หัวข้อ: ✿Smoothie Love เรื่อง...รักของพี่เจิด ✿ 02-10-61 ✿ พิเศษ 01 : หลบหน่อย..พระเอกมา

[karashi]

อยากอ่่านตอนพิเศษลูกพ่อเจิด จะป่วนพ่อกับแม่ขนาดไหน

[mentholss]

 

[Snowermyhae]

พี่เจิดนะมันพี่เจิดจริงๆ นอกจากน้ำมันมะกอกแล้ว ยังเตรียมเสื่อด้วย ขำ 55555555555555555555

[KKKwanGGG]

พี่เจิดที่อุปกรณ์พร้อมจริง ๆ โคตรหื่นเลยครับ

[beerby-witch]

สนุกมาก 

[bangkeaw]

เพิ่งมาตามอ่าน สนุกมากเลยจ้า อ่านไปยิ้มไป เดี๋ยวไปตามไปอ่านเรื่องของพี่แจ่มกับน้องมิ่งต่อ

[GAZESL]

โหยยยยยย พี่เจิดดด 55555
ทำใจนะน้องลิ

[numildkub]

ชอบพี่เจิด นิสัยแบบลูกทุ่งมาก แต่จริงใจ
หายากในนิสัยของพระเอกนิยายหลายๆคน 5555
ขอบคุณนักเขียนนะค้าา

[Purplerose]

อ่านจบแล้ว สนุกมากๆ

[Fragrant]

เราว่าเดี๋ยวพี่เจิดต้องโดนชุดใหญ่แน่ๆ ชุดใหญ่จากฝาเท้าอันขาวผ่องของน่องลิ 

[automaton]

ชอบมาก อ่านแล้วผ่อนคลายทำให้มีจิตใจฮึกเหิมทำการทำงาน
ยกให้พี่เจิดเป็นพระเอกไอดอลเราเลย
 

[mu_mam555]

พี่เจิดนี่แก้เครียดได้ดีจริงๆเลย
อ่านกี่รอบก็สนุกอ่ะ 55555

[O-RA DUNGPRANG]

 

[ืniyataan]

น่ารักแบบลุกทุ่งๆ..จะตามไปอ่านคู่พี่แจ่มต่อ   

[PeachMint]

ขอออกตัวก่อนนะคะว่าชอบเรื่องนี้มาก
เลยอยากลองทำสารบัญมาแปะไว้เผื่อกลับมาอ่านอีก
แต่เพิ่งเคยลองทำครั้งแรก ตกหล่นผิดพลาดยังไงก็ขอโทษนะคะ 

สารบัญ

บทที่1
บทที่2
บทที่3
บทที่4
บทที่5
บทที่6
บทที่7
บทที่8
บทที่9
บทที่10
บทที่11
บทที่12
บทที่13
บทที่14
บทที่15
บทที่16
บทที่17
บทที่18
บทที่19
บทที่20(1)
บทที่20(2)
บทที่21
บทที่22
บทที่22(2)
บทที่23
จงรักจงหลง
บทที่24
บทที่25
บทที่26
บทที่27ไอ้ตัวเล็ก
บทที่27ผีอำ
บทที่28
บทที่29
ตอน...แข่งจับปลาพาเพลิน
บทที่30
บทที่31
บทส่งท้าย

[Fragrant]

นึกภาพต่อจากนั้น หลังจากที่พี่เจิดจัดชุดใหญ่ให้น้องลิ เราคิดว่าอาจจะโดนงดไป 3 เดือน แล้วก็เอาน้ำมันมะกอกไปทิ้ง!!555555 น่าสงสารจังเลย 

[เด็กหญิงเย็นชา]

กาลครั้งหนึ่ง...ณ บ้านดอนไฟไหม้

**ในวันที่ฝนตก

**พี่เจิด : น้องลิจ๋า =.,= // สะกิดยิกๆ ทำหน้าหื่น

มะลิ : ไม่เอา!! ไปชงนมให้ลูกเลยไป๊ >///<

พี่เจิด : แต่พี่เจิดไม่ได้จัดชุดใหญ่มาหลายวันแล้วนะจ๊ะ น้องลิสนใจแต่ไอ้ตัวเล็กไม่สนใจพี่เจิดบ้างเลย อีกอย่าง...ฝนตกแบบนี้บรรยากาศออกจะโรแมนติก

มะลิ : บอกให้ไปชงนม // ขมวดคิ้วตีหน้าข่มผัว เน้นเสียงหนักแน่น

พี่เจิด : ก็ได้จ้ะ ชงนมก็ชงนม // เดินคอตกไปชงนมให้ลูก

มะลิ : พี่เจิด... // เอื้อมมือไปดึงชายเสื้อสีแดงตัวเก่งของพี่เจิดเอาไว้

พี่เจิด : ??? // หันมามองทำหน้าหมางง

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

มะลิ : ไว้ให้ลูกหลับก่อนนะ // ก้มหน้ามองพื้นเรือน แก้มแดงเป็นลูกตำลึงสุก****





หลังจากมีลูกแล้วมันก็แบบนี้ล่ะน๊าาา...ชุดใหญ่ไฟกระพริบมันก็จะมาแบบกระปริบกระปรอย พี่เจิดนี่รีบวิ่งลงเรือนไปชงนมร้องเพลงกล่อมลูกอย่างไว กลัวเมียเปลี่ยนใจ

 

​

[sirin_chadada]

ฮ่า ๆ น่ารัก พี่เจิดคนอยู่ในโอวาทเมีย

[kinjikung]

ฝากพ่อตาเลี้ยงซิพี่เจิด

[Wut_Sv]

อะไรคือการโผล่มาแค่นี้ห๊ะพี่เจิดดดดดดด 

[มนุษย์บิน]

อิพี่เจิดคงฟินไปถึงดสงอังคารกับประโยครอลูกหลับก่อน     

[ืniyataan]

เอาอี๊ก..กกกกก มันสั้นไป คิดถึง 

[B52]

จัดกันแบบไหนเหรอ 

[แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง]

สนุกดีนะ แต่เอาจริง ๆ ถ้าชื่อนายเอกกะลูกชายดูเป็นชื่อที่ผู้ชายทั่วไปเขาตั้งกันจะดีมากเลย นี่เหมือนพ่อแม่ตั้งไว้อย่างกับรู้ล่วงหน้าว่าลูกชายจะมีผัว เป็นนายเอกไม่จำเป็นต้องชื่อเหมือนผู้หญิงก็ได้มั้ง ชื่อแมน ๆ ก็ได้

 

[เด็กหญิงเย็นชา]

เปิดพรี ซีรี่ย์ Lovely Countryman รักไสยๆ...สไตล์บ้านนา
30 ตุลาคม 60 - 10 มกราคม 61
ลายละเอียดสามารถดูได้ที่แฟนเพจ เด็กหญิงเย็นชา Story

 

[เด็กหญิงเย็นชา]

​​ตอน…เหตุเกิดที่กระท่อมท้ายนา

ไอ้ดำ x อีญาญ่า(ไอ้ยา)

            ที่ใช้ชื่อว่าไอ้ดำก็เพราะว่าตัวดำมาตั้งแต่เกิด ไม่มีใครในหมู่บ้านไม่รู้จักไอ้ดำ ถ้ารู้จักพี่เจิดถ้ารู้จักไอ้มิ่ง ก็ต้องรู้จักไอ้ดำเพราะพวกมันทำไร่ด้วยกัน สนิทกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไร แต่ก่อนไอ้ดำคนนี้เป็นพวกสำมะเลเทเมางานการไม่ทำกินแต่เหล้าแต่ยาดองไปวันๆ

            ถึงเดี๋ยวนี้จะกินเหล้ากินยาดองเมาหัวราน้ำแทบทุกวันก็จริง แต่มันก็มีงานมีการทำเหมือนชาวบ้านเขา มันได้ไปทำไร่ด้วยกันกับพี่เจิดกับไอ้มิ่งมันก็เลยดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาเยอะ

            การที่จู่ๆมันกลับตัวกลับใจหันมาทำงานทำการทำให้ชาวบ้านในบ้านดอนไฟไหม้พากันสงสัย แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าการที่มันกลับตัวกลับใจได้สาเหตุมาจากกระเทยที่ชื่อว่า “ญาญ่า”หรือที่สมัยก่อนเขาเรียกกันว่าไอ้ยานั่นเอง

            ถ้าจะเล่าย้อนความไปถึงอดีตเรื่องมันก็ยาว ยาวจนเกือบจะลืม แต่ก็ลืมไม่ได้เพราะมันฝัง ทั้งฝังใจทั้งเสียใจ

            เรื่องมันเกิดขึ้นตอนที่มันเมา ก็อย่างที่ว่าว่าแต่ก่อนมันไม่มีงานทำ ที่มันอยู่ได้ก็เพราะว่าเกาะพ่อแม่กินไปวันๆ ดีหน่อยที่พ่อแม่มันมีที่นาเยอะก็เลยปลูกข้าวได้เยอะ ขายแต่ละทีก็พอมีเงินถุงเงินถังบ้าง มันก็เลยไม่อดตายแม้จะไม่ทำงาน ตอนนั้นดึกมากแล้วและมันก็เดินเมากลับมาจากซุ้มยาดองกำลังจะกลับบ้าน

            มันเดินเป๋ไปเป๋มากอดขวดเหล้าขาวที่ซื้อติดมือมากะว่าจะเอาไปนั่งกินถอนเมาหลังตื่นนอน เดินไปเดินมาทั้งที่ถนนมืดๆเลียบคลอง บางทีผ่านบ้านที่มีหมาก็โดนหมาเห่าใส่ เป็นอย่างนี้อยู่ทุกวี่ทุกวัน และทุกวันมันก็จะต้องเจอใครคนหนึ่งขี่จักรยานสวนมาจากตลาด

            แล้ววันนี้มันก็เจอจริงๆ มันมองเห็นแสงไฟฉายวับๆแวบๆก่อนจะเห็นเงาตะคุ่มๆของคนขี่จักรยานขี่มาใกล้เรื่อยๆ

            อีญาญ่ากระเทยท้ายตลาดนี่เอง!!

             ถ้าเป็นทุกวันมันคงแค่มองแล้วก็มองไอ้ผู้ชายหน้าขาวที่อุตริไว้ผมยาวแล้วนุ่งกระโปรงทำตัวเหมือนพวกผู้หญิง แต่วันนี้มันกลับกระโดดเข้าไปขวาง ถามว่าทำไมมันถึงกระโดดเข้าไปขวางเรอะ? ก็เพราะว่าสองสามวันมานี้มันไม่เห็นอีญาญ่าขี่จักรยานสวนมันหลังจากมันเมากลับมาจากซุ้มยาดองน่ะสิ!!

            “มึงมาขวางกูทำไมน่ะไอ้ดำ”เสียงแหบห้าวแต่ถูกดัดให้ดูเหมือนผู้หญิงเอ่ยถามด้วยความตกใจ เพราะถูกขวางกะทันหันจักรยานก็เลยเกือบจะล้ม ดีไม่ล้มเสียจริงๆ

            “สองสามวันนี้มึงหายไปไหนมา กูไม่เห็นๆ”ไอ้ดำถามเสียงยานคาง

            “มึงจะถามไปทำไม”อีญาญ่าถามด้วยความแปลกใจ ไม่นึกว่าไอ้ดำขี้เมาจะมากระโดดขวางจักรยาน ปกติก็ได้แค่สวนกันไปวันๆ มากสุดก็มองหน้ากัน วันนี้ไอ้ดำกลับมาแปลก

            “กูอยากรู้”บอกทั้งที่เมา ตาก็จ้องมองมือผอมๆจับเส้นผมยาวสีดำขลับไปทัดใบหู พอทำอย่างนั้นหน้าเล็กๆก็ยิ่งดูเด่นขึ้น พอเข้ามาใกล้ก็เห็นว่าปากที่ชอบเชิดนั้นทาลิปสีแดง แก้มปัดสีชมพู ตามประสาช่างเสริมสวย

            “กูก็ไปธุระของกูน่ะสิ เฮ้อ” อีญาญ่าถอนหายใจกับความเซ้าซี้ไอ้ผู้ชายขี้เมา

            “งั้นเหรอ…วันนี้มึงสวยจัง”ก็สวยจริงๆ ปากก็แดง แก้มก็แดง

            “กูว่ามึงเมาแล้วพูดจาไม่รู้เรื่อง มึงหลบทางกูเถอะ กูจะกลับบ้านกลับช่อง ดึกป่านนี้แล้ว”ทำท่าจูงจักรยานหลบ

            แต่ก็ถูกกระโดดขวางหน้าอีกรอบให้ได้ตกใจเล่น

            “อะไรของมึงอีกล่ะ?”อีญาญ่าออกปากถาม เริ่มรำคาญไอ้ดำขึ้นมา ถ้าเป็นปกติก็จะอยู่คุยด้วยหรอก แต่นี่ไอ้ดำมันเมาก็เลยไม่อยากจะคุยด้วยสักเท่าไร อีกอย่างร้อยวันพันปีก็แทบจะไม่เคยคุยกัน

            “จริงรึเปล่าวะที่ชาวบ้านเขาว่ากันว่ามึงได้ผัวเป็นคนในเมืองน่ะ”จู่ๆไอ้ดำก็ออกปากถาม ก็ชาวบ้านเขาว่ากัน ไอ้ดำก็เลยถาม เห็นหน้าเห็นตากันทุกวี่ทุกวัน จู่ๆก็หายไปหลายวันก็เลยสงสัยว่าจะไปมีผัวจริงๆ

            “มึงเอาอะไรที่ไหนมาพูด”

            “ก็ชาวบ้านเขาว่ากัน”

            “ปากชาวบ้านก็จริงๆเชียว”อีญาญ่านึกเคือง ยกมือเท้าสะเอวใส่ท่าทางจริตทั้งที่ยังคร่อมจักรยาน

            “แล้วมันจริงไหมวะ”ไอ้ดำยังคงถามเซ้าซี้ไม่เลิก

            “แล้วมึงคิดว่ากระเทยอย่างกูจะมีผัวอย่างที่ชาวบ้านเขาว่าไหมล่ะ”ถูกถามกลับ

            “กูไม่รู้”

            คนเมาพอถูกถามกลับก็ส่ายหน้าลูกเดียว ก็มันไม่รู้จริงๆ มันก็แค่เมาไปวันๆ เดินกลับจากซุ้มยาดองทุกวันก็เห็นหน้าอีญาญ่าทุกวัน พอหายไปสองสามวันไม่เห็นหน้ากันก็เลยสงสัย ก็เลยถาม  ถ้าถามมันว่ามันรู้ไหม มันไม่รู้หรอก มันรู้แค่ว่าอีญาญ่าชอบขี่จักรยานกลับมาจากร้านเสริมสวยเวลานี้ มันรู้แค่ว่าชอบมองหน้าสวยๆของอีญาญ่า ไม่ได้สวยเหมือนผู้หญิง แต่ก็น่าดูน่ามองพิกล ยิ่งปากแดงๆแก้มแดงๆที่ถูกแต้มให้สีสวยยิ่งน่ามองเข้าไปใหญ่ ผมยาวๆไปถึงกลางหลังก็อยากจะลองจับดูสักครั้งว่าจะนุ่มนิ่มเหมือนผมผู้หญิงหรือจะแข็งกระด้างเหมือนผมผู้ชาย มันรู้แค่นั้น นอกนั้นมันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวอีญาญ่าเลย พออีญาญ่าหายไปหลายวันไม่ได้มองหน้ากันตอนสวนกันก็เลยรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง จนกลายเป็นหงุดหงิดเมื่อชาวบ้านเขาลือกันว่าอีญาญ่าไปได้ผัวเป็นคนในเมือง

            “กูจะไปมีผัวได้ยังไง วันๆก็ทำงานงกๆไม่ได้มีเวลาไปกินเหล้ากินยาดองเหมือนมึงเสียที่ไหน”

            “งะ งั้นเหรอวะ”ไอ้คนเมาตอบ จู่ๆปากก็ฉีกยิ้ม ตาปรือหวานฉ่ำ

            “ก็เออน่ะสิ คราวนี้ก็หลบทางกูได้แล้ว เดี๋ยวแม่กูรอนานพาลเป็นห่วง”

            บอกให้หลบก็จริง แต่ไอ้ดำก็ยังไม่ยอมหลบ กลับยืนยิ้มเหมือนคนบ้าขวางทางจักรยาน มันเริ่มจะสร่างเมาขึ้นมาบ้างแล้ว

            “มึงแน่ใจนะว่ามึงไม่มีผัวน่ะ”

            “บอกว่าไม่มีก็ไม่มีสิ!!”อีญาญ่าเริ่มรำคาญ

            “ไม่มีก็ดีแล้ว”

            ดีจริงๆที่ไม่มี เพราะถ้าอีญาญ่ามันมีผัวไอ้ดำก็ไม่รู้ว่าอีญาญ่าจะมาขี่จักรยานให้มันได้มองหน้าทุกวันรึเปล่า ถ้าอีญาญ่ามีผัวแล้วมันคงจะรู้สึกแย่แน่ๆ

            “มึงเองก็กลับบ้านกลับช่องได้แล้ว ป่านนี้….ว๊ายยยยย!!”อีญาญ่าร้องเสียงตกใจ

            โครมมมม!!

            จักรยานล้มเสียงดังโครม

            จู่ๆไอ้ดำก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง ฉวยความข้อมืออีญาญ่าแล้วออกแรงดึงให้เดินตาม

            “มึงทำอะไรน่ะ!! มึงจะลากกูไปไหนปล่อยกู”ถามด้วยความตกใจ ตาคู่สวยเบิกกว้าง

            “ตามกูมา”ไอ้ดำบอกเสียงแข็งพลางฉุดให้อีญาญ่าเดินถามออกจากถนนเลียบคลองไปทางคันนาแทน

            ทางนี้ที่ไอ้ดำฉุดให้อีญาญ่าเดินตามคือทางไปที่นาของพ่อแม่มัน

            “ตามไปไหน หยุดเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นกูจะร้องให้คนช่วยจริงๆด้วย”

            แล้วไอ้ดำก็หยุดจริงๆ หยุดแล้วหันมามองหน้าอีญาญ่า ตาจ้องมองหน้าสวยๆไม่วางตาก่อนจะพูดในสิ่งที่ทำให้อีญาญ่าตกใจแทบจะหวีดร้อง

            “มาเป็นเมียกูเถอะนะ”

            ก็ถ้าอีญาญ่าเป็นเมียไอ้ดำ แล้วไอ้ดำได้เป็นผัวอีญาญ่า ไอ้ดำก็จะได้เห็นหน้าสวยๆของอีญาญ่าทุกวันตั้งแต่เช้ายันค่ำ ถึงอีญาญ่าจะเป็นผู้ชายก็ช่างกระไร อีญ่าญ่ามันน่าดูน่ามองกว่าผู้หญิงตั้งเยอะ

            “มึงจะบ้าเรอะ!! ปล่อยกูนะไอ้ดำ ไม่งั้นกูจะร้องให้คนช่วย”

            “ดึกป่านนี้แล้วไม่มีใครผ่านมาหรอก”

            ไอ้ดำส่ายหน้าพลางออกแรงฉุดให้อีญาญ่าเดินตามอีกรอบ ที่หมายก็คือกระท่อมท้ายนาของพ่อแม่มัน ทว่าอีญาญ่าก็ออกแรงขืน เพราะอีญาญ่าเป็นผู้ชายแรงขืนก็เลยเยอะ เลี่ยงไม่ได้ไอ้ดำก็เลยต้องอุ้มอีญาญ่าขึ้นพาดบ่าแทน

            คนหนึ่งอุ้มแล้วเดินดุ่มๆไปทางกระท่อมท้ายนา อีกคนก็ดิ้นจนกระโปรงเปิดดีที่ไม่ตกลงมา จนกระทั่งถูกโยนให้ลงไปนอนกองอยู่บนพื้นกระท่อม

            “อะ ไอ้ดำ มึงเมามากแล้ว ก็ว่ามึงกลับบ้านเถอะนะ”

            “กูก็เมาของกูเป็นปกติ”ไอ้ดำบอก มันก้าวขึ้นตามไปบนกระท่อมก่อนจะเอื้อมไปจุดตะเกียง

            “ตะ แต่ กูเป็นผู้ชายนะมึงก็รู้”

            “เป็นผู้ชายก็ช่างประไร แค่กูอยากได้มึงเป็นเมียก็พอ”

            ไม่พูดพล่ามทำเพลงไอ้ดำก็จัดการปล้ำถอดชุดกระโปรงสีหวานของอีญาญ่าออก อีญาญ่าก็ร้องห้ามไปเถอะ แต่มันไม่ได้สนใจ มันสนใจอยากทำให้อีญาญ่าเป็นเมียมัน

            “อื้อออออ!!”อีญาญ่าส่งเสียงร้องอื้ออึงเพราะถูกจูบ

            จูบละเลงไปทั่วหน้า ได้กลิ่นยาดองคลุ้งปากคลุ้งจมูก ลิปสีสวยเปรอะปากเปรอะจมูก

            “เป็นเมียกูนะ”ไอ้ดำกระซิบย้ำ

            “ทะ ทำไม ทำไมมึงถึงอยากได้กูเป็นเมียล่ะ กูเป็นกระเทยนะ กูเป็นผู้ชาย มึงไม่อายชาวบ้านรึไง”อีญาญ่าเอ่ยถาม น้ำตารื้นขอบตา

            ใช่ว่ากลัว ใช่ว่าเกลียด แต่แค่สับสน แค่สงสัยในการกระทำของไอ้ดำ เจอหน้ากันทุกวัน ได้แต่มองหน้ากันแล้วก็สวนกันไป ร้อยวันพันปีจะคุยกันสักครั้งเมื่อมีธุระสำคัญก็เท่านั้น จู่ๆก็มาร้องขอให้เป็นเมีย คนที่เจอหน้ากันทุกวันมองหน้ากันทุกวันมือหรือจะไม่หวั่นใจ

            “ถ้าได้มึงเป็นเมียกูไม่อายชาวบ้านหรอกเพราะว่ากูรักมึง”ไอ้ดำตอบตามที่ใจนึก

            “มึงพูดอะไรน่ะ?”

            “กูคิดว่ากูรักมึงเข้าแล้ว กูอยากได้มึงเป็นเมีย”

            “ตอนนี้นี่มึงกำลังเมามึงก็พูดได้สิ แต่ถ้ามึงหายเมาประเดี๋ยวตื่นมาวันพรุ่งสร่างเมาแล้วมึงก็เป็นอื่น”อีญาญ่าค้าน ตาเบิกกว้างกับคำรักของไอ้ดำ

            “กูไม่เป็นอื่นหรอก”ไอ้ดำส่ายหน้าช้าๆพลางก้มลงไปจูบขมับชื้นเหงื่อ

            “กูไม่เชื่อน้ำลายมึง”

            “เชื่อกูเถอะนะ วันพรุ่งกูไม่เป็นอื่นแน่ กูสัญญา”

            เพราะแรงขืนของอีญาญ่ามันสู้แรงคนเมาอย่างไอ้ดำไม่ได้หรือว่าอีญาญ่ามันสมยอมกันแน่ไม่มีใครรู้

            ไอ้ดำก็แค่ก้มลงไปจูบไปหอมแก้มแดงๆกับปากแดงๆซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุลักทุเลอยู่บ้างกว่าจะได้เป็นผัวเมียกันแต่ก็สำเร็จลุล่วง พื้นไม้ไผ่ลั่นเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด

            “อึก อืออ อะ ไอ้ดำ เบาๆ”อีญาญ่าร้องบอกเสียงสะอื้น มือพลางเกาะไหล่ไอ้ดำแน่น

            “มึงเป็นเมียกูแล้วนะ มึงห้ามไปมีผัวอื่น”

            ถึงจะเมาแต่พอถึงตอนสำคัญมันก็ทำของมันได้ที มันมองหน้าสวยๆกับแก้มแดงๆที่ตอนนี้แดงกว่าตอนปัดแก้ม มันกระแทกไม่ยั้งแรงเมื่อเห็นตาสวยๆรื้นไปด้วยน้ำตา เห็นตัวผอมบางของอีญาญ่าสั่นเทากระเด้งกระดอนไปตามแรงกระแทก

            นานกว่าจะสมใจอยาก นานจนได้ยินเสียงไกขันดังแว่วมาแต่ไกล จากเมาก็สร่างเมานอนมองขื่อกระท่อมก่อนจะหันไปมองคนที่ที่นั่งหันหลังให้มันกำลังคว้าชุดกระโปรงสีสวยมาใส่

            เห็นอย่างนั้นมันก็เลยขยับเข้าไปใกล้แล้วสวมกอดอีญาญ่าจากทางข้างหลัง เอาคางเกยไหล่เล็กๆแล้วกระซิบบอก

            “เดี๋ยวกูจะให้แม่ไปขอมึงนะ”

            “มึงไม่ต้องมาขอกูหรอก กูบอกมึงแล้วไงว่ากูเป็นกระเทย ผู้ชายที่ไหนเขาจะมาแต่งงานกับกระเทย”อีญาญ่าบอกเสียงนิ่งจนน่าใจหายมือพลางจัดชุดกระโปรงให้เข้าที่เข้าทาง

            “แต่มึงเป็นเมียกูแล้ว”

            พอได้ยินอีญาญ่าพูดอย่างนั้นก็คว้าไหล่สองข้างแล้วจับให้หันหน้าเข้ามาหา

            “มึงลืมเรื่องวันนี้ไปเถอะ กูไม่ถือโทษโกรธอะไรมึงหรอก ต่อไปนี้มึงกับกูก็ต่างคนต่างอยู่เหมือนเดิม”

            “มึงพูดอะไรของมึงน่ะ!! กูบอกแล้วไงว่ากูจะให้แม่ไปขอมึง กูจะรับผิดชอบมึงเอง หรือว่ามึงกลัวชาวบ้านจะนินทา ก็ช่างพวกมันประไร มึงเป็นเมียกูกูเป็นผัวมึงก็พอ”

            “มึงอย่ามาพูดอะไรง่ายๆสิ”

            “แล้วทำไมล่ะ ทำไมมึงถึงไม่ยอมให้กูไปขอ”

            “หึ มึงจะมีปัญญาอะไรมาขอกู ตัวมึงเองยังเอาไม่รอด วันๆแบมือขอตังค์พ่อแม่ใช้กินเหล้าไปวันๆ งานการไม่ทำ มึงจะให้กูเอาชีวิตไปอยู่กับคนอย่างมึงได้ยังไง มีผัวอย่างมึงกูไม่เอาด้วยหรอก”

            “นี่มึงชังที่กูไม่มีงานมีการทำเหรอวะ งะ งั้นกูจะหางานทำก็ได้”ไอ้ดำคว้าข้อมือคนที่ทำท่าจะลุกหนี

            “แค่หางานทำแล้วจะได้อะไร คนขี้เมาไม่เอางานเอาการอย่างมึงจะไปทำอะไรได้ กูไม่ฝากชีวิตกับมึงหรอกนะ เผลอๆมึงเกียจคร้านกลับมาไม่ทำงานทำการอีก สู้กูมีผัวกูก็ขอมีผัวรวยๆไว้เกาะกินไม่ดีกว่ารึไง”

            “ที่แท้มึงก็แรดอยากจะมีผัวรวยๆสินะ ถึงได้ไม่อยากจะแต่งกับกูไม่อยากได้กูเป็นผัวน่ะ”

            เข้าใจแล้ว ไอ้ดำคนนี้เข้าใจแล้ว ที่แท้อีญาญ่าก็อยากได้ผัวรวยถึงได้ไม่อยากให้มันไปขอ ไม่อยากเป็นเมียมัน แล้วทำไมปากพูดทำร้ายจิตใจกัน พูดดูถูกกันแต่ทำไมถึงได้ร้องไห้ล่ะ น้ำตาไหลเปรอะแก้มสวยๆแล้ว

            “ก็เออน่ะสิ จนๆอย่างกูก็ต้องอยากได้ผัวรวยเป็นธรรมดา ใครมันจะไปอยากได้ไอ้ขี้เมาอย่างมึงเป็นผัว”

            จริงอย่างที่อีญาญ่าว่า ใครมันจะไปอยากได้ผัวไม่เอาการเอางานดีแต่เกาะพ่อแม่กิน สู้ได้ผัวรวยๆคงจะดีกว่า คงจะสบายกว่าได้ผัวเป็นไอ้ดำเยอะ ถ้าอีญาญ่ามาเป็นเมียไอ้ดำอีญาญ่าก็คงจะลำบาก และไอ้ดำก็ไม่อยากให้อีญาญ่าต้องมาลำบาก

            “กูเข้าใจแล้ว”ไอ้ดำพยักหน้า

            มันเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่เปรอะแก้มให้อีญาญ่าเบาๆก่อนจะยอมปล่อยมือ

            หลังจากที่มันปล่อยมืออีญาญ่าไปมันก็ไม่เคยได้เจอกับอีญาญ่าอีกเลย ข่าวว่าอีญาญ่าไปเปิดร้านเสริมสวยเป็นของตัวเองในเมืองนานทีจะกลับมาหาแม่มัน ไอ้ดำก็ได้แต่ยินดีในใจที่คนขยันอย่างอีญาญ่าจะเก็บเงินเก็บทองจนได้เปิดร้นเป็นของตัวเอง ทำได้แค่คิดถึงอีญาญ่า คิดถึงแก้มแดงๆปากแดงๆ กระโปรงสวยๆที่คอยจะเปิดวับๆแวบๆตอนขี่จักรยาน แล้วมันก็ได้รู้สักทีว่าผมยาวๆที่ชอบจับไปทัดใบหูไม่ได้ถึงกับนุ่มเหมือนผมผู้หญิง ไม่ได้แข็งกระด้างเหมือนผมผู้ชาย แต่ก็หอมหวานไม่มีวันลืมเลือน

            ตั้งแต่นั้นมาไอ้ดำก็กลายเป็นคนเอางานเอาการ ถึงจะขี้เมาเหมือนเดิมก็เถอะ บางวันมันก็จะแวะไปนอนเล่นที่กระท่อมท้ายนาของพ่อแม่มัน นอนก่ายหน้าผากมองขื่อกระท่อมแล้วนึกถึงคืนที่ได้อีญาญ่าเป็นเมีย

--------------------------------------------------------------



หลายปีต่อมา

            กริ๊งๆ

            เสียงกระดิ่งที่ติดหน้าประตูร้านเสริมสวยดังให้อีญาญ่าช่างเสริมสวยประจำร้านหันไปมองหน้าประตู

            ตุ๊บ!!

            ไดร์เป่าผมที่กำลังเป่าหัวลูกค้าหลุดมือร่วงตกลงพื้นทันทีที่หันไปเห็นลูกค้าคนใหม่ จนลูกค้าที่มันกำลังทำผมให้อยู่เงยหน้ามองกระจกด้วยความแปลกใจ

            “ไอ้ดำ”

            มันเรียกชื่อของคนที่ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้า ก่อนจะยืนนิ่งเพราะทำอะไรไม่ถูก มันก็นานแล้วที่ไม่ได้เจอกันนับตั้งแต่วันนั้นที่กระท่อมท้ายนา

            “ทำผมให้ลูกค้าของมึงสิ เดี๋ยวก็เสียลูกค้าหรอก”ไอ้ดำยิ้ม ก่อนจะย่มตัวก้มเก็บไดร์เป่าผมบนพื้นมาใส่มือให้อีญาญ่า

            “ขอโทษจ้ะ”อีญาญ่าที่ตั้งสติได้รับไดร์มาแล้วขอโทษลูกค้า

            ไอ้ดำเดินไปนั่งที่โซฟา ตาก็จ้องมองแผ่นหลังคุ้นเคยที่มันมักจะแอบเหลียวหลังหันไปมองตอนที่สวนผ่านกันที่ริมคลองจนลับสายตา ก่อนจะเลื่อนไปมองหน้าสวยๆผ่านกระจก

            ไม่เจอกันตั้งนานอีญาญ่าก็ยังสวยเหมือนเดิม ไม่สิ!! สวยกว่าเดิมตั้งเยอะ หน้าตาผิวพรรณ แก้มแดงๆปากแดงๆ มันจ้องอยู่นานจนอีญาญ่าเสร็จลูกค้า จนลูกค้าเดินออกไป และจนอีญาญ่าไปแขวนป้ายปิดร้าน

            “มึงมาทำไม”อีญาญ่าถาม

            ร้อยวันพันปีไม่เคยโพล่หน้ามา ตั้งแต่มันมาเปิดร้ายเสริมสวยในเมืองมันก็ไม่ได้เจอกับไอ้ดำอีกเลย และไอ้ดำก็ไม่ได้มาหามันมาตอแยกันอย่างที่คิด

            “มึงสบายดีไหม”ไอ้ดำถามก่อนจะลุกเดินเข้ามาใกล้

            “กูถามว่ามึงมาทำไม ไม่ใช่ให้มึงมาถามกูกลับ”

            ไอ้ดำเดินเข้ามาใกล้ ใกล้จนปลายเท้าห่างกันแค่คืบ แต่อีญาญ่าก็ไม่ได้ถอยหนี กลับเงยหน้ามอง ไม่ได้เจอกันนาน ไอ้ดำดูเปลี่ยนไปมาก เนื้อตัวไม่ได้มีกลิ่นเหล้า ผมเผ้าดูดีผิดหูผิดตา เสื้อผ้าก็เปลี่ยนไป ซ้ำยังฉีดน้ำหอมมาอีก

            “กูมารับมึง”ไอ้ดำตอบเสียงเบา

            “มะ มึงว่าอะไรนะ”อีญาญ่าถามอย่างไม่เชื่อหู

            “แต่งงานกับกูนะ มาเป็นเมียของกู”

            ไม่พูดเปล่า แต่กลับล้วงหยิบเอาแหวนทองในกระเป๋าออกมาแล้วยื่นไปตรงหน้าอีญาญ่า ตาจ้องมองตาสวยๆเบิกกว้างด้วยความตกใจ ไม่นานก็รื้นไปด้วยน้ำตา ตามมาด้วยเสียงสะอื้นเบาๆ ริมฝีปากแดงสวยฉีกยิ้ม

            “ฮึกๆ”

            “มึงร้องไห้ทำไม”

            ไอ้ดำเห็นก็ตกใจ กุหลีกุจอขยับเข้าไปเช็ดน้ำตาให้

            “นี่กูทำร้ายน้ำใจมึงอีกแล้วเหรอวะ”

            “ฮึกๆ เปล่า ฮือ”อีญาญ่าส่ายหน้าทั้งน้ำตา

            “แล้วมึงร้องไห้ทำไม”

            “มึงปล่อยให้กูรอตั้งนาน”ยกมือขึ้นมาทุบไหล่ไอ้ดำ

            นานจริงๆตั้งแต่ได้ข่าวว่าไอ้ดำเริ่มทำไร่ทำนาช่วยพ่อแม่ เริ่มมีงานมีการทำเป็นชิ้นเป็นอัน นานจนคิดว่าไอ้ดำลืมมันและเป็นอื่น นานจนเลิกรอ

            “หยุดร้องไห้ได้แล้ว มึงร้องไห้แล้วไม่สวยเลยนะ”

            “ไม่สวยก็ไม่ต้องมาสิ”

            “ได้ยังไงล่ะ ไม่มาหาเมียแล้วกูจะมาหาใคร”

            “ทำพูดดีไป”อีญาญ่ามองค้อน ผลักอกไอ้ดำออกเมื่อไอ้ดำถือวิสาสะขย้บเข้ามากอดมันหน้าตาเฉย

            “อีญาญ่า”ไอ้ดำเรียก

            “อะไร”

            “นี่มึงไปทำนมมาเหรอวะ นมใหญ่เชียว”

            อดถามไม่ได้เมื่อมันได้กอดอีญาญ่าแล้วรู้สึกว่าอะไรนิ่มๆชนอกมัน พอก้มไปมองก็เห็นนมเบ้อเริ่ม ว่าแล้วก็คว้าจับหมับเข้าให้เป็นการพิสูจน์ ตกใจไม่น้อยที่เห็นอีญาญ่านมโต มันชอบนมแบนๆมากกว่านมโตๆเหมือนผู้หญิงตั้งเยอะ

            “มึงจะบ้าเหรอ นี่มันฟองน้ำ”กลัวไอ้ดำไม่เชื่อก็เลยล้วงเอาฟองน้ำมาอวด

            “กูก็นึกว่ามึงทำนม"

"ทำบ้านมึงสิ"

"เอามือมึงมาให้กูสิ"ไอ้ดำยื่นมือไปขอมืออีญาญ่า

            “กูไม่ใช่หมาจะได้มาขอมือ”

            “กูไม่ได้ขอมือให้มึงเป็นหมา แต่กูจะขอมือให้มึงเป็นเมีย กูจะสวมแหวนให้มึง”

            คว้ามืออีญาญ่าดึงมาสวมแหวนทองวงน้อยให้

            ตอนนี้ถึงมันจะไม่ได้รวยแต่ก็พอจะมีเงินเก็บอยู่บ้าง เงินที่ได้จากแบ่งพ่อแม่ตอนขายข้าว เงินที่ได้จากการทำไร่กับพี่เจิด รวมถึงเงินที่ได้จากการทำงานเล็กๆน้อยๆ รวมๆแล้วเหลือจากซื้อแหวนทองก็พอจะซื้อที่ผืนเล็กๆแล้วปลูกบ้านหลังเล็กๆอยู่กันสองคน

            มันก็นานแล้วที่มันได้แต่อิจฉาพี่เจิดที่มีเมียดีๆอย่างไอ้มะลิ อิจฉาที่ไอ้มิ่งได้เมียรวยได้เมียมียศอย่างพี่แจ่ม ในที่สุดก็ถึงเวลาที่มันจะได้เมียกับเขาสักที

-----------------------------------------------------------------------

ยังจำคู่นี้กันได้ไหม ตอนที่ไอ้ดำมันนั่งโม้ในวงยาดองให้พวกไอ้มิ่งพวกพี่เจิดฟังว่าได้อีญาญ่าเป็นเมียที่กระท่อมท้ายนา จนพี่เจิดไปปล้ำไอ้มะลิทำเมีย นึกครึ้มเลยอยากขยายความ เป็นไงล่ะ แจกมาม่าไปคนละซอง หึหึ คิดถึงกันไหมล่ะ

[เด็กหญิงเย็นชา]

ตอน : เดี๋ยวบอกให้แม่ไปขอ

​

                “ไอ้ดำ นั่นเอ็งพาใครมาน่ะ หน้าตาน่ารักน่าชังเชียว”ยายแหวนแม่ของไอ้ดำถามเมื่อเห็นไอ้ดำพาใครก็ไม่รู้มาบ้าน

                ก็ไม่ใช่ว่าดูไม่ออกหรอกว่าคนที่ไอ้ดำพามาไม่ใช้ผู้หญิง แต่ก็ไม่เชิงผู้ชายเสียทีเดียว ใส่ชุดกระโปรงสีชมพูลายดอกไม้สวย แต่งหน้าตาปากแต่ก็ไม่ถึงกับจัดมาก ผมเผ้าก็จัดทรงมาอย่างดี ถึงจะไม่สวยเหมือนผู้หญิง แต่ก็น่ารักน่าชัง ไม่ได้น่าเกลียดเลยสักนิด แต่เจ้าตัวกลับยืนหลบอยู่หลังไอ้ดำลูกชายสุดรัก ท่าทางอายๆยังไงไม่รู้สิ ยายแหวนเมียงมองไม่ต่างกับตาทอนพ่อของไอ้ดำ

                “นั่นน่ะสิไอ้ดำ เอ็งพาใครมา พ่อไม่เคยเห็นหน้า”ตาทอนเท้าสะเอวถามลูกชายบ้าง

                “ฉันมาเมียมาไหว้พ่อกับแม่จ้ะ”เมื่อพ่อแม่ถามไอ้ดำก็พร้อมจะตอบ ตอบชัดถ้อยชัดคำ ดันหลังอีญาญ่าหรือไอ้ยาที่ท่าทางกล้าๆกลัวๆมา

                นี่คือการพาเมียมาไหว้พ่อแม่ครั้งแรกของไอ้ดำ

                “ฮะ!!/ฮะ!!”ยายแหวนกับตาทอนร้องตกใจแทบจะพร้อมกัน

                “นี่อีญาญ่า มันเป็นเมียฉันเอง”

                “สวัสดีจ้ะ พ่อ แม่”อีญาญ่าเองก็รู้งาน รีบยกมือไหว้ผู้หลักผู้ใหญ่ แก้มที่ปัดมาแดงยิ่งแดงเข้าไปใหญ่

                “เมียเรอะ?”ยายแหวนถามย้ำ มองดูเมียที่ไอ้ดำว่าหัวจรดเท้า

                “ใช่จ้ะ เมีย”ย้ำคำว่าเมียให้อีญาญ่ายิ่งเขินอายเข้าไปใหญ่

                “แต่ว่า…”ตาทอนไม่อยากจะพูดกลัวจะหาว่าดูถูกกัน แต่คนที่ไอ้ดำแนะนำถึงจะน่ารักน่าเอ็นดู แต่มันก็ไม่ใช่ผู้หญิงนี่หว่า

                “จ้ะ ฉันรู้ว่าอีญาญ่ามันไม่ใช่ผู้หญิง”

                “ก็แล้วทำไมเอ็งรู้เอ็งถึงได้…”ตาทอนพูดได้ไม่จบประโยคนัก

                “จะทำยังไงได้ล่ะพ่อ ก็ฉันรักมันนี่ ถึงมันจะไม่ใช่ผู้หญิงแต่ฉันก็รักมันที่ใจ แล้วอีกอย่างฉันก็ได้กับมันมาตั้งหลายปีแล้วด้วย”

                ก็ได้กันที่เถียงนานั่นแหละ แต่ก็ไม่ได้ลงลึกรายละเอียดให้พ่อแม่มันฟัง กลัวพ่อแม่มันจะหัวใจวายตายไปเสียก่อนที่จะแนะนำลูกสะใภ้จบ

                “หา?!! ดะ ดะ ดะ ได้กัน”ยายแหวนยกมือทาบอกกับคำว่าได้กันของไอ้ดำ

                “หลายปี?”ตาทอนติดใจไอ้คำว่าหลายปีของลูกชายสุดรัก

                ก็หลายปีก่อนไอ้ดำลูกชายสุดรักยังเป็นพวกสำมะเลเทเมาอยู่เลย วันๆเอาแต่เมาเหล้าเมายาดองไม่ทำงานทำการ ดีที่ตาทอนกับเมียมีที่นาเยอะ เกี่ยวข้าวทีก็มีเงินถุงเงินถังให้ลูกใช้

                แต่จู่ๆวันหนึ่งเมื่อหลายปีที่แล้วไอ้ลูกชายก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากไอ้ขี้เมาก็กลายเป็นคนขยันทำมาหากิน ทำเอาชาวบ้านพากันงงเป็นไก่ตาแตก ตาทอนกับเมียเองก็งงเสียยิ่งกว่าชาวบ้านอีก เกือบจะพาไปหาพระเพราะคิดว่าลูกชายผีเข้าด้วยซ้ำ

                “อย่าบอกนะว่าคนที่ทำให้เอ็งเป็นอย่างนี้ก็คือนังหนูนี่น่ะ”ยายแหวนกลืนน้ำลายถาม

                ถึงบางอ้อเลยว่าทำไมจู่ๆลูกชายก็ลุกขึ้นมาทำมาหากิน ที่แท้ก็เพราะนังหนูตรงหน้านี่เอง

                “ใช่จ้ะ ที่ผ่านมาฉันเอาแต่เป็นไอ้ขี้เมาไม่ทำการทำงาน แต่เพราะว่าอีญาญ่านี่แหละจ้ะฉันถึงได้คิดได้ พ่อกับแม่อย่ารังเกียจที่มันเป็นอย่างนี้เลยนะ มันนิสัยดีนะแม่ เห็นมันอย่างนี้มันเป็นช่างเสริมสวยผมเปิดร้านอยู่ในเมืองเลยนะ ลูกค้านี่แน่นร้านเชียว ไม่เชื่อแม่ลองให้มันทำผมให้ก็ได้…มึงก็พูดอะไรบ้างสิ”ไอ้ดำไม่รอช้าเอ่ยอ้างสรรพคุณเมียสารพัด สะกิดเมียที่ยืนกล้าๆกลัวๆระคนอายให้มองซ้ายขวาเหรอหรา

                “จะ จ้ะ ฉันเป็นช่างเสริมสวย”อีญาญ่าหัวเราะแห้งๆ

                กระดากอายกับสายตายายแหวนกับตาทอนที่มองมา เบียดตัวเข้าไปใกล้ไอ้ดำเหมือนจะหาที่พึ่งเพราะกลัวโดนเกลียดที่ไม่ใช่ผู้หญิง ที่จริงก็ไม่คิดว่าไอ้ดำจะพามาไหว้พ่อแม่

                จู่ๆไอ้ดำก็จูงมือพากันมาบ้าน บอกว่าจะพามาไหว้พ่อแม่ก็ตอนถึงหัวบันใดบ้านแล้ว จะหันหลังลับก็ไม่ทัน ไอ้แต่เกาแก้มแดงๆท่าทางอายๆ

                “ใครบอกกันล่ะว่าพ่อกับแม่เอ็งรังเกียจเมียเอ็งน่ะไอ้ดำลูกพ่อ ดีเสียอีกที่เอ็งได้มีเมียเป็นตัวเป็นตนสักที พ่อก็คิดว่าเอ็งจะไร้น้ำยาสู้พ่อไม่ได้เสียอีก ที่แท้เอ็งก็ชายเหนือชาย”ตาทอนตบไหล่ลูกชายท่าทางภูมิใจ

                จะไม่ให้เอ็นดูลูกสะใภ้ได้ยังไง เป็นถึงคนที่ทำให้ไอ้ดำกลายเป็นคนขยันทำมาหากิน ท่าทางก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรได้ กลับดูน่าดูน่ามองไปอีกแบบ อีกอย่างก็ดีใจที่ลูกชายได้มีเมียกับเขาสักที คิดว่าจะขยันทำมาหากินไม่สนใจเรื่องรักๆใคร่ๆกับเขาเสียอีก

                “นั่นน่ะสิ แม่เองก็ไม่ได้รังเกียจอะไรลูกสะใภ้เลย ดีเสียอีกที่เอ็งได้มีคู่กับเขา โตป่านฉะนี้แล้ว แม่ก็นึกว่าเอ็งจะเป็นตาตากแห้งตัวเดียวไม่มีใครเอาเสียอีก”ยายแหวนส่ายหน้า ส่งยิ้มให้ลูกสะใภ้

                ก็แหม ป่านนี้แล้วก็ต้องเรียกว่าลูกสะใภ้ได้เต็มปากเต็มคำสิ เอาเข้าจริงก็ไม่ได้รังแครังคัดอะไรกับลูกสะใภ้ที่ไม่ใช้ผู้หญิงเลย แต่พอรู้ว่าลูกสะใภ้นี่ล่ะเป็นคนทำให้ลูกชายกลายเป็นผู้เป็นคนยายแหวนก็นึกเอ็นดูขึ้นมาทันทีทันใด จะให้พูดว่าขอบคุณกันมันยังน้อยไป

                “ฉะ ฉัน ฝะ ฝากตัวด้วยนะจ๊ะ”อีญาญ่ายกมือไหว้ฝากตัวพ่อแม่ไอ้ดำ

                “ฝากตงฝากตัวอะไรกันนังหนู ทางนี้ต่างหากล่ะที่ต้องฝากให้หนูดูแลไอ้ดำมันน่ะ…มาๆ เข้ามากินข้าวกินปลากันก่อน กำลังจะกินข้าวกินปลากันอยู่พอดีเชียว”ยายแหวนเดินมาจูงแขนลูกสะใภ้ชวนกันไปกินข้าวเสร็จสรรพ

                ตาทอนยิ้มกริ่ม ดีใจที่มีลูกสะใภ้ ในที่สุดบ้านนี้ก็ไม่เหงาอีกแล้ว มีคนมาเพิ่มอีกคน ยายแหวนก็จะได้ทำผมฟรีด้วย

                มื้อเย็นทั้งมื้อ กับข้าวกับปลาปกติก็มีเยอะอยู่แล้วเพราะเป็นคนไอ้ดำรูปร่างสูงใหญ่เป็นยักษ์ปักหลั่นจึงกินเยอะ พ่อแม่ที่รักลูกมีหรือจะไม่อยากให้ลูกกินอิ่ม แถมวันนี้มีลูกสะใภ้มาเพิ่ม แม่ผัวจะยอมให้ครอบครับเสียหน้าได้อย่างไร รีบทอดปลาทอดเนื้อเพิ่มอีกหลายต่อหลายอย่าง เอาใจลูกสะใภ้เต็มที่ ไอ้ดำเห็นอย่างนี้ก็ดีใจ

                ถึงแม้ว่าพ่อแม่มันจะพากันสนใจแต่อีญาญ่าแล้วพากันลืมให้มันนั่งหัวโด่อยู่คนเดียวก็เถอะ

                กินข้างเสร็จก็พากันมานั่งคุยหน้าทีวี ละครตบจูบที่ยายแหวนติดนักหน้าเปิดทิ้งไว้อย่างนั้นแหละ เอาแต่เห่อลูกสะใภ้ไม่สนใจดูละครแล้ว คุยจ้อซักถามกันไม่หยุด

                ตาทอนเองก็พอกัน ได้ข่าวว่ากำลังถักแหดักปลาค้างเอาไว้ แหยังไม่เสร็จปาก มานั่งคุยกับเขาหน้าตาเฉย อีญาญ่าเองก็เริ่มชินกับพ่อแม่ของมันแล้วด้วย แต่มันก็ไม่แปลกใจหรอกเพราะว่าอีญาญ่าเป็นคนน่ารัก เข้ากับคนง่าย ใครๆพอรู้จักก็พากันชอบมัน

                เพราะว่ามันเป็นคนเข้ากับคนอื่นง่าย แล้วไหนจะน่ารักอย่างนี้อีก บางทีไปหาอีญาญ่าที่ร้ายก็เจอลูกค้าผู้ชายมากะลิ้มกะเหลี่ย มันก็กะจะไม่หึงหรอก แต่จะไม่ให้หึงได้ยังไง ผู้ชายผมสั้นๆที่ไหนมันเข้าร้านเสริมสวยมาสระผมกันวะ ผมสั้นแค่นั้นสระเองขยี้ๆไม่กี่ทีก็เสร็จ เสือกมาเข้าร้านทำผม ดูก็รู้ว่ามาหลีอีญาญ่าน่ะ ถึงอีญาญ่าจะบอกว่าไม่มีอะไรแล้วมันก็เชื่อใจเมีย แต่ก็อดหึงไม่ได้ รีบสั่งให้ปิดร้าน ลากเมียไปจัดการหลังร้านข้อหาที่ทำตัวน่ารักจนมันหึงเลือดขึ้นหน้าอย่างนี้

                ยิ่งคิดก็ยิ่งเคืองใจ ขืนปล่อยไว้นานมีหวังไอ้ดำงานเข้าแน่ ถ้าไม่ทำอะไรให้เป็นกิจจะลักษณะเหมือนอย่างพี่เจิดกับไอ้มิ่งเสียที

                “ฮะแฮ่มๆ”ไอ้ดำกระแอมเรียกร้องความสนใจ แต่…ไม่มีใครสนใจมันเลยน่ะสิ

                                “ฮะแฮ่มๆ!!”ทำกระแอมคอหนักขึ้น

                “เอ็งเป็นอะไรวะไอ้ดำ เจ็บคอก็ไปเอายาในตู้มากินนู่น”พ่อมันหันมาไล่กันเสียอย่างนั้น

                “ฉันไม่ได้เจ็บคอนะพ่อ”โอดครวญทำท่าหมาหงอย

                “ก็แล้วเป็นอะไรล่ะ จะกระแอมคอทำไม ไม่เห็นรึว่าพ่อกับแม่กำลังคุยกับนังหนูมันน่ะ”ถูกแม่ดุเสียอย่างนั้น

                “โธ่ พ่อ แม่”

                “เอ้า มีอะไรก็ว่ามา ขัดจังหวะจริงเชียว”ตาทอนว่า

                “ฉันจะถามพ่อแม่ว่าวันจันทร์หน้าพ่อกับแม่ว่างรึเปล่าจ๊ะ”ถามพอเป็นพิธีเปิดเรื่องไปอย่างนั้นแหละ

                ข้าวก็หว่านแล้ว ปุ๋ยก็ใส่แล้ว จะให้ไม่ว่างได้ยังไง

                “ไอ้ว่ามันก็ว่าง เอ็งจะทำไมรึ”

                นั่นน่ะสิ นับๆดูวันจันทร์หน้าก็วันที่เก้าเดือนเก้าพอดี ฤกษ์งามยามดีเชียวล่ะ

                “ฉันอยากให้พ่อกับแม่ช่วยไปเป็นธุระขออีญาญ่ากับแม่มันให้ฉันหน่อยน่ะ”

                ชัดเจนเลย!! ไอ้ดำอยากจะได้อีญาญ่าเป็นเมียแบบออกหน้าออกตาใจจะขาด ชาวบ้านจะได้รู้กันไปเลยว่าอีญาญ่าเป็นเมียไอ้ดำคนนี้ ขืนมาไต่มาตอมอีกมันจับไปทำปุ๋ยใส่ข้าวแน่!!

                “ไอ้ดำ!! นี่มึงจะบ้าเหรอ”อีญาญ่าพอได้ยินก็ตกใจ

                “บ้าเบ้ออะไรเล่า ก็กูอยากได้มึงเป็นเมียนี่”

                “กูก็เป็นเมียมึงอยู่แล้ว”อีญาญ่าเถียงลืมคิด พอคิดได้ก็เหลือบมองพ่อแม่ผัวแบบอายๆ

                “กูอยากทำให้มันถูกต้อง”

                “แต่กูไม่ใช่ผู้หญิงนะ ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนั้นก็ได้”ไม่อยากให้ดูเหมือนเรื่องมาก แค่ไอ้ดำรักมันก็พอแล้ว

                ถึงบางครั้งไอ้ดำจะหึงจนหน้ามืดตามัวสั่งให้มันปิดร้านบ่อยๆเวลามาเจอว่ามีลูกค้าผู้ชายเข้าร้าน แล้วลากมันไปปู้ยี่ปู้ยำหลังร้านจนมันเคืองใจ แต่ก็เข้าใจอยู่ว่าเพราะไอ้ดำรัก แต่ก็ไม่คิดว่าจะพามันมาไหว้พ่อแม่แล้วบอกให้พ่อแม่ไปขอมันแบบนี้

                “ถึงมึงจะไม่ใช่ผู้หญิงมึงก็เป็นเมียกูนะ กูอยากให้มึงเป็นเมียกูออกหน้าออกตา ชาวบ้านเขาจะได้ไม่ครหา คนเขาจะได้รู้ว่ามึงเป็นเมียกู มึงดูอย่างพี่เจิดกับไอ้มิ่งสิ เขายังแต่งกันได้ มึงไม่รู้หรอกว่ากูอิจฉาเขาแค่ไหน”สาธยายจนหมดเปลือก

                “ก็เอาสิ เดี๋ยวพ่อกับแม่เอ็งจะไปขอนังหนูให้เอ็งเอง”

                “จริงๆนะพ่อ!!”ไอ้ดำได้ยินก็ดีใจ ยักษ์ปักหลั่นอย่างมันเกือบจะลุกขึ้นกระโดดดีใจแล้วไหมล่ะ

                “ก็จริงสิวะ จะได้ตกได้แต่งกันเป็นเรื่องเป็นราว เห็นลูกมีเมียคนเป็นพ่อแม่ก็ต้องดีใจ”

                “ฉันขอบคุณพ่อแม่มากเลยนะ”ไอ้ดำรีบยกมือไหว้

                “นังหนูก็เตรียมตัวไปบอกแม่เอ็งได้เลยว่าจะเรียกสินสอดพ่อกับแม่เท่าไร”ยายแหวนกันไปยิ้มให้ลูกสะใภ้

                “อะ จ้ะ”จะขัดผู้ใหญ่ก็กระไรอยู่ ถามว่าดีใจไหม อีญาญ่าดีใจจนพูดไม่ออกบอกไม่ถูกไปแล้ว

                “มึงได้ยินไหมอีญาญ่า เดี๋ยวพ่อแม่กูจะไปขอมึงกับแม่มึงแล้ว มึงเตรียมตัดชุดเจ้าสาวรอกูได้เลย”ว่าที่เจ้าบ่าวยิ้มกริ่ม

                ดีใจจนอยากจะให้ถึงวันไวๆ อยากเห็นเมียในชุดเจ้าสาว จะพาเมียไปถ่ายรูปแล้วอัดรูปใส่กรอบบานใหญ่ๆไปติดที่ร้านเสริมสวยของอีญาญ่า คนจะได้รู้ว่าอีญาญ่ามีผัวแล้ว

                “ไป!! อีญาญ่า”

                จู่ๆก็ลุกพรึ่บขึ้นมาไม่พูดพร่ำทำเพลง คว้าแขนอีญาญ่าชวนให้ไป ไปไหนก็ไม่รู้

                “ไปไหน?”อีญาญ่าถามตกใจ

                “นั่นน่ะสิ เอ็งจะพานังหนูไปไหน นี่อาทิตย์ก็ตกดินแล้ว”ยายแหวนตกใจไม่แพ้กัน

                “นั่นน่ะสิ ไหนๆก็ไหนๆแล้วให้นังหนูมันค้างที่นี่ก็ได้”ตาทอนรีบว่า

                “คืนนี้ฉันไม่นอนบ้านนะจ๊ะ ฉันจะไปนอนที่เถียงนา”ไอ้ดำว่า

                “ไอ้ดำ!!”อีญาญ่ารีบขัด

                “แล้วมืดแล้วเอ็งจะไปเถียงนาทำไมวะ”พ่ออดสงสัยไม่ได้

                “ฉันจะพาอีญาญ่ามันไปรำลึกความหลังสักหน่อยน่ะ พ่อกับแม่นอนกันไปเลย ไม่ต้องรอ สายๆฉันค่อยกลับ”

                พูดจบก็ดึงเมียให้เดินตามกันลงจากบ้านไป ทิ้งให้ตาทอนกับยายแหวนหันมามองตากันตาปริบๆ

                                “คนสมัยนี้มันคึกกันจังเลยนะพ่อมึง เหมือนเราสองคนสมัยเอ๊าะๆไม่มีผิด”ยายแหวนหันไปสะกิดผัว

                “นั่นน่ะสิ ไอ้ดำมันได้พ่อมันจริงๆ เราสองคนก็อย่าไปยอมแพ้ลุกมันนะ เข้านอนกันดีกว่า”

                ตัดภาพมาที่ไอ้ดำกับอีญาญ่า

                “เดี๋ยวสิไอ้ดำ นี่มึงจะบ้าเหรอ กูยังคุยกับพ่อแม่มึงไม่จบเลย”

                “เดี๋ยวหลังจากนี้มึงก็มีเวลาคุยกันถมเถ”

                “แต่กูไม่อยากไปนี่”พอนึกถึงวันที่ได้กันครั้งแรกก็กระดากอายขึ้นมา

                “มึงไม่รักกูแล้วเหรอ”ไอ้ดำแสร้งทำเสียงเศร้า เหลือบตามองเหมือนหมาหงอย

                “รักสิ ใครบอกมึงว่ากูไม่รักมึงน่ะ”อีญาญ่ารีบตอบ

                “ถ้ารักแล้วก็ไปกันเถอะ”พูดจบก็คว้าเอวเมียรวบกอดแล้วอุ้มยกขึ้นพาดบ่า

                อีญาญ่าตัวแค่นี้ไอ้ดำอุ้มไอ้สบายมาก!!

                “ไปไหน!! กูบอกแล้วไงว่ากูไม่ป๊ายยยยย”อีญาญ่าร้องเสียงโอดครวญเสียงแหบสูง

                “ไปเถอะน่า…ไปรำลึกความหลังกัน”



            จบจ้าาาา!!

​คู่นี้เขาเน้นฟีลแบบน่ารักๆ นายเอกเป็นสาว พระเอกเถื่อนๆหน่อย ได้ฟีลไปอีกแบบ

แอบบกรี๊ดกร๊าดกับความเถื่อนแบบลูกผู้ชายของพี่ดำ

คืออยากได้เมียมาก อยากประกาศให้คนรู้ว่านี่เมียกูนะ 555

[Wut_Sv]

คู่นี้มาไงเนี่ย 5555

ตอนแรกเห็นมีตอนพิเศษ นึกว่าของพี่เจิด เสียใจอ่ะ อยากอ่าน 

[ืniyataan]

 

[Fragrant]

นึกว่าตาฝาดกับตอนพิเศษ