รักแล้วบอก ชอบแล้วจีบ
ตอนที่ 9
“ฮั่นแน่ไอ้เสือออออ ~”
“แหนะๆๆๆ”
“น่อววววว ~!”
“เพื่อนเสือดุแม่งร้ายยย”
เสียงเจ๊ยวจ๊าวของไอ้หลงกับไอ้ตามใจทำให้ผมอยากจะเข้าไปตีปากมันคนละสองสามทีให้หุบหลังจากที่พวกมันเห็นว่าผมมามหาวิทยาลัยกับไอ้อ้อนรัก เพราะเมื่อเช้าเจ้าตัวพาผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอแล้วมาพร้อมกัน เมื่อมาถึงก็ดูเหมือนผมจะเป็นจุดสนใจไม่น้อยเพราะดันได้นั่งซ้อนท้ายคนหน้าตาดี ขับรถเท่ๆ ที่สำคัญมันดันมาส่งถึงหน้าคณะ พร้อมด้วยคำพูด ไม่สิ ตัวหนังสือที่มันเขียนให้และทำให้ผมยากที่จะปฏิเสธ
‘กลางวันนี้ไปกินข้าวที่คณะผมนะ’
อ่า...
ที่ไม่ปฏิเสธไม่ใช่เพราะอยากไป
แต่ไอ้หมีมันดันซิ่งรถออกไปทันทีหลังจากผมอ่านจบต่างหาก
เออดี ให้มันได้อย่างนี้สิ !
“ได้ข่าวว่ากลางวันนี้มีทัวร์โรงอาหารคณะวิศวะฯ เหรอครับเพื่อน”
“...”
“ฮั่นหน่อววว อร่อยไม่อร่อยก็มาแชร์กันบ้างนะครับ”
“...”
“หรือว่าแค่มี ‘อ้อนรัก’ ก็อร่อยแล้ววะ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ”
คำพูดของไอ้ตามใจพร้อมกับเสียงหัวเราะไล่หลังของไอ้หลงทำให้ผมที่ตอนแรกนั่งลอกการบ้านอยู่เงียบๆ ต้องเงยหน้ามามองพวกมันหลังจากที่พยามแกล้งงอนเรื่องเมื่อวานที่พวกมันทิ้งผมให้เผชิญเรื่องเลวร้ายคนเดียว เมื่อตัวเองมองหน้ามันเสร็จก็ก้มลงจดงานต่อ
ตามด้วยไอ้จั๊มที่เหมือนจะรู้ใจผมที่สุด
“เสืองอน...”
เออ กูงอนเว้ย !
ผมก้มหน้าก้มตาจดงานโดยทำเป็นไม่สนใจไอ้สองตัวที่นั่งทำหน้าทะเล้นไม่เลิก ก่อนที่ไอ้ตามใจมันจะขยับเข้ามาประชิดตัวผมแล้วคว้าร่างผมเข้าไปขยี้หัว...
“โอ๋ เพื่อนเสือดุ ดีกันน้าาาาา ~”
แล้วอาการแกล้งงอนของผมก็ต้องหยุดลงแค่นั้น
“ไอ้คามตวยมึงทำอะไรเนี่ยยย !”
“มามะ มาด๊วบเถิกที”
ไม่ว่าเปล่าไอ้คนที่ยื้อร่างผมอยู่มันก็จับใบหน้าผมไว้พร้อมกับกดจูบลงมาบนหน้าผากผมแรงๆ
ม๊วฟ !
“ยี๊...เชี่ยยยย ขยะแขยงงงง !”
ผมที่ดิ้นทุรนทุรายราวกับปลาโดนน้ำร้อนลวกก็ต้องยกมือขึ้นมาปาดหน้าผากของตัวเองที่ตอนนี้เปียกด้วยคราบน้ำลายของ
ไอ้คนจัญไร
ไอ้เหี้ยตามมมมม !
ไอ้เด็กเชี่ย !
ผมที่เอาหน้าไถเสื้อเจ้าของน้ำลายบนหน้าก็ต้องนั่งหน้าหงิกเมื่อมันลุกขึ้นและเดินหนีไปซะอย่างนั้นจนผมอยากจะร้องโวยวายดังๆ แต่ก็ทำได้แค่ยกมือมาเช็ดสิ่งสกปรกบนหน้าผากเท่านั้น ตบะในการนิ่งเงียบเมื่อซักครู่แตกเป็นเสี่ยงๆ
“พวกมึงแม่ง !”
“โอ๋ๆ ไม่งอนๆ” ไอ้หลงที่ตอนแรกนั่งขำจนตัวงอก็พูดขึ้นแล้วหัวเราะร่า ผมเลยได้แต่มองมันเคืองๆ แล้วปากแข็งต่อ
“กูไม่ได้งอนเว้ย”
ผมพูดเซ็งๆ ก่อนจะหันกลับมาสนใจกับสมุดจดตรงหน้าต่อ ซึ่งไอ้สามหน่อที่นั่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลก็หันมองหน้ากัน
“ถ้าไม่งอนงั้นพวกกูแซวต่อนะ”
“ไอ้...!”
“ฮั่นแน่ ~!”
ผมได้แต่ส่งเสียงจิ๊จ๊ะในลำคออย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะเลือกที่จะไม่สนใจพวกมันแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนโซเชียลดูเพื่อระงับความหงุดหงิดของตัวเอง
วุ้ย !
อารมณ์เสีย
ผมใช้นิ้วสไลด์หน้าจอจนไฟแถบแลบก่อนจะต้องชะงักหยุดกึกเมื่อเห็นอะไรแว๊บๆ ผ่านตาทำให้ผมต้องเลื่อนมันลงมาดูอย่างใจไม่ค่อยดีนัก
ไม่เอา ไม่เอาแบบนี้นะเว้ย !
...
ผ่าง !
อ้อน แล้วรัก
จีบ
(รูปคนใส่เสื้อสีฟ้าลายกระต่ายนอนอยู่บนโซฟามีผ้าห่มผืนใหญ่คลุมอยู่ช่วงหน้าอกขึ้นไป)
เมื่อซักครู่
“น่อวววว มีลงรูปปป เฮ้ยไอ้เสือ นี่ใช่มึงป้ะวะ”
“รูปร่างแบบนี้ ลักษณะแบบนี้ใช่แน่นอน”
“กูนี่กดว้าวเลย ~”
เหยดแหม...
ไอ้เชี่ยหมีเล่นกูแล้วไง ฮื่อออ !
ตามใจ ไม่ตามเธอได้กล่าวถึงคุณในโพส
ตามใจ ไม่ตามเธอ เสือ ไม่ดุ มันเป็นใคร
https://www.youtube.com/watch?v=PFRJvHXaNBk แท็กกูไม่พอ แปะลิ้งค์เพลงให้กูด้วย !
“เนื้อเพลงไม่เกี่ยว ขอยืมแค่ชื่อเพลงนะครับ ฮ่าๆๆๆ”
“ไอ้เชี่ยตาม มึงมันเหี้ยย !”
“ไม่เอา ไม่พูดคำหยาบ”
“...”
“มันเป็นใคร คนเสื้อฟ้าคือใคร”
ผมได้แต่มองหน้าไอ้คนกวนประสาทที่แท็กชื่อของผมในโพสของไอ้อ้อนรัก และไม่นานการแจ้งเตือนที่เป็นของเจ้าของโพสก็เกิดขึ้น
อ้อน แล้วรัก พี่เสือ
ตามใจ ไม่ตามเธอ อ้อน แล้วรัก ไม่ทราบว่าเรียกชื่อเพื่อนพี่ทำไมครับน้อง
อ้อน แล้วรัก เปล่า
อ้อน แล้วรัก ในรูปน่ะ
อ้อน แล้วรัก พี่เสือ
ตามใจ ไม่ตามเธอ ฮั่นน่อววววววววววววววว ~!
ผมอ่านคอมเม้นท์ที่ถูกแจ้งเตือนขึ้นเรื่อยๆ ก็ต้องกุมขมับ ซึ่งของพวกมันสองคนก็ดูเหมือนจะเรียกคนอื่นๆ เข้ามาคอมเม้นท์ตามได้มากมาย
คนหนึ่งเป็นเด็กปีหนึ่งเดือนวิศวะฯ หน้าตาดีแบบหล่อเหี้ยๆ
ส่วนอีกคนเป็นรองเดือนมหาวิทยาลัยคนก่อนที่นิสัยเหี้ยเหมือนกัน
แต่ประเด็นหลักมันคือ กู !
จุ๊บแจง ตุ๊บตั๊บ ใครอ่ะ แฟนน้องอ้อนรักเหรอ ไม่ใช่มั้ง
Pan D’Tong ร้ายว่ะไอ้เชี่ยอ้อน
อนันตา พาเพลิน พี่เสือที่เป็นเพื่อนพี่ตามใจป้ะ
Merira Da น่ารักนะ แต่เสียดายอ้อนรักอ่ะ มาคบกับเราเถอะ
Merira Da ถ้าไม่ได้ ขอพี่ตามใจก็ได้
ตามใจ ไม่ตามเธอ หนุ่มวาย ใจแต๋ว เชียร์ๆ #อ้อนรักเสือดุ
แล้วมันก็ผุดขึ้นราวกับดอกเห็ด
เหยดแหม !
“ไอ้เชี่ยตาม มึงเลิกปั่นเดี๋ยวนี้เลย !”
“ปั่นอะไร กูไม่ได้ปั๊นนน !”
“ไอ้คามตวย !”
และไอ้หลงก็เข้ามาเสริมทัพ
“ไอ้เสือ ดีใจด้วยนะเว้ยที่มีคนมาจีบ กูนี่ปลื้มใจ”
ตามด้วยไอ้จั๊ม
“ดีใจด้วย”
“ฮ่าๆๆๆๆ”
“ไอ้พวกเพื่อนเชี่ยยย !”
ไม่เอา เสือจะไม่ทน !
Rrrrrrrrr ~
ผมที่กำลังจะตั้งโต๊ะแถลงข่าวก็ต้องหยุดชะงักและมองไปที่โทรศัพท์ตัวเองที่มีสายเรียกเข้าเข้ามา และชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอก็ทำให้ผมรีบคว้ามากดรับเพราะหวังว่าทางนั้นจะมีงานถ่ายรูปสนุกๆ ให้ทำอีกหรือเปล่า
‘พี่บีม’
แล้วน้ำเสียงก็ปรับเปลี่ยนเป็นอารมณ์ดีขึ้นทันที
“ครับพี่บีม มีอะไรให้เสือรับใช้ว่ามาเลย ~”
{ไอ้เสือ มึงมาที่ซ้อมดาวเดือนหน่อยได้มั้ย ด่วนๆ}
“หือ ไมอ่ะ”
{เออ มาก่อนเถอะ มีงานให้ทำ}
“จริงดิ !”
{จริง แค่นี้นะไอ้เสือ ด่วนๆ !}
“รับทราบ !”
ผมตอบรับไปอย่างอารมณ์ดีก่อนจะวางสายพี่บีมไป ในใจก็โลดเต้นขึ้นมาที่สามารถหาเรื่องหนีไอ้พวกนี้ได้ ก่อนที่ตัวเองจะลุกขึ้นโดยคว้ากล้องที่เปรียบเสมือนอวัยวะที่สามสิบสามของผมติดมือมาเท่านั้นและหันไปพูดกับไอ้สามหน่อที่มองมาแบบงงๆ
“กูไปหาส่องสาวแถวกองประกวดละ เบื่อพวกมึง !”
“ส่องสาวหรือส่องไอ้อ้อนรักวะ” ไอ้หลง
“กูว่าอย่างหลัง” ไอ้ตามใจ
“หมี” ไอ้จั๊ม
เออว่ะ กูก็ลืม ว่าที่กองประกวดมีไอ้หมี !
“ส่องสาวเว้ย ไปละแม่ง !”
ผมทำหน้าไม่พอใจใส่พวกมันก่อนจะหันหลังและเดินออกมาจากตรงนั้นทันทีโดยไม่รับฟังเสียงหัวเราะของพวกมันอีก ซึ่งใช้เวลาไม่นานผมก็พาร่างตัวเองมาที่ห้องโถงใหญ่ของมหาวิทยาลัยที่อยู่ใกล้ๆ กับตึกคณะนิเทศได้ ซึ่งตอนนี้ที่นี่กำลังคึกคักไปด้วยผู้คน และที่เจริญหูเจริญตาสุดๆ คงจะเป็นสาวสวยว่าที่ดาวมหาวิทยาลัยจากคณะต่างๆ
ผมนี่รีบรัวชัตเตอร์เลยครับ
แจ่มแมว
“ไอ้เสือ !”
เสียงเรียกแปดหลอดของใครบางคนทำให้ผมหยุดการกระทำของตัวเองและรีบหันไปมอง ก่อนจะเห็นสาวร่างท้วมเจ้าเก่าเจ้าเดิมกำลังกวักมือเรียกผมยิกๆ ผมเลยรีบเดินไปหาเขาอย่างรู้งาน โดยหวังไว้ว่าวันนี้จะมีอะไรสนุกๆ ให้ทำอีก แต่เมื่อเข้าไปใกล้จนได้ระยะสายตาก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าไอ้หมีมันกำลังนั่งนิ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
มันเหม่อ
มันทำหน้ามึน
และมันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมกำลังเดินเข้าไปใกล้
ไอ้หมีเป็นอะไรวะ
“ไอ้เสือ มึงเข้าไปดูอ้อนรักดิ”
“ห๊ะ”
เดี๋ยวดิ ไหนงานสนุก !
“มึงเข้าไปดูน้องเขาหน่อย เมื่อกี๊มีแฟนคลับเข้ามาขอถ่ายรูปแล้วมันเกิดชุลมุน กว่ากูจะแย่งตัวออกมาได้น้องเขาก็ช็อคไปแล้ว”
“ช็อค”
“เออ ลองๆ เข้าไปปลอบ...”
“เดี๋ยวพี่บีม ทำไมถึงเป็นผมล่ะ !”
“แล้วทำไมถึงเป็นมึงไม่ได้ห๊ะ ไป !”
ผมที่พองแก้มใส่พี่บีมจนอีกคนแถบจะเข้ามาถีบร่างผมให้เข้าไปหาไอ้เด็กหมีตัวเองเลยต้องรีบเข้าไปตามคำสั่ง เมื่อผมเดินมายืนอยู่หน้ามันก็ใช้เวลาเกือบหนึ่งนาทีได้กว่ามันจะเงยหน้ามาเห็นผม เมื่อเจ้าตัวรู้ว่าผมอยู่ตรงหน้ามันก็ทำตาโต สีหน้ามึนๆ เมื่อซักครู่ดีขึ้นเป็นเท่าตัว
“พี่เสือ...”
“เออ กูเอง”
“พี่เสือ”
“เป็นอะไรวะไอ้อ้อนรัก”
“...”
มันไม่ตอบได้แต่เงยหน้ามองผมเท่านั้น ตัวเองเลยต้องถามย้ำ
“กูถามว่าเป็นอะไร”
“เมื่อกี๊”
“...”
“มีคนบีบไอ้นี่...” พูดจบก็ชี้ไปที่เป้ากางเกงตัวเอง
...
“เจ็บ”
เอาจริงดิ !
ผมที่ขนลุกเกรียวไปทั้งตัวจากความกลัวเกรงเหล่าแฟนคลับของมันก็ต้องมองซ้ายมองขวา และนั่นก็ทำให้เห็นว่ามีใครหลายๆ คนกำลังมองมาทางพวกเรา บางก็หันไปคุยกัน บ้างก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปจนผมเริ่มทำหน้าไม่ถูก
เวรกรรมของไอ้เสือแท้ๆ
กระซิก...
“ฮะ...เฮ้ย ไม่เป็นไรหรอกมึง อย่าคิดมาก เราผู้ชายแค่โดนจับโดนบีบแค่นี้ไม่สะเทือนหรอกเว้ย !”
ผมพูดออกไปพยายามปลอบใจมันโดยทำให้น้ำเสียงเป็นปกติที่สุด แต่ในใจนี่สิ...
ไอ้เชี่ย กูกลัว !
“จริงเหรอ”
“จริงดิวะ แมนๆ เว้ย โดนลูบนิดลูบหน่อยไม่เป็นไรหรอก” ผมตบบ่าไอ้คนที่นั่งทำหน้าสลดตอนแรกอย่างปลอบใจ แม้จะเข้าใจว่ามันคงไม่ได้หวงเนื้อหวงตัวอะไรหรอก แต่คงเจ็บจากโดน ‘บีบ’ อ้อนน้อยมากกว่า
ไม่เอา ห้ามขำ ไอ้เสือ อึ๊บไว้ !
ผมที่ตอนนี้กลั้นขำสุดขีดและรู้สึกดีใจขึ้นมาเมื่อคำปลอบของตัวเองทำให้ไอ้อ้อนรักมันเลิกทำหน้าสลดและกลับมาลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง ก่อนที่ตัวเองจะต้องถอยหลังเมื่อคนที่ยืนขึ้นเต็มความสูงมันอยู่ใกล้โดยมีช่องว่างระหว่างกันเพียงแค่คืบก่อนที่จะเป็นสติของผมเองที่เป็นฝ่ายหลุดลอยไปเมื่อมือหนาของคนตรงหน้ายกขึ้นมาลูบๆ คลำๆ หน้าอกของผมเบาๆ ส่วนอีกมือก็ตะปบเข้าที่ก้นผมเต็มแรงแบบไม่ทันตั้งตัว
หมับ !
เดี๋ยว เดี่ยว เดี๊ยวววววว !
“อะ...”
จับตูด คลำนมกูไม่พอ ยังใช้นิ้วคีบหัวนมกูด้วย...
“อ่า...นิ่ม...”
“อะ...ไอ้...”
“หือ...”
“ไอ้เชี่ยอ้อน !!”
พลั่ก !
“โอ๊ย ไอ้เสือ ไอ้เด็กเวร กูให้มาปลอบน้องอ้อนเว้ย ไม่ได้ให้มาทำให้เดือนคณะกูมีมลทินบนใบหน้า !”
เสียงของพี่บีมที่พูดออกมาพร้อมกับท่าทางกุมขมับทำให้ผมที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ ไอ้ตัวดีที่ตอนนี้ริมฝีปากมีเลือดกลบไปเรียบร้อย
“ก็มันลวนลามผม !”
“นิ่ม...” พูดจบก็ก้มดูมือตัวเองที่ขยับราวกับกำลังขย้ำอะไรซักอย่าง
นี่กูต่อยเบาไปใช่มั้ย มันถึงไม่สะทกสะท้านเนี่ย !
“พวกมึงนี่มันยังไงกันเนี่ยห๊ะ !” เสียงคำถามของพี่บีมทำให้ผมกับไอ้อ้อนรักต้องมองหน้ากัน และสีหน้าไสยๆ ฉบับมันก็ทำให้ผมอยากจะทึ้งหัวตัวเองให้ตายไปข้าง
ว้ากกกกกก !
“ถามจริง คู่เรียลกันใช่มั้ย”
“เรียลบ้าเรียลบออะไรล่ะพี่ ไม่เรียลเว้ย !”
“คู่จริง...”
“ไม่จริง !” ผมรีบหันไปเหวใส่ไอ้อ้อนรักที่อยู่ๆ ก็พูดขึ้นมาทันที
“แต่จีบจริง”
เออ อันนี้ไม่เถียงก็ได้ !
ฮื่อออออ !
ผมซบหัวลงกับฝ่ามือตัวเองอย่างปวดหัวและรู้สึกถึงแรงตบอันหนักหน่วงที่หลังซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าฝีมือใครและผมก็รู้ด้วยว่ามันคงกำลังปลอบ พอเงยหน้าขึ้นมาอีกทีก็พบกับสายตาของไอ้อ้อนรักที่มองมาแบบ เอ่อ...
เป็นห่วง
เออ นั่นแหละ เป็นห่วง และก็เห็นว่าพี่บีมตอนนี้เดินออกไปแล้วจนเหลือแค่ผมกับคนข้างๆ นั่งอยู่กันสองคนเท่านั้น โดยที่ตัวเองพยายามจะไม่นับรวมๆ คนอื่นๆ ที่มองมา เพราะถ้านับแล้ว
แม่งเกินสิบ สัด !
“พี่เสือ”
เอาอีกแล้ว เรียกกูอีกแล้ว
“อะไร”
“อยากจับ...”
“ไอ้อ้อนรัก !”
“อยากจับมือ”
“ไอ้...!”
ผมที่จะอ้าปากด่าก็ต้องหุบฉับเมื่อคนข้างๆ มันไม่รอให้ผมตอบรับ เอื้อมมือมาจับมือผมไว้ทันทีทำให้ตอนแรกตัวเองที่ซบหัวอยู่กับมือก็แทบคว่ำไปข้างหน้า และตอนนี้มือผมก็โดนมือหนากุมไว้เรียบร้อย แถมยังไม่มีท่าทีว่าจะปล่อยง่ายๆ ด้วย
เออดี
กูมีสิทธิ์ขัดขืนอะไรบ้างมั้ยเนี่ย
ไม่สิ ไอ้เสือ มึงคิดจะขัดขืนอะไรบ้างมั้ยเนี่ย
เฮ้อ...
รู้สึกว่าต่อไปผมจะต้องปวดหัวกับตัวเองแทนที่จะเป็นคนข้างๆ แล้วล่ะ
“ชอบนะพี่เสือ”
ปุ้ง ~
ไม่ใช่เสียงตดแต่อย่างใด แต่เป็นเสียงหัวใจกูเอง...
--------------------------------------
หวั่นไหวแล้วใช่มั้ยยยย พี่เสือดุ
ตอนหน้าน้องอ้อนรักแอคแทคเต็มกำลังนะคะ
ปอลอ.ขออภัยในความกากเรื่องการตั้งชื่อเฟสของตัวละครในเรื่อง
ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: รักแล้วบอก ชอบแล้วจีบ #อ้อนรักเสือดุ ► บทส่งท้าย -จบแล้ว- (18.5.18) (อ่าน 197907 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก