หัวข้อ: ผู้มาเยือนยามวิกาล

[duaen12]

  ฮือๆๆๆ  ฉันเสียใจช้าไป 5 ปี ผิดมั้ยเนี้ย  น้ำหยดที่รักหลับให้เป็นสุขนะ  วิ่งออกจากเล้าด้วยความสะเทือนใจ

[AgotoZ]

      ทำร้ายจิตใจ  จบแบบนี้


อ่านรวดเดียวจบเลยจ้า

[NONSENSE]

เฮ้ออ จริงนเลยน๊าาา เราเกลียดหมู ตั้งแต่ต้นจนจบเลย
น้ำหยด หลุดพ้นซักทีเน้ออ

[TiwAmp_90]

 
คิดมาตลอดว่าอาจจะจบแบบเศร้า,
แต่ไม่คิดว่าจะออกมารูปแบบนี้...สรุปว่า...
น้ำหยดเป็นตัวละครที่น่าสงสารที่สุดสินะคะ .
ยังอยากให้น้ำคู่กับพี่ต้นไปนานๆๆๆๆ ๆ ^^'

ปล.เกลียดนายหมูชะมัด เกลียดแบบไม่มีเหตุผลตั้งแต่ที่โผล่ออกมาตอนแรกด้วยซ้ำ.!
ปล2.สงสารพี่ต้นไม้  แง้ๆ

[funland]

  เรื่องมันเศร้า ฮอื้ดดดด ฮอื้ดดดดดดดด ปื้ดดดดดดด(สั่งน้ำมูก)
สนุก มาก เลย อ่ะ แต่ ปื้ดดดดดดดดดด(สั่งต่อ) เค้าไม่อยากให้น้ำตายอ่ะ ฮื้อออออออ

[TuEyyy]

ขนลุกเลย สงสารน้ำหยด

[wawa_piya]

บอกได้คำเดียวว่าเฟลอ่ะ
ไม่คิดว่าเรื่องจะจบแบบนี้
แต่ก็นะขึ้นอยู่กับคนเขียน
ว่าจะเขียนอะไรมาให้อ่าน
ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะคะ

[nomo9]

เพิ่งได้อ่านค่ะ ตอนอ่านนี้แอบดีใจที่มาตอนเขียนจบแล้ว ไม่งั้นคงได้อารมณ์ค้างไปทุกตอน
น้ำหยด: เป็นตัวละครที่เรียกได้ว่าเกิดมาใช้กรรมจริงๆ  โดนกระทำจากคนที่ตัวเองรักและรู้สึกดีๆ ด้วยทุกคน  มีความหวาดหวั่น หวาดกลัวแฝงอยู่ในจะแทบทุกการกระทำ
ต้นไม้: เป็นคนที่อ่อนแอ อ่อนไหวง่าย ยึดติดกับเรื่องต่างๆ ก่อนจะฆ่าตัวตายก็ยึดติดกับความสุขจากชลมารค  พอน้ำหยดเข้ามาก็พึ่งพิงกับความอบอุ่นที่น้องมีให้
หมู: เป็นตัวละครที่แฝงความรุนแรงอยู่ในตัว ไม่มีความมั่นคงในตัวเอง ไม่ศรัทธาและไม่เชื่อถือในความรัก คิดว่าความรักคือการครอบครอง เป็นเด็กที่โตมากับสังคมแบบวัตถุนิยมจริงๆ 

น่าสงสารแทบจะทุกตัวละครของคุณบุหรงจริงๆ ค่ะ  แต่เห็นด้วยกับตอนจบแบบนี้ ถึงเศร้า ถึงเสียดายตัวละคร แต่ทำให้จบได้อย่างสมบูรณ์
ขอบคุณนะคะ ^________^

[ma-suyoshi]

ขอบอกก่อนเลยว่า ไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนจบได้ภายในคืนเดียว

โดยส่วนตัวคือชอบนิยายดราม่าอยู่แล้ว 

แต่เรื่องนี้ของพี่บุหรง ขอบอกตรงๆมันเกินจะรับไหว

แต่ละตอนต้องอ่านไปลุ้นไปหัวใจแทบวาย

แต่เรื่องนี้ก็ให้แง่คิดได้หลายแง่ดีค่ะชอบ

ถึงยังไงก็อยากได้ตอนจบแบบแฮปปี้อยู่ดีละคะ

พี่บุหรงขอตอนพิเศษด้วยสิคะ..

.....
ขอบคุณนะคะที่เขียนนิยายดีๆให้ได้อ่าน จะรอติดตามผลงานต่อไปนะคะ 

[kinly]

ขอบคุณครับ อ่านภาค 2 แล้วมาต่อภาคแรกอ่านแล้วก็ยังสนุกเหมือนกันถึงแม้พอที่รู้เค้าโครงของเรื่องมาแล้วบางส่วนสนุกดีครับ

[JustWait]

ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ฮืออ แงงง ..ฮือorz

แต่ก็ชอบนะคะ...ชอบค่ะ..แงงงง

[nao16]

โฮกกกกกกกกกกกกก แซดเอนดิ้งเหรอเนี้ยยยยยยยยยยยยย

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ เศร้าอ่าาาา สงสารน้ำหยด มิน่าหลวงปู่ถึงตั้งชื่อนี้ให้

เพราะมีเพียงหยดเดียวนี่นาเนอะ

พอรดลงดินแห้งเพื่อให้ชุ่มฉ่ำไปแล้ว ก็ต้องหมดไปสินะ

แต่นึกไม่ถึงจริง ๆ นะเนี้ยว่าจะตายอ่าาาาา

เศร้าาาาา

[ApoStrOfhYs]

ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย
ทำไมทำอย่างงี้ T________________T อุตส่าตั้งความหวังไว้ตั้งนาน 
ไอหมูไม่ค่อยน่าห่วง เพราะเป็นคนรู้แล้วว่าน้ำตาย แต่พี่ต้นไม้ล่ะ  มาให้ยิ้มแล้วจากไป
ถ้าพรุ่งนี้ตื่นมาเจอจะเป็นยังไง !!? ไม่คลั่งเลยหรอ? ขนาดห่างกันแค่ทางกลับบ้านยังห่วงแทบตายขนาดอดข้าวปลาอาหาร
แล้วนี่!!!.......มันคือชีวิตเลยนะ T_T แต่งต่อเถอะ แต่งในช่วงน้ำเป็นวิญญาณก็ได้
แล้วได้พรหรือปาฏิหาริย์จากพระเจ้า หรือ ยมบาล มาเกิดในร่างของผู้ป่วยคนหนึ่งที่ประสบอุบัติเหตุวันเดียวกัน
แล้วร่างนั้นวิญญาณหมดแล้ว แต่ร่างสามารถใช้ได้
น้ำก็ต้องคลายปัญหาชีวิตของร่างๆนั้น มีพบเจอกับต้นไม้ และคนที่เกี่ยวข้องก่อนหน้าบ้าง
จะพยายามกลับไปรักไปคบใหม่ แต่ต้นไม้ยังรักน้ำอยู่ ไม่เชื่อว่ามันคือน้ำ ดังนั้น เรื่องที่ต่อก็เป็น
น้ำต้องคลายปัญหาชีวิตของร่างนั้น แล้วต้องทำให้ต้นไม้กลับมารักกันใหม่ด้วยอ่าาาาา(ไปไกลละ)
ฮืออออออออออออ ไม่เอาแบบนี้ 
(ไปแต่งเองเลยไป๊ !! :: ผู้แต่ง)
จะพยายามทำใจจ๊ะ // กระดึ๊บเข้ามุม 
และขอบอกว่าแต่งดีมากๆค๊าาาาาาา เนื้อหาพลิคจอปุ๊ปปั๊ป ให้เสียวตับเล่นอยู่บ่อยๆ ยังไงก็จะคอยติดตามผลงานอื่นๆจ้าาา 

[shannara]

 

ทำม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย น้ำเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[patwo]

อ้ากกก. เกลียดหมู เกลียดไอ้หมู ไอ้บ้าเอ้ยยย. เกลียดมันที่สุดดดด สงสารพี่ต้น สงสารน้ำ

[iNklaNd]

กลับมาอ่านอีกรอบหลังจากอ่านจบไปเป็นปีๆ ก็ยังคงความสนุก ความเศร้าเหมือนเดิม
แต่ไม่เจ็บปวด เหมือนอ่านรอบแรกเพราะรู้ว่าจะจบลงยังไง
ยังเสียดายที่น้ำอายุสั้น คนที่ไม่คิดแค้นเคืองใคร คอยเป็นหยดน้ำเล็กๆ ให้คนอื่น
น่าจะได้รับผลแห่งความสุขคืนกลับดีกว่านี้ ได้อยู่กับคนที่รัก ทั้งครอบครัวและคนรักนานกว่านี้
ขอบคุณคุณบุหรงที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมา อีก 2-3 ปีคงได้กลับมาอ่านรอบ ยามนึกถึง

[Fuzz]

งื้อ พี่น้ำหยด  อยากรู้ว่าต่อไปจะเป็นยังไง ขอตอนพิเศษได้ก็ดีนะคะ    

[mamiya]

รู้สึกหน่วง ๆอ่ะ จบได้ทำร้ายจิตใจสุด ๆ แง้ ๆๆๆ สงสารหยดน้ำกับพี่ต้นที่สุดเลย อุตสาห์พาอีกคนกลับให้มามีวันพรุ่งนี้ได้ แต่สุดท้านอีกคนกลับไม่มีวันพรุ่งนี้ซะแล้ว สงสารจับใจ

[minjeez]

แงงงงง~ เศร้าจังเลย
ทำไมชีวิตของน้ำหยดต้องมาพบเจออะไรแบบนี้นะ
เข้าใจอยู่ว่ามันอาจเป็นเวรกรรมของเค้า แต่ก็น่าจะให้น้ำหยดมีชีวิตนานกว่านี้
น้ำหยดควรจะได้อยู่กับที่รักไปนานๆสิ กว่าจะได้เจอกันอย่างทุกวันนี้อะ
เค้าเป็นคนทำให้ชีวิตหนึ่งชีวิตกลับมาแต่ต้องกับชีวิตตนมันไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ


   

[GBlk]

ม่าายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[jamlovenami]

จบแบบเสมอภาคกันทุกฝ่าย ไม่มีใครได้น้ำหยดไป

และเป็นน้ำหยดเอง ..... ที่เลือกจะเป็นฝ่ายไป

มันดูเหมือนจะจบแบบ bad end แต่เราคิดว่าแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน

เพราะความรู้สึกของน้ำหยดยังครึ่งๆกลางๆอยู่ แม้หมูจะกระทำเรื่องแบบนั้นไป อาจจะกลัวและหวาดระแวง

แต่รักก็ยังคงมีอยู่ ส่วนกับพี่ต้นไม้ มันเป็นความสงสารและความผูกพันธ์ที่ก่อเกิดกับทั้งสองคน

อาจจะมี ที่สักวันหนึ่ง น้ำอาจจะรักพี่ต้นไม้ได้จริงๆ แต่ก็คงยังไม่ลืมหมู

และหมูก็ยังรักน้ำไม่เปลี่ยนแปลง ....... ยังแอบสงสารติ๊กเบาๆ รักเพื่อน....แต่ก็ได้แค่เพื่อนรักเท่านั้น

เฮ้อออ แม้จะไม่อยากให้จบแบบน้ำตายก็เหอะ    และจากเป็น เราว่ามันทรมาณน้อยกว่าจากตายนะ

ในขณะที่จากเป็น เราก็ยังรู้ว่าคนๆนั้นยังอยู่ ในสักที่หนึ่ง ..... แต่จากตาย พูดอะไรก็ไม่ได้ ไปหาก็ไม่ได้

(นอกจากตายตามกับไป = =) แต่ก็ยังดี ที่น้ำหยดจะยังคงอยู่ในจิตใจของทุกคนตลอดไป ให้รู้ว่าคนๆนี้ เคยเป็นคนที่เรารักนะ

เคยใช้เวลาดีๆร่วมกันนะ แม้จะเศร้า แต่ก็เป็นเศร้าที่งดงาม เปี่ยมด้วยรักและความทรงจำ 

ขอบคุณคนแต่ง ที่สรรค์สร้างเรื่องดีๆเช่นนี้ให้ได้อ่านกันนะคะ        รักเรื่องที่สุดๆ บวกเป็ดตลอดกาลลลล

[ho-mo_mikiiz]

ได้อ่านเรื่องนี้ เหมือนค้นพบนิยายที่ตามหามานานนนนนนน อิอิ
คือนอกจากจะYแล้ว ส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านแนวลึกลับๆอยู่แล้ว
พอเจอเรื่องนี้รู้สึก เฮ้ย มันใช่อ่ะ
พระเอกมีบทน้อยมากถ้าเทียบกับนิยายเรื่องอื่นๆทั่วๆไป
แต่พระเอกโผล่มาทีนึงก็เอาคนอ่านอยู่นะ แบบดึงดูดมากๆ
ถึงบทจะน้อยกว่านายหมู แต่อ่านยังไงก็รู้สึกว่า พี่ต้นนี่แหละพระเอกที่คู่ควร
โผล่มาแต่ละตอนก็ดึงความสนใจได้ตลอดๆๆๆๆๆๆ
และก็ๆๆๆๆๆ ชอบการบรรยายของคนเขียนมาก คืออ่านตอนตี1ยิ่งสัมผัสได้ถึงความหลอน(โดยเฉพาะฉากใต้ต้นชมพูพันทิพย์ครั้งแรกอ่ะ ขนลุกเบยยยย) รู้สึกได้ว่าเฮียแกไม่ใช่ผีแน่ๆแต่ก็หลอนอยู่ดี 
รักเฮียต้นไม้นะ รักแบบหลอนๆ 

[.hnk]

เจิมค่ะเจิม ในที่สุดก็อ่านจบ นี่อ่านรวดเดียวเลย กลัวว่าถ้าปล่อยไปมันจะไม่มีอารมณ์อ่านต่อ

เราชอบความหมายของชื่อน้ำหยดมากค่ะถึงจะอ่านผิดเป็นหยอน้ำบ่อยๆก็เถอะ
เป็นชื่อที่ลึกซึ้งและสอดคล้องกับเรื่องดี แบบที่หลวงปู่ท่านว่ามาเลย

น้ำเป็นคนที่เข้มแข็งมากค่ะ เราชอบตอนแรกนางดูคลุทเคลือทำให้เราไม่ชอบใจเท่าไหร่
แต่พอไปๆมาๆนี่ต้องบอกว่าสุดยอดมากค่ะ เราว่านางดีมากอ่ะประทับใจ
ชอบพี่ต้นด้วย คือพี่แกรู้เห็นแต่พี่แกก็ยังรับได้ตลอดนะ พี่น่ารักมากอ่ะ พี่แกโอเค
ส่วนในเรื่องของอิหมูคือแบบอยากด่า แต่ไม่ได้ค่ะ ด่าในใจดีกว่า นางคือข่มขืนเค้าตอนเมา ?
แล้วก็ทำตัวคลุมเคลือมาโดยตลอด หึงไม่เลือก ไม่รู้จักถามอะไรน้ำก่อน
แล้วที่ยังมาข่มขืนน้ำต้อนเกือบจะจบนั่นอีก คือมันใช่หรอแกอิหมู คือทำขนาดนั้นหน้านี่ยังไม่อยากจะมองหน้าอ่ะ รักยังไงของแก เป็นคนผลักไสดูถูกเขาเองแท้ๆ โว๊ะ

ตอนจบนี่เงิบอ่ะ โอเคพี่ต้นมีความสุขแต่พอตื่นขึ้นมาคงแบบ โอ้ยยยย เพราะมาาาาารึงนะแหละอิหมู แง่ววววว แต่คือน้ำก็อภัย นี่คือรู้ๆกัน เห้ออออออ

เอาเป็นว่าชอบค่ะ สนุก ลึกซึ้ง น่ารักมากค่ะ อิอิ

 

[oishinutty]

อยากให้แต่งแนว ย้อน ยุค สักหน่อย อะ งับ

[GUNza(กากเย้)]

รู้สึกพลาดมากที่อ่านนิยายเรื่องนี้ เฮ้อ เศร้าใจจัง แต่ก็ขอบคุณคนเขียนมากนะที่อุส่าแต่งจนจบ บอกตามตรงชอบเรื่องนี้ทุกตอน ยกเว้นตอนจบ

[comai0618]

 

[skycali]

  รุสึกกลัวขึ้น หน่อยๆ แฮะ

[skycali]

  ใคร คือ บุรุษในยามวิกาล อยากรู้ หึหึหึ

[numilddy]

อ่านจบแล้วสงสารน้ำหยดมาก แบบเกิดมาเพื่อใช้กรรมจริงๆ
เกลียดหมูมาก เหมือนหวังเอาน้องอย่างเดียว
พี่ต้นต้องบอกว่าาดีใจด้วยที่สุดท้ายมีความสุข แต่แบบเหมือนใจอ่อนไม่เข้มแข็ง
แฟนเก่านอกใจยังฆ่าตัวตาย
ชื่อน้องเข้ากับเรื่องมาก น้ำที่หยดลงบนพื้นดิน ให้อารมณ์แบบให้คนอื่นทุกอย่างจนตัวเองซึมหายไป
 

[tong_pub]

ดีแล้วที่ไม่อ่านเม้นก่อนอ่านเนื้อเรื่อง
ดีแล้วที่พอได้เดาทางอะไรออกบ้างก่อนจบตอนสุดท้าย

เราอ่านตอนแรกกำลังคิดเลยว่ามันจะใช่แนวกุ๊กกู๋หรือเหมือนเรื่องคู่แท้ปาฏิหารย์รึเปล่า
ปรากฏอ่านแล้ว เออ!! คล้ายเลย! โอเคคนกลัวผีอย่างเราเลยอ่านต่อในเวลาเกือบสี่ทุ่มจนตอนนี้จะตีสามเพิ่งจบ
กลัวผีมาก ไม่ชอบความหลอน แต่ก็อ่านเรื่องนี้จนจบ
ไม่เคยอ่านนิยายวายแล้วจบแบบนี้มาก่อน
จะว่าหักมุมมั้ยก็ไม่ใช่ซะทีเดียว จะว่าเศร้ามั้ยก็ไม่เชิง
มันดูลงตัวแต่ก็ขัดใจคนอ่านที่อ่านแบบจบแฮปปี้มาตลอด ตอนนี้แค่ทำใจให้ชิน
สงสารก็แค่พี่ต้น คราวนี้อย่าฆ่าตัวตายนะคะพี่ แนะนำให้ไปฆ่าไอ้หมูค่ะ

หมูนี่มาในรูปแบบตัวร้ายที่คาดไม่ถึงจริงๆ มาในรูปแบบเพื่อนก่อนจะเลื่อนเกือบเป็นคนรักท้ายสุดมาเป็นคนทำให้น้ำตาย
ถือว่าเป็นตัวละครที่... คือถ้ามีชีวิตจริงๆและเราเป็นญาติพี่ต้น..มึงตายอ่ะค่ะหมู 5555

ณ วินาทีที่เม้นคือหน่วงนะ ไม่รู้จะทำใจกับนิยายเรื่องนี้ได้เมื่อไหร่
เพราะเป็นคนอ่านเรื่องไหนแล้วชอบมันจะอินมาก ยิ่งอ่านจบยิ่งฟุ้งซ่าน
พอมาจบแบบนี้ยิ่งไปกันใหญ่
แต่ขอบคุณมากนะคะสำหรับเรื่องดีๆ ภาษาสวยๆ การดำเนินเรื่องที่ลื่นไหล

ขอบคุณมากค่ะ