HEAVY WEIGHT รัก ▪️ หนัก ▪️ มาก [Story by ARPO]
บทที่ 5
HEAVY WEIGHT: 5 KG.
บทที่ 5
“หนูอ้วน เดี๋ยววันเสาร์หลานฉันจะมาที่ห้องนะ” เสียงเข้มของคนขับรถดังขึ้นขณะที่กำลังจอดรถในช่องจอดประจำของคอนโดมัน
หลาน?
หลานฝั่งไหนของมัน ตั้งแต่รู้จักกันมาไม่เห็นมันเคยพูดถึงหลานมันเลย
“หลานไหนวะ”
“หลานฉัน อยู่ที่อียิปต์แต่เดี๋ยวครอบครัวพี่ชายฉันจะมาเมืองไทย เลยจะเอาหลานมาฝาก” มันตอบไปด้วย พยุงผมลุกออกจากรถด้วย ตอนนี้เริ่มเดินมากขึ้นมาหน่อยเลยไม่อยากใช้รถเข็นแล้ว
“อ้าว มาเที่ยวหรอ ทำไมไม่เอาหลานไปด้วย”
“เปล่า มาทำงานน่ะ พอดีหลานเขาติด...เอ่อ...อืม...เขาติดพ่อเลยต้องพามาด้วย” โอเค กูเข้าใจ หลานติดพ่อติดแม่ แต่ทำไมมึงต้องทำหน้าลำบากใจ
“กู...ได้นะ” ผมไม่ได้รังเกียจเด็กเพราะว่าเคยช่วยเลี้ยงหนูจี๊ดมาตั้งแต่เด็ก
“โอเค” อยากรู้เหมือนกันว่าหลานมันหน้าตาเป็นไงไม่เห็นมันพูดถึงเลย
“ลูกน้องสาว?” ถ้าจำไม่ผิดเหมือนมันจะน้องสาวนี่ ไม่คิดว่าจะแต่งงานมีลูกเร็วขนาดนี้
ฟาโรห์ส่ายหน้า “ไม่ใช่หรอก ลูกของพี่ชายที่เป็นเอ่อ…cousin”
อ้อ ญาติ ก็คือลูกพี่ลูกน้องนี่เอง
วันเสาร์ช่วงสายๆ ผมนั่งถอดผ้าพันขาออก ขยับข้อเท้าเป็นเชิลบริหารเบาๆ อาการเริ่มหายดีแล้ว ต้องขอบคุณยานวดและผ้าพันเท้าของไอ้โรห์ ตอนที่ผมกำลังนั่งดูซีรี่ย์ฝรั่งอยู่ไอ้ฟาโรห์มันก็ได้รับโทรศัพท์ประมาณว่าหลานมันจะมาถึงที่คอนโดมันในอีกครึ่งชั่วโมง
ผมก็เก็บกวาดหนังสือเรียนที่เอามากองไว้บนโซฟาใหญ่หลายวันแล้ว ว่าจะอ่านทวนเผื่ออาจารย์แกเกิดผีบ้าอยากจะควิซขึ้นมา หนูพุกจะได้มีปัญญารับมือบ้าง ไม่งั้นจะเหมือนตอนควิซครั้งก่อนที่อยู่ๆอาจารย์เกิดเฮี้ยนสอบย่อยในชั่วโมงทำเอาพวกกูตาเหลือกเป็นผีบ้าซะเอง
กิ๊งก่อง…
เสียงกริ่งดังหน้าห้อง ทุกทีฟาโรห์จะต้องเปิดจอดูก่อนว่าใครมา แต่ว่าวันนี้เดินไปเปิดประตู น่าจะเป็นญาติมันอย่างที่บอกไว้
“สวัสดีชะรีฟ” เสียงทุ้มนุ่มทักเจ้าของห้องก่อน ฟังจากเสียงดูเป็นคนใจดีหลายส่วนอยู่เหมือนกัน
“สวัสดีครับคุณฟ้า”
หลังจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงแหลมๆของเด็กผู้ชายดังลอดออกมาแต่เป็นภาษาที่ผมไม่คุ้นหู เดาว่าน่าจะเป็นภาษาอารบิคที่เป็นการทักทาย อย่างที่บอกผมชอบอียิปต์โบราณเพราะงั้นผมพอจะรู้บ้าง เอาจริงก็รู้แค่สวัสดี
“พี่ชะรีฟ อัสสะลามมุอะลัยกุม (สวัสดีครับ)”
“วะอะลัยกุมุสสะลาม (สวัสดีครับ)” ผมได้ยินเสียงเพื่อนตอบรับกลับ
“ภาษาไทยว่ายังไงครับ”
“ฉะ...หวัดดีคับ” เสียงกระท่อนกระแท่นเป็นภาษาไทยเหมือนพูดไม่คล่องดังมาระลอก
“เข้ามาก่อนครับ” เมื่อได้ยินเจ้าของห้องเชิญ ผมเลยค่อยๆลุกขึ้นยืนต้อนรับ
แขกที่เข้ามาใหม่เป็นชายหนุ่มร่างสูงกว่าผมแต่ดูแล้วเตี้ยกว่าชะรีฟอยู่ เป็นชายหนุ่มรูปร่างดีอยู่ในชุดสูทสีเรียบในอ้อมแขนมีเด็กคนหนึ่ง เด็กน้อยตัวอวบเพราะร่างกายยังไม่ยืด เป็นเด็กที่หน้าตาเหมือนชะรีฟอยู่เหมือนกัน นัยน์ตาคมหวาน ขนตางอนเป็นแพ จมูกเล็กแต่โด่ง ริมฝีปากกระจับสวย ผิวเนียนสีน้ำผึ้ง
“สวัสดีครับ” ผมยกมือไหว้คนมาใหม่เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายอายุมากกว่าแน่นอน
แต่ดูยังไงอีกฝ่ายก็ไม่เห็นมีเค้าคนอาหรับเลยสักนิด ดูยังไงก็คนเอเชีย มั่นใจว่าคนไทยด้วยเพราะได้ยินภาษาไทยเมื่อกี้
“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มยิ้มใจ กระตุ้นเด็กในอ้อมแขน “อัคนัส พ่อสอนว่าไงครับ”
เด็กแขกมองผมนิ่งๆก่อนจะยิ้มตาหยี จนหนูพุกยิ้มตาม “ฉะหวัดดีครับ” หนูพุกระดับนางงามครับ รักเด็ก บอกเลอ
“ดีครับ ชื่ออะไรเอ่ย” ก็พอได้ยินที่คนอุ้มเรียกแล้วแหละแต่ว่าอยากสร้างมิตรภาพกับเด็กแขก
“ชื่อ?” ตากลมหันไปมองคนอุ้มดูงงเล็กน้อย
“มัสสุกา… (ชื่ออะไร?)” ไอ้ฟาโรห์ขยับไปกระซิบบอกยิ้ม หลานมันทำหน้านึกได้ โอย อยากฟัดเด็กแขก หน้ารักอะไรขนาดนี้ ตาโตสวยยิ้มแย้ม
“ฉื่อ...อัคนัส คับ” พ่อหลานแขกยิ้มแก้มป่อง ดูนุ่มนิ่ม
“อัคนัส พี่ชื่อพุกนะ” เป็นนางงามรักเด็กต้องแนะนำตัวกลับ
“พี่พุก…” โอยยยย ห่านจิก!
อยากขโมยมาเป็นของตัวเอง หอบหืดจะขึ้น เด็กอะไรน่ารัก
“ผมขอฝากลูกไว้หน่อยนะครับ” ชายหนุ่มตรงหน้าบอก ผมยิ้มรับแต่ในใจก็แอบงงเล็กน้อย คือคนนี้กับเด็กแขกความสัมพันธ์ทางดีเอ็นเออยู่ตรงไหนอะ คือไม่มีเค้าเหมือนกันเลย แต่เด็กเรียกว่าพ่อคงเป็นพ่อละมั้ง แต่ไม่เห็นแม่เลยอะ ตาสวยขนาดนี้แม่ต้องตาคมเหมือนหาโรห์แน่เลย
เฮ้ย! แต่เดี๋ยวก่อนสิ!
มันเคยบอกผมว่าลูกของพี่ชายที่เป็นญาติไม่ใช่หรือไงวะ แล้วคุณฟ้านี่ไม่น่าจะนับญาติกับไอ้แขกนี่ได้เลยนะ หน้าคนไทยขนาดนี้
“ทำไมทำหน้างง?” เสียงทุ้มขำๆระหว่างมันหลอกเล่นกับหลาน
ผมยืนหน้านิ่วสังเกตุดีเอ็นเอของมั้งสามไปคนมา
ฟาโรห์ + คุณฟ้า + หลาน = ????
โว๊ย! ห่าน! อะไรวะ งง มึนตึ้บ
แต่ก่อนที่จะแก้สมการดีเอ็นเอทั้งหมดเสียงแหบดุดันดังขึ้น
“ฟ้า…” พร้อมกับร่างหนึ่งที่ปรากฏตัวในห้องนั่งเล่นแห่งนี้
กรี๊ด!
อกอีพุกจะแตก!
ใช่เวลาเล่นไหม?
โอ้ทวยเทพ! องค์มหาเทพมาจุติ คือว่าฟาโรห์คือแบบราชาโลกมนุษย์แล้ว คนตรงหน้านี่เรียกว่าเทพเจ้าแห่งนรกเลยดีกว่า
ชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ผู้มีใบหน้าคมเข้มแบบชาวอาหรับดุดัน รับกับเคราบางๆเข้ม นัยน์ตาคมกริบแต่หวานหยดยิ่งกว่าเพื่อนผม ร่างสูงใหญ่เท่าๆกับฟาโรห์ในชุดสูทสากลสีน้ำเงินเข้ม
“พี่ฟารูก” ทั้งสองคนเดินเข้าไปสัมผัสมือกันเอ่ยภาษาอารบิครัว คือผมเอ๋อสนิทเพราะพ่อคุณเขาเล่นสาดอารบิคกันไม่ยั้ง
“พุก นี่พี่ชายฉันเอง พี่ฟารูก” พอมันหันมาแนะนำผมเลยต้องกระวีกระวาดยกมือไหว้ ตาดุดันคู่นั่นทำเอาหนูพุกเกร็งไปหมด คือแม่งจะจับกูไปตุ๋นเครื่องเทศหรือเปล่าวะ
พี่ฟารูกของมันทำแค่พยักหน้าเล็กน้อยให้ผม โอย...ปัสสาวะราดพอดี
“อ้าว…” ผมหันไปมองคุณฟ้าที่ยืนยิ้มใจดี
สมการมีตัวแปลมาเพิ่ม
ฟาโรห์ + คุณฟ้า + หลาน + ท่านเทพจุติ = ????
โอ๊ย เชี่ยเอ๊ยยย บรึ้ม! ระเบิดเป็นโกโก้ครั๊นซ์!
ไม่ใช่ทุ่งข้าวสาลีนะที่ระเบิด สมองกูเองแหละ
คุณฟ้าขำเล็กน้อย คงเห็นหน้าผมงงเต้ก
“คุณฟารูกเป็นพี่ชายของชะรีฟครับ ส่วนผมเป็นเลขาคุณฟารูก อัคนัสเป็นลูกชายของคุณฟารูก”
อ้อ เก๊ทละ
“ฉันฝากอัคนัสด้วยนะ ฉันกับฟ้ามีธุระ” เสียงแหบดุดันพูด เอ่อ สรุปท่านเทพจุติเป็นพ่อของเด็กแขก งั้นกูไม่กล้าฮุบลูกมาเป็นของตัวเองละ เดี๋ยวโดนตัวพ่อมาถล่มวอดวายพอดี
แต่ที่ทึ่งกว่านั้นคือพูดภาษาไทยเป็นอีกต่างหาก สำเนียงเปร่งกว่าชะรีฟแต่ก็ถือว่าพูดเก่งมาก
“สองวันนี้อยู่กับพี่ชะรีฟนะ ไม่ดื้อไม่ซน แล้วพ่อกับอ้าบุน (พ่อ) จะมารับกลับ” คุณฟ้าหอมแก้มยุ้ยๆฟอดใหญ่ คุณฟารูกก็ลูบผมนุ่มๆของเด็ก
“คับพ่อ” เด็กแขกซบหน้าออดอ้อนคนอุ้ม
แต่ที่ตากูต้องถลนกว่าคือหลังจากนั้นท่านเทพจุติสั่งให้คนเอาข้าวของของอัคนัสเข้ามาให้ห้อง โอ้โห นี่มันแมนอินเดอะแบลคนี่หว่า สูทดำเป็นลูกน้องเจ้าพ่อทั้งนั้น
เดี๋ยวต้องเค้นถามไอ้ฟาโรห์ดิว่า สรุปบ้านมันไม่ได้ทำบ่อน้ำมันและเหมืองแร่อย่างที่มันเคยบอกใช่ไหม กูว่าพี่ชายมันมีอาชีพเสริมเป็นกองกำลังกบฏมีภัยต่อความมั่นคงของชาติหรือเปล่าวะ ลูกน้องมาเฟียถึงได้เยอะขนาดนี้ เพราะตอนเดินออกไปส่งหน้าประตูกูตาถลนออกจากเบ้า นอกจากคนที่เอาของเข้ามาในห้องแล้ว ข้างนอกยังมีสี่คนยืนสงบนิ่งอยู่หน้าประตู
สถานการณ์ผ่านไปอย่างปกติสุข ไม่มีใครโดนลอบยิงไปซะก่อน
วันนี้วันเสาร์ป้าแช่มไม่เข้ามา ผมเลยกะว่าจะทำอาหารง่ายๆกินรวมถึงเผื่ออาหลานคู่นั้นด้วย
“ทำอะไร?” เจ้าของห้องมาป้วนเปี้ยนหน้าตู้เย็น หาวัตถุดิบไปด้วย หลังจากมันเปิดการ์ตูนให้หลาน
“มึงถามหน่อย…” ผมยกทัพพีมาถือไว้ เอาไว้เพิ่มความมั่นใจ
“ว่า”
“คือคนนั้นพี่มึง? แล้วก็เล่าชีวประวัติหน่อยได้ไหม คือกูค่อนข้างสับสนกับสมการลำดับญาติมึงอะ” ไม่ต้องมาทำหน้างง ก็ท่านเทพจุติ + คุณฟ้า + หลาน
“อ่าหะ พี่ฟารูกเป็นลูกชายของลุงฉันเอง แต่งงานแล้วก็มีลูกคืออัคนัส แต่สุดท้ายก็หย่า พี่ฟารูกก็มีกรรมสิทธิ์ในการเลี้ยงดูอัคนัส” โอเค หายข้องใจไปหนึ่ง
“อ้าว แล้วทำไมหลายเรียกคุณฟ้าว่าพ่อ กูงงมาก”
มันทำสีหน้าปั้นยาก “คือ...จะว่ายังไงดีละ” ว่ามาเถอะ ปูเสื่อรอเผือกแล้วนี่ “คุณฟ้าเป็นพ่อทูนหัวของอัคนัสน่ะ” โอเค เก็ท
แต่เดี๋ยวๆยังไม่จบ “พี่มึงก็ลูกครึ่งไทย?”
“เปล่า คนอียิปต์” มันคงรู้ว่าผมสงสัยอะไรเลยเฉลยมาหมด “แต่เรียนภาษาไทยกับแม่ฉันนี่แหละ แม่สอนฉันพี่ฟารูกเลยมาฟังด้วยเลย หลังก็พูดเก่งขึ้น”
หนูพุกพยักหน้าหงึกหงัก ผมหมดข้อสงสัยละ ทำอาหารต่อได้
เห็นว่ามีเด็กอยู่เลยเลือกทำอาหารที่กินได้ทุกคน อร่อยไม่อร่อยนั่นมันอีกเรื่องหนึ่งนะ คือบ้านเปิดร้านทองไม่ใช่ร้านอาหาร ทำแดกได้ก็พอแล้วไม่ต้องอร่อยมาก หึๆ
ผมโยนหน้าที่ให้ไอ้โรห์มันต้มเส้นมักกะโรนี ส่วนผมคุ้ยตู้เย็นหาไส้กรอกที่ซื้อมาแล้วยังกินไม่หมด
วันเสาร์อาทิตย์จะเป็นวันที่ป้าแช่มไม่เข้ามาที่คอนโด เพราะงั้นเวลาผมมาคอนโดมันก็ต้องทำไรกินเอง ไม่งั้นก็หากินข้างนอกเอา
“ซอสพอแล้วละ” ฟาโรห์มันพูดหลังจากผมสาดซอสมะเขือเทศใส่กระทะ ยกหน้าที่ให้มันควงตะหลิวไปเลย ขี้เกียจทำละ
“งั้นกูไปดูการ์ตูนกับอัคนัสนะ”
“ใกล้เสร็จแล้วนะ” มันตะโกนไล่หลังมา แต่ไม่สนใจ
เห็นเด็กแขกตาสวยตัวอวบน่ากอดเหมือนพี่พุกเลย เลยไปขอนั่งด้วย อัคนัสก็น่ารักมากเขยิบให้ผมนั่ง
“อายุเท่าไรแล้วเนี่ย” ดูไม่น่าจะเกิดสิบขวบเลย
“Seven” ชูนิ้วเจ็ดนิ้วขึ้นมา
เท่าที่ดูคงฟังภาษาไทยออกพอสมควรแต่โต้ตอบอาจจะช้าหน่อยเพราะคงพูดไทยไม่เก่ง แต่เท่านี้ก็ถือว่าดีมากแล้วสำหรับเด็ก คงเพราะคุณฟ้าสอนล่ะมั้ง
“หิวไหม?” พูดช้าๆเพื่อให้หลานฟังชัด ชวนเด็กคุยครับ
อันนี้ฟังออกแน่นอนเพราะว่าพยักหน้าหงึกหงักเร็วๆ ผมหัวเราะถูกใจ
“พุกพาหลานมากินข้าว” เสียงเจ้าของห้องเข้มขึ้นมาเล็กน้อยเพราะคงเห็นผมเอาแต่เล่นกับเด็ก
ผมเบ้ปากสะกิดหลานตัวอวบนุ่มชี้ไปทางร่างสูงใหญ่ที่กำลังยกจานมักกะโรนีออกมา พ่อยอดชายเทน้ำส้มสดใส่แก้วให้อัคนัสด้วย
“อยากกินโค้ก” กูเลยพูดลอยๆ
“...” โดนเงียบใส่
“โค้กอะ”
“...”
“เอสก็ได้” ยังไม่เลิก
ผมรู้หรอกว่ามันไม่ซื้อพวกน้ำอัดลมเก็บไว้เท่าไร ส่วนใหญ่เป็นนมน้ำผลไม้หรือพวกเครื่องดื่มเกลือแร่
โดนมันเมินใส่เต็มรูปแบบ ไอ้ฟาโรห์ยื่นส้อมคันเล็กหน่อยให้หลานเพื่อให้กินง่ายก่อนเจ้าตัวจะลงมือกิน
ตากลมหวานย้อยของเด็กน้อยมองผมที่ยังจ้องไอ้โรห์เหมือนทำสงครามประสาทก่อนจะดันแก้วน้ำส้มตัวเองมาให้
“พี่พุก อัคนัสห้าย” ผมมองเด็กแขก “กินโคล่า มัน...เอ่อ...unhealthy ม่ายดีนะ พ่อฟ้าบอก”
เอ้า ไอ้เด็กแขกหลานอาแขก เอ็งก็เป็นเด็กพูดไทยคำอังกฤษคำหรือวะ เดี๋ยวแฉลงพันทัพอีกคนเลยนี่
“หึ…” เสียงทุ้มเข้มหัวเราะเบาๆ มันหันไปกระหนุงหนิงกับหลานมัน
“ใช่ กินน้ำผลไม้ดีที่สุด พี่พุกเป็นเด็กดื้อชอบกินของไม่มีประโยชน์”
“ม่ายดีนะพี่พุก พ่อฟ้าบอกว่าต้องกินอาหาร เอ่อ…” กูว่าเอ็งไม่รู้จักภาษาไทยคำว่ามีประโยชน์ใช่ไหม ตอบ!
“มีประโยชน์” มีคนตอบแทนแล้วด้วย
เด็กแขกพยักหน้าจริงจัง “ช่ายๆ มีปะโยด จะได้ตัวหย่ายๆเหมือนอ้าบุน”
โอเค กินอาหารมีประโยชน์จะได้ตัวใหญ่ๆเหมือนอ้าบุน กูแปลถูกชิมิ
“อ้าบุน?” ใครวะ? คนสวนบ้านเอ็งเร๊าะ!
“แปลว่าพ่อน่ะ พี่ฟารูกไง”
โอ้ทวยเทพ! มิใช่คนสวน กูเกือบคอขาดแล้วไหมล่ะ
“ช่ายๆ” โอเคๆ
โดนสองอาหลานเฮลตี้ไซโคจนสมองเบลอ เลยจำใจกินน้ำส้มแทนก็ได้
กินมักกะโรนีเสร็จผมก็ล้างจานให้ ปล่อยให้อาหลานมันคุยงุ้งงิ้งกันไป แต่ที่แน่ๆคือกูแทรกเข้าไปไม่ได้เลยเพราะมันเล่นคุยอารบิคกัน
อัคนัสวิ่งไปที่กองสัมภาระตัวเองที่พ่อเอามาทิ้งไว้ให้ รื้อกล่องขนาดกลางออกมา ข้างในมีชิ้นส่วนเลโก้จำนวนหนึ่งอยู่
“มาเล่นเลโก้กานพี่พุก” คราวนี้หันมาพูดกับผมภาษาไทย กูน้ำตาไหลพราก
หลานมันคงเห็นผมทำหน้างงกับอารบิคลิ้นรัวของพวกเอ็งสองคนแน่เลย
“มึง!” ผมดึงเสื้อไอ้แขกเข้ามา
“ว่า?”
“วันหลังสอนอารบิคกูด้วย” บอกความตั้งใจแน่วแน่
“อยากเรียนหรือ?” ฟาโรห์ดูแปลกใจเพราะผมไม่เคยบอกมันจริงจังว่าอยากเรียนอารบิค
“อือ เห็นมึงคุยกับหลานแล้วอยากพูดได้บ้าง” นี่ไม่รู้ว่ามึงนินทาเรื่องกูกับหลานมึงบ้างหรือเปล่า
เสียงทุ้มเข้มขำเบาๆ “อือได้ ไว้จะสอนให้นะ”
หนูพุกจะพูดให้เก่งเอาแบบหาแฟนแขกให้ได้เลย หึ!
++++++++++++++++++++++++++ 100% ++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีค่าาาาา มาตามสัญญาในเฟสที่บอกไว้เด้อ
ตอนนี้เรามีตัวละครมาเพิ่มอีกแล้วววววว อิๆๆ อย่าเพิ่งสับสนนะ
ขอให้อ่านให้สนุกค่า และขอบคุณทุกการติดตามมาตลอดค่า
เราแจ้งข่าวการรวมเล่มเรื่อง รัก ตาม สั่ง เอาไว้ที่เรื่องรักตามสั่ง หากท่านใดยังไม่เห็น ไปอ่านกันได้ค่า
เยิฟฟฟฟ
ฝากนิยายเรื่องอื่นๆเอาไว้ด้วยค่ะ
วณิพกพเนจร [Re-write]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55317.0
Second-Class Citizens ผมเป็นแค่พลเมืองชั้นสอง [On Air]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=59805.0
รัก ▪️ ตาม ▪️ สั่ง [End]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55235.1500
ปล.สอง. แวะเวียนไปคุยกันได้นะค่า
ขอฝากไปกดไลค์เพจเฟสบุ้คกันได้นะครับบบบ เพราะว่าส่วนใหญ่เราจะอัพเดทเวลาที่เรา
หายไปนานๆ หรือว่าติดธุระอะไร เราจะไปอัพเดทไว้ในเฟส หรือว่าบางครั้งจะมีเขียนโมเม้นน่ารักของอีพี่กะน้องเอาไว้เล่นๆที่ไม่
ได้เอามาลงหน้านิยายนะครับ เลยอยากให้ไปพูดคุยในเฟสกันเลยยยย ถ้าคนเขียนหายไปตามจิกในเฟสจะเจอเราเร็วมากเพราะ
เราเล่นประจำ
https://www.facebook.com/airin.arpo/?fref=ts
หัวข้อ: HEAVY WEIGHT รัก ▪️ หนัก ▪️ มาก: HEAVY WEIGHT: แจ้งข่าวค่ะ (P.21) (09/10/19) (อ่าน 169833 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก