หัวข้อ: [ครูหนุ่มสุดซ่าส์Vsเด็กบ้าสุดเกรียน]

[jobisuka]

 :oปล่อยฟีโรโมนได้ด้วยย
  รอเรียนชั่วโมงต่อไปอยู่นะคร้า

[FOAM]

น่าร๊ากกกกกกกกกกกก


ชอบครับชอบ

เอ.... แต่ว่าไปหาคุณแม่น้องโก๋  .....  เรื่องไรหว่า

รอตอนต่อไปครับ

[LOVE_Child]

บทเรียนที่ ๑๓ ภูมิหลังเด็กเกรียน

“อะแฮ่ม !”เสียงกระแอมของคนหนึ่งดังเข้ามา ทำให้ไอ่กอล์ฟเงยหน้าไปมองทำให้พบกับผู้หญิงที่เพิ่งดูในภาพนั่นเอง

หญิงวัยกลางคน ดูแล้วน่าจะอายุราวๆห้าสิบ รูปร่างดูอวบสมบูรณ์สมสัดส่วนกับความสูง ผิวขาวดูเต่งตรึง ดูท่วงท่าแล้วเหมือนนางพญาหงส์ สง่างาม มีมนต์เสน่ห์สะกดตาให้กับผู้ที่พบเห็น

“แหมะ ตาฟาดไปรึเปล่านี่”เสียงหญิงคนนั้นดังขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามา ไอ่เด็กเกรียนหันไปยิ้มร่าเห็นฟันสามสิบสองซี่ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปกอดแขนหญิงคนนั้นทำท่าอ้อนๆเหมือนลูกแมวแล้วพามานั่งที่โซฟาตัวยาวตรงกลางของชุดรับแขก

ไอ่กอล์ฟก็ได้แต่ทึ่งในท่วงท่าของคุณเขาอยู่ซิครับ นั่งเอ๋อเลย เพิ่งเคยเห็นผู้ดีแบบตัวเป็นๆนะครับ มันต่างกันจริงๆนะครับคนที่เขาเป็นผู้ดีนี่ ดูอะไรก็งดงามสมกิริยามารยาท มันเหมือนมีอะไรซักอย่างที่ดึงดูดเราให้ต้องดูเขาและมันทำให้เรารู้ว่าเรากับเขานั้นมันต่างกัน นี่คงเรียกว่ามันเป็นบุญวาสนาก็ได้มั้ง

“ต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่ให้นั่งคอย”ผู้หญิงวัยกลางคนนั้นเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งลงเรียบร้อย ด้วยเสียงที่นุ่มสุขุมดูมีอำนาจแต่แฝงไปด้วยเมตตา โดยมีไอ่เด็กเกรียนนั่งอยู่ข้างๆ อย่างเจี๋ยมเจี้ยม

“สวัสดีครับ คุณ..เอ่อ..นาย”ตอนนั้นไอ่กอล์ฟไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไรดี เลยเรียกว่าคุณนายไปซะงั้น

ไอ่เด็กเกรียนมันมองมาทางผมแล้วแอบยิ้มขำๆ ตอนนั้นผมคงดูเป็นตัวตลกสำหรับมันมาก (ก็คนมันไม่เคยเจอสถานการณ์อย่างนี้นี่หว่า และไม่เคยคิดว่าจะได้เจอด้วย ใครไม่เจอแบบไอ่กอล์ฟตอนนั้น จ้างให้ก็ไม่รู้หรอก ชิชิส์สสส)

“อุ๊ย เรียกอะไรกันคะว่าคุณนาย เรียกฉันแบบธรรมดาดีกว่าค่ะ จะเรียกฉันว่าอาแหมะเหมือนตาหนูก็ได้ค่ะ”อาแหมะพูดแล้วยิ้มๆมองมาทางไอ่เด็กเกรียนที่มันยิ้มก้มหน้าอายๆ

เอาซิถึงทีไอ่กอล์ฟแล้ว อยู่โรงเรียนเป็นเด็กเกรียน อยู่บ้านเป็นตาหนูของอาแหมะ ฮ่าๆๆ (ตอนนั้นไอ่กอล์ฟไม่เข้าใจหรอกครับว่าอาแหมะคืออะไร สันนิษฐานเอาเองว่าแปลว่าแม่มั้ง ถ้าเป็นหม่าม้าก็ว่าไปอย่าง แต่ก็เรียกตามเขาบอกไปอ่ะ มารู้ที่หลังอาแหมะก็แปลว่าแม่จริงๆแหละครับ ไอ่เด็กเรียนจะเรียกแม่ว่าอาแหมะ เรียกพ่อว่าอาป๊าครับ ไอ่กอล์ฟเลยต้องเรียกตาม อีกอย่างลูกบ้านนี้เขาจะแทนตัวเองว่าหนูทุกคนเลยไม่ว่าผุ้หญิงผู้ชาย ฟังดูแล้วทะแม่งๆ หรือว่าเรามันหยาบไปหว่าเลยไม่รื่นหู อิอิ)

“ครับ อาแหมะ”ไอ่กอล์ฟพูดตามอย่างว่าง่าย เด็กเกรียนมันยิ้มเลยครับ

“เดี๋ยวแหมะมีเรื่องจะคุยกับอาจารย์เขา ตาหนูออกไปก่อน แล้วไปบอกป้าสมจิตรด้วยว่าเที่ยงนี้ตั้งสำรับเพิ่มหนึ่งที่เพื่ออาจารย์เขาด้วย อาจารย์ทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ”อาแหมะหันไปบอกไอ่เด็กเรียนก่อนที่จะหันมาถามผม

“ไม่เป็นไรครับ ไม่รบกวนดีกว่าครับ เดี๋ยวผมนัดกับเพื่อนไว้ ผมไปทานกับเพื่อนดีกว่าครับ”ไอ่กอล์ฟโกหกอย่างเต็มปากเต็มคำโดยไม่ลังเล คือไม่ใช่อะไรหรอกนะ แค่นั้นไอ่กอล์ฟก็วางตัวไม่ถูกแล้ว ถ้าให้อยู่กินข้าวด้วยไอ่กอล์ฟอกแตกตายแน่ อีกอย่างธุระที่เรียกมาคุยเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ไอ่กอล์ฟเลยไม่กล้าเสี่ยงที่จะอยู่ต่อ

“แหมะ หนูว่าจารย์เขาคงไม่อยากทานข้าวกับเรา”ไอ่เด็กเกรียนมันพูดแล้วทำออกงอนๆ

“ตาหนูพูดอะไร เดี๋ยวอาจารย์เขาลำบากใจ อาจารย์เขาก็บอกอยู่ว่ามีธุระนัดหมายกับเพื่อน เรานะออกไปได้แล้วเดี๋ยวอาแหมะจะได้คุยธุระกับอาจารย์ซักที”อาแหมะหันไปทำเสียงดุๆใส่ไอ่เด็กเกรียน แล้วมันก็ทำท่าคอตกเดินอกไป

“ต้องขอโทษแทนตาหนูด้วยนะคะ อาจารย์อย่าถือสาเลยนะคะ ที่จริงตาหนูเป็นเด็กที่น่าสงสารน่ะคะ”อาแหมะรีบพูดขอโทษ ขอโพยผมทันที

“ไม่ครับ ผมไม่คิดอะไรอยู่แล้วครับ อาแหมะอย่าคิดมาก”อ่าวไอ่กอล์ฟไปว่าเขาคิดมาก เขาขอโทษมรึงตามมารยาทผู้ดีเข้าใจมั๊ย

“ค่ะ อาจารย์”อาแหมะรับคำแล้วยิ้มๆ

“อย่าเรียกผมว่าอาจารย์เลยครับ ฟังดูแล้วมันยังไงๆไม่รู้ ผมเป็นแค่นักศึกษาฝึกสอนเองครับ อาแหมะเรียกผมว่ากอล์ฟธรรมดาๆดีกว่าครับ คุ้นหูดี”ผมบอกออกไป

“ฉันชักรู้สึกถูกชะตากับอาจารย์ เอ่อ.... กอล์ฟ อืม.... หนูกอล์ฟดีกว่า ซะแล้วซิ มีความเป็นตัวของตัวเองดี ดิฉันชอบ อย่างนั้นดิฉันแทนตัวเองว่าอาแหมะด้วยด้วยกว่า จะได้ดูเหมาะ แล้วจะขอเรียกอาจารย์ว่าหนูกอล์ฟคงไม่ว่านะคะ”อาแหมะสาธยายยืดยาว

“ครับ แต่หนูกอล์ฟฟังดูแล้วมันตลกๆอ่ะครับ”ไอ่กอล์ฟเป็นคนตรงๆอยู่แล้ว คิดไงพูดอย่างนั้นเลย

“ไม่ตลกหรอก หนูกอล์ฟ แหมะยังเรียกตาหนูเลย ตาหนูเองก็แทนตัวเองว่าหนู หนูกอล์ฟจะแทนตัวเองว่าหนูแทนผมก็ดีนะ แหมะว่าจะได้เป็นตัวของตัวเองดี”ตัวของไอ่กอล์ฟไม่ใช่หนู ไอ่กอล์ฟไม่ชอบ ฟังแล้วมันพิลึกเกินไป เกิดมาไม่เคยแทนตัวเองว่าหนูซักครั้ง

“กอล์ฟว่าคงไม่หนูหรอกครับ มันกระดากปากอ่ะครับ ไม่เคยพูด อาแหมะคงไม่ว่านะครับ”ไอ่กอล์ฟพูดออกจากใจจริง ให้ใช้แทนตัวได้อย่างมากก็กอล์ฟนี่แหละครับ

“ไม่หรอกจ๊ะ หนูกอล์ฟ อย่าคิดมาก”อาแหมะพูดแล้วหัวเราะที่เอามุขผมมาเล่นคืนผมได้

“ว่าแต่อาแหมะเรียกกอล์ฟมาหาวันนี้มีอะไรเหรอครับ”ไอ่กอล์ฟเข้าเรื่องทันทีทั้งที่ยังหวั่นๆอยู่

“อืม ก็จะเรื่องอะไรอีกล่ะ ก็เรื่องตาหนูนั่นแหละ”อาแหมะพูดด้วยเสียงที่จริงขึ้น ไอ่กอล์ฟฟังแล้วใจหายวาบเลย เอาล่ะซิ

“ตาหนูน่ะ รบเร้าให้อาแหมะมาช่วยพูดกับหนูกอล์ฟให้มาสอนพิเศษที่บ้าน ร้อยวันพันปีไม่เคยสนใจเรื่องการเรียน ที่ไปเรียนพิเศษอยู่ทุกวันนี้ ก็แหมะเป็นคนจัดการให้หมด บอกว่าจะให้ครูเขามาสอนที่บ้านก็ไม่เคยเอา แหมะเลยต้องจัดการให้ไปเรียนตามศูนย์กับเพื่อนๆของเขา แหมะก็รู้นะว่าตาไปเรียนบ้างหนีไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง แต่ก็ยังดีกว่าไม่ไปซะเลย ใจจริงแหมะอยากหาครูมาสอนที่บ้าน บอกให้ชวนเพื่อนๆมาเรียนด้วยก็ได้แต่ตาหนูก็ไม่เอา”อาแหมะเริ่มสาธยายยาวอีกแล้วครับ แต่ไอ่กอล์ฟโล่งใจครับที่ไม่ใช่เรื่องไปทำลูกเขาป่วย

“แต่นี่อยู่ดีๆก็เข้ามาอ้อนแหมะ บอกว่าอยากเรียนพิเศษวิชาชีววิทยาที่บ้าน มีครูมาสอนที่โรงเรียน สอนดีมาก เข้าใจง่าย อยากเรียนพิเศษด้วย แหมะเลยต้องลำบากหนูกอล์ฟนัดมาคุยด้วยนี่แหละ อยากจะคุยทางโทรศัพท์แต่แหมะคิดว่าต้องมีรายละเอียดหลายอย่างที่ต้องคุย ตอนนี้ที่แหมะคุยกับตาหนูไว้แล้วคือ จะให้หนูกอล์ฟมาสอนตาหนูทุกวันเสาร์กับวันอาทิตย์ วันละสามชั่วโมง ช่วงเวลาก็เอาช่วงที่หนูกอล์ฟสะดวก แต่แหมะอยากเสนอให้เป็นช่วงเช้า เก้าโมงถึงเที่ยง ช่วงบ่ายตาหนูจะได้ไปเรียนวิชาอื่นที่ศูนย์ หรือถ้าหนูกอล์ฟสอนได้ทุกวิชาก็จะให้สอนเลย ตาหนูเขาว่าอย่างนั้นนะ ส่วนเรื่องค่าเหนื่อยของหนูกอล์ฟ แหมะให้หนูกอล์ฟตัดสินใจเอง”โห.......แหมะ เล่นกันแบบนี้เลยเหรอ ถามซักคำไหมนี่ว่าจะมาสอนป่าว

“คือ...กอล์ฟ คงรับไม่ได้ครับ”แหมะทำหน้าตกใจเหมือนกับเจอผีทันทีที่ไอ่กอล์ฟพูดจบ

“ทำไมล่ะจ๊ะ หนูกอล์ฟ หรือว่าแหมะให้สอนหนักไป ถ้าหนักมากหนูกอล์ฟจะลดลงก็ได้นะ เรื่องค่าเหนื่อยแหมะให้ได้เต็มที่ ขอให้หนูกอล์ฟบอกมา”อาแหมะรีบพูดโน้มน้าวใจผมทันที

“ไม่ใช่ครับ ไม่ได้หนักเลยครับ”ไอ่กอล์ฟเคยสอนพิเศษมาหนักกว่านี้อีก ตั้งแต่สี่โมงเย็นถึงสี่ทุ่มก็มี ส่วนใหญ่พวกผมช่วงที่เรียนในคณะอยู่จะรับสอนพิเศษครับ เอาเวลาหลังเลิกเรียนบ้าง เสาร์อาทิตย์บ้าง นักเรียนที่มาเรียนก็ไม่ใช่ที่ไหนหรอกครับ ส่วนมากจะเป็นพวกเด็กโรงเรียนสาธิตที่พ่อแม่เขาจะมารับลูกกลับบ้านตอนเย็น บางคนก็มืดๆ เลยให้ลูกเรียนพิเศษกับพวกนักศึกษาในมหาลัยเป็นการฆ่าเวลา และเขาถือว่าเป็นการช่วยนักศึกษาให้มีรายได้อีกด้วย

“คือกอล์ฟออกมาฝึกสอน กอล์ฟอยากจะทุ่มเวลาให้กับตรงนี้ให้เต็มที่ครับ แล้วฝึกสอนสำหรับกอล์ฟก็ค่อนข้างหนัก กอล์ฟกลัวว่าถ้ากอล์ฟรับสอนพิเศษแล้วจะทำได้ไม่ดี อีกอย่างกอล์ฟเองก็ไม่ได้สอนดี สอนเก่งเหมือนที่นายศุภวัฒน์เขาบอกกับอาแหมะหรอกครับ กอล์ฟก็สอนไปตามเท่าที่กอล์ฟทำได้”ผมบอกเหตุผล ดูเหมือนอาแหมะจะพอเข้าใจ

“อาแหมะก็พอเข้าใจหนูกอล์ฟ แต่หนูกอล์ฟไม่ลองเจียดเวลาซักหน่อยดูเหรอ สงสารตาหนูน่ะ อยากเรียนก็ไม่ได้เรียน แหมะไม่เคยเห็นตาหนูอยากเรียนอย่างนี้มาก่อนเลย ที่จริงตาหนูเป็นคนน่าสงสารนะ ถึงเห็นจะเป็นอย่างนี้ก็เถอะ”อาแหมะพูด แต่ไอ่กอล์ฟไม่เข้าใจมันจะน่าสงสารตรงไหน เกรียนออกขนาดนั้น ทุกอย่างก็พร้อมซะ ไม่ว่าจะรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ ชาติสมบัติ ไอ่กอล์ฟเทียบไม่ติดเลย (ยกเว้นรูปสมบัติไอ่กอล์ฟกินขาด อิอิ)

“กอล์ฟว่า นายศุภวัฒน์ถึงไม่เรียนก็ใช้ได้อยู่แล้วล่ะครับ”ก็มันเรียนเก่งอ่ะ ทั้งเก่งทั้งเกรียน

“ถึงหนูกอล์ฟจะว่าอย่างนั้น แต่แหมะก็อยากให้ตาหนูได้ในสิ่งที่ตาหนูต้องการ ยิ่งเรื่องการเรียนด้วยแล้ว แหมะจะไม่ขัดเลยพร้อมจะสนับสนุนเต็มที่ ในบรรดาลูกสามคน แหมะก็รักและห่วงตาหนูนี่แหละมากกว่าใครเขา ถึงแม้ตาหนูจะไม่ใช่ลูกแท้ๆของแหมะก็ตามที แต่แหมะก็อยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับตาหนู ไม่ว่าตาหนูจะอยากได้สิ่งไหน แหมะก็จะหา หวังว่าหนูกอล์ฟคงเข้าใจแหมะนะ ลูกแท้ๆของแหมะสองคน แหมะยังไม่ได้ให้ขนาดนี้เลย อย่างที่บอกตาหนูน่ะน่าสงสาร”แหมะพร่ามยาวทำเอาไอ่กอล์ฟอินกับเรื่องที่แหมะพูดแล้วก็เกิดคำถามมากมายขึ้นในใจไอ่กอล์ฟทันที

“น่าสงสารยังไงเหรอครับ”ไอ่กอล์ฟปากไวกว่าความคิดถามออกไป

“เอ่อ ขอโทษครับ ไม่รู้ว่าควรถามหรือเปล่า”ไอ่กอล์ฟเพิ่งคิดได้

“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เรื่องมันก็ไม่มีอะไรหรอก แหมะเองก็ไม่คิดปกปิดอะไร เพียงแต่อยากให้หนูกอล์ฟรู้ว่าตาหนูนะน่าสงสารมาก คือแม่แท้ๆของตาหนูน่ะ เสียตั้งแต่ตาหนูคลอดออกมา ทางญาติป๊าของตาหนูก็หาคนแม่เป็นแม่นมให้ อยู่ต่อมาไม่ถึงเดือน แม่นมคนนั้นก็เสียชิวิตโดยอุบัติเหตุไปอีก ไปหาแม่นมคนใหม่มาหาอยู่ได้ประมาณสองเดือนจู่ๆก็ล้มป่วยเสียชีวิตไปอีก ตอนนั้นไม่มีใครจะกล้ามาเป็นแม่นมให้ตาหนูเลย ทางคุณป๊าก็ต้องเป็นพ่อหม้ายลูกอ่อน ดูแลตาหนูไปโดยปริยาย”อาแหมะเล่าความหลังให้ฟัง (เพิ่งคิดได้ตอนนั่งพิมพ์นี่แหละว่า แล้วนี่กรูจะตายไหมว่ะเนี่ยะ ดันเก็บเอามันมาเลี้ยง ไม่ใช่ซิ มันเลี้ยงเรามากกว่าอิอิ)

“แล้วอาแหมะ......”ไอ่กอล์ฟจะถามแต่คิดได้เลยไม่ถามดีกว่า ดูไม่บังควร ก็จะถามว่ามาเป็นศรีภรรยาให้อาป๊าได้ยังไง

“คืออาป๊ากับสามีของแหมะเขาเป็นเพื่อนสนิทกัน เป็นนักเรียนนายร้อยมารุ่นเดียวกัน เรียกว่าเป็นเพื่อนตายแทนกันได้เลยนะ ขนาดตั้งชื่อเล่นของลูกยังตั้งให้คล้องจองกันเลย ชื่อโก๋ของตาหนูนี่สามีของแหมะก็เป็นคนตั้งให้ตั้งแต่อยู่ในท้อง ลูกแหมะสองคนชื่อโก้กับเก๋ อาป๊าของตาหนูนี่แหละเป็นคนตั้งให้”เล่ามาถึงตรงนี้อาแหมะดูเสียงเศร้าๆ (เป็นครอบครัวตัว ก. ไปเลย ถึงว่าไอ่กอล์ฟก็ต้องมาเกี่ยวก็มี ก. เหมือนกัน อิอิ แอบเนียนด้วยคน)

“แต่สามีของแหมะน่ะ เขาเสียชีวิตในหน้าที่ตอนที่ออกจับกุมพวกขนส่งยาบ้าระหว่างประเทศ ตอนนั้นแหมะเหมือนหมดสิ้นทุกอย่าง ขาดเสาหลัก ตัวแหมะเองกับลูกอีกสองคน ไม่รู้จะอยู่กันได้ยังไง ก็ได้อาป๊ากับแม่ของตาหนูนี่แหละคอยมาช่วยดูแลห่วงใย ตอนนี้ตาหนูยังอยู่ในท้องอยู่เลย”ถึงว่าทำไมดูจากภาพถ่ายครอบครัวแล้วไอ่เด็กเกรียนมันจะดูอายุห่างจากพี่ๆมันนัก ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง

“พอแม่ของตาหนูเสีย แหมะรู้ข่าวก็มาดูแลอาป๊าของตาหนู ตามประสาเพื่อนที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา ผู้ใหญ่คงเห็นว่าอีกฝ่ายก็แม่ม่ายลูกสองขาดเสาหลัก อีกฝ่ายก็พ่อม่ายลูกอ่อนขาดคนเลี้ยงลูก ผู้ใหญ่ทางอาป๊าเลยมาพูดคุยกับผู้ใหญ่ทางอาแหมะ ทั้งสองฝ่ายก็เห็นดีเห็นงาม ตัวป๊ากับแหมะเองก็รู้จักกันมาก่อน ไปๆมาๆก็มาเป็นอย่างที่หนูกอล์ฟเห็นนี่แหละจ๊ะ”อาแหมะพูดแล้วยิ้มออกมาให้น้อยๆ

“เพราะอย่างนี้ แหมะถึงรักและห่วงตาหนูมากเป็นพิเศษ ก็ตาหนูน่ะน่าสงสารมาตั้งแต่เด็ก อีกอย่างแหมะไม่อยากให้คนอื่นมาว่าได้ว่าเลี้ยงลูกคนอื่นไม่ได้เท่าลูกตัวเอง แหมะเลยพยายามทำทุกอย่างที่ดีที่สุดให้กับตาหนู ไม่รู้เล่าอะไรให้หนูกอล์ฟฟัง เอาเป็นว่าอาแหมะให้หนูกอล์ฟไปลองจัดตารางเวลาดูอีกทีก็แล้วกัน เพื่อว่าจะเจียดเวลาซักชั่วโมง ครึ่งชั่วโมงก็ยังดีในวันเสาร์หรืออาทิตย์จะได้มาสอนตาหนู”อาแหมะพูดทิ้งท้าย

“ครับ กอล์ฟขอลองดูเสาร์อาทิตย์หน้าก่อนนะครับ แต่ยังไม่รับปาก แล้วยังไงจะบอกมาทางนายศุภวัฒน์อีกทีนะครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เดี๋ยวกอล์ฟต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ เดี๋ยวจะไม่ทันนัดเพื่อน”ไอ่กอล์ฟอ้างไปทั่วครับ ที่จริงคือกลัวนั่งนานแล้วจะหลงคารมอารมของอาแหมะจนใจอ่อนยอมมาสอนพิเศษ แต่จริงๆไอ่กอล์ฟก็เริ่มเห็นใจไอ่เด็กเกรียนนิดๆแล้วครับ อย่างว่าการฝึกสอนมันสำคัญมากเหมือนกันนะ ยังไงไอ่กอล์ฟก็ต้องใจแข็งเข้าไว้


                                                    OOO อ๊อด.........เสียงกริ่งหมดคาบเรียนในบทที่สิบสาม... OOO


$$$ การบ้านท้ายบทเรียน $$$


ให้นักเรียนอ่านบทเรียนต่อไป



ลงชื่อ คุณครูกอล์ฟทั้งหล่อทั้งเท่ห์ทั้งน่ารัก

วันที่ ๒๖ ส.ค. ๒๕๕๑

[LOVE_Child]

บทเรียนที่ ๑๔ ภูมิหลังครูกอล์ฟ

ไอ่กอล์ฟล่ำลาอาแหมะเสร็จ ก็เดินออกไป (ก่อนไปอาแหมะให้คนที่พาไอ่กอล์ฟเข้ามา รู้ที่หลังว่าแกชื่อพี่รินเป็นหลานป้าสมจิตรที่เป็นแม่ครัว พี่รินแกพาออกมาส่งพร้อมกับเอาซองให้ไอ่กอล์ฟบอกว่าคุณนายให้ค่าน้ำมันรถ ไอ่กอล์ฟเปิดดู โห....เต็มน้ำมันได้เป็นเดือนเลย ตอนแรกจะไม่รับแต่พี่แกยัดเยียดมาก เลยเสร็จไอ่กอล์ฟ ฮ่าๆ ตอนนั้นก็กลัวใจตัวเองว่าเหมือนกันว่าเขาจะเอาเงินมาล่อ แต่เห็นพี่รินบอกว่าอาแหมะก็ให้เป็นประจำเพื่อนของคุณเล็กมาก็ให้ พวกลุงๆป้าๆพี่ๆที่บ้าน จะเรียกไอ่เด็กเกรียนว่าคุณเล็ก เรียกพี่โก้ว่าคุณใหญ่ พี่เก๋ว่าคุณกลาง มีแต่ไอ่กอล์ฟนี่แหละที่กล้าเรียกมันว่าไอ่เด็กเกรียน อิอิ)

ระหว่างที่ไอ่กอล์ฟจะเดินไปเอามอไซค์ที่โรงจอดรถ ไอ่เด็กเกรียนมันวิ่งหน้าตาตื่นมาเลยทีเดียว

“เดี๋ยว จารย์”มันเรียก ไอ่กอล์ฟหันไปมอง

“ทำไมจารย์ไม่ยอมสอนพิเศษผม”มันวิ่งมาถึงตัวไอ่กอล์ฟแล้วจับมือไอ่กอล์ฟไว้พร้อมบีบอย่างแรง

“ปล่อยครู”ไอ่กอล์ฟเจ็บอย่างแรงครับ แต่ยังเก็บอารมณ์พูดออกไป

“ไม่ปล่อย ผมไม่ปล่อย ถ้าจารย์ไม่บอกผม ว่าทำไมจารย์ถึงไม่สอนผม”มันพูดแบบตะคอกเลยครับทีนี้ บีบแรงกว่าเดิมอีก ไอ่กอล์ฟก็กลัวคนอื่นในบ้านเขาเห็นซิครับ

“เรื่องเมื่อวานที่ผมบอกจารย์ไปใช่ไหม ทำไมผมรักจารย์ไม่ได้เหรอ จารย์ถึงทำกับผมแบบนี้”กรูไปทำอะไรให้มรึงไอ่เด็กเกรียน กรูเจ็บมากมายปล่อยกรู แต่จะว่าไปแล้วไม่เคยเห็นมันจะทำท่าจริงจังอย่างนี้ที่ไหนมาก่อนเลย เห็นแล้วไอ่กอล์ฟก็ตกใจเหมือนกัน

“นายศุภวัฒน์ ปล่อยครู เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น แล้วเธอพูดอะไรออกมา ครูไปทำอะไรให้เธอ เรื่องสอนครูยังไม่ตัดสินใจ ทีนี้ปล่อยครูได้หรือยัง”ผมเพิ่มเสียงจ้องหน้ามัน ถึงยอมปล่อยมือ

“ก็อาแหมะบอกว่าจารย์ไม่รับว่าจะสอนพิเศษให้ผม”มันบอกแล้วก้มหน้านิดๆ

“แล้วอาแหมะไม่ได้บอกเหรอว่าครูบอกว่ายังไงบ้าง”ไอ่กอล์ฟถามคืนแบบคาดคั้น

“ก็...ผมฟังแหมะบอกว่าจารย์ยังไม่สอน ผมก็วิ่งออกมาเลย”มันบอกแบบเหมือนถูกจับได้

“นั่นไง แล้วทำไมไม่ถามอาแมะล่ะ”ไอ่กอล์ฟได้ทีขี่แพะไล่

“ก็ไม่รู้นี่ ทุกทีไม่เห็นมีใครกล้าขัดคำพูดของแหมะ จารย์เป็นคนแรกที่ผมเจอ”โห........กรูจะดีใจไหมนี่

“แล้วจารย์คุยไรกับแหมะตั้งนาน”มันเปลี่ยนเรื่อง ดูมันไอ่เด็กเกรียนเอ๊ย

“ก็คุยเรื่อง.....ไม่มีอะไรหรอก”ไอ่กอล์ฟคิดได้ว่าเป้นเรื่องที่ไม่ควรบอกมัน ไม่รู้ว่ามันจะรู้หรือเปล่าว่ามันไม่ใช่ลูกแท้ๆของอาแหมะ   

“ไม่ต้องเลยจารย์ จารย์ฟ้องอะไรอาแหมะบอกมา”มันพูดแล้วจับมือผมลากไปที่เรือนไม้สำหรับนั่งเล่นในสวนทันที (ชอบแต๊ะอั๋งกรูจังไอ่เด็กนี่ ราคาสินสอดกรูลดหมด)

“นั่งเลยจารย์ ยังไม่ต้องกลับ เล่ามาเลย”มันปล่อยมือแล้วนั่งลง ตอนนั้นทำหน้าทะเล้นออกแล้วครับ

“นั่งทำไมครูจะรีบกลับ ครูนัดเพื่อนกินข้าวไว้”ไอ่กอล์ฟใช้ข้ออ้างนี้รอบที่ร้อยแล้วมั้ง

“ไม่รู้ล่ะ วันนี้ถ้าจารย์ไม่ทานข้าวกับผม ผมจะไม่ทานข้าว แล้วถ้าผมเป็นอะไรขึ้นมา ผมจะบอกกับแหมะว่าจารย์เป็นต้นเหตุ”ไอ่นี่มันเอาอาแหมะมาขู่ แต่ไอ่กอล์ฟก็กลัวนะ เหอะๆ

“ทำไมเป็นเด็กเอาแต่ใจอย่างนี้”ผมบ่นออกมาพร้อมส่ายหัว มันหน้าเศร้าลงหน่อย ทำให้ไอ่กอล์ฟคิดได้เรื่องที่อาแหมะเล่าให้ฟัง

“คือครูไม่ได้ตั้งใจว่าอย่างนั้น......”ไอ่กอล์ฟเสียงอ่อนลง แต่มันยังเงียบ

“ครูบอกแล้วไง ว่าครูมีธุระกับเพื่อนจริงๆ”ว่าแล้วไอ่กอล์ฟก็เอามือลูบหลังมันเบาๆ

มันก้มหน้าเหมือนเดิม ไม่พูดตอบอะไรออกมา ไอ่กอล์ฟเจอไม้นี้ไม่ได้ครับ ใจแข็งแค่ไหนก็อ่อนยวบเลยครับ

ตอนนั้นในใจไอ่กอล์ฟไม่รู้คิดอะไรเหมือนกัน อยู่ๆก็อยากเล่าชีวิตของตัวเองให้มันฟัง คงเป็นเพราะไอ่กอล์ฟฟังเรื่องของมันมาเยอะมั้ง เลยอยากให้มันรู้เรื่องของเราบ้าง ว่าแต่จะเล่ายังไงดี เอางี้แล้วกัน

“นายศุภวัฒน์ เดี๋ยวครูจะเล่านิทานให้ฟังนะ”ใช้มุขนิทานหรอกเด็กนี่แหละ มันยังก้มหน้านิ่งเหมือนไม่รับรู้อะไร

“กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กชายคนหนึ่งตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยเห็นหน้าคนที่เป็นพ่อของตัวเอง เด็กคนนี้อยู่กับแม่และป้ามาโดยลำพัง แม่กับป้าของเด็กคนนี้ขายข้าวราดแกง ทุกๆวันเด็กคนนี้จะต้องตื่นแต่เช้ามาช่วยเตรียมของใส่รถเข็น เพื่อให้แม่กับป้าไปขายที่หน้าตลาด จากนั้นก็จะแต่งตัวไปโรงเรียน”เล่ามาถึงตอนนี้ไอ่กอล์ฟเริ่มเสียงสั่นๆ ไอ่เด็กเกรียนเริ่มเงยหน้าขึ้นมองนิดหนึ่ง

“รู้ไหม เด็กคนนี้ไม่ได้มีเวลาไปวิ่งเล่นสนุกกับเพื่อนคนอื่นหรอก เขามีหน้าที่งานบ้านที่ต้องช่วยแม่กับป้าทำอยู่ตลอดเวลา แต่เด็กคนนี้ก็ไม่ได้น้อยอกน้อยใจอะไรหรอกนะ เพียงแต่เสียดายแทนเพื่อนบางคน เด็กบางคนที่มีพร้อมทุกอย่างต่างครั้งก็ทำตัวไม่ค่อยดี”แอบว่ามันไปในตัว อิอิ

“เด็กคนนี้ตอนจบม.สาม แม่กับป้าก็หมดทางที่จะส่งเสียให้เรียนต่อได้ แต่มีครูคนหนึ่งที่ใจดีมากเป็นเพื่อนบ้านกันได้ให้การอุปการะจนเดี๋ยวนี้เด็กคนนั้นได้เรียนอยู่ในมหาลัยที่ดี มีชื่อเสียง เด็กคนนี้ได้เรียนในคณะที่เขาศรัทธา เด็กคนนี้เขาอยากเป็นครู เพราะครูได้เป็นให้เสมอ ให้ทั้งวิชาความรู้ ให้ทั้งโอกาส ให้อีกหลายสิ่งหลายอย่างที่อาชีพอื่นคงให้ไม่ได้”พูดแล้วซึ้งในวิชาชีพจัง นี่เป็นเหตุผลที่ผมอยากเป็นครูครับ

“แล้วรู้ไหมตอนนี้ เด็กคนนั้นเขาเป็นยังไง”ผมถาม ไอ่เกรียนมันมองทำหน้างง

“ตอนนี้เด็กคนนั้น เขากำลังยืนเล่าเรื่องราวให้เด็กที่มีพร้อมทุกอย่างแต่ชอบเอาแต่ใจคนหนึ่งฟังอยู่ไง”มันฟังที่ผมพูด แล้วทำหน้าเหมือนตกใจอยูแป๊บ แล้วมันก็ยิ้มกว้างออกมา เห็นลักยิ้มอีกแล้ว ไอ่กอล์ฟนี่อยากไปลักหอมแก้มตรงลักยิ้มมันจริงๆเลย ให้ตายซิ

“นั่นไง ผมว่าแล้ว มันเป็นพรหมลิขิต บุพเพพิศวาส ผมกับจารย์เลยมีอะไรเหมือนๆกัน แต่ของผมเป็นแม่ไม่ใช่พ่อเหมือนจารย์”มันบอกแบบหน้าทะเล้น

“บุพเพสันนิวาส ไม่ใช่บุพเพพิศวาส”ไอ่กอล์ฟแก้เก้อเขินอาย

“บุพเพสันนิวาสมันล้าสมัยไปแล้ว ยุคนี้มันต้องพิศวาสกันเลย หรือจารย์อยากลองพิศวาสกับผมดู”มันพูดแล้วยิ้มที่มุมปากทำหน้าเจ้าเล่ห์ยักคิ้วให้ข้างหนึ่ง

“เดี๋ยวก่อน นี่เธอรู้เรื่องแม่ของเธอเหรอ”ไอ่กอล์ฟเพิ่งคิดได้ แล้วก็พูดทำเสียงดังกลบเกลื่อนความอายไป

“รู้ตั้งแต่จำความได้แล้วมั้ง แต่ผมไม่เก็บเอามาทำเป็นนิทานน้ำเน่าเหมือนอาจารย์ก็แค่นั้นเอง”มันย้อนครับ ไอ่เด็กเกรียนมาว่าชีวิตกรูน้ำเน่า ไอ่เราก็อุตส่าห์เล่าแบบถนอนมน้ำใจ

“ไม่ต้องมาพูดเลย”ไอ่กอล์ฟออกฉุนๆแล้วครับ มันยังนั่งทำหน้ากวนทีน ยิ้มน่ารักอยู่ได้ เดี๋ยวกรูจับกดซะให้เข็ดเลย

“นี่ ! นายศุภวัฒน์ แสดงว่าเธอก็รู้ว่าครูจะมาบ้านเธอ แล้วทำไมเมื่อวานนี้ตอนที่กินข้าว เธอทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้”ไอ่กอล์ฟเริ่มหาเรื่องคืนแล้วครับ ก็อาแหมะบอกเองว่ามันเป็นคนบอกให้อาแหมะตามผมมาที่บ้าน

“ก็ผมกลัวจารย์จะไม่มา อีกอย่างหน้าจารย์ตอนดูกังวล ตลกดี ผมเลยไม่อยากบอกว่าอาแหมะให้จารย์มาหาทำไม”มันพูดแล้วหัวเราะ

“เห็นครูเป็นตัวตลกเลยใช่ม่ะ”ไอ่กอล์ฟโกรธที่ถูกเด็กปั่นหัว

“เปล่านะครับ ครูไม่เคยตลกสำหรับผมเลย สำหรับผมครูน่ารักตลอด ไม่งั้นผมจะรักครูเหรอ ว่าแต่ครูจะรักผมหรือป่าว”ดูมันพูด อย่างนี้ไม่รักทำไงไหว

“บ้า พูดอะไรนายศุภวัฒน์”ไอ่กอล์ฟดุออกไปกลบเกลื่อนความอาย

“ถึงบ้าก็บ้ารัก อีกอย่างขอทีเถอะจารย์ ไม่ได้อยู่โรงเรียน เรียกผมว่าโก๋ก็พอ”มันยังมาหยอดได้อีก

“ครูกลับแล้ว”ไอ่กอล์ฟว่ากำลังจะหันหลังกลับ แต่ไอ่เด็กเกรียนมันพูดขึ้นว่า

“แล้วจารย์จะไม่สอนพิเศษผมจริงๆเหรอ เอาอย่างนี้ถ้าจารย์ไม่ตอบผมตอนนี้ ผมถือว่าจารย์รับปากว่าสอนนะครับ”มันพูดจบก็เอามือของมันมาปิดปากผมทัน แล้วมันก็ทำท่านับหนึ่งถึงสาม ก็ที่จะปล่อยมือออก ไอ่กอล์ฟก็ตกใจยืนนิ่งซิครับ ใครจะไปรู้ว่ามันจะเล่นอะไรแบบนี้ ใจจริงอยากให้มันเอาปากมาปิดปากมากว่า อิอิ

แล้วมันก็วิ่งตะโกนเข้าไปในบ้านบอกว่าอาจารย์ยอมรับปากสอนพิเศษแล้ว ไอ่กอล์ฟก็ยืนเอ๋อแด็กซิครับ มรึงเล่นแบบนี้กับกรู จะให้กรูตอบปฏิเสธตอนไหน ไอ่กอล์ฟก็ได้แต่ก้มหน้าจำยอมรับชะตากรรมไปครับ

ตั้งแต่นั้นมาไอ่กอล์ฟก็ต้องมาสอนพิเศษให้ไอ่เด็กเกรียนที่บ้านทุกเสาร์อาทิตย์ วันละสองชั่วโมง ตั้งแต่สิบโมงถึงเที่ยง ตอนนั้นไอ่กอล์ฟยื่นราคาไปสามพันบาทต่อเดือน แต่อาแหมะให้กลับมาเป็นห้าพันบาท หวานไอ่กอล์ฟเลย ปกติสอนพิเศษอย่างมากพวกผมที่เป็นนักศึกษาเขาให้ชั่วโมงละร้อยนี่ก็ดีจะตายไปแล้ว นี่สอนเดือนละสิบหกชั่วโมงได้ห้าพัน ไม่รวยคราวนี้จะไปรวยคราวไหน ฮ่าๆๆๆ



                                          OOO อ๊อด.........เสียงกริ่งหมดคาบเรียนในบทที่สิบสี่... OOO


$$$ การบ้านท้ายบทเรียน $$$


วันนี้ครูสอนหนัก สองบทรวดไม่มีการบ้านแล้วกัน แค่ขอให้นักเรียนตั้งใจเรียน เป็นกำลังใจคืนมาให้ครูบ้างแล้วกันนะ (อิอิ วันนี้มาแบบคุณครู๊  ........ คุณครู)



ลงชื่อ คุณครูกอล์ฟทั้งหล่อทั้งเท่ห์ทั้งน่ารัก

วันที่ ๒๖ ส.ค. ๒๕๕๑

[nOn†ღ]

+1 เป็นกำลังให้คุณครูกอล์ฟสุดหล่อค่ะ   

[juuuno99]

  :m4:หนุกหนานๆ เป็นกำลังใจให้นะครับ

[ben~ya]

เกรียนน้อยคงล็อกแขนล็อกขา อุ๊ย..นั่นไงล็อกหัวใจคุณครูกอล์ฟสุดหล่อในโลกไม่ให้ไปไหนแน่เลย

[[€]ŝĊörŦ]

ไม่มีอะรายจะให้คุณครูพี่กอล์ฟ

นอกจาก +1 เป็นกำลังใจนะคับ

          

[nopkar]

กำลังใจเนี่ย มีให้คุณครูสุดหล่อคนนี้อยู่แล้ววววว   

[three]

+1ให้คุณครูกล็อฟรูปหล่อ น่ารักใจดีที่สุดเลย

[kurugmin]

สอนพิเศษตัว..ต่อ..ตัว..
แง๊วววววว
มีแต่ได้กับได้
เอ๊ะ...รึว่ามีเสียด้วยหว่า?

[both^^]

มาเป็นกำลังใจจ้า

จ๊วบบบบบบบ

คุณครู

[IZE]

 

[uknowvry]

ฮ่า ฮ่า ฮ่า...
ตอนจบนี่ไอ้เด็กเกรียนน่ารักเข้าขั้นเลยครับ

[bixzz]

 

กด +1 ให้คุณครูเป็นค่าสอนแล้วนะครับ
ขอบคุณสำหรับบทเรียนดีๆ น่ารักๆ ตั้ง 2 บทแนะ นึกว่าครูหายไปไหนซะอีก
มาให้บทเรียนเยอะๆ แบบนี้ รักตายเลยนะเนี่ย 
..5 5 5  พูดเล่นนะน้องโก๋ ยังไงก็เชียร์น้องโก๋อยู่แล้ว
เมื่อไรครูกอล์ฟสุดหล่อจะใจอ่อนซะทีล่ะครับ อ้อ...ยังมีเรื่องน้องต้นอีกนะเนี่ย

ครูกอล์ฟสุดหล่อเจ้าชู้ที่สุดเลย 

[andy_kwan]

ครูกอล์ฟสอนbioให้เด็กเกรียน
สงสัยจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการสืบพันธ์ใช่ป่าว
สงสัยว่าครูกับนักเรียน ใครเก่งกว่ากัน
ป้าขอตัดเกรดน้องๆด้ป่าว

[pongsj]

แบบได้เจอกัน 7 วันทำการเลยสิเนี่ย อิอิ

[jobisuka]

ตั้งใจเรียน ตั้งใจอ่าน หุหุ

มาต่อไว ๆ น้า
เป็นกำลังใจให้คร้า
 

[Mint]

สอนพิเศษตัวต่อตัว....




มาให้กำลังใจคุณครูกอล์ฟ 

[b_hihi]

ตายแล้ว

อยากมีใครแบบนี้สักคน

[meawkung02]

อิอิ...บุพเพพิศวาส...ช๊อบ ชอบ...

[InLuSt]

พึ่งมารายงานตัวตอนนี้สายไปมั้ย
ชื่ อิน(บางคนเรียกหมออิน...)เป็นนักศึกษาแพทย์ปีสาม...

อ่านรวดเดียวจนถึงตอนนี้...555
รู้สึกว่าเรื่องนี้มีแต่คนหน้าตาดีดีดีดีดี  

+1ให้ครูกอล์ฟสุดหล่อ(สวย?)และฝาก +1 ให้โก๋สุดหล่อ+หื่น
(หรือครูกอล์ฟจะหื่นกว่านะ...เพราะเห็นว่าคิดจะจับใครๆกดตลอดเลย )

วันนี้เรียนหนักละ...14บทรวดเดียว...
 

[mist]

เรียนหนักกว่านี้ก็ยอม 

[MiTo™]

ใครว่า เป็นครูแล้วจน

วันนี้คุณครุกอล์ฟ พิสูจน์ให้เห็นกันแล้ว

[A-ram 70]

อย่างนี้ก็รวยแล้วสิเนี่ย


แบ่งกันใช้เงินบ้างสิคับครูกอล์ฟ

[m_myca]

หุหุ....

เปงกำลังใจตอนต่อไป

[LOVE_Child]

แวะมาตรวจ (เอากำลังใจ :m1:จาก)นักเรียน

ดญ.cj ,ดช.juuuno99 ,ดช.Xeroz ,ดช.nopkar,ดช. three,ดญ. 19NT ,ดช.happy_icekung69,ดช. jobisuka ,ดช.Mint ,ดช.m_myca / น่ารักมากมายที่ให้กำลังใจคุณครูกอล์ฟสุดหล่อ 

ดช.nobunta_t / ยิ่งกว่าล็อคแขขาอีกนะ 

ดช.kurugmin / งานนี้ได้หรือเสียเดี่ยวก็รู้ 

ดช.uknowvry / น่ารักได้อีก 

ดช.bixzz / ไม่ได้เจ้าชู้ แค่คบทีหลายๆคนแล้วให้ความหวังเพื่อเลือกเอง 

คุณป้า andy_kwan / งานนี้ A+ ทั้งคู่ 

ดช.pongsj / เรียกว่าได้เจอกันจนเบื่อกันไปข้างเลยแหละ 

ดช.b_hihi / รูปแทนตัวน่ารักจัง มารักกับครูซิ อิอิ หาเรื่องตายให้เด็กมันแหละ  <----กำปั้นจากนายโก๋

ดช.meawkung02 / พิวาสมากมายเลยแหละ 

คุณหมอInLuSt / นอกจากคุณครู ก็มีคุณหมอ ดีเลยจะได้มาช่วยกันจับเด็กๆพวกนี้ฉีดยา 

ดช.mist / เรียนหนักต้องภาคทฤษฎีนะ 

ดช.๛clearest๛ ,ดช.A-ram 70 / จะให้ครูเลี้ยงต้อยเหรอ มาซิ   ของฝากจากนายโก๋---> 

  โรงเรียนจะปิดแล้ว กลับบ้านดีกว่า 

คุณครูกอล์ฟสุดหล่อแถมเท่ห์และน่ารักว่าใคร  ร๊ากกกทุกคนนะคร้าบบบบ 

[ThyRist]

เด็กเกรีึยนน่ารักดีฮะ ><"

ได้ใจไปเต็ม ๆ  เลยฮะ คุณครู + +

..

[sakiko]

 


รอตอนต่อ ไป นะค่ะ

[DeShiWa]

อ่าครับผม ชอบนิสัยนายโก๋จังครับ

น่ารักมากๆๆเลย อิอิ