ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
ผลงานที่จบแล้ว◮เซ็ตผิดแผน◮ (เรื่องสั้น)║.♪.เสียงของคุณ.♪.║ (เรื่องสั้น)❤ Inside love: เปลี่ยนยังไงสุดท้ายก็มึง ❤☂เหตุเกิดเพราะชอบคุณ☂(นิยาย)At Night in the Rainท่ามกลางสายน้ำจากฟากฟ้า ร่มสีซีดเก่ายังคงทำหน้าที่ปกป้องเจ้าของได้อย่างดี แม้รองเท้าคู่โปรดจะเปียกชุ่มน้ำโสโครกไปบ้าง แต่เวลานี้เจ้าของกลับไม่ได้สนใจเท่าไรนัก กลัวจะไปไม่ทันนัดหมายมากกว่า
“สวัสดีครับ”
ทันทีที่ไปถึงจุดนัดพบ อีกฝ่ายก็ส่งเสียงทักทายพร้อมรอยยิ้มทั้งที่เนื้อตัวเปียกปอน แม้ฝ่ายนั้นจะไม่มีท่าทีโกรธเคืองกัน แต่เขาก็อดรู้สึกผิดไม่ได้ที่ปล่อยให้อีกฝ่ายรอนานอย่างนี้ ต้องโทษหัวหน้าที่ยึดตัวเขาไว้เกือบชั่วโมงเพียงเพื่อให้รอเจอลูกสาวตัวเอง และแม้ว่าเธอจะสวยหยาดเยิ้มเพียงใดแต่ก็ไม่ใช่สเป็กของเขาอยู่ดี
“ผมขอโทษ” เขาขยับเข้าไปใกล้เพื่อให้ร่มช่วยบังสายฝน แต่กลับได้รับการปฏิเสธพร้อมรอยยิ้มอีกตามเคย
“ผมเปียกแล้วไม่เป็นไรหรอกครับ เราไปทำธุระกันดีกว่าผมมีงานต้องทำต่ออีกมาก”
“อืม” เขาพยักหน้ารับ เดินนำอีกฝ่ายไปยังอาคารสูงที่อยู่ห่างไปสองช่วงตึก ซึ่งเป็นโรงแรมประจำของเขา
“เดี๋ยวผมขออาบน้ำก่อนนะ” เมื่อปิดประตูลง ฝ่ายนั้นก็คว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างคุ้นเคย ส่วนเขาก็นั่งลงบนเตียงพลางนึกถึงวันแรกที่ทั้งคู่ได้พบกัน
1 เดือนก่อน
ขณะที่เขากำลังนั่งฟังเพลงเคล้าเสียงฝนอยู่นั้น ข้อความแจ้งเตือนจากเพื่อนสนิทก็ส่งเข้ามาไม่หยุดหย่อน ปรายตามองอยู่สักครู่ก็เกิดอยากรู้ว่าทางนั้นส่งอะไรมา
ไนท์วันนี้กูมีแอพเจ๋งๆ จะมานำเสนอมึงโว้ย
แอพอะไร
มึงลองๆไนท์กดเข้าไปตามที่เพื่อนแนะนำ ไล่อ่านข้อกำหนดยาวเหยียดตามประสาคนละเอียดรอบคอบก่อนจะกดยอมรับเงื่อนไขเพื่อดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่นนั้น รอไม่นานก็ติดตั้งเสร็จเรียบร้อย แล้วกดเข้าไปเพื่อดูว่าอะไรที่เพื่อนซี้อยากนำเสนอ
ในนั้นมีรูปภาพชายหนุ่มมากหน้าหลายตา ทั้งน่ารักขาวใสไล่ไปจนถึงบึกบึนกล้ามแน่นอย่างกับนักเพาะกาย ซึ่งแต่ละคนก็จะมีนามแฝงสั้นๆ พร้อมราคาและสัญลักษณ์รูปตะกร้า
เล่นอะไรของมึงไนท์ส่งข้อความกลับไปถามเพื่อนที่เงียบหายไปหลายนาที ระหว่างนั้นก็กดดูภาพของแต่ละคนอย่างสนใจ ก็นะ...รสนิยมของเขาไม่ใช่ผู้หญิงด้วยสิ บางคนก็เป็นที่ถูกอกถูกใจเขาพอสมควร แต่พอกดซื้อกลับทำไม่ได้เสียอย่างนั้น
มึงต้องผูกบัตรก่อนถึงจะซื้อได้โว้ยเพื่อนของไนท์ไขความสงสัยได้อย่างดี เหลือแค่ว่าเขาจะยินยอมเสียเงินให้กับความไม่น่าเชื่อถือนี้ดีหรือไม่ ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีคนที่เขาสนใจด้วยนี่สิ...
“คิดอะไรอยู่เหรอครับ” เจ้าของร่างเพรียวเดินเข้ามาหาเขาพร้อมกับยกผ้าขนหนูผืนเล็กขยี้ผมเปียกหมาดอย่างแรง ดูขัดกับบุคลิกที่เป็นจนไนท์ไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นคนเดียวกันกับที่เขาเห็นในรูป และจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่เขาพบมาตลอดหนึ่งเดือนก็ทำให้เขาคิดได้ว่าคนเราไม่ควรตัดสินกันที่ภายนอก เพราะเนื้อแท้อาจจะต่างกันสุดขั้วเลยก็ได้
“เปล่าหรอก” ไนท์เขยิบเข้าใกล้ก่อนจะดึงผ้าขนหนูผืนนั้นมาเช็ดผมให้อีกฝ่ายอย่างเบามือ “ขยี้แรงแบบนั้นผมเสียหมดพอดี”
“ก็ผมเป็นผู้ชายนี่ครับ จะมาห่วงผมเผิมอะไรมากมาย แค่แห้งก็พอแล้ว” แม้จะพูดแบบนั้นแต่ก็ยืนนิ่งหลับตาพริ้มให้ไนท์เช็ดผมให้อยู่ดี
“คุณไม่ห่วงผม แต่ผมเป็นห่วงคุณ” เปลือกตาคู่สวยขยับลืมขึ้นช้าๆ ดูไม่ค่อยเชื่อถือคำพูดของเขามากนัก
“ปากหวานจังนะครับ”
“ก็แค่กับคุณ”
สองสายตาก็ประสานกันชั่วครู่ต่างคนต่างค้นหาความลับที่ซ่อนอยู่ในดวงตา ก่อนไนท์จะเป็นฝ่ายบดเบียดริมฝีปากอย่างช้าๆ เนิบนาบท่ามกลางเสียงฝนที่กระหน่ำตกอยู่ด้านนอก ก่อนสองร่างจะขยับเข้าหากันตามแรงอารมณ์ที่พลุ่งพล่านและแม้สายฟ้าจะผ่าฟาดเปรี้ยงเพียงใดก็ไม่อาจดังเท่าเสียงครางหวานของคนใต้ร่างที่ยังคงก้องอยู่ในหูของไนท์ตลอดค่ำคืน
“อึก แรงอีก...อื้อ” เสียงหอบหายใจหนักหน่วงมาพร้อมแรงขยับที่สอดประสานกันอย่างลงตัว ไนท์กล้าพูดเลยว่าทั้งชีวิตของเขาไม่เคยเสพสุขกับใครได้มากเท่าคนที่กำลังแนบชิดอยู่
“ทำไมวันนี้คุณดูต้องการกว่าที่เคยละหืม” เขาก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวที่ยังคงหอมหวนเช่นเคย เป็นกลิ่นเฉพาะตัวที่ไนท์ชอบมากเป็นพิเศษจนอยากกกกอดร่างเพรียวไว้ทั้งวันทั้งคืน
“ผมมีเวลาไม่มาก คุณก็รู้...อึก เร็วอีกครับ” ไนท์ทำตามที่อีกฝ่ายขออย่างไม่อิดออด เพราะการโอบรัดของอีกฝ่ายก็ทำเอาเขาคลั่งเหมือนกัน เร่งจังหวะไม่นานนักความสุขก็แล่นพล่านไปทั้งกาย
“พรุ่งนี้เราจะเจอกันไหม” ไนท์เอ่ยถามคนที่แต่ตัวเกือบเสร็จเรียบร้อยหลังจากเข้าไปอาบน้ำใหม่อีกรอบ
“...” อีกฝ่ายยิ้มบาง ติดกระดุมเม็ดสุดท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้ไนท์ยืนมองประตูด้วยสายตาเหงาหงอย อยากรั้งอีกฝ่ายให้อยู่ต่อแต่ก็ไม่มีเหตุผลเพียงพอที่จะทำอย่างนั้น
หากถามว่าชอบไหม...ก็คงตอบได้ว่ามาก แต่จะให้เรียกว่ารักหรือ...ตอนนี้ยังไม่ใช่หรอก
“เฮ้อ เอาเงินในบัญชีผมไปยังไม่พอ ยังเอาหัวใจผมไปอีกนะ” หากแม่เห็นยอดเงินในบัญชีก็คงด่าเขาจนหูชา และถ้ารู้ว่าใช้หมดไปกับเรื่องอะไรคงรีบตัดเขาออกจากกองมรดกอย่างแน่นอน
“หรือเราควรหยุดไว้แค่นี้...” ไนท์ได้แต่ถามตัวเอง ก่อนจะลุกไปอาบน้ำเตรียมตัวกลับห้องพักของเขาที่อยู่อีกฟากของเมือง
ขณะเดินเข้าไปในรถไฟฟ้ารอบดึกซึ่งมีคนน้อยกว่าช่วงเย็น สายตาของไนท์ก็มองหาคนที่เพิ่งผ่านสมรภูมิรักบนเตียงด้วยกันมา จำได้ว่าเคยเจอฝ่ายนั้นบนรถไฟฟ้า ยืนอ่านหนังสือเงียบๆ พร้อมรอยยิ้มเล็กๆ ที่ตรึงสายตาเขาไว้อยู่หมัด
พอได้เห็นรูปอีกฝ่ายในแอพที่เพื่อนซี้ส่งมาเขาจึงรีบกดเลือกทันที เขาไม่ถือสาหรอกว่าอีกฝ่ายเคยผ่านอะไรมา หวังเพียงได้พบสักครั้งก็ยังดี แม้ใจหนึ่งจะคิดตัวเองจะถูกหลอกแต่ก็ยังหวังอยู่ลึกๆ ว่าแอพบ้าๆ นั่นจะใช้ได้จริง
และเมื่อได้พบกัน เงินที่เสียไปก็ไม่ใช่ปัญหาเลย...
“อ้ะ! ลืมเลย” เขาเขกหัวตัวเองเล็กน้อยก่อนจะรีบหยิบถุงกับข้าวออกจากห้องพัก เดินไปหยุดยืนอยู่ที่ห้องข้างๆ ที่เขามักจะซื้ออาหารมาฝากเป็นประจำ
วันนี้มีแค่พะโล้นะเรนเขาเขียนโน้ตไว้บนกระดาษแผ่นเล็ก ก่อนจะแขวนถุงกับข้าวไว้ที่ลูกบิดประตูแล้วเดินกลับห้องตัวเองเพื่อเตรียมเข้านอน
เพื่อนข้างห้องเขาค่อนข้างขี้อาย อยู่ห้องติดกันมาเป็นปีไนท์ยังไม่เคยเห็นหน้าอีกฝ่ายเลยสักครั้ง สิ่งเดียวที่พอจะบอกว่าอีกคนมีตัวตนอยู่ก็คงเป็นน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ที่แขวนอยู่หน้าห้องเขาทุกเช้าพร้อมกับโน้ตขอบคุณสำหรับอาหารมือดึก
ป้าเจ้าของตึกเคยบอกว่าเจ้าของห้องนั้นทำงานพิเศษตอนเช้าทุกวันก่อนไปเรียนมหาวิทยาลัย กว่าจะกลับก็ดึกดื่นเพราะทำงานกะกลางคืนที่ร้านสะดวกซื้ออีกด้วย ไนท์เองก็ชอบใจเด็กขยันจึงมักจะซื้อกับข้าวมาเผื่อเสมอ อย่างน้อยก็น่าจะช่วยน้องประหยัดค่าอาหารได้สักนิดก็ยังดี
บางครั้งมีประกาศจากเจ้าของหอซึ่งไนท์ไม่ทราบ อีกฝ่ายก็จะเขียนโน้ตแปะหน้าห้องไว้เสมอ เช่น วันนี้จะดับไฟก่อนสี่ทุ่ม หรือพรุ่งนี้น้ำประปาจะไม่ไหลช่วงกี่โมง ซึ่งก็ช่วยให้เขาได้เตรียมตัวก่อนทุกครั้ง แม้จะไม่ได้เห็นหน้าค่าตากันแต่ไนท์ก็รู้สึกขอบคุณอีกฝ่ายอยู่ตลอด
ติ๊ดไนท์หยิบโทรศัพท์บนหัวเตียงขึ้นมาดู SMS แจ้งยอดเงินจำนวนหนึ่งที่ไม่รู้มาจากไหนเข้าบัญชีของเขา ไนท์รีบผุดลุกขึ้นนั่งพลางคำนวณค่าเงินในใจ แม้จะไม่อยากคิดไปในแง่นั้นแต่ยอดเงินกลับตรงกับค่าตอบแทนของคู่นอนคนโปรดตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา
เกิดอะไรขึ้นเขากดเข้าแอพหลักบนหน้าจอ และหวังว่าสิ่งคิดจะไม่เป็นจริง
ไม่พบคนที่คุณค้นหาไม่! ไม่! มันจะต้องไม่เป็นแบบนี้!ไนท์กดรีเฟรชเท่าไร รูปภาพของคนที่เขาตามหาก็ไม่ปรากฏขึ้น หรือแม้กระทั่งนามสมมุติที่พิมพ์ในช่องค้นหาก็ไม่เจอคล้ายกับว่าไม่เคยมีอยู่เลย
นี่เรา...จะไม่ได้เจอเขาอีกแล้วเหรอ..........................................
เช้าวันนี้ไม่ค่อยแจ่มใสนัก เพราะตลอดทั้งคืนเขาไม่ได้นอนเลย ได้แต่คิดทบทวนความรู้สึกของตัวเองที่เชื่อมาตลอดว่าความรู้สึกดีๆ ที่เกิดขึ้นเป็นเพียงความหลงชั่ววูบ ก็แค่ชอบเซ็กส์ที่อีกฝ่ายมอบให้มาตลอด แม้จะดูไม่ประสีประสาในคราแรกเพราะยังไม่เคย แต่เมื่อได้สอนในแบบที่เขาชอบแน่นอนว่าทุกอย่างที่ฝ่ายนั้นทำย่อมถูกใจเขา
คิดไม่ถึงว่าเพียงอีกฝ่ายหายไป หัวใจของเขาจะเหมือนถูกกระชากออกไปด้วย ทั้งวูบโหวงและไร้เรี่ยวแรงจนไม่อยากจะทำอะไร ได้แต่นั่งนิ่งๆ รอแสงตะวันมาเยือน ก่อนจะลุกไปจัดการตัวเองเพราะเขาเองมีหน้าที่การงานที่ต้องทำจะมามัวเศร้าซึมก็คงไม่ได้
“เฮ้อ เอาวะ ออกไปแต่เช้าก็คงดีกว่านั่งเศร้าอยู่ในห้อง”
วันนี้คงเรียกได้ว่าเป็นวันแรกที่ไนท์ออกจากห้องพักเช้ากว่าทุกวัน เขากดล็อกกุญแจก่อนจะเดินลงมาบันไดมาชั้นล่าง แต่ระหว่างทางนึกขึ้นได้ว่าลืมหยิบโทรศัพท์มาจึงเดินกลับขึ้นไปข้างบน และทันได้เห็นเพื่อนข้างห้องปริศนาที่มันจะมาส่งน้ำเต้าหู้ทุกเช้าเป็นใคร
ซึ่งทันทีที่เห็นแผ่นหลังคุ้นตาแขวนถุงพลาสติกบนลูกบิดประตู หัวใจของเขาก็เต้นรัวขึ้นมาทันที
ไนท์หยิกแขนตัวเองเพื่อให้รู้ว่าสิ่งที่เขาเห็นตรงหน้าไม่ใช่จินตนาการหรือว่าฝันไป ซึ่งความเจ็บจี๊ดๆ ที่แขนก็บอกได้ดีว่านี่คือเรื่องจริง
“นี่...” เขาทำได้แค่เอ่ยเท่านั้น ซึ่งอีกฝ่ายก็คงได้ยินถึงได้หันมามอง ก่อนส่งยิ้มเล็กๆ ทักทายเหมือนอย่างเคย
“สวัสดีครับ...พี่ไนท์”
[END]
ตอนเดียวจบจ้า 55555 พล็อตมาตอนฝนตกหนัก เราก็เปียก ไอเดียก็ปิ๊ง เลยเกิดเป็นเรื่องสั้นเรื่องนี้ค่ะ หลังจากนี้เขาจะไปทำอะไรกันต่อน้า อิอิ หวังว่าจะถูกใจคนอ่านนะคะ
หัวข้อ: At Night in the Rain (เรื่องสั้นตอนเดียวจบ) [29-09-17] (อ่าน 9995 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก