หัวข้อ: [One short] Copy sheet

[ปฤณ]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

[ปฤณ]

“นี่... ว่างมั้ยอ่ะ”


เจ้าของร่างเล็กชะโงกหน้าถามคนที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่ ชายหนุ่มในเสื้อกาว์สีขาวสะอาดตาไม่ตอบอะไร เขาเพียงแค่พยักหน้าเบาๆให้แก่อีกฝ่าย หญิงสาวตรงหน้ามองมาอย่างชั่งจิตชั่งใจ ลังเลว่าสิ่งที่ตนกำลังจะขอนั้นจะมากเกินไปหรือเปล่า


“เราสั่งซีร๊อกชีทไว้ที่ร้านอ่ะ รบกวนช่วยไปเอาแทนทีได้มั้ย”


พลอยใส เพื่อนร่วมชั้นปีของมิถุนาเอ่ยปากพร้อมทั้งทำสีหน้าแกมขอร้อง ทั้งที่ในใจอยากจะร้องไห้อยู่แล้ว!


“คือเรายังติดเคสคนไข้อยู่เลย แล้วอาจารย์บอกให้เราเอาไปซีแจกเพื่อน นี่ก็อุตส่าห์วิ่งเอาไปให้เขาตั้งแต่เช้า แต่นี่ยังไม่ว่างไปเอาเลย ข้าวกลางวันก็ยังไม่ได้กินเลยมิน เมื่อเช้ากินแค่สลัดผักเอง” ร่างเล็กพูดรัวๆและเร็วๆจนคนฟังนึกอยากช่วยหายใจแทน “เรายังวิ่งหัวหมุนไม่ได้หยุดเลย เลยคิดว่าจะรบกวนหน่อยได้มั้ยอ่ะ?”


คิ้วเรียวขมวดเป็นปมเล็กๆอย่างชั่งใจ พลางสูดอากาศเข้าไปอีกอึกแล้วนิ่งรอฟังคำตอบ ที่กรอบหน้าของหญิงสาวมีเหงื่อเม็ดใสผุดพรายลุ้นในคำตอบของเพื่อนร่วมชั้นปีของตน ด้วยว่าเขาทั้งคู่ไม่ใคร่จะสนิทสนมกันซักเท่าไหร่นัก


“ได้สิ พลอยรีบเข้าไปทำเคสต่อเถอะ แล้วเดี๋ยวเราเอาไปแจกให้เพื่อนเอง” เขาเองก็เพิ่งถูกเลื่อนนัดไปด้วย งานที่ต้องลงคาบก็เลยว่างไปโดยปริยาย ไม่ได้มีอะไรให้เร่งด่วนต้องทำนัก


“จริงนะ!”


“อื้อ ไปเถอะ”


“โอยย ขอบคุณมากเลยนะ”สาวร่างเล็กแว่นกลมแทบอยากจะกระโดดกอดแล้วเขย่าๆตัวเพื่อนตรงหน้า ติดที่ว่าเขาทั้งคู่ยังไม่สนิทกันมากพอถึงจนถึงขนาดนั้น เลยได้แต่ยกมือไหว้ปลกๆแล้วรีบแจ้นกลับห้องก่อนที่ตนจะโดนอาจารย์กินหัวเอา


“เดี๋ยวพลอย!”


“ห้ะ?”


ร่างเล็กกดเบรคมิดเท้า ใจร่วงไปอยู่ที่ข้อเท้าคิดว่าอีกฝ่ายเปลี่ยนใจเสียแล้ว...


“เราจะถามว่าข้าวกลางวันอยากกินอะไรรึเปล่า? เดี๋ยวซื้อมาเผื่อ”


“….”


มิถุนาเดินออกจากตึกทันตกรรมอันเป็นที่ใช้ลงเรียนชั้นคลินีค เดินข้ามถนนเล็กๆข้างคณะไปยังศูนย์หนังสือของมหาวิทยาลัย ก่อนจะเดินต่อไปยังข้างใต้ศูนย์หนังสือที่ซึ่งใช้เป็นทั้งโรงอาหารและมีร้านถ่ายเอกสารสามสี่ร้านอยู่ให้นักศึกษาและคนทั่วไปรวมถึงพนักงานออฟฟิศละแวกนี้มาใช้บริการกัน


“มาเอาชีทที่สั่งซีไว้ครับ”


ริมฝีปากได้รูปเอ่ยกับใครสักคนภายในร้าน ซึ่งทุกคนเองก็ดูยังวุ่นวายอยู่กับงานตรงหน้าตน ดวงตาภายใต้เลนส์ใสกวาดไปรอบๆเพื่อมองหาสิ่งที่คิดว่าน่าจะใช่เพื่อเป็นการประหยัดเวลาของทั้งสองฝ่าย


“ของใครสั่งไว้ครับ?”


“เอ่อ... พลอยใสครับ”


ใครสักคนภายในร้านหันมามองที่ร่างชายหนุ่มหน้าร้านแล้วถามกลับ


“เพิ่งรู้นะครับว่าชื่อผู้ชายเพราะได้ขนาดนี้”


มิถุนาเลิกคิ้วกับบทสนทนาแสนแปลกประหลาด ไม่แสดงสีหน้าอะไรตอบกลับไป


“ล้อเล่นครับ”


“ครับ”


ชายหนุ่มในเสื้อยืดสีขาวอมยิ้มพลางละจากงานตรงหน้าเดินไปดูๆกองเอกสาร ชะโงกหน้าสอดส่ายสายตาไปเห็นตั้งกระดาษเอสี่ที่มีโน๊ตใบเล็กจิ๋วเขียนกำกับชื่อไว้อยู่ จึงหยิบกองเอกสารทั้งหมดนั้นหอบเอามาให้คนที่ยืนรออยู่ด้านหน้าร้าน


“หนักนะ ไหวมั้ยครับ?”


“ได้อยู่ครับ” เอาจริงก็หนักเอาเรื่อง มิถุนาเผลอปล่อยปมคิ้วให้ขมวดเข้าหากันน้อยๆ เพราะต่อให้เขาเองที่เป็นผู้ชายแท้ๆคงมีอาการไหล่ล้าให้ได้เห็นกันบ้าง ไม่ต้องนึกถึงคนที่ได้รับมอบหมายมาเลย คงหิ้วจนตัวเอียงไปข้างแน่ๆ


“เอาถุงดีมั้ย?”


“ครับ ขอบคุณมาก”


ว่าที่ทันตแพทย์หนุ่มผงกหัวเป็นเชิงตอบรับ ว่าแล้วอีกฝ่ายก็หันหลังไปหยิบถุงใสออกมาหลายใบแล้วจับกองกระดาษตรงหน้ายัดเข้าไปก่อนส่งให้มิถุนา


ชายหนุ่มจัดแจงเอามือนึงถือถุงชีทไว้ แต่ติดที่อีกมือมีกล่องข้าวอยู่ทำให้หยิบถุงใบใหญ่ได้ไม่ถนัดถนี่นัก จู่ๆก็มีมือใหญ่เอื้อมมารั้งถุงกล่องข้าวเอาไปถือเสียเอง จนมิถุนาต้องเงยหน้าขึ้นมามองแล้วเผลอปล่อยคิ้วให้พันกันเข้าไปอีกสำทับ


“ไม่ได้จะขโมยนะหมอ ช่วยๆ” อีกฝ่ายยิ้มเผล่ส่งสัญญาณความเป็นมิตรให้เต็มที่


“ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณมาก”


“ไม่เป็นไรเหมือนกัน แค่นี้เอง”


พอเห็นว่าคนเขายืนยันเจตนารมณ์ตนเอง มิถุนาเลยจัดการเคลียร์โดยการหิ้วถุงเอกสารใบนึงแนบไว้กับอก ส่วนอีกมือก็หิ้วอีกถุงเอาไว้ แล้วพลางพยักหน้าเพื่อส่งสัญญาณว่าขอของตนคืน


ชายหนุ่มตรงหน้าก็ไม่ได้มีท่าทีอิดออดอะไร เอาหูพลาสติกสีใสเกี่ยวเข้ากับนิ้วเรียวของอีกฝ่ายก่อนยิ้มปิดท้ายบทสนทนาแสนสั้นระหว่างคนทั้งคู่ที่เกิดขึ้น


“เดินดีๆนะครับ ระวังหล่น”


“ขอบคุณมากครับ”


“ยินดีครับ”


ต่างฝ่ายต่างผงกหัวให้กันแล้วหันหลังแยกจากกันไป





 “เรียนหนักมั้ยครับ?”



“…?”


ประโยคทักทายธรรมดาแกนๆถูกส่งขึ้นมาถามเพื่อทำลายบรรยากาศเงียบสงบรอบข้าง ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองเป็นอวัจนะภาษาว่าที่อีกฝ่ายถามนั้นหมายถึงตนเองหรือเปล่า ก่อนจะได้รับการพยักหน้าตอบกลับมาแบบเดียวกัน สำทับด้วยรอยยิ้มประจำของเจ้าตัว


“เรื่อยๆครับ”


“ไอ้เรื่อยๆนี่มันหนักหรือไม่หนักล่ะครับ”


“ก็หนักแบบเรื่อยๆครับ”


มิถุนาไม่ได้กวนประสาทแต่อย่างใด เขาตอบตามความจริงทุกประการ ต่อให้ใครมาถามเขาก็คงตอบเช่นเดียวกัน ต้องการคำตอบแบบไหนกันนะ


“หมอรำคาญผมเหรอ?”


“เปล่าครับ ไม่รำคาญ” ไม่รู้สึกอะไรด้วยซ้ำ


“นี่ถ้าตอบว่ารำคาญจะดีกว่านะเนี่ย”


ชายหนุ่มหน้าเครื่องถ่ายเอกสารสีมอซอยิ้มอารมณ์ดี พลางมือใหญ่ก็กดถ่ายเอกสารของเขาไปด้วย ตาเรียวลอบมองคนในเสื้อยืดสีขาวแล้วผ่อนลมหายใจกับตัวเองเบาๆ มิถุนาไม่ได้ตอบโต้หรือพูดอะไรกลับไป ชายหนุ่มง่วนอยู่กับตารางคนไข้ตรงหน้าของตนเองต่อไปอย่างเงียบๆ แค่มองรายชื่อตรงหน้ากับพื้นที่ว่างๆที่ยังเหลือ แค่นี้นักศึกษาทันตแพทย์หนุ่มก็เวียนหน้าพอแล้ว


“นี่ครับ ได้แล้ว”


“เท่าไหร่ครับ?” ชายหนุ่มเจ้าของเอกสารส่งเงินให้ตามจำนวนก่อนจัดการยัดชีทตรงหน้าลงแฟ้ม


“เป็นหมอนี่ก็ดีเหมือนกันนะครับ ใช้ชีทเรียนเยอะดี” พอเห็นคิ้วอีกคนเริ่มขมวด ชายหนุ่มก็รีบเฉลยข้อความต่อไปทันที “ก็ถ้าหมอใช้ชีทเยอะๆ ก็ต้องมาถ่ายที่ร้านผมบ่อยๆไง”


“ครับ แล้ว?”


“อ้าว... ผมก็จะได้ได้ตังค์หมอเยอะๆไง”


มิถุนาเลิกคิ้วมองชายหนุ่มในเสื้อยืดสีขาว รู้สึกประหลาดใจกับบทสนทนาพิลึกพิลั่นอันนี้


“แล้วก็ได้เจอหมอบ่อยๆด้วยไงครับ”


ประโยคถัดมาเขาไม่ได้ตอบอะไรกลับไป


ไม่รู้ว่าควรตอบกลับยังไงดีเลยด้วยซ้ำ!





“หมอ เหนื่อยมั้ย?”


“ครับ?”


“ผมถามว่าเหนื่อยรึเปล่า” ร่างสูงใหญ่หน้ากลไกอิเล็คทรอนิกส์อัจริยะที่สามารถทำสำเนาเอกสารเป็นสองชุดได้ง่ายๆเพียงแค่กดปุ่มถามนักศึกษาทันตแพทย์หนุ่มที่นั่งรออยู่ที่เก้าอี้พลาสติกสีฟ้าซีดหน้าร้าน


“เหนื่อยอะไรครับ” มิถุนาถามกลับ


“เรื่องเรียนไงหมอ ดูโทรมๆลงไปเยอะนะ”


“อ๋อ นิดหน่อยครับ” เขาตอบคำถามพร้อมสำทับด้วยการส่ายหน้าเล็กน้อย


“ผอมลงไปป่ะเนี่ย ไม่เจออาทิตย์เดียว”


“ครับ อาทิตย์ที่แล้วตารางนัดมันแน่น เลยไม่ค่อยมีเวลากินเท่าไหร่” มิถุนาตอบไปไม่ทันได้ใช้ความคิดอะไร เขาเหนื่อยแล้วก็ล้าเกินกว่าจะใช้สมองมากลั่นกรองอะไรตอนนี้


“พักบ้างนะหมอ อย่าเอาแต่ร่างมาเรียนแบบนี้” คนตรงหน้าเครื่องถ่ายเอกสารพูดลอยๆขึ้นมา


มิถุนาอยากจะตะโกนกลับไปเหมือนกันว่าตนเองก็ไม่ได้อยากจะเอามาแต่ร่างแบบนี้หรอก แต่ก็เลือกที่จะไม่พูดอะไรออกไป


“คนไข้เขาจะเป็นห่วง” จู่ๆคนฟังก็ใจเต้นขึ้นมาแปลกๆ สงสัยอาการพักผ่อนไม่เพียงพอจะกำเริบ


มือใหญ่รวบเอกสารที่ถ่ายสำเนาเสร็จเรียบร้อย เคาะสันหัวท้ายสองสามทีจัดการเย็บแม๊กมุมให้เรียบร้อยแล้วเดินออกมายื่นให้กับคนในเสื้อกาวน์ตัวสั้นที่นั่งหมดแรงอยู่กับเก้าอี้สีซีดที่ไม่ต่างจากสีหน้าเจ้าของชีทเท่าไหร่ อีกฝ่ายเหลือบมองแล้วก็สะดุ้งตัว ทำหน้าสงสัยใส่ร่างสูงอยู่สักพัก ก่อนนึกขึ้นได้ว่าเขายังไม่ได้จ่ายเงินนี่หว่า


เจ้าของร้านถ่ายเอกสารรับเงินมาแล้วพลางทอนให้เสร็จสรรพเรียบร้อย ก่อนเสียงทุ้มตัดสินใจเรียกชื่อให้อีกฝ่ายหันมามองก่อนพูดซื่อๆยิ้มตาใสให้กับเจ้าของเอกสาร จนมิถุนาเดินหน้าวูบออกจากร้านไป


“...ผมก็เป็นห่วงนะ...”







“จีบเหรอครับ?” มิถุนาเป็นคนเปิดประโยคเอง หลังเดินเข้าเยือนในร้านถ่ายเอกสารที่เดิม


“ถามตรงๆงี้เลยเหรอ?”


“ครับ อยากรู้”


“แล้วมินยอมพี่มั้ยล่ะ?” คนที่ยืนตรงข้ามกันโดยมีเพียงเคานเตอร์และกระดาษแข็งหลากสีสันกั้นกลางเอาไว้ ทั้งหน้าตา เสื้อยืดสีขาว รอยยิ้มแบบเดิมๆที่มิถุนาเห็นมาตลอดร่วมสี่เดือนที่ผ่านมา


“ไม่ยอมแล้วเลิกจีบได้มั้ยครับ”


“มินเลิกซีชีทเรียนได้มั้ยล่ะ?”


“ผมก็แค่ไปร้านหัวมุมตรงนู้น”


“ร้านพี่ถูกกว่า ดีกว่า” เจ้าของร้านเอกสารยิ้มกว้าง มือใหญ่รับเอกสารมาพลางดูว่าเจ้าของชีทต้องการถ่ายสำเนาตรงไหนบ้าง


“แล้วจะถามผมทำไม”


“ถามให้ใจอ่อนซักที” ชายหนุ่มไม่ตอบอะไร เพียงแค่นิ่งไปจนคนถามชักใจเสีย “โกรธเหรอ?”


“เปล่าครับ เฉยๆ”


“เฉยๆเพราะเขินใช่มั้ย”


“เฉยๆเพราะเฉยๆครับ”


หน้าคมนิ่งไป เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่มีท่าทียินดียินร้ายหรือว่าล้อเล่นอะไรก็หน่วงขึ้นมาในใจแปลกๆ สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจเดินไปหน้าเครื่องถ่ายเอกสารตัวใหญ่แล้วเริ่มลงมือก๊อปปี้สำเนาเอกสารไปเงียบๆ


บรรยากาศเดดแอร์สิ้นดี!


“เดี๋ยวมารับเอกสารทีหลังนะครับ” เจ้าของชีทพูดขึ้น ร่างสูงใหญ่พยักหน้ารับไม่มีคำพูดหลุดออกจากปาก “คงมาเอาเย็นๆหน่อยๆ”


“ครับ”


“ถ้ายังไงติดต่อมานะครับ”


คนที่ยืนหงอยอยู่หน้ากองเอกสารหูผึ่ง แทบจะละมือจากงานตรงหน้าแล้ววิ่งมาหน้าเคานเตอร์ทันที มือใหญ่คว้ากระดาษโน๊ตใบเล็กๆที่มีทั้งชื่อแล้วก็เบอร์โทรเขียนเอาไว้เพื่อใช้ติดต่อเวลาต้องรอซีเอกสารนานๆ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ตาพราวระยับ จ้องมองคนฝั่งตรงข้ามจนคนเขียนอยากจะดึงเอากระดาษเอากลับมาเสียดื้อๆ


อาการแบบนี้มิถุนานึกถึงไอ้โกลเด้ลที่บ้านขึ้นมาตงิดๆ


“นี่... นี่อนุญาติให้พี่จีบได้แล้วใช่มั้ย” ละสายตาจากเลขสิบหลักตรงหน้าแล้วเงยหน้ามองเจ้าของตัวเลขที่ยืนสะพายกระเป๋าเตรียมออกจากร้าน หน้าตาไม่บ่งบอกอารมณ์อะไร


“ไว้ให้ติดต่อเรื่องรับเอกสารคืนเฉยๆครับ”เจ้าของเบอร์โทรพูดเสียงเรียบ แต่คุณเจ้าของร้านถ่ายเอกสารตีเนียนมายืนข้างๆตัวเจ้าของชีทเสียแล้ว


ร่างสูงใหญ่หันกลับไปหน้าเคานเตอร์ก่อนก้มลงเขียนอะไรบางอย่างลงไปแล้วส่งกลับคืนให้คนข้างๆตัว พอรับมาเจ้าตัวก็ไม่พูดอะไร ยืนกระชับสายสะพายกระเป๋าเสียแน่น ก้มหน้ามองพื้นโลกไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองเขาอีกเลย สงสัยแรงโน้มถ่วงจะเยอะไปหน่อย...


จนสุดท้ายร่างสูงตัดสินใจก้มตัวลงเล็กน้อยพลางกระซิบเบาๆให้ได้ยินกันสองคนกับคุณเจ้าของเอกสาร


“...นี่เบอร์พี่


เอาไว้ติดต่อเวลาอยากได้



...คนถ่ายเอกสารนะครับ...”


END
_________________________________________


ลองเขียนเรื่องสั้นครั้งแรก แค่ไปนั่งกินข้าวแล้วเดินไปซีชีทแล้วนึกเรื่องขึ้นมาได้

แฮร่ ยังไงก็ฝากเอาไว้ด้วยนะครับ 555

[yunnutjae]

กรีดร้องงงงงฝ เขินเด้อออออ ว่าแต่พี่ชื่ออะไรอะคะ ยังไม่รู้ชื่อเลย....ไรท์ต้องมาต่อนะคะ 

[ืniyataan]

งุ้ย..ยยยย เขินอ่า..น่ารักดี   

[baibuabuaz]

น่ารักค่าาาาา

[Petit.K]

งุ้ยยยยน่ารักกกก เป็นโมเม้นที่มาสั้นๆแต่ฟินมาก55555

[route rover]

นึกภาพร้านถ่ายเอกสารใต้ศูนย์หนังสือไปเรื่อยๆ พร้อมกับหน้า นักศึกษาทันตแพทย์ไปด้วย 

[punpunn]

น่ารักมากๆเลยยย

[MayA@TK]

 

[HeIsMine]

อยากได้คนถ่ายเอกสาร

[BAKA]

อุ้ยยยยยยยยย เตาะกันเนียนๆแบบนี้ก็ได้เนอะ 5555

[lalun]

 

[ppseiei]

น่ารักจังค่ะะะอยากให้มีต่อจัง

[uyong]

เขิลลลลลล

[Ammin_12]

อูยยยยย ฟินส์ อ้ากกกกน่ารัก ละมุนละไม

[Mayana]

 
 

[unicorncolour]

จบปิ๊ง 

[PandP]

อยากได้ตอนพิเศษของทั้งคู่จังเลยค่ะ

[FeaRes]

น่ารักกกก /////

[Pooiiu]

สวัสดีค่ะคนเขียน เราเรียนที่เดียวกับหมอมินค่ะ 5555555

[twinmonkey0311]

 

[Rockisx]

เป็นเรื่องทีฟังแล้วน่ารักมากเลยครับผม

[q.tr]

น่ารักกก 

[colorofthewind21]

น่ารักมากเลยค่าาา

[KizzllKizz]

เขินอ่ะ555555 น่ารักมากเลยค่า

 

[poterdow]

ตะมุตะมิมากเลย

[patompong888]