หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[Salim021]

มาเป็นกำลังใจ 

[DEMON3132]

+ ให้น้องเบบี้เป็นกำลังใจ ตอนนี้น่ารักมาก ถึงจะเรียกเลือดไม่ได้ แต่ก็ใส ๆ เหมือนดูเด็ก ๆ เล่นเกมส์แข่นกันเลย

น้องปานน่ารัก น้องเพลงยิ่งน่ารักใหญ่ เฮ้อ .... จะน่ารักกันไปถึงไหนค้า

 

[prawy]

น่ารักนี้อ่ะ

                 


               

 

[เบบี้]

ตอนที่162 พิเศษ ตาร์กะข้าว<The End>

แล้วตอนนี้ก็เป็นการเวลาวางแผนกลุ่มครับ
“เดี๋ยวพี่กับข้าวไปที่ลึกนะ..ส่วนมึงสองคนไปที่ตื้น”พี่เจ้าบอก พี่เจ้ารู้ดีนะครับ ว่าผมชอบดำลงไปที่ลึกมากๆ
แล้วพี่จอยก็ให้พวกผมหันหลังครับ พี่ฝ้ายเป็นคนจับเวลา แล้วพี่จอยกับไอ้แฟงก็โยนเหรียญสิบห้าเหรียญเป็นเหรียญบาททั้งหมดครับ โดยใช้กรรมสิทธิ์ของลูกค้า ขอแลกทางโรงแรม ฮ่าๆ ให้พนักงานไปหามาให้ครับ
“เอาละนะ..จะนับหนึ่งถึงสามนะ..”พี่จอยพูด
“พ่อสู้ๆ..”น่าจะรู้ว่าเสียงใครครับ ตอนนี้มันอยู่บนสระนั่งอยู่กับน้องปานเรียบร้อยแล้ว
ผมหายใจเข้าลึกๆ ลึกๆเลยครับ ยิ่งลึกได้ยิ่งดี ท้องป่องด้วยครับ แล้วหายใจออกยาวๆ อยู่สามครั้ง แล้วเตรียมตั้งหลัก
“ใครห้ามโกงนะเว้ย.กรูเห็นอยู่.คนรอบสระก็เห็น..ไอ้ป๊อดดูไว้ด้วยนะมึง”พี่ฝ้ายสั่ง
“ครับเจ๊”ไอ้ป๊อดตอบ
“เอาละนะ..หนึ่ง.......สอง.......................สาม”แค่นั้นเองครับ พวกมันก็พุ่งกันเต็มที่ ผมยืมมองก่อนว่าเหรียญอยู่ตรงไหนบ้าง เพราะว่าสระมันสะอาดมากนะครับรีสอร์ทระดับห้าดาว มันก็ต้องสะอาดเป็นธรรมดา ผมเห็นเหรียญอยู่ตรงที่ลึกประมาณสามเหรียญ ก่อนที่จะหายใจเข้าปอดเต็มๆ แล้วพุ่งลงไปใต้น้ำทันที เพราะไอ้พวกที่พุ่งไปก่อนมันก็ยังไม่เห็นหรอกครับ เทคนิคก็คือ เมื่อลงไปใต้น้ำแล้วให้กั้นหลายใจให้นานที่สุดเท่าที่ลมที่เรากักเก็บไว้มันจะได้ใช้ประโยชน์ที่สุดนะครับ สระลึกมาก ระยะเวลาค่อนข้างไกล เมื่อลมที่กั้นไว้เริ่มพังทลาย ผมก็ต้องปล่อยลมที่ตุนไว้เหมือนเครื่องออกซิเจน ปล่อยออกมานิดๆ นิดๆเท่านั้นนะครับ ใช้เยอะเดี๋ยวหมด และผมก็เห็นเงามาไกลๆแต่อย่าหันไปมองหรือสนใจครับ เพราะใต้น้ำมันสะโลวโมชั่น ถ้าคุณกระดิกตัวที่จะหันไปสนใจนิดเดียว การที่จะหันกลับมาคืนการเสียหลักทันทีครับ ผมรีบจ้วงแทงให้หัวมันทิ่มลงไปด้วยความเร็วเหมือนจรวด แล้วหยิบเหรียญได้ก่อน ที่จะกั้นหายใจเมื่อเห็นอีกเหรียญไกลๆ ทั้งๆที่ลมจะหมดอยู่แล้วครับ ผมรีบลงไปลึกกว่าเดิม แล้วหยิบมาจนได้ ก่อนที่จะพุ่งตัวขึ้นเหนือน้ำ
“ฮา....”หายใจออกมาแล้วหายใจเข้าปอดอีกที พี่ตัง กับไอ้แสบ พุ่งขึ้นมาเหนือน้ำอีก พร้อมกับไอ้ตาร์กับไอ้แมน  ผมไม่รีรอ รีบหายใจเข้าปอดอีกครั้ง แล้วพุ่งตัวลงไป มองไปจนทั่วน้ำลึก เจออีกเหรียญ คงเป็นเหรียญสุดท้ายแล้วมั้ง
“อึก.....”แม่ง ตัวเหี้ยไหน จับขากรูวะ ผมรีบหันไปดู ไอ้เหี้ยตาร์ครับ ผมใช้อีกเท้าถีบมัน จะเล่นกับกรูอย่างนี้ใช่มั้ย อย่าขำครับ ขอบอกว่าอย่าขำ เพราะถ้าขำจะสำลักน้ำครับ ผมรีบกลับตัวไป แล้วจิกหัวไอ้ตาร์ ก่อนที่จะใช้เท้าเหยียบหลังมันกดลงน้ำ เล่นผิดคนแล้วมึง จังหวะที่ถีบนั้นเองครับ ทำให้ผมเหมือนมีแรงดันลงไปใต้น้ำ แล้วก็ได้มาอีกเหรียญ ก่อนที่จะพุ่งตัวขึ้นมาเหนือน้ำ
“หมดเวลา..หยุด...ไอ้ป๊อดมึงไปบอกไอ้ไม้ให้หยุดดิ”พี่จอยตะโกน ผมว่ายกลับมาตรงที่ยืนได้ครับ
“แบ่งทีมๆ....”พี่ฝ้ายบอก แล้วพวกผมก็แยกทีมครับ ก่อนที่จะเอาเหรียญไปวางต่อหน้า ฝ่ายไอ้แมน วางหน้าพี่ฝ้ายครับ ฝ่ายผมวางหน้าพี่จอยครับ
พี่ตังได้สอง พี่เจ้าได้สี่ ไอ้แสบหนึ่งเหรียญครับ ส่วนผมสามเหรียญครับ
“ฝ่ายกรูสิบเหรียญ.”พี่จอยตะโกน
“ของกรู..สี่เหรียญ.”พี่ฝ้ายบอก
“อ่าว.แล้วอีกเหรียญอะ”ไอ้ป๊อดพูด
“ไปหาดิไอ้ป๊อด”พี่ฝ้ายสั่ง ก่อนที่ไอ้ป๊อดจะดำลงไปหา แล้วได้เหรียญขึ้นมาอีกเหรียญครับ
“สรุปครั้งที่หนึ่ง..ฝ่ายพี่เจ้าเป็นฝ่ายชนะ”พี่จอยตะโกน
“เย้ๆ...พ่อชนะ..พ่อชนะ”ไอ้เพลงมันกระโดนโย้งเย้ง ผมยักคิ้วให้ไอ้ตาร์ มันก็ยักคิ้วกลับครับ เชี้ย กวนตีน ครั้งที่สองเริ่มขึ้นอีกครั้ง พี่เจ้าให้ผมอยู่ตรงด้านตื้น กับพี่เจ้า แล้วพี่ตังก็ไปด้านลึก กับไอ้แสบครับ
“สรุปครั้งที่สอง..ฝ่ายพี่เจ้าเป็นฝ่ายชนะ”พี่ฝ้ายพูดขึ้น
“โหหหหหหหหหห..”พวกที่อยู่บนสระโห นี่ไม่ได้โหพวกผมนะครับ โหไอ้แมน ไอ้แมนหัวเสียนิดๆ
“โกงเปล่าวะ”ไอ้แมนตะโกนถาม
“โกงส้นตีนดิ..มึงแพ้แล้วอย่ามาพาล”ผมตอกกลับ
“เหี้ยแมน..มึงเป็นเพื่อนมันประสาอะไร”ไอ้เข็มมันตะโกนด่ายิ้มๆ ไอ้แมนหันไปมองหน้าไอ้เข็มที่อยู่บนสระงงๆ
“อะไรวะ..มึงเข้าข้างพวกมัน..โกงชัวร์ๆ”ไอ้แมนพูดบอก
“หึ....ไอ้เหี้ย..ไปท้าใครไม่ท้า.เฮียเค้าเป็นนักว่ายน้ำเก่านะมึง..ไอ้ควาย กรูแม่งไม่น่าอยู่ทีมมึงเลยรู้งี้แบมือดีกว่า..สาด เสียตังอีก .”ไอ้เป้ด่าไปก็หัวเสียไปครับ ไอ้แมนหน้าเหวอมองหน้าพี่เจ้า แล้วก็พวกผม พี่เจ้ายักคิ้วให้
“โหเฮีย..แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกวะ”ไอ้แมนพูด
“อ่าว..กรูจะไปรู้มึงเรอะว่ามึงอยากรู้”พี่เจ้าพูดขึ้น
“..แม่ง..งั้นไม่แข่งแล้ว”ไอ้แมนพาลครับ
“ไม่ได้เว้ย..พูดแล้วไม่คืนคำถ้ามึงจะไม่แข่งแล้วมึงก็ต้องโดนปรับแพ้”ไอ้แสบบอก
“เออ..เข้าข้างกันจังก็มึงชนะนี่หว่าไอ้ห่า”ไอ้แมนบอก
“ไม่รู้วะ..ถ้ามึงไม่แข่งต่อ.มึงก็ต้องโดนปรับแพ้แล้วก็ต้องทำตามสัญญา”ผมยื่นคำขาด
ไอ้แมนหันไปมองหน้าไอ้ตาร์กับพี่ไม้แล้วก็ไอ้เป้เหมือนขอความคิด
“ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..แข่งๆไปเหอะ”พี่ไม้พูด แล้วการแข่งขันก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
“สาม..เริ่มได้”แล้วก็ทะยายตัวครับ คราวนี้ผมก็พุ่งเต็มที่เลยครับ ได้มาแล้วสองเหรียญสนุกดีวะ ผมหันไปเห็นไอ้แมนกำลังดึงขาพี่ชายสุดรักสุดหวงของผมพอดีครับ เลยรีบเข้าไป ดึงกางเกงมันแม่งเลยครับ ไอ้แมนหันมาด้วยความตกใจ ผมหัวเราะให้มัน แล้วว่ายต่อไปแล้วหยิบอีกเหรียญ ไอ้ตาร์ว่ายเข้ามากอดที่เอว แล้วดึงตัวผม ผมก็อึดอัดดิครับ ก็เลยสู้กับมันในน้ำสักพัก เอาเข่ากระทุ้งเข้าน้องชายมันเลยครับ ก่อนที่จะว่ายขึ้นมาอย่างไม่สนใจใยดี กร๊าก กรูสนเหล้าฟรีมากกว่าวะ
“เก้าเหรียญ..ฝ่ายพี่เจ้าชนะ”พี่จอยตะโกน
“ฮิ้ววววววววววววววว”แล้วเสียงริมสระก็เยอะเย้ยพวกฝั่งตรงข้ามครับ
“เออๆ..กรูรู้แล้วว่ากรูแพ้..มึงจะตอกย้ำกันทำเหี้ยไรวะ”ไอ้แมนเงยหน้าไปด่า
“ไปเลย..เย็นนี้พวกมึงสี่คน..เอาเงินเพิ่มให้ไอ้เป้ไปซื้อของเย็นนี้ด้วย..เหล้าหนึ่งลัง กับไฮเนเก้นสองลัง..ส่วนค่าอาหารพรุ่งนี้กรูว่าไปกินที่ร้านดีกว่าวะ..ฮ่าๆๆ”พี่ผมเองครับ แล้วเสียงหัวเราะก็ตามมาติดๆ
“เออวันนี้กรูเสียแรงทำอาหาร.แล้วกรูต้องเสียตังฟรีๆกับพรุ่งนี้เพราะมึงเลยไอ้แมน.”ไอ้เป้ตบหัวไอ้แมน
“โห..ไรวะ.เพื่อนอะช่วยเพื่อนแค่เนี้ยไม่ได้ไง”ไอ้แมนหันมาทำหน้างอนิดๆ หล่อเกินไปแล้วมึงอะ
“เออวันหลังจะท้าใครให้ดูตาม้าตาเรือบ้าง..กรูแม่งไม่น่าหลวมตัวเลย”ไอ้เป้บ่นไปแล้วก็ขึ้นจากสระ ผมยังอยู่ในสระอยู่นะครับ ไอ้ตาร์มันเดินมาทางผม
“ว่ายน้ำเก่งก็ไม่เห็นบอก”ไอ้ตาร์บอก อ่าว มึงก็เห็นอยู่ว่ากรูชอบว่ายน้ำ
“มึงก็เห็นว่ากรูชอบว่ายน้ำ”ผมบอก
“ก็ไม่รู้นี่หน่าว่ามีประวัติ”ไอ้ตาร์มันพูดบอก
“กระเป๋าฉีกแน่มึง”ผมแซว
“กระเป๋าฉีกก็ยืมเงินเมียดิ..เมียรวย”มันพูด
“ใครเมียมึง.ไหน..ใคร..”ผมทำหน้าทำตา
“อ่อ..นี่แสดงว่าเกาะกรูกินใช่มั้ย..ห๊ะ”ผมแกล้งมัน แล้วจิกหัวมันกระชากไปมา
“โอ้ย..ฮ่าๆ..เพิ่งรู้หรอ..ไม่รวยไม่เอาหรอก..”ไอ้ตาร์พูดแล้วยักคิ้วให้ พร้อมกับรอยยิ้มของมัน
“เออ..กรูก็ว่าจะหาแฟนใหม่รวยๆสักคน.แฟนเก่าแม่งใช้ไม่ได้..กระเป๋าแบนไม่ค่อยมันส์มือกรูเท่าไหร่”ผมแกล้งมัน
“เรื่องดิ..อยากได้อะไรบอกเลยครับ..จะหาให้ทุกอย่างอะ..จะขายมรดกที่มีซื้อให้เลยครับที่รัก”ไอ้ตาร์พูดแล้วเข้ามากอด ผมกับมันยืนหัวเราะกันสักแป๊บ
“อาตาร์กอดพ่อไมอะ”
“ก็อาตาร์รักพ่อไงครับ”ไอ้ตาร์ตอบ
“หรอฮะ..งั้นน้องเพลงกอดบ้าง..น้องเพลงก็รักพ่ออะ”มันพูดแล้วทำท่าจะให้ผมอุ้ม ผมเดินไปริมสระ
“อยู่แป๊บเดียวนะครับ.แล้วเดี๋ยวไปเล่นสระเล็กนะ..ตรงนี้มันลึก”ผมบอก
“ฮะ...”มันพูด ผมอุ้มมันลงมาในน้ำ มันเกาะผมเป็นลูกลิงเลยครับ ผมเล่นกับไอ้เพลงสักพัก เพราะว่ามันบอกให้ผมเดินไปลึกๆครับ อยู่อย่างนั้นแหละครับ จนมันพอใจ ผมก็ต้องบังคับให้มันไปเล่นสระเด็ก มันเล่นสักพักไม่ถึงสิบนาทีมันก็ขึ้นไปบนสระ เพราะว่าสั่งไอติมไว้ครับ กรูว่าเดี๋ยวได้เป็นหวัด
ไอ้ตาร์มันขึ้นสระไปกินเบียร์ ผมยังแช่อยู่ในน้ำ สักพักก็ขึ้นไปบนสระ แล้วก็กินเบียร์บ้างครับ ไอ้แสบ ไอ้เป้ แล้วก็ไอ้ป๊อด วิ่งเล่นไล่ขับกันอยู่สักพัก ผมเดินไปคุยกับพี่ปองกับพี่ไม้ นะครับ แล้วเหี้ยแสบมาจากไหนไม่รู้ครับ ชนผมตกน้ำเลยครับ
ตุ้มมมมมมมมมม
ที่ลึกด้วยครับ แล้วคิดดูครับ หันหลังตกน้ำอะครับ โคตรจุกเลยครับ แบบเจ็บมากอะ ผมเลยกลั้นหายใจ แกล้งแม่งเลยครับ มันยากนะครับ นอกจากเราต้องปล่อยตัวเราเลยจริงๆ มันจะจมลงก้นดิ่งเลยครับ แต่ตอนนั้นต้องขาดอากาศหายใจพอสมควรครับ แล้วตัวมันก็จะลอยขึ้นด้วยครับ เลยต้องรีบกางแขนไว้ครับ ไม่ให้มันลอยขึ้นครับ แกล้งว่าจม หรือไม่ก็จุก อะไรประมาณนั้น
เร็วๆหน่อยสิวะ นี่ไม่คิดจะมีใครลงมาช่วยกรูเลยรึไงวะ ผมนับหนึ่งเกือบถึงยี่สิบได้ครับ
ตุ้มมมมมม
ตุ้มมมมมมม
ตุ้มมมมมมมมม
แล้วหลังจากนั้นผมก็รีบแกล้งหลับตา แม่ง จะหัวเราะให้ได้เลยครับ ผมอะ ถ้าหัวเราะนี่หมดเลยครับ สำลักน้ำ หายใจไม่ได้ ตีบทไม่แตกแน่ครับ ผมไม่รู้นะครับว่าใครมันลากผมขึ้นมาจากตรงที่ลึก แต่น่าจะเป็นสองคนครับ  จนมาถึงตรงที่เหยียบได้ครับ
“ข้าว..ข้าว..”เสียงไอ้ตาร์มันเรียกผมอยู่ข้างๆ ทราบแล้วว่าเป็นมันนั้นเองครับ
“ไอ้ข้าว.”ทราบแล้วว่าเป็นไอ้แสบครับ ผมยังแกล้งหลับตาอยู่ครับ
“เล่นบ้าอะไรของพี่ฮะพี่แสบ”เสียงน้องปานจากบนสระ
“เฮ้ย..รีบๆเอาขึ้นมาสิวะ.”เสียงไอ้เข็มบอก ผมจะหลุดขำแล้วครับ อีกนิดเดียวลูก อีกนิดเดียว ก่อนจะขึ้นสระ จะหลุดขำแล้วครับ เพราะอีกคนที่ลงมาช่วยนะ ไอ้ป๊อด หน้าตามันแบบ เสียมากๆอะครับ
“พ่อ....อึก..อือออ”คงทราบว่าใคร
“ข้าว....”เสียงไอ้ตาร์ตกใจ ผมขำกร๊ากก ออกมาเลยครับ ท้องคับท้องแข็ง ไอ้แสบกับไอ้ตาร์ยืนงง ผมหลุดออกมาจากพวกมันแล้วครับ พวกบนสระก็ยืนงง แต่พี่ตังกับพี่เจ้านี่ยืนยิ้มครับ คงรู้ว่าผมแกล้ง ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์
เออ กรูแกล้งเล่นเฉยๆ ทำไมต้องทำหน้าโหดขนาดนั้นด้วยอะ ความรู้สึกเหมือนตอนอยู่ม.สี่ตอนนั้นเลยอะครับ ที่ไอ้ตาร์มันชอบทำหน้าโหดๆ
“เล่นบ้าอะไรห๊ะ”ไอ้ตาร์มันตะคอกใส่ เงียบกันทั้งคณะครับ ผมก็เงียบดิ
“กรูแค่ล้อเล่นอะ”ผมพูดบอก มันหน้างอ และอารมณ์โมโหกว่าเดิม เงียบกันหมดเลยครับ ผมหันไปมองหน้าพวกมัน ก็เงียบ มันคงไม่คิดว่าไอ้ตาร์จะโกรธผม เพราะไม่ค่อยมีโหดนี้ต่อหน้าพวกมันเท่าไหร่ครับ
“กรูล้อเล่น.มึงอย่าเครียดดิวะ”ผมเข้าไปจับแขนมัน มันสะบัดออก
“รู้มั้ยว่าคนเค้าเป็นห่วง..เล่นอะไรไม่รู้จักคิด..นี่ถ้าเกิดเป็นขึ้นมาจริงๆใครเค้าจะเชื่อ”มันหันมาดุ แล้วขึ้นจากน้ำทันทีครับ มันขึ้นไปหยิบบ๊อกเซอร์มัน แล้วใส่ ก่อนที่จะเดินไปทันที ไอ้เพลงยังร้องไห้ไม่หยุด
“โทษวะ..กรูแค่เล่นเฉยๆ”ผมตบไหล่ไอ้แสบ
“เฮ้ย..ไม่เป็นไร.พวกกรูแค่เป็นห่วง.มึงไปหาเฮียเหอะ”ไอ้แสบบอก แล้วจับมือผม ผมขึ้นไปบนสระ
“น้องเพลง..เป็นอะไรครับ”ผมเข้าไปกอดมันที่ยืนร้องไห้อยู่ครับ มันเข้ามากอดผมทันที
“พ่อกับเพื่อนๆเล่นกันเฉยๆนะ..ไม่มีอะไรหรอกครับ.เห็นมั้ยพ่อไม่เป็นอะไรเลย”ผมลูบหลังมัน
“อึก.....”มันยังสะอึกไม่หยุด
“ไม่ร้องนะครับเด็กดีนะ”ผมปลอบ มันก็สะอึกอยู่นั้นแหละครับ กอดผมแน่นเลย
“..อาตาร์โกรธพ่ออีกแล้ว.”มันพูดแล้วเอนตัวมามองหน้าผม
“อาตาร์ไม่ได้โกรธพ่อหรอกครับ..อาตาร์เค้าอารมณ์ไม่ค่อยดีนะ”ผมบอก ผมเอาอีกมือเช็ดน้ำตาให้มัน
“ไม่ร้องนะครับ..เดี๋ยวพ่อมานะ.อยู่กับพี่ปานนะครับ”ผมบอก มันสะอึกไป พยักหน้าไปครับ ผมวางตัวมันลง น้องปานรับไว้ ผมหยิบกางเกงใส่ แล้วเดินตามไอ้ตาร์ไป
“หายหัวไปไหนวะ”ผมเดินลัดเลาะไปเรื่อยๆตามทางเดิน จนมันสุดทางเดินแล้วนะครับ ถ้าเดินต่อก็เป็นชายหาดแล้ว ผมเดินออกไป มองไปรอบๆ ก็เห็นหลังไอ้ตาร์ไวๆ ผมรีบเดินเข้าไป ชิบหาย ทรายแม่งก็ไม่เป็นใจ ผมเซ็งกับการเดินบนทรายมากๆอะครับ มันยิ่งเดินยิ่งช้าอะ
“ตาร์....”ผมเรียกมัน หลังจากเร่งฝีเท้าให้เร็วมากขึ้น ไอ้ตาร์ยังไม่หยุดเดิน จะไปไล่ควายรึไงวะ ผมรีบเดินเข้าไปใกล้อีก
“ตาร์คราบ..”ผมทำเสียงอ้อนนิดๆ รู้ครับว่าคราวนี้กรูผิดเต็มๆ ผมรู้ครับว่ามันรู้สึกยังไง เพราะตอนผมอยู่ม.ต้นนะ ตอนที่ไอ้ป๊อดมันแกล้งผมแบบนี้ตอนเล่นน้ำ ผมจำได้ว่าผมด่ามันเช็ดเลยครับ
....... “ใครสั่งให้มึงเล่นแบบนี้วะ.ถ้าเกิดมึงเป็นจริงๆขึ้นมาพวกกรูจะรู้มั้ย”....ตอนนั้นผมโมโหมากอะครับ ที่ไอ้ป๊อดมันว่ายไปตรงสระสามเมตรแล้วมันแกล้งทำจม แล้วผมลงไปช่วยกับไอ้เป้
........”กรูขอโทษ..กรูไม่คิดว่ามึงจะจริงจังนี่หว่า..อย่าโกรธกรูดิวะ”....มันป๊อดมันคงรู้ว่าผมโกรธจริงๆครับ ไอ้เป้นี่ยืนเงียบเลยครับ
.........”เออๆ..ทีหลังอย่าเล่นอย่างนี้อีก.กรูไม่ชอบ”......ผมบอก หลังจากนั้นตอนเย็นครับ ไอ้ป๊อดเสือกเป็นตระคิวขึ้นมาจริงๆครับ แต่ดีที่มันไปไม่ไกลครับ ตอนนั้นผมอยู่อีกสระด้วยครับ คือไอ้ป๊อดมันบอกว่าตอนมันพุ่งตัวท่าฟรีสไตน์ อยู่ดีๆ ว่ายไปไม่ไกล เส้นขามันก็ยึดมาจากเท้าของขาซ้ายครับ แล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีแรง ขาชา ยืนไม่ได้ แต่ขาขวายังพอมีแรงอยู่ ดีครับที่มันมีสติ แล้วสระมันเป็นแอ่งกำลังจากตื้นไปลึกด้วยครับ มันอยู่ขอบสุดท้ายเหมือนกับเส้นตายพอดี มันเขย่งอีกเท้ามาจนที่ๆมันพอยืนได้ แต่มันขยับตัวไม่ได้เลยครับ แล้วตอนนั้นสระไม่มีคนเลยครับ น่ากลัวมากอะ เพราะไปเล่นกันสระเด็กหมด ไอ้ป๊อดมันตะโกนเรียกผมกับไอ้เป้ดังมากครับ
.............”เป็นอะไรวะ...”ผมรีบวิ่งไปหามัน
.............”กรูเป็นตระคิว”ไอ้ป๊อดบอก หน้ามันเสียมากๆอะครับ ผมกับไอ้เป้รีบลงไปช่วย
...............”ไอ้เหี้ย.คนคุมสระไปไหนวะ”ผมบ่นแล้วลงไปลากตัวไอ้ป๊อด
..............”ขึ้นได้มั้ยวะ..”ผมถามมัน เพราะว่าตรงนี้ไม่มีบันไดนะครับ บันไดไกลมาก เพราะว่าสระมันกว้างมากอะครับ ไอ้ป๊อดส่ายหัว
...............”กรูไม่มีแรงเลยวะ”ไอ้ป๊อดบอก ผมเลยขึ้นจากสระ แล้วให้ไอ้เป้ดันตัวไอ้ป๊อดขึ้น แล้วจับมันขึ้นมา บีบขานวดอยู่นานมากครับ จนมันยืนพอได้ แต่แล้วมันก็ยังเดินไม่ค่อยไหว ไอ้ป๊อดบอกว่า ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยครับ ตอนนั้นมันใจหายไปเลย คิดว่าจะไม่รอดแล้วครับ สระนั้นเคยมีเด็กตายด้วยครับ พวกผมนี่ไม่ค่อยไปสระนั้นเลย เลยไปว่ายสระที่มหาลัยกัน เซ็งไปเลยครับ ไอ้ป๊อดก็เป็นโรคระแวงน้ำหน่อยๆไปเลยครับ เหมือนมันฝังใจครับ
................
“ตาร์....ขอโทษ”ผมเดินเข้าไปจับมือมัน ไอ้ตาร์หยุดเดิน
“ขอโทษ..ขอโทษ...นะ..ขอโทษ..” ผมรีบพูดเป็นไฟ เพราะว่าไอ้ตาร์มันเสือกร้องไห้นะสิครับ ผมเดินไปอยู่ตรงหน้ามัน แล้วจับหน้ามันไว้
“ไม่ได้ตั้งใจอะ.ขอโทษนะครับขอโทษนะ..อย่าร้องดิวะ”ผมพูดบอก แล้วจับต้นคอมันบีบเบาๆ เอาหน้าไปใกล้แทบจะชนอยู่แล้วครับ ไอ้ตาร์น้ำตาไหล แต่ไม่ได้ไหลฟูมฟายนะครับ แค่ไหล เสียงก็ไม่ออก
“..ทำไมเล่นแบบนี้..รู้มั้ยว่าพี่รู้สึกยังไง..ทำไมเล่นเป็นเด็กแบบนี้..”มันว่าให้ ตานี่จ้องผมเขม็งเลยครับ น่ากลัวนะมึงอะ
“กรูขอโทษแล้วไง..ก็จะแกล้งไอ้แสบเฉยๆอะ”ผมบอก มันหันหน้าหนี
“แล้วถ้าเกิดเป็นจริงๆขึ้นมา..คนอื่นเค้าจะรู้มั้ยว่าแกล้งหรือไม่แกล้ง..”ไอ้ตาร์หันมาแทบจะตะคอกใส่
“กรูขอโทษ..จะไม่ทำแล้ว..นะครับไม่ทำแล้วนะ..อย่าร้องดิ..”ผมบอกมัน เอาปากไปแตะปากมันเบาๆ ไอ้ตาร์เงียบไม่พูด ผมเช็ดน้ำตาให้ แล้วหลังจากนั้นน้ำตาก็หยุดไหล แล้วก็แห้งไป
“..หายโกรธนะ..น้า..”ผมพูดอ้อนๆ นานๆที ให้มันหน่อยแล้วกันครับ ไอ้ตาร์มันเงียบ
“นะ..เดี๋ยวคืนนี้จัดชุดใหญ่พิเศษไปเลยดีป่ะจ๊ะเมียจ๋า”ผมแกล้งมัน ไอ้ตาร์มันจะหลุดยิ้มออกมานิดๆ แต่มันก็ก้มหน้า ผมก้มหน้าตามไป ลมหายใจรดกัน ผมค้างไว้อย่างนั้น ไอ้ตาร์ยังไม่ยอมเงยหน้า ผมเลยแตะริมฝีปากลงไป แล้วก็เริ่มจูบมันแรงขึ้น ไอ้ตาร์ก็ตอบสนองอย่างดี จนต่างคนต่างเงยหน้า จับหน้าจับคอกัน เหมือนไม่ยอมแพ้กันทันที จนเริ่มเบาแรงลง ผมลืมตาขึ้นพร้อมๆกับไอ้ตาร์ ผมกับมันจ้องตากันอยู่อย่างนั้นสักพัก ไอ้ตาร์มันยิ้มออกมา พร้อมๆกับผม
“กรูรักมึงนะ..”ผมบอกแทบกระซิบ ไอ้ตาร์ยิ้มน้อยๆ แต่รู้ครับว่าเป็นยิ้มที่มีความสุขมากๆ
“กรูก็รักมึง..”ไอ้ตาร์มันตอบ ผมหยุดยิ้มออกมา ไอ้ตาร์มันก็ยิ้มแทบจะหัวเราะอยู่แล้วครับ
“หึหึ....”ผมกับมันหัวเราะพร้อมกัน ผมจับแขนมันสองข้างมาคล้องคอผม ผมกอดเอวมันไว้
“กรูอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้..แค่ตรงนี้จัง..มึงว่ามั้ย”ผมพูดบอก มันพยักหน้า
“กรูกลัว..กลัวทุกอย่าง..กรูกลัวจะเสียมึงไป..”ผมเอาคางไปเท้าที่ไหล่มัน พร้อมกับพูดไม่หยุด ผมกลัว อยู่ดีๆผมก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ไอ้ตาร์มันเปลี่ยนมาเป็นกระชับกอดผมแน่น
“..กรูขอตายก่อนมึงได้มั้ย..จะได้ไม่ต้องรับรู้ความเจ็บปวด.จะว่ากรูเห็นแก่ตัวก็ช่าง..”ผมพูด ไอ้ตาร์มันหัวเราะในลำคอนิดๆ
“อย่าพูดแบบนี้สิครับ..คนดีของพี่..อยู่ดีๆใครเค้าให้พูดเรื่องนี้กัน”ไอ้ตาร์ยังคงปลอบอย่างอ่อนโยนไม่เปลี่ยน
“ก็กรูกลัวนี่หว่า”ผมบอก
“พี่ก็กลัว...แต่เราจะทำอะไรได้..นอกจากทำทุกๆวันของเราให้มีความสุขก็พอแล้ว..ไม่ต้องคิดถึงเรื่องของอนาคตหรอกครับ.อะไรมันจะเกิดก็ให้มันเกิด..ยังไงพี่ก็รักข้าวนะ..ไม่ว่าพี่จะอยู่ที่ไหนพี่ก็รักข้าว”มันพูดไปลูบหัวผมไปอย่างที่ผมชอบ ผมน้ำตาเริ่มซึม พร้อมกับกอดมันแน่นกว่าเดิม ไม่อยากให้มันปล่อยครับ เดี๋ยวมันรู้ว่าผมซึ้งเกินจนร้องไห้
“พี่รักข้าวนะครับ..รักมากที่สุด..”มันกระซิบบอกข้างหู
“กรูก็เหมือนกัน..”ผมพูดได้แค่นั้น ผมกับมันยืนกอดกันอยู่นานพอดูครับ พูดเรื่องต่างๆนาๆ ทั้งๆที่ยืนกอดกันแบบนั้นไม่อายสายตาชาวบ้าน แล้วก็หัวเราะกัน หอมแก้มกัน หอมคอกันอยู่แบบนั้น
“พ่อออออ...อาตาร์...”มาแต่ไกลครับ ผมกับไอ้ตาร์ผลัดออกจากกัน ไอ้เพลงมันวิ่งหน้าตั้งมาเลยครับ แล้วก็เข้ามากอดขาผมกับไอ้ตาร์เข้าด้วยกัน ตามันยังบวมอยู่เลยครับไอ้เพลง
“มีอะไรครับ..”ไอ้ตาร์มันนั่งลงถาม
“..นี่อะไรฮะ..”ไอ้เพลงมันยื่นกล่องให้ผมดู
“ใครให้.”ผมเสียงแข็งถาม อย่าเริ่มเดือดนิดๆ ไอ้เพลงหน้าเสีย
“อาแมนฮะ.”ไอ้เพลงตอบเบาๆ ผมหยิบออกมา ไอ้เหี้ยแมน ไอ้ไม่มีศีลธรรม ไอ้เพื่อนเวร
“ทีหลังอาแมนให้อะไรมาต้องเอามาให้พ่อรู้มั้ยครับ..แล้วนี่ก็ไม่ใช่ของเด็กเล่นด้วย”ผมบอก
“อ่าว..ไม่ใช่ลูกอมหรอฮะ”ไอ้เพลงถามอย่างสงสัย พร้อมกับกอดเข้าที่คอไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์อุ้มขึ้น
“ไม่ใช่ครับ..มันคือยาคนแก่อะครับ..ถ้าเด็กเปิดกินนะ.จะไม่สบายเลยน้องเพลงอยากไม่สบายหรอครับ”ไอ้ตาร์มันหลอกไอ้เพลง
“ไม่ฮะ....”ไอ้เพลงส่ายหัว
“งั้นก็อย่าเล่นอีกนะครับ.”ไอ้ตาร์บอก
“ถ้าน้องเพลงโตก็เล่นได้ใช่รึเปล่าฮะ”ไอ้เพลงถามอีก อยากรู้อยากเห็นจริงลูกกรู
“ครับ..โตเท่าอาตาร์เมื่อไหร่ค่อยเล่นเนอะ”ไอ้ตาร์หอมแก้มไอ้เพลง
“ไอ้ตาร์..”ผมติมันนิดๆ
“เอาหน่า..เดี๋ยวสักวันเด็กโตเด็กก็ต้องรู้”ไอ้ตาร์พูดบอก ผมเดินกลับไปที่สระ
“ไอ้เหี้ยแมน...”ผมคว้างกล่องถุงยางใส่หน้ามัน
“โอ้ย..หึหึ..ไรวะเนี้ย”ไอ้แมนพูดไปหัวเราะไป แล้วคงรู้ว่าจะได้แดกตีนผมนะครับ รีบลุกขึ้นหลบหลังพี่ไม้กับพี่ใสที่ยืนอยู่
“มึงนะมึง..กี่รอบแล้วห๊ะ...”ผมพูดโมโหมากอะครับ พวกนั้นยืนยิ้ม
“เอามันสักทีเหอะ”ไอ้เข็มพูด แล้วสูบบุหรี่สบายใจเหมือนจะรอดูองค์บากสาม
“อะไรวะ..เด็กมันอยากรู้ว่าอะไรนี่หว่า..”ไอ้แมนพูดไปยิ้มไป
“เออ..เด็กมันอยากรู้มึงก็แค่ตอบไปส่งๆได้มั้ยห๊ะ..”ผมด่ามัน มันหัวเราะร่าเริง
“อย่าโกรธดิเพื่อน..นะนะ..เก็บตีนไว้ก่อนนะแมนยังไม่อยากกินอะ”มันทำท่า
“ได้..”ผมพูด แล้วยักคิ้วให้ไอ้แสบ กับไอ้นิล ไอ้เอ็มที่อยู่ด้านหลัง แล้วตะครุบตัวไว้ได้ครับ ไอ้แมนดิ้นแด้วๆ
“ทำอะไรกับมันดี”ผมหันไปหาความคิดเห็น
“เชื่อกรูนิ..ทรมานกว่ากินตีนอีก”ไอ้ทศยักคิ้วให้
“ไอ้เป้ จับขาดิ”ไอ้ทศสั่ง ไอ้เป้ไปจับขาด้านซ้าย ไอ้ทศจับขาด้านขวาครับ ผมรู้ครับว่าไอ้แมนบ้าจี้ หลังจากนั้นครับ ไอ้แมนสีหน้าทรมานแต่มีความสุขมากครับ
“ฮ่าๆๆๆ..พะ..พอๆ...โอ้ยยยย...หึหึ...ฮ่าๆๆ..ฮา.ฮา โอ้ย ไม่ไหวแล้ว..ไอ้ข้าว”เสียงไอ้แมนพูดไปหัวเราะไปครับ ดิ้นก็ไม่ได้ คงทรมานจริงๆครับ โดนล๊อกไว้ขนาดนั้น
หลังจากนั้นเย็นนั้นพวกผมก็ได้อาหารเลิศรส ได้กินกันตอน สองทุ่ม ฮ่าๆ กว่าจะทำเสร็จ เพราะว่ามันเยอะมากนะครับ อีกวันก็ออกไปหาดใกล้ๆ แล้วก็แวะซื้อของฝากกัน พร้อมกับเย็นนั้นไอ้แมน กับทีมของมันก็ต้องเลี้ยงข้าวเย็นพวกผมอีกครับ วันต่อมาพวกผมก็พากันกลับกรุงเพท แล้วก็ทำงานกันตามปกติ สามอาทิตย์ต่อมา ผมพาไอ้เพลงไปหาแม่กับพ่อที่ต่างจังหวัด แล้วก็ลาพ่อกับแม่ พี่ตังกับพี่เจ้าไปเรียนต่อ.ป.โทด้วยครับ
หลังจากนั้น กุญแจบ้านที่ผมให้ไว้กับพี่เจ้า ให้ดูแลบ้านแทนผม ทุกวันเสาร์อาทิตย์ จนกว่าผมจะกลับมา หลังจากสองปี แล้วก็เดินทางโดยมีเพื่อนๆมาส่งแบบครบชุด ไม่ให้ขาดเลยครับ
ไอ้เพลงตอนแรกมาก็ปรับตัวไม่ได้ เป็นหวัดไปหลายอาทิตย์เพราะอากาศหนาวมาก ไปโรงเรียนตอนแรกก็งอแงไม่อยากไป สุดท้าย ก็ได้เพื่อนสนิทที่อยู่โรงเรียนเดียวกัน บ้านหลังข้างๆ สามคน แล้วก็เข้ากันได้ดี ก็อยากไปโรงเรียนมากขึ้น แล้วก็ปรับตัวได้
ผมกับไอ้ตาร์เรียนหนักมาก แต่ว่ากลับมาก็เจอหน้ากันทุกวัน บ้านก็ให้แม่บ้านมาดูแลเช้าเย็นกลับ เสาร์อาทติย์ก็พาไอ้เพลงไปสวนบ้าง ไปซื้อของบ้าง เหมือนตอนที่อยู่ไทย วันเสาร์เป็นวันครอบครัวสำหรับผมนะครับ จะหยุดทำงาน หยุดเรียนไปเลยครับ แต่วันอาทิตย์นี่ต้องสะสางงานนะครับ ถ้ามีงาน ถ้าไม่มีนี่นอนครับ
เวลาผ่านไป หลายๆคนก็เปลี่ยนไปบ้างตามเวลา เดือนก่อน ไอ้แมนเข้าโรงพยาบาล เพราะว่าโรคปอดมันกำเริบ และก็โรคกระเพาะของมันด้วย เพราะว่ามันเล่นเหล้ากับสูบบุหรี่หนักเกินไป  ส่วนไอ้เป้กับไอ้เข็มก็ยังรักกันดี พี่ไม้เลิกกับแฟน แล้วก็ยังเที่ยวไม่เลิก ไอ้ทศ ยังคงเสมอต้นเสมอปลายไม่เคยเปลี่ยน น้องปาน ยังทำงานหนัก และกำลังเริ่มตั้งคลินิกของตัวเอง ไอ้แสบ ยังเป็นอาจารย์อยู่ประจำที่มหาวิทยาลัย ไอ้ป๊อด มีลูกอีกคนแล้วครับ ส่วนพี่เจ้าก็ได้ลูกชายอีกคนสมใจ พี่ตัง มันก็กำลังผลิตลูกเพิ่มอยู่ตอนนี้ มันอยากได้ลูกชายเหมือนกันครับ อะไรๆหลายๆอย่าง มันก็เริ่มมีไปตามกรรม ปีหน้าผมคงกลับบ้านไปบวชให้พ่อกับแม่ แล้วค่อยต่อปริญญาเอกที่อังกฤษ ไอ้ตาร์ก็คงจะบวชหลังจากผมบวชเสร็จแล้ว เพราะว่าจะได้ผลัดกันดูแลไอ้เพลง ปีนี้ไอ้แสบมันก็บวชให้พ่อกับแม่มัน พร้อมกับพี่ใส ผมก็ไม่ได้ไปร่วมงานด้วย เสียดายมากๆ ไม่ได้ไปเกาะชายผ้าเหลืองเพื่อน
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไปครับ อะไรที่ดี คิดว่าทำแล้วถูกมันเป็นประโยชน์ต่อคนอื่นๆ และคนในครอบครัวก็ทำไปเถอะครับ รักกันให้มาก ยิ้มเข้าไว้ ไม่ว่ายังไง ขอให้ยิ้มสู้ อุปสรรคเกิดกับทุกคน ไม่มีใครที่เกิดมาแล้วไม่มีอุปสรรคหรอกครับ ขนาดผมเรียนอยู่นี่ยังเจอหลายรูปแบบเลย ดีแล้วแหละครับ มันเป็นประสบการณ์สอนชีวิต
อนาคตผมก็ไม่รู้จะเป็นยังไง แค่รู้ว่าทำตอนนี้ให้ดีที่สุดอย่างที่ไอ้ตาร์เคยบอกว่า แค่ผมรักมัน และมันรักผม ทุกๆอย่างมันคงจะผ่านไปได้ด้วยดี ยังไงผมก็มีไอ้ตัวเล็กอีกคน ที่มันก็รักผมมากเช่นกัน
“กรูรักมึงนะตาร์...”ผมกระซิบบอกมัน หลังจากที่เสร็จภารกิจบนเตียงแล้วไอ้ตาร์ก็หลับเป็นตาย อยู่ในกรุงฮอลลีวูด อย่าน้อย เกิดมา ก็ได้ทำอย่างว่าที่อเมริกาแล้วกันละวะ กร๊าก คิดได้นะกรู
“พ่อๆ...วันนี้น้องเพลงจะไปสวนสนุกนะ..พ่อๆ”ไอ้ตัวดี มันพูดอยู่นอกห้องที่ปิดประตูไว้ มันเริ่มโต และตัวสูงขึ้น เพราะนมเนยนี่กินดีเหลือเกินครับ
“ครับๆ..แป๊บนะ”ผมรีบใส่กางเกง
“พ่อลืมเปล่าเนี้ย”ไอ้เพลงคิ้วขมวดติดกัน
“ไม่ลืมหรอกครับ..เดี๋ยวพ่ออาบน้ำก่อนนะ..เพลงไปทอดไข่ให้พ่อหน่อยดิ..หิวมากๆเลย”ผมแกล้งลูบท้อง
“ฮะ..รีบลงมานะ”มันบอกแล้ววิ่งไป ผมปิดประตูลงกลอน แล้วมองไปที่ไอ้คนที่อยู่บนเตียง วันนี้วันเสาร์นะครับ ผมกับไอ้ตาร์ตื่นกันมาตอนหกโมงก็บรรเลงบทรักกันเลยครับ
“ตื่นเหอะ..อย่านอนยั่วกรูเลย.เดี๋ยวได้ต่ออีกรอบหรอก”ผมลงไปกระซิบข้างหูมัน ไอ้ตาร์ยิ้มออกมา แล้วกระชากผมไปกอด แล้วผมกับมันก็เล่นกันอยู่บนเตียงสักพัก จนเหนื่อย หลังจากที่แยกย้ายกันไปอาบน้ำ แล้วก็ลงไปกินข้าว
วันเวลาผ่านไป ขอให้ทุกๆวัน เป็นวันที่มีความสุขที่สุดของผมด้วยนะครับ ขอให้ทุกๆวันเป็นวันที่มีความสุข ขอให้มีความสุข ทุกๆวัน เลยนะ

....ผมเฝ้าบอกตัวเองอยู่ในอกอย่างนี้ทุกวัน แค่คิด น้ำตามันก็เอ่อล้นแล้วครับ แค่ขอให้มีความสุข ไม่ว่ายังไง ขอให้มีความสุขนะ.......ใช่และตอนนี้ ผมก็มีความสุข......บางทีอาจจะมีความสุขที่สุดในโลกเลยก็ได้นะ.....



เวอร์ไปป่ะวะกรู หิหิ




...

[เบบี้]

The End

จบแล้ว ที่จริงเขียนตอนนี้ขึ้นมาไม่คิดว่าจะจบนะ แต่คิดว่า ถ้ายืดเยื้อยไปกว่านี้ เดี๋ยวไม่ได้จบแน่เลย แล้วมันก็เข้าจังหวะพอดี เลยเอาให้จบซะเลย

อึ้งกันไปเลยดิ

ตอนที่เบบี้เขียนคำว่า The End เบบี้ยังใจหายเลย ว่าจะไม่ได้ต่อเรื่องนี้แล้วหรอวะ

เซ็งเลย ฮ่าๆ

เดี๋ยวค่อยมาเมาท์นะ ไปทำงานก่อน

[ben~ya]

 
ได้จิ้มเบบี้ด้วยละ
ได้อ่านตั้งแต่ข้าวเป็นวัยละอ่อน วัยรุ่น วัยผู้ใหญ่ และครอบครัว
อ่านเรื่องนี้เหมือนได้อ่านไดอารี่ชีวิตคนเลย ขอบคุณมากๆ
และเป็นกำลังใจให้สอบผ่านทุกวิชาเด้อ

[epochii_upfun]

จิ้มเบบี้
เด๋วอ่านก่อง


-------------
ทะมายจบเร็วงี้อ่ะ
เค้ายังไม่ได้ทำจัยเรยน้า แง้ๆๆๆ แกล้งเค้าทะมาย
เค้าอยากอ่านต่อๆๆๆๆ
ไม่รู้แหละ จบเรื่องนี้ เบบี้ต่อเรื่องใหม่ด้วย ชิชิ


ปล อยากมีความสุขแบบข้าวจัง
อ่านแล้วมีความสุข  ยิ้มได้ตลอดเรยเรื่องนี้
แต่แอบเศร้า ตอนง้อ 5 เดือนนนนน
อันนี้ขอบคุณเบบี้มากเรยนะ ที่แต่งเรื่องดีๆๆหั้ยอ่าน

แต่ว่าจบแย้ววววววว

ยังงัยก้ออย่าลืมคลอดเรื่องใหม่นะจ๊ะ +1 หั้ยเบบี้เรย

[Ferfa]

หง่า ไม่อยากให้จบอ่ะ

แต่จบแบบนี้ก็ดีค่ะ

[YO DEA]

ติดตามเรื่องนี้มาตลอด


ตั้งแต่เริ่มเขียนเรื่อง....



พอเรื่องนี้จบก็แอบใจหายนิดๆ เหมือน จขกท

อิอิ


 

[•JaJuJing•]

จบจริงๆซะแล้วสินะ

แต่จบได้ดีมากๆเลย ซึ้งกันไป 

ชอบมากอ่ะเรื่องนี้

พอจบจริงๆก้อใจหายเหมือนกัน

ขอบคุณเบบี้ที่แต่งเรื่องสนุกให้อ่านนะจ๊ะ

รักเบบี้  รักข้าว ต้า แล้วก้อตัวละครในเรื่องทุกคนเลย  อิอิ
 

[silw]

ทั้งดีใจ ทั้้งใจหาย ดีใจที่จบและลงท้ายด้วยความสุขแต่ใจหายที่จะไม่ได้อ่านอีก 

[sodamini]

Happy Ending........กันทุกคู่ทุกคนแล้ว

จบจิงๆๆแล้วหรอเนี่ย...เห้อ 

ซึ้งมากมายเลยอ่ะ

+1 ให้เบบี้คนขยันนะคะ 

[yochio]

 :L2:จบแล้ว






ขอบคุณนะที่เขียนเรื่องสนุกๆให้อ่าน


รออ่านเรื่องใหม่อยู่นะ

[||WiTHOuT_YoU||]

 

ในที่สุดหนังก้อดำเนินมาถึงตอนอวสาน

ถือว่าเป็นเรื่องที่ยาวมากๆเลยนะเนี่ย

ดีใจที่เบบี้ได้เขียนเรื่องนี้ให้อ่านเน้อ

 

[dekchin]

 

จบซะแล้ว

แต่ก็ Happy Ending ล่ะนะ

ขอบคุณเบบี๋ ที่เขียนเรื่องดีๆให้อ่าน

ว่างๆก็เขียนเรื่องน้องเพลงมั่งเน้ออออออ

 

[andyus1]

โหยๆๆ จบแล้วอ่ะ จัยหายเลยเบ่บี๋รุ้ป่าว

มันเปนกิจวัตรของผมไปแล้วอ่ะ ทุกวันต้องเข้ามาเรื่องนี้

มาเช็คอัฟเดท มาอ่านเม้น

ต่อไปละ แง่ๆๆ รออ่านเรื่องใหม่เบ่บี๋ละกานเนอะ

ประทับจัยมากขอบอก บันยายไม่ถูก รักเบ่บี๋มากเลยรุ้ป่าว 

อย่างน้อย ผมว่า จะมาเริ่มอ่านใหม่อีกรอบ จำได้ตอนเบ่บี๋เขียนถึงตอนซัก 30 ก่าๆ มั้ง

ผมกับไปอ่านหม่ายซ้ำๆ หลายรอบมาก แบบว่าชอบๆๆ

ขอบคุณอีกครั้งคับ สำหรับเรื่องดีๆ
 

[Lukaka]

อดใจหาย ไม่ได้ พอถึงตอนจบ จริง ๆ

แต่งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา ใช่ไหม..

และงานเลี้ยงนี้ ก็จบลงด้วยความประทับใจ ของ คนที่มาร่วมงาน ทุกคน ..

^___________^

[M@nfaNG]

อ่านตอนจบด้วยรอยยิ้ม แล้วน้ำตา ไม่อยากให้จบเลย
พิมพ์หนังสือนะคะเบบี้ อยากได้

[a_tapha]

     

แต่ก็อดใจหายไม่ได้

แงในที่สุดก็จบแล้ว


    

[IZE]

ใจหวิวววววววววววววววววววว

จบแล้วเรื่องนี้

ไม่อยากให้จบเลย

[Bessonova]

กอดเบบี้

 

แฮปปี้ทุกคู่ เย่

[toeyz12]

จบซึ้งอ่ะ     


ใจหายเหมือนกันนะเนี่ยย     ปกติเข้ามาก็จะมาเช็คกระทู้นี้ก่อนเลย   


เฮ้ออ ...    รอออ่านเรื่องต่อไปของเบบี๋นะ   


+1 ให้จ้า   


    

[Salim021]

ใจหายอะ


จบแล้ววววววววววววววววววววววววววววววว   





แต่จบดีๆยังงี้....ยอมก็ได้ 555


เยี่ยมมมมมม   

[SOBANG✖]

เบบี้ คะ แบงขอบคุนเบบี้มากๆเลยนะ ที่สอนอะไรๆหลายๆอย่าง มันเป็นสิ่งที่แบงฝันไว้เลย ชีวิตง่ายๆแบบนี้
แค่ขอให้วันนี้มีความสุขก็พอเนอะ ขอบคุณที่ให้มีตาร์กับข้าว และทุกคน (รักตาร์มากๆ อยากให้มีคนแบบนี้อยู่บนโลกจริงๆจัง)
รักและศรัทธาในตัวเบบี้นะ รู้ไหมคะ รักมากคะ   อย่าลืมมาต่อความสุขของตาร์กับข้าวบ้างนะคะ

เพราะทุกคนในเรื่องนี้ เป็นเหมือนความฝันของแบงเลย ถึงแบงจะเป็นแบบนี้ไม่ได้ แต่แบงก็อยากให้ความฝัน
ถูกต่เติมเรื่อยๆคะ ความฝันที่เป็นความทรงจำที่ดีที่สุด อย่างที่แบงบอกนะคะ แบง รัก และ ศรัทธา ในตัว เบบี้ ที่สุด!!

................Love you so much...............  BaBy .................... Thank you ...........................

ขอให้ข้าวรักตาร์ไปนานๆ ขอให้ตาร์มีความสุขในชีวิตให้มากๆ เรื่องนี้ไม่ใช่ แค่ นิยาย แต่เรื่องนี้เป็น ถึง นิยาย ตะหาก!!!

Love you  เจอกันใหม่ในความทรงจำดีๆนะคะ

[LIZZ]

จบแล้ววววววว ใจหายยยยเลยอ่ะ  

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุกๆ สนุกมากๆๆๆๆๆๆเลย ไม่รุ้จะพูดไรดีนอกจากสนุก  

ชอบทุกๆตัวละคร ชอบทุกๆตัวอักษร ชอบทุกๆเรื่องราว

ขอบคุณนะคะ  

[anna1234]

  ไม่ยอมนะเบบี๋จะมา The End มา เอ็น อะไรไม่ยอมจริงๆด้วย
อีกนิดก็ครอบ 200 ตอนละ น่านะนะเบบี๋นะนะ เค้าขอร้อง
จากเด็กน้องตาด๊ำดำ

[oiichini]

จบแล้วง่ะ 

ยังอินอยู่ทำไงดีๆๆ 

[yee]

อยากให้เขียนเรื่องต่อไปจังถ้าเป็นไปได้

[DEMON3132]

ขอบคุณน้องเบบี้ที่ถ่ายทอดความสุข ความสนุก ให้แก่พวกคนอ่าน

จะติดตามผลงานน้องต่อไปเรื่อย ๆ สมัครเป็น fc ด้วยคนนะคะ

เห็นด้วยกับพี่ ๆ ที่จะทำเป็นหนังสือ ถ้าทำจริงช่วยประชาสัมพันธ์ให้รู้ด้วยนะคะ

จะได้ร่วมจองด้วย

happy ending จริงแท้แน่นอน

 

[sogato]

The end to the new beginning.  รึเปล่า ค่ะ  เฮ้ออออออออออจบแล้ววววววว
  ขอบคุณนะคะ เป็นเรื่องที่ดีสุดๆอีกเรื่องหนึ่ง ที่ไม่อยากให้จบจริงๆ ยังไงก็จะยังเข้ามาอ่านอีกนะคะ
และจะติดตามเรื่องต่อไปของเบบี๋ด้วยคะ  ถ้าจะออกเป็นหนังสือเมื่อไหร่  ยกมือจองคนแรกเลยค่ะ ออกมาเร็วๆนะคะ +ตอนพิเศษเยอะๆๆๆนะคะ (ยังไม่เลิกหวัง) ha ha