หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[chard]

น่าอ่านมาก

[Pichy_peas]

สนุกมากๆๆเลยค่ะ ชอบทุกคู่เลยค่ะ อ่านจบไปนานแล้วแต่ยังต้องหาเวลามาอ่านซ้ำไปซ้ำมาตลอดเลยค่ะ แต่พึ่งมีโอกาสได้มาเม้น ปล.พึ่งสมัครได้ค่ะ หุหุ

[mucan99]

Sanook mak makขอบอกตามแ่านเกือบ2อาทิตย์ สนุกมากกกกกกกกกกกกก เอ็นซีได้ใจคร้าาาาาาาาา

[เส้นวงกลม]

สนุกมากกกกก อ่านมาหลายรอบแล้วยังรู้สึกสนุกน่าติดตามเหมือนเดิม ขอบคุณที่เขียนนิยายสนุกๆมาให้อ่านนะคะ

[michiko_love]

คิดถึงหมดเลย โดยเฉพาะน้องเพลงคิดถึงมาก

เข้ามาอ่านรอบที่เท่าไหร่จำไม่ได้แล้ว

อ่านแล้วมีความสุขทุกครั้ง ขอบคุณมากๆๆ

[AgotoZ]

เข้ามาอ่านรอบที่ 2 จบแล้วจ้าาาาาา


คิดถึงเรื่องนี้มากมายยยยยยย ❤️❤️❤️❤️

[CarToonMiZa]

 

[Guardian]

อ่านแล้วอ่านอีก ยอมรับครับว่าเป็นนิยายที่ชอบมากๆ
สุดยอดเลยครับ

[silasa]

มาอ่านแบบม้วนเดียวจบ...สองวันเต็มๆ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

[CarToonMiZa]

 

[เป็ดอนุบาล]

  :กอด1:เป็นนิยายเรื่องแรกที่เข้ามาอ่านในเล่าขอบใจเบบี้มากนะคับบบบ
ชอบนิยายเรื่องนี้มากเลยอ่านจบไปสักพักแล้ว
ชอบข้าวกับเฮียต้าร์
และก็รักแสบกับป่าน
จริงๆรักตัวละครทุกๆตัวในเรื่องเลย

[Gottomon]

เคยเริ่มอ่านนานมากแล้วค่ะเป็นปีๆ แต่ไม่มีเวลาและเห็นว่ามันยาวเลยดองไว้
จนวันนึงตามหานิยายสนุกๆ ก็มีคนแนะนำเรื่องนี้ เลยนึกขึ้นได้

ขอบอกว่าดีงามมาก พัฒนาการของตัวละครหลัก คือสุดยอด ข้าวกับตาร์คือที่สุดเลย
ตอนข้าวเผลอตัวก็เจ็บๆแทนตาร์แต่อย่างน้อยข้าวมันก็ไม่รักคนๆนั้น แถมยังได้รุ้ใจตัวเอง
พอมาถึงฉากของตาร์ ขนาดไม่มีนอกกาย แต่เจ็บแทนข้าวมากกกก เพราะมันเป็นเรื่องของความรู้สึก
แต่พยายามคิดว่า ตาร์เหงาๆ เพราะรักข้าว อยากคุยด้วย อยุ่ด้วยเยอะๆ พอไม่ได้ก็เหมือนมาคนมาเติม
แต่ยังดีที่ไม่ได้คิดไกล ไม่ถึงกับอยากเจอตลอด หรือรัก แบบที่รักข้าว

อีกอย่างชอบตอนไปเรียนสองปีครึ่งมากเลยค่ะ สุดๆ ข้าวพยายามมาก เก่งมาก และทั้ง2ไม่มีการนอกลู่นอกทาง นับถือ อิอิ

อีกฉากที่ตราตรึง(โคตรๆ)ฉากเป้ เข็ม ฟิก หึหึ 55555  :-[เข็มเอ็กซ์หนักมากกก เขิลเข็มมากข่าาา พี่เข็มขาาาาาา
สุดท้าย ขอขอบคุณคุณเบบี้มากๆเลยนะคะ จะไปตามอ่านเรื่องอื่นๆต่อค่ะ!   

[Kisa]

สนุกมากค่ะ มีคนเคยบอกว่าผลัดกันรุกรับ ยังไม่เห็นแววว่าจะเป็นอย่างงั้นเลยแฮะ
ปล. ทำไม...ต้อง กรู เหรอคะ กู ไปเลยไม่ดีเหรอคะ มันขัดๆนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรค่ะ ดูที่เนื้อเรื่องแล้วสนุกมากค่ะ

[ป๋า]

ต้านี่รักข้าวได้อย่างไม่น่าเชื่อ ยอมทุกอย่างเลย
ตอนข้าวได้ชะนีนี่แบบ สงสารต้ามากอ่ะ

[happybird]

คู่ต้าร์ข้าว ดูมีความสุขหวานชื่นดี คู่เป้เข็มดูแฮปปี้ดี แต่คู่แสบปาน นี่สิเหนื่อยผหนายมาก สงสารแต่หมอปาน ความหวานความโรแมนในตัวไอ้พี่แสบแทบจะไม่มี

[เป็ดอนุบาล]

อ่านอีกรอบ
อ่านกี่รอบก็รักเรื่องนี้
 

[catchy]

ใกล้ถึงวันเกิดพี่ต้าร์แล้ว คิดถึงจัง

[yin]

อ่านแล้วอินเนอร์มาก ตอนที่เศร้ามากข้าวโดนต้าโกรธร้องตามเลย แถมโกรธมากตอนต้าแอบมีกิ๊กด้วย โดยรวมตัวละครมีพัฒนาการดีมาก ยังไม่อยากให้จบเลย ขอบคุณผู้แต่งมากที่แต่งนิยายดีๆให้ได้อ่าน ชอบมาก +10คะแนนเลย

[moeiriver]

สนุกมากกกเลยค่ะเบบี้ จะติดตามผลงานตลอดนะคะ ^^

[Cheese[C]ake]

 

[speedyy]

อ่าน 2 รอบ ซาบซึ้งมากมาก พอบอกจบปวดใจหนึบเลย ขอบคุณเบบี้มากมาก

[lipure]

ขอบคุณเบบี้มากนะคะ ที่แต่งเรื่องย้าวยาววแบบนี้มาให้อ่าน

สนุกมากกก. อ่านกันไปตาเปียกตาแฉะ สามอาทิตย์กันเลยทีเดียว

ชอบตาร์กะข้าว และน้องเพลงชอบมาก ขนาดเราเป็นคนเกลียดเด็กน้ะเนี่ย

แต่เด็กคนนี้ผ่านเพราะความกวนทีน555

'ป.ล. เลิฟยูงจะติดตามผลงานต่อไปนะคร้า 

[analogue]

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่อ่านเลยมั้ง ถ้าจำไม่ผิด

[BAHHHHAHA]

กว่าจะอ่านจบ. อห. 2016 เพิ่งมาเจอเรื่องนี้ อ่านมาเกือบอาทิตย์นึงแล้ว  อยากให้จบด้วยคู่หลักจัง 

[ดึงดาว]

กรีสสสสร้องงดีใจนัั่งอ่านตาเปียกตาแฉะมา4อาทิตย์ คือหยุดอ่านไม่ได้ว่างเมื่อไรต้องอ่านอะจริงงง
ที่จริงอ่ะเรื่องนี้เราเคยเข้ามาอ่านตั้่งแต่เป็นนักอ่านวายแรกๆแต่ด้วยความที่ยังไร้เดียงสาเจอนิยายพล็อตแบบนี้อ่านได้ไม่กี่ตอนก็เลิกอ่าน พอที่นี้โตล่ะพบโลกมายาวนานก็กลับมาอ่านเพราะชื่อเรื่องคุ้นๆ มาอ่านเท่านั้นแหละชัดเจนแจ่มแจ้งว่าเคยอ่านแต่ตอนนี้โตรู้เรื่องล่ะก็เลยอ่านซะติดใจเลย ....,,,
ชอบนิสัยข้าวนะเป็นตัวเองดีที่สุด ตอนแรกนี่ก็สงสารต้าร์มากมายอ่า เพราะมารักกันก็มีอุปสรรคมายมายแต่ก็ผ่านพ่นมันมาได้ อีกอย่างทีาเราชอบคือการเติบโตของตัวละคร แบบเหมือนเราได้ดูชีวิตความเป็นไปของเดอะแก๊ง คือ สนุกเฮฮาดีชีวิตวัยรุ่นวัยทำงานมาหมด ชอบทุกคู่อ่ะ โดยเฉพาะเป้เข็ม คือ เพื่อนรักหักเหลี่ยมรุกรับนี้ชอบนักแล ((เดี่ยวจาไปตามอ่านเรื่องอื่นๆของเบบี้อีก เพราะ อยากอ่าน กร้ากด)) โดยรวมคือผูกพันเลยโดยเฉพาะข้าว รักข้าว รักต้าร์ รักเป้เข็ม รักปานแสบ รักตัวละครหมดดด
และท้ายสุด  ...

ขอบคุณเบบี้

[TonyPat]

 

[gakuen]

4นะ น่ารักกก

[gakuen]

 

[kitty08]

  เป็นนิยายที่ใช้เวลาในการอ่านนานตลอดอาทิตย์เลยทีเดียวแบบไม่มีวอกแวกจริง ๆ น่ะ  ยอดเยี่ยมมาก ๆ จ้ะ  ยกนิ้วให้เลย คนเขียนสร้างบุคลิกตัวละครแต่ละตัวได้น่าสนใจมาก ๆ มีมิติในแต่ละตัว ไม่หลุดคาแรกเตอร์ตลอดที่อ่านมาเลย การเขียนนิยายที่ยาวขนาดนี้แต่ยังคงคาแรคเตอร์ตัวละครได้นี่ นับว่าสุดยอดจ้ะ  ตัวละครมีพัฒนาการด้วยเรื่องราวที่เล่นกันมาตั้งแต่ ตอน ม.ปลายยันจบการศึกษาออกมาทำงาน โดยมากแล้วเราไม่ค่อยชอบนิยายที่รักกันตั้งแต่ยังวัยรุ่นน่ะ เพราะเรามองว่าโอกาสเลิกกันง่ายมาก สังคมตอนศึกษากับสังคมตอนออกไปทำงานนั้นแตกต่างกันมาก ทำให้อ่านไปก้ออดลุ้นไปด้วยไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่ตัวละครเติบโต แยกย้ายกันเรียน แยกย้ายกันทำงานและในเรื่องยังต้องแยกประเทศอีก โอ๊ยลุ้นมาก  ตอนที่ข้าวนอกใจตาร์นี่เป็นอะไรที่แรงมาก ๆ สำหรับเรา ๆ เห็นใจตาร์เลยน่ะ และสะใจมากกับการที่ข้าวต้องง้องอนตาร์ขนาดนั้นเลย สะใจจริง ๆ และมันก้อจุดเปลี่ยนที่สำคัญสำหรับข้าวมาก ๆ และความรักระหว่างคนสองคนที่ทำให้เข้มแข็งขึ้นมาก ๆ เพื่อรอรับวันเวลาที่ทั้งสองจะต้องเผชิญกับอุปสรรคที่ใหญ่มาก ๆ สำหรับการเดินทางของชีวิตคู่ และก้อมาการทดสอบขั้นที่สองของการแยกกันข้ามประเทศ ทั้งสองผ่านไปได้ท่ามกลางการลุ้นระทึกของเรามาก ๆ
และเมื่อทั้งสองมาใช้ชีวิตคู่ร่วมกันสังคมการทำงานก้อทำให้ทั้งคู่ต้องมีเรื่องราวให้ต้องฝ่าฟันอย่างมากมาย อีกจุดที่เรารู้สึกว่าแรงเลยทีเดียว คือการนอกใจของตาร์แม้จะไม่ใช่การนอกกายก้อตาม  เป็นเงื่อนไขของชีวิตคู่เลย กับการไม่มีเวลาให้กับคู่ชีวิตเนี่ยแหละ แต่สาเหตุหลัก ๆ คือความขี้หึงของตาร์นี่เอง เราก้อไม่แปลกใจเท่าไหร่ เพราะข้าวมีนิสัยเจ้าชู้โดยสันดานอยู่แล้วและตัวเขาก้อไม่ใช่เกย์ด้วย ตาร์ก้อจะมีจุดอ่อนตรงนี้แหละ โดยเฉพาะการที่ข้าวเจอคนแนวน่ารัก ๆ ที่เป็นสเปกของข้าวเลย
และมาจุดที่ทำให้ชีวิตคู่ระหว่างทั้งสองสมบูรณ์มากยิ่งขึ้นเมื่อกลายเป็นครอบครัวสามคน ซึ่งเป็นอะไรที่น่ารักมาก ๆ ตาร์กับข้าวช่วยกันเติมเต็มชีวิตของเด็กคนนึงให้สมบูรณ์และเพลงก้อช่วยเติมเต็มความเป็นครอบครัวระหว่างทั้งสองให้สวยงามมากยิ่งขึ้น
ขอบคุณ คูณเบบี้ มาก ๆ น่ะจ้ะ ที่รังสรรค์นิยายที่สวยงามเช่นนี้ออกมาให้เราได้เสพและจรรโลงใจให้เข้มแข็งและมีกำลังใจต่อไป
แม้จะอดใจหายไม่ได้ที่เราจะไม่ได้อ่านเรื่องราวของพวกเขาอีกต่อไป แต่พวกเขาจะอยู่ในความทรงจำและโลดแล่นอยู่ในใจของเราตลอดไป 

[kitty08]

  เป็นนิยายที่ใช้เวลาในการอ่านนานตลอดอาทิตย์เลยทีเดียวแบบไม่มีวอกแวกจริง ๆ น่ะ  ยอดเยี่ยมมาก ๆ จ้ะ  ยกนิ้วให้เลย คนเขียนสร้างบุคลิกตัวละครแต่ละตัวได้น่าสนใจมาก ๆ มีมิติในแต่ละตัว ไม่หลุดคาแรกเตอร์ตลอดที่อ่านมาเลย การเขียนนิยายที่ยาวขนาดนี้แต่ยังคงคาแรคเตอร์ตัวละครได้นี่ นับว่าสุดยอดจ้ะ  ตัวละครมีพัฒนาการด้วยเรื่องราวที่เล่นกันมาตั้งแต่ ตอน ม.ปลายยันจบการศึกษาออกมาทำงาน โดยมากแล้วเราไม่ค่อยชอบนิยายที่รักกันตั้งแต่ยังวัยรุ่นน่ะ เพราะเรามองว่าโอกาสเลิกกันง่ายมาก สังคมตอนศึกษากับสังคมตอนออกไปทำงานนั้นแตกต่างกันมาก ทำให้อ่านไปก้ออดลุ้นไปด้วยไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่ตัวละครเติบโต แยกย้ายกันเรียน แยกย้ายกันทำงานและในเรื่องยังต้องแยกประเทศอีก โอ๊ยลุ้นมาก  ตอนที่ข้าวนอกใจตาร์นี่เป็นอะไรที่แรงมาก ๆ สำหรับเรา ๆ เห็นใจตาร์เลยน่ะ และสะใจมากกับการที่ข้าวต้องง้องอนตาร์ขนาดนั้นเลย สะใจจริง ๆ และมันก้อจุดเปลี่ยนที่สำคัญสำหรับข้าวมาก ๆ และความรักระหว่างคนสองคนที่ทำให้เข้มแข็งขึ้นมาก ๆ เพื่อรอรับวันเวลาที่ทั้งสองจะต้องเผชิญกับอุปสรรคที่ใหญ่มาก ๆ สำหรับการเดินทางของชีวิตคู่ และก้อมาการทดสอบขั้นที่สองของการแยกกันข้ามประเทศ ทั้งสองผ่านไปได้ท่ามกลางการลุ้นระทึกของเรามาก ๆ
และเมื่อทั้งสองมาใช้ชีวิตคู่ร่วมกันสังคมการทำงานก้อทำให้ทั้งคู่ต้องมีเรื่องราวให้ต้องฝ่าฟันอย่างมากมาย อีกจุดที่เรารู้สึกว่าแรงเลยทีเดียว คือการนอกใจของตาร์แม้จะไม่ใช่การนอกกายก้อตาม  เป็นเงื่อนไขของชีวิตคู่เลย กับการไม่มีเวลาให้กับคู่ชีวิตเนี่ยแหละ แต่สาเหตุหลัก ๆ คือความขี้หึงของตาร์นี่เอง เราก้อไม่แปลกใจเท่าไหร่ เพราะข้าวมีนิสัยเจ้าชู้โดยสันดานอยู่แล้วและตัวเขาก้อไม่ใช่เกย์ด้วย ตาร์ก้อจะมีจุดอ่อนตรงนี้แหละ โดยเฉพาะการที่ข้าวเจอคนแนวน่ารัก ๆ ที่เป็นสเปกของข้าวเลย
และมาจุดที่ทำให้ชีวิตคู่ระหว่างทั้งสองสมบูรณ์มากยิ่งขึ้นเมื่อกลายเป็นครอบครัวสามคน ซึ่งเป็นอะไรที่น่ารักมาก ๆ ตาร์กับข้าวช่วยกันเติมเต็มชีวิตของเด็กคนนึงให้สมบูรณ์และเพลงก้อช่วยเติมเต็มความเป็นครอบครัวระหว่างทั้งสองให้สวยงามมากยิ่งขึ้น
ขอบคุณ คูณเบบี้ มาก ๆ น่ะจ้ะ ที่รังสรรค์นิยายที่สวยงามเช่นนี้ออกมาให้เราได้เสพและจรรโลงใจให้เข้มแข็งและมีกำลังใจต่อไป
แม้จะอดใจหายไม่ได้ที่เราจะไม่ได้อ่านเรื่องราวของพวกเขาอีกต่อไป แต่พวกเขาจะอยู่ในความทรงจำและโลดแล่นอยู่ในใจของเราตลอดไป