ตอนที่ : 13
ตื่นเช้ามาผมก็ไม่เจอไอ้อู่แล้วครับ สงสัยมันคงกลับบ้านไปแล้วมั้ง ผมเลยเดินออกมาสูดอากาศอยู่ข้างนอกระเบียง เป็นจังหวะเดียวกับที่ไอ้อู่เดินกระเผลกเท้าออกมาตากผ้า มันเห็นผมมันก็ชะงักไปนิดหนึ่ง แล้วแม่งก็ไม่สนใจกูเหมือนเดิม
"อรุณสวัสดิ์ กลับไปตั้งแต่ตอนไหนทำไมไม่บอกกู" ผมทักไอัอู่ มันก็หันหน้ามามอง...
"ตอนที่มึงหลับอยู่ไง"
"กวนตีนแล้ว..."
ไอ้อู่ยักไหล่หันไปตากผ้าต่อทันที "ชุดมึงกูซักตากให้แล้ว แห้งเดี๋ยวกูเอาไปคืน"
มันพูดขึ้นโดยที่ไม่ได้สนใจผม ผมเพิ่งสังเกตว่ามันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย เปลี่ยนเป็นชุดเทคนิค สงสัยมันกำลังจะไปเรียน ส่วนเสื้อผ้าที่มันตากอยู่ก็เป็นชุดของผม ที่ผมให้มันยืมใส่ไปเมื่อคืน
"เออ... แล้วตีนมึงเป็นไงบ้างอู่ ระบมกว่าเมื่อวานเยอะไหม"
"ไม่เท่าไหร่" มันตอบ แต่ก็ยังไม่หันมามอง...
"แล้วเมื่อคืนนอนฝันดีเปล่าวะ มึงฝันถึงกูบ้างเปล่า"
ได้ผลเว้ย ผมแกล้งหยอกมันไป ไอ้อู่ตวัดสายตาหันมามองหน้าผมทันที เวลาคุยกันดีๆมันไม่สนใจผมไง ผมเลยต้องแกล้งแหย่มัน ให้มันเอียนเล่น
"กูนอนไม่หลับ" มันตอบ จนผมยิ้มออกมา
"นอนไม่หลับจริงดิ"
"เออ"
"แต่เมื่อคืนกูลุกไปดูดปากมึงอยู่นะ ไม่เห็นมึงจะตื่น..." อันนี้ผมทำจริงๆครับ ตอนลุกไปเข้าห้องน้ำ
"จิ๊! ไอ้สัดนี่แม่ง..."
ด่ากูจบ แม่งเดินเข้าห้องไปเลย จนผมขำกับท่าทางของมัน เวลาโดนมันด่าเหมือนผมได้รับวิตามิน ยิ่งมันด่าผมก็ยิ่งชอบ โรคจิตแล้วมั้งกูเนี้ย
ผมเดินเข้ามาในห้อง จัดแจงหาอาบน้ำอาบท่า เพราะตอนบ่ายมีเรียน ส่วนตอนเช้าก็นั่งว่างไป พอผมเดินออกมาจากห้องน้ำ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา ผมเดินไปหยิบมันขึ้นมารับสาย เป็นไอ้ห่ามิกซ์เพื่อนซี้ผมคนเดิม โทรมาหาแต่เช้าไม่รู้มันมีธุระอะไร
"ไง" ผมรับสาย
[ทักไลน์ไปไม่ตอบ]
"กูอาบน้ำอยู่"
[เออ แล้วสรุปเรื่องไอ้อู่มึงจะเอาไง จัดการวันไหน]
งงกันอยู่อะดิ เรื่องของไอ้อู่ที่ไอ้มิกซ์พูดถึง คือเมื่อคืนผมว่าจะไม่ทักไลน์มันไปแล้วไง แต่ถ้าไม่ทักกูจะนอนไม่หลับ เลยลองทักดู สรุปคือไอ้มิกซ์มันยังไม่นอน ผมเลยพิมพ์เรื่องของไอ้อู่ให้มันอ่าน ไม่อยากคุยโทรศัพท์กลัวไอ้อู่มันตื่น
เพราะว่าผมจะไปตามรถคืนให้ไอ้อู่ รวมถึงเรื่องที่มันโดนรุมทำร้ายด้วย ผมจะไปตามแก้แค้นให้มัน ใจจริงผมอยากไปตามสืบด้วย ว่าตอนนี้ไอ้เหี้ยภพมันซ่อนตัวอยู่ที่ไหน หลังจากที่ผมทำมันขาหัก ผมก็ไม่เคยเจอมันอีกเลย เจอแม่งแต่ไอ้พล ไอ้เหี้ยนี่มันชอบเสือก เรื่องของมันก็ไม่ใช่ ผมเลยขอความร่วมมือจากไอ้มิกซ์ มันก็ยอมตกลงที่จะช่วยผม
"จัดการวันนี้" ผมตอบ
[แล้วมึงรู้เหรอวะ ว่าพวกมันเป็นใคร]
"เด็กมอM กูดูจากเนคไทที่พวกมันใส่อยู่"
[เออ แล้วเจอกัน]
"เออ"
วางสายจากไอ้มิกซ์ได้ ผมเดินไปหาเสื้อผ้าใส่ คนที่รุมกระทืบไอ้อู่เมื่อวาน มันมีอยู่สองคนที่ใส่ชุดนักศึกษา ผมเลยรู้ว่าพวกมันเป็นเด็กมอM
ผมเดินลงมาหาอะไรกินข้างล่าง ในหัวสมองนึกขึ้นได้ทันทีว่ารถไอ้อู่มันโดนขโมยไป แล้วมันจะไปเรียนยังไง ขืนมันเดินไปขึ้นรถหน้าปากซอย ชาตินี้ก็คงไม่ถึงวิทยาลัย ผมดูจากอาการที่มันเดินออกมาตากผ้าแล้ว แม่งคงเจ็บอยู่ไม่น้อย
ผมรีบเดินออกมาที่กำแพงข้างบ้าน ตะโกนเรียกอู่ แต่น้องมันเป็นคนเดินออกมา...
"อ่าวพี่เบท ไอ้อู่มันไปเรียนแล้วพี่"
"มันไปยังไงวะ ตีนมันเจ็บอยู่ รถมันก็หาย..."
"ไปกับเพื่อนครับพี่ เพื่อนมันมารับเมื่อกี้ ว่าแต่พี่รู้ได้ไงเรื่องที่รถมันหาย" สงสัยไอ้อู่คงเล่าเรื่องให้ไอ้อั๋นฟังแล้ว ดูมันไม่ค่อยตกใจเท่าไหร่
"มันโดนรุมกระทืบเมื่อคืน พี่เป็นคนไปช่วยมัน"
"แล้วเมื่อคืนมันนอนไหนอะ นอนกับพี่เปล่า"
"เออ มันนอนกับพี่"
"อ่าว...ไอ้สัดอู่ แล้วแม่งบอกไปนอนโรงแรม หลอกสูบตังค์กูอีกแล้ว ไอ้พี่เวร"
มันก็ด่าพี่มันไป ส่วนผมขอตัวกลับมาบ้าน มานั่งดูทีวีค่าเวลา ไอ้อู่มันมีเพื่อนด้วยเหรอวะ เพื่อนมันคนไหนอีกผมก็ไม่รู้ ไม่ใช่เป็นศัตรูกูอีกหละ ผมไม่อยากมีปัญหากับไอ้อู่ เพราะว่าผมกำลังจะจีบมันแบบจริงๆจังๆแล้วไง รู้สึกเหมือนขาดมันไม่ได้แล้ว ตอนนี้...
"ไอ้สัด เป็นโชคของกูฉิบหาย มันมาโน่นละ"
ผมบุ้ยหน้าไปทางผู้ชายคนหนึ่งที่เดินออกมาจากมหาวิทยาลัยM ให้ไอ้มิกซ์ดู ตอนนี้ผมกับมันนั่งอยู่ในร้านเบเกอร์รี่ตรงข้ามกับมอM รอไอ้เหี้ยพวกนั้น ไม่คิดว่าจะได้เจอจริงๆ คนในร้านก็มองผมกับไอ้มิกซ์แปลกๆ เพราะปกติไม่ค่อยมีเด็กที่อื่นมานั่งกินไง ส่วนมากก็มีแค่เด็กมอMเท่านั้น
ตอนนี้ผมเห็นแค่คนเดียวในแก๊งค์สี่คนที่มารุมไอ้อู่ มันยืนอยู่หน้าประตูทางออกของมหาลัย เหมือนรอใครมารับ
"คนไหนวะ"
"สะพายกระเป๋าสีน้ำเงิน"
"อ่อ แล้วมึงจะเอายังไงต่อ..."
"คงต้องตามไปก่อน ขืนกูจัดการมันตรงนี้เดี๋ยวแม่งเป็นเรื่องใหญ่อีก"
"เออ งั้นตาม"
ผมพยักหน้าให้ไอ้มิกซ์ตามคำที่มันบอก ก่อนที่ไอ้มิกซ์จะเดินไปจ่ายเงิน ส่วนผมมองไอ้นั่นไม่วางตา จนมีรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งมาจอดอยู่ตรงหน้ามัน แล้วรถที่อีกคนขี่มา ก็เป็นรถของไอ้อู่ ผมจำได้ ไอ้เหี้ยนั่นก็เดินมาซ้อนท้าย
...เจอแม่งสองคนติด ส่วนอีกสองคนผมยังไม่เห็น
"เร็วหน่อยไอ้เหี้ยมิกซ์ มันจะไปกันแล้ว"
"เออ กูรีบอยู่เนี้ย"
ผมเร่งไอ้มิกซ์ จนเดินมาขึ้นรถได้ก็ขับตามพวกมันออกไป เผื่อผมอาจจะได้ข้อมูลมากกว่านั้น ไม่แน่พวกมันอาจจะไปหาพวกไอ้ภพก็ได้ ใครมันจะไปรู้ พวกมันขี่รถเข้าซอยค่อนข้างเปลี่ยว ผมก็ขับตามหลังพวกมันไป จนแม่งมันหันหน้ากลับมามองรถผม พวกมันคงรู้ตัวกันแล้ว
ผมไม่รอช้า รีบเหยียบคันเร่งแซงตัดหน้าพวกมันทันที จนไอ้มิกซ์เองยังตกใจที่ผมทำแบบนี้ ไอ้พวกเหี้ยนี่แทบขี่รถลงข้างทาง...
ผมจอดรถเปิดประตูลงไปหาพวกแม่งทันที มันดูตื่นๆกันคงจำหน้าผมได้ ไอ้มิกซ์ก็เดินมายืนอยู่ข้างๆ จนผมผลักมันให้มายืนอยู่ข้างหลัง "เดี๋ยวกูจัดการเอง"
"เออ"
ไอ้มิกซ์ตอบ ผมเลยเดินไปหาไอ้พวกนั้นใกล้ๆ พวกมันก็ก้าวขาลงจากรถยืนรอผม ไม่ยอมเดินเข้ามาหา...
"มึงเป็นใครวะ ขับรถตัดหน้าพวกกูทำไม"
ไอ้คนขี่มันเป็นคนถาม ผมยืนมองหน้าพวกมันนิ่งๆ พร้อมบวกตลอดเวลาเลยสัด
"จำกูไม่ได้" ผมถาม พวกมันหันไปมองหน้ากันอย่างงงๆ จะงงห่าอะไรกันวะ
"ใครจะไปจำได้ กูไม่เคยมีเรื่องกับมึง" มันว่า
"มึงแน่ใจหรอวะ" ผมถามต่อ "แล้วเมื่อคืนไอ้เหี้ยตัวไหนมันมารุมกระทืบเพื่อนกู"
"อ๋อ... ตัวเสือกนี่เอ.!.."
ผลัวะ!
ผมไม่รอให้พวกมันพูดจบ สวนหมัดหนักๆเข้าหน้าคนพูดไปทันที ตามด้วยถีบอีกคนให้ล้มตามกันไปด้วย เดี๋ยวแม่งเข้ามารุมกู คนไหนทำท่าจะลุกขึ้นมา กูซัดแหลกแม่งให้ล้มลงไปอีก
"ไอ้เหี้ย!"
ฉึก!
ไอ้สัด! พวกมันเล่นมีดว่ะ ผมกำลังเตะมันอยู่ไง แม่งเล่นควักมีดออกมาปาดผมเลย มีดเฉียดโดนขาอ่อนผม มันยกมีดจะแทงผมอีก ผมเลยยกขาเตะมือมันไปเต็มแรงจนมีดกระเด็น ผมเดินไปคว้ามีดมาไว้ในมือ ไอ้ตัวดีมันทำท่าทางกลัวผมขึ้นมาทันที พอไม่มีอาวุธแล้วแม่งเป็นแบบนี้ ส่วนอีกคนที่มากับมันนอนแน่นิ่งไปแล้ว
พรึบ!
"อึก!"
ผมกระชากผมมันให้เงยหน้าขึ้นมามองผม กดมีดไปที่ลำคอมันจนแนบชิด ตัวมันโคตรสั่น จนผมอดที่จะสงสารไม่ได้ แล้วแม่งก็ยกมือไหว้กูทันที
"อย่าทำผมเลยพี่! พี่ปล่อยผมไปเถอะนะ ผมขอโทษ! ผมขอโทษนะพี่!"
"อะไรวะ เมื่อกี้มึงยังอวดดีกับกูอยู่เลย"
"ผมขอโทษครับ! พี่ปล่อยผมไปเถอะ"
"กูจะปล่อยก็ต่อเมื่อมึงตอบคำถามกูมา" ผมยังคงดึงผมมันไม่ปล่อย มีดก็ยังคงอยู่ในตำแหน่งเดิม
"อึก.. คำถามอะไรครับ" มันถามผมเสียงสั่น
"ใครเป็นคนสั่งให้มึงมาทำร้ายไอ้อู่"
"พะ พี่..."
"ตอบกูมา!!"
"พี่ภพครับ!"
ไอ้ภพ? เป็นไอ้เหี้ยภพเหรอวะ แล้วทำไมมันต้องมาทำร้ายไอ้อู่ด้วยวะ ไอ้พี่น้องคู่นี้มันเป็นยังไงกัน เป็นแม่งทั้งพี่ทั้งสองไอ้สัด ใครมีเรื่องกับใคร คนนั้นต้องมีเรื่องตามไปด้วยหรือไง
"แล้วตอนนี้ไอ้ภพมันอยู่ไหน"
"ผมไม่รู้... ผมทำตามคำสั่งของไอ้รอนอีกที ไอ้รอนเป็นคนรับคำสั่งมาจากพี่ภพ เอาเงินจ้างพวกผมให้มะ..."
"พอๆ กูไม่อยากฟังต่อละ มึงหามเพื่อนมึงกลับไปได้แล้ว ก่อนที่กูจะอดใจไม่ไหว ฆ่าแม่งให้ตายตรงนี้แหละ"
"คะ... ครับ"
"ส่วนรถที่มึงขโมยไอ้อู่มา กูขอคืน มีปัญญาก็เก็บเงินซื้อเอง มึงเข้าใจที่กูพูดไหม"
"เข้าใจครับ..."
ผมปล่อยมันให้เป็นอิสระ ก่อนที่แม่งจะแบกร่างเพื่อนมันเดินออกไปตามทาง ผมเลยพยักหน้าให้ไอ้มิกซ์ที่ยืนดูดบุหรี่มองผมอยู่ข้างรถ มันปาก้นบุหรี่ทิ้งก่อนเดินเข้ามาหาผม
"โคตรโหดไอ้สัด เมื่อกี้กูแอบถ่ายรูปตอนที่มึงเอามีดจี้คอเด็กส่งเข้าไลน์กลุ่ม ไอ้พวกเหี้ยมันหวีดมึงกันฉิบหาย"
"ใช่เรื่องไหม"
"เออน่า แล้วทีนี้มึงจะเอาไงต่อ ที่อยู่ไอ้ภพมึงก็ไม่รู้"
"ช่างแม่ง ตอนนี้กลับบ้านก่อน มึงขับรถกูกลับ เดี๋ยวกูขี่รถไอ้อู่กลับเอง"
"เออ"
ไอ้มิกซ์พยักหน้า ก่อนจะเดินไปขึ้นรถผม ผมก็เอารถไอ้อู่มาขี่ ปกติผมไม่ค่อยได้ขี่มอเตอร์ไซค์ด้วยซ้ำ นานๆจะขี่ทีหนึ่ง แต่ส่วนมากก็จะขี่บิ๊กไบค์มากกว่า ไอ้รถคันเล็กๆไม่ค่อยโดนใจผมเท่าไหร่
ปี๊มๆ
ไอ้เหี้ยมิกซ์มันบีบแตรใส่เด็กสองคนที่ผมเพิ่งจัดการไป แถมขับรถเกือบจะชนพวกมันอีก พวกมันพากันเดินไปตามทาง สภาพแบบสะบักสะบอมกันทั้งคู่ พวกมันหันไปมองไอ้มิกซ์ตาขวางเลย ผมก็ขี่รถตามตูดรถตัวเองไปติดๆ
จนมาถึงบ้าน ไอ้มิกซ์ก็ขับรถของตัวเองกลับบ้านไป เพราะก่อนหน้ามันขับรถมาหาผมถึงบ้าน ผมกับมันเลยได้นั่งรถไปเรียนด้วยกัน...
ผมขี่รถไอ้อู่เข้ามาจอดในบ้านตัวเอง ก่อนจะหอบสังขารไปตรงกำแพงข้างบ้าน ตะโกนเรียกชื่อไอ่อู่อย่างเคย จนกลายเป็นชีวิตประจำวันของผมไปแล้ว
มันเดินกระเผลกออกมาหาผม ปากแม่งยังคาบตีนไก่คาปากอยู่เลย ผมเพิ่งเคยเห็นมันเวอร์ชั่นนี้ว่ะ น่ารักไปอีกแบบ (ตัวใหญ่ๆ นิสัยเหี้ยๆแบบมัน กูก็ช่างสันหาคำมาชมมันได้) เคยมีสักครั้งไหมครับ ที่มันจะทำตัวน่ารักใส่ผม คำตอบคือไม่มีไง
"มีอะไร"
มันถุยกระดูกไก่ลงพื้น แม่งโคตรแมนฉิบหาย ยกมือเช็ดปากลวกๆ มองหน้าผมแบบไม่ค่อยพอใจ สงสัยมันคงนั่งแดกข้าวอยู่แน่เลย
"รถมึงจอดอยู่ในบ้านกู ถ้าอยากได้คืนก็มาเอา"
"มึงว่าอะไรนะ"
มันถามผมแบบไม่ค่อยเชื่อหูตัวเอง ผมเลยบอกมันไปอีกรอบ
"รถมึงไงวะ กูไปเอาคืนมาให้แล้ว"
ผมบุ้ยหน้าไปทางบ้านตัวเอง ไอ้อู่มองตามเห็นรถมอเตอร์ไซค์ของมันจอดอยู่ข้างๆรถผม
"มึงไปเอามาได้ยังไงวะ"
"เรื่องของกูเหอะ ถ้าอยากได้คืนก็มาเอา"
ผมบอกมันอีกรอบ ก่อนจะเดินกลับเข้ามาในบ้าน กำลังถอดรองเท้าเสียงกดออดหน้าบ้านก็ดังขึ้นมาทันที ผมหันไปมองเป็นไอ้อู่ยืนอยู่ข้างนอกรั้ว ผมเพิ่งรู้ว่ามันเริ่มมีมารยาทมากขึ้น ตอนที่แม่งไม่ปีนกำแพงข้ามมาเหมือนเคย หรือเพราะมันเจ็บเท้าอยู่วะ เลยไม่ปีน
ผมเดินไปเปิดรั้วให้มัน มันมองหน้าผมแล้วก็ก้มมองต่ำไปมากกว่านั้น สายตามันหยุดอยู่ตรงช่วงขาอ่อนของผมพอดี
"มึงนี่มัน..."
"อะไร" ผมถามอย่างงงๆ มันเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมอีกรอบ
"ทำเหี้ยอะไรไม่ปรึกษากู"
"เฮ้ย! เดี๋ยวดิวะ!"
ผมโดนมันลากเข้าบ้านครับ ไอ้อู่จับร่างผมเหวี่ยงลงโซฟาอย่างแรง ตอนแรกที่งงอยู่แล้ว ตอนนี้กูยิ่งงงเข้าไปใหญ่ มันหันซ้ายหันขวามองหาอะไรสักอย่าง แล้วแม่งก็เดินดิ่งเข้าไปหยิบเอากลับมาทันที เป็นกล่องเครื่องมือทำแผลครับ ไอ้อู่หยิบมาวางลงบนโต๊ะกระจกข้างๆ มันทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวเดียวกันกับผม ผมก็ยังกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ในท่าเดิม มองมันอย่างไม่เข้าใจ
"มึงจะทำอะไร" ผมถาม
"ทำแผล มึงไม่เห็นไงว่าเลือดมึงออก" เห็นครับ แต่ผมไม่ได้เจ็บอะไรมากนี่หว่า ยังเดินได้ปกติ
"มึงไปโดนอะไรมา" มันถามต่อ สายตายังคงดู ดุๆนิ่งๆ มองไม่ออกว่ามันเป็นห่วงผมหรือเปล่า
"มีด" ผมตอบ
"โดนมาตอนไหน"
"ตอนที่กูไปเอารถมาให้มึง" แม่ง... ต้องเอาเรื่องนี้มาอ้อนมันหน่อย จนมันถอนหายใจเต็มแรง
"เฮ้อ... มึงจะทำอะไรก็บอกกูบ้าง เรื่องของมึงก็ไม่ใช่ จะเข้ามายุ่งให้เจ็บตัวทำไมวะ"
"ก็กูไม่อยากให้มึงเจ็บตัว แค่นี้มึงก็เจ็บมาเยอะแล้ว"
"มึงเลยไปเจ็บแทนกู ว่างั้น..."
"เออ"
ผมพยักหน้าให้มัน ไอ้อู่มองหน้าผมนิ่งๆไม่พูดอะไรต่อ มันหันไปเปิดกล่องเครื่องมือทำแผล ก่อนที่มือมันจะเอื้อมมาทำในสิ่งที่ผมไม่เคยได้คาดคิดไว้ เพราะมันกำลังปลดเข็มขัดกางเกงยีนส์ให้ผมนะสิครับ! ทำเอาผมสะดุ้งสุดตัว รีบกำมือมันไว้แน่น "เดี๋ยว! มึงจะทำอะไร"
"ก็ทำแผลให้มึงไง" มันตอบหน้าตาย
"รู้ แต่มึงมาถอดกางเกงกูทำไมวะ"
"ไม่ถอดแล้วกูจะทำแผลได้ไหม รีบถอดเร็วๆ ไม่งั้นกูเปลี่ยนใจไม่ทำให้นะเว้ย"
"..............."
ผมไม่ได้พูดอะไรต่อ แค่มองหน้ามันแล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุข จนไอ้อู่มันรีบชักมือตัวเองออกไปจากเข็มขัดผม ผมเลยถอดกางเกงออกให้ตามคำที่มันบอก ผมไม่รู้ว่าไอ้อู่มาในอารมณ์ไหน แต่แค่มันบอกว่าจะทำแผลให้ กูก็ยิ้มแก้มแตกแล้ว
ผมวางกางเกงลงพื้นข้างๆ ขยับตัวกึ่งนั่งกึ่งนอนไปบนโซฟา ส่วนไอ้อู่มันขยับตูดมานั่งอยู่ข้างๆขาอ่อนผม ยังดีที่โซฟาผมตัวใหญ่ มันเลยนั่งได้เต็มตูด...
ผมยกแขนขึ้นมาหนุนหัว มองไอ้อู่ที่ค่อยลงมือทำแผลให้ผม ตอนนี้ผมบอกตามตรงว่าน้องชายผมกำลังตื่นตัว ผมรู้ว่าไอ้อู่มันเห็น แต่มันแค่มองข้ามตรงนั้นผมไป จนผมอดที่จะแซวมันไม่ได้ "กูมีอารมณ์กับมึงเล..! โอ๊ะ! ไอ้สัดอู่ กูเจ็บนะเว้ย!"
"ปากมาก ไอ้ห่า..."
ผมโดนมันเอาสำลีกดแผลไปเต็มๆ ยิ่งมือมันหนัก กูก็ยิ่งเจ็บจนน้ำตาแทบเล็ด ไม่น่าไปพูดแซวมันเลยกู ไอ้อู่ก้มหน้าก้มตาทำแผลผมอย่างตั้งใจ จนผมไม่สามารถละสายตาไปจากมันได้
จะมีสักกี่คนที่ทำให้ผมหลงหัวปลักหัวปรำขนาดนี้ นอกจากแฟนเก่าผมแล้วก็มีแค่มัน...
"อู่..."
ผมเรียกชื่อมันเบาๆ จนไอ้อู่เงยหน้าขึ้นมามอง ส่วนตัวผมเองก็กระดกตัวลุกขึ้นมานั่ง แต่ขายังเหยียดยาวไปบนโซฟาเหมือนเดิม มือผมไวเกินเหตุ คว้าคอไอ้อู่เข้ามาจูบปากทันที มันสะดุ้งอยู่หน่อยๆ แต่แม่งก็ยอมให้ผมจูบมันอยู่อย่างนั้น มันไปได้ผลักออก และไม่ได้ขัดขืน จนผมสอดลิ้นเข้าตวัดอยู่ในปากของมัน มันก็ยอมให้ผมทำตามใจชอบ เป็นครั้งแรกที่ผมจูบมันได้นานขนาดนี้
จนผมห้ามตัวเองไม่ได้ มืออีกข้างเริ่มไม่อยู่สุข ล้วงเข้าไปในเสื้อไอ้อู่ ลูบไร้แผ่นหลังมันเบาๆ คราวนี้มันผลักอกผมออกเต็มแรง
ผลัวะ!
แล้วแม่งก็ต่อยหน้าผมกลับมาทันที
"มึงทำเหี้ยอะไรของมึงวะ! ไอ้สัด!"
"เฮ้ยไอ้อู่! เดี๋ยวก่อนดิ!"
มันขว้างสำลีลงพื้นแล้วลุกเดินหนีผมออกไปจากบ้านอย่างเร็ว ผมจะลุกตามมันไปก็ไม่ได้ กางเกงก็ไม่ได้ใส่ ไอ้ห่าอู่ก็หนีกูไปแล้ว สรุปคืนนั้นผมต้องทำแผลเอง เพราะทำห่าอะไรไม่คิดไง ไม่รู้ว่าไอ้อู่มันจะคิดยังไง จะเกลียดผมไปมากกว่าเดิมหรือเปล่า ผมไม่อยากให้มันเกลียด เพราะว่าผมอชอบมัน...
TBC.
นิยายรายสัปดาห์มาแล้วจ้า ขอบคุณทุกคอมเม้นจ้า อ่านเม้นแล้วมีกำลังใจแต่งทันที
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
