Month 1st
เดือนมกราคม #เดือนพี่มังกร
เดือน1-1
มังกร
วันนี้เป็นวันรับน้องวันแรกของคณะวิศวกรรมศาสตร์ ผมมีหน้าที่ดูแลน้องๆและอยู่ที่จัดเซ็นชื่อตามที่เพื่อนมอบหมายงานให้
เป็นส่วนที่ปี2อย่างผมรับผิดชอบครับ
จริงๆแล้วงานรับน้องเป็นของปี2 ที่รับผิดชอบทั้งหมดแต่จะมีพี่ปี3และปี4รวมถึงพี่บัณฑิตที่เข้ามาดูน้องๆด้วย
เห็นบรรยากาศแบบนี้ มันทำให้ผมนึกถึงช่วยปี1ที่ผมมารับน้องวันแรกแล้วเจอกับใครบางคนที่ทำให้ผม รู้สึกชอบเขาตั้งแต่แรกเห็น
1ปีก่อน
“น้องวิดวะป่าวครับ”
รุ่นพี่ผู้ชายผิวเข้มถือป้ายคณะวิศวกรรมศาสตร์ถามผมอย่างกระตือลือล้น
“ใช่ครับ” ผมตอบออกไป แล้วรุ่นพี่คนนั้นก็ให้เพื่อนมาพาผมไปจุดลงชื่อที่มีพี่ๆผู้หญิงในคณะนั่งโต๊ะไม้ยาวใต้ตึกวิศวกรรม
“น้องชื่อเล่นชื่ออะไรคะ”
รุ่นพี่ผู้หญิงถามผมก่อนที่ผมจะบอกชื่อไป ผ่านไป2นาทีพี่เขาก็ส่งป้ายชื่อมาให้ ผมรับมาถือไว้แล้วเดินไปรวมกับเพื่อนๆที่มากันต่างที่ซึ้งผมไม่รู้จักพวกเขาเลย
ผมนั่งลงเงียบๆ รอเพื่อนๆมากับครบอย่างนึกสนุก วันรับน้องเป็นวันที่ปี1ทุกคนจะต้องได้มาสัมผัส มันเป็นครั้งเดียวในชีวิตที่จะได้ทำอะไรแบบนี้ ได้รู้จักเพื่อน รุ่นพี่และความรักใคร่กลมเกลียวสามัคคีกันในคณะ
“หวัดดี มึงชื่อไร”
ความคิดผมสะดุดไปนิดเมื่อมีผู้ชายรูปร่างพอๆกับผม2คนเข้ามาทัก ดูแล้วพวกมันจะป๊อปไม่น้อยเห็นสาวๆมองตามกันเต็มไปหมด แล้วคำพูดการทักทายของมันทำให้ผมอดจะยิ้มไม่ได้
ก็ดีนะ ดูสนิทดี
“มังกร แล้วพวกมึงล่ะ” ผมถามมันกลับบ้าง
“กูชื่อเสือ ไอ้ข้างๆกูชื่อสิงห์”
ชื่อของพวกมันทำให้ผมอดจะหัวเราะไม่ได้ครับ แม่งชื่อโคตรร้าย พอมองหน้ามันแล้วผมก็ว่าเหมาะกับชื่อดีนะ
“ขำไรว่ะ แหมชื่อมึงนี่ก็ใช่ย่อยนะ”
อ้าวไอ้นี่มาอะไรกับชื่อกูครับ นี่พ่อกูตั้งให้เลยนะ
ไอ้เสือมันพูดออกมาอย่างกวนตีน ส่วนไอ้สิงห์ยิ้มอย่างเดียวครับ รู้สึกไอ้เสือจะเป็นคนขี้เล่น ส่วนไอ้สิงห์นี่นิ่งๆแบบกวนๆ
“ชื่อพวกมึงแม่งยังกับพยัคฆ์ ส่วนชื่อกูพ่อกูตั้งให้เพราะกูเกิดเดือนมกราเลยชื่อมังกร”
ผมอธิบายให้มันฟัง มัน2คนก็พยักหน้าเข้าใจทั้งที่หน้าตาแม่งกวนตีนกันมาก ทักทายกันไปสักพักก็รู้ว่าไอ้สิงห์มันก็ได้ชื่อนี้เพราะมันเกิดเดือนสิงหาคมเหมือนกัน ส่วนไอ้เสือมันบ่นอย่างไม่จริงจังว่ามันไม่ได้ชื่อมาจากเดือนแต่ได้ชื่อมาจากแม่มันตั้งให้
เหตุผลที่แม่ตั้งให้เพราะพ่อมันร้ายอย่างเสือ เลยให้ลูกชื่อเสือ ตามนั้นครับ
เวลาผ่านไปไม่นาน รุ่นพี่ก็มากล่าวตอนรับปี1อย่างพวกผมแล้วให้แบ่งทีมทำกิจกรรมกัน
ผมตื่นเต้นมากๆครับ สรุปคือผมไอ้เสือไอ้สิงห์ได้อยู่ทีมเดียวกันครับ เพราะเราสนิทกันแล้ว ภายในวันเดียวเนี่ยแหละครับ ทีมของผมมีเพื่อนอีกประมาณ10คน พอได้ทีมกันครบแล้วก็เริ่มทำกิจกรรมกันครับ
“วันนี้มีเกมมาให้เล่นนะคะเป็นเกมง่ายๆ ให้น้องๆส่งตัวแทนมาทีมละ1คน”
“มึงเลยไอ้มังกร”
กูหรอ
“กูเห็นด้วยมึงเลย”
อ้าววว เดี๋ยวๆ
“มังกรๆๆๆๆ”
พวกมึงจะเรียกชื่อกูไปสมัค ส.ส.หรือไงว่ะ ถ้าจะเชียร์กูขนาดนี้
พรึบ
ไอ้เ-ี้ยเสือ ผมนี่แทบสบถออกมาอยู่แล้วครับ ผมยังไม่ทันตั้งตัวไอ้เสือแม่งผลักผมออกมาจากทีมจนมายืนประจันหน้ากับรุ่นพี่ที่เรียกแต่ละครับออกมา
“กรี๊ดดดด”
“หล่อมากอ่ะแก”
“กูออกเอง”
“กูจะออกมึงหลบไป”
ความวุ่นวายตรงหน้าทำให้ผมรู้สึกทำตัวไม่ถูกนัก จนหันไปชี้หน้าคาดโทษกับไอ้ตัวการใหญ่อย่างไอ้เสือครับ
“ฮอตนี่หว่า”
ไอ้สิงห์ครับมันกวนแบบนิ่งๆ ไอ้นี่
ไอ้สัด
ผมด่ามันแบบไม่ออกเสียง พวกมันหัวเราะถูกใจใหญ่ ผมไม่ค่อยชอบเป็นที่สนใจน่ะครับแต่เมื่อออกมาแล้วผมก็ไม่อยากให้ทีมแพ้ คิดซะว่าสนุกๆ1ปีมีครั้งเดียว
“นะโมๆๆๆๆๆๆ”
เสียงเชียร์ที่ดังมาจากข้างๆทำให้ผมหันไปมอง มันคล้ายกับเสียงเชียร์ผมเลย ผู้โชคร้ายแบบผมจะเป็นใครกัน
กึก
ชะงักเลยครับ ผมนี่ชะงักเลยคนที่โดนเรียกลุกขึ้นมาเป็นผู้ชายสูงประมาณ 175 เซนได้ครับสูงประมาณจมูกผม หน้าตาค่อนข้างไปทางน่ารัก
ผมรู้สึกว่าเขาน่ารักมาก จนหยุดมองไม่ได้แม้แต่ตอนนี้ที่เขาเดินมาตรงหน้าของผม
“หวัดดี”
เขาทักผมพร้อมกับโบกมือไปมา ผมยิ้มให้กับความน่ารักและเป็นกันเองของเขาทั้งที่ไม่รู้จักผมแต่เจ้าตัวดูไม่ทุกข์ไม่ร้อนเลยที่ได้ออกมาเล่นเกมโดยไม่ได้ตั้งใจ
“หวัดดี” ผมตอบกลับไปเขาก็ยิ้มกลับมาอย่างน่ารัก
โอ้ยยย ใจผมนี่เต้นตึกตักๆ คือเขาน่ารักครับ จริงๆนะ
“เราชื่อนะโมนะ นายชื่อมังกรใช่ป่ะ”
ผมขมวดคิ้วทันทีอย่างแปลกใจ รู้ได้ไงว่าผมชื่อมังกร
“เห็นเพื่อนผู้หญิงพูดถึงอ่ะ แล้วก็...”
สงสัยผมจะแสดงออกทางสีหน้ามากไปหน่อยคนตรงหน้าเลยอธิบายให้ผมเข้าใจ พร้อมกับชี้มือที่คอผม เออผมลืมไปได้ไงเรามีป้ายชื่อที่รุ่นพี่แจกนี่นา
“อ๋อ โอเค ยินดีที่ได้รู้จักนะ^^” ผมยินดีจริงๆนะที่ได้รู้จักเขา
“ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันนะ ^^”
พอส่งตัวแทนมากันครบเราก็เริ่มเล่นเกมกันครับเกมนี้ง่ายจริงๆนะครับแค่จองตา
กติกาคือ
1.ห้ามหลบสายตาฝั่งตรงข้าม
2.ห้ามเห็นฟัน
3.ห้ามกระพริบตา
4.จะทำหน้าแบบไหนก็ได้ก็ฝั่งตรงข้ามหัวเราะหรือยิ้มออกมา
5.สัมผัสบริเวรหน้าของฝั่งตรงข้ามได้ เท่านั้น
บอกกติกาเสร็จรุ่นพี่ก็ให้จับฉลากจับคู่ซึ่งมันบังเอิญไปมั้ยครับที่ผมได้คู่กับนะโมเนี่ย
ขอเปลี่ยนความคิดครับ!!! มันยากมากนะครับที่เวลาเราเจอคนที่รู้สึกว่าเขาน่ารักดี แล้วดันได้มาจ้องตาอ่ะ มันทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก
“บังเอิญจัง”
“อืม” ผมตอบรับสั้นๆไม่ใช่อะไรนะครับคือแม่งตื่นเต้น พอหันไม่มองพวกไอ้เสือไอ้สิงห์แม่งเป่าปากอย่างสนุกเลยครับ ไอ้พวกนี้
“เอาล่ะครับได้คู่กันแล้วเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”
โอ้ยยยย ไม่พร้อมโว๊ยยยยย
“1”
“2”
“3”
“เริ่ม”
ผมกับเขาเราจ้องตากันทันทีที่รุ่นพี่บอกให้เริ่ม ผมก็เลยถือโอกาสมองหน้าอีกฝ่ายอย่างสำรวจอีกครั้ง จมูกของเขาเล็กแบบกำลังดีปากกระจับอมชมพูนิดๆ เข้ากับรูปหน้าเรียวแก้มเขาอมชมพูนิดๆอาจจะเป็นเพราะอากาศร้อนดวงตาเหมือนลูกกวางเลยครับ
ยิ่งมองยิ่งน่ารัก
อยู่ๆก็อยากจับแก้มเขา กติกาบอกว่าสัมผัสหน้าได้มันไม่ผิดใช่มั้ยครับ^^
ผมยื่นมือไปจับแก้มเบา ทำให้เจ้าของแก้มชะงักไปทันที คงตกใจล่ะมั่งไม่คิดว่าผมจะทำแบบนี้ หึหึ น่ารักดีครับ พอได้จับ ผมก็เหมือนจะชอบความนิ่มก็เลยลูบไปมาแล้วบีบเบาๆ สัมผัสได้ถึงความร้อนที่ส่งผ่านมาทางมือ
คนตรงหน้าหลบสายตาแล้วเอียงหน้าหลบมือผมนิดๆ ทำให้ผมยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“แหมมม จับไม่ปล่อยเลยนะ”
“วี๊ดวิ้ววววว”
“เนียนเลยนะ”
“มังกรนะโม”
“โอ้ยฟินนนน”
เสียงมากมายตามมาหลังจากที่จบเกม ผมยิ้มนิดๆโดยไม่พูดอะไร ส่วนอีกคนก็ก้มหน้าหลบสายตาทั้งผมและเพื่อนๆในคณะไปเรียบร้อยแล้ว
พอจบเกมทั้งหมดสรุปผมชนะ ทีมผมเลยได้รางวัลไปโดยปริยาย อย่าถามว่ารางวัลอะไรนะครับเพราะมันคือเรื่องปกติที่จะได้กันทุกครั้งไม่ว่าจะแข็งอะไร ขนมปีบ นั่นเอง
พอกลับถึงบ้านผมก็ลงรูปผมกับไอ้เสือไอ้สิงห์ในไอจี
Mang-gonnn
วันดีๆ ^^
@TIG3R @Sing_Ha
วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดวันหนึ่งของผมในรั้วมหา’ลัยเลยครับได้เจอเพื่อนครั้งแรก ได้เจอคนที่คิดว่าน่ารักดีที่สำคัญเราได้สบตากันมันเป็นวันที่ผมรู้สึกชอบมากๆ
..........
“คิดไรอยู่ว่ะ”
ยังไม่ทันได้คิดอะไรไปมากกว่านี้เพื่อนผมอย่างไอ้เสือก็ทักขึ้นมาซะก่อน
“เสือก” ผมด่ามันไปสั้นๆครับ มันเลยทำหน้าหมั่นไส้กลับมา
“หรือว่าคิดถึงใคร”ไอ้เสือพูดกับผมแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์
“คิดว่าไงล่ะ”ผมตอบมันไปยิ้มๆ
“หึ คนนั้นสินะ ที่มึงไปจับแก้มเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน”
ไอ้สิงห์ครับเพื่อนอีกคนของผมมันพูดออกมาอย่างกวนตีน ผมนี่เตรียมโบกหัวพวกมันแล้ว แต่มันหลบแล้วไปแท็กมือกับไอ้เสืออย่างชอบใจที่รู้ความลับของผม
แต่ผมว่าไม่ใช่แค่มันหลอกครับในคณะนี่รู้ๆกันหมด เพราะผมแสดงออกชัดเจนมาก ตั้งแต่ปี1จนถึงตอนนี้ พวกมันแค่ยิ้มล้อๆไม่ได้พูดหรือแซวอะไรมากมาย จะมีบางที่พวกมันหมั่นไส้ผมจริงๆก็แซวซะคนที่ชอบหน้าแดงแล้วเดินหนีผมทันที
ถ้ามีคนสงสัยว่าทำไมวิศวะไม่แซวแบบเถื่อนแบบแซวเอาแซวเอา ที่จริงมันก็เป็นแบบนั้นแหละครับเพียงแต่ว่า ผมขอไว้ เพราะกลัวเขาจะกลัวที่เข้าใกล้ผมแค่นั้นเอง แซวเบาๆพอเห็นแก้มแดงๆให้เขามีระยะทำใจผมก็ไม่ได้ว่าอะไร
เพราะผมชอบที่เขาแก้มแดงใส่เวลาเขิน
ทุกคนคงอยากรู้ใช่มั้ยครับว่าเขาคนนั้นของผมคือใคร ?
....มันเป็นความลับ
ที่ไม่ลับเอาซะเลยครับ
ในเมื่อรู้แล้ว แต่ผมอยากบอกอีกรอบครับ คนคนนั้นของผมคือ...นะโม
.........
“สวัสดีครับน้องๆทุกคน วันนี้เราจะมาทำกิจกรรมกันเลยนะ......”
เพื่อนในคณะของผมกำลังพูดให้น้องๆปี1ได้ฟังถึงกิจกรรมที่จะเกิดขึ้นในวันนี้ ผมไม่ได้สนใจอะไรมากหรอกครับ คนที่ผมสนใจคือคนที่กำลังอยู่มุมห้องนั่นต่างหาก
“มองเข้าไป” เสียงแซวที่ผมเบื่อจะฟังแล้วครับไม่ใช่ใครไอ้เสือเจ้าเดิม
“เรื่องของกู” ผมบอกมันไปอย่างหน่ายๆ แซวได้แซวไปรอถึงทีผมบ้างแล้วกัน หึ
“หึหึ เออเรื่องมึงสัด” มันบอกแล้วเดินไปทางที่ผมกำลังมองอยู่แล้วสิ่งที่มันทำก็ทำให้ผมขมวดคิ้ว เพราะ...นะโม กำลังมองมาทางผม
มองมาไม่เท่าไหร่นะครับ แต่รอยยิ้มเขินๆแล้วหน้าแดงนี่สิ มันทำให้ผมอยากรู้ว่าเสือมันไปพูดอะไรทำไมคนน่ารักถึงได้มีอาการแบบนี้
“เอาล่ะครับก่อนจะมาทำกิจกรรมกัน ขอเชิญพี่ๆมาแนะนำตัวกันหน่อย เฮ้ยมังกรมาก่อนเลย”
ผมหันไปมองเพื่อนที่เรียกชื่อผมแล้วชี้นิ้วเข้าหาตัวเองประมาณว่า กูเหรอ
“เออมึงนั่นแหละเร็วๆน้องรออยู่ครับ”
ผมได้พยักหน้าแล้วเดินไปยืนข้างหน้าน้องๆทันที
“กรี๊ดดดดด”
“งือออ หล่อมากอ่ะ”
“ที่เข้าเรียนที่นี่เพราะพี่เขาเลย”
“ยอมแล้วทูนลหัวของบ่าววว”
“ใจเย็นๆกันนะครับน้องๆ เอ้าพูดเลยไอ้คนหล่อ”
ผมทำหน้าไม่ถูกเท่าไหร่ครับเพราะคนที่กรี๊ดส่วนมากไม่ใช่ ผู้หญิง เล่นเอาผมไปไม่เป็นเลย จะว่าขำก็ขำจะว่าเขินก็เขินเลยตอนนี้ แม้แต่นะโมเขายังหัวเราะผมเลยครับคิดดู
“สวัสดีครับ พี่ชื่อมังกร วิศวไฟฟ้า ปี2ครับ”
แน่นอนว่าพอแนะนำตัวจบเสียงกรี๊ดก็ตามมาเลย ผมได้แต่ถือไมค์แล้วยิ้มนิดๆบรรยากาศแบบนี้คิดถึงตอนที่อยู่ปี1เลยครับ
“ขอถามค่ะ”
ผมเลิกคิ้วนิดๆกับน้องผู้ชายร่างท้วมที่ยกมือถามพร้อมกับรอยยิ้มหวานๆที่ส่งมาให้ผม
“ได้ครับ” ผมอยากรู้ว่าน้องเขาจะถามว่าอะไรเหมือนกัน
“ถามเรื่องส่วนตัวได้มั้ยคะ”
“ฮิ้วววววววว ”
“เรื่องส่วนตัวซะด้วย”
นี่แหละวิศวะน้องเขาถามจบก็หอนกันเลยไอ้พวกนี้
“ถ้าพี่ตอบได้”ผมตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ไปก่อนครับ
“พี่มังกรมีแฟนหรือยังคะ”
ตอนนี้ที่ห้องกิจกรรมมีเสียงเฮเสียงแซวลั่นไปหมด เพราะคำถามของน้อง
ผมไม่ได้ตอบไปทันทีแต่เลือกที่จะหันไปสบตากับนะโมที่กำลังมองผมอยู่แทน ใบหน้าน่ารักยังคงไม่หันไปไหนเหมือนรอคำตอบของผม ผมส่งยิ้มให้เขาแล้วเลือกที่จะตอบในแบบของผม
“ตอนนี้ยังไม่มีครับแต่อีกไม่นาน.....คงมี” ไม่รู้ว่าเขาจะคิดยังไงกับสิ่งที่ผมตอบไปแต่การที่เขายิ้มแล้วหน้าแดงแปลว่าผมมีความหวังใช่มั้ยครับ
“ฮิ้ววววววววว”
เสียงแซวของเด็กวิศวะก็ดังลั่นยิ่งกว่าเดิม โดยมีปี2ที่เป็นแกนนำเป่าปากโฮแซวอย่างรู้กันว่าอีกไม่นานแฟนผมในอนาคตคือใคร เพราะคนคนนั้นกำลังโดยเพื่อนสะกิดแซวอยู่ข้างๆ ยิ่งทำให้เขาเขินหนักกว่าเดิมมันทำให้ผมยิ้มอย่างคนบ้ากับความน่ารักของเขา
..........
“อิจฉาโว๊ย” พอกลับมานั่งไอ้เสือก็เริ่มแซวทันทีเลยครับ
“อิจฉาก็มีบ้างสิ”ผมบอกมันออกไปอย่างนั้น ทำให้หน้ามันหุบยิ้มทันทีเลยสงสารแทงใจดำ
“ถ้ามีโดนใจเข้ามาก็ดีสิวะ”
มันพูดไปพร้อมกับทำหน้าสิ้นหวัง แต่มันก็ไม่ใช่ไม่มีนะครับแค่ยังไม่เจอที่มันถูกใจจริงๆเท่านั้นเอง
“ดูสิงห์มันยังไม่มีไม่เห็นเป็นไรเลย” ผมตบบ่าเสือเบาๆแล้วหันไปยกตัวอย่างเพื่อนอีกคนที่เล่นโทรศัพท์เงียบๆ
“มึงไม่รู้อะไร ไอ้นี่มันสุ่ม” เสือบอกเบาๆอย่างหมั่นไส้เพื่อนตัวเองที่แต่คนที่มีคนที่ชอบกันหมด
ผมไม่ได้แปลกใจกับสิ่งที่เสือพูด และก็ไม่ได้ถามไอ้ตัวต้นเหตุที่อยู่ข้างๆ ปล่อยมันไป ถ้ามันอยากบอกคงบอกเองอย่างสิงหาถ้ามันจะมีใครสักคนก็ไม่แปลก เคยเห็นมันอยู่กับพี่คนนึงน่ารักๆหน่อยผมยาวถึงบ่า แต่ก็นั่นแหละ เดี๋ยวมันคงบอกเองครับ
"เสร็จแล้วกูกลับเลยนะ"
สิงห์บอกก่อนที่จะก้มลงไปเล่นโทรศัพท์เหมือนเดิม
"กูคงช่วยนะโมเก็บของแล้วพาไปกินข้าว"
พอผมพูดจบเพื่อนตัวดีก็มองตาขวางเลยครับ ฮ่าๆ สงสัยจะอิจฉา แต่จะว่าไปวันนี้มันก็ทำตัวแปลกดูแลน้องปี1ดีผิกปกติมากๆ หึ เสืออย่างมันไม่ทิ้งลายแน่นอน ผมเชื่ออย่างนั้นนะ............
หลังจากจบกิจกรรมผมก็ปลีกตัวจากเพื่อนเดินมาหาคนน่ารักที่ตอนนี้กำลังเก็บของช่วยเพื่อนอยู่
“นะโม”
“รอแป๊ปหนึ่งนะ” เขาหันมาบอกแล้วเร่งเก็บของ ผมเลยช่วยเขาอีกแรงจะได้เสร็จไวๆ
“วันนี้กินอะไรดี”ผมถามพร้อมทั้งยกของไปเก็บในห้องเก็บของของคณะ
"อะไรก็ได้แล้วแต่มังกรเลย”พอบอกมาอย่างนี้ก็ยิ้มให้เขาทันที ทุกครั้งเวลาที่ผมถามเขาก็จะบอกแบบนี้เสมอ
น่ารัก
คำนี้ยังใช้กับเขาไม่เคยเบื่อเลย
“ชาบูแล้วกัน”พอผมพูดจบเขาก็ยิ้มให้ทันที เพราะเขาคงรู้อยู่แล้วว่าสิ่งที่ผมพูดออกไป เป็นสิ่งที่เขาเคยพูดว่าอยากทานเมื่อตอนเราไปกินข้าวด้วยกันครั้งก่อน
“ชอบตามใจเราจะเคยตัวแล้ว”นะโมพูดพร้อมรอยยิ้มเต็มแก้ม
ผมอยากจะบอกว่าเขาก็ทำให้ผมเคยตัวเหมือนกัน
“งั้นรีบเก็บเร็วจะได้ไปกันเลย”
“โอเค”
000000000
Hello
สวัสดีค่าทุกคน ติชมกันได้เม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยน้า
ฝากติดตาม Twitter @cookie_s00 ด้วยค่า
แก้ไขชื่อแล้วนะคะ เขียนเดือนผิดแงง
ขอบคุณ คุณniyataanที่บอกเรานะคะ
หัวข้อ: (เรื่องสั้น) 1ปีมี12เดือน story - Month 1st -The End- (อ่าน 3183 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก