หัวข้อ: ✿Smoothie Love เรื่อง...รักของพี่เจิด ✿ 02-10-61 ✿ พิเศษ 01 : หลบหน่อย..พระเอกมา

[B52]

รอดูน้ำยาพี่เจิด

[♥►MAGNOLIA◄♥]

พี่เจิด อ่อน มากกกกกก
มะลิ ใจเข้มแข็ง ไม่กลัวพี่เจิดเลย
     
 

[เสพศิลป์]

ฮา อิพี่เจิด แฟชั่นนิสต้าแห่งบ้านนาจริง   แต่สงสสารด้วยอะดูท่าจะเริ่มรักมะลิซะแล้ว   

[❣☾月亮☽❣]

พี่เจิดต้องรีบจัด แต่อย่ารุนแรงกับมะลินะ
รอดูน้ำยาสามี อิอิ

[wikawee]

พี่เจิดดดดด     แบบนี้ต้องสั่งสอนนนนนนน เอาให้หลาบจำ 

[ShadeoftheMoon]

อยากอ่านมุมของมะลิบ้าง ตกลงมะลิคิดยังไงกันแน่กับการแต่งงานครั้งนี้

[kun]

กลัวพี่เจิดจะถูกเหยีบกลางตกซะมากกว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ
รอลุ้นต่อล่ะ

[twinmonkey0311]

 

[lizzii]

พยายามเข้านะพี่เจิด 55555

[Snowermyhae]

สู้ๆนะจ้ะพี่เจิด 

[เด็กหญิงเย็นชา]

ดัน

[P_Ple]

จัดการอีลิเลย พี่เจิด

[Bellze12]

เห็นด้วยนะพี่เจิด
ตอนหน้า ควรจะจัดการมะลิ ให้เป็นเมียทางพฤตินัยเสีย

[iceman555]

ชอบๆๆๆๆฮาพี่เจิดอะ. อิอิอิ. พี่เจิดซื่อๆดี

[suck_love]

ใช่เลยพี่เจิด แต่เมื่อไหร่พี่เจิดจะเปลี่ยนการแต่งตัวละพ่อ
ฉันไม่สามารถจินตนาการพ่อเจิดภาพพ่อเจิดเป็นคนหล่อได้เลย

[qq_oo]

รอๆๆๆตอนต่อไป

[เด็กหญิงเย็นชา]

บทที่ 9 ยอดชาย

   “มึงอย่ามาเดินหนีกูนะอีลิ มึงยังไม่ได้บอกกูเลยนะว่ามึงหายไปไหนมา”พี่เจิดเดินตามไอ้มะลิเข้ามาในบ้านก่อนจะจับแข
นบางๆของมันเอาไว้ให้มันหันกลับมาเผชิญหน้า

   “เอ๊ะ ไอ้หมาเจิด แล้วมึงจะมาถามเซ้าซี้เพื่อ?”ไอ้มะลิพยายามสะบัดแขนออก

   “จะไม่ให้กูถามได้ยังไงในเมื่อเวลามึงไปไหนมึงก็ไม่เคยบอกกู แล้วนี่อะไร มึงหายไปบ่อยๆกลับมาอีกทีก็เย็นจนเกือบจะ
มืดตลอด”หลายวันแล้วที่มันยังคงไม่สนใจคำถามของพี่เจิดชอบหายหัวไปในตอนกลางวันแล้วก็กลับมาอีกทีก็เกือบจะมืด พี่เจิด
สังเกตว่ามันมีกลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงติดตัวกลับมาตลอด แล้วอย่างนี้จะไม่ให้คิดได้ยังไงว่ามันมีชู้

   “อย่ามาปัญญาอ่อน มึงไม่ใช่พ่อกูทำไมกูจะต้องคอยบอกมึงเวลาไปไหนมาไหนวะ”ตาคู่สวยหันกลับมาตวัดมอง

   “กูไม่ใช่พ่อมึงแต่กูเป็นผัวมึงไง มึงไปไหนมาไหนมึงก็ต้องบอกกูสิ”พูดพลางบีบแขนมันแน่น วันนั้นก็รอบหนึ่งแล้วที่พี่เจิด
รู้สึกเจ็บใจกับคำพูดของมัน วันนี้ก็เหมือนกัน ทำไมไอ้มะลิมันชอบทำอะไรไม่เห็นหัวพี่เจิดบ้างเลย

   “นี่ต้องให้กูพูดกี่รอบวะ มึงปัญญาอ่อนใช่ไหมไอ้หมาเจิด จะจริงจังอะไรนักหนาวะ จำใส่กะลาหัวมึงเอาไว้นะ…”ไอ้มะลิมัน
พูดเว้นเอาไว้ก่อนจะจิ้มนิ้วมาบนอกแข็งแรงของพี่เจิดหลายๆที “กูกับมึงแค่ตกกระไดพลอยโจนมาแต่งงานกัน ไม่ได้เป็นผัวเมีย
กันจริงๆ”

   คำพูดของไอ้มะลิมันเจ็บจี๊ดไปถึงทรวงในของพี่เจิด พี่เจิดคนนี้รู้สึกโมโหในสิ่งที่มันพูดขึ้นมาทันที เพราะพี่เจิดไม่ได้เป็น
ผัวมันจริงๆใช่ไหม มันถึงไปไหนมาไหนไม่บอกพี่เจิดสักคำ หายไปตั้งแต่หัววันกว่าจะกลับมาก็มืดค่ำแถมยังมีกลิ่นน้ำหอมติดตัว
มา

   สติขาดผึ่งในทันที ไม่รู้ตัวเลยว่าดึงแขนของไอ้มะลิกระชากจนตัวมันเซเข้ามาหาตัวตอนไหน มือข้างหนึ่งจับกรอบหน้าของ
มันเอาไว้แน่นไม่ให้มันหันหนี

   “จะทำอะไรไอ้หมาเจิด….อะ อื้ออออ”ไอ้มะลิเบิกตากว้างด้วยความตกใจ แต่เสียงร้องอื้ออึงของมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
แม้กระทั่งแรงที่มันกำลังทุบเข้าที่อกพี่เจิดก็ไม่ได้ทำให้สะทกสะท้าน

   พี่เจิดจับไอ้มะลิมันจูบแบบเต็มปากเต็มคำข้อหาที่มันพูดจาไม่เข้าหู ริมฝีปากบดเบียดแนบแน่น ไอ้มะลิมันดิ้น แต่พี่เจิดไม่
สนใจหรอก สอดลิ้นเข้าไปลิ้มรสความหวานข้างในปากมัน ปากมันหวานจริงๆอย่างที่เคยลองชิมมาก่อนนั่นแหละ หวานจนต้อง
สอดลิ้นเข้าไปชิมลึกๆ

   “อื้อ อ่อย”

   เสียงอู้อี้ดังลอดออกมาพร้อมกับเสียงจ๊วบจ๊าบ พี่เจิดจูบมันอยู่นาน นานจนจนไอ้มะลิมันนิ่งไป เป็นยังไงล่ะ เจอจูบสั่งสอน
ของพี่เจิดเข้าไปก็ถึงกับนิ่งเลยเชียว สมน้ำหน้ามัน มันอยากปากดี นิ่งอย่างกับลูกแมวเชื่องแหนะ แต่ทว่า

   “อะ โอ้ยยยย อีลิ ไอ้ฉิบหายมึงกัดปากกู”

   พี่เจิดสะดุ้งสุดตัวถอนจูบออกมาแทบจะไม่ทัน ไอ้มะลิมันกัดปากของพี่เจิดจนเลือดซิบ พี่เจิดแทบจะยกมือขึ้นมาตบกบาล
สั่งสอนมันแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นหน้าของมันแดงก่ำ มันกัดริมฝีปากตัวเองแน่นและมองพี่เจิดอย่างไม่พอใจ

   “คราวหลังอย่างมาจูบกูอีกนะมึง ไม่งั้นลิ้นมึงได้ขาดแน่”ไอ้มะลิมันชี้หน้าบอกพี่เจิดทั้งที่เสียงสั่น มันคาดโทษพี่เจิดแต่มัน
เสือกหลบตาพี่เจิด นี่มันไม่อยากจะมองหน้ากันถึงขนาดนั้นเลยรึไง นี่มันเกลียดกันขนาดนั้นเลยเรอะ

   มันพูดจบมันก็เดินดุ่มๆหนีขึ้นไปบนบ้าน ไม่สนใจพี่เจิดที่กำลังโกรธมันพอๆกันเลยสักนิด ใครกันแน่ที่สมควรต้องโกรธวะ
สิ่งที่มันพูดมาเมื่อครู่นี้คือพี่เจิดไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับมัน มันกำลังบอกพี่เจิดใช่ไหมว่าถึงมันจะมีชู้ยังไงพี่เจิดก็ไม่มีสิทธิไปยุ่งกับ
ชีวิตมัน แบบนั้นใช่รึเปล่า



   “เสียงดังบ้านแทบแตกคิดว่าทะเลาะกัน ไอ้เราก็เป็นห่วงเดินมาดู ที่ไหนได้มาจูบปากกันกลางบ้านไม่อายผีบ้านผีเรือนเลย
นะพวกเอ็งนี่”เสี่ยมุ่ยเดินมาส่ายหน้าให้ลูกชายอย่างอ่อนใจ

   “พ่อก็ดูมันสิ มันเคยให้ความเคารพฉันบ้างไหมก็ไม่เคย นี่ฉันเป็นผัวมันนะไปไหนมาไหนไม่เคยบอก”พี่เจิดหันมาเจอพ่อตัว
เองก็ตัดพ้อด้วยท่าทีไม่พอใจก่อนจะหันไปมองที่บันไดขึ้นบ้าน

   “เอ็งก็ทำให้มันเคารพเอ็งสิวะ เอ็งอยากให้เมียเคารพเอ็งต้องรู้จักใช่ความเป็นผัวของเอ็งเข้าข่มมัน ไม่อย่างนั้นมันก็จะเป็น
แบบนี้นั่นแหละ เหมือนแม่เอ็งที่ข่มพ่ออยู่วันยังค่ำ”


   “ช่างเถอะ ฉันพูดกับมันมายี่สิบกว่าปีแล้ว ยังไงมันก็ไม่รู้เรื่องหรอก”

   พี่เจิดตัดบทแล้วเดินออกไปยังหน้าบ้าน ได้ยินเสียงคุยเฮฮาของพวกวงเหล้าทั้งคนงานในไร่ทั้งไอ้มิ่งกำลังนั่งกรึ๊บยาดอก
กันอย่างสบายใจก็เดินเข้าไปหาวกมันพร้อมกับสีหน้าเครียดๆ

   “กำลังคุยอะไรกันวะ เสียงหัวเราะดังไปถึงในบ้านนู่น”

   “ก็คุยไปเรื่องเปื่อยนั่นแหละจ๊ะ นี่จ๊ะโด่ไม่รู้ล้ม”ไอ้มิ่งสมุนมือขวาส่งแก้วยาดองให้ลูกพี่มันอย่างรู้ใจ

   พี่เจิดรับมากก็กระดกลงคอทันทีพลางรับแก้วใหม่มากระดกต่อตามด้วยดูดมะขามเปียกแกล้มตัดรส

   “แล้วไอ้เรื่อยเปื่อยของพวกมึงนี่เรื่องอะไรวะ”พี่เจิดนั่งลงบนแคร่ไม้ใต้ต้นมะม่วงเขียวเสวยต้นใหญ่ข้างๆไอ้มิ่ง

   “ก็เรื่องยอดชายไงพี่ ไอ้ดำมันกำลังเล่าเรื่องที่มันได้เป็นยอดชายเมื่อก่อนนู้นอยู่”

   “ยอดชายอะไรของมึงวะ”พี่เจิดหันไปถามไอ้ดำคนงานในไร่

   “แหม ก็ทำเป็นพูดไป พี่เจิดก็น่าจะรู้จักดีไม่ใช่รึ”

   “กูจะไปรู้จักได้ยังไงวะ พวกมึงนี่ก็พูดไปเรื่อย”

   “พี่เจิดก็พูดเป็นตลกไป เขารู้กันไปทั่วอำเภอแล้วล่ะมั้งว่าพี่เจิดคนนี้น่ะเป็นยอดชายน่ะ”

   “กูไม่เข้าใจ”

   “ก็คนที่ได้เอาผู้ชายไงจ๊ะ ทีอย่างนี้ล่ะทำเป็นไม่รู้”ไอ้มิ่งส่ายหน้าลูกพี่มัน

   “ก็นั่นแหละ ก็วันนั้นฉันไปกินโด่ไม่รู้ล้มที่ซุ้มยาดองในตลาดมา ขากลับไปเจออีญาญ่าตุ๊ดท้ายตลาดฉันก็เลยหิ้วมันไป
จัดการที่กระท่อมท้ายนาซะเลย ข้านี่อื้อหือออ”ไอ้ดำยืดอกเล่าอย่างภูมิใจถึงอีญาญ่าที่แต่ก่อนคือไอ้ยาดีดีนี่เอง

   “แล้วเป็นไงต่อวะ มันเหมือนเอากับผู้หญิงรึเปล่าวะ”ไอ้มิ่งถามอย่างกับรู้ดีทั้งที่มันเองก็ยังซิงอยู่ แถมยังยื่นหน้ายื่นตา
เข้าไปในวงอย่างกับสอดรู้สอดเห็น

   “บ๊ะ เอ็งก็ถามแปลกๆ มันจะเหมือนได้ยังไง วันนั้นข้านะล่อซะฟ้าเหลืองเชียว ถ้ารู้ว่าเป็นยอดชายแล้วมันโคตรเสียวขนาด
นั้นข้าล่ะเป็นไปนานแล้ว”

   “มันดีขนาดนั้นเลยเรอะ”หนึ่งในนั้นถาม

   “ก็เออสิวะ แต่กว่าจะได้เอาข้าก็หมดน้ำลายไปปากแทบแห้ง แทงยังไงก็ไม่ยอมเข้าสักที แต่พอเข้าไปนี่อย่างกับสวรรค์ชั้น
เจ็ดเลยทีเดียวโคตรจะฟิดยิ่งกว่าตีหม้อกะหรี่ในเมืองอีกแหนะ คิดแล้วก็เสี้ยนขึ้นมาเลย”ไอ้ดำเล่าไปหน้าแดงไปพี่เจิดฟังก็ขมวด
คิ้ว ผู้ชายกับผู้ชายมันจะได้กันจริงๆเหรอวะ

“แล้วตอนนี้เอ็งยังได้เอามันอยู่ไหมวะ”

“พูดแล้วก็เสียดายสิวะ เสียดายที่ตอนนี้มันไปเปิดร้านเสริมสวยในเมืองแล้วข้าก็เลยไม่เจอหน้าเจอตามัน ไม่อย่างนั้นข้าคงไปขอ
มันมาเป็นเมียให้พ่อแม่ได้ขัดใจแล้ว”

“ขนาดนั้นเลยเรอะ สงสัยข้าคงต้องลองสักหน่อยแล้ว”ไอ้มิ่งพยักหน้าหงึกๆทั้งที่เริ่มจะเมา มือยกมาลูบคางทำท่าครุ่นคิด

“ของอย่างนี้ไม่ลองก็ไม่รู้หรอกเว้ย”

“พวกมึงไม่มีอะไรจะคุยกันแล้วรึไงวะ”ยิ่งฟังพวกมันคุยกันพี่เจิดก็ยิ่งเสียอารมณ์

“แล้วนั่นพี่เจิดจะไปไหนเรอะ พึ่งจะกรึ๊บไปแค่สองสามเป็กเอง”ไอ้ดำเรียกพี่เจิดที่ลุกขึ้นจากแคร่เตรียมเดินเข้าบ้าน

“กูก็จะไปกินข้าวกินปลาแล้วก็ขึ้นนอนสิวะ พวกมึงเองก็กลับบ้านกลับช่องไปพักผ่อนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องทำงานทำการกันไม่
ใช่รึไง”

“แหม่ จะรีบไปหาเมียก็บอกมาเถอะจ้ะอย่ามาอ้างไปหน่อยเลย ฮิ้วววว”แล้วพวกมันก็ส่งเสียงแซวพี่เจิดกันใหญ่

ถ้าได้ไอ้มะลิมาเป็นเมียจริงๆพี่เจิดก็คงไม่มานั่งโกรธกับคำพูดของมันอย่างนี้หรอก คิดแล้วก็เดินเข้าบ้านไปอย่างเงียบๆ

เย็นวันนั้นไอ้มะลิมันไม่พูดไม่จากับพี่เจิดอีกเลย คนเดียวที่มันพูดด้วยก็คือเสี่ยมุ่ยพ่อของพี่เจิด อย่างกับพี่เจิดอยากจะพูดกับมัน
นักแหละ มันไม่แม้แต่จะมองหน้าพี่เจิดเลยด้วยซ้ำทั้งที่พี่เจิดนั่งกินข้าวอยู่ตรงข้ามมัน

กลางคืนก็เหมือนกัน มันนอนหันหลังให้พี่เจิดไม่พูดไม่จา มันเหมือนกับกำลังคิดอะไรอยู่และดูท่าเป็นเรื่องที่สำคัญมาก มันคงไม่
ได้คิดถึงน้องหมวยลูกแปะขายกาแฟใช่ไหม หรือมันคิดถึงเรื่องที่มันอยากจะเลิกกับพี่เจิดเพราะมันมีชู้ แต่ก็ดีแล้วไม่ใช่รึไง ถ้า
เลิกกันพี่เจิดก็จะได้เป็นอิสระ แต่รู้สึกว่าไม่พอใจยังไงไม่รู้



ตกกลางดึกพี่เจิดรู้สึกปวดฉี่จึงตื่นขึ้นมาเพื่อจะเข้าห้องน้ำ แต่ก็เห็นไฟห้องน้ำเปิดอยู่ก่อนแล้ว ก็เลยนั่งรอไอ้มะลิมันเข้าห้องน้ำ
เสร็จแต่พักใหญ่กว่ามันจะออกมา ด้วยสภาพที่ทำให้พี่เจิดชะงักไปชั่วครู่ ถึงแม้ว่าข้างในห้องจะมืดแค่ไหนแต่ไฟในห้องน้ำก็สว่าง
พอที่จะให้เห็นว่าตาทั้งสองข้างของไอ้มะลิมันแดงก่ำเหมือนคนพึ่งจะร้องไห้

ไม่ใช่แค่เหมือนหรอกแต่ไอ้มะลิมันร้องไห้เลยมากกว่า พอมันเห็นพี่เจิดนั่งรออยู่ที่เตียงก่อนแล้วมันก็รีบเบือนหน้าหลบแล้วเช็ด
คราบน้ำตาบนแก้มมันทันที

 “มึง…ตื่นมาทำไม”มันถามเหมือนกับแก้เก้อ

 “กูปวดเยี่ยว”พี่เจิดตอบสั้นๆแล้วเดินสวนเข้าไปในห้องน้ำ

การที่มันมาอยู่กับพี่เจิดมันน่าอึดอัดมากจนต้องร้องไห้เลยเรอะ หรือว่ามันกำลังคิดถึงชู้ที่มันแอบไปหาทุกวี่ทุกวัน พี่เจิดคนนี้ไม่มี
ความหมายพอที่จะให้มันเห็นหัวเลยรึไงมันถึงได้ไปมีคนอื่นแบบนี้



   --------------------------------------------------------------------------

   “พ่อ”

   พี่เจิดหลังจากกลับมาจากไปคุมคนงานในไร่ขุดรอกร่องน้ำในสวนมะม่วงก็ขึ้นห้องไปอาบน้ำอาบท่าดับร้อน

   จริงๆแล้วพี่เจิดจะไม่ทำงานทำการพี่เจิดก็มีกิน นั่งกินนอนกินทั้งชาติได้สบาย แต่พี่เจิดอุตส่าห์ไปเล่าไปเรียนจบถึง
ปริญญาก็เลยเอาวิชาที่ได้เรียนมาพัฒนาที่นาว่างของเสี่ยมุ่ยที่ได้รับตกทอดให้เป็นรูปเป็นร่าง อีกอย่างจะได้สร้างงานให้ไอ้พวก
ที่มันตกงานว่างงานจากการทำนาด้วย

   “เรียกทำไมอีกวะไอ้หนู”เสี่ยมุ่ยขมวดคิ้วเงยหน้าจากกล้องส่องพระ

   “นี่อีลิมันยังไม่กลับมาอีกเรอะพ่อ”พี่เจิดมองไปนอกหน้าต่างก็เห็นว่าข้างนอกมืดแล้วแต่ป่านนี้ไอ้มะลิมันยังไม่กลับมาเลย

   “เห็นบอกว่าวันนี้จะกลับมาช้าหน่อย”

   “มันไม่เห็นบอกฉันเลย”ไม่เคยบอกเลยสักครั้งว่าจะไปไหน แถมตอนนี้มันก็มืดแล้ว นี่มันกะจะอยู่กับชู้ของมันจนดึกจนดื่น
เลยรึไงกัน

   “เดี๋ยวฉันมานะพ่อ”

   “อ้าว แล้วนั่นเอ็งจะไปไหน ไม่กินข้าวกินปลาเรอะ”

   “ฉันจะไปตามเมียกลับบ้าน”

   อย่างที่พ่อของพี่เจิดบอก ถ้าจะทำให้เมียเคารพก็ต้องใช้ความเป็นผัวสยบให้ได้ ปล่อยให้มันไปไหนมาไหนได้สบายใจมัน
เริ่มจะเหลิงจนไม่เห็นหัวพี่เจิดหนักขึ้นทุกวัน พี่เจิดคว้ากุญแจรถคันใหม่ที่พึ่งถอยมาแล้วขับออกจากบ้านทันที



   ไม่นานก็มาจอดหน้าร้านกาแฟในตลาดที่กำลังจะปิด เห็นแปะเฮ็งกำลังเก็บร้านอยู่คนเดียว พี่เจิดเลยมองหาไอ้มะลิกับน้อง
หมวย

   “แปะเห็นเมียฉันไหม”

   “มะลิน่ะเรอะ อยู่ในบ้านกับหมวยนั่นแหละ ว่าแต่พ่อเจิดวันนี้มารับเองเลยเรอะ ว่าแต่จะไปไหนล่ะนั่น”

   พี่เจิดไม่ตอบแปะเฮ้งแต่เดินดุ่มๆเข้ามาในร้านหวังจะเข้าไปลากไอ้มะลิมันออกมา ยังไงพี่เจิดก็ไม่ยอมปล่อยให้มันมีความ
สุขกับน้องหมวยได้ง่ายๆหรอก พี่เจิดคนนี้จะตามจองล้างจองผลาญมันไปทั้งชาติเลยคอยดู

   แต่ก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้านประตูก็เปิดออกมาก่อนพร้อมกับร่างของน้องหมวยเดินออกมาพร้อมกับไอ้มะลิถือเถาปิ่นโต
อยู่ในมือ

   “พี่เจิด”น้องหมวยเงยหน้ามาเห็นพี่เจิดก็ทำท่าตกใจ

   “มึงมาทำไม”ไอ้มะลิทำหน้าไม่พอใจแล้วหันหน้าหนี

   ขนาดพี่เจิดจับมันได้คาหนังคาเขามันยังทำท่าทำทางอย่างนี้ใส่พี่เจิดอีกเรอะ มันจะไม่แก้ตัวหน่อยรึไง อย่างน้อยก็ขอโทษ
กันบ้างก็ยังดี

   “กลับบ้าน”พี่เจิดคว้าแขนไอ้มะลิแล้วออกแรงดึง

   “กูก็กำลังจะกลับนี่ไง”ไอ้มะลิขืนตัวเอาไว้

   “กลับกับกูเดี๋ยวนี้”

   “อย่าดึงสิวะ เดี๋ยวปิ่นโตหก”

   “ช่างสิวะใครจะสน”พี่เจิดออกแรงกระชากไอ้มะลิจนเซ แรงจนปิ่นโตที่มันถืออยู่ในมือหล่นลงไปบนพื้น

   “ว้ายยย”น้องหมวยร้องเสียงตกใจ

   แต่นั่นพี่เจิดไม่สน ตอนนี้สนแค่ลากไอ้มะลิให้กลับบ้านไปกับพี่เจิด ถึงแม้ว่าไอ้มะลิมันพยายามขืนตัวมากแค่ไหนแต่พี่เจิดก็
ลากมันออกมาจากร้านกาแฟจนได้

   “มึงเป็นบ้าอะไรวะไอ้เจิด”

   “มึงน่ะสิเป็นบ้า จนป่านนี้แล้วยังไม่กลับบ้านกลับช่อง ไม่กลัวชาวบ้านเขาจะนินทาเอารึไง”

   “นินทาอะไรมึง”

   “รู้ดีอยู่แก่ใจ ขึ้นรถไปเลยมึง”พี่เจิดผลักมันให้ขึ้นไปบนรถกระบะ

   “กูกลับเองได้”

   “มืดค่ำป่านนี้แล้วมึงจะกลับยังไง มึงหัดแหกตาดูซะบ้าง”

   “กูมีไฟฉายของกูน่า”

   “แล้วถ้ามึงโดนจี้โดนปล้นกลางทางขึ้นมาจะทำยังไง หน้าอย่างมึงจะทำอะไรได้”พี่เจิดสวนกลับ เถียงไม่ออกเลยสิกับ
ความจริงที่พี่เจิดพูดไปและแน่นอนว่าไอ้มะลิมันก็โกรธหน้าดำหน้าแดงเหมือนกัน

   “มึงไม่ต้องมาทำเป็นห่วงกูหรอก”


   “แน่นอนว่ากูไม่ได้ห่วง กูแค่กลัวว่าชาวบ้านเขาจะเอาไปนินทาแล้วพาลให้กูเสียหายน่ะสิ”

   “มึงพูดถึงเรื่องอะไร”

   “รึกูพูดไม่จริงว่ามึงมีชู้น่ะ คิดว่ากูไม่รู้รึไง”

   “มะ มึงพูดอะไร แล้วมึงรู้มาจากไหน มึงอย่างมาพูดพล่อยๆนะ”

   “หึ”

   หมดคำพูดจริงๆ นี่มันไม่เพียงแค่ไม่ปฏิเสธนะ แต่ไอ้มะลิมันทำเหมือนกับยอมรับว่าสิ่งที่พี่เจิดพูดเป็นความจริง

   พี่เจิดจับมันใส่รถแล้วขับออกไปทันที ไม่สนว่ามันจะขัดขืนหรือต่อว่าด้วยถ้อยคำต่างๆนานา วันนี้แหละไอ้มะลิจะได้เห็นดี
พี่เจิดคนนี้จะใช้ความเป็นผัวสั่งสอนให้มันได้เคารพและนอบน้อมต่อพี่เจิดเลยทีเดียว



   ---------------------------------------------------------------------

   
   “ไปไหนมาจ๊ะพี่เจิด”ไอ้มิ่งพอเห็นพี่เจิดขับรถเข้ามาจอดก็วิ่งเข้ามาหาด้วยความเป็นห่วง

   “เอารถไปเก็บให้กูด้วย”

   บอกไอ้มิ่งก่อนจะเดินไปดึงแขนไอ้คนที่มันหน้ามุ่ยอีกฟากของรถ พอพี่เจิดดึงแขนมันมันก็สะบัดออก

   นี่แค่แตะตัวมันยังไม่อยากให้พี่เจิดแตะมันเลยรึไง มันจะมากไปแล้ว!! คราวนี้พี่เจิดไม่แค่ดึงแขนมัน แต่พี่เจิดตรงเข้าไปจับ
มันพาดบ่าแล้วอุ้มขึ้นมาเลย

   “ไอ้หมาเจิด มึงทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยกูนะเว้ย”

   “กูปล่อยก็บ้าแล้ว”

   “ไอ้เจิด ไอ้หมาบ้า เดี๋ยวกูตก”

   “ถ้ามึงยังดิ้นอยู่อย่างนี้กูจะปล่อยให้ตกจริงๆนะมึง”ไอ้มะลิมันดิ้นแด่วๆทุบหลังพี่เจิดยกใหญ่ ก็เลยขู่มันไป

   แล้วก็ได้ผล ไอ้มะลิมันนิ่งและมันเกาะเสื้อสีบานเย็นของพี่เจิดแน่นราวกับว่ากลัวตก พี่เจิดเดินอุ้มไอ้มะลิเข้ามาในบ้านเจอ
เข้ากับเสี่ยมุ่ย

   “พ่อมุ่ย ช่วยลิด้วย ไอ้เจิดมันบ้าไปแล้ว”

   “อะไรกันวะพวกเอ็ง”

   “พ่อกินข้าวไปเลย ไม่ต้องรอฉัน ฉันมีเรื่องต้องคุยกับอีลิ”

   พี่เจิดเดินขึ้นมาบนห้องเปิดประตูเข้ามาได้ก็จัดการโยนไอ้มะลิมันลงบนเตียงทันที ไอ้มะลิมันสงสัยจะจุกน่าดู มันขมวดคิ้ว
กุมท้องเอาไว้

   “มันจุกนะโว้ยยยย โยนมาได้!!”


   “เจ็บซะบ้างจะได้รู้สึกนึก”

   “รู้สึกนึกบ้านมึงสิ จู่ๆก็ลากกูกลับมา มึงจะอะไรนักหนาวะ”

   “ต่อไปนี้มึงห้ามไปหาน้องหมวยอีก”

   “ไม่!! เรื่องอะไรกูจะต้องเลิกไปหาหมวยด้วยวะ มึงมีสิทธิอะไรมาสั่งกู”

   “ก็กูเป็นผัวมึงไง”

   “เลิกพูดคำนี้สักทีจะได้ไหมวะ”ไอ้มะลิมันเบือนหน้าหนีอีกแล้ว

   “ต่อไปนี้มึงจะต้องเลิกไปที่นั่นอีก และต่อไปนี้มึงจะต้องเคารพกู เรียกกูว่าพี่เพราะกูแก่กว่ามึง ไปไหนมาไหนต้องบอกกู ถ้า
ไม่มีธุระอะไรก็ไม่ต้องออกไปไหน ไปไหนต้องกลับมาถึงบ้านสี่โมงเย็นทุกครั้ง เข้าใจที่กูพูดไหม”

   พี่เจิดชี้หน้าสั่งมัน แต่มันเบ้หน้าแล้วเหยียดยิ้มเหมือนจะเย้ยพี่เจิด ตาคู่สวยปรายตามองเหมือนจะยั่วโมโห แล้วหัวเราะ
ออกมาเหมือนกับเรื่องที่พี่เจิดพูดเป็นเรื่องตลกยังไงยังงั้น

   “นี่มึงผีเข้ารึไง เรื่องอะไรกูจะต้องเรียกมึงว่าพี่วะ แค่แต่งตัวเป็นผ้าสามสีก็น่ากลัวพอแรงอยู่แล้ว”

   “นี่มึงไม่เข้าใจที่กูพูดเลยรึไง”

   “ไม่เข้าใจเว้ย และไม่คิดจะเข้าใจด้วย บ้าบอจริงๆ หลบไป กูจะไปอาบน้ำ”พูดจบไอ้มะลิมันก็ลุกขึ้นจากเตียงแล้วผลักให้พี่
เจิดหลบทาง

   “กูยังพูดกับมึงไม่จบนะอีลิ”

   พี่เจิดผลักไอ้มะลิจนมันล้มลงไปกับเตียงอีกรอบ และดูเหมือนว่าคราวนี้มันจะเริ่มหมดความอดทน

   “อย่าให้กูหมดความอดทนนะไอ้เจิด กูรู้นะว่าที่มึงทำอย่างนี้เพราะมึงต้องการให้กูทนไม่ได้แล้วหนีกลับบ้านไป มึงจะได้
เป็นอิสระจากกูแล้วจะได้เข้าหาพี่สร้อยได้ง่ายขึ้นน่ะ”

   “มึงอย่ามาพูดเหมือนรู้ดีอีลิ”

   “หึ ทำไมกูจะไม่รู้ ก็มึงรักพี่สร้อยจะตาย กูเห็นเวลามึงมองพี่สร้อยแล้วกูอยากจะอ๊วก เสือกปีนเข้ามาผิดห้องเองทำไมล่ะ”

   “ถ้ากูรู้ว่าเป็นมึงกูก็คงไม่ปีนขึ้นไปหรอกวะ”

   “เออ กูรู้ว่าถ้ามึงรู้ว่าเป็นกูมึงไม่ทำหรอก มึงไม่ต้องห่วงนะไอ้เจิด พอถึงเวลากูจะไปเอง มึงเลิกมากวนกูได้แล้ว มันน่า
รำคาญ กูเลิกกับมึงแน่ๆล่ะกูเองก็ไม่อยากอยู่กับมึงพอๆกับที่มึงไม่อยากอยู่กับกูนั่นแหละ”ไอ้มะลิพูดเสียงสั่นตาเริ่มแดง

   “นี่มึงถึงขนาดจะทิ้งกูเลยเรอะ”

   พี่เจิดตีความออกมาแบบนั้น เพราะไอ้มะลิมันเป็นชู้กับน้องหมวยมันก็เลยจะเลิกกับพี่เจิดแล้วทิ้งพี่เจิด มันกำลังสวมเขาพี่
เจิดชัดๆ มันรู้จักพี่เจิดคนนี้น้อยไป มันดูถูกพี่เจิดคนนี้มากไปแล้ว เห็นทีพี่เจิดคนนี้ต้องกำราบมันให้ได้รู้สำนึก

   “นั่นมึงจะทำอะไร”ไอ้มะลิตาโต สะดุ้งเมื่อพี่เจิดถอดเสื้อออก

   “ก็มึงเองไม่ใช่รึไงที่ชอบพูดว่ากูกับมึงไม่ได้เป็นอะไร”

   “กะ ก็แล้วไงวะ”มันถามพลางกระถดกายหนีเมื่อพี่เจิดโยนเสื้อทิ้งไปมุมห้องแล้วปลดเข็มขัดกางเกง

   “คราวนี้มึงจะได้เถียงกูสักที”

   ถ้าพี่เจิดเป็นผัวมันจริงๆมันจะได้เถียงพี่เจิดไม่ได้ใช่ไหมล่ะ พี่เจิดจะได้มีสิทธิรู้ว่ามันไปไหน อยู่ที่ไหน อยู่กับใคร มีสิทธิสั่ง
ไม่ให้มันไปหาคนอื่น มีสิทธิสั่งให้มันกลับบ้านแต่หัววัน มีสิทธิในทุกอย่างของมัน มีสิทธิที่จะรู้ทุกอย่างที่มันเหมือนจะปิดบังพี่เจิด
เอาไว้

--------------------------------------------------------------------------------------------------------
พี่เจิดจะกำราบเมียได้ไหนน้าาาาาา

หลังจากตอนหน้าจะรวบตอนให้เหลือแค่ 5 ตอนเน้อ เพราะตอนแรกๆมันสั้นไปหน่อย อะเคร๊

[iceman555]

 

[่jum]

 

[Snowermyhae]

พี่เจิดรู้ตัวไหมเนี่ยว่าตัวเองหึง ไม่ได้คิดถึงน้องสร้อยเลย 

[Bellze12]

หวังว่าพี่เจิดจะได้เป็นยอดชายนะ
แต่ไม่ค่อยจะเชือน้ำยาพี่เจิดเท่าไหร่
เดาว่า คงไม่สำเร็จแน่เลย อิอิ

[❣☾月亮☽❣]

ดูทรงพีเจิดแล้วคงจะอดเสียบ
แต่เดาว่ามีเสียน้ำแน่นอน
คุยกันดีๆนะผัวเมีย.  มะลิน่าจะแค่เรียนทำอาหาร. ชู้เช้ออะไร. มโนแรงมาก

[kun]

ฮ่ากับความคิดพี่เจิดมากเลย รู้ใจตัวเองยัง ขอเดาเลย มะลิมีใจให้พี่เจิดนานแล้วแน่ ลุ้นๆๆๆ ต่อเลยได้มะ มันค้างงงงงงงงง

[B52]

มะลิแอบบรักพี่เจิดหรือเปล่าหนอ

[นางฟ้าเชียงชุน]

เห้ยยยยยยยยยยยยยยย สนุกอ่ะ มาต่อไวๆนะคะ กำลังลุ้นเลย

พี่เจิดนี่ทำตัวน่าเขกกบาลสุดๆ คนอะไรไม่รู้ ใจไม่เคยตามร่างกายทันเลย คิดถึงแต่มะลิ24ชม.แล้วมั้งงงงง

มะลิต้องชอบพี่เจิดชัวร์

[lizzii]

พี่เจิดเอ้ยยยยยยย

[sirin_chadada]

มะลิชอบพี่เจิดแน่เลย

[qq_oo]

เริ่มรักมะลิแต่ไม่รู้ตัวซิน่ะ

[Loste]

มะลิไปไหนทุกวันเลย

[noozzz]

พี่เจิดจะกำราบเมียได้ไหม ติดตามตอนต่อไป