หัวข้อ: ★++++++ ความรักของพสุธากับเวหา ++++++★ ตอนพิเศษ ลม*สร [19/02/2561]

[uyong]

เพิ่งเข้ามาอ่านจ้า เรื่องนี้ตอนแรกๆน่ารักมาก แต่ตอนล่าสุดนี่เห็นแววคนกลัวเมียมารอแระ 

[juku_0812]

ตอนที่ 11



งานเกษตรเริ่มขึ้นแล้ว


ช่วงงานเกษตรพี่ดินยุ่งมาก ยุ่งจนพวกเราสองคนไม่ค่อยได้เจอกันเลย ตั้งแต่วันที่พี่มันทำแผนแกล้งเมาจนเละไม่เป็นท่า พี่ดินมันก็เริ่มไม่วอแว ไม่วุ่นวายกับผมเหมือนแต่ก่อน พี่มันเอาแต่ทำการทำงาน แต่ยังดีที่พี่ดินยังคอยรับคอยส่ง พาผมไปกินข้าวเหมือนเดิม ส่วนเรื่องบนเตียงมันก็ไม่ยอมพูดถึงอีกเลย ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ช่วงหลังเริ่มแปลกใจที่ไอ้พี่ดินมันเย็นชากับเรื่องนี้จนเกินไป ทุกทีมันจะมาแทะเล็มตีเนียนลวนลามผมไปเรื่อยแต่พักนี้ไม่มีเลยสักนิด มีแค่จับมือนิดๆหน่อยๆ ทำเอาผมสงสัยถึงขั้นต้องไปปรึกษาพี่ไม้ ไอ้พี่ไม้คนน่ารักก็บอกผมแค่ว่า พี่ดินอาจตายด้านกับเรื่องแบบนี้ไปแล้ว


“ฟ้า วันนี้มึงไปงานเกษตรเปล่าวะ” ไอ้สิงห์เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วตะโกนถามผม


“ไปดิ วันนี้วันสุดท้ายด้วย”


“เออ พวกกูก็ว่าจะไป ไม่เคยไปดูงานช่วงเช้าเลย ไปแต่ช่วงกลางคืนมาสามสี่วันล่ะ”


“ดี เดี๋ยวกูได้ติดรถพวกมึงไป”


“เอ้า แล้วพี่ดินไม่มารับมึงเหรอ”


“เมื่อวานมันนอนมหาลัย”


“ปล่อยให้ผัวนอนมหาลัย ระวังโดนสาวๆงาบไปแดก ช่วงนี้พี่ดินแม่งฮอตเว่อร์ พอเจอแสงเจอสีเข้าไปหน่อยแม่งหล่อยิ่งกว่าเดิม”  ไอ้เต๋าเดินออกมาจากห้องครัว มันเหล่ตามองผมก่อนจะกลับไปหยิบไอติมออกมากิน ไอ้ห่านี่แดกทั้งวัน ตั้งแต่มีงานเกษตรพวกเราสามคนไม่เคยได้หยุดกินเลย ซื้อของกับมาตุนมาเก็บไว้ที่บ้านตลอด


“เมื่อคืนกูไปดูไอ้พี่ดินร้องเพลง สาวๆแม่งเต็มหน้าเวทีเลย แค่ร้องไม่กี่เพลงนะพี่มันได้รางวัลเพียบ” ไอ้สิงห์พูดเสริม


“ไม่ต้องเล่าเพราะกูก็ไปกับมึง”


“เออ ผัวมึงแม่งงานดีนะไอ้ฟ้า”


“เฮ้อ! พี่ลมมันก็ได้เยอะ มึงก็พูดถึงแต่แฟนกู”  งานเกษตรตอนกลางคืนจะมีการแสดงดนตรีของนักศึกษาที่พี่ดินติดต่อมาให้ช่วยมาแสดงในงาน และพี่ลมก็เป็นหนึ่งในนั้น ส่วนไอ้พี่ดินมันแสดงปิดท้ายตลอด


“เออ... กูก็แค่อยากให้มึงหวงแฟนมึงมั้ง ทำตัวนิ่งๆอยู่นั้นแหละ สาวๆหนุ่มๆเขาก็คิดว่าไอ้พี่ดินมันโสดอ่ะดิ แฟนไม่วอแวเลย”


“เอ้า ก็มันทำงานกูก็ต้องปล่อยไปดิ”


“มึงนิทำเหมือนผัวเมียที่คบกันมาเป็นสิบปีแล้ว” ไอ้สิงห์ตอกย้ำ


“กูก็หวงแต่กูไม่แสดงออก กูไม่อยากให้เขารำคาญกู”


“พี่เขาอาจจะให้มึงแสดงออกให้มากกว่านี้ก็ได้นะเว้ย”


“....” ผมนิ่งไปสักพัก มาลองคิดที่ไอ้สิงห์พูด หรือว่าพี่ดินมันอยากให้ผมไปวอแวมันนะ เพราะตั้งแต่ผมคบกับพี่ดิน ความรักของเราไม่หวือหวาเหมือนคู่รักคู่อื่น ไม่เคยต้องมานั่งทะเลาะกันเพราะความหึงหวง เวลามีสาวๆเข้ามายุ่งพี่มันผมก็ไม่เคยโกรธ เพราะพี่ดินจะปฏิเสธผู้หญิงเหล่านั้นต่อหน้าผมตลอด พี่ดินเป็นคนที่ทำให้ผมเชื่อใจว่าพี่มันจะไม่มีทางทิ้งผมไปแน่


“มึงเคยบอกรักพี่ดินมันบ้างป่ะ”


“ก็.... น่าจะเคยนะ”


“ช่วงโปรโมชั่นจริงๆ รึเปล่าวะ”


“จริงดิ พวกกูอยู่ด้วยกันทุกวัน”


“คบกันได้กี่วันแล้ว”


“เกือบจะเดือนหนึ่งแล้วมั้ง”


“... อ้อนแฟนมึงมั้งนะเขาจะได้ไม่เฉาตาย”


“เออ รู้แล้วน่า”






ก๊อกๆ


เสียงประตูหน้าบ้านดังขึ้น ไอ้เต๋ารีบเดินไปเปิด ก่อนจะเรียกคนที่อยู่ด้านนอกเข้ามา


“ฟ้าแฟนมึงมา”


“หืม..พี่ดิน มาได้ไง” ผมรีบเดินไปหาคนรักของตัวเอง ก่อนจะมองสภาพอีกฝ่ายที่ดูท่าจะนอนไม่พอ ตาแทบจะปิดอยู่ร่อมร่อ


“มารับ วันนี้วันงานวันสุดท้ายพี่อยากพาฟ้าไปเดินเที่ยวด้วยตัวเอง”


“เอาสิ ผมก็ว่าจะไปหาพอดี แต่ดูสภาพพี่จะไม่ไหวนะ นอนก่อนไหม”


“เหรอ ไม่เอาดีกว่าพี่อยากพาฟ้าไปเดินเที่ยวก่อน”


“ดูท่าพี่จะไม่ไหวจริงๆนะ ไปนอนก่อนเถอะ เดี๋ยวค่อยไปงานตอนเที่ยงๆก็ได้นี่เพิ่งเก้าโมงเอง”


“ไม่เอาอ่ะอยากอยู่กับแฟน”


“ดื้อ งั้นไป ขึ้นไปนอนที่ห้องฟ้าป่ะ”


“โอเค” แหมพอบอกให้ขึ้นไปนอนบนห้อง รีบเลยนะ รีบเดินไม่เห็นฝุ่นเลยนะไอ้พี่ดิน ผมเดินตามพี่ดินขึ้นมาบนห้องนอน ไหนพี่ไม้บอกว่ามันอาจด้านชาเรื่องบนเตียงแล้วไง ดูมันสิพอถึงเตียงปุ๊บก็ดึงผมลงไปนอนกอดปั๊บ


“อือ พี่ดินอย่า” กอดไม่พอฟัดแก้มกูไปอีก


“ทำไมฟ้าตัวหอม”


“ถ้าอยากตัวหอมแบบผม ก็อาบน้ำดิ อือ” พี่มันชักจะลามปามใหญ่แล้วครับ ฟัดแก้มผมไม่พอ เริ่มเนียนขโมยจูบผมไปอีก ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าไอ้พี่ดินแม่งจูบเก่งโคตร ทำเอากูเคลิ้มเบาๆ


“อือ อะ..พี่ดินอย่า แค่จูบพอ”


“แต่พี่...”

“เดี๋ยวผมก็ไม่ได้ไปเที่ยวงานเกษตรกับพี่พอดี อือ” ปิดปากกูอีกแล้ว บดปากกูไปอีก เอาเข้าไปสุดท้ายก็ต้องยอมให้มันทำตามใจสักพัก ก่อนจะเตือนสติไอ้คนพี่ด้วยการตีลงไปบนไหล่อย่างเต็มแรง


“โอ๊ยย เจ็บ”


“เลยเถิดล่ะ”


“ก็ตัวฟ้านุ่ม พี่ก็เลยเผลอนิดหน่อย”


“ให้มานอนพัก ไม่ได้มานอนฟัด”


“เอ้า ฟังผิดนึกว่าให้มานอนฟัด เลยจัดเต็มที่เลย”


“ผมยังอยากเที่ยวอยู่ เดี๋ยวจบงานค่อยมาตกลงฟัดกันก็ได้”


“จริงนะ!”


“ก็..น่ะ” เออพอเห็นหน้าไอ้พี่ดินที่โคตรจะยิ้มหน้าบานแบบนี้ ผมพูดถูกใช่ไหมเนี่ย


“งั้น นอนเฉยๆก้ได้ แต่พี่ขอให้ฟ้ามาเป็นหมอนข้างของพี่นะ” ลูกอ้อนมาซะเต็มสิบแบบนี้ กล้าขัดได้เหรอ ร่างของผมถูกพี่ดินรวบไปกอดเอาไว้ ก่อนที่มือหนาของอีกฝ่ายจะลูบผมไปมา พี่ดินกำลังทำให้ผมเสพติดความเป็นพี่เขา ทำให้ผมรู้สึกขาดพี่เขาไปไม่ได้ จากที่เคยต้องนอนกอดหมอนข้างเน่าๆของตัวเองทุกวัน ตอนนี้ต้องมีคนมาคอยกอดตอนนอนถึงจะนอนหลับสบาย เพราะพี่ดินคนเดียวที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ 

   
   ช่วงเที่ยงพอพี่ดินมันนอนเต็มอิ่มแล้วมันก็พาผมไปที่งานเกษตรทันที พอมาถึงไอ้พี่ดินก็เป็นไกด์แนะนำนู่นนี่ ทำเหมือนผมไม่เคยมาเดิน ผมอ่ะมาเดินกับพวกไอ้สิงห์ไอ้เต๋าทุกวัน พวกเรามาหาอะไรกินกันตลอดแต่วันนี้มากับเจ้าถิ่นก็ดีไปอีกแบบ เพราะพี่ดินมันพาเดินไปด้วยอธิบายไปด้วย


“โซนทางนี้เป็นโซนต้นไม้อีกฝั่งหนึ่งเป็นโซนปศุสัตว์ แล้วทางหน้าคณะพี่เป็นพวกผลิตภัณฑ์แปรรูปทางการเกษตร”


“อืม”



“คงเดินมาหมดแล้วอ่ะดิ”


“ใช่ เดินทุกวัน หาอะไรกินจนพุงกางทุกวัน”


“ไอ้อ้วน”


“อ้วนแล้วชอบป่ะล่ะ”


“ไม่ชอบ”


“ไอ้พี่ดิน!”


“แต่รักเลย”


“บะ...บ้า!” หยอดให้กูหน้าแดงไปอีกสิ ไอ้คนผีทะเล พี่ดินถูกซุ้มนู่นซุ้มนี้เรียกไปเรื่อย เดินไปไหนคนเขาก็ให้ขนมมันจนเต็มไม้เต็มมือไปหมด


“ไอ้ดิน มาช่วยกูหน่อย” ไอ้พี่ภูไม่รู้วิ่งมาจากทางไหน รีบคว้าพี่ดินให้เดินไปกับพี่มันทันที ส่วนผมก็ถูกพี่ดินคว้าไว้อีกที่พวกเราสามคนเลยต้องวิ่งกันเป็นพรวนจนคนเขาหันมามองเป็นตาเดียว


“อะไรของมึงไอ้ภู”


“ก็พวกเด็กนักเรียนเขามาดูงานซุ้มปศุสัตว์มีพวกผู้ใหญ่มาด้วย กูเลยอยากให้มึงไปช่วยอธิบายหน่อย พวกกูไม่เก่งเท่ามึง”


“เหรอ แต่...”


“เอาเมียมึงไปดูด้วย ฟ้าไปดูไอ้ดินมันด้วยนะ ถือว่าเป็นกำลังใจให้มัน” พี่ภูหันมาพูดกับผม ผมก็ได้แต่พยักหน้า เอ้าก็แฟนไปไหนกูก็ต้องไปด้วยอยู่แล้วอ่ะ


“ครับ”


   พี่ภูลากตัวพี่ดินเข้าไปด้านหลังซุ้ม ส่วนผมก็เดินมานั่งรอดูที่ด้านหน้า พอดีซุ้มปศุสัตว์เขาจัดเก้าอี้ที่นั่งไว้ให้พวกนักเรียนหรือใครที่สนใจเข้ามานั่งศึกษาพวกการเลี้ยงสัตว์แนวใหม่ หรือการเกษตรแนวใหม่โดยมีคำแนะนำจากพวกนักศึกษาในคณะมาให้ความรู้  เวลานี้ด้านหน้าพวกนักเรียนนั่งกันให้เต็มไปหมด แถมพอผมนั่งได้ไม่นาน ก็มีพวกชาวบ้านมานั่งฟัง หรือมายืนออเพื่อฟังเหมือนกัน


ตอนนี้พวกพี่นักศึกษากำลังอธิบายทฤษฏีเกษตรแนวใหม่หรืออะไรก็ไม่รู้ ผมไม่ค่อยเข้าใจกับเขาหรอก


“วันนี้คณะเรามีสมาชิกน่ารักๆมาให้พวกน้องดูด้วยนะครับ” พี่ๆด้านหน้าพูดเสร็จ เขาก็เปิดผ้าด้านในให้พวกลูกหมูเดินออกมาโชว์ตัว พวกนักเรียนก็ร้องว้าวกันใหญ่ เพราะลูกหมูตัวเล็กมันดูน่ารักมากถึงมากที่สุด เวลามันวิ่งที่ก็เหมือนก้อนกลมๆ สี่ชมพูกลิ้งอยู่บนพื้น ดีนะที่มีแผงกั้นไม่งั้นพวกเด็กนักเรียนคงออเข้าไปจับกันแน่


“วันนี้พี่จะมาให้ความรู้เรื่องหมูๆ กับน้องๆ งั้นเชิญพี่ดินออกมาด้วยครับ” พอพี่ดินมันออกมาเท่านั้นแหละ เด็กนักเรียนสาวๆนี่เลิกสนใจหมูทันที พวกน้องๆแกหวีดร้องให้พี่ดินแทน เสียงคำว่าหล่อ หล่อมากนี่เข้ามากระแทกหูผมหลายต่อหลายครั้ง แถมเวลาที่พี่มันพูดอธิบาย น้องสาวๆนิมองตาล่ะเยิ้มเลย


“น้องๆรู้ไหมครับว่าทำไมหมูมันถึงชอบให้เนื้อตัวมันเลอะโคลน”


“มันชอบเล่นโคลนมั้งค่ะ” น้องนักเรียนผู้หญิงตรงหน้าตอบ


“หมูมันเป็นสัตว์สกปรก มันก็เลยชอบโคลนมั้งครับ”  น้องนักเรียนผู้ชายเสริม


“คนส่วนมากชอบคิดว่าหมูเนี่ยเป็นสัตว์สกปรก แต่ไม่เลยครับหมูเนี่ยเป็ยสัตว์ที่ฉลาดมาก ที่มันชอบทำให้เนื้อตัวมันเลอะหรือเปื้อนโคลนก็เพื่อป้องกันพวกปรสิตและลดอุณหภูมิของร่างกายในวันที่ร้อนมากๆ นอกจากนี้หมูมันยังมีประสาทดมกลิ่นที่ดีเลิศ ความทรงจำจากการดมกลิ่นของมันถือว่าสุดยอดที่สุดในบรรดาสัตว์เพราะว่าในที่มืดก็สามารถทำงานได้”


“สุดยอดเลยนะคะ”


“ครับ คนเรานะชอบมองคนที่ภายนอกเป็นอย่างแรก แต่พี่อยากให้พวกเรามองกันจากภายใน มองกันให้ลึกๆ ก็เหมือนหมูถ้าเราไม่ศึกษาเขาเราก็จะมองว่าเขาเป็นสัตว์ที่สกปรก ทั้งๆที่จริงแล้วเขาเป็นสัตว์ที่สุดยอดมากเลย”


“งั้นแปลว่าถ้าหนูอยากรู้จักพี่ดิน หนูก็ต้องมองพี่ดินจากภายในสินะคะ เราก็คงต้องศึกษากันนานๆ” เด็กสามมัธยมสมัยนี้มันร้ายนะเนี่ย ผมมองเด็กผู้หญิงผมเปียที่อยู่ด้านหน้า ส่วนไอ้พี่ดินก็เอาแต่แจกยิ้มหวานอยู่ได้


“อ่า.. ใช่ครับ”


“งั้นวันนี้หนูขอเบอร์พี่ไว้เลยได้ไหมคะ” นักเรียนหญิงคนที่หนึ่งเริ่ม


“ไลน์ก็ได้นะคะ เราจะได้ศึกษากันไว้” นักเรียนหญิงคนที่สองตาม แถมคนข้างๆนี่หยิบดินสอกับกระดาษเตรียมจดเลย แหมทำงานกันเป็นทีม


“ให้ได้ แต่เป็นเบอร์แฟนพี่ได้ไหม” พี่ดินตัดบทจนพวกน้องนักเรียนทำหน้ากระเง้าหระงอดไม่พอใจ แต่ผมนิยิ้มกริ่มอยากบอกพี่มันว่า ทำดีมาก ปฏิเสธได้ดีจริงๆ อยากยกนิ้วให้เลย


“วันนี้ด้านในเรามีโซนให้น้องๆเข้าไปเยี่ยม เข้าไปดูหมูตัวใหญ่ น้องๆห้ามเอามือเขาไปจับมันนะครับ เพราะหมูเนี่ยมีแรงกัดถึงขั้นบดขยี้นิ้วมือของมนุษย์ได้อย่างสบาย ส่วนอีกด้านจะมีการสาธิตการตอนลูกหมูให้น้องๆได้ดู”


“น่ากลัวไหมคะ”


“ไม่เลย การตอนลูกหมูไม่น่ากลัวเลยแถมง่ายมาก แค่ผ่าถุงไข่อัณฑะล้วงเอาไข่ออกมาแล้วทายาฆ่าเชื้อเท่านี้ก็เสร็จเรียบร้อย” มันคงง่ายสำหรับพวกพี่อะดิ ขนาดกูฟังยังกลัวเลย ไม่ต้องถามไอ้พวกน้องๆนักเรียนเลยว่าจะหวาดกันถึงขั้นไหน พวกเด็กผู้ชายนินั่งกุมเป้ากันเป็นแถว ไอ้พี่ดินพูดอธิบายไม่พอยังทำท่าให้ดูประกอบด้วย


พอการอธิบายเสร็จสิ้นพวกพี่ๆในคณะเกษตรก็เดินนำพวกเด็กนักเรียนไปทางด้านใน พาไปดูพวกฟาร์มหมูขนาดย่อม ไอ้พี่ดินพอหมดหน้าที่ก็รีบเดินมาหาผม ไอ้พี่บ้ามันยิ้มหน้าแป้นมาเลย แค่พี่มันยิ้มใจผมก็สั่นล่ะ คนอะไรมันจะหล่อได้ตลอดเวลา


“หมูน่ารักไหม” พอด้านหน้าเริ่มไม่มีคน พี่ดินก็จับมือผมไปทางคอกลูกหมู ที่ตอนนี้ไอ้พวกหมูตัวเล็กๆมันกำลังวิ่งไปมา พอได้มองยิ่งอยากเอาลูกหมูพวกนี้กลับไปเลี้ยง ถ้าไม่ติดตรงที่โตขึ้นมันจะตัวใหญ่จนเลี้ยงไม่ไหว


“อืม”


“เนอะ น่ารัก น่ารักเหมือนฟ้าเลย” ไอ้พี่ดินอุ้มหมูขึ้นมา ก่อนจะจิ้มแก้มหมูสลับกับแก้มผม ดูมันเล่นสิน่าตีจริงๆ



“หืม ฟ้าเหมือนหมูเหรอพี่ดิน”


“อืม ตัวนุ่มๆ น่ารัก”


“งั้น ตั้งชื่อไอ้ตัวนี้ว่าฟ้าดีไหม”


“ไม่ได้นะ”


“ทำไมล่ะ”


“สุดท้ายไอ้พวกนี้มันต้องกลายเป็นเนื้อ ขืนตั้งชื่อหรือดูแลมันเป็นพิเศษต่อไปจะลำบากเอา มันไม่ใช่สัตว์เลี้ยง”


“ใจร้ายวะ”


“หรือว่าต่อไปนี้ฟ้าจะไม่กินหมูล่ะ งั้นก็เอามันไปเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงก็ได้เอาม่ะ”


“ไม่เอาอ่ะ พี่ก็รู้ว่าฟ้าชอบกินหมู” ผมมองหน้าพี่ดินแบบค้อนๆ ก่อนจะมองเจ้าหมูตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดพี่ดิน “ขอโทษนะเจ้าหมูน้อย”


“555 ป่ะ ไปเดินเที่ยวต่อกันเถอะ” พี่ดินมันวางหมูลง ก่อนจะเดินไปถอดถุงมือแล้วรีบเดินเข้ามาจับมือผม พาเดินเล่นในงานต่อ ระหว่างเดินพี่ดินก็หาน้ำหาท่า หาขนมมาป้อนผมตลอด ดูแลเทคแคร์ไม่เคยห่าง ส่วนผมนะเหรอ เขินไปดิพอถูกจับมือทีก็ถูกพวกพี่ๆที่อยู่ในซุ้มแซวที พอพี่ดินป้อนน้ำทีพวกในคณะพี่ดินก็หวีดที


“โอ๊ย อิจฉาคนมีแฟนเว้ย” พี่มิ่งเดินมาจากทางไหนไม่รู้ แต่พอรู้ตัวอีกทีคือพี่แกแย่งขนมในมือพี่ดินไปกินเฉยแถมแทรกกลางระหว่างผมกับพี่ดินด้วย เลยโดนไอ้พี่ดินโบกไปทีโทษฐานทำตัวน่าหมั่นไส้


“มึงก็รีบมีดิไอ้เตี้ย เห้ยแต่กูได้ข่าวว่ามึงก็มีๆอยู่แล้วไม่ใช่เหรอวะ”


“ไอ้เชี่ยดิน พูดห่าอะไร”


“เอ้ากูเห็นช่วงนี้เพื่อนกูไม่ค่อยกลับบ้านกลับช่อง เห็นไปมุดหัวอยู่กับมึงนิ”


“อย่ามาพูดมั่ว พอๆ มึงเลิกแซวกูเลย” ไอ้พี่มิ่งชี้หน้าพี่ดิน “น้องฟ้า เป็นไงเบื่อดินยัง มาคบกับพี่ได้นะ”


“ไม่หล่อ ฟ้าไม่ชอบ”


“โธ่ คนเราอย่ามองแค่ภายนอกดิฟ้า ระวังนะไอ้ดินมันหวังฟัน ไอ้นี่มันมีฉายาฟันแล้วทิ้งนะฟ้า”


“ไอ้เตี้ยมิ่ง! พูดอะไรของมึงเนี่ย”


“ฟ้าอย่าไปยอมมอบกายให้มันเชียวน้า ถ้าไม่อยากโดนมันทิ้งอ่ะ พี่เตือนด้วยความหวังดี”


“ไอ้มิ่ง เดี๋ยวกูโบก”


“ตอนนี้มันก็ตามใจทุกอย่าง พอมันได้ฟ้ามันก็ทิ้ง ฟ้าก็ต้องนอนเสียใจร้องไห้ทุกคืนวัน”


“ไอ้สันดานมิ่ง เล่นกูล่ะ เดี๋ยวกูจะโทรฟ้องไอ้ภูว่ามึงมาระรานกูกับแฟน”


“ฟ้องก็ฟ้องไปดิ กูไม่กลัวมันหรอก”


“จริง!”พอพี่ดินยกมือถือขึ้นมากด พี่มิ่งก็รีบวิ่งหนีไปทางอื่นทันที โคตรมีพิรุธอ่ะ


“พี่ดิน ทำไมพีมิ่งต้องกลัวพี่ภูขนาดนั้นอ่ะ”


“ก็ไอ้ภูมันชอบไอ้มิ่งอยู่ ช่วงหลังมันกำลังตามจีบกันแต่ไอ้มิ่งไม่เล่นด้วยไง”


“ไปชอบกันตอนไหนนะ”


“นานแล้ว ไอ้ภูมันปากแข็ง”


“ดูท่าจะลงเอยกันยากเนอะ”


“ไม่หรอก คู่นี้ไม่ยากเพราะจิ้มกันแล้ว”


“ห๊า!” ผมมองหน้าพี่ดินด้วยความแปลกใจ “จริงดิ”


“จริง แต่ขอไม่ลงรายละเอียดเดี๋ยวไอ้ภูโกรธพี่”


“โอเคๆ แต่ไม่อยากเลยเชื่ออ่ะ”


“ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ คู่เราดิลงเอยกันแล้วแต่ไม่ได้จิ้มสักที” ไอ้พี่ดินเดินเข้ามากระแซะผม พอผมตีพี่มันก็หัวเราะเบาๆ ด้วยความสนุก


“ทะลึ่งตลอด”


“ทะลึ่งกับฟ้าคนเดียวอ่ะ”


“ก็ลองไปทะลึ่งกับคนอื่นสิ ผมไม่ยอมแน่”


“ดุด้วย”


“ผมก็รักของผมเปล่าวะ” สิ้นคำพูด พี่ดินแม่งยืนนิ่ง หูเห่อแม่งแดงไปหมด ไอ้พี่บ้ามันมาเขินผมกลางงานเกษตรเนี่ยนะ เล่นเอาผมแม่งเขินตามไปกับมันด้วยอีกคนเลย


“ชอบวะ พูดอีกครั้งได้ป่ะ”


“ไม่เอาเขินแล้ว”


“พี่ก็รักฟ้าเหมือนกัน” พี่ดินเดินเข้ามาใกล้ๆผม ก่อนจะกระซิบเบาๆ เล่นเอาผมเขินเข้าไปใหญ่ จนต้องรีบเดินหนีพี่มัน เพราะถ้าพี่ดินพูดอะไรออกมาอีกที ผมคงหมดแรงเดินแน่ๆ



(ต่อด้่านล่าง)

[juku_0812]

(ต่อ)




พอพวกเราเดินดูข้าวของไปสักพัก พวกพี่เมืองพี่ภูก็โทรตามให้พี่ดินไปทางลานด้านหลังคณะ เพื่อที่จะแสตนบายเตรียมตัวเรื่องการแสดงดนตรี ผมถูกพี่ดินพามานั่งอยู่ด้านข้างเวที พี่ดินมันเอาพวกเสื่อมาปูไว้ให้ผมและไม่นานพวกไอ้สิงห์กับไอ้เต๋าก็ตามมานั่งดูการแสดงที่กำลังเริ่มขึ้นในช่วงเย็น  พี่ดินเป็นคนจัดผังการแสดงทั้งหมด ผมมองพี่ดินก็ดูท่าว่าพี่มันจะยุ่งอยู่พอสมควร แต่พอทุกอย่างลงตัว พี่ดินก็ผละออกจากด้านหลังเวทีแล้วมานั่งกินขนมกับพวกผม พวกพี่เมืองพี่ภูพี่มิ่ง ก็ตามพี่มันมาเหมือนกัน


“วันนี้งานวันสุดท้ายแล้วอ่ะ เสียดายว่ะ” ไอ้เต๋าบ่นขึ้นมาลอยๆ


"มีทุกวันพวกกูก็ตายดิวะ นี่แค่ห้าหกวันพวกกูก็แทบจะไม่มีเวลานอนแล้ว” พี่เมืองสวนกลับมาทันที เล่นเอาไอ้เต๋ายิ้มแหยๆ


“ก็งานมันดีนิพี่ พวกผมก็เลยอยากให้มีทุกวัน ของกินก็เยอะการแสดงก็ดี แถมช่วงนี้อากาศแม่งก็เป็นใจไม่ร้อนมาก เดินเล่นแล้วโคตรจะละลายทรัพย์เลย”


“ละลายทรัพย์พวกกูด้วยอ่ะดิ” พี่ภูเลยพูดเสริมขึ้นมาก่อนจะยกมืองไปฟาดกบาลไอ้เต๋าไปหนึ่งที "มาทีไรกูต้องเลี้ยงพวกมึงตลอด"


“พี่ภู ได้ข่าวว่ากำลังจีบพี่มิ่งอยู่เหรอ” ไอ้สิงห์แม่งเปิดประเด็นใหม่จนเจ้าตัวเล็กอย่างพี่มิ่งที่กำลังกินน้ำอยู่แทบสำลัก


“ทำไมกูต้องจีบไอ้เตี้ยนี่ด้วย” พี่ภูแม่งปฏิเสธอย่างรวดเร็ว


“งั้นผมขอ ผมเลิกกับแฟนพอดีเลยอ่ะ คบหญิงไม่เวิร์คลองคบหนุ่มหน้าหวานแม่งอาจดีกว่า”


“ไอ้สิงห์กูไม่ใช่สิ่งของมึงจะไปขอไอ้เชี่ยภูทำไม กูเป็นคนโว๊ย” ไอ้พี่มิ่งเถียงกับมาหน้าดำหน้าแดงไปหมด


“งั้นผมจีบ”


“กูไม่ให้จีบ” ไอ้พี่ภูแม่งพูดขึ้นมานิ่งๆเลย เล่นเอาทุกคนในวงสนทนามองพี่มันเป็นตาเดียว


“ทำไม”


“ที่กูไม่จีบมันเพราะมันเป็นเมียกูแล้วไง ทำไมกูต้องจีบเมียกูด้วย จบนะน้องสิงห์”


“วิ๊ดวิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว” ไอ้สิงห์กับไอ้เต๋าแม่งเป่าปากขึ้นมาอย่างไว แซวพวกพี่กันสนุกปาก พี่ภูไม่ค่อยเท่าไร รายนี้นิ่งขรึมเหมือนพี่ดิน แต่พี่มิ่งนี่หน้าแดงแป๊ด เหงื่อไหลเต็มหน้า พี่แกคงอายมาก


“ไอ้เชี่ยภูวันนั้นกูเมา กูไม่นับ”


“แต่กูไม่เมา กูนับ โอเคนะเมีย”


“ไอ้เหี้ยภู!!!!”


“อย่าพูดมากๆ ใครที่คอยดูแลมึงเป็นอาทิตย์ตอนที่มึงป่วย ก็กู อย่าบ่น เป็นเมียอย่าบ่น”


“ก็เพราะใครล่ะที่ทำให้กูป่วย!!”


“อย่าๆ เลิกพูดเดี๋ยวเข้าตัวอีก” พี่ภูแม่งยกมือขึ้นห้าม เล่นเอาพี่มิ่งนั่งนิ่งเรียบร้อย เชื่อฟังคำสั่งแบบสุดๆ โคตรผิดนิสัยคนขี้เถียงแบบพี่มิ่งเลย “แบบนี้สิค่อยน่ารักหน่อย”


“เพื่อนกูแซงกูไปทุกคนเลย” พี่ดินบ่นงึมงำ


“เพราะมึงกากไงเพื่อนดิน” ไอ้พี่เมืองตบหลังพี่ดินไปสองสามที เล่นเอาพี่ดินแม่งมองหน้าพี่เมืองนิ่งเลย


“เออ!!! กูยอมรับ”


“แหมทำมาขึ้นเสียง กูก็นึกว่าจะปฏิเสธ”


“ไม่เลย ผมจะปฏิเสธไปทำไมล่ะครับ”


“ดีแล้วครับ”


ระหว่างที่พวกเรากำลังคุยกันเพลินๆ จากท้องฟ้าที่เคยสว่างก็ค่อยๆมืดลง ความสว่างโดยรอบเริ่มถูกแทนที่ด้วยแสงจากหลอดไฟ นักศึกษาที่ตอนแรกมีไม่มากนัก ก็เริ่มทยอยพากันมาปูเสื่อนั่งด้านหน้าเวทีจนเต็ม การแสดงที่คณะเกษตรเตรียมมาโคตรรดึงดูดผู้คน พวกพี่ดินพากันผลัดเปลี่ยนไปจัดเตรียม เดี๋ยวก็กลับมานั่งเล่นเดี๋ยวก็เดินไปดูหลังเวที


“วงต่อไปวงไอ้ลม” พี่เมืองออกมาจากหลังเวที แล้วเดินมานั่งรวมวงต่อ


“สาวๆคงกรี๊ดตรึม” ไอ้สิงห์พูดขึ้นมา


“หนุ่มโสดในฝัน” พี่เมืองตาม


“สมบัติของมหาลัยเรา!!” ไอ้พี่มิ่งเสริมเล่นเอาพี่ภูหันมามองพี่มันด้วยหางตา “ตอนแรกก็ไอ้ดินหรอกนะที่เป็นสมบัติของมหาลัย แต่ตอนนี้ไอ้ดินมันเป็นสมบัติของน้องฟ้าคนเดียว สาวๆเลยไม่ค่อยตามกรี๊ดมันแล้ว คนมีแฟนก็เรตติ่งตกแบบนี้แหละ”


“กูยอมเรตติ่งตก ถ้าแฟนกูน่าเอาเอ๊ย!น่ารักขนาดนี้”  ไอ้พี่ดินชี้มาทางผม ผมเลยตีมือพี่มันไปที ดูปากคนเรา ช่างกล้าพูด


“หูยยยยยย ชมเมียเว่อร์” ไอ้พี่เมืองพูดแซวขึ้นมา


“หูยยยยย ก็เมียน่ารักเว่อร์”


“ครับ ผมยอม”


“ดีแล้วครับ งั้นนั่งฟังเพลงไป ไอ้ลมมาล่ะ”


   พอพี่ลมออกมา พวกสาวๆก็พากันกรี๊ดตามที่ไอ้สิงห์พูดเอาไว้จริงๆ  ผมไม่ได้เจอพี่ลมตั้งแต่เริ่มเป็นแฟนพี่ดิน ออกจากบ้านก็ไม่เคยเจอ เหมือนพี่มันไปขลุกอยู่ที่อื่นยังไงยังงั้น ทั้งๆที่บ้านของเราก็อยู่ใกล้กัน พี่ลมตอนนี้ก็ยังดูหล่อเหมือนเดิม เวลาพี่มันยิ้มทีสาวๆก็กรี๊ดที


   “อย่าไปหลงมันนะ” พี่ดินพูดเบาๆก่อนจะจับมือผมมากุมไว้บนตัก


   “อืม” ผมตอบกลับ ก่อนจะเอียงตัวไปซบไหล่พี่มัน “แฟนหล่อขนาดนี้จะไปหลงคนอื่นทำไมกัน หืม”


   “พูดดีเดี๋ยวกลับบ้านจะให้รางวัล”


   “ขอรางวัลใหญ่นะ”


   “อืม จะให้รางวัลใหญ่จนฟ้ารับไม่ไหวเลย”


   “ทะลึ่งเปล่าเนี่ย”


   “อือ ทะลึ่ง” ดูพี่มันพูด พูดธรรมดาไม่พอ พี่มันยังหันมามองผมด้วยดวงตาใสแป๋ว คนอะไรน่าหยิก มีแฟนโตกว่าแต่นิสัยนับวันจะเด็กลงจนน่าหยิก!


พี่ลมร้องเพลงยังเพราะเหมือนเดิม แถมแนวเพลงที่พี่ลมร้องวันนี้ก็ฟังสบายๆ อย่างวงมีน วงอีทีซี วงลิปตา วงสครับ ทำนองแต่ละเพลงไม่เร็วเกินไปไม่ช้าเกินไป


“เพลงสุดท้ายแล้วนะครับ เพลงนี้ตรงกับชีวิตผมในช่วงนี้เลย รักใครไป เขาก็ดันมีเจ้าของ” พูดจบพี่ลมมันก็หันมาสบตากับผม แต่สักพักพี่ดินเสือกยกมือขึ้นมาปิดตาผมเฉย


“รู้สึกตัวเองไม่ค่อยมีดวงกับเรื่องแบบนี้เลย ต่อไปผมคงจะต้องอยู่แบบโสดๆไปตลอดชีวิตแน่”


พอพี่ลมพูดจบสาวๆก็กรี๊ด บางคนก็ยกมือพลางตะโกนว่าตัวเองก็โสดเหมือนกัน 


“ถ้ากูเห็นว่ามันมีใครนะ กูจะเตะมัน” พี่เมืองพูดขึ้นมา


“คารมมันดี” พี่ภูเสริม


“ฮึ ปากมันดี” พี่ดินแม่งพูดเสียงนิ่งๆ “ถ้ามันมีแฟนกูจะเตะมันกับแฟนมันไปพร้อมๆกันเลย”


“ไอ้สัดโหด”


“หมั่นไส้ ชอบหันมาเต๊าะเด็กกู”


“555  หึงเมียนิเอง” พี่เมืองหัวเราะเล่นเอาพวกในกลุ่มหัวเราะไปด้วย


“งั้นคนที่โสดแบบผม ถ้าร้องเพลงนี้ได้ก็ช่วยกันร้องนะครับ”

อยู่ตัวคนเดียวฉันเริ่มจะชิน
 ไม่ค่อยจะอินเรื่องราวความรักเท่าไหร่
ผู้คนเข้ามาก็ผ่านไป
อยู่ตัวคนเดียวมานานเท่าไหร่ฉันเองไม่รู้
ว่าเพราะอะไร ฉันทำอะไรผิดไป
ไม่เคยมีดวงกับความรักซะเลย
 รักใครทีไรเขาก็ทำเฉยเฉย
 ไม่เคยสำคัญอะไร
ไม่เคยมีดวงกับความรักสักที
นานแค่ไหนที่ต้องเป็นอย่างนี้
 อยากให้ฟ้าช่วยตอบฉันที
*lipta the toy – bad luck

“พวกมึงไปแสตนบาย หลังจากวงเด็กศิลปกรรมก็วงเราแล้วนะ” พี่ภูลุกขึ้นยืน ก่อนที่พวกพี่ๆเด็กเกษตรจะเริ่มทยอยๆยืนขึ้น แล้วเดินตามพี่ภูไปด้านหลัง เหลือแต่พี่ดินที่ยังนั่งอ้อนผมอยู่


“ไม่ไปแสดงเหรอ”


“ไปสิ”


“งั้นก็ไปได้แล้ว ไม่ต้องมาซบไหล่ผม เพื่อนๆรอแล้วมั้ง ไม่ไปวอร์มเสียงรึไง”


“วันนี้เมืองร้อง”


“อ๋อ”


นั่งบ่นพี่ดินสักพัก พี่ไม้ก็เดินเข้ามาร่วมวงด้วย คงมาเชียร์แฟนตัวเองแน่ๆ


“หวัดดีครับพี่ไม้” พวกผมยกมือไว้พี่ไม้กันอย่างพร้อมเพียง


“ไหว้พระเถอะน้อง อ้าวดิน! ไม่ไปเตรียมตัวล่ะ”


“อยากอยู่กับฟ้า”


“ทำตัวเป็นเด็กไปได้” พี่ไม้บ่นพี่ดินอีกคน


“เนอะ ทำตัวเป็นเด็กเนอะพี่ไม้”


“แหมเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะ”


“รีบไปเตรียมตัวได้แล้ว ไม้อยากฟังเมืองร้องเพลงเร็วๆ”


“โอเคๆ ไปก็ได้”


“สู้ๆ” ผมพูดเชียร์ก่อนจะยกมือแล้วยิ้มให้พี่ดิน พี่มันก็เลยยิ้มให้ผมก่อนเดินไปหลังเวที แหมเล่นเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลย  คนอะไรทำไมมันถึงหล่อได้ขนาดนี้นะ



ช่วงสุดท้ายของงาน วงพี่ดินก็ขึ้นเวที วันนี้พวกพี่ๆมันมาแนวใสๆเบาๆ พวกพี่ดินมันใส่แว่นตาแล้วเอาผมหน้าลงให้เหมือนเด็ก แถมยังสวมเสื้อขาวกับกางเกงสีดำขายาวทับใน น่ารักจนสาวๆกรี๊ดจนคอแหบแห้ง พอดนตรีขึ้นเท่านั้นแหละก็เรียกเสียงกรี๊ดขึ้นมาอีกครั้ง ยิ่งพอพี่เมืองร้องท่อนแรกของเพลงนะ ไม่ใช่แค่สาวๆที่กรี๊ด พี่ไม้แม่งก็นั่งบิดนั่งเขินแฟนตัวเองเหมือนกัน ก็พี่เมืองมันร้องเพลงไปก็หันมามองแฟนมันตลอด พี่มันแม่งเหมือนมาฆ่าคนโสดชัดๆ  แล้วมันเลือกเพลงได้มุ้งมิ้งเหมาะกับแฟนมันสุดๆเลยนะ เพลง เวลาเธอยิ้มของโพลีแคท

ไม่รู้ว่าต้องโตท่ามกลาง
หมู่ดอกไม้ มากมาย ขนาดไหน
เธอจึงได้ครอบครอง รอยยิ้มที่สวยงามขนาดนี้
ทำให้รักใครไม่ได้อีกเลย
 วินาทีที่เธอ เจอกับฉัน มันทำ ทำให้
* ความเดียวดายสลาย เพราะได้เจออะไรที่คู่ควร
 ฉันขอบคุณและให้คำสัญญา ว่าจะรักษาไว้
** ฉันไม่ต้องการใครอีก
 ดวงดาวทั้งฟ้าต้องเสียใจและ
ไม่มีสิ่งไหนสวยงามต่อไป
ตราบที่โลกนี้มีคนอย่างเธอ
 และฉันคือคนโชคดี
เมื่ออ่านความหมายทุกคำกวี
ไม่มีบทไหนงดงามอีกแล้ว
ตราบที่โลกนี้ยังมีชื่อเธอ
 ได้โปรดให้ฉันเป็นคนสุดท้าย ได้ไหม
 เธอคือชีวิตและลมหายใจ

**เวลาเธอยิ้ม-โพลีแคท

ผมบอกเลยพอจบเพลงนี้พี่ไม้พลีชีพตายแบบศพสีชมพูอ่ะ  ก็แฟนเล่นจีบออกสื่อขนาดนี้  เพลงต่อๆไปพี่เมืองมันก็ชวนพวกคนดูช่วยกันร้องตาม อารมณ์ของเวทีตอนนี้คือทุกคนดูสนุกสนานกันแบบสุดๆ เดี๋ยวกรี๊ดเพราะความหล่อของพวกพี่มันเดี๋ยวก็พากันกรี๊ดเพราะเพลงมันโดนใจ ผมก็แอบร้องตามพวกพี่ๆมันเหมือนกัน บางทีก็ต้องอมยิ้มเพราะแฟนตัวเองชอบหันมายิ้มให้บ่อยๆ


   “พี่ดินแม่งหล่อเนอะ” ไอ้สิงห์ชวนผมคุย


   “อือ”


   “เขาคงรักมึงมาก หันมามองหันมายิ้มให้มึงตลอดเลยวะฟ้า”


   “เหรอ”


   “เดี๋ยวโบก มาลงมาเหรอ”


   “เออ กูรู้ลองไม่รักกูดิ กูจะตามไปสับให้เละเลย มาจีบให้กูรักแล้วมาทิ้งกู กูไม่ยอมแน่เพราะกูไม่ใช่พระเอก”


   “กูรู้นิสัยมึงฟ้า มึงมันตัวร้าย”


   “เห็นกูไม่ค่อยสนใจพี่มัน แต่กูก็รักของกูนะเว้ย ใครมาแย่งของกูกูสับเละ.... นอกเสียจาก พี่มันจะพูดกับกูเองว่าหมดรักกูแล้ว กูถึงจะลองพิจารณาปล่อยมันไป”


   “โอเคๆ กูเชื่อ แล้วเมื่อไรจะยอมพี่มันอ่ะ เห็นไอ้เต๋าบอกว่ามึงก็ศึกษามาเยอะแล้วนิ”


   “มึงพูดซะกูไม่เหลือยางอายบนใบหน้าเลย บอกตรงๆกูพร้อมยอมมันตลอดแหละ แต่บางทีพี่ดินมันชอบทำตัวน่าแกล้ง ช่วงนี้กูเลยขอแกล้งพี่มันก่อน ยอมง่ายๆก็หมดสนุกดิ”


   “555 เห็นเงียบๆก็ร้ายเหมือนกันนะเพื่อนกู พออยู่กับแฟนก็ทำตัวง่องแง่ง กูเริ่มน่าสงสารผัวมึงในอนาคตวะ”


   “ต้องสงสารกูดิ ชอบผู้หญิงอยู่ดีๆ กำลังจะมีเมียแล้ว แต่ไปๆมาๆดันได้.....  แทน”


“กลับตัวไม่ได้ด้วยดิ”


“อืม ตกหลุมที่พี่มันขุดเต็มๆ ไม่คิดว่าการถูกจีบแม่งจะน่าเขินได้ขนาดนี้”


    “มันหล่อด้วยแหละ”


   “อือ”


ช่วงสุดท้าย พี่เมืองพูดขึ้นมาบนเวทีว่าจะมอบเวทีให้กับพี่ดิน ผมก็เลยต้องเลิกคุยกับไอ้สิงห์แล้วกลับไปสนใจหน้าเวทีต่อ พวกพี่ภูเอาเก้าอี้มาตั้งไว้ตรงกลางเวที ก่อนที่พวกมันจะพากันลงแล้วปล่อยพี่ดินไว้คนเดียว


“อยู่คนเดียวผมก็เริ่มรู้สึกเขินเหมือนกันนะครับ”


พี่ดินพูดพลางเดินมานั่งบนเก้าอี้ สาวๆก็พากันกรี๊ดจนดังลั่น ทั้งสาวน้อนสาวใหญ่ นับประสาอะไรกับแม่ค้าที่ขายของอยู่ด้านหลัง พวกนางก็กรี๊ดเหมือนกัน แฟนกูฮอตเว่อร์


“ก่อนที่ผมจะร้องเพลงสุดท้าย ผมอยากจะพูดอะไรสักนิด ทุกคนช่วยเงียบกันด้วยนะครับ ชู่ว์” พี่ดินยกนิ้วชี้ขึ้นแตะปาก จากที่กรี๊ดอยู่สาวๆ รีบยกมือปิดปากกันเป็นแถว แหมเชื่อฟังพี่มันเป็นอย่างดี


“วันนี้งานเกษตรวันสุดท้าย ผมขอเป็นตัวแทนคณะ ขอขอบคุณคณะอาจารย์ ขอบคุณชาวบ้าน ขอบคุณพี่ๆน้องๆนักศึกษาร่วมมหาลัย และตัวผมเองก็ขอขอบคุณ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆในคณะเกษตร ที่ช่วยทำให้งานในปีนี้สำเร็จไปได้ด้วยดีนะครับ” พี่ดินหยุดพูด พี่แกขยับแว่นเล็กน้อย ผมรู้ว่าพี่มันเขินเพราะเสียงปรบมือมันดังขึ้นทุกสารทิศ


“สำหรับหกวันนี้ ผมบอกได้เลยว่าผมมีความสุขมาก ผมได้สนุกสนานไปกับทุกคน  ผมรักในรอยยิ้มของทุกคนเวลาได้ลองกินขนมอร่อยๆ ที่มันมาจากผลผลิตของคณะเรา” พี่ดินหยุดพูดแล้วยิ้มมอง เด็กสาวที่นั่งกินขนมอยู่ตรงหน้า และภาพนั้นก็เล่นเอาพวกสาวๆกรี๊ดขึ้นมาอีกครั้ง แหมเล่นหล่อไม่รู้เวล่ำเวลาอีกแล้วไง


“แล้วอีกอย่างผมก็ยังรักในรอยยิ้มเวลาที่ทุกคนมาดู มาศึกษางานในแต่ละด้านของคณะเกษตรมันเหมือนว่าพวกเราได้สืบทอดเจตนารมณ์ เลือดเกษตรให้ทุกคนได้รับรู้ว่า คณะเราอาชีพเราก็สำคัญไม่แพ้อาชีพอื่น เกษตรคือรากฐานของทุกๆสิ่ง ผมอยากให้ทุกคนจำไว้ว่า เรามาจากดิน เราอยู่กับดิน สุดท้ายก็ต้องกลับไปสู่ดินกันทุกคน..... ” เสียงปรบมือดังขึ้นอีกครั้ง


“แต่เพลงสุดท้ายที่ผมจะร้อง มันไม่ค่อยเกี่ยวกับคำพูดข้างต้นของผมสักเท่าไรเลยครับ ผมขอบอกเลยว่า... คือ จะพูดยังไงดีละ รู้สึกเขินเบาๆ” พี่ดินยกมือขึ้นถูจมูก “การทำงานแต่ละครั้งของผม ผมต้องการกำลังใจครับ.... เวลาที่ผมรู้สึกเหนื่อยรู้สึกท้อผมก็อยากเห็นหน้าเขาคนนั้น มันเหมือนได้ชาร์ตพลังยังไงไม่รู้.... อยากให้คนนั้นอยู่กับผมตลอดเวลา และเขาทำให้ผมอยากอยู่เพื่อเขาไปนานๆ งั้นเพลงสุดท้ายนี้ ผมขอมอบให้เขาคนนั้นและทุกคนที่อยู่ในที่นี้ด้วยนะครับ”


พี่ดินมองผม  เลยทำเอาทุกคนที่อยู่ในที่นี้หันมามองผมกันเป็นตาเดียว อายไปดิอยากจะหายตัวไปให้เร็วที่สุด โคตรอายที่เป็นจุดสนใจแต่ลึกๆมันก็ดีใจเหมือนกันที่พี่มันให้ความสำคัญกับผมแบบนี้


พอเสียงกีตาร์ดังขึ้นทุกคนก็หันกลับไปสนใจพี่ดินเหมือนเดิม และไม่ต้องบอกเลยว่าผมจะเขินบิดขนาดไหนเมื่อเสียงเพลงดังขึ้นมา.......



แค่รู้เพียงว่า.... พอพี่มันร้องจบเพลง น้ำตากูไหลพราก รู้สึกรักมันมากกว่าเดิม.....

มีเรื่องราวมากมาย ที่ไม่มีใครได้ฟัง
คำพูดนับร้อยพัน ที่ต้องการเอื้อนเอ่ย
ไม่ว่าจะนานสักเท่าไร
ยังยืนยันคำเดิมเสมอ ไม่เคยเปลี่ยน
 
เธอทำให้ฉันรู้และเข้าใจคำว่าสองเรา
ไม่ว่าจะร้อนหรือว่าจะหนาวก็ไม่กลัว
มีเธอที่รักข้างในจิตใจ
ให้ฉันก้าวเดินต่อไป ต่อจากนี้

เธอและฉัน จับมือเคียงกันนับจากนี้
ผ่านความเดียวดายที่สองเรานั้นเคยมี
เมื่อมีเธอคนที่แสนดีอยู่ตรงนี้

มากกว่านั้น ยิ่งมีกันและกันมากแค่ไหน
มีเพียงคำว่ารักที่สองเรานั้นเข้าใจ
รักเพียงเธอและตลอดไป แค่เธอกับฉัน

***Musketeers – ของขวัญ

.......to  be con...........



ขอบคุณที่ติดตามน้องฟ้าพี่ดินนะคะ
ขอบคุณค่า

[MayA@TK]

หวานเว่อร์

 

[warin]

หวานจริงๆ  ติดตามจ้า

[k2blove]

น้ำตาลกระจาย มดตอมทั้งรัง

[Tiffany]

ตอนนี้พี่ดินกับน้องฟ้าเป็นคู่รักที่น่าอิจฉาที่สุด หวานเว่อร์

[mmello07]

อ่านไปยิ้มไป ถึงพี่ดินจะกากแต่พี่ดินก็น่ารักกก

[iceman555]

 

[juku_0812]

ตอนที่ 12





พาร์ทดิน



งานเกษตรจบแล้ว ช่วงนี้เหตุการณ์ทุกอย่างในชีวิตของนายพสุธาปกติแบบสุดๆ แฟนผมก็ยังน่ารักน่าฟัดขึ้นทุกวัน แต่ก็ยังไม่ได้จับฟัดสักที ขนาดเพื่อนเมืองเพื่อนภูเปิดทางให้ ผมก็ยังไร้วี่แววจะได้ฟัดน้องเลยครับ


   “ฟ้า” ผมตะโกนเรียกคนรักตรงระเบียงข้างห้องนอน วันนี้พวกไอ้ภูกับเพื่อนเมืองมันหนีผมไปนอนกกแฟนมันครับ ไอ้ภูตั้งแต่บอกว่าได้ไอ้มิ่งเป็นเมียแล้ว ก็แทบนับวันกลับบ้านได้ วันๆเอาแต่ไปขลุกอยู่กับไอ้เตี้ยมิ่ง เอาเถอะคนกำลังอินเลิฟผมเข้าใจ


   “ฟ้าครับ ฟ้า” ผมยังคงเรียกน้องอยู่ สักพักประตูระเบียงบ้านตรงข้ามก็เปิด ไอ้หมาน้อยของผมเดินออกมาด้วยสีหน้าที่โคตรจะน่ารักแบบสุดๆ อีกฝ่ายทำเป็นกอดอกมองค้อนผม ทั้งๆที่สวมไอ้ชุดนอนคุมะมงที่โคตรจะน่ารักแบบนั้น เห็นแบบนี้ยิ่งอยากจับถอดจริงๆเลยเว้ย


   “ฟ้าจะเล่นเกม พี่ดินมีอะไร”


   “เหงา มานอนด้วยกันดิ”


   “โดนพี่ภูพี่เมืองทิ้งอีกแล้วดิ”


   “อือ ถูกทิ้งตลอดเลย อยากได้แฟนมานอนกอดให้หายเหงาจัง”


   “ปากดีจัง”


   “ปากดีตลอดล่ะ อยากลองชิมไหม ของดีแบบนี้หายากนะ”


   “แหนะ ทะลึ่ง”


        “แล้วจะมาไหม ถ้าไม่มางั้นพี่ไปนอนบ้านฟ้านะ”
   

        “ไม่ต้อง เดี๋ยวฟ้าไป ขอทำธุระก่อน” บอกตามตรงว่าผมชอบเวลาที่แฟนตัวเล็กของผมแทนตัวเองด้วยชื่อจริงๆ แม่งโคตรน่ารักอ่ะ
   

      “ครับ”


   เวลาผ่านไปสักพักพอเห็นเจ้าตัวแสบไม่มาสักที ผมเลยถือวิสาสะออกไปตามอีกฝ่าย พอเปิดประตูบ้านปุ๊บก็เห็นีกฝ่ายหอบหมอนหอบผ้าห่มลงมาจากชั้นสองพอดี


   “ไอ้ฟ้า มึงจะหอบผ้าหอบผ่อนหนีตามผู้ชายรึไง” ไอ้สิงห์แม่งปากดี นอนดูโทรทัศน์อยู่ดีๆ ก็แซวเด็กผมซะอย่างนั้น


   “อือ อยู่กับมึงมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยไงสิงห์ กูเลยต้องไป”


   “ทำหน้าน่าถีบนะมึง ไปเลยป่ะ พี่ดินยืนรอนานแล้ว”


   “เออหน่า”


   “พี่ดิน” ไอ้สิงห์เรียกผม


   “อะไรวะ”


   “พรุ่งนี้ไม่มีเรียน ไม่ต้องรีบเอาเมียกลับมาส่งนะพี่ ว่างๆก็นอนเอาแรงกันไว้เยอะๆ นานๆจะได้พักผ่อน”


   “เออ แต้งกิ้ว กูก็อยากนอนเอาแรงๆเหมือนกัน”


   “ไอ้พี่ดิน!!! พูดแบบนี้ผมไม่ไปด้วยแล้ว ทะลึ่ง!” ฟ้าหันมาทำหน้าดุใส่ผม ก่อนจะแกล้งเดินถอยหลังไปสองสามก้าว พอเห็นแบบนั้นผมเลยรีบเข้าไปรวบตัวน้องขึ้นพาดบ่า โชคดีที่เรียนเกษตรได้แบกท่อแบกท่อนไม้มาเยอะ แบกเมียคนเดียวแบบนี้เลยรู้สึกว่าเบามาก


   “พี่ดินผมจะบอกอะไรให้ เมียพี่มันเตรียมตัวโดนพี่จู่โจมทุกคืนแหละ แต่ที่มันเล่นตัวเพราะมันแค่อยากจะแกล้งพี่เท่านั้นเอง”


   “จริงอ่ะ”


   “อือ มันสารภาพกับผมเอง”


   “งั้นคืนนี้ก็จัดได้อ่ะดิ” ผมแกล้งตีตูดฟ้าเบาๆ ไอ้ตัวแสบดิ้นไปมาพลางบ่นผมไปด้วย


   “ไอ้พี่ดิน!!! ปล่อยผมนะ”


   “สิงห์ ฝันดีนะ”


   “คืนนี้ก็มีความสุขกันทั้งคู่นะพี่”


   ผมพาฟ้ากลับมาที่บ้าน ดีนะที่วันนี้ทางสะดวกพรรคพวกไม่อยู่บ้าน พอมาถึงบ้านผม ผมก็ปล่อยน้องลง ฟ้าเดินเข้ามาทุบผมเต็มแรง ก่อนจะเดินนำผมขึ้นไปที่ห้องนอน เออคนอะไรวะงอนยังน่ารักเลย คืนนี้ไอ้ดินจะจัดหนักจัดเต็มแน่นอน ผมรีบปิดประตูลงกลอนแล้วรีบเดินตามว่าทีเมียไปทันที


   “งอนพี่เหรอ” มองเจ้าตัวแสบที่นั่งกอดอกอยู่กลางเตียงผม ฟ้าเคยมานอนห้องผมบ่อยๆ เจ้าตัวเลยรู้อะไรทุกอย่างภายในห้องเป็นอย่างดี


   “งอนทั้งพี่งอนทั้งไอ้สิงห์”


   “555 จะงอนไอ้สิงห์มันทำไม หรือว่าที่สิงห์พูดมันเป็นความจริง” ผมแกล้งปิดไฟกลางห้อง แล้วเปิดโคมไฟที่โต๊ะทำงานที่อยู่ด้านข้างแทน วันนี้กูสร้างบรรยากาศแบบสุดๆอ่ะ


   “ปิดไฟทำไม เปิดไฟ ผมกลัว”


   “อย่าเปลี่ยนเรื่อง แสงจากโคมไฟก็มี หรือว่าอยากจะทำแบบเปิดไฟก็ได้นะ พี่ได้เห็นตัวฟ้าชัดๆ”


   “งื่อ...ไอ้พี่ดินทะลึ่ง อย่าทำแบบนี้ดิผมกลัวนะ” น้องเอาผ้าขึ้นนวมขึ้นมาพันรอบตัว ผมเลยรีบกระโดดเข้าจู่โจม ขึ้นไปนอนกอดน้องทันที


   “ไอ้พี่ดิน อย่า อือ...” พยศดีนักผมเลยโน้มหน้าลงไปจูบปิดปากน้องซะเลย พร้อมกอดน้องไว้แน่นไม่ให้อีกฝ่ายขยับตัวหนีไปได้ ฟ้าส่งเสียงไม่พอใจอยู่ในลำคอเล็กน้อย ก่อนจะครางออกมาเมื่อผมบดเคล้าริมฝีปากเข้าหาอย่างเร่าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ ริมฝีปากฟ้าแม่งโคตรนุ่มยิ่งไล้ชิมยิ่งหอมหวาน ผู้ชายอะไรวะทำไมมันน่าเอาได้ขนาดนี้


   “อือ... พี่ดินพอก่อน” ผมปล่อยฟ้าให้เป็นอิสระ ดวงตากลมโตของน้องบอกได้เลยว่าตอนนี้โคตรหวานฉ่ำอ่ะ


   “พี่ขอได้ไหม”


   “แต่ฟ้ากลัว”


   “พี่น่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอฟ้า”


   “ฟ้ายังไม่พร้อม”


   “อืม....” แห้วไปอีกสิกู “ถ้างั้นวันนี้ก็นอนกอดก็พอเนอะ” ผมจัดแจ้งน้องให้นอนดี บอกเลยกูโคตรเสียดาย ถูกปฏิเสธครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้ แต่เจ้าตัวไม่พร้อมผมก็ไม่ขัดขืน พระเอกพอครับ


   “โกรธเปล่า”


   “ไม่หรอก พี่รอได้ ฟ้านอนเถอะนะ”


   “อ้าว แล้วพี่ดินจะไปไหนอ่ะ”


   “พี่จะไปโลกสวยด้วยมือเราในห้องน้ำ” ผมกำลังลุกขึ้นเดิน แต่ดันถูกน้องคว้ามือเอาไว้


   “พี่ดิน”


   “หืม”


   “พี่ดินสัญญากับฟ้าได้ไหม”


   “ว่า”


   “จะดูและฟ้า แล้วก็จะอ่อนโยนกับฟ้าด้วย”


   “อืม พี่ดูแลฟ้าอยู่แล้ว ฟ้าเป็นคนที่พี่แอบชอบมานานนะ กว่าจะจีบติด กว่าจะได้เป็นแฟน พี่ไม่มีทางทิ้งเราหรอกหน่า”


   “งั้น ถ้าพี่ไม่ไหว.... วันนี้เราก็มี...อะไร....  ก็ได้นะ” ฟ้าพูดตะกุกตะกักพลางหลบสายตาผม ไอ้เชี่ยเอ๊ยใจกูนิแทบจะกระโดดออกมาเต้นเบรกแดนซ์กลางห้องนอน โอ๊ยชิบหายไม่รู้จะพูดอะไร แต่ถ้าแฟนเสนอผมก็สนองดิ!!!!


   “จริงไหมเนี่ย จริงใช่ไหมฟ้า”


   “ถ้าถามมากฟ้าจะไล่ให้พี่ไปห้องน้ำแล้วนะ”


   “งั้นจัดไป” ผมไม่พูดพร่ำทำเพลง ตอนนี้ถ้าฟ้าห้ามผมก็จะไม่หยุดแล้ว ผมโน้มหน้าลงไปจูบฟ้าอีกครั้งค่อยๆ ละเลียดไล้ชิมกลีบปากนุ่มของอีกฝ่ายอย่างกระหาย ก่อนจะบดเคล้าริมฝีปากเข้าหาร่างตรงหน้าอย่างเร่าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ  มือไม้ชักจะอยู่ไม่สุข ผมสอดมือเข้าไปใต้เสื้อและเริ่มปัดป่ายไปตามร่างกายนุ่มนิ่มแต่โคตรจะพอดิบพอดีมือ คนอะไรจะเกิดมาเพื่อผมได้ขนาดนี้จับตรงไหนก็พอดีไปหมด พออารมณ์เริ่มมาก็ทำเอาผมทนไม่ไหว จับฟ้าถอดเสื้อถอดกางเกงแล้วโยนออกจากเตียงไปทันที ให้ตายเถอะ! ขาวสัดแค่เห็นก็ขึ้นจนอะไรฉุดไม่อยู่แล้วโว๊ย จูบซ้ำๆย้ำๆไล้ชิมจนหน่ำใจ ขณะที่มือก็ยังคงทำหน้าที่ปลาหมึกได้เป็นอย่างดี น้องพยายามปัดมือปัดไม้ที่แสนซุกซนของผมออก ผมจึงค่อยๆถอนริมฝีปากออกอย่างช้าๆ แล้วกระซิบใกล้กับกลีบปากแดงระเรื่อๆ


   “ทำไมน่ารักได้ขนาดนี้นะ”


   “อะ พี่ดินอย่าจับ อื้อ” เสียงฟ้ากลืนหายไปเพราะจูบของผมอีกครั้ง ผมสอดลิ้นเข้าไปอย่างรวดเร็ว และอาศัยความเหนือกว่าเร้าอารมณ์อีกฝ่าย มือไม้ก็ถือวิสาสะกอบกุมส่วนอ่อนไหวแล้วเริ่มรูดรั้งมันเบาๆ พยายามปลุกปั่นอารมณ์ของอีกฝ่ายแบบสุดๆ ในขณะที่ริมฝีปากยังคงบดเบียดเคล้าคลึงอย่างเร้าร้อน จูบจนพอใจก็ปล่อยให้กลีบปากนุ่มเป็นอิสระแล้วค่อยๆ ไล้ชิมไปตามซอกคอขาว ดูดดึงขบเม้มจนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำ เชี่ยเอ๊ย! ไล่ชิมตรงไหนเนื้อตัวฟ้าก็หอมก็นิ่มไปหมด โคตรดีต่อใจอ่ะ 
 ผิวขาวของอีกฝ่ายเนียนละเอียดรู้เลยว่าเป็นลูกผู้ดีมีสกุล ต่างจากผมแบบสุดๆ ลูกเกษตรกรทำไร่ไถนาเลี้ยงวัวเลี้ยงควายมือนี้ไม่ต้องบรรยายความสาก เอาเถอะถึงมือพี่จะสากแต่ทว่าก็ทำให้น้องเสียวได้ละกัน


    “อือ... พี่ดิน อย่าทำรอย... อะ” ฟ้าพูดเสียงผะแผ่ว แต่ผมก็ยังคงลากไล้ริมฝีปากลงต่ำไปเรื่อยๆ คลอเคลียร์แผ่นอกขาวเนียน แล้วกระซิบบอกไอ้ตัวแสบของผมเบาๆ


   “ไม่ทันแล้วล่ะ”


   “อือ.... อะ พี่..” ฟ้าสะดุ้งตัวเมื่อริมฝีปากของผมครอบครองยอดอกนิ่ม กูโคตรจะปลุกปั่นอารมณ์อ่ะ แต่อย่างอะไรเลยนะน้องแม่งก็ปลุงปั่นอารมณ์กูเหมือนกัน ฟ้าเริ่มหายใจแรง ใบหน้าหวานแหงนขึ้นพลางกัดริมฝีปากตัวเองเมื่อมืออีกข้างหนึ่งของผม กอบกุมส่วนอ่อนไหวที่กำลังชูชันด้วยแรงอารมณ์ เมื่อผมขยับมือ ฟ้าก็จิกมือลงบนเส้นผมของผมทันที บอกเลยเมียกูแม่งโคตรเอ็กซ์อ่ะ ผมไล่จูบไปตามหน้าท้องเนียน ยิ่งผมขยับมือมากขึ้นเท่าไร ฟ้าก็ยิ่งจับไหล่ยิ่งดึงผมไว้แน่น  และพอได้ยินเสียงครางหวิวในลำคอค่อยๆดังออกมาเท่านั้นแหละ แม่งโคตรจะกระตุ้นความอยากเอาของกูเพิ่มขึ้นไปอีกเป็นสิบเท่า


   “อือ...พี่ดิน ฟ้า..มะ ไม่ไหวแล้ว...” น้องครางกระเส่า ผมเลยก้มลงไปจูบอีกครั้ง ในขณะที่ข้อมือก็ยังคงขยับให้เร็วขึ้นและเพียงไม่นานน้องก็ปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือของผม ฟ้าแม่งน่ารัก น่ารักชิบหาย ผมยังคงจูบน้องไม่เลิก บดเคล้ากลีบปากสีแดงระเรื่ออย่างหนักหน่วง ว่าที่เมียก็ดีเหลือเกินขยับตอบจูบผมกลับมาถึงจะดูติดๆขัดๆแต่บอกตรงๆเลยว่าโคตรจะปลุกอารมณ์ดิบของพี่ดีแท้ ผมสอดลิ้นสำรวจโพรงปากอุ่นและเกี่ยวกระหวัดลิ้นนุ่มอย่างเอาแต่ใจ  มือของน้องขยุ้มเสื้อผมไว้แน่น


         “พี่รักเรานะ” ผมปล่อยปากนิ่มให้เป็นอิสระก่อนจะจูบสั้นๆตามอีกสองสามครั้ง หลังจากหยอกเย้ากับกลีปปากนุ่มนิ่มอยู่พอสมควร ผมก็รีบลุกขึ้นถอดเสื้อของตัวเองทิ้งไปด้านล่าง แล้วเอื้อมมือไปหยิบเจลหล่อลื่นที่ตู้ข้างเตียงมา


    “พะ..พี่ดินฟ้ากลัว” ผมจับขาฟ้าให้แยกออก ก่อนจะชโลมเจลจนชุ่มปลายนิ้ว


   “ไม่ต้องกลัว พี่จะไม่ทำให้ฟ้าเจ็บแน่ เชื่อใจพี่นะ”


   “อือ” ผมค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบ เล่นเอาฟ้าตัวเกร็ง


   “เจ็บ...ฟ้าเจ็บ พี่ดินฟ้าเจ็บ อือ”


   “อย่าเกร็งนะฟ้าอย่าเกร็ง หายใจเข้าลึกๆ” ไม่รู้ตอนนี้กูบอกใคร บอกตัวเองหรือบอกเมียกันแน่ แม่งอยากเข้าไปจะแย่อยู่แล้วทั้งนิ่มทั้งอุ่น  ฟ้านิ่วหน้าเพราะความเจ็บผมเลยต้องก้มลงไปจูบฟ้าอีกครั้ง บดเบียดไล้ชิมความหวานไปสักพัก พอเห็นว่าน้องเริ่มชินกับนิ้วแรกผมก็ค่อยๆเพิ่มนิ้วเข้าไปอีกครั้ง


   “อะ..อือ”


   “ยังเจ็บอยู่ไหม”


   “อือ ยังเจ็บอยู่ อ่ะ...อย่า” ช่องทางอุ่นนั่นกำลังบีบรัดและตอดนิ้วผมตามจังหวะ คราวนี้ละกูเริ่มมีความหวัง รู้จุดอ่อนของเมียแล้วไง ผมควานนิ้วไปทั่วผนังด้านใน และพยายามกดย้ำเข้ากับจุดเร้าของอีกฝ่าย ใบหน้าหวานเปลี่ยนสีระเรื่อ ฟ้านอนครางเสียงแผ่วด้วยความหวาบหวิวเมื่อผมค่อยๆเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปเพื่อขยับขยายช่องทางอุ่นนุ่มนั้น  พยายามหยอกเย้าเข้าออกจนฟ้าเริ่มปรับตัวได้ คราวนี้ละถึงตาของจริงออกโรงสักที


   “ฟ้าพี่ไม่ไหวแล้ว” ผมรีบถอดกางเกงของตัวเองออก ก่อนจะหยิบเจลขึ้นมาชโลมแกนกลางของตัวเอง แล้วถึงค่อยๆจ่อความเป็นชายเข้ากับช่องทางภายในของอีกฝ่าย


   “ฮือ.... ฟ้ากลัว” เอ้าร้องไห้ขึ้นมาซะงั้น


   “อย่ากลัว พี่จะค่อยๆเข้าไปนะ ฟ้าอย่าเกร็งนะ หายใจลึกๆ” ใบหน้าหวานคลอด้วยน้ำตา ผมเลยโน้มหน้าตามเข้าไปจูบปลอบก่อนจะค่อยๆดันความแข็งแกร่งของผมเข้าไปอย่างช้าๆ ฟ้ายังคงร้องออกมาเพราะความเจ็บ ผมก็ยังคงต้องตามจูบตามปลอบต่อไป ริมฝีปากยังเคล้าคลึงเร้าอารมณ์ให้ฟ้าลืมความเจ็บ ไล่จูบไล่หอมไล่ชิมไปทั่วไปหน้า ดูดดึงขบเม้มจนทั่วซอกคอขาว พอเห็นว่าฟ้าเริ่มหายเกร็งผมก็เคลื่อนกายเข้าหาน้องที่ละนิดๆ จนในที่สุดมันก็เข้าไปได้จนหมด


          “อย่าเกร็งสิฟ้า”


          “จะ..เจ็บ พี่ดินอย่าเพิ่งขยับ อือ”



           “ครับๆ พี่ยังไม่ขยับนะ” เชี่ยเอ๊ยถึงพี่ไม่ขยับพี่ก็เกือบจะเสร็จอยู่แล้วอิหนูเอ๊ย ลมหายใจร้อนเป่ารดลำคอผม ฟ้าดูเหนื่อยเหมือนคนที่ไปวิ่งแข่งมาเป็นสิบรอบ น้องหอบหายใจแรงเหงื่ออกซึมทั่วไปหน้าจนผมต้องตามจูบตามซับเหงื่อให้อยู่ตลอด ตอนนี้ขยับไม่ได้ผมก็คงต้องเล้าโลมน้องต่อไป


           “อะ.. อือ” ผมลองขยับสะโพกช้าๆ พอเห็นว่าน้องไม่ห้ามไม่ร้อง แถมช่องทางอุ่นยังตอนรัดกายแเกร่งของผมไว้แน่น ผมเลยค่อยๆยันสะโพกเข้าหาอีกฝ่ายเบาๆ แล้วค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้นตามจังหวะ

   
          “ถ้าเจ็บก็กัดพี่ได้นะ” พูดจบไม่ทันขาดคำไอ้ตัวแสบลงเขี้ยวกับไหล่ผมทันที อีกฝ่ายกัดไหล่ผมระบายความเจ็บ ไม่ต้องถามว่าได้เลือดไหม ได้แน่แต่ด้านล่างสุขสมผมก็โอเคอยู่  ผมพาเมียตัวน้อยก้าวข้ามผ่านความเจ็บไปสู่ความเสียวซ่าน จากที่ร้องไหอยู่สักพักริมฝีปากสวยก็เผยอออกร้องครางกระเส่าไม่หยุด บอกตรงๆเลยโคตรฟิน ผมโอบเอวน้องไว้แน่นก่อนจะขยับกายเข้าหาอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วง พอกูรู้จุดอ่อนเมียเท่านั้นแหละบอกตรงๆเลยว่าฟิน ตัวเองฟินเมียฟินโอเคจบ


          “พี่ดิน..อือ.. เบาๆ อือ..ชะ..ช้า”ฟ้าครางไม่หยุด ก็ฟ้าแม่งเล่นน่ารักจนผมอดทนไม่ไหว เลยควบกายเข้าหาอีกฝ่ายอย่างบ้าคลั่ง เพราะช่องทางอุ่นชุ่มฉ่ำไปด้วยของเหลวยิ่งกระแทกกายเข้าออกมากเท่าไรก็ยิ่งได้ยินเสียงน้ำเฉอะแฉะและเนื้อกระทบกันอย่างหยาบโลนมากเท่านั้น วันนี้กินตับเน้นๆบอกเลย


          “ฟ้า...พี่รักฟ้านะ”


          “อือ...ฟ้าก็รักพี่ดิน...เบาๆ..ช้า..พี่ดินฟ้าไม่ไหวแล้ว อื้อ..อา” เพราะช่องทางอ่อนนุ่มกำลังขมิบตอดผมแน่นจนผมเสียวไปหมด ได้แต่ขยับกายหยัดเหยียดความเป็นชายครั้งแล้วครั้งเล่า ตักตวกความหอมหวานของอีกฝ่ายมาเติ่มความหื่นกระหายของตัวเอง  ผมกระแทกสะโพกเข้าไปย้ำๆ ฟ้าแอ่นร่างรับอารมณ์ของผม มือไม้จิกไหล่ไว้แน่นเสียงหวานครางกระเส่าเหมือนใกล้จะขาดใจอยู่ร่อมร่อ


         “พี่..ดิน อื้อ..” ยิ่งเรียกชื่อยิ่งเร้าอารมณ์ ผมยิ่งถาโถมเข้าไปกอดรัดอีกฝ่ายแล้วขยับกายเข้าหาอย่างรัวเร็ว ฟ้ากระตุกเกร็งและปลดปล่อยไปทั้วหน้าท้องผม ผทก็กระแทกกายเข้าออกอีกสองสามครั้งถึงจะปลดปล่อยของเหลงสีขุ่นเข้าไปในช่องทางคับแคบจนมันไหลอาบต้นขาด้านในของน้อง


          ผมค่อยๆถอนร่างออกมา ก่อนจะทิ้งตัวลงไปกอดน้องไว้แน่น แล้วถึงจะตามจูบตามหอมไปทั่วใบหน้า วันนี้เมียแม่งโคตรยั่วอารมณ์จริงๆ


          “พรุ่งนี้ผมต้องเดินไม่ไหวแน่”


          “เดี๋ยวอุ้ม” กระซิบพลางจูบท้ายทอยอีกฝ่ายเบาๆ สองสามครั้ง ก่อนจะไล่ลงมาจูบไหล่ลาด


          “อือ พี่ดินไม่เอาแล้วนะ ผมไม่ไหว อื้อ”


         “ขออีกทีดิ”


         “ของเก่ายังไม่ได้เอาออกเลย”


         “งั้นพี่เอาออกให้”


          “อ่ะ อือ ไอ้พี่ดิน อือ”


          คืนนั้นฟ้าเสร็จผมไปอีกสองรอบ ผมตามกินตับยันห้องน้ำอ่ะบอกเลย ก็เมียแม่งปลุกปั่นอารมณ์ดิบผมตลอด แค่เห็นนอนอยู่เฉยๆก็ขึ้นแล้ว




         และนั่นก็เป็นสาเหตุให้เช้าวันนี้ผมต้องวิ่งเข้าวิ่งออกเช็ดเนื้อเช็ดตัว หายูกหายาให้เมียตัวน้องของผมกิน ก็วันนี้พอฟ้าตื่นขึ้นมาเจ้าตัวแสบก็ร้องห่มร้องไห้บ่นว่าเจ็บ พอผมเข้าไปกอดปลอบก็รู้เลยว่าอีกฝ่ายแม่งไข้ขึ้น ลำบากเพื่อนเมืองเพื่อนภูอีกตามเคย


         “ฮัลโหล ไอ้เมืองยาที่มึงเคยบอกอ่ะ อยู่ไหน”


           “ยาอะไรของมึงวะ”


           “พวกยาแก้ปวด แก้ระบมอ่ะ”


          “ซั่มกันแล้วดิ ไม่กากแล้วโว๊ยเพื่อนกู”


          “เออเร็ว เมียกูร้องไห้ใหญ่แล้ว”


         “อยู่ในห้องกู ตรงลิ้นชักข้างเตียง”


          “เออ แล้วเดี๋ยวมึงกลับบ้านมาต้มข้าวต้มให้กูที”


          “กูนอนกกเมียอยู่ ขี้เกียจไป”


          “หรืออยากจะให้กูต้ม บ้านบรึ้มเอาไหม”


           “โอเคครับเพื่อนดิน เดี๋ยวเพื่อนเมืองจะรีบกลับไปทันที รอก่อนอย่าเข้าครัวเป็นอันขาด”


           “โอเค รีบมาเมียกูป่วย”


           “อั่ยยะ เรียกเมียได้เต็มปากแล้วโว๊ย”


           “แค่นี้ล่ะ”


           “เดี๋ยวก่อน”


          “อะไรของมึง”


          “กูรู้ว่ามึงกำลังยิ้ม มึงกำลังยิ้มใช่ไหมเพื่อนดิน”


          “ไอ้สัดเมืองเลิกแซวกู แล้วรีบกลับมาต้มข้าวต้มได้แล้ว” พูดจบผมก็วางสายไปทันที ที่ไอ้เมืองพูดมันถูกต้องทุกประการไอ้เชี่ยกูยิ้มตั้งแต่เมื่อคืนล่ะ ฟินสัด แค่คิดก็อยากอีกแล้ว


          ผมรีบเดินไปค้นยาตามที่ไอ้เชี่ยเมืองบอก พอได้มาปุ๊บก็เอาไปป้อนให้เมียสุดที่รักทันที


          “ฟ้ากินยาก่อนนะ ไหวไม่”


          “เจ็บ ฟ้าเจ็บ พี่ดินจับฟ้าเบาๆ” พอได้เป็นเมียนิอ้อนกูเต็มเหนี่ยวเลย บอกตรงๆผมแพ้ฟ้าโหมดนี้ มีบ้านกูให้บ้านมีรถกูให้รถอ่ะ


           “ครับๆ กินยาก่อนนะจะได้หาย” ผมนั่งซ้อนหลังไอ้หมาน้อยของผม หลังจากที่ตอนเช้าเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ฟ้าไป ฟ้าก็เริ่มดีขึ้นมานิดนึง แต่ผมรู้ว่าช่วงล่างแม่งต้องระบมแน่ เพราะกูซัดเต็มเหนี่ยวเป็นดาวซัลโวเลย


          “ไง... คู่ใหม่ปลามัน เมื่อคืนหนักเกินไปอ่ะดิ” เสียงนี้ไม่ใช่ใครนอกจากเพื่อนสนิทของกูเอง ไอ้ห่าเมือง


           “เสือกอะไรเนี่ย รีบไปต้มข้าวต้มเลยป่ะ”


           “ไอ้ดินมึงนิมันจัดหนักจัดเต็มกับเมียมึงจริงๆ ก็รู้ว่าน้องมันตัวเล็กทำไมไม่ถนอมมันหน่อยหว้า” ไอ้เมืองเดินเข้ามานั่งบนเตียง แล้วใช้สายตาสำรวจเมียผม “ไอ้เชี่ย รอยแดงแม่งเต็มคอ มึงเป็นเอ็ดเวิร์ดในแวมไพร์ทไวไลท์เหรอวะเพื่อน”


          “กวนส้นตีนละ ไปหุงข้าวต้ม”


         “ใช้กูอย่างกับขี้ข้าเลยนะ”


         “กูไม่ใช้มึงก็ได้ครับ เดี๋ยวกูไปหุงเอง”


   “กูทำให้มึงด้วยความเต็มใจครับ กูไม่อยากเห็นบ้านบรึ้ม”


   “เชิญครับ”


   “เออ... ดูท่าเมียมึงจะเจ็บหนัก ไปเอายาสอดมาใช้ดิ ได้หายไวๆ”


   “ยาสอดเหรอ”


   “เออ เหน็บก้นอ่ะ แก้ปวด”


   “เคๆ แทงยูๆ”


   “แทงเมียมึงเห๊อะ”


        “พี่เมืองแม่งทะลึ่งวะ” ฟ้าพูดสวนขึ้นมา แรงก็ไม่มียังจะไปเถียงไอ้เมืองมันอีก อยากจะบอกเมียจริงๆว่าคิดผิดแล้วที่ไปเถียงไอ้ห่าเมือง ไอ้นี้ปากหมายิ่งกว่าใคร


         “เพราะพี่เป็นเพื่อนไอ้ดินไง ไอ้ดินมันคนทะลึ่งพี่เลยต้องทะลึ่งตามมันไปด้วย สมัยก่อนพี่เป็นคนใสๆนะฟ้า”


         “โถ่ว ถ้ามึงใสกูก็โคตรจางอ่ะ จางในจางอ่ะ เรื่องแบบนี้มึงเนี่ยตัวดีเลยเพื่อนเมือง”


          “ไอ้ดินรีบไปเอายามาให้น้องมันเลย”


         “มึงนิห่วงเมียกูจังเลยนะ”


         “เปล่ากูห่วงมึง”


         “ห่วงกูทำไม”


        “เมียหายมึงได้ซัดเมียอีกรอบสองรอบไง”


        “สิบแต้มให้กริฟฟินดอร์!” ผมตบมือให้เพื่อนรักทันที วันนี้มันพูดดีแหมรักมันก็วันนี้แหละ


   “ไอ้พี่ดิน! เดี๋ยวจะโดน” คราวนี้เป็นฟ้าครับ น้องพูดขึ้นมาพร้อมหันมากัดคอผมเบาๆ


   “โห่ รู้สึกอยากกัดคืนเลย”


   “อย่ามาทะลึ่ง!!!  พี่ดินฟ้าอยากนอนแล้ว ไม่ไหวง่วง”


   “ครับๆ”


   เฮ้อมีเมียน่ารักมันกระชุ่มกระชวยจริงๆโว๊ย   












.............to be con.............






พี่ดินได้ฟินกับเขาสักที
ขอบคุณที่ติดตามพี่ดินน้องฟ้านะคะ

[MayA@TK]

 

พี่ดินไม่กากแล้วได้กินน้องแล้ว
แต่ยังความกากเรื่องเข้าครัวได้อย่างเหนียวแน่นเช่นเดิม

 

[warin]

น่ารักจ้า  ได้กันแล้ว  สมใจพี่ดินเขาละ  อิอิ

[k2blove]

 
และแล้ว เขาก็ได้กันแล้ว

[♥►MAGNOLIA◄♥]

พี่ดินไม่กากแล้วได้กินน้องแล้ว
แต่ยังความกากเรื่องเข้าครัวได้อย่างเหนียวแน่นเช่นเดิม

พี่ดิน กระชุ่มกระชวยแล้ววววว 
     
 

[iceman555]

 

[k00_eng^^]

ในที่สุดเขาก็ได้กันแล้ว

[mmello07]

ไม่กากแล้วเนอะพี่ดิน

[Nachar]

พี่ดินเค้าไม่กากแล้ววว นี่อยากได้ฟ้ามาเป็นเมียตัวเองเลย /โดนพี่ดินถีบ

[juku_0812]

ตอนที่ 13


“ดินเมียมาหา!!!”



   ไปหาพี่ดินมันที่คณะเกษตรทีไร พวกเพื่อนพี่ดินแม่งเอาแต่เรียกผมว่าเมียดินตลอด คือผมรู้ว่ากูคือเมียพี่มันแต่มึงไม่ต้องตะโกนกันป่าวๆ ให้กูอายแบบนี้ก็ได้ ช่วงนี้แค่จะมาหาแฟนให้แฟนช่วยทำงานชิ้นสุดท้ายให้เท่านั้น พวกพี่ในคณะแม่งก็เอาแต่เรียกจนผมชักจะเริ่มอายแล้ว


   ช่วงนี้ความรักของเราสองคนก็ราบรื่นดีครับ ไม่มีมารมาผจญ พี่ดินก็เป็นเด็กดี เป็นแฟนที่ดีตลอด เทคแคร์มากกว่าเดิม เพิมเติ่มคือมึงจัดกูเกือบทุกวัน ไอ้หื่น!


   ผมมองแฟนหน้าหล่อที่ตอนนี้กำลังทำงานในแปลงข้าวโพดอีกฝ่ายแบกถังแบกท่ออยู่กลางไร่กลางนา แหมโคตรจะสมบุกสมบันเลยจริงๆ ที่วันนี้พวกผมมาบุกถิ่นเกษตรไม่ใช่อะไรหรอกนะครับ พวกผมจะปิดจ๊อบงานกันสักที เรียนมานานจะได้พักกับเขาบ้าง ใกล้ปิดเทอมแล้วด้วย ไอ้งานพวกนิตยสาร วารสารแผ่นพับ พวกเราทำเสร็จ ส่งครบจนหมดแล้ว เหลือชิ้นที่เป็นพวก วีทีอาร์ พวกคลิปเชิญชวนให้คนที่สนใจแห่เข้ามาเรียนคณะเกษตรเท่านั้นเอง และงานชิ้นนี้คะแนนก็ดันเยอะเสียด้วยสิ


   อาทิตย์ก่อนพวกผมก็เข้ามาถ่าย แล้วลองเอาไปตัดต่อแม่งโคตรไม่เวริค์ ไอ้พวกพี่ในคณะทำงานหน้าดำหน้าแดง ตรากตรำทำงานแบบสุดๆ หลังสู่ฟ้าหน้าสู่ดินเหงื่อไหลไคลย้อย ในคลิปมีแต่ช่วงเวลาการทำไร่ไถนา ดูตอนแรกมันก็ฮึกเหิมกันดีหรอก แต่ดูไปนานๆ แม่งโคตรน่าสงสาร เนื้อตัวม่อมแม่ม กะจะโชว์หน้าหล่อๆของพี่มันเป็นอันว่าต้องจบสิ้น ขี้ดินขี้โคลนเต็มเนื้อเต็มตัวไปหมด จะไปว่าพวกพี่ดินมันก็ไม่ได้ก็พวกผมดันเสือกมาถ่ายช่วงใส่น้ำเข้าไร่ข้าวโพดพอดี


    “พี่ดินแม่งเป็นที่ต้องตาของพวกสาวๆ ชิบหาย” ไอ้สิงห์ชี้ไปทางแฟนของผม เออมันทำงาน มันยังมีสาวๆไปบริการน้ำถึงที หลอดแม่งถึงปาก สบายจริงผัวกู


   “อืม มันหล่อก็งี้”


   “มึงไม่หึงเหรอ”


   “ไม่อ่ะ กูชินแล้ว”


   “อย่าให้กูเห็นไอ้พี่ดินมันนั่งง้อมึงอยู่หน้าห้องนอนนะ เห็นบอกไม่เคยงอนไม่เคยหึง กลางคืนทีไรผัวมึงนั่งตัวงอ ง้อเมียอยู่หน้าห้องทุกที”


   “ไอ้สิงห์มึงก็พูดเกินไป!”


   “เฮ้ยแล้วสาวอกสะบึมนั่นใครว่า มีไปเช็ดหน้าเช็ดตาให้ผัวมึงด้วยอ่ะฟ้า” คราวนี้เป็นไอ้เต๋าที่ยืนสังเกตการณ์อยู่ด้านหลังผม พูดขึ้นมาบ้าง


   “เออ นั่นดิ ใครวะ” ผมก็เริ่มอยากรู้เหมือนกัน ว่าอิเจ๊แกนั่นเป็นใคร หัวคิ้วแม่งเริ่มกระตุก


   “พี่จูนปีสี่ แกเพิ่งกลับมาจากการฝึกอบรม เห็นว่าช่วงนี้พวกพี่เขาทำธีสิส  เขาเลยเข้ามาหาอาจารย์ที่คณะบ่อยๆ พอเข้ามาทีก็มาเต๊าะไอ้ดินที” พี่มิ่งเดินเข้ามากลางวงสนทนาของพวกผม


   “อ๋อ” พวกผมสามคนพยักหน้า


   “สมัยก่อนเกือบได้เป็นแฟนกันแล้วนะ สองคนนี้”


   “หืม” ผมหันไปมองพี่มิ่งอย่างสงสัย “แล้วเกิดไรขึ้น?”


   “ไอ้ดินดันเจอคนที่สนใจก่อน พี่จูนเลยอดแดกไปดิ พี่แกคอยส่งน้ำส่งขนมให้ไอ้ดินทุกวัน สุดท้ายดันแห้วแพ้เด็กนิเทศปีหนึ่งซะงั้น”


   “อ๋อ แพ้เมียคนปัจจุบัน” ไอ้สิงห์พูดพลางอมยิ้ม ผมเลยกระทุ้งศอกใส่มันไปที


   “เออ ผมถามพี่หน่อยดิ ว่าพี่ดินมันเคยมีแฟนมาก่อนไหม” ไอ้เต๋าถามพี่มิ่ง


   “หล่อย่างมันจะเหลือเหรอ แต่อย่าถามรายละเอียดมากนะกูไม่ค่อยรู้ พวกมึงต้องลองไปถามไอ้เมืองไอ้ภู สองคนนั้นมันอยู่กับไอ้ดินมาตั้งแต่สมัยมัธยม”


   “อืม ผมละอยากเห็นจริงๆ ว่าแฟนเก่าพี่ดินมันจะน่ารักกว่าไอ้ฟ้ารึเปล่า”


   “ไอ้ภูเคยเปิดรูปให้ดู สวยงี้” พี่มิ่งชูนิ้วโป้งขึ้นมาสองข้าง “เห็นว่าตอนนี้ก็เรียนอยู่มหาลัยใกล้ๆเรานะ เป็นดาวปีสามคณะนิเทศมั้ง”


   “หืม... เด็กเก่าก็นิเทศ เด็กใหม่ยังนิเทศอีก พี่ดินแม่งแพ้ทางเด็กนิเทศเหรอวะ” ไอ้สิงห์พูดตอกย้ำกูเหลือเกิน


   “อยากเห็นว่ะ” ไอ้เต๋าแม่งพูดขึ้นมาอีกครั้ง


   “แต่ความอยากเห็นของมึงจะทำครอบครัวเขาร้าวฉานรึเปล่าห๊ะ! ไอ้ห่าเต๋า” พี่มิ่งพูดพลางเหลือบตามองผมแบบกล้าๆกลัวๆ


   “ฮึ!” ผมหัวเราะในลำคอ “ไม่หรอกพี่มันเป็นเรื่องในอดีตผมไม่เก็บมาคิดหรอก”


   “ก็ว่าอยู่ เห็นไอ้ดินบอกว่าเมียมันแข็งแกร่งดังหินผา เรื่องแบบนี้ไม่ทำให้ระคายใจหรอก” เออถ้าผมไม่แข็งแกร่งคงอยู่กับมันไม่ได้ถึงทุกวันนี้! ช่วงแรกๆที่จีบผมมันก็ทำหน้าโหดขรึมกวนตีนจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ดูตอนนี้ดิเฟรนลี่โปรยยิ้มไปทั่ว ให้แฟนอย่างผมจัดการ เฮ้อ!!! ตอนนี้ได้แต่ทำใจและรู้แค่ว่า ได้พี่ดินเป็นแฟนต้องอดทน สิบล้อชนกูต้องไม่ตาย!


   “ฟ้า รอนานเปล่า” พี่ดินเดินเข้ามาหาพวกผม กว่าจะสลัดอิพี่จูนนั่นได้เล่นเอาผมหมดอารมณ์ทำงานไปเหมือนกัน คืออย่าคิดว่าผมไม่ได้มองนะ กูมองทุกนาทีกูมองทุกเวลา แต่แค่ทำเป็นไม่สนใจมากไง ดูสิมันจะมาหาผมเมื่อไร


   “นาน!!!”


   “นานตรงไหนวะฟ้า ยังไม่ถึงสิบนาทีเลย” ไอ้สิงห์แม่งพูดสกัดดาวรุ่งกูเฉย


   “เมียกูพูดแบบนี้ งอนกูอีกแน่”


   “ผมจะงอนพี่ทำไม หืม~”


   “ตาเหลือกใส่พี่อีก งอนเพราะพี่จูนอ่ะดิ” พี่ดินมองผม


   “เปล่า!” กูก็เสียงสูงตอแหลผัวไปอีก


   “นั่นไง พี่จูนแกไม่มีอะไร พอดีแกมาส่งงานแกเลยแวะเข้ามาทักทายเท่านั้นเอง เมื่อกี้พี่ยังชี้ให้พี่จูนแกดูอยู่เลยว่า แฟนยืนอยู่ตรงนั้น กะจะพาฟ้าไปแนะนำให้รู้จักสักหน่อยแหละ แต่พี่จูนดันมีธุระเลยต้องรีบไปก่อน”


   “พี่แกคงช้ำใจ ไอ้ดินแม่งดันไปพูดเปิดตัวเมียขนาดนั้น” พี่เมืองเข้ามาร่วมวงสนทนา


   “เออ แล้วฟ้าจะถ่ายรึยัง”


   “ถ่ายได้เหรอ เนื้อตัวเปื้อนอีกแล้ว”


   “ได้ดิ เดี๋ยวไปอาบน้ำในสโม”


   “อืม งั้นก็ดีวันนี้พวกผมอยากถ่ายพวกพี่แบบนั่งด้วยกันอ่ะ เชิญชวนให้คนที่สนใจมาเรียนที่คณะแล้วก็อยากให้พวกพี่ๆ พาแนะนำแต่ละสาขาอะไรแบบนี้”


   “ได้”


   “งั้นพวกพี่ก็ไปอาบน้ำแต่งชุดนักศึกษาได้เลย เดี๋ยวพวกผมขอเซ็ตฉากเซ็ตกล้องกันก่อน”


   “ต้องใส่ไทค์ไหม” พี่เมืองถาม


   “ก็ดีนะ”


   “เอางี้ดิไอ้ฟ้า ให้พี่ดินพี่เมืองใส่ชุดนักศึกษา ส่วนพี่มิ่งพี่ภูก็ใส่ช๊อป”


   “เออดี กูไม่ได้รีดเสื้อมาพอดี ให้เมียรีดให้ก็เอาแต่นอนแดกไปวันๆ” ไอ้พี่ภูพูดเหน็บพี่มิ่ง


   “ใครเมียมึง”


   “อ๋อ ครับๆ ไม่เถียงครับ” พี่ภูแม่งโคตรกวนตีนพี่มิ่งเลย “คนนี้ไม่ใช่เมียครับ แต่นอนเอากันทุกคืนเลย... หรือไม่จริง” พี่ภูมองพี่มิ่งหน้านิ่งแต่ดูแล้วโคตรจะเหนือกว่า  ไอ้พี่มิ่งก็ได้แต่ทำอะไรไม่ถูก โกรธเขินหน้าดำหน้าแดงปนกันไปหมด


   “กูไม่รู้ กูรู้แค่กูรักอาจารย์ กูรักโรงเรียน”สิ้นคำพูดของพี่มิ่ง พวกพี่ภูแม่งก็หัวเราะลั่นเลย


   “มุขเด็กพี่แม่งฮาวะ ขอซื้อดิ” ไอ้สิงห์ชี้ไปที่พี่มิ่ง


   “ซื้อมุข?”


   “เปล่า ซื้อเมีย”


   “ฆวย” ทั้งพี่ภูพี่มิ่งพูดขึ้นมาพร้อมกัน


   “กูบอกแล้วว่ากูไม่ใช่เมียไอ้ภู พวกมึงนิมัน” พี่มิ่งทำหน้างอ


   “พอๆ ไปอาบน้ำได้แล้ว ไอ้คนไม่ใช่เมียของนายภูวดล” พี่เมืองแม่งแซวขึ้นมาอีกคน เล่นเอาพี่มิ่งแม่งวิ่งไล่เตะพวกพี่มันกระเจิง


   “เป็นศัตรูกับพวกพี่มันไม่ได้แน่ ปากแต่ละคนเหมือนกินหมาเข้าไปเป็นคอก” ไอ้เต๋าพูดขึ้นมาอย่างกลัวๆ


   “เออ เห็นมันแซวมันด่ากันแต่ละที โคตรน่ากลัว” ไอ้สิงห์ตอกย้ำความปากหมาของแก๊งค์เกษตร


        “กูว่าถ้าใครโดนพวกพี่มันแซวคงยับทั้งตัว” ผมเสริม


   “แต่ได้ข่าวว่าช่วงล่างมึงก็โดนจนยับแล้วนิ กว่าจะเดินเหินได้เป็นปกติเล่นขาถ่างเป็นอาทิตย์”   


   “ไอ้สัดสิงห์ เดี๋ยวกูโบก ปากมึงก็ไม่แพ้พวกพี่มันเลย ไอ้ห่าปากหมา”


   “การแซวเป็นของหวาน จำไว้นะมิซซิสเวหา”


   “ฆวย!”


   “เออ แล้วมึงได้ชวนพี่ดินมันไปงานแต่งเจ้ดาวมึงเปล่า อาทิตย์หน้าแล้วนิ”


   “ยังเลย ช่วงนี้มึงก็เห็นพวกเรางานยุ่งจะตาย พี่มันก็งานยุ่งเดี๋ยวเข้าฟาร์มเดี๋ยวลงแลปกูเลยลืมชวนเลย”


   “เออ ลองชวนมันไปดิ พามันไปให้ที่บ้านรู้จัก พอไปถึงบ้านมึงก็เดินไปบอกเตี่ยเลยว่า อั๊วไปเรียนมาสองปี อั๊วเอาลูกเขยมาฝากหนึ่งคน”


   “ไอ้สัด เตี่ยกูช๊อคตายก่อน”


   “โอ๊ยเขาไม่ช๊อคหรอก เขารู้ว่ายังไงๆ ชาตินี้มึงหาเมียไม่ได้แน่ น่าจะหาผัวได้ก่อน”


   “กวนส้นตีนละ”


   “แล้วเรื่องเย็นนี้มึงบอกพี่ดินยัง” ไอ้เต๋าพูดขึ้นมา


   “อ๋อ งานเลี้ยงสายรหัส กูบอกพี่มันแล้ว”


   “แล้วพี่ดินไปเปล่า”


   “มันบอกว่าถ้างานใส่น้ำใส่ปุ๋ยของมันเสร็จเร็วมันจะไป”


   “มึงเอาผัวไปอวดเหรอ” ไอ้สิงห์ถามผม


   “เปล่า พวกพี่รหัสกูเขาอยากให้พาแฟนไป ถ้าใครมีก็ให้พาไปจะได้ทำความรู้จักกัน”


   “อ๋อ แล้วไอ้เต๋าสายรหัสมึงก็เลี้ยงวันนี้เหรอ”


   “เออดิ พี่สายรหัสปีสี่พวกกูสองคนเป็นผัวเมียกัน เลี้ยงกันทีก็ไปกันเป็นแพ๊คเกจ”


   “เอ้า ยังงี้มึงก็ไม่มีใครไปอวดดิ เมียก็ไม่มี”


   “ก็ไม่รู้สินะ” ไอ้เต๋าพูดแบบมีเลศนัย ไอ้ห่าพูดแบบนี้กูชักอยากเสือกเลย “ไม่ต้องมาอยากเสือกเรื่องของกู ไปเตรียมฉากเตรียมกล้องกันก่อนเถอะ”





   พอเซ็ตฉากเสร็จผมก็เดินไปหาพี่ดินที่สโมสรนักศึกษา ยังเดินไม่ถึงห้องดี ก็ได้ยินเสียงหวีดของพวกสาวๆเสียก่อน และคนโดนหวีดก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากไอ้พวกคุณชายของคณะเกษตร แหมพอได้แต่งเนื้อแต่งตัวเข้าหน่อยทำมาเป็นหล่อ ดูดิเดินมาด้วยกันสี่คนเป็นF4 เลยนะ พวกพี่มันแต่งตัวเรียบร้อยผมเผ้าเซ็ตเป็นอย่างดี หล่อมาเชียวยิ่งไอ้พี่ดินพี่เมืองไม่ต้องพูดถึง นานๆจะได้เห็นมันแต่งชุดนักศึกษาถูกระเบียบตั้งแต่หัวจรดเท้าสักที โดนสาวกรี๊ดก็ไม่แปลก


   “ไง เรียบร้อยพอเปล่า หล่อพอยัง” พี่ดินเดินมายืนข้างหน้าผม


   “อืม ก็งั้นๆอ่ะ” ผมพูดแบบส่งๆ แต่ใจนิเต้นระสำจนแทบจะออกไปจากอก พี่ดินมันหล่อจริงๆ หล่อวัวตายควายล้มของจริง เชื่อแล้วว่าเป็นเดือนมหาลัยเก่า ทุกทีก็ว่าหล่อแล้วแต่นิแม่งโคตรหล่อเลย


   “เมื่อกี้เจออาจารย์ อาจารย์แม่งขอถ่ายรูปเลยอ่ะ กูแม่งฮา” ไอ้พี่เมืองพูดขึ้นมา


   “เออ กูก็ว่าพวกเราแม่งก็แต่งตัวถูกระเบียบมาตลอดนะเว้ย” พี่ดินพูดเสริม แหมผมล่ะไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่แฟนพูดเท่าไร เห็นออกจากบ้านทีไรไม่ช๊อปก็เสื้อยืด เสื้อตัดอ้อยตลอด กางเกงยีนขาดๆ ใส่ผ้าใบ ลากแตะไม่ก็ใส่บูท ผมเห็นอยู่แค่เนี่ย


   “พอๆ ไปทำงานกันได้แล้วครับ”


   “พี่ไม่ไป!!!”


        “เอาทำไมอ่ะ” พี่ภูหันมาถาม ก็ไอ้พวกพี่เมืองที่กำลังตั้งท่าเดินซะดิบดีต้องมาหยุดชะงักเพราะแฟนตัวดีของผมซะงั้น


         “ฟ้ายังไม่ได้ชมว่ากูหล่อเลย”


   “โถ่วเว้ย กูนึกว่าอะไร อยากให้เมียชม... เหม็นความรักวะ!!  งั้นพวกกูไปรอที่ห้องล่ะกัน” พี่เมืองเดินนำพวกพี่มิ่งกับพี่ภูไป ปล่อยผมไว้กับไอ้พี่ตัวยุ่งคนนี้


   “หล่อแล้ว ไปทำงาน” ผมมองค้อนพี่มันนิดๆ


   “จริงอ่ะ”


   “เออ”


   “พูดเพราะๆดิ ฟังแล้วหมดแรงเลย ไม่อยากทำงานให้แหละ”


   “ไอ้พี่ดิน ทำไมวันนี้ดื้อ”


   “ก็พี่อยากได้กำลังใจ พูดดีๆหน่อยเร็ว คนมองเต็มแล้ว”


   “ก็เพราะคนมองไง ผมถึงไม่อยากพูด ไปเร็วไปทำงาน”


   “ชมก่อน เร็วๆ”


   “ครับ พี่ดินหล่อมากเลย หล่อที่สุดเลย” ผมพูดจบทำท่าจะเดินหนีมันดันถูกพี่มันจับมือไว้อีกครั้ง “อะไรอีก”


   “ไทเบี้ยวอ่ะ จัดให้หน่อย”


   “กลับไปโดนดีแน่ ไอ้พี่ดิน” ผมบ่นงึมงำ ก่อนจะเดินก้มหน้าก้มตาไปจัดเนคไทให้พี่มัน จะไม่ให้ก้มหน้าก้มตาได้ไง ก็พี่มันเล่นจ้องผมตาเป็นมันเลย ไม่อายไม่เขินก็ให้มันรู้ไปดิ พอจัดไทให้เสร็จผมก็ถูกพี่มันโอบไหล่ แล้วพาเดินไปที่ห้องทำงาน แหมได้แกล้งผมทีไร มันดูมีความสุขเหลือเกิน ไอ้แฟนบ้า!   


   ระหว่างการทำงาน บอกเลยว่าทำงานกับพวกพี่คณะเกษตรเหมือนจับปูใส่กระด้ง โคตรซนอยู่ไม่นิ่ง พี่ดินไม่เท่าไร มันยังดูเป็นเด็กมีสมาธิอยู่บ้าง แต่ไอ้พี่สามคนนี้โคตรสมาธิสั้นเลย เหนื่อยแบบสุดๆ แย่งกันพูดโคตร นิมันอยากช่วยผมทำงานหรือว่ามันแกล้งผมกันแน่เนี่ย ช่วงที่พาไปแนะนำแต่ละสาขานี่ก็โคตรเหนื่อยเลย ไปแนะนำไม่พอ ยังไปแซวไปเล่นกับพวกพี่พวกน้องกันอีก พวกพี่ดินแซวแม้กระทั่งอาจารย์! สนุกปากของพวกมันเชียวล่ะ แต่ที่ผมรู้สึกชอบคือคณะเกษตรทุกคนดูรักกันดี คุยเล่นคุยสนุกกันตลอด บางทีก็มีพวกน้องๆสาวๆมาขอถ่ายรูปพวกพี่มันก็ยอมนะ คือพวกพี่มันนอกจากอัธยาศัยดีเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมแล้ว มันยังเป็นที่นิยมของคณะเหมือนกัน   


    “งั้นสุดท้ายผมอยากให้ทุกคนได้พูดเชิญชวนให้น้องๆที่สนใจเข้ามาเรียนที่คณะเกษตร พี่มิ่งพูดคนแรกเลย”


   “เออ พี่ก็อยากให้น้องๆ นักเรียนที่สนใจงานในด้านเกษตร ชอบพวกธรรมชาติ อยากอยู่แบบออแกนิก ลองครับ ลองเข้ามาศึกษาดู เกษตรเรามีอะไรที่น่าสนใจเยอะ ลองมาเรียนดูสักปี มาทำความรู้จักพวกพี่ๆ  ถ้าเรียนไม่ไหวมาปรึกษาพวกพี่ๆได้ แต่พี่ขอบอกไว้เลยรุ่นพี่ไม่ได้ฉลาดทุกคน” พี่มิ่งพูดถึงท่อนนี้ไอ้พี่สามคนที่นั่งอยู่ข้างๆก็พากันหัวเราะออกมา “คือการเรียนมันต้องอดทนต้องพยายาม ถ้ามันไม่ไหวจริงก็ค่อยซิ่วเอาเนอะ 555” 


   ผมแอบหัวเราะให้พี่มิ่ง พวกพี่เมืองก็แอบอมยิ้มให้พี่มันด้วยเหมือนกัน


   “พี่ภูพูดต่อเลย”


   “พี่ก็อยากจะชวนน้องที่สนใจในงานเด้านเกษตรกรนะครับ มาเรียนกันเยอะๆ ประเทศไทยเราเป็นประเทศแห่งเกษตรกรรม เราขาดอาชีพนี้ไม่ได้หรอกครับ ถ้าสนใจก็ลองเข้ามาศึกษาดูนะครับ แต่พี่เชื่อว่าทุกคนที่เข้ามาเรียนจะต้องได้รับสิ่งดีๆ กลับไปแน่ๆ 4 ปีที่เราอยู่ในคณะนี้พี่บอกได้ว่า พวกน้องๆจะรู้และเข้าใจในงานด้านเกษตรและรักในงานเกษตรแน่นอน.... ถ้าไม่เชื่อ! พี่ให้เอาตีนมาถีบพี่เลย”


   “ไอ้พี่ภู พูดซะดิบดี ตายตอนจบ พูดแบบนั้นออกไปได้ไง”ไอ้สิงห์บ่นพี่ข้างบ้าน


   “เอ้ากูพูดด้วยความจริงใจไง”


   “เออ ช่างมันเถอะ เดี๋ยวจะช้ากันไปใหญ่ คลิปเมื่อกี้เดี๋ยวเอาไปตัดได้”


   “โอเคๆ งั้นพี่เมืองต่อเลย”


   “เพื่อนพี่สองคนก็พูดไปหมดแล้วเนอะ เอางี้ อยากให้ลองเปิดใจให้คณะเกษตร ถ้าน้องคิดว่าเรียนเกษตรแล้วต้องไปทำไร่ไถนา น้องคิดถูกแล้วครับ 555 พี่อยากบอกว่าเรียนเกษตรมันก็ต้องเข้าถึงในงานด้านนี้ ถ้าบ้านน้องคนไหนเป็นเกษตรกรอยู่แล้ว น้องๆลองมาเรียนคณะนี้สิครับ มาหาวิชาไปพัฒนาหมู่บ้านของเราดู เกษตรจบมาไม่จำเป็นต้องเป็นชาวไรชาวนา เราเป็นได้ทุกอย่าง นักวิจัย อาจารย์ ข้าราชการ เรียนเกษตรไม่มีทางตกงานครับ ถึงตกงานก็ปลูกผักปลูกหญ้าขายได้  ลองเปิดใจดูนะ พี่อยากชวนน้องทุกคนที่สนลองมาเรียนดูนะครับ พี่เชื่อว่าคณะนี้จะไม่ทำให้ชีวิตสี่ปีในรั้วมหาลัยของน้องน่าเบื่อแน่นอน ขอบคุณครับ ” พี่เมืองมันพูดกวนๆ แต่ก็ดูมีสาระเหมือนกัน


   “คนสุดท้าย พี่ดิน”


   “หมดเรื่องพูดแล้วอ่ะ” กล้องหันไปทางพี่ดิน พี่มันพูดตัดพ้อ “พวกเพื่อนๆพูดหมดแล้วอ่ะ”


   “พูดมาเถอะหน่า งั้นก็ลองบอกเคล็ดลับในการเข้ามาเรียนคณะนี้”


   “อืม คือ...เพื่อนพี่ทั้งสามคนพูดหมดแล้ว งั้นพี่ขอบอกเคล็ดลับ สำหรับน้องๆที่อยากมาเรียนคณะเกษตรนะครับ อย่างแรกคือ ใครที่อยากมาเรียนคณะเกษตรพี่อยากให้น้องเปิดใจ แล้วก็อดทน ทั้งเรื่องการเรียนและเรื่องงานในด้านการเกษตร คือเราต้องคลุกคลีอยู่กับมันอยู่แล้วครับ ไม่มีงานไหนง่ายไม่มีงานไหนยาก ถ้าเราอดทนและขยันทุกอย่างมันจะผ่านไปได้ด้วยดีครับ บางทีเราก็ต้องอดทนกับคำดูถูกดูแคลนของคนภายนอกด้วย ข้อสองใครมาเรียนเกษตรเราต้องมีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีในระดับหนึ่ง พวกเรามาเรียนด้านนี้ เราก็อยากจะทำให้ครอบครัวชุมชนหรือหมู่บ้านที่เราอยู่พัฒนาขึ้น บางทีก็ต้องเอาความรู้ที่ได้  ไปอธิบายไปสอนให้พวกชาวไร่ชาวนา สอนให้เขาได้พัฒนางานในด้านการเกษตร  ชีวิตการเป็นอยู่ของชาวเกษตรกรจะได้ดีขึ้น อาชีพการเกษตรมันมีช่องว่างให้เราได้พัฒนาอีกเยอะครับ ข้อสามเด็กเกษตรพวกเรารักกันครับ พี่เชื่อว่าถ้าน้องๆคนไหนมาเรียนจะต้องได้รับความเอ็นดูจากพวกพี่ๆไปแน่นอน ข้อสี่ถ้าน้องเลือกเรียนคณะเกษตรพี่เชื่อว่า ในสี่ปีนี้น้องจะได้รับทุกอย่าง จะได้เรียนรู้ในสิ่งที่น้องอยากรู้ ได้ทั้งความรู้จากการเรียน ได้ทั้งมิตรภาพจากเพื่อนจากพวกพี่ๆ ได้ความสนุก ความสุข ความทุกข์  และอาจได้แม้กระทั่ง...ความรัก” พี่ดินพูดจบมันหยุดมองผม เล่นเอาผมเขินเบาๆ พอทำตัวไม่ถูกผมเลยต้องรีบยกมือให้พี่มันพูดต่อ ไอ้พี่ดินมันก็กวนนะครับ ทำมาเป็นอมยิ้ม แหมมึงทำอะไรมึงก็หล่ออะไอ้พี่ดิน ทำใจกูเต้นได้ทุกรอบ


        “สุดท้ายถ้าใครยังหาตัวเองไม่เจอว่าอยากจะเป็นอะไร พี่ก็ขอให้น้องเก็บคณะเกษตรไว้เป็นหนึ่งตัวเลือกด้วยนะครับ แล้วเจอกัน” พี่มันยิ้มให้กล้อง บอกเลยว่าถ้าคลิปวีดีโอนี้ออกไป คณะเกษตรแตกแน่นอน แตกเพราะไอ้พี่ดินนี่แหละ


   “คัต ขอบคุณมากครับ” พวกผมไอ้สิงห์ ไอ้เต๋าพูดขึ้นมาพร้อมกัน การถ่ายทำวันนี้ผ่านไปด้วยดี เดี๋ยวพวกผมก็จะเอาคลิปที่เคยถ่ายไว้ตั้งแต่แรกๆ มาตัดต่อคราวนี้แหละ ปังแน่! 


   “เปลี่ยนชุดได้แล้วโว๊ยยยย” พี่เมืองตะโกนพลางดึงเนคไทออกจากตัว พวกพี่ดินก็เหมือนกันรีบเอาเสื้อออกนอกกางเกงถอดเนคไทอย่างรวดเร็ว แหมมึงจะอึดอัดอะไรกันปานนั้น


   “ทำงานๆๆ” พี่มิ่งพูดขึ้นมา


   “งานอะไรวะ ใส่ปุ๋ยผักเหรอ” พี่ดินถาม


   “รายงานไง พรุ่งนี้ส่งมึงจำไม่ได้เหรอไอ้ดิน”


   “เชี่ยลืม!!!! กูก็จำได้อย่างเดียวว่าวันนี้ใส่น้ำข้าวโผดกับใส่ปุ๋ยผักแล้วก็ไปงานเลี้ยงรหัสฟ้า”


   “ตาย มึงโดนอาจารย์ฆ่าตายแน่” ผมฟังพวกพี่มันพูด พลางเก็บของไปด้วย ไอ้พี่ดินก็เดินมาวอแวกูจัง


   “งั้นวันนี้มึงรีบทำเลย พวกกูสามคนนัดทำกันที่ห้องสมุดคณะ” พี่มิ่งพูดขึ้นมาอีกครั้ง


   “แต่...” พี่มันมองผม


   “พี่ดินทำงานเถอะ ไม่ว่างไม่เป็นไร”


   “ถ้าเสร็จแล้วพี่จะรีบไปหาที่ร้านนะ”


   “อืม งั้นผมไปก่อนเนอะ เดี๋ยวต้องเอาของไปเก็บที่คณะด้วย”


   “เดี๋ยวพี่ไปส่ง”


   “ก็ได้” ผมไม่เคยปฏิเสธหรอก ช่วงโปรโมชั่นผมต้องใช้ให้คุ้ม
   


(ต่อด้านล่าง)

[juku_0812]

(ต่อ)



       หลังจากที่พี่ดินมาส่งพวกผมก็เก็บของเครียร์งานอีกนิดหน่อย พวกเราก็รีบกลับบ้าน วันนี้ผมไปเลี้ยงสายรหัสกับไอ้เต๋า ส่วนไอ้สิงห์มันออกไปหาแฟนมันตั้งแต่เก็บของเสร็จ ปล่อยมันไปครับช่วงนี้ความรักระหองระแหง สามวันดีสี่วันไข้ ปล่อยให้มันไปเคลียร์ปัญหาความรักของมัน


   ผมกับไอ้เต๋ามาถึงร้ายประมาณ หนึ่งทุ่มกว่าไอ้เต๋ารีบมาส่งผมก่อน แล้วไอ้เพื่อนเลวก็ทิ้งผมไว้คนเดียวส่วนมันก็หนีไปรับสาว มันบอกผมว่าพาแฟนมาเปิดตัว เพราะตามจีบมานาน โอ๊ย! ดีใจกับเพื่อน  มันโสดมานาน ใช่ว่ามันจะหาไม่ได้นะครับ ไอ้เต๋ามันเป็นผู้ชายหน้าตาใช้ได้เลย สาวๆก็เข้ามาหามันตลอดแต่ว่ามันชอบพูดว่ายังไม่เจอคนที่ใช้ ยังไงกูก็คงจะไม่ชอบ


    ผมเดินเข้าร้านลังเบียร์ ร้านประจำพวกสายรหัสผม พอเดินเข้าไปด้านในก็เห็นพวกป้ารหัสลุงรหัสโบกไม้โบกมือให้ผมกันใหญ่ สายรหัสผมบอกเลยว่ามีแต่ตัวฮา ส่วนสายรหัสไอ้เต๋าก็นิ่งๆ มึนๆเหมือนไอ้เต๋าเลยครับ


   “หวัดพี่ครับพี่ๆ” ผมยกมือไหว้รอบโต๊ะ และสิ่งแรกที่ได้รับกลับมาคือคำถามที่ว่า


   “น้องเขยกูอ่ะ ไม่มาเหรอ” พี่แตงกวาพี่รหัสผมถามขึ้นมาทันทีทันใด แหมพวกมึงก็ว๊อนท์อยากเจอแฟนกูจัง


   “ติดงานพี่ ถ้าเสร็งงานเขาอาจตามมา”


   “เจ้ล่ะอยากอวดไอ้บัวจริงๆ ว่าน้องเขยเจ้ก็หล่อระดับเดือนเหมือนกัน”


   “ทำไมต้องอวดพี่บัวด้วยอ่ะ”


   “ฟ้า ฟ้าไม่รู้เหรอว่าน้องรหัสพี่ ไอ้เต๋ามันได้แฟนเป็นดาวเลยนะเว้ย” พี่บัวพี่รหัสไอ้เต๋าที่นั่งนิ่งๆรีบพูดขึ้นมา พลางยักคิ้วให้เจ้บัว พี่แกเป็นสาวเท่ห์ เป็นสาวหล่อของคณะ แถมยังเป็นเพื่อนสนิทกับอิเจ้ของผม มันเลยชอบมาพูดบลัฟกันตลอด


   “น้องกูก็ได้ผัวระดับเดือนเหมือนกัน แถมเป็นเดือนมหาลัยด้วย”


   “เดี๋ยวๆ ไม่ต้องเรียกถึงขั้นผัวก็ได้มั้งเจ้”


   “รึมึงเป็นผัว”


   “ขอไม่ตอบนะ”


   “ไม่น่ารอดนะมึงอะ”


   “พอๆเลิกพูด แล้วพวกพี่บอลอ่ะ ปู่รหัสผมยังไม่มาอีกเหรอ” ผมมองหาปู่รหัสสุดเฟี้ยวของผม นานๆพี่แกจะว่างๆ มาสังสรรค์ที เห็นว่าช่วงนี้งานยุ่ง เรียนจบแล้วงานก็ยุ่งแบบนี้แหละ


   “ใกล้ถึงแล้ว รอเมียอยู่ พี่โบว์แกแต่งตัวช้า ฟ้ามึงมาถึงมึงก็ควรทักลุงรหัส น้องรหัสมึงมั้งนะ ดูดิอิพี่แชมป์นั่งแดกไม่ทำไรเลย”


   “หวัดดีครับพี่แชมป์ แล้วก็ดีนะน้องแก้ม” ลุงรหัสผมก็สายฮานะครับ แต่วันนี้เฮียแกดูเหมือนจะหิวโหย อาจเป็นเพราะช่วงนี้พี่แกทำธีสิสคงไม่ค่อยได้พักผ่อนนอนหลับ ไม่ค่อยได้กงได้กินอะไรกับเขา เลยดูท่าทางน่าสงสาร ส่วนน้องรหัสผม น้องเป็นคนน่ารักมาก ขาวๆหมวยๆ แต่เหมือนน้องจะหลงมาอยู่สายรหัสผิดเพราะน้องเรียบร้อยแบบสุดๆ นั่งนิ่งๆและโปรยยิ้มให้คนรอบข้าง


   “เออ หวัดดี ฟ้ามึงชงเหล้าให้เฮียทีดิ เดี๋ยวไอ้พี่บอลมากูอดแดก ไอ้ห่านั้นนานๆมาสังสรรค์ทีแดกเหล้ายังกับน้ำ”


   “ครับๆ”


   “มึงนิน่ารักขึ้นเยอะเลยนี่หว่า ถึงว่าเลยได้ผัว”


   “พี่ก็พูดไป ผมอายนะเว้ย”


   “กูล่ะอยากเห็นผัวมึงจริงๆ กูเคยเห็นแต่ไกลๆ ตอนที่เขามาส่งมึง กับตอนที่เขาเล่นดนตรีงานเกษตรแฟร์เท่านั้นแหละ อยากเห็นจังๆสักที อยากรู้ว่าเขาจะหล่ออย่างทีอิแตงกวาพี่มึงบอกรึเปล่า”


   “โถ่วพี่แชมป์ มองจากดาวอังคารลงมายังเห็นว่าหล่อมากอ่ะ หล่อกว่าพี่ด้วย โอเคนะ”


   “เจ้ก็พูดเว่อร์ไปวะ” ผมห้ามปรามเจ้แตงกวา


   “เออ กูรู้ว่ากูไม่หล่อ แต่กูก็พอมีเสน่ห์แหละวะอิกวา”



   “เหรอค่ะเฮีย! แล้วแต่เฮียจะคิด... เออ น้องแก้มพี่ว่าน้องแก้มจะยิ้มมากไปแล้วนะ แดกๆมั้งเถอะไม่ต้องเกร็ง เราคนกันเอง” อิเจ้กวาของผมนิปากดีจริงๆ น้องมันอยู่ของน้องดีๆชอบไปแกล้งมัน “แหนะยังยิ้มอยู่อีก อย่ามายิ้มให้กับเฮียเจ้าของร้านนะ เจ้จองมานานแล้ว” เจ้กวาพูดพลางส่งสายตาหวานให้พี่เจ้าของร้านที่อยู่ตรงหน้าเคาว์เตอร์ พี่แกก็หน้าตาดีอย่างทีอิเจ้จองไว้จริงๆ แต่ว่าพี่แกยังหนุ่งยังแน่น ดันได้เป็นถึงระดับเจ้าของบาร์แล้วอ่ะ เก่งวะ


   “หล่ออย่างที่พี่ว่าจริงๆ หนูชอบ” นี่คือคำพูดของน้องแก้มหญิงสาวหน้าตาน่ารักที่ผมคิดว่าเรียบร้อยที่สุดในสาย ก็ว่ากูอาจคิดผิด อิน้องนี่อาจเป็นเจ้แตงกว่าสองก็ได้


   “แหนะเดี๋ยวตบนะ”


   “หนูไม่สู้พี่บัวหรอก คนนี้หนูยกให้ก็ได้”


   “ร้ายนะเรา เห็นเงียบๆ ไม่เบาเหมือนกัน”


   “หนูไม่เงียบนะพี่ ที่เงียบเพราะกลัวว่าพี่จะรับกันไม่ได้”


   “555 เออพี่ชอบ” เจ้แตงกวาแกตบโต๊ะ ตบมือชอบอกชอบใจในหลานรหัสรุ่นนี้แบบสุดๆ พอพวกเราคุยกันไปได้สักพักพวกปู่รหัสย่ารหัสของผมกับไอ้เต๋าแกก็มาพอดี ไอ้เต๋าก็ด้วยมันพาแฟนมันมา แล้วก็ไม่ใช่ใครที่ไหน


   “พี่เจิม เอ๊ยพี่ทิน่า!” ผมเรียกชื่อดาวคณะเกษตรปี 3 ออกมาด้วยความตกใจ ไอ้เชี่ยคนใกล้ตัวเลย พี่เจิมของไอ้สิงห์มัน


   “ไงฟ้า” พี่ทิน่าโบกมือให้ผม ก่อนที่พี่จะหันไปไหว้ไปสวัสดีรุ่นพี่ร่วมมหาลัย แอบไปคบกันตอนไหนวะนั่นกลับบ้านไปต้องไปซักไซ้ไอ้เต๋ามันสักหน่อย เพียงไม่นานสายผมกับสายไอ้เต๋าก็มาครบองค์กันสักที แก๊งค์เราดูเหมือนจะเสียงดังที่สุดในร้าน ก็เราชาวนิเทศนิหน่าเจอกันทีก็เม้ากันกระจาย


   “พี่บอล พาใครมาอ่ะ สวยวะ” คราวนี้เป็นไอ้พี่แชมป์มันสะกิดปู่รหัสผมยิกๆ


   “อ๋อ น้องสาวโบว์ ชื่อแบม”


   “โคตรสวย”


   “เมียกูสวยน้องสาวเขาก็ต้องสวยดิวะ”


   “แต่ไม่เคยเห็นหน้าวะพี่” ไอ้สองคนนี้มันกระซิบกระซาบคุยกัน กระซิบยังไงของมันก็ไม่รู้เพราะผมแม่งก็ได้ยิน


   “คนละมหาลัยแต่เรียนนิเทศเหมือนมึงนะ”


   “อ๋อ มีแฟนยัง จีบให้หน่อยดิ”


   “น้องเขาโสด แต่ถ้ามึงอยากจีบมึงจีบเองกูไม่ช่วยโว๊ย”


   “ใจร้ายวะ”


   “ฟ้า” พี่บอลเรียกผม


   “ครับ”


   “ช่วงนี้ไปทำไรมา ทำไมน่ารักขึ้นเป็นกองเลยวะ”


   “เปล่านะพี่ ผมก็น่ารักของผมแบบนี้อยู่แล้วนะ”


   “แหมไม่หลงตัวเองเลยนะหลานกู” ผมหัวเราะ ก่อนจะยิ้มตาหยีให้พี่มัน “เออ ช่วงนี้กูกำลังทำงานด้านนิตยสาร เขากำลังหาเด็กไปแคสงานถ่ายแบบ ฟ้ามึงสนใจเปล่า”


   “โอ๊ย ไม่เอาอ่ะพี่ งานแบบนั้นไม่เหมาะกับผมหรอก ผมชอบงานเบื้องหลัง”


   “เสียดายหน้าตาวะ มึงก็ออกจะน่ารัก เดี๋ยวนี้คนเข้าชอบผู้ชายแนวน่ารักๆเสียด้วย”


   “ขอผ่านวะพี่”


   “เออ กูไม่บังคับ แต่ยังเสียดายอุตสาห์จะหาค่าขนมให้หลานรหัสกินเล่นสักหน่อย นี่ดูแบมพี่มึงหนึ่งปี น้องเขาก็ไปอยู่บริษัทกู ถ่ายแบบไม่กี่เล่มตอนนี้ถูกทาบทามไปเป็นนักแสดงแล้วนะ” พี่ที่ชื่อแบมยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มกลับให้เธอ คนอะไรสวยจริงๆ ว่าเจ้ทิน่าสวยแล้วเจ้แบมนิโคตรสวยเลย


   “น้องชื่อฟ้าเหรอ”


   “ครับ”


   “น่ารักจัง ไปเป็นนายแบบกับพี่ไหม นิถ้าพวกพี่ในบริษัทเห็นต้อจับน้องฟ้าเข้าสังกัดแน่” พี่แบมถามผม คนอะไรหน้าสวยแล้วยังเสียงหวานอีก โคตรเพอร์เฟค


   “ไม่ครับ ผมชอบงานเบื้องหลัง พวกแบกกล้องใช้แรงงาน แบบนั้นเหมาะกับผมมากกว่า”


   “น่าเสียดายจัง”


   “พี่แบมลองดูคนอื่นสิ สายรหัสผมหน้าตาดีทุกคนนะ พี่แชมป์คนนี้ก็หน้าตาดี” พอผมพูดจบไอ้พี่แชมป์ก็ยกนิ้วโป้งให้ผมทันที


   ระหว่างที่พวกเรากำลังคุยกันออกรสออกชาติกันอยู่นั้น โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นและก็ไม่ใช่ใครที่ไหน นอกจากไอ้แฟนตัวดีของผม พี่ดินโทรมาถามว่าผมนั่งอยู่ตรงไหน เพราะมันมาถึงแล้ว มันยังบอกอีกว่าพวกพี่มิ่งก็มาด้วย แต่พี่พวกนั้นเขาไปเปิดโต๊ะด้านในแล้ว ผลเลยบอกพี่มันให้รีบเดินเข้ามาด้านใน โต๊ะที่คุยเสียดังสุดอ่ะ โต๊ะพวกผม เพียงไม่นานไอ้คุณแฟนตัวดีก็ยืนอยู่ด้านหน้าประตูร้าน


         แค่พี่มันเดินเข้ามาในร้านทุกสายตาก็จับจ้องไปที่มันแล้วครับ ผู้ชายบ้าอะไรหล่อตลอดเวลา ขนาดใส่แค่เสื้อยืดคอกลมกับกางเกงยีนขาดๆแถมยังลากแตะมาด้วย สภาพแบบนี้มันไม่ควรจะเตะตาคนอื่นเลยสักนิด แต่เพราะหน้ามันหล่อไง ใส่ชุดเน่ายังไงมันก็หล่อ


         “พี่ดิน” ผมกวักมือเรียก ไอ้พี่ดินยิ้มให้ แล้วมันก็เดินมาทางผม พอมาถึงที่โต๊ะพี่ดินก็ไล่สวัสดีทุกคนเป็น สส. เลยครับ ก่อนที่มันจะหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงใครบางคนเรียกมัน


         “ดิน”


         “แบม”


        “ดิน  คือ”


        “เดี๋ยวค่อยคุยกันนะแบม” พี่มันยิ้มให้พี่แบม ก่อนจะนั่งลงข้างๆผม ผมหันมองพี่มันด้วยสายตาไม่เข้าใจ คือมึงไปรู้จักกันตอนไหนวะ แต่พี่มันก็ไม่ได้อะไรเอาแต่ยิ้มให้ผมอย่างเดียว


        “ใครวะฟ้า” พี่บอลปู่รหัสผมถามขึ้น


        “แฟนไอ้ฟ้ามันพี่” อิเจ้แตงกวาตอบแทนทันที “ยินดีที่ได้รู้จักนะคะดิน เราชื่อแตงกวานะ ปีสามนิเทศพี่รหัสฟ้า” อิเจ้แตงกวาเสนอตัวทันที


      “ครับ...” ไอ้พี่ดินยังไม่ทันตอบดียัยแก้ม น้องรหัสตัวดีของผมก็พูดแทรกขึ้นมา


      “หนูชื่อแก้มนะคะ ปีหนึ่งนิเทศยังโสด”


      “เราชื่อบัวนะ ปีสามคณะนิเทศยังโสดเหมือนกัน”


      “ได้ข่าวว่ามึงเป็นทอม” เจ้แตงกวาประชดเพื่อนตัวเองพลางมองบน


      “ถ้าได้ดินเป็นแฟน เรายอมเปลี่ยนตัวเองได้เสมอ”


      “แรด!”


      “ครับ ผมชื่อดิน ปีสามคณะเกษตร ไม่โสด...นี่แฟน” พี่ดินชี้มาทางผม มันมองผมแล้วยิ้มให้ การปรากฏตัวของมันทำเอาฮือฮาไปทั่ว แต่พอบอกว่าไม่โสดเท่านั้นแหละ ทุกคนเลิกสนใจแล้วกลับไปคุยกันต่อ


       "หลานรหัสกูไม่ธรรมนิหว่า แฟนแม่งหล่อ" พี่บอลแซวผม ก่อนจะหันไปคุยกับพี่ดิน "หล่อแบบนี้ ไปเป็นนายแบบกับพี่ไหม หน้าแบบนี้รุ่งแน่นอน" พี่บอลยื่นนามบัตรให้พี่ดิน


       "ไม่ดีกว่าครับ ผมชอบงานไร่งานสวนมากกว่า" พี่ดินรับนามบัตรพี่บอลมา แต่ก็ปฏิเสธปู่รหัสผมแบบยิ้มๆ


       "เมื่อกี้้พี่ก็ชวนแฟนเราไปถ่ายแบบเหมือนกัน ไอ้ฟ้ามันน่ารัก ช่วงนี้เขาฮิตผู้ชายน่ารักอยู่ด้วย"


       "หืม ไปเหรอ" พี่ดินหันมาถามผม ผมเลยรีบส่ายหน้าปฏิเสธ


       "มันไม่ไป มันบอกอยากเป็นเด็กยกกล้อง ยกฉากมากกว่า พี่ล่ะเสียดายมันแย่ อุตสาห์จะหาค่าขนมให้มันกินเล่นสักหน่อย" พี่ดินตอบขึ้นมา

     
       "ค่าขนมผมหาให้แฟนผมได้อยู่แล้วพี่ อีกอย่างฟ้าเป็นเด็กยกกล้องยกฉากอ่ะ ผมว่าเหมาะแล้ว"


       "หน้าผมเหมือนพวกใช้แรงงานรึไงพี่ดิน" ผมมองค้อนพี่มัน


       "พี่ขี้เกียจตามหึงตามหวงแฟน รู้ว่ายังไงๆ ถ้าฟ้าไปทำงานแบบนั้นต้องมีคนขายขนมจีบแฟนพี่แน่ๆ ก็เล่นน่ารักซะ!" พี่มันยิ้มให้ผม ขณะทีมือมันก็เขี่ยแก้มผมเล่นไปด้วย ไอ้พี่ดินมาทำตัวน่ารักเดี๋ยวก็กรโดดกัดคอกลางร้านซะเลย
 

       “ดิน แบมขอคุยด้วยได้ไหม” พี่แบมเรียกพี่ดินอีกครั้ง


        “ได้ดิ แต่เราขอถามแฟนเราก่อนนะ กลัวเขาเข้าใจผิด” ปากพี่มันเป็นยังงี้ตั้งแต่พวกเราคบกันแรกๆเลยครับ เวลาไปไหนด้วยกันแล้วมีสาวๆมาขอเบอร์มาจีบพี่มัน มันจะอ้างผมตลอด ขนาดเปลี่ยนสถานะกันแล้วผมก็ยังทำหน้าที่เป็นไม้กันหมาได้เป็นอย่างดี  แต่ผมก็ชอบนะ ชอบในความชัดเจนของมัน อยู่ด้วยแล้วสบายใจดี


         “พี่ไปคุยกับแบมนะ”


        “อืม ไปเถอะ พี่เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนเหรอ”


        “แฟน!” พี่แบมตอบกลับมาทันที แถมสายตาพี่แกก็เปลี่ยนไปมาก จากตอนแรกมองผมด้วยสายตาอ่อนโยน สาวหวาน แต่ตอนนี้พี่แกแทบจะกระโดดตบผมได้


        “อือ แบมแฟนเก่าพี่สมัยมัธยม”


        “เหรอ งั้นก็ไปเถอะ”


        “ไม่งอนนะ”


        “ผมไม่งี่เง่าขนาดนั้นหรอกน้า”


         “....” พี่ดินมันขมวดคิ้วมองหน้าผม เหมือนไม่เชื่อ


         “ไปเถอะ ผมไม่งอนหรอกหน่า” พอเห็นทั้งสองคนเดินออกไปด้วยกัน คือแบบเสียงที่พูดตามหลังสองคนนั้นแม่งทำเอาเจ็บเบาๆ มีแต่คนพูดว่าทั้งคู่สวยหล่อเหมาะสมกันแบบสุดๆ เออกูมันไม่ใช่ไง กูมันไม่เหมาะกับพี่มันไง แต่ก็ต้องคิดในใจว่าไม่งอน ฟ้ามึงอย่างอนนะ มึงต้องใจเย็น ฟ้ามึงใจเย็นนะ


         “ฟ้ามึงไหวนะ” ไอ้เต๋ามันทำเป็นเนียน ทำเป็นมาตักน้ำแข็งข้างๆผม ผมรู้ว่ามันกำลังเป็นห่วงผม พี่ทิน่าก็อีกคนมองผมเหมือนอยากจะให้กำลังใจผมยังไงยังงั้น


         “ไหวดิ”


         “เออ ใจเย็นๆ คงไม่มีอะไรกันหรอกมั้ง พี่ดินมันรักมึงจะตาย ไม่สิมันเลยคำว่ารักแล้วพี่ดินมันคลั่งไคล้ มันบ้ามึงจะตาย”


         “เออ กูรู้มึงนิก็ย้ำกูจัง กูเชื่อใจพี่ดินอยู่แล้ว มึงไม่ต้องห่วงหรอกกลับไปแดกป่ะ”


        “เออ มีอะไรก็บอกกู”


        “แต๊ง”








   พาร์ทดิน



   “แบมโทรหาดินตลอด ทำไมดินไม่ยอมรับโทรศัพทแบมละ” แบมเดินมาจับมือผม พวกเราสองคนคบกันตั้งแต่สมัยที่พวกเราเรียนอยู่ด้วยกันตอนมอปลาย แต่ก็ต้องเลิกกันไปตอนที่พวกเรากำลังจะไปต่อมหาลัย แบมเขามีอุดมการณ์ชัดเจน เขาอยากเป็นดารานักแสดงในขณะที่ตอนนั้นผมก็สนใจแต่งานด้านการเกษตร พวกเราสองคนเลยทะเลาะกันบ่อย  เพราะความคิดไม่ค่อยตรงกัน เขาอยากให้ผมไปเรียนกับเขา ส่วนผมก็อยากจะเรียนในสิ่งที่ผมรัก สุดท้ายแบมก็คงทนผมไม่ไหว เลยขอเลิกกับผม


   “พอดีดินไม่ค่อยว่าง อยู่ในมหาลัยก็ทำแต่ฟาร์ม แบมเป็นไงสบายดีไหม”


   “อืม สบายดี แบมคิดถึงดิน ตั้งแต่เลิกกับดินแบมยังไม่มีใครเลยนะ”


   “สวยแบบแบม ดินว่าน่าจะมีคนจีบเยอะอยู่นะ”


   “แต่ทุกคนที่เข้ามาก็ไม่เหมือนดินเลยสักคน”


   “แฟนดินชื่อฟ้า เขาน่ารักเนอะ” ผมไม่อยากพูดแบบนี้ แต่พอเห็นหน้าแบมผมก็พอเดาได้ว่า แบมจะพูดอะไรต่อ เลยตัดปัญหาเลยล่ะกัน


   “เด็กคนนั้น.. แบมไม่คิดว่าดินจะชอบผู้ชาย”


   “ก็ไม่เคยคิดเหมือนกัน แต่พอได้เจอก็ดันชอบไปแล้ว”


   “เรากลับมาคบกันได้ไหมดิน แบมยังรักดินอยู่นะ” แบมเดินเข้ามากอดผม เธอร้องไห้ออกมาเหมือนว่าเธอต้องการผมจริงๆ ผมได้แต่ยินนิ่งๆ พลางเสยผมอย่างหมดอารมณ์ ถามว่าเครียดไหม เครียด แต่พอนึกถึงหน้าเมียเด็กของตัวเองก็ต้องรีบดันแบมให้ออกห่างจากตัว


   “มันเป็นไปไม่ได้แบม ดินไม่ได้รักแบมแล้ว”


   “ถ้าวันนั้นแบมไม่บอกเลิกดิน เราสองคนคงจะรักกันอยู่”


   “อย่าพูดเรื่องเก่าๆเลยแบม แบมก็มีทางของแบม แบมเดินตามอนาคตที่แบมสร้างไว้ดีกว่า ดินว่าเราสองคนเป็นแค่เพื่อนกันก็พอ ถ้าแบมไม่อยากได้ดินเป็นเพื่อน ก็เป็นแค่คนรู้จัก คนที่เคยเจอกันก็ได้ แต่ดินรู้ ถึงเราจะกลับไปคบกัน ยังไงมันก็จบเหมือนเดิม ความรักของเรามันเหมือนหนังสือแบม จุดจบมันก็เหมือนที่เราอ่านครั้งแรกนั่นแหละ สุดท้ายแบมก็ต้องทนดินไม่ไหว แล้วก็บอกเลิกดินอีกครั้ง อีกอย่างมันก็เป็นไปไม่ได้ด้วย เพราะดินรักฟ้า ขอโทษนะที่ดินต้องพูดตรงๆ เพราะมันดีกับตัวดิน แล้วก็ตัวแบมเอง ยังไงเรื่องของเรามันก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว”


         “แต่ว่าแบม” แบมจับมือผมแน่น ไหล่บางกำลังสั่นไหวเพราะว่ากำลังร้องไห้


          “แบมน่ารัก ดินเชื่อว่าสักวันแบมต้องได้เจอคนที่รักแบมแน่” ผมยิ้มให้กับแบม ก่อนจะค่อยๆดึงมือแบมออก “เดี๋ยวแบมเข้าไปนั่งพักที่โต๊ะนะ ถ้าไม่ไหวก็ให้พี่โบว์ไปส่ง ดินจะไปนั่งกับพวกไอ้ภู”


          “ไม่เดี๋ยวแบมกลับแล้ว แบมทนเห็นหน้าดินไม่ได้หรอก”


         “อืม งั้นเดี๋ยวดินเรียกพี่โบว์ให้”


        “ไม่ต้อง เดี๋ยวแบมโทรเรียกพี่ผู้จัดการมารับ”


        “อืม โชคดีนะแบม” ผมพูดจบก็หันหลังเดินกลับเข้าร้านทันที ระหว่างกำลังเปิดประตูก็เห็นหลังของใครแว๊บๆที่ มุมตึกด้านข้าง ผมเลยแกล้งค่อยๆเดินเข้าไปหาก่อนจะเห็นไอ้ตัวแสบของผมกำลังยืนหันหลัง ก้มหน้าก้มตาคงกลัวว่าจะถูกจับได้ ผมเลยรวบตัวมากอด ก่อนจะดันหลังอีกฝ่ายให้ติดกับผนัง


        “ไงจ๊ะน้องสาว ดึกๆแบบนี้อยู่คนเดียว ระวังโดนพี่ฉุดไปปล้ำนะ” พูดจบผมก็หอมแก้มนิ่มไปข้างละที ไอ้ตัวแสบเลยยกมือฟาดไหล่ผมกลับมา 


        “ไอ้พี่ดิน ตกใจหมดเลย!!!”


       “มาแอบฟังคนเขาคุยกันเหรอ”


       “เปล่าสักหน่อย”


       “งั้นออกมาทำไม”


       “ก็ฟ้า...เห็นพี่ออกมานานแล้วเลยเป็นห่วง”


       “เอาจริงๆ”


       “ก็เป็นห่วงจริงๆ”


      “หลบตาพี่ทำไม หืม” พอโดนไอ้แสบเมินผมเลยเชยปรายคางขึ้นมาก่อนจะจุ๊บลงไปเบาๆ เวลาดีมุมดีคนก็ไม่มีงั้นผมก็ขอฟัดเมียมันตรงนี้แหละ ก่อนจะงับแก้มนิ่มไปที


      “อือ พี่ดินอย่า เดี๋ยวคนออกมาเห็น”


      “เฮ้อ! มีเมียน่ารัก ห้ามใจตัวเองไม่ได้ทุกที”


      “ก็เคยบอกแล้วไง ว่าอย่าเรียกว่าเมีย มันน่าอาย”


      “งั้นเรียกผัวก็ได้”


       “เดี๋ยวจะโดน ทะลึ่งใหญ่ล่ะ”


        “ฟ้าไม่งอนพี่ใช่ไหม”


        “ถ้างอนไม่มายืนให้พี่แกล้งแบบนี้หรอก”


        “แปลว่าได้ยินที่พี่พูดกับแบม”


        “ก็นิดนึง”


       “พี่รักเรานะฟ้า”


       “ฟ้าก็รักพี่เหมือนกันแหละ” หน้าฟ้าเปลี่ยนสีระเรื่อ ยิ่งน่าแกล้งเข้าไปใหญ่


       “ช่วงโปรโมชั่นก็ต้องรักเมียมากๆแบบนี้แหละเนอะ”


      “เดี๋ยวจะโดน หมดโปรแล้วจะไม่รักผมรึไง” พอพูดแบบนี้ฟ้าเงยหน้าขึ้นมามองผมทันที เมียกูก็เอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย


      “สำหรับฟ้าพี่ให้โปรตลอดชีวิต”


      “มันไม่มีอะไรตลอดไปหรอกพี่ดิน ฟ้าขอแค่อย่างเดียว”


      “หืม”


      “รักฟ้าให้นานที่สุดเท่าที่พี่ดินทำได้ล่ะกัน”


      “โอเค สัญญา แต่อาจจะนานหน่อยนะเพราะพี่ก็คงไม่มีทางหมดรักฟ้าเหมือนกัน”


      “เลียนวะ” น้องดันหน้าผมออก ก่อนที่จะมีเสียงของใครไม่รู้ดังขึ้นมาจากด้านหลัง


      “อืม กูก็เลียน”


      “ไอ้พี่เหนือ มาแอบฟังผมคุยกับเมียทำไมเนี่ย”ผมทำหน้าเหนื่อยใจ ก่อนจะแนะนำเจ้าของร้านให้ฟ้ารู้จัก “ฟ้านิพี่เหนือปู่รหัสพี่เอง จบเกษตรแต่ริมาเปิดร้านเหล้า”


      “เพราะกูรู้ว่าพวกมึงแดกเหล้าเก่งไง กูเลยมาเปิดเพื่อน้องๆในคณะโดนเฉพาะเลย”


      “เมียมึงน่ารักนิหว่า” พี่เหนือมองฟ้า น้องมันก็ดีนะครับพอถูกมองปุ๊บก็ยกมือไหว้ทันที


       “น่ารักอยู่แล้ว นี่ใคร นี่พสุธานะพี่ หาเมียทั้งทีก็ต้องหาแบบน่ารักจับต้องได้ดิ”


       “ปากดี คนกากๆแบบมึงถ้าเพื่อนไม่ช่วยไม่มีทางจีบน้องเขาติดหรอก พวกไอ้ภูเล่าให้กูฟังหมดแล้ว”


       “อย่าไปฟังมันมากพี่ ผมเก่งของผมอยู่แล้ว”


       “แต่เมียเก่ามึงแซ่บกว่าวะ”


       “อะแฮ่ม” ฟ้าแกล้งไอออกมา ผมก็ยืนตัวเกร็งทันที ส่วนไอ้พี่เหนือแม่งก็ยืนหัวเราะอยู่ตรงหน้า สร้างความร้าวฉานคืองานของพี่มัน


       “ฟ้าพี่พูดเล่น น่ารักคนละแบบ ฟ้าอย่าเครียด ดินมันรักใครรักจริงฟันแล้วทิ้งคือดินพสุธา” พี่เหนือแม่งหางานให้กูอีกแล้ว


      “ผมเผาร้านพี่ได้ไหมวะ”


      “ไอ้น้องเวร เดี๋ยวจะโดน พาเมียมึงเข้าไปนั่งในร้านได้แล้ว”


       “ครับๆ เดี๋ยวผมแวะไปคุยด้วย”


       “ว่างๆ ก็มาร้องเพลงให้กูดิ ตอนนี้ร้านขาดนักร้องวะ”


      “แล้วไอ้ลมอ่ะ”


      “ช่วงนี้มันเรียนหนัก กูก็เห็นใจมัน สงสารมันด้วยแหละ”


      “ผมก็เรียนหนักเหมือนกันนะพี่”


      “แต่มึงถึกไงดิน มึงเด็กเกษตรมึงถึก”


      “ก็ว่าไป งั้นผมพาแฟนผมเข้าด้านในก่อนนะ เดี๋ยวถ้ากรึมๆแล้วจะเดินไปแซว”


      “กวนส้นตีน!”


      พูดจบผมก็พาฟ้าไปส่งที่โต๊ะ ผมเดินไปบอกพี่โบว์ว่าแบมกลับไปแล้ว พี่แกก็พยักหน้าเหมือนรู้อยู่ก่อนแล้ว
ผมนั่งคุยกับสายรหัสฟ้าได้สักพักก็ขอตัวไปนั่งกับเพื่อนตัวเอง พอเวลาผ่านไปทั้งฟ้า ทั้งเต๋า ทั้งทิน่าก็พากันมานั่งที่โต๊ะผม ส่วนพี่รหัสฟ้าคนอื่นๆก็พากันทยอยกลับจนหมดเพราะว่าพรุ่งนี้พวกพี่ๆแกมีงานต้องทำ เอาล่ะ เมียมาถึงที่ แถมดูเหมือนฟ้าจะเมาแล้วด้วย วันนี้ผมไม่ได้ห้ามฟ้าเรื่องดื่มเลย เพราะอยากรู้ว่าเวลาเมียเมาจะเป็นยังไงเหมือนกัน ถึงเวลาที่ไอ้ดินคนนี้จะได้กำไรจากเมียบ้างแล้ว


       “พี่ดินจ๋า” มาจงมาจ๋า เล่นเอาอยากจับฟัดมันกลางร้านเลยเว้ยเฮ้ย ทำไมถึงเมาได้น่ารักตะมุตะมิขนาดนี้นะ


       “ทำไมครับ”


       “ทำไมพี่ดินหล่อจังเลยอ่า” ฟ้าเอียงหน้ามามองผม ตาไอ้หมาแม่งหวานฉ่ำ พอเห็นแบบนั่นเล่นเอาผมทนไม่ไหว เลยจับฟัดแก้มไปสักทีสองที ทำเอาเพื่อนในวงเหล้าแซวกันเป็นแถว


       “เฮ้ยๆๆๆ บัดสีบัดเถลิงแล้วไอ้ห่าดิน” ไอ้เมืองพูดขึ้นมาขัดจังหวะ


       “มึงดูเมียกู รู้ว่าเมาแล้วน่ารักแบบนี้กูจะไม่ยอมให้มาเมาข้างนอกเด็ดขาด จะให้เมากับกูแค่สองคนพอ น่ารักวะ”ผมมองไอ้ตัวแสบที่ตอนนี้กำลังยกมือขึ้นมาหยิกแก้มผมไปมาเบาๆ ตะมุตะมิงุงงิงสุดๆ    


       “เพ่ดินแฟนฟ้าทำไมหล๊อ หล่อจังเลยน้า~ ฟ้าร้ากพี่ดินที่ซูดเลยยยย”


       “พี่ก็รักฟ้าเหมือนกัน ขอฟัดเหม่งทีดิ” พูดจบก็ดึงเมียมาหอม “หึย หมั่นเขี้ยวโว๊ย อยากขย้ำให้เจ็บสักที”


      “ไอ้ดิน มึงลากเมียกลับบ้านไปขย้ำได้เลย ไปมึงไปเลย อย่าอยู่เป็นภาระให้สังคม”


      “ไม่อ้าวนะ ฟ้าม่ายห้ายพี่ดินขาย้ำ พี่ดินชอบทามฟ้าเจ็บ ชอบกัดฟ้าฟัดฟ้าโจนระโบมไปโม้ด” เมียตัวเล็กของผมทำท่ากอดตัวเอง พร้อมส่ายมือส่ายหน้า อือหื้ออยากจะจับทำให้เจ็บอีกสักทีสองที ทำไมน่ารัก


      “โรคจิต!!” เสียงของทุกคนดังขึ้นพร้อมใจกันด่าผม


       “เอ้า! อย่าพูด กูรู้ว่าพวกมึงก็ทำกับเมียมึงเหมือนกัน”


       “พี่ดินนิสัยม่ายดีชอบแกล้งฟ้าทุกคืนเลย”


       “กูกลับแล้ว อยู่นานกว่านี้เมียกูแฉเรื่องกูอีกแน่”


       “เออ ไปเถอะ วันนี้พวกกูไม่กวน เต็มเหนี่ยวเลยพวก” พวกไอ้เมืองยกมือลา ส่วนผมก็พยักหน้าให้มัน ยังไงพวกมึงก็กวนกูไม่ได้อยู่แล้ว ช่วงนี้เครื่องกูฟิต สตาร์ทติดง่ายอยู่แล้ว จะให้ฉุดยังไงมันก็ห้ามไม่อยู่แน่ๆ





พาร์ทฟ้า


      “อือ พี่ดิน ฟ้าปวดหัว เมื่อยตัวไปหมด” ผมร้องเรียกพี่ดิน ทั้งๆที่ตาทั้งสองข้างยังลืมไม่ขึ้น เช้านี้บอกตรงๆเลยว่าเมื่อยมาก ปวดหัวมาก รู้สึกเนื้อตัวระบมมากเหมือนกัน “พี่ดิน” ร้องเรียกแฟนตัวดีอีกที


      “พี่มาแล้ว”


      “ฟ้าปวดหัวปวดตัวไปหมดเลย พี่ดินหายามาให้ฟ้ากินหน่อยนะ”


      “ครับๆ” ไม่นานพี่ดินมันก็กลับมาหาผม มาพร้อมซองยาในมือ มันดูแลประคบประหงมผมดีมาก คือพอเริ่มมีสติผมก็มองไปรอบๆห้อง รอบๆเตียง สภาพเหมือนผมกำลังอยู่ในสนามรบยังไงยังงั้น เสื้อพงเสื้อผ้ากระจัดกระจาย  เตียงนอนยับยู่ยี่ อีกางเกงในหมายเลขแปดที่อยู่หน้าประตูห้องนั่นของแฟนกูแน่นอน  เมื่อคืนพี่กูจัดกูหนักแน่ เล่นเอาขยับช่วงล่างแทบไม่ได้ขนาดนี้


      “เมื่อคืนแกล้งฟ้าใช่ไหมเนี่ย” ผมมองพี่มันค้อนๆ


      “เปล่าเลย พี่ไม่ได้แกล้งฟ้าเลยนะ”


      “ไม่จริงอ่ะ ไม่อยากจะเชื่อ ดูดิช่วงล่างขยับแทบไม่ได้เลย”


       “ก็จะให้ขยับได้ไงอ่ะ เมื่อคืนเมียสุดที่รักของพี่คุมเกมเองทั้งคืนเลย ออนท๊อปให้จนพสุธาสบายตัวไปเลยอ่ะ รู้งี้ให้เมาทุกวันก็ดีแหละ” พี่ดินจับผมไปหอมหัว พอไอ้พี่ดินพูดขึ้นมา ภาพเมื่อคืนแม่งเหมือนแฟลชแบค ย้อนเข้ามาในหัวผมตั้งแต่แรก จนผมอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี ไอ้เชี่ยเมื่อคืนกูไม่น่าเมาเลยโว๊ยยยย


       “วันหลังมากินเหล้าด้วยกันอีกนะ พี่ชอบเมียขี้เมาวะ”


       “ไม่มีทาง!!!!!”  ชาตินี้กูจะไม่แดกเหล้าอีกแน่นอน สัญญา!
 


..........tbc..........


ขอบคุณที่ยังติดตามพี่ดินน้องฟ้านะคะ
ใกล้จบแล้ว!!!!!!! 
ส่วนเรื่องพี่ลม นักเขียนกะว่าจะแต่งเป็นสเปไม่ก็ขึ้นเรื่องใหม่ กำลังลังเลในใจ
ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ติดตามกัน

[warin]

ขอบคุณค่ะ

[MayA@TK]

พี่ดินชัดเจนดีอ่ะ ชอบๆๆ
นึกว่าจะมีม่าเรื่องแฟนเก่าพี่ดินมาทำให้น้องฟ้าเสียใจซะแล้ว
ว่าแต่น้องฟ้าเมาแล้วน่ารักอ่ะ 

 

[iceman555]

 

[Nachar]

รอพี่ลมเลยย

[wanirahot]

ฟิลกู้ดสุดๆ ดินฟ้าอากาศเนี่ย

[mmello07]

ยาวจุใจมาก พี่ดินกับน้องฟ้ายังน่ารักเหมือนเดิม ขอบคุณนะคะ
เปิดเรื่องใหม่พี่ลมค่ะ!! /ชูสองมือ

[♥►MAGNOLIA◄♥]

หมดกัน เวลาฟ้าเมา 
ความลับของพี่ดินแฉออกมาหมดเลย
แล้วฟ้าน่ารักมาก ออนท็อปให้พี่ดินซะด้วย 
พี่ดิน ฟ้า 

แล้วแฟนเก่าของพี่ดิน ก็โผล่มา
มาขอคบ ขอคืนดี แต่พี่ดินดีมาก ปฏิเสธชัดเจน
ไม่สน ปากพูดแต่ว่า มีแฟนแล้ว พี่ดินยอดเยี่ยมมาก 
       
 

[Tiffany]

คิดถึงน้องฟ้ากับพี่ดินแล้ว

[juku_0812]

ตอนที่ 14

“ทำไมมึงไม่พาพี่ดินมางานแต่งพี่ดาวด้วยวะ”  ไอ้เต๋าถามผม ในขณะที่มันก็เอาแต่นอนดูแฟนมันช่วยผมเช็คของชำรวยงานแต่ง


“พี่มันดันติดงานที่บ้านเหมือนกัน”


“อยากให้ป๋ามึงเห็นจริงๆว่าลูกชายหาเขยได้หล่อขนาดไหน”


“กูโดนฆ่าก่อนดิ”


“ไม่โดนแน่ เพราะป๋ามึงคิดไว้แล้วว่าชาตินี้อาตี๋น้อยของแกคงหาเมียไม่ได้” ดูปากไอ้เต๋า พอไอ้สิงห์ไม่อยู่มันก็ปากเสียกับผมเชียว


“แต่ว่าตอนนี้กูเริ่มห่วงไอ้สิงห์แล้ววะ มันจะมางานพี่ดาวไหม”


“มาดิ แต่คงมางานกลางคืนวันพรุ่งนี้นะ”


“กูไม่คิดว่าแฟนมันจะหักอกมันได้ คนอย่างไอ้สิงห์ไม่ควรมีสาวมาหักอกเปล่าวะ เพื่อนกูก็ออกจะหล่อ”


“เราก็ไม่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลังของคู่มัน ตอนนี้ก็ปล่อยให้มันทำใจไปก่อนคบกันมาตั้งสองปีเป็นใครๆ ก็เศร้าวะ”


“ปานนี้เพื่อนกูเมาหัวราน้ำแน่”


“เออ”








สิงห์พาร์ท


“พี่ขอเหล้าหน่อยดิ” ผมเป็นคนที่เคยคิดว่า ถ้าอกหักเมื่อไรกูจะไม่มีวันทำตัวเป็นพระเอกมิวสิคแน่นอนพันเปอร์เซนต์ ไอ้พวกเมาหัวราน้ำ เปิดน้ำในฝักบัวใส่หัว กูจะไม่ทำแน่ แต่พอมันเกิดขึ้นในชีวิตผมจริงๆ ผมแม่งทำทุกอย่างเลยวะมันเฟล มันทำใจไม่ได้ ความรักที่ผมอุตสาห์เฝ้าหวงแหนมาสองปีเต็ม สุดท้ายมาพังทลายลงเพราะว่าเธอมีคนใหม่


“อย่ากินมากนะไอ้สิงห์” ไอ้พี่เหนือปู่รหัสของพี่ดินเข้ามาเตือนผม


“ผม ผมไม่อยากกิน แต่ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้ลืมหมวย ผมอยากลืมหมวยพี่ พี่เข้าใจผมใช่ไหม” น้ำตากูไหลอีกแล้ว ไม่อยากร้องไห้แต่แม่งรักมาก คบกันมาตั้งสองปีไม่ให้รักก็ยังไงอยู่ แต่ที่ช๊อคสุดคือหมวยแม่งทิ้งผมไปมีคนใหม่แบบไม่มีการร่ำลาเลยสักนิด


“เออ กูเข้าใจ แต่พวกไอ้ดินมันบอกให้กูดูแลมึงด้วย อย่าแดกเยอะ พี่ๆมันหวง”


“ขออีกแก้วดิ พี่เหนือ” ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นล่ะ ตอนนี้แค่อยากเมา แค่อยากแดกๆมันให้ลืมอีกคน


“พี่เหนือหวัดดี เอ้าไอ้สิงห์เป็นไรของมึงเนี่ย” พี่ลมเข้ามาทักผมกับพี่เหนือ


“น้องมันอกหัก”


“ถูกดาวคุรุเทเหรอวะ”


“เออ”


“กูก็ว่าอยู่ ว่าสักวันหนึ่งมึงต้องโดนเทแน่ๆ เพราะเจ้หมวยแกไม่ธรรมดา”


“พี่มาพูดงี้ได้ไงวะ หมวยเขาดีกับผมนะเว้ย ผมรักหมวย หมวยก็รักผม”


“มันเมาแล้วนิหว่าพี่เหนือ” พี่ลมหันไปคุยกับพี่เหนือแทน ส่วนผมก็เทเหล้าลงคอกินแบบไม่กลัวตายต่อไป


“อือ มันเมาแล้วแต่กูก็ทำไรไม่ได้ แม่งแดกตั้งแต่เย็น” ถ้ากูเมากูไม่รู้หรอกว่าพวกพี่มึงพูดอะไรกันอยู่ “เออ งั้นมึงไปเตรียมตัวหลังร้านเถอะ เดี๋ยวได้ออกมาร้องเพลง”


“ครับ ฝากไอ้สิงห์ด้วยนะพี่ น่าเป็นห่วงวะ”


“เออ ไอ้ห่านิอยู่กับพวกไอ้ดินมาก มันคงไม่ล้มตึงง่ายๆเพราะเหล้าหรอก ตอนนี้กูว่ามันคงกรึมๆ”


“งั้นผมไปเตรียมตัวก่อนนะ”


“เดี๋ยว แล้ววันมะรืนมึงไปงานพี่ชายไอ้ดินป่ะ”


“ไปดิพี่ แต่กำลังลังเลว่าจะไปงานใครดี ฟ้าก็ชวนผมเหมือนกัน พี่สาวเขาแต่งงาน”


“ไปงานเมียไอ้ดินมึงคงโดนมันเตะ”


“แต่ไปทางเมียมันก็ยังดี อาหารตาวะพี่”


“ระวังบ้านบรึ้ม”


“ผมล้อเล่น งั้นผมไปเตรียมตัวก่อนนะพี่”


“เออ”


พี่ลมพี่เหนือแยกย้ายไปจากผม ผมรู้ว่าพวกพี่มันมองผมอยู่ห่างๆ แต่จะทำยังไงได้ผมแก้ปัญหาเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ คนอกหักทำไมมันต้องเจ็บแบบนี้ด้วยวะ เพียงไม่นานพี่ลมมันก็ออกมาหน้าเวที เซ็ตกีตาร์เซ็ตเสียงสักพักพี่มันก็เริ่มร้องเพลง ผมฟังพี่มันไปเรื่อยๆ บางเพลงฟังแล้วแม่งยิ่งเจ็บกว่าเดิม บางเพลงก็ทำให้นึกถึงวันเก่าๆที่อยู่กับหมวย สมัยคบกันเราสองคนไม่เคยทะเลาะกันเลย หมวยอยากได้อะไรผมให้ หมวยอยากให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองผมเปลี่ยน ผมทำเพื่อเธอทุกอย่าง แต่ดูสิ่งที่เธอทำให้ผมสิ ทำไมกันวะ ทำไม!


“มักมีคนบอกกับผมเสมอว่า คนที่ซื่อสัตย์ในความรักมักเป็นคนที่โง่และต้องเจ็บเสมอ” พี่ลมมันพูดขึ้นมาพลางมองหน้าผม ผมจ้องพี่มันด้วยสายตาที่เลือนราง “แต่ผมไม่เคยเชื่อคำพูดนี้เลยนะครับ ผมว่าคนที่ซื่อสัตย์ในความรักของตัวเองเท่ห์จะตาย พวกเขาไม่ได้โง่แต่พวกเขาเชื่อมั่นในความรักของเขาต่างหาก ผมอยากให้ทุกคนได้ลองฟังเพลงนี้กันนะครับ หวังว่าจะชอบและอาจโดนใจใครหลายๆคนที่อยู่ตรงนี้”


     นอน ฉันก็ยังนอนคนเดียวอยู่ ฉันก็ยังตัวคนเดียวอยู่
ไม่มีอะไร มีก็แต่ใจที่ยังมั่นคงต่อเธอ
เหมือนวันที่เคยมีกันอยู่ แม้วันนี้เธอจะไม่อยู่
ก็ไม่ได้คิด จะให้ชีวิตมีใคร
                  ยังเหมือนเดิม ยังไงก็ยังอย่างนั้น
เวลาไม่เคยเปลี่ยนฉัน ที่มันยังมีแต่เธอทั้งใจ
ยังเก็บเธอไว้อย่างดี ยังมีรักเดียวเสมอ
ทุกอย่างยังเหมือนว่าเธอ ไม่จากไป
ยังอยู่กับรักที่มี ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจ
ฉันยังซื่อสัตย์ ยังไม่อาจรักใคร ยังรักได้แค่เธอ
       จำ ฉันก็ยังจำแค่เรื่องเก่า ฉันก็ยังทำเหมือนๆเก่า
ยังมีชีวิต ติดอยู่กับความทรงจำและคำว่ารัก
แม้ต้องมีฉันเพียงผู้เดียว ฉันก็ยังคงจะรักเดียว
ต่อให้มันเหงา ต่อให้ปวดร้าวเพียงใด
       ยังเหมือนเดิม ยังไงก็ยังอย่างนั้น
เวลาไม่เคยเปลี่ยนฉัน ที่มันยังมีแต่เธอทั้งใจ
ยังเก็บเธอไว้อย่างดี ยังมีรักเดียวเสมอ
ทุกอย่างยังเหมือนว่าเธอ ไม่จากไป
 ยังอยู่กับรักที่มี ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจ
ฉันยังซื่อสัตย์ ยังไม่อาจรักใคร ยังรักได้แค่เธอ
       ยังรักเธอเสมอ ยังรักเธอคนเดียว
ยังเก็บเธอไว้อย่างดี ยังมีรักเดียวเสมอ
ทุกอย่างยังเหมือนว่าเธอ ไม่จากไป
ยังอยู่กับรักที่มี ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจ
ฉันยังซื่อสัตย์ ยังไม่อาจรักใคร
แม้คนที่ซื่อสัตย์ต้องไม่เหลือใคร แต่ฉันก็รักเธอ

[ความซื่อสัยต์ - bodyslam]



เพลงจบอารมณ์กูไม่จบ พอสิ้นเสียงเพลงผมก็ก้มหน้าร้องไห้ปิดบังน้ำตาตัวเอง ไอ้เชี่ยทำใจไม่ได้โว๊ยยยย







พาร์ทลม



ไอ้สิงห์น่าเป็นห่วง! นี่คือสิ่งที่ผมคิดได้ในตอนนี้ อือหื้อน้องกูอาการหนัก ไม่รู้ว่าเพลงที่ผมร้องมันจะไปกระแทกใจมันรึเปล่า เดี๋ยวเลิกงานต้องไปดูแลมันสักหน่อยตามประสาพี่ข้างบ้าน


“ไอ้ลมมีคนส่งกระดาษให้มึงอ่ะ มึงเหม่ออะไรของมึงวะ” เพื่อนร่วมวงดนตรีของผมสะกิดไหล่ผมให้หันไปรับแผ่นกระดาษที่สาวๆยื่นมาให้ทางด้านหน้า


“อ๋อ เออ ขอโทษครับ” ผมยิ้มรับกระดาษที่ด้านหน้าเวที  พอผมอ่าน ผมก็เห็นเบอร์โทรและเพลงที่อยากให้ร้อง แถมยังมีไอดีไลน์โผล่มาอีกสองสามไอดี “ส่วนมากสาวๆอยากให้ผมร้องเพลงเศร้าเนอะ” ผมพูดพลางยิ้ม หลายคนหันมากรี๊ดให้ แถมยังเรียกชื่อผมไม่หยุด เออ โซฮอตจริงๆเลยกู


“งั้นเพลงต่อไปนี้ก็ตามใจสาวๆหน่อย แต่เพลงนี้มันคงจะไปกระแทกใจน้องชายของผมที่กำลังอกหักอยู่ตอนนี้แน่ๆ”



          ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไร ก็ได้
เก็บคำพูดที่มีเหล่านั้นในใจ
 ไม่ต้องพยายามแสดงว่าเธอเสียใจ ก็ได้
เก็บความรู้สึกที่มีไว้
 *เพราะ ที่เธอกำลังบอกฉัน ที่แสดงอาการเหล่านั้น
คือการบอกฉันว่าเธอต้องไป
  **อย่าบอกว่าเธอเสียใจ
 คนที่เสียใจวันนี้ต้องเป็นฉัน
อย่าเสียเวลาฟูมฟายแทนกัน
เธอยังมีเขารออยู่
 คนที่ต้องเสียใจถึงเมื่อไรก็ไม่รู้ คือฉันไม่ใช่เธอ
    แค่เธอเดินจากไปกับเขาเลย ก็ได้
 บอกกับฉันคำเดียวว่าเธอจะไป
 ไม่ต้องสาธยายว่ารู้สึกผิดแค่ไหน ก็ได้
 มันไม่มีประโยชน์อะไร*,**
(อะตอม- อย่าบอก)




02.00


เวลาตีสอง ร้านปิดผมรีบเก็บข้าวของแล้วเดินไปหาไอ้สิงห์ สภาพรุ่นน้องต่างคณะแทบดูไม่ได้ มันนอนจมแก้ว
เหล้า  นอนบ่นนอนพร่ำเพ้ออะไรของมันไปเรื่อย กูจะปลอบก็ไม่รู้จะทำยังไง ทำได้แต่นั่งมองมันอยู่เงียบๆ


   “พี่เหนือ ผมว่าผมจะพามันกลับวะพี่”


   “เฮ้ยไม่ต้อง เมื่อกี้มันโทรให้น้องชายที่เรียนมหาลัยใกล้ๆมารับแล้ว”


   “เฮ้ย ที่จริงกลับกับผมก็ได้นะเว้ย”


   “มันบอกมันจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัด ไม่อยากอยู่แล้ว เห็นว่าอยากไปหาพวกไอ้ฟ้า”


   “แล้วกลับดึกๆดื่นแบบนี้เนี่ยนะ ผมว่าให้มันนอนพักที่บ้านก่อนก็ได้มั้ง”


   “กูก็ไม่รู้มันวะ”


   “ผมเข้าใจนะ อาการอกหักมันเป็นยังไง แต่แบบ.. ผมอยากให้มันตั้งสติให้ได้มากกว่านี้ ดูดิทำเหมือนโลกทั้งใบมีเจ๊หมวยแค่คนเดียว” ผมมองไอ้สิงห์อย่างสงสาร ก่อนจะหันไปมองทางหน้าร้าน เมื่อได้ยินเสียงใครเปิดเข้ามา


   “พี่สิงห์อยู่ร้านนี้รึเปล่าครับ” คนมาใหม่ตะโกนถาม พี่เหนือเลยรีบตอบกลับไปและเรียกน้องชายไอ้สิงห์ให้เข้ามาด้านใน


   “พี่สิงห์ของน้องอยู่นี่” อาจเป็นเพราะแสงไฟในร้านมันสลัวมองอะไรไม่ค่อยชัด แต่พอน้องไอ้สิงห์เดินเข้ามาใกล้โต๊ะที่มีศพไอ้สิงห์อยู่เท่านั้นแหละ โอ้พระเจ้า น่ารักสัด!! ผมแทบสบถอยู่ในใจ คนเชี่ยไรจะน่ารักได้ขนาดนี้ ว่าน้องฟ้าขาวแล้วนะ ไอ้เด็กนี่แม่งเรืองแสง


   “เออ คือผมเป็นน้องชายพี่สิงห์ ชื่อสรนะครับพอดีไอ้พี่บ้ามันโทรให้ผมมารับมันกลับบ้าน..” คนเป็นน้องมองสภาพพี่ชายตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้า “เฮ้อ! คนอกหักมันเป็นได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ ไอ้พี่สิงห์ไหวไหมเนี่ย” น้องไอ้สิงห์พูดเจื้อยแจ้วแต่ตาก็มองพี่ชายด้วยความระอา ผมมองน้องไอ้สิงห์ที่อยู่ในชุดบอล ไอ้เด็กนิตัวเท่าๆฟ้าเลย เผลอๆเล็กกว่าฟ้านิดนึงด้วยมั้ง


   “น้องจะพามันกลับบ้าน... บ้านไหน? บ้านเช่าหรือว่าบ้านต่างจังหวัด” ผมแกล้งถามน้องมันไป ขณะที่น้องมันก็กำลังจะจับแขนพี่ชายของมันพาดบ่า แหมหน่วยก้านไอ้เด็กนี่ไม่เลวนิหว่า


   “บ้านต่างจังหวัด”


   “หืม ไกลเลยดิ”


   “ครับ ก็มันร้องห่มร้องไห้อยากกลับบ้านไปหาพวกพี่เต๋าพี่ฟ้า ผมเลยกะจะพามันไป อีกอย่างจะถึงงานแต่งพี่นับดาวแล้วด้วย ไปตั้งแต่คืนนี้ก็ดีเหมือนกัน โอ๊ยหนักโว๊ย ไอ้พี่บ้ามึงเมาแล้วทำไมไม่ดูแลตัวเองให้ดีวะ”น้องไอ้สิงห์ตะโกนใส่พี่มัน


   “สรพากูกลับบ้านทีเด๊ะ” สติสตังมึงไปหมดแล้วไอ้สิงห์ กูละสงสารน้องมึงจริงๆ


   “พี่ช่วยผมหน่อยดิ” น้องไอ้สิงห์มองผม


   “เออ ได้ๆๆ” ผมรีบเข้าไปช่วยแบกไอ้เต๋าไปที่รถ ก่อนไปผมก็ลาพี่เหนือเพราะกะว่าคงจะกลับบ้านไปพักเลย


   “พี่เป็นเพื่อนในคณะเดียวกับพี่สิงห์เหรอ”


   “เปล่า กูเป็นพี่ที่อยู่ข้างบ้านมัน อยู่กันคนละคณะ”


   “อ๋อ เป็นพี่” ไอ้เด็กสรหันหน้ามาหาผม


   “รู้จักพี่ฟ้าไหม”


   “รู้จัก”


   “ไปงานแต่งพี่สาวพี่ฟ้าไหม”


   “คงไม่ได้ไป เพราะต้องไปงานเพื่อนอีกคน”


   “โอ๊ยเสียดาย”


   “ทำไมอ่ะ”


   “กลางคืนผมขับรถไม่แข็งอ่ะดิพี่ ใบขับขี่ก็ไม่มี ไอ้ห่าพี่สิงห์บอกว่าปิดเทอมค่อยไปทำ”


   “เอ้าถ้ามึงเจอตำรวจมึงทำไง?” ผมถามพลางยัดไอ้สิงห์ให้เข้าไปนอนเบาะหลัง


   “ตั้งแต่ขับมายังไม่เคยเจอเลยพี่ แต่ถ้าเจอไอ้พี่สิงห์ให้บอกตำรวจไปว่า รู้ไหมกูน้องใคร”


   “แล้วมึงจะตอบตำรวจว่าน้องใคร”


   “น้องไอ้เชี่ยสิงห์ พ่อชื่ออู๊ดแม่ชื่อส้มบ้านขายของ”


   “เพื่อ?”


   “ไอ้พี่สิงห์บอกว่าตำรวจได้งง แล้วก็ให้ผมก็ขับหนีไป”


   “ตลกละพี่มึงอ่ะ”


   “ผมก็ว่าอยู่ แต่ยังไม่ได้เอามาใช้สักที”


   “ที่พูดมาทั้งหมดคือ อยากให้ขับไปให้ใช่ไหม”


   “ถ้าพี่จะกรุณา”


   “เอาก็เอาวะ คิดว่าช่วยไอ้สิงห์ละกัน งั้นก่อนไปขอกลับไปเอาเสื้อผ้าก่อนนะ”


   “ไม่ต้องหรอก เอาของพี่สิงห์ก็ได้ ตัวพี่สองคนยักษ์พอๆกัน”


   “เอางั้นเลยเหรอ แล้วกางเกงในกูอ่ะ”


   “ซื้อเซเว่น”


   “ฮึ! โอเคๆ ก็ได้” เห็นว่าแม่งยิ้มน่ารักหรอกนะกูถึงยอมเชื่อ ไอ้เชี่ยลมจุดอ่อนมึงคือแพ้คนน่ารักเหรอวะ


   “ขอบคุณนะพี่”


   “พูดเก่งนะมึงอ่ะ”


   “มีแต่คนบอกกับผมแบบนี้”


   “ตอนเด็กมึงคงถูกแม่ฟาดปากด้วยเขียด”


   “พี่รู้!?” ไอ้เด็กเรืองแสงทำท่าตกใจ  นี่คือผมแค่พูดเล่นนะไม่คิดว่าจะจริง


   “กูเดา” เด็กนั่นทำหน้าตกใจในขณะที่มันก็ยื่นกุญแจรถมาให้ผม


   “เดาเก่งมากเลยอ่ะ ขอฝากตัวด้วยนะครับ”


   “ฝากตัวเพื่อ?” ผมเปิดรถเข้าไปนั่ง ส่วนไอ้เด็กเรืองแสงก็มานั่งข้างๆ


   “พี่สิงห์บอกว่า ถ้ามีคนขับรถให้ ให้บอกไปว่าฝากตัวด้วยนะครับ ลูกมีพ่อมีแม่ขับดีๆนะ อนาคตอีกยาวไกล”


   “กวนตีน”


   “เนอะ พี่สิงห์แม่งกวนตีน”


   “มึงก็ด้วย!!”
 





ระหว่างทางน้องไอ้สิงห์ก็ชวนผมคุนตลอดเส้นทาง ปากนิเจื้อยแจ้วไม่หยุด พูดจ้อแบบไม่มีนอนสต๊อป ถ้าคนอื่นฟังคงรำคาญแต่สำหรับผม ฟังไอ้เด็กนีออนมันพูดก็เพลินดี


        “พี่ลม”


        “หืม”


        “พี่มีแฟนยัง”


        “ถามทำไม จะจีบกูเหรอ”


       “เช๊อะ พี่ไม่ใช่สเป็คผมสักหน่อย”


       “แล้วสเป็คมึงเป็นแบบไหน”


       “พี่ฟ้า น่ารัก ขาว ใส ยิ้มทีแม่งดอกไม้บานไสวไปสองแปลง”  นั่นคนหรือว่าเจ้าหญิงดีสนีย์วะ


       “มึงชอบผู้ชาย?”


       “ก็ไม่เชิง สาวๆน่ารักก็มอง แต่พี่ฟ้าแม่งเป็นข้อยกเว้น แบบพี่เขาทำลายล้างทุกกฎ... ผู้ชายเชี่ยอะไรน่าเอา” ผมกินน้ำอยู่ดี น้ำแทบพุงออกจากปากเพราะคำพูดของไอ้เด็กสร มึงนิกล้ามาก!


       “ดูพูดเข้า ถ้าแฟนฟ้าได้ยินมึงคงโดนตบเกรียน”


       “พี่ฟ้ามีแฟนแล้วเหรอ!!!”


   “เออ ก็ขนาดมึงยังอยากเอา ฟ้ามันคงไม่รอดอ่ะ”


   “โธ่ เดี๋ยวก็เลิก วัยรุ่นสมัยนี้คบกันไม่นานหรอก แฟนพี่ฟ้าก็คงงั้นๆ”


   “ปากดีจังเลยนะมึงเนี่ย” ผมส่ายหน้าระอากับไอ้เด็กเรืองแสง แหมปากหมาได้พี่จริงๆ


   “เออ เมื่อกี้ผมถามพี่มีแฟนยัง พี่ยังไม่ได้ตอบผมเลย”


   “ยัง”


   “ทำไมอ่ะ หน้าตาก็ออกจะดีทำไมยังไม่มีแฟน”


   “ยังไม่เจอคนที่ทำให้กูใจเต้นแรงมั้ง”


   “อ๋อ”


   “แล้วมึงอ่ะ มีแฟนยัง”


   “ยัง ผมกะจะตามจีบพี่ฟ้า” มันยักคิ้วให้ผม  ผมยืนยันว่ายังไงไอ้เด็กเรืองแสงแม่งก็น่าตบเกรียนจริงๆ


   “เออ กูถามไรหน่อยทำไมมึงไม่เรียนมหาลัยเดียวกับไอ้สิงห์วะ”


   “พี่น้องกันอยู่ด้วยกันบ่อยๆเบื่อตาย อีกอย่างไอ้พี่สิงห์ก็ไม่ได้เป็นพี่ชายแสนดีขนาดนั้น โมโหทีไรไล่เตะตูดผมทุกที”


   “สมควรอยู่”


   น้องไอ้สิงห์หันมามองค้อนผม ผมเลยแกล้งยีผมไปด้วยความหมั่นเขี้ยว ไอ้เด็กนี่มีส่วนคล้ายฟ้าเหมือนกัน เพราะน่าเอ็นดูและน่าเตะในคราวเดียวกัน


        หลังจากขับมาได้สองสามชั่วโมง ผมก็ถึงบ้านไอ้สิงห์ บ้านไอ้สิงห์มันเป็นร้านมินิมาร์ท  หน้าบ้านเปิดร้านขายของด้านหลังก็เป็นบ้านธรรมดาสองสามชั้น พอมาถึงบ้านก็เกือบเช้าพอดี ผมพยุงไอ้สิงห์ให้ขึ้นไปนอนบนห้อง ก่อนที่ไอ้เด็กสรจะพาผมลงมาไว้พ่อกับแม่มัน


        “ลมขึ้นไปพักผ่อนเถอะลูก หนูยังไม่ได้นอนเลยไม่ใช่เหรอ”


        “ครับ”


        “ไปนอนห้องสรก็ได้ เพราะห้องสิงห์ แม่ว่ามันรกไปนิด เดี๋ยวสรพาพี่เขาไปนอนห้องหนูนะ”


         “ครับ แต่เดี๋ยวผมไปนอนห้องแม่นะ คิดถึงแม่อยากดมกลิ่นแม่เยอะๆ” ไอ้เด็กสรเข้าไปเกาะแม่ตัวเอง ก่อนจะหอมแก้มแม่มันดังฟอด


         “ไอ้แสบนิ อยากจะนอนก็นอนไปเถอะ แต่อย่าลืมพาพี่เขาไปพักก่อน”


        “ครับ”


         ไอ้เด็กสรพาผมไปที่ห้องมัน ภายในห้องก็ไม่มีอะไรมาก เหมือนห้องเด็กผู้ชายธรรมดาทั่วไป


       “พี่จะอาบน้ำก่อนไหม เดี๋ยวผมไปเอาชุดพี่สิงห์ให้”


        “เอาดิ” เพียงไม่นานไอ้เด็กเรืองแสงก็เอาชุดบอลของไอ้สิงห์มาให้ผมใส่ ผมเลยรีบเข้าไปอาบน้ำ ขับรถมาทั้งคืนก็เพลียเหมือนกัน ถ้าได้นอนพักสักงีบอาการคงจะดีขึ้นหน่อย พออาบน้ำเสร็จผมก็เห็นร่างของไอ้แสบนอนหลับอยู่บนเตียง นี่คงเหนื่อยมากจริงๆ ก็เล่นคุยมาตลอดทางไม่ได้พักมันก็ต้องมีเพลียกันบ้าง


   ผมจัดน้องให้นอนชิดด้านใน ส่วนตัวเองก็นอนด้านนอก ไอ้เด็กเรืองแสงครางอู้อี้ในลำคอเมื่อผมไปยุ่งกับตัวมัน พอจัดอีกฝ่ายเข้าทีเข้าทางเรียบร้อย ผมก็ทิ้งตัวนอนบ้าง บอกตามตรงวันนี้เป็นวันที่เหนื่อยที่สุด พอหัวถึงหมอนสติก็เริ่มเลือนราง สุดท้ายผมก็หลับตามไอ้เด็กตัวแสบไปติดๆ


   “....”


   “พี่ลมวะมึง เห้ยไอ้พี่ลมจริงๆวะ” รู้สึกเหมือนจะได้ยินเสียงกระซิบกระซาบของใครบางคนคุยกันก็ไม่รู้


   “ไอ้ฟ้าเบาๆดิ กูว่าไอ้ห่าสิงห์แม่ง ได้พี่ลมเป็นพี่เขยแน่ๆเลย”


   “กูก็ว่างั้น แต่ไอ้สรมันก็น่ารักเหมาะกับพี่เขาอยู่นะเว้ย”


   “ไอ้เชี่ยต้องชง”


   “อยากชงแต่กูกลัวโดนไอ้สิงห์ต่อยปาก เห็นแบบนั้นหวงน้องจะตาย!!!”


   “ก็เบ้าหน้าคนละเบ้าขนาดนั้น พี่ก็แมนซะ ส่วนน้องก็มุ้งมิ้งเกินคน”


   “กูขอถ่ายรูปเก็บไว้ดีกว่า ไอ้เชี่ยภาพหายาก เอาไว้แกล้งไอ้สิงห์”


   “ร้ายจริงๆเลยนะ เมียพี่ดิน”


   “ฆวย”


   “ไปเถอะ ให้พี่ลมเขานอนต่อไปเถอะ ได้เด็กขาวๆอย่างไอ้สรเป็นหมอนข้างคงหลับสบาย”


   “เออๆๆ ไปดูใจไอ้สิงห์ดีกว่า เห็นว่าเมื่อคืนแม่งอาการหนัก”


        “แล้วมึงรู้ได้ไง ว่าไอ้สิงห์อาการหนัก ผัวโทรบอกอ่ะดิ”


        “ก็...เออหน่ากูรู้ล่ะกัน” เสียงปิดประตูดังไล่หลังบทสนทนาของไอ้สองแสบคณะนิเทศ ผมเริ่มรู้สึกตัวตั้งแต่ไอ้สองแสบคุยกันตั้งแต่แรกๆแล้ว แต่ไม่อยากตื่นเพราะถ้าตื่นขึ้นมาคงต้องมานั่งฟังพวกไอ้แสบมันมาล้อเลียนไม่ก็มาจ้องจับผิดผมแน่ๆ


   ผมลืมตาตื่น ก่อนจะหันไปมองเด็กเรืองแสงที่อยู่ข้างกาย ดูสิมันแสบแค่ไหนนอนดิ้นจนเอาแขนมากอดผมเอาไว้  มันคงคิดว่าผมเป็นหมอนข้างแน่ๆ เล่นนอนอิงแอบจนตะคริวจะกินที่แขนผมไปหมด อยากจะผลักหัวให้ออกไปไกลๆ แต่ก็เสียดายกลิ่นหอมบนตัวมัน ว่าแต่คนอื่นน่าเอามึงมันก็ไม่ต่างกับเขาเลยไอ้เด็กเรืองแสงเอ๊ย หน้าตาก็จิ้มลิ่ม จริงอย่างที่ฟ้ากับไอ้เต๋าว่า สรคนละเบ้าหน้ากับไอ้สิงห์เลย พี่ก็แมนอย่างกับนักมวย น้องก็ดูขาวตี๋ซะจนน่าหยิก

   ช่วงบ่ายพอผมตื่น ไอ้เด็กเรืองแสงก็พาผมไปกินข้าวเที่ยงแล้วก็พาตะเวรไปบ้านคนนู่นทีคนนี้ที ไปทั้งบ้านไอ้เต๋าแล้วก็มาจบที่บ้านฟ้า ที่ตอนนี้กำลังวุ่นวายเพราะพรุ่งนี้จะมีงานแต่ง


   “สวัสดีพี่ลม กินอะไรมายัง” ฟ้าเดินมาทักผม ก่อนจะถูกไอ้ตัวแสบเรืองแสงเข้าไปเกาะเข้าไปกอดจนถูกอีกฝ่ายผลักออกมา


   “กินมาแล้ว สรพาพี่ไปกิน”


   “อืม... เออพี่ดินบอกว่า ที่จริงพี่ต้องไปงานบ้านมัน”


   “เออ มันชวนพี่อยู่ แต่ไอ้สิงห์ดันเป็นงี้ไงพี่ก็เลย..”


   “ขอบคุณมากพี่ ไอ้สิงห์มันเสียใจจริงๆมันรักของมันมาตั้งนาน”


   “เออ พี่ก็เข้าใจ...”


         “เข้ามาด้านในก่อนพี่”


        “น่าเสียดายเนอะ พวกไอ้ดินน่าจะมาด้วย”


   “ผมชวนมาแล้ว แต่ดันติดงานแต่งเหมือนกันไง เห็นว่าพี่ชายไปทำสาวท้องเลยต้องรีบจัดงาน”


   “พี่ดินคือใคร?” สรถามขึ้นมา


   “พี่ข้างบ้าน” ฟ้ารีบตอบ ก่อนจะยิ้มให้ผม


   “อ๋อ นี่บ้านพวกพี่อยู่ใกล้กันหมดเลยเหรอ”


   “อืม เช่าใกล้ๆกัน”


   “เออ พี่ฟ้า พี่ลมบอกว่าพี่ฟ้ามีแฟนแล้ว”


   “ก็...ประมาณนั้น”


   “ทำงี้ได้ไงวะ สรบอกแล้วไงว่าสรจองพี่ฟ้าไว้ก่อนแล้ว เรียนจบเมื่อไรขอแต่งงานเลย”


   “มาวะกับพี่ได้ไงไอ้สร เดี๋ยวโบก”


   “โหดเหมือนเดิม สรขอให้แฟนมีกิ๊ก”


   “ปากดีทั้งพี่ทั้งน้องจริงๆ” ฟ้ายกมือขึ้นเคาะหัวเด็กสรเบาๆ ก่อนจะเรียกผมให้เข้าไปทำความรู้จักญาติในบ้าน “ทุกคนนี่พี่ลม รุ่นพี่ที่มหาลัยฟ้า”


   “สวัสดีครับ”


   “อุ๊ย หล่อจัง!”


   “พรุ่งนี้เป็นเจ้าสาวแล้ว อาเจ้เลิกมองชายอื่นได้เลย เออพี่ลมนั่นเจ้าสาว พี่สาวของฟ้าชื่อแสนดาว ส่วนเจ้ที่นั่งทำตาปริบๆ ยิ้มแก้มแตกชื่อนับเดือน พี่สาวคนที่สองของบ้าน ส่วนคนที่อยู่ในครัวก็ม๊าฟ้า คนที่ทำงานอยู่ข้างหน้าร้านนั่นป๊า” ร้านฟ้าเป็นร้านทอง  ด้านหลังก็เป็นบ้านเหมือนของไอ้สิงห์ ทุกคนในบ้านของฟ้าดูเป็นคนใจดี ยิ้มแย้มตลอด


   “บ้านฟ้ามีสามคนพี่น้องเหรอ”


   “ครับ ฟ้าคนเล็ก”


   “น่ารักทั้งบ้านเลย”


   “อยากมาเป็นลูกเขยม๊าไหมล่ะ นับเดือนเพิ่งเรียนจบ ยังว่างนะ แฟนก็ไม่มี”


   “ม๊า หนูบอกแล้วไงว่าพูดแบบนี้เกรงใจแฟนหนูที่อยู่ในโปสเตอร์ด้วย”


   “เรานิมัน” ม๊าของฟ้ามองคาดโทษพี่คนกลาง “งั้น... นี่ไงลม ชอบม่ะ ลูกคนเล็กน่ารักเหมือนกันนะ”


   “ม๊า ทำไมชอบยัดเยียดให้กับผู้ชาย”


   “อย่ามาพูด! พวกเต๋ามาฟ้องม๊าหมดแล้วว่าเรา....ไม่พูดดีกว่า ไม่รู้คนทางนั้นจะหล่อเท่าลมรึเปล่า” แม่ของฟ้ายังพุดไม่ทันจบดี ฟ้าก็ยกมือห้ามแม่ตัวเองไว้ก่อน ผมได้แต่ฟังสองแม่ลูกคุยกัน บอกตามตรงผมรู้สึกชอบจริงๆเพราะว่า ดูแล้วคนในครอบครัวฟ้าจะเข้าใจลูกตัวเองเอามากๆ


   “ม๊า! เลิกพูดเลย”


   “ลมรับน้องไว้พิจารณาได้นะ ตัวจริงของฟ้าแม่ว่าไม่หล่อเท่าลมแน่” แม่ของฟ้าเดินเข้ามาจับมือผม ผมเลยหัวเราะเบาๆ คืออย่าย้ำครับแม่เพราะผมจะรู้สึกเจ็บ ก็ลูกแม่นี่แหละที่ผมตามจีบแล้วทำเอากินแห้วมาก่อนแล้ว 


   “ผมก็อยากรับไว้พิจารณานะครับแม่ แต่กลัวโดนตัวจริงของฟ้าต่อยเอา”


   “ขนาดนั้นเลย มันจะเก๋าขนาดไหนนะอยากเจอจริงๆ มาแย่งพี่ฟ้าไปจากสรได้” ไอ้เด็กสรยกมือขึ้นกอดอก ทำท่าทางเหมือนแค้นมาก


   “เก๋าไม่เก๋าก็ตบเกรียนเราแตกได้ล่ะกัน”


   “พี่ลมก็พูดไป ป่ะไปนั่งคุยกันหลังบ้าน” ฟ้าหัวเราะ ก่อนจะพาพวกผมไปนั่งที่สวนด้านหลัง 


   “เออพี่ฟ้า เจ้าบ่าวพี่แสนดาวหล่อไหม” สรถามฟ้าที่นั่งฟังตรงข้ามผม


   “หล่อมั้ง พี่ไม่เคยเห็นตัวจริงนะ เห็นแต่ในรูป”


   “เอ้า ตอนฝ่ายชายมาขอพี่ไม่ได้อยู่เหรอ”


   “ไม่อยู่ พี่เรียนเพิ่งจะรู้ว่าพี่สาวตัวเองจะแต่งงานเมื่อไม่กี้อาทิตย์นี่เอง”


   “อ๋อ แล้วเจ้าบ่าวทำงานอะไรอ่ะ”


   “เห็นม๊าพี่บอกว่าเป็นสัตวแพทย์”


   “อ๋อ” ไอ้เด็กพูดมากพยักหน้า ก่อนที่เสียงแจ๋นๆของมันจะดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อเห็นไอ้เต๋าเดินเข้ามา


   “หวัดดีลูกเพ่!”


   “มาเรียกลูกพงลูกเพ่ น่าเตะจริงๆเลยนะมึง”


   “ผมสิอยากเตะพี่เต๋า”


   “เตะกูทำไม”


   “ผมบอกแล้วไง ว่าให้เฝ้าพี่ฟ้าเอาไว้ ว่าอย่าให้มีใครมาจีบ เดี๋ยวผมจบผมจะมาขอ”


   “โอ๊ย กูห้ามได้เหรอ ไอ้พี่ฟ้าของมึงเสน่ห์แรงจะตาย หนุ่มตามขายขนมจีบตั้งหลายคน”


   “เหรอพี่ลม!”


   “ห๊ะ แล้วหันมาถามกูทำไม” ผมสะดุ้ง ก่อนจะยกมือไปเคาะหัวของไอ้เด็กแสบไปที ส่วนไอ้เต๋าก็หัวเราะกร๊ากไปดิ ชอบอกชอบใจเลยนะมึง


   “พี่ลมของมึงก็ตัวดีไอ้สร นี่แหละคนจีบพี่ฟ้าหมายเลขหนึ่ง” ไอ้เต๋าพูดเสริม


   “หมายเลขหนึ่งแล้วทำไมไม่ติด พี่ลมไม่ตรงสเป๊คพี่ฟ้าเหรอ ผมว่าพี่ลมเขาก็หน้าตาพอไปวัดไปวาได้นะเว้ยพี่”


   “มึงพูดมาได้ไงว่าหน้าหล่อของๆพี่ลม พอไปวัดไปวา เนี่ยเดือนคณะวิศวะมหาลัยกู”


   “จริงดิ ไม่ธรรมดาวะ” พอเห็นไอ้เด็กแสบมันหันมายักคิ้วให้ผม ผมเลยยัดขนมที่อยู่ตรงหน้าให้น้องมันกินแทน เด็กอะไรน่าหมั่นไส้จริงๆ


   “เออ แอวอำไออึงอีบไอ่อิดอะ” ดูมันพูด อยากแช่งให้ขนมติดคอจริงๆ


   “สรมึงกินให้หมดก่อน” ฟ้าพูดขึ้นมา ทำเอาน้องมันรีบเคี้ยวรีบกลืนทันที


   “เออ แล้วทำไมพี่ลมถึงจีบพี่ฟ้าไม่ติดอ่ะ”


   “ก็พี่ฟ้าของมึงแพ้เด็กเกษตรไง ซ้อนท้ายกันทุกวัน เลยยกใจให้เขาไปซะงั้น” ไอ้เต๋าพูดแซวขึ้นมา ทำเอาฟ้ายกนิ้วกลางให้


   “ช้ำวะ” ไอ้เด็กแสบพูดจบมันก็หยิบขนมเข้าปากต่อ


   “ช้ำก็มาคู่กับคนช้ำก็ได้นะ”


   “หืม” ไอ้เด็กเรืองแสงขมวดคิ้วทำท่างง


   “อะไรของมึงไอ้เต๋า ไม่ต้องมาชงกู” ผมพูดเบาๆ ก่อนจะยกนิ้วกลางให้ไอ้เต๋า ไอ้ห่านิหางานสร้างรายได้ให้กูจริงๆ


   “เหมาะกันดีออก”


   “ฆวยเถอะ” ผมพูดแบบไม่มีเสียง ไอ้เต๋ากับฟ้าเลยแท๊กมือกัน ก่อนจะนั่งกุมท้องหัวเราะท้องขดท้องแข็ง ส่วนไอ้เด็กแสบก็เอาแต่มองพวกผมไปมา


   “โอเคๆ เดี๋ยวไก่ตื่นเนอะ”


   “พี่ฟ้าเลี้ยงไก่ด้วยเหรอ” ไอ้เด็กสรถามฟ้าอย่างสงสัย


   “เปล่าๆ พี่ลมเลี้ยง” ฟ้ารีบโบยมาทางผม


   “พี่ลมเลี้ยงไว้ที่บ้านเช่าเหรอ?”


   “อือ อยากกลับไปดูด้วยกันไหมล่ะ”


    “ฮั่นแหน่” ไอ้เต๋ากับฟ้าชี้มาทางผม ก่อนที่ผมจะแกล้งตีหน้าซื่อหันไปทางอื่น ตอนนี้ผมสู้ไอ้พวกตัวแสบๆไม่ได้หรอก


   “ผมรู้ว่าพี่น่ะแพ้ทางคนแบบไหน เชื่อผมคนนี้ติด” ไอ้เต๋าจับไหล่ผม ก่อนจะดึงผมไปกระซิบใกล้ๆ


   “ถ้ากูจะจีบมึงไม่ต้องชง เดี๋ยวกูจีบเอง”


   “เจ๋งอีกแล้วพี่กู!!!”
   

...............tbc...................



ตอนหน้าจบแล้วนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอด 

[k2blove]

ว๊าว แต่ละคนคงมีคู่กันไปหมด
แล้วสิงห์จะคู่กับใครกันน้าาา