"โทษๆๆ รอกูกันนานมั๊ยวะ" ที่ผมกับไอ้คุณเต้ยยังกลับไม่ได้เพราะต้องรอคุณนีนนี่แหละ
"แล้วมึงให้กูรอทำไม?"
"กูมีเรื่องอยากปรึกษามึงหน่อย"
"เรื่อง?"
"คือตอนนี้กูไปชอบใครคนหนึ่งอยู่ แต่กูไม่รู้จะเข้าไปทำความรู้จักเขายังไง "
"ชอบก็จีบ ยากตรงไหน"
"กูไม่ได้หน้าด้านแบบมึงนิ เอาดีดี มึงมีไรจะแนะนำกูบ้าง"
"ชอบก็จีบ จบ"
"เชี่ยเต้ย กูพึ่งพาอะไรมึงไม่ได้จริงๆ....ศิน มึงมีไรแนะนำกูบ้างเปล่า?" วนมาที่กูจนได้
"ถ้าชอบเขาจริงๆ ก็เข้าไปทำความรู้จักสิครับ อาจจะไม่ต้องจีบ เข้าไปแนะนำตัวก่อนก็ได้"
“ช้า...” ใครจะเร็วเหมือนมึงละครับไอ้คุณเต้ย รู้จักชื่อปุ๊บ ชวนขึ้นเตียงปั๊บ
"หุบปากไอ้เต้ย..........แต่กูกลัวเขาจะต่อยกูกลับมาดิศิน"
"หมัดผู้หญิงจะหนักแค่ไหนกันวะ"
"ถ้าผู้หญิงกูจะมานั่งกลุ้มแบบนี้มั๊ยละมึง"
"ตกลงมึงแน่ใจว่าจะเลือกแบบนี้แล้วใช่มั๊ย" ตกลงที่ถามผม คือไม่คิดเอาคำตอบอะไรจากผมใช่มั๊ยครับ แล้วจะมาถามผมทำไมไม่ทราบ
"กูมามั่นใจเพราะกูเจอเขานี่แหละ" สรุปคือคุณนีนจะจีบผู้ชาย แต่กลัวโดนต่อยนี่เอง
ผมก็ไม่ได้อะไรนะ ความชอบ มันคือเรื่องความรู้สึกที่ห้ามหรือบังคับกันไม่ได้ ส่วนปัจจัยแวดล้อมอื่นๆก็ต่างกันไปแต่ละคน
"แล้คุณนีนไปเจอเขามาที่ไหนครับ?"
"เขาเป็นลูกค้าร้านกูนี่แหละ "
"งั้นก็ง่ายเลยมึง ยากตรงไหนวะ?"
"ยากตรงที่เขาพาสาวเซ็กซี่มาด้วยทุกครั้งไง"
"ง่ายนิดเดียว งั้นมึงก็หาเป้าหมายใหม่"
"เชี่ยเต้ย ความรักมันเกิดขึ้นง่ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ กูไม่ใช่คนใช้ความรักเปลืองแบบมึง" หึหึหึ ผมโคตรถูกใจคำพูดของคุณนีนเลย
"กูชักอยากเห็นหน้ามันแล้ววะ คืนนี้มาเปล่า?"
"คืนนี้ไม่วะ แล้วพวกมึงว่ากูควรทำไงดี.....ถามไอ้ศินดีกว่า "
"ผมว่าถ้าเขามีแฟนอยู่แล้ว อย่าไปยุ่งเลยครับ คุณนีนพักใจซักหน่อย เดี๋ยวก็ทำใจได้ครับ"
"เชื่อกูไอ้นีน ชอบก็จีบ ไม่ติดก็เลิก ส่วนเรื่องแฟนมัน ถ้าเขารักกันมากพอ ยังไงเขาก็ไม่เลิกกันหรอก"
"คุณเต้ยไปแนะนำคุณนีนแบบนั้นทำไมครับ เกิดคุณนีนไปทำจริงๆแล้วคู่นั่นเลิกกัน จะทำไง"
"โห่มึง ถ้าพวกมันรักกันจริง ต่อให้ไอ้นีนทำไงก็ไม่เลิกกันหรอก ห่วงก่อนเถอะว่ามันจะโดนตีนของไอ้หมอนั่นก่อนมั๊ย"
"คุณนีนชอบผู้ชายเหรอครับ?" มันขับรถเรื่อยๆ ทีตอนรถติดกลับรีบ แต่พอถนนโล่งกลับขับเรื่อยๆ
แต่บรรยากาศดึกๆแบบนี้แล้วนั่งรถเรื่อยๆ ผมว่าใช้ได้เลยแหละ คิดถึงทะเลยเลย
"อืม....มันชอบทั้งผู้หญิงผู้ชายมาตั้งแต่มัธยมแล้ว แต่คนนี้มันคงชอบจริงถึงขั้นจะเลือกแล้ว..........เชี่ย ไม่ต้องมามองกูแบบนั้น กูยังชอบผู้หญิงเว่ย"
"ผมก็ไม่ได้ว่าไรซะหน่อย ร้อนตัวทำไม?"
“ก็มึงมองกูแบบจับผิดแบบนั้นก่อนทำไม”
“ผมผิด ผมขอโทษก็ได้” ยังไงผมก็ต้องแพ้มันอยู่ดี ขี้เกียจเถียงด้วย
"แล้วมึงอะ มีแฟนเปล่า?"
"มีครับ แต่มีความจำเป็นต้องอยู่ห่างกัน"
"แล้วไม่คิดถึงเหรอ?"
"เป็นห่วงมากกว่าครับ"
"รักแฟนมากเปล่า?"
"......................"
"งั้นไอ้เด็กแคระก็อกหักดิ"
"ผมกับไอ้บอลเป็นพี่น้องกัน จะต้องให้บอกอีกกี่รอบ"
"จะกี่รอบก็เรื่องของมึง แต่ไอ้เด็กแคระมันชอบมึง"
"คุณนี่เป็นคนที่รู้จักความรู้สึกดีจังนะครับ รู้ว่าคนอื่นคิดอะไรยังไง แต่อย่าลืมดูแลความรู้สึกตัวเองบ้างละ"
"คุณพาผมมาที่คอนโดทำไมนิ"
"มานอนไง ลงมา กูง่วงจะตายละ"
"ผมจะกลับห้องผม"
"จะดื้อทำไมวะเยอะแยะ" มันออกอาการหัวเสีย ซึ่งผมก็หัวเสียเหมือนกัน
"ผมกลับของผมเองได้น่า"
"ถ้ามึงเป็นอะไรขึ้นมาระหว่างทางกลับกูจะรู้สึกผิดมาก กูง่วง ไม่อยากไปส่งมึงแล้ว ขึ้นไปนอนห้องกูเหอะ"
มาเสียงอ่อยขนาดนี้ ผมเคยบอกไปแล้วนิครับ ผมแพ้ทางคนขี้อ้อน ไอ้คุณเต้ยมันไม่ได้อ้อนหรอก แต่มันใช้เสียงอ่อนแบบที่มันไม่เคยพูดกับผมมาก่อน
"ครับ" ผมก็ง่วงมากแล้วเหมือนกัน ก็มันจะตีสองแล้วนิ
"เข้าไปอาบน้ำก่อนไป เสื้อผ้าอะไรของใช้หยิบใช้ได้เลย"
"ครับ"
แปลกๆนะครับ ผมก็เคยเข้ามาในห้องนี้ แต่ไม่นานก็กลับ
แต่คราวนี้ผมต้องค้าง
“มึง ขึ้นไปนอนบนเตียงดิ จะมานอนพื้นทำไม” มันใช้เท้าเขี่ยๆตรงขาของผมเพื่อเรียกให้ผมไปนอนบนเตียง ผมเอียงตัวหลบ เพราะเท้ามันเย็นมาก เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ตัวก็ยังไม่ได้แต่ง ได้แต่นุ่งผ้าเป็ดตัวผืนเดียว หุ่นมันกับผมก็พอๆกัน อาจจะหนากว่าผมนิดหน่อย นี่ถ้าเพื่อนสนิท ผมกระตุกผ้าหลุดไปแล้ว
ผมยอมลุกขึ้นนั่ง แต่ยังไม่ยอมขึ้นเตียง
“ไปนอนบนเตียง กูไม่ใช่นายทาส มึงไม่ต้องมานอนเฝ้ากูหรอก”
“ผมจะนอนบนพื้น ที่ห้องผมก็นอนบนพื้นปกติอยู่แล้ว”
“แต่ห้องกูไม่มีที่นอนกับผ้าห่มสำรอง”
“ผมนอนได้”
“ตามใจ แต่กูเตือนมึงแล้วนะ” ผมเจอข้อดีของไอ้คุณเต้ยข้อหนึ่งแล้วครับ มันเป็นคนไม่ตออแย ไม่เซ้าซี้ พอหมดที่มันตั้งใจจะพูด มันก็จะหยุด ไม่ว่าแกฝ่ายจะตอบรับหรือปฏิเสธ.....หรือไม่มันก็เผด็จการไปเลย ซึ่งผมโดนมาหลายครั้งแล้ว
มันแต่งตัวเสร็จก็ขึ้นเตียง หันมามองผมแวบหนึ่ง ผมเลยส่งยิ้มไปจึกหนึ่ง หมายความว่าผมนอนได้สบายมาก
มันใส่แค่กางเกงตัวเดียวนอน ยาวถึงเข้า ส่วนเสื้อไม่ใส่
แต่ของผมมีครบครับ เพราะต้องเตรียมให้พร้อม ก็เล่นไม่มีทั้งผ้าห่มและที่นอน โชคยังดีที่มันมีหมอนสองใบ
นี่ถ้าผมไม่เกรงใจผมจะใส่ถุงเท้ามันด้วยนะ
“กูชอบนอนแบบอากาศเย็นๆ.....ถ้ามึงหนาวมาก ก็ค่อยมานอนบนเตียงละกัน”
“ผมนอนได้” เท่านั้นแหละครับ มันกดรีโมทย์แอร์รัวอย่างกับปืนกล
แม่ง! นี่ผมอยู่นอร์ทโพลหรือกลายพันธุ์เป็นชาวเอสกิโมไปแล้ววะ ทำไมมันถึงหนาวขนาดนี้ หนาวจนขยับตัวไม่ได้ หนาวจนชาไปทั้งตัว
ที่ห้องนอนผมตอนกลางคืนก็เย็นนะ แต่ไม่ได้เปิดแอร์ซะติดลบขนาดนี้.......หนาวจนรู้สึกว่าเลือดในตัวมันแข็งจนหยุดไหลเวียนไปแล้ว หนาวจนเจ็บกระดูก
ผมพยายามนอนทนอยู่อย่างนั้น หนาวจนเจ็บเหมือนมีเข็มจำนวนมากมาทิ่มจนทั่วตัว
“พรึ่บ!” จู่ๆ ก็มีอะไรบางอย่างหนาๆ หยุ่นๆหล่นลงมาบนตัวผม......ความอุ่นเกิดขึ้นทันที
ผมกระชับสิ่งนั้นเข้าหาตัวในทันที
ยังไม่ทันตั้งตัวใดๆ จู่ๆ ตัวผมก็ลอยขึ้น
“เอ๊ย!!! อุ้มผมทำไม?”
มันไม่ตอบอะไร แต่กลับวางผมลงเตียงแทน ไม่ได้นุ่มนวลเท่าไร แต่ก็ไม่ถึงกับโยน
“แม่ง อวดดี จนเกือบตายเลยมั๊ยมึง” มันหยิบหมอนจากบนพื้นมาสอดให้ผมหนุน
“ขอบคุณครับ” ผมยิ้มขอบคุณมัน พร้อมกับกระชับผ้าห่มจนแทบจะสิงเข้าไปในเนื้อผมแล้ว
ผมรู้มันไม่ได้แกล้งเปิดแอร์ให้เย็น มันคงชินของมันแบบนี้ เวลาในรถมันก็เปิดแอร์ฉ่ำเหมือนกัน อีกอย่างมันก็บอกและเตือนผมแล้ว แต่ผมไม่เชื่อเอง
“ดีขึ้นยัง?”
“อุ่นขึ้นหน่อยครับ”
“กูได้ยินเสียงครางมึงเบาๆ เลยลุกขึ้นดู เห็นนอนคู้ตัวอย่างกับเต่า”
“ก็ผมหนาวนิ” ตอนนี้ผ้าห่มผืนนี้ผมยึดอย่างเป็นทางการ มันมีมามองผ้าห่มหน่อยๆ คงสมเพชผมมากที่ดื้อ
"กูบอกแล้ว แต่มึงยังดื้อไง"
"ก็ไม่คิดว่าจะหนาวขนาดนี้นิ"
ผมกระชับผ้าห่มเข้าหาตัวจนไม่รู้จะชิดยังไงแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกชาๆอยู่ที่ปลายเท้า และที่หน้า เย็นเหมือนมีน้ำแข็งมาประคบที่หน้าเลย
"มานี่มา"
"เอ๊ย!!!!คุณทำไรอ่ะ?" ผทพยายมฝืนไว้
"กอดไง"
"แล้วคุณจะมากอดผมทำไมเล่า ปล่อยเลยนะเว่ย" ผมพยายามผลักมันออก แต่ด้วยตอนนี้ตัวผมอย่างกับดักแด้ตัวอ่อนหนอนไหม เลยทุกลักทุเล
"หนาวขนาดนี้ เดี๋ยวก็ได้ช็อคตายหรอก ไม่รู้ตัวบ้างรึไงว่าตัวเองหนาวจนปากสั่นตัวสั่นไปหมดแล้ว" ผมเงียบ เถียงไม่ได้ เพราะผมกำลังเป็นแบบนั้นจริงๆ
"ตัวก็รุมๆ มึงไม่สบายแน่พรุ่งนี้" ผมอุ่นวาบขึ้นมาทันทีตอนที่มันสอดตัวเข้ามาในผ้าห่มด้วย ตัวผมสัมผัสกับท่อนบนมันที่ไม่ใส่เสื้อ
มันพูดถูกครับ ผมอุ่นขึ้นมาจริงๆ
"อุ่นกว่าเดิมมั๊ย?"
"............." ผมได้แต่พยักหน้าหงึกๆ แต่มือก็ยกขึ้นมากั้นไม่ให้อกมันกับอกผมชนแนบสนิท ก็ผมไม่ได้พิศวาทมันขนาดนั้น
มันกอดผมค่หลวมๆ แต่แค่นั้นก้รู็สึกว่ามันอุ่นมากพอแล้วที่จะทำให้หายหนาว
ผมนอนนิ่งๆอยู่แบบนั้นจนผลับไปตอนไหนไม่รู้ แต่รู้ว่ามันอุ่นดี
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
