หัวข้อ: {นิยาย} ...เสร็จกูแน่ ไอ้หน้าหล่อ!!...

[takashimaya_x]

ไม่ใช่ว่าคนแต่งหายไปนานแล้วเด๋วมีหักมุม 

นายแดน ไปเจอนายบีม คุยกันถูกคอแล้วรวมวงกันได้ใหม่นะ ฮาเลย...


ง้า รอเพ่พาก  คนหล่อมาโดนจิ้มอยู่อ่ะ

[unnoname]

นักเขียนท่านใด โปรดทราบ 

ถ้ารู้ตัวว่าหล่อ กรุณามาต่อด่วน

   หล่อเกิ้นนนนนนนน!!

แล้วเพ่เค้าจะมาต่อเร๊อ  เพราะเพ่เค้าม่ายหล่อ

คิดเถิงเพ่พากก้าบ หอมๆๆ  ฟัดๆๆๆ พี่กูลิโกะแทน 

                     ยังไม่มาต่อจริงๆด้วย  สงสัยจะม่ายหล่อจริงๆ 

[sodamini]

V

V

V

 

 

รอทะลวงใครบางคนอยู่

[Haney]

^
^

นอนรอโดนทะลวง... ฌาปณกิจตัวเอง 

นักเขียนท่านใด โปรดทราบ 

ถ้ารู้ตัวว่าหล่อ กรุณามาต่อด่วน

   หล่อเกิ้นนนนนนนน!!

แล้วเพ่เค้าจะมาต่อเร๊อ  เพราะเพ่เค้าม่ายหล่อ

คิดเถิงเพ่พากก้าบ หอมๆๆ  ฟัดๆๆๆ พี่กูลิโกะแทน 

                     ยังไม่มาต่อจริงๆด้วย  สงสัยจะม่ายหล่อจริงๆ 

เดี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จีบตีก้นคนละสามที

***


Part 9.1


ผมส่งพี่แดนเข้าห้องพยาบาล  โดยมีหมอและนางพยาบาลมารับ  เนื่องจากเป็นตอนดึกไม่ค่อยมีคนป่วย เหล่าพยาบาลจึงมารุมล้อมรายนี้กันมาก  …. ความจริงผมก็ไม่ค่อยอยากเข้าไปดูเท่าไรหรอก  แต่มันก็เผลอชะโงกตัวเข้าไปมองไม่ได้  จนโดนคนข้างๆ กระชากแขนให้ออกมาห่างจากห้องนั้น

‘กลับ’

‘เฮ้ย เดี๋ยวสิ…’  ผมรีบขืนตัวเอาไว้จนอีกฝ่ายแสดงอาการหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด

‘ทำไม อย่าบอกนะว่าจะรอรับมันกลับด้วยน่ะ’

‘ซัน… ไม่เอาน่า  พี่กูนะ’  พยายามทำเสียงออดอ้อนเข้าไว้ (เรอะ) 

‘หึ  พี่งั้นเรอะ  พี่เค้าทำแบบนี้รึไง!’


มันดึงคอเสื้อผมลงเผยให้เห็นรอยสีแดงหลายจุดลอยประปราย…จนผมต้องรีบผลักมือมันออก แล้วจัดเสื้อขึ้นให้ปิดสิ่งเหล่านั้นมิด  …. ก็จริง  ผมช็อก  ช็อกจนทำอะไรไม่ถูกเลยด้วยซ้ำในตอนแรก  แต่การที่เห็นเลือดของคนๆ นั้น ทำให้สติผมกลับคืนมา  อย่างไรเสีย… ต่อให้โกรธแค่ไหน  สับสนแค่ไหน และไม่เข้าใจการกระทำของเขาแค่ไหน  ผมก็ไม่มีทางปล่อยให้คนที่ผมรักมาตลอดชีวิตอยู่ในสภาพนั้นแน่นอน


ไอ้ซันถอนหายใจเฮือกใหญ่  ก่อนจะดึงตัวผมเข้าไปกอด…ผมจะผลักมันออก  แต่พอหันซ้ายหันขวาดูแล้วไม่มีคนจึงปล่อยมือลง … ให้อีกฝ่ายรัดตัวได้ถนัดมากขึ้น 


‘รู้มั้ย… ตอนกูได้ยินเสียงมึงลอดออกมา  กูตกใจมาก  เข้าไปเตะไอ้เชี้ยนั่นก็แล้ว ต่อยก็แล้ว  มันดูหน้ามืดไม่ยอมปล่อยมึง  ถึงต้องคว้าโคมไฟฟาดหัว… ให้ตายสิ ตอนแรกกะจะยกเก้าอี้ฟาดมันด้วยซ้ำ’ 

ผมไม่ตอบ…. แต่ยกขึ้นกอดกระชับคนตรงหน้าแน่น  ซบหน้าลงบนไหล่กว้าง แล้วหลับตา…

‘ไม่เป็นไรนะ… เฮ้ออ’  ไอ้ซันตอบแบบปลงๆ

‘หึหึ ถอนหายใจบ่อยเป็นคนแก่เชียวนะมึง’  ผมแอบหัวเราะไม่ได้  ก็ตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงตอนนี้ … ผมได้ยินมันถอนหายใจมากกว่าสิบรอบแล้ว

‘ไม่ให้กูถอนได้ไงวะ แม่ง  แฟนตัวเองจะโดนปล้ำ… แถมยังไปปกป้องไอ้ผู้ร้ายนั่นอีก’

‘ไม่ได้ปกป้อง… ก็แค่  ทำตามหน้าที่’  ตอนแรกผมนึกเหตุผลที่ทำแบบนี้ไม่ค่อยออก… อืม  เพราะหน้าที่สินะ  หน้าที่ของการเป็น ‘น้อง’

‘อ๋อเหรอ  งั้นไอ้พี่แดนนั่นก็ทำตามหน้าที่งั้นสิ’  อีกฝ่ายแค่นหัวเราะจนผมอดหงุดหงิดตามไม่ได้

‘หยุดประชดประชันกูได้แล้ว’ 

‘คร้าบๆ’  ไอ้เวรตรงหน้ารับปากแบบเซ็งๆ  …




แล้วสักพักพี่แดนก็เดินออกมาจากห้องทำแผลโดยมีผ้าสีขาวพันอยู่ที่หัว  ผมดูแล้วก็อดใจหายไม่ได้เหมือนกันครับ  ดูแล้วคาดว่าคเย็บหลายเข็มอยู่เพราะแผลเหวอะซะขนาดนั้น…  ส่วนไอ้ซันน่ะเหรอ  ไม่ต้องบอก… มันน่ะมองอีกฝ่ายตาเขียวเลยทีเดียว 

‘มาร์ช…’  พี่แดนพยายามเข้ามาใกล้ผม แต่โดนอีกคนเดินเข้ามากั้นไว้

‘ถอยไป’ ไอ้ซันพูดเสียงแข็ง

‘กูจะคุยกับมาร์ช’

‘กูบอกให้ถอยไป!’



ผมถึงกับต้องถลาไปดึงตัวไอ้ซันที่กำลังกระชากคอเสื้อพี่แดนอย่างเกรี้ยวกราด… แต่ที่น่าแปลก… พี่แดนเองกลับดูเหมือนไม่ได้ต้านทานหรือต้องการจะโต้ตอบซันเลยแม้แต่นิดเดียว  … ยกเว้นเพียงสายตาคู่นั้น… ที่จ้องมาที่ผมอย่างไม่ลดละ


‘มาร์ช พี่ขอโทษ…พี่ขอโทษนะ’ 

‘มึงหุบปากไปเลย! ยังมีหน้ามาขอโทษอีกเรอะ!’  ไอ้ซันกระชากคอเสื้อแล้วผลักพี่แดนออกไปอย่างแรงจนอีกฝ่ายล้มลงกับพื้น  พี่แดนค่อยๆ ลุกขึ้นมา  ยังคงไม่ละความพยายามให้การเข้ามาหาผม  …ถามว่าโกรธมั้ย  มันโกรธแน่นอนอยู่แล้ว  อยู่ๆ ก็โดนทำเรื่องแบบนั้นไม่ทันตั้งตัว  แถมยังเป็นผู้ชายที่รู้สึกว่าอยู่ด้วยแล้ว ‘ปลอดภัย’ ที่สุดอีกด้วย… ตอนนี้ความเชื่อใจระหว่างเขาและผมได้พังทลายลงมาแล้ว …แต่ไม่รู้ทำไม  ผมรู้สึกเหมือนยังอยากรับฟังคำ ‘ขอโทษ’ จากริมฝีปากคู่นั้น


‘ซัน… ขอกูคุยกับพี่เค้าก่อน’  ผมเดินเข้าไปห้ามไอ้ซันที่กำลังกระฟัดกระเฟียดหัวเสียถึงขีดสุด

‘ไม่! กูไม่ยอมหรอก  กูยอมให้พวกมึงสองคนไปคุยกัน แล้วเป็นไง  มีอะไรก็คุยมันแม่งตรงนี้นี่แหล่ะ!’

‘โอเคๆ ใจเย็นๆ… เอ่อ… เราไปคุยกันข้างนอกดีกว่ามั้ย’



ผมเอ่ยขึ้นเพราะเสียงของพวกเราเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะไอ้ซัน… มีนางพยาบาลคนนึงเดินมาแล้วทำปากจุ๊ๆ เหมือนให้ช่วยเบาเสียง  ทั้งสองคนจึงยอมที่จะเดินออกไปข้างนอกแต่โดยดี  … ผมเดินออกมาโดยมีไอ้ซันเดินซ้อนทางด้านหลัง  มือข้างนึงโอบเอวเบาๆ…  มันหันไปมองพี่แดนที่เดินตามมาเงียบๆ เป็นระยะ 


พวกเราเดินทะลุตัวตึกที่เชื่อมกันออกมาด้านนอก  ที่นี่เงียบและห่างจากอาคารผู้ป่วยค่อนข้างมากจึงเหมาะสุดสำหรับการพูดคุย เพราะไม่เป็นการรบกวนผู้อื่น…


‘เอาล่ะ มีอะไรก็รีบๆ คุย’  ไอ้ซันเริ่มบทสนทนาอย่างไร้เยื่อใย …ทำให้ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่  เดินเข้าไปหาอีกฝ่ายที่ยืนจ้องผม… โดยที่มีไอ้ซันยืนคุมราวกับเป็นกรรมการอยู่ข้างๆ

‘มาร์ช…มาร์ช พี่ขอโทษนะ’ และนั่นคือคำแรกของพี่แดน… อีกฝ่ายพยายามจับมือผม  แต่ก็นั่นแหล่ะครับ… มือผมโดนดึงถอยออกมาก่อนโดยคนที่คุณก็รู้ว่าใคร

‘พี่แดน ทำไมพี่ทำกับผมแบบนี้…’  พูดไป อยากจะร้องไห้… เสียใจ.. เสียความรู้สึก

‘พี่…พี่รักมาร์ชนะ’  คำตอบของอีกฝ่ายทำเอาผมสะอึก… เหมือนจะได้ยินแล้วตอนนั้น  แต่พอฟังอีกที… มัน..

‘…’

‘มาร์ช พี่รักมาร์ช …รักมาตลอด  พี่ไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้  แต่…แต่แค่รู้ว่าพี่จะเสียมาร์ชไป  เสียให้ผู้ชายคนอื่นพี่ก็ยอมไม่ได้…’ 

‘พี่เลยทำกับผมแบบนั้นงั้นสิ’  ผมยืนกำหมัดแน่น…

‘พี่ขอโทษ …ขอโทษจริงๆ  … พี่ยอมรับว่าพี่หน้ามืดจนทำเรื่องแย่ๆ ลงไป… ’

‘อย่าเข้าใกล้’  เสียงไอ้ซันแทรกขัดจังหวะขึ้นมาเมื่อพี่แดนทำท่าจะเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นด้วยอารมณ์พาไป… พี่แดนร้องเบาๆ แบบขัดใจ  แต่ก็ยอมทำตามโดยการก้าวถอยออกมา

‘มาร์ชยกโทษให้พี่เถอะนะ  ขอร้อง… พี่จะไม่ทำอีกแล้ว …มาร์ช…กลับมาหาพี่เถอะนะ’  คนพูดส่งสายตาเว้าวอนมาให้ผม… น้ำใสๆ ที่เริ่มเอ่อล้นออกมาจนเห็นได้ชัดทำผมเกือบใจอ่อน… แต่รอยแผลแดงเถือกตามลำคอและหน้าอกมันแสบร้อนขึ้นมาราวกับช่วยเตือน…

‘พอเถอะ… ผม…ฮึก… ทำไมพี่ทำกับผมแบบนี้  ผมเชื่อใจพี่ที่สุด  ผมรักพี่ที่สุด  แต่…พี่กลับทำลายมันซะยับเยิน  ทำไม…’  ผมเม้มปากแน่น…หลับตา  พยายามข่มความรู้สึกมากมายไว้ข้างในจนมันเอ่อล้นแทบทะลัก

‘มาร์ช…’

‘ทำไม…พี่ต้องรักผมด้วย’

***TBC


หัวไม่แล่นเลย ปวดตึ๊บๆ T^T
9.2 เร็วๆ นี้นะครับ กำลังปั๊นปั่น...







โหยยย รู้งี้ลงตอนตีสามดีกว่า...

V
V

[Bg LoVe NT]

^
^
^

จุ๊บๆ น่ารักที่สุดดดดดดดดดด

นึกว่าจะต้องเต้นถึงตีสาม คิคิ

[sodamini]

^

^
ทะลวงพี่แขถึงเฮียพากย์ (เอาให้กระอักเลย)

แล้วย่องไปอ่าน 

......

V

V

V

[www.maxdevil]

พระอาทิตย์ยิ้ม  

[power**]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด

มาแร้นนนนนน

ปายอ่านก่อนนนน


ฟิ้วววววววววววววววววววววว

[juuuno99]

^
^
^
ทะลวงป้าๆทั้งหลาย  ไม่ทันคนแก่อะ ไวจริงๆ

จะโดนตรีนป่าวตู



แอบสงสารแดนเล็กน้อยนิด นิดเดียวจริงๆนะ แต่พออ่านใหม่อีกรอบ แมร่ง ไม่สงสารมันแล้ว


เค้าสงสารมาร์ชที่สุด โดนคนที่เราไว้ใจหักหลัง มันเจ็บเนอะ

รอ 9.2

[maabbdo]

โอ้ววววววววว 

 

[k_aluvis]

 

ว่าจะไปพอดี

เรยแวะมาดูครั้งสุดท้ายย

กรี๊ดดดดดด พี่พากย์มาแร้วว

มามะ คนหล่ิอ มาให้กอดเร้ววว

[y_love]

เฮียพากษ์ มาต่อแว้ววววววววววว

ดีใจจังงง เค้าคิดถึงตัวที่สุดเรยยยยยยยยย

งืออออออ สงสารมาร์ชอ่ะ

คนที่เราคิดว่าเราจะปลอดภัยที่สุดเวลาอยู่ด้วย กลับทำร้าย ทำลายกันซะงั้นนน

รักมาร์ชนะคะ ซารางเฮ คิคิ

คิดถึงพี่โก๊ะจังอ่ะ เฮียยย เค้าขอกอดพี่โก๊ะที่นึงได้ป่ะแต่แบบแน่นๆนะ  เค้าเปนปู้หญิงมะเปงไรหรอกกกก

[kyuza]

ต่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอยากรู้จะเกิดอะไร

[sodamini]

^
^
^
ทะลวงป้าๆทั้งหลาย  ไม่ทันคนแก่อะ ไวจริงๆ

จะโดนตรีนป่าวตู



แอบสงสารแดนเล็กน้อยนิด นิดเดียวจริงๆนะ

รอ 9.2

ปี้เอเอ้....

ที่พี่ทะลวงอ่ะ 1ในนั้นมีนู๋ด้วยนะ......ชื่อก็บอกอยู่ว่าโซดาน้อย

ไม่ต้องเรียกนู๋ป้าก็ได้ค่ะพี่

 

รอ9.2ด้วยค่ะ  

[juuuno99]

^
^
^
รีบมาแก่ต่างเชียวนะ ไอ่โซดาสิงห์



 

[MaryGoesRound]

มาบอกรักคนแต่งค่ะ




 

[maxtorpis]

สั้นได้ใจคับ

[palpouverny]

รอ 9.2
ว่าแต่จะมาต่อเลยมั้ยอ่ะพี่พากษ์

[[H]a[N]m[E]i[I]]

สงสารมาร์ชอ่ะ
ไอพี่แดนจะรู้ตัวมั้ยเนี่ยว่าคะแนนนิยมจากคนอ่าน
ที่มีให้ดิ่งลงเหวเลยงิ
นิสัยไม่ดีทำมาร์ชเสียใจ :beat:นี่แน่ะๆๆ

 :L2:ขอบคุณค่ะพี่พากษ์
รอ9.2ด้วยคน

[phung]

ประทับจายยยยพี่ซัน

ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

เท่ 5555555555+

พี่แดน อย่าได้เข้าใกล้พี่มาร์ชเชียวววว


พี่พาก ตอนต่อปายยยยยยยยยยยยย

สู้ๆ

[ranny]

 

มาเชียร์พากย์

[sNow]

มาเม้นต์แล้วค่า   แหมๆเรื่องพี่นี่เอามาจากประสบการณ์จริงใช้ป่ะ  บ่งบอกความเป็นตัวเองมากเรย 55

ช่วงท้ายๆภาคหนึ่ง ไม่นึกเลยว่าพี่พากย์จะเขียนเศร้าๆได้ด้วย ส่งสารซันเลย

พอภาคสอง เปลี่ยนคนเล่าเรื่อง เล่าต่างมุม สงสารมาร์ชอีก

สุดท้าย จริงๆแล้วพี่มีความหลังฝังใจกับรถหรือพี่ ใช้เป็นโลเกชั่นมา2หนแล้ว ตอบโนว์ด้วยพี่พากย์

[zilveria]

 

[jannie]

สงสารมาร์ชจังเลยยย

[Bg LoVe NT]

^
^
^
ทะลวงป้าๆทั้งหลาย  ไม่ทันคนแก่อะ ไวจริงๆ

จะโดนตรีนป่าวตู

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

พี่เอ บร้าาาเหรอ ไม่ใช่เค้าละกัน

ตังเองช้าเองนิ 





จิ้มทะลวงไปถึงตาไก่

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
ตาไก่ แทนตัวเองว่าหนู

v
v
v

[♥a2k♥]

ความรักหน๋อ 

แอบสงสารพี่แดนนิดๆ

แต่ก็นะ เค้ารักคุณพระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง 

[t a k a i]

ง่า ...สั้นอ่ะ ...แต่หนูเข้าใจพี่นะ ...ยังงัยตั้งใจรอ 9.2 ด้วยคน

 

[StillLoveThem]

ความรักนี่มันก็แปลก..ทำไมมันต้องมาพร้อมกับความใคร่ด้วยฟะ
ความรักที่แดนมีต่อมาร์ชมันมีคำว่า..พี่น้อง..มาเป็นอุปสรรค์
สงสัยนะเนี่ย..ในความเป็นจริงมันมีไม๊ที่พี่จะรักน้องแบบคนรัก
แบบต้องการครอบครอง..คิดไม่ออกวุ้ยแต่ไม่น่าจะมี ส่วนใหญ่
ที่รักกันจะมีแบบลูกขอมาเลี้ยง ต่างพ่อต่างแม่
แล้วนี่แกจะนั่งคิดทำไมเนี่ย งงตัวเองเหมือนกัน
ก็แค่อยากหาคำตอบเท่านั้นแหละ  :laugh:ใกล้บ้าละ

[aimaim]

แค่กๆ มาแพร่เชื้อไข้เจ้ามิค่ะ เท่านี้แหละ เหอๆๆ

[EDICIUS]

>>> เจอคำถามมาร์ช "ทำไมพี่ต้องรักผมด้วย"

...

...

ตอบไม่ได้... 

ถามยากนะพี่มาร์ช


แอบสงสารพี่แดน 


.