดมาก ร้อนก็ร้อน เหนาะหนะช่วงล่างไปหมด
ผมไม่ได้โกรธที่เจคราทหลอกผมแถมยังฝังไข่ในตัวผมแล้วเพราะพอจะทำความเข้าใจได้ อีกอย่างผมก็เป็นคนเริ่มจู่โจมหมอนี่ก่อนด้วย
แต่ผมโกรธ…….โกรที่มันเปลี่ยนร่างเป็นสัตว์สารพัดชนิดมาปู้ยี่ปู้ยำผมนี่แหละ! แถมเหตุผลคือความชอบส่วนตัวของมันอีกด้วย!
วันนี้อยู่ดีๆ ผมก็รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวแถมยังมีเมือกใสๆ มันๆ ไหลออกมาจากรูก้นด้วย ผมตกใจมากจึงลองโทรปรึกษาหมอเอเว่นดู หมอจึงมาตรวจให้ถึงบ้าน แถมยังพาเจคราทผู้น่าตายตามมาด้วยอีกคน
หมอเอเว่นว่าเพราะร่างกายผมปรับเปลี่ยนอย่างสมบูรณ์แล้ว ดังนั้นร่างกายจึงแสดงอาการของแม่พันธุ์ออกมา ส่วนไออาการที่ว่าก็คือ……
อาการติดสัตว์! โอแม่เจ้า ผมกำลังติดสัตว์ ให้ตายเถอะ
หมอเอเว่นว่าขณะที่สวมหน้ากากแปลกๆ ไปด้วย ส่วนที่ต้องใส่ก็เพราะเจ้าน้ำมันๆ ที่ออกมาจากรูผมมันส่งกลิ่นอันยั่วยวนเพศผู้ทั้งหลายให้เข้ามาซั่มนั่นแหละ! ซึ่งแตกต่างจากกลิ่นตอนผมตดออกมา เพราะอันนั้นเกิดจากตัวอ่อนในท้องผมกำลังหิว และส่งสันญาณกลิ่นให้คู่ของตัวเมียเข้ามาป้อนสารอาหารให้ตัวอ่อนโดยตรง
หมอเอเว่นสรุปง่ายๆ ให้ผมฟังว่าถ้าปล่อยไว้ก็จะยิ่งทรมาณ แถมกลิ่นก็แรงขึ้นด้วย และจะทำให้กลิ่นของเจคราทที่อยู่บนตัวผมกดไว้ไม่อยู่ และอาจจะมีผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตเพศผู้โดยรอยอีกด้วย
หมอเอเว่นกลับไปนานแล้ว ตอนนี้จึงเหลือแต่ผมกับเจาคราทที่กำลังพยายามออดอ้อนผมอยู่ และเมื่อไม้อ่อนไม่ได้ผลเขาจึงเริ่มใช้ไม้แข็งข่มขู่ผมแทน
“ถ้าคุณไม่ให้ผมทำ อาจจะมีสัตว์ตัวอื่นหรือชาวบ้านบางคนได้กลิ่นแล้วมาทำอะไรคุณก็ได้นะ บางทีอาจจะเป็นเสือ หรือช้าง และแน่นอนพวกมันเป็นสัตว์จริงๆ ถึงแผลคุณจะหายเร็ว แต่ตอนโดนฉีกเนื้อเป็นชิ้นๆ หรือโดนช้างเหยียบมันเจ็บมากเลยนะ”
สุดท้ายผมก็ต้องเสร็จมันจนได้……
“อือ จะทำกะ ก็รีบทำสิ! เลียทำไมเล่า” ผมบอกอย่างรู้สึกหงดหงิดและเสียวซ่านเมื่อเจคราทเอาแต่เลียตรงส่วนนั้นอยู่ได้
“ถ้าไม่เลียคุณจะเจ็บนะเซน น้ำลายของผมจะทำให้ส่วนนั้นของคุณยืดหยุ่นขึ้น แต่ถ้าคุณชอบความรู้สึกเหมือนโดนเปืดซิงครั้งแลกก็ไม่เป็นไร”
เจคราทพูดพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่มมาให้ ซึ่งก็ได้รับลูกถีบจากผมเป็นการตอบแทน
“จะทำอะไรก็ทำ!”
เจคราทเลียอีกสักพักก็เงยหน้าขึ้นมา รยางค์หลายเส้นค่อยๆ งอกออกมาจากด้านหลังส่วนบนของเขา ผมกำลังจะท้วงว่าไม่เอาพวกนั้นแต่ก็ถูกหยุดด้วยจูบที่ดูดดื่มของเขาเสียก่อน
พวกมันค่อยๆ เลื้อยมาตามตัวผม บีบเค้นไปทั่วร่างกายไม่เว้นแม้แต่เซนน้อย หนวดพวกนี้ค่อนข้างร้อน ยิ่งทำให้ผมร้สึกมากขึ้น และเพียงแค่สัมผัสไปตามตัวได้ไม่นาน ผมก็ปลดปล่อยออกมา
แต่มันก็ยังไม่พอ ผมจึงเอ่ยเร่งเจคราทเพราะตรงช่องทางนั้นมันรู้สึกปวดและเสียวซ่านจะแย่แล้ว
หมอนั่นจึงทำตามที่ผมบอก เจคราทค่อยๆ ดันเจ้าสิ่งนั้นเข้ามา ถึงจะรู้สึกแน่นตึง แต่ส่วนนั้นของผมก็ขยายตามขนาดของเจคราทเรื่อยๆ และไม่ได้ฉีกขาดแต่อย่างใด
เขาค่อยๆ ขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนผมต้องหลับตาลงแล้วส่งเสียงครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้ แต่ขณะที่ผมกำลังจะเสร็จก็รู้สึกได้ว่าเจ้าสิ่งนั้นที่อยู่ในตัวผมกำลังขยายขนาดใหญ่ขึ้น!
เมื่อลืมตามองจึงเห็นเจคราทกลายเป็นเจ้าเอเลี่ยนตัวโตที่มีผิวสีดำมะเมื่อมในวันนั้น ผมแอบตกใจเล็กน้อยก่อนจะต้องครางเสียงหลงเมื่อส่วนนั้นของเขาที่ขยายขนาดขึ้นกระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างรุนแรง
เราปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน และในขณะที่ผมคิดว่ามันจบแล้ว เจ้าแท่งสืบพันธุ์ของเจคราทกลับขยายขนาดใหญ่ขึ้น ผมรู้สึกได้ว่ากำลังมีอะไรบางอย่างที่เป็นก้อนๆ ไหลตามแท่งลำของมันเข้ามาในตัวผม……
เหมือนตอนนั้น
“เจคราททททททท!”
ผมคำรามขึ้นมาอย่างหัวเสียสุดๆ เมื่อเจ้านั่นปล่อยไข่เข้ามาในตัวผมหนึ่งฟอง ทังๆ ที่หมอเอเว่นย้ำนักย้ำหนาว่าผมเพิ่งจะศูนย์เสียสารอาหารและพลังงานไปเยอะมากจากการตั้งท้องคราวก่อน จึงต้องเว้นระยะห่างไปสักเดือนสองเดือนแท้ๆ
“ขอโทษนะเซน ผมอั้นไว้ไม่อยู่จริงๆ”
เสียงของเจคราทดังขึ้นในหัวผม แต่ผมโกรธมากจึงไม่สนใจจะฟัง หมอนั่นจึส่งสายตากลมๆ โตๆ ของมันเข้าสู้แทน ผมจึงกัดหนวดมันไปเส้นหนึ่งเพื่อระบายความแค้นแล้วยอมให้เจคราทเอาหนวดของมันปล่อยสารหล่อเลี้ยงสำหรับตัวอ่อนเข้ามาในตัวผมแล้วพ่นน้ำเหนียวๆ ปิดช่องทาง
ถัดจากนั้นอีกไม่กี่วัน ผมก็ได้รับจดหมายทางเมลจากเพื่อนสนิทคนหนึ่งสมัยเรียนมหาลัยระหว่างเล่นโนตบุ๊คอยู่บนโซฟา มันเป็นบัตรเชิญร่วมงานแต่งงานของเขาที่จะจัดขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้านี่เอง
ผมค่อนข้างคิดหนัก เพราะเราสนิทกันมาก และเขาก็ช่วยผมตอนเรียนมาหลายเรื่องด้วย แต่ถ้าผมออกจากเกาะตอนนี้อาจะเจอผมไหม ไหนจะตัวอ่อนเจ้าเจคราทในท้องนี่อีก
เฮ้อ
คิดแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ
“มีอะไรหรือเปล่าเซน”
เสียงของเจคราทดังมาจากเจ้าแมวที่นอนเป็นของเหลวอยู่ข้างๆ ตัวผม……..
ใช่ คุณฟังไม่ผิดหรอก มันคือแมวที่พูดได้ แต่ก็ไม่ใช่แมวจริงๆ เพราะมันคือหนึ่งในหนวดสามสิบสองเส้นของเจคราท!
เจคราทเป็นประชากรส่วนน้อยมากๆ เรียกได้ว่าหนึ่งในล้านจากประชากรเกือบพันล้านคน ของดาวมันที่่สามารถเปลี่ยนได้มากกว่าสิบรูปแบบ เพียงแค่กินเลือดหรือเนื้อเจ้าสิ่งนั้นเข้าไปแล้วปรับโครงสร้างร่างกายนิดหน่อย(?)
ถึงประชากรหมอนี่จะน้อยแถมยังลดลงเรื่อยๆ แต่ผู้แข็งแกร่งอย่างหมอนี่ก็อยู่ได้อีกหลายพันถึงหมื่นๆ ปี เลยทีเดียว
ชาวดาวอัลทีเรี่ยนบางตนก็อยู่ได้หลายหมื่นปี แต่บางตัวที่อ่อนแอหน่อยก็อยู่ได่แค่ร้อยกว่าปีเท่านั้น ซึ่งแม้ว่าจำนวนจะน้อยและค่อยๆ ลดลง แต่ชาวดาวอัลทีเรี่ยนก็ยังเป็นที่นับถือและหวาดกลัวต่อดาวดวงอื่นอยู่ดี อันเนื่องมาจากการมีร่างกายที่แข็งแกร่งและสามารถปรับตัวได้ง่ายในสิ่งแวดล้อมที่แตกต่าง พละกำลังที่มากมาย อายุที่ยืนยาวสำหรับบางตน และยังมีพลังจิตที่เหนือกว่าประชากรดาวดวงอื่นในจักรวาล
เจคราทเล่าว่าเขาใช้เวลาเดินทางหลายร้อยปีบนยายกับลูกเรือว่าสี่ร้อยชีวิตโดยมีมันเป็นตัวผู้ตัวเดียวที่ไม่เป็นหมัน จนตัดสินใจปักหลักยังดาวโลกเมื่อกว่าสองร้อยปีก่อนเพราะเห็นว่าที่นี่มีทรัพยากรสูงมาก อีกทั้งยังศึกษาแล้วค้นพบว่ามนุษย์บางส่วนเช่นผมสามารถเข้ากับยีนส์ของเขาได้
น่าเสียดาย(?) ที่หมอนี่เป็นพวกเรื่องมาก เวลาสองร้อยปีจึงผ่านไปโดยไร้คู่ครอง ดังนั้นเลขที่ออกจึงมาตกอยู่ที่ผม
ถึงจะน่าโมโห แต่ก็ต้องยอมรับว่าผมหาเหาใส่หัวเองมากกว่าก็เถอะ
ฮัชเช่ย!
เมื่อเห็นผมไม่สนใจเขาและมัวแต่เหม่อ หมอนั่นจึงใช้หางฟูๆ ป้ายจมูกผมจนต้องจามออกมาด้วยความคัน
ผมจึงอุ้มเจคราทร่างแยกในรูปแบบแมวขึ้นมาและชี้ให้เขาดูหน้าจอโนตบุ๊คของผม พออ่านเสร็จก็หันมามองหน้าผมเหมือนจะถามว่าแล้วยังไง? ผมจึงตอบไปว่าอยากไป
“ก็ไปสิ ออกไปสักเดือนก็ได้ ไม่ต้องห่วงเรื่องลูกหรอก ใช้เวลาเดินทางไปกลับจากที่นี่ก็แค่สี่วันเอง เวลาที่เหลือก็เที่ยวกันสักหน่อยยังได้เลย” เจคราทตอบด้วยท่าทางสบายๆ
แต่ผมไม่ได้ห่วงเรื่องนั้น ผมห่วงว่าอาจะเจอตัวผมรึเปล่ามากกว่า แต่ก็เหมือนเจคราทจะรู้ว่าผมคืดอะไรอยู่
“ถ้าห่วงเรื่องกลัวจะโดนอาเจอตัวก็วางใจได้ ถึงอาคุณจะใหญ่ขนาดไหนในรัสเซียก็สู้ผมไม่ได้หรอก เชื่อผมสิ ถ้าอาคุณจะเอาตัวคุณไปได้จริงๆ เขาได้ตัวคุณไปตั้งแต่อยู่นอกเกาะแล้วเซน”
ผมค่อนข้างลังเลอยู่เล็กน้อย ก่อนจะตอบตกลงเพราะความอยากเจอเพื่อนมีมากกว่าความกลัว
ดังนั้นสองวันต่อมาผมก็เก็บของขึ้นเครื่องบินเจ๊ทส่วนตัวสุดหรูของเจคราท………...
ก่อนขึ้นเครื่องหมอเอเว่นได้มอบบางอย่างให้กับผม มันคือสารหล่อเลี้ยงสำหรับตัวอ่อนแบบเข้มข้นที่สกัดมาจากเจคราท มันเป็นก้อนกลมๆ ใสๆ ขนาดเท่าลูกปิงปองและยืดหยุ่นได้นิดหน่อยเหมือนก้อนยาง
หมอเอเว่นว่ามีเวลาน้อยจึงได้ทำได้ไม่มากนัก เลยให้แบบน้ำสกัดเข้มข้นมาให้ด้วย ส่วนวิธีใช้แบบก้อนก็คือ ‘ยัด’ มันเข้าไปในรูก้นผมทุกๆ วัน ครั้งละก้อน ส่วนแบบน้ำก็ให้สอดหลอดเข้าไปแล้วกดปุ่มด้านบน รอจะน้ำเมือกมันๆ นั่นไหลเข้ามาหมดแล้วค่อยเอาออก แต่แบบน้ำต้องทำทุกวันเช้าเย็น
หมอเอเว่นยังบอกอีกว่าถ้าไม่ถนัดหรือของหมดจะให้เจคราทใช้หนวดของมันสอดเข้าไปส่งสารอาหารโดยตรงเลยก็ได้ แต่ท้องผมจะป่องออกมาหน่อยเท่านั้นเอง
เมื่อฟังจบผมแทบจะจับของที่หมอเอเว่นให้มายัดเข้ารูตูดเขาแทนเลยทีเดียว!
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
