ตอนที่ 5
แล้วกรูจะกลับไงวะ 5555+ T_T สงสารตัวเองจริง ๆ รถแดงก็ได้วะ
กำลังเดินออกไปถนนใหญ่ครับ อยู่ดี ๆ ก็มีมอไซฯมาจอดขวางหน้าผม ใครวะ ....เพียงแค่มองหน้ามัน.....
มันโยนหมวกกันน๊อคมาให้ แล้วพูดว่า “ ขึ้นรถเร็ว ”… อึ้งไป 3.5684 วิ นึกขึ้นได้ก็รีบซ้อนมัน…..
มันขี่ไปเรื่อย ๆ ครับ ตอนนี้ในใจผมสับสนไปหมดตกลงมือมืดคือมันเหรอ ? หรือมันแค่ผ่านมา ?
ไว้ถึงที่ค่อยถาม......แล้วมันที่ไหนวะ กรูจะโดนลักพาตัวมั้ยเนี่ย หรือจะโดน....ต๊อบแต๊บ ( xxx )
แว้กกกกกกกกกก ไอ้เดี่ยวเค้ายังเวอน้า บร้าที่สุด
ถึงที่ละครับ ......อ้าวพากรูมาเลี้ยงข้าวเหรอวะ 555+ ก็ไม่บอกกรูให้กรูเสียวอยู่นาน
เคเอฟซี .....สั่งดะ เอิ๊ก ๆ มิได้นำพาอยากพากรูมาดีนัก แต่...ผมไม่ได้สั่งอะ มันสั่งเองเออเอง
กรูจะหม่ำอกขาว ๆ โอ้ววววว ได้ละครับ ผมก็ตามตูดมันไปหาที่นั่ง แม่เจ้าช่างรู้ใจกรูดีแท้
อกขาว ๆ กรอบ ๆ ไอ้นัทปลื้ม หม่ำหละคร้าบ .....................
“ อร่อยมั้ย ” เป็นประโยคแรกในการสนทนาระหว่างผมกับมันในวันนี้.....
“ อร่อยดี คิดไงเลี้ยงกรู ” ผมตอบไป
“ ไม่ได้เลี้ยงฟรี ๆ นะ ” เวรแล้วไง ผมก็นะ กินไปเกือบหมดละ เหงื่อตก อกสั่น ขวัญแขวน ไม่ใช่ละ -*-
“ ……….สาด............ไม่บอกกรูก่อนวะ ” ผมโวยวายด่ากันไปมา สาดเสียเทเสีย .............จนเป็นที่พอใจก็ตกลงปลงใจเป็นของมัน ...ไม่ใช่ละ... ตกลงไปกับมันครับ เป็นครั้งแรกครับที่คุยกับมันเกิน 8 คำ .......
มันจะพากรูไปไหนวะ มองไปรอบ ๆ ....นี่มัน ......นี่มัน..... ใน ม. นี่หว่า ไป ๆ มา ๆ มาจอดที่คณะมันครับ
ตอนนี้ก็มีหน้าที่ตามมันต้อย ๆ ครับ เหมือนหมาเลยวุ้ย -*- เชอะ
มันขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ....มาอีกทีก็แต่งตัวพร้อมเล่นบอล แล้วกรูหละ
นั่งเอ๋อข้างสนาม แล้วก็ดูแลของให้มัน เชี่ย -*- เพราะเห็นแก่กิงแท้ ๆ เลยกรู ใจง่ายจริง ๆ
ท่านแม่สอนว่าจะไว้ใจคนหน้าแปลก แต่ไม่ได้สอนให้ไม่ไว้ใจคนเอาของฟรีมาล่อ.....เลวละกรู
คนเยอะแหะ ....เอาวะดูผู้ชายก็ได้ 555+ พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส แนวจริง ๆ อิ อิ
ตอนนี้ผมว่าผมลืมไรไปอย่างนะ......-*- ลืมถามเรื่องมือมืด ห่วงกินจริง ๆ กรรมของเวร
ดู ๆ ไปมันก็เล่นเก่งแฮะ วิ่งเร็ว เลี้ยงเก่ง คล่องมากครับ เท่โคด
ไอ้เดี่ยวมันเป็นศูนย์หน้าครับ ตัวทำประตูของทีมเรียกว่ามันเป็นหัวใจของทีมเลยทีเดียว
ในทีมมีประมาณ 20 คนได้ครับ มีหลายคณะแต่ที่เยอะสุดคงไม่พ้นวิศวะ
ดูไปดูมาเริ่มมัน ผู้ชายละลานตาจริง ๆ 555+
ถึงเวลาพักครับแทนที่จะมาหาผม มันกลับวิ่งไปหาชายสูงอายุคนนึงน่าจะเป็นอาจารย์ครับ
อยู่ดี ๆ ไอ้เดี่ยว ชี้มาทางผมครับ แล้วคุยไรกับอาจารย์ไม่รู้
หึ หึ อย่าให้กรูรู้นะเมิง
โค้ชเป่านกหวีดให้ไปซ้อมต่อแล้วครับ โค้ชเมิงเท่ไม่เบาเลยนะไอ้เดี่ยว อิ อิ
ขอได้ป่าววะ 555+ (นอเริ่มโผล่ )
ทีมบอลมหาลัยกรูเก่งจริง ๆ ซ้อมตอนบ่าย -*- ถึงวันนี้แดดไม่แรงแต่มันก็บ่าย ๆ อะ
ปกติเค้าซ้อมตอนเย็นนิ มาแปลกวุ้ย
ซ้อมเสร็จอาจารย์คนที่คุยกับไอ้เดี่ยวก็เดินมาหาผมครับ......
คุยไปคุยมา.............เชี่ย....สาด @#$%$$@#$*(&^%$#$#@ ผมสบถคำด่าอีกมากมายขึ้นมาในใจ
T_T งานเข้าอย่างใหญ่หลวงมโหฬาร .......กรูเนี่ยนะ ผู้จัดการทีมฟุตบอล
ไอ้ตัวดีอยู่ไหนวะ มองไปที่มันครับ มันยิ้มมาให้ผม แม่เจ้าไอ้เดี่ยวยิ้ม อยากถ่ายรูปเก็บไว้จริง ๆ เชี่ย
ดูมันอารมณ์ดีครับ เริงร่าอย่างสบายอารมณ์เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ชั้น 7
วันนี้ต้องยอมรับครับตกเป็นรองมัน ตั้งแต่ยอมไปกิงไก่กับในละ
ตอนที่อาจารย์เข้ามาคุยกับผม มันก็เหมือนผมโดนมัดมือชกครับ ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง
คดีเก่ายังไม่จบ มีคดีใหม่อีกนะเมิง ....
ไว้ค่อยหาทางแก้ครับ ไอ้สาดเดี่ยวเดินมาแล้วครับ ผมด่ามันเป็นชุด มันยิ้มแล้วพูดว่า
“ กรูบอกแล้วไงยังไงเมิงก็หนีกรูไม่พ้น ....” นั่นไงครับมือมืดกับมันคนเดียวกันจริง ๆ ด้วย แต่ผมก็ยังไม่รู้เหตุผล
ที่มันแกล่งผมเรื่องเอ็มอยู่ดี แต่ช่างเถอะ ไว้ก่อน -*- ไว้ก่อนมาหลายทีละ
“ แล้วให้กรูเป็นผู้จัดการทีมเนี่ยนะ กรูทำไรไม่เป็นโว้ย ดูเป็นอย่างเดียว ” ผมบอกมันไปครับ
“ เมิงไม่เห็นต้องทำไร แค่ดูแลทีมพอละ เอ่อลืมบอกไป เมิงต้องมาดูแลทีมทุกครั้งที่มีการซ้อม แต่ถึงไม่มี
ซ้อม เมิงก็ต้องไปกับกรู จำไว้ ” เผด็จการจริงเมิง จะเอาไงกับกรูวะ
กว่าซ้อมเสร็จก็เกือบ ๆ 5 โมงแล้วครับ มันไปอาบน้ำแล้วครับ ผมทำไงได้หละ ก็ได้แต่นั่งรอมัน
พากรูมาแล้วรับผิดชอบด้วย เชอะ
“ โทษครับ เป็นผู้จัดการทีมคนใหม่เหรอครับ ” ใครวะ
……………แม่เจ้า เท่หวะใครวะ แมร่งเอากรุหวั่นไหวหมด ............
“ อ่า...ครับ ” รักนะแต่ไม่แสดงออก คริ ๆ แล้วเราก็คุยอย่างออกรถออกชาติครับ ^^
มารู้จักไอ้น้องว่านกัน
ชื่อ : สกลศักดิ์ พนมปทุม
ชื่อเล่น : ว่าน
อายุ : 18 ปี
สูง / หนัก : 180 / 70
อาชีพ : ปี 1 คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเดียวกับผม
สภานะ : โสด
ไอ้น้องว่านมันเล่นฟิตเนสด้วยครับ ออกแนวล่ำ ๆ หุ่นดีครับ แนวตี๋ขาว เห็นแล้วอยากเป็นไข้....ไข้ใจ 555+
ไอ้เดี๋ยวมาแล้วครับ ก็เลยไปหาไรใส่ท้องกัน ผมเลยชวนไอ้น้องว่านไปด้วย หุ หุ
แต่ผมคงไม่ต้องกินไรละ .....อิ่มใจ 555+ ( จะอ้วก )
วันนี้ไปแถวหลัง ม. ครับ คณะวิดวะอยู่แถวหลัง ม. พอดีครับ
ไอ้เดี่ยวมันเกิดอยากจะกิงอาหารญี่ปุ่นครับ ตามใจมันครับ เดินร้านทีคนมองเพียบ ก็นะไอ้เดี่ยวมันไม่หล่อแต่เท่ ไอ้น้องว่านก็นะสูงเด่นหล่อสาด แต่มันไม่ยักจะมีแฟน พี่หรือเปล่าไอ้น้อง อิ อิ
“ เออไอ้นัท ศุกร์ที่จะถึงนี้เมิงต้องลงไปประชุมที่ กทม. นะ ” ไอ้เดี่ยวบอกข่าวร้ายกับผม
“ ………………………” อึ้งไปชั่วครู่ งานเข้าอีกแล้วสาดดดดดด ไม่ปลื้มโว้ย
“ ว่าแต่ประชุมเรื่องไรวะ แล้วทำไมต้องเป็นกรู ” ไม่ยอมครับ หึ หึ
“ ฟังกรูดี ๆ นะ เมิงเป็นผู้จัดการทีมฟุตบอลของมหาวิทยาของเรา ทีมออกค่าเดินทางให้หมด
เมิงจะกังวลทำไม อีกอย่างกรูก็ไปด้วยไอ้ว่านอีกตัว ” ไอ้เดี่ยวบอก
“ แล้วนอนไหนวะ ” ผมต้องรู้ให้หมดครับ
“ นอนบ้านกรู อย่าเรื่องมาก ” อ้าวสาด กรูรู้ได้ไงเหรอไงวะนี่มันชีวิตกรู
เหมือนว่าไอ้น้องว่านมันรู้ตัวอยู่แล้วเลยไม่ได้ถามไร ไอ้น้องว่านคุยเก่งมากครับ
ผมเพิ่งมารู้ว่าไอ้น้องว่านกับไอ้หมาเดี่ยวเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันครับ ตลอดเวลา 12 ปี ในรั้วประถม - มัธยม
มันอยู่กันแค่โรงเรียนเดียวครับ ( โรงเรียนชายล้วนสีแดงขาว เดากันดูว่าที่ไหน อิ อิ )
อีกอย่างที่ไม่แพ้กันคือความปากหมา ….แต่มิได้นำพา
งานของผมก็ไม่มีไรมาก จัดตารางการซ้อม ดูแลลูกทีม แถวบ้านเรียกเบ๊ -*-
อีกเดือนกว่าก็จะเริ่มการแข่งแล้วครับ ปีนี้มหาลัยเราเป็นเจ้าภาพ ต้องต้อนรับให้สมกับที่เป็นเจ้าบ้านครับ
แต่เรื่องการแบ่งทีมแข่งตามสาย ต้องลงไปจัดที่ กทม.
ทีมของมหาลัยผมก็มีตัวแทน 3 คนครับ
ช่วงนี้ไม่ได้เจอคุงหมอโอมเลยครับ คิดถึงออนเอ็มก็ไม่เจอ ทุกวันนี้ผมอยู่กับไอ้หมาเดี่ยวครับ มีไอ้น้องว่าน
มาร่วมด้วย อ่อ แล้วก็เจอไอ่หมูเน่า บางทีมันก็มานั่งคุยเป็นเพื่อนตอนรอไปรับเมีย
ทุกเย็นจะเจอผมได้ที่สนามซ้อม ตอนนี้ก็รู้จักคนในทีมหมดแล้วครับ แต่อาจจำชื่อคนยังไม่ครบ
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วถึงวันเดินทางแล้วครับ .....
ตอนแรกผมนึกว่าไปรถทัวร์ .....รู้อีกทีนั่งเครื่องฯครับพี่น้อง -*- มหาลัยกรูรวยขนาดนี้เหรอวะ
ถามไปถามมา ทุนกระเป๋าไอ้ 2 ตัวนั้นครับ -*- รวยจริงนะเมิง งั้นเลี้ยงกรูสะเลย 555+
บินโดย TG ครับ เครื่องออก 8.20 น. นัดเจอที่เชคอินตอน 7.30 ครับ
ผมมาถึง 7.00 ครับ เชคอินเสร็จไม่รู้ทำไร เดินเล่นไปพราง ๆ นึกขึ้นได้ผมควรรีบโทจิกไอ้ 2 ตัวนั้น
......สาดดดดดดดด.........มันยังไม่ตื่นเลย เชี่ยมาก ตรงเวลาดีจริง ๆ T_T
7.45 ผ่านไปมันก็ยังไม่มา ...... ขึ้นเครื่องนะเมิง ไม่ใช่เรือแจว
**************************
มาต่อให้แล้วนะ ขอโทษที่มาช้านะคร้าบบบบบบบบบ ข้าน้อยยอมรับผิด
อยากจะบอกว่าถ้าค้างให้โทษคนแต่ง เพราะคนโพสเพิ่งอ่านได้ถึงตอนที่ 3 เอง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
