ตอนที่9
กันย์กำลังจะทำให้ผมเป็นบ้า!
ที่ผมมาหาเขาไม่ใช่เพราะอยากทำเรื่องแบบนี้สักนิด แต่เจ้าตัวกลับยุกยิกไม่หยุดอยู่ในอ้อมแขนของผมซึ่งพยามยามอย่างยิ่งที่จะสวดนะโมสามจบสงบสติอารมณ์ ไหนจะกลิ่นตัวหอมฉุยแล้วก็เส้นผมนุ่มนิ่มนั่นอีก
ผมบอกให้เขาอยู่เฉยๆเพราะว่าก้นของเขามันเสียดสีกับน้องชายของผมอยู่ แต่เขาก็ยังดุ๊กดิ๊กอยู่นั่นแหละ!!
แล้วคุณคิดว่าผมจะทนไหวไหม!? ไม่เลย ไม่!!
พวกเราเสร็จกันไปรอบหนึ่งแล้ว ระหว่างทางกันย์ทำท่าจะถึงก่อนผมก็เลยต้องเปลี่ยนท่าเพื่อลดอารมณ์ให้เขา จนตอนนี้ร่างบางนั่นกำลังหอบหายใจรวยรินอยู่ใต้ตัวผม ตอนสุดท้ายผมพลิกตัวกันย์กลับมาเพราะอยากเห็นใบหน้าของเขาตอนถึงจุดนั้น
แล้วก็ได้เห็นอย่างที่คาดหวัง
ใบหน้าหวานฉ่ำ ดวงตาปรือปรอยยามถึงจุดสูงสุดของความใคร่ ผิวกายขาวๆที่ถูกแต่งแต้มไปด้วยรอยรักและกลีบปากบางช้ำ กันย์ที่ถูกทำให้เป็นอย่างนั้นด้วยมือของผมครางอือในลำคออย่างสุขสมทำเอาอดใจไม่ไหว ผมก้มลงไปมอบจูบให้ร่างบางอย่างอ่อนโยน
ผมทำแบบค่อยเป็นค่อยไปเพราะอยากจูบกับกันย์ให้นานที่สุด...
แต่ดูเหมือนจะนานไปหน่อย...
ท่อนลำของผมยังฝังอยู่ในกายของกันย์ และช่องทางนั้นก็บีบนวดสิ่งแปลกปลอมซึ่งเป็นของผมเองอยู่ตลอดเวลา แล้วในที่สุดมันก็ลุกสู้อีกครั้ง แต่ผมก็ยังไม่ละจากริมฝีปากหวานล้ำของอีกฝ่าย มันน่าเสียดายที่จะผละออกไปเพราะความกระหายของตัวเอง
“อื๊อ...”แต่ดูเหมือนกันย์จะไม่ไหวแล้วนะ
ทั้งหายใจไม่ทันจนประท้วงด้วยการทุบบ่าผมแล้วก็เสียวเบื้องล่างจนทนไม่ไหว กันย์งอขาสวยๆของเจ้าตัวขึ้นมาแล้วก็ขยับสะโพกทีละน้อยราวกับร้องขอผมทางอ้อม
อืม...รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของผมอีกครั้ง กันย์น่ารักเสมอยิ่งเวลามีอะไรกันยิ่งน่ารัก เหมือนดอกไม้สีขาวถูกย้อมเป็นสีชมพูระเรื่อเลย นัยน์ตาหวานฉ่ำช้อนมองผมโดยไม่ต้องแปลความอะไรผมก็เข้าใจ
ผมขยับสะโพกเนิบช้า เข้าออกช่องทางคับแน่นของอีกฝ่าย
“ดูเหมือนพรุ่งนี้จะอดไปสวนสนุกแล้วนะ”กันย์ยิ้มตามคำพูด เขาหัวเราะคิกคักแล้วก็ต้องซี้ดปากเมื่อโดนกระแทกเข้าอย่างแรง คนโดนแกล้งมองค้อนผมตาเขียว...อา...น่ารักจัง
น่ารักจนอยากจะรักแรงๆอีกสับสิบรอบเลย
แต่จะไปทำขนาดนั้นไหวได้ยังไงกัน ผมหัวเราะกับตัวเองในใจแล้วก็เริ่มขยับๆตัว เสียงหวานดังคลอใบหู
“อือ...นายนิสัยไม่ดี...นายหื่น...”
ดูสิ กันย์ของผมกำลังพูดว่าผมด้วยน้ำเสียงกระเส่า มือเรียวสวยจิกหลังผมจนแสบไปหมด แต่นั่นก็ทำให้ผมรู้ว่าเขากำลังรู้สึกดีขนาดไหน
ผมก้มลงไปจูบปิดปากคนขี้บ่นก่อนจะขยับตัวไปตามแรงปรารถนาจนถึงจุดสูงสุด
รอบแล้วรอบเล่าพวกเราทำกันอย่างนั้นเป็นชั่วโมงๆจนร่างบางสิ้นแรงผล็อยหลับไปนั่นแหละ
“กันย์”ผมลองเรียกคนที่หลับไปกลางคัน ทั้งๆที่ยังไม่เสร็จยกเลยแท้ๆ...ดูเหมือนผมจะเล่นหนักไปหน่อย ก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นกันย์น้อยน่ารักยังตื่นอยู่แล้วก็ของตัวเองที่ยังคาอยู่ในร่างกายอุ่นๆของกันย์ซึ่งยังตอดรัดแม้เจ้าของร่างจะหมดสติไปแล้วอย่างชั่งใจ
ผมปล่อยให้เบื้องหลังของกันย์นวดคลึงผมอยู่อย่างนั้นแล้วก็เลื่อนมือมาช่วยให้กันย์น้อยปลดปล่อยเป็นครั้งสุดท้าย
ขยับมือรูดรั้งอยู่ไม่นานของเหลวสีขุ่นก็หลั่งรินออกมา ดูเหมือนว่าเขาก็ใกล้สุดอยู่แล้วเลยดีไป แต่ปัญหามันอยู่ที่ของผมนี่สิ
ตอนนี้ผมมีสองทางเลือก...หนึ่งก็คือถอยออกมาแล้วก็ใช้มือของตัวเองจัดการซะ
สองก็คือ...ขยับต่อไปทั้งอย่างนี้
ถึงมันจะดูเลวก็เถอะ แต่พอมองเห็นร่างกายขาวนวลเปลือยเปล่ารอยแดงช้ำหลายสิบรอย กับยอดอกสีชมพูหวานซึ่งกระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะนั่นแล้ว การตัดใจเลือกตัวเลือกที่หนึ่งดูจะยากเย็นเกินความจริงไปเสียหน่อย
ผมยกยิ้มมุมปาก ก่อนมอบจุมพิตแผ่วเบาให้เจ้าหญิงนิทราของผม
”ขอโทษนะคนดี แต่นายคงเป็นผู้ชายแบบที่กันย์ว่า...”
นิสัยไม่ดีแล้วก็หื่น
รู้ตัวอีกทีผมก็ขยับเอวแบบไม่แรงมากเพราะเกรงใจคนหลับส่วนกันย์เองก็ครางงืมงำในลำคอ ใบหน้าหวานสะบัดไปมาเหมือนกำลังตอบสนองผมทั้งที่ตัวเองหลับไปแล้ว
ร่างบอบบางสั่นสะท้านตามแรงกระแทก กันย์ไวต่อสัมผัสมาก ยิ่งด้านหลังยิ่งแล้วใหญ่ เวลาถึงจุดสุดยอดทั้งเอวทั้งสะโพกก็จะกระตุกเกร็งจนสั่นคลอนไปทั้งตัว เรียกได้ว่ายั่วยวนแบบไม่ประสา เป็นผู้ชายที่ทำให้ผมรู้สึกอยากกอดเอาไว้ตลอดเวลา ไม่คิดเลยว่าแม้กระทั่งตอนนอนก็ยังประสาทไวขนาดนี้
“อืมมม...”คนอะไรน่าลักหลับชะมัด
แล้วความรู้สึกก็ถูกปล่อยออกมาเป็นรูปธรรม ผมถอนตัวออกมาจากช่องทางสานสัมพันธ์ซึ่งเหนอะหนะไปหมดแล้วก็เหลือบมองนาฬิกาซึ่งแสดงเวลาตีสี่พร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่ วันนี้คงไม่ได้ไปเที่ยวกันแล้วล่ะ
จะโทษใครก็ได้แต่โทษตัวเอง ผมช้อนร่างบางซึ่งสลบไสลไปแล้วขึ้นมาในอ้อมแขนในท่าอุ้มเจ้าหญิง ก่อนเจ้านายจะพาเจ้าหญิงของเขาเข้าไปล้างตัวในห้องน้ำ
แสงสว่างของพระอาทิตย์ยามสายสาดส่องเข้ามาในห้องนอนซึ่งคนในห้องทั้งสองคนยังไม่พร้อมจะตื่น แต่ในที่สุดคนตื่นเช้าเป็นนิสัยอย่างนายธรรมดาก็ฝืนเปลือกตาให้ลืมขึ้นฝ่าความเมื่อยล้าจากร่างกายที่ร้องประท้วงอย่างหนัก
ผมหรี่ตาสู้แสง เหลือบมองนาฬิกาแล้วก็ต้องตกใจเมื่อตอนนี้มันบ่ายแล้วไม่ใช่สาย
“โอยย...”เสียงทุ้มร้องโอดครวญเมื่อถูกความเมื่อยล้าเล่นงาน ผมยกมือขึ้นตบหน้าผากตัวเองแรงๆ ขนาดตัวผมยังแย่ขนาดนี้แล้วกันย์ล่ะจะขนาดไหน คิดได้ดังนั้นผมก็รีบควานหาร่างบางซึ่งซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มทันที กันย์ของผมนอนห่อตัวเหมือนกุ้ง สองมือกอดตุ๊กตาหมูเน่าๆแน่น ไม่รู้เพราะเป็นนิสัยส่วนตัวหรือว่าหนาว
แต่ผมขอประเมินว่าหนาวแล้วกันจะได้ลากมากอด
“อืม”เขาครางงืมในลำคอเมื่อผมรั้งร่างกายปวกเปียกนั้นมาสวมกอด
“ขอโทษนะ”ผมพูดพลางลูบปอยผมนุ่มอย่างอ่อนโยน
“งืม...เรื่องอะไร”แต่ทว่าเสียงหวานๆของคนในอ้อมกอดดันตอบกลับมาแบบอ่อนแรงเสียนี่
“ตื่นแล้วเหรอ!?”
“อืม เมื่อกี้”กันย์ว่าพลางเอามือขยี้ตาแล้วก็ก้มหน้าซุกอกผมส่งเสียงงัวเงีย ผมก็เลยเอามือลูบหลังเขาแล้วก็ตอบไปว่า
“ขอโทษเรื่องเมื่อคืน”เสียงเบาหวิว รู้สึกโหวงๆกลัวกันย์จะต่อว่ากลับมา
“ไม่เป็นไร มันไม่ได้หนักหนาจนรับไม่ไหว แต่ก็เสียดายที่ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกัน นายอุตส่าห์มีวันหยุด...”หางเสียงของเขาขาดหายไปเหมือนกับว่าถ้าขืนพูดต่อไปน้ำตาจะไหลออกมาผมก็เลยรีบกระชับอ้อมแขน ใช้มือทั้งสองข้างกอดกันย์เอาไว้แน่น
“เรื่องนั้นก็ใช่ แต่ที่เราอยากขอโทษกันย์จริงๆก็คือเรื่องที่นายมาหา...แล้วก็ทำกับกันย์แบบนี้...มันเหมือนกับว่าอยากก็เลยมาหาที่ระบาย...”
“หะ...!?”กันย์ชะงัก เขาเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยแววตาแวววาวแล้วก็เอื้อมมือมาบีบจมูกผมอย่างมันเขี้ยว
“อันอำอะไอ”
กันย์หัวเราะชอบใจที่ผมพูดไม่เป็นภาษา เอาเถอะครับ เอาที่สบายใจเลย
หลังจากนั้นพวกเราก็เผลอหลับไปอีกเป็นชั่วโมงกว่าจะตื่นขึ้นมาอีกทีก็บ่ายแก่แล้ว ผมผุดลุกขึ้นจากเตียงด้วยความตกใจ มองกันย์ที่ยังนอนคู้ตัวกอดตุ๊กตาหมูเน่าอยู่ก่อนจะรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว ผมอาบน้ำออกมาใส่ชุดตัวเดิมที่กันย์ให้ยืมเมื่อคืนแล้วก็เดินไปปลุกเขา
“กันย์ๆ”
“งืมมมม”ขอขยี้ตางืมงำงอแงไม่ยอมตื่น มีการหันหน้าหนีด้วยนะ
“กันย์เดี๋ยวนายกลับหอก่อนนะ...”
“ห๊ะ!! ทำไมอ่ะ จะไปไหนเหรอ”เหมือนผมไปพูดอะไรผิดเข้าก็ไม่รู้ ร่างบางรีบกระเด้งตัวขึ้นนั่งเหรอหราทันที เขาเกาะชายเสื้อผมแน่นจนผมอดยิ้มไม่ได้
“กลับไปเปลี่ยนเสื้อไง เดี๋ยวออกไปกินข้าวเย็นที่ห้างกัน”ผมลูบหัวเขาด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนแล้วก็จุ๊บเหม่งไปทีหนึ่งอย่างถือวิสาสะ กันย์เบิกตาแล้วก็หน้าแดง บ่นอุบอิบอะไรก็ไม่รู้กับตัวเองผมก็เลยกล่าวสมทบไปว่า
“เดี๋ยวกลับมาหาที่ห้องนี้ กันย์อาบน้ำรอนะ”แล้วก็วิ่งออกจากห้องไป
_________________________________________________
มันเป็นอะไรที่หื่นมาก โอ๊ยยยยยย
เขิน... T/////////T
นี่เป็นนิยายที่เรทเยอะสุดตั้งแต่แต่งมาเลยค่ะ
และคงแต่งอะไรแบบนี้ไม่ได้อีกเลย(หัวใจเริ่มด้านชากับคำว่า NC)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
