กับดักพิศวาส
ตอนที่30
ขนมมองคฤหาสน์ตรงหน้าแล้วกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ แดนไทจัดการทุกอย่างให้เขาอย่างรวดเร็วจนเขาแปลกใจ อีกฝ่ายคงกะว่ารีบพาเขามาบ้าน และรีบพาออกไปสินะ หึ รู้จักคนอย่างขนมน้อยไป
“บ้านพี่แดนนี่สวยนะครับ ใหญ่เชียว” ขนมพูดขึ้นเมื่อรถเคลื่อนเข้าสู่บ้าน
“แม่พี่ชอบสไตล์นี้” แดนไทพูดจบเขาหันไปมองขนมด้วยความกังวล เขาไมรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ การที่เขาพาขนมเข้ามาบ้านอาจจะเป็นการตัดสินใจที่ดี
หรืออาจจะเลวร้ายที่สุดเขาก็ไม่แน่ใจ
ไม่นานนักรถหรูจอดที่โรงรถ แต่ขณะที่ขนมกำลังจะเปิดประตูแดนไทกลับจับมือเขาไว้
“มีอะไรรึเปล่าพี่แดน” ขนมถามพร้อมขมวดคิ้ว ตอนนี้ใจเขาเต้นแรงไปหมด สิ่งที่เขารอมาตลอดชีวิตกำลังอยู่ตรงหน้า
“ขนมกินนี่ก่อนสิ” แดนไทยื่นยาพพร้อมกับน้ำเปล่าให้ขนม
ขนมชักสีหน้าพร้อมสะบัดมือแดนไททิ้งทันที
“พี่แดนกลัวว่าขนมจะไปคลุ้มคลั่งทำร้ายคนในบ้านพี่รึไง!”
“ไมใช่อย่างนั้นนะขนม แต่หมอสั่งให้ขนมกิน แล้วพี่ลืมให้ขนมกิน เพิ่งจะนึกได้อะ” แดนไทพูดพร้อมสบตากับขนม แม้ว่าในใจลึกเขารู้ดีว่าเขากำลังพูดปด
แดนไทไม่อยากจะยอมรับเลยว่าเขากลัวว่าขนมจะคลั่งถ้าไม่ได้กินยา
“ก็ได้ ขนมกินก็ได้” ขนมสงบลง ไม่ใช่เพราะเขายอม แต่เพราะเขาไม่อยากเสียเวลากับเรื่องแค่นี้ เขากำลังตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะเผชิญมากกว่า
ขนมแสร้งรับยาพร้อมอมไว้ใต้ลิ้น แกล้งกลืนให้แดนไทสบายใจ
แดนไทยิ้มอย่างโล่งแกพร้อมเปิดประตูออกจากรถ
จังหวะนั้นเองขนมรีบคายยาทิ้งพร้อมเปิดประตูอย่างผู้ชนะ
เขาไม่มีวันยอมให้ยาบ้าๆมานี้มาควบคุมเขาในวันสำคัญแบบนี้เด็ดขาด!!
ขนมเดินตามแดนไทเข้าบ้าน บ้านเงียบอย่างผิดปกติจนขนมแอบแปลกใจ แต่แดนไทกลับโล่งอก แดนไทหันมาคุยกับขนมที่กำลังยืนสำรวจบ้านเขาอยู่
“ขนมรอในห้องนั่งเล่นก่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปหาคุณพ่อแปป”
ขนมพยักหน้าให้แดนไท เขาเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น แดนไทเห็นอย่างนั้นจึงเดินออกไป ขนมมองแดนไทจนลับสายตาก็ลุกขึ้นเดินไปที่รูปที่วางอยู่กลางห้องนั่งเล่น รูปคุณพล สิทธิวัฒน์ พร้อมลูกๆ ทุกคนในรูปดูมีความสุข ดูอิ่มเอมกับคำว่า ครอบครัว ที่เขาไม่เคยได้สัมผัส
“หึ คงมีความสุขกันมากสินะ” ขนมกระตุกยิ้มอย่างเคียดแค้น เขาได้ยินเสียงแว่วในหูพูดดังขึ้น
.* แกเห็นพวกมันมีความสุขกันแล้วใช่มั้ย ทำลายความสุขนั้นซะ *
ขนมยกยิ้มพร้อมหัวเราะออกมาเบาๆอย่างมีความสุข
“ฮ่าๆ แม่ไม่ต้องห่วง ได้เวลาเอาคืนของเราแล้ว” ขนมลูบแขนตัวเองไปมาอย่างปลอบโยนพร้อมโยกตัวเองไปมา ไม่นานแววตาเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าว
ขนมใช้เล็บกรีดรูปตรงหน้าไปมาอย่างช้าๆ
“ฉันเกลียดพวกแกทุกคน” คำพูดจากปากขนมแต่กลับเหมือนไม่ใช่ขนม แววตาที่แข็งกร้าวที่พร้อมจะแผดเผาทุกสิ่งให้เละเป็นจุล โดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เขาสกำลังจะกระชากรูปนั้นลงมาถ้าไม่มีเสียงขัดขึ้นมาก่อน
“ขนมทำอะไรอะ”
ขนมชะงักพร้อมกระพริบตาและเปลี่ยนสีหน้าทันที
“เอ่อ ไม่มีอะไรครับ” ขนมหันมายิ้มหวานให้แดนไทที่กำลังจ้องเขาเขม็ง
แดนไทมองขนมที่เหมือนกำลังจะกระชากรูปครอบครัวเขาลงมาอย่างสงสัย แต่เขาก็ไม่ซักอะไรต่อ
“นี่พ่อพี่ พ่อครบนี่ขนม ที่ผมเล่าให้ฟัง” แดนไทผายมือให้พบกับผู้ชายข้างๆที่ยืนข้างแดนไท
ขนมมองผู้ชายตรงหน้าพร้อมเม้มปากแน่น ก่อนจะยกยิ้มหวานไว้ผู้อาวุโสกว่า
“สวัสดีครับคุณพล” ขนมสะกดความรู้สึกที่กำลังตีรวนขึ้นมาไว้ เขาต้องควบคุมมันได้ ผู้ชายตรงหน้าเขาได้เจอสักที พล สิทธิวัฒน์ ต้นเหตุของปัญหาทุกอย่าง!!
“ไม่ต้องเรียกคุณพลหรอก เรียกพ่อก็ได้” คุณพลยิ้มอย่างเอ็นดูในเด็กตรงหน้า เจอตัวจริงแล้วทำให้เขาคิดถึงใครบางคน ที่หน้าคล้ายกับเด็กคนนี้อย่างบอกไม่ถูก
“ครับ คุณพ่อ” ขนมเน้นเสียงตรงคำว่าพ่อจนแดนไทรับรู้ได้
“เอ่อ ผมว่านั่งกันก่อนดีกว่า เดี๋ยวผมไปให้เด็กเตรียมของว่างให้” แดนไทพูดจบเขาเดินไปสั่งเด็กในบ้านทันที
ขนมที่นั่งตรงข้ามพลเอาที่จ้องพลจนพลรู้สึกได้
“หนูมีอะไรกับฉันหรือเปล่า จ้องฉันเขม็งเชียว” พลถามขึ้น เด็กคนนี้จ้องเขาเยอะเกินไปจนเขารู้สึกขนลุก แววตาที่มองออกมาทั้งเจ็บปวด และชื่นชมจนเขารู้สึกแปลกๆ
“เปล่าหรอกครับ แค่คุณพ่อยังดูดีกว่าที่คิด แก่แล้วยังดูดีขนาดนี้ตอนหนุ่มๆน่าจะหล่อสุดๆ” ขนมพูดพร้อมยิ้มหวาน
“ฮ่าๆ ฉันหล่อจนไอ้แดนเทียบไม่ติดเลยละ” พลพยายามพูดติดตลกเพื่อคลายบรรยากาศแปลกๆที่กำลังเกิดขึ้นในห้อง
“นั้นสิครับ ไม่งั้นคุณหญิงเด่นดวงคงไม่ต้องตามหึงหวง” ขนมพูดพร้อมกวาดสายตามองผู้ชายตรงหน้า
“หนูพูดอะไรกัน” พลขมวดคิ้วทันทีที่ขนมพูดจบ เด็กคนนี้ต้องการอะไร พูดอะไร
“ฮ่าๆ ขนมก็เดาไปเรื่อยนะครับ ไม่เห็นต้องทำหน้าเครียดเลย ถ้าไม่ใช่เรื่องจริง” ขนมแสร้งหัวเราะก่อนจะเงียบลงพร้อมยกยิ้มหวาน
“หนูพูดอะไรแปลกๆ” พลยังคงค้างใจในสิ่งที่เด็กคนนี้พูด
“มีอะไรกันรึเปล่าครับ” แดนไทเดินเข้ามาพร้อมกับมองขนมและพ่อไปมา เหมือนสองคนนี้กำลังเถียงอะไรบางอย่างที่เครียดจนเขารู้สึกได้
“ไม่มีอะไรหรอกแดน” พลพูดปัด แม้ว่าในใจเขากำลังคิด เด็กคนนี้จ้องเขาตลอด เด็กคนนี้ต้องการอะไน แถมยังพูดแปลกๆอีก
“ตาแดนกลับมาแล้วเหรอคุณ” เสียงคุณหญิงเด่นดวงดังมาแต่ไกล ทำเอาแดนไทเบกตากว้าง ไหนพ่อบอกว่าคุณแม่ไม่อยู่
“พ่อครับ ไหนพ่อบอกว่าแม่ไม่อยู่” แดนไทหันไปถามพ่อทันที เขารีบมองขนมที่แววตาเปลี่ยนไปเหมือนเด็กที่กำลังนึกสนุกอะไรบางอย่าง
“แม่กลับมาหลังจากที่แกโทรมา” พลแปลกใจกับท่าทีลูกชายที่ดูร้อนรน
“แล้วทำไมพ่อไม่บอกผม” แดนไทหัวเสียทันที เขาไม่อยากให้ขนมปะทะกับแม่ตอนนี้
“แดนไท!” เสียงเรียกดังขึ้น แดนไทหลับตาทันที ไม่ทัน แม่เจอแล้ว!
“ครับแม่” แดนไทหันไปหาแม่ แต่ตัวพยายามบังขนมไว้
“สวัสดีครับ คุณหญิงเด่นดวง” ขนมลุกขึ้นพร้อมยกมือไหว้คนตรงหน้า เขารู้ละทำไมแดนไทรีบ คงกะไม่อยากให้เขาต้องเจอกับแม่สินะ หึ
คุณหญิงได้ยินเสียงเบิกตากว้างผลักแดนไท พร้อมชี้หน้าขนมที่ยิ้มหวานอยู่ทันที
“แกมาทำอะไรบ้านฉัน!!”
“มาบ้านแฟนผิดตรงไหนเหรอครับ คุณแม่” ขนมพูดพร้อมเดินเข้าไปใกล้คุณหญิงพร้อมยิ้มหวาน
คุณหญิงเด่นดวงมองรอยยิ้มของนังเด็กตรงหน้าแล้วอยากจะเข้าไปฉีกหน้ามันเป็นชิ้นๆ ยิ้มที่เต็มไปด้วยความตแหลสิ้นดี
“อย่ามาเรียกฉันว่าแม่!! ใครเป็นแม่แก!!” คุณหญิงตวาดเสียงดัง
“ก็คุณพลให้เรียกว่าพ่อ ก็ต้องเรียกคุณหญิงว่าแม่สิครับ” ขนมพูดจบหันไปหาพลที่กำลังนั่งมองอย่างครุ่นคิด
“คุณพล คุณให้มันเรียกอย่างนั้นเหรอ!!”
“ก็ไม่เห็นจะเป็นไร” พลพูดปัด แม้ว่าในใจเขากำลังมองขนมอย่างสนใจ เด็กคนนี้ต้องการอะไร
“ฉันไม่มีวันนับญาติกับแก เอามันออกไปเดี๋ยวนี้นะแดน เอามันออกไปจากบ้าน!!” คุณหญิงตวาดเสียงดังลั่นจนเด็กในบ้านเริ่มสนใจ
“ขนมไม่อยากไปเลย ขนมอยากจะอยู่บ้านหลังนี้” ขนมพูดพร้อมกดเสียงต่ำจ้องมองคุณหญิงเด่นดวง
“ฉันไม่ให้แกอยู่!!” คุณหญิงกำลังจะเดินเข้าไปหาขนมแต่กลับโดนแดนไทจับไว้
“ปล่อยแม่นะแดน!”
“ใจเย็นครับแม่” แดนไทพยายามไกล่เกลี่ย
“แกก็รู้ว่าแม่เกลียดมัน แกจะพามันเข้าบ้านทำไม!!”
เสียงโวยวายของคุณหญิงทำให้ดินและดอนที่อยู่ในห้องต้องเดินลงมาดู
“ขนม!” ดินเรียกอย่างตกใจที่เห็นขนมยืนอยู่ในบ้าน
แดนไทหันไปมองพี่ชายอย่างไม่พอใจทันทีที่เห็นว่าพี่ชายเขายังดูอาลัยอาวรณ์ขนม
“แกเอามันออกไปจากบ้านเดี๋ยวนี้ตาดิน ตาดอน!!”
“เอ่อ ผมว่าแม่ใจเย็นก่อนนะครับ” ดอนพยายามพูดเมื่อเห็นว่าแม่เขาพยายามจะเข้าไปหาขนมให้ได้ ดีที่แดนไทจับไว้
“หึ คุณหญิงจะไล่อะไรขนมนักหนา ก็ขนมบอกแล้วไง ขนมจะอยู่บ้านหลังนี้!!” ขนมพูดขึ้นเสียงดัง แววตาเปลี่ยนไป รอยยิ้มหวานที่คอยประดับหน้าหายไป เหลือเพียงแววตานิ่งเฉยพร้อมกับรอยยิ้มที่เบ้ปากเหมือนกำลังเยาะเย้ยทุกสิ่งบนโลกใบนี้
“หนูพูดอะไร” พลที่เงียบอยู่นานลุกขึ้นพูด
“ขนมจะอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะลูกชายของคุณพ่อไงละครับ” ขนมเบ้ปากแล้วหัวเราะออกมา “ฮ่าๆๆๆๆๆ”
“แกว่ายังไงนะ!!” คุณหญิงเด่นดวงเดือดกว่าเดิมสะบัดแดนไทหลุดเข้าไกระชากขนมอย่างแรง
“ก็ตามที่พูดไงอิโง่ กูจะมาอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะลูกชายของคุณพล สิทธิวัฒน์!! ” ขนมตะโกนใส่หน้าคุณหญิงจนคุณหญิงเหลืออด
“เพี๊ยะ!!”
ขนมล้มลงตามแรงตบอย่างแรงของคุณหญิง
“อย่ามาพูดบ้าๆนะ!!” คุณหญิงเด่นดวงเริ่มเดือดกว่าเดิม มองขนมอย่างไม่พอใจสุดๆ
“พูดเรื่องจริงตังหาก” ขนมพูดจบลุกขึ้นยืนพร้อมเดินเข้าไปใกล้คุณพลพร้อมยกมือไหว้ “สวัสดีครับคุณพ่อ ไม่เจอกันตั้งเกือบ22ปี เอ๊ะ หรือบางทีคุณพ่ออาจะลืมไปแล้วก็ได้ว่ามีลูกคนนี้อยู่ด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ” ขนมพูดจบหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
พลเบิกตากว้างตกใจกับสิง่ที่เกิดขึ้น เขามือไม้สั่นไปหมด พลมองหน้าขนมพูดเสียงสั่น
“หะ หนูว่ายังไงนะ”
“ขนมเป็นลูกชายของแม่บงกชไงละครับ แม่บัวไง คุ้นๆมั้ยครับคุณพ่อ!”
“บะ บัว เหรอ...” พลเบิกตากว้าง สำรวจใบหน้าขนม เหมือน เหมือนจริงๆ เหมือนบัวมากๆ
“แกหยุดพูดชื่อนั้นเดี๋ยวนี้นะ !!” คุณหญิงเด่นดวงตวาดเสียงดังลั่น ถลึงตามองขนมอย่างไม่พอใจ เธอว่าแล้วเชียวนังเด็กนี้หน้าเหมือนใคร เหมือนนังบัว เหมือนนังหนามยอกอกเธอนั้นเอง
“ทำไมขนมจะพูดไม่ได้ห้ะ! กลัวลูกชายทั้งสามคนจะรู้เหรอว่าคุณแม่ผู้แสนดีของตัวเองเคยไปจ้างผู้หญิงคนนึงที่ท้องลูกของสามีตัวเองให้ไปทำแท้งอะห้ะ!!” ขนมพูดเสียงดังลั่นจิกตามองคุณหญิงพร้อมเบ้ปากอย่างไม่พอใจ
“แกหุบปากเดี๋ยวนี้นะ!!” คุณหญิงเด่นดวงเข้ามาผลักขนมจนล้มลง
“คุณหญิงหยุด!!” พลตวาดเสียงดังลั่นจนคุณหญิงต้องหยุดมือที่จะง้างทำร้ายขนม
“คุณพล!”
“สิ่งที่เด็กคนนี้พูดมันจริงมั้ย คุณจ้างให้บัวไปทำแท้งใช่มั้ย!!”
“เด็กคนนี้มันโกหก คุณจะไปรู้อะไร นังบัวมันท้องกับไอ้มนัส ไม่ใช่คุณ!” คุณหญิงพูดเสียงสั่น เธอกลัว กลัวเหลือเกินว่าความลับที่เธอปกปิดมาตลอดจะถูกเปิดเผยเพราะเด็กบ้านี้
“อย่ามาว่าแม่ฉันนะ จะตรวจดีเอ็นเอมั้ยละ ว่าฉันเป็นลูกชายอีกคนของคุณพล ฮ่าๆๆๆๆ” ขนมพูดจบหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
“หุบปากแกเดี๋ยวนี้ !! แกรอดมาได้ยังไง ฉันเห็นกับตาว่านังบัวมันแท้ง!!”
“ฉันไม่ตายง่ายๆหรอก ฉันต้องเกิดมาเพื่อเป็นมารหัวขนแกไงละนังคุณหญิงโง่!” ขนมตะโกนใส่หน้าคุณหญิงก่อนจะเดินเข้าไปหาแดนไท ดิน และดอนที่กำลังยืนอึ้งอยู่
“สวัสดีครับ คุณพี่ชายทั้งสามคน” ขนมเบ้ปากอย่างสะใจ
แดนไทที่จ้องขนมอย่างอึ้ง มือไม้เขาสั่นไปหมด ถ้าขนมเป็นลูกพ่อเขาอีกคนจริงๆเท่ากับว่าขนมเป็นน้องชายเขายังงั้นเหรอ
“อึ้งเหรอพี่แดน ที่อยู่ดีดีก็รู้ว่าขนมเป็นน้องชาย ฮ่าๆๆๆๆ รู้สึกยังไงละ ที่เสพสมกับน้องชายตัวเอง” ขนมพูดจบหันไปมองคุณพลที่ยืนตาแดงกล่ำ
“ทำไม รับไม่ได้เหรอคุณพ่อที่ลูกชายตัวเองต้องเอากันเอง ฮ่าๆๆๆๆๆ แต่ขนมจะบอกอะไรนะ เซอร์ไพร์สกว่านั้น” ขนมพูดจบปรบมือแล้วไปยืนข้างดินที่ยืนกำหมัดแน่น
“ไม่ใช่แค่พี่แดนไทที่เสพสมกับน้องตัวเอง แต่พี่ดินก็เอากับน้องตัวเองมาแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ ตระกูลนี้แม่งสุดยอดวะ ได้กันเองเกือบหมด”
ขนมพูดอย่างบ้าคลั่ง เขาสะใจเป็นที่สุด รอวันนี้มานาน มันที่จะทำให้ตระกูลผู้ดีต้องแปดเปื้อนไปด้วยกิเลส ตัณหา และราคะ
“ขนม” ดินเรียกขนมเสียงแผ่ว
“หึ ขนมเคยเตือนที่ดินแล้วใช่มั้ยว่าอย่าทำ พี่ดินก็ยังจะทำ” ขนมตีแก้มดินที่กำลังจ้องเขาเบาๆ “เป็นไงละ เสียใจเหมือนที่ขนมพูดมั้ย รู้สึกไงบ้างละที่ต้องเอากับน้องชายตัวเอง”
“ขนม!! หยุด!! พอที!!” แดนไทตะโกนเสียงดังลั่น เขาน้ำตาไหลออกมาจตอนไหนไม่รู้ ใครจะรู้ว่าคนที่เข้ามาในชีวิตเขา จากความรู้สึกไม่ชอบขี้หน้า เป็นหลง ชอบ จนรัก แต่คนๆนั้นมีแต่ความหลอกลวง หลอกใช้เขามาตลอด เหมือนเขาเป็นแค่หมากในเกมส์นึงเท่านั้น ที่ร้ายกว่าคือ คนที่เขารัก มีอะไรด้วยอยู่ทุกวันนั้น เป็นน้องชายของเขา!!
“เสียใจเหรอพี่แดน นี่ขนมไง ที่พี่คอยเอาอยู่ทุกคืนไง ฮ่าๆๆๆ รสชาติน้องชายตัวเองมันอร่อยดีมั้ยละ” ขนมปรบมืออย่างสะใจ แม้ว่าลึกๆเขาจะเสียใจ แต่เขาบอกตัวเองมาตลอดว่าอีกฝ่ายคือมคร เขาไม่สามารถรักอีกฝ่ายฉันคนรักได้!
“หุบปากเรื่องสะอิดสะเอียดของแกสักที!!”
“แหม๋ ทำเป็นรับไม่ได้ เป็นไงละตระกูลผู้ดีที่แกชอบไปเหยียดคนอื่น ต้องมาเปื้อนราคีเพราะพี่น้องเอากันเองตลกชะงัด ฮ่าๆๆๆๆ” ขนมพูดจบหันไปมองคุณพลที่ยืนตาแดงกล่ำ กำมือแน่น
“คุณพ่อจะดีใจมั้ยครับที่ลูกชายเอากันเอง ฮ่าๆๆๆ ” ขนมพูดจบเปลี่ยนแววตาเป็นแข็งกร้าว เสียงแข็งทันที “มันก็สาสมสำหรับผู้ชายไม่รู้จักพออย่างแกไงละ พวกผู้ชายเจ้าชู้ ไม่เคยสนใจใคร ดีแต่ไข่ทิ้งไว้ ไม่เคยจะสนใจว่าผู้หญิงเขาจะต้องเจออะไรบ้าง เป็นไงละ สมใจแกมั้ยละ สิ่งที่แกไม่เคยสนใจ ลูกชายที่แกไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่ามี วันนึงกลับมาทำร้ายแก!”
___________________________________________________________________________
เฉลยไปแล้วหนึ่งอย่าง ตอนหน้าเรามาต่อต้มยำหม้อไฟชามนี้กันต่อ
ใครจะเซอร์ไพร์สอีกมั้ย รอลุ้น
ขอบคุณทุกคนที่อ่านและคอมเม้นต์ครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
