หนทางรักเด็กวิศวะ : 23 (13/04/20)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: หนทางรักเด็กวิศวะ : 23 (13/04/20)  (อ่าน 51978 ครั้ง)

ออฟไลน์ BreezGit

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-2
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-04-2020 18:47:56 โดย BreezGit »

ออฟไลน์ BreezGit

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-2


ตอนที่ : 00



"เฮ้ยอู่ ข้างบ้านเรามีคนย้ายเข้ามาอยู่แล้วนะเว้ย"

ผมเปิดประตูเข้าบ้านมาได้ ไอ้อั๋นน้องชายผมเอ่ยทักขึ้นมาทันที ผมเพิ่งกลับมาจากวิทยาลัยเทคนิคที่ผมเรียน ก็เลยพยักหน้าส่งๆให้มันไป เดินเอากระเป๋าไปโยนลงโซฟาข้างๆกับที่มันนั่งดูทีวีอยู่ ถึงได้เดินไปเปิดตู้เย็น หยิบน้ำเย็นขึ้นมาดื่ม

"ผู้หญิงหรือผู้ชายวะ?"

ผมหันไปถามไอ้อั๋น เดี๋ยวมันหาว่าผมไม่สนใจดูโลกภายนอก ที่จริงบ้านข้างๆผมมันไม่มีใครอยู่มานานแล้วครับ คนที่เคยอยู่แต่ก่อนก็ย้ายออกไปแล้ว แต่บ้านก็ไม่ได้ดูร้างหรือน่ากลัวอะไร แต่แค่ไม่มีคนอยู่ก็เท่านั้น บางทีผมก็อยากไปอยู่เองนะบ้านหลังนั้นอะ น่าอยู่กว่าบ้านผมอีก

"กูไม่รู้ว่ะ รู้แค่ว่ามีคนย้ายเข้ามา"

"อือๆ"

ผมพยักหน้ารับรู้ แล้วเก็บขวดน้ำใส่ตู้เย็นตามเดิม ไอ้อั๋นมันก็นั่งดูทีวีของมันไป ผมเดินวนหาของกินรอบบ้าน เดินไปเจอเงินของไอ้อั๋นบนโต๊ะกินข้าวพอดี ก็แอบเก็บมาแบงค์สองแบงค์ ไอ้ห่านี่มันรวยครับ อยู่แค่มอปลาย แต่เงินเก็บมันเพียบ เพราะมันมีเด็กเลี้ยง

"มีวางอยู่ในห้องน้ำอีกนะ ไปเอาดิ"

...สัด รู้อีกนะว่ากูจิ๊กตังค์มึงอะ

ผมหันไปส่งนิ้วกลางให้มัน ไอ้อั๋นมันก็ยิ้มรับ แลดูปลาบปลื้มฉิบหายเลยมึง

ผมกับไอ้อั๋น เป็นพี่น้องท้องเดียวกันครับ ผมแก่กว่ามันสองปี มันเรียนอยู่มอปลาย ส่วนผมเรียนอยู่ ปวส. ปี2 วิทยาลัยเทคนิคชื่อดังแห่งหนึ่ง

ส่วนพ่อแม่พวกผมเสียชีวิตไปนานแล้ว ผมกับไอ้อั๋นเลยได้ย้ายมาอยู่กับน้าที่บ้านหลังนี้ แต่ก็อยู่ได้ไม่นานครับ น้าผมแกได้สามีฝรั่งเลยย้ายไปอยู่ด้วยกันที่อเมริกา ทิ้งบ้านไว้ให้ผมกับไอ้อั๋นอยู่ด้วยกันสองคน เรื่องเงินน้าช่วยพวกผมมาตลอด พอพวกผมโตขึ้นก็หาเงินใช้เอง อยู่กันแบบพอเพียง แต่ส่วนมากไม่ค่อยจะพอ...

ไอ้อั๋นมันยังเอาตัวรอดได้บ้าง มีแค่ผมนี่แหละ ที่ยังแอบเกาะมันกินไปเรื่อยๆ ช่างเป็นพี่ที่ดีมากเลยครับ

"เดี๋ยวกูจะขึ้นห้องแล้ว มึงอย่าลืมปิดไฟด้วยนะ งวดก่อนเปิดไฟทิ้งไว้ ค่าไฟพุ่งฉิบหายเลยมึง"

ผมบอกไอ้อั๋นน้องรักตอนเดินไปหยิบกระเป๋าที่โซฟา มันก็พยักหน้าหงึกหงัก รู้เรื่องเปล่าก็ไม่รู้ ตาดูแต่ทีวี ไม่มองหน้าหล่อๆของกูเลย เห็นหัวเกรียนๆของมัน แล้วอยากจะตบสักทีสองที เด็กห่าอะไร ตัดผมได้กวนตีนดีจริงๆ

ผมเดินขึ้นห้องมาได้ก็จัดแจงหาอาบน้ำครับ ที่วันนี้ผมกลับบ้านมามืด เป็นเพราะเมื่อตอนเย็นไปแข่งเตะบอลชิงเงินมา แต่แม่งเสือกแพ้ไง เลยไม่ได้เงินมาเลยสักบาท กะเอามาต่อชะตาชีวิตตัวเองเสียหน่อย พอไม่ได้เลยต้องมาแอบเก็บเงินไอ้อั๋นเข้ากระเป๋าแทน

ผมอาบน้ำเสร็จก็ออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ลืมไป ว่าเอาชุดนอนขาดๆ ออกไปตากแดดรับลมอยู่ข้างนอกระเบียง เลยนุ่งผ้าขนหนูออกมาเอา แต่สายตาผมไม่ได้มองมาที่ชุดนอนเลยครับ

โน้น...มองไปยังบ้านหลังข้างๆที่ยังคงปิดไฟเงียบสงัด

ไหนไอ้อั๋นบอกว่ามีคนย้ายเข้ามาแล้วไง ชำเรืองมองลงไปหน้าบ้านไม่เห็นมีรถจอดอยู่เลยสักคัน ทุกอย่างก็ยังดูเหมือนเดิมนี่หว่า... ไม่เห็นมีอะไรเปลี่ยนแปลง หรือว่าผมโดนไอ้ห่าอั๋นมันหลอกอีกแล้ววะ

พรึบ!

...เหี้ยแล้วครับ ไฟบ้านผมดับ

ดับได้ไงวะ ค่าไฟผมก็เพิ่งจ่ายไปเองนี่หว่า ไฟตามทางยังสว่างโล่อยู่เลย บ้านใกล้เคียงก็ไม่เห็นดับเลยสักหลัง แล้วบ้านกูทำไมไฟดับ?

ผมยืนมองซ้ายมองขวาอย่างงงๆ มองเห็นภาพตรงหน้าเลือนลาง ไม่รู้ไอ้อั๋นมันจะคลำหาทางขึ้นห้องได้เปล่าวะ ตามันยิ่งบอดสีอยู่ แต่พอมาได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ดังขึ้นมาจากหน้าบ้านตัวเอง เป็นต้องร้องอ๋อยาวๆ

ไอ้น้องเหี้ยมันขโมยรถมอเตอร์ไซค์ผมออกไปลั้นลาอีกแล้วครับ! แล้วบ้านทั้งบ้านไฟดับขนาดนี้ มึงไม่คิดหาทางแก้ไข หรือว่าอยู่เป็นเพื่อนกูก่อนเรอะ! กูกลัวผีนะเว้ย!

แต่ก่อนที่ผมจะคิดอะไรมากไปกว่านี้ ผมได้ยินเสียงรถยนต์คันหนึ่งดังแว่วเข้ามา พอก้มมองลงไปด้านล่าง เห็นรถเก๋งสีดำกำลังเลี้ยวเข้ามาจอดข้างๆรั้วบ้านหลังข้างๆผม มีผู้ชายลงมาจากรถ เปิดประตูรั้ว คนขับถึงได้ขับรถถึงได้เข้าไปจอดด้านใน ผู้ชายคนนั้นถึงได้เลื่อนปิดประตูรั้ว

...งั้นที่ไอ้อั๋นบอกกับผมมันก็เป็นเรื่องจริงนะสิวะ แต่ทำไมต้องเป็นผู้ชายด้วยวะครับ! ทำไมไม่เป็นผู้หญิงสวยๆโสดๆสักคน กูจะได้มีอาหารตายามเช้าก่อนไปเรียนไง

พรึบ!

โอ้โห...ไฟสว่างแยงตากูเลย ไม่ใช่ไฟบ้านผมหรอกครับ มืดขนาดนี้ไม่รู้ฟิวส์ขาดหรืออะไร

แต่มันเป็นแสงไฟจากบ้านหลังข้างๆผมนี่แหละ ทั้งชั้นบนชั้นล่างสว่างโล่ แล้วห้องนอนผมกับห้องนอนบ้านหลังนั้นก็ตรงข้ามกันด้วย ผมเลยเห็นประตูบานเลือนของห้องนั้นมีผ้าม่านปกปิดบางๆ ตัดกับแสงไฟดูเป็นสีส้มสว่าง เห็นเงาลางๆ เหมือนมีคนกำลังเดินไปเดินมาสองคน คงเป็นผู้ชายคนเมื่อกี้กับเพื่อนมั้งครับ

สักพักมีผู้ชายร่างสูงๆ ทรงผมตั้งๆ เดินมานั่งอยู่ตรงปลายเตียง แล้วมีเงาของคนอีกคน เดินเข้ามาคร่อม แล้วนั่งลงบนตัก?

...เดี๋ยวนะเว้ย? นั่งกันท่านั้นคงจะไม่

ไม่ทันให้กูได้คิดเลยนี่ดิ! เชรี้ยยยยย! ทั้งคู่กำลังจูบปากแลกลิ้นกันอย่างเมามัน จนลืมไปเลยว่ามีกูยืนอยู่ตรงนี้ หรือว่ามันจะไม่เห็นผมวะ งั้นขอผมแอบดูไปอย่างเงียบๆละกัน ยืนหลบข้างเสาก็ได้วะกู ตัวกูดำ มึงมองไม่เห็นหรอก

ผมก็แอบยืนดูไปเรื่อยๆ ของดีแบบนี้จะพลาดได้ไง ฝ่ายหญิงผมค่อนข้างสั้น อกก็ไม่อึ๋ม แต่ตัวเล็กมาก คือผมเห็นแค่เงาลางๆน่ะครับ มองแล้วมันเป็นแบบนี้จริงๆ ฝ่ายชายแม่งกระแทกจูบไม่ยั้งเลยสัด ถนอมหน่อยก็ได้ ยังไงเขาก็เป็นผู้หญิง

เผลอแป๊บเดี๋ยว ฝ่ายชายแม่งปลดกระดุมเสื้อของฝ่ายหญิง แล้วถอดทิ้งไปอย่างง่ายดายไม่มีพลาด แต่ทำไมหน้าอกผู้หญิงถึงได้แบนติดเนื้อขนาดนั้นวะ เรียกได้ว่าไม่มีเลยก็ว่าได้

ตอนนี้คุณผู้หญิงลุกออกไปจากตักผู้ชายแล้วครับ ยืนปลดตะขอกางเกงขายาว ทำเอากูร้องซี๊ดเลย... เขาค่อยๆถอดกางเกงออกไปพร้อมกับกางเกงใน หรือเปล่าวะ? ส่วนผู้ชายนั่งดูอยู่เฉยๆครับ แต่มือล้วงเอา K ของมันออกมาดูโลกภายนอก

...ใหญ่ว่ะ แต่แม่งคงเล็กกว่ากู

มันนั่งสาวลำไปเรื่อยๆ ตาก็จ้องมองสัดส่วนของผู้หญิงคงเพลินตามันน่าดูครับ ขนาดผมยังแอบดูจนเพลินเลย แถม K ผมยังมาแข็งตามมันไปอีก

...แต่เดี๋ยวก่อนนะเว้ย เหมือนมันมีอะไรดีดออกมาจากเป้าของผู้หญิงด้วยว่ะ มันเป็นลำๆ ยาวๆ เหมือนกับ

เหมือนกับของกูเลยไอ้เหี้ย! เหยดแม่ง! ผู้หญิงมีไข่ว่ะ!

"เฮ้ย! อะไรวะ?"

ผมหัวเสียขึ้นมาเลยทันทีครับ สมองเริ่มประมวลผล ว่าภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้ามันคือ...คู่เกย์

เออ! คู่เกย์! แต่ผมนี่ไม่ได้เป็นเกย์แบบพวกมันนะเว้ย ผมแมนๆ แต่เสือกมีอารมณ์ร่วมไปกับพวกมันนี่ดิ ขนาดเห็นว่าทั้งคู่กำลังฟันดาบกันอยู่ K ผมยังไม่หดลงเลย

ผมก้มมองเป้าตัวเอง มันแข็งทิ่มผ้าขนหนูออกมา จนต้องเอามือลงไปกดทับมันไว้ เสือกแข็งสู่มือดีฉิบหาย ให้มันได้แบบนี้สิวะ!

พรึบ!

"เหี้ยละ!"

คืออยู่ดีๆไฟบ้านผมก็ติดครับ! แถมมาติดตอนที่ผมกำลังลูบเป้าตัวเองด้วยเนี่ยดิ! ฉิบหาย...

ที่สำคัญคือผมกำลังหันไปมองพวกนั้นอยู่พอดี พอไฟบ้านผมติดปุ๊บ พวกมันหันมามองทางผมเลยไง จนผมต้องรีบเอาตัวหลบติดผนังห้องอย่างไว หัวใจเต้นรัวยิงกว่าอะไรดี พวกมันจะเห็นผมหรือเปล่าวะ กลัวแม่งเห็นกันจัง!

ผมค่อยๆชำเรืองมองไปทางบ้านหลังนั้นอีกครั้ง เห็นเงาผู้ชายตัวเล็กๆ เดินมาเลือนผ้าม่านปิดทับอีกชั้น คราวนี้ผมมองแทบไม่เห็นอะไรเลย แต่ก็ดี กูก็ไม่ได้อยากดูสักเท่าไร ดูคู่ชายหญิง ยังสนุกกว่านี้อีกเลยมึง

"อู่!"

"สัด!! กูตกใจหมด!"

ผมหันไปด่าไอ้อั๋นแทบจะทันที อยู่ดีๆมันโผล่มาเรียกชื่อผมไง ผมก็กำลังหันไปมองทางบ้านหลังนั้นด้วย เลยไม่รู้ว่ามันกลับมาตั้งแต่ตอนไหน

ทำไมกูไม่ได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ตัวเองเลยวะ ท่อออกจะดังขนาดนั้น ตอนนี้ใจผมนี่หล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเลยครับ

"ตกใจ K ไร แล้วมึงมายืนทำห่าอะไรตรงนี้วะ?" ไอ้อั๋นถาม จะไห้ผมตอบมันว่ามาแอบดูคนเอากัน ก็ยังไงๆอยู่

"กูมาดูดบุหรี่"

ผมโกหกมันไป เดี๋ยวมันรู้หมดว่าผมมาแอบดูเขาเอากัน แต่ไอ้อั๋นมันเสือกยิ้มกรุ้มกริ่มครับ ตามองลงมายังเป้าผมเลย จนผมทำหน้าไม่ถูก เพราะ K ผมยังไม่หดตัว

"ใช่เปล่า? มึงดูดบุหรี่ท่าไหนวะ เป้าตุงฉิบหาย"

"อ่าว ก็บรรยากาศข้างนอกมันดีอะ กูก็เลยดูดไป สาวไป ไม่เห็นแปลกเลย กูทำประจำ"

"อ่อ"

สัด! กูอยากถีบมันให้คว่ำ ทำหน้าตาเหมือนจะไม่เชื่อ แต่ใครจะสนวะ ไม่เชื่อก็เรื่องของมึงดิ...

"ว่าแต่มึงเถอะอั๋น มึงเอารถกูไปจอดทิ้งไว้ไหน ทำไมกลับมาเงียบๆ พอไฟดับปุ๊บ มึงหนีกูออกจากบ้านไปเลยนะ"

ผมพูดกับมันต่อ เดินเลี่ยงไปเก็บชุดนอนที่ราว แล้วหันกลับมามองหน้าไอ้อั๋น มันก็ยิ้มครับ ยิ้มแม่งอยู่อย่างนั้น ผมรอฟังคำตอบจากปากมันอยู่ อยากรู้ว่ามันไปไหนมาค่ำๆมืดๆ

"กูไปรับพอลมานอนด้วย รถมึงน้ำมันหมดพอดี กูเลยจูงมา ดีนะหมดเกือบจะถึงบ้านพอดี"

"เออ แล้วน้องพอลของมึงนี่ มึงพาเขามานอนหรือพาเขามาเอา กูขอความจริง"

ผมเอ่ยถามมัน พอลที่มันว่าคือเด็กมันครับ ผมไม่เคยเห็นหน้าหรอก และไม่ได้ไปยุ่งเรื่องของมันด้วย เลยไม่รู้ว่าพวกมันคบกันมานานยัง ผมรู้แค่ชื่อของผู้หญิงที่มันคบเท่านั้น แต่ชื่อยังกับผู้ชายเลย หรือแม่งจะชื่อน้องพอลลี่วะ หรือว่าพอลล่า

"มาทั้งสองอย่าง" ไอ้อั๋นตอบแบบไม่มีลังเล สมกับที่เป็นน้องกูเลยจริงๆ ผมเลยพยักหน้าเข้าใจ

"ใส่ถุงด้วยนะมึง พลาดท้องขึ้นมามึงจะซวยเอา"

ผมเตือนมันครับ ยังไงไอ้อั๋นมันก็เพิ่งอยู่มอหก ปีหน้ามันจะเข้ามหาวิทยาลัยเรียนวิศวะอย่างที่มันหวังไว้ ผมเลยไม่อยากให้เรื่องพรรคนี้ มาตัดสินชีวิตมัน

"เออน่า...ไม่ต้องห่วงกูหรอก มึงห่วงตัวมึงเองเถอะ แข็งขนาดนี้ไปเอาออกก่อนมั้ย?"

"มันก็เรื่องของกูเปล่าวะ เดี๋ยวกูลงไปดูหม้อแปลงก่อนเว้ย ตอนมึงออกไปไฟดับทั้งบ้าน บ้านอื่นไม่เห็นดับ"

ผมพูดไปก็เอาชุดนอนที่ถืออยู่ใส่แม่งตรงนี้เลย เสื้อกล้ามคอยานเก่าๆ กับกางเกงผ้าขาบาน ใส่แล้วสบายตัวดี ผมชอบเลยใส่บ่อย

"ไปดูทำไม หม้อแปลงมันไม่ได้เป็นอะไร" ไอ้อั๋นพูดต่อ ผมเลยทำหน้าสงสัย

"มึงรู้ได้ไงวะ?"

"อ่าว...ก็กูเป็นคนสับสวิตซ์ลงเอง ก่อนกูจะออกจากบ้าน"

"...................."

"พอลทักมาว่าอยากมานอนกับกู กูขี้เกียจเดินไปปิดไฟทีละดวงเลยสับสวิตซ์แม่งเลย โทษทีว่ะ... พอดีกูรีบด้วย กูกลัวพอลรอนาน"

โธ่...ไอ้สัดอั๋น! ไอ้น้องเวรของแท้! เห็นแฟนดีกว่าพี่ชายแท้ๆอย่างกูหรอวะ!

"ถ้ามึงจะรีบขนาดนั้นมึงเปิดไฟทิ้งไว้ก่อนก็ได้ ค่าไฟมันคงไม่ขึ้นเร็วขนาดนั้นหรอกมั้ง ปล่อยให้กูอยู่มืดๆคนเดียว"

ผมส่ายหัวไปมาเหมือนผิดหวังในตัวมันน่ะครับ ไออั๋นมันแม่งไม่ได้รู้สึกรู้สาห่าอะไรเลย ยืนยิ้มอย่างเดียว ผมด่ามันก็ยิ้ม เหมือนมันสุขใจที่โดนกูด่า

"กูขอโทษ"

"เออ"

ผมพยักหน้าให้มันแล้วเดินกลับเข้ามาในห้อง ไอ้อั๋นก็เดินตามเข้ามาครับ ผมเดินไปเอาชีทในกระเป๋าออกมาอ่านทบทวน มันก็เดินมายืนอยู่ข้างๆ จนผมต้องหันไปมองหน้ามัน เดินตัวติดผมซะขนาดนี้ มันต้องมาขออะไรจากผมแน่ๆ

"เป็นเหี้ยอะไรมาเดินตามกูเนี่ย กลับห้องมึงไปโน้น" ผมว่าแล้วชี้ไปทางประตูครับ ไอ้อั๋นมันก็ยืนยิ้มหน้าตายอยู่ข้างๆผมนี่แหละ

"กูมายืมถุงยาง มึงมีให้ยืมปะ?"

"มีอยู่มั้ง มึงรอกูแป๊บ"

เรื่องนี้ผมต้องสนับสนุนมันครับ ยังดีที่มันเชื่อฟังผมบ้าง ผมเลยเดินไปหาให้มัน เอาให้แม่งทั้งกล่องเลย มันจะได้เอาไว้ใช้นานๆ หรือจะใช้คืนเดียวหมดก็เรื่องของมัน

"ใจเว้ยอู่ เดี๋ยวกูซื้อมาคืน"

"เออ" ผมพยักหน้ารับรู้ ไอ้อั๋นก็เดินออกไปจากห้องผมทันที

ผมเดินเอาชีทไปโยนไว้บนที่นอน มันเป็นชีทเกี่ยวกับการซ่อมรถครับ เพราะอีกไม่นานผมก็ต้องไปฝึกงานแล้ว เลยต้องท่องใส่สมองให้มันเยอะๆ ก่อนจะเอาผ้าขนหนูบนบ่าออกไปตากที่ระเบียงห้องอีกรอบ เมื่อกี้คุยกับไอ้อั๋นเพลินเลยเอาติดเข้าห้องมาเฉยเลย

พอผมเลื่อนประตูบานกระจกห้องตัวเองออกได้ เป็นต้องชะงักครับ เพราะอะไรนะเหรอ ก็ห้องนอนตรงบ้านหลังข้างๆผม มันมีผู้ชายตัวสูง ผมตั้งๆ ออกมายืนดูดบุหรี่ แล้วคุยโทรศัพท์ไปด้วย อยู่นะสิครับ ตอนแรกมันยืนท้าวระเบียงก้มหน้าอยู่ พอผมเลือนประตูออกมาได้ มันเงยหน้าขึ้นมามองผมเลย

...หล่อว่ะ

คำนี้คือกูยอมมอบให้มันไปเลยจริงๆ เพราะมันดูหล่อมากครับ เสียอย่างเดียว ไม่น่าเป็นเกย์เลยมัน แลกวิณญานกับกูไหมสัด? ถ้ากูหล่อได้เท่ามัน กูคงมีสาวมาติดเยอะกว่านี้แน่

แต่ทำไมมันเสร็จกิจเร็วจังวะ ไม่ถึงสองนาทีน้ำมึงแตกแล้วเหรอ แต่มันก็ยังอยู่ในชุดนักศึกษาอยู่เลยน่ะครับ เอากันท่าไหนวะ เสื้อผ้าไม่ยอมถอด

แล้วตอนนี้ผมก็มองหน้ามันอยู่ มันก็มองหน้าผมกลับมาเหมือนกัน แต่มันยังคงคุยโทรศัพท์อยู่ คุยไป  ดูดบุหรี่ไป เท่ห์ฉิบหายเลยมึง

จนผมเลิกมองมัน แล้วเอาผ้าขนหนูไปตาก เดินกลับเข้าห้องกำลังจะเลือนประตูปิด ผมเลยเงยหน้าขึ้นไปมองทางมันอีกรอบ มันเองก็ยังคงยืนมองหน้าผม มองห่าอะไรของมันวะ หรือว่ามันอยากจะมีเรื่องกับผม

...ไอ้วลีเด็ด มองหน้าหาเรื่องต้องมาครับงานนี้ คนอย่างนายอู่จัดให้ได้อยู่แล้ว



TBC.

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-05-2018 07:53:24 โดย BreezGit »

ออฟไลน์ Babelilong

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 304
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
    • Facebook  เข้ามาขอเป็นเพือนได้เลย
เราเคนอ่านเรื่องนี้มานานแล้ว
นึกว่าจะไม่มาอีกในที่สุดก็มาลงใหม่เย้ๆ
 :katai5: :katai5: :katai5:
 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
เปิดมาก็เร้าใจอ่ะ
ติดตามๆๆๆ

ออฟไลน์ Zetnezz

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ติดตามจ้า :L2:

ออฟไลน์ ►MoNkEy-PrInCe◄

  • อินเตอร์ไลน์
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 726
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3
เลาจำคู่นี้ได้ลางๆ หายไปนานเลยย

ออฟไลน์ netich

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ BreezGit

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-2


ตอนที่ : 01



วันนี้วันหยุดครับ ผมตื่นแต่เช้าเอาผ้าลงไปปั่นที่ถังหลังบ้าน ปั่นเสร็จก็เอาออกไปตากแดด ราวตากผ้าบ้านผมอยู่ข้างบ้าน ติดกับกำแพงบ้านของไอ้คนที่ผมแอบดูมันเล่นเซ็กซ์เมื่อคืน ผมตากผ้าไปตาก็เหร่มองข้ามกำแพงไปยังบ้านมัน ท่าทางเหมือนผมระแวงห่าอะไรสักอย่าง ยิ่งก้มๆเงยๆหยิบผ้าในตะกร้าออกมาตากด้วย ผมเลยระแวง กลัวมันมาแอบส่องดูตูดผมไง เช้านี้ผมยังไม่ได้ใส่กางเกงใน

...ทุเรศฉิบหายเลยกู

แต่เหตุการณ์ก็ยังคงปกติดีครับ มันไม่ได้มาแอบมองอย่างที่ผมคิด ผมก็ตากผ้าไปร้องเพลงไป ชำเรืองมองบ้านหลังนั้นไปจนผมตากผ้าเสร็จ ก็หิ้วตะกร้ากลับเข้ามาเก็บในบ้าน หลังจากนั้นผมถึงได้เอาจักรยานของไอ้อั๋นปั่นออกไปซื้อน้ำมันมาเติมรถมอเตอร์ไซค์ คืนนี้จะออกไปลั้นลาสักหน่อย คิดถึงสาวๆ

ผมเดินขึ้นบ้านไปแต่งตัว แล้วกลับลงมาอีกรอบ แอบจิ๊กตังค์ไอ้อั๋นมาสองร้อยค่าน้ำมันรถ เพราะมันขี่รถผมจนน้ำมันหมด เดินออกมาใส่ร้องเท้าหน้าบ้าน ข้างๆกันมีรองเท้าหนังของไอ้อั๋น กับรองเท้าผ้าใบคู่เล็กๆวางอยู่ข้างกัน ผมมองดูมันไม่ใช่ของไอ้อั๋นครับ เพราะไอ้อั๋นตีนใหญ่

แต่ทำไมแฟนมันใส่รองเท้าแมนจังวะ นี่มันคอนเวิร์สทรงผู้ชายชัดๆ หรือว่าไอ้อั๋นน้องชายผมมันจะชอบผู้หญิงห้าวๆวะ หรือไม่ก็พวก เด็กติสท์ๆ เด็กแนวอะไรทำนองนี้

ผมเลิกสนใจรองเท้า แล้วเดินไปคว้าจักรยานไอ้อั๋นมาปั่น จักรยานก็โคตรจะมุ้งมิ้งฉิบหาย สีชมพูทั้งคัน แถมมีตะกร้าหวายหน้ารถพร้อม ยังดีที่ไม่มีพุ่มดอกไม้หน้ารถอีก ถ้ามีผมคงไม่กล้าแตะรถมันเลย เดี๋ยวกูกลายมาเป็นสาวน้อยสุดน่ารัก แต่หน้าจริงๆโหดยิ่งกว่ามหาโจร

แล้วบ้านทั้งบ้านมีรถอยู่สองคัน คือมอเตอร์ไซค์ กับจักรยาน ถ้าผมไม่เอาจักรยานมันไป ผมก็ต้องเดินไป ผมปั่นจักรยานไออั๋นไปซื้อของบ่อย จนคนในหมู่บ้านเขาชินตากันแล้วครับ ผู้ชายหน้าตาโหดๆตัวสูงๆอย่างผม ปั่นจักรยานสีชมพูแม่งโคตรเข้ากัน

ผมปั่นจักรยานผ่านหน้าบ้านหลังข้างๆ ก็แอบชำเรืองมองเข้าไปด้านในอีกแล้ว...

มองแม่งทุกเวลาเลยกู คือกูเป็นเหี้ยอะไรกับมันมากเปล่า แค่มันมองหน้าผมครั้งเดียว ทำเอาผมเป็นมากได้ถึงขนาดนี้เลย ไม่ใช่ว่าผมแอบชอบมันหรอกนะครับ ผมไม่ได้เป็นเกย์ แต่ผมสงสัย ว่าทำไมมันต้องมองหน้าผม มันตั้งใจมองแบบให้รู้เลยว่ากูมอง หรือมันจะถูกใจผมวะ เห็นว่ากูหน้าตาดีหน่อยเป็นไม่ได้เลยมึง

หรือไม่ก็อีกเหตุผลหนึ่งที่มันมองผม คือมันรู้ว่าผมแอบดูพวกมันเอากัน ถ้าเป็นเรื่องนั้นผมไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดไว้ตรงไหนเลยสัด เดี๋ยวมันเข้าใจผิด หาว่าเป็นเกย์แบบมันหละยุ่งเลย

จนถึงขณะนี้ บ้านมันก็ยังคงปิดสนิทเงียบดีครับ แต่รถสปอร์ตคันสีดำที่จอดอยู่ตรงหน้าบ้าน น่าขโมยไปขายจริงๆ สวยฉิบหาย

...ถ้ารถอยู่ แสดงว่าเจ้าของบ้านมันก็ต้องอยู่นะสิวะ?

ว่าแล้วผมก็อยากเจอหน้ามันใกล้ๆเลยครับ ภาพที่มันมองหน้าผมเมื่อคืน ยังตราตรึงอยู่ในสมองผมเลย

"อ่าวพี่อู่ ออกไปไหนแต่เช้าวะพี่?"

ผมหันคอกลับแทบไม่ทัน ไอ้สัด! คอกูแทบหลุดออกจากบ่า ผมรีบหันหน้าไปมองต้นเสียงที่เรียกชื่อผม ตะโกนดังมาจากบ้านหลังตรงข้ามกับคนที่มองหน้าผมเมื่อคืน ไอ้คนตะโกนมันชื่อว่าดินเป็นเพื่อนบ้านผม ไอ้ดินกำลังเดินออกมาทิ้งขยะ ผมเลยปั่นจักรยานข้ามถนนไปหามัน

"กูจะไปซื้อน้ำมัน" ข้ามถนนมาได้ ผมก็จอดรถคุยกับมันเลย

"น้ำมันพืช?"

"เปล่า น้ำมันรถ"

"แล้วเอาจักรยานไป"

"เออ" ผมพยักหน้า ไอ้ดินก็เหวี่ยงถุงขยะทิ้งลงถังขยะใกล้ๆ

"แล้วเมื่อกี้พี่มองอะไรอะ ผมเห็นนะ"

ไอ้ดินมันหันมาถามผมต่อครับ ปากก็อมยิ้มขี้เล่นไปด้วย มันเป็นเด็กนิสัยดี แต่บางทีก็กวนตีนผม หน้าตามันหล่ออยู่ครับ อายุเท่ากันกับไอ้อั๋น

"กูมองอะไร กูแค่สงสัยว่าบ้านหลังนั้นมีคนย้ายเข้ามาอยู่แล้วเหรอ เห็นมีรถจอดอยู่หน้าบ้าน"

ผมกลบเกลื่อนความผิดอยู่ครับ รู้อยู่ว่ามีคนย้ายเข้ามา ไอ้ดินมันมองไปที่บ้านหลังนั้น ก่อนจะหันกลับมามองหน้าผมเหมือนเดิม

"สงสัยจะใช่มั้งพี่ ถ้าพี่ไม่สงสัยผมคงไม่รูหรอกเนี้ย"

"โหย...ไอ้ดิน ไอ้คำว่าสงสัยของมึงนี่เหมือนด่ากูว่าเสือกเลยนะ" ผมมองไอ้ดินด้วยสายตาดุๆครับ อยู่ดีไม่ว่าดีมาหลอกด่ากูว่าเสือก มันก็ยืนยิ้มอย่างเดียว เพราะมันรู้ว่าผมมองมันไปอย่างนั้น

ผมจอดรถคุยกับไอ้ดินได้ไม่นาน ก็ขอตัวออกมา ขืนมัวแต่คุยกับมัน ชาตินี้กูคงไม่ได้น้ำมันรถกันพอดี แดดก็เริ่มร้อนขึ้นมาแล้ว

พอขากลับมาจากซื้อน้ำมัน ไม่วายแอบมองบ้านหลังตรงข้ามอีกแล้วกู ไม่ได้แอบมองธรรมดา กู จอดรถนั่งดูเลย (คนจริง 2017) บ้านมันมีรถเก๋งเพิ่มมาอีกสองคัน พร้อมกลุ่มวัยรุ่นผู้ชายกำลังนั่งสังสรรค์กัน  อยู่ตรงชายคาหน้าบ้านไอ้หล่อนั่น (สรรพนามที่กูตั้งให้ใหม่) และหนึ่งในนั้นมีมันนั่งรวมอยู่ด้วย กูเห็นหัวมันแว๊บๆ ทรงผมตั้งๆมีมันแค่คนเดียว

คือมันเพิ่งเช้าเปล่าวะ ทำไมพวกมันสังสรรค์กันเร็วแท้ แต่ถ้าสังเกตดูดีๆ บนโต๊ะที่พวกมันนั่งอยู่ มีโน๊ตบุ๊คกับกองหนังสืออีกเพียบ สงสัยแม่งนั่งทำรายงานกันอยู่ ถัดมาตรงลานหญ้าหน้าบ้านมีหมาวิ่งเล่นอยู่ตัวหนึ่งด้วยครับ

...โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ หมาในฝันกูเลยนะเนี่ย

โฮ่ง!

สัด! หมาบ้านมันเห่าผมครับ!

และที่เหี้ยยิ่งกว่า คือตอนนี้พวกมันทุกคนหันมามองทางผมหมดเลย...

ผมที่แต่งตัวสบายๆ นั่งคร่อมรถจักรยานสีชมพูอยู่ตรงหน้าบ้านไอ้ดิน รู้สึกอับอายสภาพตัวเองขึ้นมาทันที แล้วตรงที่ผมนั่งกับที่พวกมันนั่ง คือระยะทางไม่ได้ไกลกันเท่าไหร่ มองเห็นกันและกันชัดเจน แค่มีรั้วมาขวางเอาไว้เฉยๆ

ผมรู้ ว่าทุกคนในบ้านมันกำลังมองผม แต่สายตาผมกลับมองแค่ไอ้หล่อคนเดียวเท่านั้น มันเองก็มองหน้าผมเช่นกันเว้ย แล้วแม่งเสือกกระตุกยิ้ม แต่กูยิ้มไม่ออก! ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ ส่งสายตาดุๆไปให้มันแทน แล้วปั่นจักรยานกลับบ้านตัวเอง แบบไม่มีเหี้ยอะไรเกิดขึ้น

หรือผมอยากให้มันเกิดดีวะ ถ้าผมย้อนกลับไปชกหน้าไอ้หล่อ พวกเพื่อนมันจะรุมกระทืบผมไหม? กูไม่อยากนึกสภาพตัวเองเลย ดูเพื่อนมันแต่ละคนแล้วสูงๆขาวๆกันทั้งนั้น พวกเด็กมหาลัยก็แบบนี้แหละว่ะ

...แต่ก็ช่างมันเถอะครับ ปล่อยๆพวกมันไป

ผมปั่นจักรยานกลับมาถึงบ้านได้ก็เอาน้ำมันไปเติมรถ  เสร็จจากตรงนี้ผมไม่มีอะไรทำแล้ว เลยเดินไปเปิดทีวีดูรอเวลาออกไปเที่ยวคืนนี้ เพราะนัดกับเพื่อนที่เทคนิคไว้ว่าจะไปเที่ยวผับ คืนนี้ผมต้องได้หญิงมาเย-สักคนนะ ผมคิดไว้ละ

ผมเหลือบมองนาฬิกาข้างฝา เพิ่งจะสิบโมงครึ่ง ไอ้อั๋นรายนั้นยังไม่ตื่นเลยมั้ง ผมกลับเข้าบ้านมา ยังเห็นรองเท้าวางอยู่ครบทั้งสองคู่ สงสัยเมื่อคืนจัดหนักจัดเต็มกันไปหน่อย ป่านนี้แล้วยังไม่ตื่นกันอีก

"อู่..."

นั่นไง พอคิดถึงมันปุ๊บ เสียงไอ้ห่าอั๋นดังสอดขึ้นมาเรียกชื่อผมทันที ผมหันไปมองทางบันได ไอ้อั๋นเดินอิดโรยมาเลย ทั้งเนื้อทั้งตัวใส่แค่กางเกงนอกนั้นไม่ได้ใส่อะไร ตามคอ ตามตัว มีรอยดูดอยู่หลายรอย แฟนน้องกูนี่ร้อนแรงดีจริงๆ

"มีอะไร?" ผมถามมันกลับ ไอ้อั๋นเดินขยี้หัวทุยๆของมันมายืนอยู่ข้างๆผม

"มึงมียาแก้อักเสบปะ เมื่อคืนเย-แรงไปหน่อย แฟนกูเลือดออก"

"เฮ้ยๆๆ เอากันท่าไหนถึงได้เลือดออกได้วะ?"

ผมตื่นตระหนกไปกับคำพูดมัน ตัวผมเองก็เคยมีอะไรกับผู้หญิงนะ แต่ทำกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ไม่มีใครได้เลือดเลยสักคน ขนาดเปิดซิงผมยังเคยเปิดมาแล้ว แต่ไม่เคยมีใครได้เลือด แค่แสบๆ

"เอาหลายท่า..."

สัด! ผมหละอยากถีบมันให้ดังโครม หงายหลังลงพื้นปูนไปเลย ไอ้ประเภทตอบกลับหน้าตายมึงไปได้เชื้อใครมาวะ  ขนาดผมพูดด้วยอาการตื่นเต้นขนาดนี้ มันยังไม่สะทกสะท้านห่าอะไร แถมหยักไหล่ใส่กูอีก

"สรุปมีเปล่า ยาอะ?"

"ไม่รู้ ไปค้นดูเอาบนหลังตู้เย็น"

ผมโบยหน้าไปทางตู้เย็น ไอ้อั๋นมันพยักหน้าเดินออกไปหายา ที่มันมาขอยาจากผม เพราะมันรู้ว่าผมมียาเยอะ ผมไม่ได้ขี้โรคหรือว่าป่วยบ่อย ส่วนมากมันจะมาจากเรื่องชกต่อย พอเจ็บมากๆ ก็ไปหาซื้อยามากินมาทาเอง ไม่ต้องพึ่งหมอ

บางครั้งเรื่องเรียนก็ทำให้ผมเจ็บตัว เพราะเรียนช่าง ยังไงก็ต้องได้จับพวกเครื่องมือ กับอะไหล่รถอยู่แล้ว จับพลาดก็หล่นใส่เท้าไปตามระเบียบ เจ็บหนักเลยทีนี้...

ไอ้อั๋นค้นหายาบนหลังตู้เย็นไปเรื่อยครับ ผมเลิกสนใจมันแล้วหันกลับมาดูทีวี ได้ยินเสียงเปิดปิดตู้เย็น สงสัยมันหายาเจอแล้ว ถึงได้เอาขึ้นไปให้แฟนมันข้างบน

ตึ๊งตึ่ง!

เสียงไลน์จากโทรศัพท์ผมดังขึ้นมาครับ ผมล้วงมันออกมาจากกระเป๋ากางเกงตัวเอง เพื่อเปิดดู เป็นข้อความไลน์จากไอ้อาร์ตเพื่อนผมครับ มันทักมา...

* อู่

* วันนี้กูว่าจะไปตัดผมเสริมหล่อสักหน่อย

ครับ มันทักเข้ามาแบบนี้ ทำเอาผมขมวดคิ้วงุนงง จะไปตัดผมก็ไปดิ มาบอกกูเพื่ออะไรวะ?

* แล้วไง

ผมพิมพ์ตอบมันกลับไป ตาก็มองทีวีบ้าง สลับกับโทรศัพท์ที่อยู่ในมือ รอมันพิมพ์ข้อความกลับมา

* มึงว่าผมทรงนี้

* (รูปภาพ)

* กับทรงนี้

* (รูปภาพ)

* มึงว่าทรงไหนดีกว่ากันวะ?

".....!?....."

ไม่ดีเว้ย! ไม่ดีเลยสักทรง!

ที่ไม่ดีมันเป็นเพราะรูปที่ไอ้อาร์ตส่งมาให้ดู เป็นรูปของไอ้หล่อนะสิวะ โลกแม่งกลมฉิบ เจอมันครั้งแรกเมื่อวาน จากนั้นมันก็ตามหลอกหลอนผมไม่หยุด!

รูปแรกที่ผมกดดู เป็นทรงผมที่มันทำอยู่ในตอนนี้ เอาผมหน้าขึ้นให้มันตั้ง ใครทำทรงนี้ก็ดูดีไปหมด อีกรูปมันปล่อยผมข้างหน้าลงมาปัดข้างไม่ให้บังตาคมๆของมัน

* แล้วถ้ากูไถข้างเป็นไง?

* (รูปภาพ)

* ไถแบบนี้พอโอเคปะมึง?

และอีกรูปที่ไอ้อาร์ตส่งมา ก็ยังคงเป็นรูปของไอ้หล่อ กูอยากรู้ ว่ามึงไปสรรหารูปมันมาจากไหนเยอะแยะวะ ผมกดดูรูปก็เห็นทรงผมไถข้างเท่ๆ ตัดกับจิวสีดำที่มันใส่อยู่ คือมันหล่อวะ หล่อทั้งในรูป กับตัวจริงมันก็หล่อ

* ไม่ดีสักทรง

ผมพิมพ์ข้อความตอบกลับมันไป ผมไม่ค่อยชอบขี้หน้าไอ้หล่อมันอยู่แล้ว เลยพาลไม่ให้ไอ้อาร์ตตัดผมตามมัน นี่ถ้าไอ้อาร์ตเอารูปคนอื่นส่งมาให้ผมดู ผมอาจจะแสดงความคิดเห็นเยอะกว่านี้ก็ได้

* ไม่ดียังไงวะ?

* เท่าที่กูดูมา สามทรงนี้โอเคสุดแล้วนะเว้ย

* สำหรับเบ้าหน้าหล่อๆอย่างกู อิอิ



* กูบอกไม่ดีก็คือไม่ดี

* เห็นมึงตัดมา กูจะโกนผมมึงทิ้งตรงนั้นเลย



* เป็นห่าอะไรของมึงวะ?

* โมโหใครมาเสือกมาลงที่กู

เออ...นั่นดิวะ  แล้วทำไมผมต้องไปลงที่มันด้วยผมถึงกับถอนหายใจเอนหลังพิงโซฟาในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน กดส่งข้อความไปหาไอ้อาร์ตต่อ

* เปล่า กูดูแล้วมันไม่ค่อยเหมาะกับมึง

* หน้าอย่างมึงสกินเฮดเหมาะสุด



* แบบนี้หรอวะ? * (รูปภาพ)

ไอ้เหี้ย!  กูว่ากูหาข้ออ้างไม่ให้เพื่อนตัดผมแบบมันได้แล้วนะเว้ย แต่รูปที่ไอ้อาร์ตส่งมาก็ยังเป็นรูปของมันอยู่ดี! รูปผู้ชายตัดสกินเฮดในชุดเสื้อช็อป กำลังทำตาดุๆใส่กล้อง คือกูอยากรู้ครับ ว่าบ้านมึงทำธุรกิจร้านตัดผมหรือยังไงวะ มีแม่งทุกทรง

* เออ

ผมจำใจตอบมันไปแบบนั้น ทำไงได้...ก็บอกมันไปแล้วว่าสกินเฮดดีสุด จนผมเริ่มเบื่อหน่ายกับไอ้อาร์ตมัน กดปิดไลน์แล้วโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟาข้างๆตัว ได้ยินเสียงไลน์ดังแจ้งเตือน แต่ผมไม่ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู กลัวไอ้อาร์ตมันส่งรูปไอ้หล่อมาให้ดูอีก

"ค่อยๆเดินนะ เดี๋ยวล้ม"

เสียงไอ้อั๋นดังแว่วเข้ามาอีกรอบ ทำให้ผมหันไปมองทางบันได เห็นมันค่อยๆพยุงผู้ชายตัวเล็กๆลงบันไดมา ในมือถือถุงยาของผมติดมือลงมาด้วย สงสัยมันคงเอามาคืน

...แต่เดี๋ยวก่อนนะ ไอ้อั๋นมันพยุงผู้ชายลงมาว่ะ

แล้วผู้ชายที่มันพยุงทำท่าทางเหมือนเจ็บช่วงล่างแปลกๆ ถ้ามันเป็นเพื่อนกัน คงไม่มีท่าทางแบบนั้นแน่ เพราะไอ้อั๋นมันเล่นโอบเอวประคองร่างเล็กๆลงบันไดมาอย่างดี เหมือนกลัวว่าผู้ชายอีกคนในอ้อมแขนมันจะตกบันไดตาย

...อย่าบอกกูนะว่ามึง

...เป็นเกย์

"ไอ้อั๋น"

ผมเรียกชื่อมันด้วยความงงๆ รู้เลยครับว่าตัวเองกำลังตกใจในสิ่งที่เห็น ผมลุกขึ้นยืนพร้อมกับที่ไอ้อั๋นและผู้ชายอีกคนเงยหน้าขึ้นมาสบตากับกู ตากูคงดุมากแน่ๆ  เพราะผู้ชายในอ้อมแขนมันถึงกับปั้นหน้าไม่ถูก

ไอ้อั๋นมองผมแว๊บหนึ่ง ก็หันกลับไปพยุงเขาลงบันไดมาจนถึงขั้นสุดท้าย มันถึงได้ยอมปล่อยตัวเขา แล้วเดินเอายาไปเก็บไว้ที่เดิม ปล่อยให้แฟนมันยืนโดดเดี่ยวอยู่คนเดียว สภาพแบบนี้กูคงคิดว่าไอ้ผู้ชายตัวเล็กๆนี่เป็นใครไปไม่ได้ นอกเสียจากเด็กมันนั่นแหละ

"มึงเป็นเกย์เหรอวะ?" ผมถามมันออกไป ไอ้อั๋นถึงได้หันกลับมามองหน้าผม

"เออ กูเป็นเกย์" มันตอบกลับแบบไม่คิดเหี้ยอะไรเลย ทำเอาผมช็อคหนักยิ่งกว่าเดิมอีก สัด!

"เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่"

"ตั้งแต่ที่กูเจอพอลครั้งแรก ทำไมวะ? มึงยอมรับในสิ่งที่กูเป็นไม่ได้เหรอ?"

โอเคครับครับ คำตอบของมันทำเอาไอ้พอลหน้าแดงขึ้นมาเลย กูรู้สึกได้ว่าบรรยากาศสีออกม่วงๆ ผสมความตรึงเครียดของกูเองคนเดียว ข้างบ้านกูก็เป็นเกย์ น้องชายกูยังจะมาเป็นเกย์ไปอีกคน ถ้าถามว่าผมเกลียดเกย์ไหม ผมไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องไปเกลียดคนประเภทนี้ ผมแค่ไม่ชอบ...

".........."

ผมเงียบเลยว่ะ พูดอะไรไม่ออก ถามว่ายอมรับได้ไหม? ไอ้อั๋นมันเป็นน้องผม ผมยอมรับมันได้อยู่แล้ว ตอนนี้ผมกับมันมองหน้ากันนิ่ง แววตามันเหมือนคนกำลังตัดพ้อ ผมที่ไม่ได้ตอบกลับอะไรมันออกไป ไอ้อั๋นคงคิดว่าผมโกรธมันแล้วแน่ๆ

จนมันหลบสายตา แล้วเดินผ่านหน้าผมออกไปยังหน้าบ้านทันที คือมึงลืมอะไรเปล่าไอ้อั๋น มึงลืมแฟนมึงที่กำลังยืนหัวโด่อยู่ตรงตีนบันได มึงกลับมาช่วยมันพยุงร่างกายก่อนเว้ย เห็นท่าทางมันเจ็บ กูก็เป็นห่วงมันอยู่ แต่ช่วยห่าอะไรไม่ได้

จนไอ้พอลมันค่อยๆเดินออกไปอย่างช้าๆ รู้เลยครับว่ามันกลัวผม  เดินออกไปสะห่างจากกูเลย คือกูไม่กัดหรอกเว้ย หรือกูจะกัดมันดีวะครับ

"เดี๋ยว" ผมเรียกไอ้พอลไว้ มันสะดุ้งอยู่หน่อยๆ แต่ก็ยอมหยุดเดิน แล้วหันกลับมามองหน้าผม

"มีอะไรเหรอครับ?" พูดจาเพราะดี

"ฝากตบหัวไอ้อั๋นทีหนึ่ง ตบแรงๆ"

ผมสั่งเสียมันไป ไอ้พอลก็พยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะเดินออกไปทางหน้าบ้าน จนกระทั่งมันเดินไปถึงตัวไอ้อั๋น ลงมือตบหัวไอ้อั๋นอย่างที่ผมสั่ง เสียงมือกระทบหัวของมันดังเพี๊ยะ ผมเห็นแล้วยังเจ็บแทนเลยสัด จนไอ้อั๋นยกมือขึ้นมาลูบหัวตรงที่โดนตบ แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองแฟนมัน

"ตบหัวอั๋นทำไมเนี่ย"

"ก็อั๋นไม่รอพอลอะ ทิ้งพอลทำไม" ไอ้อั๋นมันนิ่งไปเลยครับ เจอประโยคเมื่อกี้เข้าไป

"อั๋นขอโทษ มาๆเดี๋ยวใส่รองเท้าให้"

...แล้วแม่งก็สวีทหวานกันไปสองคน พวกมึงลืมไปแล้วเรอะ! ว่ามีกูยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้!

จนผมเลิกสนใจพวกมัน แล้วนั่งลงโซฟาตาดูทีวีตามเดิม สักพักเสียงรถมอเตอร์ไซค์ดังขึ้นมาจากหน้าบ้านแล้วขี่ออกไป โดยที่กูเรียกร้องห่าอะไรไม่ได้ นั่นมันเสียงรถผม...

ฟิ้ววววว

เสียงลมพัดไปมาค่อนข้างแรงครับ ทำให้ผมมองผ่านประตูหน้าบ้านที่เปิดค้างเอาไว้  เห็นใบไม้ปลิวให้ว่อนไปหมด ฝุ่นตลบสงสัยเป็นลมบ้าหมู

ผมเลยลุกเดินออกไปดูท้องฟ้าหน้าบ้าน ท้องฟ้าก็ยังคงแจ่มใสดี แต่ทำไมลมแรงขนาดนี้วะ ป่านนี้เสื้อผ้าที่ผมตากไว้  ไม่ปลิวหายไปหมดแล้วเรอะ!

ผมเลยรีบเดินออกไปดู เสื้อผ้าผมหล่นเกลื่อนพื้นเต็มไปหมด ผมเก็บมันขึ้นมาแขวนไว้บนราวตามเดิม เพราะไม่ได้ถือตะกร้าผ้าออกมาด้วย เก็บขึ้นมาจนหมด แต่รู้สึกเหมือนมีอะไรหายไป

ผมกวาดตามอง ถึงได้รู้ว่ากางเกงในของผมหายไป แม่งหายไปไหนวะ?  ชุดนอนที่ใส่นอนเมื่อคืนก็หายไปด้วย

...ฉิบหายละไง กางเกงในผมซื้อมาแพง แถมใส่ได้แค่ครั้งเดียว

ผมมองหาทั่วบริเวณไม่เจอแม้แต่เงา จนสายตาดันเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง สีน้ำเงินแดงเหมือนกางเกงในกูเลย แม่งพาดอยู่บนกระถางต้นไม้ ตรงพื้นหญ้าสีเขียวทางบ้านไอ้หล่อ

ทำไมมันปลิวไปไกลขนาดนั้นได้วะ ลมแม่งบ้าหมูสมชื่อเลยจริงๆ บ้าพัดกางเกงในกูปลิวข้ามกำแพงไปยังบ้านหลังข้างๆ กำแพงก็สูงแค่ใต้หน้าอก ตอนนี้ผมเห็นแค่กางเกงในอย่างเดียว ชุดนอนไม่รู้ลอยไปตกอยู่ที่ไหน

...แล้วจะไปเก็บยังไงดีวะกู?

ผมยืนมองกางเกงในตัวเอง พลางใช้ความคิดไปด้วย มีทางเดียวครับ คือผมต้องปีนข้ามกำแพงไปเก็บมา ไปแบบเงียบๆไม่ให้ไอ้หล่อกับเพื่อนมันรู้ ถ้าจะให้ผมไปกดกริ่งหน้าบ้านมัน แล้วบอกว่ามาเก็บกางเกงในผมคงไม่ทำแน่ๆ พวกมันได้ยินจะคิดยังไงกัน ไม่พากันหัวเราะผมเหรอ

ยังไงผมก็ต้องปีนกำแพงไปเก็บ เดี๋ยวไอ้หล่อมันมาเห็นกางเกงในผมซะก่อน อย่างน้อยมันก็เป็นของสงวนในร่างกาย คิดดูถ้ามีคนมาเห็นกางเกงในคุณตกอยู่ คุณจะอายกันไหม...

ผมมองซ้ายมองขวามองพวกมัน พอไม่เห็นใครผมจับขอบกำแพงกระโดดยันตัวเองปีนข้ามไป สงสัยตอนนี้พวกมันยังคงนั่งอยู่หน้าบ้านกันมั้ง ขออย่างเดียวเลยครับ ขออย่าให้พวกมันมาเห็นผมเลย แค่ให้ผมได้ไปเก็บกางเกงในแป๊บเดียว เดี๋ยวผมก็ปีนกลับบ้านผมแล้ว

"เฮ้ย! ทำอะไรวะ? บุกรุกบ้านคนอื่นอะไม่กลัวกูแจ้งตำรวจหรือไง"



TBC.

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-05-2018 08:15:17 โดย BreezGit »

ออฟไลน์ BreezGit

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-2

ตอนที่ : 02



"เฮ้ย! ทำอะไรวะ? บุกรุกบ้านคนอื่นอะไม่กลัวกูแจ้งตำรวจหรือไง"

...เวรละ! เสียงทุ้มหล่อหลอนหูมาแต่ไกล

ผมเงยหน้าขึ้นมอง เป็นไอ้หล่อเจ้าของบ้านนั่นแหละครับ มันยืนมองหน้าผมได้โคตรหาเรื่อง จนกูอยากเข้าไปซัดหน้าแม่งให้ล้มคว่ำ ผมมองหน้ามันนิ่ง มันก็มองหน้าผมนิ่งเช่นกัน แต่แววตามึงนี่ระยิบระยับมาก ไอ้สัด! ดีใจมากไงที่ได้มองหน้ากูใกล้ๆ

...หลงตัวเองฉิบหายเลยกู

"เอ้าเงียบ กูถามมึงไม่ได้ยินหรือไงวะ?"

"กูมาเก็บกางเกงใน"

ผมตอบไอ้หล่อไปครับ พอมันได้ยินเลยทำหน้าสงสัย แต่กูโคตรกระดากปากเลยที่ต้องพูดคำนี้ แถมในใจผมนี้โคตรจะอายมันเลยครับ แต่ผมก็ยังตีหน้านิ่งบอกมันไปเสียงเรียบ

"กางเกงใน? กางเกงในอะไรวะ มึงโรคจิตหรือเปล่า"

...โรคจิตพ่อง!

"กางเกงในกูเว้ย ลมพัดปลิวมาตกในบ้านมึง กูเลยปีนข้ามมาเก็บ"

"จริงเหรอวะ ลมบ้าอะไรจะพัดหอบกางเกงในปลิวข้ามกำแพงมาได้ แล้วอยู่ไหนอะกางเกงในมึง"

"ก็นั่น..."

เอ้า? กางเกงในผมหายไปไหนแล้ววะ เมื่อกี้มันยังอยู่บนกระถางต้นไม้อยูเลย ผมมองไปตอนนี้ ไม่เห็นแล้วครับ เห็นแต่ต้นไม้ที่กำลังออกดอกอย่างสวยงาม เป็นไปได้ไงวะ สายตาผมก็ยังไม่สั้นนี่หว่า

"ไหน?" ไอ้หล่อถามย้ำขึ้นมาอีก เมื้อกี้มันมองตามที่ผมชี้นิ้วไป พอไม่เห็นมันหันกลับมาทำหน้าดุๆใส่ผมต่อ มันนี่ก็เอาเรื่องเหมือนกันนี่หว่า...

"เมื่อกี้มันยังอยู่บนกระถางต้นไม้อยู่เลยนะเว้ย แม่งหายไปไหนแล้ววะ"

"อะไรของมึงวะ? กูว่านะมึงไม่ได้มาเก็บของๆมึงหรอก มึงปีนกำแพงข้ามมาในบ้านกูทำไม?"

...อ่าว กูก็บอกมึงไปแล้วว่ามาเก็บกางเกงใน จะให้กูสรรหาคำไหนมาแอบอ้างมึงได้หละวะ!

ผมมองหน้ามันนิ่งเลยครับ แต่หัวสมองกำลังคิดอยู่ ว่ากางเกงในผมหายไปไหน หรือว่ามันแอบเก็บของผมไปวะ แต่ก็คงไม่ใช่วะ เพราะตอนที่ไอ้หล่อเดินออกมาผมก็เห็น มันคงไม่ได้หยิบไป หรือถ้ามันเอาไปจริงๆ ผมว่ามันคงเตะกางเกงในผมเข้าป่าหลังบ้านมันไปแล้ว

"หรือว่ามึงเป็นขโมย"

"เฮ้ย! กูไม่ใช่ขโมย!"

ผมโวยวายขึ้นมาเลยทันที คุยกับมันแล้วกูชักเริ่มมีอารมณ์ ไม่ใช่อารมณ์ทางเพศนะ อารมณ์โกรธล้วนๆ ยิ่งเห็นมันทำหน้ากวนตีนแล้ว แม่งอยากเข้าไปยำตีนรัวๆ แต่กูยังไม่อยากมีเรื่องตอนนี้ไง แผลเก่าที่โดนยำมาเมื่อสองวันก่อน ยังไม่หายดี

"กูไม่เชื่อ แบบนี้ต้องโทรเรียกตำรวจ"

มันว่าก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง จนผมรีบพุ่งเข้าไปประชิดตัวมัน ยกมือจับคอเสื้อเชิ๊ตที่มันใส่อยู่ กระชากเต็มแรงเพราะมันพูดไม่รู้เรื่อง อารมณ์ผมก็เสือกพุ่งปรี๊ดขึ้นมาดื้อๆอีกด้วย ว่าจะไม่เอาเรื่องแล้วนะเว้ย แล้วรูปร่างผมกับมันก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่ ผมสูงครับ มันเองก็สูงเหมือนกัน ถือเสียว่าสูสี

"มึงพูดไม่รู้เรื่องหรือไงวะ กูบอกไม่ใช่ขโมยไง!"

"เสียใจด้วยว่ะ กูโทรหาตำรวจแล้ว"

"มึง!"

ผลัวะ!

ผมปล่อยหมัดใส่หน้าหล่อๆของมันทันที จนมันหน้าหันไปตามแรง แต่ก็ยังทรงตัวยืนอยู่ได้ไม่มีล้ม หรือเป็นเพราะว่าผมจับยึดคอเสื้อมันไว้มั้ง ก็เลยไม่ล้มลงไป หมัดผมก็ไม่ใช่เบาๆ ทำคนสลบมาแล้วก็มี

ไอ้หล่อยกมือข้างที่ไม่ได้ถือโทรศัพท์ จับปากเช็ดเลือดตัวเองไปมา ลิ้นมันก็ดุนๆดันๆอยู่ตรงที่เป็นแผล ก่อนที่มันจะหันกลับมามองหน้าผม แล้วกดปิดโทรศัพท์ โยนทิ้งลงพื้นหญ้าอย่างไม่เสียดาย

...เอาแล้วไง สงครามกำลังเริ่มขึ้นแล้วครับ มึงจัดกูจัด ไม่ใครก็ใครที่ต้องถึงคราวไปนอนหยอดน้ำข้าวต้ม

"อึก! อะ"

ไอ้เหี้ย! ผมยังไม่ทันได้ตั้งตัวห่าอะไรเลย อยู่ดีๆมันล็อคคอผมแล้วกระแทกจูบเข้ามาเลย! ไอ้สัด! กูโดนมันจูบอยู่เว้ย! ตอนแรกกูนึกว่ามันจะต่อยผม แต่ที่ไหนได้

ปากมันกระแทกเข้ามาที่ปากผมอย่างจัง เล่นเอาเจ็บปากเหมือนโดนต่อย เพราะฟันมันกระแทกปากกูด้วยไง ไอ้หล่อมันไม่ได้จูบค้าง แล้วกูต้องเคลิ้มนะครับ พอมันกระแทกปากเข้ามาปุ๊บ ดูดปากกูปั๊บ แล้วผละออกไป ผลักตัวกูเซถอยหลังจนเกือบล้ม แล้วมันก็กระตุกยิ้ม แถมเลียปากตัวเองไปมา

...แม่งเอ้ย! กูอยากจะอ้วกแตก!

ผมมองหน้ามันด้วยความตกใจ แถมอึ้งไปชั่วขณะ ผมโดนผู้ชายด้วยกันดูดปากนะเว้ย จะให้กูมายืนยิ้มดีใจ กูคงได้ไปนอนอยู่ในโรงพยาบาลบ้าแน่ๆ ปากไอ้หล่อมีบาดแผลอยู่สองที่ คือมุมปากกับริมฝีปากล่าง รอยหลังนั่นคงได้รับผลมาจากการจูบเมื่อสักครู่

...เพราะกูก็เจ็บปากอยู่เหมือนกันนะสิวะ! ปวดหนึบๆ สงสัยได้เลือด

"ไอ้สัด มึง!"

พอผมตั้งสติได้ ผมปรี่เข้าไปซัดหน้ามันอีกรอบ แต่โดนแค่เฉียดๆครับเพราะมันหลบทัน ก่อนที่มันจะขว้าแขนผมไขว้หลัง แล้วถีบขาซ้ายผม จนผมเสียหลักล้มลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้น มาเสียท่าอีกทีตอนที่มันกดตัวผมให้นอนคว่ำหน้าไปกับพื้นหญ้านี่แหละ

แขนผมสองข้างโดนไอ้หล่อจับไขว้พลางกดเอาไว้ด้านหลัง กูกระดิกตัวแทบไม่ได้ ไอ้ห่า เพราะมันยกเข่าขึ้นมากดทับหลังผมไว้อีกแรง ตัวหนักฉิบหายเลยมึง!

"ปล่อยกู!" จนผมต้องตะโกนออกไป อีกนิดเดียวปากกูจะแดกหญ้าได้อยู่แล้วครับ

"กูไม่ปล่อย ขืนปล่อยมึงกูก็โดยต่อยอีกดิ"

"กูบอกให้ปล่อย! ถ้ากูหลุดออกไปได้นะ รับรองมึงเจ็บตัวยิ่งกว่านี้อีก"

"ก็เอาดิ กูให้เวลาสิบวิ"

...เวลา? เวลาอะไรของมันวะ?

ผมพยายามเอี่ยวคอมองมันครับ แต่โคตรลำบากมองหน้ามันแทบไม่เห็น เพราะผมนอนคว่ำอยู่ จนมันชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ทำเอากูสะดุ้ง! พอเสียจูบให้ผู้ชายด้วยกัน ทำกูตื่นตัวได้ขนาดนี้ กูต้องตั้งสติใหม่แล้วครับ

"ถ้ามึงยังไม่หลุดออกไป คราวนี้กูจะดูดคอมึง"

"เฮ้ย! มึงโรคจิตหรือไงวะ!"

"เออกูโรคจิต! โรคจิตเหมือนมึงที่มาเก็บกางเกงในในบ้านกูไง"

ผมโคตรโมโหมันมากเลยครับ แต่ผมขยับตัวไม่ได้  ไม่หลุดพ้นออกไปจากตัวมันสักที ถ้าผมทำแบบนี้กับมันบ้าง มันก็ดิ้นไม่หลุดเหมือนกันวะ แล้วแม่งให้เวลากูแค่สิบวิ แค่เถียงกับมันก็หมดเวลาแล้วครับ หลังจากนั้นไม่รู้ว่ามันจะทำอย่างที่พูดไว้หรือเปล่า กูแอบกลัวนะเว้ย

...นักสู้นอกสังเวียนแบบผม ต้องมากลัวไอ้เกย์นี้เพียงคนเดียวเหรอวะ เสียชื่อนายอู่ฉิบหาย

"นิ่งทำไม หรือว่ามึงอยากโดน" ไอ้หล่อถามผมต่อ ท่าทางกูอยากโดนมึงดูดคอมากเลยหรือไงวะ

"กูไม่ได้เป็นเกย์แบบมึงนะเว้ย"

"หืม? มึงรู้ด้วยว่ากูเป็นเกย์?"

"เออ...กูรู้ คงไม่มีผู้ชายคนไหนมาจูบปากผู้ชายด้วยกันหรอก กูขยะแขยง!"

"หึ! ขยะแขยงเหรอวะ จุ๊บ!"

"ไอ้สัดเอ้ย!"

มันก้มลงมาจูบหลังคอผมครับ! ทำเอาผมขนลุกไปทั้งตัว มันทำอย่างที่พูดไว้จริงๆ หรือไม่มันก็อาจจะหมั่นไส้ผม ที่ผมว่ามันไปเมื้อกี้ ใจจริงผมไม่ได้อยากจะว่าหรือดูถูกมันหรอก แต่ดูที่มันทำกับผมดิ ให้อยู่เฉยเดี๋ยวหาว่ากูสมยอมมันไปอีก

"ตูดสวยดี แต่กูไม่พิศวาสมึงหรอก"

โห...นี่ขนาดไม่พิศวาสกูเลยนะเว้ย! ลวนลามร่างกายกูไปถึงสองครั้งแล้ว เกิดมายังไม่เคยเจอใครหน้าไหนกล้ามาทำแบบนี้กับกูเลย แถมเมื่อกี้มันบอกกับผมว่าอะไรนะ

...ตูดกูสวย? สวยบ้านพ่องมึงดิ!

พอไอ้หล่อพูดจบ มันก็ปล่อยตัวผมให้เป็นอิสระ พอผมได้โอกาสพลิกตัวกลับมาได้ ก็ยกเท้าถีบขามันไปเต็มแรงจนมันเป็นฝ่ายล้มบ้าง ผมถึงได้ลุกขึ้นไปกระชากคอเสื้อมัน แล้วต่อยหน้ามันแบบเน้นๆ ไม่ยั้งมือเหี้ยไรทั้งนั้น แต่มันเสือกเลิกชายเสื้อผมขึ้นมากำแน่นอยู่ตรงคอผม

...เหอะ! โรคจิตของแท้เลยนะมึง หน้าท้องกูโชว์หลาอยู่ต่อหน้ามันเฉยเลย

ผลัวะ!

ผมต่อยหน้ามันซ้ำ ไอ้หล่อยังหาโอกาสที่จะต่อยหน้าผมอยู่ แต่ผมไม่ให้มันมีโอกาสได้ต่อยหรอกครับ ตั้งแต่ผมมีเรื่องมา  ไม่เคยมีใครต่อยหน้าผมได้เลย แต่ก็มีพลาดบ้างบางครั้ง ส่วนมากก็ได้แค่ถีบกับเตะ หนักหน่อยก็ใช้อาวุธกันเลย ถ้ากล้าๆหน่อยก็ไม่ใช้ ตัวต่อตัว เสื้อผ้าไม่ เกี่ยว

"เฮ้ยไอ้เบท! แม่งมีเรื่องกับใครอยู่วะ!"

...มีเรื่องกับกูนี่แหละเว้ย!

ผมกำลังต่อยไอ้หล่อหรือไอ้เบทมั้ง ได้ยินเพื่อนมันตะโกนเรียกอยู่ไกลๆ สักพักตัวผมเหมือนมีคนสองคนมาลากออกไปจากตัวไอ้เหี้ยเบท ผมยื้อตัวเองเต็มที่ กำลังเสริมมันมากันแล้ว สภาพผมต่อจากนี้ไปคงไม่ต้องพูดถึง กูเละคาตีนพวกมันแน่ ต่อให้ผมสู้พวกมันทั้งหมดไม่ไหว กูก็จะสู้ต่อไป

"ปล่อยไอ้สัด! กูจะต่อยมัน!" ผมตะคอกใส่ ไม่รู้หรอกว่าพวกมันมากันกี่คน

"ปล่อยได้ไงวะ! มึงต่อยเพื่อนกูอยู่"

"เพื่อนมึงก็ต่อยกูเหมือนกัน"

ผมหันไปมองไอ้คนที่เข้ามาห้าม มารั้งตัวผมไว้ไม่ให้พุ่งเข้าไปหาไอ้เบท ส่วนไอ้เบท เพื่อนมันไม่มีใครเข้าไปจับตัวมันไว้เลย มีแต่ช่วยพยุงให้มันลุกขึ้นมายืน ถ้ามันพุ่งเข้ามาต่อยกู กูคงต่อยมันกลับไม่ได้แน่ๆ กูโดนเพื่อนมันล็อคแขนไว้ทั้งสองข้าง แล้วเพื่อนมันมีตั้งสี่คน รวมไอ้เบทเป็นห้า

...กูคนเดียว

"ว่าแต่มึงหน้าคุ้นๆว่ะ ใช่ไอ้คนที่ปั่นจักรยานสีชมพูเมื่อเปล่าวะ ฮ่าๆ"

"ไอ้สัด!"

ผลัก!

ผมยกตีนถีบไอ้คนที่พูดขึ้นมาเลยครับ เพราะมันยืนจับแขนผมอยู่ แม่งพูดอย่างเดียวไม่พอ  เสือกมาหัวเราะเยาะกูอีก มันก็พุ่งเข้ามาหาผม ง้างมือจะต่อยแต่ไอ้เบทจับข้อมือห้ามเอาไว้

"อย่าไอ้มิกซ์ มันมีเรื่องกับกู"

"แต่มันถีบกู"

"ก็มึงไปกวนตีนมันก่อน"

...ทั้งเพื่อนมันรวมทั้งผม มองหน้าไอ้เบทเป็นตาเดียวกันหมด

หน้าตาไอ้เบทแม่งโคตรจริงจัง มันบอกไอ้คนชื่อมิกซ์อะไรนั่น จนไอ้มิกซ์ปั้นหน้าทำอะไรไม่ถูก เหมือนมันเป็นคนผิดเต็มๆ จนไอ้มิกซ์ยอมลดมือลง

"เอออย่างงั้นก็ได้ เรื่องของมึงกูจะไม่ยุ่ง"

พูดจบพวกเพื่อนมันก็ปล่อยแขนผมให้เป็นอิสระ ไอ้เบทก็พยักหน้า มองหน้าเพื่อนมัน สลับกับผม พอถึงจังหวะนี้แล้วกูจะรออะไรหละครับ จัดต่อเลยดิ! ข้อหาที่มันดูดปากกู จูบต้นคอกู ชมว่าตูดกูสวย แต่ละเรื่องโคตรเหี้ย!

"พี่อู่ๆ! อยู่บ้านหรือเปล่าพี่!"

เสียงไอ้ดินครับ เสียงมันตะโกนเข้ามาขัดจังหวะผมพอดี  ผมเลยยังไม่ได้ไม่พุ่งเข้าไปต่อยไอ้เบท พวกมันทั้งหมดที่ยืนล้อมผมไว้ แม่งสงสัยว่าผมหยุดทำไม ไอ้ดินก็มาผิดจังหวะ!

"กูฝากไว้ก่อน ครั้งหน้ากูจะมาเอาคืน"

ผมบอกไอ้เบท มันคงรู้แล้วว่าผมชื่ออู่ เพราะไอ้ดินมันเรียกเสียงอย่างดัง เรื่องวันนี้ยังไงผมก็ไม่ยอมจบง่ายๆ วันนี้แหละ ที่ผมจะประกาศศึกกับมัน ถ้ามันไม่มาทำกับผมแบบวันนี้ ผมคงไม่รู้สึกโกรธอะไรมันมาก ไอ้เบทมันก็พยักหน้าให้ผม

"รีบมา เ อ า หละกัน กูจะรอ"

มันเน้นคำว่าเอาเต็มสองรูหูกูเลย จนอยากจะพุ่งเข้าไปชกปากที่พูดนั่นให้แตกอีกรอบ เพราะมันไม่พูดบอกผมอย่างเดียว  มันยิ้มด้วยนี่ดิ  ยิ้มแบบคนเหนือกว่า ผมยอมรับว่ามันเหนือกว่าผมด้วยเรื่องลวนลามร่างกายผม แต่เรื่องชกต่อยกูไม่ได้ด้อยไปกว่านี้แน่ เดี๋ยวมึงเจอกู...

"เออ" ผมตอบกลับไอ้เบท หันหลังเดินกระแทกไหล่ไอ้คนที่มันยืนขวางทาง ผมไม่รู้ชื่อแต่มันก็เป็นเพื่อนของไอ้เบท  จนกูเกือบโดนชกเข้าให้อีกรอบ แต่ไม่รู้ใครมาห้ามมันเอาไว้  ผมเลยเดินออกมาอย่างง่ายๆ

"หน้าบ้านก็มีเปล่าวะ มึงจะปีนกำแพงกลับไปทำไม"

"เรื่องของกู"

ผมตอบกลับไอ้เบท ผมจำเสียงมันได้ แม้จะไม่ได้มองหน้ามัน ก่อนจะปีนกำแพงกระโดดกลับเข้าไปในเขตบ้านของตัวเอง เสียงไอ้ดินก็ยังตะโกนเรียกชื่อผมไม่หยุด

"มองมุมนี่แล้วตูดมึงใหญ่ดีจริงๆว่ะ หึ"

"ไอ้เบท มึงก็ไปแซวมัน"

"กูเปล่า"

ไอ้เบทยังแซวผมไม่เลิก  แล้วเสือกแซวต่อหน้าเพื่อนๆมันด้วยไง ผมหน้าชานิดหน่อย ได้ยินมันพูดทุกอย่างตอนที่กระโดดลงมาจากกำแพง ด้วยความโมโห ผมยกกระถางดอกไม้แถวๆนั้น ขว้างใส่กลุ่มพวกมันเต็มแรง

"เฮ้ย!" จนกระถางแตกดินกระจาย พวกมันก็ยังหลบได้ทัน สามัคคีกันดี

"ไอ้สัด! มึงเล่นงี้มึงจะฆ่าพวกกูเหรอวะ!"

...หนึ่งในนั้นตะโกนกลับมาครับ ผมก็พยักหน้าให้

"เออ"

ก็เล่นกับใครไม่เล่น ดันมาเล่นกับคนอย่างกู ที่จริงผมก็ไม่ได้คิดจะฆ่าพวกมันจริงๆหรอก ทำขู่ไปแบบนั้นเอง เผื่อพวกมันมันจะเกรงกลัวคนอย่างผมบ้าง โดยเฉพาะไอ้เบท...

"พี่อู่พี่!"

"เออๆ กูได้ยินแล้ว"

ผมเดินออกมาหน้าบ้านแล้วครับ เห็นไอ้ดินยืนเกาะรั้วถือถุงอะไรสักอย่าง พอมันเห็นหน้าผมเท่านั้น ทำหน้าตกใจ ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยวะ

"โหพี่สภาพเละมาก ไปฟัดกับใครมาปากแตกด้วย"

"ฟัดกับหมา"

ผมพูดก่อนไปเปิดประตูรั้วให้มันเข้ามา แต่มันไม่ยอมเข้าบ้านผมครับ กลัวกูข่มขืนหรือยังไงวะ ไอ้ดินมันส่งถุงที่มันถืออยู่ในมือมาให้ผม ผมก็รับมาอย่างงงๆ

"แม่ให้เอามาให้ ของฝากจากเมืองจีน"

"อะไรวะ?"

"เกาลัด"

...ไอ้ดินตอบกลับยิ้มๆ  สงสัยแม่มันเพิ่งกลับมาจากประเทศจีน เพราะครอบครัวมันเป็นจีนกันทั้งบ้าน

"โหทำไมซื้อมาไกลจังวะ เยาวราชก็มี"

"เอ้าน่ารับๆไปเถอะพี่ แม่ผมอุตสาห์แบกมาตั้งไกล"

"เออๆขอบใจมากเว้ย ว่างๆเดี๋ยวกูไปช่วยทำสวน ตอบแทนที่แม่มึงเอาของฝากมาให้กู"

แม่ไอ้ดินชอบทำสวนปลูกต้นไม้ บ้านมันเลยปกคลุมไปด้วยต้นไม้ซะส่วนใหญ่ ต่างกับบ้านผม ที่แม้แต่หญ้ายังไม่ขึ้นเลย ตายห่าหมดเพราะผมไม่ค่อยได้รดน้ำ ไอ้อั๋นก็ไม่ช่วยทำอะไรเลยสักอย่าง เด็กมันกำลังครึกคะนอง แค่มันกลับบ้านถูกผมก็สบายใจละ

"ได้เลยเดี๋ยวผมบอกแม่ให้ หึ เห็นปากพี่แล้วตลกว่ะ เจ่อฉิบหาย"

มันพูดต่อครับ กูว่าละทำไมมันมองแล้วยิ้มอย่างเดียว ผมก็ปวดหนึบๆที่ริมฝีปากบนไม่หาย เจ็บใจว่ะ เพราะไอ้เบทคนเดียวทำกูหมดหล่อ แล้วคืนนี้จะออกไปเจอสาวๆได้ไหมวะ ผมลองเอามือแตะๆที่ปากดู แสบใช่เล่นเลยครับ

"ตลกมากเหรอไอ้สัด เดี๋ยวกูเตะคว่ำเลย"

"โหยกลัว กลัวมากเลยครับพี่"

"ไอ้ดิน"

ผลัว!

"โอ๊ยพี่ เจ็บนะเว้ย! ผมจะฟ้องแม่ว่าพี่เตะผมอะ"

"ไปเลยไป มึงรีบๆไปฟ้องเลย"

ผมชี้ไปที่บ้านมันครับ ไอ้ดินมันลูบตูดตัวเองเดินออกไปจากหน้าบ้านผม ผมปิดประตูรั้วแล้วเดินเอาถุงเกาลัดเข้าไปวางไว้หลังตู้เย็น



TBC.

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-05-2018 13:23:01 โดย BreezGit »

ออฟไลน์ W2P5

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 79
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
นี้ขนาดไม่ได้ชอบนะเบท :hao5: :hao7:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Zetnezz

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5358
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ NuNam

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-3
มาอีกเยอะๆ นะคะ ^^

ออฟไลน์ Namwhankn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
นี่ขนาดไม่หลงยังมองตูดเขาไม่วางตา คึคึ :katai2-1:  อย่าหสยนะอย่าหายเราชอบบบ  :katai1:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ข้ามรั้วได้ดูดูด อิอิ หนทางรักนี้ต้องโหดมันฮ่าแน่ๆๆ ลุ้นต่อๆๆๆ

ออฟไลน์ Dee^daY

  • ไม่เคย ทำให้ใครเดือดร้อน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +330/-6

ออฟไลน์ Pittabird

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 796
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
นายเอกของเรา. แมนมาก o13

ออฟไลน์ aloney

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 743
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-4
เรื่องนี้เราจำได้ค่ะ

ดีใจที่กลับมานะคะ

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
โอ๊ะ.....ค้างเลย สนุกกกกก ชอบบบบ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
อู่ แมนๆ ไหงมีอารมณ์ ตอนเห็นเกย์ มีไรกัน  :katai1:
ไรท์ มาต่อไวๆ นะ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ loveview

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1912
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +87/-10
ตลกอ่า ชอบๆค่ะ มาเป็นกำลังใจให้มาต่อนะคะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4

ออฟไลน์ aommyga40

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 99
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: คิดถึงอู่ คิดถึงเบท

ออฟไลน์ arij-iris

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
แววดิบเถื่อนลอยมาแวบๆ

ออฟไลน์ BreezGit

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-2


ตอนที่ : 03



สรุปเมื่อคืนผมไม่ได้ออกไปเที่ยว  ไอ้อั๋นมันเอารถผมไป โทรหาก็ไม่รับสาย นอนเหงาคนเดียวไปอีกกู  พวกเพื่อนผมมันก็จะมารับ แต่ผมเห็นสภาพตัวเองแล้วขอพักผ่อนก่อนดีกว่า ไว้หายดีค่อยออกไปลั้นลาต่อ เมื่อวานก็ลืมเก็บผ้า เช้านี้เลยถือตะกร้าเดินออกมาเก็บ

กึก!

เดินออกมาข้างบ้านได้เป็นต้องหยุดชะงัก เพราะอะไรรู้ไหมครับ เพราะไอ้เบทมันยืนอยู่ที่กำแพงนะสิวะ พอมันเห็นผม มันก็หันหน้ามามอง และที่แย่ไปกว่านั้น คือในมือมันกำลังถือกิ่งไม้เล็กๆ โดยมีกางเกงในผมห้อยอยู่ตรงปลายไม้ แล้วมันก็โบกมือไปมา อย่างกับโบกธงเลยไอ้เหี้ย!

...กูอายนะเว้ย!

"ของมึงใช่ไหมวะ?"

".........."

ผมไม่ตอบแต่เดินเข้าไปหามันเลย ไอ้เบทมันยิ้มให้ผมครับ แต่มือมันยังไม่หยุดโบก กูอยากโดดข้ามกำแพงไปกระทืบมันอีกรอบ หาเรื่องผมแต่เช้า

...ว่าแต่มันไปเก็บกางเกงในผมมาจากไหน ตอนแรกที่มองไปไม่เห็นมี

"เอาของมึงคืนไป"

มันหยุดโบกแล้วลดปลายไม้มาทางผม ผมก็รีบคว้ามา แต่มันเสือกเร็วไง พอผมจะคว้าปุ๊บ มันกลับเอาหนีไปอีกทาง แล้วหัวเราะออกมาที่ได้แกล้งคนอย่างกู

"อย่ากวนตีน!" จนผมด่ามันออกไปครับ มันถึงได้หยักไหล่ไม่สนใจ

"กูเปล่า มึงหยิบไม่ได้เองต่างหาก"

"มึงจะเอายังไงไอ้เบท"

"หืม? มึงรู้จักชื่อกูด้วย?" มันเลิกคิ้วขึ้นสูงทำหน้าสงสัย

".........." ผมไม่ตอบอะไรมันครับ รำคาญแม่ง

"เอ้าเฮ้ย? อยู่ดีๆเสือกไบ้แดกขึ้นมาซะงั้น เป็นอะไรหรือเปล่าครับ...อู่?"

"จิ! มึงจะเอายังไงกับกูวะ!"

ผมเหวี่ยงตะกร้าในมือทิ้งเอื้อมมือไปคว้าคอเสื้อมันอย่างเคย  ผมกับมันมองหน้ากันอย่างดุเดือด โดยที่กำแพงเป็นตัวกั้นขว้างพวกผมสองคน จนผมรู้สึกได้ว่ามือตัวเองที่กำคอเสื้อมันอยู่ กำโดนสร้อยที่ไอ้เบทใส่ จนมันขาดออกจากคอไอ้เบท แล้วส่วนที่ขาดทั้งสองด้าน ตกลงมารวมอยู่ที่มือผมเอง

ไอ้เบทก้มมองสร้อยที่ตกลงมา ก่อนจะเหงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมด้วยสายตาที่ดุยิ่งกว่าเดิม ผมว่าสร้อยเส้นนี้ต้องสำคัญกับมันมากแน่ๆ  ไม่อย่างนั้นมันคงไม่ปล่อยกางเกงในผมทิ้ง  แล้วขยับมือมากำข้อมือผมไว้แทน ส่วนมืออีกข้างของมัน ยกขึ้นมาบีบคอผมซะงั้น

"ปล่อย! ไอ้อู่!"

เรื่องอะไรผมจะปล่อย จุดอ่อนมันอยู่ตรงนี้ ผมก็อยากจะทำลายจุดอ่อนของมัน เพราะผมไม่เคยเห็นใจศัตรูด้วยกันอยู่แล้ว ยิ่งมันทำผมเจ็บ ผมก็ยิ่งกำคอเสื้อมันแน่นไปด้วย ไม่ปล่อยอย่างที่มันบอก

"กูไม่ปล่อยมึงจะทำไมวะ"

"เหอะ!"

ผลัวะ!

ไอ้เหี้ย! ครั้งนี้มันต่อยหน้าผมเลยครับ ต่อยแบบเน้นๆ หมัดมันมาเร็วผมไม่ทันได้ตั้งตัว เชื่อไหมว่ายังไม่เคยมีใครต่อยหน้าผมแบบจังๆได้เลย  มีมันคนเดียวนี่แหละมั้งที่ต่อยผม ก่อนหน้าทำไมมันไม่ต่อยผมวะ เล่นลวนลามกูอย่างเดียวเลย

พอผมเสียหลัก  มันก็กระชากมือผมออกจากคอเสื้อมัน  ทำให้สร้อยที่ขาด  กระเด็นตกมาอยู่ในเขตบ้านผม ไอ้เบทมันรีบปีนกำแพงข้ามมาเก็บทันที จังหวะที่มันจะก้มเก็บสร้อย ผมเลยยกเท้าขึ้นถีบมัน จนมันเซชนเข้ากับกำแพง มันหันมามองหน้าผมตาขวาง ผมก็พุ่งเข้าไปหาหวังจะซ้ำอีกครั้ง

"อั่ก!"

ไอ้เบทยกเท้าขึ้นมาถีบท้องผมอย่างจัง จนตัวงอ ตีนมันหนักฉิบหายเลยครับ มันเอื้อมมือไปเก็บสร้อยที่ตกอยู่ใกล้ๆตัว ก่อนจะลุกขึ้นมาหาผมที่ยืนกุมท้องตัวเองอยู่...

"อึก!"

ผมโดนมันบีบคอทันที แล้วดันตัวเข้าหากำแพง จนหลังผมนาบอยู่ตรงปูน  ตอนนี้ผมจุกท้องอยู่ ยังออกแรงสู้มันไม่ได้มาก ไอ้เบทมันเลยเล่นผมใหญ่เลย

"มึงรู้ไหม ว่าสร้อยเส้นนี้สำคัญกับกูขนาดไหน?"

...รู้สิวะ ไม่งั้นอารมณ์มึงไม่เดือดแบบนี้หรอก

"กูรักษามันมาอย่างดี แต่มึงกลับทำมันพัง"

"หึ! พังแล้วยังไงวะ"

ผมถามกลับหน้าตาย  สร้อยมันสำคัญกับมัน แต่ไม่ได้สำคัญกับผม  ทำไมผมต้องรับรู้ด้วยวะ มันจ้องหน้าผมอยู่อย่างนั้น ในมือชูสร้อยที่ขาดขึ้นมาให้ดู แต่ผมไม่สนใจ ถึงแม้ว่าแววตามันจะดูเจ็บปวดอยู่ก็ตาม

"มึงต้องรับผิดชอบ"

" K เถอะ เรื่องไรกูต้องรับผิดชอบวะ"

"มึงว่าอะไรนะ?"

"กูไม่รับผิด! โอ๊ะ! ไอ้เหี้ย!"

ไอ้เบทมันกำลังบีบไข่ผมอยู่นะสิวะ! เจ็บเหี้ยๆ! มันทำกับผมแบบนี้ สู้มันต่อยหน้าผมไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ

"ปล่อยไอ้สัด! ไอ้โรคจิตเอ้ย!"

"กูปล่อยแน่ เล็กเท่านี้จับไปก็เสียอารมณ์กูเปล่าๆ มึงต้องรับผิดชอบสร้อยกู"

"จะให้กูรับผิดชอบยังไงวะ!"

"ทำให้มันเหมือนเดิม"

"ใครจะไปทำได้"

"ก็มึงไงที่ทำได้ กูให้เวลามึงสองอาทิตย์เท่านั้น ถ้าเกินกว่านั้น  กูอาจจะไม่ไช่แค่บีบไข่มึงอย่างเดียว"

"คิดว่ากูกลัว?"

เออ ผมไม่กลัวมันหรอกครับ ผมถามมันแบบไม่ได้มีความกลัวอะไรทั้งนั้น ผมก็มีมือมีเท้าเหมือนกัน พอต่อยมันกลับได้บ้าง แต่ถ้าจะมาให้ผมทำแบบที่มันทำกับผม (บีบไข่) คงไม่เอาด้วยหรอก แต่ละวิธีโคตรขยะแขยงฉิบหาย แต่แม่งก็ทำให้ผมช็อคได้เหมือนกัน

"มึงจะลองดูตอนนี้เลยไหม?"

"กูไม่ลองเว้ย!" มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมเลย จนกูต้องยกมือขึ้นมาผลักไหล่มันไว้

"นึกว่าจะแน่"

ไอ้เบทเอาสร้อยล้วงใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงผมเลย มือมันที่บีบไข่ผมอยู่ มันก็ปล่อยออก โล่งอกเลยกู

"อุก!"

จากนั้นผมถึงได้ถีบท้องไอ้เบทกลับไปแบบเต็มๆ ต้องหาจังหวะตอนที่มันไม่ได้ตั้งตัวนี่แหละ จนมันตัวงอมือกุมท้องตัวเองแน่น แล้วมองหน้าผมตาขวางเหมือนอย่างเคย

"แล้วกูจะทำให้ละกัน จะทำให้เหมือนเดิมเลย"

"มึงพูดแล้วนะอู่ ถ้ามันไม่เหมือนเดิมมึงเจอกูแน่ คนอย่างกูทำได้มากกว่าที่มึงคิด"

"มึงไม่ต้องมาขู่กู เพราะที่มึงพูดออกมากูไม่จำว่ะ มันไร้สาระ..."

"เออ...ก็เพราะไอ้เรื่องไร้สาระนี่แหละ กูจะเอาไว้จัดการคนอย่างมึง มึงคอยดูกูไว้เลย"

".........."

ผมไม่พูดอะไรต่อครับแค่หยักไหล่ใส่ ไอ้เบทยืดตัวขึ้นหลังจากที่ตัวงออยู่นาน  สงสัยมันหายจุกท้องแล้ว ผมมองหน้ามัน  หน้ามันดูเซ็กซี่ดีครับ ปากแตกอยู่สองที่ ฝีมือกูทั้งนั้นเลย หน้าผมก็คงไม่ได้ต่างจากมันเท่าไหร่

"ออกไปจากบ้านกูได้แล้ว เห็นหน้ามึงนานๆ กูโคตรเซ็งเลยว่ะ"

ผมไล่มันกลับบ้าน ยังไงผมก็รับปากมันไปแล้ว ว่าจะทำสร้อยให้เหมือนเดิม ที่ไม่ปฎิเสธ ไม่ใช่ว่าผมกลัวมันหรอกนะเว้ย   แต่ไม่อยากมีปัญหากับมันนานๆ ผมเบื่อขี้หน้ามัน  แลัวที่รับปากว่าจะซ่อมให้ ก็ไม่รู้ว่าจะซ่อมได้หรือเปล่า กูไม่ได้เรียนด้านนี้มานี่หว่า

"ได้...แล้วมึงอย่าลืมที่กูบอกหละ" พอพูดจบมันก็ทำท่าจะปีนกำแพงข้ามกลับไปที่บ้านมัน...

"ประตูก็มีมั้ง ทำไมมึงไม่ออกทางประตูวะ"

ผมย้อนคำพูดมันครับ ไอ้เบทที่ยกขาขึ้นไปแล้วข้างหนึ่ง หันหน้ามามองผมที่ยืนดูมันอยู่  มันก็กระตุกยิ้มให้ผมทันที มึงยิ้มดีๆบ้างไม่เป็นหรือไงวะ ถ้ามันยากมากก็ไม่ต้องยิ้ม

"เผื่อมึงอยากมองตูดกูบ้างไง"

...สัด! ตูดนะเว้ยไม่ใช่จิ๋ม  เรียกร้องความสนใจจากกูไม่ได้หรอก

ไอ้เบทปีนกำแพงกลับเข้าบ้านมันไปแล้ว  หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้สนใจมันอีก ก้มเก็บตะกร้าผ้าขึ้นมาเก็บผ้า สงสัยคงได้ซักใหม่หมด เพราะมันหล่นพื้นไปแล้วนะสิครับ

"กระถางที่มึงขว้างเข้าเมื่อวาน มาว่างๆก็มาเก็บนะเว้ย มันรกบ้านกู"

เสียงไอ้เบทตะโกนกลับมา   ผมหันหน้าไปมองข้ามกำแพง เห็นมันใช้เท้าเขี่ยๆเศษกระถาง มันก็พยักหน้าให้ผม ผมเลยชูนิ้วกลางใส่มันไป...

"ทำไมวะ มึงอยากได้นักเหรอ K กูอะ?"

"สัด!"

ไอ้เบทหยักคิ้วใส่ผม กวนตีนผมไม่เลิกเลยจริงๆ ผมเลิกสนใจมันแล้วหิ้วตะกร้าผ้าที่เก็บเสร็จไปปั่นใหม่

พอผมจัดแจงอะไรเสร็จเลยเดินเข้าบ้านหยิบถุงเกาลัดที่แม่ไอ้ดินซื้อมาฝาก เอาไปนั่งแทะกินที่โซฟาหน้าทีวี  ผมล้วงเอาสร้อยคอออกมาดูครับ เป็นสร้อยเงิน สงสัยจะเป็นเงินแท้  ลายสร้อยก็สวยดีเอาไปขายคงได้หลายตังค์ ว่าแต่ไอ้เบทมันไม่กลัวผมจะเอาสร้อยมันไปขายแดกเหรอวะ

รอยที่มันขาดออกจากกัน ผมก็ไม่รู้ต้องทำยังไง ซ่อมแบบไหน แบบนี้ต้องให้ไอ้ชานเพื่อนผมดู เพราะบ้านมันรับซ่อมเครื่องประดับ ดีที่กูเลือกคบเพื่อนที่ทำธุรกิจด้านนี้ ไม่งั้นกูคงเสียทรัพย์ซ่อมให้มันเยอะแน่

ผมก็นั่งพิจารณาสร้อยคอไปเรื่อย จนได้ยินเสียงรถตัวเองดังเข้ามาแว่วๆ ไอ้ห่าอั๋นคงกลับมาแล้วครับ กลับมาคนเดียวด้วย

ผมเลยทำเป็นไม่สนใจมัน  แล้วรีบเก็บสร้อยใส่กระเป๋า เดี๋ยวมันเห็นแล้วถาม ผมขี้เกียจตอบมัน เปลี่ยนไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่น มันเดินมาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ แล้วแม่งก็หยิบเกาลัดกูขึ้นไปแดก ไม่ขออนุญาตกูสักคำ

"เมื่อวานกูขอโทษ"

"เรื่อง?"

ไอ้อั๋นมันพูดขึ้นมาครับ  ผมเลยเงยหน้าขึ้นไปมองมัน มันก็มองหน้าผม แล้วแม่งก็ทำหน้าตาตื่นขึ้นมาเลยทันที ทำหน้าแบบไอ้ดินไม่มีผิด

"เฮ้ย หน้าไปโดนอะไรมาวะ?" คำที่มันขอโทษ ผมตัดทิ้งไปได้เลย เพราะไอ้อั๋นหันมาให้ความสนใจกับหน้าหล่อๆของผมแทน

"กูไปมีเรื่องมา" ผมตอบ

"ใช่เหรอวะ? ปกติมึงไม่เคยให้ใครชกหน้ามึงได้นี่หว่า คราวนี้พลาดท่ามาได้ไงวะ"

"คนเรามันต้องมีพลาดกันได้เว้ย"

"แบบนี้กูต้องขอถ่ายรูปหน้ามึงไว้แล้วว่ะอู่ ไว้ดูตอนกูเหงาๆ"

ไอ้อั๋นล้วงเอาโทรศัพท์มันออกมาจากกระเป๋า ทำท่าเหมือนกดหากล้อง ผมเลยยกเท้าขึ้นไปเตะขามันเบาๆ มันก็ขยับตัวหนีผม

"กวนตีนละสัด"

"เออน่าขอแค่รูปเดียว มึงยิ้มให้กล้องกูหน่อย"

"ยิ้มเหี้ยไรไอ้ห่าหนิ"

"เอ้าๆ อย่าเพิ่งลุกหนีกูดิวะ"

ผมด่ามัน ตอนที่มันหันโทรศัพท์มาทางผม ไม่รู้มันถ่ายจริงหรือเปล่า ผมลุกหนีมันเดินขึ้นห้องมาก่อน ปล่อยให้แม่งนั่งแทะเกาลัดไปคนเดียว...

เสียงเพลงในผับดังออกมาไกลยันที่จอดรถ ผมส่องกระจกหน้ารถมอเตอร์ไซค์ เช็คความหล่อ ก่อนจะเดินเข้าไปในผับที่เพื่อนๆผมนัดเอาไว้

กลุ่มพวกผมเพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรกครับ ตื่นเต้นฉิบ  ไม่รู้ว่าในค่ำคืนนี้ผมจะเจออะไรบ้าง  จะมีเรื่องเหมือนที่ไปเที่ยวที่อื่นหรือเปล่า เพื่อนผมแต่ละคน เมาแล้วชอบกวนตีนชาวบ้านน่ะครับ ตัวกูเองก็ด้วย...

พอก้าวเท้าเข้ามาเหยียบอยู่ผับ อย่างกับสวรรค์บนดิน หันไปทางไหนก็เจอแต่นางฟ้า เรียวขาขาวๆ หน้าอกชวนมอง ในผับมีแต่ผู้หญิงสวยๆทั้งนั้นเลยครับ มองเพลินตา จนลืมว่านัดเพื่อนเอาไว้เลยกู

ผมเดินฝ่าฝูงชนเข้าไปด้านในสุด สายตาก็มองสาวบ้าง มองหาเพื่อนบ้าง ผมไม่รู้หรอกว่าพวกมันนั่งอยู่โต๊ะไหน พวกมันนัดผมแค่เรื่องสถานที่อย่างเดียว   นอกนั้นผมต้องตามหาตัวพวกมันเอง เพราะผมดันมาถึงทีหลัง

ตลอดทางเดินมีสาวๆยิ้มให้กูด้วยว่ะ ยิ้มกลับไปเพื่อไม่เป็นการเสียมารยาท เดินผ่านโต๊ะผู้หญิง พวกผู้หญิงก็ยิ้มให้ เดินผ่านโต๊ะผู้ชาย ผู้ชายมันยังยิ้มให้กูอีก

...เดี๋ยวนี้เขาไม่มองหน้าหาเรื่องกันแล้วเหรอวะ

ผมเดินผ่านมาจนเห็นไอ้อาร์ตไอ้ชานไอ้พล นั่งหัวโด่อยู่ตรงโต๊ะด้านในสุด ผมก็เดินตรงเข้าไปหาพวกมันทันที พวกมันทั้งหมดคือเพื่อนเอง

"ท่านอู่กูมาแล้วเว้ย กูนึกว่ามึงซิ่งมอไซค์ตกทางด่วนไปแล้ว มาช้าฉิบหายเลยมึง"

ไอ้อาร์ตเห็นหน้าผมก็ทักกวนตีนขึ้นมา มันตัดผมทรงสกินเฮดมาจริงๆด้วย เห็นแล้วขัดตาผมฉิบหาย หน้าไอ้เบทที่ผมเห็นในรูป ลอยเข้ามาในหัวสมองทันที

ผมเดินเข้าไปนั่งข้างไอ้ชาน เพราะมันยังว่างอยู่ โต๊ะที่พวกผมนั่งกัน  อยู่ในมุมค่อนข้างมืด  กลุ่มผมมีมากันสี่คนรวมตัวผมด้วย ผมเป็นคนไม่ค่อยคบเพื่อนมาก แต่ถ้ามีปัญหาอะไรขึ้นมาก็จะช่วยกันแก้ไข

"มาช้าก็ดีกว่าไม่มานะเว้ย"

"เหรอครับท่าน ว่าแต่ปากมึงแตกเหรอวะ?"

ไอ้อาร์ตทักผมขึ้นมาอีกรอบ คำพูดของมันทำให้ไอ้พลที่กำลังชงเหล้าอยู่หันมามองหน้าผม ส่วนไอ้ชานก็มองหน้าผมเช่นกัน  ผมว่าแล้ว  ว่าพวกมันทั้งหมดต้องสงสัยปากผมแน่ๆ

"เออนั่นดิ ปากมึงไปโดนอะไรมาวะอู่?"  ไอ้พลพูดพลางส่งแก้วเหล้าที่ชงเสร็จมาให้ผม ผมก็รับมากระดกรวดเดียวหมด ฮ้า...ชื่นใจไปเลยว่ะ

"นี่พวกมึงไม่รู้จริงๆ หรือว่าแกล้งโง่กันแน่วะ?" ผมถามกลับครับ มองหน้าพวกมันเรียกตัว...

"เอ้า! ใครมันจะไปรู้หละวะ กูไม่ได้ตัวติดกับมึงตลอดเวลานี่หว่า ปกติเวลามึงมีเรื่อง  กูไม่เห็นมีใครหน้าไหนมาซัดปากมึงเน้นๆได้เลย หรือมึงไปโดนผู้หญิงดูดปากมาวะ?"

ไอ้ชานพูดขึ้นมาบ้างครับ เล่นเอาผมชาวาบไปทั้งตัว แม่ง...มันสันนิษฐานเกือบจะถูกแล้วครับ อีกแค่นิดเดียวเอง  เพราะคนที่ดูดปากกูมันเป็นผู้ชายเว้ย! ไม่ใช่ผู้หญิง!  ผมหันหน้าไปมองไอ้ชาน จ้องแม่งเขม็งเลยกู

"กูไปมีเรื่องมาไอ้สัด ผู้หญิงที่ไหนจะมาดูดปากกูให้แตกได้วะ?"

"ผู้หญิงซาดิสไง มึงไม่เคยเจอหรือไง?" ไอ้ชานมันยังพูดต่อครับ ผมเลยด่ามันกลับไป

"ซาดิสบ้านมึงดิ กูไม่ได้ชอบอะไรแนวนี้เว้ย"

"ว่าแต่มึงไปมีเรื่องกับใครมา  ทำไมพวกกูไม่รู้" ไอ้พลถามแล้วเอื้อมมือมาคว้าแก้วเหล้าจากผมไปชงต่อ ผมก็ปล่อยให้มันไป...

"คนข้างบ้านกู มันเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ใหม่"

"แล้วมึงไปทำอะไรมันวะ มึงถึงได้ไปตีกับมัน" ไอ้อาร์ตเสือกขึ้นมาบ้างครับคราวนี้

"มันมากวนตีนกู กูเลยจัดให้แม่งชุดใหญ่"

"แล้วมันก็จัดมึงคืนชุดใหญ่เหมือนกันนี่   ว่าแต่มันทำบุญด้วยอะไรวะ ถึงได้ต่อยหน้ามึงแหกได้ เผื่อกูอยากไปทำตามมันมั้งไง"

"อ่าวไอ้เหี้ยชาน พูดงี้มึงอยากมีเรื่องกับกูเหรอ"

"กูเปล๊าาาาา"

"เสียงสูงไอ้สัด" ผมยกเท้าเตะขามันไปที

"โอ้ยไอ้อู่! รุนแรงกับกูตลอด"

"เออ!"

ผมตอบมันกลับ ก็รับแก้วเหล้าจากไอ้พลมากระดกอีก ผมเป็นคนคอแข็งเฉพาะกับเหล้าครับ ถ้าเป็นพวกเบียร์ผมจอดทันที ดื่มต่อไม่ไหว เพราะผมไม่ค่อยถูกกับเบียร์

"พี่ครับๆ เพื่อนผมให้มาขอเบอร์พี่อะ"

มีเสียงผู้ชาย ดังสอดเข้ามาเคล้ากับจังหวะเพลง ผมเหงยหน้าขึ้นไปมอง เห็นผู้ชายตัวไม่สูงมาก ยืนจ้องหน้าผมอยู่อย่างกล้าๆกลัวๆ ผมมองข้ามไปทางด้านหลังมัน เห็นกลุ่มผู้ชาย  ที่เคยยิ้มให้ผมเมื่อตอนผมเดินเข้าผับ มองแว๊บแรก รู้เลยว่าเป็นเกย์กันทั้งกลุ่ม

"เบอร์อะไร เบอร์รองเท้ากูหรือไง?" ผมหันกลับมาถามมัน มันก็ยิ้มแหย่ๆให้ผม

"เอ่อ ถ้าพี่ไม่ให้ก็ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ"

มันผงกหัวให้ผมนิดหน่อย ก่อนจะเดินออกไป เป็นครั้งแรงของผมเลย ที่มีผู้ชายเข้ามาขอเบอร์ส่วนมากจะมีแต่ผู้หญิง ผมว่าท่าทางตัวเองก็ยังไม่แสดงออกมาในแนวนี้นี่หว่า

"เย็นชานะครับคุณ" ไอ้อาร์ตพูดขึ้นมา กูเย็นชาแล้วไง ก็กูไม่ได้ชอบ

"ทีหลังถ้ามีผู้หญิงเข้ามาขอเบอร์มึง มึงพูดแบบนี้กับเขาบ้างนะเว้ย กูอยากได้ยิน"

"เรื่องดิ"

ผมหันกลับมาบอกไอ้ชาน มันก็ทำหน้าทำตาใส่ผม ตลอดค่ำคืน  พวกผมยังคงนั่งดื่มเหล้ากันต่อ มีลุกเดินออกไปชนแก้วกับสาวๆบ้างก็เดินกลับมารวมกลุ่มคุยกันต่อ จนเวลาล่วงเลยไปถึงสี่ทุ่ม คนที่นี่เริ่มเยอะมากกว่าเดิม ดูแล้ววุ่นวายดี

ผมนั่งกระดกเหล้าไป ขยับตัวตามเพลงมันส์ๆที่ผับเปิด จนมาได้ยินเสียงผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะใกล้ๆพูดขึ้น ว่ามีกลุ่มคนหล่อเดินเข้ามา ท่าทางโคตรกรี๊ดกร๊าด ผมหันไปพวกเธอ เห็นจ้องมองอะไรสักอย่างตาไม่มีกระพริบเลย แล้วแม่งก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ จนผมอดใจไม่ไหวหันไปมองตาม

...ไอ้สัด! โลกกลมฉิบหายเลยเว้ย!

ไอ้เบทตัวจริงเสียงจริง กำลังเดินหล่อๆเข้ามาในผับ พร้อมกับพวกเพื่อนมัน ที่ผมเห็นหน้ามาเมื่อวาน ทุกคนในผับมองไปที่มันเกือบหมด เพราะมันโคตรหล่อ โคตรดูดี มันทำหน้านิ่งๆดูเท่ ดูคูลฉิบหาย

...ผมภาวนาขออย่าให้มันเห็นผมเลยครับ

ไอเบทมันเดินเข้ามาเรื่อยๆ จนผมก้มหน้าหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าขึ้นมาเล่น ไม่สนใจว่าไอ้เบทมันจะเดินไปนั่งโต๊ะไหน

"เฮ้ยเบท โต๊ะนี้แม่งว่างวะ"

"ว่างก็ดี ตรงนี้มันมีอะไรให้กูมอง มากกว่าโซนหน้าเวทีเยอะเลย หึ!"



TBC.

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-05-2018 13:26:02 โดย BreezGit »

ออฟไลน์ BreezGit

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-2


ตอนที่ : 04



สิ้นสุดคำพูดไอ้เบท ผมไม่ต้องเดาให้ยากเลยว่ามันนั่งโต๊ะไหน ผมว่ามันต้องนั่งโต๊ะแถวๆผมนั่งนี่แหละ เพราะเสียงมันพูดอยู่ไม่ไกล ผมไม่แน่ใจว่ามันเห็นผมหรือเปล่า

ผมไม่สนใจมัน ยังคงก้มหน้ากดโทรศัพท์เล่นเกมส์ต่อไป  แต่คำพูดของมันเมื่อกี้ทำเอากูเล่นเกมส์ไม่รู้เรื่องเลยครับ แม่ง! อะไรคือสิ่งที่มันอยากมองวะ?

...หรือมันจะเห็นผมเข้าแล้วจริงๆ

รู้สึกเหมือนขาโดนคนสะกิดเบาๆ ผมเหงยหน้าขึ้นไปมอง เป็นไอ้อาร์ตที่มาสะกิดผม  ผมขมวดคิ้วถามมันแบบไม่ได้ออกเสียง

"มึงว่าไอ้คนชื่อเบท หน้าตามันคุ้นๆเปล่าวะ?"

ไอ้อาร์ตชะโงกหน้าเข้ามาถามผม จะไม่ให้มันคุ้นหน้าได้ยังไง ก็มันเล่นเอารูปไอ้เบทมาเป็นต้นแบบทรงผมของมัน  มันมองไปทางไอ้เบท เหมือนจะให้ผมมองตาม แต่ผมไม่อยากหันไปมองหน้าไอ้เบทนี่หว่า แต่ถ้ากูไม่หันไปมองไอ้อาร์ตจะจับพิรุธกูได้อะดิ ว่ากูรู้จักกับไอ้เบทมัน

"คนไหนวะ?" ผมแกล้งถาม ทำเป็นไม่รู้จัก

"คนที่ใส่เสื้อเชิ๊ตสีขาวพับแขน มีอยู่คนเดียวในกลุ่มนั้นอะ"

"เออ"

ผมหันไปมองตาม ดันเจอสายตาไอ้เบทที่มองมาทางผมพอดี แต่มันมองผมด้วยสายตาดุๆน่ะครับ ในมือมันกำลังถือแก้วเหล้ากระดกเข้าปากพอดี มองจากมุมนี้มันดูโหดว่ะ แต่ทำไมผมถึงไม่กลัวมันเลยวะ เห็นหน้าแล้วอยากพุ่งเข้าไปซัดสักทีสองที หมั่นไส้ไอ้สัด!

"ไม่ให้คุ้นได้ไง ก็ไอ้คนที่มึงเอารูปมันมาให้กูดูเรื่องทรงผมไง" ผมหันกลับมาบอกไอ้อาร์ต มันก็พยักหน้าเหมือนจะนึกออก

"ถึงว่า แต่ตัวจริงมันหล่อดีว่ะ"

"ถุ๊ย! หล่อแม่งตรงไหนวะ!"

"ไอ้เหี้ยชาน มึงจะเสียงดังทำไมวะ เดี๋ยวมันได้ยินก็ลุกขึ้นมากระทืบมึงหรอก"

"กูขอให้มันได้ยิน"

...หืม?

ผม ไอ้ชานไอ้อาร์ตหันไปมองไอ้พลเป็นตาเดียว เพราะอยู่ดีๆมันดันพูดคำนี้ออกมา หลังจากที่นั่งเงียบอยู่นาน

ผมขมวดคิ้วมองหน้าไอ้พลนิ่งๆ สายตามันที่สื่อออกมาเหมือนมีเรื่องแค้นใจอะไร...

"มึงเพ้ออะไรของมึงวะ?"

ผมเอ่ยถามไอ้พล มันก็หันหน้ามามองผม ก่อนที่ สายตามันมองออกไปอีกทาง ทำเอาผมงงเข้าไปใหญ่ ปกติไอ้พลเป็นคนเงียบๆครับ  เวลามีเรื่องอะไรในใจมันไม่ค่อยบอกผมหรอก ผมต้องเป็นคนเค้นมันเอง มันถึงจะบอก

"วันนี้กูนัดศัตรูพี่กูเอาไว้  ไม่คิดว่ามันจะมาตามนัด วันนี้แหละที่กูจะแก้แค้นมัน"

ไอ้พลหันกลับมาพูดกับผม พูดจบมันก็ลุกขึ้นยืนเดินไปที่โต๊ะของไอ้เบท ผมถึงได้รีบลุกเดินตามหลังมันไป ส่วนกลุ่มไอ้เบทลุกขึ้นยืนกันทั้งกลุ่ม จนคนที่นั่งอยู่ในบริเวณใกล้ๆ รีบลุกหนี  คงคิดว่าต้องมีเรื่องกันแน่ๆ

...ขนาดกูยังไม่คิดเลยว่าจะมามีเรื่องในวันนี้

ตอนนี้พวกมันสองคนยืนมองหน้ากันอยู่ สายตาโคตรดุเดือดฉิบหาย ผมก็เพิ่งรู้ว่าไอ้เบทเป็นศัตรูกับพี่ชายมัน เรียนก็เรียนมาด้วยกัน  สู้ก็สู้ด้วยกัน แล้วทำไมเรื่องไอ้เบทผมถึงไม่รู้ พวกไอ้อาร์ตกับไอ้ชานก็คงไม่รู้เหมือนกัน เห็นมันทำหน้างงๆ

"ไงมึง สบายดีไหมวะ?" ไอ้เบทถามไอ้พล  แต่ถามได้หน้าตายเหี้ยๆ เหมือนมีใครมาบังคับให้มันพูดยังไงยังงั้น

"ก็ดี คนอย่างกูไม่ตายง่ายๆหรอก"

"หึ! มันก็ไม่แน่หรอกว่ะ คนอย่างมึงอาจจะตายวันนี้เลยก็ได้"

"ไอ้สัด!"

ผลัวะ!

เคร้ง!

"กรี๊ดดดดดดดดดด!!!"

"เฮ้ย!" ตอนนี้เกิดความชลมุนแล้วครับ เพื่อนกูไปไวมาก ไอ้เหี้ย!

ไอ้พลพุ่งเข้าไปต่อยไอ้เบทอย่างไว  จนโดนไอ้เบทถีบออกมาชนเข้ากับโต๊ะเหล้า แก้วเหล้าตกแตกกระจาย ผมเห็นท่าไม่ดีรีบเข้าไปช่วยมัน ก็โดนพวกของไอ้เบทเข้ามาขวาง  ผมเลยจัดหมัดหนักๆให้พวกมัน ผมจำได้ว่ามันชื่อมิกซ์!

ผลัวะ!

"หลบไปดิวะ!"

"อย่าเสือก! มันไม่เกี่ยวกับมึง!" ไอ้มิกซ์ตะคอกใส่ผม หลังจากที่โดนผมต่อยหน้าไป

"กูบอกให้หลบ!"

"อั่ก!"

ผมกระโดดถีบมัน จนไอ้มิกซ์ล้มไปนอนกองอยู่บนพื้น ผมหันไปมองทางไอ้พลกับไอ้เบท พวกมันทั้งคู่กำลังปล่อยหมัดใส่กันอย่างโหด แต่ดูท่าไอ้เบทมันจะเหนือกว่าเพื่อนผม  มันซัดหน้าไอ้พลไม่ยั้ง

"เฮ้ย!"

จนผมโดนไอ้มิกซ์มันตะครุบขาไว้ไม่ให้ผมเดินเข้าไปหาไอ้พล ผมหันมาจะเตะแขนมันทิ้ง ดันโดนเพื่อนมันอีกคนถีบเข้าที่ท้องอย่างจัง

"ลุกเร็วไอ้มิกซ์"

ถีบผมเสร็จ มันหันไปดึงตัวไอ้มิกซ์ให้ขึ้นมายืน พวกไอ้อาร์ตกับไอ้ชานก็กำลังตะลุมบอลกันอยู่

"อู่! มึงรีบเข้าไปช่วยไอ้พลเร็วดิวะ! มันจะตายแล้ว!"

ไอ้ชานตะโกนบอกผม ตัวมันเองก็ดูแย่พอกัน โดนเพื่อนไอ้เบทต่อยมาแบบไม่ยั้ง ไอ้ชานมันเป็นคนที่อ่อนที่สุดในกลุ่ม ส่วนไอ้อาร์ตมันยังเอาตัวรอดได้บ้าง

ผมกำลังปรี่เข้าไปหาไอ้พลอีกครั้ง โดนไอ้มิกซ์กับเพื่อนมันเข้ามาขวางไว้อีก คราวนี้มันเล่นมาสองรุมหนึ่งกับผม ผมเลยจัดให้พวกมันชุดใหญ่ เกือบโดนพวกมันต่อยหน้า  แต่ผมหลบได้ก่อน เลยโดนพวกมันรุมอัดหน้าท้องผมแทน

ตอนสู้กับไอ้มิกซ์ผมหันไปมองไอ้พลมันเรื่อยๆ คราวนี้ไอ้พลลุกขึ้นมาเหนือกว่าไอ้เบทได้แล้ว ผมก็หายห่วง  จนไอ้พลเพื่อนผมมันก้มไปหยิบขวดเบียร์ที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาถือ จนผมถึงกับตกใจ เพราะไอ้พลง้างมือจะฟาดไปที่หัวไอ้เบท

"ไอ้เบท! มึงระวัง!"

ไอ้พลกำลังฟาดขวดไปที่หัวไอ้เบท ไอ้เบทก็ยกมือขึ้นมาจับข้อมือไอ้พลไว้ได้ทัน จนมันโดนไอ้พลเตะเข้าไปที่ขา จนมันเสียหลักข้าข้างหนึ่งล้มลงไปนั่งในท่าคุกเข่า

...ใจกูนี่หล่นไปที่ตาตุ่มเลยครับตอนนี้

"วันนี้ไม่มึงก็กูที่ต้องตาย" ไอ้พลบอกไอ้เบท น้ำเสียงมันโคตรโหดเหี้ยม

ไอ้เบทมันกำลังกระตุกยิ้มอยู่ครับ ดูท่าก็รู้ว่ามันไม่มีความกลัวอยู่ในหัว ถ้าผมเป็นไอ้พลนะ คงเล็งไปที่หัวมันนั่นแหละว่ะ  เพราะมันทำหน้ากวนตีนใส่อย่างนั้น ใครมันจะไปทนได้วะ

"อย่าพูดมาก กูรำคาญ"

คำตอบของไอ้เบท ทำเอาผมอยากไปเข้าสิงไอ้พล ขนาดผมเป็นคนฟังเฉยๆ ยังขึ้นได้ขนาดนี้ แล้วไอ้พลที่กำลังมีเรื่องอยู่กับมัน อารมณ์ไม่ถึงขั้นขีดสุดแล้วเหรอวะนั่น

"ไอ้สัด!"

"เฮ้ย! ไอ้พล!"

ผมร้องเรียกชื่อมันดังลั่น ไม่ใช่ว่ามันจะเอาขวดในมือฟาดหัวไอ้เบทหรอกนะครับ ไอ้เบทจับข้อมือมันไว้แน่นขนาดนั้น คงไม่มีทางทำอะไรมันได้หรอก

แต่ที่ผมร้อง เพราะเพื่อนของไอ้เบทมันถือขวดเหล้า แล้วพุ่งเข้าไปหาไอ้พลนะสิวะ มันง้างมือจะฟาดไปที่ตัวของไอ้พล ก่อนที่ไอ้พลจะหันมาเห็น ผมถึงได้รีบผลักไอ้มิกซ์  แล้ววิ่งเข้าไปช่วยไอ้พล

เพล้ง!

"เฮ้ย!!!"

"ไอ้อู่!"

ผมจะวิ่งเข้าไปแย่งขวดเหล้าออกมาจากมือเพื่อนไอ้เบท แต่ผมแย่งไม่ทัน  เลยพลักไอ้พลกระเด็นออกไปอีกทาง เอาตัวเองเข้าไปรับแทน ทั้งๆที่กูไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ก็ได้ แต่มันเป็นเพื่อนผม ผมถึงได้รักและอยากปกป้องมัน  โคตรพระเอกเลยสัด!

...แต่ตอนนี้กูเจ็บไหล่ครับ!

ยังดีที่มันฟาดมาโดนช่วงไหล่ซ้ายผมพอดี ทำให้แขนผมชาไปทั้งหมด จนต้องยกมืออีกข้างขึ้นมากุม ตรงที่ได้รับบาดเจ็บเหมือนมีเลือดออก  ตอนนี้ทั้งปวดทั้งแสบ ดีไม่ฟาดโดนหัวกู

ไอ้พลมองผมด้วยความตกใจ ก่อนมันจะปล่อยขวดในมือลงพื้น ผมหันไปมองทางไอ้เบทบ้างแว๊บหนึ่ง มันมองหน้าผมนิ่ง ตัวมันเองหายใจจนหอบ

"มึงทำเพื่อนกูหรอวะ!"

ไอ้พลเปลี่ยนเป้าหมายทันที จากไอ้เบทกลายมาเป็นเพื่อนมันที่ต้องรับเคราะห์ ไอ้พลมันรีบลุกขึ้นไปกระชากคอเสื้อเพื่อนไอ้เบทเต็มแรง มันง้างมือเตรียมจะปล่อยหมัดแล้ว

ปัง!

แต่กลายเป็นว่ามีเสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัด พวกผมทั้งหมดเลยหันไปมองทางหน้าประตูทางเข้าผับ เห็นผู้ชายสองคนกำลังเดินเข้ามา มีอาวุธปืนในมือพร้อม คงไม่ใช่ตำรวจหรอกนะเว้ย ช่วงนี้ผมยิ่งกลัวๆอยู่ ตำรวจเนี่ย!

"ไงพวกมึง? เล่นซะร้านกูเละเลยนะ" หนึ่งในสองคนนั้นถามขึ้น ในหัวสมองผมอ๋อทันที ว่าเป็นเจ้าของผับ ไม่ใช่ตำรวจ

"เละนิดหน่อย แต่มึงไม่ต้องห่วง ยังไงกูจ่ายค่าเสียหายให้มึงอยู่แล้ว"

ไอ้เบทมันตอบออกไป แสดงว่าพวกมันต้องรู้จักกัน ผมหันไปมองไอ้เบท มันค่อยๆยันตัวลุกขึ้นมายืน มือก็ล้วงกระเป๋ากางเกง  ควักเอากระเป๋าตังค์ออกมา ก่อนมันจะเดินเข้าไปหาเจ้าของผับ

"กูให้มึงหมดนี่ มึงช่วยจัดการพวกมันต่อให้กูที"

ไอ้เบทมันบอกกับเจ้าของผับที่ถือปืน   พร้อมกับเงินจำนวนหนึ่ง พวกผมได้ยินที่มันพูดหมด แค่มันใช้เงินเป็นตัวช่วย มันก็สามารถซื้อคนมาช่วยจัดการพวกผม ไอ้เบทมันหันกลับมามองหน้าผมครับ

...กูไม่ได้รู้สึกไปเอง

หลังจากนั้นมันหันกลับไปกระซิบกับเจ้าของผับอีกครั้ง ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่ามันพูดอะไร

"ฝากหน่อย กูไปละ"

มันตบไหล่เจ้าของผับสองสามที ก่อนเดินออกไป เพื่อนมันที่เหลือก็กำลังเดินตามออกไป จนไอ้พลเพื่อนผมที่มันยืนเงียบอยู่นาน วิ่งตามหลังพวกไอ้เบทไป

"เฮ้ย! แน่จริงอย่าหนีดิวะ!"

"เฮ้ยๆๆ กูว่ามึงอย่าเล่นกับปืนจะดีกว่าไหม มันเจ็บนะเว้ย ถ้ามึงโดนยิงอะ"

เจ้าของผับมันเข้ามาขวางตัวไอ้พลไว้เลย มันยกปืนขึ้นมาเล็งอยู่ตรงหน้าไอ้พลพอดี  ไอ้พลถึงได้หยุดสนิท ถึงพวกผมจะเกเร มีเรื่องอยู่บ่อยๆ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่กลัวปืนกันนะครับ ขนาดผมยังเสียวแทนมันเลย

"ว่าไง มึงจะยอมถอยดีๆ หรือว่าให้กูยิงมึงทิ้ง"

มันถามไอ้พล เพราะเห็นมันยืนนิ่งไปนาน แต่ก็ไม่ยอมถอยออกมา ผมที่นั่งอยู่กับพื้น ก็ค่อยๆยันตัวเองลุกขึ้นมายืน ไอ้ชานวิ่งเข้ามาช่วยประคองผม ดึงตัวผมให้ลุกขึ้นมายืน

"มึงพอเถอะไอ้พล วันพระไม่ได้มีหนเดียวมึงจะแก้แค้นมันตอนไหนก็ได้" ไอ้อาร์ตตะโกนบอกไอ้พล ผมยืนรอฟังว่ามันจะยอมถอยออกมาหรือเปล่า

"ไอ้อู่มันยอมเจ็บตัวเพราะมึง มึงไม่เป็นห่วงมันเหรอวะ หรือว่ามึงเห็นการแก้แค้นดีกว่าเพื่อน?" ไอ้ชานช่วยพูดอีกแรง

ไอ้พลเริ่มขยับถอยออกมา ผมรู้ว่ามันเสียดายที่ไม่ได้ต่อยกับไอ้เบทต่อ แต่ก็ยังดีครับ ที่มันยังเห็นว่าผมสำคัญกับมัน

"กูนึกว่าจะพูดกันไม่รู้เรื่อง  มึงพาเพื่อนมึงออกไปจากร้านกูได้แล้ว ก่อนที่กูจะเปลี่ยนใจยิงมัน"

เจ้าของผับหันมาพูดกับพวกผม แต่พวกผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แค่พากันเดินออกมา ไอ้อาร์ตมันดึงแขนไอ้พลให้เดินตามมาด้วย ผมรู้ว่ายังไงไอ้พลก็ไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆ มันแค่เกรงใจปืน

"มึงมีอะไรจะเล่าให้พวกกูฟังไหม?"

พอเดินมาถึงลานจอดรถ  ผมเปิดประเด็นถามไอ้พล ไอ้อาร์ตกับไอ้ชานก็ยืนรอฟังมันเหมือนกัน ไอ้พลมองหน้าพวกผม...

"ไอ้เบทมันทำร้ายพี่ชายกู จนมันพิการ"

คำตอบของมันทำเอาผมตกใจ  ไอ้เบทมันทำถึงขนาดนี้เลยเหรอวะ ก็สมควรแล้วที่ไอ้พลมันจะแค้นแทนพี่ชายมัน เพราะพี่ชายมันคงกลับมากระทืบไอ้เบทไม่ได้หรอก ถึงว่า...ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เห็นพี่ชายมันเลย ปกติเขาจะมานั่งกินเหล้ากับพวกผม นี่ก็เป็นเดือนแล้วมั้ง ที่ผมไม่เห็นหน้าพี่ชายมัน

"ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ทำไมมึงถึงไม่บอกกู"

ผมเริ่มผิดหวังในตัวมันแล้วครับ มันทำอย่างกับผมไม่ใช่เพื่อน  มีปัญหาเหี้ยไรไม่ค่อยบอก  พอเวลาที่ปัญหามันโจมตีกลับมา พวกผมยังมึนงงกันอยู่เลย จะเข้าช่วยก็ไม่รู้อะไรเป็นอะไร

"ปลายเดือนที่แล้ว ตอนกลับมาจากเชียงใหม่"

"แล้วตอนนี้พี่มึงเป็นยังไงบ้าง?"  ไอ้ชานถาม ไอ้พลก็หันไปมองหน้ามัน

"ขาซ้ายหักว่ะ เดินไม่ได้"

ไอ้พลพูดทำท่าเหมือนจะร้องไห้ครับ เพราะมันเป็นคนอ่อนไหวกับครอบครัว  มีแต่พวกผมเท่านั้นที่รู้  ไอ้อาร์ตเดินเข้าไปโอบไหล่มันแล้วตบเบาๆ เหมือนจะปลอบมันว่าไม่เป็นไร

"ใจเย็นๆไว้นะเว้ย ยังไงมึงก็มีพวกกู พวกกูจะช่วยมึงเอง"

"ขอบใจว่ะ ว่าแต่ไอ้อู่ ไหล่มึงเป็นยังไงบ้างวะ? กูขอโทษที่..."

"เฮ้ยๆ มึงอย่าคิดมาก กูไม่ได้เป็นอะไร"

"แต่มึงเลือดออก"

ไอ้พลบอกผม เลือดผมไหลจริงๆ แสบใช่เล่นเลยเหมือนกัน แต่ผมไม่อยากให้พวกมันต้องมาเป็นห่วงผม ผมถึงบอกว่าไม่เป็นอะไร...

"ก็แค่เลือดออก แผลกูมันไม่เจ็บเท่าแผลในใจมึงหรอก"

"โหย...ไอ้อู่! มุขเสี่ยวฉิบหายเลยมึง!"

"นิดหน่อยว่ะ" ผมตอบไอ้ชานครับ พวกมันก็ยิ้มให้กับคำพูดผม

"ไปๆกลับบ้านกันดีกว่าว่ะ ไอ้อู่มึงขี่รถกลับบ้านไหวไหมวะ?" ไอ้อาร์ตถามผม ผมก็พยักหน้าให้

"ไหวดิวะ แผลกูแค่นี้"

"มึงแน่ใจ"

"เออ มึงไม่ต้องมาห่วงกูหรอก"

"เออๆ แล้วแต่มึงเลย"

พวกผมสี่คนแยกย้ายกันกลับ วันนี้ผมไม่ค่อยเมา เพราะมีเรื่องกันก่อน...

ผมขี่รถด้วยแขนข้างเดียว เพราะแขนอีกข้างผมชาไปหมด เวลารถกระแทกแต่ละที แม่งเจ็บไปทั้งตัวเลย ผมกัดฟันเอาครับ พอรู้ว่าไม่ไหวจริงๆ ก็จอดรถพักอยู่ริมฟุตบาท

...พักได้แป๊บหนึ่งก็ขี่รถออกไปต่อ

ปี้มมมมม!!!

โครม!!!



TBC.

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-05-2018 13:28:13 โดย BreezGit »

ออฟไลน์ loveview

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1912
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +87/-10
ฝันดีเช่นกันจ้าาา

ออฟไลน์ supernaturalgay

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 72
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +107/-1
ว้ายๆ  น้องอู่เจอน้องเบทดูดปากครั้งเดียวถึงกับเปล่งออร่าความเคะออกมาเลยเหรอจร้า~
   น้องชายเอาสะใภ้เข้าบ้าน  ส่วนคนพี่กำลัวจะได้ออกเรือน  ฮ่าๆๆ

ออฟไลน์ Zetnezz

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ NuNam

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-3
มาอีกๆ รอๆ ค่ะ

ออฟไลน์ somakimi

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 154
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
 :katai1: มาต่อด่วนค่ะค้างมาก :katai1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด