หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[น้ำค้าง]

น่าสงสารน้องปานจริงๆ พี่แสบใช้ไม่ได้เลย  รุนแรงชะมัด

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[OHmeza019]

ปานสู้ว้อยยยยยย
เอาใจช่วยย

ไอเเสบมันต้องโดนดัดสันดารเเบบที่ ข้าวว่าเเหละ

[nices_life]

^
^
^
^
^
กว่าจะดัดได้กลัวปานจะขาดใจก่อนนะสิ


มาต่อไวๆๆๆนะรออยู่คร๊าบบบบ ลุ้นๆๆเมื่อไหร่ปานกะแสบจะลงเอยกัน

[SheRbEt]

โกดดดดดด  ทำไมชอบปาชดหรือหนีปัญหาด้วยวิธีนี้กาน 

[เบบี้]

ตอนที่61 พิเศษ ปานกะแสบ<พี่ข้าว>
เย็นนั้นผมอาบน้ำเสร็จ ก่อนทำการบ้าน ที่จริงมันไม่มีจิตใจจะทำเลยครับ ผมเลยตัดสินใจโทรหาพี่ข้าวครับ
“ฮัลโหล..”เสียงพี่ข้าวครับ โอ้ย เสียงโคตรหล่ออะ
“ดีครับ..พี่ข้าวรึป่าวครับ”ผมยังถามให้เป็นมารยาทครับ
“ครับ..”พี่ข้าวตอบ
“นี่ปานนะฮะ..”ผมบอก
“อ่อ..ปานหรอ..มีไรครับ..”พี่ข้าวทำเสียงใส
“..คือ..............”ผมก็ยังไม่กล้าพูดหรอกครับ
“เรื่องแสบหรอ..”พี่ข้าวดันถามตรงประเด็น
“ฮะ..”ผมตอบสั้นๆ
“เรื่องแยมรึป่าว”พี่ข้าวถามอีกครั้ง
“ฮะ..”ผมตอบอีก
“ไม่รู้มาจากใครละนั้น”พี่ข้าวถามขำๆครับ
“ก็เพื่อนมาบอกว่าได้ยินพี่แยมกับพี่แอ้คุยกันในห้องน้ำนะครับ”ผมบอก
คือว่าคนในโรงเรียนใครเด่นใครดัง ใครสวย ใครหล่อ ใครน่ารัก ใครตบใคร ใครชั่วเลวขนาดไหน เราก็ต้องรู้ใช่มั้ยครับ คือว่าส่วนมากก็กรี๊ดกันตามข่าวหลายๆอย่าง ดังนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกผมจะรู้จักพวกพี่แอ้พี่แยม
“อืม...ก็ไม่รู้ยังไงเหมือนกันครับ..อยู่ดีๆไอ้แสบมันก็คบกับแยม..พี่ก็กะจะโทรบอกปานแล้วแหละ..แต่คิดอีกทีก็ไม่อยากให้เรารู้”พี่ข้าวพูดด้วยความห่วงใย
“ไม่เป็นไรหรอกฮะ...แล้วพี่แสบเค้าจีบพี่ปานตอนไหนหรอฮะ”ผมถามเสียงเบา
“ก็พฤหัสที่แล้วมั้งครับ..พี่ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ..เพราะพี่ถามอะไรมันก็ไม่ค่อยตอบ เหมือนในหัวมันคิดอะไรอยู่”พี่ข้าวบอก พฤหัสที่แล้วก็หลังจากวันที่พี่แสบมีเรื่องกับพี่ข้าวต่อหน้าผมแหละครับ
“..ปานครับ..”เสียงพี่ข้าวทำให้ผมฉุดจากเรื่องที่คิดหลายๆอย่าง
“..เป็นอะไรรึป่าว..”พี่ข้าวรีบถาม
“ไม่เป็นฮะ..ปานสบายดี...แล้วปานก็ต้องจบแค่นี้จริงๆใช่มั้ยฮะ”ผมถามเสียงเบา
“..คอยดูกันไป..พี่ว่าไอ้แสบมันคงทำอะไรสักอย่างอยู่...”พี่ข้าวพูด
“อะไรอะ”ผมรีบถามทันทีด้วยความงง
“เหอะ.น่า..พี่เป็นเพื่อนมันพี่รู้..ว่ามันไม่มีทางทิ้งปานไปง่ายๆหรอก..แต่ถ้ามันไม่ได้ชอบปานจริงๆนะ”นั่นพี่ข้าวพูดซะ ถ้าเกิดพี่แสบไม่ได้ชอบปานจริงๆอะ แล้วพี่ข้าวจะพูดเพื่อ
“อ่าว...”ผมก็อ่าวคำเดียว
“ฮ่าๆๆ..”พี่ข้าวก็หัวเราะครับ
“เอางี้ป่ะ....”พี่ข้าวพูดแล้วทิ้งช่วงเหมือนคิดอะไรบางอย่าง
“เนี้ยๆ..วันศุกร์นี่จะมีงานใช่มั้ย..เดี๋ยวพี่แกล้งจู๋จี๋กับปานดีกว่าเนอะ..สนุกดี..เนี้ยถ้ามันไม่รู้สึกอะไรก็จบพอ..แต่ถ้ามันวีนแตกขึ้นมาก็นั่นแหละเดี๋ยวเราได้รู้ความจริงกัน เอาปะ”พี่ข้าวพูดเหมือนเป็นเรื่องสนุกครับ
“ไม่เอาอะปานกลัวพี่แสบ”ผมบอกไปตามตรง
“กลัวไรมันละ..มันไม่กล้าทำอะไรหรอก..อย่างมากถ้ามันวีนแตกขึ้นมาก็แค่โมโหอารมณ์เสียสไตล์มันแหละครับ”พี่ข้าวพูดไปหัวเราะในลำคอไป
“แต่มันจะดีหรอฮะ...ถ้าเกิด..พี่แสบไม่สนใจปานขึ้นมาเลยละ”ผมบอกไปตามที่ผมคิด
“พี่ว่าไม่มีทาง..”พี่ข้าวพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจสุดๆ
“เหอะๆ..”ผมหัวเราะเจื่อนๆครับ
“เชื่อพี่เหอะน่า...”พี่ข้าวพูด เอาวะ ลองสักตั้งแล้วกรูจะลองทำไมเนี้ย ไหนบอกให้เค้าออกไปจากชีวิตมึงไง อ่าว ก็กรูยังทำไม่ได้อะ งั้นมึงจะพูดทำไมวะ เค้าก็ออกจากชีวิตมึงแล้วไง ก็กรูยังรักพี่เค้าอยู่อะ แต่ว่าถ้าเค้าไม่ได้รักมึงละ อืม ถ้ากรูแน่ใจว่าเป็นอย่างนั้น คนที่จะพอคือกรูเอง
ขอลองเป็นครั้งสุดท้ายแล้วกัน
ผมกับพี่ข้าวพูดคุยกันไปอีกนิดนึง แล้วก็วางครับ ผมมานั่งทำการบ้านต่อ ส่วนไอ้เรื่องในหัวก็มีบ้างครับ คิดเป็นระยะๆ เหอะๆ
........................
“นี่ๆ...ห้องเราจะทำลูกชิ้นทอด กับ มันทอดนะ..”วิวมันพูดขึ้น เมื่อพวกผมนั่งทำการบ้านกันอยู่
“สิ้นคิดสุดๆ”ผมบอก ทุกคนหันมามองหน้า
“เออ..จริงวะ”พวกมันบอก
“แต่มันทอดนะ ก็จะทำหั่นเหมือนเฟร้นฟรายนะ กรูมีวิธีทำให้มันกรอบ กรูลองมาหลายรอบแระ ดีด้วยลดต้นทุก มันลูกละไม่กี่บาท เฟร้นฟรายถุงเป็นร้อย.เผลอๆขายแพงแบบเจ้าอื่นนะ ไม่มีคนซื้ออีก”วิวมันบ่นๆ
นั่งนี่มันชอบทำอาหารนะครับ มันเลยรู้เรื่องเยอะ
“ปาน..แล้วเรื่องพี่แสบกับมึงนี่ยังไงวะ”อยู่ดีๆ นัทมันก็ถามขึ้นครับ
“เดี๋ยวพวกมึงก็รู้”ผมพูดแล้วยิ้มๆ
“มึงรู้ตัวมั้ย..มึงอะโคตรเจ้าเล่ห์เลย.บางทีพี่แสบเค้าคงตามมึงไม่ทันด้วยซ้ำ”นัทมันว่าผมอีกครับ ผมหัวเราะ ก็จริงของมันอะครับ ตอนที่ผมจีบพี่แสบนะ พี่แสบไม่เคยตามผมทันเลยสักครั้ง มีแต่พี่แกแหละชอบใช้กำลังถึงเอาผมอยู่ได้อะครับ
“เฮ้ย..เรื่องนี้กรูไม่ได้คิดเองนะโว้ย..มีสุดหล่อคิดให้”ผมทำหน้าทำตาให้พวกมันอยากรู้ครับ
“ใครวะ”อีจูนรีบถามทันที ผมยิ้ม ส่ายหัว ประมาณว่ากรูไม่บอกหรอก
“วันศุกร์ใครเอากล้องมาวะ..กรูจะมาตัวป่าว กรูขี้เกียจสะพายกระเป๋า”ผมถามครับ
“เคมึงเอามาละกันนะ”ผมหันไปบอก
“กรูอีกละ..”เคบ่นๆนิดหน่อยครับ
“เออ..แล้วเรื่องอาหารกับจัดร้านนี่ใครทำวะ”ผมถามขึ้น
“ก็พวกหัวหน้าห้องแหละ...จัดร้านแบ่งหน้าที่กันแล้ว..แล้วก็เรื่องอาหารกรูเอามา..ส่วนของใช้พวกอีใหม่เอามา”วิวมันบอก ผมก็อืม เข้าใจแล้ว  ที่จริงตอนแรกพวกมันจะให้ผมเป็นหัวหน้าห้องครับ แต่ผมบอกไม่เป็น ประมาณว่าไม่เอาครับ ไม่ชอบ มาคุมลูกน้องเป็นห้าสิบคน ปัญหาวุ่นวาย อาจารย์ก็บอกว่าเอาคนที่สมัครใจ กลายเป็นว่าเหมือนผมเห็นแก่ตัว แต่ยอมรับจริงๆครับ เป็นหัวหน้าห้องต้องมีความรับผิดชอบสูง ซึ่งผมขี้หลงขี้ลืม แต่ว่าคนที่ได้เป็นหัวหน้าห้องนี่ไม่เก่งหรอกครับ แต่ว่ามีความรับผิดชอบ แล้วก็แฟร์ๆกับเพื่อนๆในห้องด้วยครับ ปากมันหมาดี เอาเพื่อนในห้องอยู่ครับ
“ดูนั่นดิ..”เสียงจูนทำให้พวกผมมองตามครับ พี่แสบกับพี่แยม กำลังนั่งอยู่ตรงไม้หินอ่อนใต้ต้นไม้ด้วยกันครับ
“หึ.รักกันดีนิ”ผมตอบแล้วยิ้ม แบบไม่ได้คิดอะไรแล้วครับ
“เฮ้ย..มึงไม่เสียใจแล้วหรอวะ”ไอ้เคมันถาม
“เสียใจ..แต่ว่ามีคนทำให้กรูมั่นใจวะ..ว่ามันไม่ได้มีแค่นี้”ผมบอก ทุกคนทำหน้างง
“อะไรของมึงวะ”วิวมันถาม
“เออ..เดี๋ยวพวกมึงก็รู้...ไปเหอะมึง..ขึ้นเรียน”ผมบอกมันพร้อมกับจัดของ ทำตัวปกติ ในเมื่อพี่ข้าวมั่นใจ ผมก็มั่นใจครับ
ผมไม่ได้หันไปมองพี่แสบอีกครั้ง แต่เดินขึ้นห้องอย่าสง่า หิหิ
“น้องปาน”ผมหันไปตามเสียงเรียกเมื่อกำลังจะเดินขึ้นตึก
“อ่าว..พี่ข้าว”ผมยิ้มรับ พี่ข้าวยิ้มหวานมาแต่ไกลครับ ซึ่งตรงนั้น ทำให้พี่แสบเห็นหมดทุกอย่างครับ ผมก็ยืนเด่นเลยครับ แบบ มึงทำมากรูก็ทำไป
“จะขึ้นเรียนแล้วหรอ..”พี่ข้าวบอก ไอ้พวกเพื่อนๆผมงงเป็นไก่ตาแตกครับ ก็งงดิ มันคงงงว่าผมรู้จักับพี่ข้าวได้ยังไง เพราะว่าพี่เค้าก็ดังและหล่ออะเนอะ อีวิวมันก็กรี๊ดมากมายครับ ยืนปลื้มอยู่นู้ครับ
“ฮะ..”ผมตอบสั้นๆ
“อะ..พี่ซื้อมาให้..เมื่อกี้นะ..พี่บอกว่าพี่จะซื้อขนมมาให้ปาน ไอ้แสบมันนิ่งเงียบไปเลย..หึหึ..ตลกดี..แล้วยังมีการพาแยมมานั่งใกล้ปานอีกนะ..ทั้งๆที่เมื่อกี้มันเห็นปานนั่งอยู่แล้ว.พวกพี่ๆก็เลยจัดการวางแผนให้พี่ซื้อขนมมาให้ปานซะเลย”พี่ข้าวพูดไปหัวเราะไปด้วยอาการสะใจ
“พี่ข้าว...เจ้าเล่ห์อะ”ผมบอก
“หึหึ..ให้มันโดนอย่างนี้บ้าง..ป่านี้คงเดือดหมดแล้วมั้งในใจมันอะ..”พี่ข้าวพูดอีกครับ ผมก็ยืนยิ้ม มองหน้าพี่ข้าว
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ...ไปดูใจมันหน่อย..ตั้งใจเรียนนะครับ..เด็กน้อย”ว้าย จับหัวเค้าด้วย พี่ข้าวลูบหัวผมเหมือนผมเป็นเด็กเลยครับ ผมโตแล้วน่ะ
แล้วพี่ข้าวก็วิ่งไปครับ ผมหันไปมองเพื่อนๆผม แล้วยิ้มกว้าง แลบลิ้นให้พวกมัน พวกมันคงงงอยู่มากมายครับ
ผมขึ้นมานั่งเรียน ก็ได้ข้อความครับ ผมกดดู “พี่แสบ” ผมรีบเปิดรับทันที
“มึงจะทำเหี้ยไร..นั่นเพื่อนกรู..มึงห้ามมายุ่ง”ผมถึงกับยิ้มออกมาครับไม่รู้เหมือนกันครับว่ายิ้มทำไม งง ผมเลยแอบโทรบอกพี่ข้าว ตอนที่อาจารย์สอนเสร็จครับ พี่ข้าวก็หัวเราะใหญ่เลยครับ โดยมีพี่ป๊อดอีกคนชวนผมคุย แล้วก็วางสายไป
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรคืบหน้าครับ พี่ข้าวแกล้งโทรหาผมบ้าง เป็นระยะ ตอนพักเรียนหรือว่าตอนพักห้านาทีครับ
................... จนวันนี้ก็มาถึงครับ วันศุกร์ สุดหรรษา ........................
พี่ข้าวบอกว่าห้องพี่ข้าวขายไอศกรีมครับ ก็ถามผมว่าชอบรสอะไร เพื่อจะได้ไปแกล้งมันถูก ผมก็บอกว่าวนิลาครับ พี่แกก็บอกว่าของพี่แกก็ ทุกรสยกเว้นรสเปรี้ยว ผมก็รับคำ เออออไปครับ
พอวันศุกร์ ผมไม่ได้รับหน้าที่อะไรครับ มันแค่บอกให้เอาหน้าผมไปไว้หน้าร้าน ผมก็เลยตื่นซะแปดโมงเช้าครับ กว่าจะเสร็จก็ปาไปเก้าโมงเช้า เกือบสิบโมง พี่ปอยก็สายเหมือนกันครับ ก็เลยพากันไปพร้อมกัน แต่ถ้าไม่มีพี่ปอยผมคงไปไม่ได้อยู่ดีครับ เพราะว่าไม่ชอบขับรถ
พอไปถึงก็โทรหาไอ้วิว ว่าร้านของห้องอยู่ตรงไหน พอไปถึงร้านของห้องอยู่ใต้ต้นไม้ ใกล้กับโต๊ะประจำของพวกผมแหละครับ ห่างๆออกมาแต่ไม่ไกลนัก แถวนี้ร้านอาหารอยู่เต็มครับ เพราะว่าใกล้โรงฝึกพละหนึ่ง ข้างในเป็นแข่งบาสด้วยครับ ก็เลยมีคนจองที่ไว้ตรงนี้เยอะครับ  ผมหันมองไปรอบๆ จนเจอร้านของพี่ข้าวครับ อยู่ไกลจากผมพอสมควร แต่สามารถมองเห็นทุกอย่างได้ เพราะว่ามันโล่งครับ พี่ข้าวเห็นผมรีบโบกไม้โบกมือทันที พวกเพื่อนๆพี่ข้าวเห็นว่าพี่ข้าวโบกมือ ก็รีบหันมาทางผมกันหมดเลยครับ กลายเป็นว่ายิ้มให้ผมกันหมด งะ เค้าอายนะ หล่อๆทั้งนั้นอะ
“แหม..กรูอยากเป็นมึงจังวะ..”วิวมันแซวผมเมื่อมันจัดของ
“หล่อชิบเลยเนอะมึง”ผมบอกมัน
“เออดิ..แต่กรูชอบพี่แมนวะ..เข้มได้ใจกรูเลยอะ..เนี้ยกรูจะยอมไม่กินหมูตลอดชีวิตเลยถ้าพี่แมนมาเป็นแฟนกรูนะ”อีวิวมันทำหน้าเพ้อฝันครับ ก็พี่แมนเค้าเป็นอิสลามนิครับ ก็ต้องหลอเข็มบาดใจสาวเป็นธรรมดาครับ
“..ปาน..มึงเอาลูกชิ้นลงกระทะดิ.”ใหม่มันหันมาสั่งผม
“หึ..ไม่เอาอะ..ทำเองดิวะ..กรูทำไมเป็น”ผมบอกมัน ไม่เป็นจริงๆครับ เดี๋ยวน้ำมันกระเด็ดใส่
“โห..อีลูกคุณหนู..มึงทำเหี้ยไรเป็นบ้างเนี้ยนอกจากเรื่องเรียน”ผึ้งมันแซวผม
“อะ..ก็กรูกลัวอะ..นะนะ.ทำเองเหอะ”ผมบอกมันพร้อมกับจับมือของใหม่ส่ายไปมา มันก็ถอนหายใจแล้วต้องทำเองในที่สุด เพื่อนๆห้องผมก็พากันมาเกาะกันเป็นกลุ่มๆแล้วครับ วุ่นวายมากมายครับ ดีนะครับที่วันนี้แดดไม่ออก ไม่ร้อน อากาศเย็นสบายดีครับ ยิ่งอยู่ใต้ต้นไม้แบบนี้ด้วย สวรรค์ครับ
“เฮ้ยๆ.ปาน..พี่ข้าวเค้ากวักมือเรียนมึงอะ”วิวมันหันมาบอกผม ที่กำลังคุยกับเพื่อนอยู่ครับ ผมหันไป พี่ข้าวบอกประมาณว่าให้มาหาหน่อยครับ ผมเลยเดินไปหา ไม่มีพี่แสบอยู่ครับ ก็ดีเหมือนกันครับ เดี๋ยวทำหน้าไม่ถูก
“..กินไอติมป่ะ..”พี่ข้าวถามแล้วจับมือผม โอ้ย.. จับอย่าปล่อยนะพี่
“นี่ไอ้ป๊อด..ไอ้แมน ไอ้เข็ม..ไอ้เป้..เพื่อนสนิทพี่เอง”พี่ข้าวแนะนำ หารู้ไม่ผมรู้จักหมดแล้วแหละครับพี่ เหอะๆ
ผมก้มหัวให้พวกพี่ๆครับ  
“เดี๋ยวไอ้แสบมา..หวานได้แค่ไหน..หวานเลยนะน้องปาน”เสียงพี่เป้บอก ผมก็ยิ้ม
“พูดยังไม่ทันขาดคำ .โผล่หัวมานู้แล้ว.”พี่เป้บอก ทุกๆคนหันไปมองตามๆกันครับ พี่แสบมากับพี่แยม อีกแล้วครับ  
“ปาน..นั่งตรงนี้กับไอ้เข็มนะ”พี่ข้าวจัดแจงที่นั่งให้ผมครับ ผมก็นั่งอย่างว่าง่ายครับ ทำไมพวกพี่ๆเค้าเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยซะเหลือเกินคราบ
“ไอ้แสบ..ไปไหนมาวะ”พี่ข้าวถามขึ้นเมื่อพี่แสบเดินมาถึงครับ พี่แสบมองหน้าผมเขม็งเลยครับ ผมเห็นพี่แมนอมยิ้มมาทางผมด้วยครับ พวกพี่ๆนั่นแหละ จะทำให้ผมหลุดขำ
พี่แสบไม่ตอบครับ  
“แสบเดี๋ยวแยมมานะ...ไปที่ซุ้มแยมก่อนนะ”พี่แยมบอกพี่แสบ จับมือพี่แสบด้วยครับ แต่กรูเป็นเมียเค้าแล้วโว้ยอีพี่แยม
“ครับ..”พี่แสบตอบไปแค่นั้น แล้วพี่แยมก็เดินไปครับ
พี่แสบหันมามองหน้าผม ผมก็เลยหันหน้าหนีครับ
“ปาน..กินไอติมมั้ยครับเดี๋ยวพี่ตักให้”พี่ข้าวหันมาถามผม
“ฮะ..”ผมตอบแค่นี้แล้วพยักหน้ายิ้มๆ พี่แสบนี่จ้องตาเขม็งเลยครับ แต่ว่าพี่ข้าวเหมือนไม่รู้สึกรู้สาครับ
“วนิลาใช่มั้ยครับที่ปานชอบ”พี่ข้าวหันมาถามอีก
“ใช่ฮะ..”ผมก็ตอบแค่นั้นแล้วยิ้ม เพราะว่าเราอย่างเล่นเกินบทมากครับ ถ้ามันมากเกินไปเดี๋ยวฝ่ายตรงข้ามจับได้ละซวยเลยครับ
พี่แสบยืนอยู่ด้านหน้าพี่เป้ครับ แล้วมองมาที่ผม แต่ผมไม่สนใจครับ มองไปที่พี่ข้าว พี่ข้าวตักให้เสร็จ ก็เดินมาที่ผม
“อะ..จะกินอีกบอกพี่นะครับ..ฟรีสำหรับคนน่ารัก”พี่ข้าวยื่นให้ แล้วนั่งลงข้างผมครับ พี่ก็น่ารักครับ อยากบอกจังเลย เหอะๆ
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว..แล้วพี่ตาร์อะ”พี่แสบพูดขึ้นครับ
“ไอ้ตาร์ก็ส่วนไอ้ตาร์ดิ..เกี่ยวอะไรกับกรูวะ..”พี่ข้าวหันไปพูดถอดสีหน้ายิ้มๆครับ ใครอะตาร์ ตาร์ไหน
“อ่าว..นอกใจหรอกมึง”พี่เป้พูด
“ป่าวนอกใจโว้ย..ที่นั่นกับที่นี่มันคนละที่กันจะไม่ให้กรูมีใครเลยก็ไม่ใช่เรื่องวะ”พี่ข้าวพูดแล้วยิ้ม พี่แมนอมยิ้มมองหน้าผมทันทีครับ เหมือนพี่เค้าเล่นรู้งานกันเลยครับ
“เนอะปานเนอะ..”พี่ข้าวหันมาที่ผมที่นั่งเลียไอติมอยู่ไม่สนใจใคร แล้วยิ้ม
“เลอะแล้วเห็นมั้ย”พี่ข้าวพูดแล้วเอากระดาษทิชชู่เช็ดที่ปากผมครับ ผมก็หน้าแดงเลยดิ พี่ข้าวอะ เขินๆ
“เดี๋ยวเย็นนี้ไปกินข้าวกับพี่นะครับ..ไปดูหนังด้วยดีมั้ย”พี่ข้าวพูด ดูอ่อนโยนจัง ทำไมกรูไม่ชอบพี่ข้าววะ ไปชอบพี่แสบได้ไงเนี้ย น่าเอามาเป็นพี่ชายจังเลย คงจะอบอุ่นน่าดู
“ฮะ..”ผมตอบแล้วพยักหน้า  อยู่ดีๆ พี่แสบก็ด่าเด็กม.4ครับ แล้วเดินไปทันที พวกพี่ๆที่นั่งอยู่หลุดหัวเราะกันยกใหญ่
“ดูหน้ามันดิ..”เสียงพี่เข็มที่มากกว่าเค้าหน่อยครับ
“ไอ้เหี้ย..ถ้ามันโกรธขึ้นมาจริงๆทำไงวะ”พี่ป๊อดพูดแล้วหัวเราะไปด้วย
“เหอะน่า..เดี๋ยวเย็นนี้ก่อน..ถ้าวันนี้มันไม่วีน พรุ่งนี้แหละ มันได้วีนแตกแน่ๆ”พี่ข้าวพูดด้วยสีหน้าท่าทีที่มั่นใจครับ
หลังจากนั้นผมก็ไม่เห็นพี่แสบอีกเลยครับ จนผมกลับมานั่งที่ร้านของผม จนเพื่อนๆมันด่าแล้วก็แซวไปในตัวครับ
“เดี๋ยวมานะ..ไปห้องน้ำหน่อย”ผมบอกไอ้เค มันก็พยักหน้า อ่านหนังสือการ์ตูนต่อครับ ผมเดินไปห้องน้ำ คนเยอะแยะเลยครับ
“มานี่”แล้วอยู่ดีๆแหละครับ พี่แสบโผล่มาจากไหนไม่รู้ครับ  ผมถึงกับตกใจ แต่ไม่ได้ร้องออกไป
“อย่าเสียงดังนะมึง.อยู่เฉยๆ”พี่แสบขู่ครับ แต่ผมเรื่องไรจะฟัง ผมก็ดิ้นทุบๆครับ จนคนหันมามองแล้วครับ
“ปล่อย..”ผมบอก
พี่แสบจับแขนผมแน่นขึ้นครับ
“มึงคิดจะทำอะไร..ห๊ะ”พี่แสบข่มเสียงตัวเองด้วยอาการโกรธสุดๆ
“เรื่องของปาน..พี่ไม่เกี่ยว”ผมบอก พร้อมกับดันตัวออก แต่มันไม่หลุด
“หึ..กรูไม่เกี่ยวได้ไง..กรูผัวมึง..จำไม่ได้รึไง”พี่แสบพูดแล้วแสยะยิ้มครับ
“หึ..จำไม่ได้..ผัวปานมีตั้งเยอะแยะ...พี่เป็นคนที่เท่าไหร่ละปานเองยังจำไม่ได้เลย”ผมพูดตอกย้ำพี่แสบทันทีครับ พี่แสบหน้าเสียไปเลยครับ จังหวะนั้นผมก็ผลักตัวออกมา พี่แสบยืนนิ่ง มองหน้าผม น่ากลัวสุดๆเลยคราบ
“น้องปาน...”เสียงพี่ข้าวดังมา ผมหันไปตามเสียง
“ฮะ..”ผมรีบยิ้มทันที พี่แสบมองผมสองคนอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อครับ
“ปะครับ....ไปเดินดูให้ทั่วโรงเรียนกันเนอะ.พี่หิวแล้วอะ..หาไรกินกัน”พี่ข้าวพูด ไม่สนใจพี่แสบที่อยู่ตรงหน้าเลยครับ แล้วจับมือผมทันที ผมกับพี่ข้าวเดินออกมาจากตรงนั้น ผมก็รีบเล่าเรื่องเมื่อกี้ให้ฟังทั้งหมดครับ กลายเป็นว่าพี่ข้าวอะตามดูพี่แสบอยู่แล้วครับ เห็นกำลังทะเลาะกันแล้วเดี๋ยวผมก็สู้ไม่ไหวอีก พี่ข้าวเลยมาห้ามทัพไว้ทัน ก็ไม่รู้ว่าห้ามทัพ หรือว่ามาเพิ่มไฟในกองทัพเนอะ
...

มาต่อแระ
ขอบคุณสำหรับคำติชมนะค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยค่ะ
รักผู้อ่านทุกคน
พรุ่งนี้คนแต่งมีสอบอีกแล้ว และเป็นสอบครั้งสุดท้าย แฮะๆ แต่มีเรียนพิเศษต่อ แล้วเย็นนี้อาจมาต่อให้นะค่ะ
พรุ่งนี้ก็คงจะเป็นดึกๆหน่อยค่ะ
จุ๊บๆ ผู้อ่านทุกคนค่ะ
บับบาย
รักๆ

[SheRbEt]

จิ้มก่อน คนแรกเลย อิอิ

ง่า ค้างง่า พี่มด 

เมื่อไรแสบมานจาวีนซะทีอ่า รออยู่

ปอลอ ข้าวนี่แสบใช่ย่อย นักวางแผนดีนัก เด๋วถึงคราวตัวเอง... จะรอดู 

[OHmeza019]

โห่
สุดยอดเลยนายข้าวว เเผนเด๊ดมากอ่ะค้าบบ
ชอบเอาอีก เอาอีก กำลังมันส์

[anna1234]

 ข้าวแกล้งแสบ

[benxine]

วันนี้อ่านรวดเดียวจบ


หุหุ

สุดยอดอ่ะค๊าบบบ

[akike]

ข้าวก้อน๊าพูดไปแบบนั้นเด๋วมีคนอัดเสียงไปฟ้องเฮียขึ้นมา

เดี๋ยวผ-ัวจามาหาถึงที่  แล้วที่นี้ล่ะจาซวย

ส่วนน้องปานต้องยกนิ้วให้ตอบได้เจ็บจิงๆๆ

แสบก้อนะยอมรับว่าเปงผ-ัวแร้วแต่ไม่ดูแลเม-ีย 

[chee]

  สมน้ำหน้าไอ้แสบ

[wiintz_]

๕ ๕ สะใจ ๆ ข้าวขอมากกว่านี้อีกได้ป่าว

เอาให้ไอแสบ ระเบิดป็นภูเขาไฟเลย

 

ล้าลา สะใจจิง ๆ เอิ๊กกกก

[Ferfa]

 

แสบอย่าเก็กมากเลย

ว่าแต่ปานก็นะไปแกล้งพี่เค้า

.
.
.
 
เอาให้วีนแตกไปเลยน้า

 

[kaporzung]

ดีค่ะ มาต่อบ่อยๆแบบนี้คนอ่านรักตายเลย อิอิ 


หึ แสบ เอาอีกแล้วนะ ปากไม่ตรงกะใจ 


เอาเลยข้าวกะน้องปาน แกล้งมานให้หั่วปั่นไปเล้ยย 

[boboaje]

  พี่ข้าวเจ๋งงงงงงอ่ะ ......... รออ่านนะค่ะ ...... สู้สุ้ค่ะ ตัวสุดท้ายแล้ว ....

[abcd]

  ค่อยสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย

[kurugmin]

 
ก๊าก..สะใจ
แต่ข้าวอย่าเท่ให้มากนัก
เดี่ยวเกิดน้องหลงคุณขึ้นมาจริงๆ
จะน่าสงสาร...ตาร์

[andyus1]

มานั่งรอก๊อก 2 ครับ

แหมๆๆ สะจายอ่ะ เอาหั้ยไอคุนแสบมันกระอักเลือดเลยครับน้องข้าว

มาต่อนะครับ กำลังสนุก มันส์หยดเลย

[tsuya]

ทั้งขำ ทั้งสะใจ 

ขอบคุณคนแต่งนะคะ

[nices_life]

อ่านไปยิ้มไป(นิกรูบ้ารึเปล่าว่ะ????)
แต่ สะใจ จริงๆๆเลย 5555+

รีบมาต่อนะกำลังมันส์

[aimaim]

  เด็ดมาก

[HaLF333]

ชอบข้าวมากมาย.. ได้ใจจริงๆ 
แอบสะใจคนตัวแสบ 

ขอบคุณที่มาต่อนะคะ..
เป็นกำลังใจให้ในภารกิจการเรียนนะคะ สู้ๆ ค่ะ 

[เบบี้]

ตอนที่62 พิเศษ ปานกะแสบ <โมโหหึง>
หลังจากนั้น พี่ข้าวก็เตรียมการวางแผนกับผมครับ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ หึหึ ตอนเย็นพี่ข้าวพาผมไปดูหนัง แล้วก็กินข้าวปกติ
“ปาน..เดี๋ยวปานเดินไปหาพี่ที่ร้านพี่นะครับ”พี่ข้าวหันมาบอก เมื่อพี่ข้าวส่งผมถึงร้านครับ
“ฮะ..ขอบคุณสำหรับขนมนะฮะ”ผมตอบ ก็พี่ข้าวเล่นซื้อให้ผมหมดทุกอย่างเลยอะ เห็นผมดูอะไรก็ซื้อหมดเลยครับ
“ไม่เป็นไรครับ..น่ารักน่าหยิกนะเราเนี้ย..”พี่ข้าวทำหน้าทะเล้นใส่ผม เอาผมหน้าแดงทันทีครับ
“ฮ่าๆๆ....ไม่เป็นไรหรอกครับยังไงก็แฟนเพื่อนพี่ในอนาคต”พี่ข้าวแซว แล้วเดินไปที่ร้านครับ
เมื่อเลิกร้านทุกอย่างกิจกรรมหมดลงครับ นักเรียนก็พากันกลับบ้าน พร้อมกับผม ที่นัดกับพี่ข้าวไว้ครับ  ผมลาเพื่อนๆพร้อมกับ เดินไปที่ร้านของพี่ข้าวครับ
“มาแล้วหรอครับ..”พี่ข้าวหันมายิ้ม พร้อมกับเดินมาหาผม
“นั่งรอพี่แป๊บนึงนะครับ..เพื่อนพี่มันรอให้รถไอติมมาเอาถังคืนนะ”พี่ข้าวบอก แล้วผมก็นั่งลงที่โต๊ะไม้หินอ่อนด้านล่าง
“ไงครับ...แสบเหมือนกันนิ.ไปพูดอะไรกับไอ้แสบไว้บ้างละ”พี่เข็มที่นั่งอยู่ด้วย ทักผมขึ้น เรื่องไรหว่า สงสัยจะเป็นเรื่องที่ผมบอกว่ามีผัวหลายคนครับ
“ก็พี่แสบชอบด่าปาน.ว่าปานสารพัด..แถมชอบใช้กำลังอีก”ผมพูดบอกพี่ๆ พี่ๆเค้าก็ตั้งใจฟังกันดีเหลือเกินครับ
สักพักรถไอติมก็มาครับ พี่ข้าวเดินมาหาผม
“ป่ะครับ..ดูหนังกัน..”พี่ข้าวบอก แล้วยื่นมือมาให้ผมจับ ผมก็งงๆนิดนึงครับ หันไปมองพี่เข็ม พี่เป้ ที่นั่งมองอยู่ พวกพี่สองคนพยักหน้า ผมก็จับมือพี่ข้าวทันที ที่ไหนได้พอลุกขึ้น หันไป ไอ้พี่แสบมันอยู่ข้างหลังผมแล้วนะสิครับ รวมทั้งพี่แยมด้วยครับ  แหมติดกันเป็นแม่เหล็กเชียวนะ
“ไปไหน..”เสียงแข็งของพี่แสบดังขึ้น
“กรูจะพาน้องปานไปดูหนัง.แล้วก็ไปกินข้าว..มึงมีไรวะ”พี่ข้าวบอก แล้วยิ้ม แต่ตอนนี้ผมก็ยิ้มครับ แต่ข้างในอะ โคตรกลัวเลย แล้วมึงจะกลัวอะไรละ พวกพี่ๆเค้าไม่ทิ้งมึงหรอกน่าไอ้ปาน
พี่แสบมองหน้าผมกับพี่ข้าวโหดสุดๆครับ แต่พี่ข้าวก็ยังยิ้มแฉ่งไม่รู้สึกรู้สา
“แสบแยมอยากไปด้วยอะ”แล้วพี่แยมเค้าก็จับแขนพี่แสบครับ พี่แสบหันไปมอง
“ไม่เอาหรอกแยม..เราไปกันสองคนดีกว่าเนอะ”พี่แสบก็ยิ้มให้พี่แยม ภาพนั้นทำให้ผมอยากจะเข้าไปถีบทั้งสองคนเลยครับ
“เฮ้ย..ไม่มีไรกรูไปก่อนนะมึง”พี่ข้าวพูดแล้วจับมือผมให้เดิน พอเราหันหลังมาได้ พี่ข้าวก็ยิ้มให้ผมทันทีเลยครับ
ผมกับพี่ข้าวเดินออกมา ตามทางออกของโรงเรียนที่จริงมันมีหลายทางนะครับ แต่ว่าทำไมพี่ข้าวพามาทางที่ไม่ค่อยมีคนเลยอะ อ้อมมาทำไมอะ
“พี่ข้าว..อ้อมทำไมอะฮะ”ผมถาม
“เดี๋ยวก็รู้”พี่ข้าวพูด
“มึงจะไปไหน...”และเสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้น ผมหันไปทันทีครับ
“พี่แสบ”ผมต้องอุทานออกมาเบาๆ ใช่ครับพี่แสบจริงๆ แต่คราวนี้มาคนเดียวนะครับ
“มึงจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นถ้ากรูยังไม่ได้อนุญาต”พี่แสบเดินมากระชากแขนผมทันที
“เฮ้ยไอ้แสบ..”พี่ข้าวผลักหน้าอกพี่แสบครับ
“ไอ้ข้าว..มึงเป็นเหี้ยไร..”พี่แสบหันหน้ามามองหน้าพี่ข้าวครับ
“อ่าว...กรูนี่ต้องถามว่ามึงเป็นเหี้ยไร”พี่ข้าวทำหน้ายียวนกวนประสาทครับ
“ไปกับกรู”พี่แสบกระชากแขนผม
“ไม่ไป...”ผมพูดเสียงดัง ตาพี่แสบยิ่งมองผมแบบโมโหมากกว่าเดิมครับ
“..มึงกล้าขัดกรูหรอห๊ะ..”พี่แสบขึ้นเสียงดังแล้วครับ
“ทำไมปานจะไม่กล้า.พี่เป็นอะไรกับปาน..ก็แค่คนรู้จัก..ปานจะไปกับพี่ข้าว..พี่จะทำไม”ผมพูด กรอกหน้าพี่แสบเต็มๆเลยครับ
“กรูไม่ให้ไป”พี่แสบเสียงดังอีกครั้ง พร้อมกับจับข้อมือผมสองข้าง ตัวผมแนบกับตัวพี่แสบแล้วครับ
“ปล่อย....”ผมพยายามดิ้นสุดๆครับ
“ไอ้แสบ..ปล่อยน้องปานเหอะ..”พี่ข้าวพูด พี่แสบหันไปมองหน้า
“มึงอย่ามายุ่งไอ้ข้าว..นี่ของๆกรู..กรูจะทำอะไรมันก็ได้”พี่แสบพูด ทำให้ผมยิ่งโมโหมากขึ้นกับคำพูดเมื่อกี้มันทั้งเหมือนดูถูกแล้วก็เหมือนผมไร้ค่า ที่จะเป็นอะไรตามที่พี่แสบสั่งก็ได้ ใช่แล้วกรูก็จะทำให้กรูเองว่ากรูไม่ใช่ของเล่น ไอ้ฟายแสบ
“ปานไม่ใช่ของๆพี่..ปานไม่ได้เป็นของๆพี่..จำไว้..ปานเป็นตัวปาน..พี่ไม่มีสิทธิ์..”ผมเริ่มตาแดงๆเมื่อมีอารมณ์ในการด่ามากเกินไปครับ ผมตะโกนเสียงดังมากแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมไม่ค่อยโมโหหนักๆหรอกนะครับ นอกจากมันหยุดไม่ได้จริงๆหรือมาอะไรมาจี้จุดนะครับ แล้วตอนผมโมโหทีไร ผมจะน้ำตาไหลทุกทีไปครับ
“มึงเป็นของกรู เป็นเมียกรู”พี่แสบยังพูดย้ำเหมือนเด็กที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆครับ
“ใช่กรูเป็นเมียมึง..แล้วไง กรูจะหาผัวใหม่ไม่ได้เลยรึไง..หึ..มึงมันก็แค่คนๆนึงที่เคยเข้ามาในชีวิตกรูแล้วทำเรื่องเลวๆกับกรู ทำร้ายจิตใจกรู ..แล้วไง มึงทำพอรึยัง.สาแก่ใจมึงรึยัง..ห๊ะ”ผมเสียงสั่น พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นทาง พี่แสบหน้าเสียทันที
“ทำไม..หรืออยากจะเอากรูอีกรอบก่อนที่จะไปหาเมียใหม่มึงรึไง..เอาสิเอาเลย”ผมชักเริ่มโมโหแล้วหยุดไม่อยู่ครับ แล้วก็ถอดกระดุมตัวเองออก พี่ข้าวรีบห้ามไว้ แต่ผมไม่ฟัง พี่แสบเลยรีบเดินข้าวมา
“มึงทำเหี้ยอะไรห๊ะ..”พี่แสบตะโกน
“เออ..ตะโกน ตะโกนใส่กรูเลย..อยากทำอะไรกับกรูก็ทำ...ทำให้สาสมใจมึงเลย..เพราะตั้งแต่นี้เป็นต้นไป..มึงกับกรูจบกัน.. มึงทำเหี้ยๆกับกรูได้..กรูก็ทำกับมึงได้เหมือนกัน”ผมโมโหมากเลยครับ ไม่คิดว่าตัวเองจะอารมณ์ขึ้นได้มากถึงขนาดนี้ครับ พี่แสบหน้าเสียทันที
“ปาน...”พี่แสบเรียกผมเสียงต่ำลง
“ไม่ต้องมาเรียกชื่อกรู..คนอย่างมึงมันสูงเกินไป..ไม่ต้องมาเรียกชื่อคนต่ำๆอย่างกรูหรอก”ผมพูด
ผมเดินหันหลังกลับมาครับ  พี่แสบมันจับข้อมือผมไว้
“ปล่อย...”ผมหันไปเสียงแข็ง พร้อมกับสายตาที่เหมือนหมาบ้าเลยครับ
“จำใส่หัวมึงไว้ซะ..ถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับกรูละก็..ผู้หญิงที่มึงคบแต่ละคน..กรูก็ไม่เอาไว้ทั้งนั้น....ให้มันรู้กันไปว่ามึงกับกรูใครมันจะแน่กว่ากัน”ผมพูด พี่แสบถึงกับต้องปล่อยมือผม แล้วผมก็เดินออกมา พร้อมกับปาดน้ำตา พี่ข้าวเดินเข้ามาโอบไหล่ผมไว้ ผมถึงกับต้องหันไปกอดพี่ข้าว ไม่ได้คิดอะไรนะครับ เหมือนพี่ชายคนนึง พี่ข้าวลูบหัวผมทันที่ ผมร้องไห้ออกมา ยืนร้องไห้กันอยู่อย่างนั้นครับ ไม่แคร์สายตาใครเลย จะแคร์ทำไมอะ ก็ไม่มีใครมายืนดูนิ
“เฮ้อ..ผิดแผนเลย..เราอะ อารมณ์ขึ้นทำไมละครับ”พี่ข้าวลูบหัวผม แล้วมองหน้าผมครับ
“ก็ปานโมโหพี่แสบมันว่าปานเมื่อกี้นิ..ว่าต่อหน้าพี่ข้าวด้วยอะ..ถ้าเกิดเมื่อกี้มีคนอื่นอยู่ด้วย..พี่แสบจะคิดมั้ยว่าปานอาย”ผมพูดไปเช็ดน้ำตาไปครับ
“มันคงรู้ตัวแล้วแหละป่านนี้อะ...หน้าซึมซะขนาดนั้น...”พี่ข้าวพูด ผมยิ้มออกมา
“ไปครับ..ไปดูหนังดีกว่า..”พี่ข้าวบอก
“อ่าว..จะไปจริงๆหรอฮะ.ปานคิดว่าพูดแกล้งพี่แสบ”ผมบอก
“จริงดิ..ใครจะปล่อยให้น้องชายขี้แยยืนร้องไห้อยู่ตรงนี้ละ...ปะครับ”พี่ข้าวเดินจูงมือผมมา แล้วก็มารอหน้าโรงเรียนครับ บอกว่ารอพี่ชายพี่ข้าว พี่ตังครับ พอพี่ตังมา พี่ตังก็ลงมาจากรถ ผมก็ยกมือไหว้ทันที
“...คนนี้ไงน้องปาน”พี่ข้าวพูด
“อ่อ..ทำไมตาบวมงั้นละครับ”พี่ตังถามทันทีครับ
“โห..พี่เสียมารยาท”พี่ข้าวว่า
“เรื่องไอ้แสบนะ.”พี่ข้าวลูบหัวผมเบาๆ
“ไปครับ..ขึ้นรถ”พี่ข้าวเปิดประตูรถให้ผม ผมขึ้นไปนั่ง พี่ข้าวนั่งกับพี่ตังด้านหน้า แล้วพี่ข้าวก็ไปส่งพี่ตังก่อนที่บ้านครับ แล้วเอารถออกมาไปดูหนังกับผม
ผมกับพี่ข้าวดูหนังกันเสร็จ ก็พากันออกไปกินร้านอาหารร้านประจำของพี่ข้าวครับ  
“ว่าไงวะ”พี่ข้าวรับโทรศัพท์หลังจากที่นั่งกินข้าวกันได้สักพัก
“อ่าว..จริงดิ..แล้วนี่พวกมึงอยู่กันครบเลยหรอวะ.”พี่ข้าวพูด แล้วมองมาที่ผม
“เออ.กรูกินข้าวอยู่กับน้องปานเนี้ย”พี่ข้าวบอก
“เออ..เดี๋ยวกรูกินเสร็จแล้วจะรีบไป..เฮ้ย....จริงดิ...เอาแล้วไง..กรูบอกแล้วแผนกรูได้ผล”พี่ข้าวพูดแล้วยิ้ม ผมเริ่มอยากรู้อยากเห็นแล้วครับ
“เออ..ได้ๆ..เดี๋ยวเจอกัน..บาย”พี่ข้าววางโทรศัพท์ลงมองหน้าผมแล้วยิ้ม
“มีอะไรอะฮะ”ผมรีบถามทันที
“ไอ้แสบเมาอยู่บ้านนู้...ฮ่าๆๆๆ..สะใจ”พี่ข้าวพูดแล้วขำ ไม่สนใจผมเลยอะ
“แล้วไงอะฮะ”ผมรีบถามอีก
“อ่าว..ก็เมื่อเย็นอะหลังจากที่มันโดนปานด่าไปนะ..พวกไอ้ป๊อดมันบอกพี่ว่า..ไอ้แสบบอกเลิกแยมต่อหน้าพวกมันเลย..แยมอึ้งไปเลยคราบ”พี่ข้าวหัวเราะร่า
“จริงอะ”ผมยังไม่เชื่อครับ อึ้งอยู่ ทำไมพี่แสบต้องทำแบบนั้นด้วย
“เดี๋ยวรีบกลับไปดูใจมันหน่อยนะครับ..เห็นบอกว่าเมามากเลย..ไม่พูดไม่จากับใครเลยครับ ตาขวางอย่างกับหมาบ้า..ฮ่าๆ”พี่ข้าวหัวเราะอีกครับ
“ไม่เอาอะ..กลัว..”ผมบอกไปตามความจริง
“โอ้ย..ไม่ต้องกลัวแล้วครับขนาดนี้แล้ว...ไม่กล้าทำอะไรแล้วครับ..เจอแมวออกลายเสือไปเมื่อเย็น.ถึงกับเมาเลยไง”พี่ข้าวพูดติดตลก ผมก็ยิ้มๆ
พอเรากินกันเสร็จ พี่ข้าวก็สั่งอาหารกลับไปเผื่อพวกพี่ป๊อดด้วยครับ  ผมยังไม่เคยมาบ้านพี่แสบเลยครับ พอจอดรถปุ๊บก็มีพี่คนนึงเดินออกมา
“ทำเหี้ยไรน้องกรูไว้วะ”พี่คนนั้นพูดขึ้น เอ๊ะหรือว่าพี่ของพี่แสบ ผมคิดในใจ เพราะตอนผมสืบประวัติพี่แสบนี่พี่แสบมีพี่ด้วยครับ
“อ่าว..น้องพี่นั้นแหละ..ชอบไปรังแกคนอื่น..แล้วมันอยู่ไหนละเนี้ย”พี่ข้าวพูด แล้วกวักมือเรียกผม
“นี่น้องปานที่น้องชายพี่ไปทำวีรกรรมกับน้องเค้าไว้”พี่ข้าวพูด ผมยกมือไหว้คนที่อยู่ข้างหน้า แล้วพี่เค้าก็ยกมือไหว้ผม
“นี่พี่ไอ้แสบมัน..ชื่อพี่ใส.”พี่ข้าวบอก
“ไปพี่..ไหนพาผมไปดูมันดิ”พี่ข้าวบอกพี่ใส่ แล้วก็เดินเข้ามาในบ้าน เดินมาทางด้านขวามือนะครับ  ก็เจอห้องรับแขกเลยครับ ตรงนี้มีโทรทัศน์กับโซฟา ห้องเล็กกำลังพอดีครับ แต่ว่ามีทางเดินเข้าไปอีกครับ ห้องตรงนี้ใหญ่มากเลยครับ เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีกระจกรอบๆห้องเลยครับ แบบมองออกไปเห็นวิวด้านนอก แต่อีกครึ่งนึก เป็นโซฟาล้อมรอบๆติดกลับพนังกระจกครับ  แล้วก็มีโทรทัศน์ จะเรียกว่าโฮมเทียร์เตอร์ก็ได้นะครับ
ผมหันไปเห็นพี่แสบนอนกองอยู่กับพื้น ไม่ใส่เสื้อครับใส่แต่บ๊อกเซอร์ พวกพี่ๆก็นั่งเรียงกันกินเหล้ากันอยู่ครับ
“อ่าว..มาแล้วหรอครับ..มาครับ..แหมทำเพื่อนพี่ซะ..ยับเป็นหมาเลยนะครับ”พี่ป๊อดพูดกับผม ในห้องค่อนข้างมืดนะครับ เพราะพี่ๆเค้าเปิดโทรทัศน์ แต่ปิดไฟดวงใหญ่ เปิดแต่ไฟหรี่นะครับ
“กินไปตั้งแต่เมื่อไหร่วะ”พี่ข้าวถาม
“ก็มึงไปใช่ป่ะ..มันก็กลับมาที่เรานั่งกัน.เสร็จปุ๊บแยมก็ถามว่าไปไหนมา..ไอ้เหี้ยแสบก็เงียบไม่ตอบ จนแยมหงุดหงิด ไอ้แสบเลยตะคอกให้ซะเสียงดัง จนแยมอึ้งไป เหมือนจะร้องไห้ ทีนี้ไอ้แสบก็บอกเลิกคุณเธอทันที คุณเธอถึงกับตบหน้า แล้วน้ำตาไหลออกมา”พี่ป๊อดเล่าครับ
“ไม่จบแค่นี้ครับ..เสร็จแล้วไอ้เหี้ยแสบก็นั่งกุมขมับ สักพักพวกกรูบอกให้มันกลับบ้าน มันก็ชวนกรูมากินเหล้า กรูก็เลยมา..แล้วมันก็เพ้อห่าไรไม่รู้...ขอโทษๆ..อยู่นั้นแหละ แล้วก็เมาเป็นหมาอยู่อย่างที่มึงเห็นตอนแรกแม่งไม่คุยกับใครเลย มองกรูอย่างกับจะฆ่าพวกกรู กรูนะกลัวเลยคิดว่ามันอ่านแผนพวกเราออก แต่มันก็ไม่รู้ หิหิ”พี่เป้เล่าต่อ พร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปาก
“หึหึ...ฮ่าๆๆๆ..”อยู่ดีๆพี่ข้าวก็หัวเราะออกมาเสียงดังครับ
“เป็นเอามากเว้ย..กรูไม่คิดว่าคนอย่างไอ้แสบจะเป็นได้ขนาดนี้”พี่ข้าวพูดไปหัวเราะไป ผมละงงกับพี่แกเลยครับ
“เดี๋ยวมึง..ไอ้แมนกับไอ้เป้ ช่วยกันพาไอ้แสบขึ้นไปบนห้องหน่อยนะมึง..เมาอย่างกับหมาดีนะที่พรุ่งนี้วันเสาร์”พี่ข้าวสั่ง พี่แมนกับพี่เป้พยักหน้า พวกพี่ๆนี่ยังไม่มีใครเมากันเลยครับ
“เฮ้ย..แล้วมึงจะกลับบ้านกันป่าววะ”พี่ใสเข้ามาแล้วถอดเสื้อวางกองไว้ครับ
“ไม่กลับ”พวกพี่ๆประสานเสียงกับตอบ แล้วยกแก้วชนกัน
“ดี..ไอ้พวกเหี้ย..บ้านกรูเหมือนที่สุมหัวพวกมึงแล้วเนี้ย”พี่ใสแกบ่นๆ
“เอาน่าพี่..อย่าบ่นไปเลย..กินๆ..น้องสะใภ้นั่งอยู่นี่รักษาภาพพจน์หน่อยดิ”พี่ข้าวพูด พี่ใสหันมามองหน้าผมพร้อมกับยิ้ม โอ้ย เขินอะ ผมก้มหน้างุดเลยครับ  ผมจะบอกให้ว่าพี่แสบอะเป็นคนสายตาเจ้าเล่ห์มา พี่แกคิดอะไรเราไม่ค่อยจะรู้หรอกครับ ด้วยอาการขี้แกล้งของพี่แสบ มันเลยทำให้รอยยิ้มพี่แสบกวนส้นตีนสุดๆ ซึ่งมันก็เหมือนรอยยิ้มพี่ใสอีกอะ
“ตัวหนักชิบหาย..”พี่เป้บ่นเมื่ออุ้มพี่แสบเอาแขนมาพาดคอ
“ปานขึ้นไปสิครับ”พี่ข้าวหันมาบอกผม ผมมองด้วยสีหน้างงๆ แล้วส่ายหัว พวกพี่ๆแกก็ขำครับ
“ไม่ต้องกลัวหรอกนะ..มันเมาไม่มีแรงทำอะไรปานหรอก..แล้วเมื่อเย็นปากก็แผลงฤทธิ์ไปแล้วนิ..มันไม่กล้าแล้วละ”พี่ข้าวพูด
“ไม่เอาอะ..ถ้าเกิดพี่แสบบ้าขึ้นมาอีก..ปานตายพอดี”ผมบอกไป ถึงกับพี่ใสหัวเราะออกมาเลยครับ
“...แหม..ถ้าเป็นของรักของหวงของมันยังไงมันก็ไม่ยอมทำให้ช้ำบ่อยๆหรอกครับ..นี่ถือว่าแน่นะเนี้ยเอาไอ้แสบเมาขนาดนี้ได้..ฮ่าๆๆ..กรูยังไม่เห็นมันรักใครเป็นสักที”พี่ใสพูด แล้วชนแก้วกับพี่ข้าวอีกที
“ไปเถอะครับ..ไปดูมันหน่อย..นอนนี่เลยก็ได้..เดี๋ยวพี่โทรบอกปอยให้...เผื่อมันตื่นขึ้นมาจะได้คุยกันให้รู้เรื่องนะครับ”พี่ข้าวพูด ผมก็นั่งคิด ก็ดีเหมือนกันนะ
“ก็ได้ฮะ”ผมตอบ พร้อมกับเดินขึ้นตามพวกพี่ๆที่พยุงพี่แสบไป ผมก็อยู่ข้างนึงนะครับ พอถึงห้อง พี่เป้กับพี่แมนก็กำลังจะปิดประตู แต่กลับหันมาแซวผม
“อย่าฆ่าเพื่อนพี่นะครับ..ให้อภัยมันหน่อยนะ”พี่แมนบอก พร้อมกับหัวเราะกับพี่เป้แล้วเดินออกมาครับ
ผมเดินสำรวจรอบๆห้องครับ ดูท่าพี่แสบจะชอบสีน้ำตาลแฮะ ผ้าม่านก็สีน้ำตาลอ่อน โซฟาก็สีน้ำตาล ทุกอย่างประดับด้วยไม้สัก  ผมเดินดูไปรอบๆ แล้วเดินมานั่งลงที่เตียง ผมนั่งมองหน้าพี่แสบอยู่สักพัก หน้าตาก็ดี แต่แม่งจะโหดไปไหนวะ ผมคิดเองคนเดียวแล้วนึกขำครับ ผมเดินไปเอาผ้าชุบน้ำแล้วมาเช็ดตัวให้พี่แสบ พี่แกก็ขยับตัวเบาๆ เช็ดตัวเสร็จ ผมก็หยิบโพมล้างหน้าของพี่แสบมาล้าง ไม่เอาครับเหนียวตัวขอล้างอะไรบ้างเหอะ ผมถอดถุงเท้าออก พร้อมกับ ล้างเท้าในห้องน้ำครับ ผมเดินออกมาก็ต้องตกใจ ก็อีพี่แสบบ้าแม่งนั่งหันหน้ามาทางประตูห้องน้ำ ตาแม่งโคตรน่ากลัวอะ โคตรขวางเลยครับ
“ปาน”พี่แสบเรียกชื่อผมเอาไว้ก่อนที่ผมจะเปิดประตูออกจากห้อง เพราะด้วยอาการที่ว่าไม่รู้จะพูดอะไรดีครับ ผมหยุดอยู่กับที่ หันหลังให้พี่แสบ พี่แสบเดินมาเบาๆ แล้วกอดจากข้างหลังของผมครับ
เราเงียบกันทั้งคู่ ผมได้ยินแต่เสียงหายใจของพี่แสบ กับกลิ่นเหล้าและก็บุหรี่ของพี่แสบ
“มีอะไรรึป่าว..จะกลับแล้ว”ผมถามด้วยเสียงห้วนๆ คือไม่มีคำลงท้าย และก็ไม่มีชื่อผมนำหน้าครับ
“อย่าไปเลยนะ...”พี่แสบพูดมาแค่นั้นครับ ผมถึงกับอึ้ง ไม่น่าเชื่อ พูดเป็นด้วยหรอแบบนี้เนี้ย
“..ปล่อยเถอะ..จะกลับแล้ว”ผมบอก อะไรของมึงไอ้ปานเมื่อกี้ยังบอกจะนอนบ้านพี่แกอยู่เลย
“ไม่ให้กลับ..”พี่แสบพูดพร้อมกับเอาหน้าซุกซอกคอผม
ผมไม่ตอบ แต่ก็ไม่ได้ผลักออกครับ พี่แสบกระชับกอดแน่นขึ้น เราต่างคนต่างไม่ได้พูดอะไร
“ขอโทษนะ..”และแล้วก็มีเสียงที่เหมือนเสียงจากสวรรค์ คำที่อยากได้ยินมานาน ผมยิ้มออกมานิดๆ ในห้องมืดๆนั้นครับ
“เรื่องอะไร..”ผมถามไป เหมือนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“ขอโทษ.....ทุกเรื่อง”พี่แสบพูด เสียงเบาๆมึงก็บอกมาสิวะว่าเรื่องอะไร กรูรู้ แต่กรูอยากได้ยิน
แค่นี้หรอ แต่ที่ผมอยากได้ยินมันเป็นอะไรที่มากกว่านี่ครับ ผมก็เลยยังเล่นตัวต่อไป
“อืม...ไม่เป็นไรหรอก..เรื่องมันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป...พี่ก็เริ่มต้นใหม่กับคนที่พี่รักแล้วกันนะ..ปานก็จะทำแบบนั้นเหมือนกัน...เราคงเป็นมากกว่าพี่น้องไม่ได้หรอก”ผมพูดได้ช่างตอแหลจริงๆครับ เหอะๆ อ่าว ถ้าไม่ตอแหลแล้วจะได้รู้อะไรหรอ
“ปาน...”พี่แสบเรียกชื่อผม ผมกันไปมองหน้าพี่แสบ พี่แสบกอดเอวผมไว้หลวมๆ
“..ปานกลับก่อนนะครับ..แล้วก็อย่าดื่มเมาแบบนี้อีกละ..”ผมพูดที่เล่นทีจริงเหมือนทีเคยหยอก แล้วทำเหมือนกับว่าที่ผ่านมาผมไม่ได้โกรธเลยนะ มันก็เหมือนกับยิ่งตอกย้ำความห่างเหินแหละครับ
ผมจับมือพี่แสบให้ปลดออกจากเอวผมครับ แล้วหันหลังกลับไปเปิดประตู แต่พี่แสบก็ไม่ได้ห้ามไว้ครับ จนผมเดินออกมา แล้วปิดประตู อ่าว ทำไมไม่ง้อกรูวะ ผมเดินออกมาจนเกือบสุดทางเดินครับ ได้ยินเสียงพวกพี่ๆเจี๊ยวจ๊าวกันใหญ่ สังสรรค์เฮฮา ผมก้าวขาเดินต่อทั้งๆที่ไม่อยากจะเดิน ถ้าเดินไปตอนนี้ทุกอย่างจะจบลง มันจะจบลงแล้วด้วยคำพูดของมึงเอง
แกร๊ก
“กรูรักมึงนะ..”ผมต้องหยุดอยู่กับที่กับเสียงที่ผมได้ยิน
“อย่าไปเลยนะ..กรูขอโทษ....ขอโทษกับการกระทำทุกอย่างที่ทำกับมึง..อย่าไปเลยนะ..”พี่แสบพูด ทำเอาน้ำตาผมไหลออกมาครับ ด้วยอาการที่มันอยากได้ยินอยู่แล้วอะครับ พอได้ยินมันก็ดีใจจนปลื้มไปหมด เหมือนทุกอย่างที่พี่เค้าทำกับเราไว้มันหายซะงั้นอะ
ผมหยุดยืนอยู่อย่างนั้น  ไม่มีเสียงฝีเท้าจากพี่แสบทีเดินมา
“พี่รักปานนะ.”ห๊ะ สงสัยโลกแตกพรุ่งนี้แล้ว พี่แสบแทนตัวเองว่าพี่ โอ้ย พระเจ้าคราบ ผมไม่ได้หูฝาดใช่มั้ย ผมทั้งยิ้มทั้งร้องไห้รวมกัน
“ก็แค่เนี้ย.มันพูดยากนักรึไง..ไอ้พี่แสบบ้า”ผมหันไปว่าพี่แสบแล้วยืนปาดน้ำตา พี่แสบยิ้มแล้วเดินมาใกล้ๆผม พร้อมกับจับหน้าผมเงยขึ้น แล้วเช็ดน้ำตาให้ผมครับ
“ทำไมมึงขี้แยจังวะ”พี่แสบพูดแล้วยิ้ม อ่าว ไหงเปลี่ยนชื่อกรูแล้ววะ
“ทำไมเปลี่ยนอารมณ์บ่อยจังเมื่อกี้ยังแทนตัวเองว่าพี่อยู่เลย”ผมเริ่มทำหน้างอ
“อ่าว..ก็กรูอยากทำซึ้งนิ..แค่นั้นแหละพอแล้ว..ของดีๆเค้าไม่เจอกันบ่อยๆหรอก”พี่แสบพูด เหมือนภาคภูมิใจมากเลยครับ แล้วเช็ดน้ำตาให้ผม
“หยุดร้องได้แล้ว..เพราะมึงคนเดียวทำให้กรูเป็นแบบนี้”พี่แสบพูด อ่าว เกี่ยวไรกับกรูวะ
“อะไรอะ..พี่นั้นแหละทำตัวเอง”ผมโทษพี่แสบบ้าง
“ก็ไม่เพราะมึงชีวิตกรูคงไม่วุ่นวายหรอก..ไปเลยเข้าห้อง..แล้วเล่าเรื่องให้หมดว่าอะไรกับไอ้ข้าวรึป่าว..แถมยังเรื่องที่บอกว่ามีผัวหลายคนอีก.มึงอะมันตัวแสบ กรูเลยโดนผู้หญิงตบหน้าเลยมึงต้องรับผิดชอบ.”พี่แสบพูด ผมยิ้มออกมา แต่พี่แสบเหมือนจะเชื่อแฮะเรื่องผมมีผัวหลายคน ไอ้บ้า หน้าตาจริงจังเชียวครับแล้วดึงมือผมเข้าไปในห้อง แล้วกรูไปเกี่ยวอะไรกับอีพี่แยมมึงเนี้ย ไอ้ติ๊งต๊องเอ้ย
คนเราน้า บทจะพูดออกมาง่ายๆก็ง่าย ทำไมไม่รู้ใจตัวเองให้เร็วกว่านี้หน่อย จะได้ไม่ต้องมีใครที่เจ็บปวดแล้วก็เสียน้ำใจ
...

มาต่อแระคร้า
ไปแระเน้อ
วันนี้รอบนี้รอบสุดท้าย
เจอกันพรุ่งนี้หลังสอบและก็หลัวเลิกเรียนพิเศษ เลิกเรียนสามทุ่มครึ่งเลยอ่า เหอะๆ
แล้วเจอกันนะค่ะ
จุ๊บ ๆ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
บับบาย
ฝานดีค่ะ

[nices_life]

เฮ้อ ลงเอยกันซักที ..... แสบซึ้งเป็นด้วย  แต่ก็ดีสนุกดี มีแอบฮา
ขอบคุณนะที่มาต่อให้อ่านกัน
.
.
.

.
.
.
ขอบคุณจริงๆๆๆ เรื่องก็สู้ๆๆนะ

[zeazaiz]

อิ ชอบจัง

ในที่สุดไอแสบก้อ..

[pongsj]

วิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว ฉลองเลย อิอิ

[● MaYa~Boy ●]

ซึ้งอ่ะ

น่ารักมากๆ

รักกันนานๆ นะ

[Mint]

 

เสือแสบสิ้นลายแล้วว

[chee]

 :a2:ปานเริ่ดมากค่ะ