บทเรียนเสริมบทนี้ เขียนมาแก้ตัวแทนนายโก๋โดยเฉพาะเลยะ
เพราะครูกอล์ฟบอกว่าเข้าโรงบาล นักเรียนหลายคนไปหาว่าโก๋ลงโทษครู จนต้องเข้าโรงบาล
ที่จริงแล้วไม่ใช่นะ อย่ามองว่านายโก๋ของครูจะหื่นนักซิ (แต่มันก็หื่นจริงๆแหละ
)
HHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH
บทเรียนเสริม ~~~ เข้าโรงพยาบาล
วันนี้ชีวิตไอ่กอล์ฟก็ดำเนินไปอย่างปกติอย่างที่เคยเป็นครับ หลังจากที่ไอ่กอล์ฟทำกับข้าวมื้อเย็นเสร็จแล้ว จำได้ว่าวันนั้น(ก็เมื่อสามวันที่แล้วอ่ะ)ทำแกงส้มมะละกอ ทอดปลาสลิด ผัดแขนงคะน้าหมูกรอบ แถมวันนี้ยังลงทุนทำนพรัตน์ลอยแก้วไว้อีก (ก็ผลไม้เก้าอย่างแหละครับ เอามาลอยแก้ว อิอิ เรียกชื่อซะน่ากิน)เตรียมเอาไว้คอยให้โก๋กลับมาค่อยกินพร้อมกัน
ไอ่กอล์ฟเตรียมอะไรเสร็จมีเวลาว่างเลยเล่นเอ็มคอย แบบว่าวันนี้มีปัญหาอะไรบางอย่างเลยต้องหาข้อมูลครับ ก็ถามจากรุ่นน้องคณะตัวแสบสองคนนั่นแหละครับ ถามแบบตรงๆไม่อายกันเลย (ข้อมูลนี้ความลับมาก ไม่อาจเปิดเผยได้ คิคิ) พอเล่นๆไปได้สักพัก พ่อยอดชายนายโก๋ก็เปียกกลับมาเลยครับ
ไอ่กอล์ฟก็งงซิครับ รู้อยู่ครับว่าฝนตก แต่มันขับรถไปเรียนทำไมถึงเปียกกลับมา(มีรถยนต์คนละคันอ่ะครับ แล้วก็มอไซค์อีกคนละคัน) แล้วเดินเข้ามานี่แบบว่าน้ำหยดเป็นทางเลย ต้องลำบากไอ่กอล์ฟซิครับที่เป็นคนถูห้อง (ป้าพรแกจะมาทำงานแปดโมงเช้าถึงสี่โมงเย็นครับ จากนั้นแกก็จะกลับไปอยู่ห้องแก) ไอ่กอล์ฟหน้าบูดเลยครับ ไม่พอใจอย่างแรง
“โก๋ ทำไมเปียกกลับมาอย่างงี้”พูดห้วนๆให้รู้ไปเลยว่าไม่พอใจ
“ก็เค้าเห็นร้านขายแตงโมข้างทาง เค้าเห็นตัวเองชอบ เลยลงไปซื้อ”มันบอกพร้อมชูถุงแตงโมลูกใหญ่ให้ดูครับ อ๋อ...มันจอดรถลงไปซื้อแตงโม (แหมๆ ทำเป็นรู้ตัวว่าจะโดนดุเลยพูดเค้ากับตัวเองแบบอ้อนๆซะงั้น แต่ไอ่กอล์ฟก็พอใจครับ มีแตงโมของโปรดมาด้วย อิอิ)
“ไปน้ำอาบก่อนเลย สระผมด้วย แล้วค่อยมากินข้าว เอาแตงโมไปไว้ในตู้เย็นด้วย”ทำไมกรูสั่งมันยังกับแม่ว่ะเนี่ยะ (นั่งพิมพ์ไปเพิ่งคิดออกนะนี่ ว่าทำตัวเหมือนแม่ไปทุกวัน เห้อ)
“แล้วตัวเองอาบแล้วเหรอ”มันถามอย่างนี้รู้เลยครับ ว่าอ้อนอยากให้ไปอาบด้วย หวังไปเถอะไอ่กอล์ฟเล่นเอ็มคุยกันอยู่มันส์ๆ
“ยัง ไว้อาบก่อนนอน ไปอาบก่อนเลย”สั่งมันเสร็จก็คุยเอ็มต่อครับ
ซักพักมันอาบเสร็จ ก็ลาเพื่อนๆทางเอ็ม มานั่งกินข้าว กินไปมันก็เล่าให้ฟังว่าวันนี้มันไปเรียนอะไร ทำอะไรบ้าง ผมก็เล่าว่าผมอยู่นี่ทำอะไรบ้าง เล่นเอ็มคุยกับใคร เล่าให้ฟังว่ามีคนมาอ่านเรื่องของเราเยอะด้วย มันก็ยิ้มๆแล้วกินข้าวต่อไปจนเสร็จ ไอ่กอล์ฟก็ตักของหวาน(นพรัตน์ลอยแก้วแหละครับมาให้)ส่วนตัวเองนึกขึ้นได้มาว่าแตงโมเลยเดินไปเอาออกมาจากตู้เย็น จัดการผ่าแล้วหั่นเป็นชิ้นๆพอดีคำ ราดด้วยน้ำแดงเอลส์
บลูบอย อร่อยอย่าบอกใคร
“อ้าวไม่กินนี่”มันถามผม ที่ไม่เห็นผมกินของหวานแบบมัน
“ไม่อ่ะ อยากกินแตงโม ก็อุตส่าห์มีคนหล่อใจดีคิดถึงซื้อมาฝาก”ไอ่กอล์ฟพูดเอาใจมันหน่อย
“ป้อนเค้าบ้างดิ่”มันอ้าปากค้างไว้ ไอ่กอล์ฟทำท่าจะให้มันกินแต่แล้วก็เอาเข้าปากตัวเอง จนแล้วจนรอดมันก็ไม่ได้กินแตงโม (มันอิ่มด้วยแหละ) มีแต่ผมกินคนเดียวไปหนึ่งส่วนของลูก ที่เหลือเข้าตู้เย็น
กินข้าวเสร็จดูหนังทำนั่นทำนี่เสร็จ ก็เข้านอน พอนอนไปได้ซักพัก ไอ่กอล์ฟเริ่มรุ้สึกว่าท้องมันไม่ปกติครับ มันเหมือนเป็นคลื่นๆอยู่ในท้อง บิดๆมวนๆ บอกไม่ถูก เลยลุกไปเข้าห้องน้ำ มันก็ถ่ายออกมาแต่เหมือนไม่สุด แต่ก็ถ่ายไม่ออกอีก เลยกลับไปนอน
พอนอนไปมันก็ยิ่งบิดๆในท้อง ลุกไปเข้าห้องน้ำอีก เป็นอย่างนี้อยู่สองสามเที่ยว เริ่มทรมานแล้วครับ เที่ยวที่สี่คราวนี้มีมันเหมือนจะหน้ามืดครับ ลมมันตีขึ้นจากท้องมาแน่นๆที่หน้าอก แล้วก็อ๊อกออกมาเลย อ๊อกจนไอ่กอล์ฟน้ำหูน้ำตาไหล ขาสั่นแทบไม่มีแรงยืน
“ก๊อก ๆๆ พี่เป็นอะไร เปิดประตูให้ผมหน่อย”เสียงโก๋มันเคาะประตูห้องน้ำพร้อมตะโกน มันตื่นตั้งแต่ผมลุกเข้าห้องน้ำป่วยๆแล้วครับ สงสัยมันคงได้ยินเสียงผมอ๊อกออกมา
ไอ่กอล์ฟนั่งลงกับพื้น ไม่รู้เรี่ยวแรงมันหายไปไหนหมด เริ่มรู้สึกหนาวๆ มือไม้ก็สั่นๆ ค่อยๆคลานไปเปิดประตูห้องน้ำให้มัน พอเปิดได้ไอ่กอล์ฟก็เกือบหน้าคะมำ ดีที่มันเข้ามารับทัน
“พี่ พี่ พี่เป็นอะไร”มันถามแบบเสียงดังมาก เขย่าตัวผมไปด้วย มันจะเขย่าทำไม กรูยิ่งปวดท้องอยู่
“ปวด...ท้อง...แล้ว...มันจะ...อ๊อก...อ่ะ”ผมบอกแบบหอบหน่อยๆ มันหมดแรงจริงๆนะครับ ไม่ถึงชั่วโมงเข้าห้องน้ำสี่รอบแล้วยังมาอ๊อกอีก แล้วนี่ทำท่าจะเป็นไข้
“พี่ พี่อย่าเป็นอะไรนะ เดี๋ยวผมตามป้าพรก่อน”มันพูดเหมือนกับว่าผมจะตาย (มารู้ทีหลังตอนนั้นว่าสภาพผมแบบตัวซีดแล้วสั่นๆ เอามือกุมท้องตัวงอ มีน้ำตาไหลออกมาด้วย อายมันซิบเป้งเลย)
“ว๊าย ! คุณกอล์ฟเป็นอะไรคะนี่”ป้าพรวิ่งเข้ามาจับมือผมใหญ่เลยครับ
“คุณโก๋ไปเอารถออกค่ะ ไปหาหมอ ไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวคะ คุณโก๋ใส่เสื้อผ้าก่อน”มันจะวิ่งออกไปทันทีที่ป้าพรบอก ลืมไปมั้งว่าตัวเองใส่แค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว (ดีนะที่เมื่อคืนฝนตกอากาศหนาวมันถึงใส่บ๊อกเซอร์ปกติมันนอนใส่อะไรที่ไหนล่ะ ตอนแรกๆมาอยู่ด้วยกันชุดนอนนี่เป็นชุดเข้ากันอย่างกับคุณหนู ไปๆมาๆมันบอกว่าเสียเวลาถอดไม่ต้องใส่ดีกว่า แต่ไอ่กอล์ฟใส่ตลอดนะไม่ได้หรอก ถ้าไม่ใส่มันนอนไม่หลับ ไม่ใส่อย่างเดียวเวลานอนคือกางเกงใน อิอิ ใส่มาทั้งวันแล้วให้มันเป็นอิสระบ้าง)
มันขับรถเร็วมาก(ซึ่งปกติก็เร็วอยู่แล้ว) ป้าพรที่นั่งอยู่เบาะหลังคอยประคองผมก็เตือนบ่อยๆว่าอย่าขับรถ เดี๋ยวไม่ถึงโรงบาล พอไปถึงมันไม่คอยให้บุรุษพยาบาลมาพยุงผมเลย มันอุ้มผมไปที่เตียงเข็นที่เขาเอามารับเองเลย เขาเข็นเตียงไปมันก็เดินตามจับมือ
“พี่อย่าเป็นอะไรนะ พี่อดทนนะ ถึงโรงบาลแล้ว หาหมอแล้วก็หาย”มันพูดออกมาแล้วก็มีน้ำตาด้วยครับ นานมากแล้วที่ผมไม่ได้เห็นมันร้องไห้ ผมว่าตอนนั้นผมคงดูแย่มากๆเหมือนคนใกล้จะตายมั้ง
หาหมอตรวจเสร็จก็ให้กินยาอะไรไม่รู้เกือบครึ่งแก้วมันเย็นๆไปถึงท้อง แล้วก็บอกว่าเกิดจากอาหารเป็นพิษให้นอนดูอาการต้องให้น้ำเกลือด้วยเพราะเพลียหนัก ไอ่กอล์ฟเลยได้นอนโรงบาลโดยมีโก๋สุดที่รักเฝ้าประคบประหงมอยู่ใกล้ๆ มันโดดเรียนด้วยแหละวันนั้น
พอได้ออกจากโรงบาลก็มานอนพักต่อที่ห้อง ถามหากันว่ากินอะไร ก็กินเหมือนๆกัน มีอย่างเดียวคือแตงโมที่โก๋ไม่ได้กิน ต้นเหตุมาจากแตงโมนั่นเองครับ คงเป็นแตงโมนอกฤดูแล้วเขาฉีดยา แต่โก๋มันก็ยืนยันว่าคนขายบอกว่าแตงธรรมชาติ ผมไม่อยากเถียงต่อเลยเงียบ โก๋มันก็เดินหายเข้าไปในครัว ผมได้ยินแต่เสียงเหมือนคนสับอะไร ซักพักนายโก๋เดินเข้ามาพร้อมกับถุงพลาสติกใบใหญ่ที่ข้างในมีแตงโมเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
“เขาจัดการคนที่แกล้งตัวเองให้แล้วนะ”มันพูดแล้วก็ชูถุงนั้นให้ดู แล้วมันก็เดินออกไป ที่แท้มันก็ไปฟันแตงโมซะเละนี่เอง (ก็มันแหละเป็นคนซื้อมา ไม่ต้องเลย แต่ก็ขอบใจมากนะโก๋ที่รัก การกระทำของมันดูเหมือนเด็กๆ แต่มันก็ทำออกมาจากใจที่รักไอ่กอล์ฟคนนี้จริงๆ)
HHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH
บทเรียนเสริมตอนนี้สอนให้รู้ว่า “อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน เดี๋ยวจะทนปวดท้องเพราะแตงโม”
พี่กอล์ฟของน้องโก๋ & น้องโก๋ของพี่กอล์ฟ
หัวข้อ: [ครูหนุ่มสุดซ่าส์Vsเด็กบ้าสุดเกรียน] (อ่าน 1343939 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก