หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[IZE]

ตอนพิเสา  ปาน + แสบ มาด่วนเลย

[Mint]

รอ ปานแสบ อยู่นะ

 

Get A นะจ้ะ

 

[kaporzung]

อยากรู้เรื่องแสบกะน้องปาน จังค่ะ

มาลงเยอะๆๆๆละเอียดดด เลยน้า อิอิ

สอบ ก้อ ข้อให้ เอ เอ เอ เอ เอ ค่า สู้ๆ

[kurugmin]

ไม่ดีเลยนะ  สูบบุหรี่ มากๆ หน้าแก่เร็วอะ
ถ้าไม่สูบได้จะดีมาก

ขอบคุณเบบี๋ที่มาอัพบ่อย  น่ารักที่ซู๊ดดด
+1 ให้กับความขยัน

ช่วงสอบก็อย่าฟุ้งซ่านมาก

แต่รออ่านแสบโหด
อิอิ
 

[abcd]

ทำเปงแล้วนิ แต่ลืมอัพเดทว่าตอนที่53นะ หัวทู้ยัีงเปงตอนที่52อยู่เลย อิอิ 

ที่รักของ....เป็นวัตถุโบราณสมบัติของชาติ  ทุกๆคนเป็นเจ้าของได้




อ่ะ..ขอโทษคร๊าบบ  ล้อเล่น

 :เตะ1: ว่าเราเปงวุตถุโบราณ นี่แน่ะ   :เตะ1:  เหงงี๊ก็เลือกเจ้าของนะ   

[moname]

โอ๊ย พึ่งเข้ามาสิงบอร์ดนี้ได้2วัน

ตามอ่านเรื่องนี้แบบติดโคตร สนุกมากๆ แต่ข้าวแอบใจร้ายไปหน่อยบางทีสงสารตาร์มากๆเลย

อัพไวๆน้าTvT!!!

[anna1234]

ทำเปงแล้วนิ แต่ลืมอัพเดทว่าตอนที่53นะ หัวทู้ยัีงเปงตอนที่52อยู่เลย อิอิ 

ที่รักของ....เป็นวัตถุโบราณสมบัติของชาติ  ทุกๆคนเป็นเจ้าของได้




อ่ะ..ขอโทษคร๊าบบ  ล้อเล่น

 :เตะ1: ว่าเราเปงวุตถุโบราณ นี่แน่ะ   :เตะ1:  เหงงี๊ก็เลือกเจ้าของนะ   

เราไม่ได้ว่าน้า เก่งจริงคิดได้ไงห่า

ชอบมาต่อเร็วๆนะ รักคนเขียนจัง

[เบบี้]

ตอนที่54 พิเศษ ปานกะแสบ<แสบทำกับปานได้>
ขอแทนตัวเอกให้เป็นความรู้สึกของปานแล้วกันนะค่ะ
.............................................................................
“วันนี้ไปไม่ได้หรอฮะ”ผมปานครับ นักเรียนชั้นม.3 แล้วครับ
“บอกว่าไปไม่ได้ไปไม่ได้มึงจะเซ้าซี้หาไรวะ”นี่พี่แสบครับ คนที่ผมชอบ ไม่ใช่สิ คนที่ผมรักแล้วละ
ผมชอบพี่แสบตั้งแต่เห็นครั้งแรกที่เห็นเลยครับ ตอนนั้นผมขึ้นม.2 แล้วพี่แสบอยู่ม.4  ผมก็ไม่รู้ว่าชอบพี่เค้าตรงไหนหรอกครับ ในตอนแรก ผมเห็นพี่แสบคนนี้ที่ห้องน้ำชาย พี่แสบมองหน้าผม ผมก็ปิ๊งเลยครับ ทั้งๆที่พี่แกมองแบบหางตานะครับ แล้วก็เห็นพี่แกไปมีเรื่องกับคนนู้ทีคนนี้ที  แต่ว่าในนั้นมันเหมือนกับพี่แสบเป็นอีกมุมนะครับ ตั้งใจเรียน แล้วก็ดูรักเพื่อนมากเลย ผมแอบมองพี่แสบอยู่ตลอดครับ จนขึ้นม.2เทอม2 ผมก็ตั้งใจไปบอกว่าผมชอบพี่แสบ เออ ตอนนั้นผมให้เพื่อนผมที่เป็นผู้หญิงไปบอกนะครับ ครั้งแรกนะหรอ โดนด่ายับเลยครับ แบบถ้าหน้าไม่หนาพอก็คงกระทืบพี่แกจมไปแล้วแหละครับ
แต่หลังจากนั้นผมก็ยังคงตามติดอยู่ครับ แต่พี่แสบขู่ผมไว้ ถ้าเรื่องนี้ถึงหูเพื่อนๆกรูเมื่อไหร่มึงจะโดนไม่ใช่น้อย ผมเลยไม่กล้าอะไรมากหรอกครับ แค่ได้เบอร์ ได้เมล ไอ้ที่อยู่ ทุกอย่างที่ได้มา ตอนแรกดีใจมากมายเลยครับ แต่ก็รู้นะครับว่าพี่เค้าคงนิสัยห่ามๆ ก็รับได้ เพราะว่าชอบครับ เอิ้กๆ ผมก็เลยหน้าด้านตามจีบพี่แกตลอดโดยไม่ให้พวกเพื่อนพี่แกรู้ ผมรู้จักเพื่อนๆพี่แกหมดแหละครับ เพราะว่าทุกอย่างผมได้สืบมาหมดแระ กลุ่มพี่แสบดังจะตายนิเนอะ
ลืมบอกไปครับ ผมชื่อเล่นชื่อปาน ตอนนี้เรียนอยู่ชั้นม.3แล้วครับ ตามจีบพี่แสบมานานมากมาย ไม่ติดสักที เจ็บปวดใจกับคำพูดหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ต้องทน เพราะรักไปแล้วอะ ผมเรียนอยู่ห้องที่เก่งที่สุดของสายชั้นเลยครับ อนาคตก็อยากเป็นหมอครับ ใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ ตอนนี้เลยตั้งใจเรียนมากมายครับ ผมก็ไม่ได้แสดงออกอะไรหรอกครับ แต่งตัวก็แต่งผู้ชายปกติ(ผมชอบแต่งตัว)เหอะๆ แต่ก็ไม่ได้ชอบกิจกรรมทางโรงเรียนหรอกครับ เป็นผู้ชายปกติ แต่ผมรู้ตัวดีครับว่าผมอะ เป็นรับ รับได้อย่างเดียวเลยครับ เหอะๆ ตัวผมก็ตอนนี้สูง168 ครับ ผมเป็นคนขาว เพราะว่าแม่มีเชื้อจีนครับ และเพื่อนๆสนิทจะรู้ดีครับว่าผมเป็นเกย์ แต่ว่าผมก็ไม่ได้ปิดบังหรอกนะครับ เพื่อนๆคนที่ดูออกเค้าก็รับได้ แล้วบางทีก็สนับสนุนด้วยครับ
“แต่ว่าวันนี้ปานอยากไปดูหนังกับพี่แสบนิ”ผมกรองสายไป วันนี้ผมชวนพี่แสบไปดูหนังนะครับ ที่จริงเราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยแหละครับ ที่จริงพี่แสบเค้าคงไม่ได้เต็มใจหรอกครับ แต่ว่าบางทีผมก็บังคับ ว่าจะไปบอกเพื่อนพี่นะ หรือไม่ก็จะตะโกนว่าพี่อะแต๊ะอั๋งผม ไรประมาณนี้พี่แสบแกก็จะหัวเสียบ่อยๆ แต่พี่แกก็ยอมนะครับ บางทีผมงอนพี่แสบยังง้อเหมือนไม่ได้ตั้งใจง้อเลย ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมมีความสุขดีรึป่าวหรอกนะครับ..แต่แค่ผมอยากอยู่ใกล้ๆคนๆนี้ ขอแค่ได้กวนตีนก็พอครับ เอิ้กๆ
“กรูบอกว่ากรูไปไม่ได้..นี่มึงจะมาเซ้าซี้กรูทำไมเนี้ย..กรูต้องทำงาน”พี่แสบพูดเหมือนกับบังคับเสียงไม่อยากให้ตัวเองโมโหนะครับ เพราะว่าพี่แสบเป็นคนโมโหง่ายมากเลยครับ
“แต่ว่า..ปานอยากไป”ผมก็ยังไม่วายบอกอีกครับ พยายามดีมากครับจะบอกว่าผมเป็นคนมีความอดทนสูงก็ได้นะครับ
“กรูบอกว่าไม่ไปไม่ไป..สัดนี่..”พี่แสบตะโกน แล้ววางโทรศัพท์ใส่หูผมเลยครับ ผมโทรกลับไปอีกก็ไม่รับแล้วครับ ไอ้พี่บ้า เห็นเราชอบหน่อยทำเป็นเล่นตัว นี่ก็เป็นอีกวันที่ผมเซ้าซี้พี่แสบให้ไปดูหนังด้วยกันครับ แต่ไม่สำเร็จ เหอะๆ  โทรไปกี่ครั้งๆก็ไม่ยอมรับครับ เลยต้องส่งข้อความไปแทน
“ขอโทษนะฮะ...รับโทรศัพท์หน่อยนะ”ผมอ้อนหน่อยครับ ยังไงก็รักอะ เคยมะ
“อะไร..”พอผมส่งข้อความไปเสร็จ พี่แสบแกก็ยอมรับโทรศัพท์ครับ
“คิดถึง..”ผมทำเสียงเล่นๆ
“มึงนี่นะ..กรูบอกว่ากรูทำงาน ทำไรให้มันมีสาระหน่อยได้มั้ย..”พี่แสบพูด
“ก็ได้ๆ...งั้นวางก็ได้ แต่ว่าทำเสร็จโทรหาปานด้วยนะ”ผมบอก
“เออ..”พี่แสบพูดส่งๆ ที่จริงผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าพี่แสบคิดยังไง คือยังไงอะครับ งงเหมือนกัน สถานะมันคลุมเครืออะครับ ผมที่ตอนนั้นโดนปฏิเสธแต่ก็ไม่ยอมแพ้ครับ ตามจีบตลอด จนตอนนี้ พี่แสบก็ยอมคุยกับผม ยอมไปไหนมาไหนกับผมบ้างครับ โกรธกันบ้าง ดีกันบ้าง ผมก็ไม่รู้ว่าอะไร แต่ผมก็ไม่กล้าถามหรอกครับ เพราะถ้าเกิดพี่เค้าไม่ได้คิดอะไร แล้วผมจะทำยังไงละ ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนี้ดีกว่าครับ มันคงดีกว่าเยอะ
ผมกับพี่แสบ ดำเนินการแบบนี้มาจนถึงวันหนึ่ง ผมได้ข่าวว่าพี่แสบจีบผู้หญิงคนหนึ่งครับ รุ่นเดียวกับพี่แสบ ผมก็ไม่กล้าถามพี่แสบหรอกครับ เพราะมันไม่ใช่เรื่อง ถ้าผมโดนด่าขึ้นมาจะทำยังไงอะครับ
“นี่ๆ..ปาน..พี่แสบมึงอะ..กรูเห็นอยู่ห้องสมุดกับเออ...กรูว่ามึงไปดูเองดีกว่าวะ”เพื่อนสนิทผมวิ่งหน้าแจ้นมาบอกครับ  จูนเป็นเพื่อนสนิทของผม  มันเป็นทอมครับแต่เป็นทอมที่ตอแหลมากเลยครับ เหอะๆ สาวๆติดมันตรึมเลยก็ว่าได้
“หรอ....”ผมก็ตอบมันไปแค่นี้ แต่ว่าขานะมันเดินออกมาจากห้องเรียนแล้วครับ ตอนนั้นเป็นช่วงพักกลางวันครับ ผมเดินไปที่ห้องสมุด รองเท้าก็ไม่ใส่ครับ พอดีว่าห้องสมุดมันเชื่อมติดต่อกับชั้นล่างสุดของอาคารผมด้วยนะครับ  ผมเดินเข้ามาในห้องสมุดพร้อมกับจูน จูนมันก็ดึงมือผมครับ พาไปแอบๆ
“นั้นไง”ไอ้จูนมันชี้ ผมมองไปตามมือครับ ตรงนั้นเป็นโต๊ะไม้หินอ่อน นอกห้องสมุดนะครับ  ผมยืนอึ้งๆอยู่ พี่แสบกับพี่ปอย พี่สาวผมครับ พี่แสบ กับพี่ปอย ใช่พี่ปอย ผมยืนมองอยู่ตรงนั้น มันเหมือนมีอะไรมมาจุ๊กอยู่ตรงคอครับ หัวใจเจ็บแปล๊บ น้ำตาเหมือนจะไหล แต่บังคับมันไว้ แต่ก็ยังยืนมองทุกอย่างที่พี่แสบกับพี่ปอยคุยกันครับ ทั้งสองกระหนุงกระหนิงเชียวครับ พี่ปอยเป็นคนสวยครับ ผมนะ ได้ขึ้นชื่อว่าพี่น้องหน้าตาดีเลยครับ ไม่ได้ชมตัวเองนะ แต่เพื่อนๆว่าอย่างนั้น หึ แต่เค้าเป็นผู้หญิงนิ ยังไงพี่แสบก็ต้องเลือกพี่ปอยอยู่แล้ว
“เฮ้ย..มึง โอเคป่าววะ”เสียงจูนมันพูดแล้วขยับตัวผม
“บ้า..กรูจะเป็นไรละ..”ผมบอกมันพร้อมกับเช็ดน้ำตาที่ไหล เสือกไหลซะงั้นอะ
“มึง..อย่าร้องไห้สิวะ..กรูใจไม่ดีวะ”จูนมันพูดหน้าเสียครับ แต่ผมก็ยิ้มให้มันทั้งน้ำตาแหละครับ ผมเป็นคนรื่นเริงมากเลยนะครับ เข้าได้กับทุกคน แล้วก็ไม่ใช่จะชอบใครไปทั่วด้วย นานๆที่ถึงจะชอบใครสักคน และคนๆนั้นก็คือพี่แสบ ที่ผมได้เลือกจีบ แต่ก็อย่างว่าแหละ ชอบไปรักคนที่เค้าไม่ได้รักเรา ก็ต้องทนเจ็บกันไปครับ จะยอมรับก็ได้ว่าผมหน้าด้านมากตอนจีบพี่แสบ ต้องด้านมากๆเลยแหละครับ พี่แกว่าอะไรผมก็จะยิ้มตลอด เหอะๆ ไม่รู้ทำไมถึงทนเนอะ
“มึง..กรูไม่ได้เป็นไร..มึงอย่าทำหน้างั้นดิ.เดี๋ยวกรูก็หาย..กรูไปรักพี่เค้าฝ่ายเดียวนะโว้ย..มึงก็รู้ เดี๋ยวกรูก็ตัดใจได้”ผมบอกมัน พร้อมกับเดินออกมา ก่อนที่ผมจะเดินออกมาผมหันไปดูอีกที ผมเห็นพี่แสบป้อนลูกอมพี่ปอยด้วย หึ มีความสุขกันดี ที่จริงพี่ปอยพี่สาวผมเค้าไม่รู้หรอกครับว่าผมนะ ชอบพี่แสบ แต่พี่ปอยรู้ว่าผมเป็นอะไร
วันนั้นทั้งวัน ผมเรียนไม่รู้เรื่องหรอกครับ เขียนอะไรไปเรื่อยเปื่อย วาดรูปบ้าง เขียนเนื้อเพลงบ้าง มันเป็นอย่างนั้นเองไปโดยปริยายครับ  เย็นนี้ผมนัดกับพี่แสบไว้จะไปกินข้าวเย็นด้วยกัน ตื้อตั้งนานนะครับกว่าจะได้
“เฮ้ย..เดี๋ยวมึงไปกินข้าวกับพี่แสบใช่ป่าววะ”เสียงเคเพื่อนสนิทผมอีกคนครับ ไอ้นี่มันเป็นผู้ชายแหละครับทั้งกลุ่มผมก็มี จูน เป็นทอม เค เป็นผู้ชาย วิว อีนี่เป็นผู้หญิงครับแรดมาก แรงมาก แต่ขยันเรียนสุดๆครับ แล้วก็นัทเพื่อนที่เป็นแบบผม แต่ไอ้นี่ดูท่าจะรุกครับ เพราะว่าผมเห็นมันบอกว่ามีผัวกี่คน แม่งมารู้ความจริงที่หลังมันเสียบผัวมันหมดแหละครับ เหอะๆ งง กับมนุษย์บนโลกนี้ครับ
“อืม..”ผมตอบแค่นั้นพร้อมกับจัดของใส่กระเป๋า ทุกคนในกลุ่มรู้เรื่องเมื่อกลางวันหมดแล้วแหละครับ ผมบอกให้จูนมันเล่าให้ฟัง เพราะผมไม่มีอารมณ์ไม่อยากให้เพื่อนมันมานั่งเป็นห่วงนะครับ
“แล้วมึงจะไปไหวหรอวะ..เห็นหน้าพี่เค้าได้หรอ”ไอ้นัทมันพูดขึ้น
“ได้ดิวะ..กรูเป็นใคร..ปานนะโว้ย..ปานที่พวกมึงรู้จักกันดี”ผมยิ้มให้มัน แต่มันก็คงรู้แหละครับว่ามันเป็นยิ้มที่เศร้ามากมาย พวกเพื่อนๆมันก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ มันก็หน้าเสียๆ แล้วเดินมาส่งผมกันหมดเลยครับ
“ไปเหอะมึง..เดี๋ยวกรูรอพี่แสบตรงนี้”ผมบอกพวกมัน พวกมันนัดกันไปกินไอศกรีมกันนะครับ
“เออ..ทำใจดีๆนะมึง.มีไรโทรหาพวกกรูนะ..ใครจะไม่รักมึงแต่กรูก็รักมึงนะ”ไอ้เคมันพูดส่งท้ายครับ พวกผมนี่ก็ไม่รู้ยังไงมีทุกเพศในกลุ่มเดียวกันครับ ผมยิ้มให้มัน แล้วโบกมือบ้ายบายครับ ตรงนี้เป็นที่รอที่จอดรถของโรงเรียนครับ
ผมยืนรออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมงครับ ชินแล้วครับ การรอ เพราะพี่แสบเป็นคนให้ผมรอตลอด
“มานานรึยัง”ผมหันไปตามเสียง
“ไม่นานหรอกฮะ”ผมตอบไป พร้อมกับยิ้มๆอย่างที่เคยเป็น
“อืม..แล้วจะไปกินอะไรละ”พี่แสบยืนถาม แล้วมองหน้าผม
“แล้วแต่พี่ดิ..”ผมยิ้มรับอย่างร่าเริง แม้ในใจมีคำถามมากมายอยากจะถามครับ
“ก็มึงเป็นคนนัดกรูมึงก็คิดมาสิ..เดี๋ยวกรูก็ไม่ไปซะเลย”พี่แสบเริ่มหัวเสียงอีกแล้วครับ
“อยากไปรึป่าวละฮะ”ผมเลยถามกลับ
พี่แสบเงียบไปสักพัก
“กรูไม่ได้อยากไปอยู่แล้วมึงก็รู้..แต่มึงบังคับกรูนิ..จะให้กรูไม่ไปได้ยังไง”เสียงพี่แสบพูดดุๆ แล้วไม่มองหน้าผมครับ
“ปานบังคับพี่หรอ..ปานขอโทษ..แต่ที่จริงถ้าพี่ไม่อยากไปบอกปานตรงๆก็ได้..”ผมพูดต่อ พี่แสบเงียบครับ
“วันนี้ไม่ต้องไปก็ได้ฮะ..เดี๋ยวปานกลับบ้านก่อนนะ...ขับรถกลับบ้านดีๆละ”ผมยิ้มบอกพี่แสบ แล้วเดินจากมา พี่แสบไม่แม้จะหันหลังกลับมามองผมหรือง้อผมเลยสักนิด แต่ช่างมันเหอะ แล้วเราไปเป็นอะไรกับเค้าละ
ผมเดินกลับมารอแล้วบอกให้พ่อมารับที่หน้าโรงเรียนครับ ส่วนพี่ปอยเค้ามีรถมอไซด์ครับ ผมก็มีครับ แต่ไม่อยากขับ ไม่ชอบขับครับ จะให้พ่อหรือแม่มาส่งตลอด แล้วพี่ปอยมีเรียนพิเศษด้วยครับ ส่วนผมก็มี แต่ว่าเรียนวันพุธ ถึง วันเสาร์ครับ เรียนวิชา เคมี กับ ภาษาอังกฤษนะครับ นอกนั้นอ่านเองครับ มีอะไรไม่เข้าใจส่วนมากวิ่งเข้าห้องพักอาจารย์สอนวิทยาศาสตาร์ตลอดแหละครับ
วันนั้นทั้งคืนผมก็ไม่ได้โทรหาพี่แสบเลย ยังทำใจไม่ได้ ในหัวผมเต็มไปหมดว่าจะเอายังไงต่อดี สานต่อดี หรือว่าถามไปตรงๆเลยดี ว่าเราเป็นอะไรกัน แต่ถ้าพี่เค้าตอบว่าพี่น้องละ เราก็จบแล้วเรารับไหวรึป่าว แต่ถ้าเป็นแบบแฟน ซึ่งมันไม่อาจเป็นไปได้เลย เพราะมันไม่เคยมีแนวโน้มไปทางนั้นครับ หรือว่าตีตัวออกมาห่างๆแล้วก็ให้เรื่องจบๆกันไป โว้ย แม่งเอ้ย งง ชีวิตโว้ย
จนวันนี้สุดสัปดาห์ครับ ต้องมาโรงเรียน ผมอยากมานะครับ เพราะผมชอบเรียนหนังสือ แต่คงยังไม่พร้อมที่จะเจอหน้าพี่แสบ กลัวทำหน้าไม่ถูก เออ แล้วมึงจะทำหน้าไม่ถูกทำไมวะ มึงก็ยิ้มปกติดิวะ ที่นั่งประจำผมคือเก้าอี้ใกล้โรงฝึกพละนะครับ ที่จริงมันมีสองโรงฝึกพละ แต่ที่ผมชอบคือ โรงฝึกพละที่ใกล้ตึกของผมครับ
วันนี้แต่เช้าเลยครับ มาตั้งแต่หกโมงสามสิบนาที พ่อก็ด่าครับว่าจะมาช่วยยามเปิดประตูโรงเรียนรึไง แต่ผมชอบอะครับ มันเย็นๆดี แล้วก็สงบดีด้วยครับ คนที่จะมาเช้าต่อจากผมคือเคครับ แต่ว่าวันนี้ผมคงมาเช้าจริงๆครับ ไม่มีใครเลย ผมก็นั่งอ่านหนังสือของผมไปคนเดียวครับจนเจ็ดโมง ไอ้โคก็โผล่หัวมาครับ แล้วตามมาด้วยจูนครับ แล้วก็นัท ส่วนคนสุดท้ายเลยคือนังวิวครับ แม่งมันสายตลอดงานแหละครับ  ตอนนี้คนเริ่มเยอะแล้วครับ เพราะว่าตรงนี้ใกล้โรงอาหารครับ คนเดินเข้าเดินออกโรงอาหารมากมายครับ
“เฮ้ย..พี่แสบอะ”เสียงไอ้เคพูด ทุกคนหันไปตามเสียงครับ พี่แสบมากับพวกเพื่อนๆพี่แกแหละครับ พี่ข้าว พี่เป้ พี่ป๊อด พี่เข็ม พี่แมน ผมรู้จักพวกพี่แกหมดแหละครับ แต่พวกพี่แกไม่รู้จักผม เอิ้กๆ  สบายใจขึ้นมาหน่อยครับ ที่พี่แสบไม่ได้อยู่กับพี่ปอยพี่สาวผม
พอใกล้โรงเรียนขึ้น ต้องเข้าแถวครับ ผมก็ยังนั่งรออยู่ครับ กลายเป็นว่าเมื่อเห็นพี่แสบแล้วก็อยากเจออีกอะครับ  แต่พวกเพื่อนผมมันก็ไม่ได้สังเกตผมหรอกครับ ทุกทีก็ลุกกันช้าแบบนี้แหละครับ ต้องรีบวิ่งให้ถึงแถวตลอด
นั่นไงพี่แสบออกมาแล้ว ผมนึกยิ้มในใจ แต่ว่าทำเป็นไม่เห็นครับ จัดของไป รู้อยู่แล้วครับว่าพี่แกต้องเดินมาทางนี้เป็นแน่ครับ ผมก็แกล้งทำเป็นจัดของครับ ไอ้วิวมันก็สะกิดผมเบาๆ ผมหันไปมองหน้ามันครับ มันชี้ไปที่พี่แสบ ที่กำลังเดินผ่านหน้าผมไป พี่แสบไม่แม้แต่จะมองแหละครับ ผมก็พยักหน้ารับไอ้วิว ทุกคนเห็นอาการของผมหมดแหละครับ แต่ช่างมันเถอะ ผมก็ทำเป็นสนุกสนานตามเพื่อนไปครับ เพื่อนมันรีบวิ่งไปนำหน้าพวกพี่แสบไปแล้ว ผมก็เลยวิ่งตามไปครับ แบบไม่ได้สนใจ ทำเป็นไม่รู้จักอย่างที่เคยทำ ถ้าอยู่ต่อหน้าพวกเพื่อนพี่แสบ
สามวันผ่านไป ผมไม่ได้ติดต่อพี่แสบเลยครับ พี่แสบก็ไม่ได้ติดต่อผมมาเช่นกัน มันคงไม่ใช่ธุระกงการอะไรของพี่แกด้วยใช่มั้ยละครับ
ตื้ด.....ๆ......ๆ......ๆ
ผมรีบวิ่งออกมาจากห้องน้ำเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ครับ “พี่แสบ”
เมื่อเห็นปลายสายก็ต้องตกใจ ทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียวครับ ไม่รู้ความรู้สึกตอนนั้นเป็นยังไงกันแน่มันปนกันไปหมด ทั้งน้อยใจ ทั้งไม่อยากคุย ทั้งดีใจ ทั้งอยากคุย มันตีกันไปมาครับ
“ฮัลโหล”ผมรับโทรศัพท์อย่างที่ไม่เคยรับมาก่อนทุกทีถ้าเป็นพี่แสบโทรมาผมจะพูดว่า “ว่าไงฮะ”ตลอดแหละครับ
“ทำไมไม่โทรหากรู”พี่แสบกรอกเสียงมาครับ เสียงหน้ากลัวๆจนน่าขนลุกครับ
“อ่อ...ไม่รู้เหมือนกันครับ”ผมตอบไปตามความจริงก็คือไม่รู้จริงๆไง
“มึงไม่รู้แล้วกรูจะรู้มั้ย”แต่เหมือนพี่แสบแกไม่ยอมท่าเดียวครับ ทำไมต้องดุตลอดอะ
“พี่แสบมีอะไรรึป่าว”ผมถาม
“ทำไมเดี๋ยวนี้กรูต้องมีอะไรด้วยรึไง”พี่แสบเริ่มโมโหแล้วครับ เพราะขึ้นเสียงแล้ว
“พี่แสบ..เมาหรอฮะ”ผมรีบถามทันทีครับ
“เมาแล้วไง..มึงเสือกอะไรด้วย”พี่แสบด่าทันทีครับ
“ทำไมครับ..ปานแค่ถามทำไมต้องด่าด้วย”ผมเริ่มรู้สึกน้อยใจ ทำไมเราก็เป็นห่วงทำไมต้องด่าตลอด
“มึงไม่มีสิทธิ์”พี่แสบพูดครับ
ผมเงียบไปสักพัก พี่แสบก็เงียบ
“มึงเป็นอะไร”พี่แสบกลับถามผมครับ
“ป่าวนิครับ..ปานมีสิทธิ์หรอ”ผมเล่นลิ้นบ้าง กับอาการน้อยใจเมื่อกี้
“มึงเป็นเหี้ยไรของมึง..คิดจะให้กรูง้อมันไม่มีทางหรอกนะ..”พี่แสบพูด ผมเริ่มเจ็บที่ใจขึ้นเรื่อยๆครับ
“อืม..ปานรู้อยู่แล้วครับว่ายังไงพี่ก็ไม่ง้อปานหรอก..งั้นแค่นี้นะครับ”ผมตอบไปเสียงเบาๆ คำถามหลายคำถามที่พุ่งมาในหัวตอนนั้นมันตีกันไปหมดครับ จนไม่สามารถถามออกไปได้
“ไอ้ปาน...”พี่แสบขึ้นเสียงทันที ผมเงียบ
“มึงอย่ามายั่วโมโหกรูนะ”พี่แสบเสียงแข็งขึ้นครับ
ผมเงียบครับ น้ำตาเริ่มรินไหล ทำไมเราต้องชอบคนๆนี้ ทำไมถึงชอบคนแบบนี้ ไม่น่าหลวมตัวเลย  ผมบังคับเสียงไม่ให้หลุดรอดครับ กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ผมน้อยใจกับคำพูดของพี่แสบทางโทรศัพท์ผมไม่เคยให้พี่แสบรู้เลยครับ
“งั้นก็ได้ถ้ามึงไม่พูดกรูพูดเอง”พี่แสบตัดบททันทีครับ ผมรอคำพูดของพี่แสบอยู่ตรงนั้น
“ต่อไปนี้มึงห้ามมายุ่งกับกรูอีก..ถ้ามึงมายุ่งเมื่อไหร่..กรูจะกระทืบให้ตายคาตีนกรูเลย.กรูมีคนที่ชอบแล้วจำใส่หัวไว้ซะ”พี่แสบพูดเสียงแข็ง ผมเริ่มร้องไห้หนักมาขึ้นครับ แต่ก็ปิดปากตัวเองไว้ แล้วนึกในใจว่าตั้งสตินะ ตั้งสติ ผมเริ่มหายใจเข้าลึกๆ ทำเสียงให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ
“อืม...ปานจะไม่ยุ่งแล้วครับ..ขอโทษด้วย..ที่ทำให้ชีวิตพี่วุ่นวายมาตลอด..ปานขอโทษ..สบายใจได้เลยฮะ..ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป...ปานจะทำเหมือนกับว่า.พี่ไม่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตปาน”ผมพูดจบ ก็วางทันทีครับ
นั่งร้องไห้โฮอยู่คนเดียว จนพี่ปอยมาเคาะประตู แต่ผมไม่ได้ล๊อกครับ พี่ปอยเลยเปิดเข้ามาแล้วรีบปิด สงสัยกลัว ป๊ากับม๊าเห็นครับ ผมเรียกพ่อกับแม่ว่าป๊ากับม๊าอะครับ ทั้งๆที่พ่อเป็นคนไทย เหอะๆ
“ปาน..เป็นอะไร..ปาน”พี่ปอยเป็นพี่ที่รักผมมากเลยครับ พี่ปอยดูแลผมดีมาตลอด ผมยิ่งร้องไห้หนักขึ้น พี่ปอยเอาผมเข้าไปกอดอยู่ในอ้อมกอดของพี่แก แล้วลูบหลังผม แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากนั้น พี่ปอยไม่ได้เค้นถามคำถามใดๆอีกเลยครับ พี่แกได้แต่พูดว่า อยากร้องๆออกมาให้หมดนะ แล้วผมก็เพลียหลับไปในคืนนั้นครับ
...


มาแระค่ะ
ปาน แสบ ชอบไม่ชอบก็ว่ากันไปนะครับ เหอะๆ
วันนี้สอบมา นานมาก ปวดหลังหมดเลยค่ะ แต่ว่าเซง ทำไม่ได้เลย เซงมากๆ ที่เขียนไปไม่รู้จะถูกรึป่าว แต่คงไม่ เอิ้กๆๆ

ไปแระค่ะคือนี้ดูอีกทีนะค่ะว่าจะมาต่อรึป่าว

ตามอารมณ์คนแต่งค่ะ
รักผู้อ่านทุกคนน่ะค่ะ
จุ๊บๆ
ขอบคุณสำหรับคำติชมค่ะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ

[kurugmin]

มาแบบนี้
น้ำตาซึมง่ะ

ได้อารมณ์รักข้างเดียวสุดๆ
ทำไมปานน่ารัก  น่าสงสารงี้

โฮ

แสบมึงอ่ะ  รักน้องแล้ว
ทำเป็นโมโหหงุดหงิด  เชอะ
ถึงว่า  ปล้ำน้องซะ

 

[kaporzung]

  สงสาร ปาน มากๆๆๆ 

แสบนะแสบ ไม่รักษาน้ำใจกันบ้างเลย

น่าน้อยใจนัก





ว่าแต่ มาต่อนะค้า ยังรอ แสบ กะ น้องปานอยู่ อิอิ

พักข้าวกะพี่ตาร์ไว้ก่องน้า ฮ่าๆๆๆ

[น้ำค้าง]

โถ สงสารน้องปานจังเลย  ไอ้พี่แสบเลวจริงๆ พูดกะน้องปานไม่ดีเลย ชอบทำร้ายจิตใจ ขอทีเหอะ :เตะ1:

[ronal_ps]

     

[YO DEA]

เศร้าจัง


 

[HaLF333]

แสบสมชื่อ ทำกะน้องปานได้ 


ชอบนะ ให้ในเรื่องมีหลายคู่..
เพราะในเรื่องมีตัวละครหลายตัว แต่ละตัวก็มีสีสัน..
แหะๆๆ ยังจิ้นเพื่อนๆ ในกลุ่มข้าวไปละ 555+ 

ขอบคุณที่มาต่อนะคะ 
+1 ให้คู่น้องปานกะพี่แสบด้วยค่ะ ลุ้นให้รักกัน

[andyus1]

แม่ม ไอแสบนี่ แสบเจงๆๆ แล้วมิทราบว่าพี่แสบท่านทราบหรือเปล่าว่า คุนพี่ปอยเปนพี่บังเกิดเกล้าของน้องปานอ่ะคับ โหยๆ ทำไมทำกันยังงี้นะคนเรา ไปจีบคนอื่น มิว่า มาจีบพี่สาวปานซะนี่ มันเหมือนเปนการ ตอกย้ำและซ้ำเติมกันนะ ไม่รัก ก็ ไม่รัก บอกมาตรงๆ จะได้จบ เง้อ สงสารน้องปานจัง รักคนที่ไม่รักอ่ะ

อยากรุ้แล้วแหละ ต่อไปไอคุนแสบ มันจะทำไรที่เปนการเหยีดหยามน้ำจัยน้องปานอีกอ่ะ มันต้องมีหลายๆ เรื่องแน่เลย เง้อ แล้วก็มาจบลงที่สิ่งเลวร้าย ที่เจ้าแสบยัดเยียดหั้ยน้องปาน

เอาเป็นว่า จัดยาวไปคร้าบพี่ ตอนพิเศษ 2 ปานกะแสบ อยากรุ้และ ทำไมแสบถึงทำอย่างนั้น แล้ปานจะทำไง

แว๊กๆๆๆๆ ค้างงงงงงงงงงง ................. มาต่อเน้อพี่ เด๋ว นอนรอ นี่ก็เลยดึกแล้ว ยังมิมาเลย

รอถึงเช้าละกันนะครับ 

[Bg LoVe NT]

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

สงสารน้องปาน

พี่แสบทำกะน้องแบบนี้ได้ไง

[[€]ŝĊörŦ]

น่าสงสารจังเลย

อดทนดีด้วยน๊า...

แสบก็อารมณ์แรงแท้ เหอะๆ

       

[abcd]

เจาะไข่moname อิอิ 


คู่แสบกับปานท่าทางจะรักกันรุนแรงเร่าร้อนมิใช่เล่นๆ  ตบจูบๆๆๆ

[pongsj]

กลับมาต่อปานแสบด่วนเลยน่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เศร้า 

[chee]

 :เตะ1: ไอ้แสบ

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

สงสารปาน 

[เบบี้]

ตอนที่55 ตอนพิเศษ ปานกะแสบ<ไอ้บูมคือใคร>
หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อพี่แสบอีกเลยครับ จนล่วงเลยมาสองอาทิตย์ ผมก็ดีขึ้นบ้างแล้วแหละครับ พี่แสบก็ไม่ได้ติดต่อผมมาเหมือนกันครับ เบอร์ของพี่แสบผมก็ไม่ได้ลบออกหรอกครับ เก็บมันไว้ ตอนนี้มีคนมาจีบผม ที่จริงเรียกว่าจีบมานานแล้วดีกว่าครับ มันชื่อบูม เป็นเพื่อนม.เดียวกับผมแหละครับ แต่ว่าบูมอยู่ห้องสี่ครับ บูมไปมาหาสู่ผมบ่อยๆเลยครับ เพราะว่าห้องประจำของบูมอยู่ถัดไปจากอีกห้องเองครับ เหมือนมีห้องแทรกระหว่างกลางครับ
“วันนี้ไปกินข้าวเย็นด้วยกันนะ..”เสียงบูมมาพูดที่ข้างหูผมครับ ทำเอาเพื่อนๆแซวกันใหญ่เลยครับ ก็ตอนนี้มันเป็นคาบว่างอะครับ แล้วผมมายื่นมองอยู่หน้าระเบียง ไอ้บูมมันมาพูดอยู่ข้างหลังครับ ผมก็ยิ้มให้มัน
“เลี้ยงป่ะละ”ผมทำเสียงเล่นๆ
“คราบ...ถ้าเป็นปาน..บูมมีเท่าไหร่ให้หมดตูดเลยครับ”ไอ้บูมทำมันหน้าทำตาล้อเลียนผมครับ แล้วทำปากจู๋ ไอ้บูมบ้านมันรวยครับ ไอ้นี่ก็เรียนนะ แต่ดูจะเจ้าชู้ๆ เที่ยวเก่งน่าดูเหมือนกันครับ
“งั้นดูหนังด้วยนะ”ผมบอกมัน
“จริงดะ”ไอ้บูมทำหน้าตกใจครับ ผมก็เลยตกใจไปด้วย ไรอะ แค่ดูหนังเอง
“เย้ๆๆ...ปานชวนไปดูหนังสองต่อสอง”ไอ้บูมทำเสียงดังเลยครับ พวกกลุ่มเพื่อนๆผมที่นั่งอยู่ริมระเบียงก็แซวกันยกใหญ่
“อ่านะ..อย่าดีใจไป..เลี้ยงด้วยละ”ผมบอกมัน
“คราบ”ไอ้บูมมันตอบเสียงร่าเริงครับ
“หายเครียดรึยังครับ”ไอ้บูมมันลดระดับเสียงลงครับ แล้วก็นั่งข้างๆผม
“เครียดเรื่องไร”ผมหันไปถาม มันรู้ครับ รู้ว่าผมตามจีบพี่แสบ แล้วก็รู้ว่าผมโดนพี่แสบว่าอะไรทำนองนี้แหละครับ อีเพื่อนเวรทั้งหลายมันเล่าให้ไอ้บูมฟัง
“เรื่องนั้นแหละครับ”ไอ้บูมมันทำสีหน้าจริงจังครับ
“บ้า..ใครเครียด..มั่วละ...”ผมยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มให้ผม
“ดีจัง..ที่ปานยิ้มบ่อยๆแบบนี้เหมือนเดิม..บูมชอบ”ไอ้บูมมันพูด
“แหมๆ..โลกนี้มีเราสองคนรึไงย่ะ”อีวิวมันแซวผมครับ
ผมกับไอ้บูมก็นั่งยิ้มกัน เห็นมั้ยละครับ คนที่เค้ามารักเรา เราก็ไม่ได้รัก แต่คนที่เค้าไม่ได้รักเรา เราดันไปรักเค้าซะเอง ความรักมันห้ามกันไม่ได้ใช่มั้ยละครับ และตอนนี้ผมก็ไม่ได้ชอบบูมแบบชู้สาว แต่อย่างใด ผมรักบูม ชอบบูมแบบเพื่อน แต่ว่าก็ดีนะครับ ที่มีคนรู้สึกดีๆให้กับเรา ผมได้บอกบูมไปแล้ว แต่บูมก็ยังเร้าหรือที่จะยังขอจีบผมแบบนี้อยู่ครับ ผมก็ตามใจมัน ดีเหมือนกันครับ จะได้ลืมเรื่องต่างๆแล้วอาจจะหันกลับไปรักบูมก็ได้ ผมคิดในใจคนเดียว
ผมกับบูมไปกินอาหารร้านนึงครับ ก็เป็นร้านวัยรุ่นๆนั่งได้สบายๆเนี้ยแหละครับ ร้านอาหารตามสั่ง แต่จัดได้น่านั่งมากเลยครับ ผมมาร้านนี้กับเพื่อนๆบ่อยๆ เพราะว่าเค้ามีครบทุกอย่างครับ แถมยังมีอาหารพิสดารๆอีกครับ พอเสร็จแล้วไอ้บูมก็พาผมไปที่ห้าง แล้วเลือกดูหนังรอบเร็วที่สุด เพราะมาตอนนี้ก็ดูตอนนี้แหละครับ พอดูหนังเสร็จ ก็เดินเที่ยวสักพัก แล้วก็ไปเดินที่สวนสาธารณะต่อครับ วันพรุ่งนี้เป็นวันหยุดแล้วไงครับเพราะว่ามะรืนนี้ก็วันปีใหม่แล้ว
“ปีใหม่ปานไปไหนรึป่าว”บูมถามขึ้นเมื่อเรามานั่งอยู่ที่เก้าอี้ไม้ในสวน ตรงข้างหน้ายังมีเด็กเล่นบอลกับเล่นแบตกันอยู่ครับ
“คงไม่ไปอะ...”ผมตอบไป
“หรอ..งั้นไปเที่ยวบ้านบูมมั้ย”บูมมันรีบทำหน้าดีใจครับ
“ดูก่อน.”ผมตอบไปแค่นั้นครับ แล้วก็คุยเรื่องไรกันไปเรื่อยเปื่อย แล้วบูมก็ส่งผมกลับบ้าน พร้อมกับย้ำอีกว่าอย่าลืมปีใหม่นะ เหอะๆ
พอผมกลับมาบ้าน ป๊าก็นั่งดูโทรทัศน์อยู่กับม๊าครับ ป๊าผมทำงานเป็นตำรวจ ส่วนม๊าผมทำงานเป็นครูครับ ป๊าผมกับม๊าผมก็สนิทกันดีแหละครับ รักกันดีมากมายครับ บางทีหวานจนลูกเลี่ยนครับ ผมเข้าไปคุยกับป๊ากับม๊าแป๊บนึง ป๊ากับม๊าบอกว่าพรุ่งนี้เช้าจะไปจังหวัด.... ก็เป็นจังหวัดที่ติดกับจังหวัดผมแหละครับใกล้ๆกัน ผมจะไปรึป่าว แต่ผมบอกว่าไม่ไปครับ ขี้เกียจอ่า ไปบ้านไอ้บูมดีกว่า ตัดสินใจแระ พี่ปอยก็ไปด้วยครับ แต่ว่าไปไม่ได้ค้างคืนนะครับ ไปกลับนะคุยเสร็จ ก็ขึ้นห้อง อาบน้ำครับแล้วไอ้บูมก็โทรมาพอดีครับ คุยกันอยู่สักพัก มันก็ขอวางว่าออกไปข้างนอก บอกว่ากลับมาจะโทรหาผมใหม่ครับ ผมก็นั่งดูหนังไปเรื่องๆครับ จนประมาณเที่ยงคืนกว่าๆครับ ทั้งบ้านคงนอนกันหมดแล้วครับ ไอ้บูมโทรมาหาผม
“ไงจ๊ะ...นอนยาง”เสียงใสมาเชียวครับ
“ไปไหนมาอะ”ผมถามมัน
“แหมๆ..เป็นห่วงเค้าอะดิ”ไอ้บูมแกล้งแซวผมครับ
“อ่านะ..ตกลงไปไหนมา”ผมถามมัน
“ไปเที่ยวบ้านเพื่อนมา..”มันบอก
“หรอ..เมาป่าว”ผมถามมันเล่นๆ
“ม้ายมาววว..”มันแกล้งทำเสียงยานคางครับ ผมหัวเราะออกมา มันก็หัวเราะ ผมคุยกับมันอยู่นานมากครับ จนผมต้องไล่มันไปอาบน้ำ แต่แม่ง มันก็ยังโทรมาหาผมอีกรอบครับ โอ้ย..มากมายเลยครับ คุยต่ออีกประมาณสองชั่วโมงมันถึงวางครับ
ตื๊ด....ๆ... ผมรีบหยิบโทรศัพท์ทันที เพราะคิดว่าเป็นไอ้บูมครับ จะด่ามันสักหน่อยว่าโทรเหี้ยไรนักหนา แต่กลายเป็น “พี่แสบ”ผมตกใจอย่างมากเลยครับ พร้อมกับไม่รู้จะทำตัวยังไงครับ พี่แสบวางไป แล้วโทรกลับมาใหม่ ประมาณห้ารอบ ผมก็ยังไม่รับครับ จนพี่แสบแกส่งมาอีกรอบ แต่รอบนี้เป็นข้อความครับ
“มึงจะรับหรือไม่รับ..อย่าให้กรูมีน้ำโหมากกว่านี้นะ”ผมหัวใจหล่นไปกระตุ่มเลยครับ พอพี่แกโทรมาอีกรอบผมก็รับครับ แต่ว่าผมเงียบไม่พูดอะไร
“ทำไมมึงสายไม่ว่างตลอดเลยวะ”พี่แสบกรองหูมาเสียงโมโหมากครับ
“ปานคุยกับเพื่อนอยู่ครับ”ผมตอบไป น้ำเสียงเรียบ
“กรูต่อเป็นร้อยๆรอบแล้ว..คุยกับเพื่อนเตี่ยมึงสิ”พี่แสบด่าทันที
“ลงมาเปิดประตูให้กรูเดี๋ยวนี้”เสียงพี่แสบสั่ง ทำผมอึ้งครับ อะไรประตูอะไร
“ได้ยินมั้ย..กรูบอกให้มาเปิดประตู”พี่แสบตะโกนแล้วครับ ผมไม่ตอบครับ แต่รีบวิ่งลงไปชั้นล่าง แล้วมองลอดผ่านผ้าม่านครับ ทั้งบ้านหลับกันหมดแล้วครับ
“พี่มาทำไม”ผมรีบถาม
“มึงจะถามทำไมวะ..กรูบอกให้มาเปิดก็มาเปิด”ผมเห็นหน้าพี่แสบนี่น่ากลัวมาเลยครับ ถ้าผมเปิดก็ตายดิ พี่แกเดินวนเวียนแถวประตูหน้าบ้านผมครับ
“พี่นี่มันดึกมากแล้วนะ..กลับบ้านไปเหอะ”ผมบอกพี่แสบ เสียงผมเริ่มร้อนรนแล้วครับ
“ไอ้ปาน..กรูพูดดีๆนะ..หรือว่าจะให้กรูปีนห๊ะ..เหี้ยนี่”พี่แสบสบถ ได้น่ากลัวมากเลยคราบ
“แต่ว่า......”ผมอ้ำอึ้งแล้วครับ พี่แกยิ่งบ้าๆอยู่ เกิดปีนขึ้นมาจริงๆ ซวยเลยครับ แตกตื่นกันทั้งบ้าน พ่อผมได้เอาปืนไล่ยิงพี่แสบแน่เลยครับ
“ครับๆ..แป๊บนึงนะ”ผมรีบบอก พี่แสบวางโทรศัพท์ใส่หูผมทันทีครับ ผมเอากุญแจบ้านที่แขวนอยู่ แล้วเปิดประตูบ้านออก พี่แสบมองมาที่ผม ระหว่างที่ผมเดินจากประตูบ้าน กว่าจะถึงประตูรั้วนะครับ มันก็ไม่ไกลหรอก แต่มันเหมือนอยากให้ไกลเป็นกิโลอะครับ พี่แสบมองผมหน้ากลัวมากเลยครับ
“คุยตรงนี้ก็ได้มั้งพี่แสบ”ผมพูด ยังไม่ได้เปิดประตูรั้วหรอกครับ
“กรูบอกให้เปิดก็คือเปิด”พี่แสบย้ำคำ ผมก็เปิดครับ พี่แสบเอารถจอดไว้ด้านข้างๆบ้านๆ พี่แสบเดินเข้ามา ผมปิดประตูรั้ว เสร็จแล้วเดินมาพร้อมกับพี่แสบครับ พอขึ้นไปบนบ้าน ถึงห้องผม พี่แสบก็ล๊อกห้องแล้วก็กระชากแขนผมทันทีครับ
“โอ้ย...เจ็บนะ”ผมร้องออกมา
“แน่นักนะมึงอะ...ไหนเอาโทรศัพท์มาให้กรูดูสิ..กรูโทรเป็นร้อยๆสาย..มึงเป็นใครไม่รับโทรศัพท์กรู”พี่แสบพูดเสียงหน้ากลัวมากครับ แต่ไม่ได้ตะโกนนะครับ เอาหน้ามาใกล้ๆหน้าผม พี่แสบปล่อยผม แล้วเดินไปที่โต๊ะเขียนหนังสือที่ผมวางโทรศัพท์ไว้ครับ
“พี่จะดูอะไร”ผมจะแย่งออก แต่พี่แสบผลักผมครับ ผมเริ่มน้ำตาคลอแล้วครับ ทำไมต้องทำรุนแรงตลอดเลย
“ไอ้บูมนี่ใคร”พี่แสบหันมามองหน้าผม อารมณ์ไหนอะ ทำไมอะ เราจบกันไปแล้ว แล้วพี่แสบมายุ่งอีกทำไม
“เพื่อน..”ผมตอบแค่นั้น พร้อมกับเดินถอยหลังมาครับ พี่แสบเดินตามมาประชิด
“เพื่อนหรอ..เพื่อน..ส่งข้อความมาแบบนี้หรอห๊ะ”พี่แสบทำตาโตใส่ผมอะ ก็ไอ้เหี้ยบูมอะมันส่งข้อความหาผมตลอดเวลาเลยอะครับ ผมก็ไม่ได้ลบซะด้วยครับ ชอบอะ อ่านแล้วรู้สึกดีครับ
“แล้วพี่มาเกี่ยวอะไรด้วย”ผมเริ่มของขึ้นบ้างแล้วครับ ถึงในใจตอนนั้นจะกลัวแทบแทรกแผ่นดินหนีก็เหอะครับ
“กรูเกี่ยวอะไรด้วยหรอ..เดี๋ยวนี้กล้าพูดแบบนี้หรอมึง..”พี่แสบบีบหน้าผมแล้วครับ
“พี่แสบ”ผมเริ่มน้ำตาคลอพี่แสบคงเห็นครับ แต่พี่แกไม่สลดลงสักนิด ผมผลักๆพี่แกเท่าทีแรงมีอยู่ครับ คงจะสู้พี่แกได้หรอก ไม่รู้คนหรือควาย สูงชิบหาย
“แม่งเอ้ย..”พี่แสบพูดหัวเสีย แล้วปล่อยมือออก
“พี่มาทำไม”ผมเริ่มถามประโยคแรกเสียงเบาๆ
“ปานถามว่าพี่มาทำไม..”ผมเริ่มเสียงดังขึ้นพี่แสบหันมามองหน้า
“กรูจะมาทำไมมันก็เรื่องของกรูสิทธิ์ของกรูมึงจะทำไม”พี่แสบพูดเป็นชุดเลยครับ ถลึงตาใส่ผม
“ทำไม..ชอบปานรึไง กลับมาเนี้ย..หึหึ..ไหนบอกว่ามีคนที่ชอบแล้วไง.. หรือว่าเพิ่งรู้ตัวว่าชอบแบบปาน.ห๊ะ”ผมเริ่มใส่อารมณ์กับคำพูดผมมากขึ้นครับ อารมณ์น้อยใจ อยากรู้ หรือแล้วก็สับสนมันปนอยู่ในหัวผมหมด เลยทำให้พูดประชดไปแบบนั้นครับ
“มึง..สัด.เอ้ย..”พี่แสบบีบปากผม แล้วดันตัวผมติดกับตู้เสื้อผ้าปลายเตียงแล้วครับ
“คนอย่างมึงอะนะกรูจะชอบ..มึงก็แค่ของเล่นของกรู..หึ.รู้ตัวไว้ซะ”พี่แสบพูดจบ ผมถึงกับอึ้ง ของเล่นหรอ น้ำตาผมเริ่มไหลเป็นทาง
“อึก...”ผมร้องไห้ออกมา
“ไง..รับไม่ได้รึไง..เสียใจด้วยแล้วกันที่มาชอบคนเลวๆแบบกรู”พี่แสบแสยะยิ้มครับ
“อยากเป็นเมียกรูมากใช่มั้ย.เดี๋ยวกรูให้เป็นแน่..อยากร่านดีนัก”พี่แสบพูดทำให้ผมยิ่งเจ็บเข้าไปใหญ่เลยครับ ทำไมครับ การที่ผมรักใครสักคนมันร่านขนาดนั้นเลยหรอครับ พี่แสบบีบปากผม แล้วจูบผม ผมไม่ยอมเผยปากออกแต่พี่แสบบีบคางผมแน่นเลยครับ มือผมก็ทุบตัวพี่แสบเต็มที่เท่าที่จะทำได้ ผมได้จังหวะที่พี่แสบสอดลิ้นเข้ามา ผมกัดลิ้นพี่แสบทันที
“โอ้ย..เหี้ยนี่..ฤทธิ์เยอะนะมึง..อยากให้กรูลงไม้ลงมือรึไงวะ”พี่แสบพูด แล้วลากผม อย่าเรียกว่าลากเลยครับ เรียกว่ากระชากดีกว่า ลงไปที่เตียง
“อย่านะ...”ผมถีบพี่แสบ เข้าที่ท้อง แต่เหมือนพี่แสบจะไม่ค่อยรู้สึกอะไรเลยครับ พี่แสบถอดเสื้อออกทันที แล้วมาคล่อมตัวผม ผมทุบพี่แสบ แต่พี่แสบดันจับข้อมือผมไว้ทั้งสองข้าง
“พี่แสบ...อย่า....ปานขอร้อง”ผมร้องออกมาทั้งน้ำตาที่ไหลอยู่ครับ พี่แสบไม่สนใจ ไซร์ซอกคอผมทันที แต่ผมไม่ได้รู้สึกอารมณ์นั้นเลยครับ ไม่รู้เลยสักนิด มันเสียใจมากกว่าครับ ผมก็ดิ้นไม่หยุด ดิ้นเท่าที่ดิ้นได้ครับ
“มึงอยู่เฉยๆสิวะ...แม่ง..”พี่แสบหัวเสีย พร้อมกับจะถอดเสื้อผมออกครับ แต่ว่าผมรั้งไว้ แล้วทำท่าจะลุกหนี แต่พี่แสบ กอดเอวผมไว้ทัน แล้วเหวี่ยงผมไปที่บนหัวเตียง ผมถีบพี่แสบ จนพี่แสบทนไม่ไหวมั้งครับ ชกท้องผมเข้าจังๆ ผมจุกจนตัวงอเลยครับ นอนนิ่งอยู่กับเตียง
“กรูบอกแล้วว่าให้นิ่งๆ..แม่ง”พี่แสบพูดแค่นั้น แล้วจับผมถอดเสื้อออกครับ พี่แสบ ถอดเสื้อผ้าผมจนหมด พร้อมกับที่ผมพูดพร่ำตลอดเวลาว่าขอร้อง หยุดเถอะ แต่พี่แสบก็ทำเหมือนไม่ได้ยินอะไร
“มึงอย่าเกร็งสิวะ..”พี่แสบพูดขึ้นเมื่อจ่อน้องชายพี่แสบเข้ามาตรงนั้นของผม
“ไม่.....อึก...ฮือ...”ผมพูดพร้อมกับร้องไห้เบาๆครับ
“เชี่ยนี่..แม่ง..เลิกร้องสักทีสิวะ..กรูชักรำคาญแล้วนะ”พี่แสบพูดแล้วจูบลงกับผมทันที ผมเม้มปากปิดไว้ แต่พี่แสบแกบีบคาง แล้วบีบจมูกผมด้วยครับ ผมเลยต้องเผยปากออกมา
“ทำดีๆนะมึง..กัดกรูอีก..กรูจะตบให้ปากแตกเลย”พี่แสบพูด ผมก็กลัวครับ มือพี่แกใหญ่อะ ผมเลยต้องเผยปากออกแล้วรับรสจูบพี่แกอย่างว่าง่ายครับ นี่อาจไม่ใช่จูบแรกของผมหรอกนะครับ นั้นไม่ได้แปลว่าผมเคยมีใครหรอกนะครับ แต่แฟนเก่านะก็มีจูบบ้างนิดหน่อยครับ
“อือ.....”พี่แสบครางออกมา เมื่อดันน้องชายเข้ามาทีละนิด
“สัดเอ้ย..กรูบอกอย่างเกร็งๆ..เลือดออกแล้วเห็นมั้ย”พี่แสบพูด ห๊ะ เลือดกรูออก ดีนะครับ พี่แสบใส่ถุงยางผมเห็นพี่แกหยิบออกมาจากกระเป๋าตังนะครับ ผมน้ำตาไหลทันที มันเจ็บมากครับ เจ็บจนอยากฆ่าไอ้คนข้างหน้านี่ให้มันตายๆไปเลยครับ ผมจิกที่นอนแทบขาด
“มึงบังคับให้กรูทำแบบนี้เองนะ”พี่แสบพูดครั้งสุดท้าย ดันมาสุดลำทีเดียวเลยครับ
“โอ้ยยย..เจ็บ....อึก...ฮืออออ..”ผมร้องออกมาดัง พร้อมกับสะอึกร้องไห้ด้วยครับ
“ซี๊ดดดด....แม่งเอ้ย..”พี่แสบสบถเหมือนถูกใจมากครับ แบบเหมือนพี่แกเสียวเหลือเกิน
“อึก....ไปตายซะไอ้เหี้ย”ผมร้องไห้ออกมาแล้วครับ และนี่เป็นครั้งแรกที่ผมด่าพี่แสบ
“ด่ากรูหรอมึง..”พี่แสบพูด แล้วกระแทกอย่างแรงครับ พร้อมกับจับข้อมือผมสองข้างขึงไว้เลยครับ พี่แสบกระแทกแรงมากเหมือนอยากจะฆ่าผมให้ตาย
“ไง...ครางออกมาสิ...กรูรู้ว่ามึงอะเสียว”พี่แสบพูด เมื่อพี่แกกระแทกได้ซักพัก ผมก็เริ่มหยุดร้องไห้แล้วครับ แต่ว่าผมกัดริมฝีปากตัวเองแทน มือพี่แสบก็ขึงผมไว้ ไม่มีสิ่งใดที่ผมจะเอามาปกปิดใบหน้าผมตอนนี้ได้เลยครับ
“ไง...ครางสิ”พี่แสบร่อนสะโพกบดขยี้ตรงนั้นของผมครับ แล้วก้มลงมาจูบ
“อ้าปาก...”พี่แสบพูด เสียงแข็ง
“กรูบอกให้อ้า”พี่แสบพูดซ้ำเมื่อผมไม่ยอมอ้าครับ
“จะให้กรูใช้กำลังอีกใช่มั้ยห๊ะ”พี่แสบบอก ผมกลัวเลยต้องรีบอ้าปากออกทันทีครับ
พี่แสบจูบผม จนกลายเป็นว่าผมเคลิมไป น้ำตาไหลไป อะไรไม่รู้ครับ มันบนกันไปหมดเลย พี่แสบเริ่มกระแทกแรงขึ้น แล้วปล่อยมืออีกข้างมารูดให้ผม
“อืออ...อะ....ฮะ..”เสียงพี่แสบครางออกมา ตอนนี้กลายเป็นว่าผมก็หลุดครางออกมาแล้วเช่นกันครับ
“อือ...อึก..อะ....อะ...”ผมครางออกมา เบาๆ แต่พี่แสบยิ่งได้ใจ กระแทกแรงขึ้นครับ พร้อมกับชักน้องชายผมแรงขึ้น มันเหมือนจะไม่ไหวแล้วอะครับ จนผมต้องร้องออกมา
“ฮ่า......อือ...โอยย...อะ.เบาๆ..ปะปานเจ็บ.”ผมครางออกมา พี่แสบกระแทกแรงขึ้นเหมือนไม่รับรู้ แล้วจับผมจูบอีกครั้ง พร้อมกับเร่งเอว สวนผมซะ น้ำจากน้องชายผมพุ่งออกมา พี่แสบถอนปากออกแล้ว จับขาผมสองข้าง กระแทกโหมแรงที่มีใส่ประตูผมเต็นกำลัง พี่แสบครางไม่ได้ศัพท์เลยครับ จนประมาณสามสี่ที พี่แสบก็ฟุบลงบนตัวผม
“ฮ่า...”ผมกับพี่แสบหอบกันเบาๆ สักพักพี่แสบก็พยุงตัวขึ้น แล้วจับน้องชายพี่แสบออกครับ
“โอ้ย...”ผมร้องออกมาเพราะว่ามันเจ็บอะครับ พี่แสบมองหน้าผม แล้วเข้าไปอาบน้ำ ทิ้งผมไว้ตรงนั้นครับ พอพี่แสบออกมาจากห้องน้ำ ผมก็เอาผ้าขนหนูมาพันตัวแล้วครับ มันเจ็บมากตอนที่ผมลุกขึ้นยืน มันเสียดสีไปหมดครับ พี่แสบไม่มองผมสักตา ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับปล่อยโฮออกมาคนเดียวครับ แบบไม่ให้มีเสียง  ทำไมผมต้องมาเจอแบบนี้ด้วย กับคนที่ผมรัก แต่ผมไม่ได้มีความสุขเลย ทำไม พี่แสบต้องทำแบบนี้ ทำไมพี่แสบต้องกลับมาอีก ทำไม ทำไม คำถามอยู่ในหัวผมเต็มไปหมดครับ
ผมนั่งร้องไห้ อยู่ตรงนั้นแล้วก็ลุกไปอาบน้ำ ก็พบว่าตัวเองนั้นตาบวมมากเลยครับ  พอผมออกมาจากห้องน้ำพี่แสบเปิดไฟหัวเตียงไว้ แล้วนอนอีกฝั่งนึงครับ ผมก็งง พอแต่งตัวเสร็จ ผมก็เข้านอนไม่ได้ถามอะไร เพราะพี่แสบนอนหันหลังให้ผม
พอตื่นเช้ามาผมก็ไม่เจอพี่แสบแล้วครับ คงออกไปนานแล้วสินะ ผมนั่งอยู่คนเดียว คิดเรื่องเมื่อคืนซ้ำแล้วซ้ำอีก ว่าพี่แสบมาทำไม  แล้วทำไมต้องทำแบบนี้ ยิ่งคิดยิ่งฟุ้งซ่านครับ ออกมาหาอะไรกิน ป๊ากับม๊าแล้วก็พี่ปอยออกไปต่างจังหวัดกันหมดแล้วสินะ..เหลือผมคนเดียว ผมเลยโทรหาบูมครับ บอกให้บูมมารับหน่อย บูมมันก็ตอบตกลงเต็มที่ครับ กินเสร็จผมก็ขึ้นไปอาบน้ำครับ แล้วก็เตรียมเสื้อผ้า กะว่าไปเคาท์ดาวบ้านบูมขอนอนบ้านบูมเลยแล้วกัน อยู่บ้านคนเดียวก็คิดมากป่าวๆครับ
...

มาต่อรอบดึกค่ะ

หิหิ

ใครยังไม่นอนก็มาอ่านกันนะค่ะ

รักผู้อ่านทุกคน จุ๊บๆ

ฝานดีกันนะค่ะ

[andyus1]

^
^
^
อ่ะ จิ้มๆๆๆๆ ฮิ้วๆๆ มาต่อรอบเช้าตรู่ด้วย

ยางมะนอน เด๋วมาอ่านต่อ

แต่จองที่ไว้ก่อน

อิอิ มีฟามสุข อ่ะ  ทีขยันลงดีแท้

น่ารักมากมายคร้าบบบบบบบ

[Bg LoVe NT]

มารอตอนเช้าตรู่ด้วยคนนนน

พี่แสบอ่ะ

ได้น้องแล้วต้องรับผิดชอบด้วย รู้ป่าว

[andyus1]

เง้อ ........ และแล้ว นายแสบ ก็....................

โถๆๆ ชอบน้องปานเค้าแล้วอ่ะนายแสบอ่ะ  พอน้องเค้าไม่สนจัยก็เลยหงุดหงิดช่ายป่ะ

อย่างนี้ละน้า พอรุ้ว่าของๆตัวกะลังจะหลุดลอยไป ก็เกิดหวงก้างขึ้นมาซะงั้น

เอาแล้วดิ ทีนี้ทำไง น้องปานต้องโกดมากแน่ แล้วก็ต้องหันไปซบอกน้องบูมแน่

นายแสบเอ้ย..... แสบไม่ออกแน่

เอ๊ะหรอว่าจะแสบกว่าเก่า กลายร่างเป็นแมวบ้าหวงของขึ้นมา (เปรียบเทียบน่ารักเชียว)

เพราะจำได้ ตอนงานปีใหม่บ้านข้าวอ่ะ น้องปานโทหาแสบ ส่งเมสเสส ด้วยมั้ง (ยังจะโทมาทำไม สงสัยอยากเคลียร์มั้ง แล้วหันไปคบน้องบูมเต็มตัว รัยงี้มั้ง)

เลยทำหั้ยข้าวจับได้งัยละ จากนั้น หลังเที่ยงคืน นายแสบก็ขี่รถออกไป สงสัยไปหาน้องปานแน่เลย

อ่ะ เอาแล้วสิ พี่เบบี๋คร้าบจัด ตอนพิเสด 3 มาอย่าหั้ยเสียคร้าบบบพี่  จาดูดิ๊ นายแสบจะไปทำไรบ้าง จะมีสงครามป่าว อิอิ สงสารน้องบูมว่ะ มะรุ้เรื่องด้วยเลย เหตการจะเกิดภายนัยเวลาประมาณ 6 ชม เพราะพอเช้าปีใหม่ นายแสบก็กับมาบ้านข้าวนี่น่า นายแสบจะสมหวัง หรอผิดหวัง อ่า

ลุ้นๆๆๆ มาต่อน้าคับ

ปล. ตัวละครพี่เยอะอยู่ จัดตอนพิเศษ คู่อื่นๆ ไปด้วยก็ได้ เปิดประเด็นไปทีละคน ระหว่างดำเนินเรื่องพี่ต้าร์ กะ ข้าว ไปอ่ะคับ มันส์ดี ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คร้าบบบบบบบ

ปล. ปล. รอตอนพิเสด 3 คริๆๆ

[kurugmin]

ไอ้พี่แสบ
หึงหน้ามืดแระ

มาบ้านถูก  แสดงว่ารู้ว่าปานเป็นน้องปอยสิ
แล้วคนในบ้านไม่ได้ยินเสียงเรอะ
ทะเลาะกันแล้วก้อ..ออกจะดัง

ฮืออ..ชอบๆๆๆๆเอาอีก

[anna1234]

 :เตะ1: แสบกว่านี้มีอีกไหม

[● MaYa~Boy ●]

รุนแรงทางความรู้สึกมากมายอ่ะ

[pongsj]

เลวจริงๆ แบบนี้ต้องเอาคืนมันเยอะๆเลยน่ะ

[IZE]

พิเศษ แสบ + ปาน นี่ซาดิสต์ อะ

[RN]

 :jul1:คู่นี้ได้ใจจริงๆๆๆ

หุหุ  รีบๆมาต่อนะ ชอบ ชอบ ชอบ