ตอนที่22
#เครื่องกลชนโยธา
สายตาเกือบสิบคู่กำลังจดจ้องไปยังคนชวนประจำวันที่บัดนี้กำลังนั่งเงียบโดยที่มือกำลังเกลี่ยแก้วเหล้าของตัวเองเล่นอยู่ จากหน้าตาปกติที่ก็ไม่ค่อยรับแขกอยู่แล้วบัดนี้ยิ่งหนักไปใหญ่เพราะทั้งคิ้วที่ขมวดและแววตาไม่พอใจของไทเกอร์ที่ถ้าหากไอ้พวกคู่อริเผลอเดินมาเจอนี่มีหวังได้ถูกดึงไปรุมกระทืบเพราะคิดว่ากำลังถูกมันกวนตีนอยู่แน่ ทอยที่สนิทกับร่างรงหน้ามากที่สุดต่างได้รับสัญญาณจากกลุ่มเพื่อนว่ากรุณาช่วยถามให้หน่อยว่าวันนี้ไอ้หัวโจกประจำกุล่มมันไปโดนใครที่ไหนกวนประสาทมา
“ทำไมจู่ๆถึงชวนพวกกูมากินเหล้า” ทอยลองเชิงถามประโยคนี้ไปก่อน
“ทำไม? แล้วชวนไม่ได้หรอ”
“ก็เปล่า แต่ก็แค่พักหลังมานี้มึงไม่มากับพวกกูนานแล้วไง” เมื่อโดนทักแบบนี้ไทเกอร์ก็ทำเพียงไม่ตอบแล้วนั่งเงียบของตัวเองต่อไปเท่านั้น ทอยเองเจอแบบนี้เข้าไปถึงได้มองมันแล้วก็เงียบเช่นกันเพราะคิดว่าถ้าอีกคนยังไม่พร้อมจะบอกเขาเองก็ควรจะให้เกียรติและไม่เซ้าซี้จะถาม แต่เมื่อเริ่มดึก แอลกอฮอล์ในเลือดที่เริ่มสูง
..หมับ...
แรงซบหมับที่ไหล่ทำทอยต้องก้มมอง
“กูอกหักว่ะ...” แล้วก็นั่นไง
“ใคร”
“กูเนี่ย!”
“เออรู้แล้ว แต่หมายถึงใครหักอกมึงมา” ทอยถามอีกครั้งพร้อมการมองหน้าของคนที่กำลังปรือตาที่ช่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ของตัวเองเงยมองสบเขาอยู่ แต่ไทเกอร์เพียงแค่ส่ายหน้าแล้วทำท่าเหมือนจะร้องไห้ใส่เท่านั้น
“ก็ตอนเย็นที่มันมารับ...มันก็ทำกูเสียใจอีกแล้ว”
“มึงเนี่ยนะเสียใจเป็นด้วย”
“กูก็คนมั้ยหละ!!!”
“เออๆรู้แล้วๆไม่เสียงดังดิ” พูดพลางใช้มือลูบหัวของไทเกอร์อย่างปลอบประโลมไปด้วย ซึ่งในระหว่างนี้ร่างของคนตัวขาวก็เพียงแค่นั่งซึมคาอยู่กับไหล่กว้างของเพื่อนสนิทเท่านั้น ทอยไม่รู้หรอกว่าอีกคนเป็นอะไรเพราะตอนนี้ส่งที่ไทเกอร์ทำคือการกดปิดโทรศัพท์รวมไปถึงในเรื่องที่อีกร่างเล่ามาว่าไอ้คนที่หักอกมันมาคือบุคคลที่เพิ่งจะมารับในตอนเย็น
ว่าแต่ผู้หญิงที่ไหนมารับผู้ชายด้วยวะ
นี่ไอ้ไทเกอร์มันกำลังคบกับคนแบบไหนอยู่
“อ้าวเห้ยแล้วจะไปไหน!” แต่แล้วก็ต้องร้องถามไปเสียงดังเมื่อพบว่าไทเกอร์กำลังเดินตรงเข้าไปหาใครบางคนที่กำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ตามลำพัง สายตาของไทเกอร์ในตอนนี้กำลังจดจ่ออยู่กับร่างของเด็กหนุ่มที่อายุไม่น่าจะเกินสิบเก้าแต่ตัวสูงมากจนเกือบจะเท่าทอยเลยนะ ที่จริงเขาว่าหน้ามันคล้ายไอ้เสือนิดหน่อยก็เลยอยากจะเข้าไปหาเรื่องก็เท่านั้น
...กึก..!
เปิดฉากด้วยการวางกระแทกแก้วเหล้าลงบนโต๊ะของอีกคน
“เห้ยมึงอะ!”
“อะไรวะพี่” ซึ่งคนโดนกวนก็เงยหน้ามองมา
“เคยโดนตีนกูปะ”
“...............”
“มึงไม่เคยใช่มะ แล้วมึงก็ไม่เคยอกหักด้วยใช่มั้ย!”
..หมับ...!!
แต่จากตอนแรกที่คิดว่าจะได้ต่อยกับมันก็ผิดคาดเพราะตอนนี้สิ่งที่อีกร่างทำก็คือการรั้งให้ไทเกอร์นั่งลงข้างกายพร้อมแขนยาวที่กอดคอของเขาแล้วมือมันอีกข้างที่ยื่นแก้วเหล้าส่งมาให้
“แดกให้เมาเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าก็ลืม”
“มึงใครเนี่ย...”
“ผมก็ไม่รู้จักพี่ พี่เดินมาหาผมเองนะ”
“เออว่ะ” จนพอไทเกอร์พึมพำประโยคนี้เสียงหัวเราะแผ่วเบาจากอีกคนถึงได้ดังมา ไทเกอร์ส่ายหัวล้มเลิกเรื่องที่จะหาเรื่องอีกร่างแล้วเปลี่ยนมาเป็นการนั่งกินเหล้าฟรีแทนแต่ในระหว่างนี้ร่างของทอยที่เดินเข้ามาทำให้คนตัวขาวต้องเงยมองพร้อมยื่นแก้วเหล้าส่งให้เพื่อนสนิท
“เอาเพื่อนกูมา”
“ยืมตัวก่อนไม่ได้หรอครับ?” แต่คำถามจากคนแปลกหน้าทำทอยขมวดคิ้ว
“เสือก ไอ้ไทเกอร์...ลุกมานี่”
“ทำไมดุกูอะไอ้ทอย” ถึงแม้จะบ่นแบบนี้กระนั้นไทเกอร์ก็ยอมที่จะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปหาเพื่อนสนิทของตัวเอง ทอยรั้งไทเกอร์ให้อยู่หลังตัวเองเอาไว้โดยที่สายตากำลังจ้องไอ้เด็กแปลกหน้าเขม็ง แต่อีกฝั่งกลับยิ้มเล็กๆที่มุมปากแล้วมองมาเท่านั้น ถ้าไม่ติดว่าเพื่อนอกหักอยู่เขาคงจะเปิดฉากรุมกระทืบมันไปแล้ว เห็นหน้าแค่ครั้งแรกก็รู้สึกว่าโคตรจะไม่ถูกชะตาและเพราะรู้สึกไม่อยากมีเรื่องด้วยดังนั้นทอยถึงได้รั้งให้ไทเกอร์เดินตามออกมาที่ลานจอดรถเพื่อที่จะได้กลับคอนโดไปนอนได้แล้ว
อย่าให้รู้แล้วกันว่าใครมันกล้ามาหักอกเพื่อนของเขา
จะไม่ไว้หน้าเลยเหอะมึง
............................
เมื่อมาถึงห้องตัวเองทอยจัดการวางร่างของไทเกอร์ลงบนตัว ถอดเสื้อผ้ามันออกก่อนเช็ดตัวให้แล้วปล่อยให้อีกคนได้นอนโดยที่ในตอนนี้มือหนากำลังง่วนอยู่กับการพยายามปลดล็อครหัสผ่านของโทรศัพท์ไทเกอร์อยู่ ตามปกติโทรศัพท์ของพวกเราแทบจะเป็นของกันและกันแต่พักหลังมานี้ไทเกอร์ไม่ให้เขาแตกโทรศัพท์มันเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่ามีความลับอะไรแต่ถึงขั้นเปลี่ยนรหัสผ่านใหม่แบบนี้
“ได้แล้ว...” และเสียงทุ้มพึมพำขึ้น
“.....!” แล้วคิ้วเข้มต้องขมวดมุ่นเมื่อสิ่งที่พบเมื่อเปิดเข้าไปในแกลลอรี่ภาพของมันสิ่งที่เห็นคือภาพจำนวนหนึ่งซึ่งแทบจะเป็นรูปถ่ายมุมเผลอของคนคนเดียว คงจะไม่มีอะไรน่าแปลกใจถ้าหากว่าคนในภาพนั้นไม่ใช่ไอ้เสือ...
...ไอ้เสือ เนี่ยนะ?...
ถึงตรงนี้นิ้วยาวตัดสินใจกดเข้าไปในแชทของมัน หนึ่งข้อความบนสุดที่ถูกเมมชื่อไว้ด้วยคำว่าไอ้ควายทำเขาใจกระตุก เพราะถ้าจำไม่ผิดรูปโปรไฟล์นี้มันคือเฟสของไอ้เสือไม่ใช่หรือไง และทุกอย่างยิ่งชัดเจนเมื่อกดเข้าไปในกล่องบทสนทนาที่เหมือนว่ามีข้อความนับสิบที่ถูกส่งเข้ามาแต่ไทเกอร์ไม่แม้แต่จะกดอ่าน ก็ใช่สิมันจะไปกดอ่านได้ไงเพราะเล่นปิดเครื่องไว้ตลอด
//กูขอโทษ//
//กูกำลังพยายามจะห่างจากมิ้งแล้วแต่วันนั้นมันสุดวิสัย ก็เขามาเจอกูตอนกูอยู่กับเพื่อนจะให้กูปฏิเสธเขายังไง มิ้งเป็นผู้หญิงนะเว้ยไอ้เกอร์ กูไม่สามารถพูดไปตามตรงต่อหน้าเพื่อนตัวเองได้หรอกว่าให้ช่วยเลิกยุ่งกับกูที//
//มึงคงโกรธกูมากเลยดิ//
//แต่กูชอบมึงนะ//
แล้วประโยคนี้...
“นี่พวกมึง....” ทอยขยับปากพึมพำออกมาพร้อมมองหน้าของไทเกอร์สลับกับการอ่านข้อความอีกครั้ง
//กูไม่อยากให้มึงคิดว่ากูก็แค่อยากได้มึงเลยเข้าหา เรื่องคืนนั้นมันอาจกะทันหันแต่กู//
“เรื่องคืนนั้นเหี้ยอะไรวะ” ทอยรู้สึกว่าไม่สามารถทนอ่านข้อความของพวกมันได้อีกต่อไปถึงได้วางโทรศัทพ์ของไทเกอร์ลงไว้ยังที่เดิม คิ้วเข้มกำลังขมวดก่อนหลุดถอนหายใจออกมาเพราะขนาดเด็กอนุบาลยังดูออกเลยว่าคนทั้งคู่อยู่ในความสัมพันธ์แบบไหน ร่างสูงหลุดถอนหายใจออกมาก่อนที่ทอยจะตัดสินใจเดินออกไปยังระเบียงห้องนอนแล้วคว้าบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ
สายตาได้แต่มองไปยังร่างของเพื่อนสนิทที่หลับอยู่
พร้อมด้วยหนึ่งคำถามนี้ที่ดังวนอยู่ในหัวตลอด
...ว่าทำไม ไม่เป็นกูวะ...
...................................
ส่วนหนึ่งร่างตรงนี้ไม่ได้หนักใจน้อยไปกว่าคนอีกทางเลยแม้แต่น้อย เสือกำลังขมวดคิ้วพร้อมสายตาที่คอยมองอยู่ตลอดว่าไทเกอร์จะยอมพิมพ์ตอบแชทกลับมาในตอนนี้ ยิ่งได้เห็นว่าอีกคนกดอ่านแล้วไม่ยอมตอบแบบนี้เขายิ่งเครียดหนักเพราะนอกเหนือไปกว่านั้นก็คือไม่ว่าจะพยายามโทรหายังไงแต่ก็ไร้ผลแถมโดนบล็อกเบอร์ใส่อีกด้วยซ้ำ
แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อมันกดอ่านข้อความแล้วก็คือมันกำลังเล่นโทรศัพท์อยู่
เพราะงั้น โทรเฟสไปหาก็ได้วะ
...truuuutruuuutruuuuuuuuuuu...
สายดังอยู่นานโดยไร้คนรับจนเสือหน้าเสีย
แต่แล้วสุดท้าย
[มีอะไร] หนึ่งเสียงที่ดังมา แต่มัน
“ไอ้ไทเกอร์หละ”
[มีอะไรกับเพื่อนกู] และถ้าให้ทายเสือว่านี่คือเสียงของไอ้ทอย
“กูมีเรื่องจะคุยกับมัน”
[มันหลับอยู่ไม่ว่างคุย]
“............”
[มีอะไรอีกมั้ย]
“มึงอยู่กับมันหรอ”
[เออทำไม]
“มันร้องไห้หรือเปล่า...”
[ก็ไม่นะ]
“อืมแค่นี้แหละ” และเขาเลือกจะตัดสายทิ้งก่อนจะยอมรับว่าแอบมีน้อยใจนิดหน่อยตอนที่รู้ว่าไทเกอร์ไม่ได้แม้แต่จะเสียน้ำตาซักหยดให้เขาเลยด้วยซ้ำ แถมการที่มันอยู่กับทอยก็คงหมายถึงว่าคงแทบจะไม่ได้คิดเรืองของเขาเลยอะดิ นี่แม่งไม่รู้ว่าอีกคนแคร์เรื่องของเรามากแค่ไหนแต่ตอนนี้ไทเกอร์ทำเหมือนแค่ต้องการตัดเขาทิ้งจากชีวิตมันเท่านั้น
เขาก็กำลังพยายามที่จะตัดคนอื่นออกให้มันแล้ว
ทำไมมันไม่รอเขาเลยวะ
.....................
เมื่อฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หมดลงหนึ่งร่างที่เคยไร้สติลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อแสงแดดยามเช้าสาดกระทบดวงหน้า ดวงตาคู่สวยเบือนมองรอบห้องก่อนไปสะดุดเข้ากับร่างสูงของเพื่อนสนิทที่กำลังนั่งจ้องเขาอยู่จากโซฟาปลายเตียง ไทเกอร์ยิ้มร่าเริงเหมือนอย่างทุกครั้งแต่สีหน้าของทอยก็ยังนิ่งจนเขาต้องหุบยิ้มลง
“มึงตื่นนานแล้วหรอ”
“ยังไม่ได้นอน” คำตอบสั้นห้วนจากอีกคนทำไทเกอร์ใจแป้ว
“เมื่อคืนไอ้เสือโทรมา”
“....!” แต่ประโยคนี้ของทอยทำไทเกอร์ตาโตก่อนต้องรีบเบือนสายตาหลบเพราะตอนนี้อีกร่างกำลังลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้ามาหา คนตัวขาวได้แต่ฝืนยิ้มแห้งทั้งที่สถานการณ์ตอนนี้มันโคตรอึดอัด ไอ้ทอยไม่ได้มีท่าทีแบบนี้กับเขามาหลายปีแล้ว ครั้งล่าสุดที่มันทำตัวน่ากลัวแบบนี้ใส่ก็คงจะเป็นตอนวันจบมอหกที่เขาเมาไร้สติแล้วเผลอทำตัวไม่น่ารักใส่มัน
“ทำไมไม่บอกกู” แล้วกับคำถามนี้...
“..............”
“ไอ้เกอร์ กูกับมึงยังเหมือนเดิมอยู่มั้ยวะ”
“กูขอโทษ....” ไทเกอร์พึมพำคำนี้ออกไปพร้อมก้มหน้า
“.........”
“แต่กูกับมัน...ตอนนี้มันคงไม่มีเรื่องอะไรแบบนั้นแล้วแหละ”
“มึงชอบมันหรอ” เมื่อโยถามอีกครั้งไทเกอร์ถึงได้เพียงพยักหน้ารับเท่านั้น เขามองไปที่ทอยและแววตาของอีกคนที่สะท้อนกลับมาทำเอาจุกเลยทีเดียว ก็รู้แหละว่าเป็นใครก็๕งไม่พอใจที่รู้ว่าเพื่อนตัวเองไปตกหลุมรักไอ้คู่อริจนได้ แถมนอกเหนือไปกว่านั้น
“มึงคงยังไม่ได้นอนกับมันใช่มั้ย”
“กูว่ามึงรู้คำตอบ” พอเขาพูดประโยคนี้ทอยกระตุกยิ้มเล็กน้อย
“นั่นสิ...ไม่งั้นมึงคงไม่เป็นถึงขั้นนี้หรอก” การที่โดยทอยทำท่าทางแบบนี้ใส่แม่งเจ็บเสียยิ่งกว่าอะไรอีกด้วยซ้ำ แค่เรื่องไอ้เสือก็ยากจะบังคับตัวเองแล้วแต่พอมาเจอทอยอีกคนไทเกอร์ยิ่งรู้สึกแย่ไปใหญ่ ร่างขาวได้แต่นั่งก้มหน้ามองพื้นพลางพยายามกลั้นน้ำตาที่จะไหลออกมา บรรยากาศในห้องตอนนี้มันอึดอัดมากเพราะเราต่างคนก็ต่างไม่ได้พูดอะไรกัน
แต่ในเมื่อทอยคืนเพื่อน
เขาก็อยากจะบอกมันทุกอย่าง...
“กูว่ากูรักมัน...”
“...........”
“แต่มึงไม่โกรธกูได้มั้ย” หนึ่งคำถามเชิงขอร้องดังออกมาทั้งที่ยังคงก้มหน้า ทุกอย่างรอบตัวเงียบอยู่นานจนกระทั่ง
...หมับ...
หนึ่งแรงกอดคอที่คุ้นเคยและมือหนาที่ยกลูบหัวของเขาเหมือนอย่างทุกครั้ง
“โกรธเหี้ยอะไร มึงเพื่อนกูนะไอ้สัส” ไทเกอร์ยิ้มทั้งน้ำตาพร้อมซุกหน้าลงกับไหล่กว้างของใครอีกคน น้ำตาของเขามันไหลออกมาอีกครั้งทั้งที่พยายามควบคุมไม่อยากให้มันได้ไหลอีกแล้ว การที่ถูกปลอบมันทำให้ยิ่งร้องไห้หนัก ทอยเองก็เพียงเงียบแล้วปล่อยให้คนในอ้อมแขนได้ร้องไห้จนพอใจ
เรื่องนี้ก็เจ็บกันทุกคน เสียใจกันทุกคน
แต่ถึงอย่างนั้น เขากับมัน ยังขอที่จะได้เป็นเพื่อนสนิทกันต่อไป
“มึงสัญญากับกูได้มั้ยว่าพรุ่งนี้จะไม่ร้องไห้ให้มันแล้ว”
และไทเกอร์พยักหน้ารับ
ทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าถ้าได้เจอหน้ามันแล้วจะห้ามตัวเองได้มั้ย
...นี่มึงมันชักจะเกินเหตุกับความรู้สึกกูแล้วนะไอ้เสือ...
# # # # # # # # # # #
จิ้นเอาเด้อ5555
หัวข้อ: เครื่องกลชนโยธา [Yaoi] อัพตอนที่30 {20/01/61} จบแล้ว [ตีพิมพ์กับสนพ.นาฬิกาทราย] (อ่าน 278061 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก