หัวข้อ: [END]➤หาเมียไม่ได้ ก็เป็น"เมีย"ซะเองเลยสิ/Last Chapter แอบรักมาก่อน/30/7/17 P.6

[kstt56]

มาต่อให้ตอนดึกนะครับผม
 

Chapter 11 แก๊งชั่ว

Chapter นี้เล่าเรื่อง ในมุมมองของ ต้น

ในขณะที่ น้องสนกำลังนอนหลับคาโซฟา เหล่าสามหนุ่มกำลังพูดคุยเรื่องราวของ น้องสน ที่อยากรู้มานาน

 “ กูต้องพาย้อนไปตอนที่กูยังอยู่ ม.4 ตอนนั้นกูยังไม่รู้จักไอสนด้วยซ้ำ แม้จะอยู่โรงเรียนเดียวกันมานาน
เพราะกูอยู่คนละห้องกับมัน มันเรียนหลักสูตรอินเตอร์ ส่วนกูเรียนหลักสูตรปกติ กูเลยแทบไม่เคยเห็นหน้ามันเลย “

“ มันเป็นคนเจ้าชู้ เรียกได้ว่า มีชื่อเสียงในด้านไม่ดี ซึ่งเป็นที่กล่าวขานมาซักพัก “

ไอโจ้อมยิ้ม ตบหลังผมเบาๆ
“ วัยนั้น กูยังไม่แฟนเลย ......... แฟนมึงฮอตใช้ได้นะ “

ไอต้นหันมาถามผม “ ในเวลานั้น มันมีเพื่อนสนิทมากๆ อยู่คนนึง มีรู้ป่ะ ว่าเป็นใคร “

“ ต๋องไง แฟนกูบอกว่า ต๋องเป็นเพื่อนมันมาตั้งแต่สมัยชั้นประถม “

ต้นส่ายหน้าๆ เหมือนผิดหวังกับคำตอบของผม
“ แต่คนที่มันสนิทที่สุด ในตอนนั้น ไม่ใช่ต๋องหรอก แต่เป็นไอเจมส์ “

“ไอเจมส์ คือจุดเริ่มต้นของปัญหา “

ไอเจมส์ คือจุดเริ่มต้นของปัญหา

    เจมส์ และ สน ทั้งสองคนเป็นนักเลงทรงอิทธิพลประจำโรงเรียน เริ่มเข้าสู่วงการคนเถื่อนตั้งแต่สมัย ม.ต้น
นิสัยของไอเจมส์ คือ เป็นคนเลือดร้อน เจ้าชู้ นิยมใช้ความรุนแรง สร้างศัตรูคู่อาฆาตไม่เว้นแต่ละวัน ซึ่งนิสัยค่อนข้างต่างจาก
สน เป็นอย่างมาก เพราะ สน จะมีนิสัยเจ้าชู้ รักความสนุก แต่ สน เป็นคนที่ใจเย็น มีเหตุผล และ ไม่ชอบใช้ความรุนแรง
หากจำเป็น นานๆครั้งถึงจะเห็น ไอสน ไล่ชกต่อยกับอริ ทุกคนรู้ดีว่า ถ้าคนแบบ สน มีเรื่องกับใคร แสดงว่า
สนหมดความอดทนจริงๆ เห็นแบบนี้คงพอจะทราบว่า ไอเจมส์ เป็นเพื่อนที่เหี้ยมากๆคนหนึ่ง อันที่จริงแล้ว

   ไอเจมส์เป็นถึงนักแบตมินตันมือหนึ่งประจำโรงเรียน เคยร่วมแข่งขันหลายรายการ ก็ได้รางวัลกลับมามากมาย ถึงขนาดที่ว่า มันมีห้องสะสมรางวัลเลยทีเดียว ด้วยความที่ว่า ไอเจมส์ สร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียนเป็นอย่างมาก เพราะแบบนี้เอง
ทางโรงเรียนจึงไม่กล้าทำอะไรไอเจมส์ ไม่ว่าไอเจมส์จะทำผิดกฎโรงเรียนแค่ไหนก็ตาม

   ในทางตรงกันข้าม มาสเซอร์ (อาจารย์ชาย) ที่สังกัดในฝ่ายปกครองต่างปกป้องนักเรียนคนนี้แบบออกหน้าออกตา
สร้างความหมั่นไส้ให้กับศัตรูมากขึ้นไปอีก ความหมั่นไส้ดังกล่าวถูกพาลไปยังสมาชิกของแก๊งไอเจมส์อีกด้วย แน่นอนว่า
สน โดนผลกระทบกับเรื่องนี้เต็มๆ

   แม้ว่า ไอเจมส์จะเป็นเด็กเหี้ยคนหนึ่ง แต่ถ้าพูดถึงนิสัยที่แท้จริงของมันแล้วล่ะก็ ต้องยอมรับอย่างหนึ่งเลยว่า มันเป็นนักเลงที่เป็นคนดีมากๆคนหนึ่ง ด้วยนิสัยสุดโต่งของมัน ถ้ามันเกลียดใครซะคน มันจะไม่มีวันเลิกราศัตรูทั้งชีวิต แต่ถ้ามันรักใคร มันก็พร้อมปกป้องเพื่อนด้วยชีวิตเช่นกัน ด้วยเหตุนี้ ไอเจมส์จึงมีเพื่อนที่ดีอยู่รอบกายเสมอ โดยเฉพาะความจริงใจของมันถือเป็นจุดเด่นอย่างหนึ่งของมัน และด้วยความจริงใจของมันเนี่ยแหละ ที่ทำให้ คนแบบ สน นับถือมันเป็นอย่างมาก รวมไปถึงความซื่อตรงของมันเอง ทำให้มันเป็นคนไม่ชอบเข้าสังคม พูดง่ายก็คือ ชอบทำตัวปลีกวิเวก มีเพื่อนเฉพาะกลุ่ม และ มีอิทธิพลต่อโรงเรียน เอาเป็นว่า แม้แต่อาจารย์หน้าใหม่บางคนยังต้องยำเกรงมันเลย

    ไม่มีใครทราบหรอกว่า ไอเจมส์กับไอสน ไปสนิทกันตอนไหน หรือ สนิทกันได้อย่างไร แต่ทั้งสองคน ต่างเป็นเพื่อนซี้มาก จนถึงจุดเปลี่ยน นั่นก็คือ การเข้าศึกษาในระดับมัธยมปลาย เพื่อนๆของไอเจมส์ ต่างพากันย้ายไปเรียนโรงเรียนอื่น เพราะทางโรงเรียนมีมาตรการปราบการกลุ่มนักเลงอย่างจริง ทำให้สมาชิกในแก๊งของไอเจมส์หายไปทีละคนๆ จนเหลือ เพียงแค่ 2 คน คือ ไอเจมส์ และ ไอสน ทำให้อิทธิพลแก๊งถูกเปลี่ยนมือ ไปอยู่กับอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งเป็นอริร่วมกันมาตลอด นั่นคือ กลุ่มลูกมาสเซอร์ ซึ่งเป็นกลุ่มนักเลงที่สมาชิกในกลุ่มล้วนเป็นลูกของมาสเซอร์ฝ่ายวิชาการและฝ่ายปกครอง บางคนเป็นลูกของมาสเซอร์ที่มีตำแหน่งสูงเกือบเทียบเท่าอาจารย์ใหญ่ด้วยซ้ำ

ซึ่งนิยมเรียกกันอย่างง่ายๆว่า แก๊งครูปกครอง

ในวงการนักเลงจะทราบดีว่า เมื่ออิทธิพลถูกเปลี่ยนมือไปอยู่กับอีกฝ่าย สิ่งร้ายๆจะต้องเกิดขึ้นตามมา การล้างแค้นจะต้องเกิดขึ้นซักวัน ไม่ช้าก็เร็ว ถ้าเป็นคนฉลาดๆหน่อย เมื่อรู้ตัวว่าสูญเสียอิทธิพล คนฉลาดจะต้องอยู่เงียบๆ ไม่ทำตัวโดดเด่น ให้ถูกเพ่งเล็ง จึงจะปลอดภัยในโรงเรียนแห่งนี้ได้นี้ แต่ปัญหาของไอเจมส์ คือ

ไอเจมส์ ไม่ใช่ คนฉลาดอย่างที่เข้าใจกันหรอก

ไอเจมส์มันโง่มาก
โง่มาก
โง่ในเรื่องที่ไม่สมควรทำ
นั่นคือ การไปมีชู้กับแฟนของแก๊งคู่อริ
ไอ สน ซึ่งเป็นคนเจ้าชู้เหมือนกัน ก็ไม่กล้าแม้แต่จะคิด
แต่สำหรับไอ เจมส์ ผู้โง่ดักดาน ทำเรื่องวอนตีนจนได้

ย้อนกลับไป ในช่วงมัธยมศึกษาปีที่ 5

    เด็กหนุ่มสองคนกำลังสนทนาในโรงยิมอย่างดุเดือด ทั้งสองคนกำลังเล่นแบตมินตันหลังเรียนมาทั้งวัน
นาย สน เล่นแบตมินตันในชุดนักเรียน ซึ่งการเล่นแบตมินตันในชุดนักเรียนถือเป็นข้อห้ามพื้นฐานของโรงเรียนแห่งนี้
แม้จะเป็นช่วงหลังเลิกเรียน ข้อห้ามนี้ก็ยังมีผลบังคับใช้ มาสเซอร์คนหนึ่งจึงเดินเข้ามาตักเตือน

“ นายสนธิกานต์ ทำไมคุณไม่ใส่ชุดพละเล่นแบต “ เสียงมาสเซอร์ดังมาจากอีกฟากหนึ่งของโรงยิม

มาสเซอร์เดินเข้ามาก็ถึงกับผงะ เพราะอีกฝ่ายหนึ่งที่เป็นคู่ขาเล่นแบตมินตันกับไอสน ชี้หน้าด่า มาสเซอร์แบบไม่ไว้หน้า

“ มาสเซอร์จะมีเรื่องกับเพื่อนผม หรอครับ “
น้ำเสียงแฝงไปความหงุดหงิดของ ไอเจมส์ดังขึ้นมาพร้อมที่จะโต้เถียงกับมาสเซอร์ ไอเจมส์ ตอนนั้นเป็นเด็กหนุ่มชั้น ม.5 หน้าตาดี ผิวเข้มสไตล์ไทย ซึ่งหน้าตาของมันขัดแย้งกับชื่อเล่นอินเตอร์ของมัน ตัวสูงใหญ่ เพราะเป็นนักกีฬา ตอนนี้ไอเจมส์ยืนถือไม้แบตมินตันพาดบ่าราวกับเป็นอาวุธป้องกันตัว ท่อนบนของไอเจมส์ถูกเปลื้องให้เห็นซิกแพคที่มันภูมิใจสร้างขึ้นมา ซิคแพคของไอเจมส์ทำให้ไอเจมส์ดูน่าเกรงขามขึ้นมาเป็นกอง และยังช่วยทำให้ไอเจมส์ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นอีกด้วย

“ คราวหลัง คุณควรแต่งกายให้ถูกระเบียบก่อนจะมาใช้โรงยิมนะ ผมคิดว่าการที่โรงเรียนให้ใช้โรงยิมฟรี
ถือเป็นสิทธิประโยชน์สูงสุดแก่นักเรียน …………… เกรงใจบ้างหน่อยก็ดีนะ “

ไอเจมส์สวนอาจารย์กลับ
“ ผมคิดว่า ผมมีสิทธิเต็มที่ในการใช้โรงยิมแห่งนี้ เพราะผมจ่ายค่าเทอมให้กับโรงเรียนนี้แล้ว ....เออ.... มาสเซอร์ก็ควรจะสำเหนียกตัวเองว่า เงินทุกบาททุกสตางค์ที่เป็นเงินเดือน ....มาจากน้ำพักน้ำแรงของพ่อแม่ผม .........ผมว่าอาจารย์แหละที่ติดหนี้บุญคุณพวกผมอยู่นะครับ “

“ นี่ คุณ!!!!!!!!!! “

“ ผมว่ามาสเซอร์กลับไปดีกว่านะครับ เพราะถ้ามาสเซอร์ขยับเข้าใกล้เพื่อนผม อีกก้าวเดียว .......
ผมถือว่ามาสเซอร์เป็นศัตรูผม …….. และอย่ามาจับผิดเพื่อนผมอีก “

มาสเซอร์ฝ่ายปกครองผู้น่าสงสาร ถูกเด็กมัธยมศึกษาปีที่ 5 ถอนหงอกจนหมดสภาพ มาสเซอร์กัดฟันกรอดอย่างแค้นเคือง
ก่อนกลับหลังหันเดินหนีจากสนามไป

“ กูว่า กูทำผิดระเบียบว่ะ “

“ มึงอย่าไปยอมสิว่ะ ไอ สน “

สน วางแบตมินตันลงบนพื้น ก้มลงไปหยิบน้ำยื่นให้ไอเจมส์ ก่อนเปลี่ยนบทสนทนา

“ มึงไปเอา น้องเบลล์มาใช่ป่ะ “

เจมส์ ตอบออกมาอย่างไม่สะทกสะท้าน
“ เออ ใช่ น้องแม่งเอ็กซ์มาก ตอนคราง...... เหี้ย............กูแทบน้ำแตกเลย”

“ ทำแบบนั้น ทำไมว่ะ “

“ ทำไมกูจะทำไม่ได้ว่ะ กูไม่ยอมโดนกดขี่อยู่คนเดียวหรอก “

“ ฟังกูนะเจมส์ กูคิดว่า กู.........”

ในขณะที่ สน กำลังกลุ้มอกกลุ้มใจกับการกระทำอันขาดสติของเพื่อน ไอเจมส์ผู้เป็นเพื่อนรักกลับไม่แคร์กับเรื่องที่เกิดขึ้น ประหนึ่งว่า การมีชู้เป็นแค่เรื่องเล็กๆ ที่ไม่ต้องเอามาใส่ใจ

“ มึงอ่ะคิดมาก ไอสน น้องเบลล์มาจีบกูก่อนนะมึง ถ้ากูเป็นฝ่ายเต๊าะสาว ก็ว่าไปอย่าง “

“ ไอเชี่ย เจมส์ มึงไปเอาน้อง เรื่องใหญ่มากนะมึง "

" มาสเซอร์ไม่กล้าไล่กูออกหรอก คิดมากว่ะ มาเล่นต่อเถอะ "

" ถ้ามึงแค่ไปจีบ กูยังพอช่วยเคลียร์ได้นะมึง แต่นี่มัน.... เฮ้อ..... เหนื่อนแทนว่ะ "

“ ทำไมว่ะ มึงกลัวหรอ “

“ เออสิ ถ้าแก๊งครูปกครองมารุมกระทืบพวกเรา…จะทำยังไง “

“ เดี๋ยวกูเกณฑ์เพื่อนเก่ามาช่วย มึงไม่ต้องกลัวหรอก อีกอย่าง มึง มีกูอยู่ทั้งคนเว้ย “

.
.
.
ตัดฉากกลับมา ต้นหยุดเล่าเรื่อง ระหว่าง เจมส์ กับ สน ก่อนเอ่ยปากร้องขอบางอย่างจากเพื่อนทั้งสอง
ที่กำลังนั่งฟังอย่างจดจ่อ

“ เออ เหล้ามาหน่อย ...... กูคอแห้งว่ะ “

ไอต้น ตบคอไอโจ้และไอเปรมที่กำลังอินไปกับเนื้อเรื่อง ไอ้โจ้เดินไปหยิบเหล้าชั้นดีมาบริการถึงที่ นิสัยคนขี้เสือก
เมื่อถูกขัดจังหวะ จะรู้สึกประหม่า ไอต้นจึงใช้พวกผมกันได้อย่างเต็มที่

ไอต้น จิบเหล้าก่อนที่จะพูดอีกครั้ง
“ กูไม่รู้นะว่า ที่โรงเรียนพวกมึงมีแบบนี้รึป่าว แต่ที่โรงเรียนกูอ่ะ มีธุรกิจมืดอยู่ด้วย “

“ ค้ายาหรอ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า....  โรงเรียนกูก็มี “

“ เปล่าเว้ย อยากที่ทราบโรงเรียนกู มีแก๊งที่เป็นลูกของมาสเซอร์ หรือ แม้แต่เป็นลูกบุคลากรระดับสูง ซึ่งคนในแก๊งนี้จะทำเหี้ยอะไรก็ตาม ก็จะไม่มีวันเอาผิดกับแก๊งครูเหี้ยได้เลย ธุรกิจโปรดปรานของพวกมัน ก็คือ การกรรโชกทรัพย์ ......คือ มึงต้องเข้าใจก่อนว่าในโรงเรียนกูอ่ะ เด็กที่เรียนในระดับชั้น ม.3 จะเรียนต่อ ม.4 ได้จะต้องมีผลการเรียนดีและไม่มีประวัติเสียมาก่อน"

"อ่า......ไงต่อ"

" ดังนั้นเด็ก ม.3 ที่เรียนไม่เก่ง หรือ ทำผิดกฎโรงเรียนขั้นรุนแรง เช่น ทะเลาะวิวาท เสพยา เปิดบ่อนพนัน แม้กระทั่งตั้งแก๊งอันธพาล หรือ พวกขาดเรียนบ่อยๆ ก็จะไม่มีสิทธิเรียนต่อในระดับชั้นมัธยมปลาย “

“ ทำไมไม่เสียแป๊ะเจี๊ยะล่ะ “ เสียงของเปรม ถามอย่างสงสัย

“ ใช่โรงเรียนกู ก็เหมือนโรงเรียนอื่นๆแหละ เสียแป๊ะเจี๊ยะ ก็เรียนต่อได้แล้ว แต่ว่าค่าแป๊ะเจี๊ยะแพงมาก ดังนั้นจึงมีวิธีที่ดีกว่าเสียเงินมากมายขนาดนั้น นั่นคือ การติดสินบนให้กับมาสเซอร์ที่มีอำนาจในการคัดเลือกนักเรียนยังไงล่ะ..... มาสเซอร์เหล่านั้นจะทำการแปลงผลการเรียนให้ดีขึ้น แถมยังทำการลบประวัติเสียให้อีกด้วย........ เข้าใจหรือเปล่าว่า มาสเซอร์ที่มีนิสัยแบบนี้ เวลามีลูก ........ ลูกออกมาจะเป็นอย่างไร “

“ ลูกของอาจารย์เหี้ยๆ ก็คงเป็นอันธพาลสินะ “ โจ้อดด่าออกมาไม่ได้

“ ใช่แล้ว ถึงจะไม่ใช่ทุกคนที่เป็นแบบนี้ แต่ส่วนใหญ่ก็อยู่ในกลุ่มแก๊งลูกอาจารย์นั่นแหละ ภายหลังกลุ่มแก๊งพวกนี้จึงมีไอเดียเหี้ยๆ ก็คือ การไปทะเลาะวิวาทกับเด็กนักเรียนปกติแล้วชักจูงให้นักเรียนมีประวัติเสียขึ้นมา เพื่อที่เด็กเหล่านั้นกลายเป็นเหยื่อที่ต้องจ่ายสินบนให้กับพวกมาสเซอร์ยังไงล่ะ .... โดยเฉพาะคนที่พวกมันเกลียดขี้หน้า แม้จะไม่ได้ทำอะไรผิดเลยก็ตาม ก็จะถูกเพ่งเล็งเป็นเป้าหมายให้มีประวัติเสีย ...... บางคนที่ทนไม่ได้ ก็ต้องลาออกจากโรงเรียนไป "

“ เชี่ย!!!!!!!!! อาจารย์มีเอี่ยวด้วยหรอว่ะ “

“ ไม่รู้ว่ะ มาสเซอร์อาจไม่รู้เห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ถ้ามีคนเปิดโปงเรื่องนี้ขึ้นมา คนเป็นมาสเซอร์ก็ย่อมที่จะต้องปกป้องลูกๆของตน เพราะหากลูกๆของมาสเซอร์ซวย ตัวมาสเซอร์เองก็จะซวยไปด้วย เพราะต้นตอของปัญหาจากกลุ่มแก๊งค์ เกิดจากมาสเซอร์เองนั่นแหละ โชคยังดีหน่อยที่ไอสนกับไอเจมส์มีอาจารย์บางคนคอยสนับสนุนอยู่บ้าง "

ในขณะที่ โจ้ และ เปรม กำลังอึ้งกับความเน่าเละในสังคมการศึกษา ไอต้นยังตอกย้ำความส้นตีนเพิ่มไปอีกขั้น

“ เงินสินบนพวกนี้ที่ได้ สมาชิกในแก๊งครูปกครอง ก็จะนำเงินไปใช้จ่าย ตามที่พวกมันต้องการ โดยเฉพาะการจ้างวานในรุมทำร้ายร่างกายคู่อริ ซึ่งต้องใช้เงินเยอะมาก  “

“ โคตรหน้าตัวเมียเลยว่ะ “ ไอโจ้เริ่มอินเข้าขั้นรุนแรง

ต้นพยักหน้า เหมือนรู้สึกยินดีกับเพื่อนรักที่เป็นเดือดเป็นร้อนแทน

“ สมาชิกในแก๊งครูปกครองชกต่อยไม่เป็นหรอก หรือถึงจะต่อยเป็น พวกมันก็ไม่มีทางเอาชนะไอเจมส์ได้หรอก ... ต่อให้จะหมาหมู่ก็เถอะ..........ในเมื่อพวกมันเอาชนะไอเจมส์ไม่ได้.....พวกมันเลยอาศัยบารมีของพ่อมัน และซื้อทุกอย่างด้วยเงิน “

“ เหี้ยว่ะ “ คราวนี้เป็นไอเปรมที่เริ่มสบถออกมา

“ พวกมันไม่ชอบมีเรื่องแบบปะทะตรงๆ เพราะการทำแบบนี้มันเป็นการสร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้กับพวกมันได้อีกด้วย “

“ โรงเรียนเหี้ยไรว่ะเนี่ย “

“ สมาชิกแก๊งครูปกครอง จะใช้เงินในการจ้างวานแก๊งที่มีอายุมากกว่า ประสบการณ์สูงกว่า เพื่อที่จะเอาชนะแก๊งที่พวกมันคิดว่า
เอาชนะด้วยน้ำมือตัวเองไม่ได้ "

"......" เปรมนั่งนึกในใจ เหมือนเข้าใจว่า ทำไม สน ถึงต้องมีไอต้นเป็นที่ปรึกษา

"รูปแบบการจ้างวานมีหลายวิธี อาทิเช่น ถ้าพวกมันถูกท้าทายเรื่องชกต่อย พวกมันก็จะจ้างให้มารุมกระทืบ ถ้าพวกมันถูกทำลายภาพลักษณ์ พวกมันก็จะไปฟ้องมาสเซอร์ให้จับควบคุมความประพฤติ แต่ที่แย่สุดคือ"

“ คือ .... “ โจ้กับเปรม สอดเสียงประสานกันโดยไม่ได้นัดหมาย

“ ถ้าใครกล้าไปยุ่งเกี่ยวกับแฟนของสมาชิกพวกมันแล้วล่ะก็ พวกมันจะจ้างแก๊งให้ไป.....”
ไอต้นหยุดจังหวะซักพักก่อนพูดออกมาอย่างแผ่วเบา

“ ……..ข่มขืน “

.
.
.
.
.
.
.
To Be Continue


ป.ล. ผมไม่มั่นใจคำว่า มาสเซอร์ หรือ มาสเซ่อ แบบไหนเขียนถูกนะครับ

เอาเป็นที่เข้าใจล่ะกันว่า หมายถึง ครูผู้ชายล่ะกัน

[crazydoii]

แหล่งซ่องสุมมาเฟีย ชัดๆ. มาต่ออีกนะครับ,,,

[fay 13]

 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

ไม่มีใครทราบหรอกว่า ไอเจมส์กับไอต้น
ตรงนี้ใช่ เป็น สน หรือเปล่า

 

[kstt56]

ผมเบลอเองครับ 555
แก้ให้แล้วครับ ขอบคุณครับ

 

[yowyow]

ใช้คำว่า มาสเซอร์ ครับเท่าาี่เคยได้ยินมา

 

[kstt56]

อีกตอนมาแล้วจร้าาาาาา

Chapter 12 คืนโหดที่โรงยิม

 บ่อยครั้งที่คุณโตเป็นผู้ใหญ่ แล้วคุณนึกอยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง แต่คุณมีความคิดแบบนั้น แสดงว่า คุณเติบโตมาพร้อมกับวัยเด็กที่สดใส แต่ละคนผ่านช่วงวัยเด็กด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกัน เด็กบางคนที่เติบโตมาในชีวิตที่โหดร้าย สังคมที่ป่าเถื่อน
วัยเด็กที่พวกเค้าสัมผัสคือ ความโชคร้ายอย่างแสนสาหัส

 “ แก๊งครูปกครอง มีกันกี่คนว่ะ “

“ เยอะเหี้ยๆว่ะ มีไม่ต่ำกว่า 20 คน บางคนเข้าร่วมกลุ่มเพราะความกลัว แต่ถ้าเอาตัวหลักๆ มีอยู่ 4 คนว่ะ ครรชิต เรืองศักดิ์ 
ภาคภูมิ อ่า.......และก็ ชูชาติ คนนี้กูจำได้แม่น เพราะกูเคยมีเรื่องกับมันตอนประถม “

“ เออ กูสงสัยว่ะ ต้น “

โจ้ยกมือขึ้น  “ มึงผ่านจุดนี้มาได้ไง “

“ ไม่เห็นยากเลย แค่ไม่ทำตัวโดดเด่น พวกแม่งก็ไม่มายุ่งหรอก “

“ กูขอเล่าต่อนะ “

“ พวกมันไปจ้างวานแก๊งช่างกลอีกทอดหนึ่ง แก๊งช่างกลเป็นแก๊งขาโหด ดุที่สุดในย่านถิ่นโรงเรียนกู
สมาชิกแต่ละคนมีคดีติดตัวทุกคน ว่ากันว่าสมาชิกในแก๊งนี้มีรสนิยมทางเพศที่ดิบเถื่อน แก๊งนี้เคยถูกว่าจ้างมาหลายรอบ
แต่กูคิดว่า คงเป็นครั้งแรกที่ แก๊งช่างกลถูกว่าจ้างให้ไปข่มขืน “

“ มึงจำชื่อที่กูจะพูดต่อไปนี้นะ “

“ ปั้น “ ต้นพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

“ ไอปั้นเนี่ยแหละ ที่กูกำลังตามล่าอยู่ หนีกูให้ได้ตลอดนะ ...... ไม่งั้นกูฆ่ามันแน่ “

   แก๊งครูปกครองจะชั่วมากแค่ไหน ก็ยังไม่มีน้ำเสียงเกรี้ยวกราดในขณะเอ่ยชื่อสมาชิกแก๊งออกมา แต่สำหรับ ‘ปั้น’ เป็นคนที่โคตรชั่ว..ชั่วเกินกว่าพวกนั้นมาก ถึงขนาดที่ว่า ต้นเก็บอาการโมโหไว้ไม่อยู่ เพียงแค่พูดชื่อ ‘ปั้น’ ออกมา น้ำเสียงเหยียดหยามซ่อนอยู่ในชื่อพยางค์เดียว สำหรับต้นแล้ว ‘ปั้น’ คือคนที่มันเกลียดที่สุดเลยก็ว่าได้

โจ้ตบแขนต้นเบาๆ เน้นย้ำให้ต้นยังมีสติเล่าเรื่องอยู่ต่อได้ “ ใจเย็นมึง “

   ความสนุกสนานในกลุ่มเพื่อนที่ต้องการหาเรื่องเล่าฆ่าเวลา บัดนี้บรรยากาศถูกแออัดไปด้วยความตึงเครียด ไม่มีเสียงหัวเราะ หรือ แม้แต่เสียงแซวกัน เพราะทุกคนที่นั่งอยู่บนโต๊ะนั่งเครียดราวกับยกก้อนหินไว้บนบ่า

   โจ้ กำลังจิบเบียร์พร้อมนั่งคิดฟุ้งซ่านกับเรื่องที่ต้นเล่ามา มือข้างหนึ่งกุมขมับซ่อนความเจ็บปวดเอาไว้ ในขณะที่ เปรมนั่งนิ่งราวกับถูกกระชากวิญญาณออกจากร่าง ใบหน้าของเปรมเริ่มสีเผือดลงเรื่อยๆ มีเพียงแค่แววตาที่ตื่นกลัวที่ทำให้เข้าใจได้ว่า เปรมยังมีสติอยู่ดี

   ต้นระงับอารมณ์โกรธลงได้ ก่อนที่จะสังเกตเห็นเงาคนหนึ่งปรากฎอยู่หลังฉาก ส่งสายตาผ่านเก้าอี้ที่โจ้กับเปรมนั่งอยู่ ฉากหลังที่ต้นเห็น คือ สน ยืนมองมาที่พวกเราในระยะไกลมองทะลุผ่านบานกระจกใส มีเพียงแค่ ต้นที่มองเห็นสายตาคู่นั้น สน คงเข้าใจแล้วแหละว่า ต้น กำลังทำหน้าที่ถ่ายทอดประสบการณ์เลวร้ายให้คู่สนทนาฟัง
.
.
.
.
.
.
.
.
.

  ย้อนกลับไป ในช่วงมัธยมศึกษาปีที่ 5
 
เมื่อเรื่องราว มาถึงจุดแตกหัก เหล่าสมาชิกแก๊งครูปกครองทั้งสามคน นัดสุมหัวกันหลังห้องน้ำชาย เสียงกระป๋องดังขึ้นจากการถูกเตะซ้ำไปซ้ำมา กระป๋องกระเด็นไปยังข้างถังขยะ จากนั้นถังขยะจึงเป็นที่ถูกระบายถัดจากกระป๋อง ทุกขณะที่ถังขยะถูกเตะ มีแต่หน้า เจมส์ พลันนึกขึ้นมาอยู่ในหัว ใจหนึ่งอยากจะกระทืบมันให้รู้แล้วรู้รอด แต่ในเมื่อฝีมือต่างชั้นกัน ถังขยะจึงเป็นสิ่งที่แทนตัวเจมส์เพื่อใช้เป็นที่ระบายความโกรธ

“ เหี้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!! “

“ ใจเย็น ไอชิต “

“ ไอเหี้ยเจมส์ เอาแฟนกู จะให้กูใจเย็นได้ไงว่ะ “

“ จ้างกระทืบดิมึง “

“ กูว่ามึงหาจุดอ่อนของไอเจมส์ก่อนดีกว่า กูว่ามึงจ้างใครมากระทืบมันไม่ได้หรอก “

“ จริงด้วย มันเก๋ากว่านะมึง “

   แม้เจมส์ ผู้เหยียดหยามเกียรติหัวหน้าแก๊งด้วยการจับแฟนหัวหน้าแก๊งมาทำเมีย จะฝ่าดงหมัดมานับครั้งไม่ถ้วน ไม่เคยเกรง
กลัวผู้ใด แต่อย่างไรก็ดีคนประเภทแบบเจมส์เป็นพวกประเภทฆ่าได้ แต่หยามไม่ได้ นิสัยรักเพื่อนมากกว่าตัวเองของเจมส์
การทำร้ายบุคคลที่สามย่อมเป็นทางเลือกที่น่าสนใจสำหรับเหล่าสมาชิก

“ เอางี้ กูไปปรึกษา ปั้น ดีกว่า “

เบอร์ 086-XXXXXXX  ปลายสายต่อตรงไปหา ปั้น ขาใหญ่ประจำถิ่น ผู้มีลูกสมุนมากมาย ภายใต้การสนทนา
ต่างฝ่ายต่างพูดคุยเพื่อหาข้อยุติที่ลงตัว ฝ่ายหนึ่งมีเงิน ส่วนอีกฝ่ายมีแผนการ

“ ได้เรื่องมาว่าไง “

“ กูไปถามมาแล้ว พวกปั้นตอบตกลง พวกมันจะเริ่มดำเนินการพรุ่งนี้เลย “

“ เท่าไหร่ว่ะ “

“ จ้างข่มขืน 10,000 บาท รวมค่ายาสลบ รับเฉพาะเงินสด “

“ จ้างข่มขืนเลยหรอว่ะ เสี่ยงติดคุกนะมึง “

ครรชิตกระตุกยิ้ม
“ มืออาชีพพวกนี้ไม่มีเสี่ยงหรอก พวกไอปั้นจะล่อเหยื่อมาเอง พวกเราแค่รอดูความสะใจอย่างเดียว คุ้มจะตาย
หึหึหึ ...อีกอย่างนะ เงินทั้งหมดกูออกเองทุกบาท .... ดังนั้นพวกมึงอย่ามาบ่นเรื่องเงินให้กูได้ยินอีกเข้าใจป่ะ “

ในฐานะที่ ครรชิตเป็นคนต้นคิด มันจึงสั่งงงานเพื่อนๆพวกมัน ก่อนแยกย้ายกลับบ้าน

“ เรือง พ่อมึงคุมตึกโรงยิมวันพรุ่งนี้ใช่ป่ะ มึงไปขโมยกุญแจโรงยิมมาให้กูก่อนเที่ยงพรุ่งนี้ “
“ ส่วนมึงไปหาคนตัดต่อคลิปฝีมือดีซักคน กูจะอัดวิดีโอไปแบล็กเมล์ หาคนทำถูกๆหน่อยก็ดี.... เดี๋ยวกูโอนเงินไปให้ “
“ ส่วนกูจะไปซื้อถุงยางหน่อยดีกว่า  หึหึ........ พวกไอปั้นกลัวว่าไอเจมส์แม่งจั่วว่ะ ซื้อมาหลายๆกล่องหน่อยนะ เพราะใช้กันหลายคน “

ไม่รู้ว่าจิตใจของคนในแก๊งนี้ทำด้วยอะไร
บางคนทำไปเพราะอยากแก้แค้น
บางคนทำไปเพราะเงิน
บางคนทำไปเพราะความสนุก
ไม่น่าเชื่อว่าการแก้แค้นแบบนี้
สร้างความเจ็บปวดให้แก่ฝ่ายถูกกระทำเกินคาด
สิ่งที่น่าเศร้าที่สุด ก็คือ
สิ่งที่พวกมันวางแผน นั้น...............สำเร็จ

  ในช่วงเย็นของวันศุกร์ ทุกคนต่างกำลังกลับบ้านไปพักผ่อนสุดสัปดาห์ แต่ไม่ใช่สำหรับ เหล่าแก๊งครูปกครอง เพราะสมาชิกแต่ละคนกำลังแบกร่างหมดสติของ เจมส์ และ สน เข้าไปในโรงยิม ขอบคุณยาสลบฤทธิ์แรงของพี่ปั้นมากเลย ดับความซ่าของท่านเจมส์และท่านต้นได้อยู่หมัด ร่างทั้งสองคนถูกเคลื่อนเข้าไปในใจกลางของโรงยิม ทั้งสองกำลังนอนฝันหวาน โดยที่ไม่รู้ตัวว่าพวกเขาจะตื่นขึ้นมาพบกับฝันร้ายที่ประเคนให้ถึงที่

  ปั้ง!!!!!

ครรชิตประตูโรงยิม ล็อคกุญแจเพื่อไม่ให้ใครหลบหนีไปได้

  ภายในโรงยิมจึงถูกตัดขาดจากโลกภายนอกอย่างสมบูรณ์ แสงไฟถูกเปิดแค่เฉพาะบริเวณตรงกลาง เงาของแสงไฟตกกระทบไปยังร่างผู้ชายนับสิบซึ่งเป็นพรรคพวกของท่านปั้นที่พามาร่วมสนุกกับกิจกรรมในคืนนี้

  ร่างสองหนุ่มกำลังนอนหลับคาเบาะ ที่จัดเตรียมไว้ให้ มือทั้งสองคนเหยียดตรึงเข้ากับเสาเหล็กขนาดใหญ่ที่ถูกมัดด้วยตาข่ายแบตมินตัน ชุดนักเรียนของทั้งสองหนุ่มมีรอยลากเป็นทางยาว แสดงร่องรอยของการขัดขืนแต่ไม่สำเร็จ ในใจลึกๆอยากแค่ถ่ายคลิปทั้งสองคนที่นอนหมดสภาพ แล้วต่างคนต่างกลับบ้านไป แต่พอนึกถึงเงินหมื่นบาทที่เสียไป เลยรู้สึกเสียดายหน่อยๆ ในเมื่อจ่ายหนักขนาดนี้ ก็ควรจะเต็มที่กับทั้งสองคนสิ

 ยาสลบมีฤทธิ์นานพอสมควร กว่าทั้งสองจะเริ่มมีสติก็ปาไป 2 ทุ่มกว่าแล้ว ......ร่างกายหนึ่งฟื้นขึ้นจากฤทธิ์ยา ดวงตาเบิ่งกว้างมากไม่ได้ เพราะต้องปรับสภาพแสงให้เข้าที่ ทันใดนั้นร่างที่สลบเริ่มส่งเสียงคำรามออกมา

“ ไอเหี้ย!!!!!!!!!!!!! พวกมึงทำเชี่ยอะไรว่ะ “

“ หลับสบาย มั๊ย คุณเจมส์ “ ครรชิตเดินเข้าไปหาร่างหนุ่มเจ้าปัญหา

“ ไอสัด มึงจะทำเหี้ยอะไร............ปล่อยกู.....ไอสัด .....มึงอย่าหมาหมู่ดิว่ะ “

“ คุณเจมส์เบาๆหน่อยสิครับ .............อย่าโวยวาย......... เดี๋ยวเพื่อนรักตื่นนะ “

“ เชี่ย!!! ……สน “

 เจมส์ ขยับร่างกายไปหา สน ด้วยความเป็นห่วง ทั้งๆที่รู้ว่า ตัวเองก็มีสภาพไม่ต่างจากสนมากนัก เจมส์เบือนสายตาตัวเองจาก
เพื่อนรักหันไปยังศัตรูหมายเลขหนึ่งของเขา .... ครรชิต .....

“ มึงรุมซ้อมกูคนเดียวดิว่ะ ..... สนไปทำอะไรให้มึงไม่พอใจ....ไอสัด “

“ ผมก็แค่อยากให้คุณเจมส์ มีความสุขที่ได้เห็นเพื่อนรักทรมาน ยังไงล่ะ “

   น้ำเสียงไพเราะของครรชิต ไม่อาจซ่อนความประสงค์ร้ายได้ ความเยือกเย็นซึมซาบเข้าสู่สันหลัง เจมส์เริ่มมีอาการหวาดกลัว
เมื่อตัวเองตระหนักว่า นี่ไม่ใช่การรุมกระทืบเหมือนที่พวกเขาเคยเจอ เพราะไม่มีการรุมกระทืบครั้งไหน ที่ต้องใช้เบาะรอง หรือถูกมัดข้อมือแบบนี้ เจมส์กำลังคิดสงสัยว่า พวกมันจะทำอะไรกัน

“ ปล่อยสนไป ทำ..ก...กูคนเดียว “ เจมส์ไม่อาจทนเห็นเพื่อนรักถูกทรมาน เพราะตนเป็นสาเหตุได้

“ ผมปล่อยคุณเจมส์ไม่ได้หรอกครับ ผมอุตส่าห์จ้างท่านปั้นมาด้วยนะ อย่าให้เสียแรงนักสิ “

เจมส์ รู้ได้ในทันทีว่า พวกมันจะทำอะไร ขาทั้งสองข้างตะเกียกตะกาย ไล่เตะกวาดผู้ชายนับสิบ ทั้งๆที่มือยังถูกมัดไว้อยู่
แรงดีไม่มีตกเลยนะ เจมส์ สงสัยวันนี้ กูคงต้องจัดหนักมึงหน่อยล่ะ

ปั้ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ปั้นเห็นท่าจะไม่ดี เลยยิงปืนขู่ เจมส์หน้าถอดสี เมื่อรู้ว่าพวกมันเอาจริง ส่วน สน ยังหลับสลบเหมือนเดิม

“ อย่าดื้อสิครับ ... เกรงใจปืนพี่ปั้นหน่อยสิ “

ปั้นเดินย่างกรายเข้ามาประชิดตัวไอเจมส์ พร้อมชักปืนออกมาจี้ขยับเจมส์

“ ถอดเสื้อออกมา “

“ มึงอยากก็ถอดเองดิ “

“ ไม่งั้นกูยิงมึงเละแน่ “

“ มึงไม่อยากยิงกูหรอก มันง่ายเกินไปสำหรับมึง “

“ งั้นกูยิงเพื่อนมึงแทน ง่ายกว่ามั๊ย กูนับ 1-10 หวังว่าเสื้อและกางเกงมึงจะกองลงไปบนพื้น “

10
9
8
7
6
5
4
3
2
.....ไม่ต้องให้นับ 1 ..... เจมส์ถอดชุดนักเรียนทั้งหมดกองลงบนพื้น เหลือแต่บ็อกเซอร์สีแดงตัวเดียว

“ บ็อกเซอร์เดี๋ยวกู ถอดให้เอง …หึหึ “ ปั้นแสยะยิ้มเล็กน้อย ก่อนตบหัวเจมส์เบาๆ

“ คุณเจมส์ หุ่นมึงใช้ได้เลยว่ะ มิน่า เมียกูถึงไปมีชู้กับคุณได้ “

  ตอนนี้ เจมส์ มีสีหน้าตื่นตระหนกสุดขีด เมื่อพรรคพวกของไอปั้น จับท่านสน ถอดชุดนักเรียน เฉกเช่นเดียวกับ เขา

“ มึงจะทำเหี้ยอะไร...ปล่อยสนไปเถอะว่ะ “
เสียงขอร้องครั้งแรก ดังออกมาจากปากของเจมส์ อีโก้ที่มันสั่งสมมาตลอด ถูกทำลายด้วยคำร้องขอแบบนี้

ครรชิต ยิ้มเบาๆ
“ ไม่ได้หรอก วันนี้สนต้องทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดีนะครับ คุณเจมส์ “

“ ไอเชี่ย!!!!!!!!!!!! ปล่อยสนไปซะ ไอสัด..........ฆวย....พ่อมึงเป็นกะหรี่หรอว่ะ ..........ปล่อยไอสนไป....”

  เจมส์ ตอนนี้ขาดสติเมื่อทราบว่า เขาจะพาเพื่อนรักเข้าสู่ชะตากรรมเมียเป็นครั้งแรก เจมส์ไม่อาจยั้งความโกรธได้อีกต่อไป
เจมส์เผลอหลุดอะไรบางอย่างออกมา
“ ไอสัด..........จะทำแบบนี้ มึงทำกูแทนเลยดีกว่า “

คราวนี้ ครรชิตเดินเข้ามาหา เจมส์อีกครั้ง ส่งสายตาเยือกเย็นทิ้งไว้ให้อีกฝ่ายหวาดกลัว
“ กูไม่ทำเพื่อนรักมึงหรอก “

“ งั้นก็ปล่อย สน ไปสิว่ะ......... แก้มัดมันดิ......มึงทำกูแทน ..... กูขอร้องเถอะว่ะ “

“ มึงคงเงี่ยนอยากมีเมียมาก ถึงเล่นชู้กับแฟนกู “

“ เออ ใช่ กูเอง.... เพราะแบบนี้มึงปล่อยสนไปก่อน แล้วค่อยมาจัดการกับกู “

“ ดูเป็นคนดีจังเลยนะ มึงอ่ะ กูจะพาสนออกไปจากวงได้ยังไง ในเมื่อตอนนี้ มึงเป็นผัวมันไปแล้วหนิ “

“ ไอเหี้...........อุ๊บ..............” เจมส์ร้องลั่นด้วยความโกรธ ครรชิตเลยเอามือมาปิดปาก พร้อมประทับรอยจูบบนหน้าผากเบาๆ

เจมส์ได้แต่อึ้งไปชั่วขณะ เมื่อพึ่งเคยถูกผู้ชายประทับรอยจูบเป็นครั้งแรก ครรชิตส่งยิ้มอ่อนๆ ก่อนใช้ปากกระบอกปืนแม็กนั่มในมือ ลูบไล้บนแก้มของท่านเจมส์อย่างช้าๆ

“ เอาเพื่อนรักมึง ให้กูดูหน่อยสิ “

.
.
.
.
.
To Be Continue....................
.

[fay 13]

 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

กลุ่มนักเรียนเลว 

[yowyow]

 

[crazydoii]

โหดร้าย,,,

[kstt56]

ตอนนี้เขียนไป ร้องไห้ไป

สงสารสน
 

NC แบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน TwT

Chapter 13 เสียงสะอื้น ยามดึก
 
 

นานเท่าไหร่ไม่รู้ ที่สนสลบด้วยฤทธิ์ยา แต่เมื่อสนตื่นขึ้นมา กลับพบว่าตนเองกำลังถูกผู้ชายคนหนึ่งกำลังคร่อมตัว
 ยัดเยียดความเป็นเมียให้กับสน ด้วยจังหวะรัก แก้มก้นของสนเด้งสั่นรับการกระแทกจากผู้มาเยือน

สำหรับ สน ผู้โชคร้ายยังคิดว่านี่เป็นเพียงแค่วามฝัน แต่เมื่อฤทธิ์ยาหมดไป
ความเจ็บปวดทั้งหมดแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณประตูหลังใบหน้าคนคร่อมส่งสายตาเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่มอบให้

คนตรงหน้าไม่ใช่ใครที่ไหน
........ ไอเจมส์ นั่นเอง .............

“ เชี่ย !!!!!!! มึงทำเหี้ยไร “

“ กูขอโทษ แต่กูจำเป็นต้องทำ ........... “

เจมส์ร่อนเอวเล็กน้อย ก่อนกระแทกเข้าไปในถ้ำรัก สนยกตัวโหย่งขึ้นด้วยความเจ็บ
ความเจ็บแผ่ซ่านออกมาเป็นคำพูดที่แฝงไปด้วยความเจ็บแค้นสุดๆ

“ มึงปล่อย กู !!!!! “ ร่างสนดิ้น ไม่อาจหลบหนีการสอดใส่จากเจมส์ไปได้
ขนาดร่างกายตัวใหญ่เกินวัยของเจมส์ สภาพที่เห็นจึงไม่ต่างจาก หมาป่ากำลังเอากับหมาบ้าน

“ ฮือ.....ฮือ..อ..ออ.ออ.. ปล่อยกู ...กูอยากกลับบ้าน “ สนร้องไห้สะอื้น

เสียงปรบมือ เสียงเชียร์ ดังสนั่นรอบข้าง สนเหลือบเห็นกลุ่มคนนับสิบกำลังบรรจุกระสุนปืน พร้อมๆกับเสียงเชียร์สนั่นของเหล่าแก๊งครูปกครอง สนรู้ว่าพวกมันเป็นใคร ตอนนื้สนรู้แล้วว่า ตัวเองกำลังถูกกระทำชำเราผ่านเพื่อนรักที่ถูกบังคับจากเหล่าแก๊งนรก เจมส์รับรู้ถึงน้ำตาที่ไหลพรากของคนเบื้องหน้า สีหน้าที่ผิดหวังและเจ็บปวด

พร้อมกับคำถามที่เกิดขึ้น มึงทำแบบนี้ทำไม กูเป็นเพื่อนมึงนะ ?

เจมส์เช็ดน้ำตาท่านสน ก่อนพ่นลมหายใจหอบของเจมส์ ส่งคำพูดบางคำมายังความรู้สึก

“ มึงโดนจากกู ดีกว่าโดนจากพวกมัน “

“ เชี่ย!! กูขอล่ะ …อย่าทำกูเลย “

ทุกจังหวะเข้าออกของเจมส์ ส่งผ่านไปยังหนุ่มน้อยผู้ไร้เดียงสา ถือความเจ็บปวดที่ทั้งชีวิตนี้ยังไม่เคยลิ้มลอง สนเห็นชุดนักเรียนของเขาพาดอยู่ขอบหน้าต่าง ส่งสายตาอ้อนวอนประหนึ่งอยากสวมใส่ใจจะขาด เสียงหอบกระเซ่าของเจมส์ดังแข่งกับเสียงเชียร์ของเหล่ากลุ่มแก๊งคู่อริ เจมส์ก้มตัวแนบไปยังใบหูของเพื่อนรัก

“ กูเสียวว่ะ.. “

วี๊ดดดดด ฮิ้วววววววว เพื่อนเสียวเว้ย ....ฮ่าฮ่าฮ่า เสียงหัวเราะเย้ยหยัน ของกลุ่มคนนับสิบ ความอับอายเบื้องหน้า ทำให้สนยกมือป้องหน้าก่อนปล่อยโฮดังๆ ใจของเจมส์สะเทือนไปชั่วครู่

“ เชี่ยปั้น!!!! กูทำต่อไปไม่ได้แล้ว ...... พอที!! “
เจมส์อ้อนวอน เหล่ากลุ่มแก๊งของไอปั้น แม้แต่กลุ่มแก๊งปกครองยังเบือนหน้าหนีให้กับความอัปยศของเจมส์ในสภาพเช่นนี้

  เจมส์ถอน K ออกมาจากรูตูดของสน ส่งสายตาวิงวอน หมดราศีนักเลงขาใหญ่ ตอนนี้สนนอนเปลือยหมดสภาพ
ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ปั้นเดินเข้ามาตรงกลางวง พร้อมเหน็บปืนไว้กับลำตัว

“ งั้นมึงหลบไป กูจะทำเอง “ ปั้นเดินแหวกกลางผ่านเจมส์ ก่อนนั่งลงบนเบาะปลดกระดุมและเข็มขัด เตรียมพร้อมกับการมอบประสบการณ์แปลกใหม่ให้กับสน

“ พี่ ...ทำผมแทน “ เจมส์ดึงมือไอปั้น แต่ถูกสะบัดออกอย่างแรง

“ แค่ท่าเอา กูก็ดูออกแล้วว่า มึงเคยมีอะไรกับผู้ชาย .... กูชอบเปิดเด็กซิงว่ะ “

  ทันใดนั้น เจมส์ถูกกลุ่มพรรคพวกของปั้นที่เหลือ จับร่างเจมส์คุกเข่าบังคับให้ดูการทารุณกรรมเพื่อนรักเต็มสองตา เจมส์ส่ายหน้าไม่อยากแม้แต่จะมอง แต่ก็ถูกพรรคพวกจับหน้าหันไปยังกลางวง

“ พี่ จะเอาจริงเหรอ “
เสียงครรชิตหัวหน้าแก๊งครูปกครอง เอ่ยขึ้นแสดงความไม่เห็นด้วย ในใจของเหล่าสมาชิกแก๊งครูปกครองก็ไม่คิดเหมือนกันว่า กลุ่มพวกนี้จะเอาจริงขนาดนี้ แก๊งนี้ต้องการแค่ทำให้เจมส์อับอาย และ ถ่ายคลิปเพื่อใช้แบล็กเมล์เจมส์ในอนาคต แต่กลับกลายเป็นว่า กลุ่มที่พวกเขาจ้างกลับมีตัณหา มีอารมณ์ทางเพศที่รุนแรง เกินกว่าที่พวกเขาจะเข้าใจ พวกเขาเองก็ยังรู้สึกขยะแขยงกับสิ่งที่ทำ

พวกเขาไม่กล้า แม้กระทั่งยกไอโฟนมาถ่ายคลิปด้วยซ้ำ ตอนนี้พวกมันรู้แล้วว่า พวกมันเล่นแรงเกินไป

 “ มึงหาคนตัดต่อได้ยัง “ เสียงแหบพร่าของปั้นดังขึ้น

“ หาแล้วครับพี่ “ ครรชิตตอบแบบเบาๆ ครรชิตส่งสายตาสงสารไปยังสนที่กำลังตื่นกลัวสุดขีด ถึงแม้จะเป็นศัครูกัน แต่ก็ไม่คิดว่าจะต้องเห็นศัตรูของเขาอยู่ในสภาพแบบนี้

“ งั้นถ่ายกูซะ เอาให้เห็นหน้าทุกคน รวมถึงกูด้วย แต่ฝากบอกเพื่อนมึง ตอนตัดต่อเบลอหน้าพวกกูหน่อยนะ...
หน้าตากูไม่หล่อว่ะ เดี๋ยวคนเห็นคงหมดอารมณ์กันพอดี ..... เวลาเอาลงทวิตเตอร์กูจะได้ยอดไลค์เยอะๆ “

“ พี่ปั้น.. ไม่ทำ..... ไม่ได้หรอ “ ครรชิตถามไอปั้นอีกครั้ง เพื่อเช็คความแน่ใจ กลุ่มแก๊งของไอปั้นมีเป็นสิบคน หากแก๊งครูปกครองพูดอะไรไม่เข้าหูไอปั้นขึ้นมา เกรงว่าชะตากรรมของไม่ต่างจากสนในสภาพนี้แน่นอน

“ เออกูจะทำ เตรียมกล้องด้วย ….” ปั้นพูดออกมา พร้อมสวมถุงยาง ขนาดลำกล้องของไอปั้นใหญ่กว่าท่านเจมส์เป็นอย่างมาก ทุกๆคนในห้องต่างตกใจกันทั่ว เพราะถุงยางเล็กไปสำหรับไอปั้น ส่วนสนที่เบือนหน้าไม่อยากยอมรับความจริง

  ไอปั้นแก้มัดให้สนหลุดพันธการไปชั่วขณะ สนคลานหนีออกจากกลางวงในทันที แต่คงเพราะถูกกระทำชำเรามานาน ร่างกายของสนหมดแรงอย่างเห็นได้ชัด จะหนีอย่างไร ก็ถูกไอปั้นจับร่างเล็กๆไว้อยู่หมัด

“ จะหนีไปไหนครับ ..... “ ไอปั้นยกร่างท่านสนก่อนทุ่มลงบนเบาะ ไอปั้นรุกอย่างต่อเนื่อง แหวกขาเรียวขาวของสน
ก่อนโลมเลียไปยังช่องลับ ร่างสนสั่นไหวขมิบตัวตอบรับความรู้แปลกใหม่ที่ไม่เคยรู้จัก

“ เอาจริงนะ หน้าที่นี้ควรเป็นของน้องพี่ แต่ไม่เป็นไร น่ารักแบบนี้ พี่ขอเถอะนะ... “

สนพยายามดิ้นหนี แต่ถูกบังคับด้วยภายใต้ร่างใหญ่ที่กดทับไว้อยู่ “ ผมไม่เคยกับผู้ชายนะพี่ ปล่อยผมไปเถอะนะ “

“ พี่ก็ไม่เคยเหมือนกัน ลองดูหน่อยนะ .... “

ไอปั้นจับขาของสนพาดไหล่ไว้ ก่อนค่อยๆสอดนิ้วเข้าไป สนพยายามขมิบตูดเพื่อไม่ให้ไอปั้นสอดเข้ามาได้ ไอปั้นจึงหันมาเล่นที่ K ก่อนใช้ปากครอบของสนทั้งลำ
“ พี่ อย่านะ......... ผมไม่ชอบ..... ปล่อ.ย..ย “

“ ไม่ชอบ แล้วทำไมถึงแข็งล่ะครับ “

คนเราปากไม่ตรงกับใจ แม้ปากจะบอกว่าไม่ชอบ แต่ขนาดน้องน้อยของสนขยายตัวตอบรับกับความพึงพอใจที่ไอปั้นมอบให้ ไอปั้นมอบความสุขเล็กๆ ก่อนเขี่ยนิ้ววนหัวนมเบาๆ น้องน้อยของสนเกร็งถี่เป็นจังหวะ ช่วงเวลานั้นสนคงแปลกใจตัวเองอยู่ไม่น้อยที่มีอารมณ์กับเพศเดียวกันเป็นครั้งแรก

“ อ่าห์.... ”

“ ชอบล่ะสิ ….. เฮ้ย พวกมึงเงียบๆหน่อย กูไม่มีสมาธิ “ ไอปั้นรำคาญเหล่าเพื่อนๆที่พากันรุมเฮกันยกใหญ่ สภาพไม่ต่างๆจาก คนดูข้างสนามมวย เมื่อฝ่ายบนเวทีกำลังตอบรับความเสียวอีกรูปแบบหนึ่งที่ยังไม่คุ้นชิน

  ไอปั้นเห็นจังหวะที่สนกำลังเคลิบเคลิ้มอยู่ชั่วขณะ สอดนิ้วโดยที่สนไม่ทันตั้งตัว นิ้วของไอปั้นฝ่าด่านได้สนได้อย่างง่ายดาย นิ้วของปั้นสลับกันเข้าออกเพื่อปรับสภาพช่องลับให้คลายตัว

“ พี่ อย่า..ยะ...นะ...ผะ....ผม... อื้อ..ออ..อออ.”  ชั่วแว็บความรู้สึกเสียวโลดแล่นเข้าสู่ประสาทสัมผัส สนกระตุกเป็นเจ้าเข้า
ไอปั้นไม่ฟังคำใดๆ ยกตัวท่านสน ก่อนสอด K เข้าไปในร่างน้อยๆของสน

“ ไอเหี้...ย....มึง....อย่า...ยะ... “

ไอปั้นยัดของดีดันกดลงจนมิด อีกฝ่ายร้องลั่นแทบขาดใจ
“ ตอดกว่าเมียพี่อีกเนี่ย ถ้าน้องพี่มาด้วยคงถึงสวรรค์หลายรอบเลยแหละ “

ไอปั้นทนแรงตอดรัดไม่ไหว เสียงร้องห้ามของสน กลายเป็นเครื่องกระตุ้นอารมณ์ของไอปั้นให้พลุ่งพล่าน เสียงเรียกร้องระงมสนพ่นออกมาไม่ขาดสาย

“ จะ.....เจ็บ.....เหี้ย!! กูเจ็บ!! “

เสียงกระแทกป๊าบๆดังต่อเนื่อง ดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงโวยวายของฝ่ายผู้เป็นเมีย

“ ไอเหี้ย!! ออกไป ...”

ไอปั้นบีบหน้าสนก่อนยิ้มอ่อน “ พูดเพราะหน่อยสิครับ พี่จะได้ทำเบาๆ “

“ พี่ครับผมเจ็บ “ สนขอร้องออกมาจากใจ

“ ดีมากครับ ทนนิดนึงนะ “


  ในขณะที่สนกำลังทำหน้าที่เมียให้ไอปั้น เจมส์ถูกบังคับมองสน เจมส์มองสนอย่างสงสาร ราวกับเป็นเพื่อนที่ตายจากกันไปแล้ว เจมส์ส่ายหัวเบาๆ นึกเสียดายว่า ถ้ากูเป็นคนทำ มึงคงไม่เจ็บขนาดนี้ สมาชิกที่เหลือจัดการกับเจมส์เหมือนกับที่ ไอปั้นทำกับสน แต่เนื้องานนั้นต่างกัน เจมส์ถูกฟาดด้วยกระบอกปืนหลังท้ายทอย เจมส์หมดสติในทันที ก่อนที่สมาชิกที่เหลือจะจัดการกับร่างที่หมดสติแบบเดียวกับสน ต่างจากสน เสียงร้องเจ็บสน ถูกแทนที่ด้วยเสียงครางเบาๆ

   ตอนนี้สนกำลังชอกช้ำตัวเอง ทำไมตัวเองถึงกลับมีความสุขที่ถูกกระทำแบบนี้ โดยเฉพาะการเป็นเมียคนอื่น หรือแท้ที่จริงแล้ว เราคงไม่เหมาะเป็น ผัว วินาทีนั้น สน รู้อยู่แก่ใจแล้วว่า ตัวเองเริ่มชอบกับการที่รถไฟขบวนใหญ่แล่นผ่านประตูหลัง



“ ไอสน มันเสียวหรอว่ะนั่น “ ครรชิตถือกล้อง ถ่ายอย่างตกใจ ไม่เคยเห็นผู้ชายแมนๆ ครางกระเซ่าแบบนี้มาก่อน

“ พี่อย่าเข้ามา......อ๊ะ อ๊ะ .....อ่าห์.. “ เสียงสนร้องครางกระเซ่า ไอปั้นยิ้มภูมิใจกับแผนการที่ทำให้ผู้ชายแมนๆคนหนึ่ง หลวมตัวเป็นเมียได้สำเร็จ

“ อ่าห์ พี่ชอบสนนะ .....เป็นเด็กดี “ ไอปั้นลูบหน้าสนเบาๆ ตอนนี้ไม่มีการบังคับอะไรทั้งสิ้น ทั้งสองคนต่างตกลงปลงใจพึงปรารถนาอารมณ์ทางเพศอีกฝ่ายหนึ่ง

“ พี่จะเสร็จแล้ว... อ่าห์ “

เพียงไม่กี่วินาทีต่อมา น้ำทุ่งทะลักเข้าสู่ร่างกายสน สนเองก็ไม่น้อยหน้าระเบิดพลุสีขาวๆเปื้อนทั่วท้องน้อย ไอปั้นใจดีหยิบชุดนักเรียนมาเช็ดร่องรอยทุกอย่างให้เสร็จสรรพ สนหมดแรงทันทีหลังจากพ่นน้ำรักออกมา

“ ครรชิตมึงถ่ายเสร็จยัง “

ครรชิตพูดแบบสลดๆ “ เสร็จแล้วครับพี่.... ผมไม่อยากได้คลิปนี้แล้ว “
ครรชิตลดกล้องลงมา เนื้องานในคลิปเห็นชัดทุกคน ทั้งไอปั้น สน และ เจมส์

“ งั้นก็ดี คลิปนี้จะได้เป็นของกูคนเดียว “

“ พวกมึงไปหาคนตัดต่อแล้วส่งมาให้กู เดี๋ยวกูจ่ายให้ “

  เสร็จภารกิจ เหล่าสมาชิกทุกคนต่างเก็บข้าวของเดินออกไปจากโรงยิม ทิ้งเจมส์ที่หมดสติ กับ สนในสภาพอ่อนแรงไว้
กลางวง สนร้องเรียกคนอื่นๆที่กำลังเดินออกไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น คำถามต่างๆผุดออกมาจากสมอง

กลับมานะ พวกมึง กลับมา...

ทำไมมึงกับกูแบบนี้ว่ะ

กูไปทำอะไรให้มึงไม่พอใจ

ทำไมกูถึงมีอารมณ์ร่วมด้วย

กูไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ

ไอปั้นทำไมถึงทำกับกูแบบนี้

น้ำตาไหลออกมาจากสองตา สนยกมือปาดน้ำตาซักพัก น้ำตาก็พังแตกมาอีกระรอก เสียงสะอื้นของสนในโรงยิมก้องกังวาลดังไกล แต่กลับไม่มีใครรับรู้ความเจ็บปวดของเขาได้เลย แม้แต่เพื่อนตัวเอง คำถามสุดท้ายที่นึกได้ ก่อนที่สนจะหมดสติจากความเหนื่อยล้า

แล้วต่อไป
กูจะใช้ชีวิตยังไง

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

นี่คือ เรื่องราวสุดสลดของสน

เรื่องเล่าทั้งหมดที่ต้นรับรู้จากสน ต่างถ่ายทอดมาหมดเปลือก ทั้งเปรมและโจ้ นั่งสลดแทบไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยินว่าเป็นเรื่องจริง

เปรม และ โจ้ นั่งนิ่งอยู่ซักพัก

ขณะที่ ต้นกำลังตัดสินใจจะเล่าเรื่องสำคัญอีกเรื่อง

แต่เห็น เปรม และ โจ้ ในสภาพแบบนี้

ไม่เล่าจะดีกว่า

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

.
.
.
.
 
เจ็บปวดมากเลยอ่า
ขอไปซับน้ำตาก่อนนะ
..
...
.....
To Be Continue

[kunt]

อะไรคือท่านสน อยู่ๆ ก็กลายเป็นท่านสนตอนถูกข่มขืน อะไร โดนข่มขืนแล้วกลายเป็นท่านเหรอ คือต้องการสื่ออะไร หรือเราเข้าไม่ถึง  -"-  แล้วเดี๋ยวชิดซ้ายเดี๋ยวกึ่งกลาง มันแตกต่างกันยังไงในบริบท งง อ่านแล้วให้อารมณ์แบบเหมือนจะจริงจังหรือคอมมาดี้  หรือยังไง เอ๊ะ

[kstt56]

ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำ

ผมจะเปลี่ยนให้นะครับ

ผมเองมึนเองด้วยแหละครับ TwT

 

[yowyow]

 

[mild-dy]

 

[fay 13]

 

[crazydoii]

มีอะไรอีกเรื่องหรอครับ. มาต่อนะครับ,,,

[♥►MAGNOLIA◄♥]

คำพังเพยที่ว่า คบเพื่อนดีเป็นศรีแก่ตัว คบเพื่อนชั่วอัปราชัย
ใช้ได้กับกรณีสน
ในความเป็นเพื่อนเจมส์ ดีกับสน
แต่ในความประพฤติ เจมส์ ทำตัวเลวกับคนอื่น ไม่เว้นครูอาจารย์

การโต้ตอบเจมส์ ของฝ่ายศัตรู
ถ้ามันแฟร์ๆ สนก็ไม่โดน
แต่มันเอาคืนโดนเพื่อนรักของเจมส์ด้วย
ยิงนกทีเดียวได้นกสองตัว
เจมส์ เจ็บสองต่อ
เจ็บทั้งตัวเอง และเป็นสาเหตุให้สนเจ็บไปด้วย

เพื่อนเรา เรารัก ใครว่าเพื่อนรักเรา เราทนไม่ได้
จริงเลยเรื่องการคบคน ใครก็อยากคบคนดีๆ
แต่คนดี หน้าเนื้อใจเสือก็มีถมไป
     


     

[OoniceoO]

น่าสงสาร โดนรุมโทรม

[sanri]

  โฮก ความหลังอันเจ็บปวด

[kstt56]

มาแล้วอีกครั้งนะครับผม

เรื่องราวของสน หวังว่าจะเป็นบทเรียนให้กับเหล่านักอ่าน เผื่อว่าใครใช้ชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีแต่ความรุนแรง
จะได้เห็นว่า อิทธิพลด้านสภาพแวดล้อม ส่งผลต่อชีวิตและบุคลิกนิสัยของคนเราได้มากขนาดไหน
.
.
มาต่อกันดีกว่า   

Chapter 14 ถามจันทร์

จากการฟังเรื่องราวในอดีตของสน การไปทริปครั้งนี้ดูหดหู่ขึ้นทันตา

แต่ที่น่าหดหู่มากกว่า คือ สภาพของพี่เปรมที่รู้ว่าสนต้องเจอกับอะไร

พี่เปรมแยกย้ายจากวงเหล้า เข้ามานอนในห้อง เห็นสนนอนหลับสนิทราวกับไม่แคร์พวกเราว่าจะรู้สึกยังไง

   เมื่อทราบอดีตอันเจ็บปวดแบบนี้ ร่างกายพี่เปรมสั่นเทาราวกับเป็นคนถูกข่มขืนซะเอง พี่เปรมก้าวเท้าแต่ละข้างด้วยความยาก
ลำบาก เดินไปนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับเตียงนอน ในใจของพี่เปรมว้าวุ่นกระสับกระส่าย ดูไม่เป็นตัวของตัวเองเป็นที่สุด
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

เปรมเดินมาเปิดประตู ต้นยืนจังก้าหน้าประตู เปรมเปิดให้ต้นเข้ามา

เปรมนิ่งซักครู่ ก่อนสบตาไอต้น พร้อมปล่อยคำพูดที่เบาบางแทบไม่ได้ยิน “ ......มีอะไร “

     ต้น แปลกใจกับท่าทีของเพื่อน ต้องยอมรับว่าทั้งเปรมและโจ้ เสพติดการเสือกชาวบ้าน กลายเป็นสันดานที่แก้ไม่หาย ทุก
เรื่องราว ทุกความพีค ทั้งเปรมและโจ้ต่างอยากเสือกอยากรู้เห็นไปหมด แต่พอมาวันนี้ มันช่างแตกต่าง การรู้เรื่องคนอื่นมากจน
เกินไปเปรียบเสมือนดาบสองคม เปรมรู้สึกหนักใจเหมือนมีหินก้อนใหญ่มาทับร่างตนไว้ เหยื่อของการล่วงละเมิดทางเพศกลับ
เป็นคนใกล้ตัว สำหรับเปรมคงอยากให้เรื่องทั้งหมดที่ต้นเล่ามานี้เป็นเพียงเรื่องแต่งเท่านั้น

“ เปรม กูรู้ว่ามึงทำใจลำบาก …เอาเป็นว่า อยากรู้อะไรถามกูได้ กูไม่อยากให้สนต้องจดจำเรื่องราวแบบนี้อีก “

สายตาเปรมดูอ้างว้าง เหมือนไม่อยากรับรู้เรื่องราวร้ายๆอีกต่อไป

 “ กูผิด กูผิด กูคิดผิด “ เปรมเหม่อลอย พร่ำเพ้อพูดอะไรก็ไม่รู้ออกมา

ต้นเขย่าตัวเปรม เพื่อเรียกสติ “ มึงเป็นอะไรเนี่ย มึงทำตัวแปลกๆ “

เปรมพูดออกมาอย่างช้าๆ สายตาไม่กล้าสบกับเพื่อนสนิทของเขา

“ กู....กู....กูมันบ้า “

ต้นเลิกคิ้วด้วยความงุนงง  “ เฮ้ย เป็นอะไรมึง “

“ ช่างเหอะ มึงจะนอน..... เฮ้ย...กูจะนอน “
เปรมพูดผิดๆถูกๆ ต้นสังเกตเห็นว่า เปรมหน้าแดงก่ำ ไม่เหมือนสภาพคนเมา แต่เหมือนสภาพคนโกรธตัวเองซะมากกว่า

“ มึงพี้ยามารึเปล่าว่ะ ทำตัวแปลกๆ “

เปรมเผลอตะโกนออกมา ก่อนเบาเสียงลงเมื่อรู้ว่าสนกำลังนอนอยู่ “ พอกันที กูรับไม่ไหวแล้ว “

“ กูว่ามึงเมามาก ไอเปรม ไปนอนเถอะ “
ต้นพยุงไอเปรมวางลงที่ปลายหมอน เปรมยังออกอาการโวยวาย ทำให้ ต้น เข้าใจได้แจ่มแจ้งแล้วว่า ถ้าสนเมา มันจะชอบเล่า
เรื่องตัวเองให้คนอื่นฟัง แต่ถ้าเปรมเมา มันจะชอบโวยวายพูดอะไรแปลกๆออกมา

“ กูไม่น่าเสือกเรื่องคนอื่น เล้ยยย..... “ สิ้นเสียงเสร็จ เปรมก็ง่วงหลับไป

ต้นส่ายหัวพลางถอนหายใจดังๆ “ ถ้ามึงกลายเป็นหมาแบบนี้ กูคงไม่เล่าเรื่องนี้ให้มึงฟังหรอก “

ต้นหันหลังกลับออกไป ก็ยังไม่วายจับผิดคู่กัดนรกของเขา
“ .......โตแล้วนะ ทำไมไม่ดูแลตัวเองเลยว่ะ “ ต้นหยิบผ้าห่มที่กองอยู่บนเท้าสน ลากผ้าห่มดึงออกมาคลุมร่างกายของสนที่ตัว
สั่นเพราะความหนาว เหลือเพียงแต่ใบหน้าขาวๆที่โผล่พ้นออกมาจากผ้าผืนหนา คนหน้าตาดีส่วนใหญ่มักจะดูไม่จืดตอนหลับ
แต่สำหรับสนแล้วกลับไม่เป็นเช่นนั้น ยามตื่นทุกคนจะรู้ว่า ความสดใสของสนทำให้สนเป็นคนน่ารัก ยามสนหลับความน่ารักถูก
แทนที่ด้วยความหล่อ เป็นเสน่ห์ที่แม้แต่ต้นเองยังอิจฉาลึกๆในใจ

ต้นจ้องมองสนด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา
“ สน กู....... ” ต้นยั้งคำพูดที่เหลือ เก็บความรู้สึกทั้งหมดไว้ที่ปลายมือ ก่อนเดินออกจากห้องไป

    หลังจากเรื่องราวของสน ถูกเปิดเผยในกลุ่มวงเหล้า สภาพอารมณ์ทุกคนดูเฉยชาไม่ต่างจากผีดิบ ช่างตรงกันข้ามกับขาเดิน
ทางมา ร่าเริงสดใสกันทุกคน มีเพียงแต่สนดูปกติกว่าคนอื่น ในใจสนลึกๆคงเหนื่อยใจไม่น้อย ชีวิตตัวเองดราม่ามากแล้ว
ยังพาให้แฟนตัวเองหดหู่ตามไปด้วย ทุกคนพยายามทำตัวให้เหมือนปกติที่สุด ทุกคนนั่งกินข้าวก่อนที่จะ check out กลับบ้าน
น่าแปลกที่ไม่มีบทสนทนาใดๆหลุดออกมาจากใครซักคน มีเพียงแค่ ไอต้น ที่เฝ้ามองอากัปกิริยาของเพื่อนร่วมโต๊ะ พลางส่ายหัวเหนื่อยใจกับพวกมัน

   ตอนแรกก็รู้สึกดีหรอกนะ ที่พวกพี่ๆเข้าใจความรู้สึกเจ็บปวดของผม แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเอามากได้ขนาดนี้

   พี่โจ้ และ พี่เปรม ดูอ่อนเพลีย ไม่มีแรง แม้แต่ ไอต้น เองก็เหมือนคนไม่ได้นอน เพียงแต่ยังดูมีสติมากกว่า
เมื่อเทียบกับสองคน นั่งกินข้าวได้ไร้ชีวิตชีวามาก เหมือนกูพาหุ่นยนต์มาเที่ยวเลย ชีวิตของน้องสนผู้น่ารักจะต้องมาเจออะไร
แบบนี้ด้วย กูไม่น่าให้ไอต้นไปบอกความจริงเรื่องนี้เลย เวรกรรมกูจริงๆ

“ พี่เปรม....ผมขับรถให้ดีกว่า “

“ สนขับเป็นหรอ....” เปรมพูดออกมาเบาๆ ค่อยยังชั่วหน่อย ผมนึกว่าพี่เปรมเป็นใบ้ไปแล้ว

“ ผมขับให้ขวัญตลอดแหละพี่ “
พี่เปรมเดินขึ้นรถนั่งหน้าอย่างเชื่อฟัง ส่วนไอต้นพอได้ยิน ชื่อ “ขวัญ” ก็ทำท่าฮึดฮัดไม่พอใจ

“ มึงเป็นเหี้ยไร “

“ เปล่าหนิ “ ไอต้นตอบกวนตีนเหมือนเดิม

“ ต่อยกูก็ได้นะ ถ้าไม่พอใจ “ ผมเลยตอบกวนตีนไปบ้าง ไม่เจียมตัวเลยกู =0=

“ เลิกพูดเรื่องนี้ซักที ได้ป่าวว่ะ “ ไอต้นเริ่มหงุดหงิด สงสัยผมไปจี้ใจดำไอเหี้ยนี้ถูกจุด มันไม่ชอบให้ใครมารื้อฟื้นเรื่องที่มันเคย
ต่อยผม เพราะผมแย่งขวัญไปจากมัน แต่พอทีผมเลิกกับขวัญ ทำไมมึงไม่ไปจีบขวัญตอนนั้นว่ะ เอะอะอะไรมาลงที่กูคนเดียว

“ เออ... ช่างเหอะ ขึ้นมาๆ “ โตเป็นควายแล้ว เสือกขับรถไม่เป็นอีก ไอเชี่ยต้นเอ้ย มึงกากว่ะ

ระหว่างขากลับ ผมขับรถไปซักพัก เสียงพี่เปรมดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ

“ สน คือ พี่....เสียใจด้วยนะ.... พวกพี่จะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร.. พี่เองก็อยากจะลืมเหมือนกัน “
พี่เปรมพูดเศร้าๆ

พี่โจ้ และ พี่เปรม มองหน้าผมหยั่งเชิงว่า มึงไม่รู้สึกเจ็บปวดกับเรื่องนี้หรือไงว่ะสน

“ พวกพี่เสียใจเยอะเกินไปแล้ว ร่าเริงหน่อยสิ “

พี่โจ้พูดแทรก “ ทั้งชีวิตนี้ พี่คงร่าเริงต่อไปไม่ไหวแล้ว “ ไอสาดพูดอย่างงี้ก็เว่อร์ไป

พี่โจ้พูดต่อ สีหน้าดูจริงจังมาก “ สนอยู่ความเจ็บปวดแบบนี้ได้ยังไง พวกพี่ช่วยอะไรบ้างได้มั๊ย “

“ ผมยังมีเพื่อนดีอยู่ครับพี่ ทั้งต๋อง และ ก็พี่ปลายข้าว ....อ่อ หมายถึงพี่ชายไอต้น ...อ่าครับ “
จริงๆแล้ว ไอต้นก็เป็นอีกคนที่ช่วยเหลือผมมาเยอะ แต่ขอไม่พูดถึงล่ะกันนะ

“ สน รู้จักกับพี่ไอต้นด้วยหรอ “

“ ครับ พี่โจ้ .... พี่ปลายข้าวเป็นจิตแพทย์ดูแลรักษาผม ตอนนี้ผมรู้สึกแทบจะเป็นปกติแล้วครับ ... ถ้าผมไม่ได้หมอเก่งๆ
อย่างพี่ปลายข้าว ทุกวันนี้ผมคงจะเสียสติไปแล้ว.... พวกพี่ไปหาพี่ปลายข้าวบ้างก็ดีนะ ตอนนี้พวกพี่ดูเครียดมากอ่ะ “

พี่เปรมมองหน้าผม รอยยิ้มจางๆปรากฎอยู่หางตา พี่เปรมจับมือผมเบาๆ

“ สนไม่แก้แค้นอะไรเลยหรอ “ พี่เปรมถามผมเบาๆ เสียงนี้มีแต่ผมที่ได้ยิน

“ ไม่หรอกพี่ หลังจากวันนั้น ผมรักษาตัวไปเกือบเดือน พอกลับมาสภาพโรงเรียนก็เปลี่ยนไปคนละแบบ คนพวกนั้นถูกไล่ออก
จากโรงเรียนไปแล้ว รวมถึงอาจารย์บางคนก็ขอลาออก วันที่ผมกลับเข้ามา ผมเห็นครรชิต.... อ่า ครรชิตเป็น... “

“ พี่รู้แล้ว.......“ ต้นมึงเล่าละเอียดใช้ได้เลยนะมึง มิน่าล่ะพี่โจ้ พี่เปรมถึงดูเครียดแบบนี้

“ ครรชิตถูกไล่ออกทันที เรื่องของผมรู้แค่ในหมู่อาจารย์ที่ผมไว้ใจ โดยเฉพาะครูประจำชั้นของผม
ท่านเอาเรื่องอาจารย์ฝ่ายปกครองบีบให้ลาออกไป “

“ อาจารย์ทราบได้ไงอ่ะ “

“ ผมคิดว่า ครรชิตละอายใจกับสิ่งที่มันทำมั้ง เลยสารภาพผิดทั้งหมด “

พี่โจ้ส่ายหน้าเหมือนไม่เชื่อ “ จริงหรอ สน “

“ ไม่รู้สิพี่ ครูประจำชั้นบอกว่า ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องคลิปหลุด เพราะอาจารย์ได้จัดการเรื่องนี้กับคนที่เกี่ยวข้องหมดแล้วครับ
รวมไปถึงทำลายคลิปนั้นไปแล้ว ตอนนั้นผมรู้สึกโล่งใจมากครับ “

“ แล้วสน แจ้งความไว้ป่าว “

“ อาจารย์เป็นคนประสานงานแจ้งความให้ผมครับพี่ พี่ปลายข้าวโทรมาขอร้องอาจารย์ ไม่ให้เผยเรื่องนี้ให้ใครรู้ แม้แต่ป๊าม๊าผม
ผมไม่อยากให้พวกท่านเสียใจ ถึงผมจะได้เงินมา... แต่มันไม่คุ้มเลย.... ไม่คุ้มเลยจริงๆ “

“ ไอสนพอเถอะ... คุยแต่เรื่องนี้ กูเครียดว่ะ “
ไอต้นตัดบทจบ มันคงเบื่อที่ต้องมาฟังกับเรื่องราวที่มันรู้อยู่แก่ใจ

   เวลาผมพูดเรื่องนี้ ผมต้องร้องไห้ออกมาเสมอ แต่วันนี้ผมทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นได้แล้ว นับว่าโชคดีที่ความรู้สึกเจ็บปวดค่อยๆ
จางหายไปตามกาลเวลา เพราะถ้าผมปล่อยโฮออกมา เชื่อว่า พี่เปรมกับพี่โจ้คงจะรู้สึกแย่ไปมากกว่านี้ หลังจากหยุดคุยเรื่องนี้ซัก
พัก พี่โจ้และพี่เปรมคงเหนื่อยมาก ทั้งสองหมดแรงฟุบร่างคาเบาะนั่ง ผมไม่แปลกใจเลย เพราะไม่มีใครที่ฟังเรื่องแบบนี้แล้วนอน
หลับเต็มอื่มได้หรอก

คบกันมานาน ผมเองก็เพิ่งสังเกตพี่เปรมตอนนอน .. หน้าตาคนหล่อหมดแรงเป็นแบบนี้หรอเนี่ย...หลับแบบนี้...
อยากลักหลับพี่จัง ...เสียดายไอต้นแม่งนั่งหัวโด่อยู่ด้านหลัง

ต้นเกาะกระจกข้างมองออกนอกหน้าต่าง ชมทิวทัศน์ภูเขาขนาบทั้งซ้ายขวา

ไอต้นเบี่ยงหน้ามาคุยกับผม “ เปิดเพลงหน่อย... “

“กูขับรถอยู่ มึงมีมือก็มาเปิดเองดิ “

ผมขี้เกียจเถียงมัน เลยตัดบทไป

“ เออๆ เปิดให้ก็ได้ว่ะ..กูก็อยากฟังเพลงเหมือนกัน “
ผมเปิดวิทยุหมุนหาคลื่นเพลง ให้เสียงเพลงกล่อมบรรยากาศให้ดีขึ้นกว่านี้หน่อย อยู่แบบนี้ผมก็เกร็งเหมือนกัน
เวลาขับรถ ผมชอบเปิดเพลงฟังเสมอ

เพลง ถามจันทร์ ของศิลปิน 25hours ดังขึ้นมาเป็นเพลงแรก ผมเร่งเสียงทันที เพราะว่าผมชอบเพลงนี้มาก

มีแค่ฟ้ากับดาว เคยเหงาบ้างไหม
ฉันเองก็เคยเหงาไม่มีใคร
แต่วันนี้มีที่รัก อยู่เคียงหัวใจ

อยู่บนนั้น มีแค่ดาวกับฟ้า
อยู่ตรงนี้ อาจจะดีมากกว่า
ได้ใกล้เธอ ยามผู้คนนิทรา

ค่อยโอเคขึ้นมาบ้าง เพลงนี้ช่วยพัดพาความเจ็บปวดของผมออกไป แต่มีอยู่คนที่อยากฟังเพลงกลับทำตัวผิดปกติ
ไอต้นใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้คลึงขมับไปมา ก่อนมีเสียงถอนหายใจยาวๆของไอต้นดังออกมาเป็นระยะๆ

อยู่บนนั้น มีแค่ดาวกับฟ้า
อยู่ตรงนี้ อาจจะดีมากกว่า
ได้ใกล้เธอ ได้อยู่ตรงนี้ เพียงแค่ฉันและเธอ

ท่อนสุดท้ายของเพลง แทนที่จะเป็นเสียงกีตาร์ กลับกลายเป็นเสียงสะอื้นแผ่วเบา ไอต้นมึงเป็นเหี้ยอะไรว่ะ

.
.
.
.
.
To Be Continue

[OoniceoO]

น่าสงสารไรขนาดนี้

[fay 13]

 

[crazydoii]

อะไรเนี๊ยะ??

มีแต่ปม,,,

[kstt56]

มาต่ออีกตอน
ตอนนี้เศร้าหน่อยนะ
คนเขียนยังอยากร้องไห้ตามเลย
 


Chapter 15 ชอบ’สน’ หรือ สับสน

     มีคำถามหนึ่งที่ สน ยังหาคำตอบไม่ได้ จนถึงตอนนี้คือ  คลิปหลุดที่ครรชิตถ่ายหายไปไหน

ถ้าสงสัยคลิปหลุดอะไร ให้ไปดูตอนที่ 13 มานะจ๊ะ

***Chapter 13 เสียงสะอื้น ยามดึก***

     มันเป็นความบังเอิญที่สุดแสนจะโชคดี ที่คนตัดต่อคลิปได้ตัดสินใจช่วยเหลือและกู้ชีวิต สน กลับคืนมา น่าแปลกใจที่ สน ยังคิดแบบโง่ๆว่า ครรชิตจะมีเมตตา ลบคลิปที่ถ่ายเองกับมือแล้วไปสารภาพผิดกับอาจารย์  ...... ไม่มีทาง! แม้ครรชิตสำนึกผิดอยู่บ้างในสิ่งที่เขาก่อ แต่เขาเป็นคนที่ไม่เคยยอมรับผิด... แน่ล่ะ เขาจะไม่ทำเรื่องเหี้ยแบบนี้กับใครอีก... แต่จะให้ไปสารภาพเพื่อให้ตัวเองถูกไล่ออก ....ใครจะทำอย่างงั้นได้ล่ะ... สู้ปิดเรื่องนี้ให้เงียบไว้จะดีกว่า

     มาพูดถึง คนตัดต่อคลิปกันดีกว่า คนตัดต่อคลิปเป็นนักเรียนรุ่นราวคราวเดียวกับครรชิต พ่อของเขาทำงานด้านกราฟิกทำให้เขามีความสามารถด้านนี้อยู่พอสมควร อิทธิพลของพ่อเขาทำให้สไตล์การแต่งตัวของเขาล้ำสมัยจนชาวบ้านตามแทบไม่ทัน  แต่ภายใต้ความล้ำสมัย เขาเองกลับมีชีวิตที่น่าเบื่อ เขาใช้เวลาในโรงเรียนไปกับการเล่นกีตาร์เงียบๆตามลำพัง ด้วยบุคลิกที่ไม่เข้าสังคมซะเท่าไหร่ ทำให้เขาไม่มีเพื่อน และแทบไม่มีเพื่อนคนใดจะไปสนิทกับเขาได้ ใช้ชีวิตเหมือนวิญญาณที่มีหน้าที่เพียงแค่มาเรียนหนังสือแล้วกลับบ้านตามปกติ เพราะเขาเองเคยเป็นเด็กมีปัญหาก่อเรื่องทะเลาะวิวาทจนติดบัญชีดำ ต้องย้ายโรงเรียนไปหลายที่ .... เหตุนี้เอง จึงไม่แปลกเลยที่ไม่มีเพื่อนคนใดมีความรู้สึกผูกพันเขาได้เลย เขาเลือกที่จะใช้ชีวิตเงียบๆซึ่งเป็นวิธีหนึ่งที่เขาอยู่โรงเรียนนี้ได้โดยไม่ต้องไปมีปัญหากับใคร

   แม้ว่าชีวิตเขาจะน่าเบื่อ แต่เขาก็หาความสนุกเล็กๆน้อยๆเพื่อให้เขาผ่านพ้นชีวิตได้ในแต่ละวัน นั่นคือ การเขียนไดอารี่ในสมุดปกดำ ภายในไดอารี่มีข้อความมากมายสารพัด ล้วนแล้วเป็นเหตุการณ์สำคัญที่เคยประสบมา พร้อมมีภาพถ่ายประกอบ การจัดแต่งไดอารี่ดูพิถีพิถันซึ่งอาจเป็นมุมอ่อนโยนของเขาที่ไม่ค่อยมีใครได้เห็น แต่ระยะหลัง เขากลับทำให้ไดอารี่สุดรักของเขากลายเป็น photo book เพราะชีวิตของเขาน่าเบื่อ มีเพียงแค่ภาพถ่ายที่ช่วยบอกรายละเอียดชีวิตของเขาได้

   น่าแปลกที่ในสมุดปกดำของเขา มีบุคคลหนึ่งเป็นบุรุษนิรนามติดมากับภาพที่เขาถ่ายอยู่เสมอ เขาสนอกสนใจในบุรุษนิรนามคนนี้มากราวกับคลั่งไคล้ เขาไม่รู้จักบุคคลในภาพ ไม่เคยมีความสัมพันธ์ ไม่แม้แต่รู้จักชื่อของเขาด้วยซ้ำ เขาใช้คำสรรพนานแทนชื่อบุรุษนิรนาม น่าเศร้าเหมือนกันที่เขาเฝ้าติดตามมาเกือบปี แต่ไม่มีอะไรคืบหน้า ได้แค่เฝ้ามองจากระยะไกลเท่านั้น เขาเองไร้เดียงสาเกินกว่าจะเข้าใจว่าสิ่งที่ทำอยู่ บางทีเขาคงสับสนว่า ความรักหรือหวงแหนเกิดขึ้นได้เฉพาะกับคนต่างเพศเท่านั้น เขายังไม่ยอมรับด้วยซ้ำว่าเขามีความรู้สึกดีอย่างประหลาดกับหนุ่มนิรนามที่เขาไม่รู้จัก

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ย้อนกลับไปในวันที่ สน ถูกข่มขืน ก่อนหน้านั้นเพียงไม่กี่ชั่วโมง ครรชิตหัวหน้าแก๊งครูปกครองเดินปรี่เข้าไปมาเขาเพื่ออ้อนวอนขอให้ช่วยตัดต่อคลิปให้

“ มึงไม่ทำเองล่ะ ใช้แอพในไอโฟนก็สิ้นเรื่อง “

“ ขอแค่นี้เอง ทำให้กูไม่ได้หรอว่ะ “

“ เออ.... มึงขอเยอะเกิน ไอเหี้ย “

“ กูจ่ายได้ไม่อั้นนะมึง “ ครรชิตเปิดกระเป๋าตังค์ โชว์เงินสดนับหมื่นบาท

“ ค่อยน่าสนใจหน่อยว่ะ ... ทำให้ก็ได้ว่ะ “

“ ดีมาก... กูส่งให้มึงคืนนี้เลย “

“ คลิปเหี้ยไรว่ะ.... ต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่เลย “

“ คลิปรุม... “ ครรชิตยั้งคำพูดเล็กน้อย เพราะคิดว่าถ้าบอกไปตรงๆ อีกฝ่ายคงไม่รับปากแน่ๆ

“ รุมตีนอีกแล้ว กูเบื่อจัง.... “

“ วันนี้นะมึงอย่าลืม กูถ่ายเสร็จเดี๋ยวส่งให้มึงนะ “

“ ส่งทางไหนล่ะ บอกกูด้วยดิ “

“ เรื่องนี้จะต้องไม่มีใครรู้นอกจากพวกเรา กูจะฝากมือถือให้มึงตัดต่อ ...... สามวันพอป่ะ “

“ กูไม่รู้ คลิปนานมั๊ย ต้องทำซับด้วยป่าว บอกกูมาให้หมด “

“ ใจเย็นดิว่ะ รองานกูเสร็จ เดี๋ยวกูบอกมึงล่ะกัน “

  เกือบๆห้าทุ่มของวันเดียวกันนั้นเอง มีเสียงกดกริ่งบริเวณหน้าบ้าน เขามองออกไปนอกหน้าต่างเห็นครรชิตกดกริ่ง พร้อมชูไอโฟนไว้เหนือศีรษะ เขาเข้าใจได้ในทันทีว่า เขาต้องรับจ็อบเป็นช่างตัดต่อคลิปอีกครั้งหนึ่ง ครรชิตส่งมือถือของเขา ไม่พูดจาใดๆ ก่อนถอยออกจากประตูออกไป เขารีบเดินขึ้นห้องเพื่อดูงานที่ครรชิตมอบหมาย

เขาเปิดดูด้วยความตื่นเต้น เขาคงคาดหวังว่า จะต้องมีเลือดกระเซ็นเข้ามาติดหน้าจอบ้าง แต่ไม่ใช่เลย

สิ่งที่เขาเห็นคลิปเป็นสิ่งที่เขาทรมานจิตใจอย่างถึงที่สุด

เมื่อเขาเห็นหนุ่มผู้น่าสงสารถูกกระทำชำเรา ท่ามกลางเสียงเย้ยหยันของผู้คน

หนุ่มร่างใหญ่เสพสุขราวกับสุนัขติดสัด พึงพอใจในรสชาติทางเพศที่เกิดจากการบังคับข่มขืน

โรงยิมประจำโรงเรียนกลายเป็นนรกบนดินสำหรับหนุ่มน้อยผู้น่าสงสาร

พวกมึง......ไม่ขยะแขยงในสิ่งที่ทำลงไปเลยหรอ?

อะไรกัน................... ทำไมพวกมึงถึงเลวขนาดนี้?

พวกมึงจะให้กูตัดต่อสิ่งนี้หรอ?

    เขากัดฟันกรอดทั้งน้ำตา ทันทีที่ใบหน้าของหนุ่มผู้โชคร้ายเผยให้เห็นว่าเป็นใคร ชั่วแว๊บเขาแทบจะหมดสติ ร่างชาไปทั้งตัว เขาได้ยินเหยื่อร้องไห้อย่างเจ็บปวด ความเจ็บปวดสั่นสะเทือนมายังจิตใจเขา เขาแทบคลั่งเหมือนคนบ้า ทั้งชีวิตของเขาผ่านมรสุมอะไรมาก็เยอะ แต่ไม่มีมรสุมครั้งไหนที่ทำให้เขาเสียสติได้แบบนี้

“ ไอชิต!!!! ฮือ............ “ ถ้าครรชิตยังอยู่ที่นี่ เขาคงจะฆ่าครรชิตเองกับมือ

    เขาทนดูต่อไปไม่ไหวเขวี้ยงมือถือทิ้งลงกับพื้น หน้าจอมือถือดับไป เสียงร้องไห้ในคลิปหยุดลง
แต่เสียงร้องไห้ของเขายังคงอยู่ ถ้าเขาย้อนเวลาได้ เขาจะปกป้องหนุ่มน้อยคนนี้อย่างไม่คิดชีวิต

เมื่อหนุ่มน้อยคนนี้ คือ หนุ่มนิรนามที่เขาแอบเฝ้าตามมานาน

   เขาเช็ดน้ำตาเรียกสติตัวเอง ตอนนี้สิ่งที่เขาทำได้ คือ ไปหาหนุ่มนิรนามให้เร็วที่สุด ในเวลานี้เขาพร้อมจะทำทุกอย่าง เพื่อช่วยหนุ่มนิรนามให้ปลอดภัย เขารีบขี่จักรยานออกจากบ้านสวนกับพี่ชายของเขาที่กำลังขับรถกลับถึงบ้าน

พี่ชายลดกระจกตะโกนถามน้องชายสุดเสียง “ จะไปไหนต้น!! ”

….. เขาขี่จักรยานจากไป ทิ้งความสงสัยให้กับพี่ชายที่มองเขาสุดขอบปลายถนน

.
.
.
.
To Be Continue

[fay 13]

 

[Laliat]

เพื้อน กูรักมึงว่ะ

[crazydoii]

ต้นรัก สน หรอ??

[Lemon_Tea]

โอ๊ะโอ ความหลังนั่นช่างล้ำลึก