Moon Catcher ◆ กับดักพระจันทร์ ◆ ตอนพิเศษ 2 หน้า ๒๗ [๑๖/๙/๑๗]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Moon Catcher ◆ กับดักพระจันทร์ ◆ ตอนพิเศษ 2 หน้า ๒๗ [๑๖/๙/๑๗]  (อ่าน 353231 ครั้ง)

ออฟไลน์ nolirin

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2755
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +274/-5
ด้วยความกลัวสีเทาเลยไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านบ่อยเท่้าน้องเชอ
 :hao6: อ่านตอนพิเศษไปคงต้องคิดใหม่แล้ว

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :o8: สาดน้ำใส่กันน่าอิจฉามาก

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8896
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8

ออฟไลน์ arjinn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-1

กลัวสีเทา

แต่อ่านตอนนี้แล้ว พอไหวค่ะ

น่ารักทั้งคู่

ออฟไลน์ Faii0518

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 59
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
โอ้ยยยยยเป็นสงกรานต์ที่ฟ้าเหลืองกันเลยทีเดียว >.,<
ชอบความโรแมนติกของคู่นี้อ่ะ มันหวิวๆในใจดี
เป็นกำลังใจให้แบมแบมนะคะ สู้ๆ จะรออ่านอย่างใจจดใจจ่อทุกตอนเลย  :mew1:

ออฟไลน์ Xert

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 15
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
กรี้ดดด เสียกันไปกี่น้ำคะเนี่ยยยยยยยย ><

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4365
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26
อื้อหือ สาดน้ำกันหลายท่าเชียววว

เตรียมยาบำรุงด่วนค่ะแม่ ๆ

ออฟไลน์ ChabaSri

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
ชอบนายเอกไทป์แบบเฌอเเตมอ่ะ ควีนดี

ปล. คนเขียนสู้ๆ

ออฟไลน์ เป็ดอนุบาล

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1405
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-2
น่ารักกกกก
ความฟ้าเหลืองก็มานะค่ะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ khwanruen

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1051
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-3
จัดเต็มเลยนะ สาดน้ำเยอะๆ สงกรานต์ต้องเปียกๆ  :-[

ออฟไลน์ labelle

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2685
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0
55555 ถ้าจะเล่นนำ้แบบนี้ เฌอแตมบอกฌามาจองคิวดูแลยาวเลยค่ะ

น่ารักมากเลยค่ะ มีอ้อน มีลูกช่อลูกชน แผนเยอะ เนียนมากด้วย ขี้หวงเหมือนเด็ก
แต่ทำไงได้เนาะ ก็เฌอแตมพร้อมตามใจขนาดนี้

เฌอแตมก็น่ารักไม่แพ้กันเลยค่ะ เปิดใจแล้วรักยืนยาวนะ ว่าไหม

ออฟไลน์ lovejinjunno

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
โอ๊ย
ตายยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สงกรานต์ทีฌาม์เล่นสาดน้ำใส่คุณหมอแตมซะจนฟ้าเหลืองเลยหรอเนี่ย  :m25: :pighaun:
กว่าจะหมดวันสงกรานต์
น้ำไม่หมดตัวตายหรือไงเนี่ย
ตอนนี้นี่ว๊านหวานนะ หวานจนน้ำแห้งตัวเลยทีเดียว 555

แบบนี้เวลาที่แตมนึกถึงวันสงกรานต์
แตมคงหน้าแดงทุกครั้งแหง็มๆ

รออ่านเนื้อหาหลักต่อไป หุหุ

ถ้ามีรวมเล่มเรื่องนี้ก็จะเก็บตังค์ซื้ออีก
แต่แปลกใจตัวเองว่า อ่านพี่ฟ้ากับน้องเชอได้ อ่านฌาม์กับแตมได้
 แต่ทำไมถึงอ่านเต็งหนึ่งกับเป็นเอกไม่ได้ อ่านแล้วงงๆ

ออฟไลน์ bambooiihallo

  • ยู้ฮู >w<
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1503/-19
โอ๊ย
ตายยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สงกรานต์ทีฌาม์เล่นสาดน้ำใส่คุณหมอแตมซะจนฟ้าเหลืองเลยหรอเนี่ย  :m25: :pighaun:
กว่าจะหมดวันสงกรานต์
น้ำไม่หมดตัวตายหรือไงเนี่ย
ตอนนี้นี่ว๊านหวานนะ หวานจนน้ำแห้งตัวเลยทีเดียว 555

แบบนี้เวลาที่แตมนึกถึงวันสงกรานต์
แตมคงหน้าแดงทุกครั้งแหง็มๆ

รออ่านเนื้อหาหลักต่อไป หุหุ

ถ้ามีรวมเล่มเรื่องนี้ก็จะเก็บตังค์ซื้ออีก
แต่แปลกใจตัวเองว่า อ่านพี่ฟ้ากับน้องเชอได้ อ่านฌาม์กับแตมได้
 แต่ทำไมถึงอ่านเต็งหนึ่งกับเป็นเอกไม่ได้ อ่านแล้วงงๆ

ขอบคุณค่า <3  เป็นเอกอาจจะใช้การบรรยายเรื่องน้อยไป ฮ่าา

ออฟไลน์ Rungsai

  • ใครบอกว่ารุ้งมีเจ็ดสี :D
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 52
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
อยากอ่านฟิคพิเศษที่เป็นคู่ของเเฝดจังเลยค่ะ
เวลาเห็นความรักที่ยังหลงเหลือใจจิตใจของเฌอเเตมแล้ว
อยากรู้ว่าตอนทั้งคู่รักกันมันเป็นยังไง  :katai5:

ออฟไลน์ runtothemoon

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 39
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
สงกรานต์แทนที่จะได้พัก กลายเป็นว่าเล่นน้ำกัน2คนไม่หยุดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :jul1: :jul1:

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

ออฟไลน์ bambooiihallo

  • ยู้ฮู >w<
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1503/-19
ตอนที่ 11



   เฌอแตมกลับมายืนอยู่หน้าเรือนมะนาวอีกครั้งในเวลาตีสอง ยืนมองแผ่นหลังเจ้าของบ้านที่กำลังเปิดประตูท่ามกลางความมืด มือหนาพึ่งจะยอมปล่อยมือที่กุมกันไว้ตั้งแต่ออกจากคอนโด หรือตอนนั่งรถแท็กซี่…



   เสียงก๊อกแก๊กพยายามเปิดกุญแจผสมกับเสียงสบถเบาๆราวกับไม่ได้ดั่งใจ ฌามากำลังกระวนกระวายจนมือไม่นิ่ง กระวนกระวายเหมือนที่เขารู้สึก ด้วยเวลาที่น้อยลง…ด้วยระยะห่างที่กำลังจะมากขึ้น ด้วยความผูกพันที่เป็นแค่เส้นใยจางๆ



   เขาและฌามากำลังยืนอยู่บนสภาวะไม่มั่นคงที่สุดของความสัมพันธ์…กำลังพยายามจะฉุดรั้งกันข้ามสะพานข้ามเหวที่ใกล้จะพังลงทุกทีแต่ความดื้อดึงก็หลอกตัวเองว่าสะพานมันยังแข็งแรงพอจะรับน้ำหนักไหว



   ตกไปก็ตาย….ก็ยังจะไปตายด้วยกัน…



   “ได้แล้ว”



   ฌามาถอนหายใจก่อนประตูกระจกบานใหญ่จะเปิดกว้างไปถึงชั้นสอง ม่านสีขาวผืนใหญ่พัดไปตามแรงลมก่อนเขาจะเดินตามอีกฝ่ายเข้าบ้านมายืนนิ่งๆอยู่ระหว่างห้องครัวกับโต๊ะกินข้าว รอคอยอีกฝ่ายปิดประตูอีกครั้ง



   ทันทีที่ฌามาหันมาสบตา…แขนแกร่งยกขึ้นพร้อมๆกับที่เฌอแตมก้าวเท้าเข้าไปหา…ซ่อนตัวลงในอ้อมแขนแข็งแรงที่กระชับกอดแน่น…ปลายจมูกจรดลงที่กลุ่มผมนิ่ม ไม่มีคำพูดใดๆ



   แค่ยืนกอดกันในความมืด…










   “ตีสามแล้วนะ”



   ร่างหนากว่านอนตะแคงเท้าแขนมองคนผิวซีดที่นอนหันหน้าเข้าหากัน แต่ดวงตาเรียวกลับหลุบลงมองผ้าห่มไม่ยอมสบตากัน



   “นอนไม่หลับ”



   “ผมก็นอนไม่หลับ…ไม่รู้ทำไม”



   ปลายนิ้วสีแทนม้วนเล่นกับกลุ่มผมนิ่ม ก่อนจะกระชับอ้อมแขนรั้งเอวอีกฝ่ายเข้ามากอด เฌอแตมก็ไม่ได้ขัดขืนยินยอมซุกหน้าลงกับแผ่นอกของฌามาอย่างง่ายดาย ไม่มีคำพูด ไม่มีเสียงใดๆ ได้ยินแต่เพียงเสียงลมหายใจของกันและกัน



   เฌอแตมนอนไม่หลับ… เขาข่มตาไม่ลงด้วยซ้ำ การที่ต้องมาอยู่ในบรรยากาศที่โอบล้อมด้วยตัวตนของฌามาเป็นความอึดอัด ความทรมาน ปะปนไปกับความพึงพอใจ



   เขาไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงรับคำไปกับการรอคอยสามเดือน…ในจังหวะนั้นเหมือนบรรยากาศ สายตา น้ำเสียง ทุกอย่างบ่งบอกให้เขาไว้ใจ



   แต่เพียงไม่กี่ชั่วโมง…มันกลับ…เป็นเรื่องยาก คำสัญญาปากเปล่าที่บอกตัวว่าอย่าไปเชื่อ…กลับเผลอรับคำไปอย่างง่ายดาย เพียงเพราะหลงไปกับคำว่า… ‘จะกลับมา’



   จะมาจีบ… ให้รอ



   ใครๆก็พูดได้ บทเรียนราคาแพงที่เคยเจอก็ยังจำขึ้นใจว่าคำสัญญาสุดท้ายก็กลายเป็นลมปากเมื่ออีกฝ่ายไม่ได้ให้ค่ามันเลย สุดท้ายก็เหลือแต่ตัวเองที่เจ็บช้ำกับการยึดมั่นสัญญาลอยๆนั่นไว้



   หนึ่งอาทิตย์ที่จะอยู่ด้วยกัน…อยากจะย้อนกลับไปในวันนั้น คงจะใจแข็งปฏิเสธไปให้ชัดเจน ไม่ใช่ปล่อยให้อีกฝ่ายเข้ามาในชีวิต มันบ่งบอกว่าตัวเองช่างใจง่ายเหลือเกิน



   แค่คนแปลกหน้า…แต่กลับคล้อยตามไปคำพูดที่ไร้ที่มาที่ไป … เพียงเพราะรอยยิ้ม น้ำเสียง บรรยากาศ และอาการใจเต้น…



   เหมือนเด็กที่มีคนเอาอมยิ้มสีสวยมาหลอกล่อให้วิ่งตาม…ก่อนจะพบว่ามันเป็นเพียงภาพลวงตา …



   เขาอาจจะคิดมากไปเอง ฌามาอาจจะไม่ใช่คนแบบนั้น ฌามาจะกลับมาตามสัญญา…ก็อีกฝ่ายให้คำมั่น ไม่ใช่หรอ? แล้วเอาที่ไหนไปมั่นใจ? แค่อยู่กันไม่กี่วันทำไมถึงกล้าไปเชื่อใจขนาดนั้นล่ะเฌอแตม…



   อุตส่าห์เรียนหมอ…คะแนนสอบสูงลิบลิ่ว…แต่ความจริงแล้วไม่ได้ฉลาดในการใช้ชีวิตเลย



   ก็ยังเป็นเพียงคนโง่…



   เฌอแตมคนโง่…



   ตาหลุบมองเสื้ออีกฝ่ายที่อยู่ตรงหน้า ความอบอุ่นจากอ้อมกอดที่อยู่รอบกายมันทำให้ยิ่งทรมานเมื่อคิดว่าวันหนึ่งมันจะกลายเป็นแค่ความว่างเปล่า วันหนึ่งเขาจะสูญเสียอีกฝ่ายไป วันหนึ่งจะพบว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงความหลอกลวงและเหลือเขาตัวคนเดียวอีกครั้ง



   เขากำลังจะเคยชินกับการมีฌามาในชีวิต แม้จะเพียงไม่กี่วันแต่ทำไมมันเหมือนช่างยาวนาน ฌามามีอิทธิพลต่อความรู้สึกเขามากเกินไป



   การอยู่คนเดียวไม่ได้น่ากลัว



   แต่การเคย ‘อยู่กับใครสักคน’ แล้วต้องกลายเป็นอยู่คนเดียว… มันต่างกัน



   แค่คิด…. ก็เหมือนจะทนไม่ไหวแล้ว



   อึดอัด…แต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง



   อึดอัด…แต่ก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง



   ความอึดอัด หวั่นไหว … ความเสียใจ สุดท้าย…ดวงตาก็มีหยาดน้ำร่วงหล่นลงมา









   “จะเช้าแล้วนะ”



   ท้องฟ้าด้านนอกเริ่มเปลี่ยนสีนิดหน่อยคงจะย่ำรุ่งเข้าไปทุกที ตาคมหลุบลงเมื่อสัมผัสได้ถึงความชื้นที่แผ่ขยายอยู่กับเสื้อตัวเอง



   พระจันทร์ของเขาร้องไห้….ร้องทั้งๆที่ไม่มีเสียงสะอื้น ไม่มีอาการ…เหมือนแค่มองเหม่อแล้วน้ำตาไหลออกมา อาการเม้มปากยังไม่มี การร้องไห้ที่ทรมานในความรู้สึก



   “แตม…”



   ปลายนิ้วยกขึ้นเช็ดน้ำตาออกจากแก้มเนียนที่ไหลลงมาเรื่อยๆ แสงไฟสลัวของโคมไฟข้างเตียงสะท้อนกับหยาดน้ำที่ขนตายาว…ดวงตาเรียวสวยกระพริบช้าๆก่อนจะช้อนตาขึ้นมามอง



   “อึดอัด…”



   คำพูดที่แหบพร่าราวกับต้องพยายามเค้นเสียงออกมา ความรู้สึกของฌามาวูบไหวข้างใน…ต้นเหตุเป็นเพราะเขา ความอึดอัดที่เขาสร้างทำให้อีกฝ่ายต้องร้องไห้



   ขนาดร้องไห้ยังต้องเก็บอารมณ์ขนาดนี้…พูดได้เพียงแค่อึดอัด…



   “ขอโทษ…ขอโทษนะ…”



   กระซิบย้ำๆ กุมมือซีดขึ้นมาจรดปลายจมูกครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่อยากปล่อยมือไป ไม่อยากจนกลายเป็นความเห็นแก่ตัว รู้ว่าการขอร้องให้อีกฝ่ายรอมันไม่ถูกต้องเลย



   แต่ก็ยังทำ…และก็ไม่คิดจะถอนคำพูด…



   เขาอยากจะขังอีกฝ่ายไว้กับตัวเอง ไม่อยากปล่อยไปไหน



   ไม่อยากปล่อยให้เฌอแตมไปเจอคนอื่น



   ไม่อยากปล่อยให้พระจันทร์ลอยลับหายไป…



   รอยยิ้มจาง ท่าทางนุ่มนวล หรือแม้แต่สีหน้านิ่ง เขาจำทุกอย่างได้ชัดเจน…จำได้ถึงน้ำเสียงน่าฟังที่พูดกับเขาแต่ละคำ ท่าทีเขินอายในยามสัมผัสแตะต้อง…หรือโมโหจนเผลอโวยวาย



   ทุกอย่างมันทำเขาเสพติดตัวตนของเฌอแตม… ทั้งที่ไม่กี่วัน… แต่ความรู้สึกมันบอกว่าต้องเป็นคนนี้ อาจจะตั้งแต่เจอกันครั้งแรกในยามที่ถูกโอบล้อมด้วยกลิ่นกาแฟ… ยามที่สบตากัน



   หรือจะเจ้าดอกหอมหมื่นลี้ที่เป็นใจ… เฌอแตมเป็นกลิ่นหอมอ่อนๆที่วนเวียนอยู่รอบตัวเขา…แม้แต่แชมพูสระผมที่กลิ่นเดียวกันเมื่ออยู่บนตัวอีกฝ่ายก็ดูเหมือนจะหอมกว่า



   ลุ่มหลงและมัวเมา…



   เขาเคยหลงใหลในงานศิลปะสักชิ้น…เฝ้ามอง ศึกษา… แต่ไม่ได้อยากครอบครอง ซึ่งต่างจากกรณีนี้ที่อยากจะเก็บไว้ ถ้าอีกฝ่ายเป็นภาพวาดก็คงอยากจะเอาไปอัดกรอบแล้วใส่ไว้ในตู้นิรภัยไม่ให้ใครเห็น



   แค่คิดว่าด้วยหน้าที่จะต้องทำให้ยืนอยู่กันคนละซีกโลกเขาก็แทบทนไม่ไหวจนต้องเอาแต่ใจพาอีกฝ่ายมาอยู่ในโลกของตัวเอง



   กักขังไว้ในตัวตนของตัวเอง ให้อีกฝ่ายอ่อนแอ… เคยชิน… และไม่กล้าไปไหน



   คำสัญญาที่รู้ว่าอีกฝ่ายไม่มั่นใจ…แต่เขาก็หลอกล่อจนยอมตกลง…



   เหมือนหลอกเด็กด้วยอมยิ้มสีสวยให้วิ่งตาม… ที่เขาต้องทำให้ดีคืออย่าให้เด็กวิ่งนานเกินไปจนเหนื่อย จนล้ม จนเริ่มไม่อยากได้อมยิ้มสีสวยในมือเขาแล้ว



   ทุกอย่างล้วนมีปัจจัย…



   เขารู้ว่าอีกฝ่ายเคยชินที่จะอยู่คนเดียว… รูมเมทหรือแฟนเก่าที่อยู่ด้วยอีกฝ่ายก็ยืนยันเองว่านานๆครั้งจะมาที เฌอแตมอยู่คนเดียวแน่นอน…



   การอยู่คนเดียวใครๆก็ทำได้



   แต่การเคยอยู่กับใครสักคน แล้วกลับกลายเป็นเหลือตัวคนเดียว …. มันไม่ง่ายเลย



   เขาผ่านจุดนั้นมาแล้ว… เฌอแตมก็คงผ่านมาแล้วเช่นกัน



   แต่เขากำลังยัดเยียดให้อีกฝ่ายอยู่คนเดียวไม่ได้อีกครั้ง…



   อยากให้คิดถึงแต่เขา…



   เฝ้ารอเขา…



   แล้ววันหนึ่งเราจะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน



   ฌามา…คนเห็นแก่ตัวที่หวงพระจันทร์



   หวง… อยากเป็นเจ้าของ…อยากครอบครอง…โดยไม่เลือกวิธี…แม้พระจันทร์จะร้องไห้ก็ตาม…








   เฌอแตมผล็อยหลับไปในตอนนาฬิกาดิจิตอลบนผนังบอกเวลาตีสี่ มือซีดยังสอดประสานกับมือสีแทนของฌามา ใบหน้ายังมีหยาดน้ำตาเปรอะเปื้อนทำให้ดูบอบบางราวกับกระเบื้องชั้นดี



   ปากแดงระเรื่อเผยอเล็กน้อย ลมหายใจเข้าออกเป็นจังหวะ… ตาคมจ้องมองคนนอนหลับอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งแสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามา สุดท้ายตัวเองก็ไม่ได้นอน แถมอาการหน่วงในอกก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกง่วงเลยสักนิด สุดท้ายก็จำยอมเขยิบตัวออกจากเฌอแตม



   ร่างหนาดันตัวขึ้น ดึงผ้าห่มคลุมอีกฝ่าย ปลายจมูกจรดลงที่แก้มเนียนอีกครั้งก่อนจะเดินลงมาจากชั้นลอย เฟรมสีเลอะเทอะที่ตอนนี้แก้จนกลายเป็นสีพื้นเรียบๆก็ยังไม่คิดจะทำต่อ และคิดว่าคงทำไม่เสร็จก่อนไปอเมริกา การบริจาคให้มูลนิธิอาจจะต้องเลื่อนเวลาออกไป แต่เขารู้ว่าทางมูลนิธิก็ไม่ได้รีบเพราะมีแม่เขาเป็นผู้สนับสนุนหลักอยู่แล้ว ในส่วนของเขาก็แค่ส่วนเสริมเข้าไปเท่านั้น



   ขายาวพาตัวเองเดินลงมาชั้นล่างก่อนจะเดินออกทางหลังบ้านไปยังแปลงแคกตัสแฟมิลี่ที่ปักป้ายรูปพระจันทร์… เขากวนประสาทอีกฝ่ายว่าการตั้งชื่อไม่ได้มีความสำคัญนักแต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่



   เขาแค่อยากให้เฌอแตมรู้สึกว่าตัวเองก็เป็นเจ้าของพวกแคกตัสเล็กๆพวกนี้ อยากให้อีกฝ่ายรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของเรือนมะนาว เป็นส่วนหนึ่งของเขา…



   สร้างความผูกพันทางอ้อมผูกมัดอีกฝ่ายไว้กับตัว ทุกอย่างที่ทำเขาวางแผนแต่ต้น แม้แต่การชวนมาบ้าน ปล่อยให้อีกฝ่ายสำรวจรอบบ้านเพื่อปรับตัวให้เข้ากับบรรยากาศ



   ให้ช่วยทำอาหาร…จะได้มีส่วนร่วมในห้องครัว



   ให้ช่วยเพนท์ภาพ…จะได้มีส่วนร่วมในงานของเขา



   แม้สุดท้ายจะจบลงโดยการกอดกันท่ามกลางสีที่เลอะเทอะไปทั่ว…แต่มันเหมือนกลับการจมดิ่งลงมาในโลกของเขา ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า…แต่เขามั่นใจว่าเฌอแตมจะรู้สึกผูกพัน



   ความผูกพันเบาบางที่ทำให้มีเยื้อใยต่อกัน…อีกฝ่ายจะเปิดใจให้เขา และเขารู้ว่าตัวเองทำสำเร็จตอนที่ยินยอมให้เข้าไปในคอนโด…โลกส่วนตัวเฌอแตม…



   และยินยอมกลับมาอยู่ด้วยกันที่นี่



   รอยยิ้มพึงพอใจแต่งแต้มมุมปากเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามต้องการ เฌอแตมเป็นคนฉลาด ระแวดระวังตัวเอง ท่าทางไม่ไว้ใจราวกับแมวพองขน เขาจะเข้าหาตรงๆ ชัดเจนอีกฝ่ายคงวาดกรงเล็บใส่



   มันต้องหลอกล่อด้วยลูกล่อลูชน…เล่นแง่ วางแผน…ให้อีกฝ่ายหัวหมุนตามไม่ทัน เกมส์จิตวิทยาง่ายๆที่เคยอ่านผ่านๆมาบ้างแต่กลับจำทริคเล่นๆพวกนั้นได้หมด



   บางเวลาใส่ใจ…บางเวลาเหมือนไม่ให้ความสำคัญ



   จะทำให้อีกฝ่ายสนใจและพยายามคิดหาคำตอบในการกระทำ เป็นการสร้างความสนใจง่ายๆรูปแบบหนึ่ง เฌอแตมก้าวพลาดตั้งแต่
ยอมเล่นตามเกมส์เขา



   แต่ทุกอย่างไม่ใช่เพื่อความสนุก…แต่เป็นเพราะเขาเองได้เผลอไปกับท่าทางแสนจะมีเสน่ห์นั่น… จนอยากรู้จัก



   และสุดท้าย…กลายเป็นความอยากครอบครอง
   



   ฌามาเสยผมปรกหน้าตัวเองขึ้นลวกๆ เหนื่อยใจกับการอยากเป็นเจ้าของของตัวเองที่มาไกลสุดกู่… เพราะว่าเขามีทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ได้ ไม่มีเรื่องที่ไม่ถนัดทำให้ชีวิตไม่เคยอยากได้อะไรเป็นพิเศษ เพราะทุกอย่างมันดูไม่น่าสนใจไปซะทั้งหมด มีเพียงไม่กี่อยากที่เขาอยากจะเป็นเจ้าของ และเพราะความรู้สึกแบบนี้มันเกิดได้ยากเหลือเกิน ทำให้พอรู้สึกแต่ละทีก็กลายเป็นว่า…ต้องได้



   เฌอแตมพลาดเอง…ที่มาทำให้เขา ‘อยากได้’ จะมาโทษเขาไม่ได้นะ…อยากน่ารักเองทำไม?



   เรียวปากยกยิ้มพอใจกับความคิดร้ายกาจของตัวเอง โยนความผิดให้กับความน่ารักของอีกฝ่ายไป ส่วนตัวเองกลายเป็นผู้เสียหายไปซะอย่างนั้น แต่พอคิดแล้วมันก็อิ่มเอมใจ



   การที่เฌอแตมร้องไห้แสดงว่าการผูกมัดของเขาชักจะมาถูกทาง… การแกล้งให้ใครสักคนร้องไห้ได้เพราะเราแสดงว่าเราต้องเป็นคนสำคัญ



   แค่คิดว่าตัวเองสำคัญสำหรับอีกฝ่ายก็หัวใจพองตอจนเริ่มหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ ขายาวทรุดนั่งลงมองเหล่าแคกตัสต้นเล็กๆ ที่ยังเป็นเบเบี้แคกตัส



   เจ้าพวกนี้จะเป็นอีกอย่างที่จะเป็นอาวุธเหนี่ยวรั้งเฌอแตมไว้กับตัว… ดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนอ่อนโยน… เขาจะดื้อดึงให้เจ้าพวกนี้ไปอยู่ในความดูแลของเฌอแตม



   ให้แคกตัสเป็นเหมือนลูกที่ผูกมัดให้เฌอแตมต้องมาที่นี่แม้ในวันที่เขาไม่อยู่… จะได้คิดถึง จะได้อยากเจอ จะได้อยากให้เขากลับมา



   ขอโทษที่ใจร้าย…แต่ช่วยร้องไห้ต่อไปเถอะ


========

ฌาม์มาก้าวร้าวมากค่ะ!! ไอ้คนนิสัยไม่ดี กร้าวใจมาก !  แต่ก็นะ...จะมาหงิมๆก็คงแพ้เฌอแตม

ปักธงทีมฌามาเช่นเดิมค่ะ แต่ขอซับน้ำตาแตมแปปปป ฮือออ ร้องไห้เลย

แบ่งปันเม้นเล็กๆให้หนูด้วยนะคะ  :กอด1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-04-2017 19:21:33 โดย bambooiihallo »

ออฟไลน์ khwanruen

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1051
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-3
ฌาม์ร้ายกาจที่สุด เจ้าแผนการที่สุด สงสารพระจันทร์เฌอแตม ทนต่อไปอีกนิดนะ  :mew1:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8896
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Faii0518

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 59
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
เมื่อคนเอาแต่ใจสองคนมาเจอกัน
แผนพิชิตใจแตมของฌาม์มันดูเอาแต่ใจแต่กร๊าวใจสุดๆ
ชอบคนแบบนี้อยากได้บ้างงงงงง*อยากได้พี่ฟ้าด้วย*
ชอบเนื้อเรื่องของเรื่องนี้อะ มันติสท์ทั้งนายเอก พระเอก และคนแต่งเลย จนตอนนี้คนอ่านจะติสท์ไปด้วยแล้ว

ออฟไลน์ runtothemoon

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 39
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ไอ้เราก็คิดว่าที่ผ่านๆมาพูดกวนหาเรื่องแกล้งแตม กลายเป็นว่าฌาม์วางแผนให้แตมติดบ่วงแต่แรก ร้ายกาจจจจจจจ

ออฟไลน์ A_Narciso

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 879
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-2
ฌามา นี่ร้ายนะ..แอบมีแผนหลอกล่อแตม

ออฟไลน์ bambooiihallo

  • ยู้ฮู >w<
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1503/-19
เมื่อคนเอาแต่ใจสองคนมาเจอกัน
แผนพิชิตใจแตมของฌาม์มันดูเอาแต่ใจแต่กร๊าวใจสุดๆ
ชอบคนแบบนี้อยากได้บ้างงงงงง*อยากได้พี่ฟ้าด้วย*
ชอบเนื้อเรื่องของเรื่องนี้อะ มันติสท์ทั้งนายเอก พระเอก และคนแต่งเลย จนตอนนี้คนอ่านจะติสท์ไปด้วยแล้ว

อร้ายเขิน 555 เรื่องนี้มันเลยเทาเทาไงคะ คริคริ

ออฟไลน์ arjinn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-1

รอ ตอน ต่อ ไป
หาก จะ เทา
ขอ เทา อ่อน อ่อน นะ คะ

เป็นอีกคู่ที่หลงรัก

#ทีมฌามา
#ทีมฟ้าลั่น
#ทีมเต็งหนึ่ง
#ฝันเห็นสามหนุ่มมาเจอกัน

ออฟไลน์ MyLavenderLand

  • ฉันสุขใจ เมื่อได้ Log in เล้า
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-1
คนมีความรัก ใครๆก็ต้องเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้นแหละ ใครมันจะรักแล้วไม่อยากเก็บไว้กับตัวกัน ใช่ไหม?ๆๆๆ #ฌามาไม่ผิด #ทีมฌามา  :mew1:

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4365
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26
น้ายสุดคือฌามา คร่าา

ออฟไลน์ nolirin

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2755
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +274/-5

ออฟไลน์ lovejinjunno

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
โอ๊ย เจ้าเล่ห์มากอ่ะฌามาเอ๊ยยยยย
โดนกับดักเฌอแตมเข้าไปเต็มๆทีเดียวเทียวแหละ เหอเหอ

ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3494
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
ฌามาร้ายอ่ะ เจ้าแผนการสุดๆ แตมสู้ๆนะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด