หัวข้อ: IN CONTROL ... ในปกครอง : Special Chapter : NubNab : July 17, 18 : P.115

[labelle]

555555 จันทร์ก็ยังคิดว่าตัวเองเนียนนะ แถมได้กำไรด้วย แผนนี้คงดีจริง
จันทร์รักเจิ้นมาก มากกว่าจะทำใจว่าพี่น้องเป็นแบบนี้ไม่ได้ แถมจันทร์ยังไม่อยากไปไหนอีก

เจิ้นเนียน เจิ้นร้าย เจิ้นทำจันทร์หลง ทำจันทร์ละลาย ทำให้สับสน

เจ้าจันทร์น่ารักนะ เรื่องเจิ้นคือที่สุด ถึงตอนที่เจ้าจันทร์ใจเปิดกว่านี้ จะทนไหวไหมนะ

[myapril]

เฮ้อออจันทร์ลูกกก เอ็นดู

[momonuke]

เจ้าเล่ห์นะลูกกกกก

[bambooiihallo]

Chapter 13 Dream



   “จันทร์....อ้าปาก”



   “อื้อ....”



   ผมอ้าปากให้เจิ้น...ให้เขาสอดลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นผม....เรือนร่างเจิ้นเปลือยเปล่าคร่อมตัวผมอยู่...รูปร่างของเจิ้นดูดีมาก เขามีกล้ามที่แม้จะไลน์ไม่ชัดแต่มันก็ดูออกว่าเป็นซิคแพคในระยะสายตาแบบนี้



   มือเจิ้นบีบเคล้นไปทั่วตัวผม...จูบเขาขยับลงมาข้างแก้ม ลำคอ ลาดไหล่....และทิ้งสัมผัสเจ็บๆที่หน้าอกผม เขากัดสลับจูบจนผมได้แต่นอนคราง



   เสียงกระซิบเรียกชื่อผมทำให้ผมได้แค่ครางชื่อเขากลับ....ขาผมถูกรั้งขึ้นพาดบ่าเจิ้น....และเขาก็ทามทับลงมา ตัวของผมล่องลอย.....



   เฮือก!



   ผมสะดุ้งตื่นพร้อมกับความเปียกชื้นที่ตรงกลางลำตัว คืนที่สองแล้วที่ผมเป็นแบบนี้ ตอนที่มันเกิดขึ้นครั้งแรกผมไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นอะไรแต่พอล้วงมือไปแตะๆมันก็เปียกจริงๆ



   ความฝันของผมฉายชัดเหมือนมันเกิดขึ้นจริง...ในคืนแรกเจิ้นโลดโผนกว่าผมมากกว่านี้อีก.... มันเกิดขึ้นที่โต๊ะกระจกหรือโต๊ะเครื่องแป้งนั่นแหละ...



   “จันทร์? เป็นอะไร”


   เจิ้นสะลึมสะลือดันตัวขึ้นมามองผม นาฬิกาบนหัวนอนยังบอกว่าเพิ่งจะตีสี่เท่านั้น ยังเหลือเวลาอีกเกือบสามชั่วโมงให้เราได้นอนหลับ



   “จันทร์แปลก...”



   “หืม ไม่สบาย?”



   เจิ้นเหมือนจะหายง่วงทันที ฝ่ามือเขาวางทับลงมาที่หน้าผากผม ผมพยายามจะเขยิบหนีแต่เพราะความชื้นตรงกลางลำตัวทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ มันออกมาเยอะจัง...



   หรือผมฉี่แตก? มันก็ไม่เยอะเหมือนฉี่...แต่มันก็ไม่น้อยเลย



   “จันทร์ไม่รู้....มันเปียก”



   ผมรู้สึกอายไม่รู้จะอธิบายยังไง เจิ้นกดเปิดไฟหัวเตียง เป็นไฟสลัวสีส้มทำให้พอจะมองออกว่าเขาขมวดคิ้ว ผมเขินมากพูดไม่ถูกเลยดึงมือเจิ้นมาจับตรงที่เปียก....แล้วรีบดันมือเขาออก ถึงเจิ้นจะจับบ่อยๆแต่ผมก็อายอยู่ดี



   “ขอพี่ดูหน่อยครับ”



   เจิ้นหายขมวดคิ้วและมีรอยยิ้มแปลกๆมาให้ผมแทน แต่ผมก็อยากให้เจิ้นดู อยากรู้ว่าผมจะไม่เป็นอะไรมากแน่ๆใช่ไหม.... เจิ้นดันตัวผมลงนอนผมเขินจนต้องกอดสินเชื่อไว้ แต่ตาก็เหลือบมองเขาดันขาผมขึ้นแล้วดึงกางเกงนอนลง มืออุ่นของเจิ้นจับลงที่ตรงนั้นของผม...



   “อื้อ...”



   มัน....รู้สึกแปลกๆจัง



   “เปียกมากเลยจันทร์...”



   เสียงเจิ้นแหบพร่าคงเพราะเขาเพิ่งตื่นนอน ผมพยายามหุบเข่าแต่เจิ้นก็ดันออกแทรกตัวมากั้นไว้ นิ้วเขาบีบเบาๆที่ตรงส่วนปลายทำให้ผมตาพร่าเบลอ



   “อาจจะเพราะช่วงนี้เราไม่ค่อยไนท์แคร์กัน?”



   ช่วงนี้เจิ้นยุ่งมาก หลังผมกลับจากทริปทะเลเจิ้นก็เข้าสู่ช่วงออกงานประจำปี ปลายฝนต้นหนาวไปจนจบหน้าหนาวเป็นช่วงที่งานสำคัญๆต่างๆมักถูกจัด ทั้งงานแต่ง งานเลี้ยงสมาคม และเจิ้นก็ได้บัตรเชิญเป็นกระบุง เรายังคงมอนิ่งแคร์กันแต่ไนท์แคร์ไม่ทันเพราะผมหลับก่อนเจิ้นกลับมาอีก



   “จันทร์....ป่วยหรอ”



   “เปล่า....พี่ผิดเอง ถ้าเราไนท์แคร์กันบ่อยๆ มันก็คงดีขึ้น....งั้นไนท์แคร์กันไหม? เพิ่งจะตีสี่นิดๆเอง”



   “อื้อ....จันทร์ตามใจเจิ้น”



   “จันทร์ฝันเห็นอะไรบ้าง.... อาการแบบนี้เกี่ยวข้องกับความฝัน...ถ้าทำตามที่ฝันอาจจะดีขึ้น”



   เจิ้นขยับคร่อมผมเหมือนในความฝัน น่าแปลกที่ผมกลับจำมันได้ชัดเจน.... ทั้งของคืนก่อนและของวันนี้ มันคล้ายกัน...เริ่มจากการที่เจิ้นคร่อมผมแบบนี้และจูบ...



   “เราไนท์แคร์กัน.... แล้วเจิ้นก็ยกขาจันทร์พาดไหล่....แล้วจันทร์ก็ตื่น”



   ผมได้ยินเสียงหัวเราะของเจิ้น เขาจูบไล่ลงมาตามลำคอแบบที่ผมฝันราวกับรู้ว่าผมฝันว่าอะไร...จะต่างก็ตรงที่เขาขบเม้มขาอ่อนผมอยู่นานถึงยกขาผมขึ้นพาดไหล่



   มือของเจิ้นสัมผัสแตะต้องผมสักพักก่อนผมจะรู้สึกถึงของเจิ้นที่ถูกจับรวบเข้าด้วยกัน....



   “จะ เจิ้นเคยเปียกเหมือนจันทร์บ้างไหม...อา”



   ผมถามเขาเสียงพร่า



   “เคย....พี่ก็มีจันทร์ในความฝันเหมือนกัน”



   ตอนแรกผมตั้งใจจะไม่บอกว่าผมเคยฝันถึงที่เรายืนด้วยกันหน้ากระจก แต่เจิ้นก็ถามไล่ต้อนจนผมเผลอหลุดปาก แต่เจิ้นบอกว่าคงทำแบบนั้นไม่ได้....เขาจะทนไม่ไหว



   ผมไม่ได้ถามต่อว่าทำไมทนไม่ไหว....เพราะผมมัวแต่มึนเมาไปกับจูบของเจิ้น สุดท้ายเขาก็ถึงมือผมไปสัมผัสความชื้นชนิดเดียวกันที่เกิดจากเขา



   “เขาเรียกว่าฝันเปียก....ฝันที่จิตใต้สำนึกเราอยากให้เป็นจริง....ฝันของจันทร์เป็นจริงแล้วนะเด็กดี”



   “งะงั้น...จริงๆแล้วจันทร์อยากไนท์แคร์กับเจิ้นอย่างนั้นหรอ”



   “ใช่....”



   ผมนั่งพิงอกเจิ้นปล่อยให้เขากอด ตัวของเราเปล่าเปลือยอยู่ใต้ผ้านวมผืนใหญ่ เจิ้นโอบรอบตัวผม มือของเราผสานกันที่หน้าตักผม



   “แต่มันเปียก.... เหมือนจันทร์ฉี่รดที่นอนเลย”



   “ฝันเปียกมันเป็นเรื่องธรรมชาติ...แสดงว่าจันทร์โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว มูนนี่ของพี่โตขึ้นแล้วนะ”


   ผมเงยหน้ามองเจิ้น เขามีรอยยิ้มแต้มใบหน้าทำให้ผมยิ้มตาม แสดงว่าฝันเปียกนี่ไม่ใช่เรื่องผิดปกติ เพราะเมื่อกี๊เจิ้นก็เปียกเหมือนกัน เหมือนผมเคยเรียนเรื่องนี้ในวิชาสุขศึกษาแต่ก็นานแล้วเลยจำไม่ค่อยได้



   “เจิ้นฝันเปียกบ่อยไหม?”



   “เมื่อก่อนบ่อย....แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยเพราะมีจันทร์ช่วยไนท์แคร์พี่”



   เจิ้นหอมแก้มผมแรงๆจนผมหลุดหัวเราะเพราะไรหนวดของเขาเริ่มขึ้นเป็นตอๆ มันจักจี้ไปหมด



   “งั้นฝันเปียกบ่อยๆก็ไม่เป็นไรใช่ไหม....จันทร์ค่อยสบายใจหน่อย”



   “คราวหลังฝันเปียกก็บอกพี่....พี่ช่วยเช็ดให้นะ แล้วเราก็ไนท์แคร์กันแบบที่จิตใต้สำนึกจันทร์ฝันดีไหม?”



   ผมพยักหน้า ถึงไนท์แคร์จะเหนื่อยแต่พอผมได้ทำตามที่ฝันมันก็ดีมากจริงๆ แล้วก็แฮปปี้มากๆด้วย พอเราไนท์แคร์กันเสร็จก็ได้นั่งกอดกันแบบนี้มันก็ดีมากเลย



   “เจิ้นฝันถึงจันทร์ว่ายังไงบ้าง...เล่าให้ฟังได้ไหม? จำได้หรือเปล่า”



   “จำได้....แต่ของพี่ฝันเยอะกว่าจันทร์นิดหน่อย....เราไม่ได้จบที่แค่...ไนท์แคร์แบบนี้ เราไปมากกว่านั้นนิดหน่อย แต่จันทร์ยังเด็กพี่เลยยังไม่อยากทำตามฝันเท่าไหร่”



   “เจิ้นเพิ่งบอกเองนะว่าจันทร์โตแล้ว... เจิ้นต้องให้จันทร์ตัดสินใจเองสิว่าจันทร์อยากทำตามฝันเจิ้นไหม?”



   คิ้วเขาเริ่มขมวดอีก เจิ้นต้องไม่ยอมบอกผมแน่ๆ แต่ผมไม่ชอบเลยที่เขาเอาคำว่าเด็กมาจำกัดสิทธิ์ของผม เราต้องมีทางออกสำหรับเรื่องนี้สิ ผมโตแล้วด้วย! ทีเจิ้นยังตามใจผม ผมก็อยากตามใจเจิ้นบ้าง



   “ก็....พี่ฝันว่า....พี่กอดจันทร์...จูบจันทร์...แล้วตัวของพี่ก็ขยับเข้าไปในตัวจันทร์....”



   “เข้ามาหรอ? เข้ามายังไงอ่ะ?”



   “เหมือนในคลิปที่จันทร์เคยดู”



   ตาผมเบิกกว้าง คลิปโป๊ที่ผมเคยเผลอเปิดแล้วเจิ้นก็เห็นตอนนั้น คลิปนั่นทำผมกลัว...แต่เจิ้นกลับฝันแบบนั้นเหมือนกัน จะ เจิ้นอยากจะรุนแรงกับผมหรอ?



   “แต่พี่อ่อนโยนกับจันทร์...และจันทร์ก็ชอบด้วย.....”



   “ตะ แต่ มันดูเจ็บ...เขาร้องเสียงดัง”



   “เขาเรียกว่าเสียงคราง....เหมือนที่จันทร์ทำเสียงน่ารักใส่พี่เมื่อกี๊ไงครับ.... จันทร์เจ็บหรือเปล่าล่ะเวลาพี่ทำ?”



   “มะ ไม่.... ไม่เจ็บ”



   “นั่นเพราะเราทำด้วยความรัก.....เราจึงต่างจากในคลิปเหมือนที่พี่เคยเล่าให้จันทร์ฟังไง....เราอ่อนโยน เราดูแลกัน จันทร์ดูแลพี่ พี่ดูแลจันทร์”



   ผมชอบที่เจิ้นบอกว่าเราดูแลกันเพราะผมก็อยากดูแลเจิ้นมากๆเลย เรานั่งกอดกันคุยกัน จูบกันอยู่พักใหญ่จนนาฬิกาปลุก เจิ้นอุ้มผมขึ้นไปอาบน้ำพร้อมกัน



   ปกติผมจะอาบก่อนแล้วรีบไปกินข้าว แต่วันนี้เราแช่น้ำอุ่นด้วยกัน ผมนั่งคร่อมตักเจิ้นยังคงชวนเขาคุยเรื่องฝันเปียกต่อ ก็มันสงสัยนี่นา.... ฝันเปียกครั้งแรกของเจิ้นเกิดตั้งแต่ ม.3 ไม่ใช่ปี 1 แบบผม เจิ้นบอกว่าแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน



   ตอนเจิ้น ม.3 ผมยังไม่มาอยู่กับเจิ้น ผมถามว่าเขาฝันเปียกถึงใคร....เจิ้นทำหน้าลำบากใจก่อนจะบอกว่าเป็นนางแบบเซ็กซี่คนหนึ่ง แต่พอผมมาอยู่ด้วย...มันก็เป็นผมมาตลอด



   “เจิ้นอยากไนท์แคร์จันทร์ตั้งแต่จันทร์หกขวบเลยหรอ?”



   “อืม....โกรธพี่ไหม?”



   “ไม่....แสดงว่าเจิ้นรักจันทร์มากๆ ก็เลยห่วงจันทร์ตลอดเลย ดีใจจัง”



   ผมจุ้บปากเจิ้นหลายทีเป็นการให้รางวัลเด็กดี ผมดีใจที่ได้โกงเจิ้นอีก แต่ผมไม่ค่อยกล้าจูบเจิ้นแล้วเพราะตอนเราไนท์แคร์กันผมแอบเรียกร้องให้เขาจูบเยอะแล้ว อาศัยจังหวะเจิ้นเผลอเก็บคะแนนไปเพียบเลย



   “แล้วเมื่อไหร่เจิ้นจะเข้ามาในตัวจันทร์หรอ?”



   เจิ้นชะงักเท้าตอนเราเดินออกจากห้องน้ำด้วยกัน เขาหันมามองผม...สายตาเจิ้นเหมือนมีความร้อนจุดกระจายอยู่ข้างใจ



   “จันทร์อายุยี่สิบก่อน....ตอนนี้ยังไม่โตเต็มที่ เดี๋ยวหาว่าพี่รังแกเด็ก”



   “ฮึ่ย...ไม่เด็กสักหน่อย”



   บทสนทนาเราเปลี่ยนไปเป็นเรื่องความโม้การเป็นผู้ใหญ่ของผมแทน แต่ก็ยังดีที่เจิ้นให้เวลาผมเตรียมตัวเพราะเอาจริงผมก็กลัวจะเจ็บแล้วส่งเสียงทรมานน่าเกลียดแบบนั้น



   แต่อีกใจก็อยากให้ผมอายุยี่สิบเร็วๆจัง ผมอยากทำตามความฝันเจิ้นบ้าง...ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมชักจะเอาเปรียบเจิ้นเยอะไปหน่อย



   นิสัยไม่ดีเลยอ่ะ....













   การไนท์แคร์ตอนตี่สี่กับเจิ้นทำให้ผมสดชื่นขึ้นมาหน่อยจากเรื่องคิว ตั้งแต่เราคุยกันคิวเว้นระยะห่างจากผมอย่างชัดเจนแต่ผมทำเป็นมองไม่เห็น ท่าทีของเขาดูอึดอัดแต่ผมไม่สามารถทำอะไรให้เขาหายได้หรอกเพราะปัญหามันอยู่ที่เขา ไม่ใช่ผม



ถ้าคิวยังคงเลิกคิดมากกว่าเพื่อนกับผมหรือติดภาพผมกับเจิ้นจูบกันในหัวไม่เลิกระหว่างเราคงไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีก อันที่จริงผมเริ่มมีเพื่อนใหม่เพราะกิจกรรมรับน้องมันน้อยลงทำให้ผมได้คุยจริงๆจังๆกับเพื่อนคนอื่นบ้าง หลายวิชาอาจารย์ก็จับกลุ่มให้ทำรายงานเลยเป็นโอกาสให้ผมได้รู้จักคนอื่นๆ คิวก็ยังคงยุ่งกับการซ้อมดาวเดือนที่ใกล้จะมาถึง



ผมเจอพี่แทนใจบ่อยในช่วงนี้ พี่แทนใจเป็นผู้หญิงอารมณ์ดีชอบซื้อขนมมาให้ผม พี่แทนใจก็ยังมีท่าทีรู้สึกผิดให้เห็นบ่อยๆ ผมเคยบอกไปแล้วว่าไม่เป็นไรไม่ใช่ความผิดของพี่แทนใจเลยนะ



ทำไมคนที่ผมแฮปปี้จะอยู่ด้วยต้องเป็นแบบนี้กันไปหมด
   





   แต่คิวไม่อยู่ด้วยบ่อยๆมันก็ดีเพราะผมจะได้เอาเวลาไปพิสูจน์ว่าการที่เจิ้นจูบผมมันผิดจริงหรือเปล่า? ผมไม่อยากให้เจิ้นโดนปรักปรำฝ่ายเดียว แล้วตอนนี้ยังพิสูจน์อะไรไม่ได้เท่ากับเจิ้นยังเป็นผู้บริสุทธิ์อยู่ แล้วผมก็ชอบจูบเจิ้นด้วย



   ผมหยิบสมุดจนเล่มเล็กหนีเข้าห้องสมุดในโซนที่เป็นโต๊ะเดี่ยวๆมีคอกกั้นส่วนตัวของแต่ละโต๊ะ ผมคิดว่าเรื่องพวกนี้ผมต้องดำเนินการอย่างระมัดระวัง มันกระทบต่อเจิ้นและผม



   ถ้าเจิ้นทำผิดจากที่เจิ้นเสียหายโดนผมโกงก็จะกลายเป็นผมเสียหายแทน ถึงผมจะไม่ค่อยรู้สึกว่าตัวเองเสียหายตรงไหนก็เหอะ ผมเริ่มจากหยิบมือถือมาเสิร์ชหาคำว่าแฟน...



   มันบอกว่าแฟนคือคู่รัก คนรัก สามีหรือภรรยา แต่ไม่มีบอกว่าพี่น้อง ผมเริ่มทำมายแมพวาดภาพบนสมุด



   ส่วนจูบเป็นคำกริยา กูเกิ้ลมันบอกว่าใช้ปากหรือจมูกสัมผัสแสดงความรักใคร่ อันนี้ตรงกับเรื่องผมและเจิ้น



   แต่พอเสิร์ชคำว่าพี่น้องจูบกัน กระทู้มากมายจากหลายๆเว็บไซต์ทำให้ผมตาลาย ส่วนมากก็มีเรื่องความรู้สึกว่าทำแบบไหนถึงไม่ใช่พี่น้อง...อะไรคือเส้นกั้นระหว่างพี่น้อง



   จูบกับลูกพี่ลูกน้อง...มีสารพัดเรื่องราวของการจูบ แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่าของผมจัดอยู่ในประเภทไหน ก็ผมเป็นพี่น้องกับเจิ้นแต่ก็คนละสายเลือด



   ถ้าว่ากันตามหลักวิทยาศาสตร์คือเราไม่เกี่ยวข้องเป็นญาติกัน งั้นเรื่องพี่น้องอาจจะไม่ตรงสักเท่าไหร่ มายแมพของเลยตันหน่อยๆ ลูกพี่ลูกน้องก็เข้าเค้าแต่มันก็คนละแบบอยู่ดี



   ผมพับสมุดเก็บใส่ในกระเป๋าหลังจากได้ข้อมูลเบื้องต้นแบบตันๆ มันไม่ค่อยจะเชื่อมโยงกัน ผมเลยคิดว่าอาจจะต้องเริ่มสัมภาษณ์กลุ่มตัวอย่าง....



   มันคล้ายการทำวิจัยหน่อยๆ แต่ผมก็เอาวิธีวิจัยมาใช้นั่นแหละ...เราต้องมีสมมุติฐาน ข้อมูล การดำเนินงานเพื่อพิสูจน์ความจริงสักอย่าง



   แค่การวิจัยของผมอาจจะต้องเป็นความลับ....



   ระหว่างเดินจากหอสมุดไปหาลุงคนขับรถที่มักจะจอดรอหน้าคณะ ผมก็วางแผนกลุ่มประชากรตัวอย่างในใจ จริงๆประเด็นนี้สำหรับผมมันก็ชวนกระอักกระอ่วนที่จะถามตรงๆ การสัมภาษณ์ของผมอาจจะต้องใช้เวลาค่อนข้างมาก



   และคำถามต้องไม่ดูเฉพาะเจาะจงจนเกินไปเพราะแต่ละคนก็ต่างความคิด...เหมือนที่ผมตกใจมากตอนคิวบอกว่าผมกับเจิ้นจูบกันมันผิด



   ผมอาจจะต้องวิเคราะห์คำถามก่อน แล้วก็มาเลือกกลุ่มตัวอย่างหลายๆเกณฑ์จะได้มีคำตอบจากมุมมองคนหลายๆกลุ่ม



   แต่ถึงยังไงถ้าผมออกมาเป็นเจิ้นผิด...ผมจะให้อภัยเจิ้น...ผมจะไม่ปล่อยมือจากเจิ้น...แต่เราต้องแก้ไขมันให้ถูก ถึงผมจะเสียใจหน่อยๆที่ผมอาจจะไม่ได้จูบกับเจิ้นอีกก็ตาม



   ....ระหว่างที่ผลวิจัยของผมยังทำไม่เสร็จ ผมก็จะยังจูบเจิ้นเหมือนเดิม....เพราะเจิ้นยังไม่ได้ผิดสักหน่อย ผมก็ไม่ควรรีบตัดสินเขา



   เฮ้อ....เรื่องพวกนี้มันซับซ้อนจังเลย










   “คุณจันทร์เครียดอะไรหรือเปล่าคะ คิ้วขมวดเชียว หรือเป็ดไม่อร่อยคะ?”



   วันนี้บ้านใหญ่ของปู่ทำเป็ดย่างราดน้ำซอสคล้ายๆเป็นเอ็มเคมาให้ หนังเป็ดกรอบๆเข้ากันได้ดีกับน้ำซุปหัวไชเท้านุ่มๆ แต่เพราะผมยังมีเรื่องในใจมั้งมันก็เลยกินไม่ค่อยลงเท่าที่ควร แต่ผมก็ใกล้หมดจานแรกแล้วนะและคิดว่าคงจะต่อจานที่สอง



   “อร่อยครับ...แต่จันทร์กังวลเรื่องงานวิจัยจันทร์นิดหน่อย”



   “การบ้านหรอคะ? เรียนมหาลัยแล้วนี่คะการบ้านต้องยากขึ้นกว่าเดิม คุณจันทร์อย่ายอมแพ้นะคะ”



   “ป้าครับ...ผม...มีเรื่องถาม ป้าต้องตอบตามจริงนะ”



   “ได้ค่ะ ถามเรื่องอะไรคะ เดี๋ยวป้ารินชาเพิ่มให้ก่อนดีกว่า”



   คุณป้าแม่บ้านรินชาใส่แก้วผมจนเต็ม ท่าทางกระตือรือร้นจะตอบคำถามของคุณป้าแม่บ้านทำให้ผมอดตื่นเต้นนิดหน่อยไม่ได้เหมือนกัน



   “เจิ้น...เคยเป็นเด็กไม่ดีไหม หมายถึงแบบทำผิด โดนปู่ลงโทษ...”



   “คิกคิก เคยสิคะ เจิ้นเธอร้ายจะตาย ร้ายมากค่ะช่วงมัธยมต้น ก่อนคุณจันทร์จะย้ายมาอยู่กับเยว่ เจิ้นนี่ทั้งโดดเรียน เป็นหัวหน้าแก๊งเพื่อนๆทะเลาะกับรุ่นพี่ หน้าเน้อเธอช้ำกลับบ้านทุกวัน”



   “เอ๋...เจิ้นนี่นะครับ?”



   “ใช่ค่ะ เธอนิ่งของเธอแบบนี้แหละแต่เห็นว่าพวกรุ่นพี่ไม่ชอบที่เจิ้นเธอดูหยิ่งก็เลยทะเลาะกัน เจิ้นยอมใครที่ไหนล่ะคะ ต่อยกลับเขาหมด เพิ่งจะมาดีขึ้นตอนคุณจันทร์มาอยู่ด้วย”



   ผมตื่นเต้นกับความรู้ใหม่ เจิ้นดูไม่ใช่คนใจร้อนทะเลาะเบาะแว้งกับใครง่ายๆ ยิ่งตอนนี้เจิ้นเป็นผู้บริหารธนาคารช่อฟ้ามีแต่คนจะยิ่งเกรงใจมากกว่า



   “แล้ว...เจิ้นทำตัวไม่ดี คนในบ้านมีใครโกรธเจิ้นไหมหรือแบบว่าเกลียด?”



   “อืมมม คุณท่านโกรธมากค่ะ ทำโทษส่งเจิ้นไปซัมเมอร์เมืองนอกบ้าง หลังเลิกเรียนไปช่วยงานที่บริษัทบ้าง แต่ไม่มีใครเกลียดเจิ้นหรอกค่ะ เยว่มีแค่คุณท่าน คุณแม่กับคุณพ่อของเจิ้น แล้วก็เจิ้น ตอนนี้ก็มีคุณจันทร์ด้วย ครอบครัวก็คือกลุ่มคนที่รักกัน ถึงเราจะโกรธที่ใครสักคนทำผิด...แต่สุดท้ายครอบครัวก็ต้องสามัคคีกัน ช่วยเหลือกัน เหมือนที่ทุกคนเป็นห่วงเจิ้น ให้กำลังใจเจิ้นจนกลับมาเป็นเด็กดี เป็นผู้ใหญ่ที่ดีแบบทุกวันนี้ยังไงคะ?”



   “ถ้าผมทำผิดเจิ้นบอกว่าจะไม่ทิ้งผมเหมือนกัน....ผมก็จะไม่ทิ้งเจิ้นด้วย ผมจะให้กำลังใจเจิ้น เจิ้นจะได้ไม่ทำผิดอีก”



   “คิกคิก ถูกแล้วค่ะ ห้ามทิ้งป้าด้วยนะคะ ดังนั้นรับข้าวอีกสักจานดีกว่า เป็ดเนี่ยป้ารู้ว่าคุณจันทร์ชอบ”



   “โหยยย หลอกผมกินข้าวอ่ะ”



   หลังกินข้าวผมก็สบายใจขึ้นนะ เพราะแสดงว่าเจิ้นก็เคยทำผิดมาก่อนแต่ทุกคนก็ให้อภัยเจิ้น เราเป็นครอบครัวเดียวกัน แล้วเรื่องทะเลาะต่อยตีผมว่าร้ายแรงกว่าที่เจิ้นจูบผมอีก!



   คนปกติที่ไหนเขาจะไปต่อยไปตีกับชาวบ้านกันเล่า.... จูบกับเจิ้นนี่ก็แค่ประเด็นเล็กๆเอง งานวิจัยผมชักจะไม่ยุ่งยากอย่างที่คิด



   “ฮึ่ยยย สินเชื่อทำไมตัวหอมจัง”



   ผมแอบคุยกับสินเชื่อเหมือนเดิม เล่าให้ฟังถึงแผนการผม ผมเหมารวมสินเชื่อเข้ามาในแผนแล้วในฐานะผู้เห็นเหตุการณ์ของผมกับเจิ้นทุกอย่าง



   แต่ผมไม่ต้องระวังว่าสินเชื่อจะไปฟ้องใคร....แผนการของเราจะเป็นความลับ



   ตื่นเต้นจัง....ผมเพิ่งเคยมีความลับกับเจิ้นครั้งแรก...เอ้ะไม่สิ ครั้งที่สอง...เรื่องคิวด้วยเหมือนกัน



   สงสัยผมจะเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว...อายุยี่สิบใกล้เข้ามาทุกที



=======================================

      ไหนๆก็ไหนๆแล้ว.... เนื้อเรื่องก็ใกล้จะไปสู่กลางเรื่องทุกที (เร็วมาก) เมื่อเทียบกับที่เคยแต่งมาเรื่องนี้แต่งได้ไวมากเลยค่ะ ฮือๆ

   ฝากติดตามต่อไปด้วยนะคะ ให้กำลังเจิ้นหน่อย นางจะซวยแล้ว 5555+ มูนนี่เด็กดีเริ่มเป็นมูนนี่ยอดนักสืบแล้วววว
   

[ChabaSri]

พออ่านตอนนี้แล้วย้อนกลับไอ่านอินโทรของเรื่องอีกรอบก็ต้องบอกว่า สู้ๆนะเจิ้น

[เนเน่]

ตอนแรกก็สงสารจันทร์ที่เจิ่นชอบเอาเปรียบน้องแต่ตอนนี้เริ่มสงสารเจิ้นแล้วกลัวจันทร์จะทิ้งเจิ้นของพวกเราจันทร์ต้องให้อภัยเจิ้นนะเพราะเจิ้นรักจันทร์มากๆๆๆๆๆๆๆ

[Raccool]

มองเจิ้นเป็นลาสบอสตลอดเลยอ่ะ
นี่มันตัวร้าย ตัวโกงชัดๆ  ฮืออออออ
คำอธิบายของเจิ้นกลับปิดเป็นถูก กลับถูกเป็นผิดไปหมด
แต่อันที่จริงมันก็ไม่มีผิดไม่มีถูก น่าจะเป็นสมควรไม่สมควรมากกว่ารึเปล่า
แต่ยังไงก็หมั่นไส้เจิ้นอ่ะ 55555555

[B52]

 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

ชอบบบบบบบ เจิ้น จันทร์ 

จันทร์ เพิ่งฝันเปียก 
คนอื่นๆ เขาฝันเปียกช่วงมัธยม จันทร์ช้ามากเลย

ชอบคำที่เจิ้นโอ้โลมจันทร์ตอนเช้า ตอนกลางคืน
แต่ก็กลัวจันทร์ จะซื่อใส แบบพอได้ยินเพื่อนคุยกันเรื่องนี้
แล้วจันทร์ ก็บอกว่าจันทร์ก็ไนท์แคร์กับเจิ้นเหมือนกัน
       
 

[fahsai]

มูนนี่ยอดนักสืบ 55555 มีการทำวิจัย โถ่เอ็นดู

[Petit.K]

หว่านล้อมน้องทุกทาง เจิ้นร้ายยยยย555555
น้องจะโตแล้วนะ กรงจะขังไม่ได้แล้วพี่ต้องรีบเจาะไข่ เอ้อย ซ่อมกรงเร็วๆล่ะ

[badbadsumaru]

จันทร์หัดร้ายกาจหรอ เจิ้นสู้ๆนะ

[BAKA]

โถลูกกก หัดมีความลับกับเจิ้น (แถมดูภูมิใจกับการมีความลับด้วยสิ)

สงสัยว่าจะต้องเอาใจช่วยเจิ้นแทนแล้วล่ะเนี่ย ฮาาาา

[Piima]

สินเชื่อ สปายชั้นดีได้เลยนะเนี่ย

เก็บความลับจันทร์ไว้หมดเลย

[Supparang-k]

อือหือออออ..ใหญ่ขนาดนับเป็นหัวข้อวิจัย 555  แอบขำความอยากโตไวๆของน้องจันทร์ทอยากยี่สิบเป็นผู้ใหญ่เพราะอยากให้เจิ้นทำตามฝันของเจิ้น ถถถ  เอ็นดู๊~~~

[punthipha]

รู้สึกเหมือนเจิ้นปูทาง

[ss.t.9397]

ทำไมนี่มีความคิดอยู่บ่อยๆว่าเจิ้นอาจใส่เครื่องดักฟังหรืออะไรเทือกๆนั้นไว้ในสินเชื่อ หรือคิดมากเกินไป? แต่น้องจันทร์โคตรเสียเปรียบ ส่วนทางนี้รอวันจันทร์20 นะคะ

[ก้มหน้าก้มตา]

เห็นมีความคิดเห็นหนึ่งบอกว่ากลับไปอ่าน INTRO แล้วสงสารเจิ้น

นี้ก็กลับไปนึกถึง INTRO ก็สงสัยเหมือนกัน

INTRO คือน้องโตแล้ว ขอรางวัลมีแฟน
นี้เลยงง ว่าแล้วระหว่างเรียนมหาลัย จีบน้องไม่ติดเลยเหรอเจิ้น

แถมเจิ้นยังมีข่าวกับดาราอีก

[momonuke]

ชอบความใช้วิธีวิจัย 5555555555555555

[Tuffina]

ตายแล้วววววว จันทร์ลูก ไม่พ้นเงื้อมมือมาร ชอบความจริงจังในการทำวิจัยของจันทร์ แต่เจิ้นร้าย ร้ายมากๆ ร้ายที่สุด อยากเห็นวันที่จันทร์รู้ธาตุแท้เจิ้น แต่ก็คิดว่าจันทร์ก็ไม่ว่าอะไรเจิ้นอยู่ดีเพราะมูนนี่เป็นเด็กดีของเจิ้น555555 ปล.แอบคิดว่าบางทีสินเชื่ออาจจะมีที่อัดเสียงหรือกล้องคอยแอบดูจันทร์อยู่ก็เป็นได้ เจิ้นทำได้ทุกอย่าง55555

[pipoo]

รอๆๆตามติดต่อไปปปชอบความสัมพันธ์แบบนี้

[qq_oo]

มูนนี่เด็กดีมีการทำวิจัยลับๆด้วย

[mybear_sr]

ไม่กลัวเจิ้นจะทิ้งจันทร์เลยค่ะ กลัวก็แต่จันทร์เนี่ยแหละว่าจะทิ้งเจิ้น กลัวใจมูนนี่เหลือเกิน เริ่มรู้เยอะมากขึ้นทุกวัน เจิ้นต้องสู้นะคะ5555555555

[Snowermyhae]

สงสารสินเชื่อเลย มาเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดอีก ขอให้ไม่ดราม่านะคะ 

[PrimYJ]

มูนนี่เริ่มทำวิจัยไขข้อสงสัยแล้ว

[manami1155]

ปรากฏเจิ้นแอบใส่เครื่องดักฟังไว้ในสินเชื่อ
แผนการของมูนนี่ ความลับทั้งหลายแตกหมด

[nolirin]

โถ่...จันทร์เด็กน้อย

หกขวบ เจิ้น เป็นโลลิสินะ 5555

[｡Atlas]

อ่านไปด้วยใจหวาดหวั่น จะดราม่ามั้ยเนี่ย 55555
น้องจันทร์น่ารักน่าเอ็นดู เหมือนเห็นกระต่ายกระดิกหูกระดิกหาง วิ่งดุ๊ก ๆ ตลอดเวลา 

ว่าแต่เจิ้นนี่สมาคมโคแก่กินหญ้าอ่อนที่แท้จริงเลยสินะคะ ฝันเปียกเพราะน้องตอน 6 ขวบ อื้มม

[sebest]

 

[Kaikaaa]

โชตะมาก หกขวบหรอ ใจบางสุดๆ เอาใจช่วยให้มูนนี่รู้ความจริงๆไว นะคะ ฮุๆๆๆๆ