เหมือนทั้งร่างถูกแช่แข็ง แม้แต่จะขยับปากบอกว่า ‘ใครเป็นห่วงแก’ ยังทำไม่ได้เลย แสงนอนอยู่อย่างนั้น ฟังเสียงลมหายใจของอีกฝ่าย
“คิดทางออกเผื่อผมอีกต่างหาก ฮะ ๆ” ขนาดหลับตายังนึกสีหน้าตอนมันหัวเราะออกเลย “ผมมีความสุขมาก ๆ เลย”
“.........”
“อา...มากจนจะตายแล้ว” เพราะน้ำเสียงเบาหวิวนั่นทำให้แสงเผลอพลิกตัวขึ้นนั่ง ตอนนั้นเองที่สังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่าง แสงก่นด่าตัวเอง เขาช่างโง่จริง ๆ ที่คิดว่าห้องแร้นแค้นแบบนี้จะมีผ้าปูหรือฟูกนอนสำรองไว้อีกผืน
นเรนทร์นอนคู้ตัวอยู่บนพื้น หัวหนุนเบาะนั่งที่ถูกพับขึ้นมาอีกทบ มองอย่างไรก็ไม่สบายตัว แต่เจ้าตัวกลับพูดว่ามีความสุขจนจะตายแล้ว...
ชายหนุ่มยกสองมือขึ้นปิดใบหน้า กระนั้นก็ไม่สามารถปกปิดสีแดงที่ลามมาถึงใบหูได้ แสงได้ยินเสียงสบถว่า ‘แม่ง’ หรือ ‘ฉิบหายละ’ อยู่สามสี่ครั้ง ดูเหมือนจะเสียสติไปแล้วจริง ๆ
หมายถึงเขานะ ไม่ใช่มัน...
“เรน...”
เท้าเหยียบลงบนพื้นเย็นเยือก แสงโน้มตัวลงไปชะโงกดูใบหูที่เจาะจนรก มันแดงขึ้นอีกหลังจากเขาเรียกชื่อ หากสัมผัสจะมีเสียง ‘ฉ่า’ ขึ้นมาไหมนะ เขาคิดขณะเอื้อมมือไป ไม่ทันได้แตะอย่างใจอยากมือกร้านที่ปิดตาอยู่ก็ค่อย ๆ เลื่อนลงมาที่จมูกแทน มองจากตรงนี้แสงเห็นดวงตาไอ้จิ้งจอกอย่างชัดเจน
มันก็น่ารัก...........แบบแปลก ๆ ดี... แสงเกลียดตัวเองที่เผลอคิดอย่างนั้น และเกลียดยิ่งกว่าตอนที่ยอมลดตัวลงไปนั่งบนพื้น พยายามแกะมือของอีกฝ่ายแค่เพื่อจะขอดูหน้าโง่ ๆ ให้ชัดขึ้นอีกหน่อย
เด็กแซ่ซ่งยอมปล่อยปลายนิ้วออกจากหน้าแต่โดยดี แรงดึงดูดบางอย่างทำให้เผลอลุกขึ้นนั่ง สบประสานสายตาเข้ากับแสง วินาทีที่ทนเสียงเรียกร้องตรงอกซ้ายไม่ไหวใบหน้าก็ขยับเข้ามาใกล้กันมากขึ้น...
พูดได้ไม่เต็มปากว่าใครเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ดูเหมือนจะเป็นการเจอกันระหว่างทางของริมฝีปาก มันต่างจากจูบครั้งไหน ๆ ที่พวกเขาเคยทำมา ทั้งประหม่า ไร้เดียงสา และอัดแน่นด้วยความความรู้สึก
เริ่มจากดูดดึงกลับปากช้า ๆ หยอกเอินอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งแสงทนไม่ไหวสอดปลายลิ้นเข้าหา เรียกร้องจูบที่ลึกซึ้งขึ้น
เขากวาดต้อนเจ้าจิ้งจอกให้ครางอืออยู่ด้านล่าง ไล้ไปตามแนวฟัน สอดเข้าใต้ลิ้นของอีกฝ่ายราวกับท้าทายให้ไล่ตามมา เรนพยายามบ้าง แต่สิ่งที่ได้มีเพียงเสียงหัวเราะในลำคอ
“จูบห่วยชะมัด” แสงด่าทั้งที่ใบหน้ายังเปื้อนรอยยิ้ม
“ใครจะเชี่ยวชาญเหมือนเฮียล่ะ” เด็กแยกเขี้ยว “ผมอายุแค่ยี่สิบสี่เองนะ จะไปแท่ด ๆ เที่ยวกลางคืนหิ้วเด็กมาฝึกทุกวันก็ไม่ไหว”
“แกไม่ได้หลอกด่าฉันอยู่ใช่ไหม”
“เปล่านี่”
“อ้าปากซิ”
“หา!?”
“อ้าปาก” ต้องให้คุณครูย้ำอยู่เรื่อย นเรนทร์งุนงง แต่ก็ยอมทำตาม “แลบลิ้นออกมา”
บทเรียนสอนจูบเริ่มขึ้นในทันทีที่เรนยื่นมันออกมา คนแก่กว่าเลียแผล่บทันที ทำเอาสะท้านไปทั้งร่าง ความต้องการปะทุขึ้นในทันทีราวกับโยนไฟลงบนพื้นราดน้ำมัน
ปลายลิ้นสัมผัสกันกลางอากาศโดยที่ริมฝีปากเฉียดกันไปมา เสียงเฉอะแฉะฟังดูหยาบโลน แต่ไม่เทียบเท่าความตึงเครียดที่เป้ากางเกงหรอก มันร้อนเสียจนสมองว่างเปล่าแล้ว
ตอนที่ผละออกน้ำใส ๆ ที่เชื่อมระหว่างกันขาดออกเพียงไม่กี่วินาทีริมฝีปากก็ประกบเข้าหากันอีกครั้ง แบบฝึกหัดที่ได้รับไม่ได้ทำให้นักเรียนเก่งขึ้นเลยสักนิด เอาเถอะ จูบห่วย ๆ ของไอ้เด็กซ่งก็ไม่แย่นักหรอก
เรนขบเม้มริมฝีปากบาง ขยับรุกรานเข้าหาบ้าง เขาเปลี่ยนองศาจนสันจมูกเบียดกัน บดเบียดเข้าหาอย่างเร่าร้อน
“โอ๊ย!”
“เฮีย!” ร้องเสียงสูงจนเกือบเพี้ยนเป็นคำอื่นแล้ว ไอ้เด็กซ่งรีบดึงหน้าออก “เจ็บแผลเหรอ”
“นิดหน่อย”
แต่อยากจูบมากกว่า...“อื้อ” คนเจ็บประกบจูบจาบจ้วงอีกครั้ง ขณะที่หัวคิ้วขมวดมุ่นเพราะถูกกระแทกที่รอยช้ำอย่างจัง พื้นปูนนั้นเย็นเยียบแถมนั่งไม่สบายตัว แสงจึงดึงร่างคนเด็กกว่าขยับไปบนฟูก ผลักให้นอนราบแล้วขึ้นคร่อมในทันที
เสื้อยืดถูกถลกขึ้นไปกองตรงคอ ตามมาด้วยริมฝีปากช้ำเลือดที่กัดลงมาตรงยอดอกแบบไม่ยั้งแรง
“อ๊า!” เรนกระตุกร่างขึ้น กล้ามเนื้อเขม็งเกลียวจนเห็นรูปร่างได้ชัดเจน “พอค้นพบว่าโดนกัดหัวนมแล้วเกิดอารมณ์ได้นี่มันเสียเชิงชายชะมัด”
“แกก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้วนี่”
“ผมยังมี----อ๊ะ” รอบนี้ถูกขบเม้มแล้วดึงเบา ๆ เทคนิคระดับมือโปรฯ ชัด ๆ “โอ๊ย! เฮียจะฆ่าผมหรือไง”
แสงไม่ต่อความแล้วบดขยี้อีกข้างด้วยปลายนิ้วแทน รังแกเสียจนไอ้เด็กซ่งสิ้นท่าได้แต่ยกมือปิดหน้าร้องโอดครวญ เขาจะทำทุกทางให้มันเงียบ ขืนปล่อยมันพูดแจ้ว ๆ คงหมดอารมณ์กันพอดี
มือไต่ลงต่ำ คว้าหมับบนส่วนกลางลำตัวที่แข็งสู้มือ ลูบไล้ผ่านเนื้อผ้าบาง ๆ ให้อีกฝ่ายทุรนทุรายเสียให้พอ นเรนทร์แอ่นกายเข้าหา ช่างเป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเองชะมัด
ของเหลวซึมกางเกงนอนออกมาเล็กน้อย น่าเวทนาเสียจนยอมใจอ่อนเกี่ยวปราการสุดท้ายลง ส่วนนั้นเด้งผึงราวกับรอเวลานี้มานาน
การโชว์อวัยวะเพศต่อหน้าผู้ชายด้วยกันไม่ใช่เรื่องน่าอายสำหรับนเรนทร์ ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ได้ชื่อแสง และกำลังอยู่ในท่าล่อแหลมด้วยการจับขากางออก ถอดกางเกงใน จ้องมองมันพร้อมกับใช้นิ้วสะกิดหยอก
“อ๊า! อ๊ะ” เรนสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง จ้องมองรอยยิ้มของผู้ชนะด้านบนแล้วโอดครวญ “อ่า...เฮียเป็นพวกซาดิสหรือไงเนี่ย”
“แกมันไก่อ่อนเกินไปต่างหาก” แสงไม่มีรสนิยมชอบรังแกคู่นอนหรอก แต่ใบหน้าเหยเกของไอ้เรนก็น่าดูไม่ใช่น้อย สงสัยองค์มาเฟียจะประทับร่างเสียแล้วมั้ง “ฉันจะใช้ปากนะ”
“หา!?” ไอ้เด็กซ่งตาเบิกโพลง “ใช้อะไรนะ”
“ถ้าไม่พอใจก็บอกได้”
“เดี๋ยว ๆ ไม่พอใจในแง่ไหน หมายถึงว่า----เฮีย!” เสียงหวีดร้องกลืนหายลงลำคอไปพร้อมกับส่วนนั้นที่ถูกครอบครอง นเรนทร์งับมือตัวเองกลั้นเสียงน่าอายที่จุกอยู่ตรงลำคอ ถ้าหลุดออกไปก็ไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
ใครจะไปนึกว่าชีวิตจะได้เห็นภาพนี้กันล่ะ ชายวัยกลางคนกำลังก้ม ๆ เงย ๆ อมไอ้นั่นของตัวเอง ทั้งอายทั้งรู้สึกดีจนแทบบ้า ตอนที่ถูกแตะหยอกล้อตรงส่วนปลายเขาถึงกับเก็บเสียงไว้ไม่อยู่
“อ๊า!” ขากระตุกขึ้น แต่ก็ถูกอีกฝ่ายตรึงไว้ทันที ถ้าเป็นยามปกติเรนแรงเยอะระดับลุกขึ้นมาเตะก้านคอเฮียแสงได้สบาย แต่ต้องไม่ใช่ตอนนี้ เวลาที่ร่างกายถูกนวดจนอ่อนปวกเปียกแทบจะหลอมละลายในปากอีกฝ่าย “มะ...ไม่ไหวแล้ว”
ส่วนกลางลำตัวปวดหนึบจนน้ำตาไหล ความร้อนของมันถูกน้ำลายอาบจนชุ่ม ปลายลิ้นไล้ไปตามความยาว หยุดนิ่งแล้วย้ำซ้ำ ๆ ตรงส่วนปลาย ตอนนั้นเองที่นเรนทร์ละมือออกจากใบหน้าและเปลี่ยนเป้าหมายเป็นเส้นผมสีดำแทน
“อื้อ...อ๊ะ..ฮะ...เฮีย” เขาไม่อาจปิดกลั้นเสียงไว้ได้อีกต่อไป เรนเผลอขยุ้มเส้นผมเสียเต็มแรง นึกในใจว่าถ้าทำเฮียหัวล้านขึ้นมาจะโทษใครไม่ได้นะ “ตรงนั้นมัน...อื้อ...”
ผู้กระทำกระตุกยิ้มที่มุมปาก แกล้งใช้ฟันครูดเบา ๆ รู้สึกถึงแรงขย้ำเส้นผมที่หนักหน่วงขึ้น อ่า...ดูเหมือนผมที่เซตไว้จะพังเละเทะเสียแล้วมั้ง
เพราะเป็นผู้ชายเหมือนกันเขาจึงรู้ว่าควรสัมผัสตรงไหนจะรู้สึกดีที่สุด แค่เหลือบตามองใบหน้าไอ้เด็กซ่งก็รู้แล้วว่าใกล้จะถึงจุดสุดยอดเต็มที แสงส่งท่อนเนื้อทั้งหมดเข้าปากอีกครั้ง ดูดจนเกิดเสียงดัง
“อา...ผะ..ผม...” นิ้วเท้าจิกเกร็งเมื่อทุกอย่างใกล้จะปะทุออกมา เรนปรือตาขึ้นจ้องมองไปยังผู้ล่า เฮียแสงเวอร์ชั่นมาเฟียในคลิปกลับมานั่งตรงหน้าอีกครั้ง ใบหน้าหล่อเหลารวมกับเส้นผมที่ลู่ลงข้างแก้มนี่มันเซ็กซี่เลย แค่มองยังแทบจะถึงแล้ว เรนแหงนหน้าขึ้น พึมพำเสียงแหบ “ไม่ไหวแล้ว ผม...อ๊ะ!”
ของเหลวสีขาวทะลักเข้าสู่โพรงปาก เรนไม่รู้ว่าเฮียจัดการอย่างไรกับมัน จะกลืนหรือถุยทิ้งก็ช่างเถอะ ตอนนี้เขาสิ้นสภาพความเป็นคนแล้วได้แต่นอนแผ่กางแขนกางขา ให้ยกของหนักตลอดวันยังไม่เพลียเท่านี้
เซ็กซ์นี่มันศาสตร์ชั้นสูงชะมัด ไม่ใช่จับยัดจับใส่แล้วจะรู้สึกดีไปเสียหมด เด็กน้อยตาใสเพิ่งรู้วันนี้เนี่ยแหละ ดูซิ...ขนาดเพิ่งปล่อยออกมาแท้ ๆ แต่พอเห็นสีหน้าฮอตฉ่าของเฮียตอนที่ยกหลังมือเช็ดปากไอ้ลูกชายไม่รักดีก็โด่เด่ขึ้นมาอีกครั้ง อ่า...วัยรุ่นตอนปลายคงพลังงานเยอะแบบนี้เป็นปกติล่ะมั้ง
สองแขนกางออก ออดอ้อนขออ้อมกอด แสงถอดเสื้อให้อีกฝ่ายและตัวเองก่อนจะยอมโน้มตัวลงไปตามคำเชิญชวน ไอ้เด็กซ่งรัดเขาเสียแน่น แถมยังสางนิ้วเข้าไปในเส้นผมอย่างเพลิดเพลิน เล่นหัวผู้ใหญ่แบบนี้มันน่าลงโทษสักที
แสงกดจูบที่ลำคอ ซุกไซ้จนเด็กซ่งขนลุกซู่ไปทั้งตัว เส้นผมสีทองแห้งเสียเหมือนฟางข้าว ทว่าเมื่อมันเปียกเหงื่อแนบลงไปกับผิวสีแทนกลับน่ามองอย่างประหลาด เรนหัวเราะคิกคักเพราะจั๊กจี้จนแสงต้องผละออก และทันทีที่ยกใบหน้าขึ้นนั้น...
กึก... หนุ่มใหญ่ชะงักค้างกลางอากาศเพราะถูกบางอย่างรั้งไว้ เส้นผมสีดำพันติดแหงกอยู่กับหมุนสีเงินบนใบหู แสงสบถ “เวรเอ๊ย! แฟชั่นอะไรวะเนี่ย”
“ฮ่า ๆ ๆ”
“อย่าหัวเราะสิวะ” มันสะเทือนมาถึงเขาด้วย ดึงหนังหัวจนเจ็บแปล๊บ “โอ๊ย! อย่าขยับ”
“โทษทีเฮีย” เจ้าจิ้งจอกกลั้นหัวเราะจนตัวสั่นงั่ก ๆ “หวิดหัวล้านเลยนะเนี่ย”
“ผมกระจุกเดียวไม่ถึงกับล้านสักหน่อย” เฮียแสงคนฮอตแปลงร่างกลับเป็นตาลุงขี้บ่นอีกครั้งเมื่อพยายามแกะออกแต่ไม่สำเร็จ “เพราะแบบนี้ไงฉันถึงเกลียดคนเจาะหู”
“โธ่! เฮียก็ไม่เข้าใจวัยรุ่นไปได้” นเรนทร์รั้งมือที่ดึง ๆ ตรงใบหูตัวเองออก “มา! เดี๋ยวผมแกะให้น้า~”
เสียงรื่นเริงจนน่าถีบ กระนั้นแสงก็ทำได้เพียงกดหัวลงมา รอให้เจ้าของไอ้ตุ้มหูเจ้าปัญหาจัดการเอง เรนแกะไปหัวเราะไปประหนึ่งถักโครเชค์ให้ลูก ดูจะมีความสุขเกินหน้าเกินตาไปมาก
“หลุดแล้ว ๆ” มันว่าขณะดึงผมเส้นสุดท้ายออกจากหมุนสีเงิน แสงขืนตัวออกจ้องมองดวงตาที่ยิ้มเป็นสระอิ เหมือนหมาจิ้งจอก
“นี่ไม่ใช่แผนเอาคืนของแกใช่ไหม”
“เฮียเข้ามานัวเนียเองแท้ ๆ มาโทษคนอื่นได้ไงเล่า”
“หึ” ดูเหมือนแสงจะสูญเสียการบังคับกล้ามเนื้อบนใบหน้าเขาถึงได้เผลอยิ้มออกมา
“ฮะ ๆ ๆ”
ได้ยินเสียงจุดพลุในอก ระเบิดเจิดจ้า สวยงามเสียจนใจเต้นแรง แสงงับลงบนใบหูสีเข้ม กัดหมุดบนนั้นหยอกเอินจนเด็กซ่งต้องหดคอหนี
ส่วนล่างของแสงตื่นตัวจนปูดขึ้นมา ถูไถไปตามหน้าท้องของนเรนทร์ เขาจ้องหน้าคนเด็กกว่าอย่างมีนัยยะแฝง และรอบนี้เรนไม่โง่เหมือนเดิมแล้ว
“ผมมีแต่เบบี้ออยอะ” มันบุ้ยปากไปที่โต๊ะญี่ปุ่นข้างฟูก “อยู่บนโต๊ะ”
“ทำไมห้องที่ไม่มีตู้เย็นถึงมีของแบบนี้” ปากว่าอย่างนั้น แต่แสงก็เอื้อมไปคว้ามันแต่โดยดี
“ไม่ได้เอาไว้ทาตูดลูกสักหน่อย” คนแก่อะไรจู้จี้ขนาดนี้ “ผมเอาไว้หยอดร่องบานพับประตู ช่วงฝนตกมันจะฝืด ๆ น่ะ”
“ใช้งานผิดประเภทชะมัด” บ่นไปเปิดฝาไป แสงบีบน้ำมันจนเต็มมือพร้อมออกคำสั่ง “หันหลังซิ”
พูดตามตรงมันน่าอายมาก ขนาดคนหน้าด้านยังเลือดสูบฉีดเต็มหน้า เรนพลิกตัวคว่ำในท่าคลานเข่า หัวซุกอยู่บนหมอนแต่ยังไม่วายมองทะลุหว่างขาไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
เคยทำกันมาแล้วนี่นา ถึงตอนนั้นเรนจะเบลอ ๆ เพราะมัวแต่โฟกัสกับบทและมุมกล้องก็ตาม แต่ก็จำได้ว่ามันรู้สึกดีจนน่าตกใจ เขาเห็นเฮียแสงขมวดคิ้วก่อนจะชำแรกนิ้วเข้ามาในร่าง
เพราะเบบี้ออยทำให้การเตรียมพร้อมง่ายกว่าที่คิด ไม่นานนักนเรนทร์ก็เริ่มคุ้นชิน แสงสบตากับมันแล้วปลดซิปกางเกงลง เผยให้เห็นส่วนที่อัดแน่นด้วยอารมณ์
ไอ้เด็กซ่งทำเสียง ‘อูย’ ล้อเลียน แสงแยกเขี้ยวขู่มันแล้วถอนนิ้วออก ก่อนจะแทนด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่า หนุ่มใหญ่แทรกกายเข้าไปในร่างอีกฝ่ายช้า ๆ แม้จะชุ่มไปด้วยสารหล่อลื่น แต่ความไม่ประสาของนเรนทร์ทำให้ทุลักทุเลไม่น้อย
“อ่า อย่าเกร็งสิ” ผู้เชี่ยวชาญออกปากบ่น
“เฮียก็พูดง่าย คนไม่เคย---อ๊ะ!” เรนหลุดเสียงครางเพราะมันขยับเข้ามาด้านในอีก “หรือผมโฟกัสกับน้องชายเฮียมากไป เราควรจะโรลเพลย์กันให้ผ่อนคลายไหม”
“ไม่!” พ่อมาเฟียปฏิเสธเสียงแข็ง อยากจะจิกหัวไอ้ลูกแกะกระแทกฝาผนังให้สมองมันกลับเข้าที่เหมือนคนปกติ
“งั้นลอง----“
“อยู่นิ่ง ๆ เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
แสงมองส่วนที่ร่างกายเชื่อมติดกัน เขาแลบลิ้นเลียริมฝีปาก รสเค็มปร่าของเหงื่อทำเอาประสาทตื่นตัว ภาพที่เห็นหยาบโลนขึ้นทุกทีที่มันถลำลึกเข้าไปอีก
ผิวสีน้ำตาลของนเรนทร์ฉ่ำวาวไปด้วยเหงื่อ แผ่นหลังบิดเกร็งจนเห็นกล้ามเนื้อสวย ๆ ขึ้นรูป เพิ่งเห็นว่าเรนมีไฝตรงเอวเสียด้วย พูดอย่างไม่โกหกเลยคือมันเซ็กซี่เป็นบ้า เขาแตะปลายนิ้วลากขึ้นไปตามแนวปุ่มกระดูกสันหลัง หยุดลงที่รอยต่อตรงต้นคอ ปัดเส้นผมสีทองออกแล้วจรดจูบลงไป
“อื้อ” เรนครางอือเมื่อสัมผัสถึงความเปียกแฉะที่คอ แถมด้านหน้ายังถูกรูดรั้งไปพร้อม ๆ กัน หัวสมองว่างเปล่าไม่รู้จะตื่นตัวตรงไหนก่อน ระหว่างนั้นท่อนเนื้อก็ขยับเข้าไปจนสุด
“อ๊า...อย่าเกร็งสิ” แสงครางเสียงต่ำเพราะถูกบีบรัด
“ผมก็พยายามอยู่ อ๊ะ...เฮียก็ช่วยเบา ๆ หน่อยสิ”
“ฉันยังไม่ได้ขยับเลยด้วยซ้ำ” แสงถอนหายใจ ดูท่าจะต้องเปลี่ยนท่ากะทันหันแล้ว เขาพลิกให้นเรนทร์ตะแคง ยกขาข้างหนึ่งพาดบ่าไว้ เพราะถูกบังคับให้อ้าขาออกกว้างจึงขยับจาบจ้วงได้ง่ายขึ้น
แสงกระทั้นกายเข้าหาในทันที ส่งผลให้เด็กใต้ร่างครางเสียงหลง เพราะถูกรุกรานจากด้านหน้าและหลังไปพร้อม ๆ กัน ดูเหมือนจะแตะโดนสวิตช์บางอย่างเข้า จากที่เก้ ๆ กัง ๆ เรนก็เริ่มผ่อนคลายและมีอารมณ์ร่วม
ชายหนุ่มสบตาอีกฝ่ายอยากจะเอ่ยแซวว่า ‘เฮียนี่ทำเก่งชะมัด’ แต่ก็หลุดอย่างอื่นนอกจากเสียงครางไม่ได้เลย เขารู้สึกดีจนแทบบ้า อีกใจหนึ่งก็กลัวร่างกายตัวเองที่ชอบถูกกระทำจากด้านหลัง แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าถ้าเป็นเฮียแสงจะทิ่มจะแทงตรงไหนก็เอาเลยเถอะ
ผิวกายเสียดสีกัน อุณหภูมิในร่างร้อนจนมอดไหม้ แต่อะไรก็ไม่เท่าแววตาที่ประสานกัน ความรู้สึกบางอย่างอัดแน่นอยู่ในนั้นจนแทบคลั่ง
พวกเขาเดินทางมาถึงจุดสุดยอด เรนปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้อง หัวสมองว่างเปล่า ดูเหมือนเขาจะถูกกระแทกต่ออีกสักพัก กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เฮียถอนกายออกไป ท้องวูบโหวงจนเผลอกระตุกตัวขึ้น
ของเหลวสีขาวเลอะเต็มผ้าปูที่นอนเก่า ๆ แสงพ่นลมหายใจหันซ้ายหันขวาหากระดาษชำระ ทว่าคอกลับถูกล็อกด้วยมือกร้านเสียก่อน
“จูบอีกสิ”
แววตาเหมือนเด็กน้อยออดอ้อนไม่มีผิด แสงขมวดคิ้วหน้าหงิกใส่...
“ต้องพูดว่า ‘จูบผมหน่อยครับ’ ต่างหาก”
“คร้าบ~” เด็กไพร่ยิ้มประจบ “ขอความเมตตาเฮียด้วยนะครับ”
รอบนี้แสงเผลออมยิ้มนิดหน่อย
“เอาเป็นว่าจะสงเคราะห์ให้ก็แล้วกัน”
.................................................
...........................
............
....
ไก่อ่อนนอนตาย…
หลังต่อรอบสองเสร็จไอ้เด็กซ่งก็สลบเหมือดกรนคร่อก ๆ สภาพที่นอนค่อนข้างจะยับเยินแปรผันตามความเร่าร้อนเมื่อครู่ เสื้อผ้ากระจายเต็มพื้นรวมกับทิชชูกองใหญ่ พวกเขาไม่ได้อาบน้ำหลังเสร็จกิจ เพราะหมดเรี่ยวแรงพอกัน ไม่ได้ใช้ถุงยางก็จริง แต่ปล่อยด้านนอกเลยไม่เหนียวตัวเท่าไหร่ หลักฐานก็ศพเด็กไร้ญาติข้าง ๆ นี่ไง
มีเซ็กซ์แบบไม่ป้องกันเป็นวิถีของคนโง่ ประมาทในการใช้ชีวิต แสงปรามาศไว้อย่างนั้นไม่คิดเลยว่าตัวเองจะกลายเป็นไอ้งั่งเช่นกัน แต่ในเมื่อทำไปแล้วก็แล้วไป เป็นโรคร้ายขึ้นมาก็ถือว่าตายตกไปตามกัน
เขานั่งเอนหลังลงกับผนัง อากาศตอนกลางคืนเย็นสบายเหมาะแก่การนอนอย่างที่สุด หน้าต่างเหนือศีรษะปรากฏพระจันทร์ดวงโต แสงของมันทาบทับลงบนร่างนเรนทร์ ช่างเป็นภาพที่มีเสน่ห์อย่างประหลาด
ใบหน้าเจ้าจิ้งจอกดูไร้เดียงสาในยามหลับ น่าเอ็นดูเสียจนเผลอใช้หลังนิ้วเกลี่ยเส้นผมข้างแก้มเล่นไปมา เห็นต่างหูสีเงินส่องแสงว้อบแว้บล่อตา แสงจึงเปลี่ยนเป้าหมายเป็นใบหูสีเข้มแทน
ติ่งหูขวามีหมุดอยู่สี่อัน กระดูกอ่อนด้านบนอีกหนึ่ง ครบสูตรเด็กแว้นของแท้ แสงดึงหมุดตรงกระดูกอ่อนเบา ๆ กระตุ้นให้อีกฝ่ายหงุดหงิด
“อื้อ” คนหลับต่อต้านเล็กน้อย แต่ใครสนล่ะ
นิ้วชี้แตะลงบนปลายจมูก แสงเริ่มเข้าใจพวกชอบแหย่หมาแหย่แมวตอนหลับแล้ว สีหน้าหงุดหงิดแบบนั้นก็น่ารักดี
ใช่...น่ารัก...‘ความสุขในบั้นปลายชีวิต’ หมายถึงแบบนี้หรือเปล่านะ นั่งมองอะไรบางอย่างที่มีผลต่อใจแล้วก็ยิ้มคนเดียว
ขณะกำลังลอยล่องในทุ่งดอกไม้ตาดุจเหยี่ยวก็พลันเหลือบไปเห็นเครื่องมือสื่อสารสีดำวางอยู่ข้างฟูก ฉับพลันเสียงบางอย่างก็ดังขึ้นในหัว
‘ผมโกหก คลิปมีแค่ในมือถือผมที่เดียวเท่านั้นแหละครับ’แสงเอื้อมมือออกไปคว้ามันขึ้นมา หมายความว่าถ้าไม่มีไอ้คลิปนี้อยู่เขาก็จะเป็นอิสระสินะ ปลายนิ้วแตะลงบนนั้น เลื่อนปลดล็อกได้ทันทีโดยไม่ต้องใส่พาสเวิร์สใด ๆ การป้องกันหละหลวมสิ้นดี
ก่อนหน้านี้ที่อยู่ด้วยกันแสงเคยคิดว่าลบไปก็เปล่าประโยชน์ เพราะเรนขู่ว่าก็อปปี้คลิปไว้ที่อื่นด้วย แต่ถ้ามีในเครื่องนี้ที่เดียวล่ะก็....
เขาเข้าไปในโฟลเดอร์เก็บวีดีโอ มีคลิปเพียงตัวเดียวเท่านั้น จากภาพเหมือนจะเป็นมุมตรงหัวเตียงของโรงแรมม่านรูด แสงเดาะลิ้น โอกาสทองมากองอยู่ตรงหน้าแล้ว...
คุณแน่ใจหรือไม่ว่าต้องการลบไฟล์ที่เลือก คำถามแสนง่าย ทว่าใจคนตอบกลับสั่นไหว เรื่องวุ่นวายทั้งหมดกำลังจะจบลงด้วยสัมผัสเดียวเท่านั้น ทั้งที่เป็นอย่างนั้น….
ตุบ!ของในมือถูกหย่อนลงบนพื้นดังเดิม พร้อมกับสมองที่หล่นหายไปเช่นกัน ตั้งแต่รู้จักไอ้เด็กซ่งระบบความคิดของเขาก็พังทลาย เลิกหลอกตัวเองว่าลบหรือไม่ลบก็มีค่าเท่ากันได้แล้ว ยอมรับความจริงเสียเถอะ…
ว่าเรน ‘พิเศษ’ กว่าคนอื่น แสงเสยผมแค่นหัวเราะสมเพชตัวเอง เขาแพ้แล้ว แพ้ไอ้เด็กทุเรศที่ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แทนที่จะลบต้นเหตุของปัญหา เขาดันเลือกที่จะเปิดผ้าห่มขึ้นแล้วซุกตัวลงไปหาไออุ่นจากร่างเปลือยเปล่า
เด็กนรกขยับเข้ามาเบียด ฟูกขนาด 3.5 ฟุตไม่เหมาะกับผู้ชายตัวโต ๆ สองคนนักหรอก แสงพลิกตัวตะแคงเพื่อลดพื้นที่ แนบผิวกายเข้ากับอีกฝ่ายแล้วปิดเปลือกตาลง
จะลบก็เสียเวลา สู้เอาเวลามานอนเบียดมันดีกว่าTBC
ในที่สุดดดดดดด...
เชิญทีมเด็กซ่งออกมารำวงเลยค่ะ เฮียพลาดท่าเสียทีให้เด็กมันแล้ว
ไม่ได้เขียนฉากเรทที่ถูกต้องตามหลักมาตรฐานมานานแล้วค่ะ แต่เรื่องนี้เป็นเฮียแสงจะด้อยกว่าใครไปมิได้ จัดหนักจัดเต็ม
จริง ๆ ก็ไม่น่าตื่นเต้นนะคะ ได้กันตั้งแต่ตอน 2 แล้ว ไวไฟไปอีก 55555
ป.ล.ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ขายของหน่อยจ้า ตอนนี้เปิดจองหลง (มา) รัก อยู่นะคะ(ถึง 5 ส.ค.) ใครสนใจดูรายละเอียดที่นี่ได้เลยจ้ะ >
https://www.facebook.com/pg/IndigosFiction/photos/?tab=album&album_id=1596878287094544
หัวข้อ: ไม่มี ✖ ไม่หนี ✖ ไม่รัก [UP! Santa Baby 25/12/61] p.33 (อ่าน 264505 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก