บทที่ 19 ดอกเล็กดอกน้อย
ตอนนี้พี่เจิดโคตรจะเซ็งกับไอ้มะลิมันเลย รู้สึกเจ็บใจแปลกๆด้วยเวลาที่คิดว่าไอ้มะลิมันเป็นชู้กับน้องหมวย พี่เจิดเดิน
เข้าไปในร้านกาแฟของแปะเฮ็งเห็นไอ้มะลิในชุดข้าราชการเข้ารูปนั่งหัวร่อต่อกระซิกกับน้องหมวย
“มาตามเมียเรอะพ่อเจิด”
“ใช่จ้ะ ฉันมาตามเมีย”พี่เจิดย้ำคำว่าเมียชัดถ้อยชัดคำ
“มึงจะมาทำไมวะเนี่ย”นี่ใช่คำที่ผัวเมียเขาทักกันเวลาเจอกันเหรอวะ เมื่อไรมันจะพูดดีกับพี่เจิดบ้างอะไรบ้างเผื่อพี่เจิดจะได้
เอ็นดูมันขึ้นมาหน่อย
“ป่านนี้แล้วทำไมไม่กลับบ้านกลับช่อง”
“กูมาหาอะไรกินเดี๋ยวกูก็กลับแล้ว มึงมาก็ดีแล้วจ่ายตังให้กูด้วยล่ะ”เอาอีกแล้ว นี่เมียพี่เจิดมันเห็นผัวมันเป็นแค่กระเป๋าตังรึ
ไง
“พึ่งกลับมาจากไร่เหรอจ๊ะพี่เจิด มอมแมมเกือบหมดหล่อเชียว”น้องหมวยทักทายพร้อมยิ้มหวาน
“เออ พึ่งกลับจากไร่มาแต่ไม่เจอเมียที่บ้านเลยมาดูว่าหลงมาอยู่แถวนี้รึเปล่า”
“กูไม่ใช่หมานะไอ้เจิดจะได้ใช้คำว่าหลง แล้วนี่มึงจะมาตามกูมาทำซากอะไร”ดู๊ดูดูมันพูดกับพี่เจิด นี่พี่เจิดยังสั่งสอนมันไม่
พอใช่ไหม
“หมวย”พี่เจิดหันไปเรียกน้องหมวย
“ว่าไงจ๊ะพี่เจิดสุดหล่อ”น้องหมวยยิ้มหวานขานรับทันทีที่พี่เจิดเรียก อันที่จริงไม่ต้องย้ำก็ได้ว่าพี่เจิดน่ะหล่อ แม้แต่ในสภาพ
ที่พึ่งจะกลับมาจากไร่จากนาน้องหมวยยังว่าพี่เจิดหล่อเลย
“อีลิมันเป็นเมียพี่นะ”เพราะพี่เจิดอยากจะบอกให้น้องหมวยรู้ไงว่าไอ้มะลิมันเป็นเมียของพี่เจิด
“จ้ะ”
“อีลิมันเป็นเมียพี่เจิดรู้ใช่ไหม”คราวนี้พี่เจิดไม่พูดเปล่าแต่โอบเอาไหล่ไอ้มะลิแล้วดึงเข้ามาใกล้จนเกือบตกจากเก้าอี้
“เมียเมออะไรของมึง ก็แล้วมึงจะมาดึงกูทำห่าอะไร ปล่อยนะไอ้เจิด!!”
“เนี่ยเมียพี่”พี่เจิดไม่สนใจหรอกว่าไอ้มะลิมันกำลังขัดขืนตอนที่พี่เจิดโอบไหล่มันเข้ามาหา พี่เจิดหันไปบอกน้องหวย
เป็นการย้ำ
“จ้า หมวยรู้ ชาวบ้านเขารู้กันทั้งตำบลแล้วจ้ะพี่เจิด”
“รู้แล้วก็ดี”พี่เจิดพยักหน้า “กลับบ้านได้แล้วมึงน่ะ”
“กูบอกว่าเดี๋ยวกูกลับเอง”
“ผัวเมียกันก็ต้องกลับด้วยกันสิวะ”
“แล้วมึงจะมาย้ำอะไรนักหนาเนี่ย ไม่อายชาวบ้านชาวช่องเขารึไง”ไอ้มะลิถลึงตาใส่ มองค้อนให้พี่เจิดวงโต
“จะอายทำไมไม่เห็นจะต้องอาย กลับกันได้แล้วอย่ามัวเอ้อระเหยเดี๋ยวมืดเอาพอดี”
“มึงไม่เห็นเหรอว่ากูคุยธุระกับหมวยอยู่ มึงจะกลับก็กลับไปก่อนสิ ทำไมกูต้องกลับไปพร้อมมึงด้วย”
คำว่าธุระของมันทำให้พี่เจิดพึ่งจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง ถุงของห้างที่พี่เจิดพึ่งจะพามันไปวางกองอยู่บนโต๊ะ แต่ยิ่งไป
กว่านั้นคือของที่อยู่บนโต๊ะมากกว่าที่ทำให้พี่เจิดอดที่จะตกใจไม่ได้ ก็แล้วไอ้ขวดนมเอย เสื้อผ้าเด็กเอย ผ้ากันเปื้อนเอย อะไร
ต่างๆนานาที่มันเป็นของใช้ของเด็กนี่มันอะไร ไม่บอกก็รู้ว่าไอ้มะลิมันคงแอบซื้อตอนที่พี่เจิดนั่งรอมันแน่นอน พอนึกถึงจุกนมเมื่อ
เช้าในตู้เสื้อผ้าพี่เจิดก็ถึงกับบางอ้อ
ว่าแต่ทำไมไอ้มะลิมันต้องแล้วทำไมมันซื้อของพวกนี้ให้หมวยด้วยล่ะ พี่เจิดล่ะไม่เข้าใจจริงๆและไม่อยากจะเข้าใจด้วย
อะไรบางอย่างทำให้พี่เจิดเริ่มจะคิดฟุ้งซ่านแล้วล่ะ แล้วพี่เจิดก็พึ่งจะสังเกตเห็นว่าตอนนี้น้องหมวยดูมีน้ำมีนวลแบบแปลกๆ แถม
ยังใส่ชุดคลุมท้องอีกต่างหาก อย่าบอกนะว่า…
“กลับบ้านกับกูเดี๋ยวนี้”พี่เจิดหันไปบอกกับไอ้มะลิอีกทีด้วยเสียงดังๆเป็นการข่มขวัญมันต่อหน้าคนอื่น
“กู บอก ว่า กู กลับ เอง”ไอ้มะลิเองมันก็ใช้ย่อย หันมาตอบเน้นย้ำชัดถ้อยชัดคำ นี่ตกลงมันเลือกน้องหมวยใช่ไหม ที่มันไม่
ยอมไปกับพี่เจิดเพราะว่าน้องหมวยสำคัญกว่าพี่เจิดใช่ไหม ใจพี่เจิดนี่เจ็บจี๊ดขึ้นมาเชียว
“แต่กูเมื่อยแล้ว”
“มึงเมื่อยแล้วมึงจะมาบอกกูทำไม”
“กูเมื่อยมึงก็ต้องกลับไปกับกูสิวะ”
“กูไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวกันตรงไหน”
“กูเมื่อยมึงต้องไปนวดให้กูสิวะ ผัวไปทำงานกลับมาปวดเมื่อยเมียก็ต้องนวดให้มึงนี่ถามแปลกๆ มานี่เลย!!กลับบ้านได้
แล้ว”พี่เจิดเลยถือโอกาสข่มมันไปด้วยเลยดึงมันเดินออกมาจากร้านต่อหน้าน้องหมวยกับคนอื่นๆ
แล้วจะทำไมล่ะ พี่เจิดก็แค่อยากจะประกาศให้คนอื่นๆรู้ว่าไอ้มะลิเป็นเมียพี่เจิด เป็นของพี่เจิดคนเดียวคนอื่นห้ามแตะก็แค่
นั้น ไอ้มะลิมันจะได้อายแล้วไม่กล้าหือกับพี่เจิดไม่กล้าออกมาหาผู้หญิงคนอื่นเวลาที่พี่เจิดไม่ได้อยู่เฝ้าคอยแกล้งมัน
“โอ้ย!!อะไรมึงเนี่ยไอ้หมาเจิด เอาอีกแล้วนะมึงน่ะ ต่างคนต่างอยู่สิวะทำไมชอบทำตัววุ่นวายกับกูนักนะ”
“ถ้าไม่ยุ่งกับเมียตัวเองแล้วมึงจะให้กูยุ่งกับใคร ขึ้นรถไปเลยอย่ามาลีลา”
“แล้วจักรยานกูล่ะ”
“กูจับโยนใส่หลังกระบะแล้ว”พูดจบก็จับมันยัดใส่รถแล้วขับออกมาทันที
“นี่ใจคอมึงจะตามรังควาญกูไปทุกที่เลยรึไง มึงไม่สงสารกูบ้างเหรอที่กูต้องมาเห็นศาลพระภูมิเคลื่อนที่แสบลูกกะตาเกือบ
ตลอดเวลาอย่างมึงเนี่ย”เอาอีกแล้ว ไอ้มะลิมันบังอาจมาดูถูกแฟชั่นอันโดดเด่นของพี่เจิดอีกแล้ว แต่ครั้งนี้พี่เจิดจะยอมละเว้นมัน
เพราะพี่เจิดมีเรื่องสำคัญกว่านั้นจะต้องสะสางกับมัน
จัดการจอดรถดับเครื่องมันข้างคลองเนี่ยแหละพอเครื่องยนต์ดับรอบๆก็เงียบจนได้ยินเสียงนกเสียงกาที่กำลังบินกลับรัง
“ทำมาปากดี แล้วมึงล่ะทำไมมึงถึงต้องซื้อของพวกนั้นมาให้น้องหมวยวะ”
“ไม่เห็นแปลก ทำไมกูจะซื้อให้หมวยไม่ได้ในเมื่อหมวยกำลังท้องอีกอย่างหมวยก็สอนกูทำกับข้าวด้วย”
“กูรู้แล้วว่าน้องหมวยท้อง แต่ที่กูอยากรู้คือทำไมมึงต้องซื้อของให้น้องหมวย ทำไมมึงต้องมาหาน้องหมวยบ่อยๆ กูไม่เชื่อ
หรอกว่าแค่เรื่องที่น้องหมวยสอนมึงทำกับข้าวน้องหมวยบอกกูหมดแล้วว่ามึงให้สอนทำกับข้าวบำรุงคนท้อง”
“มึงนี่อะไรนักหนา ชอบตามมายุ่งกับกูแล้วยังจะถามมากถามมายน่ารำคาญ แล้วจะดับรถทำไม รีบกลับบ้านนักไม่ใช่รึไง ก็
ขับไปต่อสิ จะมาจอดรอให้อาทิตย์ตกดินรึไง”
เห็นไหมล่ะ ไอ้มะลิมันแกล้งทำเป็นไม่สนใจที่พี่เจิดถาม มันทำเป็นโวยวายหาเรื่องพี่เจิดแล้วหันหน้าหนีไม่กล้าสบตาพี่เจิด
“มึงกับน้องหมวยเป็นชู้กันใช่ไหม”สุดท้ายพี่เจิดก็ถามสิ่งที่คิดไปจนได้
และไอ้มะลิมันหันขวับมามองพี่เจิดอย่างกับไม่เชื่อหูตัวเองกับคำถามที่มันได้ยิน ตาคู่สวยของมันเบิกกว้างจ้องมองมาทาง
พี่เจิด
“มะ มึงว่าอะไรนะ!!”
“มึงทำน้องหมวยท้องใช่ไหม”
“นี่มึงพูดห่าเหวอะไรของมึงไอ้หมาเจิด มึงอย่ามาหาเรื่องกูนะเว้ย มึงเป็นบ้าอะไรของมึงจู่ๆก็มาหาเรื่องใส่ร้ายกู”
“หรือไม่จริง ที่มึงไปร้านแปะเฮ็งบ่อยๆเพราะว่ามึงไปหาน้องหมวยใช่ไหม แล้วที่มึงซื้อของให้น้องหมวยเพราะว่ามึงทำน้อง
หมวยท้องใช่ไหม มึงยอมรับมาเถอะว่ามึงกำลังสวมเขาให้กูอยู่น่ะ มึงรู้ไหมว่ากูไม่ชอบใจเอาซะเลย"ใช่แล้ว พี่เจิดไม่พอใจเอา
มากๆเลยล่ะ จับไหล่สองข้างมันเอาไว้บังคับไม่ให้มันหันหนีพี่เจิด พูดใส่หน้ามันเพราะอยากให้มันมองพี่เจิดไม่ใช่มองแต่น้องห
มวย
“กู ไม่ ได้ ทำ หมวย ท้อง!! หมวยมันท้องตั้งห้าเดือน กูจะเอาเวลาที่ไหนไปทำให้มวยท้องในเมื่อกูพึ่งจะกลับมาจาก
บางกอก มึงคิดบ้าอะไรเป็นตุเป็นตะสวมเขาห่าเหวอะไร แล้วนั่นอะไรทำหน้าทำตาอย่างกับจะร้องไห้อะไรของมึง กูไปเหยียบหา
งมึงรึไงมึงถึงมาหาว่ากูเป็นชู้กับหมวย ถ้าจะหาเรื่องกูก็ให้มีขอบเขตกันบ้างสิวะ กูไม่ได้มีอารมณ์มานั่งเถียงไร่สาระกับมึงทุกวัน
นะ”ไอ้มะลิสวนกลับ ไร้สาระเหรอวะเรื่องที่พี่เจิดกำลังถามมันอยู่เนี่ย แล้วอะไรมันบอกว่าพี่เจิดทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เหรอ เรื่อง
สิ!!ทำไมพี่เจิดถึงจะต้องทำหน้าเหมือนร้องไห้ด้วย ลูกผู้ชายอกสามศอกอย่างพี่เจิดจะมาร้องไห้ทำไมกับเรื่องพวกนี้ ว่าแต่ทำไม
ขอบตาพี่เจิดมันถึงได้รู้สึกร้อนๆก็ไม่รู้
“มึงอย่ามาหลอกกูให้ยากกูไม่เชื่อมึงหรอก”
“กูจะหลอกมึงให้มันได้อะไร กูจะไปยุ่งกับหมวยทำไมในเมื่อหมวยมีผัวอยู่แล้ว เอาสมองส่วนไหนไปคิดวะ”
“ก็นั่นไง ทำไมมึงจะยุ่งกับน้องหมวยไม่ได้ในเมื่อน้องหมวยมันเลิกกับผัวไปตั้งนานแล้ว”ก็พี่เจิดไม่เห็นผัวน้องหมวยมาเป็น
ปีๆแล้วนี่หว่า จะมีผัวใหม่ก็ใช่ว่าจะแปลกถ้าเลิกกับผัวไปแล้ว
“เลิกบ้าเลิกบอมึงสิ ผัวหมวยมันติดทหารจะได้สองปีแล้ว นี่มึงไปอยู่ที่ไหนมาถึงได้ไม่รู้เรื่องรู้ราวแถมยังมามั่วหาว่ากูเป็นชู้
กับหมวยอีก ใจคอมึงจะคิดเป็นแต่เรื่องแบบนี้รึไง”
“เป็นใครใครจะไม่คิดล่ะวะ ก็มึงเสือกมาหาน้องหมวยบ่อยๆทำไมล่ะแถมซื้อของเด็กอ่อนมาให้ด้วย”
“มึงนี่นอกจากจะมั่วแล้วยังซื่อบื้ออีก”
“นี่มึงกล้าว่าผัวมึงซื่อบื้องั้นเรอะ!! แล้วมึงจะให้กูแน่ใจได้ไงว่ามึงไม่ได้ทำผู้หญิงอื่นท้องจริงๆ”
“อะ เออน่า!! มึงจะมาเซ้าซี้กูทำไม รู้แค่ว่ากูไม่ได้ทำหมวยท้องก็พอ”มันตอบแต่มันก็หลุบตาหนีไม่ยอมสบตาพี่เจิด
“มึงแน่ใจนะ?”พี่เจิดเลยถามย้ำ
“มึงจะถามอะไรมากมายกูบอกว่ากูไม่ได้ก็ไม่ได้ทำสิวะ ผัวหมวยนู่นที่ทำหมวยท้อง ไม่เกี่ยวอะไรกับกู จบได้รึยัง!!จะได้
กลับบ้านกลับช่องสักที แล้วจะยิ้มทำซากอะไรผีเข้ารึไง”
“ใครบอกว่ากูยิ้ม กูไม่ได้ยิ้มสักหน่อย”พี่เจิดแค่ทำหน้าปกติตามประสาคนหน้าตาดีแค่นั้นเอ๊ง
“อะ อะไรของมึง!! กลับบ้านได้แล้วจะมาจับแขนกูทำไมวะเนี่ย”
จู่ๆก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาพี่เจิดเลยดึงแขนมันเอาไว้ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปใกล้มัน เห็นปากนิ่มๆของมันชอบบ่นว่าพี่เจิดพี่เจิดก็
รู้สึกหมั่นไส้ยังไงไม่รู้ ประกอบกับวันนี้มันใส่ชุดข้าราชการด้วยพี่เจิดเลยยิ่งหมั่นไส้มันเข้าไปอีก คงต้องจูบเก็บดอกเล็กๆน้อยๆสัก
หน่อยแล้ว
“อยู่เฉยๆสิวะ”
“มึงจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้กูทำไม มึงอย่ามาทะลึ่งกับกูนะไอ้หมาเจิด ออกไปเลยนะ”มือของไอ้มะลิมันดันหน้าพี่เจิดเอาไว้
ไม่ให้เข้าไปใกล้ หน้าขาวๆพยายามเบือนหน้าหนีพี่เจิด
“ไม่ให้กูทะลึ่งกับมึงแล้วกูจะไปทะลึ่งกับใครได้วะ”
“ยะ อย่านะโว้ย ถ้ามึงแตะต้องกูแม้แต่ปลายเล็บล่ะก็…กูจะฟ้องพ่อกูจริงๆด้วยว่ามึงรังแกกู”
“เอาสิไปฟ้องพ่อมึงเลยว่ามึงโดนกูจูบน่ะ ดูซิว่าพ่อมึงจะว่ายังไง”พี่เจิดท้ามันเพราะมันหน้าแดงแล้วเอาแต่หลบพี่เจิดไม่
ยอมให้พี่เจิดเข้าใกล้
“อย่ามาทำอุบาตข้างคลองนะไอ้เจิด กูถีบจริงๆนะถ้ามึงไม่เลิกแกล้งกู”มันพูดไปอย่างนั้นและพี่เจิดรู้ มันจะถีบพี่เจิดได้ไง
ในเมื่อตอนนี้มันอยู่ในรถ
“กูไม่ได้แกล้ง”ก็แค่จะเก็บดอกเล็กๆน้อยๆ
“อะ ไอ้ อื้ออออ”
มันหนีพี่เจิดไปไหนไม่รอดหรอก สุดท้ายพี่เจิดก็ปล้ำจูบมันจนได้ ถึงแม้ว่ามันจะขัดขืนและไม่ยอมพี่เจิดพอๆกับลูกแมวไม่
เชื่องแต่พี่เจิดก็จูบมันจนได้ ปากมันยังมีรสชาติของโอวัลตินหวานๆค้างอยู่เลย ปกติปากนิ่มๆของมันก็หวานอยู่แล้วตอนนี้ยิ่ง
หวานเข้าไปอีก จนเกือบจะมืดนั่นแหละถึงได้ฤกษ์ได้ยามสตาร์ทรถกลับบ้านสักที เป็นไงล่ะไอ้มะลิเจอจูบของพี่เจิดเข้าไปมันถึง
กับนั่งนิ่งเชียว ไม่หือไม่อือสักคำ เอาแต่นั่งโกรธหน้าดำหน้าแดงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่คนเดียว สมน้ำหน้า!! ใครบอกให้มันเสือก
กินโอวัลตินหวานๆมาล่ะ พี่เจิดเลยจูบมันซะนานเลย รอให้ถึงบ้านก่อนเถอะชุดข้าราชการที่มันใส่อยู่ได้โดนพี่เจิดจับถอดแน่
----------------------------------------------------------------------------
และแล้วเวลาเก็บดอกที่พี่เจิดรอคอยก็มาถึงสักที พี่เจิดเดินตามมันขึ้นมาบนห้องนอนมองมันยืนหันหลังให้ประตูกำลังถอด
ชุดข้าราชการออก พี่เจิดเลยอาศัยจังหวะที่มันเซ่อซ่าไม่ทันระวังตัวจู่โจมสวมกอดมันจากทางด้านหลังทันที ก็พี่เจิดบอกแล้วไง
ว่าวันนี้พี่เจิดจะเป็นคนจับมันถอดชุดนี้ออกเอง
อื้อหือออ นี่ขนาดมันสอนหนังสือที่โรงเรียนทั้งวันตัวมันยังหอมอยู่เลย พี่เจิดล่ะอยากจะรู้จริงๆว่าทำไมตัวมันถึงได้ห๊อม
หอมทั้งที่มันใช่สบู่อาบน้ำก้อนเดียวกันกับพี่เจิด หรือว่าไอ้มะลิมันจะเล่นของใส่พี่เจิดวะพี่เจิดถึงได้รู้สึกว่ามันน่ากอดน่าหอมขึ้น
ทุกวันๆ
ว่าแล้วก็จัดการพิสูจน์กลิ่นซุกจมูกโด่งๆลงกับซอกคอหอมๆ สูดหายใจเข้าไปเต็มปอดกอไอ้มะลิเอาไว้แน่นเพราะมันเอาแต่
ขัดขืนพี่เจิดไม่ยอมให้พี่เจิดกอด แต่มันเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับพี่เจิด พี่เจิดคนนี้มันมวยเจนสนามคนละชั้นกันกับมัน จัดการ
จับมันผลักลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมมันซะเลย
พี่เจิดเลยได้เห็นหน้ามันชัดๆว่าหน้ามันแดงเชียว ตกลงที่พ่อพี่เจิดมันจริงใช่ไหมที่ไอ้มะลิมันชอบพี่เจิดแต่มันปากแข็งไม่
ยอมรับ แล้วที่มันถอดเสื้อผ้าเมื่อกี้คือมันกำลังอ่อยพี่เจิดใช่ไหมล่ะ
“มึงจะทำอะไร!!ไอ้หมาเจิด”
“ก็ทำเรื่องที่ผัวเมียเขาทำกันไง”ถามมาได้ว่าจะทำอะไร พี่เจิดปล้ำกอดปล้ำจูบกดมันลงกับเตียงขนาดนี้แล้ว ว่าแล้วก็ไม่รอ
ช้าระดมจูบมันอีกรอบ
“อื้อ หยุดนะ กูไม่เอา”
ไอ้มะลิมันผลักหน้าพี่เจิดออกพลางเบี่ยงหน้าหนี จริงแล้วถ้ามันจะขัดขืนพี่เจิดจริงๆจังๆก็ได้อยู่หรอก แต่เพราะมันรักพี่เจิด
ใช่ไหมล่ะมันถึงได้ยอมให้พี่เจิดกอดพี่เจิดหอม แล้วที่มันขัดขืนก็เพราะกลัวว่าพี่เจิดจะรู้ความจริงว่ามันรักพี่เจิด ไอเมะลิเนี่ยมัน
เจ้าเล่ห์จริงๆ
“อยู่นิ่งๆน่า เดี๋ยวกูจัดการเอง”
“กูบอกว่าอย่าไงไอ้เจิด อื้อ อย่ามาจูบกูนะ”
“เอาน่า จูบนิดจูบหน่อยอย่าเล่นตัวสิวะ”พี่เจิดเบี่ยงหน้าหลบมือของมันที่ผลักมาเป็นพัลวัน ฉกเอาจมูกฉวยเอาแก้มนิ่มๆ
ของมัน มือก็ปล้ำปลดเสื้อข้าราชการของมันออกแต่ว่ามันดันถอดยากกว่าที่คิดเนี่ยสิ แถมยังจะเข็มขัด ไหนจะเสื้อกล้ามที่มันใส่
ซ้อนอยู่ด้านในอีก
“หยุดสิวะ มึงอย่ามาหื่นกามกับกูนะ ไอ้บ้ากามเจิด นี่มึงจะทะลึ่งเกินไปแล้วนะ”
“กูก็เห็นมึงร้องครางทุกที”ยิ่งเวลาที่พี่เจิดเร่งเครื่องไอ้มะลิมันยิ่งครวญครางจะเป็นจะตายเอา ทำเป็นมาขัดขืนเล่นตัว เดี๋ยว
เหอะเจองูยักษ์พี่เจิดเข้าไปก็นอนร้องทุกที
ในที่สุดพี่เจิดก็ถอดเสื้อมันออกจนได้ ส่วนเสื้อกล้ามตัวในพี่เจิดไม่ทงไม่ถอดมันแล้ว จัดการเลิกขึ้นจนเห็นแผ่นอกแบนๆ
ขาวๆ หัวนมชมพูที่ทำเอาพี่เจิดกลืนน้ำลายลงคอ
“ฮึก!! อือ ยะ ยะ อย่าดูดนะ หยุด!!”ตัวของมันสะดุ้งเฮือกในตอนที่พี่เจิดก้มลงไปดูดนมมัน
ไม่ว่าจะกี่ทีกี่ทีนมแบนๆของมันก็ยังหวานเหมือนเดิม ตกลงตัวของไอ้มะลิเนี่ยมันหวานทั้งตัวเลยใช่ไหมวะ ตอนที่มันเกิด
แม่มันกินอะไรเข้าไปวะเนี่ย
“อืม”พี่เจิดครางในลำคออย่างพึงพอใจ
เห็นไหมล่ะ พอดูดนิดดูดหน่อยไอ้มะลิมันก็ตัวสั่นนอนกัดปากแน่น พี่เจิดเลยใช้จังหวะนี้ถอดกางเกงมันออกซะเลย รูด
กางเกงสีกากีพร้อมๆกับกางเองในสีขาวของมันลงมาผ่านข้อเท้า คราวนี้หนอนตัวขาวๆของมันยิ้มทักทายพี่เจิดอย่างคุ้นเคยเชียว
พี่เจิดโถมตัวใส่ไอ้มะลิ กอดมันจูบมัน ซุกจมูกไปทั่วตัวมัน ได้ยินเสียงครางเบาๆในลำคอ มีบางครั้งที่พี่เจิดต้องนิ่วหน้า
เวลาที่ทำมันเสียวมากๆแล้วมันขยุ้มผมพี่เจิดแน่น
พี่เจิดไม่ได้มีดีแค่หน้าตาแต่ลีลาของพี่เจิดก็ไม่แพ้กัน ทั้งเนื้อทั้งตัวไอ้มะลิพี่เจิดจัดการชิมจนหมดจนมันตัวอ่อนระทวยนอน
ตาปรือทั้งที่ตอนแรกยังขัดขืนพี่เจิดอยู่เลยเชียว
เห็นดังนั้นพี่เจิดเองก็ได้ที่ งูยักษ์ของพี่เจิดตื่นขึ้นมาขู่ฟ่อๆเตรียมทำศึกให้พี่เจิดได้เก็บดอกเบี้ยคืนชุดใหญ่ มือคว้าเอาขวด
น้ำมันมะกอกเตรียมรบเต็มที
แต่ดูเหมือนว่าพี่เจิดจะลืมอะไรไปบางอย่าง ไม่ใช่ว่าพี่เจิดลืมป้องกันตัวเองเซฟไข่จากเข่าพิฆาตของไอ้มะลิ
ผ่างงง!!
แต่ประตูที่เปิดผ่างออกมาทำเอาพี่เจิดสะดุ้งงูยักษ์เกือบหดเข้าฝัก ขวดน้ำมันมะกอกเกือบหล่นจากมือ หันไปมองหน้า
เซ่อๆของลูกสมุนมือขวายืนมองพี่เจิดกับไอ้มะลิตาค้างอยู่หน้าประตู
“อะ เอ่อ ต่อเลยจ้ะ แหะๆ พ่อมุ่ยให้ฉันมาเรียกพี่เจิดไปกินข้าว ฉันเรียกแล้วไม่ได้ยินก็เลยเปิดเข้ามาไม่คิดว่าพี่เจิดกำลังจะ
จัดชุดใหญ่ จิ๊จิ๊ ไม่ค่อยกันเลยนะจ๊ะเอากันแต่หัวค่ำเชียว พี่เจิดเนี่ยไม่เบาเลยจริงๆ”ไอ้มิ่งมันจิ๊ปากพลางส่ายหน้าไปมา
นี่มันวอนถึงฆาตก่อนกำหนดอยู่ใช่ไหมวะมันถึงได้มาขัดจังหวะพี่เจิดเก็บดอกเบี้ยเนี่ย แล้วมันกำลังมองอะไร กำลังมองเมีย
พี่เจิดแก้ผ้าเรอะ ฝันไปเถอะ พี่เจิดใช้ร่างกายอันล่ำสันบังตัวไอ้มะลิเอาไว้ก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวมัน
เพราะตอนนี้ไอ้มะลิมันตกใจตาค้างไปแล้วที่ไอ้มิ่งดันโผล่เข้ามาตอนนี้ มันมุดตัวเข้าไปในผ้าห่ม พี่เจิดได้ยินเสียงมันบ่นมัน
ด่าพึมพำอยู่ข้างในเหมือนจะสาปแช่ง
“ไม่ต่อเหรอจ๊ะ”มันยังมีหน้ามาถามลูกพี่มันอีก
“ต่อบ้านมึงสิ มึงออกไปเลยนะก่อนที่กูจะเป็นคนเตะมึงออกไปเอง”
มันขัดจังหวะพี่เจิดจริงๆ หมดกันดอกเบี้ยที่พี่เจิดหวังจะเก็บในตอนที่มันใส่ชุดข้าราชการ
“อีลิ”พี่เจิดสะกิดมันหวังจะมาสานต่อเรื่องที่ทำค้างเอาไว้
“ไม่ต้องมาเรียกกูเลย จะไปไหนก็ไป”มันขึ้นเสียงดังใส่พี่เจิดเสียงอู้อี้อยู่ใต้ผ้าห่มแถมยังขยับหนี
“ไอ้มิ่งมันไปแล้ว”
“ก็แล้วมึงรู้ว่ามึงจะทำไมมึงไม่ล็อคประตูเล่า มึงโง่รึไงวะ!!”มันโผล่หัวออกมาจากผ้าห่มต่อว่าพี่เจิด หน้าของมันนี่แดงก่ำ
อย่างกับลูกตำลึงสุก นี่ตกลงมันโกรธหรือว่ามันอายวะเนี่ย
“ไอ้มิ่งมันไปแล้ว”พี่เจิดบอกมันอีกรอบ หวังจะสานต่อ ขยับตัวเข้าไปใกล้แล้วสะกิดมันเบาๆ
มันขยับตัวหนีไปชิดหัวเตียงแล้วเชิดหน้าหนี คิ้วเรียวยาวขมวดมุ่นแถมทำหน้าไม่พอใจ ดูท่ามันจะไม่พอใจพี่เจิดเอาจริงๆ
พี่เจิดก็ผิดเองที่ไม่ได้ลงกลอนประตู
“พอเลยกูจะไปกินข้าว!! อย่าให้มีแบบนี้เป็นครั้งทีสองนะ ไม่งั้นมึงกับกูได้แยกห้องนอนแน่”
อะไรวะ ก็แค่พี่เจิดลืมลงกลอนประตูเอง ทำไมมันถึงกับต้องแยกห้องนอนวะ แล้วถ้าแยกห้องนอนพี่เจิดก็อดเก็บดอกจา
กมันน่ะสิ มันเดินหนีพี่เจิดเข้าห้องน้ำไปแต่งตัวแล้ว พี่เจิดเลยไม่กล้าเซ้าซี้มัน แล้วทำไมพี่เจิดต้องนั่งทำหน้าเป็นหมาหงอยวะ
เนี่ย อย่างกับพี่เจิดอยากจะนอนเบียดกับมันบนเตียงเดียวกันอย่างนั้นแหละ มันจะแยกห้องนอนก็เรื่องของมันสิใครจะสน ยังไงพี่
เจิดก็ตามไปเก็บดอกจากมันจนได้แหละ
------------------------------------------------------------------------------
ไอเทมประจำตัวของพี่เจิดคือน้ำมันมะกอก งานนี้ต้องยกความดีความชอบให้กับลูกสมุนมิ่งคนเดียว มีแววว่าลูกพี่ของมันคงจะได้นอนนอกห้องคืนนี้
หัวข้อ: ✿Smoothie Love เรื่อง...รักของพี่เจิด ✿ 02-10-61 ✿ พิเศษ 01 : หลบหน่อย..พระเอกมา (อ่าน 226474 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก