Cr.Pic [Pinterest]
ติดแฮชแท็ก
#พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์
ควอตซ์พาน้ำเหนือไปทานมื้อเย็นที่ร้านบรรยากาศดีริมแม่น้ำเจ้าพระยา เป็นร้านที่เคยไปทานกับพ่อสินธร
“จริงสิ... พี่คุยกับพี่ลินอีกรอบแล้วนะเรื่องบ้านของพ่อสินธร” ควอตซ์พูดขึ้นระหว่างที่กำลังอาหารมาเสิร์ฟ
“พี่ลินว่ายังไงบ้างครับ” น้ำเหนือรีบถามกลับด้วยความสนใจทันที “พี่ลินอยากจะซื้อหรืออยากจะเช่าบ้านของพ่อไหมครับ”
เพราะถ้าหากว่าลินสนใจอยากจะซื้อบ้านหลังนั้นต่อ หรือเช่าบ้านหลังนั้น ก็จะทำให้พ่อสินธรยอมย้ายมาอยู่ด้วยกันกับน้ำเหนือที่บ้านในรั้วบริสตันเสียที หลังจากที่น้ำเหนือทั้งอ้อนทั้งขอมาหลายรอบแล้ว
“พี่ลินชอบนะ ถ้าพ่อสินธรจะขายก็จะซื้อ เพราะบ้านของพ่อก็ไม่ได้นานเป็นสิบๆ ปี เพิ่งสี่ห้าปีเอง ตกแต่งใหม่ ทาสีสักหน่อยก็สวยเหมือนบ้านใหม่แล้ว” ควอตซ์พูดพลางนึกไปถึงบ้านที่พ่อสินธรอยู่ในตอนนี้
เป็นบ้านในโครงการหมู่บ้านของบริษัทชื่อดังทางด้านอสังหาริมทรัพย์ เป็นบ้านที่พ่อสินธรซื้อแล้วก็ย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นานนัก ย้ายมาพร้อมๆ กันกับเพื่อนสนิทหรือก็คือทางครอบครัวของนุชจิราที่ตอนนี้ย้ายไปอยู่ต่างประเทศแล้ว
“อย่างนั้นผมจะได้ไปคุยกับพ่อ ให้พ่อย้ายมาอยู่ด้วยกัน ส่วนบ้านก็ตกแต่งรีโนเวทอีกหน่อยแล้วค่อยให้พี่ลินพี่โอ๊ตกับน้องทินย้ายไปอยู่” น้ำเหนือนึกไปเป็นฉากเป็นตอนแล้วเรียบร้อย
“ครับผม จะย้ายมาอยู่ที่บ้านเราหรือจะไปอยู่บ้านคุณแม่ก็ได้หมด เอาที่พ่อสินธรสะดวกแล้วก็ชอบเลย”
“ใช่ครับ คืนนี้ผมโทรไปคุยกับพ่อเรื่องนี้ดีกว่า” คิดแล้วก็ยิ้มกว้างอย่างมีความสุข พลอยทำให้ควอตซ์เผลอยิ้มตามไปด้วย
เห็นรอยยิ้มของน้ำเหนือแล้วก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มตาม เพราะรอยยิ้มของคนตรงหน้าดูมีความสุขมากเหลือเกิน จนทำให้คนมองรู้สึกมีความสุขตามไปด้วย
“กินอะไรอีกไหม” ถามพร้อมกับเอื้อมมือไปเช็ดมุมปากที่เปื้อนนิดๆ ให้ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายส่ายหน้าเขาจึงพูดต่อ “อย่างนั้นก็กลับกันเลยนะ”
หลังจากเคลียร์ค่าอาหารเรียบร้อยทั้งคู่ก็พากันกลับบ้าน ขึ้นรถมาได้ไม่ทันไหร่ก็ได้รับสายจากคุณหญิงมรกตที่โทรมาบอกว่าฝาแฝดถามหาตั้งแต่ตอนเย็น จนควอตซ์ต้องเพิ่มความเร็วของรถขึ้นอีกนิดหน่อยเพื่อที่จะได้กลับถึงบ้านได้เร็วขึ้น
ขืนกลับไปช้า คงได้โดนสองแสบพี่ฮาร์ทน้องเดียร์งอนเข้าให้แน่นอนเลยโชคดีที่รถไม่ติดเท่าไหร่ ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงบ้านบริสตัน ได้ยินเสียงแจ้วๆ ของฝาแฝดดังมาถึงประตูบ้าน ตอนนี้แฝดยังอยู่ที่บ้านของคุณหญิงมรกตอยู่
น้ำเหนือหันมามองควอตซ์ก่อนจะหลุดยิ้มเมื่อได้ยินเสียงแฝดงอแงถามหาแด๊ดๆ มัมๆ ไม่หยุด
“คุงย่า แด๊ดๆ ไปไหน มัมๆ ไปไหน แด๊ดๆ พามัมๆ ไปไหน”
“นั่นจิๆ แด๊ดๆ มัมๆ ไปไหน ยุ่ไหน”
“แด๊ดๆ กับมัมๆ อยู่นี่ครับ” น้ำเหนือส่งเสียงออกไปเมื่อเดินมาถึงห้องนั่งเล่น สองแสบที่กำลังส่งเสียงถามเจื้อยแจ้วหยุดชะงักแล้ววิ่งเข้ามาหาทันที
เจ้าตัวน้อยยืนกอดอกทำหน้าขึงขังมองหน้าแด๊ดๆ “แด๊ดๆ พามัมๆ ไปไหนมา”
“แด๊ดๆ ขโมยมัมๆ ไป”
“แด๊ดๆ ทำแบบนี้ได้งัย”
“แด๊ดๆ เอามัมๆ ไป”
“ไม่ให้มัมๆ กิงข้าวกะเดียกะพี่ฮาด”
ทั้งสองคนผลัดกันพูดจนแทบจะจับใจความไม่ได้ แต่ดูเหมือนเจ้าตัวแสบทั้งสองคนจะเคืองแด๊ดๆ อยู่ไม่น้อยที่พามัมๆ ของเขาไป
“แด๊ดพามัมไปกินข้าวมาครับ” ควอตซ์ย่อตัวลงนั่งเพื่อคุยกับลูกชายทั้งสองคนที่ยังคงทำหน้าขึงขังน่ากลัวอยู่
ยื่นมือออกไปทั้งสองข้างรั้งเจ้าตัวแสบเข้ามาใกล้ “แด๊ดพามัมไปกินข้าวไง ไม่ดีเหรอครับ มัมจะได้กินข้าว”
“มัมไม่กินข้าวหยอ” น้องเดียร์เอียงคอมองแด๊ดดี๊ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองมัมมี๊ที่ยืนยิ้มอยู่
“ครับ แด๊ดๆ เลยพามัมๆ ไปไง” น้ำเหนือก้มลงมาหาลูกชายพร้อมตอบ รั้งเจ้าตัวน้อยมากอดให้หายคิดถึงแล้วทั้งสองคนก็ให้ความร่วมมือดีมากรีบผละจากแด๊ดดี๊มากอดอ้อนมัมมี๊กันยกใหญ่ จนน้ำเหนืออดไม่ได้ต้องหอมแก้มต้องฟัดแก้มลูกชายไปหลายชุดเพราะทำตัวน่ารักน่ามั่นเขี้ยวเหลือเกิน
“กินข้าวกันเสร็จก็ร้องหาแด๊ดๆ มัมๆ ไม่หยุดจนแม่ต้องโทรไปหานั่นแหละ” คุณหญิงมรกตพูดพลางส่ายหน้าให้กับความป่วนของสองแสบ
“ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ตอนคุณแม่โทรมาผมกำลังขับรถกลับมาพอดี” ควอตซ์ตอบ
“ค่ะลูกชาย พาแฝดไปอาบน้ำนอนเถอะลูกเดี๋ยวจะเลยเวลานอนของแฝดเสียก่อน”
“ครับผม อย่างนั้นผมกลับไปที่บ้านก่อนนะครับ” ควอตซ์พูดก่อนจะหันมาอุ้มพี่ฮาร์ทขึ้นส่วนน้องเดียร์ก็ให้น้ำเหนืออุ้มไป
“หนักขึ้นอีกแล้ว อีกหน่อยมัมๆ ต้องอุ้มลูกไม่ไหวแน่เลย” น้ำเหนือบอกระหว่างที่เดินกลับมาที่บ้าน
“เดี๋ยวลูกอุ้มเอง” เจ้าตัวน้อยว่าพร้อมยิ้มกว้าง
ควอตซ์ที่ได้ยินก็ทำตาโต “จะอุ้มมัมๆ เขาไหวเหรอเรา ตัวนิดเดียวเอง”
น้องเดียร์พยักหน้าหงึกหงัก “ไหวซี่ๆ เดะเดียจะโตๆ โตๆ กว่าแด๊ดๆ เลย อุ้มมัมๆ ได้ เก่งๆ อิอิ”
“มัมจะรอวันนั้นเลยครับลูกชาย” หอมแก้มไปอีกฟอดอย่างรักใคร่
ทั้งสองคนพาฝาแฝดขึ้นไปอาบน้ำ จับห่อตัวด้วยผ้าขนหนูแล้วอุ้มไปวางบนเตียง ควอตซ์เช็ดตัวให้ฝาแฝด ส่วนน้ำเหนือก็เดินไปหยิบชุดนอนมาให้ ก่อนจะลองให้ทั้งน้องเดียร์แล้วก็พี่ฮาร์ทแต่งตัวเอง
ถ้าไม่ใช่ช่วงเวลาเร่งรีบพวกเขาก็จะให้ฝาแฝดได้ฝึกทำอะไรด้วยตัวเองเพื่อเป็นการฝึก ไม่ว่าจะเป็นพวกอาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว แล้วก็สอนเรื่องอื่นๆ อย่างกันเก็บของให้เป็นที่ พับผ้านิ่มผืนน้อยที่เจ้าตัวกอดเวลาน้อย จัดที่นอนให้เรียบร้อย แม้บางอย่างทั้งคู่อาจจะยังทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ทั้งควอตซ์และน้ำเหนือก็จะฝึกไปเรื่อยๆ
“เดี๋ยวมัมไปอุ่นนมมาให้นะครับ ดื่มนมก่อนนอนเนอะจะได้โตไวๆ นะครับ” น้ำเหนือบอกหลังจากทาแป้งให้ฝาแฝดจนหอมฟุ้งแล้ว
“มัมๆ อย่าไปนาน”
“ครับ มัมไปแปบเดียว อยู่กับแด๊ดก่อนนะ” หันมายิ้มให้ลูกชายทั้งสองคนก่อนจะเดินลงไปข้างล่างเพื่ออุ่นนมใส่แก้วให้ลูกชาย
ขึ้นมาบนห้องอีกรอบก็เห็นควอตซ์กำลังเปิดหนังสือศัพท์ภาษาอังกฤษให้ลูกดูอยู่ มีสองแฝดนั่งหัวชนกันมองด้วยความสนใจ
“มาดื่มนมกันก่อนครับ” ส่งเสียงออกไปให้ทั้งฝาแฝดเงยหน้ามองก่อนจะขยับมารับนมจากมัมมี๊ไปคนละแก้ว “ดื่มนมเสร็จแล้วต้องทำอะไรต่อครับ”
“แปรงฟัน!” ตอบออกมาพร้อมกัน
“เก่งมาครับ ดื่มให้หมดเลยนะ”
ควอตซ์พาฝาแฝดไปแปรงฟันก่อนนอนส่วนน้ำเหนือก็เตรียมที่นอนเอาไว้รอเจ้าตัวแสบที่วิ่งออกมาจากห้องน้ำ อุ้มทั้งสองคนขึ้นไปนอนบนเตียง ก่อนจะเล่านิทานก่อนนอนให้ฟัง
ไม่ทันที่นิทานจะจบเรื่องสองแฝดก็หลับกันไปเรียบร้อยแล้ว ควอตซ์ค่อยๆ ผละออกมา หันไปหยิบเครื่องเล่นเพลงมาเปิดเพื่อกล่อมให้คืนนี้แฝดนอนหลับสนิททั้งคืน เช็คทุกอย่างในห้องแฝดเรียบร้อยก็พากันออกจากห้องไป
“พี่ควอตซ์ไปอาบน้ำก่อนเลยครับ เดี๋ยวผมเอาแก้มนมแฝดลงไปเก็บก่อน” น้ำเหนือบอกกับคนรักก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง
“คุณหนูใหญ่... เดี๋ยวสาลี่จัดการให้เองค่ะ” สาลี่เดินเข้ามารับแก้วนมจากน้ำเหนือ
“ขอบคุณครับ ฝากด้วยนะ” น้ำเหนือส่งแก้วไปให้พร้อมกับยิ้มขอบคุณก่อนจะหมุนตัวเดินกลับขึ้นไปบนห้องแทน
“เร็วจังครับ” ควอตซ์หันมาทักเมื่อน้ำเหนือเดินเข้ามาในห้อง
“พอดีลาสี่จัดการให้ครับ มาเดี๋ยวผมเตรียมของให้” น้ำเหนือว่าก่อนจะเดินไปเปิดตู้เพื่อหยิบผ้าเช็ดตัวกับชุดนอนเตรียมเอาไว้ให้
แต่ยังไม่ทันจะได้หยิบชุดนอนน้ำเหนือก็ถูกจับหมุนกลับไปหาควอตซ์ ผ้าขนหนูในมือล่วงลงกับพื้นเมื่อต้องยกมือขึ้นโอบรอบคออีกฝ่ายแทนยามที่ควอตซ์ช้อนตัวเขาขึ้นอุ้ม
“พี่ควอตซ์!” เรียกอีกคนเสียงดุ “จะทำอะไรครับ ปล่อยผมเลยนะมาอุ้มผมทำไมเนี่ย”
“อาบน้ำไงครับ” อีกคนว่ายิ้มๆ แต่เป็นรอยยิ้มที่น้ำเหนือไม่ค่อยจะไว้ใจสักเท่าไหร่
“ต่างคนต่างอาบสิครับ... พี่ไปอาบก่อน”
“พี่อยากอาบพร้อมเรา”
“ไม่เคยได้แค่อาบน้ำอย่างเดียวหรอก” น้ำเหนือพูดเสียงเบา อดจะหน้าแดงไม่ได้เพราะทุกครั้งที่อีกคนอ้างว่าอาบน้ำ มันไม่จบแค่ที่อาบน้ำน่ะสิ
“สัญญาครับว่าอาบน้ำอย่างเดียว”
“แน่นะครับ...”
ควอตซ์พยักหน้ารับก่อนจะพาน้ำเหนือเข้าไปในห้องน้ำ ตลอดเวลาที่อาบน้ำควอตซ์ไม่ได้ทีท่าทางจะล่วงเกินหรือแกล้งอะไรทำให้น้ำเหนือถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ก็ไม่นานเพราะหลังจากอาบน้ำเสร็จควอตซ์ก็จัดการอุ้มเขาออกไปข้างนอก
และแทนที่จะตรงไปที่ห้องแต่งตัว กลับพาออกไปที่เตียงเสียอย่างนั้น
“พี่ควอตซ์...! จะทำอะไรครับ” น้ำเหนือยกมือดันไหล่กว้างเอาไว้ทันทีเมื่ออีกคนโน้มตัวลงมาหา “ไหนสัญญาว่าจะไม่ทำไง...”
“หือ... พี่สัญญาตอนไหนครับ” ควอตซ์พูดยิ้มๆ
น้ำเหนือได้แต่ขมวดคิ้ว ก่อนจะได้พูดต่อควอตซ์ก็เฉลยออกมาก่อน “พี่สัญญาว่าจะอาบน้ำอย่างเดียว ไม่ทำอะไรระหว่างอาบน้ำ แต่พี่ไม่ได้สัญญานี่... ว่าหลังอาบน้ำเสร็จจะไม่ทำอะไร”
“คนเจ้าเล่ห์...” ไม่มีคำไหนเหมาะกับคำนี้อีกแล้ว “ถามจริงๆ เถอะครับ ไม่เบื่อบ้างหรือครับ”
ควอตซ์ทำหน้าดุใส่ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น “ไม่เบื่อครับ และคงไม่มีทางเบื่อง่ายๆ น้ำเหนือเบื่อเหรอ ไม่ชอบที่พี่ทำบ่อยๆ ใช่ไหม...”
พอถูกถามแบบนั้นก็ได้แต่หน้าแดง จะบอกว่าเบื่อก็ไม่ใช่ เพราะเขาก็ไม่ได้เบื่อ แต่จะให้ยอมรับหรือว่า...
“ชอบนะ พี่ชอบนะที่ได้กอดน้ำเหนือ”ใบหน้าที่แดงอยู่แล้วเปลี่ยนเป็นแดงก่ำทันทีที่ได้ยิน จะมีใครพูดตรงไปกว่าคนคนนี้อีกไหม
“น้ำเหนือไม่ชอบใช่ไหม...”
“...”
“... ไม่ชอบสินะ พี่จะได้รู้” ควอตซ์ยังคงพูดต่อ “พี่เข้าใจแล้วล่ะครับว่าเราไม่ชอบ พอพี่รู้ว่าเราไม่ชอบแบบนี้พี่ก็จะหด้ทำตัวถูก”
คนด้านบนค่อยๆ ผละออก ใบหน้าคมคายก้มลงจนมองไม่เห็นสีหน้าว่าอีกฝ่ายกำลังทำหน้าแบบไหนอยู่ และก่อนที่ควอตซ์จะลุกไปไหนน้ำเหนือก็คว้าเข้าที่ข้อมืออีกฝ่ายก่อนจะพูดออกมาอย่างขุ่นเคือง
“ผมยังไม่ได้พูดว่าไม่ชอบสักคำ! จะให้ผมพูดออกมาหรือยังไงกันครับว่าชอบน่ะ ผมไม่ได้กล้าพูดแบบพี่นะ!!”
แล้วน้ำเหนือก็ได้รู้ว่าตัวเองพลาดไปแล้วเมื่อคนที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเงยขึ้นมาสบตาด้วยดวงตาที่เป็นประกาย
“พี่ควอตซ์!! แกล้งผมเหรอ!!”
“พูดเองนะว่าชอบที่พี่กอดน่ะ” ไม่ทันตั้งตัวก็โดนดันจนหลังติดเตียง คนที่ทำตัวหงอยเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นยิ้มพราวก่อนจะขยับมาใกล้
“พี่ควอตซ์นิสัยไม่ดี แกล้งผม!” ได้แต่ยกมือชกไหล่คนข้างบน แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ได้สะทกสะท้านสักเท่าไหร่
“พี่ไม่ได้แกล้งสักหน่อย”
น้ำเหนือได้แต่มองค้อนรู้สึกหมั่นไส้คนคนนี้อย่างจริงจังจนอดไม่ได้ที่จะดึงอีกฝ่ายลงมาแล้วกัดเข้าที่ไหล่เต็มแรงจนควอตซ์ต้องร้องออกมา และแค่ไม่ใช่แค่หนึ่ง แต่เป็นถึงสามและสี่ที่น้ำเหนือกัด
รอยฟันขึ้นเด่นชัดเมื่อน้ำเหนือผละออก พอได้ระบายออกไปบ้างก็ผ่อนคลายขึ้น แล้วก็ได้แต่ทำหน้าสำนึกผิดตอนที่เห็นร่องรอยที่เขาทิ้งเอาไว้
“ผมขอโทษ... เจ็บมากไหมครับ” เลื่อนปลายนิ้วไปลูบที่รอยฟันเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นแนบจูบลงไปแทน
“อ่ะ... พี่ควอตซ์” ได้แต่ร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อโดนอีกฝ่ายจับข้อมือตรึงเอาไว้ที่เตียง
“มากัดพี่แบบนี้พี่ไม่ยอมนะ บอกเอาไว้เลย” ควอตซ์พูดเสียงนิ่งแต่ตาเป็นประกายจนน้ำเหนืออยากจะกัดให้อีกสักรอบเอาให้เลือดออกกันไปข้าง คนทำเสียงนิ่งหลุดยิ้มเมื่อเห็นตากลมๆ ค้อนมาให้ จนต้องก้มลงใช้ปลายจมูกคลอเคลียออดอ้อน
“พี่จะทำให้เรารู้ว่าพี่ชอบกอดเรามากแค่ไหน” กระซิบบอกก่อนจะเลื่อนมาจูบที่ปากอิ่ม เนิบนาบ นิ่มนวลและอ้อยอิ่ง ไม่ได้รุนแรง เร่าร้อนและดุดัน แต่มันอ่อนหวานเสียจนน้ำเหนือใจเต้นแรง
ไม่นานเลย... น้ำเหนือก็เคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบอันหอมหวานชวนหลงใหลนั้น
“พี่ชอบกอดเราแบบนี้...” ควอตซ์พูดและกลัวว่าน้ำเหนือไม่เข้าใจเลยสาธิตให้ดูเป็นตัวอย่างประกอบ
“พี่ชอบหอมเราแบบนี้...” เลื่อนไปหอมแก้มแดงๆ ทั้งสองข้าง
“พี่ชอบจูบเราแบบนี้...” คราวนี้เป้าหมายอยู่ที่ริมฝีปากฉ่ำวาวที่เพิ่งผ่านการจูบมา ไล่มาที่ลำคอขาว ไหล่เล็กๆ นั่น รวมไปถึงที่หน้าอก
“พ พอครับ...” น้ำเหนือห้ามเสียงสั่น ทั้งเขินทั้งอายกับคำพูดและการกระทำของคนรัก “ผ ผมรู้แล้วว่า... พี่ชอบ...”
“ก็พี่กลัวไม่รู้ กลัวไม่เข้าใจว่าพี่ชอบจริงๆ” คนด้านบนผละออกห่าง สบตาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ยังมีอีกหลายอย่างที่พี่ชอบ พี่จะบอกไปเรื่อยๆ นะ อย่างเช่น...”
ปลายนิ้วที่ลากผ่านลำคอมาหยุดที่ยอดอก คลึงเบาๆ ที่คนได้รับสะท้านไปทั้งตัว “พี่ชอบ... คลึงแบบนี้... ดูด...”
“ผมเข้าใจแล้วครับ!” น้ำเหนือแทรกเสียงดัง ยกมือปิดหน้าแดงๆ ของตัวเอง “ผมเข้าใจแล้ว ม ไม่ต้องบอกแล้ว ผ ผมเขินจะแย่อยู่แล้วเนี่ย...”
ควอตซ์หัวเราะเอ็นดูคนน่ารักที่นอนขดตัวแดงอยู่ใต้เขา ก้มลงจูบที่ขมับหนักๆ “เชื่อพี่แล้วเนอะว่าพี่ชอบ แล้วก็ไม่เบื่อ”
“ฮื่อ... เชื่อแล้วครับ...”
“แล้วน้ำเหนือเบื่อไหม ชอบหรือเปล่า”
“ม ไม่เบื่อ อะไรที่พี่ชอบผมก็ชอบนั่นแหละ” ตอบรัวทันทีเพราะเกรงว่าถ้าหากไม่ยอมตอบอาจจะได้มีการสาธิตอีกรอบ หรือไม่ก็อาจจะเกิดอะไรที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นก็ได้
“ดีใจจังที่น้ำเหนือก็ชอบ”
น้ำเสียงฟังดูมีความสุขมากเหลือเกินจนน้ำเหนืออยากจะเงยหน้าขึ้นมองแล้วส่งค้อนให้อีกรอบ หรือไม่ก็กัดแรงๆ อีกสักที แต่เพราะตอนนี้เขินอายเกินกว่าจะทำแบบนั้นได้เลยทำได้แค่นอนตัวแดงเท่านั้น
“ถ้าพี่ยังไม่เลิกแกล้งผมนะ... ผมจะโกรธจริงๆ แล้วนะ” เพราะสู้ไม่ได้ก็ต้องขู่กันเอาไว้ก่อน
“โอ๋... ไม่แกล้งแล้วครับ” ควอตซ์ขยับไปนอนข้างๆ แล้วรั้งคนเขินมากอดเอาไว้แน่น
น้ำเหนือได้แต่ซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดนั้น ไม่รู้ว่าน้ำเหนือตัวเล็กลงหรือควอตซ์ตัวใหญ่ขึ้น พอโดนกอดแบบนี้แล้วน้ำเหนือแทบจะจมไปกับร่างของอีกฝ่าย
มือหนาลูบผม ลูบหลังเบาๆ เลิกแกล้งคนขี้เขินอย่างจริงจังเพราะไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นโกรธแน่นอน จูบเบาๆ ที่หน้าผาก ก่อนจะกอดให้แน่นขึ้น รู้สึกมั่นเขี้ยวปนเอ็นดูคนในอ้อมกอดจนอยากจะกอดให้จมอก ฟัดให้แก้มช้ำ แต่ทำแบบนั้นไม่ได้เลยได้แต่กอดเอาไว้สลับกับจูบกับหอมไปเรื่อยๆ
“ผมง่วง...”
“ง่วงก็นอนครับมัมมี๊ เดี๋ยวแด๊ดดี๊กอดเองนะ” ควอตซ์กระซิบบอกคนที่ส่งเสียงงอแง ลูบหลังช้าๆ เบาๆ เพื่อกล่อมให้มัมมี๊นอนหลับ
เพราะทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน ไหนจะโดนเขาแกล้งไปอีกตั้งเยอะ หลังจากกล่อมอยู่ไม่นานน้ำเหนือก็ขยับตัวซุกซบที่อกเขา หาท่วงท่าที่สบายที่สุดแล้วก็หลับไป
ควอตซ์ดูจนแน่ใจว่าน้ำเหนือหลับสนิทดีแล้ว ก็ถึงคราวเขาที่จะนอนหลับบ้าง คลายอ้อมกอดลงหน่อยเพื่อไม่ให้น้ำเหนืออึดอัด แต่ก็ไม่ได้ยกมือออกจากเอวของอีกฝ่าย จูบอีกรอบที่หน้าผาก กระซิบบอกฝันดี แล้วก็หลับตามไป
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
สวัสดีจ้าาาาา สวัสดีวันหยุดนะคะ พาพี่ควอตซ์น้องเหนือมาให้แล้วจ้า เห็นหลายๆ คนกังวลเรื่องดราม่า ยังไม่ต้องกังวลนะคะ มันยังไม่มาเร็วๆ นี้หรอก นู้นนนน อีกนานเลย แล้วก็บอกให้ชื่นใจเลยว่าดราม่านั้นไม่มีมือที่สามสี่ห้าหรือหกใดๆ แน่นอนจ้า พี่น้องรักกันขนาดนี้มือไหนๆ ก็คงเข้ามาแทรกแซงไม่ได้หรอกเนอะๆๆ เพราะฉะนั้นปล่อยๆ มันไปก่อน อย่าเพิ่งไปนึกถึงเลยดีกว่า
ตอนนี้ก็น่ารักอีกแล้ว พี่ควอตซ์ก็นะ... แกล้งน้องเก่งจริงๆ เร็วๆ นี้เราคงได้เห็นน้องตัวน้อยๆ แน่นอนเลยถ้าพี่ควอตซ์จะขยันทำการบ้านขนาดนี้ อิอิ >< น่ารักเนอะๆๆๆๆ
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ไม่อยากจะขออะไรมาก แต่ขออย่างเดียวอ่านแล้วเมนต์หน่อยน้า ไม่งั้นพี่ควอตซ์น้องเหนือน้อยใจแย่เลย รักพี่ควอตซ์เมนต์ รักน้องเหนือเมนต์ รักคนแต่งเมนต์ ไม่รักกันก็เมนต์ค่า
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ❤... อุ้มรัก ' S ...❤ #Mpreg [Yaoi , Boy's Love] ► ตรวจสอบสถานะการโอนเงิน l P.45 (อ่าน 243387 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก