รักแล้วบอก ชอบแล้วจีบ
ตอนที่ 15
อยากลวนลามเสือ
“อ้อนรัก ขอเดินแบบเป็นธรรมชาตินะ”
“...” พยักหน้า
“ดีมาก”
ผมที่ถือกล้องตัวเดิม มีนายแบบหล่อๆ คนเดิม และวิวที่สวยสุดๆ เหมือนเดิมก็ต้องยกมือขึ้นปาดเหงื่อท่ามกลางแสงแดดช่วงสาย เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่จะลงถ่ายภาพจริงๆ โดยทุกๆ คนมารวมตัวกันตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า ซึ่งดาวคณะที่ถ่ายไปก่อนใครก็เสร็จไปเรียบร้อย เหลือแต่ไอ้อ้อนรักที่ยังหามุมลงตัวไม่ได้ ยอมรับว่ามันหล่อ แต่ก็ยากที่จะทำให้คนหล่อมาอยู่ในมุมที่ดีที่สุดได้
เดินอยู่ก็ไม่เวิร์ค
แล้วถ้านั่ง...
“พี่เสือ”
“ว่าไงวะ”
“พักก่อนมั้ย”
“ไม่เป็นไร”
ผมที่ยังคงมองไปที่ร่างสูงที่ตอนนี้อยู่ท่ามกลางแสงแดดเช่นกัน คิ้วของมันขมวดจนเป็นปม ก่อนจะเดินออกไปจากตรงนี้ซะดื้อๆ ทำให้ผมที่มองตามก็ต้องอ้าปากค้าง ก่อนจะต้องแปลกใจเมื่อคนที่เดินออกไปแล้วมันเดินกลับมาพร้อมกับเสื้อฮาวายสีสันทึบๆ เท่ๆ ของมัน เมื่อมาถึงไอ้เด็กหมีมันเอาเสื้อตัวนั้นขึ้นมาคลุมหัวผมให้พร้อมกับใช้ปลายเสื้อผูกกันจนเป็นปมเพื่อที่จะไม่ให้ลมพัดปลิว
“ว๊ายยยยย ~”
“คู่เรียลค่ะคู่เรียล”
“น้องอ้อนน่ารักจังเลยลู๊กกกก”
“งื้อออ อ้อนรักของยี่หวา...”
“ไอ้เชี่ยอ้อนร้ายยย”
“ไอ้เสือมึงห้ามหลงเสน่ห์มันนะเว้ยยย !”
และเสียงจากในร่มที่รอดูสถานการณ์อยู่ห่างๆ ก็ทำให้ผมหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา ก่อนจะพูดกับไอ้อ้อนรักเบาๆ
“ขอบใจเว้ย...”
“ไม่เป็นไร”
“กูคิดไม่ออกแล้วว่ะว่าจะถ่ายรูปมึงแบบไหนดี”
“อ่า...”
“จริงๆ ก็ถ่ายมาเยอะแล้วนะ”
ผมขมวดคิ้วก่อนจะกดดูรูปที่ถ่ายมาทั้งหมดหลายสิบรูปแต่ดูเหมือนจะไม่มีรูปไหนที่สามารถทำให้เดือนวิศวะฯ คนนี้กลมกลืนไปกับสถานที่ได้เลย เพราะทุกรูปที่ผ่านมาทุกคนก็คงจะแค่มองว่ามีคนหล่ออยู่ในรูปเท่านั้น
“แก้ผ้าเลย !”
“ซิกแพคๆ”
“น้องอ้อน ลงน้ำเลยค่าาาา ~”
เสียงเชียร์จากในร่มที่ดังขึ้นอีกครั้งทำให้ผมกับไอ้นายแบบหน้าตาดีมองหน้ากัน ก่อนที่มันจะถอดเสื้อตัวเองออกทันทีทำให้ผมรีบท้วงไว้
“ทำอะไรวะ”
“ลอง...”
“...”
“พี่เสือจะได้พัก”
ร่างสูงที่ตอนนี้ท่อนบนเปลือยเปล่าไปเรียบร้อยท่ามกลางเสียงโห่แซวไกลๆ ก็เดินลงไปในน้ำทะเลสีใสจนกระทั่งร่างของมันลงไปในน้ำทั้งหมด
“โอ๊ยยย หล่อ ซิกแพคงาม คุ้มค่าคุ้มมม” เสียงพี่แป๋มที่ตะโกนมาจนพวกผมได้ยิน ก่อนที่ตัวเองจะถอยตัวออกมาเล็กน้อย แล้วตะโกนบอกไอ้อ้อนรัก
“อ้อนรัก ลงไปทั้งตัวเลย !”
“...”
“แล้วค่อยๆ โผล่จากน้ำแล้วเดินขึ้นมา...”
คนที่ทำตามคำสั่งของผมอยู่ห่างๆ มันค่อยๆ จมลงไปในน้ำใส ก่อนจะโผล่ขึ้นมาโดยในมือมีช็อปวิศวะเปียกๆ ขึ้นพาดไหล่ และร่างกายสวยงามภายใต้แดดจ้าก็ค่อยๆ เดินขึ้นมา
อ่า...
แชะ...
“เสร็จซักที ที่เหลือก็แค่ตอนเย็นใช่มั้ย”
“ใช่แล้วจ้ะพ่อมือกล้องฝีมือดีราคาถูก ไหนเจ๊ขอเสพรูปภาพทั้งหมดหน่อยสิ”
พี่แป๋มที่เดินเข้ามาหลังจากที่ไปลวนลามไอ้อ้อนรักเสร็จก็เข้ามาหาผมและรับกล้องจากผมไป ซึ่งหลายๆ คนก็ต่างไปมุงดูกันอยู่ตรงนั้น ผมที่นั่งใช้สมุดพัดให้ตัวเองทั้งๆ ที่มีเสื้อฮาวายผูกอยู่บนหัวก็ต้องเงยหน้ามองไอ้อ้อนรักที่เดินเข้ามาด้วยสภาพตัวเปียก
“ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไป เดี๋ยวไม่สบาย”
“ได้”
“เฮ้อ...ร้อนชะมัด”
“พี่เสือ”
“หืม...”
“ไปด้วยกัน”
“ห๊ะ”
“กลับด้วยกันมั้ย...”
คำชวนที่ดูเหมือนจะปกติธรรมดานั่น แต่สายตาที่มองมานั้นมีแต่คำว่า ‘มาเถอะๆ’ เต็มไปหมด จนผมไม่รู้จะตอบออกไปยังไงเลยได้แต่ลุกขึ้นยืน และยังไม่ทันจะตัดสินใจดีไอ้เพื่อนตัวดีทั้งสามตัวของผมมันก็ตะโกนเรียกขึ้นซะก่อน
“ไอ้เสือ ส้มตำเว้ย !”
แล้วหูผมก็ผึ่งทันที
“พี่เสือ”
“อ้อนรัก มึงไปคนเดียวได้ใช่มั้ย กูหิวอ่ะ”
“...” พยักหน้า
“รีบมานะ”
ผมพูดแค่นั้นก่อนที่คนตรงหน้ามันจะหันหลังและเดินออกไป ผมที่ยืนมองอยู่ห่างๆ ก็ต้องใจกระตุกขึ้นมาเมื่อไอ้อ้อนรักมันเดินไปได้ไม่ไกล สาวสวยอารมณ์ดีอย่างยี่หวาก็เข้ามาเดินขนาบข้าง ขาผมที่กำลังจะก้าวเดินอัตโนมัติก็ต้องชะงักเมื่อเสียงจากด้านหลังดังขึ้นและเรียกสติไว้ก่อน
“ไอ้เสือ ไก่ย่างจะหมดแล้วนะเว้ย !”
เหี้ย...
‘อยากลอง’
เหี้ยยยยยย !
ผมที่ตอนนี้จดจ่ออยู่กับประโยคซ้ำๆ ของไอ้เด็กหมีก็ต้องล้มเลิกความคิดที่จะตามไปแล้วเดินกลับมานั่งรวมกับไอ้พวกสามหน่อที่เหลือ ในใจก็คิดซะว่าไอ้อ้อนรักมันก็โสด แถมยังเป็นผู้ชาย ไม่แปลกอะไรถ้าจะมีเรื่องแบบนั้นอีก
...
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกก
ทำไมทำใจกินของอร่อยไม่ได้เลยวะ !
“ไอ้เสือ ใจเย็นๆ หน้าหงิกเป็นตูดแล้ว”
“เชี่ย...”
“กินเว้ยๆ เผื่ออารมณ์จะดีขึ้น”
พวกเพื่อนๆ ของผมมันพูดขึ้นพลางหยิบปีกไก่ย่างหอมๆ มายื่นให้ผม ตัวเองเลยรับมากินอย่างว่าง่าย และพยายามปัดเรื่องไร้สาระออกจากหัว ก่อนที่ไอ้หลงมันจะพูดขึ้นมา
“วันนี้อยู่กันครบ มาตอบคำถามกันดีมั้ยวะ”
“เออ ดีๆ”
ผมที่มองไอ้สามหน่อที่ตกลงกันเรียบร้อย ก่อนที่ไอ้หลงมันจะเป็นคนเริ่มคำถามโดยมันเป็นคนถามไอ้จั๊ม
“ไอ้จั๊มตอนนี้มึงแอบคบใครแล้วไม่บอกพวกกูหรือเปล่า”
“เปล่า”
“อ้าว แล้วที่กูเห็นแม่งแชทบ่อยๆ วะ”
“คำถามเดียวเพื่อน” อยู่ๆ ไอ้ตามใจมันก็ขัดขึ้นก่อนจะหันไปสะกิดไอ้จั๊มเพื่อที่จะให้ถามต่อ
“ไอ้ตามใจ”
“หืม”
“ทำไมถึงชอบกวนกู”
“...”
เงียบเลยดิ
ผมมองไอ้ตามใจที่อ้าปากค้างกับคำถาม ก่อนที่มันจะค่อยๆ เกาแก้มตัวเองแล้วพูดออกมาเสียงเบา
“ก็อยากกวนเฉยๆ”
“เหรอ”
“เออ”
แล้วแม่งก็ตรึงเครียดขึ้นมาทันที...
“ไอ้ตามใจมึงถามต่อดิวะ !”
ผมที่เห็นว่ามันหน้าจ๋อยไปก็เลยพูดขึ้น ก่อนที่ไอ้ตามใจมันหันมาอ้าปากพะงาบๆ ใส่ผมที่พอจะรู้เรื่องของมัน ตัวเองเลยได้แต่พยักหน้าให้
“อะ...เออ ไอ้เสือ...”
“ว่า”
“มึงหวั่นไหวกับไอ้อ้อนรักแล้วใช่มั้ย”
“...”
เหยดแหม แม่งเล่นกูละ
“เอ้า ตอบดิ”
ไอ้คนทรยศ เมื่อกี๊กูอุตส่าห์ช่วยมึงออกจากสถานการณ์ลำบาก
งื้อออออ !
“ไม่”
“ห้ามโกหก”
“ไม่...”
“...”
“ไม่รู้เว้ยยยยยย !”
“หน่อวววววว ~”
“ห่าเอ๊ย ไอ้หลง !”
“ห๊ะ”
“ทำไมกูถึงได้ถามมึงอีกแล้ววะ !” ผมที่ตอนแรกก็ตะหงิดๆ อยู่ก็ถามขึ้น ไอ้หลงมันเลยส่ายหัว
ใครแม่งข้ามคิวววว !
“ถามๆ มา ไม่เป็นไรหรอก”
“เออๆ”
“มา พร้อม !”
“มึงกับไอ้ซันทำไมถึงไม่ถูกกัน”
“ใครบอกไม่ถูก”
และไอ้คนที่ผมถามมันก็ยังไม่ทันได้ตอบ เสียงของใครบางคนก็ดังขึ้นพร้อมกับเข้ามานั่งตรงที่ว่างที่เหลืออยู่ ไอ้ซันมันมาถึงมันก็กราดสายตาหาเรื่องมองมาทางพวกผมทันที ไอ้หลงมันเลยพูดขึ้น
“เพราะมันกวนตีนแบบนี้ไง”
“ใจเย็นนนน”
ไก่ยังไม่หมด อย่าเพิ่งล้มโต๊ะ !
“ไอ้อ้อนรักไปไหน”
“ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า”
ผมที่รู้คำตอบดีเลยตอบไอ้ซันไป ไอ้ตามใจที่ตอนนี้หันไปกวนไอ้จั๊มแล้วก็หันมามองแล้วส่งสายตากวนประสาทมาให้ ส่วนไอ้หลงนี่ไม่ต้องพูดถึง
ทำหน้าอารมณ์เสียไปเรียบร้อย
“อ๋อ...”
คนที่มาเยือนใหม่พยักหน้าเข้าใจ ก่อนที่มันจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นจนทำให้พวกผมที่นั่งอยู่ก่อนต้องทำหน้างง เมื่อคนที่ตีเนียนนั่งไปด้วยกันมันไม่ยอมลุกไปไหน
โอเค เรื่องนี้เสือจะไม่ยุ่ง แทะไก่ต่อก็ได้...
ติ๊ง ~
ผมที่ตอนแรกใจจดใจจ่ออยู่กับการกินไก่ก็ต้องก้มลงดูโทรศัพท์ของตัวเองที่แชทเข้ามา ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นไอ้เด็กหมีที่เพิ่งเดินไปได้ไม่นาน
ไอ้หมีเด๋อ : พี่เสือ
ไอ้หมีเด๋อ : ออกจากห้องไม่ได้
ไอ้หมีเด๋อ : ติดอยู่ข้างในกับยี่หวา...
ไอ้หมีเด๋อ : ช่วยด้วย
เข้...
ผมที่อ่านแชทอยู่ก็ต้องนิ่งอึ้งไปเรียบร้อย ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นทั้งๆ ที่ปีไก่ยังคาปาก ก่อนจะหันไปบอกคนที่นั่งอยู่
“เฮ้ยพวกมึง เดี๋ยวกูมานะ...”
“ไปช่วยไอ้อ้อนรักเหรอ”
“เอ่อ...”
“หือ มีอะไรกัน” ไอ้ตามใจคนขี้เสือก
“จะไปทำไมวะ”
“ก็มันขอความช่วยเหลือ...”
“มันก็ทักมาหากู”
“...”
“กูเลยบอกว่าผู้หญิงเขาเสนอ มึงก็สนองไปเถอะ โอกาสที่จะได้ดาวคณะไม่ใช่ง่ายๆ”
“...”
“อย่าไปกวนมันเลย”
ผมที่ตอนนี้อึ้งกิมกี่ไปเรียบร้อย เพราะไม่รู้จะเอายังไงดี ถ้าไปจะถือว่าไป ‘กวน’ มันหรือเปล่า บางทีไอ้อ้อนรักมันอาจจะอยู่ในอารมณ์อยากรู้อยากลองอีกก็ได้
เหี้ย ตัดสินใจดิไอ้เสือ
ติ๊ง ~
ไอ้หมีเด๋อ : พี่เสือ...
ว้ากกกกกกกกก !
“ไอ้เสือ ถ้ามึงไม่ไปเดี๋ยวกูไปให้เองนะเว้ย” อยู่ๆ ไอ้ตามใจมันก็พูดขึ้นมาแล้วทำท่าลุกขึ้น ผมเลยห้ามไว้ ก่อนจะพูดออกไป
“ไม่เป็นไร กูไปได้ๆ แค่เปิดประตูเอง”
“เออ รีบไปดิวะ”
“เออ...”
ผมหันไปมองหน้าไอ้ซันที่ตอนนี้หยิบเอาปีกไก่ที่เหลือไปกินเรียบร้อย ก่อนที่มันจะพูดขึ้นมา
“เอาเถอะ กูก็ลืมไปว่าหน้าอย่างมันต่อให้สวยกว่าดาวก็คงจะได้ง่ายๆ”
“...”
“รีบไป เดี๋ยวห้ามไม่ทันนะมึง”
ผมที่มองหน้าพวกมันทุกคนอีกครั้งก่อนจะหันหลังเดินออกจากตรงนั้น ซึ่งตอนแรกก็แค่เดินอย่างใจเย็นเพราะไม่อยากให้พวกมันมาล้อทีหลัง แต่พอออกมาได้ไม่ไกลตัวเองก็ใส่ตีนหมาวิ่งไปทางที่พักทันทีและใช้เวลาไม่นานร่างของผมก็มาถึงที่จนได้ราวกับวาปมายังไงยังงั้น
“แฮ่กๆ ถุ้ย !”
สัด ลืมทิ้งกระดูก !
ผมที่มาถึงได้หมาดๆ ด้วยอาการหอบแฮ่กก็เดินเข้าไปทางห้องตัวเองทันที และพอไปถึงก็ต้องตกใจกับแม่กุญแจตัวใหญ่ที่ถูกใส่ไว้จนตัวเองต้องตกตลึงแล้วเข้าไปจับก็พบว่ามันล็อคอยู่
เชดดดดด แล้วจะไขยังไงล่ะครับ !
“เฮ้ย !”
ผมที่เข้าไปทุบประตูห้องที่ปิดสนิทอยู่ ก่อนจะเรียกคนที่อยู่ด้านใน
“อ้อนรัก !”
“พี่เสือ !”
“เปิดประตูยังไงวะ...”
“พี่เสือ...”
ผมที่กำลังวุ่นอยู่กับการหาทางเปิดประตูก็ต้องตกใจเมื่อร่างสูงของใครบางคนเดินออกมาจากด้านข้างด้วยสภาพกางเกงบ็อกเซอร์เปียกๆ ตัวเดียวที่แนบไปกับสัดส่วนของมัน
เหยด...
ห่อหมกห่อใหญ่
ผมมองสิ่งใต้สะดือของไอ้อ้อนรักด้วยสายตาตื่นตะลึง โดยอดที่จะแอบอิจฉาในความเพอร์เฟคของร่างกายมันไม่ได้
เข้...
“พี่เสือ...”
“...”
“พี่เสือ !”
“หะ...ห๊ะ !”
“อ้อนรักกก ช่วยยี่หวาด้วย พายี่หวาออกไปด้วยน้า ยี่หวาปีนหน้าต่างไม่ได้ ~”
ผมกับไอ้อ้อนรักมองไปทางประตูห้องที่ถูกทุบจากด้านใน ก่อนที่เราจะหันมามองหน้ากันอีกครั้ง คนตรงหน้ามันส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะจับผมหันหลังแล้วพาเดินไปอีกทาง
“เฮ้ย เดี๋ยวๆ”
“ไป”
ไอ้อ้อนรักมันพูดแค่นั้น ก่อนจะดันร่างผมจนพวกเราเดินออกจากระยะของห้องนั้นได้ จนกระทั่งไปถึงห้องๆ หนึ่งที่อยู่ไม่ไกลนัก มันจึงเดินเข้าไปเปิดทันทีราวกับเป็นเจ้าของห้อง ซึ่งผมก็ต้องแปลกใจเมื่อในห้องนี้ไม่มีใครอยู่ซักคน มีเพียงผมกับมันที่เพิ่งเข้ามาเท่านั้น
“พี่เสือ นั่งก่อน”
ไอ้อ้อนรักมันชี้ไปที่เตียงที่ตั้งเด่นอยู่กลางห้อง ซึ่งเจ้าตัวไม่ได้เฉียดเข้ามาใกล้เพราะตัวเปียก ผมเลยไปนั่งรอตามมันบอก ก่อนที่คนที่ยืนอยู่ห่างๆ จะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปปล่อยให้ผมนั่งไม่เข้าใจอยู่คนเดียวว่ามันจะลากผมมาด้วยทำไม
เดี๋ยวดิ...
ผมมองไปรอบๆ ด้วยความประหม่า เพราะไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำอะไรดี พอจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นก็ไม่รู้อีกว่าจะเล่นอะไร เลยทำได้แค่นั่งเสพโซเชียลไปเงียบๆ เท่านั้น
อ้อน แล้วรัก รู้สึก มีความสุข
2x กรกฎาคม เวลา 21.20 น.
หืม...
ผมอ่านวันเวลาที่มันโพสต์เฟสบุคล่าสุดซึ่งเป็นวันเดียวกับที่เราไปเดินตลาดนัดกลางคืน ก่อนที่ตัวเองจะกดเข้าไปที่ชื่อของคนที่ปรากฎอยู่ ง่ายๆ ว่าผมกำลังจะส่องเฟสมันนั่นแหละ ก่อนจะต้องสะดุ้งรีบกดล็อกหน้าจอโทรศัพท์เมื่อไอ้อ้อนรักมันเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพผ้าขนหนูผืนเดียว
อีกแล้ว...
อึก...
ไม่เอา ไอ้เสือ ห้ามอิจฉา...
อยากลูบ...
ว้ากกกก ไม่ใช่อิจฉาแล้ว นี่มันหื่นชัดๆ !
“หน้าแดง”
ไอ้อ้อนรักที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็ต้องทำหน้างงๆ แล้วพูดขึ้นทำให้ผมต้องยกมือขึ้นมากุมใบหน้าตัวเอง ก่อนที่ไอ้คนที่ทักมันจะเข้ามาจับมือของผมออก
“พี่ไม่สบาย...”
“ปะ...เปล่า กูสบายดีเว้ย !”
“ไม่จริง”
“อ้อนรัก กูสบายดีจริงๆ มึงจะไปรู้ดีกว่าตัวกูได้ไงวะ !”
“แต่หน้าแดง”
“ไม่แดง !”
“แดง”
“ไม่เว้ย !”
ผมที่เถียงคนตรงหน้าขาดใจโดยที่มันเองก็มองมาอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน จนตัวเองต้องเป็นฝ่ายหันหน้าหนีมันแทนเพื่อที่จะให้การเถียงของเราจบลง ก่อนที่ไอ้อ้อนรักมันจะถอนหายใจยอมแพ้แล้วเข้ามานั่งข้างๆ ผมบนเตียง
ดะ...เดี๋ยว...
“อ้อนรัก ทำไมมึงไม่ไปแต่งตัววะ !”
“ไม่มี”
“...”
“ชุด...”
ไอ้คนข้างๆ มันพูดเสียงเบาพลางก้มหน้าลงอย่างสลดทำให้ผมที่นั่งอ้าปากค้างเพราะไม่รู้จะพูดปลอบมันยังไงเลยได้แต่เงียบลงบ้าง
แล้วแม่งก็เงียบ...
ไอ้เหี้ย อึดอัดดดดดดด
“พี่เสือ”
“ว่าไงวะ...”
“พี่เสือ”
“อะไร”
“ไม่มีอะไร”
“เอ้า ไอ้นี่”
ผมมองไอ้คนที่ตอนนี้เรียกชื่อผมโดยที่ไม่หันมามองด้วยซ้ำ ซึ่งคนที่นั่งอยู่ข้างผมโดยสภาพเราสองคนตอนนี้ค่อนข้างจะล่อแหลมไปทางสิบแปดบวกยังไงยังงั้น ตัวเองเลยได้แต่เกาหัวงงๆ ให้กับไอ้อ้อนรักจนรังแคแถบร่วง ก่อนที่คนที่นั่งข้างๆ มันจะหันมาทางผมแล้วพูดขึ้นอีกครั้ง
“พี่เสือ”
“อ้อนรัก”
“...”
“ถ้าคราวนี้ไม่พูดกูต่อยมึงแน่”
“อ่า...”
“มีอะไรพูดมา !”
“อยากจูบ”
ผมมองไอ้คนที่คราวนี้มันหันมามองหน้าผมอย่างจริงจังแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ซึ่งตัวเองก็ได้แต่อ้าปากค้างกับคำขอตรงๆ นั่น
“มึงว่าไงนะ...”
“จูบได้มั้ย”
ดะ...เดี๋ยวเดี๊ยวววว
“ไม่ได้เว้ยยยยยย !”
ป้าบบบบ !
แล้วฝ่ามือของผมก็ตบลงไปที่กลางหลังไอ้คนข้างๆ แรงๆ ไปหนึ่งที จนร่างสูงสะดุ้งเฮือก สายตาที่มองมาก็เริ่มแปลเปลี่ยนไปจนผมเกิดขนลุกขึ้นมา ก่อนจะรีบลุกขึ้นเพื่อจะหนีไอ้คนตรงหน้า แต่ยังไม่ทันที่ขาจะก้าวดีก็โดนคนที่นั่งอยู่มันฉุดแขนไว้และกระตุกจนร่างกายล้มไปนอนลงบนเตียงตามด้วยร่างสูงที่ขยับมาขึ้นคร่อมตัวแล้วกดแขนทั้งสองข้างของผมไว้อย่างช่ำชอง
เหยดเข้...
“อะ...อ้อนรัก มึงทำอะไรเนี่ยยยยยย !”
“เขาบอกว่า...”
“งื้อ...”
“หนึ่งการเจ็บตัว”
“...”
“แลกกับหนึ่งการลวนลาม”
“ว้ากกกก ทฤษฎีบ้าแป๊ะมึงเร๊ออออออ !”
“ชู่ว์...”
ผมที่ตอนแรกแหกปากโวยวายก็ต้องหุบปากเงียบกริบเมื่อคนตรงหน้ามันชู่ว์เสียงเบาๆ แล้วใช้สายตานั่นมองใบหน้าของผมไปจนถึงลำคอ หน้าอก จนตัวเองต้องหดคอเล็กน้อยด้วยความรู้สึกจักจี้แม้จะแค่โดนสายตาโลมเลียเท่านั้น
ไม่เอา ไม่เอาแบบนี้ ฉี่จะแตกแล้ว ฮื่ออออ !
“พี่เสือ...”
“อ้อนรัก ปล่อยกูเถอะนะ กูจักจี้ กูเสียว กูฉี่จะแตกแล้ว”
“เงียบ”
“อึ๊บ...”
เออ เงียบก็ได้
ผมที่เงียบปากตามคำมันพูด ก่อนที่ไอ้คนตรงหน้ามันจะยิ้มออกมา และนั่นก็ทำให้ปากผมที่อึ๊บไว้ตอนแรกต้องอ้าปากอีกครั้ง
จะเป็นลมแล้วกู เคยรู้สึกหน้ามืดตามัวทั้งๆ ที่ยังไม่ทำเหี้ยอะไรมั้ย
รู้สึกเหมือนเลือดสูบฉีดแบบรุนแรง
หัวใจก็เต้นรัวเป็นจังหวะกลองชุด
ตุบ ตับ ตุบ ตับ
แกร่ก...
ตุบ ! ตับ ! ตุบ ! ตับ ! ตุบ ! ตับ ! ตุบ ! ตับ !
แล้วแม่งก็รัวขึ้นระดับสิบ !
...
“อุ๊ย ขอโทษนะคะ ไม่ได้คิดจะเข้ามาขัดจังหวะ...”
“...”
“ยังไงเจ้าของห้องอย่างสายป่านและเสียงเพลงพร้อมกับแขกผู้มาเยือนและรับชมอีกหลายท่าน อาทิเช่น พี่ตามใจ พี่หลง พี่จั๊ม และพี่ซัน อ้อ มีพี่แป๋มกับพี่บีมด้วยก็ต้องขอลาไปก่อน ใช้ห้องเสร็จแล้วก็เก็บให้เข้าที่ อย่าให้ต้องมาตามเช็ดตามล้างทีหลังไม่เอานะคะ กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่มาใช้บริการ เอาล่ะ พวกเราแยกย้ายกันเถอะ ปล่อยให้ ‘เพื่อนอ้อนรัก’ และ ‘พี่เสือดุ’ ทำภารกิจกันต่อไป...”
“...”
“อ้อ ลืมคำเตือน ห้องนี้ไม่เก็บเสียงนะคะ”
“...”
“บรั๊ยยยย ~”
หมดกัน ชีวิตมาดแมนแฮนซั่มของเสือดุ...
อ้อนรัก วันนี้กูจะขอช็อคตายคาอกมึงไปเลยแล้วกัน
ลาก่อนทุกคน
แอ่ก...
---------------------------------------------------
