หัวข้อ: Between us...รักข้างเดียว ►[End] - หนังสือ พร้อมส่งค่ะ

[t2007]

เพิ่งเข้ามาอ่าน รั่วดี นายเอกน่ารัก

[Billie]

 

ไม่ได้รักข้างเดียวแล้วนะ อิงอิง
เล้งมันเปลี่ยนจากน่าชังเป็นน่ารักแล้วนะ

[mystery Y]

รอตอนต่อไป~

[marionatte]

ขอบคถณทุกท่านที่ติดตามค่ะ
ตอนนี้ก็หวังว่าจะเพิ้ทคะแนนให้อิน้องเล้งบ้าง อิอิ 

[moodyfairy]

สนุกอ่าาา สนุกมากเลยย รอตอนต่อไปนะจ๊าาา

[OoniceoO]

สู้ๆนะมันต้องมีอุปสรรคกันบ้าง

[marionatte]

26th Step : หัวใจที่ต้องฝ่าฟัน
[Leng]



ตอนแรกผมคิดว่ามันจะยุ่งยากมากกว่านี้ ทว่าหลังจากติดต่อไปยังหมายเลขที่ไอ้อิงให้มา อีกฝ่ายก็ตกลงนัดเจอกับผมโดยไม่ต้องพูดโน้มน้าวอะไรให้เปลืองน้ำลาย

ผมเลือกเจออีกฝ่ายที่ร้านกาแฟที่มีบรรยากาศเบาสบายแห่งหนึ่ง เมื่อเปิดประตูเข้าไป เสียงดนตรีคลาสสิกก็ดังขึ้นขับกล่อมเพิ่มความผ่อนคลายให้กับผู้ที่ได้ฟัง

ผมมาก่อนเวลาสิบห้านาทีแต่ดูเหมือนจะยังช้ากว่าคนที่นัดเอาไว้ ผมเดินตรงไปยังโต๊ะที่มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่

"พี่ฝ้ายมาเร็วจังเลยนะครับ"

ผมมองหญิงสาวที่แต่งชุดกระโปรงสีพาสเทล ใบหน้าหวานที่เคยเห็นผ่านรูปภาพมาก่อนหน้านี้กำลังส่งยิ้มให้

"เล้ง...คือพี่ไม่ได้มาเร็วหรอก พอดีรถไม่ติดน่ะ"

ผมยิ้มรับคำพูดของเธอ ก่อนจะนั่งลงฝั่งตรงข้าม อันที่จริงผมก็แอบตื่นเต้นอยู่เหมือนกัน ไม่รู้ว่าการเจรจาครั้งนี้จะจบลงในรูปแบบไหน ถ้าเธอมีใจให้ผมจริงอย่างที่ไอ้อิงเคยบอก ก็คงไม่น่าจะเลวร้ายอะไร อย่างมากก็คงโดนตบหน้าล่ะมั้ง

"ที่เล้งนัดพี่มาวันนี้เพราะเรื่องอิงใช่ไหม"

ผมนึกแปลกใจ เพราะคาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเริ่มเข้าเรื่องก่อน ผมพยักหน้ารับ พร้อมกับมองใบหน้าหวานของเธอ

"แต่ก่อนอื่น...ผมก็ต้องขอโทษพี่ฝ้ายด้วยที่เคยทำเรื่องไม่ดีให้พี่"

ผมมองสีหน้าของคนตรงหน้าไม่คลาดสายตา มาจนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่คุ้นเลยว่าเเคยมีอะไรหรือพูดคุยกับเธอมาก่อน ถึงผมจะไม่ค่อยจำหน้ากับชื่อของผู้หญิง แต่ก็ไม่ได้เสื่อมหนักขนาดไม่คุ้นหน้าเลยแบบนี้

"เรื่องไหนเหรอ"

"ก็เรื่องที่ผมเคยนอนกับพี่"

ผมมองพี่ฝ้ายพร้อมกับทวนความทรงจำไปด้วย อีกฝ่ายหลุบสายตาลงต่ำเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะส่งยิ้มบางให้

"พูดอะไรน่ะ เล้งก็รู้ดีว่าเราไม่เคยเจอกันมาก่อน"

นั่นไง!

"แล้วทำไม...พี่อิงบอกว่าผมเคย..."

"เรื่องนั้น...มันเป็นความผิดของพี่เอง"

ผมนึกงงพลางมองใบหน้าที่หมองลงของเธอ พี่ฝ้ายเลื่อนสายตามาสบ ก่อนจะเอ่ยเสียงเบาลง

"ถ้าพี่เล่าให้ฟัง เล้งอย่าไปบอกอิงได้หรือเปล่า"

"ครับ"

พี่ฝ้ายมองผมอีกครั้งราวกับต้องการคำยืนยันจากผมที่มองด้วยท่าทางจริงจัง ก่อนที่เธอจะสูดลมหายใจเหมือนให้กำลังใจตัวเอง

"เมื่อก่อนพีเคยขอคบอิงเป็นแฟน แต่ก็โดนปฏิเสธมาน่ะ หลังจากนั้นพี่ก็ได้เจอกับเล้ง ตอนนั้นเราเดินชนกันแล้วเล้งก็ช่วยพี่เก็บของ"

"อ่าครับ"

เอ่อ... มีเรื่องแบบนั้นด้วยสินะ

พี่ฝ้ายมองผมครู่หนึ่ง ก่อนสายตาจะเลื่อนไปสนใจแก้วกาแฟของตัวเอง ผมตั้งใจฟังคำพูดของอีกฝ่ายเต็มที่

"ตั้งแต่ตอนนั้น...พี่ค่อนข้างสับสน มีเพื่อนของพี่หลายคนชอบเล้ง แล้วเล้งก็ดังด้วย พี่เลยพยายามเอาเล้งมาแทนอิงน่ะ ทำเป็นไม่ชอบแล้วก็ไม่รู้สึกอะไร แต่พี่ก็ยังหวังอยู่นะ เลยเล่าเรื่องของเล้งให้อิงฟัง คิดว่าเขาจะรู้สึกอะไรบ้าง แต่ก็ไม่เคยเลย"

ผมว่าเรื่องมันชักทะเม่งๆ แล้วนะครับ

"จนถึงเมื่อหลายเดือนก่อนที่มีข่าวเรื่องที่เล้ง เอ่อ..คบแต่ดวาคณะแล้วก็ทิ้งน่ะ เพื่อนของพี่ก็เป็นหนึ่งในนั้น พี่เลยคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา ก่อนจะตัดสินใจเล่าเรื่องที่ตัวเองโดนเล้งทิ้งให้อิงฟัง เผื่อเขาจะสนใจพี่มากกว่าเดิม ถึงจะต้องทำให้ตัวเองสกปรกก็เถอะ แล้วก็้เป็นอย่างที่คิด อิงไม่รังเกียจแล้วก็เป็นห่วงพี่มากอย่างงที่ต้องการ แต่ความรู้สึกที่แท้จริงก็ยังส่งไปไม่ถึงอยู่ดี"

ผมยิ้มแห้งออกมา เมื่อพอจะเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ดูเหมือนว่าคนที่อีกฝ่ายมีใจให้คงไม่ใช่ผม ผมก็แค่เครื่องมือที่เธอเอามาใช้เรียกร้องความสงสารเท่านั้น

"พี่ก็ชอบเล้งนะ ไม่มีใครที่ไม่สนใจคนหน้าตาดีแถมรวยหรอก เรื่องของเล้งไม่ได้หายาก เพื่อนของพี่หลายคนที่ชอบเล้งก็รู้เรื่องดี พี่ก็พลอยรู้เรื่องไปด้วย แล้วพี่ก็ต้องตกใจมากเลยที่รู้ว่าเล้งกับอิงรู้จักกัน ยิ่งมารู้เรื่องที่คบกัน พี่ก็ยิ่งเสียใจมากกว่าตอนถูกปฏิเสธอีก"

"สรุปว่าพี่ไม่ได้ชอบผม แต่ชอบพี่อิงใช่ไหมครับ"

ผมสรุปเรื่องราวทั้งหมด จะมาทนนั่งฟังคนอื่นสาธยายความรักที่มีให้กับแฟนของตัวเองก็ยังไงอยู่ พี่ฝ้ายมองผมด้วยรอยยิ้มบาง นัยน์ตาเศร้าจ้องผมนิ่ง

"ใช่ เล้งคงไม่คิดว่าพี่จะรักผู้ชายที่มีดีแค่หน้าตากับฐานะจริงๆ หรอกใช่ไหม"

"อ่า...ครับ"

ผมปั้นหน้ายาก พอได้ยินคำตอบแบบนี้ก็สู้โดนตบหน้าแรงๆ สักทียังดีกว่า

"แล้วทำไม..."

"พี่รู้จักอิงดี เขาเป็นคนเปลี่ยนใจยาก พี่โมโหที่อิงเลือกคบกับผู้ชายเป็นแฟน ทั้งรู้สึกเสียหน้าแล้วก็เสียความรู้สึก เลยพาลหาเรื่องไปนั่นแหละ"

"หมายถึงเรื่องที่บอกแม่อุ่นด้วยใช่ไหมครับ"

"ก็ได้ยินว่ามาที่บ้านหลายครั้ง เลยคิดว่าแม่อุ่นรู้เรื่องแล้ว หึ! พี่ไม่ผิดสักหน่อย ถ้าเล้งกับอิงเป็นแฟนกันจริง ยังไงแม่อุ่นก็ต้องรู้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไง"

พี่ฝ้ายตอบด้วยสีหน้าเรีจบเฉย ผมขมวดคิ้วออกมาเล็กน้อย จริงอย่างที่เธอบอก แต่ก็ไม่ถูกนัก ถ้าคนสำคัญฟังเรื่องนี้มาจากคนอื่น แล้วผมก็มั่นใจว่าคนตรงหน้ามีเจตนาไม่ดีสำหรับเรื่องนี้ด้วย

"แล้วพี่จะเอายังไงต่อหรือครับ จะแย่งพี่อิงไปจากผม?"

ผมถามจุดประสงค์ของเธอ ใเนมื่ออีกฝ่ายก็รู้ชัดแล้วว่าไอ้อิงคงไม่สนใจคบกับเธอนอกเหนือจากพื่อน

"ไม่หรอก พี่เอาคืนอิงที่ทำให้ผิดหวังไปแล้ว ป่านนี้คงเกลียดพี่ไปแล้วล่ะมั้ง ช่างเถอะ...ถ้ารักไม่ได้ เกลียดกันไปเลยก็ดี จะได้ตัดใจง่ายๆ ตอนนี้พี่โอเคแล้ว"

โอเค...ที่สร้างปัญหาให้ผมกับไอ้อิงlสินะ

ผมมองพี่ฝ้ายด้วยความไม่สบอารมณ์นัก ความตื่นเต้นและคำพูดตัดจบแบบเท่ๆ ที่เตรียมไว้ก็กลายเป็นหมัน เพราะดันมาเจอเหตุการณ์พลิกล็อก

"ที่จริง...พี่ก็ไม่อยากยุ่งแล้ว แต่ที่ยอมมาเจอวันนี้เพราะมีเรื่องคาใจที่อยากจะขอเล้ง"

"อะไรเหรอครับ"

"ขอตบหน้าสักทีได้ไหม"

ผมอึ้งไปเล็กน้อย อยากจะคิดว่าคนตรงหน้าพูดเล่น ทว่าแววตาเอาจริงที่สะท้อนออกมา ก็ทำให้ผมต้องปรับสติของตัวเอง

"ถ้ามันทำให้พี่สบายใจแล้วเลิกวุ่นวายเรื่องของผมกับพี่อิงอีก ก็โอเคนะครับ"

พี่ฝ้ายส่งรอยยิ้มอ่อนมาให้ ก่อนที่จะลุกขี้นยืนและเพียงไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น เสียงฝ่ามือฟาดเนื้อก็ดังขึ้นพร้อมกับความเจ็บก็แผ่ซ่านที่ผิวแก้มของผม
เหตุการณ์ที่เกิดเขึ้น ทำให้ลูกค้าที่นั่งแถวนั้นหันมามองด้วยคววามตกใจ ผมหันไปมองสีหน้าเฉยชาแต่นัยน์ตาวาววับของพี่ฝ้ายอีกครั้ง

"ขอสาดกาแฟใส่ด้วยได้ไหม"

"อย่าเลยครับ ผมไม่อยากเปรอะ"

"หึ! น่าเสียดายจัง ยังไม่สะใจเลย"

พี่ฝ้ายพ่นลทหายใจออกมาแรงๆ เหมือนต้องการระบายความหงุดหงิด ก่อนจะเดินออกไปจากโต๊ะอย่างไม่แยแส โดยทิ้งท้ายเพียงประโยคเดียวเป็นคำลาเท่านั้น

"จะทิ้งอิงเมื่อไหร่ก็บอกด้วยล่ะ"

ผมหลับตาลงเพื่อปรับอารมณ์ของตัวเอง ถึงจะเตรียมใจแล้วก็ยินดีให้อีกฝ่ายตบหน้า แต่เอาเข้าจริงก็รู้สึกโกรธเคืองอยู่พอสมควร แล้วไหนจะประโยคดูถูกกันแบบนั้นอีก

ผมรู้ตัวเองว่าเป็นคนไม่ดีแถมยังมีชื่อเสียงแย่ๆ เกี่ยวกับเรื่องความรัก ก็แค่ตอนนั้นยุ่งกับคนที่ไม่อยากจริงจังงด้วย แต่ไม่ได้หมายความว่าผมรักและจริงใจกับใครไม่เป็น

หึ! รอไปเถอะยายบ้า!


.........


"ฝ้ายตบมึง?"

ไอ้อิงถามขึ้นทันทีที่ผมกลับมาที่ห้อง มันขมวดคิ้วมองด้วยสายตาไม่พอใจและหนักใจในคราวเดียวกัน

"กูคงไม่ตบหน้าตัวเองอ่ะ"

"ไอ้เล้ง อย่ากวน"

ไอ้อิงทำหน้าดุใส่ ผมก็ส่งยิ้มบางไปให้ แล้วเดินไปนั่งที่โซฟา ถึงวันนี้จะมีหลายอย่างที่ผิดคาดแต่โดยรวมผลลัพธ์ก็จบลงด้วยดี

"โดนตบแล้วเรื่องจบ ก็โอเค"

"ก็มึงไปฟันเขาทิ้งก็คงต้องโดนแบบนี้นั่นแหละ"

ไอ้อิงว่าเสียงอ่อน แล้วเดินไปหายามาทาให้ ผมคันปากอยากจะอธิบายสาเหตุที่แท้จริง แต่รับปากไปแล้วว่าจะไม่บอกมัน ผมก็เลยต้องจำใจเป็นผู้ร้ายถูกปรักปรำต่อไป

"เลิกทำหน้าน่าเกลียดได้แล้ว รำคาญตา"

"ก็เจ็บอ่ะ แถมยังเกือบโดนกาแฟสาดหน้าด้วย"

"สมควร"

"อ้าว! นี่แฟนถูกทำร้ายนะ"

ผมชักสีหน้าออกมา  ไอ้อิงทำหน้าเบื่อหน่ายใส่ ก่อนจะมองรอยแดงที่เด่นหราอยู่บนแก้มของผม

"ก็แฟนกูมันเลวไง กูทำใจไว้แล้ว"

"เลวยังไงแต่กูก็รักมึงนะ จุ๊บๆ"

"อยากโดนต่อยอีกข้างสินะ"

"พี่อิงอ่ะ กูไม่สนับสนุนความรุนแรงในครอบครัวนะครับ"

ผมร้องประท้วง ไอ้อิงที่ทำหน้าดุเมือครู่ ก็อมยิ้มออกมา พร้อมกับทายาให้อย่างเบามือ ผมลอบมองท่าทีนั้นไม่ละสายตา

"แล้วฝ้ายเป็นไงบ้าง ร้องไห้หรือเปล่า"

คำถามของอีกฝ่าย ทำให้ผมที่เริ่มอารมณ์ดีนึกหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อย เลยส่งสายตาไม่ค่อยพอใจไปให้

"ห่วงเหรอ"

 "ก็นั่นเพื่อนกู"

"ไม่รู้ดิ จำไม่ได้"

หึ! นอกจากจะไม่ร้องไห้แล้ว ยังเดินเชิดไปอีกต่างหาก!

ไอ้อิงมองผมครู่หนึ่งแต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้ถามซ้ำต่อ และเมื่อทายาบนแก้มของผมเสร็จ ผมก็ตัดสินใจเริ่มแผนการขั้นต่อไปที่ยากกว่าวันนี้หลายเท่า

"พี่อิง วันหยุดนี้กูจะไปหาแม่อุ่นนะ"

ไอ้อิงหันมามองหน้าผมอีกครั้ง สายตาที่ส่องผ่านเลนส์ใสของแว่นตาเหมือนไม่สบายใจนัก

"กูว่ารออีกสักพักดีกว่า"

"ไม่อยากรอแล้วอ่ะ"

ผมทำสีหน้าไม่เห็นด้วย ไอ้อิงก็ภอนหายใจออกมา แล้วมองผมด้วยท่าทีจริงจัง

"มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องรีบร้อนอะไร แล้วกูก็ไม่คิดว่าแม่จะชอบมึงในตอนนี้หรอก"

"เรื่องนั้นก็ใช่ แต่กูไม่อยากเห็นมึงเศร้าไปนานกว่านี้แล้วว่ะ"

ผมมองอีกฝ่ายอย่างจริงจังไม่แพ้กัน ตั้งแต่ที่มีเรื่องเกิดขึ้น ไอ้อิงก็ทำหน้าคิดมากตลอดเวลาแล้วผมก็ไม่ชอบแบบนี้เลยจริงๆ

"ขอโทษ"

ไอ้อิงลูบหัวของผมอย่างอ่อนโยน ผมจับมือของมันมากุมเอาไว้ สายตาก็มองอีกฝ่ายอย่างมุ่งมั่น ก่อนจะคลี่ยิ้มออกมา

"ถ้าเลิกทำหน้าท้องผูกตลอดเวลาได้เมื่อไหร่ กูถึงจะรับคำขอโทษนะ"

"ไอ้เล้ง"

สีหน้าหม่นหมองฉายแววดุออกมา ผมยังไม่ทิ้งรอยยิ้มไปจากใบหน้าพร้อมกับใช้นิ้วโป้งเกลี่ยหลังมือที่จับเอาไว้ด้วยจังหวะเนิบช้า

"ก็ไม่อยากให้เครียด ถ้าเรายังเป็นกำลังใจให้กันอยู่ ไม่ว่าเรื่องแย่แค่ไหนก็ต้องผ่านได้แน่ใช่ป่ะพี่อิง"

"อืม ถึงมึงจะไม่ได้เรื่องแล้วก็น่ารำคาญก็เถอะ"

เราสองคนสบตากัน ก่อนจะมองรอยยิ้มของกันและกัน พร้อมกับมือที่กอบกุมกันแน่นขึ้นเพื่อยืนยันคำพูดของตัวเอง


.........

[marionatte]

เสียงอาจารย์ที่บรรยายตามสไลด์ดังอยู่ที่หน้าห้อง นักศึกษาหลายคนไม่ค่อยสนใจนัก บ้างก็นอน บ้างก็คุยเล่น แล้วผมก็เป็นหนึ่งในนั้นครับ

"เฮ้ย! ไอ้เล้งทำอะไรวะ กูเห็นมึงนั่งหาอะไรมาสักพักแล้ว"

ผมละสายตาจากเว็บไซต์ที่กำลังอ่านอยู่ แล้วหันสายตาไปทางไอ้เป้ที่นั่งอยู่ข้างกันเล็กน้อย ก่อนจะกลับมาสนใจสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่ต่อ ส่วนวันนี้ไอ้แชมป์โดดครับ

"กูกำลังจริงจัง มึงอย่ามายุ่งตอนนี้"

"อะไรวะ เคล็ดลับเอาใจแม่สามี? มึงทำเหี้ยอะไรอยู่เนี่ย"

"เสือก"

ผมด่าตอบแบบไม่จริงจังนัก ปลายนิ้วก็เลื่อนไปตามหน้าจอของโทรศัพท์มือถือพร้อมกับอ่านข้อความบนเว็บไซต์ไปด้วย

"นี่มึงมีปัญหากับแม่ผัวหรือวะ แบบว่าแม่ผัวลูกสะใภ้ตีกันอะไรเทือกนั้น"

"ไอ้เหี้ยเป้ เมื่อกี้กูเพิ่งบอกว่าอย่าเสือกไงครับ"

"ตามสบาย กูไม่นึกว่ามึงจะกลายพันธุ์ขนาดนี้"

ผมตวัดสายตาไปมอง ก่อนจะตบหัวของมันไปหนึ่งที แล้วหันมาสนใจหน้าจอโทรศัพท์มือถือต่อ

ตอนนี้ผมกำลังหาวิธีเอาใจแม่อุ่นอยู่ครับ เท่าที่ลองหาข้อมูลคร่าวๆ ตามประสาจะเอาลูกชายเขามาครอง ก็ต้องเอาใจแม่เขาให้ได้ ซึ่งผมคิดว่าก็ไม่น่าจะยากอะไร ถ้าหากทำตามสิ่งที่เพิ่งอ่านมา

มือไม้อ่อน ซื้อของไปฝาก พูดจาสุภาพ มีมารยาท

แต่ที่ยากก็ตรงที่ผมไม่ใช่ผู้หญิงนี่แหละ!
ผมพอจะเข้าใจแม่อุ่นอยู่นะครับ
อุตส่าห์เลี้ยงลูกชายได้เพอร์เฟ็กขนาดนี้จะให้มาคบกับผู้ชายด้วยกันก็คงไม่ใช่เรื่องที่จะยอมรับได้

ผมถอนหายใจออกมาเล็กน้อย แล้วมองอาจารย์ที่กำลังเดินออกจากห้อง หลังจากนี้ก็แค่เตรียมใจรับศึกในวันเสาร์นี้เท่านั้น

"มึงไปไหนต่อหรือเปล่า ไปเที่ยวห้างกัน โคตรเบื่อเลย"

"เอาดิ"


.........


ผมมองข้าวต้มกุ้งที่กำลังส่งกลิ่นหอม แล้วเมื่อได้ชิมรสชาติก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวังอย่างที่คิดเอาไว้

"อร่อย"

ผมส่งยิ้มให้คนทำที่กำลังนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ไอ้อิงก็แค่ตอบรับในลำคอ มันอาจจะฟังคำชมของผมจนเบื่อไปแล้ว แต่ผมก็ยังอยากจะบอกเพราะเชื่อว่ามันต้องดีใจที่ได้ฟังแล้วจะได้ขยันทำให้ผมกินด้วย

"วันนี้มึงแน่ใจว่าจะไป"

"อืมๆ"

ผมพยักหน้ารับพลางงับช้อนในปากไปด้วย ถึงตอนนี้จะไม่ได้แสดงท่าทางต่างจากปกติแต่ภายในใจของผมก็รู้สึกทั้งตื่นเต้นและกังวล

ก่อนหน้านี้เวลาไปร้านอิ่มอุ่น แม่อุ่นมักจะต้อนรับด้วยรอยยิ้มอย่างมีไมตรีและเอ็นดูไม่ต่างจากลูกหลาน แต่การไปครั้งนี้คงไม่ใช่อย่างนั้น

หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ พวกเราก็ไปซื้อของฝากเล็กน้อย ถ้าหากเป็นปกติไอ้อิงมักจะต่อว่าที่ผมใช้เงินสิ้นเปลือง ทว่าครั้งนี้กลับเห็นดีเห็นงามช่วยผมเลือกของเอาใจแม่ของตัวเองเต็มที่

เมื่อได้ของฝากพร้อมสำหรับการไปเปิดตัว เราสองคนก็เดินทางไปถึงร้านอิ่มอุ่นราวสิบเอิดโมงครับ ระหว่างทางผมก็ยังทำตัวเป็นปกติ ไม่ได้รู้สึกหวาดหวั่นอะไรกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่พอล้อรถหยุดลงที่จอดประจำ ผมก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก

"เล้ง"

ผมหันไปส่งยิ้มแห้งให้ไอ้อิงที่มองมาอย่างเป็นห่วง มันส่งยิ้มให้ผมพร้อมกับดึงมือของผมมาจับไว้

"ทุกอย่างต้องผ่านไปด้วยดี"

"อืม"

ก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น...

.

.

.


Next step loading...


Marionetta ::: มาต่อแล้วค่ะ ทุกๆ ต้นเดือนจะยุ่งมากจริงๆ แฮะๆ
สำหรับตอนนี้มาเก็บฝ้ายค่ะ กำจัดนางออกไป บางทีความรักก็ทำให้คนมันเพี้ยนและมีความคิดกับการกระทำที่คาดไม่ถึง อโหสิกรรมให้นางด้วยเถอะค่ะ ^^

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ ตอนหน้าอิน้องเล้งกับแม่อุ่นจ้า

[mooping-7]

เล้งสู้ๆนะ ผ่านด่านแม่สามีให้ได้น่า

[NuNam]

เอาใจช่วยเล้งนะ ^^ 

[me12inzy]

โอ้ยโมโห ขอด่าเถอะ
อีฝ้าย อีห่า อีชั่ว อีตอแหล อีcurry
ตอแหลปั้นน้ำเป็นตัว สันดานอย่างหล่อนมีสิทธิ์อะไรมาขอตบเล้ง ไปสาดกาแฟใส่พ่องไป๊
ตอแหลเองโดนทิ้งเองมึงจะโทษใคร

ถ้าอิงกับเล้งไม่รักกันคืออีห่าฝ้ายทำให้คนคนนึงถูกข่มขืนแบบไม่มีความผิดเลยอะ

ลองโดนเหมือนกันสิ อีบ้า 

[B52]

สู้ๆ เอาใจช่วย

[Pa'veaw]

โถ่วฝ้ายอิบ้า คิดได้ไง ถ้าเราเป็นเล้งเราบอกอิงไปละ หมั่นไส้

เอาใจช่วยเล้งกับอิงเรื่องแม่อุ่นน้าา

[iceman555]

 

[oilzaza001]

ใส่ร้ายเค้า ตามราวีเค้าไม่เลิก โกหกเค้า นี่ยังคิดว่าเค้าจะสงสารแล้วเอามาทำแฟนอีกเหรอออ นิสัยแย่อะ ยังมีหน้าไปขอตบเค้าอีก เล้งต่างหากที่ต้องขอกระทืบหล่อนอ่ะ!! นิสัยแย่ 

[k2blove]

  สู้ๆ นะ

[♥►MAGNOLIA◄♥]

โอ้ยโมโห ขอด่าเถอะ
อีฝ้าย อีห่า อีชั่ว อีตอแหล อีcurry
ตอแหลปั้นน้ำเป็นตัว สันดานอย่างหล่อนมีสิทธิ์อะไรมาขอตบเล้ง ไปสาดกาแฟใส่พ่องไป๊
ตอแหลเองโดนทิ้งเองมึงจะโทษใคร

ถ้าอิงกับเล้งไม่รักกันคืออีห่าฝ้ายทำให้คนคนนึงถูกข่มขืนแบบไม่มีความผิดเลยอะ

ลองโดนเหมือนกันสิ อีบ้า 

ใช่เลย เห็นด้วย นางมารฝ้าย เลวโคตร ต่ำช้า
คิดเลว ทำชั่วตั้งแต่แรก
         
   

[crazydoii]

สู้ๆนะครับ. แล้วมันจะผ่านไป,,,

[marionatte]

ฝ้ายไม่ได้ผุดได้เกิดกันเลยทีเดียว 555

[OoniceoO]

น่าสงสารก็น่าสงสาร สู้ๆนะเล้ง

[ป่ามป๊ามป่ามปาม]

พลิกล็อคไปอีก ฝ้ายเค้าชอบแก แต่แกไม่รู้เนี่ยนะอิงอิง จะสงสารหรือสมน้ำหน้าฝ้าย(และเล้งที่โดนใส่ร้าย)ดี
ฝ้ายก็ร้ายมาก สร้างเรื่องเป็นตุเป็นตะ อิงอิงตามไม่ทัน(โถ่พ่อคนซื่อ) หน้าด้านด้วย อ๊ะ แต่มีมารยาทนะ ขอตบ ขอสาดกาแฟก่อน เค้าไม่ให้ก็ไม่ทำ   

[marionatte]

 

[mooping-7]

HBDมีความสุขมากๆนะคะ

เล้งอิงได้จูบกันผ่านขวดน้ำแล้วก็ไม่บอกอิอิ

[iceman555]

 

[Himbeere20]

 
สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ

[puiiz]

HBD นะคะ มีความสุขมากๆ น้าา   

[♥►MAGNOLIA◄♥]

อิง เจอเล้งที่งาน
แต่ที่เจอเพราะฝ้ายอ่อยอิง
แล้วเลยทำให้เล้งจูบอิงทางอ้อม 
จริงๆแล้วเพราะเล้งมั่วหยิบขวดน้ำผิด 
ก็เล้งมัวแต่เล่นมือถือ แชท ตอบไลน์ด่าเพื่อน กร๊ากกกกก 
       
 

[kenghan]

คิดถึงเล้งกับพี่อิง

[mystery Y]

รอตอนต่อไป

[labelle]

สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดนะคะ

โอ๊ยยย ทำไมลุ้นกับเล้งแบบนี้ เล้งทำดีค่ะ พยายามมาก เพื่อพี่อิงด้วย เพื่ออิงเล้งด้วย
อิงก็คงลุ้นเหมือนกัน

เอาใจช่วยน้า เล้งทำได้

ฝ้ายร้ายมาก ร้ายกว่าที่แสดงออก คนแบบนี้น่ากลัวจริงๆ เลยค่ะ

เรื่อยๆ แบบนี้ชอบเหมือนกันค่ะ มีเรื่องให้ลุ้นเป็นพักๆ ขออย่างเดียวจ้า อย่าหักดิบจบก็พอ