Moon Catcher ◆ กับดักพระจันทร์ ◆ ตอนพิเศษ 2 หน้า ๒๗ [๑๖/๙/๑๗]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Moon Catcher ◆ กับดักพระจันทร์ ◆ ตอนพิเศษ 2 หน้า ๒๗ [๑๖/๙/๑๗]  (อ่าน 353844 ครั้ง)

ออฟไลน์ reverofjs

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 380
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
โอ๊ยยยย เริ่มหน่วงแล้ววว  :hao5:

ออฟไลน์ titansyui

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-0

ออฟไลน์ bpyt

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1319
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-2
แตมคิดมากไปหรือป่าววววว~~ ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งคิดไปไกล

ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
มันหน่วงๆจัง ฮือออ

ออฟไลน์ about

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 254
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ Faii0518

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 59
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
หวีดในความโรแมนติกสีเทานี้มากกกกกกก มันแซ่บบบบบบบบ

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26
มีความหม่น แต่ภายใต้ความหม่นมีความฟิน

ออฟไลน์ awfsp

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 252
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ bambooiihallo

  • ยู้ฮู >w<
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1503/-19
ขอบคุณทุกคอมเม้นค่า

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ himoru

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
ตามมาแล้ววววว
พึ่งรู้ว่าเปิดเรื่องใหม่
อิอิ
ฌฌ ขอไปอ่านก่อนนะคะ

ออฟไลน์ joyey6217

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 106
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ตามอ่านมาจากเรื่องฟ้าลั่นรัก
แฝดพี่เณอแตม
นายกำลังเล่นกับไฟนะ การทดลองที่ใช้ตัวเองทดลอง แล้วกลับกลายเป็นว่า เริ่มรู้สึกขึ้นมาจริงๆ
คิดเองเออเองว่าที่เเตมทำแบบนี้ อาจจะเป็นผลมาจากเณอเบทแฝดน้องที่รักของตัวเองก็รักกับฟ้าลั่น ที่เริ่มจากความสัมพันธ์ข้ามคืน เลยทำให้อยากรู้ขึ้นมาว่าถ้าทำแบบเณอบ้างจะเป็นยังไง ...
ปมของแตมหนักว่าเป็นกำแพงในใจ สูงหว่าเณอเบทอีกมั้ง
รักแล้วต้องครอบครอง ควบคุม ภายนอกเหมือนจะดูเป็นคนสุภาพ เรียบๆ นิ่งๆ นั้นซ่อนความดิบ ซาดิมส์ อารมณ์รุนแรง  เอาแต่ใจอย่างร้ายกาจเอาไว้  พยายามซ่อนหางเสือเอาไว้ แบบที่ณามาบอกไว้จริง ชอคกาเเลตนี่มองพระจันทร์ขาดนะ คิดอะไร มีอะไรซ่อนอยู่เดาออก (ได้ไง คนเค้าอุตส่าห์ปิดปังสุดฤทธิ์  ถึงว่าอีตาชอคกาแลตมันเสือซ่อนเล็บ)
จะว่าไปสองคนนี้ก็เหมือนใส่หน้ากากเข้าหากันนะ ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเป็นคนยังไงกันแน่

เราพอรู้ว่า จุดดับบนพระจันทร์ซ่อนอะไรไว้ แต่เราไม่รู้ว่าชอคกาแลตซ่อนสิ่งใดไว้ที่เมกา หนีอะไรมา บางทีชอคกาแลตก็ใสๆ เหมือนเด็ก บางทีก็เจ้าเล่ห์ บางทีก็สุขุมลุ่มลึก ระแวงความฉลาด ตอนจีบตอนหยอดที่อีตาชอคกาแลตหยอด จะว่าซื่อมันไม่เชิง เหมือนไม่จงใจแต่ก็จงใจให้คิดเกินเลย มาหยอดให้ติดแต่ไม่พร้อมจะเข้าไปสู่โลกของอีกฝ่าย บ่ะ!!

ออฟไลน์ mizzmizz

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1
อ๋อยยยยยยย~
แตมเอ้ยยยยยยยยย
อ่านละเทาจริงๆด้วย หลังจากฟินมาพักใหญ่

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
สองพี่น้องเค้าเริ่มด้วยเซ็กทั้งคู่ชิมิๆ.  ต้องตามมมม

ออฟไลน์ lovejinjunno

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
เอาน่ะ อ่านตอนล่าสุดก็ไม่ได้เทาอะไรมากมาย
เพราะเคยอ่านเทาเข้มมาแล้ว ออกแนวดาร์กด้วยมั้งนั่น
ฉะนั้น แบม มีสีเทาเท่าไหร่ก็ใส่มันลงมาเลย
พร้อมอ่านเสมอ 555
ฌามากับเฌอแตมเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุดละ
กินกันไม่ลงจริงๆ
ไม่รู้จะอยู่ทีมไหนดี 555

ออฟไลน์ lovejinjunno

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
อ่านถึงตอนบอกอายุก็เดาเอาว่าน่าจะเป็นช่วงก่อนน้องเชอกับพี่ฟ้าอ่ะนะ
เพราะคิดว่า ไม่งั้นแล้ว พอแตมรู้ว่าน้องเชอมีแฟน น้องเชอคงโดนแตมเล่นงานหนักแน่ๆอ่ะ
แต่นี่ไม่ใช่ไม่ทำร้ายน้องเชอเท่านั้นนะ
แต่ยังช่วยให้พี่ฟ้าคืนดีกับน้องเชอด้วยอ่ะ

ออฟไลน์ เป็ดอนุบาล

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-2

ออฟไลน์ insunhwen

  • FREEDOM!!!!
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 867
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-5

ออฟไลน์ wijii

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 237
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-0
ในความเทาๆมีความอบอุ่นปนอยู่
เฌอแตมดูเป็นคนไม่ค่อยเปิดใจเท่าไร เราเพิ่งอ่านฟ้าลั่นรักจบไปเลยได้อ่านเรื่องของสองแฝดมาด้วยส่วนนึง แต่ก็อยากลุ้นให้คุณฌาม์ก้าวข้ามผ่านกำแพงของแตมไปให้ได้นะ

ออฟไลน์ Acacha

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-2
น่ารักดี  :mew1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ bambooiihallo

  • ยู้ฮู >w<
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1503/-19
ตอนที่ 9



   เฌอแตมยืนมองชาวสวนผิวเข้มที่กำลังก้มๆเงยๆกับพื้นทรายขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้าเล็กๆ มีหมวกสานปีกกว้างเอามาสวมกันแดด แต่จริงๆไม่ต้องก็ได้เพราะบริเวณนี้ร่มรื่นจนแดดส่องแค่รำไร



   “นี่คือแคกตัสแฟมิลี่ ต้องขุดหลุมก่อนแล้วเอามันมาใส่”



   ต้นกระบองเพชรหลายต้นหลายไซส์วางรวมกันอยู่ไม่ไกล คงจะเอามาใส่หลุมทรายพวกนี้



   “ทำไมคุณปลูกต้นนี้ล่ะ?”



   แคกตัสไม่ได้เข้ากับสวนสไตล์ญี่ปุ่นของบ้านนี้เท่าไหร่ ถึงแม้มันจะเป็นแค่ผืนดินเล็กๆติดหลังบ้านเลยก็ตาม แต่ดูฌามาจะหลงใหลการปลูกแคกตัสจริงจังเพราะใส่ใจกับเจ้าต้นมีหนามตั้งแต่เช้า



   “เพราะ…มันตายยากดี เผื่อลืมรดน้ำต้นไม้”



   เหตุผลโคตรง่าย…



   “ผมว่าบ้านคุณมีสปิงเกอร์นะ เดินเข้ามาก็เห็นหลายที่”



   “ตรงนี้ระยะสปิงเกอร์ไม่ถึง แถมน้ำเยอะไป แคกตัสไม่ชอบ ถ้าเราให้อะไรกับคนที่ไม่ต้องการเขาเรียก…เสือก ใช่ไหม คนไทยใช้คำนี้ใช่ไหม”



   ปากคอเราะร้ายด่าคนด้วยเสียงเนิบๆ จนคิ้วกระตุก อยากจะเอาพลั่วขุดดินขึ้นฟาดหัวจริงๆ ตั้งแต่เลิกปั้นหน้ายิ้มก็ทำให้รู้ว่า ฌามา.. ไม่ได้เป็นคนสุภาพเท่าไหร่หรอก ติดจะกวนประสาทด้วยซ้ำ



   “แล้วคุณจะปลูกไปทำไมถ้าไม่อยากดูแลมัน?”



   “ผมเคยใจร้อนมากมาก่อน พอมาปลูกต้นไม้มันช่วยให้ใจเย็นขึ้น คุณจะเห็นว่าทุกต้นมีป้ายชื่อปักหมดเลย มันใบเหมือนๆกันหมด เลยต้องหัดแยกแยะบ้าง”



   เสียงเนิบนาบแต่น่าฟัง ฌามาเป็นคนมีน้ำเสียงโทนเย็น ฟังสบายหูและพูดไทยไม่ค่อยชัดเท่าไหร่



   “ทำไมคุณพูดไทยไม่ค่อยชัดหรอครับ?”



   เฌอแตมทรุดตัวนั่งลงข้างๆกัน ถกแขนเสื้อแขนยาวที่ยืมฌามาใส่ขึ้นเตรียมช่วยปลูกกระบองเพชร อ้อ…แคกตัสแฟมิลี่



   “ก็เรียนอิตาลีตั้งแต่เด็กๆ จบก็ไปต่อเมริกาผมเลยพูดไทยไม่ชัด อิตาเลียนไม่ชัด อังกฤษก็ไม่ชัด ไม่ชัดสักภาษา เป็นนักท่องเที่ยวตลอดเวลา”



   ถึงฌามาจะพูดขำๆแต่ปลายน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก



   “คุณดูไม่ค่อยชอบที่ตัวเองจีเนียส”



   ใบหน้าหลังแว่นกันแดดทรงกลมหันกลับมามองเฌอแตม มือชะงักจากการถมดินใส่กระบองเพชร



   “มีแต่คนพูดว่าอิจฉาชีวิตผม มีคุณนี่แหละที่เข้าใจว่าผมไม่ได้ชอบมัน คุณนี่เทพซ่า ห้าห้าบวกจังเลยครับ”



   “อะไรคือเทพซ่าห้าห้าบวก?”



   “อ๋อเกมส์ออนไลน์เขาพิมพ์เลขห้ากันไงคุณ ช่วงที่ผ่านมาผมเล่นเกมส์ด้วยนะ… สนุกดี”



   ฌามาเหมือนคนมาจากมิติอื่น มีมุม มีเหลี่ยมที่เขาไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายจริงๆเป็นคนยังไง เป็นทั้งความนิ่มนวล ความก้าวร้าว ความปกติ และความเกรียน



   “ช็อคโกแลต ฌามา”



   “ครับ?”



   “คุณเป็นไบโพล่าหรือเปล่า?”



   “….อะไรลาล่านะ ? เทเลทับบี้หรอคุณ? คุณดูการ์ตูนเด็กๆด้วยหรอ ปูนนี้แล้วนะ?”



   “ปูนนี้แล้วยังไงวะ คนหูไม่ดีฟังผิดคนละเรื่องนี่แก่กว่าไหม? หูหนวกหรอคุณ”



   “ไม่ดีหรอ เราจะได้แก่ไปด้วยกัน เรื่อยๆ ไปจนแก่”



   หลอกด่า เกรียน แล้วก็กวนตีน… ทำไมมาจบที่โรแมนติก… ไอ้บ้า…
   








   “ตั้งชื่อแคกตัสแฟมิลี่ให้ผมหน่อย ผมว่าพวกมันน่าจะต้องมีนามสกุล”



   “คุณอยากได้ชื่อไทยหรืออังกฤษ?”



   “อืม…ไทยดีกว่า ที่นี่ประเทศไทย เดี๋ยวผมไปเอาป้ายมาก่อน ผมทำป้ายชื่อไว้แล้ว”



   ไม่รอให้ตอบ ฌามาก็ลุกเดินกลับไปในบ้านอีก และกลับมาพร้อมป้ายเสียบดินขนาดเล็กที่เว้นพื้นที่ไว้เขียนชื่อด้วยปากกาเมจิค



   “คุณทำเอง?”



   “ใช่ ผมไปร้านเครื่องเขียนมาหลังจากซื้อเจ้าแคกตัสพวกนี้ ใช้ก้านกับตัวกระดานทำจากไม้เหลือๆในสวน แต่ตัวป้ายเขียนชื่อเสร็จผมจะแรพด้วยสติกเกอร์ให้มันกันน้ำ หมึกจะได้ไม่เลือน”



   ฟังดูธรรมดาแต่ป้ายไม้ที่มีการสลัดลวดลายแปลกตา กับขอบมุมที่เรียนสนิทจนเหมือนของที่ซื้อมา



   “คุณเหลาไม้เองหรอ ผมเรียกไม่ถูก มันเรียกเหลาปะ หรือขัด? ไม้มันถึงเงา”



   “ใช่ กระดาษทรายขัดกับคัตเตอร์กรีดให้เท่ากัน ผมชอบงานพวกนี้นะ ผมใช้คัตเตอร์คล่องมาก ทั้งใช้เหลาดินสอใช้ตัดแบบ”



   “ผมไม่ถนัดงานพวกนี้เลย นอกจากอ่านหนังสือ”



   “คนเรามีเรื่องที่ไม่ถนัดกันบ้างล่ะ สมองซีกซ้ายซีกขวาแต่ละคนทำงานไม่เหมือนกันไม่ต้องคิดมาก ผมก็ไม่รู้จะปลอบยังไงเพราะผมถนัดทุกด้านเลย… ลำบากใจจัง”



   …. พูดดีๆกันได้ไม่กี่ประโยคมันก็กลับมากวนตีนได้อีกครั้ง ไอ้คุณฌามา…



“ตกลงชื่ออะไรดี? เอาพยางค์เดียวพอนะ”



   “ผมตั้งชื่อไม่เก่ง”



   “ชื่อพระจันทร์แล้วกัน”



   ฌามาหยิบปากกาเมจิคมาเปิดฝา วาดรูปพระจันทร์ลงบนป้าย



   “เดี๋ยวเอาเข้าบ้านไปแรพสติกเกอร์ก่อนค่อยเอามาปัก”



   “ทำไมถึงใช้ชื่อผม เอ่อ พระจันทร์ล่ะ?”



   “เพราะผมปลูกมันกับคุณ ผมไม่เคยปลูกต้นไม้กับใครเลย”



   หัวใจเต้นแรงเมื่ออีกฝ่ายจ้องมานิ่งๆ เขามองเห็นนัยน์ตาที่ซ่อนอยู่หลังแว่นสีเข้มไม่ชัด แต่มันกลับสะกดให้เขาได้แต่จ้องอยู่แบบนั้น… ไม่รู้ทำไม



   “ผมไม่สำคัญขนาดนั้นมั้ง…”



   “เราคงคิดไม่ตรงกันในเรื่องนี้”



   หัวใจเจ้ากรรม…เต้นแรงเป็นกลองรัว…คำพูดนี้ไม่ได้มีความโรแมนติกอะไรเลยด้วยซ้ำ ทำไมถึงเผลอคิดไปได้…ว่าเหมือนสารภาพรัก…



   “… ผมแค่คิดว่าปลูกกับใครก็ให้เกียรติเขามีส่วนร่วมเป็นเจ้าของด้วย ส่วนเรื่องสำคัญไม่สำคัญ… ผมว่ามันดูเป็นไอเดียฟุ้งๆไปหน่อยนะ หรือคุณว่าไง?”



   ไอ้เหี้ย…











   “คุณอยากทำอะไรเป็นพิเศษไหมครับ?”



   “ผมอยากกลับคอนโด”



   มือหนาที่กำลังตักข้าวเข้าปากชะงัก… เวลาเที่ยงกว่ากับข้าวไข่เจียวคนละจานง่ายๆ ที่ฌามาอาสาทำ ก็เป็นไข่เจียวที่ใส่ทั้งหัวหอม มะเขือเทศ หมูสับ และใส่เนย ทำให้กลิ่นหอมและไม่กรอบเหมือนชาวบ้านทั่วไปเขาทำ แต่ออกเป็นแนวฝรั่งซะมากกว่า



   “คุณจะกลับไปทำอะไร?”



   “อ่านหนังสือ ผมเรียนหมอนะคุณ?”



   ฌาม์ชะงักเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าและรวบช้อน



   “ผมไปส่ง”



   “ผมกลับเองได้”



   “ผมอยากไปส่งนี่ ทำไมต้องงอแงด้วยล่ะ?”



   คิ้วกระตุกรอบที่เท่าไหร่ของวันไม่อาจนับได้



   “ก็จะกลับเอง ใครกันแน่ที่งอแง?”



   “คุณจะ Copy คำพูดผมมาใช้ไม่ได้นะ ไม่รู้จักคำว่า ‘ลิขสิทธิ์หรอ’ ลอกเลียนแบบกันซึ่งๆหน้าแบบนี้จะให้ผมฟ้องกรมทรัพย์สินทางไปรยาใช่ไหม?”



   “ทางปัญญา ไปรยานั่นมันดารา… ตกภาษาไทยแบบนี้ไปเรียนอนุบาลไป!!”



   คราวนี้พระจันทร์เฌอแตมรวบช้อนบ้าง ก่อนจะจ้องคนภาษาไทยอ่อนด้อยเขม็ง คนตกภาษาไทยก็จิ้ปากขัดใจก่อนจะดันตัวขึ้นยืน



   “ตกภาษาไทยแล้วจะทำไม เห็นว่าตัวเองเรียนหมอจะอวดฉลาดก็ได้งั้นหรอคุณ?”



   “อ๋อที่โวยวายนี่แสดงว่าตกภาษาไทยจริงๆใช่ไหม? เรียนยังไงหา? เป็นจีเนียสแต่ตกภาษาไทย จีเนียสจีนแดงปะครับ? ไอ้คนเสิ่นเจิ้น!”



   “เสิ่นเจิ้นทำไมต้องจีนแดง แล้วผมหน้าเหมือนคนจีนหรอคุณ คุณต่างหากหน้าก็ตี๋ๆ ตัวเองมาจากเสิ่นเจิ้นใช่ไหม อยากให้ไปอยู่บ้านเดียวกับคุณล่ะสิ? ขอแต่งงานแบบนี้มันตลกโรแมนติกไปหน่อยนะคุณ?”



   “ไอ้บ้าเอ้ย ผมไปขอคุณแต่งงานตอนไหนวะหา!!!”



   “แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ? เขินหรอ”



   “โมโหโว้ย!!!!”



   “วางส้อมลงเลยนะคุณ ถ้าคุณเขวี้ยงมาโดนหัวผม ผมไม่ยอมจริงๆด้วย”



   เฌอแตมเอาส้อมมาถือตอนไหนก็ไม่รู้ตัว



   “แล้วจะเลิกกวนตีนได้ยังหา!!”



   “ไม่ได้!”



   “ทำไมไม่ได้ เป็นบ้าไร!”



   “ก็เวลาโมโห คุณน่ารักดี”



   “ไอ้……”



   “ถ้าคุณเขวี้ยงส้อมมา พื้นมันเลอะนะคุณ เมื่อคืนคุณขัดเองกับมือจำไม่ได้หรอ?”



   “ไอ้คนเฮงซวย!”



   “ตกลงผมไปส่งนะ เอาตามนี้ล่ะ วางส้อมลงแล้วไปล้างจานกันดีกว่า จะได้กลับคอนโดไงคุณ”



   ขายาวรีบก้าวไวๆมาดึงส้อมออกจากมือซีด ถือจานเนียนไปทางซิงค์ล้างจานไม่ยอมให้เฌอแตมได้พูดอะไรต่อ … ช็อคโกแลต ฌามาชนะในยกนี้












   “มาส่งแล้วก็กลับไปได้แล้ว”



   “ผมจะขึ้นไปกับคุณ”



   เจ้าของคอนโดถึงกับขมวดคิ้ว



   “ก็วันนี้เราจะอยู่ด้วยกันนี่ครับ? คุณทำตามแพลนผมแล้ว ผมก็ทำตามแพลนคุณบ้าง เท่าเทียมไง”



   “ไม่ต้อง ผมยอมขาดทุน”



   “เปล่า ผมต่างหากจะไม่ยอมขาดทุน ผมจะใช้ชีวิตให้คุ้มค่าทุกนาที เชิญเดินนำผมเข้าคอนโดคุณเลยครับ”



   “ทำไมพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้วะ?”



   “งานผมพัง ผมยังไม่คิดค่าเสียหายเลยนะ”



   “ก็ไม่ใช่เพราะ…. ”



   ภาพเมื่อคืนรันกลับมาเป็นฉากๆ จนต้องเม้มปากแน่น ส่วนฌาม์เลิกคิ้วงงก่อนรอยยิ้มเย้าแหย่จะแต่งแต้มริมฝีปากจางๆ



   “เพราะ…ผมกอดคุณ?”



   “หุบปาก”



   กระซิบกัดฟัน…



   “ก็พาผมขึ้นห้องสิครับ I wanna see your world. Please invite me to your place”



   เสียงทุ้มนุ่มกับฝ่ามือที่แตะลงบนเอวแผ่วเบา สัมผัสนุ่มนวล… รอยยิ้มจางที่แผ่ไปถึงนัยน์ตา ฌามาคนกวนประสาทกลายเป็นฌามาที่มีรอยยิ้มชวนหวั่นไหวอีกครั้ง



   บรรยากาศในลิฟต์แคบๆที่มีกระจกรอบด้าน พร้อมเลขชั้นที่ขึ้นสูงเรื่อยๆ ฌาม์ยืนเอนตัวพิงกระจกด้านหนึ่งสองมือล้วงกระเป๋า ส่วนเฌอแตมยึดพื้นที่อีกด้านยืนตรงธรรมดา แต่เพราะลิฟต์มันกระจกรอบด้านทำให้เห็นว่าสายตาซุกซนของอีกฝ่ายกำลังมองสำรวจขาตัวเองอยู่



   “จะมองไรนักหนา”



   “ผมชอบขาคุณ”



   “คุณก็ขายาว”



   “ผมหมายถึง… ขา ขาวๆ ของคุณ”



   “เพ้อเจ้ออีกละ”



   เอาอีกแล้ว… บทสนทนาที่ชวนขวยเขิน เหมือนโดนโลมเลียทางคำพูดที่ดันไม่ได้รู้สึกรังเกียจแต่เป็นอาการหัวใจเต้นผิดจังหวะ



   “ผมออกจะชอบจริงๆนะ… ทำรอยไว้ตั้งเยอะ…ตรงผิวเนื้อด้านใน”



   คราวนี้เจ้าของพื้นที่ถูกทำรอยหันขวับมองตาวาวโรจน์



   “คุณไม่ได้สังเกตตอนอาบน้ำหรอ?”



   เพราะรีบๆอาบ รีบๆถูตัว รอยรักสีจางจะมีบ้างก็พอจะเข้าใจ แต่ไอ้บ้านี่ดันพูดถึงจุดที่…. โอยยยย ทำไมต้องมาเจอคนแบบนี้ด้วยวะ!



   “กลับไปเลยไป!!”



   “ไม่กลับ ไม่เขินสิ… เรื่องธรรมชาตินะคุณ”



   “ธรรมชาติกับผีอ่ะดิ”



   “ธรรมชาติเกี่ยวอะไรกับผีอ่ะคุณ? สำนวนหรอ?”



   …….



   ลิฟต์เปิดพอดี เฌอแตมรีบก้าวเท้าออกไป ก่อนจะเกิดข่าวฆาตกรรมในลิฟต์บนหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์



   “เดี๋ยว คุณจะเดินหนีผมทำไมเนี่ย อธิบายก่อนสิครับ…”



   “ไสหัวไป”



   “ไม่ไป หน้าด้าน”



   “เออด้าน ชอบโดนด่า?”



   “ผมดูละครไทยมา สาวด่าเขาว่าสาวรัก สาวตบเขาว่ามีใจ ใช่ไหมน้องสาว?”



   “ผมไม่ใช่ผู้หญิง! แล้วผมไม่ใช่น้องคุณ”



   “เรามีความเห็นตรงกันในเรื่องนี้ ผมไม่ได้อยากให้คุณเป็นผู้หญิง และไม่ได้อยากมีคุณเป็นน้อง เฮ้… ผมไม่อยากโดนจับข้อหามีเพศสัมพันธ์กับน้องตัวเองหรอกครับ”



   “พูดได้ไม่อายปาก…”



   ถลึงตาใส่ก่อนจะรีบเปิดประตูห้อง แต่ทันทีที่ประตูห้องเปิดกลับโดนดันเข้าไปพิงกำแพงด้านใน และคนไม่อายก็ประกบจูบลงมาทันที…



   เสียงประตูปิดเหมือนดังมาจากที่ไกลๆ เพราะเจ้าลิ้นร้อน…มันแย่งความสนใจไปซะหมด…



   “ผมว่าตอนนี้….ผมอยากมีเพศสัมพันธ์กับคุณ”



   กระซิบนุ่มชิดริมฝีปาก



   “หน้าด้าน…”



   ด่ากลับเสียงแผ่ว



   “ด้านได้ อายอดนะครับพระจันทร์ เฌอแตม”



================================================

กลับมาแล้ววววววววววววววววววววว ปักธง #ทีมฌามา ค่ะ 555555555555+

ออฟไลน์ Moonuglygirl

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
โอ้ยยย!!!  ยิ่งกว่าหน้าด้านอีกมั้งเนี้ยย!!
นังฌามา

ออฟไลน์ Fujoshi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-2
แอบอยากให้เฌอเบทมาเยี่ยมพี่ชายอบบขัดจังหวะ
แอบหมั่นไส้ฌามาเล็กน้อย 55555

ออฟไลน์ ชอบอ่าน

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 147
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
อื้อหืออ ตัดฉับ

จะมีใครด้านกว่าอิฌาม์อีกไหมคะ และบางครั้ง ชั้นปรับอารมณ์ตามแกไม่ถูกแล้วนะยะ เดี๋ยวหยอด เดียวกัด เดี๋ยวด่า เป็นไพโบล่าจริงๆใช่ไหมแก

ออฟไลน์ Babelilong

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 304
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
    • Facebook  เข้ามาขอเป็นเพือนได้เลย

ออฟไลน์ imymild

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
ทำไมเป็นคนกวนตีนแบบเน้ :hao7:

ออฟไลน์ bpyt

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1319
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-2
อ้าววว รุกงี้เลยหรอฌามา แต่ก็นะด้านได้อายอดจริงๆ แหละ 55

ออฟไลน์ joyey6217

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 106
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ตายล่ะ อีตาชอตกาแลตมันเถียงคำไม่ตกฟากเลยค่ะคุ๊ณผู้ชมมม เณอแตมไปไม่เป็นเลยนี้ เจอพ่อปลาไหลหน้าด้านรุกฆาตแบบไม่ให้หายใจหายคอเลย
ชักจะน่ากลัวเหมือนกันนะ จับไม่ได้ไล่ไม่ทันเลยตาคนนี้

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26
โอ้โห กลับมาได้ so hot 5555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด