[END]➤หาเมียไม่ได้ ก็เป็น"เมีย"ซะเองเลยสิ/Last Chapter แอบรักมาก่อน/30/7/17 P.6
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [END]➤หาเมียไม่ได้ ก็เป็น"เมีย"ซะเองเลยสิ/Last Chapter แอบรักมาก่อน/30/7/17 P.6  (อ่าน 66290 ครั้ง)

ออฟไลน์ Laliat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
มาอีกแล้วนะครับ
คิดถึงกันบ้างมั๊ยเอ่ย
วันนี้ขออัพตอนคลายเครียดเบาๆ ดราม่ามาเยอะแล้ว

 :bye2: :bye2: :bye2:

Chapter 28 สายเปย์ที่แท้จริง

หลังจากหยอดหวานกับต้นอยู่นาน สนเห็นว่าจวนจะเย็นแล้ว เลยขับรถไปส่งบีมที่บ้าน รวมถึงไปส่งต้นอีกด้วย
เบาะหลังมีกระเป๋าเดินทางของต้นเบียดแน่นเต็มพื้นที่ด้านหลังจนแทบจะบังหน้าต้นมิดซะแล้ว
สนเหลือบไปเบาะหลังเห็นแฟนใหม่ส่งยิ้มให้เห็นเพียงแค่ครึ่งหน้า อีกครึ่งหน้าถูกกีตาร์บังอยู่

“ ทำไมขากลับ มึงเอาของมาเยอะจัง “

“ กูซื้อของฝากมาเยอะ “

สนได้ยินแต่เสียงจากเบาะหลัง ตอนนี้เห็นแต่กระเป๋าวางทับเกะกะด้านหลังไปหมด

“ บีม จะไม่กินข้าวจริงๆหรอ “

สนแอบเสียดาย เพราะอยากชวนบีมไปกินข้าวด้วยกัน

“ ผมเกรงใจอ่ะพี่ “

บีมทำหน้าแหยปฏิเสธ เพราะไม่อยากเป็นตัวขัดจังหวะความสุขของพี่ๆ ทั้งสองคน

“ ไม่ต้องเกรงใจหรอก จะให้น้องรหัสทั้งคนอดตายได้ไง “

“ พี่เลี้ยงให้ผมเยอะแล้ว ผมจะเป็นหมูอยู่แล้วนะพี่ “

สนขับมาถึงบ้านบีม ปล่อยให้บีมลง พร้อมให้ต้นเปลี่ยนที่นั่งมานั่งเบาะข้างคนขับแทน


“ ขอบคุณนะพี่ ไปแล้วนะครับ พี่สน พี่ต้น “

สนคุยกับบีมในที่ลับตา เพื่อไม่ให้ต้นเห็น
“ บีม เอานี่ไปดิ....เงียบไว้อย่าให้ต้นเห็น “

สนยื่นกล่องของขวัญซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยกระดาษสีดำ

“ อะไรล่ะพี่ “

.... ในกล่องของขวัญ คือ ดาร์คช็อกโกแลต ซึ่งเป็นของโปรดท่านต้นเลยเชียวแหละ
เรียกว่า เป็นตัวแดกชอกโกแลตเลยก็ว่าได้ บังเอิญโชคร้ายไปหน่อย ท่านต้นดันกลับมาโดยไม่บอกกล่าว
ถ้าบอกล่วงหน้าซักหน่อย คงจะซื้อติดไม้ติดมือให้ต้นแล้วแหละ

“ ของขวัญจากพี่รหัสไง...ลองเปิดดูที่บ้านนะ....เนี่ยนะ..ถ้าต้นเห็นคงโวยวายพี่แน่เลย “

“ งั้นหรอพี่.... ขอบคุณนะพี่ “

บีมเดินเข้าบ้าน พร้อมๆกับสนขยับตัวเดินขึ้นรถ เห็นต้นนั่งหันข้าง มองท่านสนอยู่นาน

“ เป็นอะไร “

“ หิวข้าวอ่ะ..สน “

“ ได้ๆ กูเลี้ยงนะ “

ต้นสวนทันควัน “ ไม่ กูเลี้ยงเอง “

สนก็สวนกลับ “ มึงกลับมาเหนื่อยๆ กูอยากเลี้ยงให้มึง...ไม่ได้หรอว่ะ “

“ กูไม่ใช่แมงดา เลี้ยงเมียคนนี้ทั้งชีวิตยังได้เลย “

สนส่ายหัว พูดจาลากเสียงแบบกวนๆ
“ ก็เพราะมึงเป็นเมียกู กูถึงต้องเลี้ยงมึงไง.....อีกอย่างเมียที่ไหนจะมานั่งขับรถให้ผัว
กูนี่แหละผัวมึง...ทีนี้มึงก็นั่งเงียบทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดีด้วย “

“ ค_ยเล็กแล้วไม่เจียมตัวอีก กูแค่จับพลิกเดี๋ยวมึงก็เสร็จกูจนได้ “
ต้นสบประมาทท่านสน บริบทของต้นซึ่งเป็นคนปกป้องท่านสนมาโดยตลอด คงไม่อยากเป็นเมียซะเท่าไหร่

สนลังเลใจก่อนจะลองถามต้นดูว่าคิดอย่างไร “ ....นี่ถ้ากูเป็นรุก มึงจะเลิกกูป่าวเนี่ย “

......เคยเป็นเมียเปรม
......เคยเป็นผัวขวัญ
..... เชี่ย!!! กูจะเป็นอะไรกับมึงดีเนี่ย


ต้นยิ้มแซว “ ตลกหน้ามึงว่ะ.....ไม่อยากเป็นรับขนาดนั้นเลยหรอว่ะ “

สนดูกังวลกับเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน
“ เออดิว่ะ.....มึงเป็นเมียให้กูไม่ได้หรอว่ะ เป็นเพื่อนตั้งแต่มัธยมแถมเคยต่อยกันมาแล้ว 
ลองคิดดูดิว่า ถ้าจากเพื่อนสนิทกลายเป็นผัว กูคนนึงแหละที่รู้สึกไม่ชิน เผลอๆโดนแซวจนเป็นข่าวดังอีก “

“ สน....ถ้ามีคนถามก็บอกไปว่า “ เราเป็นของกันและกัน “ ตอบแค่นี้พอ “
ต้นกล้าพูดประโยคเสี่ยวๆออกมา หน้าแดงซ่าน คงบ่นพึมพำกับตัวเองว่ากล้าพูดไปได้อย่างไรกัน
เวลาพูดแบบนี้กับสนในฐานะแฟน ก็น่าเขินอยู่หรอก

สนไม่ได้เคลิ้มไปกับประโยคที่ต้นพูดออกมา หน้าสนเหมือนมีเครื่องหมายคำถามปักไว้กลางหัว
สนดูสงสัยว่าท่านต้นจะมาไม้ไหนกันแน่

 “ สรุปคือ กูเป็นรุกได้ป่ะ “
.... เผื่อมันจะหลวมตัว สมยอมกู

ต้นแสยะยิ้ม ยักคิ้วถี่ๆ “ ของแบบนี้วัดกันบนเตียง “

……เล่นตัวจังเลย เชี่ย!! ต้น

สนขับรถมาถึงสยามพารากอนซะที ในห้างคนเยอะเพราะเป็นวันอาทิตย์ สนต้องวนหาที่จอดรถหลายรอบกว่าจะได้จอด
สนจอดเสร็จดับเครื่องพร้อมลงจากรถ แต่ท่านต้นจับแขนสนเอาไว้เต็มมือ ท่านต้นมองหน้าท่านสน ก่อนโน้มตัวพุ่งเข้าหาสน โดยไม่พูดอะไร

….. ไม่นะต้น อย่าเพิ่ง

สนอ้าปากหลับตาพร้อมรับจูบจากต้น แต่ไม่มีอวัยวะใดมาประกบปากเลย
สนตื่นตาก็เห็นต้นเอื้อมไปปลดสายเข็มขัดนิรภัยให้สน ทิ้งให้อีกฝ่ายปล่อยอารมณ์ค้างเติ่งอยู่คนเดียว

“ มึงลืมปลดสาย....แล้วจะลงยังไง “

….. >///< อาย อาย อาย ทำไมกูต้องทำอะไรโง่ๆต่อหน้ามันด้วยเนี่ย

“ คิดว่า กูจะจูบมึงล่ะสิ “

“ ....... “ สนหลบหน้า

“ แหย่แค่นี้เอง... กลับบ้านกูเมื่อไหร่ รับรองมึงได้สิทธิ์นั้นแน่นอน “

ต้นจูงมือสนเดินเข้าห้างหาร้านอาหารดีๆกินกันสองคน สนยังคงไม่หายอาย
แถมท่านต้นเดินจูงมือไม่ปล่อยเลย ยิ่งพอมีคู่รักคู่อื่นเดินผ่าน ก็ต้องชูมือที่สอดประสานให้คนอื่นดูไปทั่ว
ราวกับประกาศให้คนทั้งโลกรู้ว่า ท่านสนผู้น่ารักคนนี้ได้กลายเป็นของท่านต้นไปแล้ว

สนพยายามแกะมือออก “ ไม่ต้องจับ.... คนเยอะ “

ต้นบีบจมูกสน “ ทำเป็นอายไปได้ เราเป็นแฟนกัน....ไม่ต้องสนใจคนอื่นหรอก “

สนรู้ว่าตัวเองเถียงสู้ต้นไม่ได้ก็เลยเงียบไป ปล่อยให้ต้นจับมือจูงเข้าร้านอาหารญี่ปุ่น
ทั้งสองพักยกตอนกินข้าว แต่พอกินเสร็จก็ต้องมาเถียงกันอีก

“ กูจ่ายเอง “
“ ไม่กูจ่ายเอง “
“ แต่กูจ่ายเอง “
“ ไม่เว้ย...กูจ่ายเอง “
" ไม่เอา...จะเลี้ยงๆ "
" กูไม่ได้ให้ของขวัญมึงเลย ให้กูเลี้ยงเถอะนะ "

ทั้งสองคน ดูเหมือนอยากเป็นฝ่ายเลี้ยงให้แฟนทั้งคู่ แต่สนนำหน้าไปหนึ่งก้าว ยื่นบัตรเครดิตให้พนักงานอย่างเร็วไว
ต้นห้ามไว้ไม่ทัน เพราะมัวแต่หาบัตรสมาชิกในกระเป๋าอยู่

“ ให้กูเลี้ยงแหละ ดีแล้ว....“

“ สน....มึงชอบเปย์หรอว่ะ “

“ ใช่.... โดยเฉพาะกับแฟน “

“ แหม่ แย่จังเลยนะ เพราะกูก็สายเปย์เหมือนกัน ....อาหารมื้อนี้ถือว่าแล้วไป แต่มื้ออื่นๆ กูเลี้ยงหมดเลยนะ “

“ ตะ...แต่ “

“ ให้มึงเลี้ยงอยู่ฝ่ายเดียวก็ไม่สนุกดิ ให้กูเลี้ยงบ้างเถอะนะ “

หลังจากนั้น ทั้งสองคนก็เดินช็อปปิ้ง แต่ถ้าจะพูดตามตรง เหมือนว่า สนเป็นฝ่ายช็อปปิ้งอยู่ฝ่ายเดียวมากกว่า
สนเป็นคนรักการแต่งตัว และเจ้าสำอางเอามากๆ งานอดิเรกของสนก็คือการช็อปปิ้งนั่นแหละ

สนสะกิดต้น “ กูอยากไปซื้อเสื้อฟุตบอลอ่า....ไปเป็นเพื่อนกูนะ”

“ ไปดิ...เออ ตอนนี้กูเป็นแฟนมึง ไม่ใช่เพื่อนมึง เข้าใจ๊ “

สนเดินเข้าไปเลือกเสื้อฟุตบอลหลายชุดวางกองบนแคชเชียร์ ต้นฉวยโอกาสยื่นบัตรเครดิตให้พนักงานทันควัน

“ …..จัดไปชุดใหญ่ไฟกระพริบ “
ต้นยักคิ้วให้สน ท่านสนมองหน้าเจื่อนๆ เพราะที่ซื้อไปก็ไม่ใช่น้อยๆ

สนเดินเข้าไปดูรองเท้า Adidas ซึ่งช่วงนี้ล้างสต็อกพอดี

สนหยิบรองเท้ามาดู “สวยจังเลย เท่าไหร่อ่าครับ “

“ Stan Smith ราคา 4,000 บาทครับ ลด 10% เหลือ 3,600 บาทค่ะ “

“ พี่ครับ...เอาบัตรผมไปเลยครับ .... แฟนผมไม่ชอบรอนาน “

“ เชี่ย!! ต้น “ สนสะกิดต้น เผยอาการเหนื่อยใจกับความเปย์ของมัน

“ สน กูมีอะไรจะบอก “

“ ห๊ะ ... “

“ จัดไปชุดใหญ่ไฟกระพริบ “
…. โอ๊ย กูจะบ้าตาย
…. กูยังต้องไปร้าน H&M อีก ถ้าเป็นแบบนี้ ไอเชี่ยต้น ก็ต้องจ่ายให้กูอีก
.... ทำไงดี ทำไงดี
.... อ่อ กูโกหกมันขอไปเข้าห้องน้ำ แล้วเอาเวลานั้นรีบไปซื้อเสื้อดีกว่า ...น่าจะทัน


“ กูไปเข้าห้องน้ำแปบนึงนะ ต้น... “

“ ไปกันๆ เข้าไปด้วยกัน “

“ คุณต้นครับ....ค_ยกู ไม่ได้ติดกับมึงนะ....ไม่ต้องไปพร้อมกัน ยืนอยู่นี่แหละ “

สนต้องแอบดุต้นนิดหน่อย ให้มันหยุดพล่ามซะบ้าง
..... เสร็จกูล่ะ

สนเดินเข้าไปในร้าน H&M หยิบเสื้อไหมพรมสีเทาเข้ม ยืนต่อแถวจ่ายเงิน
..... แต่เอ๊ะ ทำไมคนข้างหน้ามันคุ้นๆจังว่ะ
.... เชี่ย ต้น!!!


“ พี่ครับ แยกถุงด้วยนะครับ อันนี้ของผม ส่วนอันนี้ของแฟนผม “

“ ต้น......มาซื้อของหรอว่ะ “

“ กูมาฉี่มั้ง....เอาไป กูให้มึง “

สนเปิดถุงมาดูก็ต้องตกใจ เพราะต้นซื้อเสื้อไหมพรมสีเทาเข้ม ไซส์ M
…. แม่งมีโทรจิต หรือยังไงว่ะ
.... เลือกเสื้อไหมพรม กูพอเข้าใจ เพราะเคยมีบอกว่าอยากซื้อ
.... แต่มึงรู้ได้ไง ว่ากูจะเลือกสีเทาเข้ม


“ สน กูอยากบอกมึงว่า “
…..อย่านะ อย่านะ อย่าแม้แต่จะคิด

“ จัดไปชุดใหญ่ไฟกระพริบ “

…. โอ๊ย ฆ่ากูที พี่เปรมเปย์ให้ยังไม่น่าหนักใจเท่านี้เลย สงสัยถ้ากูอยากได้บ้านซักหลัง มันคงจะซื้อมั้งเนี่ย!!!
.... เบาเงินหน่อยสิว่ะไอต้น!!!


สนเดินผ่านร้านนาฬิกา PANERAI เห็นสินค้าโชว์อยู๋ตรงหน้าตู้กระจก
เป็นนาฬิกาหนังสีน้ำตาลอ่อน กรอบสีทองดูสวยมาก

“ สวยว่ะ.... ว่ามั๊ยต้น “

ต้นดูสนใจนาฬิกาอยู่เหมือนกัน “ สวยจริงๆ กูยังอยากได้เลย “

พนักงานขายถามต้นอย่างสุภาพ “ สนใจรุ่นไหนเป็นพิเศษบ้างครับ “

ต้นตอบอย่างมั่นหน้า " ไม่รู้สิครับ ผมแค่จะมาซื้อให้แฟน "

พร้อมสะกิดสน “ จัดไปชุดใหญ่ไฟกระพริบ “

สนตอกกลับทันควัน “ จัดพร่อง!! กลับ!! “

“ ไม่ซื้อหรอ... “

“ ไอสัด กูแค่ดูเฉยๆ..... “

“ แหม่ จะซื้อให้ซะหน่อย เสียดายๆ “

“ มึงรวยมากเลยเนอะ “

“ เพื่อแฟน ต้นคิดว่าต้นซื้อได้ “
..... แหวะ จะอ้วก

สนเดินออกจากร้านมาในสภาพเหนื่อยหน่ายใจ เหนื่อยกับไอเด็กเปรตนี่แหละ
..... ปกติต้นไม่ใช่คนใช้เงินเกินตัวแบบหนิ
..... แค่กูยอมรับมันเป็นแฟน มันเป็นเอามากถึงขนาดนี้เลยเชียว


หลังจากนั้น สนเดินผ่านโชว์รูมรถยนต์ BMW ไปเจอกับรุ่นที่ถูกใจเข้าพอดี

“ ชอบหรอ สน “

…..ใช่ กูชอบมาก แต่กูไม่ควรตอบว่าชอบ

“ ชอบมั๊ยอ่ะ สน “

“ ไม่!! “

“ ไม่ชอบเลยหรอ “

“ ต้น....กูเกลียดบีเอ็ม “

“ ปกติ มึงชอบไม่ใช่หรอ เห็นเดินดูบ่อยๆ “

“ กูเดินดูแก้เบื่อ เอาจริง กูเกลียดบีเอ็ม “

…. กูเกลียดความเปย์ของมึงจังเลยว่ะ
…. กูไม่น่าพูดแบบนั้นไปเลย แต่ถ้าไม่พูดมีหวังมันจะตอบกลับมาว่า ‘จัดไปชุดใหญ่ไฟกระพริบ’


.
.
.
.
To Be Continued
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-09-2017 23:59:57 โดย kstt56 »

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
คู่รักใหม่ป้ายแดง  :กอด1: :กอด1: :กอด1:
แย่งกันจ่าย ไม่ยอมกัน
ว่าแต่ต้น ทำไมรวยจัง  :katai1:
สนอยากได้ ต้นเป็น จัดไปชุดใหญ่ไฟ กระพริบ

ดูสน อยากรุก มากกว่าอยากรับ
ต้น ก็อยากรุก มากกว่าอยากรับ
ก็อย่างต้นว่า  “ ของแบบนี้วัดกันบนเตียง “
       :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Laliat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ประโยคทองแห่งตอน "จัดไปชุดใหญ่ไฟกระพริบ" (บนเตียงนี่ชุดใหญ่เปล่า?)

ออฟไลน์ crazydoii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
จัดไป "ชุดใหญ่ไฟกระพริบ"

555

สายเปย์ของจริง,,,

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
กลับมาแล้วนะครับ
หลังจากที่หายหน้าหายตาไปนาน ไม่รู้คิดถึงกันบ้างป่าว
 :mc4: :mc4: :mc4:
กลับมาอัพให้อีกตอนนะครับ

Chapter 29 โอกาสทอง

ต้องบอกเลยว่า การคบกันของต้นกับสนแตกต่างจากคู่รักแบบคู่อื่นๆ เนื่องจากทั้งสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน
ซึ่งคำว่า ‘สนิท’ เป็นคำกึ่งกลาง ระหว่าง เพื่อน และ แฟน หมายความว่า เมื่อทั้งสองคนต่างมองอีกฝ่าย
ในสถานะที่เกินกว่าสถานะเพื่อนมาตั้งนานแล้ว การคบกันของทั้งสองคนนี้ จึงไม่ต้องปรับตัวอะไรมาก

“ ดีใจอะไรขนาดนั้น “

ท่านต้นดีใจจนออกนอกหน้า เมื่อรู้ว่าสนยอมไปนอนค้างคืนบ้านต้นด้วย ครั้งนี้ดูเหมือนจะต่างจากครั้งก่อนๆ
ก็ท่านสนตอนนี้เป็นแฟนต้นไปแล้ว ไม่ใช่เพื่อนสนิทเหมือนแต่ก่อน

“ กูจะกอดมึงให้หนำใจเลย “

“ เปลี่ยนใจดีกว่า  “

“ อย่าทำแบบนี้ดิ.... มานอนกับกูเถอะนะ “

สนขับรถมาได้ครึ่งทางแล้ว ต้นสงสัยคงเบื่อมากก็เลยชวนคุยสนุกๆ

“ คราวหลังไม่ต้องเลี้ยงกูขนาดนั้นก็ได้มั้ง “

“ แหม ก็แค่อยากเอาใจ....ไม่ได้หรอ “

“ กูรักมึงนะ ไม่ใช่รักเงินมึง “

ต้นทำหน้าเหวอตกใจสุดขีด “ หา.....”

“ อย่าพึ่งแทรกดิ กูซีเรียสนะเว้ย มึงพยายามทำตัวให้ดูดีกว่าพี่เปรม ซึ่งกูไม่โอเคเลยเว้ย มึงอย่าเอาพี่เปรมเป็นตัวเปรียบเทียบดิ
 เพราะมึงดูไม่เป็นธรรมชาติเอามากๆเลยอ่ะรู้ป่ะ .....กูอยากให้มึงเป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องเอาใจกูเว่อร์ขนาดนั้น ......ยังไงซะ
กูรักมึงในแบบที่มึงเป็นมาโดยตลอด ......เข้าใจป่ะ “

ต้นพยักหน้าตอบรับท่านสน แต่ในใจลึกๆต้นอดขำไม่ได้ เวลาเห็นแฟนตัวเองประเคนดราม่าเรื่องแบบนี้
สนขับมาถึงบ้านอย่างทุลักทุเล ขนาดวิ่งทางด่วนยังกลับช้าขนาดนี้เลย ต้นเดินลงไปเปิดประตูอัลลอย
เลื่อนรถเข้าซองก่อนบิดกุญแจ เสียงเครื่องยนต์ดับไป สนเดินลงมาเปิดกระโปรงหลังซึ่งมีกระเป๋าเดินทางอยู่ข้างในหลายใบ
ยังไม่นับที่อยู่บนเบาะหลังอีก เรียกได้ว่า เหมือนย้ายบ้านไม่มีผิด

“ มึงเข้าบ้านไป กูยกเอง “

“ ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูช่วย “

สนสังเกตเห็นว่า ต้นซื้อกีตาร์มาด้วยเหรอ เพราะมันไม่ได้เล่นกีตาร์มานานแล้ว ตั้งแต่เล่นเปียโนตามอีเวนท์ต่างๆ

“ มึงไปซื้อกีตาร์มาหรอว่ะ “

“ ใช่ กูอยากลองเล่นอีกครั้ง “

“ เออ ทำไมมึงหยุดเล่นกีตาร์ไป “

“ มึงจำวันที่กูซ้อมมึงได้ใช่มั๊ย วันนั้นกูเอากีตาร์ฟาดหัวมึงจนสลบ หลังจากนั้นกูไม่กล้าเล่นกีตาร์อีกเลยว่ะ “

“ ห๊ะ... “

“ เพราะแบบนี้กูเลยหันมาเล่นเปียโน “

“ เชี่ย!!! ต้น มึงไม่บอกเรื่องนี้ให้กูฟังเลย “

“ บอกได้ไง...กูกับมึงไม่มองหน้ากัน ก็เพราะเรื่องนี้มาหลายปี “

สนแอบนึกสงสัย “ ขวัญจะเสียใจมั๊ยเนี่ย .....ที่พวกเรามากินกันเอง “

“ ตอนนั้นกูใส่ถุง ไม่เคยสด “

“ เหมือนกันเลย กูก็ไม่ใส่ถุง สดตลอด “

สนตกใจมาก ไม่คิดว่าต้นจะเป็นคนแบบนี้ “ เหมือนกันก็เหี้ยแระ!! เชี่ย....มึงร่านว่ะ “

ขนาดโดนด่าว่าร่าน ต้นก็ดูไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด
 “ ฮ่าฮ่าฮ่า ขวัญคบกับไอฮาร์ทอยู่ ก็เห็นแฮปปี้กันดี....ไม่ต้องซีเรียสหรอกน่า ….สนใจเรื่องของเราดีกว่า “

 “ แล้วเรื่องมึงกับเปรม ว่าไง “

…..เชี่ย!! ต้นทำไมมึงเปลี่ยนเรื่องไวจัง
“ ก็พี่เปรมกีดกันกูไม่ให้เจอมึง “

“ อ้าว….เปรมทำแบบนี้ก็เพราะมันรักมึงไง “

สนเบะปาก ส่ายหัว
“ กูไม่ต้องการแค่ความรักนะ กูต้องการความเชื่อใจจากคนรักด้วย มีอย่างที่ไหน ใส่ร้ายมึงเสียๆหายๆ
ไม่ใช่แค่มึงนะต้น กูโดนสั่งห้ามไม่ให้คุยกับเจมส์ และก็คนอื่นๆอีกด้วย “

“ เปรมสั่งมึงไม่ให้คุยกับเจมส์ ก็ถูกแล้วป่ะ เป็นกู กูก็จะทำอย่างงั้น “
….อ้าว ทำไมมึงต้องเข้าข้างพี่เปรมด้วยวะ

สนแอบน้อยใจเบาๆ “ นี่มึงเป็นแฟนกูป่ะเนี่ย ทำไมปกป้องมันจัง “

“ เปรมรักใครก็รักจริง แต่พอเกลียดใครขึ้นมา มันเลยทำอะไรโง่ๆ ให้อภัยมันหน่อยล่ะกัน “

“ โดนใส่ร้าย แล้วยังจะไปปกป้องพี่เปรมอีก.... “

“ มึงเลิกกับเปรมด้วยเหตุผล แค่นี้เองหรอ “

“ กูแทบไม่มีชีวิตอิสระเลยว่ะ เวลาคบกันก็ต้องหลบๆซ่อนๆ ...หลายๆอย่าง กูรู้สึกไม่โอเคกับพี่เปรมว่ะ “

“ แล้วทำไมถึงรักกูได้ล่ะ “
…..เออ คำถามแบบนี้ ค่อยน่าฟังหน่อย

“ กูคงชอบมึงมานานแล้วมั้ง แต่กูรู้ตัวช้าไปหน่อย รู้ป่ะตอนมึงไปออสเตรเลีย กูแอบกลัวว่ามึงจะมีแฟนใหม่ที่นั่น “

ต้นดูชอบอกชอบใจ “ รู้ป่ะ มึงอ่ะมีหัวใจสองดวง เพราะมึงขโมยของกูไปแล้ว “
…..โอ๊ย ต้น มึงเล่นมุขอะไรของมึงว่ะเนี่ย

“ อันนี้มึงควรดูพี่เปรมเป็นตัวอย่าง เพราะพี่เปรมจะไม่มาเล่นมุขเสี่ยวๆแบบนี้นะ “

“ เอ่อ ทำไมมึงเรียกมันว่า พี่เปรม อายุก็ไม่ต่างกันซะหน่อย “

“ กูชินแบบนี้ไปแล้วอ่ะ แล้วอีกอย่าง กูชอบเรียกตัวเองว่า น้องสน จะได้ดูน่าปกป้อง น่าทะนุถนอม “

“ น้องสนครับ วันนี้พี่ต้นเหนื่อยจังเลยครับ นวดให้หน่อยสิขอรับ “

สนหัวเราะเจื่อนๆ “ เหอะๆ ไม่ต้องเลยมึง “

“ น้องสนใจร้ายกับพี่จังเลย “

สนถีบต้นกระเด็นออกไปสองสามร้อยลี้ได้ ต้นก้นจ้ำเบ้าร้องครวญครางเหมือนเด็กอ่อน
สนยิ้มร่าสะใจ “ พี่ต้นอย่ากวนตีนน้องสนนะครับ “

ต้นแสยะยิ้ม มองสนด้วยสีหน้าอยากกลืมกินสนไปทั้งตัว “ ถีบกูไปเถอะ กูจะเอาคืนตอนอยู่บนเตียง “

“ เหนื่อยแบบมึง มีปัญหาจับกดกูด้วยหรอว่ะ “

“ ถึงกูจะเหนื่อยก็ไม่เป็นไร มึงก็นั่งขย่มให้กูไง ส่วนกูจะนอนเฉยๆ “

“ ฝันไปเหอะมึง....กูไม่มีวันขย่มให้มึงจำไว้ มึงอ่ะเตรียมโก่งตูดให้กูได้เลย “

ทั้งต้นและสนยกกระเป๋าเข้าบ้านเสร็จสรรพก็ล้มตัวแผ่หลาบนโซฟา สนเอื้อมแขนไปหยิบรีโมททีวี เปิดไปยังช่องกีฬา
ซึ่งตอนนี้ถ่ายทอดฟุตบอลพรีเมียร์ลีคอยู่ ทั้งสองคนเป็นคอบอลตัวยง ดูบอลอังกฤษ สเปน เยอรมัน ยันอิตาลี เรียกได้ว่า
มีให้ดูก็ดูหมด ที่น่าแปลกก็คือ ทั้งสองคนเชียร์ทีมตรงข้ามกันตลอด ดังนั้นเวลาทีมรักตัวเองลงแข่งเมื่อใด
อีกฝ่ายจะพูดจาทับทมทีมนั้นเสมอ

สนเขยิบตัวนั่งบนโซฟา จับท่านต้นที่นอนอย่างหมดแรงหนุนตักตัวเอง สนจับพลิกท่านต้นไม่ให้แสงทีวีแยงตา
ดูเหมือนต้นจะเหนื่อยมาก ทั้งวันมานี้ต้นมัวแต่เดินทางกลับก็เลยไม่มีเวลาได้พักผ่อน

“ คู่ไหนแข่ง “ ต้นถามสน แต่เพียงได้ยินชื่อนักเตะจากเสียงพากย์ก็แทบไม่ต้องสงสัยอีกต่อไปแล้ว

เสียงทีวี //โรนัลโด้ ส่งต่อที่ไปเบล เบลลากเลื้อยมาถึงกรอบเขตโทษ จับกดแล้วยิง แหม่ น่าเสียดายครับ
บอลปั่นไซด์โป้งหลุดเสาไปนิดเดียวครับ //


“ ปิดทีวีไปเถอะ ใครอยากจะไปดูทีมกากๆเล่น “

“ หุบปาก แล้วนอนไปซะ “
..... บังอาจสบประสาท ทีมเรอัล มาดริดของเรา

สน เป็นสาวกทีมเรอัล มาดริด ส่วนต้น เป็นสาวกทีมบาร์เซโลนา
สองสโมสรนี้เป็นคู่แข่งประจำลีคสเปนมานาน ทั้งสองทีมต่างพลัดกันขึ้นสู่ความสำเร็จ
จึงกลายเป็นความสนุกแบบหนึ่งในการพูดจาเย้ยอีกทีมหนึ่ง

“ แม่ง ครึ่งหลังแล้วหรอว่ะ มึงอ่ะชวนกูคุยจนอดดูครึ่งแรกเลยเห็นมั๊ย “

ต้นถึงจะเหนื่อยแค่ไหน ก็ยังมีแรงบ่น “ แหม่ มึงเนี่ย!! ไม่ชวนกูคุยเลยเนอะ “

 “ งั้นชวนคุยเรื่องนี้ดีกว่า ทำไมพี่มึงหล่อกว่ามึงและก็ฉลาดกว่ามึง “
…… หึหึ คนแบบต้นแม่งไม่ยอมอยู่แล้วเรื่องหน้าตา แหย่มันดีกว่า จะได้ชวนกูคุยต่ออีกนิด

“ เดะ เดะโดน “

“ กูพูดจริง “

“ เออ กูมันหน้าตาไม่ดี ขนาดที่แฟนยังรับไม่ได้ “
…… เห้ย กูอยากให้คนอื่นๆ มาเห็นสภาพมึงตอนนี้จัง ต้นที่ใครๆต่างบอกว่า เป็นหนุ่มเงียบพูดจาสุขุม
ใครๆที่พากันหลงปลื้ม ในความเซอร์ๆหล่อเท่ทุกท่วงท่า พอเวลานี้มึงกลายเป็นหมาน้อยไปเลย


" ล้อเล่นคร้าบบ "
....พูดแค่นี้ ทำมาเป็นน้อยใจ

" ใช่ กูหล่อมาก จำไว้! "
....พอหายงอน ก็มาชมตัวเองอีก เห้อ....คนอะไร หลงตัวเองโคตรๆ

“ เหอะๆ มึงก็หล่ออยู่ แต่ช่วยแต่งตัวให้เหมือนผู้เหมือนคนหน่อยจะได้มั๊ย “
....สไตล์การแต่งตัวของต้น ล้ำหน้าจนพวกกูเข้าไม่ถึง

“ …… “

“ นี่มึง “

“ …… “

“ ว้า....หลับซะแล้ว “

เสียงต้นหายไป เหลือเพียงแต่ลมหายใจเข้าออกขณะหลับของมัน ต้นนอนหนุนตักหลับตายิ้มอย่างมีความสุข
ปกติสนไม่เคยเห็นต้นหลับหรอกนะ มีแต่ต้นแหละ ชอบแอบดูสนหลับตลอด สนมองไปยังใบหน้าแฟนใหม่

เกิดคำถามมากมายในใจ
...... ทำไมมึงหล่อจังเลยว่ะ ต้น
...... ทำไมเวลามึงหลับ มึงโคตร...โคตรหล่อเลยว่ะ
...... ทำไมคนหน้าตาดี จะต้องกวนตีนเก่งด้วยนะ
...... หึหึหึ หลับแบบนี้ โอกาสทองมาถึงแล้ว


สนค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของต้นทีละเม็ดจนท่อนบนถูกเปิดเผยให้เห็นทั้งหมด สนใช้เลื่อนปลายนิ้วสัมผัสไปทั่วร่างอย่างช้าๆ
ไล่จนมาถึงจุดอ่อนไหวของต้น หัวนมของท่านต้นแข็งเป็นไตในทันทีที่ได้รับสัมผัสแรกจากสน ดูเหมือนต้นสะดุ้งโหยงแอ่นตัวขึ้นตามมือของท่านสน
“ ฮื้อ.... “ เสียงแผ่วเบาอันไร้เดียงสาเปล่งออกมาโหยหาสัมผัสปลายนิ้วของท่านสน แม้มันกำลังหลับอยู่ แต่ก็ไม่วายตอบสนองความเสียวซ่านที่ท่านสนจัดให้

เห็นว่าอุ่นเครื่องได้ที่ สนใช้ปากดูดหัวนมทั้งสองข้าง บรรจงแลบลิ้นเลียหัวนมสลับข้างไปมา
“ อ๊ะ..... “ ต้นหลุดเสียงครางออกมาแทบจะเหินเป็นเสียงสูง เสียงครางของต้นไพเราะจนท่านสนอยากฟังซ้ำเป็นครั้งที่สอง
“ อ๊ะ.....อ๊ะ..... “ เสียงครางในคราวนี้ดังขึ้นจนแน่ใจแล้วว่า ต้นมีอารมณ์แล้วจริงๆ

.....โอกาสทองแบบนี้ กูขอแล้วกันนะต้น กูจะทำเบาๆ มึงแค่นอนเฉยๆก็พอนะ
 “ เชี่ย!!! ต้น.....เป็นเมียกูเถอะ “

.
.
.
.
To Be Continued
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-06-2017 00:02:33 โดย kstt56 »

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
อูยย.......ลุ้น  :ling1: :ling1: :ling1:
สนจะกดท่านต้นได้มั้ยนะ

เพิ่งรู้คราวนี้แหละว่าต้น หล่อ เซอร์
ส่วนสน หน้าหวาน น่ารัก
ต้น สน  :กอด1: :กอด1: :กอด1:
       :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ crazydoii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
เอาละสิ. ลุ้นๆๆ ตกลงใครผัวใครเมีย

ออฟไลน์ Laliat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
 :z1: แน่ใจน่ะว่าไม่เปลี่ยนตำแหน่ง

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
สวัสดีครับ กลับมาอีกครั้งแล้วนะครับ

ตอนนี้ NC18+ นะจ๊ะ

เอามาให้ฟินกันเล่นๆ
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

คำเตือน
มีคำหยาบค่อนข้างเยอะ ถ้าใจไม่กล้าพอโปรดข้ามตอนนี้ไปนะครับ
  :hao3: :hao3: :hao3:


Chapter 30 NC18+ เปิดซิง

“ เชี่ย!!! ต้น.....เป็นเมียกูเถอะ “

สนเดินไปปิดไฟทุกดวงในบ้าน เหลือเพียงแสงสลัวจากโคมไฟพอให้เห็นเงา สนรุกเร้าต้นด้วยปลายนิ้ว
ไม่รู้ว่าต้นหลับหรือแกล้งหลับกันแน่ เพราะได้ยินเสียงครางอย่างพอใจ ต้นยังคงตาปรือส่งเสียงเล็ดลอดมาเป็นระยะ
สนตวัดลิ้นด้วยน้ำหนักที่แรงขึ้น ต้นถึงกับตาโพลงขึ้นมาพร้อมเห็นเงาท่านสนคร่อมอยู่เบื้องหน้า

“ อ๊ะ.....อ๊ะ.....อ๊ะ....อ๊ะ “

ต้นยังคงหลับตาอยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น ตอนนี้เขาถูกท่านสนก้มลงลิ้มรสจุดสัมผัสกลางยอดอก
มือท่านสนซุกซนไปทั่วร่าง สนเลื่อนปากไปยังยอดอกไล่เรียงมายังสะดือ บัดนี้ต้นถูกท่านสนคร่อมตัวเต็มรูปแบบ
นอนสิ้นท่าไร้ทางสู้ แม้คนอย่างต้นจะเชี่ยวชาญเรื่องการเป็นผัว แต่ครั้งนี้ต้องยอมรับว่าท่านสนเตรียมตัวมาดีเหลือเกิน
หรือคงเป็นเพราะอาการเหนื่อยจากการเดินทางกลับจากต่างประเทศ หากร่างกายสดชื่นกว่านี้ ต้นยังคงมีแรงพอขัดขืนอยู่บ้าง
ปลายลิ้นของสนทำเอาหลังต้นไม่ติดพื้น ความเสียวปลุกสติให้ต้นตื่นมารับความจริงต่อหน้า ต้นลืมตาตกใจสุดขีด
เมื่อเห็นแฟนตัวเองกำลังเล้าโลมอย่างเมามันส์

“ สน...อื้อ..อื้อ “
ต้นออกแรงขัดขืน แต่ไม่อาจสู้กำลังของท่านสนได้ในเวลานี้

สนจับข้อแขนตรึงกำลังต้นไม่ให้ดิ้นหนีไปได้ “ มึงโคตรเอ็กซ์เลยว่ะ “ นิ้วสนเคลื่อนไหวลูบตามร่างกาย
ต้นเบนหน้าหนีกัดริมฝีปากด้วยความเสียววาบ พยายามกลั้นอารมณ์เอาไว้ให้ได้ สรรพคุณความแมนของต้นที่สั่งสมมาทั้งหมด
ถูกท่านสนทำลายล้างไปเสียสิ้น ใครจะไปคิดว่าคนหน้าตาน่ารักน่าชังแบบท่านสนจะสะกดร่างสูงใหญ่ของต้นได้อยู่หมัด
ท่อนบนของต้นเปลือยเปล่า ในขณะที่ท่านสนยังคงสวมเสื้อผ้าครบชิ้น

สนได้เห็นร่างของต้นที่ไม่มีใครได้เห็น เขาแปลกใจอยู่เล็กน้อย ถึงต้นจะสูงกว่าท่านสนมาก แต่หุ่นดูบอบบางกว่า
ส่วนหนึ่งต้นไม่ใช่กีฬาแต่เป็นนักดนตรี ไม่เหมือนท่านสนซึ่งเป็นนักแบตมินตันมาก่อน ดังนั้นพอดูหุ่นต้นเทียบกับของสนแล้ว
จะเห็นได้ว่า ท่านสนมีกล้ามเนื้อดูเด่นชัดกว่าเล็กน้อย ดังนั้นถ้าวัดในเรื่องพละกำลังก็ต้องบอกว่าทั้งสองคนฝีมือพอๆกัน
แต่ดูเหมือนว่าสนจะได้เปรียบกว่านิดๆ เพราะวันนี้สนไม่เหนื่อยเท่าไหร่

ต้นพยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายหวังสลับบทบาทให้สนเป็นฝ่ายถูกรุมเร้าให้ได้ แต่ก็ไม่เป็นผล จะมาหวังปาฏิหารย์ลมๆแล้งๆ
จากสนผู้หิวโหยไม่ได้หรอก ต้นชำเลืองมองสนด้วยความรู้สึกผิดแปลกไปจากเดิม เขาดูเขินอายมากเป็นพิเศษ
สนใช้โอกาสจังหวะที่ต้นเคลิบเคลิ้มอยู่ ชิงถอดกางเกงวางบนพนักโซฟา ค_ยต้นแข็งตัวโด่ขึ้นมารับการสัมผัสแรกของสน
สนเลื่อนจับไปที่แกนรัก ต้นสะดุ้งตัวขนลุกชูชันในทันที ในใจคงคิดว่า

....หมดกัน ภาพลักษณ์สุดเท่ของกู นี่กูจะกลายเป็นเมียสนไปแล้วหรือ

สนค่อยๆชักแกนท่านต้นเข้าออกเบาๆ อุ้งมืออุ่นสัมผัสกับส่วนที่ต้นสุดจะหวงแหน ต้นยังคงกัดริมฝีปากไม่ยอมครางออกมา
บังเอิญศักดิ์ศรีความเป็นชาย มันค้ำคออยู่จะให้หนุ่มหล่อเข้มมาสยบใต้ร่างหนุ่มหน้าหวานไปได้อย่างไรกัน ถึงต้นจะกลั้นเสียง
ครางไว้ได้ แต่ความเสียวกลับส่งผ่านมายังใบหน้าจนเกร็งเบี้ยว ภายใต้ร่างสูงใหญ่บัดนี้ถูกหนุ่มร่างเล็กจับเบื้องล่างเขย่าเป็น
จังหวะรัวๆหวังให้อีกฝ่ายส่งเสียงครางออกมาให้ได้ สนสอดนิ้วเข้าไปในปากของต้น ต้นไม่อาจทนเสียวได้อีกต่อไป
เผลอแลกลิ้นดูดนิ้วท่านสนอย่างกระสัน

สนไม่เคยเห็นต้นเป็นแบบนี้มาก่อน เป็นเพื่อนกันมานาน เพิ่งจะเห็นโมเมนต์นี้ของต้น สนแอบสะใจเบาๆ

....... ทำมาเป็นปากดี รู้จักกูน้อยไปซะแล้ว
…… เวลามึงเสียว มึงโคตรหล่อเลยว่ะ
...... เตรียมตัวเป็นเมียกูได้เลยนะ..ไอต้น


สนรีบปลดกระดุมถอดเสื้อและกางเกง จนทั้งสองอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า สนมองท่านต้นอย่างอ่อนโยน
ตั้งแต่ท่านต้นไปเปลี่ยนทรงผมพร้อมปรับลุคการแต่งตัว มันก็ดูหล่อขึ้นอย่างชัดเจนผิดหูผิดตา ....ไม่สิ มันหล่ออยู่แล้วต่างหาก
แต่เพราะกูเป็นเพื่อนกันมานานเลยมองข้ามเพชรน้ำงามเม็ดนี้ไป พร้อมหุ่นกำลังดีไม่บางไป ไม่หนาไป ดูสมส่วนกำลังดี
แม้ไม่มีกล้ามเนื้อเป็นชั้น ก็ไม่ได้ทำให้ความเซ็กซี่หายไปเลย ตรงกันข้าม ต้นดูน่าดึงดูดมากกว่าผู้ชายหุ่นดีหลายๆคนเสียด้วยซ้ำ
 
สนไม่รอช้าขอลิ้มรสค_ยเพื่อนรักคนนี้ซักหน่อย ก้มลงครอบปากดูดแกนรัก ทำเอาต้นสติกระเจิดกระเจิงไม่รู้ไหนต่อไหน
 
“ อย่านะมึง!! เชี่ย!! สน “
ต้นตกใจหลุดคำหยาบออกมา แม้ปากบอกว่าอย่า แต่ลำตัวกลับสวนพุ่งเข้าไปในปากท่านสนเสียเต็มลำ

“ เชี่ย!! กูเสียว!! “
ต้นเด้งตัวขยับแกนรักเข้าออกในปากท่านสน จนแกนรักขยายตัวเต็มที่ สนถึงกับต้องเปิดปากออกเพราะรับขนาดของต้นไม่ไหว
สนสูดปากหายใจเฮือกใหญ่ก่อนบรรจงลงลิ้นตวัดโคนแกนของต้นไล่จนไปถึงยอดแกน ปลายค_ยชมพูระเรื่อ
สนเพียงแค่ใช้นิ้วแตะวนเบาๆ สัมผัสน้อยๆแต่ร้ายกาจ ทำเอาต้นถึงกับยอมลดทิฐิตัวเองหลุดเสียงครางออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้

“ อ๊า....อ๊า....อ๊า... “

“ ใหญ่ใช้ได้เลยมึง “ สนดูชอบอกชอบใจกับขนาดเจ้าโลกของต้น ต้นยังคงเคลิ้มอยู่
สนเห็นจังหวะต้นเคลิ้มจึงไม่รอช้าจับขาต้นกางออกมา เพ่งมองไปยังปากทางของท่านต้น

“ อยู่เฉยๆ กูจะโกนขนตูดให้ “ สนชะโลมครีมโกนหนวดไปยังร่องก้น
ก่อนใช้มีดโกนเคลียร์เส้นขนออกไปจนเห็นปากทางสีชมพูระเรื่อน่าลิ้มลอง
สนดันเอวต้นหงายไปด้านหลังเผยเผยส่วนโค้งของก้นอย่างชัดเจน
 สนใช้เจลชะโลมไปยังส่วนโค้งดังกล่าว แสงส้มจากโคมไฟสะท้อนส่วนหลังจนมันเงา 

“ ต้น...มึงโคตรหล่อเลย เห็นแล้วเงี่ยนว่ะ “ สนดึงร่างต้นเข้าหาตัว ตั้งท่าพร้อมเตรียมสอดใส่

“ ...สะ...สะ..สน กูกลัว “ ต้นมีท่าทางตื่นกลัวเล็กน้อย

“ ทนหน่อยหน่า.....ต้น “
สนไม่รีรอให้ต้นพูดอะไรออกมา สอดแกนรักเข้าไปในปากทางของต้น ต้นเริ่มออกอาการเจ็บอย่างชัดเจน
ต้นผลักมือท่านสนที่กำลังเสียบมิดลำอยู่พอดี ต้นเบะปากดิ้นทุรนทุราย

“ สน....พอก่อน....โอ๊ยยยย “

สนโยกตัวไปด้านหลังทำท่าเหมือนถอนปืนใหญ่ออกมาจากรูตูด แต่กลับกลายเป็นว่าสนดันลำปืนเข้าไปอีกครั้ง
ต้นขมิบตูดไว้แน่น “ เชี่ย!! สน กูแสบ “
คำห้ามของต้นกลับเป็นเชื้อไฟชั้นดี เติมอารมณ์ท่านสนจนปรอทแตก สนขยับเข้ามาจนมิดลำ
คราวนี้ต้นแสบทรวงตะโกนจนสุดเสียง “ พอก่อนสิวะ กูเจ็บ!!! “

สนดูสะใจเป็นอย่างมาก “ ปากดี ก็ต้องเจอแบบนี้ “

เสียงตะโกนของต้นหายไป กลายเป็นเสียงสะอื้นของต้นถูกเข้ามาแทนที่

“ ฮึก...ฮึก...กูเจ็บ “

สนชะงักลง เมื่อได้ยินเสียงสะอื้น แสงไฟกระทบน้ำตาที่ปริ่มเอ่ออยู่ตรงหางตาของต้น
ใช่แล้ว ....ต้นเจ็บจริง

สนเห็นน้ำตาของต้นกับแสงไฟแบบนี้ มันทำให้ย้อนนึกถึงในวันที่สนถูกข่มขืน วันนั้นสนเองก็ร้องไห้ออกมาเช่นกัน
เขาถูกไอปั้นทิ้งรอยแผลทั้งทางร่างกายและจิตใจให้แก่เขา กลับกลายเป็นว่าสนเลียนแบบพฤติกรรมแย่ๆนั้นเสียเอง
มิหนำซ้ำเขายังทำกับคนที่ช่วยเหลือเขาในวันนั้นอีกด้วย

เขาเคยทำคนอื่นเจ็บมาเยอะ แต่พอเป็นต้น เขารู้สึกเหมือนเป็นคนฉีกหัวใจของต้นแยกขาดออกจากกันเสียเอง

..... นี่กูทำอะไรลงไป
..... กูทำร้ายคนรักอีกแล้วอย่างงั้นหรอ


“ ต้น “ สนค่อยๆถอนปืนใหญ่ออกมาทั้งกระบอก เชยคางต้นขึ้นมาถามอย่างเป็นห่วง

“ เจ็บหรอ “
คนเบื้องล่างไม่ตอบ แต่ยังคงส่งเสียงสะอื้นอยู่

“ ต้น...กูขอโทษ “ สนโน้มตัวลงไปยังร่างต้นพรมจูบตรงหางตาใช้ริมฝีปากบดหางตาเพื่อซับน้ำตาออกมา

“ กูคงไม่เหมาะเป็นผัวมึงแล้วแหละ “ สนลูบหน้าต้นอย่างช้าๆ เสียงสะอื้นจางหายไป
เหลือแต่ดวงตาไร้เดียงสาของต้นมองท่านสนอย่างสงสัย

“ ต้น...มาสลับตำแหน่งกับกูดีกว่า “ สนพลิกตัวต้นสลับตำแหน่ง สนกลายเป็นคนอยู่ข้างล่าง
ในขณะที่ต้นเป็นฝ่ายคร่อมเสียเอง ถึงต้นจะเปื้อนคราบน้ำตาเต็มสองแก้ม แต่ความหล่อไม่ได้จางหายไปเลย
ต้นคร่อมท่านสนเผยความรู้สึกจากก้นบึ้งของหัวใจ “ กูยอมทิ้งศักดิ์ศรีไป ตั้งแต่เป็นแฟนมึงแล้ว “

คำพูดลูกผู้ชายยังคงกลั่นออกมาจากปากต้น “ ขอโทษนะที่กูทำให้เสียบรรยากาศ กูคงเป็นเมียที่ไม่ได้เรื่อง “

ตอนนี้สนรู้แล้วว่า ใครควรเป็นสามีกันแน่ หากใครนิยามคำว่า "สามี" ว่าหมายถึง ฝ่ายรุกก็ต้องบอกว่าสนเหมาะสมกว่า
แต่หากเป็นเรื่องนอกเตียงล่ะ? ช่วงเวลาแห่งความสุขอย่างการมีเพศสัมพันธ์ ยังทำให้อีกฝ่ายเสียน้ำตาได้
สนรู้ตัวแล้วว่าเขาเองไม่คู่ควรที่จะเป็นสามีของใครได้หรอก .....ไม่คู่ควรที่จะเป็นแฟนที่ดีเลยด้วยซ้ำ

ต้นก้มลงกระซิบไปที่ข้างหู “ ถึงกูจะเจ็บ....แต่อย่าคิดมากเลยนะสน.....กูยังรักมึงเสมอนะ “

สนสำนึกผิดที่ทำตัวไม่ดีไป เลยอยากไถ่โทษด้วยการสลับบทบาทแทน
“ ต้น....ในเมื่อกูเป็นสามีที่ดีให้มึงไม่ได้ กูขอเป็นเมียมึงแทนได้มั๊ย “

แหม่ พอสนยอมเป็นเมียปุ๊บ ต้นหลุดยิ้มออกมาพร้อมพยักหน้ารับข้อเสนอสุดล้ำค่า ท่านสนเห็นต้นยิ้มออกมาได้
ก็ใจชื้นขึ้นมาบ้าง “ อื้ม....... ยกเว้นตอนนี้ มึงมาทำกูเถอะ.....กูอยากลอง “

สนส่ายหัว “ กูไม่อยากทำมึงเจ็บอีกแล้ว “

ต้นคิดวิธีดีๆขึ้นมาได้ เอาตรงๆทั้งสองคนซึ่งเคยเป็นเสือรุกมาก่อนย่อมรู้วิธีสอดใส่อยู่บ้างแล้ว
“ ค่อยๆสอดนิ้วทีละนิ้วได้มั๊ย กูไม่เคยโดนเอาเลย.....ของกูเลยฟิตเข้ายากหน่อยนะ....คือ... แล้วค_ยมึงก็ใหญ่ด้วยอ่ะ “
นี่แหละ ต้นของแท้พูดตรงดั่งไม้บรรทัด ไม่ต้องมาเขินอายให้เสียเวลา

“ กูจะทำเบาๆนะ “
สนพลิกตัวท่านสนกลับคืนสู่ตำแหน่งดั้งเดิมอีกครั้ง สนป้ายเจลลงบนมือ ก่อนรูดไปยังตามข้อนิ้ว สนกางขาท่านต้นอีกครั้ง
ก่อนสอดนิ้วชี้เข้าไปในโพรง ต้นยั้งมือไว้อีกรอบ

“ มีอะไรรึป่าว ต้น “ สนถามอย่างเอาใจใส่ คราวนี้สนไม่อยากทำให้ต้นเจ็บตัวอีก

“ เอ่อ...สน....คือเวลากูเสียว..กูจะชอบพ่นคำหยาบออกมา....อย่าถือสากูนะ “

“ โหหหห นึกว่าอะไร ....กูโดนมึงด่าจนชินแระ “ สนใช้นิ้วชี้วนรอบปากทาง ก่อนเข้าไปสำรวจภายในถ้ำอีกครั้ง

ต้นเริ่มปรับหูรูดรับความเสียวทีละข้อนิ้วด้วยเสียงครางสุดเท่ “ อ๊า........อ๊า....... “
สนนึกลังเลว่า …… ไม่อยากเป็นผัวมันยังไงก็ไม่รู้ แม่ง!ครางแมนกว่ากูอีก

สนสอดนิ้วไปทีละนิ้ว จนต้นเริ่มปรับตัวได้แล้ว ต้นถูกท่านสนแหย่นิ้วเข้าออกจนลำค_ยเด้งออกมาตั้งฉากกับลำตัว

ต้นไม่อาจทนความเสียวได้อีกต่อไป เรียกร้องโหยหาความสนุกอีกระดับ “ เชี่ย!!! เชี่ย!!!....ไอเชี่ย!!! เอากูเหอะ “

สนไม่รีรอทำตามที่ต้นบอกในทันที “ ถ้าเจ็บบอกด้วยนะ “

“ เอากูเร็วดิ “
…… แหนะ มีอ้อนวอนซะด้วย

“ ครับ ครับ “ สนค่อยๆสอดเข้าไปในประตูหลังอย่างช้าๆ ดูเหมือนครั้งนี้ ต้นจะไม่เจ็บเหมือนครั้งก่อน
เพราะยังขี้เล่นชูสองนิ้วให้สน ขณะโดนเอาอยู่

“ สู้ตายครับ “ ต้นฉีกยิ้มกวนตีนให้เห็น รับความรู้สึกแปลกใหม่ซึ่งไม่เคยลิ้มลอง ดูเหมือนต้นจะปรับตัวได้เร็วอยู่เหมือนกัน
ไม่เลวเลยนะสำหรับคนเคยโดนเป็นครั้งแรก แถมยังมีอารมณ์คึกคัก แสดงว่า ท่านต้นคงฟินอยู่ไม่ใช่น้อย

สนเองก็อยากทับถมเรื่องตำแหน่งบนเตียงซึ่งต่างฝ่ายต่างเถียงจนยังหาผู้แพ้ชนะไม่ได้
ของแบบนี้วัดกันบนเตียง ....ใช่แล้ว ตอนนี้ต้นจะได้ทำหน้าที่เมียซะที

สนค่อยๆขยับเอวเข้าออกช้าๆ  ความเสียวปรี๊ดขึ้นมาในจังหวะกระแทกตั้งแต่ครั้งแรกที่เสียบเข้าไป

“ เชี่ย!! ต้น มึงจะฟิตไปไหน “

“ ของใหม่ก็แบบนี้แหละครับ “

ถึงต้นจะตอบกวนตีน แต่สนยังถามต้นอย่างเอาอกเอาใจ “ ต้น......เจ็บมั๊ย “

“ นิดนึงอ่ะ แต่ตอนนี้กูโคตรเสียวเลยว่ะ.... “

สนเร่งเครื่องเมื่อรู้ว่าต้นมีอารมณ์ร่วมแบบเปี่ยมสุข สนจับท่านต้นหันหลังโก่งตูดเตรียมรับขวัญถุง สนสอดเข้าไปอีกคำรบ
คราวนี้ไม่เพียงแค่สนที่ออกแรงเด้าตามจังหวะ ต้นเองก็ไม่น้อยหน้าร่อนเอวอย่างไม่อายใคร สะบัดแก้มก้นกระทบกับต้นขา
กล้ามเนื้อส่วนก้นของต้นนูนปูดให้เห็นเป็นเนิน สนลูบก้นท่านต้นอย่างหมั่นเขี้ยว สนเด้าเอวเร่งจังหวะหนักขึ้นเรื่อยๆ
ทั้งความเร็วและความแรงที่เพิ่มขึ้น สนเองเสียวซ่านไปทั้งตัว แล้วคนโดนเสียบจะเป็นอย่างไรกันบ้าง
สนคิดจะถามอีกฝ่าย แต่ถูกอีกฝ่ายพูดดักคอไว้ก่อน

“ แรงอีกดิว่ะ สน!! เชี่ย...แบบนั้นแหละ....เอ้อ....เอ้อ..... “

“ ของแบบนี้วัดกันบนเตียง....เป็นไงล่ะมึง “

“ เออ รู้แล้ว......คนกำลังเสียวอยู่ ขัดจังหวะจัง “

ต้นขมิบตูดตามจังหวะการเด้าของท่านสน ต้นชักสนุกใหญ่จนถึงกับต้องชื่นชมลีลาเอาของเมียอย่างต่อเนื่อง

“ เชี่ย!!! สน..... มึงแม่ง!...เอาเก่งว่ะ “

“ ชอบหรอ “

“ อ๊า....อ๊า...ค...ค..โคตรชอบเลยว่ะ....สน.. มึงอยากเป็นผัวกูแบบถาวรเลยมั๊ย “

“ เหี้ย!!! ไอสัด...อย่าฟินเยอะ กูยังอยากเป็นเมียมึงอยู่ “

“ กูเป็นผัวขวัญไปทำไมกันว่ะ เป็นเมียมึงก็สิ้นเรื่อง เสียวกว่าผู้หญิงอีก..... “
ต้นรู้สึกเสียดายตัวเอง ......รู้งี้เอาเวลาไปคบขวัญ เปลี่ยนคบสนก็สิ้นเรื่อง คนอะไรเก่งรอบด้านว่ะ สน

“ ไอเหี้ย!!! “ สนเองก็อายไม่ใช่น้อย โดนท่านต้นอวยอย่างไม่ขาดสาย

“ อ๊า.....เข้าใจแระ...... อ๊า.......ทำไมขวัญทิ้งกูไปหามึง.....ของมึงดีแบบนี้นี่เอง “

ต้นเริ่มออกอาการหอบ เหนื่อยจากการโดนเปิดประทุน แต่ความเสียวก็เพิ่มเป็นทวีคูณ
ต้นพึงพอใจกับทุการกระทำของท่านสน เขาส่งเสียงครางดังลั่นแบบไม่อายฟ้าอายดิน บางทีต้นอาจติดใจในการเมียแล้วก็ได้
“ อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ....โอ๊ย....เชี่ย!!! เสียวสาดดดดด “

“ อ๊า...อ๊า....เวลามึงโดนเอา โคตรหล่อเลยรู้ป่ะ “ สนเองก็อารมณ์พลุ่งพล่านไม่แพ้ต้นเลยแม้แต่น้อย

แค่โดนสนชมว่าหล่อ ถึงกับทำเอาต้นเงี่ยนแทบแตก ตอนนี้ทั้งสองคนเอากันเหมือนสุนัขติดสัด
ฝ่ายหนึ่งซอยค_ยถี่ยิบอย่างเมามันส์ ส่วนอีกฝ่ายร่อนเอวยั่วอีกฝ่าย ตอบรับการสวนแทงอย่างสนุกสุดเหวี่ยง
“ อ๊า.....กูจะแตกแล้ว...ต้น...อ๊ะ...ซี๊ดดดดดด “
สนรีบถอนกระบอกปืนออกมาจากปากทางท่านต้น พร้อมพ่นน้ำรักออกมา สนตัวสั่นอยู่ชั่วครู่ เพราะเสียวแบบสุดๆ

ส่วนต้นเองก็ไม่น้อยหน้า ปล่อยน้ำตามมาติดๆ
“ จะแตกแล้ว.....เชี่ย!!!!.....เชี่ย!!!!......เชี่ย!!!......เชี่ย!!!!....เชี่ย!!!......เชี่ย!!!! “
ต้นเขย่าเจ้าโลก สบถคำหยาบตามจังหวะการปล่อยน้ำรัก น้ำเชื้อต้นถูกรีดไหลออกมาเป็นสายน้ำ

ทั้งสองคนหมดแรงคาโซฟาอย่างเหนื่อยอ่อน ต่างฝ่ายสบตาเห็นอีกฝ่ายนอนหอบแดกเป็นหมาอยู่
จนทั้งต้นและสนอดขำออกมาไม่ได้ เพราะไม่มีใครคิดว่า จะต้องมานอนหมดสภาพกันแบบนี้

“ ต้น.... “

“ มีอะไร “

“ ชอบป่ะ “

“ อืม …กูไม่แคร์หรอกว่า จะเป็นผัวหรือเมียมึง ขอแค่พวกเรามีความสุขด้วยกัน กูก็พอใจแระ  “

“ โหหหห น่ารักจังเลยครับ พี่ต้น “

" เชี่ย!! อุตส่าห์หวังมีมึงเป็นเมีย....กลายเป็นว่ากู...เฮ้อ... "
ต้นถอนหายใจเพราะสิ่งที่คิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ช่างตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง

สนแอบสบประมาทท่านต้นเพราะอุตส่าห์ดั้งด้นจีบสนอยู่นาน พอได้เป็นแฟนกัน กลับกลายเป็นว่า
ท่านต้นเผลอเป็นเมียท่านสนตั้งแต่ยกแรกไปเสียแล้ว
" หาเมียไม่ได้ ก็เป็น"เมีย"ซะเองเลยสิ "
" ช่วงนี้เกย์รับแมนๆเป็น rare item รับรองว่ามึงจะมีแต่คนมาห้อมล้อมแน่นอน ฮ่าฮ่าฮ่าๆ "
" ผู้ชายมีอะไรกันถ้าเป็นแค่รุกอย่างเดียวหรือรับอย่างเดียว ชีวิตมันก็ขาดสีสันน้าาาาา ว่ามั๊ยครับต้น "

" เออๆ....ยังไงกูยังเป็นผัวมึงอยู่ดีแหละ " ต้นหน้าแดง พูดแก้เขินไปงั้นๆ

" เหอะๆ ยังมีหน้ามาบอกว่า กูเป็นเมียมึง ทั้งๆที่มึงเพิ่งเปิดซิงไปหยกๆ ฮ่าฮ่าฮ่า "

" ก็มึงสัญญาว่าจะเป็นเมียกูแล้วไง "

" เออ กูเป็นเมียมึง...พอใจยัง กูขี้เกียจเถียงแระ กูเหนื่อย “

" ไม่พอใจเว้ย....สมมติถ้ามึงอยากเป็นผัวก็บอกกูตรงๆ กูจะเป็นเมียให้ ถ้ามึงอยากเปลี่ยนตำแหน่งกูโอเค
แต่หากมึงพิเรนทร์ถึงขนาดเปลี่ยนคู่นอนล่ะก็......ระวังตีนได้เลย "

" ครับ คุณต้น....ผมจะทำตามที่คุณต้นบอก....พอใจยัง...กูเหนื่อยเว้ยย "

ในเมื่อสนเลิกเถียง ต้นเลยลุกขึ้นจากโซฟาค่อยๆเดินไปที่ตู้เย็น สนเห็นท่าเดินของต้นก็แทบจะขำก๊ากออกมา
ต้นเดินปิดก้นก้าวขาแบบช้าๆ สนรู้เลยว่า ต้นคงจะจุกพอสมควร แต่กระนั้นต้นก็ย่างก้าวไปหยิบน้ำเย็นมาเทใส่แก้วสองใบ
พร้อมถือผ้าเย็นสีขาวหนึ่งผืนออกมา ต้นเดินอย่างทะลุทะเลไปยังร่างเล็กที่นอนหอบแดกอยู่

ต้นยื่นน้ำเย็นให้สนดื่มหลังเสร็จกิจ พร้อมใช้ผ้าเย็นเช็ดคราบทุกส่วนให้ท่านสนรวมถึงตัวเองด้วย
ท่านต้นปรณนิบัติสนราวกับเป็นฝ่ายสามีเสียเอง

“ ให้กูเดินไปหยิบเองก็ได้มั้ง.....เห็นมึงเดินแบบนี้แล้ว....ฮ่าฮ่าฮ่า “ สนก็อดขำกับท่าเดินสุดประหลาดของต้นไม่ได้

“ ขำกูไปเถอะ...อุตส่าห์เช็ดตัวให้มึง “ ต้นพูดด้วยเสียงน้อยใจหันหลังหนีเดินกลับไปที่ตู้เย็น

“ โธ่ๆๆๆ พี่ต้นงอนหรอครับ “ สนเดินจูงมือต้นกลับมาที่โซฟา

จู่ๆก็มือท่านต้นก็ผลักร่างสนกลิ้งลงบนโซฟา ต้นเดินเข้ามาจู่โจมตรึงแขนคร่อมท่านสนไว้

“ ล่อตูดกูไว้เยอะ คราวนี้ทีมึงแล้วแหละ “

“ จะทำอะไรต้น!! อย่า!! “

ต้นอาศัยจังหวะได้เปรียบจากการเป็นฝ่ายรับที่เพียงแค่รอรับการกระแทก ทำให้เขามีกำลังเหลืออยู่อีก
คราวนี้สนกลายเป็นฝ่ายดิ้นเสียเองซึ่งก็สู้แรงท่านต้นไม่ได้ เพราะเพิ่งใช้ไปกับเกมรัก ต้นอุ้มท่านสนเดินขึ้นบันไดเข้าห้องนอน
ของเขาเตรียมเอาคืนท่านสนอย่างสาสม ......กูจะกระทุ้งจนมึงลืมไปเลยว่า เคยเป็นเมียไอเปรม

.
.
.
.
.
.
To Be Continued
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-08-2017 15:53:35 โดย kstt56 »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
อืมมม......พลิกล็อก  :katai1: :katai1: :katai1:
ต้น เมียสน
แล้วสน ก็เมียต้น
สลับกันไปซะเลย

สนมองต้นหล่อมากๆ  ต้นก็มองสนน่าร้ากกกก
ต้น สน  :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ว่าแต่ลีลา สนดีนี่นา ขวัญถึงติดใจ จนทิ้งต้น
แต่ต้นไม่ได้รักขวัญนี่
การดูแลปฏิบัติกับขวัญ ก็คงไม่ดีอย่างทำกับคนรัก

ต้นจะรุกสนให้ลืมเปรม  :ling1: :ling1: :ling1:
ไว้คอยดูละกัน จะจริงหรือเปล่า  :hao3:
       :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ขอแก้คำผิดนะ
ต้นเดินอย่างทะลุทะเล ------ ทุลักทุเล
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-06-2017 23:50:26 โดย ♥►MAGNOLIA◄♥ »

ออฟไลน์ crazydoii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
ขอบคุณ คุณ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ช่วยแก้คำผิดให้ครับ  o13 o13 o13

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
กลับมากันอีกครั้งแล้วนะครับผม

ขอฝากตอนนี้เก็บไว้ชื่นอกชื่นใจหลายๆเด้อ
 :hao3: :hao3: :hao3:

Chapter 31 เซอร์ไพร์ส

“ จะทำอะไรต้น!! อย่า!! “ ต้นอาศัยจังหวะได้เปรียบจากการเป็นฝ่ายรับที่เพียงแค่รอรับการกระแทก
ทำให้เขามีกำลังเหลืออยู่อีก คราวนี้สนกลายเป็นฝ่ายดิ้นเสียเองซึ่งก็สู้แรงท่านต้นไม่ได้ เพราะเพิ่งใช้ไปกับเกมรัก
ต้นอุ้มท่านสนเดินขึ้นบันไดเข้าห้องนอนเตรียมเอาคืนท่านสน ต้นวางท่านสนลงบนเตียงนอน

.....ต้น มึงไปเอาแรงมาจากไหน

 “ อย่าน้า..... “ สนร้องเสียงกระเซ่าแอบแฝงความกระสันช่างสวนทางกับคำพูดที่ปล่อยออกมา
น่าแปลกใจ ไอต้นมองไม่ออกด้วยซ้ำว่า เสียงร้องของท่านสนมีความหมายโดยนัยว่า กูอ่อยมึงอยู่นะ

“ มึงไม่พร้อมหรอ...ก็ได้...งั้นกูไปชักในห้องน้ำก็ได้วะ “ ต้นทำหน้ามุ่ย กุมเจ้าโลกไว้แน่น
ก่อนเดินออกจากห้องไป คิดว่ามันคงไปสำเร็จกิจเองในห้องน้ำคนเดียว อันที่จริงแม้ต้นอยากประเคนตำแหน่ง ‘เมีย’
ให้ท่านสนใจจะขาด แต่เมื่อรู้ว่าคนรักยังไม่พร้อม ต้นก็จะไม่ทำ ....โอ้ววว ช่างเป็นสุภาพบุรุษเสียยิ่งกระไร 
 
.....เฮ้ยๆ ไม่ใช่อย่างงั้น กูแค่เล่นตัว .....มาเล่นกับกูก่อน!!!
…..ผัวกู ทำไมควายจังว่ะ


“ ต้น....กูล้อเล่น..กลับมาเถอะ “

สนลุกขึ้นจากเตียง ตามง้อท่านสน ป่านนี้ไม่รู้มันสาวเจ้าโลกไปถึงไหนแล้ว แต่ที่ไหนได้ สนเห็นท่านต้นนั่งกุมตูด
ทำหน้าครวญครางอยู่หน้าห้องน้ำ เป็นผลพวงจากการโดนตอร์ปิโตท่านสนเล่นงาน

ต้นเริ่มเข้าใจแล้วว่า เป็นฝ่ายรับ ก็เหนื่อยเหมือนกันนะ ช่วงโดนกระทุ้ง ไม่เท่าไหร่หรอก
เพราะความเสียวสามารถกลบความเจ็บได้หมดสิ้น แต่พอหลังจากนั้น โห....แทบจะเป็นหนังคนละม้วน ทั้งจุก...ทั้งแสบสุดๆ

“ โอ๊ย... “
ต้นเจ็บถึงขนาดน้ำตาเล็ดออกมาเลยทีเดียว ท่านสนอดขำไม่ได้

..... แหม่ สภาพแบบนี้ จะเอาคืนกูไหวเหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า

“ มึงขำอะไร!! “ ต้นตวาดใส่ท่านสนซึ่งยืนขำให้กับความเจ็บปวดของเพื่อนรักคนนี้

“ ตลกมึงนี่แหละ ฮ่าฮ่าฮ่า “

“ กูหมดแรงแล้วว่ะ สน... “
ต้นออกอาการเหนื่อยอ่อนอย่างชัดเจน มองไปมองมา ก็สงสารมันอยู่เหมือนกันนะ

สนโอบเอวท่านต้น ค่อยๆพามันแบกกลับไปยังห้องนอน ตอนนี้สภาพของท่านต้น
ไม่ต่างอะไรกับ ต้นไม้ที่กำลังโอนเอนอ่อนไหวไปตามแรงลม พอถึงเตียงท่านต้นล้มตัวลงบนที่นอน หน้าตาดูซีดเซียวมาก

“ กูไปเอาน้ำมาให้นะ “

สนวิ่งลงไปข้างล่าง กลับมาพร้อมกับแก้วน้ำใบโต

“ ดื่มสิ.... “

“ กูอยากดื่มน้ำเปล่า “

“ ดื่มเกลือแร่...เชื่อกูสิ กูเคยเป็นแบบมึงมาก่อน “

ต้นกระดกน้ำเกลือแร่ อึกเดียวจนหมด....... ต้นหาวพร้อมจะนอนแล้ว

“ อย่าพึ่งนอน ใส่เสื้อผ้าก่อน “

สนสวมเสื้อเสร็จ ก็จับต้นใส่เสื้อผ้าให้ สนแทบต้องประเคนคำสั่งให้ต้นยกแขน ยกขาทำเหมือนเป็นเด็กเล็ก
มันดูไม่ปริปากบ่นอะไร แสดงว่าต้นเหนื่อยมากจริงๆ ใส่เสื้อผ้าเสร็จ ต้นสลบคาเตียงนอนอีกครั้ง
 
“ ฝันดีนะสน.......zzzzZZZZ “

“ หลับไปเถอะ กูอยู่ตรงนี้แล้ว “

สนลากเก้าอี้วางไว้ข้างเตียง ก่อนนั่งลงเฝ้ามองท่านต้นหลับ ลูบตามมือตามแขนให้ต้นนอนหลับสนิท
สนเลื่อนใบหน้าเข้าใกล้ใบหน้าแฟน หอมแก้มซ้ายขวาอย่างบ้าคลั่ง คนนอนก็นอนไป แต่คนหอมแก้มยังสนุกไม่พอ
หาเรื่องเอาแก้มตัวเองไปชนปากท่านต้น สะบัดแก้มซ้ายขวา ถือเสียว่าให้ต้นเป็นฝ่ายหอมแก้มบ้างด้วยก็แล้วกัน

.....คนเหี้ยอะไรวะ หล่อเป็นบ้า
.....ขนาดหลับยังหล่อได้อีก อิจฉามึงจริงๆเลย


สนมองดูอากัปกิริยาของเสือน้อยอย่างมีความสุข ไม่ว่าแฟนจะเป็นคนแบบไหนก็ตาม
เวลาหลับจะเป็นใบหน้าที่แฟนดูไร้เดียงสาที่สุด สนเองก็ไม่รู้ตัวหรอกว่า ต้นก็ชอบแอบดูท่านสนหลับเช่นเดียวกัน

.....ขอบคุณนะ ต้น
…..กูอยากอยู่กับมึงตลอดไป แม้แต่ในความฝันก็ตาม

ไม่รู้หรอกว่า เขาขโมยประโยคของท่านต้นที่เคยพูดเมื่อหลายปีก่อนไปใช้

.....ต้น
.....นายขโมยหัวใจเราไปแล้วนะ


สนเฝ้ามองอยู่นาน ก่อนเบียดร่างกายตัวเองสอดเข้าไปในอ้อมแขนของต้น สนหลับตาพริ้มอิ่มเอมใจ
เหมือนเขาค้นพบสิ่งปรารถนาสูงสุด นั่นคือ การได้ใช้ชีวิตธรรมดาร่วมกับคนรัก

ไม่ต้องมีอะไรเป็นพิเศษ
ไม่ต้องมีปราสาทเหมือนในนิยาย
ไม่ต้องขอแต่งงานกลางเรือสมุทร
ไม่ต้องมีเกาะส่วนตัวหรือฮาร์นีมูนสุดหรู
ไม่ต้องมาแต่งเพลงหยอดคำหวานซึ้งเหมือนในนิยายน้ำเน่า

ขอแค่ได้ใช้ชีวิตตามประสาผู้ชายทั่วไป ได้อยู่กับแฟนที่เต็มเติมความรักให้แก่กันและกัน เท่านี้แหละที่สนต้องการ
.
.
.
.

สนเปิดตาเบิกรับแสงอรุณ เห็นท่านต้นนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่ข้างๆ

สนสะกิดตัวท่านต้น ปล่อยเสียงงัวเงีย “ กี่โมงแล้วววว “

“ตื่นแล้วหรอ......ตอนนี้" ต้นเอื้อมไปหยิบไอโฟนดูเวลา " ตอนนี้ 9 โมงครึ่ง “

“ เชี่ยกูมีเรียน Engineering Economics ไปไม่ทันแน่เลย “

“ พูดแบบนี้ จะโดดเรียนล่ะสิ “
….ทีอย่างงี้เสือกรู้ทันนะ ต้น

“ กูจะได้ดูแลมึงไง “

“ หึ...ข้ออ้างชัดๆ “

“ เป็นไง อาการดีขึ้นมั๊ย “ สนถามอาการต้นด้วยความเป็นห่วง

“ ยังจุกอยู่เลยไอสัด...กูนั่งอ่านนารูโตะจบสามเล่มแล้วเนี่ย...ยังไม่หายจุกเลย “

“ อย่านั่งเฉยๆดิ มึงต้องเดินบ้างให้ร่างกายปรับสภาพ... “

สนเคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน ถ้าต้นโดนขนาดนี้แล้วยังดิ้นทุรนทุราย
ก็ไม่ต้องพูดถึงสนว่าจะทรมานขนาดไหนเมื่อเขาเคยถูกข่มขืนรอบวงไปหลายดอก

“ มึงไม่ปลุกกูล่ะ “

“ กูจะไปรู้มั๊ย ว่าวันนี้มึงมีเรียน “

“ อ่อ เข้าใจแระ...อยากให้กูอยู่ดูแลมึงสินะ “

“ เหอะๆ กูดูแลตัวเองได้ ... “
…..ขนาดเพิ่งโดนกระทุ้งเมื่อคืน ยังมีหน้ามาปากดีอีก แบบนี้น่าจับเอาอีกซักยกเลยมั๊ย

“ ไม่ไหวยังจะปากดีอีก....เดี๋ยวกูไปซื้อข้าวให้ รอแปบนึงนะ “

“ เออ...แบกกูอาบน้ำด้วย “

เป็นเอกลักษณ์ของฝ่ายรับไปแล้วหรืออย่างไรกัน ถึงมีอำนาจสั่งฝ่ายรุกให้ทำโน้นทำนี่ ส่วนหนึ่งเพราะฝ่ายรุกคงเห็นใจฝ่ายรับ
ต้องมาเสียสละการให้ฝ่ายรุกแหวกผ่านทางช่องประตูหลังที่ไม่ได้ออกแบบมาให้สอดใส่ตามสรีรวิทยา
ดังนั้นผลของความเจ็บปวดเลยถูกเอาคืนด้วยรูปแบบที่ฝ่ายรุกต้องมาคอยเอาใจฝ่ายรับ

สนแอบเหน็บท่านต้น “ ขี้เหวี่ยงแบบนี้ เป็นเมียกูไปเลยมั๊ย ห้ะ...”

“ เออ..ก็ดี “

“ เดี๋ยวนะ... “ สนขมวดคิ้ว ไม่รู้ท่านต้นพูดเล่นหรือพูดจริงกันแน่

“ กูล้อเล่น....ก็แค่อยากให้เมียเอาใจใส่ผัวมากกว่านี้ “

“ เหอะๆ กูยังไม่เคยเป็นเมียมึงเว้ย งั้นกูเป็นผัวมึงไปก่อนนะ ...ไอต้น “

“ แล้วแต่มึงเลย....กูจะเป็นผัวหรือเมียมึง ยังไงกูก็เป็นแฟนมึงอยู่ดี “
ต้นยักคิ้ว เก๊กหล่อ ส่งสายตาบอกเป็นนัยว่า ดวงตาคู่นี้จะทำให้มึงสยบกูในฐานะเป็นเมียท่านต้นให้จงได้

“ งั้นอาบน้ำก่อนล่ะกัน เดี๋ยวค่อยไปซื้อข้าวให้ “

สนพยุงร่างต้นซึ่งยังมีอาการจุกทุกครั้งที่ลงน้ำหนักเวลาเดิน ยิ่งถ้านั่งยองๆ หรือก้มไปเก็บของ คงไม่ต้องบรรยายว่าต้นจะต้อง
เจ็บแสบถึงทรวงขนาดไหน ทั้งสองคนเข้าไปในห้องน้ำ การอาบน้ำเป็นไปอย่างยากลำบาก ลำบากแค่สนนั่นแหละ!!!
ต้องคอยมาประคบประหงม ต้นเองก็จุกจริง แต่บางทีมันก็สำออยเกินไป จนแทบอยากจะบีบคอไอเชี่ยต้นให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

“ สระผมให้กูหน่อยดิ “

“ สระเองดิ “
…..มือมึงก็มี ก็สระเองสิวะ

“ ใจร้ายว่ะ.... “ ต้นพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ จนท่านสนใจอ่อนจนได้

“ เฮ้อ....ก็ได้วะ “ สนก็ต้องปรณนิบัติท่านต้นอย่างใกล้ชิด “ ล้างให้เกลี้ยงด้วย ……ดีมาก “
.....แหนะๆ ใช้งานกูอย่างกับเป็นช่างสระผม

หลังจากอาบน้ำด้วยกันเสร็จทั้งสองคนกำลังนุ่งผ้าเช็ดตัว ก็ต้องสะดุ้ง เมื่อมีผู้ชายคนหนึ่งรออยู่หน้าห้องน้ำ
ฟังบทสนทนาระหว่างสองคนอาบน้ำเต็มสองหู เคาะประตูเรียกต้นอยู่ข้างนอก

ทั้งสองคนจำเสียงนี้ได้เป็นอย่างดี ต้นยืนนิ่งเหมือนกำลังหาคำอธิบายให้คนข้างนอกฟัง
แต่สนกลับใจเด็ดเปิดประตูไปเผชิญความจริงตรงหน้าซะเลย ทั้งสองคนเห็นชายผู้หนึ่งยืนขวางทางออก

ถือเป็นโชคดีนาทีทองเลยครับสำหรับชายผู้นั้นซึ่งกลับมาโดยไม่บอกกล่าว เขานิ่งเงียบเงิบแดกไปเลย
ทันทีที่ได้เห็นต้นกับสนเดินออกมาจากห้องน้ำเป็นแพ็คคู่แบบนี้

“ พ..พ...พ...พี่กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ “
ต้นทักทายพี่ปลายข้าวด้วยอาการลนลาน ไม่รู้หาคำแก้ตัวยังไงดี

.
.
.
.
.
ชีวิตก็แปลกเหมือนกันนะ เวลาเจอเรื่องโป๊ะแตก มักจะมาตอนพีคๆ ที่เราไม่ทันตั้งตัวเสมอ 555
.
.
.
.
.
To Be Continued
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-08-2017 21:29:36 โดย kstt56 »

ออฟไลน์ crazydoii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2590
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
กลับมาอีกครั้ง แล้วนะครับ
ช่วงนี้งานเยอะเลยไม่ค่อยได้อัพบ่อยๆ ยังไงก็ฝากติดตามเราต่อไปนะครับ

ใกล้จบแล้วนะครับ  :bye2: :bye2: :bye2:

Chapter 32 "ผลัดบทบาท"

พี่ปลายข้าวมองสองหนุ่มออกมาจากห้องน้ำ ด้วยสีหน้าเรียบเฉย แม้เก็บอาการได้อยู่ แต่ก็ดูเหมือนตกใจอยู่บ้าง
พี่ปลายข้าวเดินเข้าไปในห้องต้น ต้นสะกิดท่านสนให้รออยู่หน้าห้อง ต้นจะเป็นฝ่ายคุยเอง

“ พี่ปลายข้าว....ผ..ผมไม่รู้ว่าพี่จะมาวันนี้ “

ตอนนี้ต้นกำลังยืนคุยอยู่กับพี่ปลายข้าวอยู่ในห้องต้นกันสองคน ปล่อยให้ท่านสนรอใจจดใจจ่ออยู่ข้างนอก
ท่านสนเดินแอบเงี่ยหูฟังข้างประตู แต่ก็ไม่ได้ยินอะไร เลยลงไปใส่เสื้อผ้าชั้นล่าง

“ อืมมมม... “

“ เอ่อ..คือ ผม “

“ สารภาพมาซะ ทำไมเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ “

พี่ปลายข้าวพูดด้วยน้ำเสียงคาดคั้น ทำเอาต้นสะอึกไปครู่ใหญ่
“ ผ..ผม... “

“ อย่าคิดว่าพี่ใจดี แล้วจะปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆ “

ต้นเริ่มกลัวเข้าให้ เมื่อพี่ชายแสนใจดีตำหนิต้นอย่างรุนแรง

“ พี่...ผมขอร้อง....อย่าทำแบบนี้กับผมเลยนะ ผมรักสนมากนะพี่..นะ “

“ เลิกเปลี่ยนเรื่องได้แล้ว....  “

.....

" เฮ้อ "

พี่ปลายข้าวถอนหายใจเฮือกใหญ่

“ ทางมหาลัย โทรมาหาพี่ว่า แกโดนปรับเงินเรื่องทุนต่อเมืองนอก หมายความว่าไง “

.....อ้าว ไม่ได้จะมาดราม่าเรื่อง ผมกับสน หรอเนี่ย

“ เอ่อ ..แหะๆ “

“ เถียงไม่ออกเลยสิ....มีปัญหาอะไร ทำไมถึงหนีทุน “

พอเป็นเรื่องหนีทุนนี่กลายเป็นว่า ต้นโล่งอก สารภาพความจริงทุกอย่างออกมา โดยเฉพาะเรื่องความรักในช่วงที่พี่ปลายข้าวอยู่
ต่างประเทศ ตอนแรกพี่ปลายข้าวไม่เชื่อคำพูดต้น คิดว่าต้นทำอะไรไม่ดีกับท่านสน จนต้นต้องเอาจดหมายของสนมาให้พี่ปลาย
ข้าวดู พี่ปลายข้าวอ่านจดหมายรวมไปถึงรูปถ่าย

 ……

พี่ปลายข้าวมองจดหมายสลับกับใบหน้าต้น

พี่ข้าวอดแปลกใจไม่ได้ .......ไม่คิดว่าน้องชายจิ๊กโก๋ จะมีโมเมนต์หวานหยดกันขนาดนี้

พี่ปลายข้าวส่งจดหมายคืนให้ต้น “ หืมมมม....น้ำเน่ายิ่งกว่าละครหลังข่าวอีก “

“ พี่!!! ผมพูดจริงๆนะ “

“ มิน่าล่ะ เห็นอาบน้ำด้วยกัน....สงสัยคง...“

พี่ปลายข้าวพูดพลางส่งสัญลักษณ์นิ้วชี้ชนกัน ด้วยความรู้สึกกระหยิ่มใจ
พี่ปลายข้าวเป็นอีกคนหนึ่งที่รู้เรื่องนี้มาตั้งแต่สมัยมัธยม โดยเฉพาะเรื่องรสนิยมทางเพศ
สำหรับต้นยังเป็นสิ่งแปลกใหม่และดูน่าสับสน ก็มีพี่ปลายข้าวคอยให้คำปรึกษาซึ่งช่วยให้ต้นเข้าใจว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่

“ แค่อาบน้ำครับพี่... “

“ แล้วเป็นอะไร.....ทำไมเดินเป๋ๆ...หรือว่า “

พี่ปลายข้าวคิดลึกไปไกล วิเคราะห์ท่านต้นผ่านแววตาขี้สงสัย
......ไอนี่ เดินแปลกๆ เหมือนโดนใครตุ๋ยมาอย่างงั้นแหละ

“ สนถีบผมตกเตียง ก็เลย...เป็นอย่างที่เห็น “
…..กูพูดมาได้ไม่อายปาก เมื่อวานกูยังขย่มตอท่านสนมิดด้ามได้อยู่เลย

“ เออ นึกว่า....เฮ้อ ช่างเถอะๆ “

“ ดูแลสนให้ดี อย่าทำให้เค้าเจ็บ รู้ใช่มั๊ย ว่าสนผ่านอะไรมาบ้าง .... “

" เรื่องนี้ไม่ต้องห่วงเลยพี่ "

“ เฮ้อ ...พี่ฝากให้ดูแลสน กลายเป็นว่ามาคบกับแฟนกัน...เออ ให้ได้แบบนี้สิ “

“ พี่ไม่ชอบหรอ “

“ แค่แปลกใจ....สุดท้ายก็รักกันจนได้สินะ “
ก่อนหน้าที่พี่ปลายข้าวไปเมืองนอก ตอนนั้นต้นกับสนยังทะเลาะกันอยู่เฉย แล้วไหงตอนนี้มาเป็นผัวเมียกันได้แล้วล่ะ

“ พี่โอเคใช่มั๊ย ถ้าผมคบกับสน “

“ สัญญากับพี่อย่างหนึ่งได้มั๊ย แล้วพี่จะไม่ขอร้องอะไรทั้งนั้น “

"…..ดูแลสนให้ดีกว่าที่พี่ดูแล "
 
ต้นพยักหน้าหงึกๆ พี่ปลายข้าวแทบไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทั้งสองคนรักกันมากแค่ไหน
แววตาของต้นส่งประกายทุกครั้งยามได้ยินชื่อแฟนตัวเองถูกเรียกจากพี่ชาย

 “ พี่พูดจากใจจริงเลยนะ....แกกับสนเป็นคู่รักที่เหมาะสมกันดี แต่พี่อยากเตือนอย่างหนึ่งนะต้น อย่ายึดติดกับความรักในระยะแรก
 แล้วเอามาเป็นบรรทัดฐานเดียวกับความรักในระยะยาว ปัญหาของคู่รักหลายคู่อย่างหนึ่ง คือ การเบื่อคนรักตามกาลเวลา.......
ก็เราอยู่กับคนรักจนกลายเป็นเรื่องธรรมดา จนบางครั้งเกิดความเข้าใจผิดว่าเราไม่ได้รักเค้าแล้ว พี่อยากให้มองในมุมกลับว่า ....
จะเป็นอย่างไร ถ้าวันหนึ่งคนรักเรากำลังจากไป แล้วเราจะรู้ได้เองว่า เรายังรักเขาอยู่หรือเปล่า ....ฉะนั้นแกกับสนยังมีสิ่งที่ต้อง
พิสูจน์อีกมาก แม้ว่าจะอยู่ด้วยกันมานานแล้วก็ตาม หวังว่าในอนาคตพี่จะไม่ต้องมาเคลียร์ปัญหาชีวิตคู่ของแกสองคนอีกนะ... “

“ ครับพี่ “

ดูเหมือน พี่ปลายข้าวจะพูดนอกเรื่องเสียนาน ต้องวกกลับเข้าเรื่องดีกว่า ต้นโดนเฉ่งจนหูดับไปเลย
แม้พี่ปลายข้าวจะเป็นคนใจดีต่อหน้าคนอื่น แต่ทีกับน้องชายตัวเองกลับเคร่งครึมทำเอาต้นเกรงกลัวอยู่ไม่ใช่น้อย

“ สรุป......พี่อยากให้แกกลับไปเรียนซะ....พี่ไปคุยกับทางมหาลัยให้แล้ว....ยังไงซะพี่ก็เป็นผู้ปกครองของแก
และถ้าแกยังดื้ออีก เรื่องนี้ถึงหูพ่อแม่แน่นอน “

“ ฟ้องไปเถอะ ไม่มีใครดุมากกว่าพี่แล้วแหละ “

“ เดี๋ยวเหอะๆ “

“ ไม่ต้องแอบหรอก สน ออกมาเถอะ “

“ พี่ปลายข้าว สวัสดีครับ “

“ เป็นไงบ้างเจ้าตัวเล็ก “

สนยื่นหัวมาให้พี่ข้าวลูบอย่างอ่อนโยน ในบรรดาเสน่ห์มากล้นของสน สนชอบใช้วิธีเข้าหาคนอื่นด้วยการขี้อ้อน ทำตัวให้ดูน่ารัก น่ากอด
ก็ไม่แปลกหรอกที่จะมีคนมาหลงในเสน่ห์น่ารักของท่านสน แม้แต่พี่ปลายข้าวก็ยังโดนฤทธิ์ของท่านสนโจมตี
จนทำให้พี่ปลายข้าวไม่กล้าดุด่าว่ากล่าวท่านสนเลยซักครั้ง ต่อให้เป็นเด็กหัวรั้นอย่างต้น ถึงจะกัดกันเป็นกิจวัตร
แต่ในใจลึกๆ ต้นก็โดนศรรักของท่านสนปักกลางอกตั้งแต่พบเห็นเข้าให้แล้ว

“ ผมคิดถึงพี่ข้าวมากเลยครับ ... “

“ นี่สน....คบกับต้น คิดดีแล้วหรอ “

ต้นหันควับมองหน้าพี่ชายมองตาถลึง
.....เฮ้ย พี่ทำไมถามแบบนี้ล่ะ

“ ผมรักต้นไปแล้วอ่าพี่ “
.....นี่สิ เมียกู ไม่ทำให้ผัวผิดหวังเลยจริงๆ

“ คิดให้ดีนะสน.....น้องชายพี่จัดได้ว่าเป็นตัวก่อเรื่องเลยนะ “
…..เดี๋ยวนะ กลับมาทั้งที จะมาบั่นทอนกำลังใจแบบนี้ไม่ได้นะ

“ ทำไงได้อ่าพี่ ผมโคตรจะรักมันเลย.....คือว่า ผมคบกับต้น ได้มั๊ยครับ “

“ อันที่จริงแล้ว สนดีเกินไปสำหรับต้นด้วยซ้ำ....ตามสบายเลยเจ้าตัวเล็ก “
……อ่าวพี่ ไหงพูดแบบนี้ล่ะ

“ เจ้าตัวเล็กไปกินข้าวกัน “

ทั้งสามหน่อกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย ท่านสนดูเจริญอาหารขึ้นเยอะ เมื่อได้กินข้าวร่วมกับพี่ปลายข้าว
ทั้งสองคนสนทนากันอย่างสนุกสนาน ไม่เกรงอกเกรงใจคู่ครองที่นั่งหัวโด่อยู่ด้านข้าง

“ ต้น ดูสิ ขนาดสนก็อยากให้แกไปเมืองนอก แล้วจะรีบกลับมาทำไม “
.....แหม่ เข้าข้างกันจังเลยนะ คู่นี้

“ พี่ข้าว ผมตักแกงเขียวหวานให้พี่นะ “
…..ไม่ป้อนเข้าปากพี่กูซะเลยล่ะ

ต้นเลื่อนจานเข้าใกล้สน แต่สนทำเป็นเมินเฉย

“ มองอะไร....ตักเองสิครับ “

“ โหหหหห..ลำเอียงสัด “

“ ต้น พูดจาสุภาพหน่อยสิ ทำไมไม่เอาสนเป็นตัวอย่างบ้างเลย “

“ ไม่เป็นไรครับพี่ ผมไม่ถือสาพี่ต้นหรอกครับ “
…..ถ้าไม่ติดว่า มันน่ารัก ป่านนี้กูขอถีบยอดอกไปนานแล้ว

“ พี่ข้าวครับ..เดี๋ยวไปล้างจานให้นะครับ “

“ ไม่ชินเท่าไหร่ ปกติพี่ล้างเองหมดเลย “

“ แล้วต้น... “

“ ปกติพี่ทำตลอด ต้นนิสัยยังไง เจ้าตัวเล็กก็รู้อยู่เนอะ “
…..เอากันเข้าไป สภาพตอนนี้ เหมือนให้กูมาโดนด่าเล่นๆ

“ นึกถึงวันเก่าๆ เจ้าตัวเล็ก วันนี้มานอนกับพี่คืนนี้มั๊ย “

“ สนเค้าสนใจแค่ผมค..... “

“ ได้สิพี่ ตัวเล็กอยากนอนกับพี่ ฝุดๆ....ผมมีเรื่องอยากคุยกับพี่เยอะเลย “
..... อ่อยผู้ชาย ต่อหน้าต่อตา กูเลยนะสน

“ เจ้าตัวเล็ก เดินไปรอในห้องพี่เลยนะ “

สนก็รู้ตัวแหละ ว่าต้นแอบหึงอยู่หน่อยๆ แต่ไม่คิดว่าหยอกเล่นกับพี่ตัวเอง ยังจะหึงได้อีก
ท่านสนเดินเข้ามากระซิบข้างหูท่านต้น “ หึงหรอ...มึง “

สนเดินเข้าไปในห้อง พี่ปลายข้าวถามถึงสารทุกข์สุขดิบ รวมไปถึงสถานะความสัมพันธ์ระหว่างสนกับต้น
ทีแรกสนก็หวั่นใจอยู่บ้างว่าจะโดนตำหนิอะไรหรือเปล่า แต่พอฟังน้ำเสียงพี่ปลายข้าว ก็รู้ได้ในทันทีว่า
พี่ปลายข้าวเป็นห่วงสนมากขนาดไหน สนพูดออกมาอย่างหมดเปลือก สอดคล้องกับที่ต้นพูดไปเมื่อครู่

“ พี่รู้สึกผิดมากเลย...พี่น่าจะรู้เรื่องนี้นะ เหนื่อยแย่เลยเนอะ กว่าจะมาคบกันได้ “

“ ไม่เป็นไรหรอกพี่....ผมเองยังดูไม่ออกเลย ว่ามันแอบรักผมมานาน “

“ ชีวิตสนดูน่าสงสาร ถ้าต้นทำให้สนมีความสุขได้ ....พี่เองสนับสนุนให้คบกันยาวๆไป “

“ เอ่อ..ผมว่า ต้นน่าสงสารกว่าผมมากครับ เค้าคงทรมานหนักในช่วงเวลาที่เขาแอบรักผม
พี่อาจคิดว่าต้นเป็นนักเลงใจร้อน ชอบความรุนแรง เอาเข้าจริงแล้ว ภายนอกถึงดูเข้มแข็ง แต่ภายในกลับอ่อนแอมากครับ.......
เขาเป็นคนที่ต้องการความรัก โดยเป็นฝ่ายให้ความรักอย่างเดียว แต่กลายเป็นว่าเขาสูญเสียความรักมากขึ้นเรื่อยๆ
แม้เค้าทำดีแล้วก็ตาม ทำแบบนี้มันบั่นทอนความรู้สึกต้นมากครับ.... ผมไม่เคยโกหกหัวใจตัวเอง แต่ต้นทำแบบนั้นตลอด
ตอนผมคบแฟนเก่า ต้นไม่เคยระรานผมเลย กลับกันเขาดูแลผมดีมาโดยตลอด เขาเสียสละทุกอย่างเพื่อผมจริงๆนะพี่ 
สุดท้ายแล้วผมก็ต้องเขียนจดหมายตามง้อเค้ากลับมา ถ้าไม่ทำแบบนี้ บางทีต้นอาจเก็บความลับของเขาไปจนตายเลยก็ได้ “

พี่ปลายข้าวนั่งคอตก ไม่คิดเลยว่า ต้นเองก็น่าสงสารไม่แพ้กัน

“ พี่ต่างหากควรดูแลต้นให้ดี พี่......เป็นพี่ที่ใช้ไม่ได้.....ถ้าพ่อกับแม่รู้แบบนี้คงผิดหวังในตัวพี่แน่ “

เห็นพี่ปลายข้าวตัดพ้อ ท่านสนเองก็สงสารพี่ปลายข้าวจับใจ

“ โธ่.....พี่อย่าโทษตัวเองสิครับ พี่พูดแบบนี้ ผมยิ่งรู้สึกผิดเลย ผมแหละที่ควรเป็นฝ่ายรับผิดชอบ
ต่อไปนี้ผมจะดูแลต้นเองครับ....ผมจะดูแลให้เหมือนกับที่เขาดูแลผมมาโดยตลอด ชีวิตคู่คงไม่แฟร์เท่าไหร่ ถ้
าผมต้องให้ต้นดูแลทุกเรื่อง......พี่ข้าวไม่ต้องเป็นห่วงน้องชายนะครับ ผมจะดูแลเค้าให้เอง  “

คุยกันอยู่พักใหญ่ ก็ปล่อยให้พี่ปลายข้าวนอนพักกลางวันซึ่งเป็นเรื่องปกติของคนทำงานสายโรงพยาบาล

สนกำลังออกมาจากห้อง ก็เจอต้นยืนยิ้มกางแขนต้องให้เข้าสนเข้ามากอดตามใจปรารถนา

สนเดินเข้าไปสู่อ้อมกอดผู้ชายที่เขารักสุดหัวใจ ต้นได้ยินทุกอย่างที่สนคุยกับพี่ปลายข้าว
หลายประโยคที่สนพูดก็ทำเอาต้นซึ้งจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

สนลูบมือต้นอย่างแผ่วเบา “ อย่าร้องไห้ดิ ....เดี๋ยวกูร้องตามนะ “

สนเองก็ขำในใจ ผัวประสาอะไร ขี้น้อยใจ หึงง่าย ปากจัด แถมยังอารมณ์อ่อนไหวง่ายอีก

“ อืม...มมม “ ต้นสูดอากาศเข้าไปเต็มปอด ไม่ยอมให้บ่อน้ำตาแตกตอนนี้

สนเลื่อนมือไปสัมผัสใบหน้า แต่สังเกตเห็นวัตถุชิ้นโตแทบจะทะลุออกมาจากกางเกง
ชัดเจนเลยว่า ต้นมีอารมณ์กระหายแบบสุดๆ
......หื่นไม่เป็นเวลาจริงๆเล้ยยยย

“ เงี่ยนหรอ..มึง “ สนโพล่งถามไป

ต้นพยักหน้าเชิงขออนุญาติ
“ งั้นเราไปเล่นอะไรสนุกๆ ตามประสาผัวเมียดีกว่าเนอะ “

สนพูดเสร็จก็กระโดดให้ท่านต้นอุ้ม นำพาร่างตัวเล็กไปยังเตียงนอน ทั้งสองประจันหน้าเข้าหากัน
ส่งเครื่องหมายคำถาม เอะใจขึ้นมาว่า

.....เออ ยกนี้ ใครเป็นผัว ใครเป็นเมียว่ะ

.
..
...
To Be Continued
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-08-2017 15:35:36 โดย kstt56 »

ออฟไลน์ crazydoii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
นึกว่าจะดราม่าต่อซะแล้วๆๆ

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
สวัสดีครับ ตอนนี้นิยายของผมใกล้จะจบแล้ว
ยังไงก็ขอบคุณที่ติดตามนิยายของผมเสมอมานะครับ

ตอนนี้เอาไปเป็นของกับแกล้มก่อนละกัน

ตอนนี้ NC18+นะ
จึงขอไม่แนะนำผู้ที่ต่ำกว่าอายุ 18 ปีรับชมนะครับ
.
.
.
หึหึหึ เชื่อสิยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ

Chapter 33 " เรื่องบนเตียง "


เรื่องบนเตียง ถือว่าเป็นปัญหาใหญ่สำหรับคู่รักโดยเฉพาะคู่รัก ชxช อันมีโครงสร้างร่างกายเหมือนกัน
ทำให้คนที่แคร์เรื่องตำแหน่งบนเตียง อาจต้องเหนื่อยในการหาคู่นอนที่ตรงใจเรา โชคดีหน่อย ที่ท่านต้นกับท่านสน
จะได้ทุกแบบตามใจแฟน แต่ดูเหมือนต้นจะดูมีความเป็นสามีมากกว่า แต่ก็ไม่แน่นอนเสมอไป

เพราะทั้งสองคนมีประสบการณ์บนเตียงมาอย่างโชกโชน แล้วส่วนใหญ่ดันเป็นผู้หญิงซะด้วย
หรือว่าที่จริงแล้วทั้งสองคนเเค่เบื่อผู้หญิงเลยนึกหันมาเสพผู้ชายแก้เบื่อ อย่างงั้นหรือ

ทั้งสองคนอยากมีอะไรกับผู้ชายด้วยกัน เพราะอยากลองความแปลกใหม่?

ถ้าพิจารณาว่า

แฟนคนแรกของท่านสน เป็นผู้หญิง
แต่แฟนคนแรกของท่านต้น เป็นผู้ชาย

ก็จะรู้ได้ทันทีว่า ต้นเป็นเกย์มาตั้งแต่เริ่มต้น

แต่แล้วทั้งสองคนดันไปคบกับขวัญซึ่งเป็นผู้หญิง เท่านี้คงจะพอเห็นความแตกต่างของทั้งสองคน

เพราะท่านต้นเคยผิดหวังความรักกับผู้ชายจนถึงขนาดยอมคบผู้หญิงเพื่อรักษาแผลใจ ทั้งๆที่ในใจรู้อยู่เต็มอกว่าตัวเองไม่เคยชอบผู้หญิงเลยเพียงแต่เขาเลือกที่จะหลอกตัวเอง แต่ท่านสนชอบผู้หญิงมาตั้งแต่แรก จุดหักเหคือความสับสนผนวกกับความอยากรู้อยากลอง จึงทำให้เขาเปลี่ยนมาคบผู้ชายในภายหลัง

ยังมีความลับหลายอย่างที่ต้นเก็บงำเอาไว้ บางทีอาจตายไปพร้อมกับเขา
แต่เมื่อเขาคบกับสน เขารู้ว่าความจริงใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เขาไม่มีอะไรจะเสีย เพียงแต่เขาขอเวลาคิด

.....คิดซักพัก
.....จะบอกตอนนี้ ดีหรือเปล่านะ
.....อืมมมมมม ยากจัง


ต้นเหม่อลอย จนโดนท่านสนผลักหัว ตอนนี้เขากำลังโม๊คให้แฟนอยู่

" เชี่ย!!! ต้น...ระวังหน่อยดิ "

ต้นเหม่อลอยจนไม่ทันระวัง ฟันของเขาเผลอกัดตอร์ปิโดท่านสนเสียได้

" ใจลอยแบบนี้ มึงนึกถึงใครอยู่.... "

" กูแค่ไม่พร้อม "

ท่านสนครวญคราง ออดอ้อน

" ทำไมอ่า ต้น.... ครั้งนี้กูยอมเป็นเมียมึงเลยนะ"

" ไม่ใช่อย่างงั้น หมายถึงกูไม่พร้อมเรื่องอื่น "

" เรื่องอะไร "

" ช่างเถอะ ไม่เกี่ยวกับมึง "

ท่านสนเขกกระโหลกต้นอย่างจัง

" โอ๊ย.... เห้ย ชอบใช้กำลังหรอวะ "

" เออ อยากถีบมึงด้วย กูเป็นแฟนมึงนะ "

" ไม่เอา กลัวมึงจิตตก "

" พูดอย่างงี้ กูยิ่งอยากรู้ "

" เออๆ...เดี๋ยวกูเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องของกูอีกนั่นแหละ แต่ตอนนี้กูขอทำหน้าที่ผัวดีกว่า "

ทั้งสองคนนัวเนีย ผลัดกันเย้าหยอกร่างกาย รู้ตัวอีกที ท่านต้นก็คร่อมท่านสนเรียบร้อยแล้ว

" เบาๆดิ " ต้นงับหูท่านสน เล้าโลมทั่วร่างกาย กระชากเสื้อผ้าโยนกระเด็นไปไกล
ท่านสนเปลือยท่อนบน ส่วนท่านต้นเปลือยท่อนล่าง ทั้งสองสบตากระหายในเรือนร่างอีกฝ่าย

ท่านสนกระชากท่านต้น กระซิบแนบหู  "...แดกกูได้ทั้งตัวเลยนะ "

ต้นได้ยินก็ของขึ้นไม่รีรอลูบไล้เรือนร่างท่านสน ไล่เรียงยอดอกลงมาถึงสะดือ
" อื้อ.... ต้น เอากางเกงในออกก่อน "

ท่านสนเหลือกางเกงในหวังให้แฟนตัวเองถอดให้ น่าจะได้อารมณ์มากกว่าแต่ท่านต้นกระชากกางเกงทีเดียวขาดเป็นสองส่วน
ท่านต้นรู้ทันท่านสนเป็นอย่างดี  " รู้นะว่ามึงอยากให้กูฉีก มึงเล่นใส่บางแบบนี้...จะยั่วกูใช่ป่ะ "

พูดตรงขนาดนี้ เล่นเอาท่านสนก็ไปไม่เป็น เลือดสูบฉีดเต็มหน้า

ต้นขยำก้นท่านสนอย่างหมั่นเขี้ยว " แน่นจัง... เมียกู "

เพียะ!!!! " เชี่ยต้น...กูเจ็บ "

หมั่นเขี้ยว จนต้องขอตีสักหน่อย ตบทีนึงแม่งสั่นอย่างกับลูกชิ้นเด้งเลย
......วันหลังหยิกก้น แทนหยิกแก้มมันดีกว่า มันส์กว่าเยอะ

" ล้างตู้เย็นก่อนนะ "
ต้นยกบั้นท้ายท่านสน ก่อนบรรเลงลงลิ้นตวัดตามร่างกายเริ่มจากหว่างขาจนไปถึงช่องสอดใส่
จังหวะนั้นเองนับเป็นครั้งแรกที่ท่านต้นได้ยินท่านสนหลุดครางเสียงสูงออกมา

" ไอสัด....อ๊ะ...อ๊าาาา "
" ซี๊ดดดดด...อ๊าาาาา.... "

ต้นชะโลมเจลสอดเข้าไปในช่องรัก นิ้วท่านสนชักเข้าชักออก ผ่านช่องรักท่านสน
ท่านสนดีดดิ้นอย่างกับเพิ่งเสียซิงครั้งแรก มือทั้งสองแหวกว่ายในรูตูด สนร้องครางกระเซ่าตามจังหวะชักเข้าออก
ในขณะที่ปากท่านต้นก็ทำหน้าที่โม๊คตอร์ปิโดท่านสนมิดลำ เอาใจเมียให้เสียวหลายช่องทางพร้อมๆกัน

" เสียว...มั๊ย "

" ต้น....หืออออออ "

" ตอบสิครับ "

" เสียว...คร้าบบบ "
.....พูดเพราะเชียวเลยนะ สน

" พร้อมเป็นเมียยังเอ่ย "

สนพยักหน้าหงึกๆ  " อือออออ... รักมึงนะ..ต้น "

เพียงวินาทีแรก ที่ดุ้นท่านต้นสอดเข้าไปร่างกาย ท่านสนก็เปลี่ยนไปกลายเป็นคนละคน
แว๊บแรกที่รู้สึกคือ ความเสียวแบบจางๆ แต่เมื่อสบสายตาหล่อปานเทพบุตรของท่านต้น
ความเสียวที่เกิดขึ้นกลับมีความอบอุ่นแทรกซึมผ่านการกระทำที่อ่อนโยนต่างจากผู้ชายทั่วไป
ต้นชะเง้อมองดูอากัปกิริยาของเมียคนใหม่ ว่าแฟนเจ็บรึป่าว แต่ระดับท่านสนซะอย่างไม่เจ็บอยู่แล้ว

สนเงยหน้าหลงใหลในใบหน้าหล่อเหลาของต้น
.....อย่ามองแบบนี้ดิ กูเขินนะ
.....อย่ายิ้มนะ
.....อย่ายิ้ม บอกว่าอย่าไง


ต้นเป็นคนยิ้มไม่บ่อย แต่ยิ้มทีนึงทำเอาสนยอมผลีกายถวายเรือนร่างทุกส่วนให้กับท่านต้นไปลิ้มลองอย่างง่ายดาย
ยิ่งตอนคบกัน ท่านต้น...แกใช้รอยยิ้มอย่างสิ้นเปลือง แต่ก็พิฆาตใจท่านสนได้ทุกครั้ง ท่านสนมองหน้าแฟนตัวเองส่งยิ้ม
ราวกับเป็นสารเสพติด ยิ่งมองก็ยิ่งโหยหา ....ท่านสนติดกับดักรอยยิ้มท่านต้นเข้าให้แล้ว

.....อ้าาา...จะละลายอยู่แล้วต้น 

" เขินกูหรอ ไม่สบตากูเลย "

" อือออออ........~~~~~ "

" ไม่เป็นไร ไว้ทำแบบนี้บ่อยๆ เดี๋ยวก็ชินเอง "

" อ๊ะ....อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊าาาา "

" อย่าพึ่งรีบแตกนะครับ เมียจ๋า รอผัวเล่นท่ายากก่อนนะ "
....เมียกูเป็นถึงนักปิงปองประจำจังหวัด ต้องจัดท่ายากให้ไอสนซักหน่อย ดูสิร่างกายจะยืดหยุ่นสมเป็นนักกีฬารึเปล่า

" อื๊อออออ......... " สนร้องเสียงอู้อี้ในลำคอเร่งเร้าท่านต้นจัดหนักเสียที

" ตอดดีจัง...เมียกู " แม้สนทำหน้าที่เมียอยู่บ่อยครั้ง แต่ยังคงความฟิตจนสามีคนใหม่อย่างต้นออกอาการฟินสุดๆ

ต้นสอดของเด็ดเข้ามาทีละขั้นจนมิดด้าม ต้นกำลังงัดฟอร์มเก่งกลับมาอีกครั้ง โยกตัวขยับเข้าออกเป็นจังหวะ

" ต้น....อย่าพึ่ง "

" มีอะไร "

สนเอื้อมไปหยิบมือถือ " เชี่ย......มีคนโทรมา "

" หึหึ....คุยไปเลย "

ต้นส่องตาเป็นประกาย แบบนี้รู้เลยว่าถ้าเผลอรับสาย ต้นคงจะกระแทกหนักกว่าปกติเป็นแน่

" แต่..ว่า ต๋องโทรมานะ "

" นึกว่าใครที่ไหน...รับสายไปเลย หึหึ "

" กูว่า....พักยกก่อนมะ "

" คุยไปเลยๆ กูไม่แกล้งมึงหรอก ....หึหึ "

....ไม่รู้จะไว้ใจมันได้รึป่าวนะ แต่ช่างเหอะ คุยก็คุย

สนกดรับสาย
" ฮัลโหล ต๋อง "
//ต๋อง: วันนี้มึงไม่มาเรียนหรอ
" ใช่ วันนี้กูไม่ได้มาเรียน "
//ต๋อง: สะดวกคุยป่ะ เสียงดูเพลียๆ
" มีอะไรล่ะ "
//ต๋อง: ช่วยเลือกเสื้อผ้าให้กูหน่อย กูจะไปงานบายเนียร์มะรืนนี้อ่ะ
" ได้....อ๊ะ...อ๊าาาาาา "
//ต๋อง: เสียงอะไร ดูหนังโป๊อยู่ละสิ
" ปะ...ป่าว กูอยู่โรงบาล ฉีดยาอยู่ ....อ๊าาาาาา "
//ต๋อง: หึหึหึ มึงเล่นหนังโป๊เองเลยสินะ ไม่กวนมึงแระ
" เดี๋ยวก่อน... ไม่ใช่อย่าง... "
//ต๋อง: ตื้ด ตื้ด ตื้ด //ตัดสาย

สนวางสายไป " เชี่ยต้น....เล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง "

ต้นอดขำออกมาไม่ได้ " ฮ่าฮ่า...กูไม่ได้เอามึงแรงเลยนะ "

" แต่กูเสียวอ่ะ...ถึงจะเบาก็เถอะ "

" ทำต่อนะ .... "
.....ขนาดนี้แล้ว ค_ยมึงยังคาตูดกูอยู่เลย จะให้เลิกกลางคันได้ไง

" เออ เอาแรงๆเลยด้วย .... "
...............สนร้องขอขนาดนี้ ได้เลยต้นจัดให้ แต่คิดไปคิดมา กวนตีนมันหน่อยดีกว่า

ขนาดบนเตียง ต้นแม่งยังจะกวนตีนไม่เลิก ต้นยังคงผ่อนแรงจงใจขยับเอวอย่างเชื่องช้า สนร้องเรียกให้ใส่มาเลยไม่ยั้งแต่ก็ไม่เป็นผล ต้นยังคงกวนตีนสอดใส่สลับหยุดพัก ทำเอาสนหัวเสีย สนอยากจะเสียวก็ไม่ให้มันเสียวได้ง่ายๆ

" กวนตีน.. " ท่านสนด่าสามีใหม่เข้าให้

ท่านต้นก็แค่รับฟัง สนเลยชะล่าใจนึกว่าท่านต้นอยากทำนานๆ แท้ที่จริง ท่านต้นรอจังหวะงาม ขอเผด็จศึกท่านสนทีเดียวเลย

จู่ๆท่านต้นกระเด้าเอวอย่างแรงจนท่านสนไม่ทันตั้งตัว มือข้างซ้ายเขี่ยหัวนมสนเเข็งเป็นไต มือข้างขวาจับแขนสน
ตรึงไว้กับขอบเตียง ต้นขยี้หน้าเม้มปากหอมแก้มท่านสน ทุกส่วนของท่านสนถูกต้นควบคุมจนท่านสนไม่รู้จะเสียวจากจุดไหนดี
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนท่านสนไม่มีเวลาแม้แต่ร้องเสียงกระเซ่าด้วยซ้ำ

สนเสียวจนอยากจะเสร็จกิจ พอจะเอื้อมมือไปจับคันชัก ก็ไม่ทันเสียแล้ว

" ฮืออออออ.... "
น้ำข้นสีขาวมันเยิ้ม ทะลักออกมาจากดุ้นท่านสนโดยไม่ได้ใช้มือช่วย มิหนำซ้ำท่านสนยังปล่อยออกมารอบที่สอง
ตอกย้ำความเสียวที่ไม่อาจทานทนได้ แม้แต่สนเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะแตกไวปานสายลมแบบนี้

" อย่ากินน้าาา....มันสกปรก....งือออออ "

" เสียวจนไม่ต้องง้อมือเลยเห็นมั๊ย.....แสดงว่ามึงเสียวปรี๊ดเลยใช่ม้าาาาาา "

ต้นก้มตัวลงไปกินน้ำเงี่ยนเต็มคำ ท่านต้นไม่รู้สึกรังเกียจเลย ยิ่งเป็นของท่านสนที่ต้นหลงรักสุดหัวใจ
มีหรือจะปล่อยน้ำรักทิ้งไป ต้นเองก็เสียวซ่านไม่แพ้กัน “ อ๊าาาาา....เชี่ย..สน จะแตกแล้ว...ซี๊ดดดดด “

ต้นไม่รีรอปล่อยน้ำรักพุ่งออกมากระเด็นไปถึงขอบเตียงอีกฝั่ง ความเสียวแบบนี้ ต้นเองก็ไม่ได้เจอมานานมากแล้ว
ต้นปาดเหงื่อที่ผุดเต็มใบหน้า พร้อมปรบมือในลีลาของตัวเอง ในขณะที่สนยังอารมณ์ค้างกลางสวรรค์อยู่เลย

" ฮ่าฮ่าฮ่า กูทำมึงได้....  " ต้นออกอาการสะใจสุดๆ

" ..... "   สนอายชัดเจน เบือนหน้าหนีไปคนละทาง จู่ๆ น้ำท่านสนก็ทะลักออกมาเองอีกครั้ง
ทั้งๆที่ค_ยต้นถอนออกมานานแล้ว แต่ความเสียวซ่านยังคงติดค้างอยู่ในตัวสนทุกอณู

ต้นเห็นจังหวะทะลักเต็มสองตา ท่านสนไม่กล้าสบตาเพราะกลัวถูกท่านต้นล้อเลียน
ต้นลูบหัวสนซึ่งนอนขดตัวสั่นเทาอยู่ ระดับเซียนอย่างท่านสนส่วนมากจะเจอความเสียวแบบไต่ระดับขึ้นไป
ใครจะไปนึกว่า ต้นจะมาแนวธรรมดาแต่ทีเดียวถึงสวรรค์เลย

" เป็นไงครับ น้องสน ผู้ไร้เดียงสา "

" ....... " สนยังอายอยู่ ไม่กล้าพูดอะไร

" นี่แหละ....เห็นมั๊ยว่า กูเด็ดขนาดไหน ไอไก่อ่อน "

“ กูจะไปอาบน้ำ..... “ สนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา อย่างกับไม่พอใจที่ต้นทำแบบนี้กับเขา

" บ้านกูนะ มึงเป็นใคร ยังมีหน้ามาสั่งกูอีก...ไอไก่อ่อน "

สนอดโมโหไม่ได้ เมื่อโดนท่านต้นสบประมาท ระบายออกมาเป็นชุด

" เหี้ย!!!! เอากูเสร็จ มึงแม่งเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังตีนเลยนะ ผู้ชายที่กูเจอก็แบบนี้แหละ เห็นเมียตัวเองเป็นของสนุก...เอาเลย กูมันอ่อน "
" ดีเหมือนกัน..กูกลับไปให้พี่เปรมเอาซะหน่อยดีกว่า เผื่อกูมีประสบการณ์มากขึ้น เวลาเอาจะได้ถูกใจมึงไง ครั้งนี้กูถือว่าสงเคราะห์ความเงี่ยนให้มึงก็แล้วกัน ....หรือถ้ามึงคบกับกู เพื่อเป็นที่ระบายอารมณ์ก็บอกมานะ กูจะได้วางตัวถูก “

ต้นโดนท่านสนด่ามาเป็นชุด เล่นเอาต้นสลดจนกลัวท่านสนไปเลย “ สน...กู..ล้อเล่น “

“ มึงตามจีบกู ก็แค่อยากเอากูใช่ป่ะ “ สนรีบเดินออกมาจากห้อง เข้าห้องน้ำล็อคประตูขังตัวเองอยู่ในนั้น

ก็อก ก็อก ก็อก!!!!
“ สน ครับ....ออกมาเถอะ “
ก็อก ก็อก ก็อก!!!!
“ กูขอโทษ....สน...ออกมานะคร้าบบบ "

ท่านสนหมุนลูกบิดคลายล็อค ต้นเปิดประตูเข้าไป กลับเจอท่านสนถือสายฉีดก้นรอไว้อยู่ก่อน
ฉีดน้ำอัดหน้าท่านต้นอย่างจัง ท่านต้นกวักมือหนีแรงอัดน้ำ น้ำกระเซ็นออกมาเปียกเต็มทางเดิน ท่านสนกู่ร้องอย่างสะใจ   

" ฮ่าฮ่าฮ่า....หลอกควายสบายใจจัง หลอกกี่ครั้งก็ยังเป็นควาย "

......ก็ว่าอยู่ ทำมันเสียวจนขนาดแตกได้เอง กูควรจะได้รางวัลนักเอาแห่งปีเลยด้วยซ้ำ
......จะว่าไป มันแตกได้เอง แสดงว่า มันคงมีเสียวมากเลยสินะ

" เชี่ยยยย เปียกหมดเลย "

" สมน้ำหน้า เสือกโง่เอง ช่วยไม่ได้ "

“ มึงก็เหี้ยเกิน แกล้งแรงไปป่ะ “

" โหหห แล้วทีบนเตียงอ่ะ "

" ทำไม ไม่ชอบหรอ เสียฟอร์มนิดหน่อย ทำเป็นหัวเสียไปได้ "

" ไอต้น!!!! "

ท่านสนล็อคคอท่านต้น ลากมันทิ้งลงบนเตียง สนคร่อมท่านต้นหวังเอาคืนงวดนี้คิดทบต้นทบดอก

" มาเป็นเมียกูซะดีๆ " ท่านสนชำเลืองมองต้นด้วยสายตากระหายหิว

 " หึหึหึ.... "  ท่านต้นนึกขำในใจ หลอกล่อให้ท่านสนขึ้นคร่อม ต้นเล่นไปตามเกมส์ซักพัก
จนเมื่อท่านสนก้มลงโน้มตัวไปจูบเท่านั้นแหละ ท่านต้นฉวยโอกาสใช้นิ้วสอดใส่เข้าไปในช่องรักท่านสนโดยไม่ทันตั้งตัว
ท่านสนร้องห้ามได้ชั่วครู่ก็ต้องยอมสยบในลูกเล่นของท่านต้นจนได้
 " ไม่เอา...ตะ....ต้น...อ๊าาาาาา "

" มึงแหละ มาเป็นเมียกูซะดีๆ "

ต้นไม่รอคำตอบจากท่านสน จับท่านสนก่อนสำแดงเดชความเป็นผัวให้ท่านสนตระหนักว่า
.....มึงเป็นเมียกู นะ ไอสน จำไว้

สนก็เสร็จต้นไปตามระเบียบ

.
.
.
.
.
To Be Continued
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-09-2017 17:01:41 โดย kstt56 »

ออฟไลน์ crazydoii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
 :z1: :pighaun: :haun4:
ต้น สน  :กอด1: :กอด1: :กอด1:
อ้าว.......ลีลาท่านต้นไม่เบาใช่มั้ยสน

ต้น ก็หลงสน ชอบสนมาตั้งนานและ o18
สน ก็หลงต้นที่หล่อปานเทพ ยิ้มแต่ละทีใจสนระทวย  :z3:
       :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ arjanlai

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 18
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
 :L1: :L1: :L1:
สวัสดีครับ ผู้อ่านทุกท่าน
มาถึง Chapter 34 แล้ว
คาดว่า Chapter 35 ก็ Chapter 36 คงเป็น Chapter จบบริบูรณ์นะครับ


ขอบคุณผู้อ่านทุกท่าน ที่ติดตามผลงานชิ้นแรกของผมมาตลอด

เชิญรับชมตอนต่อไปได้เลยครับ

Chapter 34 "คำตอบเมื่อ 5 ปีก่อน"

" เป็นไงบ้างมึง "

สนนั่งรออยู่ตรงโต๊ะม้าหินอ่อนใต้คณะ พูดทักทายต้นซึ่งกำลังเดินออกมาจากห้องประชุมฝ่ายกิจการนิสิต
วีรกรรมเรื่องหนีทุนของท่านต้นค่อนข้างเป็นประเด็นที่มีแต่คนถึง ท่านสนได้ยินเสียงตวาดของอาจารย์หลายท่านเล็ดลอดออกมา
จากห้องประชุม ท่านสนแอบกังวลว่าต้นจะเป็นอย่างไรบ้าง ยิ่งในห้องนั้นมีพี่เปรมอยู่ด้วย ไม่รู้ว่าต้นจะโดนอะไรหนักหรือเปล่า
.....พี่เปรมเสือกได้ทุกเรื่องจริงๆนะ

ท่านต้นเดินออกจากห้องประชุมด้วยท่าทางเคร่งขรึม เขาเดินโซเซเหมือนเมาหมัดจากห้องเชือด สนลุกขึ้นเดินไปประคองต้น

" โอเคป่าว "

" กูโอเค "

สนชักสีหน้าไม่พอใจ เขารู้สึกเป็นเดือดเป็นร้อนแทนต้น " อย่ามาโกหก เปรมทำอะไรมึง!! "

ตรงกันข้าม ต้นกลับดูสบายใจไม่ได้วิตกกังวล เขาดูเงียบขรึมก็เพราะแค่เบื่อเสียงด่าจากอาจารย์เท่านั้นเอง
" เปล่าเว้ย "

" งั้นกูจะไปถามมัน "

สนเดินเข้าหาประจันหน้ากับพี่เปรม แม้สนจะมองหน้าหาเรื่อง อย่างไรเสียพี่เปรมก็ยังคงมองสนด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
เหมือนคราวที่ยังคบกัน พี่เปรมไม่พูดอะไรได้แต่ส่งยิ้มก่อนเดินลับสายตาไป เขายังพยักหน้าให้ต้นอีกด้วย
.....ทั้งสองคนมีอะไรกัน

ต้นตบบ่าสนให้นั่งลง " กูเนี่ย ต้องขอบคุณเปรมด้วยซ้ำ ก็มันช่วยเคลียร์ปัญหาทุกอย่างให้
นอกจากกูจะไม่โดนทัณฑ์บน กูยังได้ไปต่างประเทศอีกด้วย ที่กูโดนด่าก็เพราะกูทำตัวเอง "

" เฮ้ย จริงดิ ได้ไปจริงหรอ "

" ดีใจอะไรนักหนา กูจะไม่ได้เจอหน้ามึงตั้งสามเดือน ขอถ่ายรูปตอนมึงโป๊ ได้ป่ะ กูจะเก็บไปชักว่าวที่นั่น "

" ทะลึ่งนะ มึงอ่ะ "

" กูได้ทุนไปออสเตรเลียอีกรอบ แต่กูยังไม่ตกลงว่าจะไปรึป่าว เพราะกูต้องถามความเห็นมึงก่อน  "

" ไปเหอะ กูอยู่ได้ "

" เหอะๆ อย่าให้รู้นะว่า ไปมีคนอื่น "

" กูเคยทำมึงเจ็บเรื่องขวัญ ทุกวันนี้กูก็ยังรู้สึกผิด การที่มึงไปที่นั่นนอกจากมึงจะได้ไปใช้ชีวิตให้คุ้มค่า
กูเองก็จะได้รู้จักอดทน อดทนกับการรอคนรักกลับมา  มึงรอกูตั้ง 5 ปี แค่ 3 เดือน กูต้องรอมึงได้ "

ต้นพยายามแทรก แต่โดนสนขัดไว้
" อย่าพึ่งขัดกู กูยังพูดไม่จบ!!! ไม่ต้องกลัวว่า กูกับเปรมจะกลับมาคืนดีกันหรอกนะ"

" เออ กูอ่ะเชื่อใจมึง แต่กูเหงาไง "

" หรอมึง ไม่คุยกับกูเป็นปีๆ ยังไม่เห็นจะตายห่าไรเลย "

" กูก็แอบดูแลมึงไง คนอย่างมึงจะไปรู้อะไร "

" สัด!!!  "

" จ้า ด่ากูเยอะๆเลย จะได้เอาคืนบนเตียงให้สาสม "

ท่านสนขับรถกลับบ้าน ต้น จนมาถึงแยกไฟแดง ท่านสนหันมาถามต้นอย่างสงสัย

" ต้น... "

ต้นหันควับ " หือออ "

" เรื่องเปรมอ่ะ เป็นยังไง คืนดีกันแล้วเหรอ "

ต้นได้ยินคำถาม เขากระดกน้ำเข้าปากจนหมด กลั้วน้ำกลืนลงคอ " ว่าแล้ว มึงต้องถามจนได้ "

" เปรมบอกว่า มันไม่ได้เกลียดกูแล้ว แต่จะให้สนิทเหมือนเดิมก็คงทำไม่ได้ พูดง่ายๆ กูกับมันต่างคนต่างอยู่
....กูเข้าใจมันนะ....ยังไงกูก็ต้องให้เวลามันแหละ เอ่อ อีกอย่างกูออกจากชมรมแล้วนะ "

" โดนพี่เปรมไล่ออกหรอ "

" เปล่า กูออกมาเอง "

" ดีแล้ว ชมรมเหี้ยไรก็ไม่รู้ เล่นเพลงเหี้ยไรก็ไม่เพราะซักอย่าง "

" นั่นไง ฝีมือกูดีเกินกว่าอยู่ชมรมนี้เว้ย "

" ถุยยยยย!!!! มึงอ่ะกากสุดในวงแระ "

" กูยังไม่เคยฟังมึงเล่นเปียโนเลย "

" พูดแบบนี้ อยากให้กูเล่นใช่ป่ะ "

" ถ้าฝีมือมึงไม่กาก ก็โชว์ให้กูหน่อย "

สนพาต้นกลับมาถึงบ้าน คะยั้นคะยอขอให้ต้นเล่นเปียโนซักเพลง สนไม่เคยเห็นฝีมือมันเลยซักครั้ง
ปกติต้นชอบเล่นกีตาร์มากกว่า ไหนจะพกพาสะดวก แถมยังดูเท่อีกด้วย ต้นรื้อของออกจากตู้
เห็นเปียโนสีน้ำตาลอันเก่าอยู่หลังตู้วางหนังสือ เปียโนไม่ได้ถูกใช้มานาน ลากเปียโนออกมาทีนึงฝุ่นฟุ้งกระจายเต็มห้อง
ต้นถึงกับสำลักฝุ่น สนเลยเอาผ้าชุบน้ำหมาดๆมาเช็ดเปียโนให้ดูสะอาดขึ้นมาอีกครั้ง

สนเอะใจกับเปียโนตัวเก่า
.....ทำไมกูคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นเปียโนอันนี้มาก่อน
.....แม่ง!! สงสัยจัง


“เปียโนนี้มึงซื้อมานานยังอ่ะ “

“ พ่อกูซื้อมาเป็นของขวัญวันแต่งงานแม่ มันอยู่ในบ้านก่อนกูเกิดอีก ....ครอบครัวกูเล่นเปียโนเป็นทุกคน
แต่ฝีมือกูเด็ดสุดแล้วจากทุกคน กูมีหัวทางด้านดนตรี แถมยังหล่ออีกด้วย และก็ยังมีเมียน่ารักอีกด้วย “

“ เหี้ย!! “ สนหน้าแดง สบถคำหยาบออกมา
.....ทำไมกูต้องเขิน เวลามันชมกูด้วยนะ

“ หน้ามึงแดงแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า “ ต้นฉวยโอกาสหอมแก้มสน ยิ่งตอนหน้าแดง ต้นยิ่งไม่อาจหักห้ามใจได้อยู่
สนสะบัดตัวหนีราวกับถูกน้ำร้อนลวก ระยะหลังๆมานี่ สนเผลอสบตาต้นทีไร ใจก็แทบกองไปอยู่กับพื้นทุกที
เพราะคนอย่างต้นซึ่งชอบทำตัวนิ่งเงียบ ต่อหน้าเพื่อนคนอื่น เขาแทบจะไม่แสดงอารมณ์ใดๆออกมา
ยิ่งทำให้เวลาต้นยิ้มออกมาให้สนดูมีความหมายมากขึ้น เพราะสนรู้ว่ารอยยิ้มแบบนี้ไม่มีใครจะได้เห็นง่ายๆ

.....หล่อแบบนี้ น่าจับทำผัวไปตั้งนานแล้วดีกว่า

ต้นเดินไปหยิบโน๊ตเพลงบนตู้ แปลกคนเหมือนกัน เขาดูโน๊ตเพลงราคาถูกดีกว่าเปียโนหลักแสนซะอีก
เขาไล่เปิดสมุดดูโน๊ตเพลงทีละหน้าจนมาสะดุดกับโน๊ตเพลงอันหนึ่งเข้าให้

River Flows in You by Yiruma (이루마)
Page. 38


“ อ่า เจอแล้ว “ ต้นกระตุกยิ้ม หยิบโน๊ตเพลงออกมาอ่านรอบนึง ก่อนวางเก็บมันกลับไป

“ หยิบออกมา แล้วเก็บไปทำไม “

“ กูเก็บโน๊ตทุกตัว ไว้ในสมองแล้ว “

“ ถุยย!! หลงตัวเองไปป่ะ “ …..แหวะ เลิกอวยตัวเองซะทีได้แล้ว

" สน มึงรู้จักเพลงนี้รึป่าว "

สนก้มลงไปดูเนื้อเพลง เพ่งพินิจกับบทเพลง
.....เพลงเหี้ยไร ไม่คุ้นเลย

" ไม่เคยฟังเลยอ่ะ "

ต้นถามเหมือนย้ำเพื่อความแน่ใจ " จริงหรอ "

" งั้นมึงมาเล่นให้กูฟังเร็วๆเลย เผื่อกูจำได้ "

ต้นนั่งหลังตรงหันหน้าไปยังผู้รับฟัง ก่อนพรมนิ้วบรรเลงเพลง เพียงแค่โน๊ตตัวแรกเคลื่อนตัวดั่งกลีบกุหลาบสอดเข้าผ่านใบหู
ดังก้องกังวานไปทั่วโสตประสาท สนเอะใจเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน สนรู้ตัวว่าเขาไม่ใช่คนชอบฟังเพลงคลาสิค
แต่เพลงนี้ทำไมถึงจับใจตั้งแต่โน๊ตตัวแรก จนเมื่อต้นเล่นท่วงทำนองต่อมา สนรู้สึกเหมือนว่าเขาเพิ่งเคยฟังเพลงนี้มาเมื่อวาน
ขณะที่ต้นกำลังดื่มด่ำกับบทเพลง เกร็งนิ้วลงบนแป้นคีย์อย่างพริ้วไหว ทันทีที่สนเพ่งสมาธิจับเมโลดี้ได้แล้วสลับกับมองหน้าต้น

 ความจริงทุกอย่างก็ปรากฎ เรื่องราวในอดีตเปรียบดั่งจิ๊กซอว์ถูกประติดประต่อเข้ารวมเป็นหนึ่ง
มันคือ ความทรงจำในอดีตที่สนเก็บกดมาตลอดช่วงที่เขาถูกข่มขืนจนถึงวันที่หายเป็นปกติ

ความทรงจำทุกสิ่งอย่างในอดีตถูกรื้อฟื้นออกมาประหนึ่งไขกุญแจดึงสมบัติออกจากหีบ ทุกความทรงจำครั้นยังอดีตไม่เพียงล้วน
เกี่ยวข้องกับเขา แต่ยังรวมไปถึงชายผู้กำลังเล่นเปียโนอยู่อีกด้วย เพลงนี้สำหรับคนทั่วไปก็เป็นเพียงเพลงไพเราะชิ้นหนึ่งเท่านั้น
แต่สำหรับสนแล้ว เพลงนี้มีความหมายลึกซึ้งมากกว่านั้น สนฟังเพลงพร้อมรำลึกถึงอดีตทั้งหมด จนเมื่อต้นบรรเลงมาถึงโน๊ตตัวสุดท้าย
ต้นมองหน้ากลับไปยังผู้รับฟัง เขาเห็นสนใช้มือปิดหน้าก่อนส่งเสียงสะอื้นดังก้องอยู่ในอุ้งมือ ต้นเหลือบมาเห็นสนกำลังร้องไห้
เขาเองก็ไม่อาจกลั้นน้ำตาได้อยู่ ต้นปล่อยน้ำตาไหลอาบท่วมทั้งสองแก้ม เขาไม่ได้เช็ดน้ำตาแต่ปล่อยให้ไหลไปตามธรรมชาติ
ตอนนี้ต้นรู้แล้วว่า สนจำอดีตทุกอย่างได้ทั้งหมด สำหรับต้น เพลง River Flows in You มีความหมายสำหรับต้นเช่นกัน
เวลาที่ต้นเสียใจเขามักจะเล่นเพลงนี้ซ้ำไปซ้ำมาทุกครั้ง เพลงนี้เองที่สามารถรักษาอาการสนให้หายเป็นปกติได้

สนเงยหน้า เห็นต้นร้องไห้ เขาเองก็รู้แล้วว่า ต้นยังเห็นคุณค่าของเพลงนี้อยู่
“ กูขอโทษนะ....ตอนนี้กูจำได้แล้ว “

“ มึงจำได้หมดแล้วหรอ “

สนพยักหน้าทั้งน้ำตา “ ฮือออออ......ทำไมมึงไม่บอกกู มึงแค่เล่นเพลงนี้กูก็ยอมเป็นแฟนมึงแต่แรกแล้ว...ฮืออออ.... “

ต้นส่งยิ้มพูดออกมาอย่างหวังดี 
“ มึงจำได้แล้วใช่มั๊ย ว่ามึงเคยเล่นเพลงนี้ให้กู ....ตอนนี้กูตอบคำถามที่มึงถามเมื่อ 5 ปีก่อนแล้วนะ "
.
.
.
.
.
.
.
.
เนื้อเรื่องก็ดำเนินใกล้ถึงฉากจบแล้วนะครับ
หวังว่าจะสนุกและก็ได้ข้อคิดอะไรไปไม่มากก็น้อยนะครับ

อนาคตผมอาจจะกลับมาเขียนฟิคเพิ่มอีกซะเรื่องนึง ยังไงก็ฝากติดตามกันต่อไปด้วยเน้อ

River Flows In You by Lee Ru-ma (이루마)



To Be Continued ( Last Chapter )
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-07-2017 14:06:35 โดย kstt56 »

ออฟไลน์ Laliat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
เขาขำๆ แต่มีแอบซึ้งน้ำตาท่วมจอตลอดๆ

ออฟไลน์ crazydoii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
สวัสดีครับ กลับมาให้หายคิดถึงกันอีกแล้ว

คาดว่า Chapter หน้าก็น่าจะเป็นตอนจบแล้วนะครับ

อาจจะมี ตอนพิเศษเล็กน้อยเป็นของแถมไปก็แล้วกัน ยังไงก็ขอให้มีความสุขเสพฟิคเรื่องนี้ให้เต็มที่ไปเลยนะครับ

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:


Chapter 35 แผลที่ต้องเยียวยา

.
.
.

ย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีก่อน

หลังจากวันที่นายสนธิกานต์ (สน) ถูกข่มขืน แพทย์วินิจฉัยอาการเบื้องต้นพบว่า สนมีบาดแผลเล็กน้อยบริเวณช่องทวารหนัก
จนกระทั่งเขามีอาการปวดบริเวณท้องน้อย แพทย์จึงทำ CT-Scan พบว่าสนมีอวัยวะบอบช้ำภายในต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน นอกจากนั้นยังต้องนำผลเลือดไปวิเคราะห์ว่าติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์หรือไม่ หลังจากนั้น สนรักษาตัวนอนอยู่ในห้อง ICU บนเตียงมีสายน้ำเกลือระโยงระยาง
มีพยาบาลหลายคนคอยดูอาการสนอย่างใกล้ชิด ร่างกายสนนิ่งราวกับเป็นเจ้าชายนิทราไปสองสัปดาห์ ต้นเดินทางไปเยี่ยมสนถึงโรงพยาบาลก็ได้แค่เพียงเฝ้ามองสนตาละห้อย ภาวนาให้สนรู้สึกตัวโดยไว นอกจากนั้นต้นแล้วยังมีเพื่อนอีกหลายคนมาเยี่ยมดูอาการของสน รวมไปถึงครอบครัวของสนก็เดินทางมาเยี่ยมดูอาการอย่างเป็นห่วง นายรณภัทร(พี่ปลายข้าว) ซึ่งได้รับมอบหมายทำหน้าที่เป็นจิตแพทย์คอยดูแลรักษาทางจิตใจของสนให้กลับมาเป็นปกติ ไม่ว่าสนจะเป็นนักเรียนหัวรุนแรงแค่ไหนก็ตาม เขาก็เป็นมนุษย์ มีจิตใจ สิ่งที่เกิดขึ้นย่อมทิ้งบาดแผลทางจิตใจให้เขาต้องเผชิญความเจ็บปวดตามลำพัง ช่วงเวลาอันเลวร้ายของสนไม่ใช่ตอนที่ถูกกระทำชำเรา แต่เป็นตอนหลังจากถูกข่มขืนซะมากกว่า เพราะวินาทีนั้น
สนย่อมรู้ดีว่า เขาไม่สามารถแก้ไขในสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้ว เมื่อโชคชะตาต้องการกลั่นแกล้งเขา ชีวิตที่เหลือคงหนีไม่พ้นการก้มหน้ายอมรับชะตากรรมในสิ่งที่เกิดขึ้น  สิ่งเดียวที่พอจะทำได้ ก็คือ การทนอยู่กับความอับอายและความเจ็บปวดกับการกระทำอันป่าเถื่อนของเหล่าแก๊งอันธพาล
พี่ปลายข้าวสังเกตจากบาดแผลทางกายภาพก็เห็นได้ชัดเจนแล้วว่า สนขัดขืนอย่างสุดความสามารถ ในฐานะของจิตแพทย์ที่ต้องคำนึงถึงสภาพจิตใจของผู้ถูกกระทำเป็นสำคัญ พี่ปลายข้าวขอให้ทางแพทย์แผนกอื่นช่วยปกปิดเรื่องที่สนถูกข่มขืน เพียงแต่ให้ครอบครัวรู้เพียงแค่ว่า สนถูกซ้อมโดยแก๊งอันธพาลทั่วไป จนกว่าสนจะเป็นฝ่ายยินยอมในการบอกเรื่องนี้แก่ครอบครัวเอง

จนมาถึงวันที่สนฟื้นตัว พี่ปลายข้าวเข้ามาดูอาการของสน

เพียงสบตากัน ก็เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า

สน เป็น โรคซึมเศร้า

ต้นทราบข่าวว่า สนเป็นโรคซึมเศร้า เขาถามพี่ชายถึงอาการอย่างเป็นห่วง

" พี่ข้าว....โรคซึมเศร้ารักษาหายได้ใช่มั๊ย " ต้นพูดด้วยสีหน้ากังวล

พี่ปลายข้าวลูบหัวน้องชายเผยรอยยิ้มอ่อนโยน “ หายสิ “

ต้นดีใจออกหน้าออกตา " จริงหรอพี่ "

" จริงสิๆ จะว่าอะไรมั๊ย ถ้าพี่จะขนเปียโนไปให้สนเล่นซักพัก “

“ ห้ะ....ว่าไงนะพี่ "

“ แหะๆ ไม่ได้สินะ “ พี่ปลายข้าวออกอาการเกร็ง เมื่อเห็นต้นขมวดคิ้วสีหน้าชวนตลก

“ เอาไปสิพี่.....สน เล่นเปียโนเป็นด้วยหรอ “

ต้นหลอกถามพี่ปลายข้าว เก็บข้อมูลสนไปพลางๆ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าจะเข้าหาสนได้ด้วยวิธีใด

“ เล่นเพราะมากด้วย เก่งพอๆกับแกเลยนะ “

“ ดีเลย ผมจะได้มีเพื่อนเล่น...พี่เองก็ยุ่งไม่มีเวลามาเล่นกับผมเลย “

“ พี่ต้องหาเงินเลี้ยงดูเราหนิ เราเองก็น่าจะไปรับจ็อบเล่นเปียโนตามโรงแรมสิ “

“ ขี้เกียจอ่ะ นี่บ้านเราจนขนาดนั้นเลยหรอ “

“ ก็อย่าคิดว่ารวยมากนักสิ .....พรุ่งนี้พี่จะให้ทางโรงพยาบาลยกเปียโนไปให้สนเล่นซักพักแล้วกัน “

วันรุ่งขึ้น พี่ปลายข้าวเดินทางไปโรงพยาบาลเพื่อดูแลอาการของสน โดยมีต้นคอยติดตามไปด้วย
ต้นรู้สึกตื่นเต้นดีใจที่จะได้เจอสนเป็นครั้งแรก ส่วนเปียโนถูกย้ายไปอยู่ในห้องพักของสนก่อนหน้านั้นแล้ว

สนพักอยู่ในห้อง VIP ชั้นบนสุดซึ่งเป็นห้องส่วนตัว มีเพียงไม่กี่คนที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปได้ ทั้งชั้นถูกเนรมิตให้เป็นห้องพัก
สำหรับผู้ป่วยเพียงคนเดียว ต้นแค่เหยียบโถงทางเดินรอบนอกก่อนเข้าส่วนห้องพัก ก็ตระหนักถึงความแตกต่างทางฐานะได้ในทันที
ต้นมองทางเดินซึ่งประดับไปด้วยวัตถุโบราณราคานับสิบล้าน แต่ละชิ้นล้วนแล้วควรนำไปจัดในพิพิธภัณฑ์มากกว่าในโรงพยาบาลซะอีก
ต้นกลืนน้ำลายจ้องตาไม่กระพริบ เมื่อทางเดินขนาบทั้งสองมีกีตาร์ห้อยประดับอยู่หลายสิบรุ่นข้างฝาผนังแต่ละรุ่นล้วนมีราคาแพง
และหายากทั้งนั้น ต้นมองกีตาร์ด้วยความเสียดาย ของดีแบบนี้ควรค่าต่อการนำมาเล่นมากกว่านำไปประดับซะอีก
 
“ รวยขนาดนี้...จะขนเปียโนมาทำไมกัน...น่าจะมีอยู่แล้วหนิ “

“ นั่นนะสิ พี่ก็ว่างั้น... “

พอเดินเข้าไปในห้องพัก กลับพบว่าในห้องพัก ยังมีห้องรับรองแขก บรรยากาศในห้องหรูหราประหนึ่งเป็นโรงแรมห้าดาว
พี่ปลายข้าวกำมือต้นไม่ให้ซุกซนจนเผลอไปทำข้าวของพัง จนมีชายผู้หนึ่งเดินท่าทะมัดทะแมงเข้ามาหาพี่ปลายข้าว
ดูจากการแต่งกายก็พอจะมองออกว่าเป็นพ่อของสนเป็นแน่

“ คุณรณภัทร มากับใครหรือครับ “

“ นี่ ต้นข้าว ครับเป็นน้องชายผมเอง “

ชายในชุดสูท ยกมือทักทายต้นอย่างเป็นกันเอง หันกลับมาคุยกับพี่ปลายข้าวต่อ

“ ตอนนี้นายใหญ่กำลังคุยกับนายน้อยอยู่ รอซักครู่นึงนะครับ …ผมขอตัวไปทำบัญชีก่อนนะครับ “

ต้นสะกิดพี่ปลายข้าว “ นั่นไม่ใช่ พ่อสน หรอพี่ “

“ ห้ะ...นั่นเป็นเลขาส่วนตัว เมื่อกี้ไม่ได้ยินหรอว่า พ่อสนกำลังคุยกับลูกชายอยู่ “

“ เลขายังแต่งตัวดีกว่าพี่อีกนะ “

“เอาจริงๆ เค้าก็รวยกว่าพี่แหละ ฮ่าฮ่าฮ่า “

ทันใดนั้น มีบุคคลหนึ่งเดินออกจากห้อง เขาสวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้น สวมรองเท้าแตะ แต่งกายซ่อมซ่อ
ตัวเตี้ยกว่าเด็กมัธยมปลายอย่างต้นซะอีก เข้ามาทักทายพี่ปลายข้าวอย่างเป็นมิตร

ต้นเอะใจ
.....อาแป๊ะ นี่ เข้ามาได้ยังไงกัน

“ สวัสดีครับ นายใหญ่ “

“ อย่าเรียกแบบนั้นสิ ผมตัวเล็กจะตาย ฮ่าฮ่าฮ่า “

ต้นถึงกับช็อค ตาแป๊ะนี่เป็นพ่อสนเองหรอกเรอะ เขาอายถึงกับหลบอยู่หลังพี่ปลายข้าว

“ เปียโนที่ผมให้ไป ใช้ได้มั๊ยครับ “

“ ขอบคุณมากเลยคุณปลายข้าว เจ้าสนชอบมากเลย ผมยังไม่ได้ให้เช็คคุณไปเลยหนิ “

“ เช็คอะไรหรอครับ “

“ เช็คเงินสด....ค่าเช่าเปียโนไง “

“ ไม่เป็นไรครับ ผมเกรงใจ “

“ ไม่ต้องเกรงใจหรอก ผมให้วันละ 2 หมื่น ต่อวัน เป็นไง “

“ โหหหห....ผมว่า 2 หมื่น นี่เช่ารายเดือนได้เลยนะครับ “

“ เอาหน่า ถือซะว่าเป็นรางวัลที่คุณช่วยดูแลรักษาอาการของสน แล้วพาใครมาด้วยเนี่ยหืม”

“ อ่อ นี่ต้น....น้องชายผมเองครับ..เขาอยู่โรงเรียนเดียวกับน้องสนด้วยนะครับ “

ต้นยกมือสวัสดีทักทายอย่างนอบน้อม “ สวัสดีครับ “

“ สวัสดีจ๊ะ...ดีเลยๆ เจ้าสนจะได้มีเพื่อนดีๆอีกหนึ่งคน “

พี่ปลายข้าวหันหน้ามาคุยกับต้น
“ ต้นไปเยี่ยมสนไป พี่จะคุยกับพ่อสนซักพัก “

ต้นเดินออกมาจากฉาก แต่หูยังคงแอบฟังบทสนทนาของพี่ชายกับพ่อสนอย่างตั้งใจ
.
..
...
“ ลูกผมมีความเสี่ยงฆ่าตัวตาย นะเหรอครับ “

“ แค่มีความเสี่ยงครับ ไม่ถึงกับต้องวิตก ที่น่าวิตกกว่าคือ สนจำใครไม่ได้เลยหลังจากวันที่สนถูกทำร้ายร่างกาย”

“ ลูกชายผมสูญเสียความทรงจำงั้นหรือครับ “

ต้นชะงักยืนนิ่ง เขาไม่ได้เสียใจมากนัก เพราะยังไงซะ เขาก็ยังไม่รู้จักกับสนมาแต่ก่อนหน้าอยู่แล้ว
แต่เขาชะงักในประโยคที่พี่ชายพูดกลับมา

“ สมองเขาปกติดีทุกอย่างครับ.....เขาไม่ได้สูญเสียความทรงจำหรอกครับ ...เขาเลือกที่จะลืม “

ต้นได้ยินคำพูดแบบนี้ ก็แทบทนฟังไม่ได้ แต่แขนขาก็ไม่มีเรี่ยวแรงพอจะไปไหนได้เช่นกัน ต้องยืนทนฟังผู้ใหญ่สองคนพูดกัน

“ เขาถูกซ้อมโดยคนหลายคน ผลกระทบสิ่งหนึ่งที่มีต่อตัวเขา คือ เสียง ดังนั้นเขาจะไม่ชอบได้ยินเสียงคนพูดคุยเสียงดัง
นอกจากนั้นเขายังมีอาการหวาดระแวงเหมือนคนจะมาทำร้าย สังเกตได้ว่า สนต้องนอนเปิดไฟตลอดเวลา นอกจากนี้เขายังกลัวคนแปลกหน้าอีกด้วย เฉพาะคนสำคัญเท่านั้นที่เขาจะเป็นมิตรด้วย “

“เจ้าสนจะหายมั๊ยครับ “

“ ขึ้นอยู่กับเจ้าตัวครับ....เดิมทีเจ้าตัวเป็นคนร่าเริง แต่พอมาเจอเหตุการณ์แบบนี้สนเลยมีอารมณ์แปรปรวน
และยังมีอาการหลงลืมแทรกซ้อนอีกด้วย ทั้งหมดนี้ต้องได้รับการแก้ไขทีละส่วน “

“ ครับ คุณหมอ “

“ อาการซึมเศร้าเป็นอาการที่เลวร้ายกว่าการเศร้าโดยทั่วไปนะครับ เพราะคนที่มีอาการดังกล่าว เขาจะไม่รู้สึกอะไร
นอกจากความว่างเปล่า บางทีนายน้อยอาจทนไม่ได้กับความโหดร้ายในโลกแห่งความจริง เขาจึงเลือกที่จะลืม
ซึ่งเป็นกลไกการป้องกันตัวแบบหนึ่ง ในเมื่อเขาไม่สามารถป้องกันตัวขณะถูกซ้อมได้ อย่างน้อยเขาก็ป้องกันจิตใจตัวเอง
ด้วยการกดความรู้สึกทุกอย่างลง จนกระทั่งลืมเรื่องราวต่างๆ ดังนั้นเขาจึงลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังจากวันนั้น
แม้แต่ผมเอง เขาก็ต้องใช้เวลาคิดซักครู่จึงจำได้ว่าผมเป็นใคร “

“ ครับ...คุณหมอ “

“ คุณพ่ออย่าเครียดไปนะครับ ขั้นแรกเลย ต้องให้สนจำเรื่องราวทุกอย่างให้ได้ เขาต้องยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น
แม้ว่าจะเจ็บปวดเพียงใดก็ตาม ดีกว่า หลอกให้เขาเข้าใจไปเองว่าไม่เคยเกิดขึ้นจริงมาก่อน หลังจากที่เขาจำได้
เขาอาจจะร้องไห้ เสียใจ ก็อย่าได้ท้อแท้นะครับ ขอให้เข้มแข็งเข้าไว้นะครับ "

" ครับ คุณหมอ "

" การเสียใจถือเป็นการตอบสนองในการยอมรับตัวตนว่าตัวเองกำลังเผชิญกับอะไร ถ้าเขาเริ่มเสียใจขึ้นมาก็แสดงว่าพัฒนาการ
ของเขาดีขึ้น หลังจากนั้นเราจึงจะทำการรักษาจิตใจให้กลับมาเป็นปกติ แม้จะมีความทรงจำเลวร้ายติดตัว แต่เขาจะสามารถอยู่
กับมันได้ ยอมรับมันได้ และเข้าใจมันได้....เขายังเด็กอยู่ อนาคตยังอีกไกลครับ...คุณพ่อ “

พ่อสนรับฟังพี่ปลายข้าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แต่แฝงความกังวลใจภายใต้ดวงตาคู่โต
พี่ปลายข้าวเหลือบมาเห็นผมยืนอยู่ด้านหลัง เขาไม่อยากให้ต้นได้ยินสิ่งที่เขาคุยจึงพาพ่อสนเดินออกจากห้องไป
เหลือเพียงแค่สนกับต้นในห้องพักขนาดใหญ่ ต้นเลื่อนประตูเข้าไปห้องพักผู้ป่วยซึ่งอยู่ลึกสุดของห้องพัก ภายในเป็นห้องกลับ
พบความเงียบเหงาของสนซึ่งอยู่เพียงตัวคนเดียว กำลังเล่นเปียโนซึ่งดูมีชีวิตชีวากว่าคนเล่นอย่างสนด้วยซ้ำ สนกำลังบรรจงเล่น
เพลง River Flows In You ต้นสดับฟังแว๊บแรกก็รู้แล้วว่า สนเล่นเปียโนเก่งไม่น้อยไปกว่าตน ต้นฟังสนเล่นเพลงนี้ซ้ำไปซ้ำมา

ต้นทักทายสน “ หวัดดี “

สนเห็นชายแปลกหน้าเดินเข้ามา เขาหยุดเล่นเปียโนทำท่าลุกหนีทันที “ มึงเป็นใคร....จะมา...จะมาทำอะไรกู “

“ ใจเย็นๆนะ สน เรามาดีไม่ได้มาร้าย “

“ กูเป็นเพื่อนเล่นมึงหรอ...แล้วมึงรู้ชื่อกูได้ไง...กูไม่เคยรู้จักกับมึง “

“ ...เราชื่อ ต้น....อนาคตเราจะเป็นเพื่อนกันนะ “

" กูไม่อยากรู้จักมึง ....ไอสัด ออกไป "

สนเขวี้ยงสมุด กระเป๋าใส่ต้น ของกระจัดกระจายตามพื้น

" เราเป็นน้องชายของพี่ปลายข้าวไง จำได้มั๊ย “

“ พี่ปลายข้าว.....ใคร? “

“ จำไม่ได้หรอ พี่ที่เอาเปียโนมาให้นายเล่นไง เปียโนนี้เป็นของเรา “

สนยืนนึกซักพัก ถึงจะจำได้ว่าพี่ปลายข้าวเป็นใคร “ อ่อ จำได้แล้ว …โทดทีนะ นายเล่นเปียโนเป็นหรอ “

“ เป็นสิ...นายเล่นเพราะมากเลยนะ “

“ ขอบคุณนะ...นาย....นาย....นายชื่ออะไรอ่า เราจำไม่ได้แล้ว “

“ ชื่อ ต้น....เราเรียนที่เดียวกับนาย คุ้นมั๊ยๆ “

สนส่ายหน้า ไม่คุ้นหน้า “ เราอยากไปเรียนแล้ว เราเบื่อที่นี่มากเลย ...นายช่วยไปคุยกับพี่หน่อยสิ “

“ ไม่ได้นะ สน....นายยังป่วยอยู่ “

“ เราหายแล้ว.... แค่โดนเตะนิดเดียวเอง พ่อเราทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้ “

“ เห้อ...นายยังไม่หาย ต้องรอดูอาการไปก่อน “

“ เราเหงาอ่ะ ไม่มีใครมาเยี่ยมเราเลย....ก็มีแค่นายที่มาเยี่ยมเรา “

“ มาเล่นเปียโนด้วยกันมั๊ยจะได้หายเหงา “

“ เอาดิๆ “

ทั้งสองนั่งเล่นเปียโนด้วยกัน จนมาถึงเพลง Clair De Lune ซึ่งเป็นเพลงถนัดของต้น ต้นเล่นเพลงนี้อย่างช่ำชอง
สนเองก็อึ้งประทับใจในความสามารถของต้นเช่นกัน  “ โหหห เทพจัง.....เพลงนี้ เราฝึกจนเลิกเล่นไปแล้ว “

“ เราเล่นเพลงที่นายเล่นได้ด้วยนะ River Flows In You ไง “

ต้นเล่นเพลง River Flows In You เพียงท่อนแรก สนจับทำนองและท่วงท่าของต้น สนสัมผัสถึงบางอย่าง
เขาจับมือต้นจนเสียงเพลงขาดห้วนไป เหลือแต่ความเงียบ

สนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ เพลงนี้....จำได้แล้ว นายเป็นใคร...เราจำได้แล้ว ต้น “

“ จำ..ได้แล้ว? “

แฟนหน้าตาหล่อขนาดนี้ ทำไมจะจำไม่ได้

ต้นเงิบแดก “ ห้ะ “

.....ไม่นะ ไม่จริง ต้องเข้าใจผิดอะไรไปแล้วแน่ๆ

.
.
.
.
.
.
.
.
.
To Be Continued
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-08-2017 03:16:33 โดย kstt56 »

ออฟไลน์ crazydoii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
สวัสดีครับ มาถึงตอนสุดท้ายแล้ว

ขอบคุณสำหรับผู้อ่านทุกคน ที่ติดตามผลงานชิ้นแรกของผม
หวังว่าในอนาคต ผมจะมีโอกาสได้แบ่งความสุขให้กับผู้อ่านผ่านตัวอักษรอีกครั้ง

เรื่องราวดำเนินมาถึง ตอนจบแล้ว เชิญติดตามได้เลยครับ

Last Chapter แอบรักมาก่อน

ต้นเล่นเพลง River Flows In You เพียงท่อนแรก สนจับทำนองและท่วงท่าของต้น
สนสัมผัสถึงบางอย่าง เขาจับมือต้นจนเสียงเพลงขาดห้วนไป เหลือแต่ความเงียบ
 สนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ เพลงนี้....จำได้แล้ว นายเป็นใคร...เราจำได้แล้ว ต้น “

“ จำ..ได้แล้ว? “

“ แฟนหน้าตาหล่อขนาดนี้ ทำไมจะจำไม่ได้ “

ต้นเงิบแดก “ ห้ะ “
.....ไม่นะ ไม่จริง ต้องเข้าใจผิดอะไรไปแล้วแน่ๆ

ต้นยังช็อคไม่หาย เพิ่งเจอกันครั้งแรก กลับได้เป็นแฟนกับสนตั้งแต่แรกพบ
เขาปล่อยให้สน พูดพร่ำเพ้อไปก่อน

“ โหหห เราแอบชอบนายตั้งแต่เห็นนายเล่นเพลงนี้ที่โรงเรียนแล้ว ...ตอนนี้เราจำได้แล้ว..ดีใจจัง
เราเล่นเพลงนี้ก็เพราะอยากเอาใจนายยังไงล่ะ...นายเคยบอกหนิว่า นายจะเล่นเพลงนี้ให้แฟนฟังเท่านั้น “

ต้นยังคงเงิบแดก  “ เอิ่ม..สน เราไม่ได้เป็นแฟนกัน “

สนอมยิ้มเกาคางให้ต้น
“ แต่เราก็ได้กันแล้วหนิ.....แหม...นายมีอะไรกับเราที่โรงยิมในวันนั้นไง รู้ป่ะว่า เราร้องไห้ เพราะเจ็บมากเลย
แต่เราก็ยอมเป็นเมียนาย เพราะอะไรรู้มั๊ย.......เพราะเรารักนายมากยังไงล่ะ ผ่านไปไม่ถึงเดือน จะมาลืมเรื่องอย่างงี้ได้ไงกัน “

“ ขอโทษนะ ....สน นายกำลังเข้าใจผิด “

สนส่งสายตายั่วอีกฝ่าย " เข้าใจผิดอย่างงั้นหรอ "

สนดึงตัวต้น มารอบจูบประทับลงบนแก้มต้น ต้นตกใจร่นถอยหนี แต่ไม่อาจต้านทานการรุกเร้าของสนไปได้
สนเลื่อนตัวประกบปากสอดลิ้นเข้าไป ต้นแอบเผลอแลกลิ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

ต้นไม่นึกมาก่อนว่า จูบของสนช่างร้อนแรงแต่ก็อ่อนโยนเหลือเกิน

สนละริมฝีปากออก ตอนนี้ต้นระทวยไปหมดอยู่ดีไม่ว่าดี มีคนมาจูบเราเสียได้ แล้วเสือกเป็นคนที่แอบชอบซะด้วย
ทำแบบนี้ต้นใจลอยไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

“ จำไม่ได้เหรอว่า นายพูดอะไรกับเราไว้ นายขโมยหัวใจเราไปแล้วนะ

สนเดินไปที่ประตูล็อคกลอนประตูเสร็จสรรพ บรรเลงรักร่วมกับต้นก่อนจะเข้าสู่ช่วงโหมโรง

สนกระซิบข้างหูต้น
 “ เราจำได้ นายเช็ดตัวให้เราด้วยหลังเสร็จพร้อมกันไง ตอนนั้นเราแอบหลับด้วยนะ เรายอมเป็นของนายตั้งแต่วันนั้นแล้ว.... “

ตอนนี้สนเอาความจริงและจินตนาการตัวเองมาผสมกันจนเละเทะ อย่างที่พี่ต้นข้าวบอกจริงๆ สนเลือกที่จะลืมความเจ็บปวด
ถึงขนาดยอมแต่งเรื่องปลอมๆ เพื่อหลอกลวงตัวเองให้ติดอยู่ในโลกแห่งความฝัน
....แล้วทำไม ต้นมาเกี่ยวข้องได้ล่ะ

ต้นใช้กำลังเฮือกสุดท้ายในการยั้งสติตัวเอง เขาผลักสนจนหงายเงิบล้มลงไป

“ สน...อย่าทำแบบนี้อีก....เชื่อกูเถอะว่ามันไม่ถูกต้อง “

“ ต้น.... กูจะเชื่อฟังมึง ทุกอย่างเลยนะ “

ต้นลุกขึ้นจากเก้าอี้ เขาหยิบของก่อนเดินออกไปจากห้อง
“ เชื่อฟังจริงหรอ....งั้นเราเลิกกันเถอะนะ “

สนคุกเข่ากอดขาต้นไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
 “ ไม่นะ ต้น...กูอยากอยู่กับ มึง ...กลับมาก่อน..นะๆๆๆ “

ต้นส่ายหัว มองสนอย่างเจ็บปวด อาการของสนยังไม่หายดี เขาคงรู้สึกละอายแน่ ถ้ารู้ตัวว่าตัวเองต้องมาทำอะไรแบบนี้
มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่จะมารักกันในสภาพแบบนี้  “ พูดแบบนี้ ซักพักเดี๋ยวก็ลืม “

“ กูไม่เคยลืมมึงเลยนะ....ต้น...เราทำอะไรผิด.....เพราะเราเป็นผู้ชายใช่มั๊ย นายถึงไม่เลือกเรา “

“ กูกลับแล้วนะ สน วันหลังกูจะมาเยี่ยมใหม่นะ “

ต้นขยับก้าวขาเพียงครึ่งก้าว พอหันหลังกลับเขาถูกสนรวบตัวกองไปนอนกับพิ้น สนคร่อมต้น
แม้ตัวจะเล็กแต่เรี่ยวแรงทำเอาต้นขยับไปไหนไม่ได้ นั่นเป็นครั้งแรกที่ต้นรู้ซึ้งถึงพละกำลังของสน

สนกระชากคอเสื้อ ตะคอกใส่ต้น “ ไอเหี้ย มึงหลอกฟันกูแล้วทิ้ง...งั้นมึงก็ตายไปซะเถอะ “

ต้นแทบไม่น่าเชื่อว่า สนจะมีอารมณ์แปรปรวนเช่นนี้
สนก้มตัวบีบคอต้น ต้นหน้าตาซีดเผือดเพราะสนเล่นกะจะเอาให้ตายเลยจริงๆ 

“ หะ...หะ...หายใจ..หายใจไม่ออก “

สนยังบีบคออยู่ แม้จะไม่ได้บีบแน่นขึ้น แต่ก็ไม่มีทีทาว่าจะผ่อนลง
ต้นหน้าแดงก่ำ “ กะ...กู...ไม่อยากตาย “

ไม่รู้อะไรดลใจให้สนคลายมือลง ต้นสะบัดมือสนออกไป แม้แต่ต้นซึ่งอยากทำความรู้จักกับสน
ก็ทนกับการกระทำของสนไม่ได้ ต้นลุกขึ้นออกจากห้องไป โดยไม่สนใจเสียงร้องไห้ของสน
อันที่จริงแล้ว ต้นกลับรู้สึกทรมานใจมากกว่า เขาเดินสวนกับพี่ปลายข้าวออกไปนั่งร้องไห้ในห้องน้ำคนเดียว

ใจในต้นมีแต่ความสับสน ทั้งรัก ทั้งกลัว ต่อบุคคลที่เขากล้าเรียกได้ว่า เป็นรักแรกของเขา
......ทำไมกูถึงทรมานแบบนี้....แต่กูไม่ยอมแพ้หรอกนะ กูจะดูแลมึงให้ดีที่สุด

ความวุ่นวายยังไม่จบลงเพียงเท่านี้ หลังจากวันนั้น สนมีอาการเครียด อาละวาดสลับกับซึมเศร้า
ร้อนไปถึงต้นโดนพี่ปลายข้าวร้องขอความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน

“ ต้นช่วยแกล้งเป็นแฟนสนไปก่อนได้มั๊ย “ ฟังดูตลก แต่พี่ปลายข้าวพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

“ ทำไมอ่ะพี่…. สนเป็นอะไรไปอีก “

“ แย่กว่านั้น วันนี้สนเกือบผูกคอตาย.....เห้อออ ฟังแล้วอย่าตกใจนะ เขาบอกพี่ว่า กำลังคบต้นเป็นแฟนอยู่“

“ หาาาาา พี่จะบ้าหรอ..... “

“ รู้มั๊ยว่า สนจำชื่อ ต้น ได้ ....ถ้าเป็นคนอื่น สนคงลืมไปนานแล้ว แม้แต่พี่เอง สนก็ยังจำชื่อพี่ไม่ได้เลยด้วยซ้ำ       
พี่รู้ว่ามันฟังดูบ้ามาก......แต่ช่วยพี่หน่อยเถอะนะ ....พี่สัญญาว่า พี่จะให้ทุกอย่าง “

ท้ายที่สุด ต้นก็ยอมทำตามพี่ปลายข้าวจนได้ เขากลับไปหาสนอีกครั้ง พอเดินเข้ามาในห้องกลับไม่พบร่างเงาของผู้ป่วย
ต้นรอสนอยู่นาน เพิ่งจะทราบว่า สนกำลังทำกายภาพบำบัดอยู่ ต้นเลยเล่นเปียโนคั่นเวลา เขาเล่นเพลง River Flows In You

เพลงโปรดของสนได้กลายเป็นเพลงโปรดของเขาไปเสียแล้ว
เสียงเพลงอันไพเราะคลอบรรยากาศทำให้ผู้ที่เดินเข้ามาจดจำต้นได้จากเสียงเปียโนอันไพเราะ

“ มึงกลับมาหากูแล้ว ใช่มั๊ย “ สนวิ่งเข้าไปโผกอดต้น

ต้นตอบแบบห้วนๆ “ อืมมม “

สนสังเกตเห็นรอยแดงรอยคอต้น จึงโพล่งถามไป “ ต้น!!!...คอไปโดนอะไรมา “

ต้นมองข้ามคำถามของสนไป เพราะตอนนี้ ต้นดีใจมากอย่างบอกไม่ถูก

“ สน...นี่นาย....จำชื่อเราได้แล้วหรอ “

“ แฟนทั้งคนนะ...ทำไมจะจำไม่ได้ “

ตอนนี้เอง ต้นตกหลุมรักสนแบบโงหัวไม่ขึ้นไปเสียแล้ว

หลังจากวันนั้น ต้นก็มาดูแลอาการของสนอีก แต่คราวนี้สนจำไม่ได้แล้วว่าต้นเป็นใคร จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่า
ต้นเคยมาเยี่ยมก่อนหน้านั้นแล้ว เขามาเยี่ยมสนทุกวันซ้ำแล้วซ้ำเล่าซึ่งสนจำต้นไม่ได้เลย

แต่เมื่อใดที่ต้นเล่นเพลง River Flows In You สนจะจำชื่อต้นได้ในทันที แถมยังถูกสนทึกทักเอาเองว่าเป็นแฟนกันอีกด้วย
ความประหลาดนี้ทำเอาเปียโนกลายเป็นของต้องห้ามที่ต้นไม่สามารถนำมาเล่นให้สนฟังได้อีกต่อไป สนรู้จักกับต้นอีกที
ก็ตอนที่พี่ปลายข้าวพาสนมาชวนกินข้าวด้วยกันที่บ้าน ในวันนั้น สนจึงรู้จักต้นอย่างเป็นทางการ
ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ทั้งสองก็เป็นเพื่อนกันเรื่อยมา.....สนหายเป็นปกติดีในอีก 2 เดือน ถัดมา

สนไม่ได้พร่ำเพ้อถึงต้นเหมือนวันนั้นอีก

สุดท้ายแล้ว ต้นได้แต่เพียงเก็บความรู้สึกทั้งหมดไว้ในไดอารี่สีดำ เพื่อเป็นตัวแทนถึงความทรงจำว่าครั้งหนึ่ง
สนเป็นรักแรกที่แท้จริงของต้น......
.
.
.
.
.
ใครจะไปรู้ว่า อีก 5 ปี ถัดมา เพลง River Flows In You ถูกเล่นขึ้นอีกครั้ง เพื่อย้อนความหลังครั้งแรกที่เจอกัน

“ มึงจำได้แล้วใช่มั๊ย ว่ามึงเล่นเพลงนี้ให้กูฟัง ตอนอยู่โรงพยาบาล “

สนโพล่งถามอย่างตกใจ
“ กูเล่นเปียโนเป็นด้วยเหรอต้น “

ต้นได้ยินดังนั้น เขาถึงกับพูดจาตัดพ้อ เขานึกว่าสนจะจำเรื่องราวในวันนั้นได้ซะอีก
“ มึงจำไม่ได้หรอ...ว่าเล่นเปียโนเป็น “

ต้นไม่ได้คาดหวังอะไรจากอดีตมากนัก ยังไงซะก็เป็นแค่อดีต ตอนนี้ทั้งสองคนเป็นแฟนกันแล้ว
สนไม่รู้ว่าทำไมต้นเสียใจขนาดนั้น เขารู้สึกผิดเมื่อสบตาต้นอย่างบอกไม่ถูก

 “ ขอโทษนะ ต้น กูจำไม่ได้ว่ากูเล่นเปียโนเป็นจริงๆ “

“ แล้วมึงร้องไห้ ทำไมล่ะ....กูนึกว่ามึงจำได้ซะอีก “

สนเดินไปโอบไหล่ต้น ลูบหัวต้นอย่างที่เขาชอบทำ
“ เหมือนกู...จำบางอย่างได้ "

"..หือ อะไรล่ะ สน"

“ ไอเชี่ย!!! กูเป็นเกย์มาตั้งแต่แรก นี่กูหลอกตัวเองว่าชอบผู้หญิงตลอดเลยนะ “

" ห้ะ ... " ต้นตะลึงอ้าปากค้าง

สนไม่รอให้อีกฝ่ายปรับอารมณ์ให้เสียเวลา
" หลังจากถูกข่มขืน กูก็หลอกตัวเองมาโดยตลอด มิน่าล่ะกูถึงรู้สึกสับสน....เชี่ย ทำไมกูถึงลืมเรื่องนี้ได้วะ "

" แสดงว่า..มึงเป็นเกย์ ก่อนที่กูจะรู้จักมึงอย่างงั้นหรอ "

สนพยักหน้าอย่างมั่นใจ " เออ "

ต้นมองสนค้าง เขาโกรธตัวเองที่ไม่เอะใจเลยว่า สนเป็นเกย์มาตั้งแต่แรก
......นั่นสิ ตอนนั้นมันจูบกูด้วยนี่หว่า ทำไมกูไม่สงสัยเลยวะ

บทสนทนาหยุดไปเพียงชั่วครู่ สนเปิดคำถามสำคัญที่ค้าคาใจเขามานาน
คำถามนี้ผุดขึ้นจากความฝันอันเลือนลางของสน เขาอยากถามต้นให้แน่ใจ
" ต้น....ตอน ม.ปลาย มึงเคยเล่นเพลงนี้ในวันปฐมนิเทศ ใช่มั๊ย “

ต้นพยักหน้า “ โหหห..ตอนนั้นกูยังไม่รู้จักมึงเลยนะ...ถามทำไมหรอ"

ทันใดนั้น เหมือนมีลูกศรปักอกต้นเข้าอย่างจัง เขาครุ่นคิดไปชั่วขณะ
เดี๋ยวก่อนนะ...

ต้นนิ่งงันไปชั่วครู่ พลันได้หายสงสัย เมื่อเขาสบตาเห็นสนยิ้มพยักหน้าอย่างอ่อนโยน

งั้นกูจำได้แล้วแหละ....ว่ากูหลงรักมึงตั้งแต่ตอนไหน

สนหอมแก้มต้นดังฟอดใหญ่ ทิ้งความเงียบโดยไม่มีการโต้ตอบ ให้อีกฝ่ายได้ดื่มด่ำความรู้สึกอย่างเต็มที่
ต้นยืนค้างเอามือลูบหน้าตัวเอง ใจเต้นระวังสั่นเทิ้มไปทั้งตัว รอยประทับแก้มส่งผ่านความรู้สึก และ ความทรงจำไว้มากมาย...

ต้นหวนนึกทบทวนอดีตตลอดห้าปีที่ผ่านมา

..... ทุกอย่างมีความหมาย ทุกอย่างมีค่าเกินมูลค่าใดๆ ถ้านับกับการที่เขาได้เฝ้ามองสน เมื่อตอนอยู่ที่โรงเรียน
ตลอดจนดูแลในช่วงที่สนป่วย ผ่านเรื่องร้ายจากการทะเลาะเรื่องผู้หญิง จนมาถึงวันนี้ ก็นับได้ว่า ต้นมาไกลมากจริงๆ
 
ต้นตระหนักได้แล้วว่า
......สนเข้าใจไปเองว่าต้นเป็นแฟนเขาในตอนนั้น บางทีอาจเป็นความต้องการในส่วนลึกที่สุดของสนเลยก็เป็นได้

......ใครกันล่ะ ที่แอบรักมาก่อน ?
......ไม่ว่าคำตอบจะเป็นแบบใด มันก็ไม่สำคัญ เท่ากับ ความรักที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน และจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป


:L1: :L1: :L1:
************************************ END OF STORY *****************************************

จบแล้ว ผมไม่รู้ว่าประทับใจรึป่าว ผมว่าผู้อ่านบางคนเลิกอ่านแล้วไปอ่านเรื่องอื่นกันหมดแล้ว
แต่ไม่เป็นไร ไว้จำได้ค่อยกลับมาอ่านก็ได้ ^0^

สำหรับผมซึ่งเป็นมือใหม่หัดแต่ง บางครั้งผมรู้ตัวเลยว่ายังมีปัญหาการใช้ภาษา เพราะบางครั้ง ผมอยากถ่ายทอดเนื้อเรื่องที่
ลึกซึ้งยิ่งกว่านี้ แต่สำหรับผมถือว่าพอใจกับผลงานเรื่องแรก หวังว่าผู้อ่านจะชอบกันไม่มากก็น้อยนะครับ 555

สุดท้ายนี้ขออ้อนวอนผู้อ่านที่น่ารักทุกคนช่วยคอมเม้น หรือจะกดเป็ด หน่อยก็จะเป็นพระคุณอย่างสูงนะครับ

เผื่อจะได้ อัพ ตอนพิเศษ เป็นรางวัลให้ด้วยเน้ออออออ >//<

หลังจากนี้ ผมขอเวลาไปหาประสบการณ์อีกซักพัก แล้วจะมาแต่งผลงานเรื่องใหม่ให้ผู้อ่านที่น่ารักทุกคนได้รับชมกันนะครับ
ยังไงก็ .. ผมฝากผลงานเรื่องอื่นๆด้วยแล้วกันครับ ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนมาถึงบรรทัดนี้

ขอบคุณมากคร้าบบบบบบบบบบบ

 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-08-2017 15:21:22 โดย kstt56 »

ออฟไลน์ Laliat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
น่ารักอ่ะ แต่แอบมีปมจนโค้งสุดท้ายจริงๆ
ชอบเรื่องนี้น่ะ

ออฟไลน์ kstt56

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 50
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
ขอบคุณค้าบบบบ ดีใจครับที่ยังมีคนชอบเรื่องนี้อยู่  :-[

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด