หัวข้อ: Between us...รักข้างเดียว ►[End] - หนังสือ พร้อมส่งค่ะ

[หมอตัวเปียก]

คิดไว้แล้วว่าอิงเป็นแค่ตัวแทน แต่ระวังนะว่าตัวแทนจะทำให้เจ็บไปจนถึงข้างในยิ่งกว่าคนเดิม ถ้าตัวแทนรู้ความจริง

[mild-dy]

 

[karamailpraleen]

เล้งรีบรักพี่อิงเร็วๆนะ

[puiiz]

เล้งลืมคนอื่นไปเถอะพี่อิงดีขนาดนี้  อิจมากกกกกกกก   

[iceman555]

 

[จอมจุ้น6002]

เดี๋ยวพี่อิงก้อตอกกลับว่าไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้หรอกเล้ง
ถึงวันนั้นแล้วน้ำตาจะเช็ดหัวเข่า   

[lizzii]

พี่อิงซึนเบอร์ 10 อ่ะ

[twinmonkey0311]

 

[SOMCHAREE]

หวังว่าจะถึงปีนะ

[Billie]

 

เฮ้ออออ พี่อิงน่ารัก
เล้ง แกจะไหวปะว๊ะ

[ป่ามป๊ามป่ามปาม]

เล้งใช้อิงอิงเป็นเครื่องมือลืมมีนหรอ หนอย นี่แหนะ
คืออ่านแล้วหมั่นไส้ทั้งคู่มากอีกคนนึงก็ปากอย่างการกระทำอย่าง อีกคนก็ชอบแหย่เค้า ตอนแหย่กันเราอ่านแล้วขำๆนะ แต่พออ่านถึงเล้งที่คิดว่าอิงเป็นเครื่องมือแล้วมันหยุดคิดอะ กลัวดราม่าจะมา แต่ไม่น่ามี(?)
ห้ามทำอิงเสียใจนะคะ แต่นังเล้งตามสบายเลยค่ะ ฝากถึงคนเขียนค่ะ

[mmdzcg]

HVD ค่าาา ทันมั้ยยยยย

[B52]

ถ้าแต่ละคนมารู้ทีหลังเนี่ยคงจะเสียใจแย่เลย

[crazydoii]

อิงอิงปากแข็ง

เล้งเจ้าเล่ห์,,,,

[EoBen]

เล้งมันร้าย อย่าแกล้งพี่อิงนะ

[Roman chibi]

สงสารอิงอิง เล้งอย่าทำแบบนี้สิ

ตอนนี้ขอ hvd ทันไหมนี่ พอดีไม่ว่างเข้ามาเลย

[Sorso]

พี่อิงของน้องงงงงง 

[somberness]

เล้งรีบๆรักอิงอิงนะไม่งั้นเราขอเพราะเราชอบผู้ชายทำอาหารเก่งมากกกกกกกกก 

[marionatte]

ส่งตอนพิเศษรอบสุดท้ายหมดแล้วค่ะ 
เลยกำหนดมาก็หยวนๆ ส่งให้หมดเลย 

ตอนต่อไปกำลังปั่นอยู่ค่ะ

[Shin b]

  ไม่ทัน มาอ่านไม่ทัน ตอนพิเศษ เสียจายยยยย

[anythinginitt]

ชอบบบบบบ
#ทีมอิง

[่patsaporn]

จุดเริ่มต้นไม่ค่อยดี แต่ตอนนี้ก็เริ่มรักกันแล้ว พี่อิงพูดอย่างทำอย่าง แน่นอนว่าแอบรักเขา
ดราม่าน่าจะเป็นการเคลียร์กับฝ้ายเพื่อนรักนี่ล่ะ แล้วกับคนใกล้ตัวอิงก็ใจดีเกินไป จะรอดไหมอ่ะ
ส่วนเล้ง นางฉลาด และน่ารักนะ ปากตรงกับใจ ไม่คิดมาก ติดดินทั้งทีก็คุณหนู ขี้อ้อนดีด้วย
รู้จักวิธีปราบแฟนดี เอาใจช่วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

[marionatte]

13th Step : ความรักของคนรอ
[Ing]



เฮ้อ...

ผมถอนหายใจออกมนา เพื่อหวังว่าการกระทำนั้นจะช่วยระบายความร้อนและหัวใจที่เต้นแรงอยู่ตอนนี้ได้บ้าง

น้ำเสียงทุ้มนุ่มหูกับคำหวานที่อีกฝ่ายพูดออกมา ทำให้ผมกลั้นยิ้มเอาไว้อย่างไม่รู้ตัว ถึงแม้ตัวต้นเหตุจะไม่เห็นก็ตาม

มาจนถึงตอนนี้ผมก็ไม่ปฏิเสธหรอกว่า ผมชอบหรือบางที...ก็คงหลงรักไอ้เล้งไปแล้ว ทั้งที่มันเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย

อาจเป็นเพราะข้อมูลของมันที่ผมถูกยัดเยียดใส่มาจากฝ้าย หรือเป็นเพราะหวั่นไหวกับความสัมพันธ์ทางกายอย่างลึกซึ้ง ผมก็ไม่สามารถหาสาเหตุของความรู้สึกที่เติบโตขึ้นมาในใจของตัวเองได้

แต่บางครั้งคนเราก็ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลในทุกเรื่องนี่ครับ

ถึงจะหวั่นใจกับความสัมพันธ์นี้ แต่ผมก็รู้สึกดีใจที่เราสองคนเดินมาอยู่ตรงจุดนี้ด้วยกัน ผมไม่ได้เชื่อว่าไอ้เล้งรักผมหรอกครับ แต่ผมเชื่อว่าจะสามารถทำให้มันรักได้ต่างหาก ถึงได้ยอมเป็น 'ตัวแทน' ของใครอีกคนอยู่แบบนี้

ผมไม่ได้รีบร้อนหรือเร่งรัดอะไร เพราะรู้ดีว่าการลืมใครสักคนที่มีความรู้สึกลึกซึ้งให้ไม่ใช่เรื่องง่าย เพียงแค่มันเปิดใจให้ผมมีความสำคัญในฐานะแฟนก็ถือว่าโอเคแล้วครับ เรื่องต่อจากนี้เวลาจะช่วยนำทางไปเอง

สักวัน...ผมจะเติมเต็มความรู้สึกนั้นแทนที่คนที่มันไม่ควรรักเอง

"มึงจะกลับหอเลยป่ะ ไปพร้อมกูเลย"

"อืม"

ผมนั่งซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ของไอ้กลมกลับหอพักของตัวเองเพื่อไปเก็บเสื้อผ้าสำหรับเดินทางในคืนนี้

อันที่จริงผมไม่ได้ลงชื่อว่าจะไปร่วมด้วย แต่สุดท้ายก็โดนคะยั้นคะยอให้ไปช่วยงานจนได้ เพราะการตัดสินใจกะทันหันเลยไม่ได้เตรียมตัว ซึ่งมันก็ไม่มีอะไรให้ต้องเตรียมหรอกครับ นอกจากโทรศัพท์ไปบอกแฟนให้รู้เอาไว้เท่านั้น

"งั้นเดี๋ยวเจอกันตอนห้าโมงเย็น"

"อืม"

ผมลงจากท้ายรถมอเตอร์ไซค์ของไอ้กลม ก่อนจะเดินเข้าไปในหอพักอย่างเอื่อยเฉื่อย


.........


รถบัสสำหรับพารุ่นน้องเข้าค่ายออกเดินทางตอนหกโมงเย็นและถึงที่หมายราวสามทุ่มครับ สถานที่ในการรับน้องครั้งนี้เป็นรีสอร์ตที่ที่อยู่ติดชายหาด โดยรวมกิจกรรมทั้งหมดรุ่นน้องปีสองและปีสามเป็นคนจัดการครับ สำหรับปีสี่อย่างผมก็มาเป็นประธานและควบคุมความเรียบร้อย

ที่พักของปีสี่เป็นบ้านหนึ่งหลังครับ เพื่อนของผมก็มาประมาณยี่สิบคน ต่างคนก็ต่างหาที่นอนกันเอาเอง ผมก็วางกระเป๋าเป้ไว้ที่มุมห้อง ตั้งใจว่าพื้นตรงไหนว่างก็นอนตรงนั้นนั่นแหละ ไม่ได้ซีเรียส

"บรรยากาศดีเหมือนกันนะ"

เสียงของหวานที่ดังขึ้น ทำให้ผมต้องหันไปมอง ก่อนจะเห็นใบหน้าสวยที่แต้มรอยยิ้มส่งมาให้

"อืม"

"อิงขอถามอะไรหน่อยได้ไหม"

"อะไร"

"ก็เห็นใส่แว่นมาหลายวันแล้ว สายตาสั้นลงเหรอ"

ผมเลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะยกมือแตะขาแว่นตาของตัวเอง แล้วนึกถึงไอ้เล้งที่บอกให้ผมใส่ตลอดด้วยเหตุผลปัญญาอ่อนและไร้สาระ

...ก็แค่มันชอบเท่านั้นเอง

"เปล่าหรอก มีคนสั่งให้ใส่"

"เหรอ แต่ใส่แว่นก็ดูดีไปอีกแบบนะ"

หวานอมยิ้มออกมาพร้อมกับดวงตากลมโตสดใส ผมไม่ได้ตอบรับอะไร ก่อนที่เราสองคนจะเดินผ่านเนินหญ้าของรีสอร์ตไปยังชายหาดด้วยกัน

ว่าแต่...ไอ้กลมมันหายไปไหนวะ

พอเห็นหวานมาหาผมทีไร ก็ชอบหนีเข้ากลีบเมฆทุกที

"อิงแวะไปร้านขายของหน่อย เมื่อกี้หวานเห็นว่ามีไอติมขายด้วย"

ที่รีสอร์ตแห่งนี้มีร้านขายขนมเปิดบริการด้วยครับ แล้วก็มีรุ่นน้องกับเพื่อนของผมหลายคนไปอุดหนุนกันเรียบร้อยแล้ว

"หวานไปก่อนเลย เราอยากไปเดินเล่น"

"งั้นอิงจะกินอะไรไหม เดี๋ยวหวานซื้อไปให้"

"ไม่เป็นไร"

ผมไม่ได้สนใจมองหวานที่เดินแยกไปที่ร้านขายของ แต่เดินข้ามถนนที่ตัดผ่านไปยังชายหาดที่เงียบสงบ เสียงคลื่นซัดซาดเป็นจังหวะกับความมืดของท้องทะเลที่มองไปสุดสายตา ทำให้รู้สึกสบายขึ้น ก่อนที่ผมจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา

[พี่อิงอยู่ไหนแล้ว]

"ถึงแล้ว แล้วมึงอยู่ไหน"

[อยู่ห้องไง กำลังนอนเล่นอยู่]

"อืม อย่านอนดึก"

[เพิ่งสี่ทุ่มเอง]

"อย่านอนเกินเที่ยงคืน"

[กูไม่ใช่เด็กน้อยที่มึงต้องมาควบคุม
เวลานอนนะครับพี่อิง]

"ทำไมต้องเถียง ดื้อว่ะ"

[อะไรวะ ไม่ได้เถียงสักหน่อย]

"เออ! ไม่อยากคุยกับมึงแล้ว วางสายไปเลยไป"

[อ้าว...พี่อิงก็วางสายก่อนดิ]

"มึงนั่นแหละวางก่อน พูดอะไรไม่เคยฟัง"

[กูก็ฟังมึงตลอดอ่ะ นี่ก็รอว่าเมื่อไหร่จะบอกรักให้ชื่นใจเนี่ย รอฟังอยู่]

"กูเกลียดมึงไอ้เล้ง"

ผมตัดสายทิ้ง แต่ก็ยังทันได้ยินเสียงกลั้วหัวเราะของปลายสาย ก็คงต้องขอบคุณความมืดที่ทำให้ผมยิ้มออกมาได้โดยไม่ต้องกังวลว่าใครจะมาเห็น

นอกจากผมจะแพ้ลูกอ้อนของมันแล้ว เวลาที่ไอ้เล้งพูดคำหวานก็ทำให้ผมไปไม่เป็นเหมือนกัน

ก็...มันเขินไงครับ


.........


เมื่อคืนนี้ผมนอนตอนเที่ยงคืนกว่า แถมยังได้ที่นอนตำแหน่งดีตรงหน้าห้องน้ำอีกต่างหาก คืนนี้ถ้าไม่โดนคนอื่นแย่งที่นอนไปก่อน ก็คงได้นอนที่เดิมอีกคืนนั่นแหละครับ

วันนี้มีเวลากินอาหารเช้ากันจนถึงแปดโมงครึ่ง ก่อนที่จะมีการเรียกรวมสายเพื่อพูดคุยทักทายสร้างความรู้จักกันอีกรอบ ผมมีน้องรหัสเป็นผู้ชาย ส่วนหลานรหัสและเหลนรหัสเป็นผู้หญิงครับ ผมไม่ได้สนิทกับรุ่นน้องนัก แต่ถ้าเจอก็พูดคุยทักทายกันไปตามประสา

"พี่อิงมาถ่ายรูปหมู่ครับ"

ผมเดินไปตามเสียงเรียกของรุ่นน้อง นอกจากสายรหัสตรงก็ยังมีสายรหัสร่วม นอกจากนั้นก็มีเรียกถ่ายรูปตามชั้นปีด้วย

"ขอยืนด้วยคนนะ"

"อืม"

ผมไม่ได้สนใจอะไร ก่อนจะมองคนข้างกันที่ยืนเข้ามาเบียด เมื่อรุ่นน้องที่รับหน้าที่เป็นช่างกล้องพยายามยัดบรรดาเพื่อนร่วมชั้นปีของผมให้เข้าไปในเฟรมให้หมด

การถ่ายรูปเสร็จสิ้นในเวลาสิบโมงตรง หลังจากนั้นรุ่นน้องปีหนึ่งก็เริ่มแยกย้ายไปยังฐานกิจกรรมต่างๆ ที่กำหนดไว้ ส่วนผมก็เริ่มหาที่นั่งพักอย่างสงบ ไม่ได้ทำตัวมีส่วนร่วมกับค่ายรับน้องสักเท่าไหร่ ก่อนเสียงโทรศัพท์มือถือของผมจะดังขึ้น

[พี่อิง!!!]

"แหกปากอะไรของมึง"

[เบื่อว่ะ หิวด้วย มาทำอะไรให้กินหน่อย]

"หึ! เพิ่งตื่น?"

[อืม เมื่อคืนนอนดึกไง]

"กูบอกให้นอนไม่เกินเที่ยงคืนไงวะ"

[ก็รอคนบอกฝันดีจนหลับไปเองอ่ะ ความผิดใครวะ]

"ไม่รู้ แต่ไม่ใช่กู"

[งอนแฟนแล้ว ไม่ใช่ความผิดกู]

"เพ้อเจ้อว่ะ"

ผมอมยิ้มออกมา ก่อนจะชะงักไปเล็กน้อย เมื่อเห็นหวานกำลังเดินเข้ามาในห้อง อีกฝ่ายส่งยิ้มมาให้ผมอย่างเคย

"หวานมาตามไปกินข้สากลางวันด้วยกัน"

"อืม เดี๋ยวเราตามไป"

ผมส่งสัญญาณว่ากำลังคุยโทรศัพท์อยู่ให้อีกฝ่ายเข้าใจ หวานก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไร นอกจากพยักหน้ารับ

"งั้นเดี๋ยวจองที่ไว้ให้แล้วกันนะ"

"ขอบใจ"

หวานส่งยิ้มให้ผมอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกไป และเมื่อผมกลับไปสนใจปลายสายที่ยังคุยค้างอยู่ เสียงของไอ้เล้งก็โวยวายออกมา

[เฮ้ๆ พี่อิงนอกใจกูเหรอ]

"เรื่องของกู"

[อ้อ งั้นเดี๋ยวเจอเรื่องของกูบ้างเป็นไง]

"กวนตีน"

ผมนั่งฟังเสียงหัวเราะของไอ้เล้งที่ดังออกมา ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปข้างนอก ก้าวผ่านไปตามถนนคอนกรีตเลยจุดที่รุ่นน้องทำกิจกรรมและบริเวณที่มีบริการอาหารกลางวัน

"แล้วสั่งข้าวมาที่ห้องยัง"

[ยัง เบื่อ คงออกไปหาอะไรกินข้างนอก]

"ไปเดกอะไร ถ่ายรูปมาให้ดูด้วย"

[เซ็งแฟนชอบเสือก อัดคลิปไปเลยดีป่ะ]

"ไอ้เหี้ยเล้ง เดี๋ยวโดน"

[ฮ่าๆ แหย่เล่นครับ กูกลัวพี่อิงนะเนี่ย]

"ขอให้จริง"

ผมฟังเสียงหัวเราะของไอ้เล้งอีกครั้ง ก่อนจะมองเลยไปยังทะเลสีฟ้าที่ไกลออกไป แล้วกลับมาสนใจเสียงทุ้มที่ดังมาตามสัญญาณโทรศัพท์มือถือต่อ


.........

[marionatte]

"มึงหายหัวไปไหนมาวะ"

ผมเลิกคิ้วมองไอ้กลมที่เพิ่งโผล่มาให้เห็นหน้าในวันนี้ ท่าทางสงสัยและไม่ค่อยพอใจของมัน ทำให้ผมงง

"ไปเดินเล่นมา มีอะไร"

"ก็หวานรอมึงอยู่ จนหมดเวลากินข้าวเที่ยงเลยเนี่ย"

"รอทำไม กระเพาะไม่ได้ติดกัน"

"ไอ้อิง...มึงก็รู้นี่ว่าทำไม"

ผมถอนหายใจออกมา ก่อนจะมองเพื่อนสนิทอย่างจริงจัง ตอนนี้คงถึงเวลาที่ผมต้องทำอะไรสักที

"กูไม่ได้ชอบหวาน เราสองคนเป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้น"

"ทำไมวะ"

"มึงถามตัวเองดีกว่าทำไม มึงชอบเขา ก็จีบไปดิ จะมายัดเยียดให้กูทำไม"

"ก็หวานชอบมึง"

ผมมองไอ้กลมที่พูดเสียงเบา แล้วถอนหายใจออกมาอีกรอบ ผมไม่อยากทำตัวเก่งไปสั่งสอนหรือบอกอะไรเกี่ยวกับความรักนักหรอกครับ เพราะตัวเองก็เอาตัวไม่ค่อยรอดโดนปั่นหัวอยู่ทุกวัน แต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนหมดหวัง

"ถ้าหวานไม่ชอบมึง ก็ทำให้เขาชอบดิ จะยากอะไร"

เหมือนที่ผมพยายามอยู่...

"พูดเป็นละคร ถ้าง่ายกูก็ทำไปแล้ว"

"ตามใจ ปอดแหกแบบนี้ พระเอกไม่ได้ พระรองก็ไม่รอด ตัวประกอบฉากก็พอแล้วมึงน่ะ"

"โห...ด่ากูเหี้ยยังเจ็บน้อยกว่านี้เลยไอ้สัตว์"

ผมก็หัวเราะออกมาเบาๆ แล้วตบไหล่ของเพื่อนสนิทอย่างให้กำลังใจ ก่อนจะรู้สึกท้องร้องขึ้นมา เพราะมัวแต่คุยกับไอ้เล้งจนไม่ได้กินอะไรตั้งแต่กลางวันจนตอนนี้ก็บ่ายสองโมงแล้ว

"กูจะไปหาอะไรแดกก่อน มึงก็ลองทบทวนดูว่าเรื่องรักสามเส้า อยากเป็นอะไรกันแน่"


.........


พอถึงเวลาราวสี่โมงครึ่งกิจกรรมตามฐานต่างๆ ก็จบลง พร้อมกับปล่อยให้รุ่นน้องเล่นน้ำพักผ่อนกันตามอัธยาศัยครับ ผมก็นั่งกินลมชมวิวเหมือนตัวเองมาพักผ่อนตากอากาศจนกระทั่งมื้อเย็นมาเยือน และเมื่อถึงเวลาหนึ่งทุ่มก็มีกิจกรรมบายศรีผูกข้อมือให้รุ่นน้อง ซึ่งผมก็มีไม่กี่ประโยตที่พูดทุกปี

"ตั้งใจเรียน ไม่คิดเอฟ ถ้าทำได้ก็ตว้าเกียรตินิยมมาซะ"

"เบื่อแล้วว่ะพี่ ผมขออย่างอื่นบ้างได้ไหม แบบ...รูปหล่อ แฟนสวย ร่ำรวยเงินทอง มีสปอร์ตขับ ทำนองนี้อ่ะ"

ผมมองน้องรหัสอย่างระอา ไอ้โด่งก็ยิ้มแป้นมาให้ พร้อมกับทำตาปริบๆ อย่างมีความหวัง

"ก็ตามที่มึงว่า ถ้าไม่ใช่แม่ของลูกก็อย่าลืมใส่ภุงยาง"

"สาธุครับพี่อิง"

ผมมองน้องรหัสที่ทำหน้าทะเล้นอย่างปลงตก ก่อนจะเดินไปผูกข้อมือให้หลานรหัสและเหลนรหัสต่อ

ลมทะเลในยามค่ำคืนพัดผ่าน รุ่นน้องที่รวมตัวกันที่ชายหาดเมื่อชั่วโมงก่อน ก็ย้ายไปที่เนินหน้ารีสอร์ตเพื่อทำกิจกรมสันทนาการและชมการแสดงของรุ่นพี่รุ่นน้อง จนถึงเวลาห้าทุ่มรุ่นน้องปีสองและปีสามก็พารุ่นน้องปีหนึ่งเข้านอน ซึ่งก็ได้เวลาที่รุ่นพี่อย่างพวกผมตั้งวงเหล้าพอดีครับ

"กระผมขอเชิญพี่ปีสี่มาสิงสถิตตรงนี้ด้วยครับ!"

เสียงร้องเรียกของไอ้กอล์ฟหัวหน้าดลุ่มเมาเพื่อชาติดังขึ้น ถึงจะไม่ค่อยชอบดื่มเหล้าแต่ก็ไปนั่งกินกับแกล่มได้ครับ โดวงที่มีไอ้กลมกับหวานนั่งขนาบข้าง

พอเหล้าเข้าปากเสียงเฮฮาก็ดังขึ้น ผมก็คอยแต่นั่งฟังเพื่อนแต่ละคนพูดเรื่องนั้นแซวเรื่องนี้ไปตามประสา ก่อนจะมีคำถามเกี่ยวกับผมขึ้นมากลางวง

"แล้วคู่จิ้นของเราเป็นยังไง คบกันยัง"

ปิ่นมองมาทางผมกับหวานอย่างล้อเลียนพร้อมกับสายตาหลายคู่ที่หันมามองอย่างสนใจ ผมมองหวานที่หน้าแดงขึ้น ก่อนจะกินต่อ

"อะไรกันวะ ไม่ตอบแสดงว่าไม่ปฏิเสธนะเว้ย"

ไอ้อ๊อฟแซวต่อพร้อมกับเสียงโห่รับของเพื่อนร่วมวงที่สามัคคีกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ผมก็ลอบถอนหายใจออกมา แล้วหันไปรับแก้วเหล้าที่ไอ้กอล์ฟส่งให้มาดื่มเล็กน้อย

"กูกับหวานเป็นแค่เพื่อนกัน แล้วกูก็มีแฟนแล้ว"

"อ้าว...อะไรวะ! จิ้มดับซะงั้น"

ผมก็แค่ยกยิ้มรับ ก่อนที่เพื่อนร่วมวงจะเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นกันต่อ ทว่าก็ยังมีคนที่นั่งข้างกันทั้งซ้ายและขวาที่ยังไม่จบเรื่องนี้ครับ

"มึงมาคุยกับกูหน่อย"

ไอ้กลมชวนผมลุกออกมาจากโต๊ะ ซึ่งผมก็ทำตามแต่โดยดี และดูเหมือนว่าหวานจะลุกตามมาด้วย ตอนนี้คงถึงเวลาที่ค้องเคลียร์กันแล้ว


........


"หมายความว่าไง ทำไมกูไม่รู้เรื่อง"

ไอ้กลมมองผมอย่างต้องการคำตอบ โดยที่มีหวานนยืนอยู่ด้วย แต่เธอก็ยังไม่ได้พูดอะไร

"เพิ่งตบกัน"

ไอ้กลมยังขมวดคิ้วมอง ผมถอนหายใจออกมาเล็กน้อย แล้วหยิบโทรศัพท์มืถถือออกมา ก่อนจะเปิดรูปของไอ้ตัวแสบที่กำลังกินไก่ทอดมาให้ดู ซึ่งเป็นภาพที่มันส่งมาให้ผมเมื่อตอนกลางวันนี้ครับ

"อะไรของมึงวะ นี่ผู้ชาย"

ไอ้กลมมองภาพในโทรศัพท์มือถือของผมเขม็ง ก่อนที่หวานจะเดินเข้ามาดูด้วย แล้วทั้งสองคนก็หันมามองผมต่อ

"อืม แฟนกูเป็นผู้ชาย"

น้ำเสียงปกติของผมขัดกับสีหน้าตกใจของคนฟังอย่างชัดเจน ก่อนที่หวานจะแกล้งหัวเราะออกมา

"อิงเล่นตลกอะไรเนี่ย หวานไม่เชื่อ"

ผมนึกรำคาญใจเล็กน้อย พลางเปิดอีกรูปที่อยากเก็บเอาไว้ดูคนเดียวมากกว่าให้เพื่อนทั้งสองคนดูเพื่อเป็นการยืนยันคำพูดของตัวเอง

ภาพไอ้เล้งที่กำลังจูบมุมปากของผมตอนที่ไปเดตด้วยกันครั้งแรก

"ไม่..."

หวานตาโตขึ้น เมื่อเห็นรูปที่ผมเปิดให้ดู พร้อมกับไอ้กลมที่มองด้วยความอึ้งไม่หาย ถึงจะไม่ชอบทำอะไรแบบนี้นัก แตีกิริยาตอบสนองของคนทั้งคู่ก็ทำให้ผมพอใจ

"นี่มึงเป็นเกย์หรือวะไอ้อิง!"

ผมเก็บโทรศัพท์มือถือของตัวเอง ก่อนจะมองเพื่อนสนิทที่ส่งสายตาไม่อยากจะเชื่อมาให้ ส่วนหวานก็นิ่งเหมือนช็อกไปแล้วล่ะครับ

"ถ้ามันหมายถึงการที่กูมีแฟนเป็นผู้ชาย ก็คงงั้น"

ผมมองไอ้กลมที่ยังมีท่าทีเหมือนจะรับความจริงกับเรื่องนี้ไม่ได้ แล้วหันไปทางหวานที่ตอนนี้กำลังเม้มริมฝีปากแน่น

"ถึงเราจะไม่ได้เป้นแฟนกัน แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ ถ้าหวานต้องการ"

ผมส่งยิ้มให้เพื่อนสาวที่ไม่ได้พูดอะไๆร ก่อนที่เธอจะวิ่งไปอีกทาง ผมเลยหันไปทางไอ้กลมที่ดูยังงุนงงและตกใจไม่หาย

"คนอกหักจีบง่าย มึงก็ลองดูแล้วกัน"

ไอ้กลมมองผมครู่หนึ่ง ก่อนที่มันจะวิ่งตามหวานไปอีกคน เหลือแต่ผมที่ยังยืนมองทะเลอยู่เพียงลำพัง ผมถอนหายใจออกมาเล็กน้อย แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาส่งข้อความไ ปถึงใครอีกคนที่ไม่รู้เข้านอนไปแล้วหรือยัง

-ฝันดี-

.

.

.


Next step loading...

[Pa'veaw]

พี่อิงคนซึนนนน ดีแล้วบอกหวานไปตรงๆ ถ้าปล่อยให้หวานมายุ่งเดี๋ยวเล้งหึงนะ

พอตอนเล้งไม่ค่อยออกก็คิดถึง อยากให้สวีทกันแล้ว น่ารักดี ชอบบ

รออ่านตอนต่อไปนะค่ะ

[puiiz]

พี่อิงทำดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก   
อิจเล้งมากกกกกกกก   
อยากได้แบบนี้
 

[หมอตัวเปียก]

เล้ง แกจะหาคนดี ๆ ชัดเจนแบบนี้ได้ที่ไหนอีก ดูสิ รักจริงหวังแต่ง

[mkianit]

เล้งรักษาพี่อิงไว้ดีๆนะถ้าวันไหนทำพี่อิงเสียใจเราจะมากระทืบเล้ง วะฮ่าๆๆๆๆ 

[sirin_chadada]

พยายามเข้านะพี่อิง

[B52]