ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามโพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
************************
กรูเนี่ยนะ ! ผู้จัดการทีมฟุตบอล
1.
กรึ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง นาฬิกาบอกเวลา 7.20 น. ได้เวลาตื่นแล้วพี่น้อง
วันนี้มีเรียนเช้าครับ 8 โมงแหนะ
อาบน้ำ.....แต่งตัว .......ดื่มน้ำแก้วเดียวก็ออกบ้านเลย
บิดมอไซฯคันแดงสดใสคู่หูผมเองครับ คุณม๊าเพิ่งถอยให้ ( วิธีการเลือกซื้อมอไซฯของผมจะค่อนข้างพิถีพิถัน ไปถึงร้านปุ๊ปชี้ปั๊ปเอาคันนี้ ก็สวยอะ แค่นี้แหละ 555+ )
แนะนำตัวผมก่องละกัน
ชื่อ : ภัทร เจริญมหาศรีภักดีกุล
ชื่อเล่น : นัท / ไอ้แว่น
อายุ : 19 ปี
สูง / หนัก : 174 / 60
การศึกษา : ปี 2 คณะสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยรัฐฯชื่อดังแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ
สภานะ : โสด โฉด สด
7.50 ก็ได้เวลาออกจากบ้าน จากบ้านผมไปมหาลัยไม่ไกลครับ 8 – 10 นาทีก็ถึงละ
แต่คนอย่างผมบิดมอไซไม่มียั้งไม่รู้จักคำว่าเบรก 555+ มิดแมร่ง ให้มิดเลย
ถึงตึกเรียนแล้วพี่น้อง วันนี้เป็นวันที่เรียนติดกันหลายวิชาครับ ถึงเย็นเลยน่าเบื่อสาดดดดดด
กลุ่มเพื่อนผมที่คณะจะเป็นกลุ่มชายโฉดครับ ในกลุ่มประกอบไปด้วยชาย 7 คน หญิง 2 คน
ศูนย์รวมความชั่วนี่ขอให้บอก 55+ หลีสาว ลอกข้อสอบ การพนัน สุรา บุหรี่ แมร่งมันเอาหมด
เว้นผมคนนึงที่เลวแบบแอบ ๆ ก็ในกลุ่มไม่มีใครรู้เรื่องผมอะเดะ 5555+
กับเพื่อนที่มหาลัย สนิทก็เหมือนไม่สนิทเพราะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันเลยอะ
ผมจะสนิทกับเพื่อนที่อยู่โรงเรียนเดิมมากกว่า
......ไม่ต้องรับสาย ถ้าเธอไม่เหงา ...... ไอ้เพื่อนรักน่าถีบผมโทรมาแล้วครับ
“ ไอ้เชี้ยนัทเมิงอยู่ไหน ” เป็นการทักทายกันตามปกติวิสัยครับ
“ อยู่มหาลัยเพิ่งเรียนเสร็จ มีไรว่ามา ” ผมตอบ
“ ดีเลยเดี๋ยวกรูไปรับ ”
“ จะพากรูไปไหนวะ ? ” เริ่มสงสัย
“ เดี๋ยวก็รู้เอง ” เอาแล้วไงกรู งานเข้า กะว่าจะกลับบ้าน ไปเล่นเน็ทอย่างสบายจิต
10 นาทีผ่านไปมันมาแล้วครับ
บีเอ็มสีดำคันงามเลี้ยวเข้ามาจอดตรงหน้าตึกพอดี แหม ๆ กรูมีคนมารับ เท่หวะ 555
สาว ๆ ในคณะผมมองมันตรึม ก็มันตี๋ขาวหล่อ รวยอีก แค่นี้จะเหลือแหล่ละ
มารู้จักเพื่อนคนสนิทคนแรกของผมกันครับ
ชื่อ : กานต์กวี พาณิชย์ศักดิ์
ชื่อเล่น : หมู
อายุ : 19 ปี
สูง / หนัก : 174 / 70
การศึกษา : ปี 2 คณะวิศวะฯ มหาวิทยาลัยเดียวกับผม
สภานะ : ไม่สด ไม่โสด
“ เมิงจะพากรูไปไหนวะ แล้วเมียเมิงหละ ” ผมถามมัน
“ เรื่องเมียกรูไว้ก่อน เมิงไปเฝ้าร้านให้กรูหน่อย ” มันบอกผม
มันหุ้นกับเพื่อนมันเปิดร้านซ่อมคอมฯแถวหน้ามหาลัยครับ มันกับเพื่อนอีก 2 คน ผลัดกันเฝ้า แต่วันนี้เพื่อนมัน
รวมทั้งมันติดธุระกันหมด เอาวะไปนั่งเล่นเน็ทก็ได้ ก่อนไปมันบอกว่าเย็น ๆ จะมีหมอมาเอาคอมฯที่ซ่อมไว้
บิลติดอยู่ที่เคสแล้ว.....ผมไม่ได้ไปร้านมันนานมากครับ ตอนนี้ร้านมันสกปรกโคตร ๆ แล้วเน็ทดันไม่มีครับพี่น้องไอ้นัทอยากตาย T_T ไอ้เชี่ยหมูพากรูมาทรมาน เอาวะไม่มีไรทำ แมร่งก็ทำความสะอาดร้านนี่แหละ คนดีจริง ๆ
30 นาทีผ่านไปขณะที่ผมกำลังทำความสะอาด ก็มีคนเดินเข้ามาครับสะกิดผมไอ้ผมก็ตกใจดิ
ดันพลั้งปากด่าไป ” ไอ้สัตว์ ” เพียงแค่หันไปสบตา......แม่เจ้าสวรรค์มาโปรดไอ้นัทแท้ ๆ
คนเชี่ยไรวะดูดีชิบเป๋ง นี่สินะหมอที่จะมาเอาคอมฯ
คุณหมอน่ารักมากครับ หน้าตี๋แต่ผิวไม่ขาว ร่างกายกำยำล่ำสัน ดูใจดี ใส่แว่นด้วย ไอ้นัทปลื้มอย่างสุดซึ้ง
มารู้จักคุงหมอกันครับ
ชื่อ : โอม พิพัฒน์สุนทร
ชื่อเล่น : หมอโอม / ไอ้แว่น
อายุ : 26 ปี
สูง / หนัก : 182 / 72
อาชีพ : แพทย์ ณ.โรงพยาบาลรัฐฯประจำจังหวัด
สภานะ : โสด
“ โทษทีครับผมมารับคอมฯที่ซ่อมไว้ ”
“ ไม่ทราบใช่เครื่องนี้หรือเปล่าครับ ? ” ผมตอบ
“ ใช่แล้วครับ ” คุณหมอตอบ พร้อมกับยิ้มอย่างเป็นกันเอง
ไอ้นัทใจละลาย รู้งี้มาเฝ้าร้านบ่อย ๆ ดีกว่า แต่คอมฯ คุณหมอจะเสียบ่อย ๆ เหรอวะ
2 ทุ่มแล้วครับ ก็มีลูกค้ามาบ้าง ..... แล้วไอ้หมูก็โทรมา
“ ไอ้นัทเมิงปิดร้านเลยนะ แล้วออกมารอกรูหน้าร้าน ไปแดรกข้าว ” สั่งได้สั่งดีนะเมิง
รอไม่นานมันก็มาถึง ผมก็นะไม่วายที่จะถามเรื่องคุณหมอโอม
“ เฮ้ยไอ้หมู หมอที่เอาคอมฯมาซ่อมนี่ เค้าเป็นใครมาจากไหนวะ ” ผมเริ่มประเด็น
“ ไม่รู้หวะ ไม่ได้สนใจอะไร ทำไมวะเมิงชอบเหรอ ” 55+ ไอ้นี่รู้ใจผมจริง ๆ
ไม่ทันไรก็ถึงร้านแล้วครับ เป็นร้านสเต๊กอยู่หลังม. นั่งไปได้สักพัก แฟนไอ้หมูก็มาครับ
แฟนไอ้หมูก็น่ารักดีครับ สาวเหนือแท้ ๆ
( ลืมบอกไป เพื่อนสนิทในกลุ่มผมจะรู้เรื่องที่ผมเป็นเกย์ แต่เพิ่อนในคณะจะไม่รู้ )
ผมหละชอบจริง ๆ มากินข้าวแถวหลังม. มันมีอาหารตาเยอะ 555+
ไอ้หมูเพื่อนมันเยอะครับ มันลุกไปทักเพื่อนมันเป็นกลุ่มชายฉกรรจ์ด้วยอะเดะ แมร่งน่าเข้าไปทักด้วยจัง
กินเสร็จคิดเงิน.....ไอ้หมูก็ขับรถไปส่งผมที่คณะ .....ผมก็บิดมอไซฯคันงามกลับบ้านอย่างปลอดภัย
อาบน้ำเสร็จก็ได้เวลาปฏิบัติการภารกิจสำคัญ เล่นเอ็มนั่นเอง 555+ แนวจริง ๆ กรู
อ๊ะ !! มีคนแอดมา -/\- สาธุผู้ชาย ๆ ๆ ๆ ๆ แมร่งลุ้นโคตร
กดรับปุ๊ปผมก็ทักมันปั๊ป ......
“ ดีครับ กรุณาแสดงตัวด้วยครับ ” ทักทายอย่างกวน ๆ
“ เมิงชื่อนัทปะ ? ” อ่าวเวน ใครวะ ไม่ตอบคำถามกรูอีก ไอ้นัทไม่ปลื้ม
“ แล้วเมิงเป็นใครวะ ? ” ไม่ได้ครับผมไม่ยอมต้องรู้จักมันให้ได้
“ รู้ไปทำเหรี้ยไร เมิงไม่รู้จักกรูหรอก ” ปากอย่างนี้น่าเอาตีนลูบจริง ๆ
“ เมิงไม่บอกกรูว่าเมิงเป็นใคร กรูก็ไม่คุยกับเมิง แค่นี้นะ บาย ” ผมไม่ยอม
“ ถ้าเมิงไม่คุยกับกรู กรูจะแฉเมิงให้คนในคณะรู้ ” แฉเหรี้ยไรวะ ??
“ ก็เรื่องที่เมิงเป็นเกย์ไง ” อ่าว.....เวนแล้วไง งานเข้าเลยกรู มันเป็นใครวะ
“ เป็นไงอึ้งไปเลยดิเมิง อยากคุยกับกรูยัง 555+ ” ท่าทางมันสะใจมากครับ
คำถามเกิดขึ้นมากมาย มันเป็นใคร ? มันต้องการอะไรวะ ? ไม่ใช่เพื่อนสนิทผมแน่ ๆ คิดไม่ตกจริง ๆ เฮ้อ
ผมกำลังจะพิมพ์ตอบมัน แต่มันพิมพ์มาก่อน
“ พรุ่งนี้เจอกัน อย่าคิดว่าจะหนีกรู เพราะยังไงเมิงก็อยู่ในสายตากรูตลอดจำไว้ ไปละ ”
เชี่ยมันเป็นใครวะ ????? หลอกให้อยากแล้วจากไป
ผมก็ไล่เอาเมล์มันไปถามเพื่อนในเอ็ม......ไม่มีใครรู้จักมันเลยอะ ......มิได้นำพา
คิดมากไปให้ได้ไรวะ ว่าแล้วก็เข้าบอร์ดปาล์ม 555+ เริงร่าอย่างสบายอารมณ์ T_T
************************
ปล. เรื่องนี้เอามาจากเรื่องจริงส่วนนึงแล้วก็แต่งเพิ่มนิดหน่อย เพื่อเพิ่มสีสันในการอ่าน
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
