ตอนที่ 18 : ว่าด้วยกิจกรรมเข้าจังหวะ
หลังเลิกงาน ผมกำลังเดินไปขึ้นรถพี่เบิ้ม แต่ดันโดนเสี่ยที่ดักรออยู่แล้วลากขึ้นรถบิ๊ก
“เสี่ย...เมื่อวานผมไปบ้านเสี่ยแล้วนะ วันนี้ผมต้องกินข้าวบ้านตัวเองสิ”
“ครบรอบหนึ่งวัน”
ประโยคเดียว เป็นทั้งคำสั่งและคำขอร้อง ผมมองเสี่ยแล้วถอนหายใจเฮือก ก่อนจะโทรไปบอกแม่ว่าวันนี้จะกลับช้า ให้กินข้าวกับพ่อและไอ้เจก่อนได้เลย
พอถึงบ้านเสี่ย...ผมก็เพิ่งมีแก่ใจสังเกตสังกาครั้งแรกว่าอาณาเขตกินยาวเป็นไร่ๆ มีสวนหลังบ้าน สวนหน้าบ้าน แล้วยังมีโรงรถต่างหากแยกออกไป คฤหาสน์หลังนี้แบ่งเป็นปีกซ้ายกับปีกขวา ผมเคยไปแต่ทางขวา อันเป็นห้องนอนของเสี่ย งั้นก็เป็นไปได้สูงว่าทางปีกขวาจะเป็นที่พักของพวกคุณสัน
ผมรู้สึกแปลกๆ ชอบกล เมื่อก่อนมาบ้านหลังนี้ ก็มาในฐานะของผู้ครอบครองร่างกายจิระ แต่ครั้งนี้ ผมมาในฐานะ เอ่อ...แฟน เลยค่อนข้างกระดาก จะทำอะไรก็ค่อนข้างเก้อเขินอยู่ไม่น้อย ขนาดแม่บ้านเอาน้ำมาเสิร์ฟ ผมยังเผลอสะดุ้ง เกือบปัดแก้วตกแตก
สงสัยเพราะสัญชาตญาณมันบอกเตือน
เสี่ยพาผมมาบ้าน ไม่ได้แค่ตั้งใจกินข้าวด้วยกันแน่ๆ
แต่ตั้งใจจะกิน...อ่า เว้นให้เติมคำในช่องว่างตามความเข้าใจส่วนบุคคล
ด้วยเหตุนี้ ผมจึงไม่ค่อยจะเจริญอาหารสักเท่าไหร่เพราะมัวแต่ระแวงเสี่ยว่าจะเริ่มจู่โจมตอนไหน แต่เสี่ยทำตัวได้ปกติมาก สมกับเป็นลูกนักแสดง แถมยังเอาใจผม ช่วยตักปลาให้ตั้งชิ้นหนึ่ง! แล้วยังหันมามองหน้า เหมือนบอกให้ผมช่วยตักใส่บ้างอีกต่างหาก โอเค...ตัดช่วงทานข้าวไป เสี่ยคงยังไม่คิดอกุศลเอาตอนที่กอบโกยความสุขของการได้ทานข้าวกับคนรักหรอก
กินเสร็จ เสี่ยก็พาผมไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้าน กุมมือพาไปชมน้ำพุ ผมเออออไปด้วย คิดเสียว่าเดินย่อย โดยที่ในใจยังคงตั้งการ์ดพร้อมรับศึกตลอดเวลา
แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พวกเราชมนกชมไม้ คุยเล่นเรื่อยเปื่อย จนถึงตอนสามทุ่ม เสี่ยก็เริ่มกลยุทธ์แรก
“ดึกแล้ว เธอค้างที่นี่เถอะ”
“ไม่เป็นไรครับเสี่ย เมื่อก่อนผมทำงานกลางคืน กลับดึกกว่านี้ก็เคย” ผมตั้งรับอย่างมีสติ
“แต่บิ๊กกับเบิ้มไปนอนแล้ว เขานอนตอนสามทุ่ม”
เชื่อก็เขางอกแล้วครับ นินจาที่ตามติดชีวิตผมน่ะเหรอจะนอนตอนสามทุ่ม!
“สันขับรถไม่เป็น ฉันก็ขับไม่เป็น เธอก็ขับไม่เป็น”
“ผมนั่งแท็กซี่ได้ครับ ถึงบ้านเสี่ยจะเข้ามาลึก แต่เดี๋ยวนี้มีแอพเรียกกันแล้ว”
“ไวไฟบ้านฉันเสีย”
“มือถือผมมีเน็ต”
“แต่มือถือเธอแบตหมดนี่”
ว่าไงนะ!? ผมรีบล้วงโทรศัพท์ออกมาดูอย่างตกใจ ปรากฏว่า...หลงกลเสี่ยอย่างจัง เพราะเขารีบคว้าโทรศัพท์ผมไปแกะแบตออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะส่งโทรศัพท์เปล่าๆ คืน แถมยังทำหน้าราวกำลังบอกว่า ‘เอ้า ลองเปิดดูสิว่าติดรึเปล่า’
จนปัญญาจะต้านทานเสี่ยเลยจริงๆ
อยากรู้นักว่าเรื่องงานจริงจังเท่านี้มั้ย อะไรที่มันใต้สะดือน่ะหัวไวมือไวเชียวนะ!!
“ผมนอนบ้านเสี่ยก็ได้” ผมถอนหายใจเฮือก “แต่ผมขอแบตผมคืนด้วย ผมจะโทรบอกที่บ้าน”
“สาบานมั้ย”
“สาบานครับ”
...กับอีแค่เรื่องนี้ถึงขนาดต้องยกมือสาบาน จิตรินสุดแสนจะบันเทิงเหลือเกิน
ปรากฏว่าพ่อกับแม่ผมหลับหมดแล้วเลยไม่มีใครรับ ผมตัดสินใจโทรบอกไอ้น้องชายแทน และมันเองก็พอรู้ว่าการนอนค้างครั้งนี้คือสัญญาณอะไร...
(( เพิ่งคบกันหนึ่งวันพี่ก็จะยอมเสี่ยแล้วเหรอ ไม่ได้นะ กลับบ้านเดี๋ยวนี้! ))
น้ำตาผมจะไหล อย่างกับว่ามีตัวเลือกนักล่ะ กับเสี่ยที่พร้อมจะตะครุบขนาดนี้!
“ไม่ต้องห่วงพี่หรอก เอาเป็นว่า...ฝากบอกพ่อกับแม่ด้วยแล้วกัน แค่นี้นะ”
(( พี่จิ! พี่จิ!!!! ))
ทันทีที่กดวางสาย เสี่ยก็รีบแย่งโทรศัพท์ผมไปถอดแบตออกอีกครั้ง อะไรจะระวังตัวกลัวผมหนีกลับขนาดนี้ ผมเห็นความพยายามของเขาแล้วทั้งอ่อนใจทั้งปลงใจ เอาไงเอากันวะ ยังไงก็ต้องโดนสักวัน จะวันนี้ พรุ่งนี้ มะรืนนี้ ก็ไม่ได้ต่างกันมากหรอก!
เสี่ยจูงมือผมเข้าห้องนอนทันที
ตอนเปิดประตูผมถึงกับผงะ เพราะบนเตียงมีกลีบกุหลาบประดับเป็นรูปหัวใจยังกะคืนเข้าหอ เดี๋ยวนะเสี่ย เราเพิ่งคบกันได้วันแรก! แค่วันเดียวเท่านั้น! ยังไม่ได้จะแต่งงานเฮ้ย!!!
“ไปอาบน้ำก่อนเถอะ” เสี่ยดันตัวผมให้เดินเข้าไปด้านใน ราวกับว่าความผิดปกติบนเตียงนอนนั้นผมตาฝาดไปเอง ไอ้จิเตรียมใจไม่ทันเลย แต่พอเข้าไปยืนในห้องน้ำ เสี่ยก็จัดการเปลื้องผ้าตัวเองด้วยความไวเสียง แถมยังเผื่อแผ่ มาจับขอบกางกางผมด้วย
“เสี่ย! ไหนบอกให้ผมอาบน้ำไง หรือถ้าเสี่ยจะอาบก่อน ก็ไม่ต้องจับผมแก้ผ้าด้วยหรอก ผมไปรอข้างนอกดีกว่า”
ผมตะลึงลาน รีบผละตัวหนี แต่เสี่ยมือเหนียวอย่างกับปลาหมึก ดึงไปรั้งมา กลายเป็นว่ากางเกงหลุดติดมือเสี่ยไปแล้ว
สรุปว่าไม่ได้กะจะขึ้นคร่อมที่เตียง แต่ตั้งใจจะเริ่มรุกในห้องน้ำงั้นสิผมกลืนน้ำลายดังเอื๊อก
“อาบด้วยกันไง ฉันให้คนเตรียมน้ำอุ่นไว้แล้ว ถ้าผลัดกันอาบเดี๋ยวน้ำก็ไม่ร้อนหรอก”
เสี่ยเอ่ยอย่างมีหลักการ ก่อนจะเดินไปเปิดม่านด้านในที่ผมไม่เคยเข้าไปมาก่อนเพราะปกติใช้แค่อ่างล่างหน้ากับชักโครกเท่านั้น และผมก็ได้เผชิญกับแดนพิศวง อ่างอาบน้ำสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ชนิดลงไปนั่งเบียดกันได้หกคนสบายๆ แถมที่ผนังฝั่งตรงข้าม ยังมีโทรทัศน์จอแบนอีกต่างหาก!
กลิ่นหอมของอโรม่าที่น่าจะผสมลงในน้ำ ตกแต่งด้วยกลีบกุหลาบสีแดงสด เสี่ยค่อยๆ หย่อนตัวลงไปในน้ำ ก่อนจะหันมาส่งมือให้ผม ภาพนั้นงดงามชวนสยิวกิ๊วอย่างบอกไม่ถูก ราวกับว่าผมเป็นฝ่ายถูกยั่วยวนแทนซะงั้น
“มาสิ”
...เอาไงเอากันวะ!ผมแกะกระดุมเสื้อ วางพาดกับตะกร้าก่อนจะเดินไปจับมือเสี่ย เขาทิ้งตัวนั่งพิงกับขอบอ่าง โอบเอวให้ผมนั่งซ้อนบนตัก ในมือถือรีโมตกดเปิดโทรทัศน์ สุนทรีย์แสนสบายสุดๆ
ผมหัวเราะไปกับรายการวาไรตี้ รู้สึกผ่อนคลายเคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศอุ่นอวลแสนสบายใจ แต่ก็ดีได้ไม่นานหรอกครับ...หมายถึงเสี่ยน่ะนะ
มือที่โอบเอวเลื่อนลงมายังของสงวน
“ตั้งแต่วันนั้นเธอก็ยังไม่ได้เอาออกเลยใช่มั้ย” จับไม่พอ ยังบีบเบาๆ ยังกะนวดขนมปังเลยปัดโธ่ “นี่ก็ผ่านมา...เกือบสามอาทิตย์แล้ว เธอไม่อึดอัดเหรอ ฉันช่วยเอาน้ำออกได้นะ”
“ผมชักเองได้ครับเสี่ย” ผมกัดฟันตอบ เพราะเสี่ยเริ่มจากนวดแล้วต่อด้วยรูด แถมยังกระซิบแผ่วข้างหู ลมหายใจปัดผ่านจนชวนใจหวิวสุดๆ
“เป็นแฟนกันจะเกรงใจทำไม”
เสี่ย...ยางอายน่ะมีบ้างมั้ย! ช่วยเกรงใจกันบ้างเถอะ!!ได้แต่ตะโกนในใจ เพราะในความเป็นจริงผมโดนเสี่ยจัดการจนอยู่หมัด แค่กลั้นเสียงครางก็ยากแล้ว นับประสาอะไรกับการเถียงใส่คนที่กำลังหื่นขึ้นตาจนเยิ้มวาวน่าลุ่มหลง
ผมหอบหายใจ กำหมัดแน่นไม่กล้าทำร้ายร่างกายเสี่ยแม้จะเสียวกระสันแค่ไหนก็ตาม จนกระทั่งจิระน้อยขยับขยายเต็มที่ใกล้ถึงฝั่ง มือของเสี่ยก็เลี้ยวลง ล้วงลึกสอดผ่านใต้สะโพกลงไปที่ช่องทางลี้ลับ
นิ้วหนึ่งแทรกเข้ามาจนสะดุ้งเฮือก
“เสี่ย!”
“ฉันจะทำให้เธอไม่เจ็บตัวไง” เสี่ยปลอบผม ขบเม้มเบาๆ ที่หลังหูจนตัวสะท้านเฮือก “รู้สึกดีไม่ใช่เหรอ ตรงนี้น่ะ”
ไม่ตอบอะไรทั้งนั้น ผมพยายามยั้งใจตัวเองไม่ให้สติหลุด เพราะไอ้ส่วนแข็งขืนที่นั่งทับอยู่นั้นกำลังโดดเด้งสุขภาพดี จิ้มหลังผมในจุดที่โดนธนัทเอาปากกาแทงเป๊ะๆ
ผมเผลอเกาหลัง แต่ดันไปโดนส่วนอ่อนไหวของเสี่ยจนเขาครางในลำคอ
“รีบร้อนจริงๆ ถ้าอยากขนาดนั้นละก็...” เสี่ยผละมือออก ยกสะโพกผมขึ้นเล็กน้อย
“เดี๋ยว! เสี่ยเข้าใจผิดแล้ว ผมเกาเพราะตรงนั้นมันเป็นรอยอยู่แล้วต่างหาก!” ผมรีบแย้งเสียงหลง เอาตามตรงเลยมั้ย...นายจิตรินแอบกลัวครับ ที่เตะถ่วงเวลามานานขนาดนี้ทั้งที่ใจพร้อมแล้ว ก็เพราะว่านี่มันเซ็กซ์แรกของผมนะเออ แถมยังเป็นฝ่ายโดนเสียบอีก ยังไงก็ขอเตรียมใจนานๆ หน่อยไม่ได้รึไง จู่ๆ จะใส่เข้ามาเลยแบบนี้ ขวัญตกเรี่ยราดไปหมดแล้ว!
เสี่ยขมวดคิ้วเหมือนไม่เชื่อ ผมเลยรีบลุก ชี้ให้เขาเห็นรอยปากกาน้ำเงินขีดแถวสะโพก
“ไปทำอะไรมา” เสี่ยไล้นิ้วแตะเบาๆ
“ถ่ายซีรีส์วันนี้น่ะครับ ผมมีฉากโดนปากกาจี้หลัง แต่หัวปากกาไม่ได้ปิด ก็เลยทิ่มหลัง จั๊กจี้ดีเหมือนกัน” ผมพูดเป็นเชิงตลก เพราะไม่อยากให้เสี่ยเอาเรื่องธนัท โดนปลดเพราะเอาปากกาจิ้ม รู้ถึงไหนอายถึงนั่น “ส...เสี่ย”
เสียงสั่นในทันดล เมื่อจู่ๆ เสี่ยก็ก้มหน้าแล้วใช้ลิ้นเลียแถวสะโพกผม
“เสี่ย นั่นมันปากกาเคมีนะ เสี่ยจะกินไม่ได้”
“งั้นกินตรงอื่นได้สินะ”
“เฮ้ย เสี่ย ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้...อื้อ!”
ไอ้จิตรินหลงกลจอมมารอีกแล้ว ผมยืนขาสั่นเพราะเสี่ยฉกชิมช่องทางด้านหลังอย่างว่องไว จะถดตัวไปด้านหน้าจิระน้อยก็โดนจับกุม จะขยับหนีไปด้านข้างก็กลายเป็นโดนรุกรานแถมยังได้มุมเสี่ยกว่าเดิม ผมอ้าปากพะงาบๆ ตาจ้องตรงไปยังรายการวาไรตี้เบื้องหน้า แต่ขำไม่ออกสักนิด
“เสี่ย...”
ผมกำหมัดแน่น พยายามสะกดจิตตัวเองไม่ให้เผลอไผล ใครเลยจะนึกว่าไอ้รูข้างหลังของผู้ชายเวลาโดนละเลงลิ้นจะชวนระทวยขนาดนี้ ผมเริ่มหูอื้อตาลาย โดนกินจนขาสั่นพั่บๆ พอเสี่ยปล่อยมือที่กุมจิระน้อยก็ถึงกับเข่าอ่อน ทรุดลงนั่งบนตักเสี่ยด้วยสภาพปวกเปียกหมดเรี่ยวแรง
ก่อนจะเด้งตัวหนีแทบไม่ทันเพราะเกือบไปทับโดนแม่เบี้ยที่กำลังชูคอขู่พร้อมฉก
“เสี่ย ผมขอล่ะ”
“ว่าง่ายนี่นา ฉันกำลังจะขอเหมือนกัน ในเมื่อเธออนุญาตแล้ว งั้นฉันกินนะ”
โว้ย คนละขอกันแล้วเสี่ย!ผมอ้าปากเตรียมร้องโวยวาย อุตส่าห์ลุกหนี แต่เสี่ยดันตามขึ้นมายืนทาบหลังจับแม่งูเอ๋ยมุดเข้าถ้ำอย่างรวดเร็ว ผมตาเบิกกว้าง ยังอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่หาย แต่ไอ้ความตึงแถวช่องทางที่ถูกชำแรกผ่านเข้ามาอย่างฝืดเคืองแม้จะมีน้ำลายหล่อลื่นก็ย้ำเตือนถึงความจริงที่ว่า...
ผมโดนเสียบแล้วโว้ย!
“เสี่ย...” ผมเอ่ยเสียงระโหย ใบหน้าเหยเกเมื่อเสี่ยพยายามส่งท่อนลำแข็งแรงรุกคืบแทรกแซงอย่างไม่ลดละ จะประท้วงก็ชักออก จะแย้งก็ฉกเข้า เล่นเอาตัวสะท้านเฮือกๆ ขาสั่นระริก ขบปากกัดจนเลือดซึม การเคลื่อนไหวที่เนิบช้าเริ่มมีจังหวะจะโคนขึ้นเรื่อยๆ นอกจากทักษะการแสดงแล้ว เสี่ยต้องมีดนตรีในหัวใจด้วยเป็นแน่ ไม่อย่างนั้นคงไม่สามารถบรรเลงเพลงโดยใช้เนื้อกระทบกันได้อย่างมันหยด ทำเอาใจผมเต้นเร่า อดที่จะส่งเสียงร้องประกอบออกมาไม่ได้
วินาทีนั้น จิตรินบอกเลยว่าสติกระเจิง!
ผมไม่เคยมีเซ็กซ์มาก่อน อย่างมากก็ช่วยตัวเองด้วยแม่นางทั้งสิบอันเรียกว่าโป้ง ชี้ กลาง นางก้อย กับผู้หญิงก็เคยแต่ดูหนังโป๊ กับผู้ชายบอกเลยว่าไม่มีประสบการณ์ จู่ๆ ก็โดนรวบหัวรวบหาง ผมเลยยังปรับตัวไม่ทันนัก รู้แต่ว่าตรงช่วงล่างนั้นทั้งอึดอัดทั้งเจ็บเสียด ปะปนมาพร้อมความซาบซ่านที่ไม่เคยพบเคยเจอมาก่อน แถมพอเสี่ยเข้าแล้วเดินเครื่องไม่เว้นช่วง ต่อให้ยังหวาดหวั่นสั่นกลัวแค่ไหน ก็มีแต่ต้องสลัดความรู้สึกพวกนั้นทิ้งแล้วตามเกมเสี่ยแต่โดยดี
“อ๊ะ...อ๊า”
จบไปหนึ่งเพลงบนบก เสี่ยรั้งตัวผมให้ลงมานอนพิงอกในน้ำต่อแล้วเริ่มบรรเลงเพลงที่สองประหนึ่งวาทยกรผู้โบกสะบัดไม้กายสิทธิ์ได้อย่างชำนาญ แถมยังเตรียมความพร้อมเปิดเป็นคอนเสิร์ตกะยิงยาวเลยทีเดียว ความอุ่นร้อนของน้ำช่วยให้ร่างกายแข็งเกร็งผ่อนคลายลง แต่ก็ทำส่งผลให้ส่วนอ่อนนุ่มที่เชื่อมกับความแข็งขืนของเสี่ยแนบแน่นมากขึ้นไปอีก ผมนอนตาลอย ปล่อยให้เสี่ยสอดมือใต้เข่า จัดแจงอ้าขาจนได้องศา ก่อนจะเริ่มต้นร้องเพลงประกอบดนตรีเมื่อเขาหยัดตัวกระทุ้งขึ้นมาจนตัวโยน และเมื่อสะโพกผอมบางทิ้งน้ำหนักรองรับความยิ่งใหญ่ของเขาได้ลึกล้ำขึ้น ผมก็สมองวิ้ง สะบัดหน้าเงยมองเสี่ยด้วยสภาพแดงก่ำไปทั้งตัวยังกะกุ้งโดนน้ำร้อนลวกและปากพะงาบๆ เหมือนขออากาศ
แล้วเสี่ยก็ก้มจูบผม
จูบที่เริ่มจากการแตะเบาๆ ราวเด็กอนุบาล ก่อนจะเริ่มไล่เลียริมฝีปากและสอดลิ้นช่วงชิงอาณาเขต
เสี่ยฉกลิ้นผมไปดูดจนเสียงครางกลายเป็นเสียงอู้อี้ในลำคอ มือผมเริ่มปัดป่าย พยายามหาที่จับยึดเมื่อตัวโยกคลอนรุนแรงขึ้นทุกที จะจับขอบอ่างก็เอื้อมไม่ถึง จะจับเข่าเสี่ยก็ขยันหยัดตัวเหลือเกิน เสี่ยคงสงสารสภาพไปไม่เป็นของผม เลยจัดการเปลี่ยนท่าใหม่ พลิกตัวให้ผมคว่ำหน้าเกาะขอบอ่าง ส่วนตัวเองก็กระแทกกระทั้นได้สบายเฮกว่าเดิม
“อ๊า เสี่ย...อ๊ะ...อ๊า” ขึ้นบทเพลงที่สาม ไม้กายสิทธิ์ก็ยังแรงดีไม่มีตก ผมหลับตาปี๋เมื่อเสี่ยก้มจูบและกัดเบาๆ ตรงท้ายทาย จุดไวสัมผัสของจิระที่เล่นเอาอารมณ์กระเจิงหนัก ผมซบหน้ากับขอบอ่าง สะโพกบางถูกช้อนให้รองรับแรงทิ้งดิ่งที่ผสมผสานระหว่างหยาดเหงื่อแรงกายของเสี่ยพ่วงแรงโน้มถ่วงของโลก จังหวะการเคลื่อนตัวนั้นชักดุเดือดขึ้นทุกวินาทีตามเสียงร้องของผม งวดนี้คาดว่าเสี่ยคงคิดจะบรรเลงเพลงไพเรท ออฟ เดอะ แคริบเบียน เพราะมีเสียงน้ำกระเซ็นแทรกเป็นระยะ จนกระทั่งกุหลาบไหลล้นไปกองกับพื้นเกือบหมดนั่นแหละ เสี่ยที่ทั้งบีบทั้งเค้นทั้งขยำแก้มก้นผมจนบวมแดง ถึงจะสาสมใจยอมหลั่งออกมา
อันตัวผมนั้นไปเหยียบดาวอังคารก่อนเสี่ยเมื่อประมาณห้านาทีก่อนแล้ว น่าจะช่วงก่อนจะเริ่มเพลงที่สามพอดี พอเสี่ยถอนตัวออกมาก็เลยหอบแฮกตาปรือปรอย ส่วนนั้นขมิบนิดๆ เพราะแม้จะถึงจุดสุดยอดไปก่อนแต่จุดกระสันก็โดนกระทำอย่างอุกอาจฉกาจฉกรรจ์จนเกือบเคารพธงชาติอีกรอบ แต่เสี่ยหนักกว่า เพิ่งจะทำการฆ่าล้างบางอสุจิไปแท้ๆ เขายังจะชูคอแผ่แม่เบี้ยได้อีก!
“เสี่ย...” พูดได้แค่นั้น เพราะเสี่ยจับผมอุ้มช้อนใต้สะโพกแล้วพาเดินออกจากห้องน้ำ ก่อนจะโยนโครมลงบนเตียง กลีบกุหลาบที่บรรจงวางเป็นรูปหัวใจกระจัดกระจายไม่เหลือสภาพ บางส่วนเกาะติดตัวผมที่ยังตัวเปียก ทำให้สายตาเสี่ยดูเร่าร้อนกว่าเดิมอีกสิบเท่า ไม่ทันหายใจหายคอให้ชุ่มปอด เสี่ยก็จับข้อเท้าผมข้างหนึ่งยกสูงพาดบ่า ก่อนจะจัดการเริ่มบรรเลงเพลงที่สี่ด้วยจังหวะแบบดับสเต็ป
“อ๊า!”
ผมนอนหน้าแหงนหงายตาเบิกกว้าง อ้าปากครางมือจิกหมอนจนข้อขึ้นขาว เสี่ยเหมือนคนหื่นที่เริ่มแล้วต้องไปให้สุด จัดการตักตวงความอิ่มเอิบในช่องทางผมอย่างเต็มที่ ตะบี้ตะบันจนผมดิ้นปัดป่ายตามความเสียวกระสัน ทำไมเสี่ยต้องเซ็กซ์เก่งขนาดนี้ด้วย ผ่านมากี่สนามรบแล้วถึงได้ขนาดนี้ พูดออกมานะ พูด!
แตะดาวอังคารรอบที่สองของวัน ผมที่เริ่มรู้สึกว่าชักจะไม่ไหวแล้วรีบตั้งสติแล้วหาทางตะกายตัวหนี ไม่งั้นมีหวังโดนจับทำเพลงรวมเป็นอัลบั้มพร้อมวางขายแน่นอน แต่เสี่ยดันรู้ทัน เพิ่งจะคลานได้แค่สองคืบ เขาก็จับข้อเท้าผมลากให้มานอนคว่ำอยู่ใต้ร่างราวกับเสือรอขย้ำเหยื่อ ผมกลั้นใจ คิดว่าเสร็จอีกยกแน่ๆ ปรากฏว่าเสี่ยยอมยุติ ใช้นิ้วล้วงน้ำให้อย่างค่อยเป็นค่อยไป
“ช่วงนี้ออกกำลังกายทุกวันเลยสินะ” เสี่ยเอ่ยด้วยสีหน้าชื่นมื่นหลังจับกดผมจนสาแก่ใจ “แข็งแรงขึ้นเยอะเลยนี่ เมื่อก่อนฉันกอดจิระไปแค่สองรอบเขาก็สลบแล้ว”
พิษรักลมหึงตีขึ้นมาไม่ได้ดูเวล่ำเวลาเอาซะเลย โดนเปรียบเทียบกับร่างกายที่เสี่ยรู้จักทุกซอกทุกมุมดีอย่างนี้ ไม่รู้ทำไมในหัวไอ้จิตรินถึงคิดพิเรนทร์ขึ้นมาซะได้ จากที่เตรียมวิ่งหนี ผมก็เป็นฝ่ายพลิกตัวจับเสี่ยให้นอนหงายราบกับเตียง ส่วนตัวเองขึ้นคร่อม ปัดมือเสี่ยที่ยังคาอยู่ตรงแถวช่วงล่างออก จัดการทิ้งน้ำหนักทาบทับส่วนอุ่นร้อนที่ไม่มีทีท่าจะสงบง่ายๆ ก่อนจะเริ่มนับหนึ่งสองสามแล้วเป็นฝ่ายควบคุมไม้กายสิทธิ์เตรียมบรรเลงเพลงที่ห้าแทน
เสี่ยเบิกตากว้าง ทำหน้าเหวอ ก่อนจะคลี่ยิ้ม กุมสะโพกผมพลางบีบเบาๆ
“นึกถึงตอนที่เธอขึ้นคร่อมฉันครั้งแรกเลยนะ”
ผมกะพริบตาปริบเพื่อทบทวนความทรงจำ พลันระลึกได้ว่าตอนที่โดนเสี่ยจู่โจมครั้งแรก ช่วงที่กำลังนัวเนียอยู่นั้นก็ถูกผมพลิกตลบขึ้นคร่อมในท่าเดียวกันนี้เป๊ะๆ
“นั่นสินะครับ” น้ำเสียงอ่อนลงในพริบตา เช่นเดียวกับความคุกรุ่นในอกที่ลดเลือนลง เหลือเพียงความวาบหวิวแถวท้องน้อย เพราะเสี่ยไม่นอนนิ่งแต่ดันกระทุ้งตัวหยัดขึ้นมาด้วย
แม้ความหึงหวงจะหายไปแต่ความหื่นของเสี่ยยังเต็มเปี่ยม
สรุปว่าคืนนั้นผมทำลายสถิติ แซงหน้าจิระไปอีกสองยก
...แลกกับการนอนตายคาอกเสี่ยยันเช้า
---------
คำถาม : ตอนนี้หนูจิกับเสี่ยได้ทำเพลงร่วมกันไปกี่เพลง?
ตอบถูกไม่มีของรางวัลนะคะ แต่จะมีอัลบั้มรวมเพลงส่งไปให้ 5555 #ล้อเล่นขำๆ
อย่างที่ย้ำเนอะ เรื่องนี้ไม่มาม่าค่ะ ตอนจบได้เคลียร์ทุกข้อสงสัยแน่ๆ แต่ถ้าติดขัดตรงไหนอนุญาตให้ด่าเสี่ยได้เต็มที่ เสี่ยพร้อมน้อมรับทุกอย่าง เพราะจริงๆ แล้วคาเรคเตอร์เสี่ยเราวางไว้ให้น่าหมั่นไส้ค่ะ ฉะนั้นด่าได้ แต่อย่าแรง เสี่ยกลัว 555 #ฝอยตกเสี่ย
เพจนักเขียนที่แอบเช็ดกำเดาเงียบๆ ในมุมมืด 
หัวข้อ: {{ I'm Not Him }} เขาให้ผมเป็นดารา - ตอนพิเศษเฉพาะกิจ [P.48 - 26/6/61] (อ่าน 253961 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก