รักแล้วบอก ชอบแล้วจีบ
ตอนที่ 12
“ไอ้เสือ”
“ว่า”
“เป็นอะไรวะ ขอบตาดำเชียว หรือตื่นเต้นที่ได้ไปเสร็จเดือนวิศวะฯ”
“พ่อง”
ผมที่ตอนนี้นั่งหาวรอรถทัวร์ตั้งแต่เช้าตรู่โดยมีไอ้สามหน่อคอยให้กำลังใจ และใครจะคิดว่ามันจะกล้าหน้าด้านขอไปเที่ยวกับทางคณะวิศวะฯ แทนที่จะเป็นคณะตัวเอง เมื่อพี่แป๋มเห็นไอ้รองเดือนคนก่อนมาขอพี่เขาก็ตอบรับทันที ไอ้จั๊มเลยได้ติดสอยห้อยตามมาด้วย ส่วนไอ้หลง...
รู้สึกว่ากัปตันทีมบาสจะบังคับให้มาด้วยกัน
เออดี พวกกูนี่ควรจะย้ายคณะได้ละ แม่งชักจะเป็นกบฎ
ไม่รู้จะพัวพันอะไรกับคณะนี้นักหนา
“ไหน มากันครบหรือยังจ๊ะทั้งสิบเจ็ดคน บวกน้องๆ รองเดือนกับเพื่อนๆ อีกสามคนเป็นยี่สิบคนพอดีนะจ๊ะ”
แล้วทุกคนในที่นี่ก็ต่างตอบรับเป็นเสียงเดียวกัน
“คร้าบบบบบ / ค่าาาาาาา”
เฮ้อ...
คนอื่นเขาคึกคัก ทำไมกูต้องมานั่งเซ็งคนเดียวล่ะเนี่ย
“เป็นอะไรวะไอ้เสือ หมองเชียวมึง” ในที่สุดไอ้ตามใจมันก็ทนเห็นท่าทางเซ็งๆ ของผมไม่ไหวเลยถามขึ้นมาอีกครั้งโดยไร้ซึ่งความกวนตีนแบบครั้งก่อนๆ
“แค่กำลังคิด”
“หือ คิดอะไรวะ”
“คิดว่าเมื่อไหร่จะหนีจากพวกมึงพ้นซักที แม่งตามติดชีวิตกูอยู่นั่นแหละ ไอ้ห่า !”
“เอ้า ไอ้เพื่อนเสือ เดี๋ยวนี้เห็นเพื่อนเห็นฝูงเป็นอื่น !”
“วุ๊ !”
“กูไม่ได้ตั้งใจตามมึงเว้ย แต่กูแค่อยากไปเที่ยว คณะเราแม่งไปขึ้นเขากูเลยไม่อยากไป แล้วพอดีรู้จักกับพี่แป๋มเลยขอติดมาด้วยเพราะจะได้ประหยัด ช่วยโลก ลดการจราจรติดขัด ไหนจะควันเสียจากรถ แม่งสาระล้วนๆ”
“จริง ?”
“สิบเปอร์เซ็นต์”
“...”
“อีกเก้าสิบอยากไปเสือกเรื่องของมึงล้วนๆ”
“ไอ้ห่านี่ !”
ในที่สุดผมก็ทนกับความเสือกแบบเกินหน้าเกินตาของมันไม่ไหวเลยเข้าไปตะครุบหัวของไอ้รองเดือนคนก่อนและตีรัวๆ
แปะๆๆๆๆ !
“ไอ้เชี่ยเสืออออออ !”
“เอ้าเด็กๆ ตีกันทำไมจ๊ะ หืมมม !”
ผมที่ตอนแรกใช้แขนล็อกคอไอ้ตามใจก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงดุๆ ของพี่แป๋มดังขึ้นทำให้ตัวเองต้องหันมองมันอย่างคาดโทษแทนเมื่อสุดท้ายผมไม่ได้ตีมันจนหนำใจ
“ว่าแต่อ้อนรักกับเพื่อนๆ ของเขาเมื่อไหร่จะมาล่ะเนี่ย จะได้ออกเดินทาง...”
“มาแล้วค่า ขอโทษที่ช้านะคะพี่แป๋ม พอดีไอ้อ้อนมันเจอแฟนคลับ”
“อ๋อ จ้าๆ งี้ล่ะน้าคนดัง”
แล้วพี่แป๋มแกก็หันไปส่งสายตาหยดย้อยให้ไอ้อ้อนรักทันที ผมที่มองมันอยู่ห่างๆ เมื่อเจ้าตัวยกมือขึ้นทักทายผมเลยได้แต่ยิ้มกลับไป เพราะเราได้เจอกันแค่ช่วงเช้าที่มันมารับผมเท่านั้น หลังจากนั้นมามันก็ต้องไปเตรียมตัว ทำนู้นทำนี่กับทางรุ่นพี่ จนสุดท้ายเราก็ได้เจอกันอีกครั้งในตอนนี้
“ขึ้นรถกันได้แล้วจ้ะเด็กๆ”
สิ้นเสียงของพี่แป๋มทุกคนก็ต่างสลายโต๋แยกย้ายกันหยิบข้าวของของตัวเองสำหรับสามวันสองคืนทันที ซึ่งไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมแค่ไปถ่ายรูปรูปเดียวถึงได้ใช้เวลานานขนาดนี้ เนื่องจากทริปนี้ไม่มีอาจารย์มายุ่ง ทางพวกพี่ๆ เขาเลยจัดการขอพาว่าที่ดาวเดือนคนใหม่ไปเที่ยวซะเลย
ไอ้เราก็ได้รับผลพลอยได้ที่ไม่อยากได้ไปด้วย
ผมหิ้วกระเป๋าเป้ใบไม่ใหญ่มากของตัวเองไปไว้ที่ช่องเก็บกระเป๋าก่อนจะเดินขึ้นรถไปเกือบคนสุดท้าย เมื่อขึ้นมาถึงก็ต้องเจอเรื่องปวดหัวเข้าอีกเมื่อตอนนี้ไอ้หลง กับไอ้ตามใจกำลังยืนเถียงกันอยู่โดยมีไอ้จั๊มเป็นตัวประกอบ
โอเค เสือตัดสินใจแล้วว่าเรื่องนี้เสือจะไม่ยุ่ง
“ไอ้เชี่ยเสือ มึงมาเอาไอ้ตามใจไปเก็บดิ รำคาญแม่ง !”
แล้วแม่งก็ลากกูไปเกี่ยวจนได้
“มึงก็ถอยดิวะ กูจะนั่งกับไอ้จั๊ม มึงไปนั่งกับไอ้เสือนู้น”
“กูก็จะนั่งกับไอ้จั๊มเหมือนกันเพราะกูจะนอนเว้ย มึงชอบพูดมากก็ไปนั่งกับไอ้เสือไป !”
“เดี๋ยวๆ กูไม่พูดมาก...”
“พูดมากแล้วไงวะ ก็กูไม่ง่วง !”
“แต่พวกกูง่วง !”
ผมได้แต่ยืนมองพวกมันเถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตายโดยตอนนี้ไอ้จั๊มที่เป็นต้นเหตุก็เอาหูฟังขึ้นมายัดใส่หูเรียบร้อย ผมเลยคิดว่าตัวเองควรจะเลียนแบบมันบ้างโดยการเดินไปหาที่นั่งที่เหลืออยู่มากโขบนรถและทิ้งตัวนั่งริมหน้าต่างพร้อมกับเอาขนมที่ตัวเองตุนไว้วางที่เบาะข้างๆ
วางของแม่ง ไม่ต้องมีใครนั่งทั้งนั้นแหละ
“ไอ้เสือ เอาของมึงออกไปดิ กูจะนั่งด้วย”
ไม่ว่าเปล่า มันหยิบถุงขนมของผมออกและโยนไปไว้ที่เบาะฝั่งตรงข้ามที่ไม่มีคนนั่งแล้วทิ้งตัวนั่งทันทีทำให้ผมอดไม่ไหวตบหัวมันไปแรงๆ หนึ่งที
ผั๊วะ !
“เชี่ยเสือออ อะไรเนี่ย” ไอ้ตามใจมันยกมือขึ้นกุมหัวตัวเองพลางทำหน้ามุ่ย ผมเลยได้แต่ส่งเสียงจิ๊ในลำคอใส่มันแล้วพิงหัวลงกับเบาะ
“เป็นเมนส์หรือไงมึง อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ”
“...”
“หรือโดนใครหักอกมาห๊ะ”
“...”
“อ๋อ นี่มึงรำคาญกูถึงขนาดไม่อยากให้กูมาด้วยเลยใช่มั้ยล่ะ เออ เพื่อนอ่ะ กูจะได้จำไว้”
“ดราม่าหนักละ มึงมันน่าหงุดหงิด”
“เชอะ กูงอน”
“เออ ไม่ง้อเว้ย”
ผมเบะปากใส่ไอ้คนที่ทำท่าทางสะดีดสะดิ้ง ก่อนจะหันไปสบตากับไอ้อ้อนรักเข้าพอดีก็เห็นว่ามันกำลังเดินขึ้นมาพร้อมถุงขนมในมือเหมือนกัน มันมองมาที่ผมครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มกวาดสายตาหาที่นั่ง จนสุดท้าย ร่างสูงที่เพื่อนทิ้งไปนั่งเป็นคู่ก็ต้องเดินมาทิ้งตัวนั่งอยู่ข้างหลังผม
เหงาเลยดิ
“อ้อน เรานั่งด้วยได้ป้ะ”
แม่ง ไม่เหงาแล้วล่ะ
ผมขยับตัวเพื่อสังเกตการณ์เมื่อเห็นว่าดาววิศวะฯ เดินมาแล้วตะโกนคุยกับไอ้อ้อนรักทั้งๆ ที่ยังก้าวมาไม่ถึงที่ ส่งผลให้ไอ้ตามใจต้องมองตามสถานการณ์ด้วยสายตาละห้อย
“อ้าว พี่ตามใจก็มาด้วยเหรอคะ”
ไอ้ตามใจที่ตอนแรกนั่งหน้าสลดก็ทำหน้าอารมณ์ดีขึ้นมาเมื่อสาวสวยไม่ได้เดินผ่านมันไปเฉยๆ พร้อมกับชี้มาทางผม
“อ่า ครับ มาเฝ้าเพื่อน”
“หือ ต้องเฝ้าด้วยเหรอคะ ฮั่นแน่ นี่เพื่อนหรือแฟน ~”
“เพื่อนครับเพื่อน” ผมที่ตอนแรกฟังเฉยๆ ก็รีบแก้ต่างให้ตัวเองท่ามกลางรอยยิ้มล้อเลียนของคนตรงหน้า
“ตอนนี้เพื่อนครับ แต่อนาคตไม่แน่”
“ว้าวววว ~”
“ไอ้เชี่ยตาม !”
ผมตีไหล่มันไปแรงๆ หนึ่งทีจนคนที่ยิ้มส่งสาวสวยไปนั่งเบาะหลังกับไอ้อ้อนรักต้องสะดุ้งแล้วหันมามอง
“อะไรของมึงอีกเนี่ย”
“พูดห่าอะไรห๊ะ ขนลุก !”
“พูดอะไร กูหมายถึงไอ้จั๊มเว้ย ไม่ใช่มึง” แล้วไอ้ตามใจมันก็มากระซิบใส่ผมจนตัวเองต้องอ้าปากเหวอ
“จริงดิ”
“เออ”
“กูไม่เชื่อ”
“เอ้า !”
“ไอ้คนตอแหล”
“อะไรว้าาาา”
“ที่สำคัญกูไม่ยกไอ้จั๊มให้ไอ้คนกะหล่อนปิ้นป้อนแบบมึงแน่ๆ”
“เพื่อนเสือดุ !”
“ไม่มีทาง” ผมส่ายหัวรัวๆ แต่สีหน้าไอ้ตามใจตอนนี้มันอยากจะร้องไห้เต็มที
“ไอ้หลงขวางกูไม่พอยังมีมึงมามาขวางอีกเหรอเนี่ย กระซิก”
“หึ...”
...
“อ้อนรัก กินขนมเปล่า”
“ไม่”
“อร่อยนะ ไม่กินจริงดิ”
“อืม”
“กินหน่อยนะ เดี๋ยวเราป้อน”
เสียงบทสนทนาจากด้านหลังทำให้ผมกับไอ้ตามใจต้องมองหน้ากัน ซึ่งมันก็ขมวดคิ้วและทำท่าจะลุกขึ้นดูด้วยความขี้เสือก ผมเลยรีบฉุดร่างมันไว้ จนเสียงสนทนาดังต่อ
“เป็นไง อร่อยมั้ย”
“อร่อย”
นั่นล่ะครับ คาดว่าตอนนี้ไอ้อ้อนรักคงจะกินขนมที่ว่าไปเรียบร้อย
“เห็นมั้ย เราบอกแล้ว มาๆ เดี๋ยวเราป้อนอีก เอ้ามั้ย”
“อืม”
ไม่ปฏิเสธด้วยยยยย
ไอ้หมี มึงเพิ่งจะบอกชอบกูนะเว้ยยยย !
“โอ๋ๆ อย่าหึง”
เสียงกระซิบกระซาบของไอ้คนข้างๆ ทำให้ผมที่นั่งหน้าหงิกหน้างออย่าเปิดเผยต้องหันไปทางมันขวับ
“ไม่ได้หึงเว้ย !”
“หราาาาา ~”
“ไม่คุยกับมึงละ !”
ผมพูดแค่นั้นก่อนจะหยิบหูฟังขึ้นมาใส่หูทั้งสองข้างและเปิดเพลงอัดให้ดังที่สุดเพื่อที่หวังว่าจะไม่ได้ยินเสียงสนทนาน่ารำคาญจากด้านหลัง
“อ้อนรัก เรามีนี่ด้วยนะ”
“อืม”
ว้ากกกกกกกกกกกก !
แจ๊บๆ
ติ๊ง ~
หือ...
ติ๊ง ~
ติ๊ง ~
ผมที่เกือบจะขึ้นญาณเต็มลำก็ต้องลืมตาขึ้นมาเมื่อมีเสียงขัดจังหวะจากโทรศัพท์ตัวเองดังขึ้น เมื่อสร่างขี้ตาก็หันไปข้างๆ ก็พบว่าไอ้ตามใจมันนั่งเล่นเกมอยู่ ส่วนด้านหลังก็ยังมีเสียงสนทนาอยู่เรื่อยๆ
“อ้อนชอบวิชาอะไรอ่ะ”
เออดี ให้มันได้อย่างนี้สิ
ผมสะบัดหัวเบาๆ ก่อนจะเปิดโทรศัพท์ตัวเองดู ก็พบว่าเป็นแชทของใครบางคนที่คุ้นเคยส่งมา และผมก็เข้าไปอ่านมันทันที
ไอ้หมีเด๋อ : พี่เสือ
ไอ้หมีเด๋อ : อยากนั่งด้วย
ไอ้หมีเด๋อ : (สติ๊กเกอร์หมีร้องไห้)
ผมที่อ่านแชทที่เพิ่งถูกส่งมาแล้วก็อดเผลอยิ้มกับไอ้สติ๊กเกอร์เศร้านั่นไม่ได้ ราวกับนึกสีหน้าของมันตอนนี้ออกเลยทีเดียว ก่อนที่ผมจะพิมพ์แชทตอบกลับไปบ้าง
พี่เสือดุ : นอนแล้ว
พี่เสือดุ : ฝันดี
พี่เสือดุ : (สติ๊กเกอร์หมีกู๊ดไนท์)
ผมมองแชทที่นิ่งไปเมื่อถูกอ่าน ก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลงที่เดิม พร้อมกับตัวเองที่ปรับเปลี่ยนเป็นท่านั่งสบายๆ โดยการยกขาทั้งสองข้างขึ้นมาขัตมาต และเอนหัวพิงไหล่ไอ้ตามใจ
“เดี๋ยวๆ เพื่อนเสือ จะมากไปละ”
“อย่าบ่น จะนอน”
“ห่า นอนได้ แต่ห้ามปล่อยก๊อก”
“เออ รู้แล้วน่า !”
ผมพูดแค่นั้นเมื่อจัดท่าตัวเองเรียบร้อย ก็จัดการเอาเสื้อกันหนาวที่เตรียมมาโดยเฉพาะขึ้นมาคลุมหัวตัวเองไว้เพื่อหลบแสงสว่างจากภายนอก
ได้เวลาเสือบรรทม
คร่อก ~
“ในที่สุดพวกเราก็มาถึงเกาะเสม็ดกันแล้ว สถานีต่อไปก็คือหาดวงเดือนนั่นเองงง ~”
“เฮ ~”
ผมยกไม้ยกมือตามเขาไปทั้งที่ในใจแม่งไม่เฮด้วยเลยซักนิดหลังจากที่กำลังนอนหลับบนรถสบายๆ ก็ต้องตื่นขึ้นมา และที่สำคัญแม่งยังไม่ถึงที่หมายด้วยซ้ำ เพราะต้องนั่งรถไปต่อ
ทริปครั้งนี้ ที่ๆ เราเลือกไปกันคือ ‘หาดวงเดือน’ เนื่องจากเป็นหาดที่ค่อนข้างจะเงียบสงบและสวยงามไม่ต่างจากหาดอื่นๆ มาเป็นสถานที่ถ่ายภาพ ที่สำคัญอาหารยังถูกและอร่อยด้วย
แจ่มแมวเข้าไปอี๊ก
ผมที่เพิ่งลงจากรถทัวร์มาดื่มน้ำปัสวะก็ต้องขึ้นไปใหม่และเดินทางต่อไปหาดวงเดือน และใช้เวลาไม่นานที่หมายที่ทุกคนหวังไว้ก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้า และนั่นมันก็สามารถทำให้ผมตื่นเต็มตาจนได้
เข้ สวย...
เมื่อรถบัสจอดสนิท ทุกคนก็ต่างหิ้วข้าวของของตัวเองลงจากรถทันที ซึ่งรวมถึงผมด้วย เมื่อตัวเองลุกขึ้นก็ต้องสบตาเข้ากับไอ้อ้อนรักที่ทำหน้างัวเงียราวกับเด็กเพิ่งตื่นนอนพอดิบพอดี จนผมหลุดยิ้มออกมา มันเลยชะงักและลืมตาโพลงแสร้งทำเป็นหายง่วงทันที ก่อนที่ไอ้ตามใจมันจะหันมาเรียกผมยิกๆ
“รีบมาดิไอ้เสือ กูปวดฉี่เนี่ย”
“เออๆ”
ผมตอบแค่นั้นก่อนจะหยิบข้าวของรวมถึงถุงขยะของตัวเองลงจากรถบัส ซึ่งสองดาวเดือนก็เดินตามหลังมาติดๆ เมื่อลงมาเหยียบพื้นถนนด้านล่างได้แล้วก็ต้องมองหาไอ้ตัวที่เร่งผมในตอนแรกที่ตอนนี้วิ่งหายไปไหนแล้วไม่รู้ พร้อมกับพี่แป๋มที่ลงมาก่อนใครจะเรียกเราเข้าไปรวมตัวเพื่อตกลงกันเรื่องที่พัก
“เนื่องจากที่พักมีจำนวนจำกัดสำหรับคนยี่สิบคนเราเลยจะแบ่งให้นอนห้องละสองคน อยากนอนกับผัว กับเมีย กับเพื่อน กับแฟนเลือกกันได้ตามสบายเลยนะจ๊ะ เจ๊ไม่ห้าม”
“คร้าบบบบ / ค่าาาาา”
สองคน...
ไอ้หลง ไอ้จั๊ม มึงอยู่ไหนนนนน !
ผมที่เริ่มมองหาเพื่อนตัวเองที่โชคดีว่าเรามาเป็นคู่พอดี ถ้าไอ้ตามใจนอนกับไอ้จั๊มอย่างน้อยผมก็ได้นอนกับไอ้หลงล่ะวะ
อ๊ะ นั่นไง ไอ้หลง
“ไอ้เสือ !”
“ไอ้...”
“มึงจะไปไหน มึงต้องนอนกับกู !”
เฮือก !
ผมที่กำลังวิ่งไปหาไอ้หลงราวกับเด็กหลงเจอแม่ด้วยความดีใจก็ต้องหยุดกึกหลังจากเห็นว่าไอ้ซันมันล็อกคอไอ้หลงไว้ ซึ่งไอ้คนที่โดนกระทำมันก็ดิ้นเต็มแรง
“ไม่เอาเว้ย กูจะนอนกับเพื่อนกู ปล่อย !”
“ไหน จะนอนกับใคร”
“ไอ้เสือ !”
ผมที่โดนเรียกเข้าไปเอี่ยวด้วยก็ต้องยิ้มแหะๆ ไปให้ไอ้ร่างยักษ์หน้าโหดมันเลยเลิกคิ้วส่งมาให้
“ไอ้เสือ มึงไปนอนกับไอ้อ้อนรักไป ไอ้หลงมันต้องซ้อมบาสกับกู กูเลยต้องจับตาดูมันก่อนแข่งจริง”
“อะ...เออ ได้ดิ”
“ไอ้เชี่ยเสือ !”
“อ้อนรักอยู่ไหนว้า ~”
ผมที่ตอนแรกทำท่าว่าจะเข้าไปหาไอ้หลงเต็มที่ก็ต้องกลับลำกะทันหันเมื่อโดนสายตาฟาดฟันมาท่ามกลางเสียงเรียกจากไอ้หลง แต่ดูเหมือนผมจะไม่สามารถจะช่วยอะไรมันได้มากนัก
ขอโทษนะเพื่อน กระซิก...
“พี่เสือ”
อยู่ๆ คนที่ผมตามหาก็ไม่จำเป็นต้องใช้สายตาสอดส่องมากนัก เมื่อไอ้อ้อนรักมันเดินเข้ามาหาผมทันทีหลังจากคุยบางอย่างกับพี่แป๋มเสร็จ ตัวเองเลยได้แต่เดินเข้าไปหามันแล้วถามขึ้น
“อ้อนรัก มึงนอนกับใครวะ”
“ป่านนอนกับเพลง”
“...”
“ผมนอนกับพี่ได้มั้ย”
“เออ กูก็ไม่มีคู่อยู่พอดี”
ผมพูดขึ้นพลางถอนหายใจ เพราะถ้าจะให้หาคนสนิทที่นี่ก็คงจะไม่มีใครแล้ว หรืออย่างมากก็คงจะระเห็จไปขอนอนกับพี่บีม แต่พี่เขาก็มากับเพื่อน สุดท้ายตัวเองอาจจะต้องรอโดนจับคู่ให้เอง
โชคดีที่ไอ้อ้อนรักยังอยู่
ว่าแต่เดี๋ยว...
นี่กูต้องนอนกับไอ้หมีเหรอวะ...
ผมกับไอ้อ้อนรักมองหน้ากันราวกับเพิ่งนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ ก่อนที่เราทั้งคู่จะต้องหลบตากันอัตโนมัติ ซึ่งปกติเป็นมันคนเดียวยังไม่เท่าไหร่ แต่ตอนนี้ผมดันเป็นไปด้วยแล้วนี่สิ
เอาแล้ว ไอ้หมีหน้าแดงแล้ว
อ้ากกกกกกก !
“เอ้า เด็กๆ จับคู่กันเสร็จหรือยังจ๊ะ !”
เสียงของพี่แป๋มสามารถเรียกสติของผมกลับมาได้ ก่อนที่พวกเราทุกคนจะเริ่มเดินเข้ารวมกลุ่มกันอีกครั้งอย่างรู้งาน โดยตอนนี้ไอ้ตามใจมันก็วิ่งกลับมาที่เดิมเรียบร้อย และไม่ต้องถามเมื่อมาถึงมันก็เข้าไปหาไอ้จั๊มทันที ส่วนไอ้หลงก็ยืนอยู่กับไอ้ซันซึ่งพวกมันยังตีกันไม่เลิก และตรงนี้เองก็มีผมกับไอ้อ้อนรักอยู่
ไอ้เด็กหมีร่างสูง
“เอาล่ะ ในเมื่อมาถึงแล้ว พวกเราทุกๆ คนคงรู้ใช่มั้ยจ๊ะ ว่าวันนี้เราควรทำอะไรเป็นอย่างแรก”
“รู้คร้าบบบ / รู้ค่าาาา !”
“ถ้ารู้ไหนลองตอบออกมาให้เจ๊ชื่นใจหน่อยสิ ~”
หืม สิ่งที่ควรทำเมื่อมาถึง...
แน่นอน แน่ๆ มันต้องใช่แน่ๆ
หึหึ...
และทุกคนก็ตอบออกมาเป็นเสียงเดียวกัน
“เล่นน้ำ ~!”
“ดีมาก เอาล่ะทุกคน...”
“เฮ ~”
“ลุย !”
เข้ มันต้องอย่างนี้ดิวะ ถึงจะคุ้มกับที่มา !
ผมที่คราวนี้ยกมือเฮไปตามทุกคนอย่างออกนอกหน้า ก่อนจะคว้ามือไอ้คนข้างๆ ขึ้นมาร่วมดีใจด้วย
ขอให้ทริปนี้จะมีแต่เรื่องดีๆ แล้วกัน
“ไอ้อ้อนรัก ลุย ~!”
------------------------------------------------
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านจ้า
merizelrada
หัวข้อ: รักแล้วบอก ชอบแล้วจีบ #อ้อนรักเสือดุ ► บทส่งท้าย -จบแล้ว- (18.5.18) (อ่าน 199909 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก