หัวข้อ: ✿Smoothie Love เรื่อง...รักของพี่เจิด ✿ 02-10-61 ✿ พิเศษ 01 : หลบหน่อย..พระเอกมา

[cavalli]

 

[heroves]

ไฟจราจร 55555555555

พี่เจิดยังไงพี่ก็ต้องรับผิดชอบบบบบ

[•♀NoM!_KunG♀•]

แต่งเลยๆ 5555

[Coffeeblack]

โถ่พี่เจิด ไม่รู้จักดูให้ดีๆก่อน เป็นไงล่ะ 555

มะลิน่าสงสารจัง ที่ไม่แต่งไม่ใช่เพราะเป็นผู้ชายใช่มั้ย??

[เด็กหญิงเย็นชา]

นิยายดักแก่
 

[ShadeoftheMoon]

ชอบนิยายเรื่องนี้มาก ถ้าใครสายฮาเชิญมาอ่านเรื่องนี้ได้เลย รอๆ ตอนต่อไป สนุกมากมาย

[lizzii]

ขำพี่เจิด อ่ะ 5555555
บุคคลิกมะลิคล้ายข้าวหมอของพี่หมอเลย คึคึ

[เด็กหญิงเย็นชา]

ขำพี่เจิด อ่ะ 5555555
บุคคลิกมะลิคล้ายข้าวหมอของพี่หมอเลย คึคึ

ออกตัวร้อบแปดสิบก่อนเลยว่าไม่รู้จักข้าวหมอของพี่หมออะไรเล๊ยยย
ไม่ได้อ่านนิยายของใครเป็นจริงเป็นจังมาโคตรจะนานเลย
ไม่ได้ตั้งใจให้เหมือนตัวละครของคนเขียนท่าไหน ถ้าไปเหมือนหรือคล้ายต้องขออภัยด้วยเนอะ
อยากให้อ่านกันอย่างมีความสุข จุ๊บๆ ส่วนบุคลิกของพี่เจิด ขอไม่ตอบนะ ฮ่าๆๆ(คนใกล้ตัวคนเขียนแต่งตัวแบบพี่เจิดเลย)

[❣☾月亮☽❣]

   ปะ ไปช่วยกันกั้นประตูเงินประตูทองให้พี่เจิด 555

[Bellze12]

ชอบอ่ะบอกเลย เนือเรื่องแหวกแนวดี

[kun]

พี่เจิดหื่นได้เรื่อง ฮ่าๆๆๆ
มะลิต้องแอบมีใจให้พี่เจิดแน่ๆๆ แต่พี่เจิดชอบสร้อยทองนิ ลุ้นๆๆๆ
ชอบๆๆๆๆ

[เด็กหญิงเย็นชา]

บทที่ 5 แต่งงาน

   ใครจะคิดล่ะว่าพี่เจิดจะมีวันนี้ได้จริงๆ วันที่พี่เจิดยกขบวนขันหมากแห่มาที่บ้านกำนันแม้นแห่งบ้านดอนไฟไหม้ จริงๆแล้วพี่
เจิดควรจะยิ้มจนปากฉีกถึงรูหูสิที่ได้แต่งงานมีเมียเสียที แต่นี่อะไร!!ใบหน้าหล่อๆทำท่าทำทางเหมือนกับจะร้องไห้ ก็อย่างว่า
แหละอันที่จริงพี่เจิดไม่ผูกคอตายกับขื่อบ้านไปเมื่อคืนก็บุญมากแค่ไหนแล้ว

   “โห่ ฮิ๊ววววววว”

   เสียงโห่ของขบวนขันหมากนับร้อยคนยิ่งทำให้หัวใจดวงเล็กๆของพี่เจิดเจ็บจี๊ดไปถึงในทรวง กลองยาวนับสิบตีเป็นจังหวะ
สนุกหู คนที่อยู่หน้าขบวนก็รำกันไป ที่เดินตามขบวนต่อมาก็เป็นเด็กผู้หญิงหลายคนแต่งชุดไทยหน้าตาน่าชังอุ้มขันเงินกับ
ขันหมากคลุมด้วยผ้าลูกไม้สีสวยโอบเอาไว้ ตามมาอีกทีก็เป็นพี่เจิดกับเสี่ยมุ่ย ขนาบข้างด้วยคนถือต้นกล้วยต้นอ้อยเต้นขย่มกัน
ไปตามจังหวะสนุกสนานและหนึ่งในนั้นที่ดูจะออกหน้าออกตาก็เป็นไอ้มิ่งสมุนมือขวาที่พี่เจิดแทบจะยกเท้าไปถีบมันให้หน้าคว่ำ
ด้วยความหมั่นไส้ ส่วนที่ตามมาอีกทีก็เป็นพวกที่หาบกระจาดเต็มไปด้วยขนมมงคลอาทิขนมชั้น ทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง
และอื่นๆอีกมากมายชวนน้ำให้ลายสอ

   และแล้วขบวนขันหมากนำมาด้วยกลองยาวก็มาถึงหัวบันไดบ้านทรงไทยบ้านของกำนันแม้นจนได้ แค่เห็นประตูนากที่กั้น
อยู่หัวบันไดบ้านพี่เจิดก็อ่อนใจ นานอยู่พอดูกว่าจะได้ผ่านประตูนากไปได้พ่อพี่เจิดก็เสียไปซะหลายซอง มาถึงประตูเงินพี่เจิดเริ่ม
ทำใจแล้วว่าซองปึกใหญ่ที่เสี่ยมุ่ยเตรียมมาคงจะมีไม่พอไปถึงประตูทองแน่ แล้วก็เป็นจริงอย่างที่คิดที่ซองในมือของพ่อพี่เจิดถูก
ปล้นไปจนหมดไม่เหลือให้ประตูทองสักซอง แต่พ่อพี่เจิดก็บากหน้าพาขบวนขันหมากมาจนถึงประตูทองจนได้ ใจของพี่เจิดนี่
เต้นรัวจนแทบจะบ้าตายเมื่อเห็นหน้าของคนที่กั้นประตูทอง

   เป็นน้องสร้อยทองสุดสวยของพี่เจิดนั่นเองที่ทำเอาพี่เจิดแทบจะร่ำไห้ อยากจะกระชากชุดเจ้าบ่าวสุดเชยออกแล้วฉุดน้อง
สร้อยทองหนีไปใช้ชีวิตคู่กันสองคน แต่พี่เจิดก็ทำไม่ได้เพราะว่ามีคนของเสี่ยมุ่ยคอยคุมพี่เจิดเอาไว้ไม่ให้หนีงานแต่งอยู่ตั้งหลาย
คน

   “เอายังไงล่ะทีนี้ ซองก็หมดแล้วด้วยสิ หนูสร้อยช่วยจะเปิดทางให้ลุงกับลูกผ่านไปได้ไหม”เสี่ยมุ่ยเจรจา ซึ่งน้องสร้อยทอง
ของพี่เจิดก็เอาแต่ยิ้มหวานส่ายหน้าไปมาอย่างน่ารักหน้าชัง บอกตามตรงว่าพี่เจิดตัดใจจากน้องสร้อยทองคนนี้ไม่ได้เลย

   “จะได้ยังไงล่ะ จะผ่านประตูเข้ามาก็ต้องเสียค่าผ่านทางสิวะ”เป็นพ่อกำนันที่ตอบแทนลูกสาวเพราะคอยดักเอาไว้อยู่ก่อน
แล้ว ได้ยินเสียงเชียร์สนับสนุกจากทางฝั่งเจ้าสาวคล้ายรอซ้ำเติมกันอยู่ก่อนแล้ว

   “บ๊ะ ประตูเงินประตูทองบ้านเอ็งนี่ค่าผ่านทางโคตรจะแพง นี่ซองที่ข้าเตรียมมาก็หมดไปตั้งแต่ประตูเงินนู่นแล้วเอ็งจะให้ข้า
ทำยังไงวะ”เสี่ยมุ่ยโอดครวญขอความเห็นใจเพื่อนเก่าเพื่อนแก่

   “แล้วที่อยู่ในคอเอ็งนั่นมันอะไรล่ะวะ”พอกำนันแม้นพูดข่มหรี่ตาจ้องมองสร้อยทองเส้นใหญ่ในคอพ่อของพี่เจิด คราวนี้
เสียงทางฝั่งเจ้าสาวยิ่งโห่ร้องข่มขวัญหนักเข้าไปอีก

   “ใจคอเอ็งจะเอาให้ข้าหมดตัวเลยรึไอ้แม้น”

   “เอ็งไม่ถอดเอ็งก็ยกขันหมากกากๆของเอ็งกลับไปเลยไป๊”ทีนี้ล่ะทั้งฝั่งเจ้าบ่าวฝั่งเจ้าสาวนี่แทบจะตีกันเลยทีเดียว

   “ฉันยกขันหมากกลับไปได้จริงๆเหรอจ๊ะ”เป็นพี่เจิดที่เงยหน้ามองกำนันแม้นที่อยู่บนเชิงบันไดพร้อมฉีกยิ้มออกมาเมื่อโดน
ไล่แบบประชดประชันคล้ายจะมีความหวัง ก็ตอนนี้พี่เจิดนึกอะไรไม่ออกกแล้วจริงๆ แค่คำพูดประชดประชันพี่เจิดยังแยกไม่ออก
เลย

   “ลองเอ็งกลับไปสิวะ ข้าจะไปหยิบลูกซองมายิ่งกบาลเอ็งทันทีที่เอ็งก้าวออกจากบ้านข้าเลยล่ะ”

   “เอือก”คำตอบที่ได้กลับมาทำเอาพี่เจิดกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ ต้องมองพ่อกำนันตาปริบๆ สงบปากเงียบไม่กล้าต่อปากต่อ
คำอีกเลย

   “ชิชะ เอ็งกล้ามาว่าขบวนขันหมากของข้าว่ากากเรอะ นี่เอ็งรู้จักข้าน้อยไปซะแล้วไอ้แม้น ข้านี่เสี่ยมุ่ยเลยนะเว้ย ถอดก็ถอด
สิวะของแค่นี้ไม่ระคายเคืองขนหน้าแข้งข้าหรอกเว้ย”

   พ่อเจ้าสาวก็ว่าข่มแล้วพ่อเจ้าบ่าวก็ยิ่งบ้ายอหลงเชื่อคำยั่วยุอย่างง่ายดายถอดสร้อยทอเส้นใหญ่ในคอส่งให้ลูกสาวกำนัน
แม้นจนได้

   “ขอบคุณจ๊ะ”น้องสร้อยทองฉีกยิ้มกว้างก่อนจะปล่อยเข็มขัดเส้นสีทองเปิดทางให้ขบวนขันหมากผ่านเข้าไป เสียงโห่ร้อง
กึกก้องอย่างดีใจเมื่อขบวนขันหมากฝ่าประตูสุดโหดไปจนได้หลังจากที่ทุลักทุเลอยู่นาน

   เพียงเสี่ยววินาทีที่ร่างสูงของพี่เจิดเดินผ่านร่างอรชรในชุดลูกไม้แบบโบราณของน้องสร้อยทองพี่เจิดอยากจะคว้าร่างนั้น
มากอดใจจะขาด

   ต้องเป็นน้องสร้อยทองสิที่จะต้องเป็นเมียพี่เจิด จะต้องนั่งรอพี่เจิดมาสู่ขออยู่กลางบ้าน ไม่ใช่ไอ้มะลิที่นั่งเสนอหน้าใส่ชุด
เจ้าบ่าวจืดชืดเหมือนกับของพี่เจิดปั้นหน้ากวนตีนอยู่ตรงนั้น

   “กูพึ่งจะเห็นมึงแต่งตัวดูเป็นคนหน่อยก็วันนี้แหละไอ้หมาเจิด”ไอ้มะลิมันกัดพี่เจิดทันทีที่เห็นหน้า แล้วนั่นอะไรรอยช้ำๆใต้
ตามันคืออะไร อย่างกับคนผ่านการอดนอนมาทั้งคืน แต่ปากไอ้นี่มันปากดีไงพี่เจิดเลยไม่อยากจะยอมมันง่ายๆเดี๋ยวมันจะหาว่าไม่
แน่จริง

   “อีลิพูดดีไปนะมึง เพราะมึงคนเดียวเลยกูถึง…”

   “อะแฮ่ม”เสียงกระแอมห้ามทัพเพราะพระสงฆ์กำลังจะเริ่มทำพิธี

   จนพักใหญ่ที่พี่เจิดแทบจะไม่เป็นอันฟังพระสวดเลย ได้แต่แอบมองน้องสร้อยทองตาละห้อย จะมองตรงๆก็ไม่ได้ในเมื่อกำนันแม้นนั่งจ้องอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล

   พอพระสวดเสร็จทีนี้ก็ถึงเวลานับสินสอด ขันเงินกับขันใส่ลูกหมากถูกยกมาวางไว้ข้างหน้าฝั่งเจ้าสาว สินสอดห้าสิบหมื่น
กับทองอีกห้าสิบบาทถูกแกะออกมานับอย่างถี่ถ้วนเรียกให้ญาติๆของทั้งสองฝ่ายพากันตาลุกวาว พี่เจิดเห็นสินสอดที่อยู่ตรงหน้า
แล้วก็นึกเสียดาย เสียค่าสินสอดไปตั้งมากตั้งมายแต่ดันได้ผู้ชายอย่างไอ้มะลิมาเป็นเมีย ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วพี่เจิดไปทำเวรทำกรรม
อะไรมา

   “สวมแหวนให้น้องสิไอ้หนู”พ่อของพี่เจิดกระซิบหลังจากพี่เจิดเหม่อลอยอยู่นาน มือถือแหวนทองวงสวยค้างเอาไว้

   “เอ็งก็ยื่นมือไปให้ไอ้เจิดมันสิวะไอ้ลิ”ด้านนู้นพ่อกำนันก็สะกิดลูกชายของตนเหมือนกัน

   แขกเหลื่อนับหลายสิบที่อยู่บนเรือนต่างก็เฝ้ารอเจ้าบ่าวสวมแหวนให้เจ้าสาว บ้างก็รอให้เจ้าสาวยื่นมือไปให้เจ้าบ่าวสวม
แหวนถึงจะแยกไม่ค่อยออกก็เถอะว่าใครกันแน่ที่เป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาว ตอนนี้บนเรือนเงียบจนแทบจะได้ยินเสียงจิ้งจกร้องเมื่อทั้ง
เจ้าบ่าวเจ้าสาวต่างฝ่ายต่างก็นิ่งงันไม่มีใครยอมขยับ ตาก็จ้องมองฝ่ายตรงข้ามกันตาเขม็งอย่างกับจะกระโจนเข้าใส่กัน

   “ยื่นมือมาสิวะอีลิ”พี่เจิดพูดกึ่งตะคอกให้ไอ้มะลิได้ถลึงตาใส่

   “เอะ!! ไอ้นี่”กำลังจะอ้าปากต่อความยาวสาวความยืดอยู่แล้วเชียวมือก็ถูกมือใหญ่ถึงกระชากไปจนได้ แถมไม่แค่กระชาก
มือของมันไปจนหน้าเกือบทิ่ม แต่พี่เจิดยังบีบมือมันเอาไว้แน่นไม่ให้ชักหนี มันจะไม่อะไรหรอกว่าแหวนมันไม่ไปใส่เข้าที่นิ้วกลาง
หนำซ้ำมือที่บังคับสวมแหวนมานั้นยังดันเข้ามาตะพึดตะพือจนนิ้วแทบถลอก

   “นิ้วนางสิวะไอ้หนู”เสี่ยมุ่ยทักเมื่อลูกชายเองก็สวมแหวนส่งๆไม่รู้เลยว่าเข้าไปนิ้วไหนกันแน่

   “นิ้วไหนก็เหมือนกันแหละพ่อ”

   “ถ้าเอ็งยังไม่สวมแหวนให้ลูกข้าถูกนิ้วเอ็งเตรียมตัวนิ้วขาดได้เลย”

   “นี่เอ็งขู่ลูกข้าเหรอวะ!!”

   “งั้นเอ็งกูดูลูกเอ็งสิวะ ทีตอนปลุกปล้ำลูกข้าล่ะไม่มียึกยัก ทีตอนทำให้มันถูกต้องหน่อยล่ะทำเป็นลีลา”คราวนี้คำพูดของ
กำนันแม้นทำให้สักขีพยานบนเรือนขำกันยกใหญ่

   “พ่อ!! จะมาพูดอะไรเอาตอนนี้ล่ะ”มะลิบ่นอุบ

   “ก็มันจริงไหมล่ะ เอ็งก็ปล่อยให้มันปลุกปล้ำเอาง่ายๆ”

   “ฉันยังไม่ได้…”พี่เจิดกำลังจะค้านเลยว่ายังไม่ได้ไอ้มะลิเป็นเมียด้วยซ้ำ จำไม่ได้เลยด้วยซ้ำว่าทำอะไรไอ้มะลิไปบ้าง
นอกจากหลงไปดูดนมของมันเพราะคิดว่าเป็นนมของน้องสร้อยทอง คิดแล้วก็เจ็บใจเพราะยังไม่ทันได้พูดพ่อกำนันก็ตัดบทเอา
เสียก่อน

   “เอาเถอะๆ รีบๆสวมแหวนเสียให้เสร็จๆ เดี๋ยวจะเสียฤกษ์เสียยาม ถ้าเอ็งสองคนไม่ยอมให้ความร่วมมือล่ะก็อย่าหาว่าข้าไม่
เตือน”

   พ่อกำนันหน้าโหดข่มขู่ขนาดนี้มีเหรอที่พี่เจิดจะไม่ทำตาม ดึงมือไอ้มะลิมันมาอีกรอบก่อนจะสวมแหวนใส่นิ้วนาวเล็กๆของ
มัน จะว่าไปมือของไอ้มะลินี่มันก็นิ๊มนิ่มอย่างกับมือผู้หญิง คงจะไม่ได้ทำงานทำการอะไรเลยสิท่า

      “ไหว้ขอบคุณพี่เขาสิไอ้ลิ”

   “ฉันต้องไหว้มันด้วยเหรอพ่อ”หันไปเลิกคิ้วถาม แต่ก็ได้คำตอบเป็นหน้าโหดๆขมวดคิ้วใส่ทำเอายกมือไหว้พี่เจิดแทบไม่ทัน

   ริมฝีปากของพี่เจิดยกยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อไอ้มะลิยกมันมือไหว้ ไม่เพียงแค่นั้น พี่เจิดยังขยับเข้าไปใกล้ใช้มือรับไหว้ไอ้
มะลิแล้วใช้อีกมือกดหัวไอ้มะลิที่ไม่ทันตั้งตัวไหว้ลงมาแทบอกตัวเองแล้วก็หัวเราะอย่างสะใจในลำคอที่ใบหน้าไอ้มะลิมันซบอยู่
บนอกของพี่เจิดให้มันไอ้อับอาย

   “มึงนะมึงไอ้หมาเจิด”

   ไอ้มะลิยกมือดันอกของพี่เจิดแล้วผลักตัวออก หน้าขาวๆจ้องมองพี่เจิดอย่างแค้นเคือง ริมฝากบางๆเม้มเข้าหากันแน่น คิ้ว
ขมวดด้วยความเจ็บใจ แค่เห็นพี่เจิดก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมาแล้วที่ได้แกล้งมัน

   แต่แค่นี้มันยังน้อยไป โทษฐานที่ไอ้มะลิมันทำให้พี่เจิดไม่ได้น้องสร้อยทองมาเป็นเมียแต่ดันได้มันมาแทนยังมีอีกเยอะ นี่
มันแค่พริกขี้หนู พี่เจิดให้คำมั่นสัญญากับตัวเองเลยว่า พี่เจิดคนนี้จะกลั่นแกล้งไอ้มะลิมันเช้ากลางวันเย็นจนมันร้องไห้กลับมา
ฟ้องพ่อมันแทบไม่ทันเลย



   --------------------------------------------------------------------------

ไม่รู้ว่าใครจะแกล้งใคร ตอนหน้าเป็นคืนเข้าหอของทั้งสองคน คงไม่ได้มานั่งนับซองกันแน่ๆ หึหึ

[Coffeeblack]

จะสงสารหรือจะดีใจแทน ที่ทั้งสองได้แต่งงานกันดีล่ะ 555

[sirin_chadada]

ชอบฉากไหว้กับรับไหว้จัง

[ShadeoftheMoon]

พี่เจิดแค่จับมือก็ยังว่ามือเขานิ่ม เดี๊ยะระวัง คืนเข้าหอมีตกหลุมรักน้อง

[lizzii]

ขำอิพี่เจิดจริงๆ รอดูเข้าหอว่าจะโดนมะลิจัดการยังไง 555555

[B52]

อย่าห่วงไปเลยท่าทางแบบนี้เมียครองเรือนแน่ๆ

[•♀NoM!_KunG♀•]

ปวดตับ 5555

[❣☾月亮☽❣]

รอดูกระบวนท่าพี่เจิด อิอิ

[sang som]

ทำไมนึกถึงบรรยากาศแหยมยโสธร55555

[♥►MAGNOLIA◄♥]

จะเป็นไรกันมั้ย พี่เจิด น้องมะลิ
ขนาดสวมแหวน ยังฮึ่มๆ ใส่กัน
ตอนเข้าหอ นึกภาพข้าวของพังออกเลย
     
 

[tiew93]

จะดีใส่กันตอนไหนน้อออ   

[netich]

 

[Walitya]

รอคืนเข้าหิ 

[bomomorujira]

มาต่อเร็วๆนะ รอลุ้นว่าจะเป็นยังไง

[kun]

คู่นี้เป็นอะไรที่ต้องรอลุ้นอย่างเดียว ฮ่าอ่ะ

[ShadeoftheMoon]

รอพี่เจิดอยู่นะ ชอบความฮาของพี่เจิด

[Bellze12]

ตลกจริงจัง

[เด็กหญิงเย็นชา]

 

[❣☾月亮☽❣]

ไอ้พี่เจิดจะหลังเดาะไหมล่ะนั่น อิอิ
รอค่ะ. เอาหูแนบประตูห้องหอ