ดีต่อใจจนทนไม่ไหวต้องมาคอมเมนต์ ทำไมเรามาเจอเรื่องนี้ช้าป๊ายยยยยยยยยย
อ่านแล้วยิ้มแก้มบานไปสามวันแปดวัน หายเศร้าจากเรื่องที่อ่านก่อนหน้าละหน่วงทั้งเรื่องเลยย หึ้ยยยยยยย
เข้ามาอ่านเพราะสะดุดชื่อเรื่อง ดันกลายเป็นชื่อตัวละครด้วยซะงั้น อ่านแล้วยิ้มไปขำไปกับความโก๊ะของนังเหนือ เกลียดนังแพทนิดหน่อย คิดจะตัดก็ตัดฉับแบบไม่เห็นใจคนที่เคยคบกันมาตั้งนานเลยแฮะ ชอบคำคมบูรพาอ่า เดาถูกว่าไอจีนั่นต้องเป็นของเฮียบูรพาแน่ ๆ สองคนนี้เคมีเข้ากันมาก ๆ มีภาคต่อนี่คงได้ฟินกันบ้านแตก แอร๊ยยยยยย
ขอชมสำนวนภาษาที่ใช้ได้ดีเลย อ่านแล้วลื่นไหลแบบทุกอย่างดูลงตัว มีความเรียล สื่อลักษณะ อารมณ์ของตัวละครได้ดีเลย แต่ก็เดาหน้าตาบูรพาไม่ออกแฮะ เนื้อเรื่องไม่ยืดเยื้อจนบางทีก็เสียดายที่ตัวเองอ่านจบเร็วเกิน ฮือออ คำผิดน้อยถึงน้อยมาก เจอคำว่า รองเท้าเตะ คำนึงช่วงตอนที่แข่งปาเครื่องบินกระดาษ เรายกให้เรื่องนี้เป็นเรื่องหนึ่งในดวงใจเราเลยแหละ ><
ขอบคุณคนเขียนมาก ๆ ที่สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ มาให้ได้อ่าน ถ้ามีรีพรินท์หรือไปขายที่งานหนังสือ ไม่พลาดแน่นอนครับ