ตอนที่ 24 : Social“มึงเอาไงว่ามาพวกกูพร้อม” ครามพูดด้วยสีหน้าเป็นเดือดเป็นร้อนแทน เขาชอบรุ่นพี่ตัวอ้วนกลมผู้มีแต่ความน่ารัก นึกไม่ออกว่าจะมีใครเกลียดพี่ปัตย์ได้ลงคอ
“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นงานนี้ปล่อยกู” องศาพูดด้วยน้ำเสียงเอื่อย ดูไม่เร่งร้อนใจ
“มึงใจเย็นอยู่ได้ไงวะ เป็นกูต้องเจอกันหน่อย”
“มึงจะทำอะไร คนเป็นสิบเป็นร้อย บางชื่อไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวจริงเป็นใครหน้าตาเป็นยังไง กูคงตามไปจัดการทุกคนไม่ได้หรอก” องศายังรักษาระดับความใจเย็นเอาไว้ได้
“มึงจะหงุดหงิดทำไมวะคราม ถ้าองศามันนั่งนิ่งได้ขนาดนี้แปลว่ามันมีวิธีจัดการแล้ว” ภาคผู้นั่งฟังเพื่อนคุยกันเงียบๆ ขัดขึ้น เมื่อเห็นท่าทางหัวฟัดหัวเหวี่ยงของคราม
“มึงฉลาด” องศายิ้มถูกใจ “แต่จะว่าไม่มีอะไรให้ช่วยก็ไม่เชิง วันนี้กูชวนอ้วนโดดเรียน ว่าจะพาไปเที่ยวสวนสนุกปลอบใจ พวกมึงไปกับกูด้วยสิ โดดสักวัน”
“กูไป” ครามไม่ต้องคิด เขาตอบได้ทันที
“ไม่ต้องถามกูให้เสียเวลา แล้วพี่ฟ้าใสกับพี่นะไปหรือเปล่า”
“อยากรู้ไปทำไม” ครามมองเพื่อนตาวาว
“กูถามไม่ได้เหรอวะ”
“ชะๆ ไอ้นี่มีพิรุธ คิดจะปีนเกลียวอีกคนเหรอวะ”
“ปีเดียวใครเรียกปีนเกลียววะ”
“มึงได้ยินเหมือนกูไหม กูคิดอยู่แล้วพักนี้ไม่เคยมีนัดกับสาวที่ไหน ว่างตามไปกินข้าวกับมึงที่คณะพี่ปัตย์ตลอด”
“ผิดเรื่องหรือเปล่าครับคุณคราม เอาเรื่องไอ้องศากับพี่ปัตย์ก่อนไหม”
“เรื่องกู กูจัดการได้ มึงตอบคำถามไอ้ครามไปเถอะ”
“ไม่ช่วยกูเลยนะมึง” ภาคมองค้อนเพื่อน “เออ กูสนใจพี่ฟ้าใสแล้วไงวะ”
“ไม่แล้วไงกูจะได้ช่วยมึงถูก ไอ้ห่าอมพะนำอยู่ได้” ครามบ่นเพื่อน แค่นี้ก็จบถ้าเป็นพี่ฟ้าใสมีหรือเขาจะไม่สนับสนุน น่ารักออกขนาดนั้น แต่ถ้าให้เขาจีบคงไม่ไหว ครามเผลอส่ายหน้า บรื้อ น่ารักแต่ก็น่ากลัวฉิบ
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“อ้วนขอมือถือ”
“องศาจะเอาไปทำอะไร” ปัตย์มองหน้าองศาด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ องศาขี้แกล้งเขาต้องระวัง
“ไม่ให้เพราะแอบคุยกับใครอยู่หรือเปล่า” องศาโน้มหน้าเข้าหา แก้มกลมแดงขึ้นทันทีเมื่อสบตากับเขา
“พูดไปนู่นผมจะมีได้ยังไง”
“ไม่มีก็ส่งมา” องศากระดิกนิ้วเร่ง ปัตย์ยอมหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกงมาส่งให้
“พี่ฟ้าใสผมฝากเก็บไว้ให้ด้วย วันนี้อ้วนงดโซเชียลหนึ่งวัน ถ้ามีสายสำคัญหรือข้อความที่จำเป็นต้องตอบพี่ฟ้าใสค่อยบอก”
“ได้เลย” ฟ้าใสรีบรับไปเก็บไว้ เธอไม่อยากให้เพื่อนเข้าไปดูอยู่แล้ว รู้ว่าต่อให้ห้ามก็คงอดใจไม่ไหว
“เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียว” ปัตย์บ่นอุบ แต่ไม่มีใครสนใจอาการงอแงของเขา คิดอีกทีก็ดีเหมือนกันเขาจะได้เลิกคิดมากหันมาใช้เวลาอยู่กับเพื่อนๆ และคนที่เขารักให้เต็มที่
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“องศา มึงโพสต์แบบนี้ พี่ปัตย์จะยิ่งโดนหนักกว่าเดิมนะ” ภาคสะกิดองศาให้เดินช้าลง เขากังวลเมื่อเห็นองศาโพสต์รูปของรุ่นพี่โดนดึงแก้มลงอินสตาแกรม 360ong_saa พร้อมคำบรรยาย...
หลงรักแก้มกลม #แฟนใครทำไมน่ารัก #อ้วนแล้วน่ากอด #คนนี้หวง “แล้วไง” องศายักไหล่
“มึงไม่แคร์แต่พี่ปัตย์จะลำบาก เหมือนสุมฟืนเข้ากองไฟมันจะยิ่งแย่”
“กูก็อยากให้เป็นแบบนั้น ใครไม่ชอบปัตย์แสดงตัวออกมาให้หมด กูให้เวลา”
“อะไรของมึงวะ” ภาคไม่เข้าใจเพื่อนสักนิด
“บอกก่อนก็ไม่สนุกสิ เอาน่ามึงคอยดูไป” องศายิ้มเจ้าเล่ห์ รอยยิ้มแบบนี้ยิ่งทำให้ภาคกังวล กังวลว่าพายุลูกใหญ่กำลังจะพัดมา
“มึงลบรูปทิ้งเถอะ กูเห็นคอมเม้นท์แล้วสงสารพี่ปัตย์ว่ะ ไม่อยากให้เข้าไปเห็น” ครามเข้ามากระซิบ เมื่อรูปที่เขาโพสต์เต็มไปด้วยการพิพากษ์พิจารณ์ปัตย์ในทางที่เสียหาย
“ยังไม่ถึงเวลา” องศายกแขนขึ้นมาดูนาฬิกาที่ข้อมือ “ไม่ต้องถาม ถ้ามึงอยากรู้อีกครึ่งชั่วโมงดูอินสตาแกรมกู”
“อะไรของมันวะ” ครามหันไปมองหน้าภาคเป็นเชิงถาม
“กูไม่รู้” ภาคส่ายหน้า เขาก็งงพอๆ กับคราม แต่มั่นใจว่าเพื่อนของเขาจะจัดการเรื่องนี้ได้แน่
องศามองนาฬิกา บ่ายสามโมงได้เวลาเสียที เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดแอพพลิเคชันอินสตาแกรม จัดการโพสต์รูปหนึ่งที่เตรียมไว้ลงไป รอยยิ้มหยันปรากฏขึ้นที่มุมปาก ขอให้สนุกนะ
“เหี้ย! มึงเอางี้เลยเหรอวะ” ไม่ถึงสิบนาที ครามแหกปากหัวเราะออกมา ปัตย์ได้แต่มองหน้าคนโน้นคนนี้ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“มีอะไรกันเหรอ”
“อย่าสนใจเลย” องศาดึงปัตย์เข้ามากอดไหล่ ก้อนกลมเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยแววตาสงสัย
“อ้วนอยากเล่นอะไรต่อ”
“เมื่อยแล้ว” ปัตย์ทุบมือลงไปบนไหล่ องศาดึงเขาไปยืนตรงหน้าก่อนนวดไหล่ให้
“ถ้าอย่างนั้นหาร้านนั่งพักขากันก่อน อยากกินอะไรกันครับ”
“พี่เห็นร้านน้ำตรงโน้นน่ากินดี มีพวกขนมให้กินเล่นด้วย” ฟ้าใสเสนอเพราะเธอก็เริ่มเมื่อยแล้ว พักสักนิดแล้วค่อยลุยกันต่อก็ดีเหมือนกัน
“ถ้าไม่มีใครขัด งั้นพี่ฟ้าใสนำเลยครับ” องศาดันปัตย์ให้ออกเดิน สีหน้ามีความสุขจนปัตย์แปลกใจ
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“ถ้าไม่บอกผมจะโกรธล่ะนะ” ปัตย์กอดอกแน่น มองกวาดไปทั่ว ทุกคนดูมีลับลมคมใน หัวเราะกันสนุกสนาน
“อย่ารู้เลย” ฟ้าใสพูดกลั้วหัวเราะ ทำอย่างไรได้เธอกำลังอารมณ์ดีจนปิดไม่อยู่
“ไม่เอา นะบอกเราหน่อยเกิดอะไรขึ้น” ปัตย์หันไปทางณดล
“บอกไปเถอะ” ณดลพยักหน้าให้ฟ้าใส ฟ้าใสหันไปมององศาอีกที เมื่อได้รับการพยักหน้าตอบรับเธอจึงส่งโทรศัพท์คืนให้ปัตย์
“เข้าไปดูในอินสตาแกรมแล้วจะรู้ว่ามันสนุกจริงๆ” ปัตย์รับโทรศัพท์มาจากเพื่อน มีการแจ้งเตือนเข้ามาว่าองศาโพสต์พูด ปัตย์รีบกดเข้าไปดูทันที เป็นรูปปราณยืนอยู่ที่ตึกคณะวิศวะถือแก้วกาแฟจากร้านอบอุ่นพร้อมคำบรรยาย...
เอาใจหน่อยเดี๋ยวไม่ให้ผ่าน #น้องแฟน #แฝดคนละฝานะรู้ยัง พร้อมกับแท็กไปที่อินสตาแกรมของปราณ ปัตย์กดตามเข้าไปดู คราวนี้เป็นภาพเขากับปราณ น้องชายจับศีรษะเขายิ้มให้อย่างอ่อนโยนเป็นภาพที่ถ่ายไว้นานแล้ว พร้อมคำบรรยาย..
RIP #อ้วนแล้วไม่เจียม
ไม่เป็นไรนะเราอยู่ตรงนี้ #อ้วนแล้วไงรักมาก #พี่ชายคนเดียว #รักยิ่งกว่าอะไร พร้อมแท็กกลับไปที่องศา
ปัตย์นิ่งอึ้งพูดไม่ออกกับสิ่งที่เห็น คอมเม้นท์มากมายชมว่าเขาน่ารักแทบไม่เห็นข้อความในเชิงลบเลย
“นี่มันอะไรกัน” ปัตย์เงยหน้าขึ้นมององศา
“มันคือโซเชียลไงอ้วน ยอดติดตามผมหลักหมื่นจะสู้ยอดหลักเกือบล้านของพี่ปราณได้ยังไง ดังใหญ่แล้ว ต่อไปได้ขนมนมเนยไม่ขาดแน่ ใครๆ ก็อยากเป็นน้องสะใภ้” องศายิ้มพราย หนามยอกก็ต้องเอาหนามบ่ง เมื่อคิดจะเล่นงานปัตย์ทางโซเชียลเขาก็แค่เล่นงานกลับเท่านั้นเอง
“ปัตย์ต้องเข้าไปอ่านในแฮชแท็กอ้วนแล้วไม่เจียมเสียก่อน มันกว่านี้ หนึ่งคนที่ด่าปัตย์มีคนสวนกลับเป็นสิบ ป่านนี้ล็อกแอคเค้าท์หนีไปแล้วมั้ง” ฟ้าใสพูดด้วยความสะใจ นับถือความฉลาดขององศา ปัตย์ลอยตัวไม่ต้องลงไปยุ่งให้เสียเวลา
“คนแบบนั้นไม่ได้หายไปไหนแค่ไม่กล้าโผล่หน้ามาอีก แต่จะสนใจทำไมคนรักอ้วนมีเยอะแยะ สนใจผมนี่ สนใจคนที่รักอ้วนก็พอ”
“ให้พวกกูออกไปรอนอกร้านไหม” ครามสะกิดเพื่อน ถ้าจะหวานกันขนาดนี้ กขค. อย่างพวกเขาก็ละอายใจเป็น
“ไม่ต้องๆ” ปัตย์ปฏิเสธหน้าแดง เขินจนไม่กล้าสบตาเพื่อน
“สบายใจขึ้นหรือยัง” องศาวางมือลงบนศีรษะของปัตย์ โยกเบาๆ ด้วยความเอ็นดู
“อืม แต่สงสารเหมือนกันนะโดนด่าแรงเลย” ปัตย์มีสีหน้าไม่สบายใจ เพราะกระต่ายอ้วนเป็นคนแบบนี้เขาถึงได้รัก คนที่ไม่เคยคิดร้ายกับใคร คนที่พร้อมจะให้อภัยผู้อื่น คนดีของเขา
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
ดูหนังหน้าตัวเองก่อนไหม สวยฉิบหายเลยมึง #อ้วนแล้วไม่เจียม #เจียมทำไมไร้สาระ
สงสัยไม่มีใครพูดด้วยเลยต้องมาเห่าในนี้ #อ้วนแล้วไม่เจียม
ถ้าพี่ปัตย์หมูมึงก็หมีควายดีๆ นี่เอง ผอมมาก ดีออก #อ้วนแล้วไม่เจียม
อุ๊ย! โปรไฟล์เป็นรูปพี่ปราณด้วย ไม่รู้หรือยะว่าเขาพี่น้องกัน #ชั้นรู้นานแล้วชั้นชนะ #ควาย #อ้วนแล้วไม่เจียม
อิจฉาเขาก็บอก อยากได้ผู้ชายกินเองล่ะสิ ร่านเงียบ #อ้วนแล้วไม่เจียม
สวยแล้วไงคะ อ่านประโยคเดียวรู้เลย ทำไมผู้ชายไม่เอา #อ้วนแล้วไม่เจียม
ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าเจ้าของไอจี "ต่ำมาก" #อ้วนแล้วไม่เจียม “ปราณขอบคุณมากนะ” ปัตย์โทรหาน้องชายฝาแฝดระหว่างทางไปร้านอาหาร ฟ้าใสกับณดลไปรถของภาค เพื่อเปิดโอกาสให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกันสองคน
“ไปขอบคุณองศาเถอะ งานนี้เราไม่ได้ทำอะไรความคิดแฟนนายทั้งนั้น”
“อ้าวเรานึกว่าความคิดปราณเสียอีก”
“ไม่ใช่ ไม่ใช่ว่าเราไม่สนใจเรื่องนี้นะ แต่เรารู้ช้ากว่าและร้อนรนไม่เท่าใครบางคนเท่านั้นเอง” ปราณหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อคืนนี้นอกจากองศาจะโทรมาถามถึงของกินโปรดละแวกบ้านของปัตย์แล้ว ยังขอความร่วมมือจากเขาเรื่องโพสต์รูปลงอินสตาแกรมอีกด้วย
“เราเคยเฉยๆ กับองศาแต่เพราะปัตย์ชอบเราเลยตามใจ แต่ตอนนี้เราเห็นด้วย ปัตย์เลือกรักคนไม่ผิดหรอก”
“อื้อ” ปัตย์หน้าแดงซ่าน บิดตัวไปมา
“เที่ยวให้สนุกกลับบ้านค่อยคุยกัน”
“ยิ้มอะไร” องศายิ้มขำเมื่อเห็นกระต่ายอ้วนบิดตัวไปมายิ้มเขินอายอยู่คนเดียวระหว่างคุยโทรศัพท์
“ไม่มีอะไร”
“ไม่เห็นขอบคุณผมเลย” องศาแสร้งทำเสียงน้อยใจ
“ขอบคุณสิ ขอบคุณองศาที่สุด”
“แค่นี้!”
“แล้วองศาจะเอาแค่ไหน เลี้ยงข้าวเลี้ยงหนังเอ้า”
“เหอะ” คนพูดทำเสียงขึ้นจมูกเบือนหน้าหนีเขา
“งั้นองศาอยากได้อะไร”
“ไม่รู้จริงเหรอ”
“เอ๋?” ปัตย์เอียงหน้ามองอีกฝ่ายด้วยความสงสัย ก่อนจะหน้าแดงซ่านราวกับลูกตำลึงเมื่อนึกออก
“ว่าไง”
“ว่าไงอะไรเล่า” ปัตย์เขินจนไม่รู้จะเขินอย่างไรแล้ว
“ปัตย์”
“หือ”
“ห้ามลงไปนั่งที่พื้นนะ” องศารีบดักคอ กลัวกระต่ายอ้วนเขินกระโดดลงหลุมหลบภัย
“ไม่ทำหรอก” ปัตย์หน้ามุ่ย งอนที่อีกฝ่ายชอบรู้ทัน
“หึหึ” องศาหัวเราะชอบใจ เขาชอบอ้วนเวลางอนที่สุด แก้มยุ้ยๆ ป่องออกน่าฟัดเป็นบ้า
ปัตย์มองเสี้ยวหน้าด้านข้างขององศา รู้สึกถึงความโชคดีของตัวเอง เขาตัดสินใจรวบรวมความกล้ายื่นหน้าเข้าไปหอมฟอดเข้าที่แก้มขององศาแรงๆ หนึ่งที “ขอบคุณครับ”
องศาหันหน้ามามองเขา ปัตย์ชักไม่แน่ใจว่าเขาคิดถูกต้องหรือเปล่า ทำไมสีหน้าขององศาไม่ดีใจเลย แถมถอนใจยาวออกมาด้วย
“แยกกลับบ้านกันไหม ปัตย์อยากเห็นคอนโดผมหรือเปล่า”
“องศา~” ปัตย์อยากกระโจนลงหลุมแต่ทำไม่ได้ จึงได้แต่ยกกระเป๋าขึ้นมาปิดหน้า ฮือ~องศาอยากได้มากกว่านี้อีกเหรอ
“ไม่เอา ไปกินข้าวก่อนผมหิว”
“ได้ ไปกินข้าวก่อนนะ หึหึ”
“องศา~”
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“ฮ่าๆ”
“หัวเราะอะไรฟ้าใส หมดสวยกันพอดี” ณดลแซ็วเพื่อนเมื่อฟ้าใสหัวเราะไม่หยุด
“ร้ายเหมือนกันนะภาค” ฟ้าใสชมคนที่นั่งอยู่ที่นั่งคนขับ
“อะไรเหรอ”
“อ่านเอาเอง” ณดลรับโทรศัพท์มาจากเพื่อน สิ่งที่เห็นคืออินสตาแกรมของภาคเขาจำชื่อแอคเค้าท์ได้ รูปถูกโพสต์เมื่อห้านาทีก่อน เป็นข้อความที่แคปมาจากไลน์ บทสนทนาระหว่างภาคกับองศา
มึงอ่านหรือยัง #อ้วนแล้วไม่เจียมเห็นแล้ว ไม่ทำอะไรหน่อยเหรอวะไม่ แต่ใครพูดให้ได้ยินเมื่อไหร่กูกระทืบเรื่องขำขันวันนี้ #กูรู้แล้วว่ามึงรักแฟน #กูไม่ได้พูดอย่ามองกูกูกลัว #สู้ไม่ไหวแนะนำให้เงียบ ✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
Darin ♥ FANPAGE Twitter :
primdarin
หัวข้อ: ✿ Apple of my eye ♥ สุดที่รักของผม [ตอนที่ 30 ] 02/09/17 ✿ P.62 (อ่าน 458158 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก