✿ Uncommon Love!!เรื่องรุก...ของพี่เเจ่ม ✿ 06-03-61 ✿ ตอนพิเศษ : ความทรงจำ ✿
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ✿ Uncommon Love!!เรื่องรุก...ของพี่เเจ่ม ✿ 06-03-61 ✿ ตอนพิเศษ : ความทรงจำ ✿  (อ่าน 101558 ครั้ง)

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
น้องมิ่งแพ้เมียอีกล้าวววว

น่าจะเรียกความมั่นใจกลับมาไม่ได้แล้ว  ก็ขนาด......อ่ะนะ  อิ อิ

ออฟไลน์ เสพศิลป์

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 277
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
โอ้ย พี่แจ่ม หื่นมาก ร้ายมาก สงสสารไอมิ่ง ยิ่งซื้อๆบื้อๆ อยู่ๆ

สงสสารนะ แต่ก็ยังคงเป็นเอฟซีพี่แจ่มอยู่ๆ อิอิ

ชอบเห็นไอมิ่ง กระฟัดกระเฟียด ฮ่าๆๆ

ออฟไลน์ จั๊กหล่ะ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 27
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
นะๆในที่สุดก็มาต่อซะที

ออฟไลน์ เด็กหญิงเย็นชา

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 136
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-1
บทที่ 8 หึงหวง

                        “เดินดีดีสิวะ ทางเดินมีเยอะแยะ จะสิงกูรึไง”ไอ้มิ่งหันไปเอ็ดใส่พี่แจ่ม

                        จะอะไรเสียอีกถ้าไม่ใช่ตั้งแต่ประตูห้องจนถึงชั้นล่างพี่แจ่มเล่นเดินชิดติดกับมันอย่างกับสำพะเวสีขอส่วนบุญ

                        “ก็พี่แจ่มกลัวน้องมิ่งหลงนี่ครับ”

                        “หลงบ้านมึงสิ”

                        ตอแหลแต่เช้ากันเลยทีเดียว บ้านป้ามาใหญ่โตมโหฬารก็จริง แต่ไอ้มิ่งไม่ใช่เด็กสามสี่ขวบจะมาหลงกับเรื่องพรรค์นี้สักหน่อย

                        “บ้านของเราต่างหาก”

                        ยังไม่สลด นอกจากจะเดินยิ้มตามไอ้มิ่งเข้าครัวมาแล้ว พอมาถึงในครัวปุ๊บก็จัดการเกี่ยวเอวไอ้มิ่งปั๊บ จนจากที่เดินๆอยู่ดีดีก็เลยเซจนแทบล้มเข้าไปหา

                        “อะไรของมึงเนี่ย อย่ามาทะลึ่งแถวนี้นะไอ้แจ่ม”หันไปกระซิบบ่นใส่

                        จะให้บ่นดังได้ยังไง ก็ป้ามากับน้องจันทร์เจ้านางฟ้าของไอ้มิ่งกำลังมองมาที่มันกับพี่แจ่มอยู่ แล้วดูสิ น้องจันทร์เจ้ายิ้มให้ไอ้มิ่งด้วย อย่างนี้ค่อยรู้สึกกระปี้กระเป่าขึ้นมาหน่อยหลังจากที่ถูกพี่แจ่มรังควาญแต่เช้า

                        “ลงมากันพอดีเลย แม่ก็นึกว่าเช้านี้จะไม่ลงมากินข้าวกันเสียแล้ว”ป้ามาก็ยังคงใจดีเหมือนเดิมไม่มีผิดเพี้ยน

                        “ฉันขอโทษนะจ๊ะที่ฉันตื่นสายทำให้ป้ามาต้องรอ”

                        “ป้าเป้ออะไรกันคะลูกมิ่ง เรียกแม่สิคะ ไหนลองเรียกแม่สิ”ป้ามาเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะยกมือขึ้นมาแตะแก้มไอ้มิ่งเบาๆท่าทางเอ็นดู

                        ถึงไอ้มิ่งจะรู้จักป้ามามาตั้งแต่เด็ก แต่ความที่ไอ้มิ่งเป็นแค่เด็กกำพร้าที่ถูกพ่อมุ่ยเอามาเลี้ยงทำให้มีช่องหว่างระหว่างกันพอควร ไอ้มิ่งเลยทำตัวไม่ถูกเลยเวลาป้าที่มาให้มันเรียกว่าแม่ เพราะมันไม่ได้เรียกใครว่าแม่มานานจนจำแทบไม่ได้แล้ว

                        “จ๊ะ มะ แม่”เรียกเสียงกระท่อนกระแท่น รู้สึกว่าหน้ามันร้อนวูบวาบขึ้นมาแปลกๆ

                        “ดีมากค่ะลูกมิ่ง มาเร็วมากินข้าวต้มกุ้งกันดีกว่า วันนี้ลูกจันทร์ตื่นมาทำข้าวต้มแต่เช้าเลยนะคะ สงสัยตื่นเต้นที่บ้านเรามีสมาชิกใหม่”ป้ามายิ้มหวานก่อนจะเดินไปจัดแจงหยิบจานหยิบชามช่วยกับน้องจันทร์

                        “ใช่ค่ะ น้องจันทร์ทำเองกับมือเลยนะคะ อยากให้พี่มิ่งชิมฝีมือน้องจันทร์”น้องจันทร์เจ้าเองก็พอๆกัน ยิ้มหวานให้ไอ้มิ่งพลางหยิบจานหยิบชามกับแม่คนละไม้คนละมือ นี่แหละแม่ศรีเรือนตัวจริง มองไปก็พาลเสียดายไป แทนที่จะได้น้องจันทร์เจ้าที่ทั้งสวยทั้งเก่งงานบ้านงานเรือนมาเป็นเมีย แต่กลับได้คุณชายตัวโตอย่างกับควายแถมยังทะลึ่งอย่างพี่แจ่มมาเป็นเมียแทน

                        “เดี๋ยวฉันช่วยนะจ๊ะ”ไอ้มิ่งทำท่าจะผละไปช่วยน้องจันทร์กับป้ามาอีกแรง

                        แต่ก็ไปไหนไม่ได้ เพราะก้าวไปแค่ก้าวเดียวก็ชะงักเพราะถูกพี่แจ่มคว้าเอวเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

                        “ปล่อยสิวะ จะดึงกูทำไม”

                        เอื้อมมือไปดึงมือพี่แจ่มออกจากเอว แต่พี่แจ่มก็จับเอาไว้แน่น บทจะใช้แรงขืนก็เกรงใจป้ามา กลัวจะโดนหาว่ารังแกลูกเขาหลานเขา พอหันไปมองก็เจอว่าพี่แจ่มไม่ได้ยิ้มเหมือนเมื่อตะกี้ แต่กลับทำหน้าตานิ่งเฉยบอกบุญไม่รับ

                        “น้องมิ่งนั่งรอตรงนี้นั้นล่ะครับ เดี๋ยวพี่แม่พี่แจ่มกับน้องจันทร์ตักให้เอง”บอกก่อนทำท่าจะดันไอ้มิ่งให้นั่งลง

                        “อะไรของมึงเนี่ย ปล่อยกูน่า”คราวนี้หันไปมองป้ามาทีหันมามองพี่แจ่มที กลัวว่าป้ามากับน้องจันทร์เจ้าจะเข้าใจผิด

                        “ลูกแจ่มคะ ปล่อยน้องค่ะ”

                        เหมือนกับคำสั่งประกาศิษย์ไม่ผิดเพี้ยน พอป้ามาพูดจบพี่แจ่มก็ปล่อยเอวไอ้มิ่งปั๊บ ไอ้มิ่งเลยๆได้เดินไปช่วยน้องจันทร์ตักข้าวต้มใส่ชามโดยมีพี่แจ่มมองตามไม่วางตา นี่ไอ้มิ่งไปทำอะไรให้พี่แจ่มแค้นพี่แจ่มเคืองรึเปล่าวะ พี่แจ่มถึงได้ตามติดอย่างกับเจ้ากรรมนายเวรขนาดนี้

                        “เมื่อคืนหลับสบายไหมคะพี่มิ่งขา”เสียงอ่อนเสียงหวานถามพลางส่งชามข้าวต้มให้

                        “ละ หลับสบายสิจ๊ะ”

                        ตื่นเต้นเพราะถูกชวนคุยก็เลยตกใจตอบโกหกไปคำโต นอนหลับสบายเสียที่ไหนเล่า โดนทั้งกอดทั้งก่ายขนาดนั้น ยังปวดเมื่อยไม่หายเลยเชียว

                        “ดีจัง น้องจันทร์ก็นึกว่าพี่มิ่งจะอึดอัดจนนอนไม่หลับซะแล้ว”

                        “ไม่หรอกจ้ะ พี่มิ่งไม่อึดอัดเลย”ไอ้มิ่งเองก็ตอบเสียงอ่อนเสียงหวาน

                        ยิ้มปากกว้างจนจะถึงรูหู ลืมไปเสียสนิทว่าถูกเมียอย่างพี่แจ่มจ้องอยู่ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เสียงดังเจื้อยแจ้ววิ่งตึงตังลงมาจากบนบ้านนั่นแหละ

                        “พ่อแจ่ม อาจันทร์ คุณย่า แม่มิ่งงงงงงง”

                        เรียกพ่อแจ่ม อาจันทร์ คุณย่า ไอ้มิ่งไม่แปลกใจหรอก แต่แม่มิ่งเนี่ย มันอะไรกันวะ!! ไอ้มิ่งหันขวับไปมองไอ้ตัวเล็กที่วิ่งตึงตังเข้ามาในห้องครัวแทบไม่ทัน พอมองไปก็เห็นหน้ากลมๆฉีกยิ้มกว้าง มีนมอุ่นพี่เลี้ยงเร่งฝีเท้าเดินตามมาติดๆ

                        “เดี๋ยวเถอะน้องจี๊ด พ่อบอกแล้วไงครับว่าอย่างวิ่ง เดี๋ยวจะหกล้มเอา”

                        ตอนแรกไอ้มิ่งคิดว่าป้ามาจะหันไปดุเสียอีก แต่กลับกลายเป็นพี่แจ่มไปได้ที่หันไปดุจนเจ้าตัวที่กำลังยิ้มแป้นชะงักเท้าแล้วคอตกเป็นหมาหงอยแทน นึกว่าทะลึ่งๆอย่างพี่แจ่มจะเลี้ยงลูกไม่เป็นเสียอีก

                        “ขอโทษครับคุณพ่อ คิกๆ คุณยายครับ วันนี้มีอะไรกินบ้าง จี๊ดหิวข้าวจังเลย”

                        แต่เด็กยังไงก็คือเด็ก ขอโทษคนพ่อเสร็จก็กระโดดกระดี๊กระด๊า ปากถามคนเป็นยายพลางปีนขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้โดยมีนมอุ่นคอยประคอง แต่ตาเนี่ย จ้องไอ้มิ่งตาเป็นมันแถมยังจ้องมองมาตาแป๋ว ปากก็ฉีกยิ้มคุณชายถอดแบบพ่อมันมาไม่ผิดเพี้ยน

                        “วันนี้มีข้าวต้มกุ้งค่ะ ถ้าน้องจี๊ดสัญญาว่าวันนี้จะไม่ดื้ออาจันทร์จะตักกุ้งให้เยอะๆนะคะ”

                        “อื้อ จี๊ดสัญญาครับ จี๊ดไม่ดื้อ จี๊ดอยากกินจุ้ง อาจันทร์ให้จุ้งจี๊ดกับแม่มิ่งเยอะๆนะครับ”

                        เรียกไอ้มิ่งว่าแม่มิ่งรอบแรกไอ้มิ่งไม่ว่าหรอก เพราะคิดว่าเด็กมันคงจะสับสนเพราะไอ้มิ่งกับพี่แจ่มเป็นผู้ชายทั้งคู่น่ะ พี่ไอ้มิ่งแต่งมาเป็นผัวพ่อมันนะโว้ย ไอ้จี๊ดต้องเรียกไอ้มิ่งว่าพ่อสิวะ

                        “ทีอย่างนี้ล่ะมาอ้อน”น้องจันทร์เจ้าส่ายหน้ากับท่าทางประจบประแจงของไอ้เด็กสามขวบหน้าเป็นที่เอาแต่ยิ้มไม่หุบ

                        ---------------------------------------------------------------------

                        ปลายเดือนเมษาเข้าเดือนพฤษภาอย่างนี้ ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าถ้าหากเลยเที่ยงวันไปเมื่อไรแดดจะแรงขนาดไหน ลมพัดเอื่อยๆหอบเอาไอร้อนผ่านเข้าหน้าต่างห้องนอนมาพาลเอาคนที่กำลังนอนก่ายหน้าผากอยู่รู้สึกง่วงงุน มือผอมเสยผมยาวหยักศกที่ถูกลมพัดมาปรกหน้าให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะจ้องมองเพดาน

                        “ทำไมเวลามันถึงได้ผ่านไปช้านักวะ”ไอ้มิ่งพึมพำ

                        นอนตะแคงซ้ายก็แล้ว ตะแคงขวาก็แล้ว แต่ก็รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว ใจมันหงุดหงิดขึ้นมาพิกล เพราะปกติเวลานี้มันจะต้องทำไร่ทำนาแบกปุ๋ยใส่ปุ๋ยอยู่ในไร่กับพวกพี่เจิด ไม่ใช่มานอนเฉยๆไม่รู้จะทำอะไรอยู่แบบนี้

                        “เบื่อโว้ยยยยย!!”

                        ก็เบื่อจริงๆนั่นแหละ มันจะไม่ต้องมานอนเบื่ออย่างนี้เลยถ้ามันได้ออกไปยืดเส้นยืดสายทำไร่ทำนาอย่างที่เคย แต่นี่อะไร พี่เจิดก็ไม่แวะมารับมันเลย คิดแล้วก็พาลน้อยใจ พอได้เมียก็ลืมกันไปเลย ลำพังมันจะหน้าด้านถีบจักรยานตามพี่เจิดไปทำงานที่ไร่มันก็ทำได้ เรื่องหน้าด้านเนี่ยไว้ในมันได้เลย แต่ที่ทำไม่ได้เนี่ย เพราะถูกพี่แจ่มห้ามเอาไว้หรอก อ้างว่าแต่งงานวันแรกอย่างนั้นอย่างนี้ อยากให้อยู่ด้วยกัน ไอ้มิ่งรึก็เออออไปด้วย กลัวชาวบ้านเขาจะพูดเสียๆหายๆถ้าไอ้มิ่งทิ้งเมียไปทำไร่ทำนาตั้งแต่วันแรกที่แต่งงานกัน

                        แล้วนี่อะไร!!

                        ไอ้คนที่มันห้ามไม่ให้ไอ้มิ่งไปทำงานแล้วบอกว่าอยากให้อยู่ด้วยน่ะ มันไปไหนแล้ววะ พอกินข้าวเสร็จเสียงโทรศัพท์บ้านสุดไฮเทคดังกริ๊งกร๊างขึ้นมาไม่ทันไร พี่แจ่มก็เดินมาหามันด้วยหน้าตาเคร่งเครียดแล้วแล้วก็บอกว่าจะออกไปทำงาน

                        “เดี๋ยวพี่แจ่มต้องออกไปทำงานก่อนนะครับ เย็นๆถึงจะกลับ น้องมิ่งอยู่บ้านกับลูก อย่าพากันดื้อ รอพี่แจ่มกลับมานะ ถ้าพี่แจ่มกลับมาแล้วไม่เจอพี่แจ่มจะลงโทษนะรู้ไหม”

                        บอกแล้วว่าพี่แจ่มมันร้าย ขนาดออกไปทำงานแล้วก็ไม่วายข่มขู่ให้ไอ้มิ่งนึกเคืองใจ ก่อนออกไปไม่วายฉวยโอกาสหอมแก้มไอ้มิ่งไปฟอดใหญ่ อวดป้ามากับน้องจันทร์เจ้า ไหนจะไอ้จี๊ดอีกคน ทำเอาไอ้มิ่งถึงกับทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว

                        ว่าแต่พี่แจ่มมันมีงานทำด้วยเหรอวะ งานอะไรไอ้มิ่งไม่เคยเห็นรู้ จะถามก็กลัวเสียฟอร์ม เดี๋ยวพี่แจ่มจะหาว่ามันนึกสนใจพี่แจ่มขึ้นมา แต่ว่ารถออกไปหน้าเครียดๆแบบนั้นก็อดคิดไม่ได้เลย นี่มันไม่ได้เป็นห่วงอะไรหรอกนะ ก็แค่วันนี้เป็นวันแต่งงานวันแรกของมันกับพี่แจ่มไง แล้วจะทิ้งเจ้าบ่าวอย่างมันให้อยู่กับลูกเลี้ยงตามลำพังแล้วตัวเองออกไปทำงานอะไรที่ไหนก็ไม่รู้เนี่ยนะ แล้วแบบนี้ชาวบ้านเขาจะพูดกันยังไง

                        “บอกไม่ให้กูไปทำงาน แต่ดันเสือกไปซะเอง ไม่สนใจแล้วโว้ย จะไปไหนก็เรื่องของมึงแล้วกัน ไม่เห็นจะต้องสน นอนว่างๆสบายกว่าตั้งเยอะ”

                        ในบ้านตอนนี้ก็ไม่มีใครอยู่เลย ป้ามากับน้องจันทร์เจ้าพากันไปธุระข้างนอกกันหมด มีแต่น้องน้องจี๊ดที่ตอนนี้คงจะนอนกลางวันอยู่กับนมอุ่น ลมเอื่อยๆอากาศร้อนๆแบบนี้ อีกทั้งยังง่วง จากที่นอนเล่นเพลินๆก็เลยเผลอหลับไป

                        ----------------------------------------------------------------------

                        “อืออออ”เสียงแหบห้าวครางออกมาเบาๆ         

                        ร่างกายสูงโปร่งพอมีกล้ามเนื้อของไอ้มิ่งจากที่นอนตะแคงขยับปรับเปลี่ยนมานอนหงายแทนเพราะรู้สึกว่าการนอนของตัวเองกำลังถูกรบกวน เหมือนจะมีอะไรมุดผ้าห่มเข้ามาจากทางด้านล่างแล้วทับตัวมันเอาไว้ชวนให้ขนลุกขนชัน จะว่าผีอำก็คงไม่ใช่ เพราะแดดข้างนอกก็ออกจะแรงขนาดนั้น

                        “กลับมาแล้วเหรอวะ”พึมพำถามเสียงเบาเพราะคิดว่าเป็นพี่แจ่มจะมากวนมันตอนนอน

                        แต่ก็ไร้คำตอบ

                        “ไหนมึงบอกจะกลับมาเย็นๆไง”

                        ไหนบอกว่าจะกลับมาตอนเย็นยังไงวะ แล้วนี่อะไร เตรียมจะมาแกล้งมันอีกแล้ว ใจคอจะปล่อยให้มันนอนดีๆบ้างไม่ได้เลยรึไง ทำไมต้องมาทับกันด้วยวะ ถามไปก็ไม่ยอมตอบ แถมยังขยับยุกยิกไปมาอยู่ได้น่ารำคาญ

                        “ถ้ามึงไม่ลุกออกไปกูถีบตกเตียงจริงๆนะมึง”

                        ขู่ไปอย่างนั้นแหละ แต่ก็ไม่กล้าทำเพราะกลัวจะถูกหาว่ารังแกเมีย จากที่หงุดหงิดงุ่นง่านเพราะไม่ได้ออกไปทำไร่กับพี่เจิด คราวนี้ก็ยิ่งหงุดหงิดมากกว่าเก่า กะว่าจะด่าให้เสียหมากันไปข้างข้อหามารบกวนการนอนกลางวัน

                        “มันหนักนะโว้ยยยยยย!! มานอนทับกันอยู่ได้”

                        พรึ่บ!!

                        อดรนทนไม่ไหว ตะโกนเสียงดังเสร็จก็จัดการตวัดผ้าห่มออกจากตัว แต่แล้วก็ต้องสะดุ้ง กลืนน้ำลายลงคงอึกใหญ่กับตากลมโตที่จ้องมองมันมาตาแป๋ว ปากก็ฉีกยิ้มถอดแบบมาจากพ่อมันไม่มีผิดเพี้ยน

                        “อะ ไอ้จี๊ด!!”

                        ไอ้มิ่งกระพริบตาพริบๆให้ไอ้เด็กที่ยิ้มแฉ่งนอนทับตัวมันอยู่ หน้ากลมๆแนบลงไปกับอกของมันแล้วถูไปมาอย่างกับลูกแมวอ้อน

                        “จี๊ดเองครับ”ยังมีหน้ามาตอบอีก เกือบโดนไอ้มิ่งถีบตกเตียงเพราะคิดว่าเป็นพี่แจ่มแล้วไหมล่ะ

                        พอกันทั้งพ่อทั้งลูกเลยเชียว หน้าด้านหน้าทน ชอบมารบกวนเวลานอนของมันทั้งคู่

                        “มึงจะเข้ามาทำไมเนี่ย แล้วนมอุ่นล่ะ”

                        “นมอุ่นไปตากผ้า บอกให้จี๊ดนอน พอนมอุ่นไปตากผ้าจี๊ดเลยแอบมาหาแม่มิ่ง”

                        แม่มิ่งอีกแล้ว ไอ้เด็กนี่มันสับสนอะไรนักหนาวะ ดูท่าไอ้มิ่งคงจะต้องสั่งต้องสอนใหม่ซะแล้วว่าไอ้มิ่งน่ะเป็นผัวพ่อมัน ไม่ใช่เมีย!! ไม่อย่างนั้นไอ้จี๊ดคงจะเข้าใจผิดไปจนโต

                        “หยุดเรียกกูว่าแม่ๆได้แล้ว มึงน่ะต้องเรียกกูว่าพ่อสิวะ”ว่าพลางเอานิ้วชี้จิ้มไปที่หน้าผากไอ้ทายาทลูกผู้ดีที่ตอนนี้เลื่อนขั้นมานั่งทับเอวไอ้มิ่งแทนที่จะนอนทับเหมือนก่อนหน้า

                        เป็นไงล่ะ เห็นหน้ากันไม่กี่ครั้งดันเสือกทะลึ่งมาสนิทกันจนมานั่งทับนอนทับกันแล้วไหมล่ะ ใจคอจะไม่ถามความสมัครใจไอ้มิ่งหน่อยเลยรึไงว่าสมยอมเป็นเก้าอี้ให้นั่งทับนอนทับรึเปล่า

                        “หื้ออออ ไม่เอา”หน้ากลมๆส่ายหน้ารัว

                        “จะไม่เอาได้ยังไงวะ มึงต้องเรียกกูว่าพ่อสิ จะมาเรียกกูว่าแม่ไม่ได้ กูเป็นผัวพ่อมึงนะ”

                        “จี๊ดจะเรียกแม่มิ่ง”

                        “เรียกพ่อมิ่งสิวะ จะเรียกแม่ได้ยังไง”

                        “อยากเรียกแม่มากกว่า”

                        “ทำไมวะ?”ไอ้มิ่งไม่เข้าใจ

                        “พ่อแจ่มสอนให้เรียกแม่มิ่งว่าแม่ เพราะจี๊ดมีพ่อแจ่มแล้วแล้วให้แม่มิ่งเป็นแม่แทนครับ”

                        จบกันไอ้มิ่ง!! พูดจบไอ้จี๊ดก็จัดกันปีนลงมาแล้วจัดแจงที่นอน ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเองเสร็จสรรพโดยใช้แขนไอ้มิ่งแทนหมอน ไม่มีการถามความเห็นใดใดทั้งสิ้น พอล้มหัวนอนปุ๊บก็หลับปั๊บอย่างกับสับสวิซ แถมยังเอาหน้าซุกอกไอ้มิ่งอีก เอาเข้าไป จะแย้งก็ไม่ทันเสียแล้ว

                        “อะไรของมึงทั้งพ่อทั้งลูกวะเนี่ย”

                        ใจคอจะถามความคิดเห็นของไอ้มิ่งกันบ้างไหมว่ามันตกลงปลงใจรึเปล่า นี่เล่นยัดเยียดกันทั้งพ่อทั้งลูกแบบนี้ แล้วชีวิตไอ้มิ่งจะหาความพอดีเจอจากที่ไหน จู่ๆก็กลายเป็นแม่เลี้ยงของไอ้จี๊ดแทนที่จะเป็นพ่อเลี้ยงไปหน้าตาเฉย ต้องโทษไอ้ตัวบงการจอมวางแผนอย่างพี่แจ่มที่วางแผนสอนลูกเอาไว้ดิบดี

                        คอยดูเถอะ!! กลับมามันจะต้องเอาคืนพี่แจ่มให้ได้เลย แต่ว่าตอนนี้มันคงจะต้องนอนนิ่งๆ ไม่กล้าขยับตัวมากเพราะกลัวว่าไอ้เด็กสามขวบที่ชอบยิ้มเหมือนพ่อมันจะตื่นขึ้นมาแล้วเรียกมันว่าแม่ให้ได้ช้ำใจ คิดแล้วก็เจ็บใจ ก็เลยเผลอหลับตามๆกันไปไม่รู้ตัว

                        --------------------------------------------------------------------

ถามนะ คิดว่าแม่พี่เเจ่มรู้จักลูกชายตัวเองดีแค่ไหน?


ออฟไลน์ em1979

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 464
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
กะเด็กยังแพ้เลย มิ่งเอ๊ย จะไปทำอะไรกิน

ออฟไลน์ อิ๊อ๊ะชะเอิงเอย

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 128
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1

ออฟไลน์ aiwjun

  • aiwjun
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 121
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
โถๆ ความแมนที่สะสมมา หมดกันแล้ว กลายเป็นแม่มิ่งไปซะละ  :laugh:

ออฟไลน์ ooomukooo

  • AngieAngel
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • AngieAngel
อยากอ่านต่อ   :ling1:
มาอัพไวๆน๊าาาาาาา   :hao5:

ออฟไลน์ k2blove

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1868
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-3

ออฟไลน์ papapoope

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 291
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ BABYBB

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
โอ๊ยยยยยย ป้ามาต้องรู้อยู่แล้วว่าพี่แจ่มมันร้ายยยย :laugh:
ไม่งั้นคงไม่บอกให้พี่แจ่มปล่อยมิ่งไปช่วยตักข้าวต้มหรอกอ่ะ รู้แน่ๆว่าพี่แจ่มชอบมิ่ง อยากได้น้องมัน ขนาดไหน  o18

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
คิดว่าจะสู้ได้ไหม

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26
มิ่งเอ้ยยยย แก้แพ้ยับ

ออฟไลน์ imymild

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
มีคนมาช่วยน้องมิ่งแล้ว55555555

ออฟไลน์ TIKA_n

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +308/-4
ชอบน้องมิ่งอ่ะ น่ารักจัง  :กอด1:

ออฟไลน์ boobooboo

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
คือป้ามาต้องเป็นคุณย่าน้องจี๊ดไม่ใช่เหรอคะ

ส่วนน้องจี๊ดก็เป็นเด็กดีเหลือเกิน พ่อแจ่มบอกยังงัยก็คิดไปอย่างนั้น น่าเอ็นดูจริงๆ
คงคิดถึงแม่สินะ ถึงมาอ้อนแม่มิ่งอย่างงี้   :hao3:

ออฟไลน์ beerby-witch

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 565
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-2
น้องจี๊ดน่ารัก มันเขี้ยว

ออฟไลน์ didididia

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 365
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
น้องจี๊ดน่ารักก :L2:

ออฟไลน์ Bb nale

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ เสพศิลป์

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 277
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: ทำไมไอจี็ดมันน่ารักแบบนี้สงสสาร ใครดี สงสส่รไอมิ่งดีไหม ฮ่าๆๆ

พี่แจ่มทำงานไรอะ ดูเครียดๆ
ส่วนตัวคิดว่าป้ามาแกเลี้ยงลูกมา ทำไมแกจะไม่รู้ละว่าลลูกตัวเองเป็นไง ไออาการชอบแกล้งคนรักเนี้ย


ยังคง FC พี่แจ่ม อิอิ

มาต่อไวไวนะคะ

ออฟไลน์ kinjikung

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2940
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-8
555+ พี่แจ่มเจ้าเล่ห์จะตาย คิดว่าคุณแม่ต้องรู้จักลูกชายดีมาก ๆ อยู่แล้ว
ไหนจะเปิดประตูมาเจอพี่แจ่มกับน้องมิ่งพอดี 555+ หรือเปล่า

ออฟไลน์ flimflam

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 881
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-4
พ่อเป็นยังไงลูกก็เป็นอย่างนั้นเลยนะพี่แจ่มมมม

ออฟไลน์ ShadeoftheMoon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 392
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
เห็นว่าเจ้าหนูจิ๊ดคงจะแสบกว่าพ่อแจ่มแน่ๆ ไอ้มิ่งระวังตัวไว้เถอะ

ออฟไลน์ MeWeaw

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 62
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
มีความคิดถึงพี่แจ่ม
 :hao4: :hao4:

ออฟไลน์ เด็กหญิงเย็นชา

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 136
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-1
​สั้นหน่อยนะคะ >///<

บทที่ 9 หัวนมของไอ้มิ่ง (คิดชื่อตอนไม่ออก ถถถ)

                        เอ้กอี้เอ้กเอ๊ก

                        “ฟื๊ดดดดด”

                        เสียงฟื๊ดฟ๊าดที่ไม่ใช่เสียงไก่ขันนี่ไม่ใช่เสียงอะไรหรอก แต่เป็นเสียงใครบางคนกำลังสูดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ ริมฝีปากได้รูปยกยิ้มย่องกระหย่องใจแต่เช้ามืด แว่วเสียงไก่ขันดังมาแต่ไก่ข้างนอกบ้าน ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วที่คนที่บอกว่าจะออกไปทำงานแล้วรับปากว่าจะกลับมาตั้งแต่เย็นวานเฝ้าฟัดแก้มคล้ำๆของไอ้คนที่กำลังหลับทันทีที่มาถึง เสื้อผ้าก็โชยกลิ่นเหงื่อ น้ำท่ายังไม่ทันได้อาบ มาถึงก็กระโดดขึ้นเตียงโผไปหาเมียด้วยความคิดถึง

                        ก็แล้วใครเล่าจะไม่คิดถึง ก็น้องมิ่งของพี่แจ่มออกจะน่ากอดน่าฟัดทั้งวันทั้งคืนปานนั้น นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องออกไปทำงานด่วนก็คงมีนอนกอดนอนฟัดกันทั้งคืนแน่ คิดแล้วก็เสียงดาย ก้มลงไปฟัดแก้มแถมสูดหายใจเข้าปอดเสียงดังฟึดฟัด

                        “พี่แจ่มกลับมาแล้วครับ”กระซิบเสียงทุ้มเบาๆ

                        “อือ”ไม่ตอบรับแถมยังส่งเสียงครางฮึ่มทำเป็นไม่พอใจก่อนที่เจ้าตัวจะทำทีเป็นเอี้ยวขยับตัวหนี

                        แต่ก็นั่นแหละ มันก็พักใหญ่แล้วที่ทั้งกอดรัดฟัดเหวี่ยงแต่ไอ้คนที่หลับก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น อย่างพี่แจ่มรึจะไม่รู้ทัน คิ้วเข้มดกดำถอดแบบผู้ดีบางกอกเลิกขึ้นมองแพขนตาหลุกหลิกไปมาอย่างเจ้าเล่ห์ ก็รู้อยู่หรอกว่าน้องมิ่งน่ะตื่นแล้ว แต่ความอยากจะแกล้งให้โวยวายตั้งแต่ตะวันยังไม่ขึ้นมันก็มีมากเสียจนห้ามใจเอาไว้ไม่อยู่

                        จากที่แค่กอดแค่หอมคราวนี้มือซนยิ่งกว่าเด็กสามขวบอย่างไอ้ส้มจี๊ดเลื้อยเข้าไปใต้เสื้อสีมอมแล้วเปิดมันให้เลิกขึ้นไปจนเห็นหน้าอกหน้าใจ แต่ที่น่าล่อใจก็คงไม่พ้นหัวนมสีน้ำตาลน่าดูดน่าเลีย เห็นแล้วก็อดที่จะแลบลิ้นออกมาเลียปากเสียไม่ได้ ถึงจะตากแดดทำไร่ทำนาแต่ผิวก็ทั้งลื่นทั้งเนียน คงจะเป็นเพราะชอบใส่เสื้อแขนยาวขายาวล่ะมัง

                        “หึหึ หัวนมน่ารักเชียวนะครับ”

                        ทำเป็นออกปากชมเพื่อดูท่าทีของไอ้มิ่งที่ตอนนี้หายใจฟึดฟัดอย่างกับวัวตกมัน เปลือกตากรอกไปกรอกมา ตัวนี่เกร็งแข็งทือไปทั้งตัว เหมือนไอ้มิ่งจะไม่ยอมรับง่ายๆว่าแท้จริงแล้วมันน่ะตื่นแล้ว และเหมือนพี่แจ่มก็ยังจะแกล้งไม่เลิก มือใหญ่เอื้อมไปใกล้เม็ดเล็กๆที่อยู่ใกล้มือหวังจะแตะ แต่ก็โอละแม่ที่ไอ้ตัวดีมันทำเป็นนอนละเมอเอี้ยวตัวหลบไปอีกทางได้ทันท่วงที ดูท่าว่าศึกนี้คงจะจบยาก พี่แจ่มหัวเราะชอบอกชอบใจ มองดูปากน่าลักจูบเม้มเข้าหากันท่าทีเหมือนไม่พอใจ

                        “หึหึ ขี้เซาจริง”

                        ยิ่งหลบก็ยิ่งตาม ยิ่งดื้อก็ยิ่งน่าแกล้ง คราวนี้คนขี้แกล้งใช้ท่าไม้ตายปีนขึ้นคร่อมแถมจับต้นแขนของไอ้มิ่งกดเอาไว้เบาๆไม่ให้มีโอกาสหันหนีเหมือนรอบก่อนๆ ซ้ำยังก้มหน้าเข้าไปใกล้กดปลายจมูกโด่งๆเฉียดข้างแก้มของคนแกล้งหลับ

                        “พี่แจ่มขอชิมหัวนมหน่อยนะครับ”

                        คราวนี้แหละ พอพูดจบประโยคปุ๊บ จากที่แกล้งหลับก็ลืมตาพรึ๊บขึ้นมาทันทีทันใด ตานี่โตแทบจะเท่าไข่ห่านเลยก็ว่าได้ ไม่พอแค่นั้นแต่ยังดีดดิ้นฮึดฮัดจ้องมองมายังพี่แจ่มที่คร่อมทับอยู่ตาเขม็ง

                        “ยะ อย่านะโว้ยไอ้แจ่ม ไอ้ผีเปรต”

                        ดูสิ!! ขนาดมองตาขวางยังน่ารักน่าแกล้งขนาดนี้ แถวถ้าคราวหลังพี่แจ่มแกล้งหนักกว่านี้ หน้าตาดื้อๆเหมือนม้าพยศมันน่าน่ารักน่าแกล้งมากขึ้นขนาดไหน

                        “ตื่นแล้วเหรอ พี่แจ่มกลับมาแล้วครับ”บอกย้ำเหมือนเรียกร้องความสนใจพร้อมแจกยิ้มคุณชายรับอรุณ

                        “ไอ้ห่า นี่มึงพึ่งจะกลับมาเหรอวะ นี่มันเช้าเลยนี่หว่า ไหนมึงบอกจะกลับมาตั้งแต่เย็นวานไง”พอเหลือบมองเสื้อผ้าพร้อมกับกลื่นเหงื่อที่โชยออกมาก็นึกขึ้นได้เลยหาเรื่องบ่นใส่เป็นวรรคเป็นเวร

                        “พี่แจ่มขอโทษครับ เผลอเกินเวลาไปหน่อย”

                        “หน่อยบ้ามึงสิ พาลให้คนเขาอื่นรอกินข้าวกินปลาตั้งนาน”

                        “น้องมิ่งรอพี่แจ่มกลับมากินข้าวเหรอครับ”เหมือนไอ้มิ่งขุดหลุมฝังตัวเองยังไงก็ไม่รู้ เพราะทันทีที่มันบอกพี่แจ่มก็ฉีกยิ้มกว้างกว่าเดิม พอๆกับได้แดงที่มันกระดิกหางระริกระรี้เวลาโยนกระดูกให้แทะ

                        “คะ ใครเขารอมึง กูไม่ได้รอมึงสักหน่อย แม่มึงกับน้องจันทร์ต่างหากที่รอมึงอ่ะ เรื่องอะไรกูจะต้องรอ”

                        “คราวหลังถ้าพี่แจ่มกลับมาช้าน้องมิ่งไม่ต้องรอนะครับ กินไปก่อนเลย”

                        “กูบอกแล้วไงว่ากูไม่ได้รอ อย่ามาขี้ตู่ไปหน่อยเลยมึงอะ แล้วก็ลุกออกไปเลยได้แล้วถ้าไม่อยากตกเตียงไม่รู้ตัว มาถึงแทนที่จะอาบน้ำอาบท่าเสือกมากวนกูนอนอีก ไปเลยมึง ไปอาบน้ำ เหงื่อมึงเหม็นอย่างกับอะไรดี”ชี้นิ้วไปที่ห้องน้ำก่อนจะเสหน้าหลบ

                        ที่หลบไม่ใช่เพราะอะไรหรอก แต่เพราะพี่แจ่มกำลังฉกปากลงไปหมายจะจูบเอาแก้มนิ่มๆอย่างกับงูจงอางหมายฉกเหยื่อต่างหาก

                        “พี่แจ่มเหม็นมากเลยเหรอ”

                        พอถูกหลบก็เลยแสร้งทำหน้าเสียอกเสียใจแล้วก้มลงดมรักแร้ตัวเองพลางย่นจมูกใส่

                        “กะ ก็เออสิวะ”

                        “งั้นพี่แจ่มไปอาบน้ำก็ได้”

                        “งั้นก็ลุกไปสักทีสิวะ มานั่งยิ้มเป็นคนบ้าบนตัวคนอื่นเขาอยู่ได้”

                        “ก็พี่แจ่มคิดถึงน้องมิ่งนี่ครับ อยากหอมแก้มน้องมิ่งหลังจากกลับมาทำงานเหมือนที่คนรักเขาทำกัน”

                        “อะ อะไรของมึง ฝันไปเถอะว่ากูจะยอมน่ะ”ปากก็บอกออกมาอย่างนั้น แต่ในความเป็นจริงตั้งแต่พี่แจ่มกลับมาก็กำไรไปมากโขเชียว

                        “ไม่เป็นไร พี่แจ่มหอมน้องมิ่งไปหลายทีแล้ว ไอ้อาบน้ำเสร็จค่อยหอมอีกทีก็ได้ วันนี้พี่แจ่มให้เวลาชดเชยน้องมิ่งทั้งวันเลย”

                        “ใครมันอยากจะไปได้เวลาของมึงล่ะ หึ!”

                        “ฟอดดดดดด”

                        เพราะมัวแต่พูดประชนประชันเบือนหน้าหนีแถมส่งเสียงไม่พอใจฮึดฮัด เลยเปิดช่องว่างให้หัวขโมยตัวได้โอกาสฉวยขโมยหอมแก้มไปฟอดใหญ่อีกระรอก แล้วก็ไม่ใช่เล็กๆน้อยๆเหมือนรอบก่อน เพราะรอบนี้ทำเอาแก้มไอ้มิ่งแทบช้ำ กว่าจะรู้เจ้าของตัวใหญ่กว่าอีกทั้งโชยกลิ่นเหงื่อก็หายลับหนีเข้าไปในห้องน้ำแล้ว ทิ้งให้ไอ้มิ่งด่าไล่หลังเสียงแว่วลอยมาให้ได้อมยิ้มไปอาบน้ำไป

                        --------------------------------------------------------------------



ตอดเล็กเก็บน้อย ค่อยๆตอดไป คิดจะเป็นนักล่าต้องรู้จักซุ่มให้เหยื่อตายใจ

ให้เหยื่อมันหลงตัวเองว่าเป็นผัวแล้วจับทำเมียมันซะเลย

ในความบ่นเป็นเมียบ่นผัวเวลาไปทำงานแล้วกลับบ้านช้า แล้วเอ็งยังจะกล้าคิดว่าตัวเองเป็นผัวอยู่เรอะ!!

ไม่รู้ว่ามีคนรอเยอะไหม เดี๋ยวถ้าซินทำงานเสร็จภายในวันนี้จะรีบปั่นมาลงให้อีกรอบนึงเน้อ

อยากให้รู้จักความเป็นมาของลูกสาว 55
 

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-07-2017 04:58:42 โดย เด็กหญิงเย็นชา »

ออฟไลน์ Laliat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ไม่เม้นว่า"เมื่อไหร่ได้กัน" ก็ได้ แต่จะเม้นว่า "มัน สั้น  มาก " และ "เมื่อไหร่จะมาต่อล่ะจ๊ะ" เฮ้อ

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
ก็ยังไปไม่ถึงไหนอยู่ดีนะคู่นี้  มัวแต่จีบกันอยู่นั่นแหละ

ออฟไลน์ somakimi

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 154
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
 :ling1: พี่แจ่มรุกน้อยไปรึเปล่า คือตอนเด็กหื่นมากมาย พอได้แต่งงานแร้วพี่แจ่มมุ้งมิ่งมาก

ออฟไลน์ t2007

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2400
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-5

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด