เฮ้ย ! มันไม่ใช่ลูกกู
ตอนที่ 32
ลืมตาตื่นเช้าขึ้นมาเพราะแรงมือที่เขย่าปลุกให้ตื่นจากคนที่ตื่นเต้นที่สุดในห้องเรา วันนี้หัวหอมตื่นก่อนใคร ตื่นเสร็จก็จัดการปลุกผม ปลุกไอ้ภาพ เรียบร้อย
“ ตื่นๆ อาขม ตื่นเร็ว ต้องไปเล่นน้ำทะเลแล้วนะ ตื่นๆ " ลืมตาดูนาฬิกาตอนนั้นเพิ่งเจ็ดโมงเช้าแต่พอจะหลับตาลงอีกครั้ง มือเล็กๆก็เอื้อมมาจับหนังตาผมให้เปิดขึ้นจนในที่สุดก็ต้องตื่นมาอาบน้ำแล้วจัดการใส่ชุดเล่นน้ำให้มัน ไม่มีอะไรมากแค่กางเกงขาสั้นธรรมดากับเสื้อยืด ของผมก็เหมือนกัน
“ อาภาพยังไม่ตื่นเลย " ผมบอกหัวหอมที่วิ่งขึ้นไปบนเตียงทันที มันกระโดดทุ่มสุดตัวใส่ร่างสูงที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับมือหนาที่คว้าเอาร่างเล็กนั่นไปกอดไปหอมเสียหลายที
“ อาภาพตื่นนนน " มันปลุกก่อนจะยื่นมือไปเปิดตาอีกคนให้ฉีกกว้างออกมา " ตื่นนะ ตื่นๆ "
“ อื้ม ตื่นแล้ว " ตาที่กำลังจะหลับแต่ปากกลับบอกว่าตื่นแล้ว
“ มึงจะนอนต่อหน่อยก็ได้ เดี๋ยวกูลงไปกับมันเอง " ผมบอก ท่าทางมันดูเหนื่อยๆอาจเพราะไอ้ภาพขับรถด้วยละ ฝืนตื่นตอนเช้าไม่ไหวมันก็ไม่แปลกหรอก " ทางที่ดีกกูว่ามึงนอนต่อน่าจะดีกว่า วันนี้ยังต้องขับไปนู้นมานี่อีกหลายที่ พักเอาแรงไปก่อนนะ "
“ ไม่เอาอะ เค้าอยากไปด้วย รอเค้าด้วยน้าาา " มันลากเสียงปัญญาอ่อนก่อนจะก้มลงหอมแก้มหัวหอมที่ก็หัวเราะชอบใจ
“ ไหวเหรอวะ " ผมถาม
“ ไหวสิ ตัวเองไม่ต้องเป็นห่วงเค้าหรอกนะ "
“ ปัญญาอ่อน "
“ รอแปป ขออาบน้ำแต่งตัวห้านาที "
ลงมาชั้นล่างที่ด้วยธีมเสื้อผ้าแบบเดียวกันหมดทั้งสามคน ก็โชคดีที่ไม่ได้หยิบเสื้อไปมาแล้วกาญจนบุรีมาใส่พร้อมกันหมด โชคดีที่ตัดสินใจเอาเสื้อยืดตัวที่มันดูดีมา ไม่งั้นแม่งต้องดูครอบครัวมากแน่ๆ เพราะแค่นี้แม่งก็ดูครอบครัวเอามากๆแล้วละ
ห้องอาหารเช้าภายในโรงแรมเปิดบริการให้เราสามคนเป็นกลุ่มแรก แน่นอนมาพักผ่อนแบบนี้ใครมันจะแหกขี้ตาตื่นมาเช้าๆ สำหรับตอนนี้ผู้ปกครองยังเมาขี้ตาอยู่เลย แต่เด็กน้อยที่หิ้วถังใส่ของเล่นมาด้วยกลับตื่นเต้นจนถึงขีดสุด สายตามันลุกวาวยามที่เห็นทะเลอยู่เบื้องหน้า ทำได้คงจากจะวิ่งลงทะเลไปแล้ว
" อาขมมม กาลิคอยากจะไปเล่นน้ำทะเล "
" กินข้าวก่อนนะ " ผมบอกมันก็พยักหน้ารับ
" ถ้ากินข้าวแล้วจะได้ลงไปเล่นน้ำทะเลถูกมั้ยครับ "
" ใช่แล้ว " ผมบอกมันก่อนจะยื่นคูปองอาหารเช้าของทุกคนให้พยักงานโรงแรมที่เปิดประตูให้ ห้องอาหารที่เปิดโล่งที่มีทั้งแบบนั่งในตัวอาคารแล้วก็รับลมด้านนอก
" นั่งไหนกันดี "
" ข้างนอก! นั่งตรงนั้น " หัวหอมชี้ไปที่ที่นั่งข้างนอกที่รับลมทะลแบบสบายๆ ช่างแตกต่างกับผมแล้วก็ไอ้ภาพเหลือเกิน เรามองตากันตอนที่ไอ้ตัวเล็กชี้นิ้วเลือก คือกูแค่อยากจะตากแอร์เย็นๆ นั่งชิวๆ กินกาแฟไง จะไปนั่งตากลมทะเลให้กินยากๆทำไมวะ แดกทีผักปลิวออกจากปากยังไม่ทันงับ จะอ่านหนังสือลมก็ปลิวไปมา..
" ทำไมกูรู้สึกไม่อินอะไรกับทะเลเลยวะ กูอยากจะนอนโง่ๆบนเตียงมากกว่า " ผมพูดออกมาเสียงเบาๆ ไอ้ภาพมันก็หันมายิ้ม
“ เอาน่า ร่าเริงหน่อย แล้วตกลงจะนั่งไหน "
" ตามใจมันแล้วกัน " ผมบอก ก่อนจะยื่นมือไปขยี้หัวไอ้ตัวเล็กที่กำลังมีความสุขแบบสุดๆไปเลย " ก็ทริปนี้เราพามันมานี่นะ "
“ เย้~ “
“ งั้นก็ไปเลือกอาหารกัน กาลิคอยากจะกินอะไร " ภาพก้มลงไปอุ้มอีกคนขึ้นมา ส่วนผมก็มีหน้าที่ถือจานเดินตามแล้วหยิบตามความต้องการของพวกมัน
“ เอาใส่จานใหญ่รวมกัน แล้วค่อยเอาจานเล็กไปแบ่งกินกันก็แล้วกันนะ "
“ โอเคตามนั้น "
“ หัวหอมกินอะไร "
“ กินไส้กรอก "
“ ไส้กรอกนะ " ผมหยิบไส้กรอกขึ้นมาห้าหกชิ้น ตามด้วยไข่ดาวสี่ฟอง ข้าวผัดไข่อีกนิดหน่อย อีกจานก็ใส่พวกขนมปัง ไอ้ภาพจัดการกดนมให้กาลิค ส่วนผมสองคนแน่นอนว่าต้อง กาแฟเข้มๆ เพื่อปลุกชีวิตให้ลุกขึ้นมาร่าเริงอีกครั้ง
ตั้งอาหารทั้งหมดลงบนโต๊ะข้างนอก ผมเดินกลับเข้ามาข้างในอีกครั้ง รู้สึกยังมีอีกหลายอย่างที่อยากจะกิน ไม่ว่าจะเป็น แพนเค้ก ผัดซีอิ๋ว แซนวิช หรือว่าพวกซีเรียล
“ นี่มึงกินหมดเหรอ " ไอ้ภาพถามตอนที่ผมยกอาหารมาอีกจานใหญ่ๆ กลายเป็นว่าตอนนี้อาหารเราเต็มโต๊ะไปหมด มีอาหารในจานใหญ่ตั้งสี่จาน
“ กูยังอยากจะกินอีกเนี้ย แต่ไว้ก่อน กินตรงหน้าให้หมดก่อน "
“ มึงเป็นเมนส์รึเปล่า "
“ ไอ้สัดนี่ " คว้าช้อนส้อมขู่จะจิ้มตามันอีกคนก็ถอยหลังหนีพลางหัวเราะ " กวนส้นตีน "
" ขี้หงุดหงิดแบบนี้ หรือว่าวัยทอง "
" ไอ้ภาพ "
" จ๋าาาา " มันลากเสียงยาวก็เหมือนอย่างทุกที ทำผมหงุดหงิดเหรอ ? ก็หาได้แคร์อะไรไม่ หงุดหงิดก็หงุดหงิดไปสิ ภาพจะแกล้ง ส่ายหน้าไปมาปลงๆกับคนอย่างมัน ผมหันมาตักซอสใส่ลงบนจานของหัวหอม ก่อนจะตักไข่ดาว ไส้กรอกสามชิ้น แล้วก็ขนมปังแผ่นนึงให้
“ หัวหอมกินข้าว "
“ คร๊าบบบ " จิ้มส้อมลงกินไส้กรอกเป็นอย่างแรก มันที่เคี้ยวด้วยความอร่อย ผมก็ได้เวลาจัดการอาหารตรงหน้าบ้างแล้ว จะว่าไปก็อร่อยทุกอย่างเลย รสชาติกลางๆไม่ได้หนักอะไร เหมาะกับคนทุกเพศทุกวันลย ไทย ต่างชาติ เรานั่งกินอาหารกันสักพักคนที่กินหมดคนแรกแน่นอนว่าต้องเป็นน้องหัวหอม เพราะมันคงอยากจะไปเล่นน้ำทะเลเต็มแก่แล้ว " อาขม กาลิคกินหมดแล้ว "
“ อิ่มแล้วเหรอ " ผมถาม มันก็พยักหน้ารับ
“ งั้นก็รอก่อนนะ 30 นาที " มันยู่หน้าตอนผมบอกแบบนั้น ในใจมันคงคิดว่า อะไรวะ ก็บอกว่ากินข้าวเสร็จแล้วจะให้เล่นไง ทำไมต้องรออีก
“ ทำไมต้องรอตั้ง 30 นาทีละ กาลิคอยากจะไปเล่นแล้วน้าา "
“ กินเสร็จใหม่ๆ ถ้าไปเล่นจะจุกนะ ต้องนั่งรอสักพักก่อน " คนฟังที่ยังไม่เลิกทำหน้ายู่ หัวหอมผ่อนหลังนั่งพิงกับเก้าอี้เซ็งๆ ก่อนจะหยิบเอาของเล่นที่ตั้งอยู่มาเล่นอยู่บนโต๊ะ สมมุติว่าตัวเองตักทรายใส่รถแล้วเข็นไปเทไว้ที่มุมโต๊ะ แล้วก็เข็นกลับมาตักอีก แสดงถึงความอยากจะเล่นมากมายของมัน " น่าเอ็นดู ดูมันทำ อยากเล่นมากเลยเหรอ "
“ อื้อ อยากจะเล่นแล้ว " หัวหอมพยักหน้ารับ " แล้ว 30 นาทีนานมั้ยครับ "
“ ก็ไม่นานนะ " ไอ้ภาพบอกก่อนจะยกมือถือขึ้นมาตั้งเวลานับถอยหลังให้มัน " เดี๋ยวพอมันดังขึ้นมา ค่อยออกไปเล่นแล้วกัน "
“ คร๊าบบบบ " ลากเสียงตอบเบาๆ หัวหอมนั่งเล่นตักทรายในจินตนาการไปเรื่อย ผมกับไอ้ภาพก็นั่งกินข้าวเช้าที่อยู่จนหน้าจนหมด หนังท้องที่ตึงเอามากๆ ผมผ่อนลมหายใจออกมาด้วยความสุข
“ โคตรอิ่ม แต่ก็อร่อยมากเหมือนกัน "
“ เออ อาหารเช้าโรงแรมนี้ดี บางโรงแรมแดกแทบไม่ได้ " พยักหน้ารับคำพูดของร่างสูง ก่อนจะหันไปมองไอ้ตัวเล็กที่ก็หันมองนาฬิกาแล้วเอ่ยถามผม
“ อาขม เมื่อไหร่จะมันดัง "
“ เดี๋ยวก็ดัง มันยังไม่ถึงเวลาไง ยังไม่ครบ 30 นาที " ผมบอกก่อนจะมองเวลาที่เหลืออีกประมาน 10 นาที ขอร้องอย่าเพิ่งดังเลย สภาพกินอิ่มขนาดนี้ ถ้าต้องออกไปเล่นน้ำทะเลทั้งแบบนี้ มีหวัง อ้วกแตกแน่ๆ เล่นยัดเข้าไปขนาดนั้น " โอ๊ยอิ่มม อิ่มมากๆ "
“ พอเราเล่นน้ำเสร็จ จะไปไหนกัน คนวางแพลนว่าไง " ภาพถาม
“ ก็คิดว่าจะพาไอ้หัวหอมไปดูฟาร์มเลี้ยงแกะละ " คนฟังหันมามองหน้าผมก่อนจะเบิกตาน้อยๆ " อยากจะไปละสิ "
“ อื้ม! กาลิคอยากไป ไปดูฟาร์มแกะ แกะที่มันตัวสีขาวๆใช่มั้ย "
“ ใช่แล้ว "
กริ้ง กริ้ง กริ้ง
เสียงมือถือเตือนครบเวลาสามสิบนาทีดังขึ้น ผมที่จำใจต้องดึงตัวเองออกจากเก้าอี้แล้วลุกขึ้นเต็มความสูง แม้ว่าจะขี้เกียจแค่ไหนก็ตาม แต่พูดไว้แล้วว่าครบสามสิบนาทีจะพาไป ยังไงก็ต้องพามันไป
“ เย้ ~ ดังแล้วววว ไปเล่นน้ำกันนน อาขม อาภาพ ไปๆ ไปเล่นน้ำกันนะ " อะเลิทถึงขีดสุด หัวหอมลุกขึ้นจากที่นั่งคว้ามือผม มือไอ้ภาพก่อนจะลากออกมาจากโต๊ะที่นั่งกินข้าว วินาทีที่เท้าเล็กๆ เหยียบเท้าลงบนพื้นทราย รอยยิ้มกว้างๆที่พูดออกมาเสียงดังลั่นก่อนจะวิ่งเข้าใส่ผืนทะเลกว้างที่อยู่ตรงหน้ามัน " ทะเล๊~~~~ “
“ บัานน๊อก บ้านนอก นี่มันไม่เคยมาทะเลเหรอวะ อย่าบอกใครนะว่ามันเป็นลูกเรา ดูมันห่างๆก็พอ" ไอ้ภาพว่ายิ้มๆ ผมก็หลุดหัวเราะออกมา ผู้คนที่อยู่รอบๆ หลุดหัวเราะท่าทางตื่นเต้นของกาลิคไม่เว้นแม้แต่ชาวต่างชาติ
“ อาภาพ อาขม ทะเล~~ “
“ หันมาเรียกมึงละไง " ผมบอก ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้มันย่อตัวลงนั่งข้างๆก่อนจะกอดมันไว้ " ช่ายย ทะเล กว้างมั้ย "
“ กว้างงงง กว้างมากๆเลย "
“ กาลิค น้ำทะเลอะ เค็มนะ " ไอ้ภาพบอกก่อนจะคว้ามืออีกคนจุ่มลงไปในทะเล เท้าที่สัมผัสน้ำทะเลเป็นครั้งแรก ท่าทางที่ตื่นเต้นของมันตอนที่โดนคลื่นซัดเข้ามาแล้วเท้าเหมือนจะโดนดูดลงไปนั้น หัวหอมกอดขาไอ้ภาพไว้แน่น
“ อา อา อาภาพ น้ำทะเล มันจะดูดกาลิคไป "
“ ไม่ดูดหรอก " อีกคนบอกพลางหัวเราะ
“ ไม่เคยเห็นทะเลเหรอไงเราน่ะ " ผมถามมันอีกคนพยักหน้ารับ
“ ไม่เคยเห็น เคยเห็นแค่ในทีวี " ยิ้มให้มันก่อนจะกอดมันไว้ ก็ว่า ทำไมมันถึงตื่นเต้นที่ได้มาขนาดนี้ รู้สึกดีจังที่ได้พาหัวหอมมาที่นี่เหมือนได้เติมเต็มสิ่งที่มันไม่เคยรู้ไม่เคยเห็นให้มัน
“ อะนี่ ชิมน้ำทะเลสิ " ไอ้ภาพจิ้มน้ำทะเลเข้าไปใส่ปากอีกคนที่อ้าปากรับ หัวหอมทำท่าชิมก่อนจะขมวดคิ้ว
“ เค็มมมมมมมม เค็มปี๋เลย "
“ ก็น้ำทะเลมันจะเค็มละนะ "
“ แล้วทำไมมันถึงเค็มละ " เจ้าตัวเล็กถาม
“ ล้วหัวหอมคิดว่าไงละ "
" คิดว่า คงมีใครสักคนเค้าเอาเกลือเยอะๆ ใส่ลงไปทะเลใช่มั้ยครับ เลยทำให้ทะเลเค็มม๊ากมาก "
“ อาจจะเป็นอย่างงั้นแหละ " บอกมันยิ้มๆ ก่อนไอ้ภาพจะกวักน้ำสาดใส่มันอีกคนก็หลับตาแน่น
“ อาภาพแกล้งงงงงง เปียกเลย นี่แหน่ะ " มันที่สาดคืนร่างสูงที่สาดใส่มัน ก่อนที่ผมจะค่อยๆถอยหลังหนีเพราะไม่ค่อยอยากจะเข้าไปร่วมเกมส์กับมันเท่าไหร่ แต่นั่นก็จะไม่ได้เมื่อไอ้ภาพหันมาเห็นผมซะแล้ว
“ จะไปไหน มานี่เลย " มันคว้ามือผมไว้ก่อนจะดึงเข้ามากอดเอวไว้ " กาลิค! จัดการ สาดน้ำทะเลใส่อาขมเลย "
“ นี่แหน่ะๆ "
“ โอ๊ยยยย อย่าาาา ไอ้ภาพปล่อย " ผมตีมือมันที่กอดเอวผมไว้ พยายามหลับตาไม่ให้น้ำมันเข้าตาก่อนจะสะบัดตัวองหลุดออกมา แล้วจ้องไอ้สองคนแบบหาเรื่อง " รุมเหรอ ใคร เมื่อกี้ใครมันรุมกู "
“ อาภาพทำ อาภาพบอกกาลิคให้ทำ "
“ จัดการหัวหอมนั่นแหละ คนแรก!! ” คว้าตัวมันมาอุ้มไว้ก่อนจะรุมสาดน้ำใส่ไอ้ตัวเล็กที่ก็หลับตาปี๋ เสียงโวยวายแต่สนุกสนานของดังไปทั่วบริเวณแบบไม่ค่อยเกรงใจชาวบ้านชาวช่องเค้ากันสักเท่าไหร่
“ พอแล้ว พอ อย่าทำกาลิค พอแล้ว พออ อย่าทำกาลิคน้าา " มันหลับตาปี๋มือที่โบกไปมาปฎิเสธไอ้ภาพหยุดลงผมก็ปล่อยมันให้ลงยืน มือเล็กๆยกมือขึ้นลูบหน้าลูบตาตัวเองก่อนจะยิ้มกว้างออกมา " นี่แหน่ะ " มันสาดน้ำใส่เราสองคนก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงดังลั่น
“ ไอ้นี่เล่นทีเผลอ นี่แหน่ะ " ไอ้ภาพสาดน้ำใส่มันอีกที แต่อีกคนก็แค่ส่ายหน้าไปมาก่อนจะลูบน้ำบนหน้า " กาลิคว่ายน้ำเป็นมั้ย "
“ ว่ายน้ำ ? “ มันเอียงหน้างคำถามของไอ้ภาพ ผมก็อธิบายเพิ่ม
“ แบบนี้ไง " ทำท่าว่างน้ำให้มันอีกคนก็ส่ายหน้าไปมา " ว่ายไม่เป็นเหรอ "
“ งั้นอาภาพสอนให้มั้ย เสาร์อาทิตย์หน้าเริ่มเรียนกันเลย ไปว่ายน้ำที่สระคอนโด "
“ อื้ม เรียนว่ายน้ำ เย้ๆ "
“ ทำไมไม่ส่งไปเรียนว่ายน้ำวะ " ผมถาม อีกคนก็หันมาผ่อนลมหายใจหน่ายๆ
“ เปลืองเงิน กูก็ว่ายน้ำได้ ขนาดมึงกูยังสอนมาแล้วเลย จะไปเรียนทำไมให้เปลืองละ " มันว่าปัดๆ ก็จริงของมันไอ้ภาพว่ายน้ำเก่งมากเคยคิดจะเป็นนักกีฬาว่ายน้ำด้วยซ้ำไป ถ้าตอนนั้นมันไปหันมาชอบบาสซะก่อนละก็นะ
“ กูแค่อยากจะให้มันไปเรียนจะได้มีเพื่อน ไม่ใช่ติดอยู่กับเราทั้งวัน "
หัวข้อ: เฮ้ย! มันไม่ใช่ลูกกู { ตอนเปิดจองนิยาย+ลงหน้าปก - 11.10.60} #หน้า 48 ( ลงตอนจบแล้ว ) (อ่าน 271037 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก