แผนร้ายของแม่..
เมื่อแม่ นำเด็กมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมภายในบ้าน เพื่อดัดสันดานลูกตัวเอง ทุกอย่างในบ้านก็เปลี่ยนไป จากที่เขาเคยเป็นลูกคนเดียว ก็กลายเป็นว่า ต้องมีน้องชายเพิ่มมาอีกคน ความรักของคนในบ้านทั้งหมดโดนแย่งไป และ ความรักนั้นกลับไปห้อมล้อม อยู่กับเด็กคนนั้นคนเดียว จนทำให้เขาเอง รู้สึกอิจฉาน้องชายบุญธรรม****
"ฉันอิจฉาแกจริงๆ ว่ะ ทิว ที่มีน้องชายน่ารักอย่างนี้.." เพื่อนของเขาเอ่ย
"เหรอวะ...แสดงว่าแกยังไม่รู้จัก ไอ้เด็กนี่ ดีพอ..ดิ.." เพราะพี่ชายอย่างเขา ต้องรับมือกับวีรกรรมแสบๆ ของน้องชายตัวดี อยู่เสมอ
"ทำไม วะ มีน้องชายน่ารักขนาดนี้ เหมือนมึงจะไม่ดีใจเลยนะ...."
"ก็ไม่รู้ดิ พอดีกูไม่ได้อยากจะนับญาติ กับมันเท่าไร.."
"ถ้าแกไม่นับญาติก็ดี ไม่เป็นไร แต่คนนี้กูสนใจว่ะ งั้นกูขอเอาตัวน้องชายมึงไป เที่ยวซัก วันนะ ท่าทางพี่ชาย อย่างมึง คงจะไม่ว่าอะไร..ใช่ไม๊.." จังหวะ ที่สองคนคุยกัน หนุ่มน้อยผู้เป็นน้องชายก็เดินผ่านมาพอดี
..
"ไปเที่ยวกัน เถอะ ธาร"
"จะดีหรอครับ พี่.." หนุ่มน้อยกล่าว ทั้งที่เขาก็แสนเบื่อ กับการที่จะอยู่บ้านกับพี่ชายของเขาเหมือนกัน
"พี่ชาย เราเขาอนุญาติแล้ว"
"งั้น เดี๋ยวผม ไปอาบน้ำก่อนนะครับ"
"อื้ม เดี๋ยวพี่รอ"
หนุ่มน้อยจัดการเลือกเสื้อผ้า ที่เข้ากับตัวเอง แต่งตัวง่ายๆ ตามวัยสบายๆ เมื่อแต่งตัวเรียบร้อย หนุ่มน้อยจัดการฉีดน้ำหอมกลิ่นอ่อนๆ ที่ตัวเองชอบ หนุ่มน้อยเดินลงมาแต่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม และความสดใส ร่าเริง ตามวัย จนทำให้ สองหนุ่มที่อายุมากกว่า ตาค้างในความน่ารัก มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ออกมาจากกายหนุ่มน้อย เตะจมูก หนุ่มทั้งสอง
"น่ารักจัง" พี่ชายเขาพูดกับตัวเองเบาๆ
"ฉันว่า ฉันเลือกคนไม่ผิดว่ะ" เพื่อนเขาเอ่ยขึ้น
"อ่าาาา..อื้ม ตามสบาย มึงอย่าพากลับมาช้านักล่ะ ที่บ้านมีเรื่องที่มันต้องจัดการอีกเยอะ "
"ไม่ช้าหรอก แค่ 4-5 ทุ่มก็กลับแล้ว"
"อะไรวะ ค่ำมืดดึกดื่น แค่ 6 โมงเย็นก็น่าจะพอม้าง!! เที่ยวอะไร ยันดึก "
"มันก็ต้อง ไปเที่ยวโน้นเที่ยวนี่ เผื่อบางทีเจอรถติด แวะเดินเล่นบ้าง ไม่ได้ไงวะ"
"ไม่ได้!! กูให้เวลาแค่ 6 โมงเย็น มึงบริหารเวลาดีๆละกัน ที่บ้านมีงานอีกเยอะที่มันต้องจัดการ ไม่มีเวลาไปเที่ยวเล่นลอยชาย เป็นลูกผู้ดีแบบมึงหรอกนะ"
"เออ"
"รีบไป รีบกลับล่ะ อย่าให้กูโทรตาม" พี่ชายเขากำชับอีกรอบ
***
"กูไม่น่า ปล่อยให้ ธาร มันออกไปเที่ยวกับไอ้วิน เลย" จบ