[เรื่องสั้น] Love Mission ปฏิบัติภารกิจรัก [END] Special P'PREM มาแล้วค่ะ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Love Mission ปฏิบัติภารกิจรัก [END] Special P'PREM มาแล้วค่ะ  (อ่าน 7264 ครั้ง)

ออฟไลน์ lalalittaaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • twitter
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม









*****************************************************************************
เรื่องที่เกี่ยวข้อง
[เรื่องสั้น] นักร้อง...พี่รักน้องได้มั้ย [END]










Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-11-2017 16:43:22 โดย lalalittaaa »

ออฟไลน์ lalalittaaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • twitter
[เรื่องสั้น]  Love Mission ปฏิบัติภารกิจรัก   [END]







คุณเคยแอบชอบใครสักคนมั้ย?

ถ้าคุณเคย.....ก็เหมือนกับผมตอนนี้



เขาคนนั้นที่ผมชอบ.....โดดเด่น จนชีวิตผมมืดมน

เขาคนนั้นที่ผมชอบ.....เรียนเก่ง จนผมกลายเป็นคนโง่ทั้งๆที่การเรียนผมก็ไม่ได้แย่

เขาคนนั้นที่ผมชอบ.....หน้าตาดี จนผมอยากศัลยกรรมหน้าใหม่

เขาคนนั้นที่ผมชอบ.....ยิ้มมีเสน่ห์ จนผมต้องเหลียวหลังมองแล้วมองอีก

ที่สำคัญเขาคนนั้นที่ผมชอบ.....เป็นผู้ชาย!!!



แค่คำว่า 'ชอบ' ของผม เลยเป็นที่มาถึงสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่ตอนนี้






ตอนนี้ผมกำลังหาข้อมูลการอ่อยผู้ชาย ได้ยินไม่ผิดหรอกครับ 'อ่อยผู้ชาย' อยู่ในห้องสมุด เป็นงานเป็นการสุดๆมั้ยล่ะ ผมมาเช่าห้องอ่านหนังสือของห้องสมุดมหาลัยครับ เพราะมันเป็นห้องเก็บเสียง จะเสียงดังโวยวายแค่ไหนคนข้างนอกก็ไม่ได้ยิน ที่สำคัญแอร์เย็น มีอินเตอร์เน็ตให้เล่น ที่ขาดไม่ได้เลยคือความต้องการเสือกสูงของเพื่อนๆผม ซูมกล้องออกไปครับ ซูมออกไป เห็นมั้ยครับว่ามีเพื่อนผมอีกสี่ตัวยืนขนาบข้างผมอยู่ อัดเข้ามาจนเป็นปลากระป๋องตราห้าพ่อครัวละ ทุกคนมาสุมหัวอยู่ที่โน๊ตบุ๊คของผมเครื่องเดียวเพื่อช่วยผมหาวิธีจีบคนที่ผมชอบ กระทู้อ่อยผู้ชายมีมากมายจนผมเลือกไม่ถูกว่าผมควรใช้วิธีไหน มีทั้งแบบที่มีสาระและไร้ประโยชน์ขั้นสุด


" อันนี้มึง อันนี้ " ผมไล่สายตาอ่านตามนิ้วชี้ของเพื่อน


ยัดฟองน้ำเยอะๆ


เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


ผมรีบเอามือจับหน้าอกตัวเองทันที ลองนึกไปถึงผมใส่เสื้อในของผู้หญิง ยัดฟองน้ำเข้าไปให้หนาๆ อื้มมมมมม


" เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย " ผมรีบส่ายหน้าจนหัวแทบหลุด วิธีนี้ขอบาย ขอวิธีถัดไป!!!


" อันนี้ล่ะ "


ใช้วิธีทำปากเจ่อๆ เปิดไหล่โชว์ข้างนึง พ้อยขานิดๆ จิกปลายเท้าหน่อยๆ เอามือเท้ากำแพง จิกตาหน่อยๆ


คิดตามนะ ตอนนี้ผมกำลังลุกขึ้นทำภาพประกอบการอ่อย ปากเผยอๆ ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาเพื่อเปิดไหล่ข้างนึง จิกปลายเท้าเหมือนกำลังเต้นบัลเล่ต์ จิกตาเหมือนที่นางแบบชอบทำ


นี่ผมต้องลงทุนทำถึงขนาดนี้เลยหรอวะ? แก้ผ้าต่อหน้าพี่มันเลยไม่ง่ายกว่าหรอ?


" ขนลุก!!! " ขนาดตัวผมเองยังรับไม่ได้แล้วคนที่ผมชอบไม่รังเกียจผมไปเลยรึไง!!!


" อันนี้ม่ะ ในละครชอบทำ เรื่องไหนมีนะ พระเอกได้นางเอกตลอด "


" วิธีไหนของมึงวะ? "


ขับรถชนครับ เห็นในหนังหลายเรื่องเป็นแบบนั้น


ผมตายก่อนเขาแน่นอน เพราะผมขับรถไม่เป็น


" มึงลืมอะไรไปรึเปล่า ไอ้นะโมมันขับรถไม่เป็น ขืนให้มันขับมีหวังตายก่อนได้พี่เปรมเป็นผัว " อืมมม เพื่อนผมพูดดีมีสาระครับ


ขอดูอีกสักวิธีแล้วกัน ถ้ามันไม่เวิร์ค กูก็ไม่จงไม่จีบมันแล้วโว๊ยยยยยยยยย


เวลาเราเจอคนที่เราชอบ ย้ำว่าแค่ชอบนะ แบบแอบปลื้ม ไม่เคยคุยกันเลย เราจะทำเหมือนไม่สนใจอะแบบ หยิ่ง เชิด ไม่มอง ไม่มีตัวตน (แต่แอบเหล่ๆ) 555555555555 มันเป็นอาการกลบเกลื่อน พอทำแบบนี้ แห้วทุกราย ขอบอกกกกกกกกกกก


มึงก็รู้ว่าแห้วแล้วมาบอกกูทามมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


เฮ้อออออออออออออออออออ


ผมปิดคอมแล้วมานั่งถอนหายใจพร้อมเพื่อนอีกสี่คน พวกมึงเครียดอะไรกันวะ กูสิต้องเครียด กูต้องเป็นคนเครียด!!!!


" อย่าเพิ่งเครียดดิวะ เดี๋ยวพวกกูคิดหาวิธีช่วยมึงเอง แต่ต้องเป็นพรุ่งนี้นะ วันนี้แยกย้ายกลับไปคิดมาคนละข้อ กูเจอเม้นท์แต่ละอัน กูปวดหัว แยก!!! "


เอาวะ พรุ่งนี้ค่อยมาลองกันใหม่อีกสักตั้ง!!!





เช้าของอีกวันผมห้าคนก็มานั่งสุมหัวกันอยู่ที่โต๊ะหินหน้าคณะเป็นประจำทุกเช้า ร้อนชิบหายเลยครับ มีต้นไม้นะแต่มันแห้งตาย ถ้าผมรู้ว่าใครเอามาตั้งตรงนี้ผมจะเดินไปโบกหัวมันสักทีสองที อ๋อ คณบดี นะโมขอโต๊ดก๊าบบบบบบ แต่ร้อนก็ต้องทนครับ เพราะตรงนี้คนที่ผมชอบเขาจะเดินผ่านเป็นประจำทุกวัน ผมเลยต้องลากเพื่อนมาร้อนด้วยกัน มันก็บ่นทุกวันแต่ก็ยอมอยู่ด้วย ผมไม่กล้ามาคนเดียว มันเขินๆ แม้ว่าจะเขินอยู่คนเดียวก็เถอะ ผมมาส่องพี่เปรมทุกเช้าก่อนเข้าเรียน มันทำให้ผมมีกำลังใจเรียนบ้าง เหม่อลอยบ้างเวลาที่เห็นพี่เปรมเดินมากับผู้หญิง แต่รวมๆแล้วก็ฟินที่ได้เห็นหน้า


" ไอ้นะโม ไอ้โม พี่เปรมมาแล้วมึง พี่เปรมมาแล้ว " เขย่าจนคอกูจะหลุดออกจากบ่าแล้วครับเพื่อน แม่งตื่นเต้นกว่ากูอีกนะ คนนี้ของกูครับ ห้ามยุ่ง!!!


" เอาไงมึง เอาไงต่อ เร็วๆ!!! เดี๋ยวพี่เปรมขึ้นเรียน " ผมเร่งเพื่อนครับ เร็วๆเว้ยยย พี่เปรมจะเดินผ่านมาทางนี้แล้ว


" หลังจากที่กูไปนอนคิดมาหนึ่งคืน นี่เลย!!! " มันยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ผมครับ กลิ่นยังใหม่ๆอยู่เลย สงสัยเพิ่งไปซื้อมาเมื่อเช้า


" แล้วไงต่อวะ? "




อ่อยครั้งที่ 1 ช่วยเก็บผ้าเช็ดหน้าของฉันหน่อย เพราะฉันทำมันตก


ผมรีบยัดผ้าเช็ดหน้าเข้ากระเป๋ากางเกงทันที เพราะพี่เปรมกำลังเดินมาทางที่ผมนั่งอยู่ ผมลุกยืนทำเนียนเดินผ่านพี่เปรม ก่อนพี่เปรมจะมาถึงพวกมันบอกผมว่าให้ควักผ้าเช็ดหน้าออกมาแล้วก็ปล่อยไปตรงหน้าของพี่เปรม โอ๊ะ!!! มันปลิวตกตรงหน้าพี่เปรมพอดิบพอดีเลยครับ เยส!!! สำ.....


เคยได้ยินเสียงลมพัดใบไม้ปลิวมั้ยครับ เสียงนั้นเลย


ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออ T^T


นอกจากจะไม่แลมันสักนิดแล้ว ผ้าเช็ดหน้ายังเป็นรอยตีนของพี่เปรมเต็มๆผืน เพื่อนผมอาการเป็นไงไม่รู้ครับ แต่ตอนนี้ผมแข็งทื่อไปทั้งตัว จนเพื่อนผมมันต้องแบกผมวิ่งหนีสภาพแข็งๆแบบนั้นแหละ ช็อกครับช็อก!!!


" ไม่ร้องนะ พรุ่งนี้เอาใหม่นะมึง " มึงยังมีพรุ่งนี้อีกเร้ออออออออออ   

Mission Failed





อ่อยครั้งที่ 2 เพลงสละโสด


ให้เปิดเพลงอ่อย? เปิดตรงไหน? อะไร? ยังไง? ผมไม่เข้าใจครับ เพราะเพื่อนผมตอนนี้มันหายไปสองคน ไม่รู้ว่ามันไปไหน กลับมาอีกทีพร้อมกับโทรโข่ง เน้นว่าโทรโข่ง ที่หายกันไปตั้งนานสองนานนี่คือไปหาโทรโข่ง? เพื่อนผมมันใช้อะไรคิดกันครับ แทนที่พวกมึงจะใช้ลำโพง!!! เสียงมันจะได้กังวาน พี่เปรมจะได้ได้ยินชัดๆ


" ทันพี่เปรมมั้ยวะ? "


" โน้นๆๆ เป้าหมายมาพอดี พวกมึงเตรียมพร้อม สาม สี่ "



เมื่อพวกมันพร้อม พี่เปรมก็พร้อมเช่นกัน เดินมาไกลๆโน้นแล้ว เสียงดนตรีเพลงมนุษย์ล่องหนเริ่มดังผ่านโทรโข่งแล้วครับ คิดตามผมนะ เปิดเพลงจากโทรศัพท์มือถือแล้วเอาไปจ่อโทรโข่ง แล้วเสียงโทรโข่งคือใช้มานานจนมันแตกๆแหบๆ เสียงเพลงมันก็เหมือนคนร้องเพลงเพี้ยนอ่ะ ผมนี่นั่งเอามือกุมขมับเลยครับ ไม่รู้ว่าพวกมันไปเอาความมั่นใจมาจากไหนว่าวิธีนี้จะได้ผล พี่เปรมใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ผมก็ได้แต่นั่งหลบๆหลังต้นไม้ที่มันแห้งตายนี่แหละครับ ชีวิตผมตอนนี้ก็แห้งตายตามต้นไม้ครับ ยิ่งพี่เปรมใกล้เข้ามาเท่าไหร่ผมก็แทบจะเข้าไปสิงกับต้นไม้
ภาวนาให้พี่เปรมมันไม่ได้ยินสิ่งที่ผมกับเพื่อนกำลังทำกันอยู่ ไม่อย่างนั้นได้อับอายไปเจ็ดชั่วโคตร คราวนี้แหละ!! ไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดไว้ที่ไหนเลย


กริบ!!! ไม่มีแม้แต่เสียงกาหรือเสียงลมพัด


พี่เปรมเดินผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและดูเหมือนไอ้คนต้นคิดมันจะช็อกเมื่อพี่เปรมหันมาพร้อมกับถอดหูฟังออก เท่านั้นแหละครับทุกคนเก็บของทุกอย่างแล้ววิ่งกันแบบไม่เห็นฝุ่น ส่วนผมนั้นทำตัวรีบๆหลบอยู่หลังต้นไม้แห้งๆ พอพี่เปรมไปพวกมันก็วิ่งกลับมาหาผม


" พี่ตูนเคยกล่าวไว้ว่า ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ!!! " เพื่อนผมทำหน้ามั่นใจพร้อมชูกำปั้นให้กำลังใจผมด้วย

Mission Failed





อ่อยครั้งที่ 3 ตาต่อตา ใจต่อใจ


เพื่อนผมมันบังเอิญไปได้ยินมาว่าวันนี้พี่เปรมจะไปกินข้าวที่โรงอาหารคณะ พอถึงช่วงพักกลางของพี่เปรมพวกผมก็ตามสิครับรออะไรกันละ เวลาเรียนของผมกับพี่เปรมไม่ตรงกัน เพราะฉะนั้นที่เห็นพวกผมมายืนกันอยู่ที่นี่ได้คือโดดมาล้วนๆ


" มีโต๊ะว่างใกล้ๆพี่เปรม ไปเลยเร็ว!!!  เดี๋ยวมีหมาคาบไปแดก " แล้วพวกมันก็กระชากผมเข้าไปนั่งโต๊ะใกล้ๆกับพี่เปรม คือผมยังมองหาพี่เปรมอยู่เลยครับ พวกมันหูตาไวมาก ผมนึกว่าพวกมันดมกลิ่นเจอซะอีก


ผมนั่งโต๊ะถัดไปจากที่เปรมนั่งไปหนึ่งโต๊ะ ง่ายๆคือโต๊ะผมกับโต๊ะพี่เปรมมีอีกโต๊ะหนึ่งคั่นอยู่ แล้วมันก็ดันมีคนนั่งบังทัศนียภาพผมมาก เป็นผู้ชายตัวโตๆ กล้ามใหญ่ๆ ทางที่ดีหลบตามันก่อนดีกว่า แม่งจะแดกหัวผมเปล่าวะ พอมันลุกไปผมก็เห็นว่าพี่เปรมนั่งหันหน้าเข้ามาหาผม


โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  ผมเขิน  ><


ผมทำตัวไม่ถูกได้แต่มองหน้าพี่มันยิ้มๆ โดยที่พี่มันก็นั่งกินข้าวไม่สนใจโลก ตาผมก็มอง ปากก็ยิ้ม ในมือมีช้อนก็นั่งสับข้าวเล่นจนมันเละไปหมด แต่ผมไม่สนใจหรอก พี่เปรมน่าสนใจกว่าตั้งเยอะ นานๆทีจะได้มีโอกาสมองหน้ากันใกล้ๆขนาดนี้


ผมหุบยิ้มฉับทันทีเมื่อไอ้กล้ามโตมันกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ครับ และที่น่าขนลุกไปกว่านั้นคือมันต้องคิดว่าผมยิ้มให้แน่นอน ดูหน้าตามันตอนนี้สิ แม่ง แทบจะแดกหัวผมแล้วนะ เฮ้!!! เฮ้!!! มันกำลังลุกมาทางผมครับ ไม่นะ!!! อย่านะ!!!


" เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย " วิ่งแบบไม่คิดชีวิตเลยครับ พอผมลุกมันก็ลุกเดินตรงเข้ามาหาผมจริงๆ เดี๋ยวๆๆๆ มึงวิ่งตามกูมาทามมายยยยยยยยยยยยยยยยยย


ที่สำคัญ ทำไมผมต้องมาวิ่งหนีหางจุกตูดให้พี่เปรมมันเห็นด้วย!!! หมดกันชีวิต!!! T^T

Mission Failed





อ่อยครั้งที่ 4 คำคมโดนใจ


ผมรู้สึกว่าช่วงพักหลังๆมานี่การสร้างสถานการณ์ 'อ่อยพี่เปรม' ของผมกับเพื่อนมันน่าอายเข้าไปทุกที แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่ต้องมีมันแล้วละครับยางอายน่ะ ด้านได้อายอด หัวหดอดมีผัว ไอ้นะโมคนนี้ต้องท่องไว้ให้ขึ้นใจ


เพื่อพี่เปรมไอ้นะโมคนนี้ยอมทุกอย่างเลยครับ!!!


ด้านเหมือนตอนนี้ไงครับ... เพื่อนผมมันกำลังสร้างสถานการณ์ คนหนึ่งอยู่บนตึกเรียน ส่วนอีกคนอยู่ตรงโต๊ะม้าหินฝั่งตรงข้ามกับที่พวกผมนั่งอยู่ ผมเห็นพวกมันส่งสัญญาณมือเพื่อบอกว่าเป้าหมายพร้อมแล้ว ผมนั่งรอดูว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร จะรุ่งหรือร่วง แต่ดูจากสามครั้งที่ผ่านมา.....ไม่น่ารอด


" พี่ปอครับ " ชื่อย่อพี่เปรมครับ


" คร๊าบบบบบบบบบบบบบ " อูยยยยยยยยยยย ขนลุกเบาๆ


" จะไม่พูดคำว่ารักให้เธอรู้สึกดี แต่จะทำสิ่งดีๆให้เธอรู้สึกรักนะครับ "


" นอบ้าาาาาา " ชื่อย่อของผมครับ เอิ่มมม พวกมึงเล่นใหญ่ไปนะ แม่งบิดจนลำไส้ข้างในม้วนเป็นกางเกงในใช้แล้ว แต่ผมก็อดอมยิ้มกับคำคมเลี่ยนๆของพวกมันไม่ได้


" นอครับ "


" คร๊าบบบบบบบบบพี่ปอออ "


" คนดี … ชอบแก้ไข คนอย่างฉันไง … ที่ชอบเธอ "


" ฮิ้ววววววววววววววววววววววววว " มันเลี่ยนจนอดส่งเสียงแซวไม่ได้จริงๆครับ ตกลงว่ามันจีบพี่เปรมให้ผม หรือมันจีบกันเองวะ เล่นซะเหมือนเลย


" ขอแต๊ะเอียอาจได้ตังค์ ขอแต๊ะอั๋งอาจได้เมีย "


" “ได้ดี” กับ “ได้เสีย” ระดับความเพลียต่างกัน "


" ที่หนูขัดขืน ก็แค่ฝืนพอเป็นพิธี "


" อย่าพึ่งเห็นผม “ไร้ค่า” เพราะยังมีอีก “108ท่า” ที่คุณยังไม่ได้ลอง "


" ฮิ้วววววววววววววววววววววว " เฮ้ยยๆๆๆๆ พวกมึง!!! แรกๆมันก็ดี ทำไมหลังๆมันหื่นกามขนาดนั้นวะ มึงดูหน้าพี่เปรมด้วย เขาจะรับได้มั้ยนั่น แล้วนี่แทนที่จะเดินผ่านไปเหมือนครั้งก่อนๆ มาหยุดยืนฟังเพื่อนผมจีบกันทำมายยยยยยย เริ่มหน้าบางขึ้นมาทันทีเลยผม ไม่ต้องหันหน้ามามองผมครับ พี่เปรมผมขอโทษที่ทำให้หูพี่ต้องแปดเปื้อน ฮือออออออออออออออออออ T^T


" น้องครับ อยู่กันแค่นี้เองลงมาคุยกันก็ได้ จะกี่กลอนก็เต็มที่เลยครับ "


เพล้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


ก๊าาาาาาาาาา.... ก๊าาาาาาาาาา....

Mission Failed






อ่อยครั้งที่ 5 นับ 1 ถึง 10


ไม่ว่าจะในหนังสือ ในเน็ต หรือแม้แต่ในหนังยังใช้วิธีนี้ เขาให้ความบันเทิงกับเราแน่นอนว่ามันก็มีสมหวังบ้าง ผิดหวังบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะสมหวัง แล้วในชีวิตจริงละมีใครการันตีได้บ้างว่า การนับ 1 ถึง 10 แล้วคนที่เราชอบสบตาเรา เราจะสมหวัง? เหมือนที่ผมกำลังช่างใจกับสิ่งที่จะทำต่อไปนี้


ตอนนี้ผมอยู่ในห้องสมุด ชั้นห้าจะเป็นเหมือนห้องนั่งเล่นในบ้านมีทีวี มีหนัง มีหนังสืออ่านเล่น มีโซฟาให้นอน เป็นชั้นสำหรับพักผ่อนโดยเฉพาะ ระหว่างรอเรียนไม่อยากบ้านก็มานั่งเล่นนอนเล่นกันที่นี่ ผมเองก็เช่นกัน ไม่มีเรียนในช่วงบ่ายแต่มาที่นี่เพราะคนๆนั้นคนเดียว.....พี่เปรม


ผมนั่งมองพี่เปรมนอนอยู่ห่างๆมาได้ห้านาทีละ คนอะไรหลับยังหล่อ แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ผมหลงหัวปักหัวปำได้ยังไงครับ


" เอาดิ ลองดูเผื่อได้ผล ไม่ลองไม่รู้นะเว้ย " ลองมาแล้วตั้งสี่ครั้งจะไม่รู้ได้ไงวะ!!!


เอาวะ!!! ลองดู!!!


ผมหันเก้าอี้ให้ตรงกับที่พี่เปรมนอน ก่อนจะเริ่มนับ!!!


1!!!


2!!!


3!!!


4!!!


5!!!   ครึ่งทางแล้วนะเว้ยพี่ตื่นหน่อยดิ แต่ถ้าพี่เปรมมันตื่นมาผมจะทำหน้ายังไงวะ? ผมหันไปมองเพื่อนแล้วส่ายหน้า เบะปากพร้อมร้องไห้


" ยังไม่จบเลยมึง นับต่อไป "


6!!!


7!!!


8!!!


9!!! ฮือออออออออออออ พวกมึงงงงงงงงงงง กูอยากร้องห้ายยยยยยยยยยยยย


9 ครึ่ง!!!


" เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย "


ปึ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


จำไอ้กล้ามโตๆที่วิ่งไล่ผมที่โรงอาหารได้มั้ยครับ ไอ้นั่นแหละ มันโผล่หน้ามาใกล้ผม ผมตกใจถีบมันไป แทนที่มันจะล้มกลับเป็นผมที่หงายท้องเท้าชี้ฟ้าไปทั้งเก้าอี้ คราวนี้ไม่ใช่แค่พี่เปรมที่ตื่น คนอื่นที่นอนอยู่ก็สะดุ้งลุกขึ้นมาดูกันหมด


บอกได้คำเดียว โคตรอับอาย.....


เพื่อนผมเห็นแบบนั้นพวกมันก็รีบมายกผมให้กลับเข้าที่พร้อมเอาสารพัดหนังสือที่วางอยู่บนโต๊ะมากางปิดหน้าผมไว้


" ขอโทษนะคะ ขอโทษค่ะ "

Mission Failed





อ่อยครั้งที่ 6 สาย่อหลบไป สายเซ็กซี่กำลังจะมา (อ่อยไม่รู้ตัว)


ผมมายืนอยู่หน้าผับแห่งหนึ่งใกล้กับมหาลัยที่ผมเรียน ที่ผมมาที่นี่เพราะเพื่อนผมมันอยากจะเมาและให้ผมมานั่งดื่มแก้เซ็งที่วันนี้ไม่เห็นพี่เปรมมาเรียนเลยทั้งวัน ผมไม่ใช่เด็กหัวอ่อนที่กินเหล้าไม่เป็นหรือกินแค่แก้วสองแก้วแล้วเมาคอพับคออ่อน ผมหัดกินเหล้าตั้งแต่ ม.4 คนที่สอนก็พ่อผมนั่นแหละครับ โคตรเฟี้ยว แต่ผมไม่สูบบุหรี่นะเพราะพ่อผมขอไว้


ผมก้าวเข้ามาในร้านก็ชะเง้อคอมองหาเพื่อนทันที พอเห็นพวกมันโบกมือหยอยๆก็ตรงเข้าไปหา พวกมันมาจองโต๊ะไว้ตั้งแต่สองทุ่ม ไม่รู้ว่าจะรีบเมากันไปไหน คนที่ควรเมาคือกูครับเพื่อน แม่ง!!! ไหนๆวันนี้ก็ไม่เจอพี่เปรมละ พรุ่งนี้ก็ไม่มีเรียน ติดหยุดเสาร์อาทิตย์อีก เมามันเลยแล้วกัน บอกตามตรงนะครับว่าห้าวิธีที่ผ่านมาพี่เปรมไม่มีท่าทีสนใจผมเลยสักนิดแถมหน้ายังแตกละเอียดยิบชนิดหมอไม่รับเย็บอีก มันทำให้ผมท้อ เฮ้อออออ แต่ถ้าจะให้ตัดใจเลยผมก็ทำไม่ได้ คนมันแอบชอบมาตั้งนาน ตอนนี้ผมแค่ถอยมาตั้งหลักครับ หาวิธีได้เมื่อไหร่ค่อยกลับไปใหม่


" อยากแดกไรสั่ง!!! พวกกูเลี้ยงปลอบใจมึงที่วันนี้ไม่เจอพี่เปรม "


" แต่มีข้อแม้ว่าต้องแดกให้เมา ไม่เมากูไม่ให้มึงกลับหอ "


" คิดจะมอมเหล้ากูรึไง "


" แล้วยอมป่ะล่ะ "


" จัดไปครับเพื่อน " ถึงพวกมันจะไม่ให้ผมเมา ผมก็จะเมาย้อมใจสักหน่อย ผมมืดแปดด้านเรื่องพี่เปรมไปหมดไม่รู้ว่าจะหาทางออกยังไง ที่ช่วยได้ก็มีแต่เหล้าถึงจะชั่วครั้งชั่วคราวก็เถอะ




" B-52 มา " วิธีกินมันไม่ได้ยากเลยครับ แค่จุดไฟ ใช้หลอดปักแล้วดูดให้หมดในครั้งเดียว!!!


" เฮ้ยๆๆๆ เพิ่งสี่ทุ่มมึงจะรีบเมาไปไหนวะไอ้นะโม "


" ปล่อยมันไปมึง ................. " กระซิบอะไรกันอยู่สี่คนไม่ให้ผมรู้ด้วยคนวะ แต่ช่างมันเถอะ Who’s care



" B-52 มา "


" มึงว่ามันเมายังวะ " กระซิบกันยังไงให้ผมได้ยินวะ?


" ยังว่ะ แค่มึนๆ 2 ช็อตเล่นกูมึนเลย "


" กำลังมึนได้ที่เลยใช่ม่ะ "


" เออ "


" ไปเต้นเป็นเพื่อนกูหน่อย " นาทีนี้ใครชวนไปไหนผมไปหมดแหละครับ อาการเหมือนคนอกหักแต่ไม่ใช่อกหัก เพราะมันเป็นรักข้างเดียว ก็อกหักอยู่ดีล่ะวะ เมาแล้วดราม่าแม่งเลย ฮืออออออออออออออออ T^T


~~~ในร้านเปิดเพลง EDM~~~



เลือกมาถูกวันด้วยครับ เปิดย้อมใจคนอกหักมาก เต้นให้หลุดโลกไปเลย ต่อให้นาทีนี้เป็นลูกทุ่งผมก็เต้นหมด ปลดปล่อยทุกอย่างไปกับเหล้า เสียงดนตรีและผู้คนที่เริ่มเข้ามาเต้นเบียดกับผม มันน่าอึดอัดแต่ไม่เท่ากับความรู้สึกในใจที่อยากบอกแทบตายก็ไม่ได้บอก ไม่ใช่ว่าไม่กล้าแต่คนไม่สนใจทำยังไงก็ไม่สนใจและถ้าบอกไปนอกจากผมจะไม่ได้เห็นหน้าเขาไปตลอดแล้วยังเข้าใกล้เขาไม่ได้อีกเลย


ผมแค่กลัว


ฮือออออออออออออออออออออออ T^T


เต้นไปร้องไห้ไปเคยเจอมั้ยครับ ถ้าไม่เคยก็ผมนี่แหละคนนึง

Mission…………





หลังจากพักใจไปเมื่อสามวันก่อน ตอนนี้ผมต้องกลับมานั่งถอนหายใจเล่นอยู่ในห้องสมุดกับเพื่อนอีกสี่คน พอผมถอนหายใจพวกมันก็ถอนตาม เฮ้อออออออออออออออ ผมต้องตัดใจจริงๆหรอครับ


~~~ปึก ปึก ปึก~~~


เอาหัวโม่งโต๊ะโชว์เลยครับ มันคิดอะไรไม่ออก มืดแปดด้าน มืดตั้งแต่ชาตินี้ยันชาติหน้า


~~~ปึก ปึก ปึก~~~


" พวกมึง...กูต้องทำยังไงให้พี่เปรมหันมาสนใจกูบ้างวะ กูทำมาหมดทุกอย่างแล้วนะ เหลือแค่แก้ผ้าต่อหน้าพี่มันเท่านั้นที่กูยังไม่ได้ทำ!!! "






" ไม่ต้องทำอะไรแล้ว "




















" แค่นี้ก็หลงจะแย่แล้วครับ "












************************************   
เดี๋ยวมี special P’Prem นะคะ
มาดูมุมมองของพี่เปรมกันบ้าง
ว่าตอนน้องอ่อยแล้วความรู้สึกเป็นยังไง

ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
โอ้โหหหหห ชอบบบบบบบบ สนุกมาก ทั้งขำทั้งเขินแทนน้อง หนูลูกกก แต่ละแผนทำไปได้นะ

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
รอตอนพิเศษ อิอิ

ออฟไลน์ benceii

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
โอ๊ย โอ๊ย รอตอนพิเศษค่าาาา

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
แต่ละวิธีฮามากกกกกก  :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
น่ารักมากเลย รออ่านพาร์ทพี่เปรม...   o13

ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4

ออฟไลน์ lalalittaaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • twitter
[Special P’PREM]  Love Mission ปฏิบัติภารกิจรัก

     



ผมเป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง....


...ที่บังเอิญไปชอบเด็กผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง






จาก 'รอยยิ้ม' ของเขา...








ตอนผมอยู่ปีสองผมโดนเพื่อนในรุ่นบังคับให้ไปช่วยกิจกรรมรับน้องคณะ ตัวผมเองไม่ได้ชอบทำกิจกรรมหรือชอบทำอะไรให้ตัวเองโดดเด่น ผมชอบอยู่เงียบๆในโลกส่วนตัวของผมมากกว่า แต่เพราะไอ้ตำแหน่งเดือนมหาลัยที่ถูกยัดเหยียดมาให้เมื่อปีที่แล้วมันค้ำคอเลยทำให้ผมต้องไปทำกิจกรรมนั้น


กิจกรรมที่ทำให้ผมอยากดูโดดเด่นในสายตาของใครคนหนึ่งขึ้นมา






ผมเดินเข้าคณะมาพร้อมกับน้องปีหนึ่งที่รุ่นพี่เรียกรวมตัวเพื่อทำกิจกรรม ผมเดินของผมอยู่ดีๆก็มีน้องคนหนึ่งเดินมาชนผมอย่างไม่ตั้งใจ คงจะรีบที่รุ่นพี่เรียกเพราะถ้าช้าจะโดนทำโทษ ไม่มีใครอยากถูกทำโทษหรอกจริงมั้ยครับ


" ขอโทษครับ พี่เป็นอะไรรึเปล่า? ผมขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจ "


" ไม่เป็นไรครับ น้องไปให้ทันที่รุ่นพี่เรียกดีกว่า "


" ขอบคุณครับ ^^ " น้องมันขอบคุณผมพร้อมกับรอยยิ้มที่ทำให้ผมใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับใครและไม่เคยมีใครทำให้มันเกิดขึ้นมาก่อน



สุดท้ายน้องมันก็ถูกทำโทษอยู่ดีเพราะมัวแต่ขอโทษขอโพยผมเลยทำให้ช้ากว่าคนอื่น การทำโทษก็ไม่ได้รุนแรงอะไร แค่แต่งหน้าให้น้องมันเป็นแมว มีที่คาดผมหูกระต่ายอยู่บนหัว


ผมยืนกอดอกหลังพิงเสาส่งยิ้มให้น้องมัน ถ้าผมไม่ได้ตาฝาดผมเห็นน้องมันหน้าแดงๆ แล้วส่งยิ้มเขินๆมาให้ผม สงสัยคงเข้าใจว่าผมหัวเราะ แต่ความจริงแล้วที่ผมยิ้มเพราะผมรู้สึกว่ามัน.....


น่ารัก


หลังจากนั้นมาน้องปีหนึ่งมีกิจกรรมอะไรผมเข้าร่วมหมดทุกกิจกรรมจนเพื่อนสนิทผมแปลกใจ พวกมันถามจนผมหมดทางเลี่ยงเลยตอบไปตามตรงว่าเพราะ...นะโม




ผมตามดูน้องมันอยู่ห่างๆ ทุกเช้าน้องมันจะไปนั่งอยู่ตรงโต๊ะม้าหินหน้าคณะ ผมก็คอยเดินผ่านทุกเช้า แม้ว่าเช้าวันนั้นผมจะไม่มีเรียนก็ตาม ไปที่ไหนก็เจอน้องมันแทบตลอด รู้ตัวอีกทีก็คอยชะเง้อคอมองหาแต่น้องมันอยู่คนเดียว บางครั้งก็เดินสวนกันโดยบังเอิญแต่ผิดที่ผมเองที่เวลาเจอน้องมันทีไร ผมชอบตัวนิ่งๆ ทำเป็นไม่สนใจ ทั้งๆที่อยากจะยิ้ม อยากจะทักทายแทบขาดใจ แต่สุดท้ายผมก็ทำได้แค่เหล่ตามองหรือเหลียวหลังมองเวลาน้องมันเดินผ่านไปแล้วเท่านั้น


ผมเขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน   -///-






ปัจจุบันนี้ผมขึ้นปีสามผมก็ยังคอยมองหาน้องมันตลอด ทำได้แค่มองอยู่ห่างๆ ไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จักอย่างจริงจังจริงๆเสียทีจนเพื่อนสนิทผมมันเอือมระอากันทุกคน


" ไอ้ป๊อด!!! "


" ไอ้หล่อไร้น้ำยา!!! "


" ปล่อยมันไปมึง ปล่อยให้หมามาคาบน้องมันไปแดก "


" ถึงวันนั้นกูจะนั่งหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง " ตอนนี้ตอนไหนพวกมึงก็หัวเราะกูมาตลอดนะ


กูขอโทษที่กูไม่กล้าพอ


อยู่ใกล้น้องแล้วใจมันสั่น





แล้ววันหนึ่งเหมือนโชคเข้าข้าง ผมกำลังเข้าห้องน้ำอยู่ในห้องสมุดก็บังเอิญไปได้ยินน้องมันกับเพื่อนๆคุยกันเรื่องของผม ไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟังแต่ในเมื่อมันเป็นเรื่องของผม ผมก็มีสิทธิ์จะรู้ว่ามันเป็นเรื่องอะไร


" ไอ้โม!!! มึงก็เดินไปบอกพี่มันเลยว่ามึงชอบเขา "


" ไอ้ควาย!!! ขืนมึงเดินโทงๆไปบอก แล้วพี่เขาไม่ได้ชอบผู้ชายขึ้นมามึงจะโดนถีบหน้าหงายครับเพื่อน "


" แล้วกูควรจะทำยังไงวะ? พี่เปรมแม่งไม่สนใจกูสักนิด เจอทีไรทำหน้านิ่งใส่กูตลอด ถ้ายิ้มให้กูบ้าง ทักกูบ้าง กูยังพอมีความหน้าด้านเข้าไปบอกชอบพี่มันได้ "


ถึงผมจะไม่ได้ยิ้มหรือทักทายแต่ผมก็เนียนไปเสนอหน้าให้น้องมันเห็นตลอดนะ


" หรือพี่มันมีเมียแล้ว เชี่ย!!! ตบหัวกูทำไม!!! "


" มึงดูหน้ามันด้วยมันจะร้องไห้อยู่แล้ว "


" กูว่ามึงต้องรุกพี่มันอย่างจริงจังสักที "


" ยังไงวะ? "


ผมได้ยินแค่นั้นก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าเดินออกไปจากห้องน้ำ แค่ได้ยินว่าน้องมันก็ชอบผมเหมือนกันแค่นั้นก็ทำให้ผมยิ้มไม่หุบแล้วครับ


ผมกำลังเขินอยู่ เขินแบบหน้าแดงหูแดงไปหมด ><


พอตั้งสติได้ผมก็เดินตามกลุ่มน้องมันไปเงียบๆ โลกกลมนะครับ ห้องที่น้องมันเข้าไปนั่งสุมหัวกันทำอะไรสักอย่างอยู่ข้างๆห้องผมนี่เอง ผมเลยเลือกเดินอ้อมไปอีกฝั่งไม่ให้น้องมันเห็น


" มึงไปช่วยตัวเองในห้องน้ำมาหรอวะไอ้เปรม!!! หน้าแดงหูแดงไปหมด " ผมไม่ได้ตอบคำถามมันหรอกครับ ได้แต่ยิ้มหล่อๆส่งไปให้มัน มันก็เกาหัวแกร๊กๆและก้มอ่านหนังสือโป๊ของมันต่อ


ผมพยายามจะส่องดูว่าห้องข้างๆทำอะไรกันแต่ก็ไม่มีช่องให้ผมได้ส่องเลยสักนิด สุดท้ายผมเลยตัดใจเดินกลับไปนั่งที่ ระหว่างหันหลังกลับ หางตาผมก็ไปสะดุดเข้ากับช่องเล็กๆช่องหนึ่งที่ผ้าม่านห้องของน้องมันปิดไม่สนิท ผมเลยลากเก้าอี้ไปนั่งส่องดูว่าน้องมันทำอะไรบ้าง ตอนนี้ผมแม่งไม่ต่างอะไรกับพวกโรคจิตที่ชอบแอบดูคนอาบน้ำเลยสักนิด


ผมเห็นทุกกระทำของน้องตั้งแต่ตั้งใจก้มหน้าก้มตาอ่านอะไรสักอย่างในโน๊ตบุ๊คพร้อมกับเพื่อน สักพักก็ทำหน้าตกใจแล้วเอามือจับหน้าอกตัวเองเอาไว้ ไม่รู้ว่าน้องมันคิดอะไรอยู่ถึงได้ส่ายหัวเป็นพัลวันขนาดนั้น ผมหยุดยิ้มไม่ได้เลยกับการกระทำเหล่านั้น


ท่าต่อไปที่น้องมันทำผมว่าพีคสุด เล่นเอาผมตาค้างไปชั่วขณะ ไม่รู้ว่านึกยังไงถึงได้ลุกขึ้นมาทำปากเผยอๆเหมือนที่เวลาผู้หญิงถ่ายรูปเซ็กซี่ ท่านั้นผมว่าพีคแล้วเจอท่าต่อไปเล่นเอาเลือดกำเดาผมแทบไหล น้องมันปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาจนมาถึงกลางอก แค่เห็นแค่นั้นผมก็กลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบากอยู่แล้ว แล้วนี่ยังเปิดไหล่โชว์ให้ผมดูอีก คิดว่าผมจะทนได้มั้ยละ!!!


" เหี้ยยยยย!!! น้องมันขาวสัดๆ " พวกมึงมากันตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?


" เซ็กซี่ชิบหาย "


" ไอ้เปรมมึงไม่จีบ กูขอนะ "


~~~พลั่ก พลั่ก พลั่ก~~~


ผมโบกหัวมันไปคนละทีสองที โทษฐานคิดทะลึ่งกับคนของผม


" เชี่ยเปรมแม่ง!!! แค่นี้ทำหวง "


" ของกู!!! "


และอีกสารพัดการกระทำของน้องมันอยู่ในสายตาผมตลอด ผมไม่สามารถละสายตาไปจากน้องมันได้เลยจริงๆ ผมยิ้มให้กับตัวเองก่อนจะกลับไปนั่งที่โต๊ะตามเดิมเมื่อน้องมันเก็บข้าวของออกไปจากห้องสมุด


" กลับไปนั่งที่ของพวกมึงกันได้ละ!!! "


" ไอ้เปรม!!! กูขอน้องมึงเหอะ!!! "


" เอาตีนกูไปแดกก่อนครับเพื่อน!!! "



ถามว่าทำไมผมถึงไม่เข้าไปจีบน้องมันเลยทั้งที่ต่างคนก็ต่างคิดเหมือนกัน ผมแค่อยากให้น้องมันจีบผมเท่านั้นเองครับ ไม่มีอะไรมาก ผมเชื่อว่าน้องมันจะต้องสรรหาวิธีแปลกๆมาจีบผมแน่ๆ ผมแค่อยากเห็นหน้าน้องมันเวลายิ้ม หัวเราะ หรือทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมว่า....


มันทั้งน่ารักและน่าแกล้งในเวลาเดียวกัน


โรคจิตชิบหาย!!!!!





อ่อยครั้งที่ 1 ช่วยเก็บผ้าเช็ดหน้าของฉันหน่อย เพราะฉันทำมันตก



วันนี้ผมมามหาลัยเช้ากว่าปกติ เพื่อมาส่องน้องมันเหมือนทุกวัน ผมไม่รู้ว่าน้องมันคิดจะจีบผมด้วยวิธีไหนและจะเริ่มเมื่อไหร่ ผมเลยคิดว่าผมควรทำตัวตามปกติของผม


ผมมาถึงได้ไม่นานก็เห็นกลุ่มของน้องเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำ คุยอะไรกันผมไม่ได้ยินหรอกครับเพราะผมอยู่ค่อนข้างไกล ไม่กล้าเข้าไปใกล้กลัวว่าน้องมันจะจับได้ แต่ที่ผมเห็นคือมีการส่งผ้าเช็ดหน้าให้กัน ผมรีบโทรศัพท์หาเพื่อนผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มทันที


" ผ้าเช็ดหน้านี่ใช้อ่อยได้ยังไงวะ? "


(ให้มึงเก็บคืนให้เขาไง ว่าแต่มึงจะเอา...)


" เออ ขอบใจ แค่นี้นะ " แล้วกูจะเล่าให้มึงฟังทีหลังนะเพื่อน ตอนนี้คนของกูสำคัญกว่า



และมันก็เป็นอย่างที่เพื่อนผมบอกจริงๆ ผมเดินทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ผ่านไปเหมือนปกติ น้องมันควักผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วปล่อยลง มันตกตรงหน้าผมพอดี ผมแค่จะทำเป็นไม่เห็นแล้วเดินผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แอบเห็นด้วยหางตาว่าน้องมันเตรียมทำท่าจะดีใจก่อนที่น้องมันจะเปลี่ยนสีหน้า ทำเหมือนคนอยากจะร้องไห้


พี่ขอโทษ...พี่ไม่ได้ตั้งใจจะเหยียบผ้าเช็ดหน้าน้อง แต่ลมมันพัดผ้าเช็ดหน้ามาที่เท้าผมโดยที่ผมเองก็ไม่ทันเห็นเหมือนกัน แทนที่จะเป็นรอยจูบเลยกลายเป็นรอยเท้าผมแทน


พอพ้นน้องมันไปได้สักระยะ ผมก็ค่อยๆทำเนียนเดินไปหลบหลังต้นไม้ เห็นน้องมันทำหน้าหงอยๆแล้วอยากจะเดินเข้าไปกอดปลอบแต่ติดตรงที่....


~~~พลั่ก พลั่ก พลั่ก~~~


" มัวแต่ส่องน้อง ไปเรียนได้แล้ว!!! "






อ่อยครั้งที่ 2 เพลงสละโสด


มันเป็นความบังเอิญที่ผมลืมของไว้ที่รถ แล้วเห็นเพื่อนของน้องสองคนวิ่งขึ้นไปบนตึกเรียน ผมยืนรอดูว่าวันนี้จะทำอะไรกัน ท่าทางเพื่อนของน้องคงจะรีบมาก เลยไม่ทันสังเกตว่าผมอยู่แถวนั้นพอดี


" มึงโหลดเพลงมายัง "


" แน่ใจหรอว่าจะเปิดเพลงนี้ใส่โทรโข่ง ทำไมมึงไม่เอาลำโพงมาวะ? "


" ลำโพงกูพัง "


" แล้วทำไมมึงไม่บอกกู "


" เออ กูลืม " ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ผมว่าน้องมันฮาแล้วนะ เพื่อนน้องมันก็ฮาพอกันอีก



ครั้งนี้ผมก็แค่ใส่หูฟังแต่ไม่ได้เปิดเพลงเพราะผมอยากรู้ว่าน้องมันใช้เพลงอะไรจีบผม แต่ว่า...ผมฟังมันไม่รู้เรื่อง!!! ความอยากรู้มันมีมากกว่าจะทำใจเดินไปข้างหน้าต่อได้ ผมเลยหยุดเดินแล้วถอดหูฟังออก พอผมหยุดทุกอย่างก็หยุด น้องสองคนที่ไปหาโทรโข่งมาช็อกไปแล้วครับ สงสัยคงช็อกตอนที่ผมถอดหูฟังออก หลังตั้งสติได้เพื่อนน้องก็รีบเก็บของแล้ววิ่งแบบไม่คิดชีวิต คราวนี้ผมได้แต่ยืนท้าวเอวหัวเราะอยู่ตรงนั้น ไม่มีใครเห็นผมหัวเราะหรอกครับ อีกฝั่งก็วิ่งไปไกลขนาดนั้น ส่วนอีกคนที่หลบอยู่หลังต้นไม้ก็มัวแต่ขอเทพารักษ์ไปอาศัยอยู่ด้วย


ตกลงว่าจะมาจีบผม หรือว่ามาเล่นตลกให้ผมดูกันแน่


แต่ที่แน่ๆคือวันนั้นทั้งวัน ผมยิ้มคนเดียวเหมือนคนบ้า.....






อ่อยครั้งที่ 3 ตาต่อตา ใจต่อใจ


ครั้งก่อนเป็นความบังเอิญแต่ครั้งนี้คือความตั้งใจให้เพื่อนน้องมาได้ยินว่าผมจะไปกินข้าวที่โรงอาหารคณะ ในเมื่อน้องอ่อยผมได้ ผมก็อ่อยน้องกลับได้ ไม่โกง


ช่วงพักกลางวันผมลงมานั่งกินข้าวของผมปกติ ตั้งใจจะให้โต๊ะห่างกันไปหนึ่งโต๊ะ เลยเลือกนั่งโต๊ะที่มีคนนั่งคั่นระหว่างโต๊ะผมกับโต๊ะว่าง น้องมันจะได้ไม่ใกล้ผมมากจนเห็นว่าผมกำลังแอบยิ้มให้กับความน่ารัก โก๊ะๆของน้องมัน ผมเอากระเป๋าไปวางจองไว้พอน้องใกล้จะมาผมถึงเดินไปเก็บ แค่นี้ก็เป็นการสร้างสถานการณ์ให้น้องมันจีบผมได้สะดวกแล้วครับ


เพราะผมนั่งหันหลังให้น้อง ผมเลยขอย้ายที่กับเพื่อนไปนั่งให้ตรงกัน พอโต๊ะข้างหน้าลุกไปซื้อข้าว ผมก็กะว่าจะคอยแอบมองน้องมันซะหน่อย แต่น้องมันดันเล่นจ้องหน้าผมตาไม่กระพริบอยู่ก่อนแล้วไง โดนจ้องขนาดนั้นจะไม่เขินบ้างเลยหรอครับ เขินสิ ผมเลยแก้เขินด้วยการกินข้าวอย่างเดียวครับ กินเข้าไป กินไม่สนใจใครทั้งนั้น เงยหน้าขึ้นมาอีกที น้องมันก็วิ่งหนีออกจากโรงอาหารไปแล้ว เพื่อนน้องก็วิ่งตามกันไปติดๆ ผมเพิ่งสังเกตว่าคนที่ไล่ตามน้องมันไป คือเพื่อนสนิทต่างคณะของผม


ถ้าน้องมันตั้งสติแล้วสังเกตสักนิดว่าคนที่วิ่งไล่ตามไปเป็นผู้หญิงในร่างผู้ชายบึกบึน น้องมันคงไม่ต้องเหนื่อยฟรี แต่เห็นกล้ามโตๆแบบนั้น ใครจะไปคิดละครับว่าจะเป็นเพื่อนสาว


" มึงไปแกล้งน้องมันทำไมวะ? "


" เห็นมองกันไปมองกันมาแล้วหมั่นไส้!!! "






อ่อยครั้งที่ 4 คำคมโดนใจ


ช่วงหลังๆมานี้ผมรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ต้องเดินผ่านกลุ่มของน้อง เหมือนอย่างที่ผมเคยบอกน้องมันมีวิธีอะไรแปลกๆมาทำให้ผมแปลกใจปนตลกได้ตลอด เหมือนอย่างวันนี้มาเป็นคำคมเลยครับ


" พี่ปอครับ " ปอ...คงจะเป็นอักษรย่อของชื่อผมสินะ ผมค่อยๆเดินช้าๆแล้วเนียนๆฟังไปด้วยแม้ว่าอาการที่แสดงออกจะดูไม่สนใจก็ตาม
 

" จะไม่พูดคำว่ารักให้เธอรู้สึกดี แต่จะทำสิ่งดีๆให้เธอรู้สึกรักนะครับ " อื้อออหื้อออออ ดอกที่หนึ่ง


" คนดี … ชอบแก้ไข คนอย่างฉันไง … ที่ชอบเธอ " ดอกที่สอง เล่นเอาผมแทบกลั้นยิ้มไม่ไหว


แล้วก็ตามมาอีกเป็นระลอก มันอาจจะทะลึ่งในกลอนหลังๆแต่ผมมองว่ามันก็เข้ากับนิสัยซนๆของเด็กพวกนั้นดี


ไม่ไหว ผมกลั้นยิ้มต่อไปไม่ไหวแล้วครับ


" น้องครับ อยู่กันแค่นี้เองลงมาคุยกันก็ได้ จะกี่กลอนก็เต็มที่เลยครับ " รู้มั้ยว่าผมต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนที่จะไม่หลุดหัวเราะออกไปต่อหน้าน้องมัน พอคล้อยหลังเท่านั้นแหละ......


ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 





อ่อยครั้งที่ 5 นับ 1 ถึง 10


ผมมารอเรียนช่วงบ่ายที่ห้องสมุด มันเป็นห้องพักผ่อนชั้นดีเลยครับ เหมือนนอนอยู่ในห้องนั่งเล่นที่บ้าน ตอนเช้าผมไม่เห็นน้องมันเลย เลยคิดว่าวันนี้อาจจะไม่มีเรียน แต่ตอนนี้ผมง่วงมาก ผมตื่นเช้าทุกวันเพื่อมาเจอเด็กน้อยของผม ใช้เวลาไม่นานผมก็หลับสนิท


มารู้ตัวอีกทีก็รู้สึกเหมือนกำลังโดนจ้อง


" อย่าลืมตานะมึง น้องกำลังจ้องมึงอยู่ " เสียงจากหลังโซฟาบอกผมแบบนั้น ผมก็เชื่อครับ นั่นแปลว่าน้องมันกำลังคิดจะทำอะไรอยู่แน่นอน


ผมรอ รอ รอ รอแล้วรอเล่าก็ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่ง.....


" เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย "


ปึ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


เท่านั้นแหละครับ ผมสะดุ้งลุกขึ้นมานั่งโดยอัตโนมัติ ปรากฏว่าน้องมันล้มหงายท้องไปทั้งเก้าอี้จนเพื่อนๆต้องเข้ามาช่วยยกและหาหนังสือมาปิดหน้าน้องไว้ คงกลัวว่าเพื่อนจะอาย


ถึงจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในระหว่างที่ผมหลับตา แต่ก็เดาได้ไม่อยาก จำเพื่อนผมที่กล้ามโตๆได้มั้ยครับ มันกำลังหัวเราะไม่หยุดอยู่หลังโซฟาที่ผมนอน คงจะแกล้งน้องอีกตามเคย


" น้องมึงน่ารักแบบตลกๆว่ะ จีบให้ติดนะมึง เพื่อนเอาใจช่วย " มันคงรู้เรื่องผมมาจากไอ้เพื่อนสี่ตัวที่นอนหลับสนิทไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับคนอื่นเขานั่นแหละครับ


อย่าลืมหายาทานะครับ...คนดีของพี่






อ่อยครั้งที่ 6 สาย่อหลบไป สายเซ็กซี่กำลังจะมา (อ่อยไม่รู้ตัว)


วันนี้ผมต้องลาเรียนทั้งวันเพื่อไปทำธุระกับแม่ที่ต่างจังหวัด เท่ากับว่าวันนี้และอีกสองวันผมจะไม่ได้เห็นหน้าน้องมัน มันก็ติดจะเซ็งๆหน่อยๆ


(ไอ้เปรม!!! คืนนี้ไปแดกเหล้ากัน กูเบื่อๆเซ็งๆ)


" เออ " เพื่อนผมมันรู้ใจกันจริงๆครับ ถูกที่ถูกเวลาที่สุด




เมื่อถึงเวลาผมก็มาถึงร้านที่ผมกับเพื่อนนัดกันไว้ ร้านนี้เป็นร้านของแฟนพี่ชายของเพื่อนผม เลยได้สิทธิพิเศษเหล้าฟรีไม่อั๋นแต่มิกเซอร์และค่าอาหารต้องจ่ายเอง ซึ่งพวกผมเองก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเรื่องนี้กันอยู่แล้ว



เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงที่ผมนั่งดื่มอยู่กับเพื่อน จนกระทั่งผมเห็นร่างอันคุ้นเคยเดินเข้ามาในร้านเหมือนกำลังมองหาเพื่อน เมื่อเดินมาถึงโต๊ะก็คุยกับเพื่อนอยู่สักพักก่อนจะหันไปสั่งเหล้ากับพนักงาน ผมไม่รู้ว่าน้องมันสั่งอะไรแต่ท่าทางคงจัดหนักไม่เบา


B-52? ต่อให้คอแข็งแค่ไหน เจอเข้าไปแค่สองช็อตก็เมาได้เหมือนกัน


และมันก็เป็นสองช็อตที่ผมเดาไว้ไม่มีผิด แค่นั้นผมดูก็รู้แล้วว่าคงจะเริ่มเมาแล้วละ น้องมันไม่ใช่คนคออ่อนแต่เจอแรงๆแบบนั้นก็น็อคได้เหมือนกันนะครับ


ผมไม่รู้ว่าเพื่อนน้องคิดจะทำอะไรและน้องมันเองก็คงไม่รู้เรื่องด้วย แต่ที่รู้แน่ๆคือเพื่อนน้องมันเห็นผม!!! คิ้วผมขมวดมุ่นทันทีเมื่อเพื่อนน้องชวนกันออกไปเต้นท่ามกลางผู้ชายที่เริ่มล้อมวงเข้ามาหาน้องมันเรื่อยๆ ไม่ทนมันแล้วครับ!!!


คนนั้นของกู!!! คนอื่นไม่มีสิทธิ์แตะต้อง!!!


ผมเดินเข้าไปลากน้องมันออกมาทันทีและไม่สนใจด้วยว่าเพื่อนน้องมันจะว่ายังไง


" เบาๆดิพี่ เดี๋ยวไอ้โมมันก็ช้ำตายหรอก ออมแรงไว้ทำอย่างอื่นบ้าง " พูดแบบนี้แสดงว่ามันคือแผนการอ่อยอย่างหนึ่งสินะ อ่อยแบบที่น้องมันไม่รู้ตัว และมันก็ได้ผลดีเกินคาด


" เดี๋ยวพี่พาเพื่อนน้องกลับหอเอง ขอบใจที่ช่วย " ผมรู้ว่าเพื่อนน้องรู้ว่าผมหมายถึงอะไร


" เพื่อนสมหวังผมก็ดีใจ ดูแลมันดีๆนะพี่ "


" ขอบใจ เดี๋ยวค่าเหล้ามื้อนี้พี่เลี้ยงเอง "

Mission Complete







ผมพาน้องกลับมานอนที่หอด้วยสภาพทุลักทุเล เห็นผอมๆบางๆไม่คิดเหมือนกันว่าจะหนักขนาดนี้ ผมค่อยๆวางคนที่หลับไม่รู้เรื่องอยู่บนหลังผมลงที่เตียงนอน ยืนท้าวเอวมองน้องมันกำลังมุดเข้าหาผ้าห่ม ผมได้แต่ส่ายหัวยิ้มๆก่อนจะจูบหน้าผากแล้วกลับบ้านของผมบ้าง


~~~จุ๊บ~~~


" อีกสองวันเจอกันนะครับ "







การเฝ้ารอให้ถึงวันที่เราอยากให้มาถึงไวๆนี่มันนานแสนนานเหมือนรอเป็นปีเลยนะครับ และตอนนี้ผมก็ให้เพื่อนน้องหลอกล่อน้องมาที่ห้องสมุดเพื่อที่เราจะได้รู้จักกันจริงๆจังๆกันสักที


~~~ชู่ววววววววววววววววววววว~~~


ผมเดินเข้ามาเงียบๆไม่ให้น้องรู้ตัว เพื่อนน้องก็ปล่อยให้ผมอยู่กันตามลำพัง


" พวกมึง...กูต้องทำยังไงให้พี่เปรมหันมาสนใจกูบ้างวะ กูทำมาหมดทุกอย่างแล้วนะ เหลือแค่แก้ผ้าต่อหน้าพี่มันเท่านั้นที่กูยังไม่ได้ทำ!!! "


" ไม่ต้องทำอะไรแล้ว "


" แค่นี้ก็หลงจะแย่แล้วครับ "
























" อีกอย่างไม่ต้องแก้ผ้าเองต่อหน้าพี่หรอกครับ "


















" เพราะเดี๋ยวพี่จะเป็นคนแก้ให้น้องเอง "

















************************************************
ถ้ามีคำผิดหรือเขียนงงๆไปบ้างขอโทษด้วยนะคะ

2-3 วันมานี้ เบลอๆไปหมดทุกอย่าง


ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ^^

ขอบคุณทุก comment เลยค่ะ



CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ benceii

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
กกรี๊ดดดดดดดดดดดด พี่เปรมจะแก้ผ้าน้องเหรออออ

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
อยากอ่านตอนเค้าแก้ผ้ากั้น..นนนนนนนนน    :oo1: :oo1: :oo1:

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7

ออฟไลน์ Minoru88

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
5555 พี่เปรมมันร้ายย

ออฟไลน์ Jadd

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1

ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4

ออฟไลน์ Pittabird

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 796
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
น่ารักดี ขอตอนพิเศษแบบหวาน ๆ หน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ :pig4:

ออฟไลน์ colorofthewind21

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-1

ออฟไลน์ AeAng11

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 528
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
น่ารักจังขออีกตอนนะคะ

ออฟไลน์ rainiefonnie

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-2
 :pig4: :pig4: :pig4:  น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
สนุกมากกกกกกกกก  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

ออฟไลน์ Rainy_bl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 13
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
 :katai2-1: :katai2-1: :pighaun: (ftp://:pighaun:)
ตายๆ ขอเลือดโหน่ยยย งือออิ

ออฟไลน์ hoihak

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 156
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
ประโยคสุดท้ายค่ะคุณณณณ :jul1:

ออฟไลน์ meyj4ever

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 344
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
น่ารักกกก...น้องอ่อยได้น่ารักมาก
พี่เปรมก็นะกว่าจะกล้า
แต่พอกล้าปุ๊บความหื่นมาเลยนะคะพี่  :mew4:

ออฟไลน์ unicorncolour

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1001
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
ไอ้เราก็นึกว่าจะจบฮาด้วยการที่นโมได้กะพี่กล้ามโตซะอีก :m13: เห็นออกมาแวบ ๆ
พออ่านพาร์ทพี่เปรม...แหม ๆ ๆ อิพี่ก็สายอ่อยนะคะ  :m12:

ออฟไลน์ Morgen

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
 :hao7: พี่เปรม นะโม โอ๊ยน่ารักมากๆๆๆๆ

ออฟไลน์ คุณบี๋

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 119
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
น่ารักกก ขำไปกับแผนการอ่อยโอ๊ยยยยลูก สนุกมากเลยค่ะ

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

ออฟไลน์ КίmY

  • BJYX♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-3
น่ารักกกก อ่านไปขำไปกับแผนอ่อยแต่ละแผน ฮ่าๆๆๆๆ  :m20:
 :L2: :pig4: :pig4: :L2:

ออฟไลน์ inspirer_bear

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2003
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-5
น่ารักกกก  อยากจิขอตอนพิเศษอีกหน่อย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด