ตอนที่2
เมษาไม่รู้หรอกว่าความรักอันมากเกินไปที่มิ้นใช้เป็นข้ออ้างปฏิเสธเขามันคืออะไร เพราะที่เขามอบให้คือการทุ่มเทและทะนุถนอมอย่างที่สุด
ตั้งแต่เล็กเขาต้องทนมองแม่ที่รักถูกพ่อแท้ๆหมางเมินใส่ ความเหงาและความอ้างว้างของแม่ทำให้เมษาตัดสินใจว่าวันใดที่เขามีรักเขาจะดูแลให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ หลังจากที่แม่ตายเขาก็อยู่อย่างโดดเดี่ยว ความฝันของเขาคือการได้ทุ่มเทความรักให้ใครซักคนแล้วมีความสุขไปด้วยกัน
ประหลาดอย่างเหลือเชื่อกับพี่พีเขายอมเล่าเรื่องของแม่และแฟนเก่าให้ฟัง ถึงแม้จะแค่มีสัมพันธ์ทางกายด้วยแค่ครั้งเดียวแถมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยก็ตาม
“จริงๆแล้วไม่ใช่มิ้นคนแรกหรอกที่ผมคบด้วย มีอีกหลายคนที่เลิกกับผมไปทุกคนบอกว่าทนรับความรักของผมไม่ไหว แต่ว่าไม่มีใครที่คบกับผมได้นานเท่ากับมิ้นอีกแล้ว”
เล่าให้ฟังระหว่างที่นอนเคียงข้างกันบนเตียงใหญ่ หลังจากผ่านกิจกรรมเร่าร้อนมาเขากับพี่พียังไม่ได้ลุกออกจากเตียงกันเลย คนอายุมากกว่ายังคงเฝ้าแต่นัวเนียกับเขาอย่างไม่รู้เบื่อ แปลกอีกนั่นแหละที่เขาไม่รู้สึกรังเกียจหรือต่อต้านอีกฝ่ายเลยทั้งที่สร่างเมาแล้ว
ทว่าถึงจะบอกว่าเมาก็ไม่ใช่เสียทีเดียว เมษาจำเรื่องเมื่อคืนได้ดียิ่ง เขาจำได้ว่าถูกโจนจ้วงเข้ามากี่ครั้ง ถูกทำให้รู้สึกดีและร้องไห้ถึงกี่หน ประสบการณ์ครั้งแรกกับผู้ชายของเขาที่พี่พีมอบให้ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดไว้
“พี่เองก็เป็นคนรักใครแล้วรักมากเหมือนกันนะ เมไม่ใช่คนเดียวหรอกที่เป็น”
เขาถูกพี่พีลูบหัวเบาๆ คงตั้งใจจะปลอบโยน การที่อีกฝ่ายพูดว่าเป็นคนแบบเดียวกันทำให้ดีใจที่ได้มีพวก
“จริงหรือครับพี่พี”
“อื้อ...เพราะอย่างนั้นเราที่มีนิสัยเหมือนๆกันจะไม่มาคบหากันแบบจริงจังกันหน่อยหรือไง พี่คิดว่าเรื่องบนเตียงเราเข้ากันได้ดีมาก และยิ่งได้พูดคุยกับเมพี่ยิ่งรู้สึกอยากจริงจังมากขึ้นเรื่อยๆ” ตกใจมากที่จู่จู่ก็มาขอคบหาด้วย เมษาไม่เคยคบกับผู้ชายมาก่อน
“พี่ไม่ได้พูดเล่น เมอาจจะกระดากใจที่ต้องคบหาผู้ชายด้วยกัน แต่ถ้าเมคบกับพี่เมไม่ต้องเป็นฝ่ายวิ่งเข้าหา แต่พี่จะเป็นคนทุ่มเทความรักให้เมเอง เมจะได้ไม่ต้องเหนื่อยที่จะเป็นฝ่ายรักข้างเดียวอีกต่อไปไง”
“มันจะดีหรือพี่พี ไม่ได้หมายถึงกับตัวผมนะแต่หมายถึงตัวพี่นั่นแหละ พี่ยังไม่รู้จักผมดีเลยนะ ผมอาจจะเป็นวัยรุ่นนิสัยเสียก็ได้ใครจะรู้”
“เม ถ้าพี่จะคบเราในฐานะคนรัก พี่ก็ต้องพร้อมที่จะเรียนรู้และยอมรับข้อดีข้อเสียของเมสิ อีกอย่างนิสัยเสียๆของเมพี่จะขัดเกลามันด้วยความรักของพี่เอง คบกับพี่นะ”
เมษาถูกพีจุมพิตที่หลังมือ ดวงตาคมของชายหนุ่มพราวระยับชวนให้เขาจักกะจี้ในหัวใจ เขินเป็นบ้าเลยวุ้ยทำไมพี่พีถึงได้เป็นคนที่เซ็กซี่และช่างหว่านเสน่ห์เก่งขนาดนี้นะ พูดตามจริงเขาเองก็ไม่ได้รังเกียจพี่พีแถมยังรู้สึกดีมากขึ้นเรื่อยๆยามที่ได้อยู่ใกล้ หากว่าลองได้คบกันจะเป็นอย่างไรนะ จะล้มเหลวเหมือนกับพวกแฟนเก่าๆหรือเปล่า
“คบกับพี่นะครับเม”
พีขอความรักจากเมษา ทว่ามือไม้และปากกลับไวยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ชายหนุ่มมอบจูบดูดดื่มให้ เขาเคลิบเคลิ้มจนแทบหมดแรง จูบของพี่พีช่างต่างจากจูบที่มีกับพวกผู้หญิงโดยสิ้นเชิง
“พี่พี...อื้อ...”
พยายามจะเอ่ยปากพูดแต่พี่พีก็ประกบปากลงมาครั้งแล้วครั้งเล่า ยอมแพ้แล้ว เมษายอมแพ้ต่อจูบที่พีมอบให้ เด็กหนุ่มตัดสินใจที่จะเริ่มต้นรักครั้งใหม่กับพี ไม่รู้หรอกว่ากับคนคนนี้จะไปกันได้นานแค่ไหน แต่ดีใจเหลือเกินที่เป็นฝ่ายถูกรักบ้าง เป็นครั้งแรกเลยที่อยู่ในสถานะถูกรักอย่างนี้
“ตกลงคบกับพี่นะครับ”
พีถามเสียงพร่า ดูเหมือนว่าอารมณ์ปรารถนาจะถูกจุดติดขึ้นมาอีกแล้ว โชคดีเหลือเกินที่วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ดังนั้นเมษาจึงไม่ต้องกังวลว่าจะไปเรียนไม่ทัน
“ตกลงครับพี่พี”
ตอบออกไปด้วยเสียงแผ่วหวิว เมษาเสียวซ่านจากการถูกลากปลายลิ้นไปตามแผ่นอก มันกำลังจะเริ่มขึ้นอีกแล้ว ครั้งแรกทีทำกับพี่พีมันดีมากๆดังนั้นจึงคาดหวังว่าครั้งที่สองมันจะต้องดีมากด้วยเช่นกัน ให้ตายสินี่เขากลายเป็นคนบ้าเซ็กส์ไปแล้วหรือนี่
เมษาจมอยู่ในห้วงความรักและหฤหรรษ์ซึ่งพีเป็นคนมอบให้จนไม่อาจถอนตัวได้อีกแล้ว ถึงแม้ระยะเวลาที่คบกันจะผ่านไปได้แค่เพียงสามเดือน ทว่าสำหรับเด็กหนุ่มราวกับผ่านไปหลายปี
พี่พียอมให้เขาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต เขาสามารถก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของอีกฝ่ายได้ในทุกระดับ ไม่ว่าจะเป็นรหัสเฟสบุ๊คหรือรหัสไลน์เขาทราบมาหมดตั้งแต่แรกจากคนรัก นอกจากนั้นพี่พียังยอมให้เล่นมือถือหรือคอมพิวเตอร์ส่วนตัวโดยไม่มีหวงแหน
การที่พี่พียอมให้เขาทำได้ขนาดนี้ยอมรับเลยว่าเมษาดีใจสุดๆ ทว่าเด็กหนุ่มก็เกรงใจไม่ยอมริดรอนสิทธิส่วนตัวของชายหนุ่มมากไปกว่าการขอเล่นมือถือหรือคอมพิวเตอร์บ้างเป็นครั้งคราว คนรักกันต้องไว้ใจซึ่งกันและกันสิถึงจะถูก สามเดือนที่คบหากันมานี่เขาจึงเต็มไปด้วยความไว้ใจในตัวอีกฝ่าย แน่ล่ะเล่นเปิดเผยทุกตัวตนให้เขาทราบตั้งแต่แรกเสียขนาดนี้
เมษาได้กุญแจห้องของพี่พีมาตั้งแต่วันแรกที่คบกัน ดังนั้นจะเมื่อไหร่ก็ได้เด็กหนุ่มสามารถเข้าไปฝังตัวอยู่ในห้องของพีตามแต่ใจต้องการ นอกจากนั้นหากมีเวลาว่างพี่พีก็มักจะตามรับตามส่งทุกครั้งตอนนี้เขากับพี่พีตัวติดกันไปทุกทียกเว้นเวลาที่ชายหนุ่มทำงานอยู่ในโรงพยาบาล
พี่พีเป็นหมอศัลยกรรมที่มีชื่อเสียง การที่ได้รู้ว่าคนรักเป็นคนมีหน้ามีตาในสังคมทำให้นึกหวั่นใจอยู่บ้าง เมษากลัวเหลือเกินหากคนรอบตัวของพี่พีรู้ว่าคบกับเขาในฐานะคนรักพี่พีอาจจะโดนดูถูก แต่พี่พีกลับไม่ยี่หระแต่อย่างใด ชายหนุ่มบอกแค่เพียง ถึงใครจะรู้ก็ช่างสิ มันไม่ได้ทำให้พี่รักเมน้อยลงไปหรอกนะ เมษาดีใจอย่างที่สุดมันยิ่งทำให้เขาหลงใหลพี่พีมากกว่าเดิม
ตอนนี้เมษานอนกลิ้งรออยู่บนเตียงในห้องของพี เด็กหนุ่มมักมารออีกฝ่ายในห้องอย่างนี้ทุกวันจนหมู่นี้เต้กับเลย์เริ่มจะบ่นหงุงหงิงหาว่าเขาเริ่มตีตัวออกห่าง เมษาได้แต่อธิบายไปว่าระยะนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญของเขากับคนรัก ถึงอย่างนั้นก็มีหลายครั้งที่เพื่อนสนิทน้อยใจจนบ่นไม่เลิก
พี่เต้คนหล่อ; ไงไอ้เมหายหัวไปไหนอีกหะ อย่าบอกนะว่าตอนนี้อยู่กับแฟน
ley@out; แม่งไอ้คนทรยศหมู่นี้ไม่มาดื่มด้วยกันเลยนะเว้ย จะเลิกคบไงวะ
ถูกกระหน่ำต่อว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ในไลน์กลุ่ม เมษาลำบากใจเหลือเกิน อันที่จริงอยากจะเจียดเวลาให้เพื่อนๆบ้างแต่พี่พีนี่สิออดอ้อนเรียกร้องให้เขามาคอยอยู่ใกล้ตลอดเวลา เสียงกระซิบวอนขอหวานๆของชายหนุ่มเป็นดั่งยากล่อมประสาทชั้นดีจนเขาไม่อาจขัดขืน
พี่เต้คนหล่อ;ไม่รู้เว้ยยยยยคราวนี้มึงต้องมาดื่มกับพวกกูให้ได้ ถ้ามึงกลัวแฟนจะเหงาก็พาแฟนมาด้วยเลยพวกกูอยากเจอหน้าคนที่เอามึงไปกกจนไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเหมือนกัน
lay@out;นั่นสิกูก็อยากเห็นเหมือนกันว่ะ
ได้แต่ถอนหายใจ เกิดเขาพาไปพวกมันจะไม่แตกตื่นกันหรอกหรือ ดังนั้นจึงปฏิเสธไปเนิ่นๆ จังหวะนั้นเป็นตอนที่พีพี่กลับเข้ามาในห้องพอดี
“รอพี่นานไหมคนเก่ง ทำอะไรอยู่หือ” พีเดินเข้ามาหาแล้วหอมแก้มเขาฟอดใหญ่
“ไม่มีอะไรหรอกครับพี่พี แค่วันนี้เมอาจจะขอกลับเร็วซักหน่อย เพราะอย่างนั้นพี่พีเบามือกับเมบ้างนะ”
เมษาหน้าแดงก่ำ ไม่รู้ทำไมตนเองถึงต้องหน้าแดงทุกครั้งที่พูดเรื่องส่อไปทางเพศกับพี่พี ทั้งที่กับเพื่อนๆต่อให้พูดเรื่องลามกแค่ไหนก็ไม่เคยกระดากอายเลยซักนิด
“ให้พี่เพลาๆแรงแล้วเมจะเพียงพอหรือ เมชอบให้พี่ทำแรงๆไม่ใช่หรือไง”
พียิ้มมีเลศนัย ถึงแม้จะถูกหยอกล้อให้อับอาย แต่เมษาไม่ได้โกรธเลยซักนิด กลับดีใจเสียอีกที่ได้พูดคุยสนิทสนมกับคนรักเช่นนี้
“ไปอาบน้ำสิ วันนี้จะรีบกลับไม่ใช่หรือ แต่พี่ไม่สัญญานะว่าจะอดใจเพลามือให้เราได้หรือเปล่า”
เมษารีบผลุบหายไปในห้องน้ำ เด็กหนุ่มคำนวณเวลาว่าถ้าร่วมรักกันซักหนึ่งชั่วโมง อาจจะพอไปตามนัดกับไอ้เลย์และเต้ทัน จึงรีบอาบน้ำแล้วออกมาอย่างรวดเร็ว
“พี่พีทำอะไรน่ะครับ” พอออกมาก็พบว่าชายหนุ่มกำลังเล่นมือถือของเขาอยู่ แปลก พี่พีไม่เคยเห็นสนใจมือถือของเขามาก่อนเลยนี่นา
“ดูอะไรหรือครับ” เมษาเดินเข้าไปหาแล้วลดตัวนั่งลงบนเตียงข้างๆพี่พี
“เพื่อนเราหรือสองคนนี้” พี่พีชี้นิ้วไปยังรูปในหน้าจอมือถือซึ่งประกอบไปด้วย เลย์ เต้ และตัวเขาเอง
“อื้อ....” เมษาตอบ
“หล่อนะ หน้าตาดีทั้งคู่เลย” หลังจากพูดชมพี่พีก็กดเปิดแอ็ปไลน์เข้าไปดู ชายหนุ่มไล่อ่านข้อความที่เขาคุยกับแต่ละคนอย่างเชื่องช้า
“minnymouseนี่ใครสวยนะ ดูเราสนิทกับน้องผู้หญิงคนนี้จัง”
“เอ่อ....น้องรหัสครับพี่พี”
“วันนี้เราไปทานไอติมกับเขามาด้วยหรือ สนิทกับเขาดีจังนะ” เหงื่อชักเริ่มตก พี่พีไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน วันนี้มันอะไรกันนะ ชักแปลกๆยังไงชอบกล
“แล้วนี่ล่ะ เต้คนหล่อกับlay@out ที่เรารีบนี่เพราะนัดเพื่อนสองคนนี้ไปดื่มเหล้าคืนนี้อย่างนั้นหรือ”
ถึงแม้ว่าจะยกยิ้มแต่ตาของพี่พีเหมือนไม่ได้ยิ้มไปด้วย เป็นครั้งแรกเลยที่เมษาคิดว่าตนเองถูกอีกฝ่ายตำหนิ ไม่เข้าใจว่าตนเองทำผิดที่ตรงไหน เพื่อเบี่ยงเบนอารมณ์ไม่ดีของชายหนุ่มเขาจึงเข้าไปออดอ้อนด้วยการกอดเอวแล้วแนบจูบ
“พี่พีอย่าสนใจเลย พี่พีไม่อยากกอดเมแล้วหรือ”
ไล่จูบไปทั่วใบหน้าของชายหนุ่มหวังจะให้ลืมความไม่พอใจไปเสีย เมษาทำทุกวิธีทางให้พีพึงพอใจดังนั้นจึงลดตัวลงต่ำแล้วครอบครองความเป็นชายของคนรักด้วยริมฝีปาก
“อึก.....อือ.....”
เพราะว่าความเป็นชายของพีช่างใหญ่โตจึงทำให้การครอบครองตลอดลำเป็นไปด้วยความลำบาก เมษาดูดดุนและสลับกับไล่เลียคนตรงหน้าอย่างสุดความสามารถ เขาไม่ได้ยินเสียงครางเลยเพราะก้มหน้าบรรจงปรนเปรอจึงไม่รู้ว่าพี่พีทำสีหน้าแบบไหนอยู่
“หึหึหึ”
อดจะเงยหน้าขึ้นมองไม่ได้เพราะพีพี่หัวเราะเสียงเย็นชา เมื่อเงยหน้าไปก็พบกับรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมร้ายกาจ เมษาสะดุ้งเบาๆพี่พีไม่เคยยิ้มแบบนี้ให้เขาเห็นเลยซักครั้ง
“หยุดทำไมล่ะครับเม เรารีบไปหาเพื่อนไม่ใช่หรือ”
พี่พีกระชากตัวเขาขึ้นไปบนเตียงตามด้วยโถมทับลงมาแทบจะในทันที ชายหนุ่มจูบหนักๆสลับกับขบกัดไปตามเนื้อตัว ทั้งเจ็บและเสียวซ่าน บอกไม่ถูกเลยว่าตอนนี้กลัวหรือรู้สึกดีกันแน่
“พี่พีเป็นอะไร...อื้อ....”
ไม่รู้ทำไมพี่พีถึงรุนแรงกับเขามากกว่าปกติ ชายหนุ่มสร้างรอยกัดไปทั่วร่างอย่างที่ไม่เคยทำ นอกจากนั้นยังเอาแต่ปรนเปรอตรงยอดอกไม่ยอมจับต้องเครื่องเพศของเขาเลยจนรู้สึกทรมาน
“พี่พีทำไม....อึก....”
อยากจะให้คนรักสัมผัสตรงส่วนนั้นใจแทบขาด พอเอื้อมมือจะไปจับเล่นมันด้วยตัวเองชายหนุ่มก็ตีมือลงมาดัง
เพลียะ เมษายิ่งไม่เข้าใจหนักว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“พี่ยังไม่ได้อนุญาตให้เราจับเลยนะครับ อย่าดื้อสิ เชื่อฟังพี่นะแล้วเราจะมีความสุข”
หลังจากนั้นเมษาต้องทนทรมานอยู่นานหลายนาที พี่พีเอาแต่หยอกล้อยอดอกทั้งดูดดึงจนบวมเป่ง ไม่รู้ทำไมทั้งที่เอาแต่ปรนเปรอแค่ด้านบนเท่านั้นแต่ข้างล่างกลับคายหยาดน้ำสีขาวขุ่นออกมาเสียนี่
“หึหึหึ รู้แล้วสินะว่าถึงพี่ไม่แตะต้องตรงนั้นของเม พี่ก็ยังทำให้เมถึงจุดได้”
“พี่พีใจร้าย”
ถึงจะต่อว่าไปแต่ก็ใช่ว่าจะทำให้คนรักหยุดโปรยยิ้มเจ้าเล่ห์ร้ายกาจ ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจจริงๆ อะไรที่เปลี่ยนให้คนอ่อนโยนใจดีกลายเป็นคนช่างรังแกได้ถึงเพียงนี้
“คืนนี้พี่ตั้งใจว่าจะไม่แตะต้อง ตรงนั้นของเมเลยซักครั้งดูสิว่า ถ้าพี่เข้าไปในตัวเมเมจะถึงอีกกี่ครั้งโดยที่พี่ไม่จับตรงนั้นเลย เมเองก็ห้ามเอามือไปจับด้วยนะ”
ไร้เหตุผลที่สุด ถึงพี่พีจะห้ามแต่ถ้าเขาอยากจับใครมันจะหยุดเขาได้ ทว่าพี่พี่จุมพิตลงมาบนมือทั้งสองข้างของเขาอย่างถนุถนอม
“พี่เชื่อว่าพีจะเชื่อฟังที่พี่ขอนะ เพราะฉะนั้นอย่าเอามือไปจับที่ตรงส่วนนี้นะครับ คนดีของพี่”
ไม่รู้ทำไมถึงได้เกิดความคิดคล้อยตามคนรักเสียอย่างนั้น เพราะว่าพี่พีพูดกับเขาด้วยเสียงที่อ่อนโยนเหมือนทุกทีนะหรือ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ ทว่าเขาได้แต่พยักหน้าตอบตกลงออกไป
“เด็กดี เดี๋ยวพี่จะทำให้เราลืมคืนนี้ไม่ลงไปทั้งชีวิตเลยนะ”
กล่าวจบเมษาก็ถูกจัดท่าทางเสียใหม่ เด็กหนุ่มถูกจับให้นอนคว่ำหน้าแล้วยกสะโพกขึ้น พี่พีแตะปลายลิ้นลงมาบนช่องทางรักแล้วรัวลิ้นลงมา
“อึก...อื้อ...”
“ชอบแบบนี้ใช่ไหม” ระหว่างที่ถามก็ไล้นิ้วมือไปตามขอบของช่องทางเร้นลับยั่วเย้า เมษาอยากให้ชายหนุ่มใช้ลิ้นกับเขาอีกครั้ง
“ชอบให้พี่เลียตรงนี้สินะ”
“อื้อ...ชอบครับ....”
“อย่างนั้นถ้าอยากให้เลียตรงนี้อีกก็อย่าเอามือไปจับตรงนั้นที่อยู่ข้างหน้านะ”
ในที่สุดเมษาก็ตกลงไปในหลุมพลางของปีศาจร้ายจนได้
เม้นกำลังใจกันบ้างน้า
หัวข้อ: เรื่องสั้น คนรักขี้หึง 2/2/60 {จบแล้วจ้า} (อ่าน 26619 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก