ยังคิดถึง
“เพราะแค่คำว่า รัก ก็เป็นเหตุผลมากพอที่จะ รอ ใครบางคน โดยไม่รู้ว่าใครคนนั้นจะกลับมาหาหรือเปล่า.....”
เธอ เธอคงไม่รู้ ว่าคนอย่างฉันนั้นเคย
ได้รักเธอแค่ไหน เมื่อก่อนนี้
แต่วันหนึ่ง เมื่อเธอเดินไป
ปล่อยให้ฉันเคว้งคว้าง เดียวดาย
รอเธอ อยู่ตรงนี้ สวัสดีผมชื่อ
เทม อยู่ปีสอง สูง 174 น้ำหนัก 63 สถานะโสดมา 1 ปี เพราะโดนทิ้ง ฮือ พูดแล้วเจ็บสุดๆไม่เอาไม่พูด
โอเคๆ เจ็บช่างมันผมอยากเล่า แฟนเก่าผมชื่อ
ไซส์ ที่อ่านเสียงเดียวกับ size อ่ะ เราเรียนไม่ได้เรียนห้องเดียวกันแต่เราอยู่ชมรมเดียวกัน เราอยู่พวกชมรมดนตรี ชอบกันก็ตอนนั้นแหละ พอเลิกกันปุ๊ปแม่งมองหน้าไม่ติดเลยล่ะทีนี้
หลังจากเลิกกันผมก็บล็อกทุกอย่าง ไม่อยากรับรู้ความเคลื่อนไหวของมันทั้งนั้น เสียใจง่ะ เหตุผลที่เลิกคือ มีน้องผู้ชายมายุยงให้เลิก ด้วยความเป็นคนใสซื่อ(จริงๆนะ) เลยบอกเลิกไป มันก็รั้งแต่ผมก็ไม่สน ช่างมันเถอะ
(แล้วไหนบอกว่าโดนทิ้งวะ) อ๋อพูดให้ตัวเองดูดีว่าไม่ได้ทิ้งเขาน่ะ ….
วันเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่
เหมือนใจฉันยังไม่เปลี่ยน
แค่ยังอยากรู้ว่าเธอจะเป็นอะไรไหม
“วันนี้ผมขอสั่งให้ทุกคนจับคู่กันแล้วอัดวิดีโอcoverเพลงมาหนึ่งเพลง หนึ่งคู่ต่อหนึ่งเพลง ให้เวลาในการทำสองสัปดาห์แล้วนำมาเสนอในครั้งหน้า”
“สองเองหรอครับจารย์”
“ใช่แล้วห้ามบ่นด้วย เริ่มจับคู่แล้วคุยกันเลยนะ”
เอาล่ะเมื่ออาจารย์สั่งมานั้นก็ต้องรีบจับคู่ แต่เลวร้ายสุดๆนั้นก็คือทุกคนดันมีคู่กันหมดแล้วน่ะสิครับ ….
แต่ก็มีคนนึงที่เหมือนจะไม่มีคู่เหมือนกัน เห็นหันหลังอยู่ตรงนั้นไปถามดีกว่าเผื่อจะไม่มีคู่เหมือนกัน อิอิ
“เอ่อ คือว่ามีคู่รึยังครับ” ผมสะกิดไหล่เค้าแล้วเอ่ยถามออกไป
“อ๋อ ยังครับๆ” เขาตอบก่อนที่จะหันหน้ามาทางผม
ถึงกับผงะแล้วถอยหนี…เวรกรรมของผมจริงๆ ไอ้คนที่ไม่มีคู่ก็คือไซส์ ไม่นะไม่เอาผมอยากจะร้องไห้
“….”
“….”
“หืม..”
“อ..เอ่อ ไม่มีอะไรไปก่อนนะ”
ผมเตรียมหันหลังวิ่งหนีคนข้างหน้า
หมับ
“เดี๋ยวสิ” เขาจับข้อมือผมก่อนที่จะวิ่งหนี
“อ..อะไร”
“คู่กันไหม?”
“…”
“ยังไม่มีคู่ไม่ใช่หรอ”
“อ่า ก็ใช่ แต่ว่า..”
“ไม่เป็นไรหรอก คู่กันเนี่ยแหละ”
“อืม”
ตอนนี้เกิดเดดแอร์ขึ้นระหว่างผมกับไซส์ไม่มีใครที่แม้จะปริปากส่งเสียงออกมา
“เป็นไงบ้าง”
“อะไรเป็นไงอ่ะ”
“ชีวิต การเรียน”
“ก็โอเคมั้ง”
“อืม”
“…”
“ขอเฟสหน่อยสิ”
“….” เหมือนเขาจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่
“เผื่อเอาไว้ติดต่องานที่อาจารย์ให้ทำไง”
“อือ แปปนะ”
TAME KANIN และ SIZE DECHATORN เป็นเพื่อนกันแล้ว
เธอยังเป็นอย่างเดิมอยู่หรือเปล่า
ยังคิดถึงกันหรือเปล่า
เหมือนวันเก่าๆนั้น ใครคนนั้นดูแลเธอดีไหม
หากวันไหนเธอไม่สบายจะทำอย่างไร
กลับมาได้ไหม จะนานสักแค่ไหน ฉันรอ
สัปดาห์แรกในการทำ(ความคุ้นเคยอีกครั้ง)งาน “เลือกได้ไหมว่าจะเอาเพลงอะไร”
“ยังเลย”
ตอนนี้ผมนั่งเกร็งอยู่ในห้องของไซส์ ก็เขานัดผมมาที่นี่อ่ะ ผมไม่กล้ามองอะไรทั้งนั้นพยายามจดจ่อกับงานมากที่สุด
“เอางี้ เรามาช่วยกันเลือกดีกว่าเนอะ”
“โอเค”
เขาขยับตัวลงมานั่งเปิดโน้ตบุ๊คข้างผมที่กำลังหาเพลงในโทรศัพท์
“เพลงนี้ดีไหม”
“ไหนๆ” ผมรีบชะโงกหน้าไป
“…”
“เอ่อ โทษที” ผมรีบขอโทษเมื่อรู้ว่าตัวเองชะโงกหน้าเข้าไปใกล้เขาขนาดไหน
“ไม่เป็นไร” ไซส์พูดแล้วยิ้ม
อย่ายิ้มสิ เห็นแล้วคิดถึง
“เพลงนี้น่ะ” เขาพูดแล้วชี้ให้ดู
“…”
“ยังคิดถึง” เขาหันมาแล้วพูดกับผม สงสัยบอกชื่อเพลง
“ก็ได้นะเอาเพลงนี้แหละ”
“อืม เดี๋ยวไซส์ดีดกีต้าร์แล้วแบ่งเนื้อร้อง ส่วนเทมก็ร้องละกัน”
“ได้ๆ”
“เทมลองนั่งฟังดูนะ จำเนื้อด้วยแล้วค่อยๆถ่ายจนกว่าจะโอเคนะ”
“โอเค”
เอาล่ะผมขอนั่งฟังเลยละกัน
You just little girl that I never thought I should gave my love
แค่อยากให้เธอได้รู้ว่าทั้งชีวิตของฉันนั้นคิดถึงเธอเท่าไหร่ ไม่อาจเปิดเผยไป
Spent my time with you baby just want you know just listen girl
ขยับเข้ามาใกล้ๆ จะบอกถึงความในใจ
Don't you know how long I've waited someone like you,
just want you want me too girl...
สัปดาห์ที่สองของการ(เริ่มต้นความสัมพันธ์อีกครั้ง)ทำงาน
“เทมร้องได้รึยัง”
“ได้แล้วๆ จะลองถ่ายเลยไหม?”
“ลองเลยละกัน แต่ขอเตรียมของแปปนะ”
“อืม”
เขาพาผมเข้ามาอัดวิดีโอในห้องนอน หยุดคิดลึกไปได้เลย ที่มาถ่ายในนี้เพราะแสงสวยกว่าเท่านั้นเอง
“มาเตรียมพร้อมเลยนะ”
“วันเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เหมือนใจฉันยังไม่เปลี่ยน แค่ยังอยากรู้ว่าเธอจะเป็นอะไรไหม” เสียงกีตาร์บรรเลงไปเรื่อยๆพร้อมกับเสียงร้องของเราสองคน ทำให้นึกถึงเมื่อก่อน ผมกับเขามักจะร้องเพลงด้วยกันแบบนี้บ่อยๆ
“เธอยังเป็นอย่างเดิมอยู่หรือเปล่ายังคิดถึงกันหรือเปล่า เหมือนวันเก่าๆนั้น ใครคนนั้นดูแลเธอดีไหม หากวันไหนเธอไม่สบายจะทำอย่างไร กลับมาได้ไหม จะนานสักแค่ไหน ฉันรอ”จบแล้ว เราบันทึกวิดีโอเรียบร้อยแล้ว และเขาก็ยืนยันว่าจะนำวิดีโอนี้ส่งอาจารย์ ผมขอดูแทบตายก็ไม่ให้ เขาบอกว่าไว้ตอนนำเสนอค่อยดู
โอเค แบบนั้นก็ได้
“เสร็จซักทีเนอะ”
“อืม”
“เป็นอะไร”
“เปล่า” ถ้าจบงานครั้งนี้เราก็ไม่ได้คุยกันแล้วน่ะสิ
“ไม่อยากให้งานเสร็จเลย รู้งี้ทำให้อาจารย์ต่อเวลาอีกซักหน่อย”
“ทำไมล่ะ”
“อยากอยู่กับเทมนานๆ”ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก เบาเสียงลงหน่อยใจเอ๋ย
“งั้นหรอ ฮะๆ” ผมหัวเราะแห้งๆ
“แน่นอนสิ”
จะนานสักแค่ไหน กลับมาได้ไหม วัน(สารภาพ)นำเสนอ “เอาล่ะผมจะสุ่มชื่อมานำเสนอเป็นคู่ๆนะครับ”
“….”
“นายคนิณ”
เอ๋ นั่นชื่อผมนี่หว่า!!
“ออกมาครับ”
ไซส์ดึงมือผมออกมาหน้าชั้นแล้วเปิดวิดีโอจนจบตามด้วยเสียงปรบมือของเพื่อนๆในชมรม
“สวัสดีครับ ผม นายคนิณ และ คนข้างๆผม นายเดชาธรณ์ครับ”
“แรงบันดาลใจที่เลือกเพลงนี้คือ…..เอ่อ” เวรล่ะผมลืมบทที่จะเอามาเสนอ ฮืออ
“แรงบันดาลใจของเราที่เลือกเพลงนี้ก็คือ ความคิดถึง ครับ มาจากความรู้สึกโดยตรงของเรา เราพยายามหาเพลงที่ตรงอารมณ์ ตรงความรู้สึก ในตอนนั้นความรู้สึกของผมคือ ความคิดถึงใครบางคน และต้องการที่จะรอครับ”
“….”
“ซึ่งได้เจอกับเพลงนี้เพลงที่ชื่อว่า ยังคิดถึง ครับ ขอบคุณครับ”
เสียงปรบมือดังขึ้น ผมยืนมองหน้าไซส์ คิดถึงใครบางคน? ใครล่ะ
“คิดถึงนะ” ไซส์โน้มตัวลงมากระซิบข้างหูผมแล้วยิ้มแฉ่ง
“คิดถึงเหมือนกัน” ผมยืดตัวขึ้นไปกระซิบข้างหูไซส์
ไม่อยากจะคิดว่าตอนนี้หน้าผมจะแดงขนาดไหน เขินจังครับ
END
SINGLE : ยังคิดถึง...(same)
ARTIST : มาร์ค ธัชพล (Marc Tatchapon)
LABEL : BOXX MUSIC
EXECUTIVE SUPERVISOR : วุฒินันต์ ภิรมย์ภักดี
EXECUTIVE PRODUCER : คชภัค ผลธนโชติ
PRODUCER : THE TOYS
LYRICS / MELODY / ARRANGER : THE TOYS
MUSICIAN : THE TOYS
LYRICS DIRECTOR : THE TOYS
VOCAL DIRECTOR : คชภัค ผลธนโชติ, อนันต์ ดาบเพ็ชรธิกรณ์
DIGITAL EDITOR : THE TOYS, คชภัค ผลธนโชติ
RECORDING ENGINEER : THE TOYS, คชภัค ผลธนโชติ
MIX ENGINEER : ดนุภพ กมล
MASTERING ENGINEER : ดนุภพ กมล
หัวข้อ: [ เรื่องสั้นหลายเรื่อง ] STORY OF MUSIC | update* 23/10/60 * ยังคิดถึง (อ่าน 2767 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก