EP.03
โพสอิท กับ แก้มแดงๆของจีจี้
ข้อความที่อยู่ในโพสอิทถูกเขียนด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงินธรรมดา แต่มันได้ทำให้ผมหน้าร้อนขึ้นมาอีกเป็นรอบที่ 3 ของวัน สลัดหมีโว้ยยยยย
จีจี้ อย่าหน้าเหวี่ยงบ่อยดิ
ยิ้มหวานๆ แม่งน่ารักกว่านะ ʢᵕᴗᵕʡ
ฉ่าาา ///=///
ผมยกมือจับแก้มตัวเอง ได้แต่กรีดร้องในใจ อ้ากกกกก พออ่านจบ ผมแทบจะขยำโพสอิสทิ้ง
นะ..นี่
ใครอีกว่ะเนี้ยยยยยยยยยย ใครเขียนว่ะ? อย่าบอกนะ!ไอ้หน้านิ่งนั้น! มีการวาด 'หมี' ให้กูด้วย!
ผมรีบหุบยิ้มทันที ..นี่กู'ยิ้ม'หรอเนี้ย ไม่ๆ ไม่ได้ยิ้ม ปากผมมันแค่กระตุกไปงั้นๆเอง 'ไอ้จี้เอ้ยย มึงต้องโกรธสิ' (พูดกะตัวเอง) เป็นใครก็ไม่รู้จัก มาซื้อของที่เราชอบให้ แล้วยังทิ้งโพสอิสกับข้อความบ้าๆนี่ให้เหมือนมันเป็นโรคจิตที่แอบมองผม มันรู้ด้วยว่าผมชอบ'นมเย็น'อะ! ผมต้องโกรธดิ ต้องไม่รู้สึกอะไรมากกว่านั้น แน่นอนไม่รู้สึก..
ไอ้บ้าเอ้ยยยย กูไม่ได้อยากได้แบบนี้สักหน่อย>< ไม่เคยโดนจีบแบบนี้นะเว้ย ไม่เขินด้วยไอ้จี้ ห้ามเขิน!!!!!! ห้ามนึกถึงเรื่องอะไรทั้งนั้น ทั้งเรื่องหน้าห้องน้ำ นมเย็น โพสอิท อย่าไปคิดถึงเด็ดขาด!!
"ไอ้จี้ ไอ้จี้โว้ย" ผมหยุดจากความคิดตัวเอง แล้วซ่อนโพสอิทไว้ในกระเป๋าตังค์ ก่อนเดินกลับไปที่โต๊ะ
" นั่งดิๆๆๆ เรียกก็แล้ว กวักมือ โบกมือเรียกก็แล้ว ยืนทำอะไรตั้งนาน กูจะกินข้าวหมดแล้ว เป็นไร? " ไอ้มะยมพูด ผมยืนถุงขวดน้ำให้ไอ้นิ่มไอ้แยม แล้วไอ้แยมเอาถุงไปจากมือผมก่อนเทน้ำโค้กใส่แก้วตัวเองทันที
"ป่าวๆ" ผมพูดแค่นั้น ก่อนรีบตักข้าวกิน ไม่พูดอะไรต่อ
ไอ้แยมมันก็ทำเป็นบ่นผมยาวเลย ว่าหายไปนาน นึกว่าถูกลักพาตัว มันจะมีหน้าไปบอกพ่อแม่ผมได้ยังไงว่ามันปกป้องผมไม่ได้ เฮ้ออออ จริงๆเลยมัน
พอมันพูดและชวนผมคุยเรื่องอื่น ผมคงต้องเก็บเรื่องที่เจอมาเมื้อกี๊ไว้ก่อน แล้วทำตัวปกติคุยเฮฮากับพวกมันเหมือนเดิม ยังไม่กล้าเล่าให้พวกมันฟังว่าไปเจออะไรมาภายในเวลาสั้นๆ ผมกลัวโดน'ล้อ'จนไม่เป็นอันทำอะไร เฮ้ออ
ผมเข้าเรียน ก็นั่งฟังๆไป แต่เนื้อหาที่อาจรย์สอน ดันไม่เข้าหัวเลยอะ คือคิดแต่เรื่องเดียวตอนนี้ ไม่อยากคิดว่าเป็นไอ้หน้านิ่งนั้นหรอกนะ ที่สั่งนมเย็น แล้วเขียนโพสอิสให้ผม แต่จะเป็นใครว่ะ คือทำไมออกร้อนๆหน้า ไม่ดิ!
///แปะ แปะ แปะ///
"ตบหน้าตัวเองทำไม ง่วงหรอ?" ไอ้มะยม มันเงยหน้าจากชีทเรียน ขึ้นมามองผม
"อือใช่" ผมตอบ
"หน้าแดงๆด้วยวะ"
"หน้ากูแดงหรอ" ผมพูดแล้วเอามือสองข้างจับที่แก้ม
"งึกๆ " มันพยักหน้า
เห้ยยย ผมเป็นไรเนี้ยยยย ผมทำตัวไม่ถูก เลยฟุบลงนอนแม่ง16.45 น.
ตอนนี้พวกผมอยู่ที่ห้างชื่อดังห้างหนึ่งใจกลางเมือง เพิ่งเลิกเรียนกันนะฮะ ว่าจะไปหาของหวานกินกันก่อนจะแยกย้ายกับบ้าน ผมต้องกลับไปกินอาหารเย็นฝีมือแม่อะนะ เพราะพ่อกับแม่อยู่บ้านทั้งที
กลุ่มพวกผมเห็นตัวเล็กๆเตี้ยๆกันแบบนี้ แต่กินเก่งกันทุกคนนะ กินของหวานแล้วก็ยังกินข้าวต่อได้ นั้นแหละ พวกผมเลยตกลงกันมาร้าน sweet farm เป็นร้านขนมหวาน มีขนมเค้ก โทส กระทะร้อน โรตี ปิงซู เครื่องดื่มเยอะแยะเลย
"เอาช็อกโกแลตโทส ปิงซูแตงโม กับ.." ผมเงยหน้าจากเมนู สั่งพนักงาน
"ไหนมึง! สั่งเอาๆให้กูดูเมนูบ้าง" ไอ้นิ่มมันหัวเราะก่อนแย่งเมนูไปจากมือผม
"อ้าว ก็กูอยากกินอะ! แย่งกู นิสัยแย่ๆ" ผมว่าให้
"ฮ่าๆ กูอยากดู ไม่คืน" ไอ้นิ่มทำหน้าตาล้อเลียนผม ก่อนก้มลงดูเมนู
"นี่ๆ อันนี้น่ากิน กระทะร้อนชาไทย" ไอ้มะยมเสนอ
"แต่กูสั่งโทสแล้วนะ เอาอีกหรอ?" ผมถาม เพราะมันคล้ายๆกัน
"มันเหมือนกันหรอ"
"ไม่อะ แต่โทสได้ไอติม2ก้อนได้วิป ได้นี่นี่นี่ๆ กระทะร้อนได้ไอติมอันเดียวอะ แล้วก็ไอ้น้ำราดๆ" ผมพูดอธิบาย ชะเง้อหน้าไปชี้ๆๆเมนูที่อยู่ในมือมัน เพราะมันนั่งตรงข้ามผม
"เค้าเรียกว่าไซหรับ!" ไอ้นิ่มพูด
"เอ่อ ไส้หรงไส้หรับนั้นแหละ" กูไม่รู้จักหนิ สลัด!
"งั้นเอาแค่โทส" ไอ้มะยม
"กูอยากกินนี้อะ" ไอ้นิ่มพูดกับผมพร้อมชี้เมนูที่มันอยากกิน มันคือมาการอง
"เอาป่ะๆ มาการอง?" ผมถามไอ้แยมกับมะยม
"เอาๆ 4 อัน" พวกมันพูดพร้อมพยักหน้าเห็นด้วย
"เอาน้ำอะไร"
"โก้โก้"
"ชาไทย"
"นมสด"
"นมเย็น"
พวกผมสั่งเสร็จ พนักงงานก็ทวนเมนูที่สั่ง มองหน้ายิ้มๆ ก่อนเดินกลับไป ขายได้เยอะก็ต้องยิ้มอยู่แล้วล่ะเนาะ ร้านนี้คนเยอะมาก ขายดี บริการก็ดี
ในขณะที่ผมนั่งรอก็พูดคุยกันทั้งเรื่องเที่ เรื่องของใช้ที่อยากได้ เรื่องคนอื่น เรื่องผู้ชาย และเรื่องที่เรียนมาวันนี้ คือไม่ได้ทวนเนื้อหานะ บ่นว่ามันยากแล้วอาจายร์ยังมหาโหดอีก
"เสร็จแล้วพาไปดูน้ำหอมหน่อยนะ" ไอ้แยม
"อีกแหละ?" ไอ้มะยม ที่มันถามแบบนี้ เพราะว่ามาห้างกี่รอบไอ้แยมก็ไปร้านน้ำหอมทุกรอบ ครั้งนี้ก็ด้วย
"เปล่าา ไม่ใช่ของกู กูจะซื้อให้น้อง"
"ทำไมวะ"
"วันเกิดมัน"
"เอ่ออ วันที่เท่าไรวะ" ผมถาม เพราะลืม ผมรู้จักกับน้องมันตั้งแต่เด็ก พอๆกับมัน
"สิบเก้า"
"เอ่อๆ งั้นกูไปซื้อบ้าง" ผมพูดขึ้น เพราะทุกปีผมก็ซื้อให้ยิมน้องไอ้แยมอยู่แล้ว
"ซื้อไรอะ"
"ไม่รู้ ดูเงินก่อน" ผมพูดพร้อมหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาเปิดดู อยากดูเงินสดก่อนอะนะ ขี้เกียจไปกดatm
"โอ๊ะ!!!! 0.0" ผมอุทาน เพราะบัตรที่ผมยัดใส่กระเป๋าไม่เรียบร้อยในตอนกลางวัน ผมได้ทำตกลงพื้น อีกแล้ว อีกแล้วไอ้จี้เอ้ยยย
อยู่ดีๆความรู้สึกเมื่อเช้า สายตานั้น มันทำให้ผมนึกถึงอีกแล้ว อ๊ากกก อุตส่าห์ลืมไปได้นิดๆแล้ว
"อ้าว ไอ้จี้ อยากทิ้งก็ไม่บอก" ไอ้นิ่มมันพูดก่อนก้มลงไปเก็บขึ้นมาให้ผม ผมเลยเก็บใส่กระเป๋า พยายามจัดดีๆ
"กระเป๋ารั่วหรอมึงหนิ" ไอ้แยมพูด
"อ่าา ตกหลายรอบแล้วนะวันนี้" รอบที่2
"อ้าว แล้วมึงไปทำตก ที่ไหนอีก" แยม
"ก็.." ผมกำลังจะตอบ แต่ว่า..
"มึงๆ โพสอิทมึงป่ะ?"
หาาาา!!!!
ผมมองไอ้นิ่มที่พูดขึ้น พร้อมกับชูโพสอิทสีเหลืองที่พับอยู่ไว้ขึ้น
"โพสอิทอะไรว่ะ ของมึงหรอ?" ไอ้มะยม
"เฮ้ย! เอามานี่!"
"ไม่ให้!" ผมจะแย่งจากมือไอ้นิ่มแต่มันไวกว่า มันเอามือที่ถือโพสอิทอยู่ หนีผมทัน
"ไอ้นิ่ม เอามาาาาา" ผมพูดหน้างอแงใส่มัน กูจะเหวี่ยงแล้วนะ พวกนี้หนิ!!
"ถ้ามันมีอะไร ทำไมต้องตกใจดังแบบนั้น"
"เปล่าๆ อย่าเปิดนะ" ฮาจิมาาาา เป็นภาษาเกาหลี โธ่เอ้ยไอ้จี้ ทำอะไรล้นไม่ล้น
"มีความลับอะไรรรรร" มันทำท่าจะเปิดโพสอิสเล็กนั้น
"เปิดเลยๆๆๆ" เสียงพวกมันเชียร์กันใหญ่ มองหน้ากันไปมาด้วยความเจ้าเล่ห์
>//////////////////////////<
"ฮึย ไม่เอาก็ได้! อ่านดิ " ผมพูดประชด เน้นว่าประชด เพราะคิดว่าถ้าประชดแล้วมันจะคืนให้ แต่...
"จี-จี้-อย่า-หน้า-เหวี่ยง-บ่อย-ดิ-ยิ้มมมมมม-หวานๆ-แม่ง-น่า-รัก-กว่า-นะ" สลัดเป็ด กูประชดให้มึงคืน มึงดันอ่านเสียงดัง อินิ่มมม
"กรี๊ดดดดดด"
" >////////<" ผมรีบปิดหูเลย แ-ง น่าอาย
"อ๊ายยยย" เอาให้พอใจ สลัดเพื่อนแ-ง!
"อย่ากรี้ด กูอาย" ผมพูดพร้อมยกมือปิดหน้าตัวเอง
"อ๊ายยย ใคร อิจี้ ใคร?"
"บอกมาๆ" ไอ้แยม น้ำเสียงอยากรู้เต็มที่
"กู ..ไมรู้" ผมตอบเสียงเบา
"อะไรนะ? ล้อกูเล่นปะ"
"ป่าว กูไม่รู้แ-ง! " ไม่รู้จริงๆนะ คือ มันก็ไม่มั่นใจอะ ว่าใช่ไอ้นั่นมั๊ยไง ฮึย!
"..." พวกมันทำหน้าไม่เชื่อสุดๆ คือ..กูต้องอธิบายใช่มั๊ยเนี้ยยยย!
"ก็ใครก็ไม่รู้ สั่งนมเย็นไว้ให้กู แถมมีโพสอิทนี่ฝากพี่นานาให้กู" ผมพูดเร็วปานจรวด ลิ้นพันกันไปหมด ><
"หาาาา" ค้างเพื่อ? ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกแล้ว ก้มหน้าบ้าง มองหน้าเพื่อนบ้าง
"ตอนไหน?" ไอ้แยมถามต่อ
"เมื่อกลางวันไง ที่กูไปซื้อน้ำให้พวกมึงอะ" ผมพูดทั้งๆที่ยกมือปิดหน้าตัวเองไว้
"เล่าเดี๋ยวนี้/เล่ามา"
พวกมันมองหน้าผม และทำหน้าอยาก สะเอือกจริงจัง ผมเลยตัดสินใจเล่าทุกๆอย่างให้มันฟังยกเว้นเรื่องหน้าห้องน้ำอะนะ ว่าเดินไปสั่งน้ำ กำลังจะสั่ง พี่นานาก็ยื่นแก้วนมเย็นมาให้ผม ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้สั่ง บอกว่ามีคนสั่งให้จ่ายเรียบร้อย แล้วก็ โพสอิทนี่ด้วย
"กูอยากกรี๊ด ขอกรี๊ดได้มั๊ย"
"อย่าน้าาา พอแล้ว"
"กูคิดว่าเป็นพี่หล่อๆที่มองมึง" กูว่าแล้วไง พวกมันต้องเดาเป็นไอ้บ้านั้น
"ใช่ๆ เห็นด้วย"
"..." ผม เลิกปิดหน้าตัวเองแล้ว แต่ไม่มองตาพวกมันสักคนแ-ง ..ไม่ได้เขินนะเว้ย
"พี่เขาน่าจะสั่งให้นมเย็นกับไอ้นี่ไว้ให้มึงก่อนจะออกจากร้าน"
"โอยยย ดีต่อใจ" ไอ้มะยม
"กูโอเคนะจี้ ถ้าเป็นพี่คนนี้" ไอ้แยม
"บ้า ไอ้แยม มึงหวงกูหน่อยก็ได้" ผมเตือนสติมัน เพราะก่อนหน้าจะมีไอ้นี่เข้ามาผลุบๆโพล่ๆในชีวิต ไอ้แยมมันหวงผมจะตาย
"กูหวงมึงมานานแล้ว กูพอใจ พี่คนนี้โอเค มึงเป็นแฟนเค้าได้" มันพูดเหมือนคิดพิจารณา สลัด! มาเป็นกูมั๊ย กูอาย ..ไม่ได้เขินนะเว้ย ไม่ใช่
"บ้าหรอ พอเลยๆ" ผมนั่งฟังมันพูดจนทนไม่ไหว
"พอก็ได้ แต่ตอนนี้ มึงก็กำลังหน้าแดงอะจี้"
"ไม่เว้ย! ไม่ใช่ซะหน่อย" ผมพูดพร้อมลูบแก้มตัวเองไปมา
"อะแน๊ๆๆๆๆๆๆ"
"ช็อกโกแลตโทส ปิงซู มาการอง ได้แล้วค่ะ" มันกำลังจะแซวผมต่อ แต่พนักงงานยกขนมและนมที่พวกผมสั่งมาเสิร์ฟก่อน ทุกคนเลยตั้งหน้าตั้งตา ตั้งใจกินกัน เพราะอยากกินมาก
แต่พวกมันก็ยังแซวๆผมต่อ และทายว่าเป็นไอ้บ้านั่นแน่ ก็อดคิดไม่ได้นะ หรืออาจจะใช่ว่ะะะ >//////////<
"หน้าแดงไปแล้ว อิจี้"
"...." ผมเร่ตามอง มุ้ยหน้านิดๆ ไม่พูดอะไร
"ฮ่าๆ กูเลิกล้อแล้วหน่าาาา เงยหน้าขึ้นดิ กินดีๆ " มันหัวเราะ แล้วเอื้อมมือดันให้ผมเงยหน้าขึ้น
นี่ขนาดผมยังไม่เล่าเรื่องหน้าห้องน้ำ ที่เจอไอ้บ้านั่นแบบจังๆให้พวกมันฟังนะ
"คิดไรอยู่เนี้ย"
"เรื่องหน้าห้องน้ำ ...อุ๊บ!!" ไอ้ชะเอี้ย ผมหลุดพูดสิ่งที่กำลังคิดออกไปแล้วอะ ไอ้มะยมดันมาถามอะไรตอนนี้เล่า! ผมเงยหน้ามองพวกมัน แล้วเงอะๆงะๆ ทำอะไรไม่ถูก
"หน้าห้องน้ำไหน หรือมึงปวดฉี่?"
"เอ้ย ป่าวเว้ย" ผมรีบบอกปัดไอ้นิ่ม
"คือว่า.."
"คือ?"
เอาวะ เล่าก็เล่า ดีกว่ามาคิดอะไรบ้าๆบอๆอยู่คนเดียว จี้ มีเพื่อนมึงก็เล่าให้พวกมันฟังเลย พวกมันคงไม่ล้อแล้วแหละ(มั๊ง)
"ก็ ตอนกลางวันเว้ย ที่กูไปเข้าห้องน้ำอะ ... บลา บลา บลา "
ผมตัดสินใจเล่าเรื่องหน้าห้องน้ำให้พวกมันฟัง ตั้งแต่ผมเดินเข้าห้องน้ำ ล้างมือ ออกจากห้องน้ำ แล้วทำกระเป๋าตังค์ตก แล้วมีคนเก็บช่วย ซึ่งเป็น 'ไอ้บ้านั่น'
"แล้วมันมองหน้ากู"
"..."
"กูก็มองหน้ามัน กูเห็นมัน ยิ้ม"
"......" หน้าพวกมึงจำเป็นต้องลุ้นกันขนาดนี้มั๊ยเล่า
"ยิ้ม นั้นแหละมันยิ้ม แต่คือกูไม่เคยเห็นไง กูทั้งตกใจ ทั้งทำอะไรไม่ถูก เลยรีบเดินหนีมันออกมา"
"......................." เงียบไปแล้ว พวกมึงช่วยพูดอะไรบ้าง!
"อย่าเงียบดิ พูดไรบ้าง"
"กรี๊ดดดดดดดดด "
"กรี๊ดๆๆ"
ไอ้สลัดเป็ดดด ใครก็ไอ้เอากูไปจากตรงนี้ที พลีสสสสสTT
ผมกลับมาบ้านมา กินข้าว อาบน้ำเตรียมนอน แต่นอนไม่หลับ เลยนอนเล่นโทรศัพท์มือถือ นอนกลิ้งไปมาบนเตียง ดีที่พรุ่งนี้มีเรียนบ่าย
ผมอดไม่ได้ที่จะบอกเพื่อน ทำให้โดนล้อตามระเบียบ แต่พวกมันก็พอจะให้คำปรึกษาได้(มั๊ง) เล่นล้อผมชุดใหญ่ขนาดนั้น พวกมันเดาและยืนยันว่าใช่ไอ้หน้านิ่งแน่ๆ เฮ้อ ผมก็คิดนะ ว่าผมทำไมต้องมาคิดถึงอะไรแบบนี้ด้วย คือเมื่อก่อนผมไม่ค่อยใส่ใจอะไรที่เข้ามาอยู่แล้ว ถ้าผมไม่สนใจ เรื่องนมเย็นกับโพสอิท จะใช่ของมันด้วยมั๊ยหรือของคนอื่นอันนี้ไม่รู้ เพราะแค่มันคนเดียว ตอนนี้ผมก็ทำอะไรคิดอะไรไม่ออกแล้ว ปวดหัว..
อะไรมันทำให้ผมคิดเรื่องนี้ อยู่ทั้งวันเลยเนี้ย อาจจะจริงอย่างที่ไอ้มะยมเคยบอกว่า ถ้าเราพยายามไม่คิดเรื่องอะไร มันจะยิ่งทำให้เราคิด เหมือนในตอนนี้ผมพยายามมาก ที่จะไม่คิดถึงสายตา รอยยิ้ม นมเย็น แล้วก็โพสอิทอีก แต่ผมเห็นภาพพวกนั้นในหัวเต็มไปหมด..
หน้าร้อนอีกแล้ว แ-'เอ้ยยยยยยย
ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง!
เดี๋ยวๆ เสียงไลน์เข้ารัวไปนะสลัดดด เดาไม่อยากเลยว่าไลน์จากใคร ถ้าไม่ใช่ไลน์กลุ่มผมเอง ผมไม่อยู่กับโทรศัพท์แปบเดียว ไลน์เข้าเป็นสิบ
น้องแยมแฟนเซฮุน
มะยม มึงมีเพื่อนอยู่วิศวะใช่ป่ะ???
แม่เรียกว่ามะยม
อืมใช่ กูมีเพื่อนอยู่วิศวะ
น้องแยมแฟนเซฮุน
ดีเลย งั้นมึงไปสืบมาให้อิจี้ ว่าพี่หล่อชื่ออะไร
ควีนนุ่มนิ่ม
เอ่อๆ ดีเลย ถ้าสืบได้แล้ว
ก็ขอเฟส ขอไลน์ ขอไอจี ขอมาให้หมดเลย
น้องแยมแฟนเซฮุน
ความคิดดีอินิ่ม
ควีนนุ่มนิ่ม
สืบด้วยว่าเพื่อนพี่แกชื่ออะไร5555555
ชื่อจี้ ไม่สนิทอย่าเรียกจีจี้
เดี๋ยวๆ สืบทำไม กูไม่ได้บอกซักหน่อย
ควีนนุ่มนิ่ม
กูละเกลียด ชื่อไลน์มึง อิจี-จี้ชื่อจี้ ไม่สนิทอย่าเรียกจีจี้
ทำไม สนิทหรอเรียกกูจีจี้หน่ะ
ควีนนุ่มนิ่ม
เอ้าาาา กูอยากตบ!
*สติ๊กเกอร์หมีกระโดดตบ
น้องแยมแฟนเซฮุน
ไปตีกันที่อื่น กูจะให้อิมะยม สืบเรื่องเพื่อนเขยกู
ควีนนุ่มนิ่ม
ซอรี่
*สติ๊กเกอร์หมีกราบบบชื่อจี้ ไม่สนิทอย่าเรียกจีจี้
เพื่อนเขย??
น้องแยมแฟนเซฮุน
ก็ใช่นะสิ อนาคตแฟนมึง
คือเพื่อนเขย ยูโน่ว?ชื่อจี้ ไม่สนิทอย่าเรียกจีจี้
ไม่เอาเว้ย ไม่ต้องเลยนะ
แม่เรียกว่ามะยม
แน่ใจว่าไม่อยากรู้ จี้?ชื่อจี้ ไม่สนิทอย่าเรียกจีจี้
แน่ดิ ไม่อยากรู้เว้ย
น้องแยมแฟนเซฮุน
ช่างอิจี้มัน!!
มะยม กูอยากรู้ สืบๆ
แม่เรียกว่ามะยม
ได้ๆ กูกำลังถามเพื่อนชื่อจี้ ไม่สนิทอย่าเรียกจีจี้
พวกมึงหนิ !!
รู้แบบนี้ไม่น่าเปิดเข้ามาอ่านเลย ไม่ตอบพวกแ-งด้วย ถึงแม้จริงๆผมจะอยากรู้ว่ามันเป็นใครชื่ออะไรอะนะ แต่ก็ไม่เข้าใจว่าจะรู้ไปทำไม ผมไม่ได้สนใจมันซักหน่อย
ตึ้ง!
แม่เรียกว่ามะยม
เพื่อนกูตอบแล้วๆ
น้องแยมแฟนเซฮุน
กรี๊ดๆๆ
แม่เรียกว่ามะยม
*ส่งภาพ
ไอ้มะยมส่งภาพ ผมเปิดเข้าไปดูเป็นภาพกลุ่มมันทั้งกลุ่ม มีประมาณ 7 คน ผมมองหาไอ้หน้านิ่งทันที่ เจอแล้ว... มุมขวาสุดของรูป เป็นผู้ชายตัวสูงในชุดนักศึกษา เสื้อกันหนาวสีดำ ใส่แว่นสายตา ภายตาหน้านิ่งๆดุๆนั้น มีเพียงมุมปากที่กระตุกยิ้มนิดๆเท่านั้น
"เหมือนถูกบังคับว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ขนาดใส่แว่น หน้าไม่ได้ดูเนิร์ดเลยเหอะ!"
"ยังกะจะไปฆ่าใคร"
"ทำไมถ่ายรูปแล้วไม่ยิ้มซักแอ่ะ จิ!"
"5555555555555"
ผมนอนขำ และพูดออกมาคนเดียว กลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียง
ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง!
น้องแยมแฟนเซฮุน
แล้วพี่เค้าชื่อไรว่ะ?
.
.
.
.
.
ตึ้ง
แม่เรียกว่ามะยม
พี่เขา ชื่อ 'เอื้อ'
ควีนนุ่มนิ่ม
อ๊ายยยยยยย เร็วดีจริง ขอเฟสพี่เอื้อด่วนๆค่าาาาาาา
น้องแยมแฟนเซฮุน
อิจี้ มึงไม่ต้องมาทำเป็นแอบอ่าน
ควีนนุ่มนิ่ม
ใช่ๆ ไหนว่าไม่อยากรู้ชื่อจี้ ไม่สนิทอย่าเรียกจีจี้
ไม่ต้องมาแซะเลยยย กูเข้ามาปิดแจ้งเตือน
แม่เรียกว่ามะยม
กูอยากด่ามึง อิจีจี้!
ชื่อจี้ ไม่สนิทอย่าเรียกจีจี้
555555555555
แม่เรียกว่ามะยม
เฟส SIPPA MINGARIYASORN
ควีนนุ่มนิ่ม
เข้าไปส่องค่าาาาาา
ผมเห็นที่ไอ้มะยมส่งมา มันชื่อ เอื้อ ฮึ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน แต่ช่างมันเหอะ ผมไม่เคยรู้จักมันหรอก จะบอกว่าชื่อเข้ากับหน้ามั๊ย ก็ไม่กล้าจะบอกว่าไม่ ฮ่าๆ
ผมเลยตัดสินใจลองเข้าเว็บตัวF สีน้ำเงิน พิมพ์ชื่อที่เพื่อนผมมันส่งมาลงในช่องค้นหา SIPPA MINGARIYASORN ด้วยความที่เริ่มอยากรู้ขึ้นมานิดๆ นิดๆนะ ไม่ได้สนใจแต่อยากรู้ เคนะ!
ผมเห็นภาพโปรไฟล์เป็นรูปเงาๆเป็นผู้ชายนั่งหันหลังอยู่บนเก้าอี้ไม้ใหญ่ๆ มองไปตรงภูเขาข้างหน้าที่มีท้องฟ้าเป็นฉากหลัง น่าจะเป็นสถานที่เที่ยวที่ไหนทางภาคเหนือ ด้วยโครงสร้างของรูป มุมกล้อง วิวรอบๆ และตัวคนที่ยืนอยู่มันเป็นรูปที่ค่อนข้างสวยเลยล่ะ
ผมเลื่อนลงไปดูโพสข้างล่าง ก็ไปเจอโพสๆหนึ่ง ที่อยู่ดีๆก็ทำให้ผมหน้าแดงSIPPA MINGARIYASORN
7 ชม.
มันก็น่ารักดีนะ ...
**รูปแก้วกาแฟ
มันเพิ่งอัพรูปแก้วกาแฟ พร้อมโพสว่า 'มันก็น่ารักดีนะ ...' เมื่อ 7 ชั่วโมงที่แล้ว น่าจะเป็นตอนที่มันนั่งอยู่ในร้านกาแฟพี่นานา แน่ๆ แล้ว..มันหมายถึงใครว่ะ ?
ก็ไม่อยากคิดไปเอง หรือ เข้าข้างตัวเองนะ ว่าคือตัวผมเองรึป่าว
สลัดดดด จะเขินไม่ได้นะไอ้จี้ อึบไว้ อึบๆ>///////////< ร้อนหน้าโว้ยยยยยยยตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง!
ควีนนุ่มนิ่ม
อ้ายยยยยย
ตัสล่าสุดของพี่เอื้อนี่หมายถึงอิจี้ใช่มั๊ยๆๆๆๆๆ
*สติ๊กเกอร์แมวน้ำกรีดร้อง
น้องแยมแฟนเซฮุน
คิดเหมือนกูเล้ยยย><
แม่เรียกว่ามะยม
อิจี้ มึงว่าไง???
แม่เรียกว่ามะยม
*ส่งรูปที่มันแคปไว้
เป็นเฟสไอ้เอื้อบ้านั้น และตัสล่าสุดของมัน
ชื่อจี้ ไม่สนิทอย่าเรียกจีจี้
ไม่รู้เว้ยยยย กูจะนอนแล้ว!
*สติ๊กเกอร์หมาหลับน้ำลายยืด
น้องแยมแฟนเซฮุน
อิจี้ มึงไม่ต้องมาเงียบ มึงเข้าไปส่องแล้วล่ะสิ
ควีนนุ่มนิ่ม
ไม่ต้องมาแกล้งทำเป็นจะนอน
แม่เรียกว่ามะยม
พี่เค้าหมายถึงมึงชัวๆๆๆๆๆ
ควีนนุ่มนิ่ม
เงียบเว้ยๆๆ เขินหรอจ้ะ5555555
ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง! ผมตัดสินใจออกจากไลน์ เพราะตอนนี้เพื่อนผมได้พิมพ์แซวและด่าผมไม่หยุด ฮ่าๆๆ โทรศัพท์ผมเล่นสั่นเป็น ผีเข้า เอ้ย !เจ้าเข้าไม่หยุด ผมปิดแม่ง ปล่อยให้มันไลน์มาอย่างนั้นแหละ
ผมเข้าเฟซบุ๊คอีกครั้ง และเลื่อนดูเฟสไอ้คนที่ชื่อเอื้ออีกครั้ง ดูมันไม่ค่อยโพสอะไรเลยแหะ สงสัยมันจะเป็นคนที่ไม่ติดโซเชียลเท่าไหร่ นานๆทีจะมีรูปรถ รูปกลอง รูปไปเที่ยวกับเพื่อน หรือเปลี่ยนรูปโปรไฟล์บ้าง แต่สเตตัสไม่เยอะ นานๆจะโพสที แต่มีคนไลค์เป็นพันๆ คอมเม้นแซวเป็นร้อยๆ มันดังหรอว่ะ?
ผมเปิดไปเรื่อยๆ อ่านคอมเม้นที่เพื่อนมันแซวมันบ้าง ก็ตลกดี เจ้าตัวตอบกลับแค่ อืม เอ่อ เค ได้ ไม่ สัด
"เอ่อ มึงจะพิมพ์น้อยหอยสังข์ไปไหน"
ผมละสงสารเพื่อนมันจริง พิมพ์มายาวเป็นวา แล้วดูมันตอบแค่เนี้ยยย
"ชื่อเอื้อ"
"ชื่อจริง S-I-P-P-A ก็เพราะดีหนิ สิปปะ แปลว่าศิลปะ" ผมลองสะกดชื่อมันดู
"สลัด! แล้วกูจะมาเปิดดูทำไมเนี้ยย" ผมสบถออกมาก่อนกดออกจากชื่อเฟส ที่ตัวเองเลื่อนดู ปิดออกจากระบบแ-งเลยแล้วกัน
นอนได้แล้ว ไอ้จี้!!
-100%-#อยากรู้ว่ามีคนอ่านรึป่าว
#คอมเม้นติชมเป็นกำลังใจพิพิมได้นะ
#แล้วรักรึป่าว #เอื้อจีจี้
TBC.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
