อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ สนุกแบบที่หยุดอ่านไม่ได้จริงๆ ต้องเอาให้จบทีเดียว
สงครามเป็นพระเอกที่แบบโคตรเท่อะ เท่ด้วยทั้งหน้าตา นิสัย และบุคลิกการวางตัว
หน้าตาก้อย่างที่รู้ๆกันว่าโคตรหล่อแบบเถื่อนๆ นี่ก้เท่อะ
นิสัยที่อาจจะโผงผางไปบ้าง แต่ก้ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่าง คุมคนในหอที่โคตรเถื่อนแบบหอสองได้ และเป็นการคุมด้วยความเกรงใจและเคารพมากกว่าที่จะหวาดดกลัว ต้องบอกเลยส่าทำให้คนกลัวมันง่ายกว่าเกรงใจหรือเคารพอะ แต่สงครามทำได้แบบที่ไม่ต้องพยายาม เหมือนเป็นธรรมชาติของสงครามที่ใครๆที่ใกล้ชิดก้จะต้องเกรงใจและเคารพรวมถึงรักสงครามแน่ๆอะ
ชอบการวางตัวที่ถึงจะรู้ส่าทุกๆคนกลัวและไม่กล้าทำอะไรตัวเองแน่ๆ แต่ก้ไม่เคยกร่าง หรือไปข่มเหงรังแกคนอื่นเลย ซึ่งมันเท่มากๆๆๆๆอะ
ชอบในความรักของคนอย่างสงครามอะ คนที่ใครๆก้เกรงกลัวแต่ตัวเองกลับกลัวทุกๆเรื่องที่เกี่ยวกับอ้าย พร้อมจะทำทุกๆอย่างเพื่ออ้าย ถึงตอนแรกจะโคตรกากเรื่องจีบก้ตาม แต่พอมันคลิ๊กเข้าใจกันแล้ว สงครามนี่ก้ทำให้อ้ายกลายเป็นคนโชคดีสุดๆไปเลยอะ
เป็นคนที่แสดงออกทุกอย่างอย่างตรงไปตรงมา ทุกการกระทำมีเหตุผลที่ชัดเจนว่าทั้งหมดเพราะรักอ้ายมากก ก้เลนทั้งกลัวจนไม่กล้านู่นนี่ ทั้งทุ่มเททำทุกอย่าง ทั้งการขี้หึงขนาดหนัก อ่านแล้วเข้าใจได้ทันทีเลนว่านั่นอะเพราะรักมากจริงๆ
เซอร์ไพรซ์สุดท้ายของสงครามคือดีงามมากแบบมากสุดๆเลย ใครจะคิดว่าคนแบบสงครามจะมาทำอะไรแบบนี้ได้ ถึงจะเพื่ออ้ายก้เถอะ
ส่วนอ้ายก้เป็นคนที่ชัดเจนมากๆอะทั้งกับความรู้สึกของตัวเองที่ก้ยอมรับได้อย่างรวดเร็วว่าตัวเองชอบสงคราม และก้แสดงออกชัดเจนในตอนที่รักกันแล้วว่าทั้งรักทั้งแคร์สงครามมากขนาดไหน งอนก้แสดงออกมาชัดๆ เป็นห่วงก้บุกถึงหอ หึงก้บอกหึงงี้
เป็นประธานหอที่ทำหน้าที่เหมือนแม่จริงๆอะ คอยดูแลทั้งคนที่อยู่ในบ้านทุกคนให้มีความสุขและสะดวกสบาย รวมถึงคอยดูแลบ้านที่อยู่ให้เรียนร้อง ทั้งคอยปิดน้ำ ปิดไฟ ปิดแอร์ ล้อกบ้าน ดูแลสวน รวมถึงเวลาคนในบ้านกลับดึกๆก้อยู่รอ เป็นคุณแม่มากๆๆๆเลย
อ่านแล้วรู้สึกเอ็นดูพี่อ้ายมากๆตอนที่กำลังจะสละตำแน่งประธานหอ แม้จะใจหายตามนิดหน่อยก้ตาม
ส่วนคูรองไปป์มีนก้ดราม่ามาเต็มมากกค่าาาา
สารภาพเลยว่าตอนแรกๆไม่ชอบมีนเลย แบบทำไมต้องโผล่มาเป็นดราม่าคู่หลักตลอดงี้ ถึงบางทีจะมาแค่ชื่อก้เถอะ
ทั้งหมดนี่ต้องโทษสงครามเลยที่ทำคนไม่ชอบมีน ถ้าไม่เอาขื่อมีนมาอ้างเราคงไม่เข้าใจมีนผิดดด //กอดดมีนน
แต่พอได้อ่านพาร์ทมีนอันแรกความรู้สึกไม่ลอบก่หายไป กลายเป็นสงสารนางแทน และคอยลุ้นว่าเมื่อไหร่มีนจะสมหวังซะทีนะ
มีนน่าสงสารมาก ยิ่งทำตัวเหลวไหลเท่าไหร่ก้ยิ่งรู้สึกส่าน่าสงสารที่ต้องทำอะไรแบบนี้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากไปป์ ทั้งๆที่ความจริงไม่มีอะไรเลย และไม่ได้อะไรกลับมาเลย ทุกอย่างดูจะยิ่งแย่ไปหมดเลยด้วยซ้ำ
ส่วนไปป์นี่เฉยๆกับนางมาก ทั้งที่ตอนรู้ว่านางชอบอ้ายก้ยังเฉยๆ อาจจะเพราะรู้ว่านางนกแน่ๆด้วยมั้งเลยไม่ทำให้เคืองอะไร55555
พอตอนที่คิดได้แล้วมาตามติดมีนนี่ก้ไม่สงสรรอีก555 ทำร้ายมีนไว้เยอะ โดนเอาคืนบ้างแค่นี้ยังไม่เท่าที่มีนโดนเลย แต่ก้พอเข้าใจได้เรื่องที่หึงที่หวงเรื่องมีนไปเที่ยวบ่อยๆงี้
รักกันดีๆซะทีเราก้แฮปปี้ กลับมาน่ารักกันเหมือนเดิม
เรื่องนี้สมชื่อราชาวิหกจริงๆอะ คือทั้งสงครามทั้งอ้ายเป็นคนที่อยู่ในตำแหน่งของราชาจริงๆ
ยิ่งใหญ่มีอำนาจเป็นประธานหอ แต่ขณะเดียวกันหน้าที่ที่ต้องทำต้องรับผิดชอบก้มากมายตามอำนาจที่มี เป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ พอมารักกันอะไรๆมันก้จะดีค่ะ เพราะต่างฝ่ายต่างก้คิดถึงอีกฝ่ายนึงก่อนเสมอ
หลงรักคนแบบสงครามเลยอะ เป็นคนที่ดีต่อใจจริงๆไม่ว่าจะในฐานะคนรัก หัวหน้า รุ่นพี่ หรือตำแหน่งใดๆในชีวิตก้ตาม เป็นคนที่ดีต่อใจในทุกๆตำแน่งเลยอะ
ขอบคุณสำหรับซีรี่ย์คนนกนะคะ555 สนุกอีกเช่นเคยเหมือนๆที่เคยเป็นมาตลอด
จะคิบติดตามผลงานของชฟค.ต่อไปเรื่อยๆเลยค่ะ
ไปอ่านอีกเรื่องต่อเลยดีกว่าค่ะ ติดลมมาก555
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
